SLIPPEN in Zandvoort om het slippen
zonder ongelukken te leren
Informatrices van „Haarlems
Bloei" gaven belangrijk méér
inlichtingen aan gasten
In memoriam Dr. J. G. Hoge
D
Dagelijks zijn negen keurmeesters
op pad door het „gebied-Haarlem
Levensmiddelen worden aan
stevige controle onderworpen
DOOR EEN ZATERDAGSE BRIL
H"
Je moet wetenwat je wel en niet
moet doen
Meer dagbezoek in Haarlem
VEELZIJDIG WAREN ZIJN GA VEN EN
VEELZIJDIG WAS ZIJN ARBEID
Vorig jaar 293 strafvervolgingen
ZATERDAG 5 OKTOBER 195/
PAGINA 3
Anti-slip de beste
levensverzekerin g
De cursus
Haarlemse Middenstand
De baan
Uit nood begonnen
Katholieke kappers
patroons gaan
vergaderen
Maandag begint de
Technische club weer
Gouden roeibonds-
medaille voor
W. Dyserinck
Christelijk Militair
Tehuis bestaat 75 jaar
Inauguratie „Sanctus
Bavo"
WASSERIJ DUYN
zo kan doorgaan. Maar een van de
Zelden schokkend
Alle aandacht
Slippen is een Kunst geworden. Met de
tuinslang wordt „op school" de moge
lijkheid tot slippen 'tot een maximum 55
opgevoerd en de cursist moet maar zien
de slipkunst meester te worden.
ker naast de chauffeur twee pedalen
laten aanbrengen, waarmee men de
achterwielen kan blokkeren. Daardoor
kunnen kunstmatige „slips" worden op
gewekt.
De andere cursist, die intussen achter
in heeft gezeten, kruipt achter het
stuur. Hij heeft het aanzienlijk gemak
kelijker, omdat hij van de opmerkingen
van de instructeur al veel heeft kunnen
leren.
Hebben beiden het onderdeel zodanig
onder de knie, dat zij feilloos van de
ene kant van de baan naar de andere
kunnen slingeren, dan volgen de andere
onderdelen: het remmen op korte af
stand, de wagen honderdtachtig graden
laten draaien en het uit een „slip" halen.
De praktische lessen worden afgewis
seld door theorie.
De lessen duren de gehele dag. Na
enkele weken volgt dan nog een her
haling. Weer enkele weken later wordt
dan het examen afgenomen. Om tot een
zo objectief mogelijke beoordeling te
komen laat de heer Slotemaker het af
nemen van de proef over aan een com
missie die is samengesteld door de com
missaris van politie in Zandvoort. Slaagt
de examinandus, dan ontvangt hij een
brevet. Zakt hij, dan kan hij nog een
maal het examen over doen; daarna
De vlag gaat neer; weg stuiven de wagens. Ronde na ronde draaien zij
onder het uitstoten van een oorverdovend gebrul over het circuit. Vol
spanning ziet het publiek vanaf de tribunes, toe. Plotseling echter klinkt
uit de luidsprekers het ontstellende en sensationele bericht, dat een der
coureurs met zijn wagen uit de bocht is gevlogen en enkele malen over
de kop is geslagen. De reddingsploeg rukt uit. Zwaar gewond wordt de
ongelukkige coureur uit zijn machine gesleept en naar het ziekenhuis
overgebracht. Zijn wagen wordt weggesleept. Het zoveelste slachtoffer van
een slippartij is gevallen.
Kort geleden, in mei van dit jaar, gebeurde een dergelijk ongeluk op het
circuit van Zandvoort. Een der coureurs slipte in de bocht en kwam met
zijn linkervoor- en -achterwiel tegen de berm terecht. Doordat de wagen
plotseling stil stond, kantelde hij en sloeg over de kop. De bestuurder moest
zijn snelheidslust met zijn leven bekopen. „Toch had dat nooit behoeven te
gebeuren", zegt de heer A. R. Slotemaker uit Zandvoort, de leider van de
tweede Anti-Slipschool in Nederland. „Als men maar weet wat men wel en
wat men niet moet doen." Bij een geval, zoals dat zich in mei voordeed, is
het noodzakelijk, dat men de voorwielen niet met de bocht mee laat staan.
Men moet het stuur omgooien, zodat de wagen naar de berm toe rijdt. Staat
men dan tegen de berm, dan slaat de auto niet om, integendeel, hij blijft
rechtop staan en rijdt de kant in, ongeacht met welke snelheid de wagen
komt aanrijden.
ten 'eren. De heer Slotemaker glim
lacht slechts. Hij wacht zün tyd af en
die komt, wanneer de cursus ten einde
is. Eerst neemt hy zün leerlingen mee
naar de weekend-car, die aan de kant
van de weg staat. Daarin geeft hij de
theoretische lessen. Waarom men nooit
mag remmen, wanneer men slipt; waar
om men zyn wagen honderdtachtig gra
den moet laten draaien wanneer men
op een obstakel inrijdt, dat de voorkant
van de wagen ernstig kan beschadigen,
tengevolge waarvan de inzittenden ern
stig letsel zouden kunnen bekomen; hoe
men moet handelen, als plotseling
iemand de weg oploopt en hoe men op
een gladde weg op korte afstand kan
stoppen. Alles legt hy uit aan de hand
van miniatuur-autootjes en alles bewust
hy, volgens de wetten van de mechanica.
