ATOMEN in de ultra-centrifuge Nieuwe methode voor scheiden van uraniumisotopen ïés&ïrass.'stff6 De toekomst in de vuilnisbak De huisvrouw weet pas wat se wil als se het ziet H Het 35-jarig bestaan van de missie-naaikring herdacht PIETRABIANCA stelt een ULTIMATUM D M H Aan allen dank Toch nog honden-parade NORIT J? Belangrijke Nederlandse bijdrage? Soebandrio bij Dulles Strijd tegen polio Hartelijk afscheid van pionierster Annie Schellevis Hoe spelen de r.-k. clubs? ai—liiaiiiiii SSS& se», 1 TRAGIEK VAN DE RELIGIEUS ONCEVORMDEN DINSDAG 8 OKTOBER 195, PAGINA 7 West-Europa heeft zich enige tijd geleden verenigd in een groot gemeenschappelijk project voor de opwekking van kern energie, het Euratom. Het plan, waarover wij hier destijds uitvoerig geschreven hebben, voorziet in de oprichting van een aantal gemeenschappelijke installaties zoals reactorcentrales. Een netelig punt in de opzet werd gevormd door de kwestie van de op richting van een gemeenschappelijke fabriek voor z.g. isotopenschei ding. Onmisbaar voor de energie-opwekking met behulp van kern reactoren. Een dergelijke installatie maakt het mogelijk de twee componenten, waaruit het natuurlijk uranium bestaat - de lichte isotoop U 235, die slechts 0,7% van het geheel uitmaakt, en de over vloedig voorhanden zware isotoop U 238 - van elkaar te scheiden en zo de beschikking te krijgen over het U 235, dat splijtbaar is. Met behulp daarvan kan men dan het voor de reactoren nodige „verrijkt" uranium bereiden. Een dergelijke installatie echter is buitengewoon kostbaar. Zij vraagt een investering tot een waarde van 100 miljoen dollar. Onderzoekingen van E. dr. J. Kistemaker prof. dr. J. Kistemaker Cp dit eenvoudige> natuurkundige V ELSE IS Jaarklasse 1955 wordt ingeënt Aanrijding in de mist Verenigingsnieuws Zwerftocht door Midden- Heerenduinen helpt snel Haal 't vandaag nog in huis! MEDICINAAL NORIT IJMUIDEN VELSEN Loodgieter van dak gevallen AFSCHEID VAN PLAATWELLERIJ vlies heengedrongen. Hoe lichter het gas, des te gemakkelijker en snel- f 1 -r T/r1 Ier gaan zij er doorheen. proefje heeft men nu, ten koste van enorm veel moeite en geld, een ganse technische methode opgebouwd. Daartoe moest men beginnen een gasvormige uraniumverbinding te be reiden. Uranium hexafluoride is zulk een gas; bij genoegzaam hoge tempe ratuur althans. Doch wie meent, dat men nu kon beginnen, komt bedrogen uit. Het ,,hex" is inderdaad een behekst gas. Het is uiterst corrosief, het tast alles aan. Een kleine moeilijkheid, die men maar „even" vooraf diende te overwinnen. Dit ,,hex" bestaat niet chemisch maar fysisch gesproken uit twee soorten hex: die gevormd met U 235- atomen en die, uit U 238-atomeii, dat zwaarder is dan het eerste. Bij de dif fusiemethode worden beide nu teza men door enkele duizenden vliezige fil ters geperst. Daarbij raken de zware moleculen op den duur bij de lichte ten achter want deze gaan gemakke lijker door de vliezen heen en aan het eind van de tocht krijgt men ach ter het laatste vlies bijna zuiver hex, gevormd uit U 235-atomen; de scheiding is tot stand gebracht. Het principe voor een derde me thode is al twintig jaar geleden in Duitsland uitgedacht. Maar in de prak tijk bracht zij enorme moeilijkheden mee. Het is de methode van ultra centrifuge. Wanneer men de ongelijk zware knik kers in een centrifuge brengt en snel n ronddraait, zullen tengevolge van de De enorme kosten van zulk een be- j centrifugaalkracht, de lichtere verder weggeslingerd worden dan de zwaardere. Dat is het grondbeginsel, waarop de derde methode van isotopenscheiding be rust. Want, maakt men aan de buiten rand van de centrifuge een opening, dan kan men daar de lichte knikkers die naar buiten vliegen verzamelen. Van dit principe een bruikbare me thode maken is weer