Aandacht, liefde en geduld
yoor het gehandicapte kind
Zonder persoonlijke toewijding kan de
wetenschap niets bereiken
T
1
r t*d- s s.
Satellite
Jeep over de
kop geslagen
Vijftig jaar LUCHTVAART
Van Olieslagers tot straalvliegers
f
KOLENDAMP EN LICHTGAS
H
Gouden jubileum KNVvL met
veel uiterlijk vertoon gevierd
Opzichter valt
van 50 meter
Verloop van mijnwerkers naar
Duitsland sterk verminderd
De ANONIEME SCHARE van
VERZORGERS en VERZORGSTERS
Twee militairen
geivond
Gouden KNVvL
in nieuw huis
SSHUifTH&Tr5
Nieuw verenigingsgebouw geopend in
Den Haag door Prins Bernhard
- ^4
Napoleon
ongSxSïdi°"S„"ns op al*
Op slag gedood
Werkloosheid in Limburg het laagst
ZATERDAG 19 OKTOBER 1957
PAGINA 7
A
Geen audiëntie
I;;? -
de. dt toefa*vSd
Voor 7.000 bij
juwelier gestolen
MGR. JOS. BAETEN
BIJ H. VADER
WêÊIèÊÊêSêÊÊKêÈèÈêëëè
Hamea-Gelei
Het sterk giftige koolmonoxyde (voornaamste
bestanddeel van kolendamp en lichtgas) is
op zich reukloos en alleen waarneembaar
als het met andere gassen vermengd is
Cassière gearresteerd
Verdacht van oplichting etc.
van f 7000.
wee kleine jongetjes staan in de klas van de
doofstommenschool van de Broeders van Liefde
in Brussel, de zakken van hun speelpakje op
gepropt met de batterijen van het gehoorapparaat, waar
door ze nog enigszins in staat zijn trillingen van de
buitenwereld op te vangen. Er zijn die ochtend maar
twee leerlingen in de lichte klas vol groene planten
en een zwart bord waar woordjes en tekeningen op
staan in gekleurd krijt. De rest van de jongens heeft
griep. De griep spaart niets en niemand, ook niet in
de kindertehuizen.
Maar het onderricht kan ook in een gedecimeerde
klas doorgaan, het is toch in hoofdzaak individueel.
Eindeloos geduldwerk van onderwijzer tot leerling. Een
kind dat doof geboren is, dus nooit heeft gehoord, kan
niet spreken, niet alleen omdat het geen woorden kent,
maar ook omdat het de techniek van het spreken niet
kent. Het weet niet, hoe het zijn mond, zijn tong, moet
bewegen om klank te vormen. Met sterke articulatie
zegt de broeder het zinnetje voor: „papa tue le lapin"
Hij spreekt met duidelijk mondbewegen in de spiegel,
onmisbaar attribuut bij de spraakles. De leerling kan
degene, die hem voorpraat de woorden letterlijk uit de
mond kijken. De broeder helpt met een handgebaar het
kindermondje tuiten tot de „tue"-klank en wijst waar
de trilling zit van „lapin" met lange uithalen op de
tweede lettergreep. Wie het nooit heeft meegemaakt
kan zich nauwelijks voorstellen, hoeveel aandacht en
toewijding en onuitputtelijk geduld nodig zijn om de
niet-horenden de eerste beginselen van het spreken zo
bij te brengen en een aantal eenvoudige woordjes en
zinnen te doen aanleren.
De jongste, in het Brusselse tehuis voor moeilijk opvoedbare
meisjes.
Een normaal kind, dat op school
komt, heeft een woordenschat van
twee a drieduizend woorden. Maar
m t een doofstom kind worstelt de
onderwijzer(es) een jaar lang om het
amper tweehonderd woordjes bij te
brengen.
Het vervult ons altijd met een diep
respect als wij de onderwijzer of de
onderwijzeres zo bezig zien. Dit was
dan een half uurtje op de school van
de Broeders van Liefde, die in Brussel
twee grote internaten heJ?be";
voor blinde, en een voor doofstomme
jongens, waar wij de jonge broeder
bij zijn instructie troffen. Maar ®,r
meer klassen en ook meer doofstom-
menscholen en niet alleen in Belgie.