O
Uiteraard is dit een extreem voor
beeld van slippen, omdat op een race
baan de wagens rijden met snelheden,
die ver boven de honderd kilometer
per uur liggen. Op de openbare weg
zal het daarom niet veelvuldig voor
komen, dat auto's tengevolge van slip
pen over de kop slaan. Maar hoe dik
wijls komt het niet voor dat ongeluk
ken gebeuren, doordat auto's ofschoon
Zij met matige snelheid rijden, op een
glad wegdek na remmen voor een of
ander obstakel onbestuurbaar door
schuiven? Vele doden en gewonden zijn
tengevolge daarvan reeds gevallen.
Velen zullen er ook in de toekomst nog
vallen.
Toch bestaat er een mogelijkheid om
het aantal ongelukken, veroorzaakt
door slippen, tot een minimum te be
perken. Die mogelijkheid ligt
cursus aan de Anti-Slipschool in z -
voort, die onder leiding staat van a
heer A. R. Slotemaker. Automobilisten
kunnen daar leren hoe zij moeten han
delen, wanneer zij in een „slip" gera
ken, of wanneer zij op een glad wegdek
plotseling en op korte afstand moeten
remmen, zonder de veiligheid van het
verkeer te belemmeren. Tweeëntachtig
cursisten heeft de heer Slotemaker
reeds gehad en allen waren zij enthou
siast over de lessen, die hun werden
meegegeven. Personen van allerlei ran
gen en standen hebben geleerd, hoe zij
hun wagen uit de moeilijkste „slips"
kunnen halen zonder ongelukken te ver
oorzaken. In een speciaal gastenboek
heeft de heer Slotemaker hen hun erva
ringen laten neerschrijven. Een zaken
man uit Nijmegen vat het kernachtig
samen in de woorden: „Met een men
senleven voor de boeg is dit mijn beste
levensverzekering". Ir. A. L. J. M.
Fick, de voorzitter van de Nederlandse
Vereniging van Automobiel- en Ver-
keersdeskundigen, schrijft: „Na veertig
jaar achter het stuur te hebben geze
ten. heb ik vandaag veel geleerd, doch
ook verschillende dingen zijn mij afge
leerd. Een dergelijke cursus is zeer be
vorderlijk voor eigen gemoedsrust en
veiligheid voor derden. Gaarne hoop ik
dat een steeds groter aantal mensen
van deze „levens"leerschool gebruik
zullen maken". Buitengewoon enthou
siast is ook de chef van het kabinet van
de Commissaris van de Koningin in
Zuid-Holland, mr. H. A. N. Dinger Van
Kruiningen.
Van overal uit den lande komen de
cursisten. Op één pagina m het gasten
boek kan men de namen aantreffen
van personen uit Amsterdam, Breda.
Echt, Arnhem en Eindhoven. Niet al
leen „leken" in het autorijden komen
bij de Anti-Slipschool een cursus vol
gen, ook ervaren beroeps-chauiieurs,
mensen dus, die de gehele dag achter het
stuur zitten, zien de noodzakelijkheid er
van in en ook zij zijn zonder enige uit
zondering enthousiast.
Vrywel iedereen, die een cursus wil
volgren, staat er nogal sceptisch tegen
over, wanneer hij het kleine baantje
ziet, waarop hy het uit-slips-halen woe-
Vele vrienden en andere relaties zün
donderdagmiddag naar de heer Koster
mans getogen om een kijkje te nemen
in zün gemoderniseerde zaak aan de
Grote Houtstraat. De verbouwing van
het vorig jaar had nu een fraaie bekro
ning gekregen, doordat onder meer de
etalageruimte meer dan verdubbeld
was. De ramon zijn schuin geplaatst,
hetgeen esthetisch een fraai effect geeft.
De pui heeft eveneens een goede beurt
gekregen met het gevolg, dat het ge
heel een fonkelnieuw aanzien heeft ge
kregen. Natuurlijk was er aan bloemen
geen gebrek.
Het radio-, etlevisie- en grammofoon-
platenhuis „Traviata" in de KI. Hout
straat heeft het nu ook eens verderop
gezocht. Een filiaal in het oostelijk
stadsdeel, namelijk in de Nagtzaam-
straat, is een mooie aanwinst gewor
den. Het interieur bleek modern opge
zet te zijn, de lichte frisse tinten schep
pen een geheel eigen sfeer. Veel be
zoek en bloemen maakten de opening
tot een stralende gebeurtenis.
