Haarlem is een mooie stad
Monumentenkaart thans
voor de helft gereed
Sinds 1921 werden honderd
oude panden gesloopt
Katholiek Santpoort
jubileum van kerk en
gaat zilveren
pastoor vieren
Kwart-eeuw katholieke historie van een
intieme gemeenschap
DOOR EEN ZATERDAGSE BRIL
W
H"
Bij een zilveren
pastoraat
1
1
4m
■il
IE
TAXI 19000
Plaats in stads
beeld is mede
bepalend
Herinneringen aan
renaissance
y 'T m
ZATERDAG 26 OKTOBER 1957
PAGINA 3
Ceen waardevermindering
Parochie heeft zich
opgemaakt voor
groots feest
Op vele punten
geschonden
r
I®
Ohan Dourian dirigent
bij N.Ph.O.
Tijd. mantels stomen f. 3,75
Algemene vergadering
van tuinders van de
L.T.B.
Andere normen
Consecratie
Hf--*
Donkere dagen
GARAGE OOMEN
Y^indt U Haarlem mooier dan an
dere steden in ons land?, vroe
gen wij aan de heer Corneille F,
Janssen, kunsthistoricus en sinds een
jaar hoofd van de toen gecreëerde af
deling Monumentenzorg van de ge
meentelijke dienst voor Openbare
b erken in Haarlem. „Haarlem is eer
m°oie stad met een eigen karakter",
luidde het antwoord. „Maar het is
Uioeiiijk Nederlandse steden met el
kaar te vergelijken, omdat alle oude
sleden hun eigen en historisch be
paalde karakteristieke schoonheid
hun eigen gezicht, hebben. Eigenlijk
z'jn er in ons land maar twee grote
steden, die de eeuwen door dat ka
rakter volkomen gaaf hebben weter
te bewaren: Amsterdam en Maas
tricht. Op het gebied van monumen
tenzorg en het conserveren van ka
rakteristiek stadsschoon is Haarlem
stellig een stad, waar men enthou
siast kan werken". De weloverwo
genheid van dit antwoord getuigt
van de zorgvuldigheid, die de zorg
Voor monumenten vereist. En voor de
liefdevolle zorg van de heer Corneille
F- Janssen voor het „eigen gezicht"
Van Haarlem is bepalend, dat hij wel
iswaar in Amsterdam, maar uit
Haarlemse ouders geboren werd. De
«monumentenkaart" van Haarlem,
daaraan de afdeling Monumenten-
Zorg een jaar geleden begon, is thans
®n8eveer voor de helft gereed. Het
inv(
eutariseren van de historische en
andere monumenten was'namelijk de
taak, welke de heer Janssen aller
eerst aanvaardde. Het gaat daarbij
niet alleen om geveltjes, maar vooral ook om het stadsbeeld in zijn geheel,
dat soms door oude of karakteristieke gebouwen bepaald kan worden. Te
zijner tijd zal het gemeentebestuur een monumentenverordening vaststel
len aan de hand van de inventarisatie. Ongeveer negentig gemeenten in ons
land hebben reeds een dergelijke verordening, die meestal inhoudt, dat ge
bouwen, welke op de monumenten-lijst voorkomen, niet zonder toestem
ming van B. en W. verbouwd mogen worden.
Een belangrijke functie van de afde
ling Monumentenzorg Haarlem is na
Amsterdam de enige stad in onsland
Waar een eigen gemeentelijk bureau op
dit gebied bestaat vormt ook het
adviseren en stimuleren van de res
tauratie van momumenten, die in par
ticuliere handen zijn. Het bureau be
middelt bij de aanvraag van subsidies
en adviseert bij de uitvoering van par
ticuliere restauraties. Wanneer daar
voor een gemeentelijke subsidie ver
leend is, houdt de heer Janssen uiter
aard een deskundig oogje in het zeil.