een geweldig zware opgaaf. Want het gaat niet aj- leen om een machine die een 50.000 a 100-000 omwentelingen per minuut moet maken, het gaat wéér om het beruchte hex. "mwi v%'.. Vrijdagavond heeft de minister van Buitenlandse Zaken van de Verenigde Staten, John Foster Dulles, op zijn departement te Washington dr. Soebandrio, de minister van Buitenlandse zaken van Indonesië, ontvangen voor een informatief onderhoud betreffende de situatie in Indonesië en de Indonesische aanspraken op westelijk Nieuw-Guinea. Het onderhoud is kennelijk naar wederzijds genoegen verlopen, want bij het vertrek namen de ministers hartelijk afscheid van elkaar. PROF. DR. J. KISTEMAKER J - .vuoicu van zu TG. i V 'le' verbruikt ook een zeer va? "oeveelheid elektrische energie dan ook toe geleid? dat °p.r!chting van zulk een belangrijke fabriek heeft afgezien Voorlopig althans, want het is'gan selijk niet ondenkbaar, da* Nederland binnen enkele jaren de Westeuropese landen van het Euratom een nieuwe hoewel op het ogenblik nog niet ge- K^niksriine methode voor isotopen- schefding zou kunnen aanbieden Een Amsterdam. Het zoeken naar een methode om de isotopen van uranium te sche den, is een van de lastigste opgaven waar voor de jongste kernwetenschap ge steld is. Te meer, daar het met vol doende was de scheiding in het kiem te verrichten in een laboratorium, waar het er omging een industriële techniek te ontwikkelen voor schei ding in het groot. Onder de druk van de krijgsplannen heeft men zich destijds in de Verenig de Staten op de verwerkelijking van zulk een industriële methode kunnen werpen, zonder dat daarbij de kosten ook maar enig gewicht in de schaal legden. Dat was een „gelukkige" omstandig heid, want die kosten zijn zoals ge zegd buitengewoon hoog. Bij de isotopenscheiding is het zo, dat de scheikundigen daar als het wa re met gebonden handen staan. Want beide isotopen zijn chemisch gesproken uranium en verschillen^ daarom che misch niet. De chemici konden dien tengevolge niets beginnen. Evenmin als een blinde, aan wie men verzocht de knikkers uit een kist, waarin rode en blauwe knikkers dooreen gemengd heeft, kleur bij kleur te leggen. En toch verschillen de isotopen. Niet chemisch, maar wel fysisch, doordat ze b.v. een verschillende massa heb ben. Wanneer de rode knikkers eens zwaarder waren dan de blauwe dan zou de zaak er voor de blinde anders voor komen te staan. Inderdaad berusten de Sponden me thoden voor isotopenscheiding op het feit dat de isotopen een verschillende massa laten we voor het gemak zeg gen een verschillend gewicht heb ben. Relais echter is dat verschil met erg groot. En nu de methoden. Veronderstel, dat het. gewichtsverachU tussen de knikkers z«n oorzaak vindt in het feit, dat in de ^dcers een ijze ren kogeltje is ingebakken dat, bij de rode zwaarder is dan bij de blauwe. Wanneer men dan een aantal van a - ze knikkers langs een sterke magneet laat rollen, zullen de lichte blau we meer de invloed ondervinden van de magneetkracht dan de zware rode. En ze zullen, al voortrollend, een grotere afwijking van het rechte pad vertonen dan de rode. De wegen van beide soorten zullen zich dus scheiden. Dit is min of meer het principe, waarop de eerste methode van isoto penscheiding, de elektromagnetische berust. Deze methode is het eerst toegepast, maar naderhand verlaten voor een twee de, de diffusiemethode. Ook hier wordt gebruik gemaakt van het verschil in massa tussen de verschillende isotopen. Maar op een ge heel andere manier. Wanneer men een fles vult met een of ander gas en haai afsluit met een vlies, zal na verloop van tijd dat gas ook boven dal vlies worden aangetroffen. Het is gediffundeerd, d.w.z. de moleculen of atomen van In Duitsland is men onder leiding van prof. Groth te Bonn