Dan gaat hij met zijn cursisten hij
heeft er altijd twee tegelijk, om de cur
sus niet te vermoeiend te maken laat
hij hen om beurten rijden naar een
van de oranje wagens: oude, zware
Amerikaanse automobielen, waarvan de
banden weinig profiel meer vertonen.
Wagens dus, die gemakkelijk en lang
durig in een slip kunnen geraken. Op
een „aanloop"-baan wordt de snelheid
opgevoerd tot ongeveer vijftig a zestig
kilometer. Dan, op het gladde gedeelte,
roept de heer Slotemaker plotseling:
„Pas op, er steekt een kind over".
Onmiddellijk gooit de cursist zijn stuur
om, echter zonder remmen, gas los te
laten of bij te geven. Voordat de wagen
evenwel in de berm terecht komt moet
de auto weer „recht" gezet worden.
Weer gaat het stuur om. Nu nadert een
tegenligger. De wagen schiet weer naar
rechts maar weer mag hij niet in de
berm terecht komen. Eindelijk is men
aan het eind van de baan. Het gaat
weer opnieuw beginnen. Nog eens pro
beert men het; netzolangtot men het
onder de knie heeft. Om het nog moei
lijker te maken heeft de heer Slotema-
moet hij
nemen.
echter opnieuw les gaan
Aan het eind van de dr. Jac. P.
Thijsseweg in Zandvoort, een „uitloper"
van het circuit, heeft de heer Slotema
ker zijn: instructie-baan. Speciale voor
zieningen heeft hij getroffen om de
baan zo doeltreffend mogelijk te maken.
Het gedeelte, waarop de „slips" gemaakt
worden, is overdekt met een speciale,
uiterst gladde laag: een substantie die
is ontstaan door kokend asfalt- en rub-
berbituum te mengen. Tijdens de les
wordt het wegdek door besproeiing met
water extra glad gemaakt. Ter beveili
ging heeft de heer Slotemaker de baan
omzoomd met een stevige, maar uiterst
soepele kunstmatige berm van oude
autobanden en, stukgesneden banden, op
sommige plaatsen tot een halve meter
diep in het zand ingegraven. Aan een
zijde, waar de weg overging in een
duinpan, heeft hij een zandwal laten
aanbrengen. Zevenendertig vrachtwa
gens zand zijn daarvoor nodig geweest.
De baan is zo veilig, dat er, wanneer
men met een snelheid van negentig kilo
meter per uur in de kant terecht komt,
niets gebeurd.
Nu de baan er eenmaal is, mag men
niet denken, dat het alles goud is, dat
er blinkt. Integendeel, zware onkosten
drukken op het „bedrijf". Tot nog toe
heeft de heer Slotemaker maar wei
nig winst met zijn nieuwe middel van
bestaan behaald. Allereerst heeft de
baan ongeveer duizend gulden gekost;
de waterleiding die hij heeft moeten
laten aanleggen voor de besproeiing
van het wegdek kostte ruim achthon
derd gulden. Tevens moet regelmatig
de huur van de baan betaald worden.
Voorts brengen de reparaties aan de
wagens hoge onkosten met zich mee,
terwijl door het telkens opnieuw star
ten en door het herhaaldelijk over
schakelen in een andere versnelling
grote hoeveelheden benzine nodig zijn.
Daarom moest de heer Slotemaker er
toe overgaan het cursusgeld, dat aan
vankelijk zeventig gulden bedroeg,
met vijf gulden te verhogen.
Nog kort bestaat de Anti-Slipschool
in Zandvoort. 1 augustus 1957 was de
openingsdatum. De heer Slotemaker is
eigenlijk uit nood begonnen. Omdat hij'
in zijn diensttijd vlieger was, moest hij,
nadat hij in het burgerleven terugge
keerd was, elke drie maanden vier
dagen voor herhaling opkomen. Dat had
tot gevolg, dat hij nergens een vaste
betrekking kon krijgen. Hij besloot toen
voor zich zelf te beginnen en omdat hij
zelf geregeld aan auto-races deelnam
en daarbij herhaaldelijk was geslipt,
kwam hij op het idee een Anti-Slip
school te openen. Daarmee zou hij zich
voor het wegverkeer zeer ten nutte
maken. Hij ging naar Londen om bij de
Hendon Police te kijken „hoe het ging".
Hij nam enkele lessen en keerde, met
ervaring verrijkt, naar Holland terug.
Volgende week woensdagavond om half
negen komt de r.k. Kapperspatroons
bond .afdeling Haarlem, in vergadering
bijeen in hotel-restaurant Muller in de
Spekstraat. Het hoofdbestuur van de
bond komt dan om met de Haarlemse
leden het belangwekkende fooienvraag-
stuk onder de loupe te nemen. Tijdens
deze vergadering krijgen een aantal
leden, die 12y, jaar lid zijn van de bond,
het insigne aangeboden.
Intussen gaat ook de Technische Club
van de katholieke kappers weer aan
het werk. Zij beginnen maandagavond
weer.
