Opening Yelsertunnel
in beeld
De plaats van de
leek in de Kerk
en de wereld
Jaarlijkse landdag van
SintAdelbert in Hilversum
winnen
The Typhoons
hasketbaltoernooi
Lottgering
O tof 50 km/u in l/l50 sec...
€sso
Mgr. Jansen spoort aan tot
daadwerkelijke steun
GRIEP?
Roep
der
ruim ten
MET ESSO BENT U BETER UIT!
Antilopen in finale verslagen
ESSO EXTRA MOTOR OIL
In Uw auto een acceleratie van
MAANDAG 30 SEPTEMBER 1957
PAGINA 4
Tijd. mantels stomen f. 3,75
Grote samenwerking
gewenst
Rozenkransen voor
Mau-Mau-vrouwen
Ploeg wedstrijden in
Steenbergen
Voorzitter federatie van
zangersbonden
Minder dan 10 centimeter is de afstand, waarover de zuigers in de cilinders op en neer
bewegen. Maar over deze minimale afstand loopt de snelheid van de zuigers telkens op van
stilstand tot 50 km per uur, en dat 6000 tot 8000 maal per minuut! Een miniem oliehuidje,
van minder dan 6/100 mm dikte, moet de zuigers en de cilinderwanden beschermen.
Dat oliehuidje moet die razendsnelle beweging en enorme krachten weerstaan, uren lang.
Deze extra zwaar belaste punten in de motor hebben extra bescherming nodig. Die extra
bescherming biedt u ESSO EXTRA MOTOR OIL (in het gouden blik).
Perfecte smering bi] alle bedrijfstem-
perafuren
want Esso Extra Motor Oil reageert in dé nog koude
motor als een dunne olie, bij hogere motortempera-
turen als een dikkere olie.
Ongekende slijtageweerstand
Reinigend vermogen
Uitgebalanceerde „dopes" geven Esso Extra Motor
Oil deze bijzondere „motor-sparende" kwaliteiten.
VOOR EXTRA BESCHERMING
Een complete set
van twee multigrade
motoroliën
10 W- 20 W - 30
20 W- 30- 40
Seminarie in bisdom Rotterdam
Vol vertrouwen houd ik a.s. zondag
mijn ledige handen vóór u"
Met
bent U zó beter!
Benoemingen bisdom
Rotterdam
Eric de Noorman
absent
Wegens ziekte tekenaar
Water-overlast in de
Hannie Schaftstraat
Vragen van raadslid
Schippers (K.V.P.)
„Oud Heemstede-Benne-
broek" naar Haastrecht
Concerten van het
N.Ph.O. voor scholieren
De Sint-Adelbertvereniging heeft zaterdag en zondag te Hilversum haar
jaarlijkse landdag gehouden. In aanwezigheid van Z. H. Exc. mgr. J. P.
Huibers, bisschop van Haarlem, die zondagmorgen voor de leden de H. Mis
opdroeg, van Z. Exc. minister Struycken, mgr. W. Nolet, mgr. H. F. Frank,
deken van Hilversum, vertegenwoordigers van het Thijmgenootschap de
Vrouwenbeweging, beroepsorganisaties en K.V.P., heeft men, zoals te doen
gebruikelijk, op zeer geslaagde wijze het nuttige met het aangename (o.a.