Er zijn ook in ons land scholen en
inrichtingen voor doofstommen, waar
dat» in dag uit de moeizame omgang
met de taal wordt geleerd, onder
andere in het bekende internaat Sint
Michielsgestel. Ook daar hebben wij
in bewóndering lesuren bijgewoond
volgens de meest moderne methoden
en met alle apparaten, die de weten
schap heeft bedacht om met summiere
«ehom-resten toch iets van dat merk-
tollat iSteetr^fuTdeljike C°ntaCt 16
Maar hoe ver de wetenschap ook is
op alle gebied om het gehandicapte
kind te helpen bij zijn ontwikkeling,
één ding blijft er onmisbaar bij en dat
is het geduld, de persoonlijke toewij
ding, de aandachtige liefde van de
leider of leidster, de onderwijzer of de
onderwijzeres, of dat nu een leek of
een religieus is.
Tiidens een rondreis in Belgie, waar
wij kennis konden nemen van betg00n
onze zuiderburen doen voor het mi
deelde, het zwakke, het moeilijk op
voedbare kind, zijn wij weer getroffen
door de persoonlijke zorg, die ook
hier het werk draagt, in het ene tehuis
na het andere. Niet dat wij iets ^f100*
verwacht hadden. Maar wij realiseer
den voor de zoveelste maal, na jaren
achtereen gedurende de „kinderpost
zegel-tijd" in de verschillende landen,
in inrichtingen van kinderbescherming
te hebben rondgekeken, hoe deze per
soonlijke zorg, dit individueel gedul
dig bezig zijn met een moeilijk kind,
week in, week uit, jaar in, jaar uit,
het werk schraagt. Dat is het leeuwen-
dfe 6el -in het werk van al degenen,
li<;se^r i?0*1 aan geven achter de cou-
ypttpn' v er zich persoonlijk voor in-
onder moe®?11 wonen dikwijls
hun salaris omstandigheden en
soms met bijna^ho h1°0g' Ze
maken. Maar* z\ ko^lofr f®va"en
dienen tenvolle ons aller respect en
onze dankbaarheid ivrl» respect en
aan de postkantoren w'lfptl'j?,J??and
de kinderbescherming in
belangstelling komt te staan gemene
Het was ons die ochtend in'
nige klaslokaal in Brussel 0f
ter het geduld van die ene brnf^'
die met grote opgewektheid ziin
netje over het soep-konijn blééf fnr"
muleren, alle andere broeders Vin
zusters en leiders en leidsters zaeen
staan, die op datzelfde moment bezie
waren tienduizenden lichamelijk A
geestelijk gehandicapte kinderen
vele oorden ter wereld te helpen
hun moeilijkheden te overwinnen en
tot het beste van zichzelf te komen.
Wij dachten aan die knappe, vier
maal gedoctoreerde vrouw (psycholo
gie, paedagogiek, criminologie, filoso
fie), directrice van een gesloten op
voedingsinrichting buiten Brussel,
waar de allermoeilijkste meisjes ver-'
blijven. Allerliefste gezichtjes waren
er bij boven de roze geruite schorten
en ze leken heel gewillig zoals ze ge
zamenlijk voor het bezoek een mooi
middeleeuws lied zongen. Maar wat
een werelden van opstandigheid, die
zij moet leiden, waarvan ze de uitbar
stingen moet opvangen. Er is er een,
die soms in een vlaag v-n depressie
alle tafelmessen middendoor breekt!
Zonder moedeloos te worden moet de
directrice leiding geven, vertrouwen
winnen, te overrompelende affectie
afremmen, troosten. En dacht u niet
dat het moeilijk was om de dwarsheid
te overwinnen van een meisje, dat
thuis onder dertien verschillende
vaders heeft gestaan?
Kinderen van anderen opvoeden is
moeilijk, maar in het opgroeiende
kind rechtbuigen wat in een verkeerd
milieu is kromgegroeid, is dubbel
moeilijk. Toch zijn er honderden, dui
zenden mannen en vrouwen, die zich
met moed en vertrouwen aan die taak
geven. Met de bezieling, die men ook
m
om
Mgr. M. A. Jansen, bisschop van Rot
terdam, zal volgende week woensdag,
23 oktober, geen audiëntie verlenen.
vindt bij degenen, die de invalide kin-1 Anderen rijden ze in invalidewagen-
deren helpen bij hun revalidatie. In tjes.
de geest zien wij de helpsters in datl
koloniehuis op de Veluwe bezig met
een groep jongens en meisjes, die zich
nauwelijks kunnen bewegen. Er zijn
half verlamden bij, polio-kinderen en
kinderen met ongecontroleerde bewe
gingen. De leidsters dragen ze naar
buiten, waar ze kunnen genieten van
de zon, de bomen en de paddestoelen.