Donderdag 3 oktober 1957 was het 55
jaar geleden, dat de heer Willem Dyse
rinck te Aerdenhout werd benoemd tot
ere-voorzitter van de Koninklijke Roei
en Zeilvereniging „Het Spaarne".
Een deputatie uit het Spaarnebestuur
kwam de ere-voorzitter persoonlijk fe
liciteren. Het was voor de heer Dyse
rinck een. door hem zeer op prijs ge
stelde verrassing, dat de voorzitter van
de Nederlandsche Roeibond, de heer ir.
E. Ruempol, zich bij deze deputatie had
aangesloten om de gelukwensen van
roeiend Nederland over te brengen en
dat hij deze wensen vergezeld liet gaan
van de gouden roeibondsmedaille, de
hoogste onderscheiding die men in het
Nederlandse roeileven kent.
De directeur van de Stichting „Haar
lems Bloei" haalt in zijn voorlopig ver
slag over de maanden april tot en met
augustus van dit jaar nog eens de
herinnering op aan de verschillende
evenementen, die in Haarlem in samen
werking met de Stichting zijn georgani
seerd. Als hoogtepunten golden het
Amateur Kleinkunst Concours op het
Prinsenhof en de Modeshow van Neder
lands Fabrikaat. In beide gevallen
gold, dat het publiek in Haarlem ervan
houdt eerst eens degelijk de kat uit de
boom te kyken. Tenslotte komt het ech
ter in overweldigende aantallen opzet
ten. De beide zomerexposities in de
Vleeshal konden dit jaar voor het eerst
gehouden worden zonder al te grote
financiële zorgen te geven.
Niet minder dan 1793 blijken in de
eerste negen maanden van dit jaar ge
bruik gemaakt te hebben van de gele
genheid om buiten kantoortijd geld te
wisselen bij het Haarlems-Bloeikantoor
aan het Stationsplein. Tussen 1 maart
en 1 september werden 85.112 inlich
tingen verstrekt. In heel 1956 bedroeg
dit aantal 72.547. Over heel 1957 wordt
een aantal van meer dan 90.000 ver
wacht. De meeste inlichtingen werden
verstrekt aan Nederlanders 41.294, dan
volgens de Duitsers 13.205, dan de
Fransen 7.611 en daarna de Engelsen
6.594. In diezelfde periode werden
2363 bonnen uitgeschreven voor logies-
bespreking. Daarbij was de volgorde:
Duitsers (1139), Fransen (292), Ameri
kanen (230) en Scandinaviërs (204).
Vooral het Paasweekeinde gaf een gro
te belangstelling voor Haarlem en om
streken te zien. Van Goede Vrijdag tot
Het Christelijk Tehuis voor Militairen,
sinds 1903 gevestgt aan de Jansweg 36
te Haarlem, bestaat thans 75 jaar. Dins
dag 8 oktober wordt ter gelegenheid
van dat jubileum aldaar van half acht
's avonds tot negen uur een receptie
gehouden, waarbij het ongetwijfeld het
bestuur, bestaande uit ds Joh. Brons
geest, voorzitter en de heren L. Lam,
secretaris en J. Fontyne, penningmeest
niet aan belangstelling zal ontbreken.
Het jubilerende tehuis is een der oud
ste in de lande. Het biedt de militairen
niet alleen gelegenheid tot ontspanning
maar ook tot studie. Daartoe is het
vorig jaar uitgebreid met een naastlig
gend pand, waarin leeskamers en een
T.V.-kamer zijn ingericht. Bovendien
kunnen de militairen, die daaraan be
hoefte hebben, er overnachten, terwijl
het tehuis ook verschillende andere ak-
komodaties biedt.
Dinsdagavond om 8 uur zal in de
sociëteit in „De Waag" van de r.-k.
Studentenvereniging „Sanctus Bavo"
de inauguratie plaats hebben van twin
tig nieuwe leden. Na deze plechtigheid
zal het woord worden gevoerd door de
kunstcriticus Lambert Tegenbosch.
Tweede Paasdag werden ruim 1500 bui-'
tenlanders geholpen. Volgend jaar zal
dit aantal vooral in verband met de
Wereldtentoonstelling in Brussel nog
toenemen. Hoewel de logiesverstrekking
in principe voor één nacht geldt, ble
ven verscheidene buitenlandse gasten
twee of drie nachten.
Ook het dagbezoek is belangrijk
toegenomen, zoals blijkt uit het grotere
aantal gegeven inlichtingen en vooral
uit gesprekken met winkeliers. Met ge
rechtvaardigde trots herinnert de direc
teur van Haarlems Bloei er aan, dat de
Haarlemse folder tijdens het ANW-
congres in Hoorn is uitgeroepen tot de
beste folder van het jaar. Er zijn
150.000 exemplaren van gedrukt, waar
van er nog circa 23.000 over zijn. Er
wordt nu een nieuwe oplage van 100.000
exemplaren gedrukt.