bezig te trachten van het principe een me thode te maken en de Amsterdamse prof. Kistemaker, die nog vóór in Amerika de technische bijzonderheden van de elektromagnetische methode bekend gemaakt werden, deze methode wist toe te passen, heeft bij zijn expe rimenten een eigen, bijzondere aan pak gevonden voor de uitwerking van het ultra-centrifuge-probleem. Een aanpak of misschien zelfs wel twee varianten zó veelbelovend dat het Reactor Centrum Nederland besloten heeft zich achter zijn onderzoekingen te stellen, in de hoop, dat men eerlang de Euratom-landen een nieuwe me thode voor isotopenscheiding zal kun nen presenteren. Een methode waar van men verwacht dat zij enige ma len misschien driemaal zo goed koop zal zjjn als de nu gebruikelijke diffusie-methode. Mr. H. C. M. EDELMAN In de gemeente Velsen zal op 15, 16 en 17 oktober een begin worden ge maakt met de vaccinatie tegen kinder verlamming van kinderen, geboren in 1955. Voor een volledige immunisatie zijn drie inentingen noodzakelijk. De tweede injectie zal precies vier weken later worden gegeven, dus op 12, 13, en 14 november. De derde injectie ge schiedt een half jaar later op nader te bepalen dagen. Deze vaccinatie zal plaats vinden op 15 oktober in het Witte Kruis gebouw, Kennemerlaan, IJmuiden, op 16 okto ber in het Wit Gele Kruis gebouw, Wil- lemsbeekweg, IJmuiden-oost, en op 17 oktober in de morgenuren in het St. Jo zefhuis aan de Banjaerstraat in Velsen- noord en in de middaguren in het Bad huis Spaarnberg aan de Wüstelaan in Santpoort. De ouders der in te enten kinderen krijgen tijdig bericht op welke plaats en op welk uur zij met hun in 1955 ge boren kinderen verwacht worden. Ten einde deze vaccinatie-campagne vlot te doen verlopen is het noodzakelijk, dat de ouders zich strikt houden aan de hen opgegeven plaats en tijd. Velen zullen zich bezorgd maken, dat de vaccinatie tegen kinderverlam ming een schadelijke invloed zou kun nen hebben op de gezondheid van het kind in verband met de thans heer sende influenza-epidemie. Dit is ech ter niet het geval. Na een diepgaand onderzoek en na rijpe overweging zjjn deskundigen tot de overtuiging geko men, dat vaccinatie van gezonde kin deren tijdens de thans heersende in fluenza-epidemie geen schadelijke ge volgen meebrengt voor het kind. Natuurlijk zullen er anderzijds enkele kinderen zijn, voor wie de huisarts vaccinatie niet wenselijk acht. Het volgend jaar zal begonnen worden met het vaccineren van een groter aan tal jaarklassen kinderen, zodat tegen de tijd, dat een nieuwe epidemie van kinderverlamming kan worden gevreesd, de kinderen die het meest gevoelig voor deze ziekte zijn, zullen zijn ingeënt. Wel moet men echter bedenken, dat vaccinatie tegen kinderverlamming niet een volkomen beschutting geeft, maar wel een grote mate van onvat baarheid. De overige maatregelen ter voorkoming van deze ziekte, zoals uiterste zindelijkheid en waken tegen oververmoeidheid, blijven daarom even zeer van kracht. Op de Amsterdamseweg is maandag morgen in de mist een grote personen auto tegen een geparkeerde vrachtauto gebotst. De personenauto raakte de vrachtwagen in de flank en werd zwaar beschadigd. De bestuurder liep slechts een lichte verwonding op. Donderdag vindt in het Jozefhuis te Velsen noord de buitengewone leden vergadering plaats van de K.A.B. af deling Velsen noord. Aanvang 8 uur. De commissie natuurbescherming Velsen organiseert zondag 13 oktober 's morgens om kwart voor acht, een excursie naar de Midden-Heerendui nen. Zij, die hieraan willen deelnemen, worden op dat tijdstip verwacht bij het huis van jachtopziener Doornbosch, dat te bereiken is via de betonweg nabij de spoorweghalte Velsen-Zeeweg. Het ligt in de bedoeling bij deze excursie te genieten van herfstkleuren, die er te zien zijn, evenals allerhande besjes. Bovendien hoopt men iets waar te ne men van de vogeltrek. En de kans is groot, dat er ook paddestoelen gevon den worden. Mocht het zondag erg slecht weer zijn, dan wordt de excur sie een week uitgesteld. Advertentie tegen maag- en darmstoor- nissen van tijdelijke aaid (oprispingen, branderigheid, maagzuur enz.). 