een concert door het Radio Philharmonisch Orkest) verenigd. Het nuttige,
dat voortreffelijk verzorgd was, getuigde eens te meer van het feit, dat de
Adelherters ernst maken met wat zij als katholieke intellectuelen hun plicht
achten ten aanzien van Kerk en maatschappij. Het algemeen thema: de plaats
van de leek in Kerk en wereld was ter behandeling aan vier sprekers toe
vertrouwd. Gabriel Smit hield een treffende inleiding over „de leek in de
Kerk". Aalmoezenier overste P. C. Groenendijk boeide zijn toehoorders ten
zeerste met zijn warm en overtuigend voorgedragen pleidooi ten gunste van
„het geloof in de leek". De jonge mens van onze tijd wil beslist geloven; dat
hij het vaak niet kan dwingt ons tot ernstige bezinning op de traditionele
geloofsbeleving. Over „de Kerk in de leek" hield prof. dr. J. C. Groot een
verhelderend dogmatisch betoog, dat culmineerde in' de stelling, dat zonder
de voortdurende verlossende werking van Christus en de Geest in en door
de Kerk de mensheid volkomen machteloos is. Tenslotte zette mr. L. C. Baas
zijn visie over „de leek in de wereld" uiteen, waarin vooral het in-de-wereld-
zijn geanalyseerd werd.
Door een druk op de knop stelt H.M. de Koningin in het zuidelijke ventilatie
gebouw het luchtverversingssysteem van de Veisertunnels in werking
Nadat H. M. de Koningin zaterdag de Velser tunnel had geopend, reikte de
minister van Verkeer en Waterstaat, mr. J. Algera, een aantal onderscheidingen
uit. Hier ziet men H.M. de Koningin, heibaas O. M. van Herpen uit Utrecht met
lijn onderscheiding, een bronzen eremedaille verbonden aan de orde van Oranje
Nassau, feliciteren.
(Van onze zaalsportmedewerker)
Het toernooi van de Haarlemse
basketbalvereniging is weer ten einde
en het was tenslotte de hoofdklasser
The Typhoons dat de eerste plaats be
reikte door in de finalewedstrijd het
eerste team van de organiserende ver
eniging te kloppen (45-40)
In deze laatste ontmoeting begonnen
beide teams in hoog tempo en mede
door het feit dat beide ploegen om
beurten de leiding namen, was ook de
slotfase ondanks de vermoeidheid van
de spelers het aanzien nog volkomen
waard.
Daarom was het jammer dat tien
minuten voor het einde een incident met
een der spelers van Typhoons oorzaak
werd dat de sfeer vertroebelde en of
schoon ook nu nog het einde van het
toernooi normaal werd bereikt, zijn wij
het met voorzitter Noë van de Antilopen
volkomens eens, dat het toernooi als
„oefentoernooi" zonder twijfel ge
slaagd is, doch in sportief opzicht nog
veel bijgeschaafd moet worden.
Bijzonder verheugend was het optre
den in dit toernooi van de Haarlemse
overgangsklassers. Zoals reeds ver
wacht slaagde H.O.C. er in door een
kleine overwinning tegen Antilopen II
een plaats in de finales te bereiken en
ook in deze wedstrijden deed het ver
jongde H.O.C. van zich spreken.
Het eerste team van Antilopen had
vooral in de eerste heltf veel moeite
doch kon tenslotte toch nog een ruime
zege behalen (35-20), terwijl de hoofd
klasser Flamingo's ook op grote te
genstand stuitte en met een magere
49-41 overwinning genoegen moest ne
men. Ook de heren van The White Stars
hebben het in dit toernooi voortreffe
Hjk gedaan, want na de puntenverde
ling tegen Flamingo's behaalden de
Stars een fraaie 25-22 zege tegen de
Santpo'rtse hoofdklasser Z.B.V.S.
Advertentie
STOMEN
STOPPEN
GROTE HOUTSTRAAT 5 - TEL. 10771
Tegen de nieuwe overgangsklasser
Aurora hadden de Stars echter grote
moeite zich te handhaven en slechts
toen Aurora nog drie spelers binnen de
lijnen had slaagde White Stars er in de
grote achterstand nog weg te werken
en een overigens volkomen verdiende
puntenverdeling te bereiken.
De finale in de damesklasse bracht
kampioen H.O.C. en Antilopen in het
veld en het zag er lange tijd naar uit
dat H.O.C. een nederlaag te incaseren
zou krijgen. De grotere wedstrijdrou
tine van de kampioenen bracht uiteinde
lijk toch nog de eerste prijs (32-34).
