Nieuwe Haarlemsche Courant | 1957 | 20 augustus 1957 | pagina 6

Een man laat zich niet fotograferen terwijl
zijn schoenen gepoetst worden

NIEUWE POGINGEN OM
GESPREK OVER DE ONT
WAPENING TE REDDEN

WESTDUITSE verkiezingen

zullen spannend worden

Twee grote partijen ongeveer even sterk

U"'

Belgische bus verongelukt

Amerika zou bereid zijn tot ver
gaande concessies aan de Russeïï

GEEN ABSOLUTE MEERDERHEID VOOR ADENAUER MEER

DINSDAG 20 AUGUSTUS 1957

PAGINA 6

MARKTBERICHTEN

Adve rentia

MAcci CROCNrcSOEP u,T (8„

ARMOEDE BEPAALT DE VORM VAN
SICILIË,MAAR DE BESCHAVING IS OUD

Praten over Sicilië is een van de
prettigste dingen die ik ken. Al
pratende voel ik me een beetje
één met de Sicilianen, maak me hun
manier eigen, doe alsof dit mijn
eigen leven is, denk dat mijn eigen
leven zo vol is en zo echt. Al pra
tende tover ik me een wereld voor
met echte mensen en vergeet een
ogenblik, dat ik Nederlander ben,
met alle eigenschappen van een ge
ordend en verzekerd bestaan, met
alle onderverdelingen die een kleine
wereld met teveel mensen eigen zijn.

In de restauratie-wagen van de trein
RomeSyracuse, waar we ons de goe
de dingen van het land lieten voor
zetten, troffen we een Siciliaan, die
ons ongevraagd vertelde dat hij Sici
liaan was en overal op de wereld was
geweest en zich tóch trots voelde een
Siciliaan te zijn. Hij zei, dat hij niets
anders zou willen wonen. Ik geloof dat
ders zou willen wonen. Ik gelooi? dat
alle Sicilianen trots zijn op hun land,
op hun leven, hun cultuur, hun men
sen en op zichzelf. Per slot is de mens
de koning van de schepping en of
schoon het Siciliaanse volk van her
komst nogal heterogeen is, zijn het
toch alleen maar Sicilianen die Sicilië
gemaakt hebben, onder de goede lei
ding van God die het altijd goed met
Sicilië heeft voorgehad.

De „driehoek van de zon", zoals de
antieke benaming is, is langs de kust

keurig, beschaafd, met aristocratische
vormen en gebaren. Je zoudt in deze
armoedige omgeving denken, dat de
mensen ook in hun houding pover zou
den zijn, maar het is verwonderlijk hoe
keurig zij er uit zien en hoe stijlvol zij
zich gedragen.

In Allessandro della Rocca was een
groep vrouwen juist gereed naar een
feest te gaan, getooid met prachtig
geborduurde kledij met eeuwenoude
zilveren gespen, gouden hangers, oor
bellen. Die feestkledij bleek, evenals de
volkskunst van de beschilderde karre
tjes, nog volledig in gebruik.

Om het land en het volk van Sicilië te
kenschetsen, zou ik U over het gehele eiland
moeten voeren; het is het eigenaardige van
een reis, dat men overal slechts korte tijd
verblijft en hier en daar indrukken op
doet, die samen een min of meer volledig
beeld oproepen van de geest en de ge-
dachtenwereld van de bevolking. Zo zijn
we in Cefalu aan de Noordkust, dertig
kilometer oostelijk van Palermo, getuige
geweest van een kerkdienst, een lof, dat
ons gegrepen heeft. Het was in een klein,
betrekkelijk slordig kapelletje, dat buiten
de prachtige kathedraal van Cefalu ook
nog in gebruik is. Ik moet U hiervoor een
volledig beeld oproepen van de ruimte van
het kapelletje, dat van een honderdtal stoe
len voorzien was, voor Italië zeer veel.
Vooraan op het priesterkoor zat een blin
de organist, die er zo nu en dan nogal eens
naast greep. Aan de epistelzijde in de

direct bewoonbaar en bewerkbaar. In
het binnenland echter zijn er ontelbare
keien die het land versnipperen in klei
ne stukjes, die moeilijk te bewerken
zijn. In Oost-Sicilië heeft men al die
keien uit het land gehaald en aan de
rand opgestapeld tot muren, zodat men
hierdoor afgescheiden stukken land
krijgt van een grootte, die te bewer
ken is. Overal tegen de bergen lopen
die muren en tonen op grote afstand
de vormen van de percelen.