71 t enige strijd op leven en dood li/B speelt zich af zonder dat het publiek of degenen, die het aangaat, daar iets van afweten. Zo is er een enorme concurrentiestrijd gaande in Amerika tussen de indus trie van de laboratorium-keuken, dus de keuken met de perfecte elektro-technische uitrusting en de industrie van de plastic verpakkings materialen, die nauw samenspeelt met de levensmiddelen-industrie. De huisvrouw zelf is maar een kleine mier, die heen en weer rent en door de reclame dan de ene, dan de an dere kant opgetrokken wordt. De perfect uitgeruste keuken van de toekomst waar de keuken op de Amsterdamse tentoonstelling „Het Atoom" een geïdealiseerde droom gestalte van was wordt zwaar be concurreerd door de voorspiegelin gen van de andere kant, die sugge reren: och wat, een keuken, die veel ruimte eist is immers helemaal niet nodig. Ruimte is er toch nauwelijks en hoe minder je in de keuken staat, hoe meer vrije tijd je hebt. Laat de levensmiddelen-industrie je alles kant en klaar leveren, voor dadelijk verbruik verpakt. De verpakkingswijze dient het deels voorbereide voedsel op in plastic schaaltjes en bakjes en scho teltjes, die je zomaar van de diep vries in de oven hoeft te schuiven en die je, als elke andere verpak king, na gebruik weggooit. Hei enige, dat de huisvrouw dus nodig heeft voor de etensbereiding, is het apparaat, dat rechts ijskast en links oven is en waarin het gerecht, door de druk op een knop, van de be- warende vrieskou naar de gaar en smakelijk makende ovenhitte wordt geschoven. Met plastic bord en al, precies zoals het straks geserveerd wordt, zodat er dus geen pannen, geen serviesgoed en ook geen afwas meer nodig zijn. De hele boel gaat, na het eten, zonder pardon in de vuilnisbak. Uitermate makkelijk, ook bijvoorbeeld voor het uitstapje van de toekomst: een picnic op de maan! Maar daarnaast wordt dan met dezelfde listige psychologische be speling van de vrouw, waarin de moderne reclamevoering zo geraffi neerd is, door de andere partij, de industrie van de droomkeukens, ge suggereerd, dat er niets beters is dan het „do it yourself". Jullie vrou wen, zeggen hun advertenties, die de hele dag hard werken op kantoor, ontspan als je thuis bent, „relax". Dat kun je niet beter doen dan door huishoudelijk bezig te zijn. Schaf je dus al die elektrische hulpmiddelen aan, die de werkjes tot een plezier maken. Ook al was het patronaatsgebouw niet tot de laatste plaats bezet, dit heeft geen afbreuk kunnen doen aan de sfeer waarin het 35-jarig bestaan van de mis- sienaaikring „St Elisabeth" in IJmui den-oost gevierd is. En met dit jubileum werden ook gehuldigd de dames Annie Schellevis, Ch. Verduin en M. Verduin, die vanaf de oprichting aan de kring verbonden zijn. In het bijzonder gold dit de eerste van dit trio, die al die jaren de kring heeft geleid en die op deze avond afscheid nam wegens ver trek naar Delft, Het Masker Show Orkest The Dio's heeft in een kleine bezetting voor een voortreffelijke avond gezorgd. Ton v.d. Braak deed meer dan van hem en zijn gezelschap verwacht mocht worden. Hij Woensdagavond start in het Jozefhuis had zelfs een heel stel nieuwe requisie- de K.A.J. met haar seizoen. ten meegebracht, die met hun fluores- (Van onze Romeinse correspondent) e parochianen van de vlekke Pietrabianca hebben hun bisschop, de aartsbisschop van Reggio Calabria, een ultimatum ge steld: óf de processie van Sint Jozef