Advertentie
^AMSTERDAMSE V A ART 20 TH.. 11053
KANT EN KLAAR
Binnen 4 dagen retour
onderdagavond is, zoals gisteren
is vermeld, dr. J. G. Hoge van
ons heengegaan. Zijn naasten en
vrienden wisten, dat zijn laatste maan
den uiterst smartelijk voor hem waren,
doch hijzelf heeft zijn lijden verborgen
gehouden en tot het laatste toe zijn
verantwoordelijke taak met volledige
toewijding willen en kunnen volbren
gen. Veelzijdig waren zijn gaven en
even veelzijdig de arbeid, die hü voor
zijn naasten en voor de gemeenschap
heeft verricht. Vooreerst als medicus.
Zeer velen, oud-patiënten, zullen zich
herinneren, wat hij als kundig inter
nist en als warm voelend mens voor
hen gedaan heeft. Hij behoorde tot
die artsen, die niet een ziek orgaan,
maar de zieke mens als geheel, op
de voorgrond stellen; hij was iemand
die met zijn grote ervaring en deskun
digheid een juiste diagnose en een pas
sende behandeling wist te bepalen,
maar ook in de hopeloze gevallen door
zijn medeleven het lijden wist te ver
zachten. De zusters en-de verpleegsters
wisten, dat ze op hun directeur, die
te allen tijde achter hen stond, konden
rekenen. Zijn leerlingen en oud-leerlin
gen, zowel studenten ais artsen, zullen
zich herinneren, hoeveel ze aan hem te
danken hebben; aan zijn kennis, maar
vooral ook aan de beproefde en voor-
somming van zijn verdiensten te geven
en dit is ook niet nodig. Zijn activi
teiten waren zo veelzijdig, dat men
zich verbazen kan, dat dit alles door
zichtige manier, waarop hy zyn kunde één persoon kon opgebracht worden,
by de behandeling van zün patiënten
toepaste.
Reeds enige tyd had hy zich uit
de praktyk teruggetrokken, om zich
geheel aan de belangen van de Maria-
Ook zijn karakter had vele aspecten.
Bij de eerste kennismaking leek hy
gesloten en moeilyk te benaderen,
maar degenen, die hem beter kenden,
wisten dat achter deze schijnbare on-
stichting te kunnen wijden. Groot waren toegankelykheid een warm hart klop-
zijn zorgen om zijn doel te kunnen be
reiken. Vele zakelyke en administratie
ve moeilykheden moesten overwonnen
worden. Zijn noordelyk-vastberaden ka
rakter, zyn degelyke kennis van zaken
en zijn wijze, vooruitziende blik hebben
het ziekenhuis groot en voor Haarlem
te. Hij was bescheiden, trouw, op
recht en een goede vriend. Aan velen
is het niet bekend, dat hy tijdens de
bezetting al het mogelijke heeft ge
daan om patiënten, vrienden en kennis
sen te heipen en dat hij dit steeds be
scheiden en in stilte heeft gedaan. Zo
onmisbaar gemaakt. Tot kort vóór zijn was zyn natuur. Hy werkte altyd in stil-
overlijden heeft hij, gebukt onder zyn te en hield zich liefst op de achter
kwaal, de leiding vast in handen ge
houden.
grond. Hij had een architectonisch ta
lent en hy heeft by verschillende ver
bouwingen, ook van zyn eigen woning,
deze bijzondere eigenschap op een prak-
tische en kunstzinnige wijze ten uitvoer
zyn intuïtie, zijn doorzettingsver- gebracht.
Ook op ander zakelijk gebied heeft
hy zijn algemene ontwikkeling,
zyn intuïtie, zijn doorzettingsver
mogen en zijn helder verstand kunnen
tonen. Ik denk hierby aan zijn functie eenvoudigste, doch schoonste taken
I-, Bn I i-, n a h r Ha a a An t-e a I t t 1I - i rr
van commissaris der N.V. Drukkery
De Spaarnestad, aan de periode waar
in hij lid was van de Haarlemse ge
meenteraad; ik denk aan hem als be
stuurslid van verschillende verenigin
gen en aan de vele malen, dat zyn
advies op verschillend gebied gevraagd
en gewaardeerd werd. Het is hier niet
goed mogelyk om een volledige op
heeft hy volbracht door een gelukkig
gezin te stichten. Hy was een goed
echtgenoot en een goede vader voor
zyn kinderen. Zyn gezin was een voor
beeld van volledige harmonie. Geva
God zyn vrouw en zyn kinderen de
kracht om vader altijd in dankbare her
innering te herdenken.
W. M. NAESSENS
"17"oedings- en genotmiddelen kunnen hier ten lande vrijwel altijd zonder
V gevaar voor de gezondheid geconsumeerd worden. Dat lijkt een voor
de hand-liggende constatering, maar de werkzaamheid van Keuringsdien
sten van Waren wijst er reeds op, dat controle van handel en produktie
noodzakelijk is omdat noodlottige vergissingen of vervalsingen altijd
mogelijk zijn. Met grove vervalsingen van levensmiddelen of met ernstige
vergiftigingen heeft men gelukkig sinds lang nauwelijks meer te maken.