De totaalstand in dit toernooi was:
Dames: 1. H.O.C., 2. Antilopen.
Heren: 1. The Typhoons, 2. Antilopen,
3. The Flamingo's, 4. H. O. C., 5. The
White Stars, 6. Z.B.V.S.
Het grote gewicht van het hier be
sprokene veroorlooft ons niet met een
summier verslag te volstaan. Wij stel
len ons dan ook voor t.z.t. aan elke in
leiding de nodige aandacht te besteden.
Van bijzonder belang achten wij het
hierbij als uitgangspunt voorop te stel
len de principiële jaarrede van de
algemene voorzitter van St.-Adelbert
mr. F. J. G. baron van Voorst tot
Voorst. De daarin uitgestippelde richt
lijnen zijn zonder meer de conditio sine
qua non voor het vrucht dragen van
deze landdag. In de grond was sprekers
rede een openbaar gewetensonderzoek.
Wie zijn wij, katholieke intellectuelen,
in de wereld van vandaag? Hoe zijn
wij? Wat doen wij? Op deze laatste
vraag vooral concentreerde zich zijn
hele betoog.
Men dient het feit te accepteren,
dat de moderne intellectueel niet
meer universeel is, dat het vroegere
geestelijke klimaat, waardoor een
verfijnde cultuur der bevoorrechten
mogelijk was, ten einde is. De intel
lectueel van vandaag is beroepsge
bonden, een arbeider op hoog niveau.
In de plaats van het traditionele ver
trouwen in een overgeleverde bescha
ving is onrust en onzekerheid getre
den. De katholieke intellectueel lijdt
daarenboven nog aan een religieuze
ontworteling, waardoor hij absent is
geworden in de Kerk en ten opzich
te van God. Hoopgevend bij dit al
les is echter en hier ligt de voor
naamste taak van Sint Adelbert
dat de zekerheden en waarden, die
in de chaos van een crisis verloren
raken, toch te hervinden zijn.
Om dit te bereiken zal voor alles een
al te grote beroepsgebondenheid moe
ten doorbroken worden, waardoor de
weg vrijkomt voor openheid naar alge
mene vraagstukken, die met concrete
daden dienen te worden beantwoord.
Voor wie aan de toekomst gestalte wil
geven is slechts het concrete bestaan,
het concrete doen werkelijkheid.
In de heersende sociaal-economische
situatie confronteert deze eis ons onont
koombaar met grote moeilijkheden. De
kernvraag, waarmee wij met onszelf
in het reine moeten komen, is daarom
of wij de moed hebben van onze over
tuiging, die onvermijdelijk offers
vraagt. De bereidheid daartoe kan ech
ter slechts groeien op de basis van een
daadwerkelijk zich gebonden voelen aan
God en Kerk.
Als eerste punt voor een praktisch
werkprogram noemde spreker een
grotere samenwerking tussen priester
en leek. Hij richtte zich daarbij tot de
hiërarchie van hoog tot laag: „Ver
trouwt de leken, geeft hun de plaats
die zij verlangen. Wilt niet teveel zelf
doen, deelt uw zorgen met hen, schakelt
hen in overal waar zij competent zijn.
Adviesgroepen, overlegcolieges tot op
het hoogste niveau in de Kerk van Ne
derland houden onverwachte mogelijk
heden in. De stem van het Kerkvolk
zal meer dan tot dusver kans moeten
krijgen op gehoor. Maakt Gods volk
van passieve luisteraars tot actieve
deelnemers in alles wat de Kerk aan
gaat." De verhouding priester-leek zal
fundamenteel moeten veranderen. In
zielzorg, apostolaat en christelijk leven
kan de Kerk de stem van het leken-
dom niet meer ontberen. Slechts wan
neer zij niet meer uitsluitend bestuurs-
hiërarchie is, kan zij uitgroeien tot de
ware gemeenschap, die zü moet zijn,
tot een samenzijn in het geloof als gave
en opgave.