In West-Sicilië zijn de boeren zó arm,
dat de arbeid voor het dagelijks brood
hun belet de keien uit het land te ha
len. Ik heb gezien, dat het stuk land
dat een boer aan het bewerken was am
per zo groot was als de ploeg en de
oude koe ervoor samen; de pen van
de ploeg werd achter een kei in de
grond gedreven, een paar meter trek
ken, en dan stond de koe weer op de
keien. Hier gaat men ook nog op som
mige plaatsen met de koe langs de
huizen melk afleveren, onverdund en
vers getapt.

Dit is Sicilië, met langs de kust
de meeste steden, vissersplaatsen en
havensteden, en in het binnenland de
Etna als werkende vulkaan en vele
uitgedoofde vulkanen. De vulkani
sche bergen hebben ruggen gestolde
lava van boven naar beneden. De
wegen in het binnenland volgen al
deze ruggen, zodat er stukken van
tientallen kilometers zijn waar geen
stukje weg recht is. Steeds maar
volgt de weg elke plooi en dit geeft
iedere keer een ander gezicht op het
land; zo nu en dan ziet men een
boerderij die geïsoleerd in een dal
ligt of een aantal hutjes, die be
woond blijken. Dan volgt een stad, die
trots boven op de berg ligt, of hal
verwege op de helling de hoogtelijn
volgt.

De meest eenvoudige stadjes hebben
ien hoofdweg, die evenwijdig loopt aan
ie hoogtelijn en dus gemakkelijk is
zoor het verkeer. Loodrecht hierop ko
men vele zijstraatjes uit die aan de ene
zijde naar boven lopen met trappen,
aan de andere zijde naar beneden. Als
men zo'n stadje van boven af beziet,
zoals San Stefano Quisquina op de weg
door het binnenland van Palermo naar
Agrigento, dan ziet men een reeks da
ken die allemaal dezelfde helling heb
ben, geheel gebouwd in de bruine
steen van het land. De aarde is bruin,
de bergen zijn bruin verbrand in de
zomer, zodat alles met een goudbruine
kleur overdekt is. Van boven af kan
men alleen zien, dat een ezel de straat
binnenloopt en met een kei weer eruit
gejaagd wordt; verder lopen er geiten,
kippen en tussen dit alles leven de men
sen, primitief zonder voorbeeld.

Zo van boven af zou men niet veel leven
kunnen ontdekken in deze stad, die er
uitziet als een hoopje geordend grind,
en waar je met moeite enige tekening
in kunt ontdekken. De enige punten
waaraan men houvast heeft zijn een
vierkant hoog gebouw en de kerk, die
beide een bepaalde situatie hebben.
Weinig architectuur is in deze platte
grond te ontdekken. Er is te zien, dat
hier nooit een heerser is geweest die de
stad gevormd heeft naar een vast plan.
De armoede heeft haar vorm bepaald.
Als we het plaatsje binnenrijden ont
dekken we dat een groenteboer melo
dieus zijn waren aankondigt en antieke
volksliedjes zingt.

Deze groenteboer heeft een prachtig
gesneden en beschilderd karretje, dat
is hier een nog levende volkskunst.
Die gesneden en beschilderde karretjes
worden dagelijks gebruikt en behoeven
heus nog niet in musea te worden ten
toongesteld. Ook het paardje wordt, bij
feestelijke gelegenheden, prachtig op
getuigd met een grote pluim op zijn
kop en een rode lap met flossen over
zijn rug. Het vierkante hoge gebouw,
dat van de berg af te zien was, blijkt
eveneens een normaal woonhuis te
zijn, misschien wel van de Burgemees
ter. Het heeft zeer ruige muren, met
alleen om de deuren en ramen heen
een behakte omlijsting. Toevallig ston
den er enige meisjes in een balcondeur.