Hygiëne en eerlijkheid laten slechts een enkele keer te wensen over, maar
het zijn dan ook juist de excessen, die uiteraard het meest opvallen. De
tragische vondst van een dood vogeltje in een half-volle melkfles, destijds
in Haarlem, de muis, die in een brood meegebakken was of de cent, die
tussen de rollade zat, het zijn lugubere gebeurtenissen, die sterk tot de
verbeelding spreken. Het bestaan van een Keuringsdienst van Waren be
tekent dan ook een grote geruststelling in verband met de frequentie van
die excessen.
Wie klachten heeft over levensmidde- idienst ingevolge de Warenwet de levens-
len kan terecht bij de Keuringsdienst. I en genotmiddelen intensief controleert.
Het feit, dat ongeveer de helft van de
klachten, die jaarlijks binnenkomen ge
grond blijkt, vergroot dat gevoel van
geruststelling evenals het feit, dat de
Wie gaat er mee de Velser-
tunnel door; het is zo leuk;
er gaat geen tijd teloor
Deze wonderschone versregels zou
den het begin kunnen zijn van een
populair straatliedje, maar ik
waag het voorlopig niet de tekst
af te maken. Vorige week zondag
hebben wij geleerd, dat als je wer
kelijk haast hebt, je beter de weg
over de sluizen of die trouwe pont
kunt nemen. Lieve hemel, wat was
dat een chaos. De tunnel had daar
aan het minste schuld. Hij kon het
ook niet helpen, dat hij daar te
pronken lag onder het Noordzee
kanaal en dat iedere auto-bezitter
eens wilde gaan tunnelen. Onge
dacht heeft Kennemerland, en dus
ook een beetje Haarlem, een
pracht-attractie erbij gekregen, die
nog vele zondagen duizenden toeris
ten zal trekken. Intussen wordt onze
Rijksstraatweg overbelast, de do
denweg nummer 1 zal zijn trieste
naam nog meer waar maken.
ben blij, dat ik de feestelijke
bijeenkomst rond de koningin in de
restauratie van het Haarlems sta
tion heb mogen meemaken. Het
ging er rustig en niet al te plech
tig toe. Geen hoogdravende woor
den, geen gewichtig-doenerij. Alle
maal gewoon, heel gewoon zelfs.
Even moest ik terugdenken aan
de vooroorlogse jaren. Hoe zou dat
toen gegaan zijn? Honderden kinde
ren buiten het station, gedresseerd
met vlaggetjes; binnen nerveuze
hoogst belangrijke mensen, op hun.
deftigst gekleed en in hoog gala.
Nu was dat allemaal anders. Ieder
een, zelfs de minister, verscheen
in wandelcostuum. Op de uitnodi
ging was dat ook gevraagd, waar
bij ik mij in angst en beven af
vroeg, of het de bedoeling was van
'Haarlem naar Beverwijk te wande
len. Maar zo precies scheen ir.
Den Hollander het niet genomen te
hebben. Hij liet een fraaie trein
voorrijden, en het was alleen de
bedoeling, dat de genodigden naar
die trein zouden wandelen. Dat heb
ben zij natuurlijk gedaan.
Uiterlijk was er dus aan de men
sen niet veel te zien. En in mijn
hart vond ik dat toch jammer. Je
kunt nu wel zeggen, dat al die
uiterlijkheid veel last geeft, maar
een zeker decorum geeft aan een
gebeurtenis dat cachet, dat haar
onvergetelijk maakt.
Daarom deed het mij deugd, dat
het eerste officiële concert van ons
provinciaal orkest heel voorzichtig
de mogelijkheid openliet om de
luister van vroeger jaren te her
stellen. Daar was het wenselijk,
maar niet verplicht, in avondkle
ding te verschijnen. Nu mag u zeg
gen, wat u wilt, doch zo'n avond
komt direct in een geheel andere
sfeer te liggen. Ik geloof, dat wij in
Haarlem wat dat betreft halver
wege terug moeten keren naar die
luisterrijke tijd, waarin men zich
nog de vreugde gunde in hoog gala
naar een concert te gaan. Waarom
is het bij voorbeeld niet mogelijk
om het toneelseizoen in Haarlem
al hebben we dan geen eigen
gezelschap op wat meer decora
tieve wijze te openen? Het gaat
nu allemaal zo gewoon, te gewoon
zelfs. Onze democratie is toch nog
niet zo verdemocratiseerd, dat zij
de lieve luister uit het leven bant.