Op de tweede plaats wees spreker op
de veelvoudige en onvervangbare taak
van de leek in de kerstening van de
wereld, die onbewust of onderbewust
wacht op onze boodschap. Vooral op
het terrein van de grote menselijke
waarden is een nauwe samenwerking
met andersdenkenden noodzakelijk. Op
de leken rust de plicht de Kerk meer
levensruimte te verschaffen, „mondai
ne" levensomstandigheden, die een
voortdurende uitnodiging tot zonde en
kwaad zijn, weer gezond te maken en
de wereld het uitzicht te openen op
haar ware menselijke en christelijke
bestemming.
De mogelijkheden in deze richting zijn
ontelbaar. Waar het op aankomt is het
actieve doen nadat men zich innerlijk
zuiver heeft afgestemd op zijn Godde
lijke apostolaatsopdracht. Ieder van ons
zal op eigen wijze, in eigen milieu het
juiste dadenantwoord moeten geven.
Zijn leden op deze onvervangbare taak
voor te bereiden is het grote doel van
Sint Adelbert.
De missie-vriendenkring „St. Petrus
Claver" te Maastricht verzoekt ons de
aandacht te vestigen op het grote ge
brek aan rozenkransen in de missies.
„Nog een dezer dagen lazen wij een
noodkreet van een missiezuster, werk
zaam diep in het Kikuyu-reservaat.
Haar overheid gaf haar opdracht er een
meisjesschool te leiden en voor de vrou
wen te zorgen. Vele mannen werden al
ter dood gebracht, omdat zij zich schul
dig maakten aan Mau-Mau-misdaden.
Er was een opzienbarende kentering
gekomen. Zeven vrouwen hadden open
lijk in de kerk de Mau-Mau-eed afge
zworen. 98 vrouwen meldden zich in de
vrouwenbond, om te leren naaien, ko
ken, lezen en schrijven. Ongeveer 5000
vrouwen leven in dat reservaat met
haar kinderen. De meesten zijn door
leed en nood murw geworden en wil
len bidden. Daarvoor vraagt de zuster
rozenkransen".
Giften in welke vorm ook worden
voor dit doel dankbaar aanvaard door
de zusters van „St. Petrus Claver", So-
daliteit voor Afrikaanse missies, Bouil
lonstraat 4, Maastricht. Ook stukken
van rozenkransen, kralen en medailles
woorden dankbaar aanvaard.
De kring Steenbergen van de r.-k.
jonge boerenstand heeft zaterdag in
Steenbergen interkringwedstrijden ge
houden, waaraan winnaars van de
kringwedstrijden uit N.-Brabant, Land
van Maas en Waal en Zeeuwsch-Vlaan
deren deelnamen.
Door de natte en zware grond was
de opgave niet licht en moest men
soms zelfs met twee tractoren de ploeg
trekken.
De uitslag luidde: 1. Cam. van de
Acker, St. Jansteen, 293 pnt, kring
Hulst; 2. Cor Cavelaars, Zevenbergsche-
hoek, 268 pnt, kring Zevenbergen; 3.
Ant. Cavelaars, Zevenbergschehoek, 264
pnt, kring Zevenbergen; 4. Goedhals,
Waterlandkerkje, 257 pnt, kring Oost
burg. Zij zullen afgevaardigd worden
naar de nationale kampioenschappen,
d:i op zaterdag 12 oktober in de Haar
lemmermeerpolder worden gehouden.
Als opvolger van de heer J. A. Kre-
lage, die onlangs is overleden, heeft de
federatie van zangersbonden in een ver
gadering var gedelegeerden tot voorzit
ter gekozen de heer C. H. Hoonig te
Rotterdam, voorzitter van het konink
lijk Nederlands Zangersverbond.
