Osservatore
veroordeelt
rassenhaat in
de V.S.
Heeft godsdienst iets te maken
met geweten en moraal?
M'
„EUROPA 1907"
n
mm
1
Vraag
Antwoord
©Lichte muziek op
zwarte schijven
A
Roep
der
ruimten
iü
Wie zijn godsdienst verdedigt,
verdedigt zich zelf
Geloof
Tentoonstelling in Stedelijk
Museum te Amsterdam
Luiklok voor kerk in Biak
en
en
leven
V
J
MULO A en B
RESA-HILVERSUM
Variaties in Jazz
Marsen en Mantovani
Gezang en gecroon
ZATERDAG 1 SEPTEMBER 1957
MGINA 11
In heftige bewoordingen
>,Het is droevig dat zulke
excessen nog weer hebben
kunnen losbarsten
'betl^J1 er het
Liturgische weekkalender
Ziekenfondspremie
bejaarden
Geleidingen
Huurprijs
Belasting
Verdienen
D<? „Osservatore Romano" heeft gis-
TercVhfin zeer heftige bewoordingen de
het ~e uitbarstingen van rassenhaat in
veroorrf van de Verenigde Staten
jj riat „id- „Mensen van wie bekend
de tl ,2y er een rassenleer op na hou-
de Scitrijft het blad, „zou het bij
tie u v,erboden moeten zijn een func-
•i, e\ openbare leven uit te oefenen,
j si zoals dat nu ook verboden is aan
9 ote misdadigers. Want er is geen gro-
er misdaad denkbaar dan deze rassen
haat die ingaat tegen de wetten van de
■natuur en ook tegen de wetten van de
verenigde Staten, wier onafhankelijk
heidsverklaring niet slechts de ™ens®"
lVke gelijkheid aan de orde s'eWe en
bevestigde, maar ook bedoeld was a\Is
het grote voorbeeld van deze gelijkheid
De Osservatore acht het droevig, dat
zulke excessen, die blijkbaar niet zijn
uitgewist door gevoelens van menselijk
heid, vaderlandsliefde of democratie, in
het midden van de twintigste eeuw nog
"Weer hebben kunnen losbarsten. Deze
uitbarstingen zijn op geen enkele ma
nier te vergoelijken, zegt de Osserva
tore, „en vooral niet in een land, dat
deelnam aan de grootste oorlog van de
geschiedenis en zware verliezen leed in
de strijd voor vrijheid en democratie en
tegen rassenhaat. „De jongste excessen
schaden de goede naam van het land
en het prestige van zijn wetten en be
tekenen een hinderpaal voor het lang
ham maar gestaag doordringen bij het
oik van de overtuiging, dat rassenhaat
een misdaad is." (UP)
:n hoort niet zelden beweren dat
het best mogelijk is een go d
functionerend geweten te bezit
ten en een behoorlijk "?ors,
leiden zonder helemaal n°fi
nodig en" zelfs ongewenst. Dit laatste
wijzen wij uiteraard beslist af. Dat er
ook buiten het Christendom goede men
sen kunnen bestaan, het zou eenvoudig
belachelijk zijn dat te ontkennen. Dit
punt is echter reeds ter sprake ge
bracht; wij behoeven daarop dus niet
meer terug te komen. Wij willen hier
alleen even aanstippen, dat de mening,
die de godsdienst nutteloos en zelfs ge
vaarlijk noemt voor een vrije gewe
tensvorming, onhoudbaar is. Anderzijds
noort men echter
iok vaak beweren, S~~
dat de waarde
van de godsdienst
hierin ligt, dat hij
sen goede steun
zou zijn voor het
morele leven en
het geweten.
Wat hiervan te
denken? Bedoelt
men daarmee, dat
dit heel de bete
kenis van de godsdienst uitmaakt, dan
zeggen wij duidelijk en zonder meer:
neen. Natuurlijk is de godsdienst een
steun voor het geweten, maar hij is
tegelijkertijd véél meer. Voor een gods
dienstig mens is het eenvoudig vanzelf
sprekend, dat de godsdienstige opvoe
ding niet volledig is zonder alle aan
dacht óók te geven uan het morele le
ven. De godsdienst verdiept het morele
inzicht en schenkt tevens de kracht om
overeenkomstig dat inzicht te leven.