gaat het volgend jaar door, óf alle 300 Pie- trabianchezen gaan over naar de secte van dominee Todaro. Punt, uit. Sinds on heugelijke tijden is de goede Sint Jozef de schutspatroon van het dorp, sinds mensen heugenis komt de plechtige stoet met het rijk opge smukte heiligenbeeld op 19 maart van Reggio Calabria naar Villa San Giuseppe en Pietrabianca. Langs de 20 lange weg ontbreken nooit de talrijke aflossingen v00ï. ,e? dragen van baar en beeld. In Pietrabianca is men arm als kerkratten. Maar er is altijd geld over om op dé feestdag van het jaar het gehele gehucht te versieren en om polsdikke kaarsen, bloemen, zilveren ex-voto's en wat ai meer aan St. Jozef te offeren. De aanhankelijkheid en het vertrouwen van deze dorpsbewoners in hun be schermer is ontroerend. Maar toen wij twee jaren geleden in de afschuwelijke sloppen van Palermo er getuige van waren, wat de bevolking, armer dan die van Napels, St. Jozef ter ere uitgaf aan .erebogen, verlichting en hei lige opschik, terwijl de kin deren naakt aan het open riool speelden met de hon ger op hun gezichtjes, yroe- wen wij ons geschokt af, waar in 's hemels naam de zo iets onder het oog van de kardinaal-aartsbisschop toegelaten werd. Eenzelfde beeld krijgt men van Pie trabianca. aar in 1955 kwam het bevel van de curie uit Reggio Calabria, dat de St. Jozefsverering tot normale proporties moest teruggebracht worden, want deze had langzamerhand meer weg van bijgeloof dan van geloof, meer van af goderij dan verering. had zijn zin, Villa San Gio vanni, waar het veer de straat van Messina over steekt, heeft zijn Sint Jan en in Pello Gallico vindt men Sint Jozef een beste heilige, maar hij kan niet tippen aan hun Sint Lode- wijk. Dezer dagen is de Kaat Mossel van Pietrabian ca naar de pastorie gegaan en heeft tegen Don Giuffrè gezegd: „Als op het komend feest Sint Jozef hier Toch had de dominee tot heden weinig of geen succes. Als het mis loopt met Sint Jozef kan echter Pietrabian ca het centrum in Calabrië worden van „de Kerk van Jezus Christus". Of de pastoor het zijn schapen op de goede en tak- tische manier aan het ver stand heeft trachten te bren gen, vermeldt de historie niet verschijnt, laten we ons allemaal in zee dopen door dominee Todaro en dan zult U lang moeten vegen, voor u niet de éne, maar alle drie- niet In ieder geval ging de honderd drachmen terug- processie dat jaar niet ver- vindt, die u verloren heeft, der dan Villa San Giuseppe. Ds. Todaro is een Italo- Amerikaan. Hij was bakker in de States, tot hij daar in 1940 bedienaar van het Woord werd. In 1947 keerde hij naar zijn geboortestreek terug om er de leer van de secte, de „Kerk van Jezus Christus" te gaan verkondi- Maar Pietrabianca nam het niet en potige knapen dwon gen de stoet door te trek ken naar hun kerkje en het marktplein. Hetzelfde ge schiedde in 1956. Nooit was de versiering, nooit waren de geschenken aan de pa troonheilige groter, „om gen. Hij heeft een stuk grond hem te verzoenen". Dit jaar gekocht onder Villa S. Gin heeft de pastoor gemeend de het gas zijn door de poriën van het I verhoudingen bleven en hoe hulp der carabinieri te moe ten' inroepen en er waren in cidenten, maar St. Jozef deed Pietrabianca niet aan. Tot een opstand in de streek is het niet gekomen. Want Villa San Giuseppe seppe en bouwt er nu een kerkje. Als hij niet op het land werkt, trekt hij in een Fiatje van dorp tot dorp en predikt er het „gezuiverde" Evangelie. De mensen mo gen hem wel, paria bene, zeggen zij, hij praat goed. et geval Pietrabianca lijkt al heel bizar. De bisschop treedt op te gen een ontaarde heiligen verering en de parochie ant woordt met de bedreiging niet alleen Sint Jozef, maar alle heiligen, de liturgie, de sacramenten en het gehele geloof der vaderen over boord te