We zien, in gedachten, een inrich
ting voor fysische terapie in Enge
land, waar een grijsharige leidster
met eindeloos geduid bij het looprek
een verlamd meisje staat aan te moe
digen, dat bij elke stap dreigt weg te
glijden. En die andere moederlijke
vrouw,' die een jongetje zonder handen
leert om een matje
te vlechten. Elke
millimeter vooruit
gang lijkt winst.
Wij zien de reli
gieuze met de gro
te kap in het te
huis voor moeder
loze kinderen, die
het jongste jochie
bij zich in de cel
liet slapen omdat
het 's nachts dik
wijls huilde en al
leen door haar ge
troost wilde wor
den.
Al die toewij
ding, die liefde
zonder veel ophef
gegeven aan de
„zorgenkinderen",
is niet in een ge
tal uit te drukken,
zoals men de op
brengst van de
kinderpostzegels en
prentbriefkaarten
in een eindbedrag
uitdrukt. Dat be
drag gaat deze
winter naar de
twee miljoen gul
den, dank zij veler
bijdrage. Maar dat
het werk, ondanks
het eeuwig tekort
aan krachten, zijn
voortzetting vindt,
is niet het minst te
danken aan de
Advertentie
1- j t herhaalt de broeder het woord voor
^net doofstomme fochie en laat hem voelen waar het trilt.
opofferende schare
van anonieme ver
zorgers en ver
zorgsters.
A. Bgl.
Scripto
Import: G.C.T. van Dorp, D«n Haag.
Vlak bij Harderwijk is gistermorgen
vroeg op de rijksweg Zwólle-Amersfoort
een jeep over de kop geslagen, waarin
4 man van de 41ste marechaussee-com
pagnie uit Harderwijk zaten. Daarbij
heeft de 21-jarige dienstplichtige mare
chaussee G. J. Vestergaard uit Rotter
dam een schedelbasisfractuur opgelopen.
Het slachtoffer is opgenomen in het mi
litair hospitaal te Utrecht. De 21-jarige
dpi. marechaussee A. A. Thomassen is
met een hersenschudding in de zieken
afdeling van de kazerne te Harderwijk
opgenomen.
Het ongeluk gebeurde toen de jeep bij
het afremmen tijdens een inhaalma
noeuvre slipte.
Onbekenden hebben in de nacht van
donderdag op vrijdag een bezoek ge
bracht aan de juwelierszaak van M. aan
de Pannekoekstraat te Rotterdam. Zij
hebben zich door inklimming toegang
verschaft. Er is voor een bedrag van
7.000 aan horloges, ringen en armban
den verdwenen.
Vanochtend heeft de H. Vader op zijn
buitenverblijf te Castel Gandolfo de
bisschop van Breda, mgr. Jos. Baeten,
in audiëntie ontvangen.
Z.H. onderhield zich geruime tijd met
zijn bezoeker en gaf tenslotte aan de
bisschop en de gelovigen van het bis
dom Breda zijn pauselijke zegen.
Mgr. dr. B. J. Alfrink, aartsbisschop
van Utrecht, die zijn ad liminabezoek
wegens ziekte enige dagen had moeten
uitstellen, bevindt zich thans eveneens
te Rome.
De Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart herdenkt dezer dagen haar 50-jarig bestaan. Op het vliegkamp
Valkenburg werd vrijdagmorgen een krans gelegd bij het monument van de oprichter der vereniging, wijlen de luit.
ter zee A. E. Rambaldo, door de heer C. Kolff, voorzitter der vereniging. Bij deze plechtigheid waren bij exceptie alle
nog in leven zijnde luchtvaartpioniers vertegenwoordigd, v.l.n.r. Marinus van Meel, R. J. Castendijk, Chr. A. C. Nell, H.
Ch. E. van Ede, v. d. Pals, Jhr. 1. L. v. d. Bergh v. Heemstede, Fr. H. G. Kannegieter, ir. J. F. de Vogel, gen.-maj. b.d. W. C.