Het echte, werkelijke en tastbare ge
voel voor plicht vindt zijn zuiverste
Oscar Kokoschka: Portret van Hirsch
JL st
het Stedelijk
Museum te Am
sterdam word t
ven (nog tot29sep-
Zfhber durende)
lentoonstelling ge
houden van schil
dert en beeldhou
ders, die, thans 50
nfZ °eledeh, tot de
hl?en.van Europa
mr?rde7l -Europa
is daarom de
zowel zakelijke als
evocatieve naam,
ate aan de exposi
tie gegeven is. Als
men het ter exposi
tie aanwezige kunst
werk moet noemen,
dat het meest de'
geest van ons we
relddeel uit die da
tten weerspiegelt,
dan is het het hier
bij afgedrukte por
tret van Walter
Rathenau door Ed-
vard Munch: men
ziet in hem de per-
bonificatie van het
verlichte optimisme
Vf de redelijke hu-
bjtniteit van het
*ten der twintig-
AfUn eeuui. Naast
dere doen de an-
siomfu^tse expres-
meliii. maar ar-
aan.
Van
ende eveneens
hoschka °Scar K°'
hioIvT" eveneens
gereprodu-
eeerde portret van
"trsch, een der
verschrikkelijkste
en meest-expressie-
ve scheppingen van
Kokoschka's aan-
vangsperiode.
Jammer genoeg
zijn er van Picasso
en Braque niet (jie
werken, welke ken
merkend waren voor
hun ontwikkeling
tegen het eind van
het eerste decen
nium van deze eeuw.
Een eigen gezicht
in dit internationa
le milieu toont Jan
Sluyters in die
tijd overtreft hij
Van Dongen.
en volledigste oorsprong in de gods
dienst. Wij mogen hierbij vooral niet
vergeten, dat het lidmaatschap van een
godsdienstige gemeenschap de afzon
derlijke mens intellectueel en moreel
zeer veel dieper en breder ontwikkelt
dan waartoe hij als los individu ooit
in staat zou zijn.
Reeds meer dan dertig jaar geleden
heeft E. Gilson deze gedachte ontwik
keld op een wijze, die ook vandaag
nog haar volle waarde bezit. Een mens
zijn godsdienst ontnemen, om hem te
bevrijden, zegt hij, is hetzelfde als een
dier ontdoen van zijn geraamte en
zenuwstelsel. Het Christendom schenkt
de mens een persoonlijkheid. Dit is met
zo maar een bewering. Een eeuwen
oude, steeds hernieuwde ervaring ligt
voor het grijpen om de waarheid daar
van aan te tonen. Niemand zal toch
kunnen ontkennen, dat zelfs een ove
rigens onontwikkeld mens, die zich uit
overtuiging redelijke moeite geeft om
zich aan het Christendom aan te pas
sen, daardoor een innerlijke harmonie
en een evenwicht verkrijgt die met
niets anders te vergelijken zijn of op
geen andere wijze verwerfbaar moeten
worden geacht.
Wie zijn godsdienst voldoende kent
en beleeft is een volledig mens.
En dat hij dit is, wéét hij, en
ook dat hij dit volledig mens-zijn aan
zijn godsdienst dankt. Volgens vast om
schreven beginselen regelt hij zijn ge
drag. Het hoe en waarom van zijn ge
drag is hem altijd duidelijk. En als er
ooit twijfel ontstaat dan heeft hij steeds
deskundigen ter beschikking om hem
voor te lichten.
Wie deze dingen onbevooroordeeld
beziet, moet toegeven, dat zo'n gelovig
Christen een algemeen begrip heelt,
zowel van mens èn wereld van zijn
p!-iats in de schepping als van zijn
levensbestemming en toekomst. En dat
is nog al wat. Meestal acht men slechts
héél geleerde mensen in staat van
d-ze zaken iets af te weten En toch is
elke goede gelovige zich bewust van
een onwrikbare zekerheid in dit op
zicht, ook al heeft hij geen studie daar
van gemaakt.
En deze zekerheid schenkt hem een
diepe innerlijke vrede. Op voorwaarde
natuurlijk, dat zijn godsdienst een deel
van zijn wezen geworden is.
Daarom blijft het ook altijd waar,
dat een gelovig mens los maken van
zijn godsdienst gelijk staat met hem los
te maken van zijn eigen „ik". Om de
zelfde reden kan men ook met recht
zeggen, dat, wie zijn godsdienst ver
dedigt, zich zelf verdedigt. Wat aan de
godsdienst zijn waarde schenkt, aldus
Gilson, en er de voortduring van ver
zekert, is dat het tot zijn wezen be
hoort persoonlijkheden voort te bren
gen. De godsdienst „maakt" letterlijk
mensen.