zetten. In minder extreme vorm hoort men meer van zulke verschijnselen. In zijn „Ik zocht Gods af wezigheid" schrijft Ireneus Rosier O.Carm.: „Iedere heterodoxe activiteit, die zich aandient als godsdien stig, heeft volgens mij in Italië kans van slagen. De toestand is eigenlijk erg triest: de mensen hebben nog geloof. Zij zijn echter op godsdienstig gebied onge vormd en handelen te goe der trouw (dl. II, p. 119)." De schijnbaar wat lach wekkende historie van de bisschop, Sint Jozef en Pie trabianca is een illustratie van het gezamenlijk schrij ven der Italiaanse Episcopa ten van 1954, dat zijn be zorgdheid uitspreekt over het parochiële leven en in het bijzonder over het gods dienstonderricht aan kinde ren en volwassenen. Symp tomen als het onderhavige zijn, volgens de bisschoppe lijke zendbrief, een „hoogst ernstige vingerwijzing". et merkwaardige bij die hele intensieve ontwikkeling van de keuken- en huishoudappa- ratuur van de toekomst is, dat de gene, die dit alles het meest aan gaat, de huisvrouw zelf, er niets over te zeggen heeft. Het is het „speelgoed" van de ingenieurs in de industrie-laboratoria. Het gebeurt om haar heen en ze kan niet anders dan successievelijk accepteren. Want ze kan niet achterblijven. Stel u voor, dat er nog vrouwen zouden zijn, die niet met een elektrisch ijzer willen strijken maar met een bout met kooltje er in. Ze zouden om te beginnen al de grootste moeite heb ben om er een bij een antiquair op de kop te tikken. Zo gaat het met alles. Nu zijn wij hier nog lang niet zo ver met het automatiseren van het huishouden, maar we gaan er steeds meer naar toe en de aandacht gaat er steeds sterker naar uit, zowel van de huisvrouw als van de indus trie. En het is ook hier de industrie, die naar de huisvrouw toespeelt. In een vlugschriftje, uitgegeven door het instituut van de Industriële Vormgeving te Amsterdam, getiteld „De produktanalyse" en geschreven door W. Gilles, ontwerper van een van onze vaderlandse industrieën die ook keukenuitrustingen maakt, staat te lezen, dat „de gemiddelde huisvrouw haar wensen eerst her kent in de vervulling daarvan". Daar zit veel waars in. En als dat zo is, dan is het een veilig gevoel te weten, dat een in stituut als de „Industriële Vorm geving" mee waakt over de huis houdelijke belangen in zoverre het de industrie doet inzien, dat er ont werpers nodig zijn om goede serie- produkten te maken. Goede kachels en strijkplanken, goede melkkannen en scheplepels, goede gasstellen en fluitketels. Economisch is dat even hard nodig. Want alles is tegen- Dat plastic servies is praktisch een picnic op de maan. voor cerende werking voor verrassende ef fecten zorgden. Tonny Schellevis toon de zich ook nu weer een uitstekend imi tator. Hfj verhaalde zijn belevenissen "Op herhalingsoefeningen" en het was alsof een mitraillerende straaljager woordig Euromarkt. Het is niet mee gierend en knetterend door de zaal alleen de Nederlandse huisvrouw Ll®sh?ut zorgde voor be- voor wie iets gemaakt wordt maar schaafde zang. De twee IJmuidenaren, de Eurooesp Fn nu Ao j die als de Binato's Spaanse muziek D j I En als de Nederlandse brachten, hadden niet alleen uit chau- s£"e e,en gekleurde steelpan of vmistische overwegingen veel succes. ,n aruad-rek of een elektrische En op de mondaccordeon-virtuozen, die Plastic koffiemolen maakt, dan moet zich als het Bicestro-trio presenteerden, ook de vrouw in de landen waar- past alleen maar het predicaat: fantas- naar geëxporteerd wordt, daar te- yiakg°voór de pauze heeft pater Do- cZtrrentie mmicus het jubilerende trio in het zon- I helpt dan ook, dat netje gezet en geschenken aangeboden. Mej. Annie Schellevis, die een H. Hart- beeld kreeg aangeboden, ontving boven, dien de Pauselijke Zegen, waardoor zq zeer geroerd was. Ook namens de missieprocurator, pater Aloysius, die met twee assi stenten aanwezig was en die later eveneens geschenken aanbood, heeft Nu de feestelijkheden ter gelegenheid pater Dominicus hartelijke woorden I^od?