Enfin, denkt u er zelf eens over
na. Als u morgen echter gaat tunne
len, trek dan een daags rijcostuum
aan. Terwijl u zich op het zien
van de tunnel zit te verkneukelen,
zou uw mooie kleding tijdens het
wachten verkreukelen.
et ontbreekt de burgemeester
van Zandvoort niet aan origi
nele ideeën. U hebt natuur
lijk ook gelezen, dat hij ongeveer
twintig (jonge) mensen, die hun
naam en adres gekrast hebben in
de watertoren, heeft aangeschre
ven met het verzoek zich zaterdag
19 oktober 's middags om twee
uur te vervoegen bij te toren om
hun naam uit te wissen. Boen- en
wasmiddelen zijn aanwezig.
Kijk, dat vind ik lumineus. En
ik hoop van harte, dat al die jonge
mensen aanwezig zullen zijn. Wel
licht is er dan reden een bond op
te richten van Naamschrijvers-Op-
Openbare-Gebouwen. Ik heb er
over zitten piekeren, of de burge
meester van Haarlem iets derge
lijks niet zou kunnen ondernemen.
Dat geeft weer wat vertier en ge
zelligheid. Maar er is in Haarlem,
naar ik meen te weten, geen ge
bouw, waar met lippenstift, potlo
den of spijkers hele adresboeken
neergepend worden. Zelfs bij
„Haarlems Bloei" wist men mij
niet nader te informeren en daar
is men er toch het eerste bij, als
het om een toeristische attractie
wel de banken in Den Hout. Maar
gaat.
Heel schuchter noemde men daar
die namen moeten gegrift blijven
staan, tot aan de jongste dag. Zij
zullen het eeuwige getuigenis moe
ten afleggen van het moderne ada
gium „Waar werd oprechter trouw
in Haarlem ooit gevonden?" De
banken blijven dus de banken, de
inscripties incluis.
Intussen is het niet denkbeeldig,
dat vele Haarlemmers hun naam in
de Zandvoortse watertoren hebben
gekrabbeld. En dan woydt de si
tuatie pijnlijk. Wij kunnen er trots
op gaan, dat wij onze stad schoon
houden en niet als gekken en dwa
zen onze namen schrijven op muren
en glazen, maar bij onze buren vie
ren wij onze schrijflust bot. Ja, bes
te mensen dat gaat niet. Je mag nu
eenmaal niet het vuil van je stoep
je naar je buurman vegen. Laten
wij maar niet op onszelf roemen,
en afwachten, hoeveel aanmanin
gen de burgemeester van Zandvoort
naar Haarlem zal sturen. Voorlopig
dus niet hoog van
de (water) toren bla
zen.
In het „gebied Haarlem" zijn negen
keurmeesters dagelijks op pad om
steekproeven te nemen in winkels, pak
huizen, fabrieken en op markten. Het
betreft hier dus waren, die reeds in de
handel zijn en die door de keurmeesters
op de normale wyze gekocht worden.
Het „gebied Hrarlem" omvat achtender
tig gemeenten met in totaal 655.310 in
woners. Behalve Haarlem, Velsen, Haar
lemmermeer en Leiden omvat het ook
de gemeenten in het noordelijke deel
van de provincie Zuid-Holland, ongeveer
ten noorden van de Oude Rijn tot de
grens met de provincie Utrecht. De Keu
ringsdienst is van oorsprong een gemeen
telijke instelling, die echter sinds 1919
voor de helft door het Ryk en voor de
andere helft door de betrokken gemeen
ten in verhouding tot het aantal inwo
ners wordt gefinancierd. Het bedrijfs
leven betaalt ook mee aan de controle
omdat het Rijk retributie-rechten heft
van de bedrijven, waarvan de waren
gecontroleerd moeten worden.
Hoewel er, zoals gezegd, zelden schok
kende misstanden bij de controles aan
het licht komen, hebben deze toch een
belangryke preventieve en repressieve
uitwerking. Alle eet- en drinkwaren en
alle hulpmiddelen by de bereiding daar
van vallen onder de controle. Het gaat
daarbij niet alleen om de hygiëne, maar
ook om de juistheid in de aanduiding
van aard en hoeveelheid van de waren,
zodat dus in vrijwel ieder opzicht (de
prijzen buiten'beschouwing gelaten) de
eerlijkheid van de handel gecontroleerd
wordt.
Behalve voedings- en genotmiddelen
vallen ook bijvoorbeeld vulstoffen voor
bedden en cosmetische artikelen onder
de controle. Met tabakswaren, steenko
len en textiel is dat niet het geval, hoe
wel ook bij die artikelen een regeling
van de kwaliteitsaanduiding en van de
hoeveelheid wel wenselijk zou zijn. De
handel heeft zelf ook wel het initiatief
genomen tot wettelijke regelingen. In
het overleg bij de totstandkoming daar
van wordt het bedryfsleven trouwens
nauw betrokken.