Daarbij komt dan nog, dat de gods
dienstige gemeenschap, waarin de mens
leeft, al zijn plichten nauwkeurig be
paalt. De godsdienstige opvoeding
schenkt als geen andere de synthese
van het leven. Dit hele leven wordt
door de godsdienst georganiseerd met
de verhouding van de mens tot God als
middelpunt. Het geweten, zegt Madi-
nier, is de stem van God zelf, die de
mens roept om in de Schepping met
Hem samen te werken en aldus wordt
de menselijke inspanning geïntegreerd
in het geheel der dingen. Belangrijk is
hierbij eraan te herinneren dat de
godsdienst aan de plicht een absolu-
t e waarde geeft, omdat hij de mens
leert, dat het doel van heel zijn werk
zaamheid de hoop is op het bezit van
God zelf, een goed, dat alles overtreft.
De godsdienst, heeft Bergson gezegd,
houdt de mens staande, door hem in
volle beweging te brengen en hem een
nieuwe scheppende kracht te schenken.
ZONDAG 8 september: Maria Geboorte;
eigen mis; 2 geb. van 13e zondag na
Pinksteren; Credo; pref. van O. L. vr.:
wit.
MAANDAG: mis van 13e zondag na Pink
steren; 2 geb. H. Gorgonius; groen.
DINSDAG: H. Nicolaas van Tolentijn, be
lijder: mis Justus; (Roermond: 2 geb. H.
Theodardus); wit.
WOENSDAG: mis van 13e zondag na Pink
steren; 2 geb. H.H. Protus en Hyacin-
thus; groen. Roermond: H. Otgerus,
belijder; mis Os justi; 2 geb. H.H. Protus
en Hyacinthus; wit.
DONDERDAG: H. Naam van Maria; eigen
mis; credo; pref. van O. L. Vr.; wit.
VRIJDAG: mis van 13e zondag na Pink
steren; groen.
ZATERDAG: H. Kruisverheffing; eigen mis;
credo: pref. van H. Kruis; rood.
ZONDAG 15 september: Zeven smarten van
O. L. Vrouw; eigen mis: 2 geb. van 14e
zondag na Pinksteren; credo; pref. van
O. L. Vr.; wit.
Advertentie
Verkort Mulo voor P. T.T. en N. S.
De kortste en voordeligste opleiding:
(Bekende Schriftelijke Cursus)
In de klokkengieterij van de gebroeders Van Bergen te Heiligerlee is men op hel
ogenblik bezig met de 'afwerking van een daar gegoten luiklok, bestemd voor
de protestantse kerk te Biak. De opdracht tot het vervaardigen van de klok is
verleend door een commissie van nabestaanden van de slachtoffers van de ramp
met het K. L. M.-toestel „Neutron". De klok heeft een grootste diameter van
45 cm en zal volgende week geheel voltooid zijn.
Vragen voor deze rubriek moeten worden gericht aan de
Redactie van ons blad (met in de linker-bovenhoek der
enveloppe: VragenrubriekDe beantwoording ge
schiedt gratis. De Redactie behoudt zich echter het recht
voorbepaalde vragen niet voor beantwoording in aan
merking te doen komen. Over de beslissing dienaangaande
kan niet worden gecorrespondeerd. Gaarne vermelding
van naam en adres bij de ingezonden vragen.
Men houde er nog rekening meedat men minsten* 14
dagen op antwoord zal moeten wachten en dat het ons
niet mogelijk is, in te gaan op verzoeken tot persoonlijke
beantwoording der brieven.
P. te H. Betreft uw vraag zie
kenfondspremie voor bejaarden.
Antwoord: Ja, de berekening zoals die
u is voorgelegd is wel juist, hoewel wij
uiteraard niet kunnen controleren hoe
hoog uw inkomen wel is, daarvoor ont
breken ons de nodige gegevens. Deze
zijn echter wel door u opgegeven aan
de instantie die de berekening maakt,
teneinde een juiste premiebetaling te
verkrijgen. Inderdaad maakt u geen 8
pet van uw belegde geld, maar had u
er indertijd een lijfrente voor gekocht,
dan had u wel ongeveer 8 pet gehad.
Juist met deze mogelijkheid is nu re
kening gehouden bij de vaststelling van
de door u te betalen premie.
Er is voor bejaarden, die niet veel
inkomen hebben, een regeling getrof
fen, waardoor zij een wat goedkope ge
neeskundige verzorging kunnen verkrij
gen, maar voor hen, die het (wat) beter
hebben is de mogeltjkheid om zich vrij
willig te verzekeren wel opengelaten,
maar dan slechts tegen betaling van
de normale premie voor vrijwillig ver
zekerden, zolang zij althans een inko
men hebben van niet meer dan 6000,-
(eventueel verhoogd met 175,- voor
elk kind, indien zij ingevolge de kinder
bijslagwet daarop recht zouden kunnen
hebben. Vooralsnog geldt voor bejaar
den de bepaling, dat hun inkomen niet
boven de 3410,- mag liggen, willen zij
voor een lagere premie in aanmerking
komen. Er is echter binnenkort een
wetsontwerp te verwachten, waarbij
een verhoging der inkomengrenzen in
gevolge de ziekenfondsverzekerden voor
bejaarden is geregeld. Of dit voor u eni
ge verlichting kan betekenen, zullen we
moeten afwachten; een wetsontwerp is
nog geen wet, dus nog even geduld.