wand van de kapel was een nis met een
altaar, waarop een beeld van de Lieve
Vrouw. Alle stoelen stonden gekeerd naar
dit beeld en men zong de Litanie van Lo-
refo. met alle gevoel en alle overgave die
aan de Sicilianen eigen is. Ik kan niet zeg
gen dat het 'melodieus klonk. Dat de or
ganist zo nu en dan vals speelde of zich
vergiste viel echter niet erg op, bij deze
hartstochtelijke zang. Dan kwam de kape
laan uit de sacristie, bemoeide zich met de
organist, zwaaide de maat voor de gelo
vigen en zong even mee om de zang eni
germate in goede banen te leiden, dan liep
hij weer weg. De ganse bedoening van de
kapelaan in deze periode was die van een
wind, die overal waait en zo nu en dan
over het korenveld strijkt om alle volle
aren naar één zijde te buigen. Na nog eni
ge malen door de kapel gelopen te heb
ben, deed de kapelaan bij het einde van de
Litanie zijn stola om, knielde bij het Ma-
ria-altaar en stelde het Allerheiligste ter
aanbidding uit. Na het Tantum Ergo en
de bewieroking volgde de Zegen en daar
na werd het Allerheiligste weer in het ta
bernakel geborgen. Toen volgde nog een
lied, waarbij de kapelaan weer zijn wan
delende en ordenende taak op zich nam.

Dit was het gebed van de massa, die
volledig zelfbewust en persoonlijk haar
God verheerlijkte, slechts zijdelings geleid
door de geestelijke. Dit is alleen mogelijk
in een streek, die door en door godsdien-
stip denkt en waarvan de gebruiken daar
op afgestemd zijn.

De godsdienstzin van de bevolking is
ons door dit soort van gebeurtenissen
steeds duidelijker geworden en wij heb
ben alleen maar angst voor de televi
sie, die hier en daar op volledig ge-
isoleerde plaatsen is doorgedrongen en
waar in de trattoria de gehele bevol
king naar komt kijken. Op den duur gaat
hierdoor de eigen cultuur van deze vol
ken verloren, om dan weer zeer moei
zaam in de loop der jaren, maar in een
andere, meer intellectuele vorm, opge
bouwd te worden.

Ik wilde een foto maken van een
man die als een vorst op een troon
zat, terwijl een schoenpoetser zijn
schoenen poetste, maar dat mocht
niet. Je maakt geen foto van een

man bij zjjn toiletJa, eigenlijk

zijn we aan 't verbarbariseren, als ik
dat zo mag noemen. Je neemt een
foto bij voorbaat als de man er niet
op bedacht is, eigenlijk behoor je hem
te vragen of het toegestaan is; de
man neemt dan de houding aan, die
hem toekomt, en dan neem je een
foto. Dit zijn zo de beschaafde vor
men, waarnaar men zich in Syracu
se gedraagt. Wij doen dit natuurlijk
niet zo omdat de foto dan onnoeme
lijk vervelend wordt en het plotselin
ge indringen in het leven van een
ander een eigenschap is van de foto.
Maar is het eigenlijk niet barbaars,
ons leven met al die ongekunstelde
„shots"

En is de nieuwe architectuur ook
niet op dezelfde manier barbaars, als
zij haar vormen niet op architectoni
sche manier samenstelt, maar zich di
rect bloot geeft als „ruimte", en dan

soms ook nog een „direct" contact
poogt te leggen tussen natuur en bo
vennatuur

De politie-agent in Syracuse, die ons
in huis vroeg als zeergeëerde gasten,
ons voorstelde aan zijn vrouw en kin
deren, zijn familie en zijn vrienden en
zijn buren, ons traditiegetrouw, na een
uitvoerige begroeting, thee aanbood
met steeds meer koekjes, koekjes,

koekjes, daarna koffie met onnoeme
lijk veel suiker, was een echte Sici
liaan. Na deze haast oud-testamenti-
sche begroeting reed hij ons rond in
een huur-auto en toonde ons het Lato-
miz dei Cappucini, het grote park
van Syracuse met het Oor van Diony-
sos, waar op het ogenblik nog twee
openluchttheaters dagelijks intens ge
bruikt worden. Daarna bracht hij ons
terug en we hebben een hartroerend
afscheid van hem genomen. Misschien
heeft de huur van de auto hem drie
dagen salaris gekost, misschien heeft
hij een reprimande gekregen, omdat hij
te laat in zijn dienst terug was. Dit
alles moet je er voor over hebben als
je gasten krijgt.