J. Versteegh, luit.-gen. vlieger b.d. H. ter Poorten en G. A. Koppen.
De oudste luchtvaartinstelling in Ne
derland bestaat vijftig jaar. De Konink
lijke Nederlandse Vereniging voor
Luchtvaart viert haar gouden jubileum.
Een belangrijk jubileum. De oprichting
van deze vereniging op 19 oktober 1907
in het Zuidhoilandsch Koffiehuis aan
de Groenmarkt in Den Haag, beteken
de dat Nederland zich daadwerkelijk
ging bezig houden met de luchtvaart.
Tot dan toe trok alleen de ballonsport
hier enigszins de publieke belangstel
ling, en dan nog alleen als vermake
lijkheid. Nederland stond in die dagen
wantrouwend tegenover de enkele
luchtvaartuigen die er in het buiten
land waren. Men geloofde niet aan de
praktische toepassing daarvan.
Juist toen begon de luitenant ter zee
tweede klasse Alfred Rambaldo met
het propageren en het ontwikkelen van
de luchtvaart in Nederland. Hij schreef
inspirerende artikelen in de dagblad
pers en nam het initiatief tot het be
leggen van een oprichtingsvergadering
voor een vereniging die zich met de
luchtvaart zou bezig houden. Die ver
eniging werd opgericht, nadat enkele
voorbereidende besprekingen ten huize
van de heer Rambaldo waren gevoerd.
Deze laatste werd benoemd tot eerste
secretaris. De vereniging kreeg de
naam ,,Vereeniging ter bevordering
van de luchtscheepvaart", welke naam
een jaar later werd gewijzigd in „Ne-
derlandsche Vereeniging voor Lucht
vaart." In 1913 werd de vereniging Ko
ninklijk.
Vier jaar na de oprichting veronge
lukte de luitenant ter zee Rambaldo tij
dens een tocht met een observatiebaj-
lon, van Soerabaja in de richting Se-
marang ondernomen. Zowel in west- als
in oost Indië had hij luchtvaartpropa-
ganda gemaakt. Door zijn toedoen wer
den afdelingen van de N.V. v. L. in Cu
racao, Soerabaja en Batavia opgericht.
Op het vliegveld Valkenburg is hij om
zijn vele werk voor de luchtvaart met
een kranslegging bij zijn monument ge-
eerd.
In de loop van de jaren heeft de
K.N.V.v.L. vele initiatieven genomen
die hebben geleid tot de oprichting van
andere luchtvaartinstellingen in Neder
land. Er werd assistentie verleend bij
de toenmaals opzienbarende Europese
rondvluchten en er werden demonstra
ties georganiseerd. De eerste vliegde-
monstraties werden in de jaren 1910 tot
1914 gegeven door Olieslagers, Küller
en Wijnmalen. De basis voor de vlieg-
tuigbouwkunde werd in '09 gelegd, toen
de techinische commissie van de vereni
ging in een der lokalen van de Techni
sche Hogeschool in Delft een aero-dyna-
misch laboratorium inrichtte. Acht
jaar later werd met actieve hulp van
de K.N.V.v.L. de Riiksstudiedienst voor
de luchtvaart opgericht, die in 1919 de
inrichting van het Delftse laboratorium
ten geschenke kreeg. Uit deze studie
dienst ontstond het Nationaal Lucht
vaart Laboratorium.
Aan de regering werden rapporten
uitgebracht die mede hebben geleid tot
het oprichten van de militaire lucht
vaartafdeling. De vereniging had ook
De „Ellehammer", het eenpersoons
vliegtuigje, waarmee pioniers voor het
eerst het luchtruim doorkliefden.
Advertentie
veroverde vele landen
veroverde millioenen Dameshanden
(Van onze medische medewerker)
et is al weer een
paar jaar geleden
dat wü het in de
ze kroniek hebben ge
had over koolmonoxyde-
vergiftiging. Jaarlijks
komen in ons land tien
tallen mensen aan hun
einde door ongelukken
met de rookafvoer en
het gaskraantje of lie
ver de gasslang. De ge
vallen waarbij opzet in
net spel was laten wij buiten beschou-
p'nS- Achteraf wordt steeds weer ge-
lenrf r^' dat de meeste ongeval-
„:i„ 00r deze verradelijke gasvergifti-
den voorkomen hadden kunnen wor-
vaUn M^k„waardiSe vergiftigingsge
zin levenloos waarbij een heel ge-
de krant hebt
stukie uit ïet *emand een
in naar annio-2^ enc*klad lezen waar-
gebeurtenis alfcLcfuV®26 trag>sche
veroorzaakt moet d°0r ^ofmonx^de
weinig kennis van zaken heeft
gegeven, hetgeen wij hem niet kwa
lijk nemen: een journalist moet al
met zoveel zaken op de hoogte ziin
Het misverstand is overigens gemak
kelijk op te lossen.