G. M. B. Kunt u mij adressen
geven voor opleiding tot masseuse
en heilgymnaste, resp. tot schoon
heidsspecialiste. En waar zou ik
manicuren en pedicuren kunnen le
ren?
Antwoord: Er bestaat een Nederlands
Genootschap voor Heilgymnastiek en
Massage en Physiotechniek (Pr. Hen
drikplein 13, Den Haag). Wij kunnen u
slechts raden u daartoe te wenden.
Voorts vonden wij het u misschien dien
stige adres van het Nederlandse Genoot
schap ter bevordering van de Voetver
zorging: Weimarstraat 188, Den Haag.
Wat de opleidingen betreft tot schoon
heidsspecialiste en voor manicure kunt
u zich wellicht het best wenden tot
iemand die deze beroepen reeds uit
oefent. Het ligt niet op onze weg,
waar het hier particuliere op
leidingen betreft, bepaalde suggesties
te doen.
In het algemeen kan men, wanneer
men inlichtingen wil hebben over de
opleiding tot een bepaald beroep, zich
het best laten voorlichten door een
als bona fide en bekwaam bekend staan
persoon die bedoeld beroep reeds uit
oefent. U krijgt dan voorlichting uit dé
praktijk.
Mej. C. zet uiteen, dat zü een ge
deelte van haar huis wil verhuren.
Zij geeft een beschrijving van een
en ander en vraagt welke een rede
lijke huur zou zijn. Zij heeft een ma
kelaar laten schatten, maar is het
met diens oordeel niet eens. Zij ver
wacht van ons een „beter ant
woord".
Antwoord; Hoe zouden wij, afgaande op
een schriftelijke uiteenzetting en niet
deskundig zijnde, beter kunnen oorde
len dan iemand die wel deskundig moet
worden geacht en de situatie uit eigen
aanschouwing kent? Als mej. C. zich
met het advies van de geraadpleegde
makelaar niet kan verenigen wat
haar goed recht is waarom wendt
zij zich dan niet tot een andere (goede)
makelaar, opdat zij diens oordeel met
het eerder gegevene kan vergelijken en
zelf haar conclusie kan trekken?
Overigens staat ook nog de Huurad
viescommissie (in dit geval, waar mej.
C. woont in het rechtsgebied van het
kantongerecht Haarlem; Dreef 32,
Haarlem) te haren dienste. De Huurad
viescommissie (in elk kantongerechts-
gebied is er één gevestigd) adviseert
immers op schriftelijke aanvraag en te
gen betaling van 2,50 inzake huurprijs
aangelegenheden.
J.W.R. Stelt een zestal vragen
over personele- en inkomstenbelas
ting alsmede over premie A.O.W.
Antwoord: 1. Watergeld etc. mag niet
in de grondslag huurwaarde begrepen
zijn. Op de betaalde huur moet dus een
correctie aangebracht worden, teneinde
de huur welke voor het gehuurde.object
alleen betaald wordt als grondslag huur
waarde voor de personele belasting te
kunnen laten gelden.
2. In beginsel is de werkelijk betaalde
huur uitgangspunt voor de pers. belas
ting, indien het bedrag tenminste niet
door persoonlijke overwegingen tussen
huurder en verhuurder, is beinvloed.
Ziet de verhuurder af van de huurver
hoging, dan ondergaat de grondslag
huurwaarde dus ook geen wijziging.
3. Voor panden waarvoor geen wer
kelijke huurprijs als uitgangspunt kan
dienen, wordt de grondslag huurwaar
de der personele belasting bepaald door
vergelijking met soortgelijke panden.
Gaat bij deze vergelijkingslanden de
huur omhoog, dan zal ook bij het door
de eigenaar bewoonde pand de grond
slag huurwaarde verhoogd moeten wor
den.
4. Het geblokkeerde bedrag valt noch
onder de inkomstenbelasting, noch on
der de vermogensbelasting. Wordt het
echter gedeblokkeerd, dan is het op dat
moment inkomen.
5. Te verdedigen valt zeker dat 15
pet. van het bruto bedrag mag worden
Uit het jazzrepertoire, dat dezer
dagen van de persen is gekomen
en weer alle stijlen vertoont
van de klassieke New Orleansmuziek
lot en met de meest progressieve mo
derne composities, hebben wij een ge
varieerde keus gemaakt. Op Coral 33
toeren nr. 96007 LPC is de blanke big
band van Woody Herman aan het werk.