Advertentie
De bisschop van Rotterdam, mgr. M.
Jansen heeft zich gisteren tot de gelo
vigen in zijn bisdom gericht via een
herderlijk schrijven, waarin hij wijst op
het probleem van de priesteropleiding
en in dit verband de gelovigen oproept
tot hulp en steun in gebed en offer bij
de bouw van een eigen Klein Semi
narie in het bisdom.
De bisschop zegt in zijn schrijven o.m.:
Naast brood, kleding, huisvesting en
andere materiële behoeften heeft de
mens ook geestelijke behoeften, waar
aan moet worden voldaan om een vol
waardig menselijk bestaan te leiden,
.vat de stoffelijke behoeften betreft: we
weten, dat Christus zei: Wat zijt gij be-
zo.gd over Uw voedsel en kleding. Uw
Hemelse Vader, weet, uat U dit alles
nodig hebt en Hij zal U dit geven; dit
is alles zelfs slechts een toegift voor
U. Hoofdzaak is: zoekt eerst het Rijk
Gods. Daarom vulde Hij Zijn woord:
„de mens leeft niet van brood alleen"
dan ook aan met te zeggen; „maar van
alle woord, dat uit Gods mond voort
komt." Iedere tijd, ieder geslacht moet
die Goddelijke Boodschap wereldkundig
maken.
Dat geschiedt door de opvolgers der
Apostelen, aan wie Hij de plicht gaf
het Evangelie, de Blijde Boodschap te
verkondigen aan alle schepselen. Het
zijn de Bisschoppen en hun medewer
kers, de priesters, die deze zware ver
plichting dragen. Vervullen zij die
plicht niet, of zijn er geen voldoende
priesters, dan zal het volk Gods ver
kommeren en geestelijk omkomen van
honger. Helaas doet zich thans over
Advertentie
door
Dirk van
den Brink
Een
Nederlandse
emigratieroman
52
De twee vrouwen luisterden met gespannen aan
dacht. Van Berkel's stugge houding maakte het me
uiterst lastig om met mijn verzoek voor de dag
te komen.
Veel breedvoeriger dan ik aanvankelijk bedoeld
had, begon ik uit te leggen, dat ik gedwongen was,
hier of daar nieuwe grond aan te kopen.
Al die tijd staarde Van Berkel zwijgend voor zich
uit. Hij zat in zijn stoel, zonder de rugleuning te
raken, bewegingloos als een standbeeld. Bezorgd keek
Marie haar vader aan. Voorzag ze, dat er iets
ging mislopen?
„Ik móet dus kost wat kost een nieuw stuk bouw
land zien te krijgen," zei ik met nadruk.
Van Berkel bleef zwijgen.
Scherper dan ik bedoelde voegde ik er aan toe:
„En daarom kwam ik hier, Van Berkel."
Marie kruiste de armen voor de borst alsof ze
bang was, dat de bewegingen van haar hart mijn
zaak zouden bederven. Ik merkte wel, dat ze niet
voel goeds verwachtte van dit onverwachte bezoek.
Misschien had ik haar ook vooraf moeten inlich
ten. Ze zou haar vader op de kwestie hebben kun
nen voorbereiden.
Maar ja, gedane zaken nemen geen keer.
De oude boer maakte in 't geheel geen aan
stalten zijn mond open te doen. Ik trilde van inner
lijke opwinding! In mijn zenuwachtigheid begon ik
te spreken op een bitse, verbeten manier:
„U hebt bouwland in overvloed, Van Berkel. U
zoudt er mij best enkele bunders van kunnen ver
kopen."
De moeder keek voor zich uit met een nietszeg
gende blik. Marie was een toonbeeld van wanhoop
en verwarring.