Koolmonoxyde is een giftig gas, dat
vooral zo gevaarlijk is omdat zuivere
koolmonoxyde reukloos is. Het is goed
brandbaar en komt vrij bij onvolledi
ge verbranding van verschillende
brandstoffen, vooral steenkool. Die on
volledige verbranding is gemakkelijk
te bereiken door bijvoorbeeld een ka
chel te vullen en de luchttoevoer af
te sluiten. Er komt dan te weinig zuur
stof in de kachel om de koolmonoxy-
de, die wordt vrij gemaakt uit de ver
se kolen door de nog aanwezige warm
te van de oude kolen, te doen ver
branden. Gevaarlijk hoeft dit nog niet
te zijn als de afvoerpijp open is. Het
gevaarlijke koolmonoxyde verdwijnt
dan door de schoorsteen. Hoogstens
kunnen wij zeggen dat deze wijze van
stoken onvoordelig is. Het is economi
scher de kachel niet op het laatste
moment te vullen en het is beter hem
geleidelijk te temperen. Is de afvoer
echter eveneens afgesloten of ver
stopt, dan wordt het wel gevaarlijk
omdat het reukloze koolmonoxyde on
gemerkt de kamers binnen sluipt. Bu
sommige kolensoorten gaat dit ge
paard met enige rookontwikkeling,
zodat het tijdig gemerkt wordt maar
de praktijk bewijst het helaas
dat is lang niet altijd het geval.
In de gasfabriek wordt steenkool in
van onderen gesloten ketels, die al
leen van boven een afvoer hebben,
verhit (men stookt als het ware een
vuurtje onder de kachel). Het uit de
kolen vrijkomende koolmonoxyde
krijgt in het geheel geen zuurstof toe
gevoerd, zodat het niet kan verbran
den. Via de afvoerbuizen wordt het
naar de gashouder gevoerd. Onder
tussen wordt het vermengd met en
kele andere gassen, o.a. om het de be
kende doordringende geur te geven.
Daarna wordt het verder naar de wo
ningen getransporteerd, waar het zijn
nuttig maar soms ook gevaarlijk werk
kan doen.
Het zal u nu duidelijk zijn, dat ei
seen essentieel verschil ls tussen ko
lendamp en lichtgas. Beide bestaan
voor een groter of kleiner deel uit het
reukloze maar sterk giftige koolmo-
xyde. Beide kunnen alleen met het
reukorgaan worden waargenomen als
het koolmonoxyde met andere gassen
vermengd is.
De giftigheid van koolmonoxyde
wordt veroorzaakt door de concurren-
tie met de zuurstof uit de lucht. Zon
der zuurstof kan een mens niet leven.
Koolmonoxyde heeft de merkwaardi
ge eigenschap, dat het de zuurstof
uit het bloed verdringt, zodat er bij
het slachtoffer een zuurstoftekort ont
staat, ook al is er voldoende zuurstof
in de aanwezige lucht. Dit maakt het
begrijpelijk, dat een betrekkelijk ge
ringe hoeveelheid koolmonoxyde al zo
gevaarlijk kan zijn en het leven ern
stig bedreigt.
De enige manier om een slachtoffer
van deze vergiftiging te helpen is het zo
snel mogelijk verwijderen uit de ge
vaarlijke omgeving en zuurstof toedie
nen.
Als iemand aan koolmonoxyde ls
overleden is het als regel wel moge
lijk om door microscopisch onderzoek
van verschillende organen de doods
oorzaak (in wezen dus een gebrek aan
zuurstof) vast te stellen. Het is echter
niet mogelijk dan nog onderscheid te
maken tussen kolendamp en lichtgas
vergiftiging. St.
(Van onze Haagse redactie) Hü maakte bekend dat de K.N.V.v.L.