Zij speelt een achttal blues, waarvan er
verscheidene worden uitgevoerd naar
het min of meer traditionele patroon
en andere een meer moderne zetting
hebben gekregen, waarbij de mogelijk
heden van een big band in de contrast
werking tussen een volle koper-„sound"
en fijn afgewerkte solistische improvi
saties met vakmanschap en verve zijn
uitgebuit. Het zijn alle opnamen, die
dateren uit de jaren 1937-1940 en ze
ademen de typische sfeer uit die tijd.
Een paar blues worden door Woody
gezongen, expressief en sfeervol, of
schoon hij toch uiteraard zouden wij
haast zeggen het karakteristieke
negroïde accent mist. De plaat, die
„Blues on parade" heet, heeft een prima
weergave.
Voordat de zogeheten West Coast Jazz
als een nieuwe stijl werd aangekondigd,
was men in de Califomische contreien
al lang met de jazz vertrouwd, ook al
was dat dan een andere jazz, namelijk
de dixielandmuziek, die er met name
door mannen als Kid Ory en Jelly Roy
Morton was geïntroduceerd en die thans
nog springlevend wordt gehouden door
het uit film- en radiostudio-musici
samengestelde ensemble, dat luistert
naar de naam „Rampart Street Para-
ders". Via het 45 toerenplaatje 429192
BE van Philips, voeren zij met een
verende vitaliteit de nummers „My
monday date", „After you've gone" en
„I'm gonna sit right down and write
myself a letter" uit, waarbij het a la
Beiderbecke romantisch getinte gi
taarspel van George van Eps en de
bronzen trombonetoon van Abe Lincoln
naast nog andere gave soli van een
rechtgeaarde muzikaliteit en een puike
techniek getuigen.
Lionel Hampton mag zich dan vaak
geen snars aantrekken van het feit,
dat een oprechte muzikaliteit en een
opgelegde showbusiness elkander maar
moeilijk verdragen, wanneer men luis
tert naar het 45 toerenplaatje van Phi
lips nr. 421028 BE, dan zal men opnieuw
moeten erkennen, dat Lionel, ondanks
alles, onmiskenbaar een groot talent
heeft, dat zich regelrecht manifesteert
in de grandioze techniek, waarmee hij
de vibrafoon hanteert, in zijn even dar
tele als beheerste muzikale fantasie en
niet op de laatste plaats in de klare
dynamische expressie van zijn speL Het
interessante en ook leerzame van dit
onderhavige plaatje is, dat het een vier
tal nummers bevat, waarvan de grond-
melodie bekend is, hetgeen het de luis
teraar gemakkelijk maakt, de impro
visaties en variaties te volgen. Het zijn
„It's a long way to Tipperary", „La
vie en rose", „Olee dolee doff" en „Toen
onze mop een mopje was". Vooral het
eerste nummer heeft ons bekoord.
Tenslotte: Julian „Cannonball" Ad-
derley (Cannonball is een „veredeling"
van Julians bijnaam „kanibaal", die hij
in zijn schooljaren wegens zijn feno
menale eetlust verwierf), de neger-alt
saxofonist uit Tampa in Florida, die
acht jaar respectievelijk trompet, altsax,
clarinet, tenorsax en fluit studeerde,
doch zich op de EmArcyplaat 36043
hoofdzakelijk beperkt tot de bespeling
van zijn voorliefde, de altsaxofoon. Men
vindt in zijn speelwijze de stijl terug
van Charlie Parker en Benny Carter,
doch hij is, met name in de langzame
nummers, minder abstract in zijn melo
dievoering. De bebopatmosfeer, die nog
al jachtig en nerveus de snelle num
mers op deze plaat kenmerkt en on
danks de intelligentie, waaruit Adder-
ley zijn inspiratie put, vaak koud en
leeg aandoet, krijgt warmte en sfeer,
een meer tastbare klankkleur in de
werkjes met een bezadigder tempo.
Verscheidene duetten, die Julian met
zijn broer-trompettist Nat speelt, roe
pen waardering en bewondering op. In
tussen is het, ons althans, nochtans niet
meegevallen, de hele plaat lang ge
ïnteresseerd en geboeid te blijven be
luisteren.
musements-, mars- en dansmuziek
blijven er ook te kust en te keur.
Wij kozen de volgende platen uit.