Volgens mij mankeert dit laisser-

aller, deze ongedwongenheid, aan de
moderne architectuur. Zij mist de lief
de, zij is te veel functie en materie.
Techniek is ook materie, functionalis
me is ook materie, de liefde echter
maakt gebruik van de materie en
maakt haar menselijk. De moderne ar
chitectuur mist vaak de liefde, mist de
ziel. Zij is niet van de mens uit ge
bouwd, maar van de materie uit en
daarom is zij geen architectuur, maar
een doelmatig opbergsysteem. Schreeu
wende kleuren en vreemde plastieken
moeten haar opsieren, waartoe men
zich gedrongen voelt omdat men iets
mist. Maar zó is het niet te redden!
Het uitgangspunt behoort in de archi
tectuur te liggen, die is het spel van
de beschaving, het spel van ontmoetin
gen, van de mens tot de mens, en van
de mens tot God.

Het is zeer begrijpelijk dat de bevol-
king van Syracuse het uitverkoren
plan voor het grote nieuwe heiligdom
niet kan waarderen. Het volk wil het
niet accepteren en de dagbladen heb
ben het niet willen publiceren, de be
volking noemt het eenvoudig „een
taart". Mensen als die groenteboer, die
antieke liedjes zingt, trots zijn kar laat
zien met de beschildering, en dan toont
hoe hij bij de feesten zijn paard ver
siert; mensen die in prachtige feest
kledij rondlopen en graag gefotogra
feerd worden omdat ze weten dat ze
mooi zijn; mensen die zeer persoonlijk
meeleven met het Offer en zo dichtbij
en vertrouwd met hun God spreken;
de man die zich niet wilde laten foto
graferen toen hij zijn schoenen liet
poetsen; de politie-agent die ons ont
haalde en zich geruïneerd zou hebben
door zijn gastvrijheid, al deze men
sen vloeien over van liefde en hebben
een hoge cultuur, een oude cultuur, en
dit alles gaat teniet, mede in een mo
derne architectuur zoals het ontwerp
van de eerste prijs laat zien en ook tal
van andere projecten laten zien. Want
deze plannen missen de liefde en zijn
„onmenselijk". Het zijn de liefde en
de menselijkheid die Sicilië kenmer
ken, de liefde van de mens tot de mens
en van de mens tot God.

JOS BIJNEN.

in de buurt Tet Ten df ravage, welke werd aangericht, toen een Belgische bu*
vrachtwagen *rwLn Duitse stad Leiphein, aan de achterzijde een zware Duitse
passagiers van de'hWelke Lan9s cte hoofdweg stond geparkeerd. Zes Belgische
gewond, van wie enilPweraen "rijmel °P slag gedood en 29 anderen werden
van de Beierse Alpen on 1rnsti° De ^us was met 42 Belgische vakantieganger
de bus bBd n?ar België. Volgens de politie was de snelheid van
botsing honderd kilometer per uur.