--0peni",g de? YeJser Tunnel ten j„„i. - emoe zqn en ik niet het gevaar wil lo- van dank gesproken. Wanneer op dit pen iemand te vergeten, wil ik gaarne moment een tentoonstelling gehouden langs deze weg nog even een blik te- zou moeten worden van paramenten fu.g werpen en een welgemeende dank en kledingstukken, die door mej. An- te&tn^S nie Schellevis zijn gemaakt, dan zou I werkt. daarvoor in heel Velsen geen zaal Het is steeds van het comité, dat de groot genoeg zijn. Dank bracht hij I feestelijkheden mocht voorbereiden, de ook namens de missionarissen en de geweest, het feest een mani- vier missiebisschoppen van de paters sanuMiwelkin^Hel^vIftroSwen Tn d'e Capucqnen. Want, alsdus pater Domi- toekomst, gelijk ook het machtige nicus, mej. Schellevis heeft door haar bouwwerk der tunnel dit is. werken misschien meer verzet dan Zo m°eten dan ook de concerten met een missionaris kan presteren. Zij ci?_ gezame^jhe zangkoren de uitvoe- kan nu IJmuiden-oost met een gerust tige jlugddefüé, de TapTo!,'de^wSdel' hart verlaten, wetend zelf voor een marsen, het drumbandconcours, het goede opvolgster gezorgd te hebben sprookjeszwemfeest, de fototentoonstel- in de persoon van mej. Ida v.d Hout. het defil(\. v.an b?órÜfs-auto's j. ua v.u. j-iuui. met daaromheen het prachtige vuur- Vooraan in de zaal was een exposi- werk, de wedstrijd van de gezamenlij- tie ingericht van paramenten en 1de- I 'ie middenstand en de schitterende ver dingstukken, die de volgende dag al op lichting van parken en gebouwen, ge- weg gingen naar de missie-procuur en zien worden. die een goede indruk gaven van wat ,9ok de medewerking van het onder- de missienaaikring doet met de gelden, wijzend personeel, enkele scholen uit- die ter beschikking komen. Voor dat gezonderd, dat zorgde voor een haag doel was nu ook een loterij op touw ge- van vreugdevolle kinderen bij aan zet en de laatste weken konden in en komst van de Koningin te Driehuis rond IJmuiden-oost 3.000 loten geplaatst is zeer op prijs gesteld, worden. Zo ergens kritiek was, kwam dit Jan Kops, die meer dan 300 loten door misvatting omtrent de bedoeiin- aan de man en aan de vrouw had we- gen van het comité, dat, indien over- ten te brengen, mocht nu de 60 prijzen leg was gepleegd, zeker tot oplossing trekken. Voor de houders van loten kun- I gebracht had kunnen worden, nen wij nog vermelden, dat achter in Ons rest nu nog een woord van har- het kerkportaal een trekkingslijst zal telijke dank aan allen die hebben mee- worden opgehangen. Maandagmorgen is op de Velserduin- weg nabij de Goede Herderkerk, de 23- jarige loodgieter J. S. uit IJmuiden- oost, van het dak van een woning ge vallen toen een lat afbrak. Hij viel op het trottoir en liep inwendige kneuzin gen op en is in het Antonius-ziekenhuis opgenomen. gewerkt de opening van de tunnel tot een waardig feest te maken. Dank vooral ook aan de burgers, die door hun aanwezigheid het optreden van di verse acitiviteiten mogelijk hebben ge- maakt. Het feest is ten einde en ieder is weer op eigen plaats aan de arbeid. De achter ons liggende feesten heb ben ons geleerd vertrouwen te hebben m deze arbeid om van de IJmond een woongemeenschap te maken. Namens het Comité, H. DE BOER, voorzitter. „het" produkt steeds beter gaat worden. Zo zijn bijvoorbeeld de Italianen uitstekende ontwerpers en op het ogenblik op allerlei gebied een voor beeld voor de hele wereld. Ze heb ben juist die feeling om de dingen, die ze maken behalve een perfectie van nuttigheid ook dat mee te ge ven, waardoor de aanblik en de om gang