Na drie of vier eindeloze minuten kwam Van
Berkei's antwoord onwrikbaar, als een paal, die
in de grond wordt geslagen. Met een hese, nauwe
lijks hoorbare stem zei de boer, terwijl van zpn he
le lichaam alleen de onderlip scheen te bewegen:
„Mijn grond verkopen, Martens, doe ik met. Die
blijft onder mijn beheer zolang ik in staat ben de
boel te beheren. Maar wie hier als knecht wil ko
men werken, wordt met open armen ontvangen, en
hij krijgt een rijk daggeld."
Bij het horen van die gemene toespeling voelde
ik me bleek worden. Er volgde geen uitbarsting van
drift zoals dat op het kantoor van Robbers eenmaal
was gebeurd, maar ik voelde een wilde lust deze
man te prikkelen. Ergens in het pantser rond zijn
gemoed moest een kwetsbare plek zijn, waar ik
hem treffen kon. Een gedachte, die alleen door de
duivel ingegeven kan zijn, schoot door mijn geest,
en ik aarzelde geen seconde, ze om te zetten in
woorden
„Dus dat is Uw standpunt in dezen?" vroeg ik met
ingehouden adem.
„Dat is mijn standpunt, Martens."
„Goed," antwoordde ik langzaam, „het is maar
het beste, dat twee mensen weten, wat ze aan el
kaar hebben."
Het kostte me alle moeite, de boosaardige vreug
de te verbergen, die me vervulde bij de gedachte
aan hetgeen nu komen ging. Ik boog me over de
tafel en vervolgde:
„Als dit dus afgewerkt is, Van Berkel, dan heb
ik nog iets te vragen."
„En?" vroeg de boer opnieuw.
„Ik kom U vragen om de hand van Uw dochter."
Er klonk een gesmoorde kreet door de keuken.
Marie sloeg de handen voor het gezicht en huilde
erbarmelijk.
Dit bracht me een ogenblik tot bezinning, maar
het zien van Van Berkel's reactie verschafte mijn
boosaardigheid opnieuw gretig voedsel. Ik had hem
wel degelijk in zijn zwakke zijde getast.
Met beide handen omknelde hij de armleuningen
van zijn stoel zo vast, dat het vel lijkwit over de
knokkels gespannen lag. Paarsrode aderen kronkel
den plotseling langs zijn slapen en wat hij me toe
schreeuwde, klonk als het brullen van een dodelijk
gewonde leeuw:
„Er uit, hier! Dacht je dat ik mijn dochter schen
ken zou aan een boer zonder land? Kom terug als je
haar een boerderij en tien bunder bouwland kunt
presenteren! Dan kun je ze krijgen met tien bun
der bouwland van mij er bij..."
Ik stond al bij de deur.
Met een waarlijk duivelse kalmte richtte ik mijn
vinger op de uitzinnige boer:
„Van die belofte kunt U spijt krijgen, Van Ber
kel. Want die tien bunder land zal ik Uw dochter
presenteren. Maar het kon wel eens gebeuren, dat
ze gelegen zijn in een land, waar ik die tien bun
der bouwland van U niet gebruiken kan."
Op dat ogenblik ving ik een blik op van Marie.
Er 'ag zulk een zéé van droevig verwijt in, dat alle
bitterheid in mijn gemoed als het ware verdampte.
Ik smeet de deur achter me dicht, snelde het erf
op, sprong haastig op mijn paard en reed weg in
wilde galop.
Ben ik schuldig aan het ongeluk, dat hierna ge
beurde? Later heb ik er nog dikwijls over nage
dacht.
Ja, ik sta schuldig aan dat voorval, dat is mijn
overtuiging. Ik spreek geen oordeel uit over de
grootte van mijn schuld. Hoe zou ik dat kunnen?
Ik weet niet eens precies hoe het mij overkomen
is.