M,t „;f in de nabije toekomst in overleg hoopt
i"i 1 j vertoon heeft de tA treden met een aantal Westeuronese
Koninklijke Nederlandse Vereniging
voor Luchtvaart vandaag ter gelegen
heid van haar gouden jubileum haar
nieuwe pand aan het Jozef Israëlsplein
in Den Haag officieel in gebruik geno
men. De ere-voorzitter van de vereni
ging, prins Bernhard, opende vanmor
gen het twee verdiepingen hoge pand
met een hem door Hanneke de Lange,
een dochtertje van de voorzitter van
het jubileumcomité, aangeboden sleu
tel. Even tevoren had de prins de bui
ten opgestelde afdeling van do Jeugd-
luchtvaartbrigade geïnspecteerd en een
luchtparade van veertig vliegtui
gen, straaljagers, verkeersvliegtuigen,
sportvliegtuigen en zweeftoestellen,
„afgenomen". Het nieuwe gebouw was
feestelijk met vlaggen gemarkeerd. De
kapel van de Koninklijke Luchtmacht
stond ter opluistering van de plechtig
heid buiten opgesteld.
Tijdens de bijzondere zitting van het
hoofdbestuur van de K.N.V.v.L., die na
de opening in de bovenzalen van het
pand werd gehouden ter herdenking
van het gouden jubileum, heeft minis
ter Algera de vereniging zijn gelukwen
sen aangeboden. Hij schetste de grote
rol die de vereniging in de ontwikke
ling van de luchtvaart in Nederland
heeft gespeeld. In het bijzonder uitte
hü zijn waardering over het werk van
de K.N.V.v.L. op zweefvlieggebied. „Ik
ben ervan overtuigd, dat aan de grote
behoefte aan vliegers niet zou kunnen
worden voldaan, indien ons Jand niet
over zulk een goede zweefvliegorgani-
satie met een zweefvliegcentrum als
Teriet beschikte. De gelden die de over
heid voor dit doel ter beschikking stelt,
zijn dan ook welbesteed," aldus de mi
nister.
De heer C. Kolff, voorzitter van de
jubilerende vereniging sprak een
herdenkingsrede uit. Hij gaf een
historisch overzicht van de groei en
bloei van de vereniging. Belangrijker
dan het verleden noemde hij de toe
komst. „Onze vereniging heeft niet de
mogelijkheid aan de ontwikkeling van
de ruimtevaart richting te geven. Zij
zal echter trachten het hare er toe
bij te dragen dat het Nederlandse
volk dieper doordrongen wordt van
het grote belang voor onze natie van
een blijvend waardige plaats in het
internationale luchtvaartbestel", aldus
de heer Kolff.
te treden met een aantal Westeuropese
Aeroclubs, om tot eer verder doorge
voerde samenwerking te komen, onder
meer wat betreft de uitwisseling van
personen.
Door de voorzitter van het jubileum
comité, de heer L. A. de Lange, direc
teur van de Rijksluchtvaartschool, werd
aan prins Bernhard het jubileumge
schenk van de leden en het bedrijfsle-,
ven de verbouwing en de Inrichting
van het nieuwe pand overgedragen.
Onder meer werd een zeer comforta
bele en sfeervolle clubsalon ingericht.
De namen der leden en schenkers van
fiften werden in een Gouden Jubileum-
oek aangetekend. Dit boek werd aan
de prins overhandigd. De opening van
het nieuwe verenigingsgebouw werd be
vestigd in een oorkonde, die door prins
Bernhard werd ondertekend.
Het blad „Avia-Vliegwereld" heeft
ter gelegenheid van het vijftigjarig be
staan van de K.N.V.v.L. een goedver
zorgd jubileumnummer uitgegeven.
een werkzaam aandeel in de voorberei
dingen van de oprichting van de K.L.M.
De beoefening van de verschillende tak
ken der luchtvaart werd bevorderd. Dit
gebeurde op zo uitgebreide schaal dat
kort voor de tweede wereldoorlog een
reorganisatie noodzakelijk werd, waar
door elke tak van luchtvaart een onaf
hankelijk orgaan binnen het vereni
gingsverband kreeg. Deze afdelingen
hebben door de opbloei na de oorlog
duizenden leden gekregen, die onder
meer zweefvliegen, motorvliegen, mo
delvliegtuigen bouwen en parachute
springen. De K.N.V.v.L. heeft tot alge
mene taak het bevorderen van de lucht
vaartgezindheid van het Nederlandse
volk. Er worden vliegfeesten georgani
seerd en de jeugd wordt in bijzondere
mate in het vliegwezen geïnteresseerd.