Van Westelijke zijde worden op het
ogenblik pogingen ondernomt om te
voorkomen, dat de besprekingen in de
subcommissie voor ontwapening der
Verenigde Naties, die nu al vijf maan
den aan de gang zijn, op een misluk
king uitlopen. De Amerikaanse dele
gatie heeft aan de delegaties van Enge
land, Frankrijk en Canada tamelijk
vér-gaande concessies aan het Russi
sche standpunt voorgesteld. De Ameri
kaanse regering van haar kant bestu-

(Van onze correspondent in Bonn)

Niemand in Bonn denkt er aan de
huid te, verkopen vóór de beer is
geschoten, d.w.z. dat er vrijwel
niet wordt georakeld over de eventuele
samenstelling der derde Westduitse re
gering, die na de algemene verkiezin
gen van 15 september a.s. zal moeten
worden geformeerd. Dat komt o.m. ook
daardoor, dat de uitslag der verkiezin
gen nog zo volkomen in de lucht hangt,
ook al is de gemiddelde politieke waar
nemer in de voorlopige Westduitse
hoofdstad wel geneigd om de door
Bondskanselier dr. Adenauer aange
voerde C.D.U.-C.S.U.-groep de beste
kansen op een nieuwe stembus-over
winning te geven. De stembusstrijd is
echter nog maar voor de helft gestre
den en er kan vóór 15 september nog
heel wat gebeuren, waardoor alle voor
zichtige berekeningen volkomen in de
war zouden kunnen worden gestuurd.

Dat de C.D.U.-C.S.U. en méér nog
bondskanselier dr. Adenauer/ persoon
lijk niet weer zoals in 1953 de abso
lute meerderheid zal behalen, daar
over is men het over het algemeen ook
wel eens. De Christen- en sociaaldemo-
kraten, die veel meer dan vier jaren
geleden eikaars voornaamste tegen
standers zijn, geven elkaar niets toe. De
maar betrekkelijk weinig verschillende
krachtsverhouding tussen de twee
partijen zal zich vermoedelijk in de
stemmencijfers weerspiegelen. Dit
maakt echter speculaties ten aanzien
van de eventuele samenstelling der
nieuwe Westduitse regering extra-ge
vaarlijk. In het geval n.l., dat ook bij
een meerderheid van de C.D.U.-C.S.U.
het krachtsverschil gering zou zijn, zou
zich een situatie kunnen voordoen, dat
dr. Adenauer toch geen bondskanselier
zou worden (noch zijn tegenstander, de
sociaaldemokratische leider Erich Ol-
lenhauer), maar dat men het bij het
samenstellen van een regeringscoalitia
eens zou moeten worden over een com-

De voorzitter van de Westduitse libe
rale „Vrije Demokratische Partij", de
bijna 70-jarige Reinhold Maier, die wel
genoemd wordt als kandidaat voor het
kanselierschap.

promis-kandidaat uit een der andere
partijen, die in de Bondsdag zal zijn
vertegenwoordigd. Om deze gedachten-
gang even verder te spinnen: mocht
het in West-Duitsland komen tot een
„zwart-rode" coalitie tussen de C.D.U.-
C.S.U. en S.P.D., dan zal voor geen van
beide partijen de leider der andere als
bondskanselier aanvaardbaar zijn. Deze
zelfde situatie zou zich overigens ook
kunnen voordoen, indien de C.D.U.-
C.S.U. of de S.U.D. afhankelijk van
de vraag, wie de sterkste partij zal
blijken te zijn een coalitie zou moe
ten aangaan met de Westduitse libera
len, de „Vrije Demokratische Partij
De woordvoerders van deze „wip-zit-
ters" (die pas op „de dag na de ver
kiezingen" zullen beslissen met wie zij
eventueel zullen samengaan, waar
schijnlijk op basis van het beste aanbod
in ministerszetels en secretariaten-ge
neraal) hebben vooral de laatste dagen
laten doorschemeren, dat voor hen noch
dr. Adenauer, noch Ollenhauer als een
geschikte kanselier kan gelden en hun
eigen partij-voorzitter, de bijna 70-jari-
ge Reinhold Maier, als adspirant-
kanselier naar voren geschoven. Ook
de „Duitse Partij", die even graag als
de „Vrije Demokraten" doorgaat voor
de derde macht in West-Duitsland,
heeft een dergelijk plannetje in het
achterhoofd en ziet in Hellwege, de te
genwoordige minister-president van
Nedersaksen eigenlijk het enige land
in de Bondsrepubliek, waar de partij
iets betekent kanselier-materiaal.
Hieruit blijkt intussen wel, dat het een
verkeerde voorstelling van zaken is om
in de komende Westduitse verkiezin
gen een keuze tussen dr. Adenauer en
Ollenhauer te zien. Er zijn n.l. nog vele

andere mogelijkheden, over de wense
lijkheid waarvan men overigens lang
kan strijden.