Vooreerst het 45 toerenplaatje HX 1035
van Telefunken met vier met zorg, pit
en militaire allure uitgevoerde band
werkjes door onze vaderlandse lucht
machtkapel, kennelijk met vaste hand
geleid door Nederlands jongste dirigent,
de le luitenant H. F. W. van Diepen-
beèk. Intussen toont sergeant Krijt in
afgeschreven. De desbetreffende bepa
lingen zijn nog niet in ons bezit. Raad
pleeg hiervoor de inspecteur der belas
tingen in uw woonplaats.
6. Wordt te uitgebreid voor deze ru
briek. Men wende zich met het concrete
geval tot de belastinginspectie.
W. J. Wat mag een jongen van
15 jaar verdienen by een plaatselijk
elektriciteitsbedrijf?
Antwoord: Dat moet u informeren bij
dat bedrijf zelf of, onder opgave van de
nodige gegevens, bij uw bond.
E«n
Nederlandse
emigratieroman
door
Dirk van
den Brink
Edvard Munck: Portret van Walter Rathenau
«odbLan dB Or0te beeldhouwers z^n o a- vertegenwoordigd: Bourdelle, Maillol en
33
_,hatl ik mijn bedoeling uiteengezet.
Voorzichtig had ik betoogd, dat oom en tante zoetjes
aan oud werden. Dat het op den duur bezwaarlijk
werd voor hen, om vier of vijf bunder bouwland en
nog een stuk of wat koeien te onderhouden. Dat ik
toevallig hoogst verlegen zat om wat bouwgrond, en
zu misschien zelf al eens over gedacht hadden
hun bedrijf wat in te krimpen.
Ik had gesproken met klem van argumenten, vu
rig, overtuigend, vol vertrouwen; een advocaat zou
het me niet verbeterd hebben.
Oom Kees zat zonder ophouden en zeer nadrukke
lijk te knikken, terwijl hij me aanhoorde. Mijn woor-
den schenen hem uit het h&rt gegrepen.
Tante Cor daarentegen had onbeweeglijk toege
luisterd, met het linkeroor schuin naar me toege
keerd. Toen ik uitgesproken was, begon ze hartelijk
te lachen.
„C jh," zei ze met een harde, nog heldere stem,
„voor die korte tijd, dat wij nog te leven hebben,
zullen we maar geen grote veranderingen meer
aangaan. Wij mensen zijn altijd gewoon geweest,
hard te werken. En als wij daar mee ophouden,
dan gaan we dood Nee, nee, we zullen daar maar
niet aan beginnen."
Oom Kees knikte hierop met nog meer ijver dan
tevoren.
„Nee nee," beaamde hij, „nee nee
En dat was dan zijn volledige bijdrage in de kwes
tie. Want het nuchtere gevolg van het feit, dat hij
geleidelijk alle zorg en verantwoordelijkheid op zijn
vrouw had afgewenteld was dit, dat zijn mening ten
slotte ook in geen enkele aangelegenheid meer werd
gevraagd. Een gang van zaken overigens, die Kees
je van der Put weinig zorgen baarde.
Aldus werd mijn laatste hoop op uitbreiding van
mijn grondbezit door tante Cor's weigering de bodem
ingeslagen.
Alles was er nu voor mij aan gelegen, de onteigening
van mijn akker achter de fabriek te verhinderen. De
gedachte aan de afschuwelijke mogelijkheid van een
onteigening heeft me maandenlang als een waar
spookbeeld achtervolgd. Iedere brief die ik ontving,
elk woord dat gesproken werd, bracht ik er mee in
verband. Het was om gek van te worden. Als een
bezetene beet ik me vast in elk argument, dat tégen
onteigening pleitte, maar al wat er vóór pleitte, liet
ik niet eens in mijn bewustzijn doordringen. Sommige
mensen kunnen je tot radeloosheid drijven door hun
tergende eenzijdigheid. In die maanden moet ik zulk
een mens geweest zijn. Honderden plannen schoten
als vallende sterren door mijn brein, het een al dwa
zer dan het andere, maar ze verdwenen even snel
als ze opkwamen. Eén plan slechts bleek op den
duur houdbaar, en dit heb ik ook ten uitvoer ge
bracht: ik heb stuk voor stuk de elf raadsleden be
zocht om hen over te halen, tégen het voorstel van
B. en W. te stemmen. Indien het voorstel kelderde,
stond Robbers schaakmat en was mijn toekomst als
boer voorlopig gered.
Maar hoe deze actie is afgelopen, vertel ik later
nog wel.
Eerst moet ik nu de afloop melden van mijn con
flict met Bureau X.