Maar in onze menselijkheid staan wij voortdurend
schuldig voor God. Al onze handelingen worden min
of meer vertroebeld, omdat onze bedoelingen nooit
voor honderd procent zuiver zijn, en als ik mij niet
vergis, dan is men in mijn oude vaderland druk
doende, deze oude waarheid op geraffineerde wijze
te verdoezelen. Of is het misschien de natuurlijke
gang van zaken, dat in eer cultuurstaat de gevan
genissen allengs plaats maken voor verpleeginrich
tingen, en dat de misdadigers steeds scherper con
currentie ondervinden van een snel groeiende groep
zenuwzieken?
(Wordt vervolgd)
vrijwel de gehele wereld het verschrik
kelijke verschijnsel voor, dat er inder
daad te weinig priesters zijn.
Deze toestand constateren wjj ook in
ons land en in misschien nog verhoog
de mate in ons Bisdom. Ons nog zo pas
opgerichte Bisdom Rotterdam staat
voor vele, bijna onoplosbare proble
men en kwesties, maar een van de
grootste zorgen, zo niet de groot
ste voor de toekomst van de Kerk in
ons Bisdom en daarmede ook van Uw-
aller zielenheil is: de zorg voor heilige
priesters en ook voor een voldoend aan
tal priesters, en dus ook voor zorg, dat
de kandidaten voor het priesterschap
zo nauwgezet mogelijk voor hun taak
worden voorbereid en opgeleid.
Dezer dagen ontvangt U allen een
uitvoerige brief van mij. Uw Pastoor
zal zorgen dat deze U bereikt. Daarin
zal ik deze problemen nader voor U
uiteen zetten. Reeds thans echter wil
ik U mededelen, dat ik besloten heb
om in de allernaaste toekomst een
Klein Seminarie te bouwen. Het be
staande Seminarie „Hageveld te
Heemstede, thans ressorterend onder
de Bisschop van Haarlem, m welk Se
minarie ook onze kandidaten voor het
priesterschap gastvrij worden opgeno
men, is te klein geworden voor beide
Bisdommen zodat we, eigenlijk geluk
kig, genoodzaakt zijn een nieuw Semi
narie te bouwen, en dat wel op zo kort
mogelijke termijn. Langer wachten is
eenvoudig onmogelijk. U weet waar
schijnlijk, dat de Paters Franciscanen
zo welwillend zijn geweest om voor en
kele jaren een hunner gebouwen aan
ons te verhuren, het kasteel „Stouten-
burg," in de nabijheid van Amersfoort
om ons tenminste voor korte tijd uit de
nood te helpen. Maar dit kan slechts
een voorlopige oplossing genoemd wor
den.
De bouw van een eigen, nieuw Semi
narie, is dus broodnodig. Het zal wor
den ONS Seminarie, d.w.z. bestemd niet
zo zeer voor de toekomstige priester
kandidaten zelf, maar vooral voor U,
gelovigen van ons Bisdom. Daar im
mers zullen de priesters worden opge
leid, die voor U en Uw kinderen later
het geestelijk brood van de Blijde Bood
schap zullen breken. Om deze reden is
het, dat ik een krachtig en apostolisch
beroep op U wil doen om de bouw van
dit Seminarie te financieren.
Begaan met de ontstellende zielen-
nood van het ogenblik en bevreesd voor
de zielennood van de toekomst, vraag
ik, als Uw Bisschop, U allen om de
steun van Uw gebed voor vele en hei
lige priesters en Uw stoffelijke steun
voor de bouw van ons nieuwe Seminarie
Broeders en Zusters in Christus: vol
vertrouwen houd ik a.s. zondag mijn
ledige handen vóór U en ik bedel U om
de graankorrels van Uw bezit. God zal
van die graankorrels het geestelijk
brood maken van Zijn genade en ze
geningen, aan U en aan Uw kinderen
tot in de verre toekomst.
Mgr. Jansen, bisschop van Rotterdam,
heeft op zijn verzoek eervol ontslag ver
leend aan de zeereerwaarde heer W. P. J.