Natuurlijk zijn er ook meerdere
concepties van de eventuele samen
stelling der derde na-oorlogse West
duitse regering. De Christendemo-
kraten hebben er een voor het on
waarschijnlijke geval, dat zij hun
grote zege van 1953 zouden kunnen
herhalen. Zij hebben er ook een voor
het veel waarschijnlijkere geval, dat
zij een coalitie-regering zullen moe
ten vormen. Dat een coalitie met de
sociaaldemokraten daarbij op de
laatste plaats staat, kan geloof ik
als een uitgemaakte zaak gelden.
Meer en meer schijnt men zich in
christendemokratische kringen te ge
wennen aan het idee van het herstel
van de vroegere coalitie met de
„Vrije Demokratische Partij", met de

liberalen wier buitenlands-politieke

lijn meer parallel gaat met die der
socialisten, doch die op economisch
en financieel gebied beter bij ae
christendemokraten passen. De socia
listen hebben vermoedelijk maar één
eventuele regerings-conceptie, n.i.
met de liberalen, met wie zij op lan
delijk niveau reeds in verschillende
kabinetten met succes samenwerken

(o.a. in Noordrijnland-Westfalen)Ik
geloof niet, dat de socialisten ernstig
rekening houden met de mogelijk
heid ener coalitie met de C.D.U.-
C.S.U. De liberalen hebben twee con
cepties, een voor een samengaan met
de C.D.U.-C.S.U. en een voor een
coalitie met de socialisten.

Vj ,1

deze politieke legpuzzle zal
tenslotte na 15 september a.s.
de nieuwe Westduitse regering
In elkaar moeten worden gepast. Over
persoonlijkheden in al deze kabinets
mogelijkheden kan men derhalve met
goed fatsoen op het ogenblik nog niet
praten. Wel Is het vrjj zeker, dat
hoe de nieuwe regering er ook uit zal
zien de tegenwoordige vice-kanse-
lier (een functie, die overigens staats
rechtelijk in West-Duitsland niet eens
bestaat) dr. Franz Bliicher er niet in
zal terugkeren. Htf behoort tot de „af
vallige" liberalen, die uit de „VrU»
Demokratische Partij" zijn getreden en
daarna de „Vrije Volkspartij" vorm
den, die inmiddels in de „Duitse Par
tij" is opgegaan zonder daarbij zelfs
haar naam te hebben kunnen redden.
Dr. Adenauer heeft hem tot dusverre
de hand hoven het hoofd gehouden en
hem aan de portefeuille van Econo
mische Samenwerking gelaten. De
minister-dagen van dr. Bliicher zijn
evenwel geteld. Ook minister Jakob
Kaiser zal waarschijnlijk van het to
neel verdwijnen. Er is In Bonn sprake
van om het door hem geleide „minis
terie voor Duitse Aangelegenheden" op
te doeken en zijn taak over te dra
gen aan een speciaal te creëren af
deling van het ministerie van Buiten
landse Zaken. Bovendien is minister
Kaiser ziek.

Ook het atoom-ministerie zal waar
schijnlijk verdwijnen. Het is de bedoe
ling het om te bouwen in een ministe-

■De vice-president an de E.G.K.S.,
Franz Etzel, zou na de Westduitse ver
kiezingen van september vice-kanselier
kunnen wórden.

rie voor de energie-voorziening. Atoom
minister Balke, enige malen door de
bondskanselier gedesavoueerd, wil daar
voor niet meer candideren. Verder
wordt ook het ministerie voor Bonds
raadaangelegenheden een soort liai
son tussen regering en Eerste Kamer
opgeheven. Het heeft al geen eigen mi
nister meer en wordt ad-interim be
heerd door de minister van justitie, Von
Merkatz. Daarentegen komt er d.w.z.
als de C.D.U.-C.S.U. in de nieuwe rege
ring de toon zal blijven aangeven
vermoedelijk een ministerie voor Euro
pese Aangelegenheden, een „Europa
ministerie".