ermee het leven veraangena men. Hun scooters, hun porcelein, hun aardewerk, hun naaimachines staan bovenaan. De Italiaanse naai machines vallen zelfs in Amerika méér in de smaak dan de eigen Amerikaanse. Zo zullen op de duur, door de intensieve uitwisseling, de produkten elkaar internationaal steeds meer naar de top trekken. A. Bgl. De heer J. M. Ensering beeft als hoofdboekhouder en procuratiehouder reeds 43 jaren een verantwoordelijke taak bij „de Plaatwellerij" N.V. te Vel sen. De waardering voor dergelijke men sen wordt nooit onder stoelen of ban ken gestoken, wat ook bleek tijdens het afscheid van de heer Ensering, die door het bereiken der pensioengerechtigde leeftijd het bedrijf gaat verlaten. Dit afscheid vond in besloten kring plaats. De beide directeuren, ir. E. F. Peltzer en ir. J. F. Clausen, gaven blijk van hun grote waardering voor het werk dat de scheidende in de afgelo pen 43 jaren voor de N.V. verrichtte. Enkele anecdotes uit het leven van de heer Ensering vertelde de heer J. P. Rijken, directiesecretaris, waarbij hij tevens een leunstoel aanbood namens de collega's. Vervolgens spraken de he ren J. de Kan van het filiaal te Hoens- broek, v. Til, namens het accountants bureau waarmee de heer Ensering 30 jaren op prettige wijze heeft samenge werkt, Amse namens de afdeling loon administratie en K. Schipper, secreta ris van de personeelsvereniging. Na mens het v. Biezenfonds belichtte de heer L. Otte de grote verdiensten van de heer Ensering voor dit fonds. Vele geschenken werden hem aangeboden. De baasjes en vrouwtjes van de hon derden fikkies en fokkies, de kezen en kazans en hoe de viervoeters ook nog meer mogen heten, hebben zich natuur lek afgevraagd waar dit jaar de afde ling Velsen-Beverwijk van de Ned. Ver eniging tot bescherming van Dieren bleef met de viering van werelddieren dag. Wie verondersteld heeft, dat het door alle drukte rond de opening van d Velser tunnels in het gedrang is ge raakt, heeft wel enigermate gelijk. Maar uitstel is in dit geval geen „af* stel" geworden. Het is alleen maar een verschuiving van een week. Want terdagmiddag om 2 uur worden de honden en hondjes verwacht voor de jaarlijkse honden-parade. Het vorig jaar dreigde het weer een spaak in het wiel te steken en toen is men op het allerlaatste moment naar d_ garage van de heer Van Oosten ver huisd. Dit jaar neemt men het risico niet. En daarom is het niet op de ove rigens heel geschikte weide bij het Kerbert-asyl, maar in ieder geval in de grote garage van de heer Van Oos ten aan de Vechtstraat in IJmuiden, die ook dit jaar weer direct bereid was om mee te werken. Het kan zaterdag dus regenen of stormen of heel mooi weer zijn, de honden-parade gaat in ieder geval door. Or de zaak goed te kunnen organise ren, moet de dierenbescherming na tuurlijk weten, wie er komt en hoeveel kinderen er komen. Daarom moeten de jongens en meisjes zich even aanmel den. Dat kan vrijdagavond gebeuren in Beverwijk bij de heer J. van Wagenin- gen, Boogaerdlaan 10, in Velsen-noord m de kijkgrijpwinkel van de heer Kat aan de Wjjkerstraatweg, in IJmuiden bij sigarenmagazijn Tellier, Wilheimi- nakade 77 en bij mevr. S. C. van Gin- kel, Kennemerlaan 141, in IJmuiden- oost bij het Kerbert-asyl nabij de Hee renduinweg, in Velsen bij de heer J. Folkertsma, Meervlietstraat 80, in Drie huis bij mevr. Schoonenberg, Jac. Cats- laan 20 en in Santpoort bij de heer J. Kampman, Brederoodseweg 18. (Zondag 13 oktober) 1 DEM—WATERGRAAFSMEER 2 HBC—SCHOTEN 3 TERRASVOGELS—VITESSE 4 ADO—BEVERWIJK 5 TYBBWESTERKW ARTIER 6 NAS—OFC 7 GEEL WIT—DIO 8 KINHEIM—ONZE GEZELLEN 9 SJC—TEIJLINGEN 10 LISSE—WARMUNDA De inzendingen moeten uiterlijk zater dagmiddag op ons bureau zijn.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1957 | | pagina 7