Blijkens het jaarverslag over 1956 van
de Keuringsdienst van Waren in het ge
bied Haarlem werden er in dat jaar in
totaal 30.769 inspecties verricht. Er wer
den 293 strafvervolgingen uitgelokt en
1.550 waarschuwingen gegeven. Daarvan
betroffen 570 de kwaliteit van de waren
en 594 de hygiënische eisen. Van de
17.529 monsters, die in het vorig jaar
gemoderniseerde laboratorium van de
dienst aan de Nieuwe Gracht onderzocht
werden gaven er 1.790 aanleiding tot
waarschuwingen. De afgekeurde mon
sters betroffen in afdalende reeks van
het aantal: melk, brood, consumptie-ijs,
melkproducten en vleeswaren.
Dat Inspecties, zowel in winkels, op
slagplaatsen en bedrijven, als op mark
ten en straten geenszins overbodig zyn,
blijkt uit enige misstanden, die in het
jaarverslag vermeld worden. Zo kwam
by controle van sommige brood- en ban
ketbakkeryen aan het licht, dat daar de
hygiëne maar heel weinig betracht werd.
Een enkele maal werd een zeer vuile
bakkery aangetroffen. Zelfs werd het ge
bruik van rauwe eende-eieren geconsta
teerd in eeu bakkerij. Daardoor zou het
ontstaan van een paratyphus-epidemie
„niet tot de onmogelijkheden" hebben
behoord.
De melkvoertuigen zyn, naar wordt
opgemerkt, over het algemeen in streken
waar de distributie reeds enige jaren ge
saneerd is, doelmatiger ingericht dan
daar, waar sanering eerst kort of niet
heeft plaatsgevonden. Herhaaldelijk
moest derhalve ook in Haarlem aanmer
king gemaakt worden op het onhygiëni
sche scheppen van melk uit grote bus
sen, op het niet stofvrij vervoeren, op
vuile kranen en bussen. Het aantal voer
tuigen, dat ongeschikt is voor gelijktij
dige distributie van losse melk, melk in
flessen en melkproducten, is nog zeer
groot.
De verhouding tussen keurmeesters
en hun „klanten" laat meestal niets te
wensen over. In tal van gevallen kun
nen zy voorlichting geven omtrent een
juiste opslag- en bereidwijze. Naar de
directeur van de Keuringsdienst, dr.
G. Tierie, ons verzekerde, vatten zelfs
de „zwakke broeders", die in overtre
ding zijn, de zaak meestal sportief op.
Het lijstje van overtredingen in het
jaarverslag vermeldt dan ook slechts
één ernstig geval, dat bij schikking
met een boete van 1.000.werd af
gedaan. De meeste overtredingen wa
ren gevolg van nonchalance.
De melk vraagt de voortdurende aan
dacht van de Keuringsdienst, omdat dit
produkt niet alleen een belangryk voe'd-
sel voor de mens is, maar ook voor bac
teriën. De verschillende bedryven wor
den dan ook regelmatig gecontroleerd.
Een euvel, waarin enige verlichting ge
komen is, vormen de vuile melkflessen.
De propaganda, die enige maanden ge
leden gemaakt is om de melkflessen om
te spoelen heeft, mede dank zij de tact
volle medewerking van de melkhande
laren, reeds een aanmerkelijke verbete
ring te zien gegeven. De vleeskeuring
geschiedt in het slachthuis, zodat de
Keuringsdienst van Waren daarmede
dus weinig te maken heeft. Des te meer
is dat echter het geval met de vlees-
chemie, het onderzoek van worsten, ge
hakt en andere vleesprodukten. Het
komt bijvoorbeeld wel voor, dat een
slager kleurstof in zijn gehakt doet, te
veel zetmeel in zijn worst, of dat andere
produkten te veel water bevatten. Bij
viswaren wordt ook wel met de kleur
of met de aanduiding ongeoorloofd ge
knoeid. Zo bleek dat blikken met de
aanduiding sardines in werkelijkheid
pilchards bevatten.
Sommige banketbakkers trachten
steeds weer op allerlei listige manieren
de koper te doen geloven, dat hij te
doen heeft met puur roombotergebak,
wanneer het in werkelijkheid een pro
dukt betreft, dat in het gunstigste geval
ten dele met roomboter bereid is. Dat de
winkeliers lang niet altijd voldoende
aandacht besteden aan de kwaliteit van
de door hen verkochte cacao- en choco-
ladeprodukten blykt uit het feit, dat bij
inspectie vierenveertig partijen aan de
handel moésten worden onttrokken. Een
partij boterhamkorrels was sterk ver
zeept.
Ook is gebleken, dat in „haarkleur-
herstellers" nog steeds loodzouten ge
bruikt worden, die schadelijk zijn voor
de hoofdhuid. Alcoholhoudende dran
ken waren evenmin vrij van bedrog.
Twee monsters witte Bordeaux en
een monster, aangeduid als „Chateau
Lafite Rotschild" bleken bij keuring
deze namen ten onrechte te dragen.
Een „Vermouth speciale" bleek der
mate „speciaal", dat er van het ver-
mouth-karaktei weinig was overge
bleven. Op port en sherry viel weinig
aan te merken, aldus het jaarverslag,
dat ook mededeelt: „Bier gaf geen aan
leiding tot opmerkingen".