Aan het hoofd van dit ministerie zal
dan waarschijnlijk komen te staan de
tegenwoordige vice-president van de
E.G.K.S., Franz Etzel, die dan tevens
plaatsvervanger van de bondskanselier
(vice-kanselier) zou worden, in de
plaats van dr. Blücher. Tenslotte be
staat de mogelijkheid, dat de tegen
woordige Westduitse regeringsvoorlich
tingsdienst (het „Bundespresseamt") tot
de status van ministerie van voorlich
ting zal worden verheven. Een door
de C.D.U.-C.S.U. geleide regering zou
het ministerie voor Familie-aangele
genheden laten voortbestaan (de S.P.D
zou het afschaffen), doch de' tegen
woordige minister Würmeling vervan
gen door een vrouw. Dr. Adenauer is
n.l. vast van plan om in een door hem
te vormen regering ook een vrouw op
te nemen.

Over dit alles kan evenwel pas na de
15de september a.s. worden beslist.

deert op het ogenblik bepaalde sugS®
ties van haar westelijke bondgenote
om de vroegere Amerikaanse voorstel'
len op bepaalde punten te wijzigen
aan te passen. De Sovjet-Unie is n°®
bezig met de bestudering van de voor'
stellen, die minister Dulles begin auguS'
tus met betrekking tot de instelling van
bepaalde inspectiezones te Londe»
heeft ingediend. Ook schenkt zjj than®
aandacht aan het Westelijk voorste'
om de vervaardiging van splijtbaar ffl®'
teriaal voor militaire doeleinden
staken, vóórdat men tot een verft°a
van de proeven met kernwapens be'
sluit.

Vandaag komt de subcommissis
voor ontwapening der Verenigde Naties
weer bijeen. Het wordt mogelijk ge
acht, dat de bijeenkomst dadelijk wordt
geschorst tot morgen of overmorgen
om de delegaties gelegenheid te ge*
ven hun consultaties voort te zetten.

Als de partijen op de genoemde
punten tot elkaar komen, zouden de
besprekingen tot december, d.w.z. ge
durende de periode dat de Algeme
ne Vergadering der Verenigde Naties
bijeen is, voortgezet kunnen worden,
zo verneemt Reuter van Amerikaan
se zijde. Het gaat er niet om, alduS
Amerikaanse zegsman, de besprekin
gen te rekken of de conferentie te mis
bruiken voor een reeks propaganda-
voorstellen. Naar de mening van d®
Amerikaanse delegatie is thans een
belangrijk stadium van ernstige onder
handelingen bereikt.

Vorige week donderdag zijn de afge
vaardigden uit elkaar gegaan, nad3t
de Russische vertegenwoordiger, Vale
rian Zorin, in onmiskenbare termeö
zijn afkeer van de Amerikaanse voor
stellen en van het optimisme van de
leider van de Amerikaanse delegatie,
Harold Stassen, had uitgesproken.

PURMEREND, 20 aug. 1957. Eieren: 10.00»
kippe-eieren f 13.5014.50 per 100 st., 500
eende-eieren f 8.50 per 100 st. Veemarkt:
runderen totaal 730 stuks, 375 vette koeieï*
f 2.003.20 per kg, handel stug, 240 geld*
koeien f 475—900 p .st., matig, 75 melk*
koeien f 820—0110 p. st., kalm, 19 pinkefl
f 375600 p. st., kalm, 21 stieren f 625-'
1450 p. st., vlug, 136 vette kalveren f 190-'
475 p. st., goed, per kg f 1.902.25, id., 15*
nucht. kalveren v. d. slacht f 4570 p. st-»
goed, idem v. d. fokkerij f 75—150 p. st-»
goed, 157 vette varkens v. d. slacht f 1.7®
—1.82 per kg, goed, idem v. d. zoutertf
f 1.701.75 per kg, stug, vette zeugen f 1.4®
—1.58 per kg, goed, 987 biggen f 55^-75 P'
stuk, goed, schramen f 70100 p. stuk»
goed, 25 fokzeugen f 325300 p. st., stil»
1070 schapen (vette) f 70105 p. st., stug»
idem fokkerij en weide f 90—110 p. stuk»
stug, weidelammeren f 5065 p. st., stug»
vette lammeren f 6080 p. st., stug, 48 bok"
ken en geiten f 10—60 p. st., vlug, 11 paar"
den f 400100 p. st., kalm. Totaal aantal
dieren 3318. Pluimvee: 49000 oude kip'
pen en hanen wit en rood f 1.75—1.85 pet
kg, 1200 idem blauw f 1.851.95 per kg»
450 jonge hanen (blauw) f 2.202.30 pef
kg, 2600 jonge hanen wit en rood f 2.00-"
2.20 per kg, 750 eenden jong f 1.752.25»
oud f 0.800.90 p. st., 200 konijnen f 1.80-"
1.95 per kg, f 2.006.50 p. st.