De vereniging heeft een apart bureau
jeugdluchtvaartscholing en voorlich
ting. Er is een uitgebreide bibliotheek.
Dat alles om uiteindelijk de naam van
Nederland in het internationale lucht
vaartbestel hoog te houden.
De K.N.V.v.L. heeft thans officieel
haar nieuwe pand aan het Jozef Israëls
plein in Den Haag betrokken. Van daar
uit zullen de nieuwe plannen worden
verwezenlijkt, als dat mogelijk is: de
oprichting van een Nationaal Lucht
vaartmuseum op Schiphol, het organi
seren van een tweede luchtvaartexcur
sie voor Kamerleden, het inrichten vaa
een opleidingscentrum voor parachutis
ten in eigen land. Behalve uit deze
plannen blijkt ook uit de volgende cij
fers dat de vereniging bloeit. In 1950
werden 13150 zweefvliegstarts gemaakt,
in 1950 60.000. In 1950 heeft de Natio
nale Luchtvaartschool 1800 vlieguren
geboekt, in 1956 5.000. De parachutis
ten hebben sedert hun toetreden 1250
sprongen gemaakt. De luchtvloot van
de vereniging bestaat uit 97 zweefvlieg
tuigen, 6 motorvliegtuigen en 25 sport
vliegtuigen voor les en verhuur. De
K.N.V.v.L. zal haar sterke positie on
getwijfeld consolideren.
Vrijdagmorgen is de 50-jarige ge
meente-opzichter J. van Wijk uit de
Orchideestraat te Rotterdam van het
dak gevallen van het in aanbouw zijnde
gemeenteziekenhuis „Dijkzigt". Hij
kwam van ongeveer 50 meter hoogte op
straat terecht en moet op slag dood zijn
geweest. De geneeskundige dienst heeft
het stoffelijk overschot naar een van de
gemeenteziekenhuizen vervoerd.
Een 48-jarige cassière uit Rotterdam,
die nog een proeftijd van een vorige
veroordeling doormaakt, is gearres
teerd, nadat er weer een kleine dertig
aangiften binnengekomen waren van
manipulaties, die de wet onder ver
duistering, oplichting en flessentrekke-
r rangschikt. Er is, voorzover bekend,
een bedrag van 7000 mee gemoeid.
Hoewel ze normaal verdiende, ging
verdachte er opnieuw toe over allerlei
dingen in huurkoop te kopen of dingen
te lenen en te verkopen zonder dat de
betrokkenen aan hun geld kwamen. Zo
nam ze bijvoorbeeld een vleugel in huis
van 3000, die ze prompt voor 850
verkocht om er een oude schuld mee
te betalen. Ze liet zich ook veel per
postorder thuisbezorgen.
De cassière is voor de officier van
justitie geleid.
De trek van Nederlandse mijnwerkers
naar Duitse mijnen is sinds september
van dit jaar aanzienlijk verminderd.
Voorts zijn verschillende Nederland
se mijnwerkers, die reeds in Duitsland
werkzaam waren, weer naar de Neder
landse mijnen teruggekeerd. Tot deze
conclusie komt het districtsbureau voor
de arbeidsvoorziening in Limburg in
het pas verschenen rapport over de
ontwikkeling van de arbeidsmarkt in
het derde kwartaal 1957.
De behoefte aan arbeidskrachten in
de mijnindustrie is evenwel nog zeer
groot en de vraag naar personeel is
nog aanmerkelijk toegenomen. Wer
vingsacties in binnen- en buitenland
worden derhalve onverminderd voort
gezet.
Wat de buitenlanders betreft leert
genoemd rapport dat er momenteel
ruim 1850 buitenlandse mijnwerkers
in de Limburgse mijnen werken, te
weten 1200 Italianen, 300 Hongaren,
250 Oostenrijkers en 100 Belgen.
In tegenstelling tot de mijnindustrie
deed zich in vrijwel alle bedrijfstakken,
speciaal in de bouwsector, een vermin
dering van de vraag naar personeel
voor. Dit duidt op een voortzetting van
de geleidelijke ontspanning op de ar
beidsmarkt in Limburg.
Toch staat tegenover een aanbod van
1500 personen nog altijd een vraag van
9500 arbeidskrachten genoteerd. De
werkloosheid tenslotte was in Lim
burg gedurende het derde kwartaal het
laagst van alle provincies in Nederland.