Kinderlijk blij dat hij me weer eens een goede tij
ding kon brengen, kwam burgemeester Dubbelman
enige tijd na deze gebeurtenissen binnenstormen met
een dienstenveloppe in zijn handen, die hij als een
trofee boven zijn hoofd zwaaide. Het was een be
slissing van de Minister, waarbij mij 80 gulden scha
devergoeding werd toegekend voor mijn gerooide
aardappelen. Weliswaar slechts een flakkerend olie
lichtje in het ondoordringbare duister van mijn toe
komst, maar toch deed het me onuitsprekelijk goed:
een mens in nood is met zo weinig blij te maken.
Door dit gulle gebaar van de overheid was mijn
rechtsgevoel geheel bevredigd, en reeds had ik de
heer Maas in gedachten de hand gedrukt en hem
mijn beste vriend genoemd toen mij via de post
een gestencilde rekening werd toegestuurd.
Het vijfde papier, afkomstig van Bureau X. Er
was een bedrag in rekening gebracht voor het rooien
van mijn aardappelen: 18.53, inclusief omzetbelas
ting.
Nog altijd breek ik er mij het hoofd over, wat die
omzetbelasting te betekenen had.
Nog altijd meen ik ten stelligste, dat er eerst iets
gekocht of verkocht moet worden, voordat de over
heid omzetbelasting in rekening kan brengen. Wat
in vredesnaam kan de omzet geweest zijn van 2 are
verrotte aardappelen?
Ongetwijfeld zullen de heren van Bureau X op de
ze vraag een antwoord weten; gegéven hebben ze .het
mij nooit.
En terecht!
Want de grote macht van de bureaucratie ligt in
haar onnaspeurlijkheid. Het ellendige in de bureau
cratie is, dat één overheidsinstantie slechts één be
paald terrein behoeft te beheersen, terwijl van de
burger wordt verwacht, dat hij alle terreinen be
heerst. De domste dokwerker hier te lande wordt
verondersteld op de hoogte te zijn van democratie,
van landsregering, provinciaal- en gemeentebestuur,
van arbeidswetten, ongevallen-, ziekten- en invalidi
teitsverzekeringen, van belastingwetten, verkeersre
gels, ziekenfondswezen, ziekenbonnen, arbeidsover
eenkomsten, huurbepalingen, pensioenregelingen, erf
recht, pachtrecht en nog een hele serie andere rech
ten.
Maar de droevige waarheid is, dat de eerzame
burger door onze overheidsspecialisten zó lang met
wetsbepalingen zal worden gemitrailleerd tot hij ten
slotte door de knieën gaat. En laat het U door een
boer gezegd zijn vanaf dat ogenblik zullen U de
regelingen keurig uitgestippeld worden voorgelegd.
En U tekent ze... zoals In sommige gevangenissen
de beklaagden hun eigen doodvonnis tekenen.
(Wordt vervolgd)
de Trafalgar Mars, dat hij op zijn
trommel weg weet. De andere nummers
op deze fleurige marsplaat zijn Strike
up the band, Sons of the brave en
a la Glenn Miller Johnny Peel. O Op
Telefunken UX 4717, ook een 45 toeren-
schijfje, is prima gedisciplineerd koper
spel te beluisteren in vier foxtrots
Honky Tonky Dudel, Pfeif blues, Risibisi
en In babdedura die met Duitse
grondigheid worden ten beste gegeven
door de big band van Günter Fuhlisch.
Strakke, maar ook zeer zeker sfeervolle
dansmuziek. O Bijzonder interessant
zijn de verrassende effekten van Michel
Legrands compositorisch talent in diens
interpretaties van het vijftiental Franse
werkjes, die zijn gegroefd in de Philips
langspeler P 77304 L, onder de titel
„Bonjour Paris". Er behoren o.m. de
nummers La goulante du pauvre Jean,
French Cancan, Parlez-moi d'amour en
Les lavandières du Portugal toe, maar
ze klinken, evenals trouwens alle an
dere werkjes, volkomen nieuw, mo
dern, gedurfd vaak van orkestratie,
pikant van sfeer. Een plaat waar men
geboeid naar luistert. O Minder afwis
selend van toonkleur, maar daarom niet
minder bekoorlijk is de 33 toeren Ca-
pitolplaat T 733, waarop het orkest van
Les Baxter via niet minder dan twaalf
nummers met klanken het exotische
landschap van de Caraïbische eilanden
schildert, wanneer dat door het maan
licht wordt overgoten. Muziek, die de
huiver van de jungle, de weelde van
de orchideeën, de zwoelheid van de
voorbije dag en de zachtheid van de
tropische nacht gestalte geeft in de
pakkende hooggestemde klanken van
violen en fluiten tegen het met tem
perament en levenslust geladen ritme
van latijns-amerikaanse slaginstrumen
ten, O Mantovani houdt het bij de ro
mantische muziek. De jongste plaat
van zijn orkest Decca 33 toeren LK
JULIE LONDON
4154 is er weer vol van. Zijn theater
orkest is uitgebreid met twee vleugels,
waarachter de Poolse pianist Rawicz en
zijn Weense collega Landauer met ge
schoolde perfectie en brede zwier da
klavierpartijen vertolken van het fil
misch muziekrepertoire, dat achtereen
volgens vermeldt: Warschau concerto,
Serenate d'amore, The dream of Oliver*
The legend of the glass mountain,
Story of three loves en de Comish
Rhapsody. Een Mantovaniplaat en dat
wil ook nu weer zeggen: Met uitge
balanceerde zorg en haarfijn zingende
violen uitgevoerde muziek, bijzonder
melodieus, een tikkeltje zoet gestemd,
een weldaad voor teerbesnaarde zielen.