VEILING POELDIJK, 19 aug. Tomaten A
f 4.30—5.20, B f 4.30—4.70, C f 3.20—4.30, Cp
f 2.50 per bak van 12i/2 kg. Druiven: Ali
cante f 1.852.10, Golden Champion f 1.8"
2.35, Frankenthaler f 1.902.50, GroS
Maroc f 2.05—2.10, Muscaat f 2.40—3.10, Wit
te Alicante f 1.80—2.20, Appelen 5354 et'
Peren 3942 ct. Wijnbessen f 2.70, Perziken
f 1.151.30, Victoria-pruimen 83100 ct-
Princessebonen, stok- 53 ct., stam- 32—4'
ct., Snijbonen 46—76 ct. Pronkbonen 32 ct..
Andijvie 7—9 ct. Rode pepers f 1.15—1.25.
Groene pepers 65—70 ct. Augurken 20—10»
ct. Rode kool 4i/,—10 ct. Prei 16—22 ct
alles per kg. Aardbeien 1.00—1.05 p. doos;
je van 2 ons. Perziken (1) 46—58 ct. <2
37—47 ct. (3) 30—37 ct. (4) 23—31 ct. <S)
17—21 ct. (6) 10—13 et. Paprica 7—14 ct
Aubergine 32—68 ct. Maïsaren 9—14 ct. Vfl
getable Marrow 47 V2 ct. Meloenen, net- (V
85—90 ct. (5) f 0.90—1.15, (6) 1 0.80—1.20'
(8) f 0.75—1.10, (10) 60—80 ct. (12) 35—60 C*'
Suiker- (6) f 1.35—1.65 (8) f 1.10—1.40, V'
f 0.95—1.10, (12) 85100 et. Oranje ananSb,
(6) f 1.30—1.40, (8) 1.10—1.30, (10) 65—'ïs
ct. (12) 6090 ct. Groene ananas- (6) fi)
—1.30, (8) f 1.00—1.15, (10) f 0.65—1.10, (Jfj
5595 ct. Komkommers A 817 ct. B 8<.

ct. C 8 ct. Bloemkool (6) 41—43 ct. (8) 2«^
32 ct. (10) 17—23 ct. (12) 12—15 ct. a

lie®

per "stuk"sia" A f"6.00^50, A 2 7 5~50---6Sg,
per 100 stuks. Aanvoer: tomaten 85-000 t„
druiven 8.8000 kg, perziken 13.000 stuks, 1
meloenen 3.000 stuks.

EIERMARKT APELDOORN, 19 aug. A®7j
voer circa 190.000 stuks. Grote eieren f 1 joO
15.10, en henne-eieren f 1013.50 Per
stuks. ug,

KLEINVEEMARKT APELDOORN, *fLpeC
Aanvoer kippen circa 16.500 stuks. K v p,
f 1.80—1.90 per kg; oude hanen f 2.30—eb
stuk, jonge hanen f 2.002.15 per kg. 5^ 50,
f 1.00—1.75 per stuk, konijnen f 2.uv ge
schapen f 90—115, lammeren 75—luw f 4»
ten f 2535, biggen f 38—58, kalver
—60.