Janus, die pastoor was te Bodegraven. Tot
pastoor aldaar is benoemd de zeereerwaarde
heer P. de Groot, die pastoor was te Oude-
Tonge. Tot pastoor in Oude-Tonge is be
noemd de weleerw. heer A. A. H. M. Oever-
haus, die kapelaan was te Den Haag (H. Fa
milie).
Wegens ziekte van de tekenaar zal
ons stripverhaal Eric de Noorman van
daag en waarschijnlijk ook dinsdag en
woensdag niet verschijnen.
Het Haarlemse gemeenteraadslid, de
heer J. A. Schippers (K.V.P.) heeft aan
burgemeester en wethouders de volgen
de schriftelijke vragen gesteld:
1. Is het uw college bekend, dat de
sousterrains in de nieuwgebouwde com
plexen woningen van de Coöperatieve
Vereniging van gemeentepersoneel en
van de r.-Jt. woningbouwvereniging Sint
Bavo-oost aan de Hannie Schaftstraat
niet waterdicht zijn, waardoor voor de
bewoners water-overlast in de berg
ruimten ontstaat?
2. Is het juist, dat aan de architect
over de woningen door de gemeentelij
ke dienst Openbare Werken een ver
keerde opgave werd verstrekt van de
gondwaterstand ter plaatse?
3. Zijn B. en W. bereid op korte ter
mijn te bevorderen, dat de bewoners
van de waterlast worden bevrijd?
Ongeveer 100 leden van „Oud Heem.
stede-Bennebroek" namen zaterdagmid-
dag deel aan de laatste excursie van dit
jaar en het is stellig wel de allerbeste
geweest die in de tien jaren dat „Oud
Heemstede-Bennebroek" bestaat, ge«
houden is. Het doel was ditmaal Haas.
trecht, waar het museum Bisdom van
Vliet een zeer zeldzame collectie
schoonheid in velerlei vorm herbergt.
Zo zijn er verschillende collecties Chi
nees en Japans porselein, soms honder
den jaar oud, die sterk de aandacht
trekken en het aanwezige glaswerk is
van een zo voorname allure, als men
tegenwoordig slechts zelden ziet. De
vloeren van de vele kamers die het
imposante huis rjjk is, zijn bedekt met
prachtige tapijten, die enig zijn in hun
soort, want nadat ze vervaardigd wa
ren, werd het oorspronkelijke patroon
vernietigd, zodat namaak onmogelijk
was. De rondgang door dit prachtige
museum dat geheel door particulieren
wordt beheerd en volkomen onafhanke
lijk is van enige overheidsinstelling,
duurde meer dan 1% uur en alle deel
nemers waren eenparig in hun lof over
al het mooie dat hier in de oorspronke
lijke staat en omgeving ter bezichtiging
werd aangeboden.
Woensdag 4 oktober wordt in het Ge
meentelijk Concertgebouw het eerste
van de serie voor vier concerten gege
ven voor scholieren door het Noord
hollands Philharmonisch Orkest, onder
leiding van Marinus Adam.
De volgende werken worden uitge
voerd: 1. Petite symphonie pour neuf
instruments a vent (C.F. Gounod); 2.
„Tzigané" voor viool en orkest CM. Ra-
vel); 3. Ouverture „Carnaval Romain"
(H. Berlioz). Solist is Thomas Magyar
(viool). De dirigent geeft een inleiding
vooraf. De belangstelling maakt het
noodzakelijk dat het programma twee
maal moet worden uitgevoerd: 's mid
dags om 16.15 uur en des avonds om
19.30 uur.
Het Finse dagblad Helsingin Sano-
mat heeft bericht dat de Engelse diri
gent sir Thomas Beecham in het bezit
is van het manuscript van een onuitge-
feven werk van de Finse componist
ean Sibelius. Sibelius zou het ma
nuscript in juli j.l. aan Beecham heb
ben toegezonden.