Over naar het internationale collega
van vocalisten. „The Platters" opge-
nen de rij. Met twaalf nummers
van In the still of the night tot en
met Temptation en I don't know why
op de langspeler MG 20216 van het
label Mercury. Twaalf nummers, die
minder emotioneel zijn dan „Only you"
of „My Prayer". Het had de plaat geen
kwaad gedaan, geloven wij, wanneer
dit jongste en vrij bezadigde repertoire
van The Platters door een wat pittiger
song zou zijn afgewisseld. Intussen kun
nen „The Platters"-liefhebbers hun hart
flink ophalen. Het mannenkwartet (met
als dankbare aanvulling de zangeres
Zola Taylor), dat zich in een jaar tijds
tot op de bovenste trede van de zang-
sterrenladder zong, blijft op peil. O De
Andrews Sisters blijven dat trouwens
ook. Ze zingen op Capitol 78 toeren nr.
3707 prettig fris, maar terwille van de
show met een vleugje snik-accent de
foxtrot „Give me back my heart'.' (Lo
gisch die snikjes, nietwaar?) en de En
gelse wals „Stars Stars", waarbij het
orkest van Billy May in een illustra
tieve begeleiding een passend koper
kleurtje legt. O Wie gecharmeerd is op
het meer hese croon-werk kan bij Al
Berry terecht, die met wat „sentimen
tal growl" op His Master's Voice 5007,
45 toeren, de „King of the blues" be
zingt en ondanks alles In het
tweede nummer vraagt: Don't calle me
fooi. O Van Lonnie Donegan, de folk
singer in het zogenaamde skiffle-genre
hebben we toch wel beter werk gehoord
dan de vier nogal lawaaierige nummers
(Lost John, Stewball. Bring a little wa
ter Sylvie en Dead or alive), die
op Nixa 45 toeren NEP 24031 zijn uitge
bracht. Over wildwestelijke dynamiek
intussen niet te klagen, maar men moet
er van houden. O London maakt uitge
breid reclame met de „Calendar girl".
De firma heeft Julie London twaalf
maal op de hoes afgedrukt, waarbij de
arme Julie terwille van dezelfde recla
me alle twaalf maanden even luchtig
gekleed diende te zijn. Overigens is deze
mogelijk wel pakkende, doch eigenlijk
wel goedkope blikvangerspolitiek in te
genspraak met de inhoud van de plaat.
Julie zingt namelijk goed. Zeer beschaafd
zelfs, ook wanneer er „jazzy"-spirit van
haar gevraagd wordt. Haar tekstschil
dering, alle seizoenen door Julie zingt
een passende song voor iedere nieuwe
maand doet oprecht en sympathiek
aan. Haar dictie daarenboven is perfect.
De tekst is woord voor woord te ver
staan.
Tenslotte zij de jubileumplaat ver
meld, die Philips (nr. P. 13043 R) heeft
gewijd aan René Sleeswijks Nederlandse
revue, waar „al ZO jaar muziek in zit"
en welke plaat aan de ene zijde Willy
Walden en Piet Muyselaar, c.q. juffrouw
Snip en Snap aan het woord laat in
een geestige duo-conference en aan de
andere kant een selectie laat horen van
de revueliedjes, die in die twintig jaar
ten beste werden gegeven en waarvan
met name genoemd mogen worden: Het
lied van de oude piano, Kleine modiste,
De koe op zolder en Als op het Leid-
seplein de lichtjes weer gaan branden.
Medewerkenden aan deze plaat zijn be
halve Snip en Snap: Teddy en Henk
Scholten, Bert van Dongen, het revue
koor o.l.v. Bep Ogterop en het versterkt
revueorkest onder directie van Bill
Stanford. Een souvenir-plaat voor spe
ciale liefhebbers; voor de anderen een
oergezellig intermezzo op een borrel
avondje. Wat niet zeggen wil, dat de
plaat zonder borreltje niet zou smaken.
FRÉDÉRIC.