De bestedingsbeperking heeft helaas
ook op de monumentenzorg een afrem
mende werking. „Gelukkig betekent dat
niet, dat daardoor in Haarlem histori
sche monumenten op instorten staan,
terwfjl er geen geld is voor restaura
tie", deelde de heer Janssen mede. De
beperking kan echter wel nadelig zijn
voor de subsidiëring aan particulieren,
die een historisch woonhuis willen res
taureren. Normaal bedraagt in zulke
gevallen de rijkssubsidie veertig tot vijf
tig procent. De gemeente draagt twin
tig procent by, en de provincie twee
tot tien procent of niets.
Wanneer een woonhuis of ander ge
bouw op de rijksmonumentenlyst
voorkomt, houdt dat in, dat er niets
aan veranderd mag worden zonder
toestemming van de minister van On
derwijs, Kunsten en Wetenschappen.
Dat geldt niet alleen voor de gevel,
maar ook voor het interieur. Nor
maal onderhoudswerk is echter toe
gelaten. In deze kwesties adviseert
het gemeentelijk bureau voor monu
mentenzorg eveneens. De mening,
dat een huis in waarde verminderen
zou, indien het op de monumenten
lijst geplaatst wordt, bestrijdt de over
heid. Een dergelijke bestemming
houdt voor de eigenaar weliswaar
een beperking van het gebruik m,
bem daarentegen de
nmf+i ..dat de overheid in norma-
e omstandigheden (bestedingsbeper-
Advertentie
Morgen zal het precies vijfentwintig jaar geleden zijn
dat de parochiekerk van O. L. Vrouw van Altijd
durende Bijstand werd geconsacreerd door mgr. J. D.
J. Aengenent, bisschop van Haarlem. De volgende week
zondag zal het zijn opvolger zijn, mgr. J. P. Huibers,
die met een pontificaal lof de feestelijke viering van dit
jubileum zal besluiten. Katholiek Santpoort steekt de
vlag uit. Katholiek Santpoort viert feest. Een dubbel
feest. De parochiekerk bestaat 25 jaar. Maar ook pas
toor A. F. J. Goossens heeft 25 Santpoortse jaren vol-
gemaakt. De bouwpastoor, die zijn kerk uit de grond
heeft zien komen, die de bouw op de voet heeft gevolgd
en die rondom zijn kerk de parochie wist te groeperen,
deze bouwpastoor mag het zilveren jubileum meevie
ren temidden van zijn parochianen. Voor deze ijveraar
zal het de feestelijkste gedachte zijn te weten, dat het
aantal parochianen, dat in 1933, op een totaal van 1.445
kwam, thans is verdubbeld. De kerk zal de gehele week'
in floodlight baden. Het interieur van de kerk zal ge
sierd zijn met een overvloed van bloemen. Santpoort
heeft voor het feest anderhalf jaar gespaard en ge
werkt. Het gaat nu feest vieren, uitbundig en oprecht.
Met de jubilerende pastoor zullen de oude Santpoor
ters in deze dagen terugdenken aan het verleden. De
annalen van de parochie vertellen het in sobere woor
den. 1 augustus 1931 krijgt kapelaan A. F. J. Goossens
in Roelofarendsveen opdracht van zijn bisschop een
nieuwe parochie te stichten in het zuidelijk deel van de
gemeente Velsen, bestemd voor Santpoort-dorp en Sant
poort-station. De kapelaan kan zijn koffers pakken. Hij
is bouwpastoor geworden. Tot leden van de bouwcom
missie worden benoemd de heren J. van Beem, J. Hand-
graaf, J. P. Nijssen en Jos Wijngaarden.
de weleerw. heer H. J.
benoemd wordt.
M. van Ingen,
De kerk behoort te zijn van het paro
chiële leven. Maar een parochie vraagt
meer voorzieningen. En zo krijgt de ge
meenteraad van Velsen 1 mei 1933 het
verzoek te behandelen om mee te wer
ken aan de stichting van een r.-k. la
gere school in Santi oort. Het lijkt te
lukken, maar de plannen worden door
kruist door de Wet-Marchant. Er wordt
niettemin doorgewerkt en 23 april 1935
kan de aanbesteding van de scholen
bouw plaats vinden. Nog geen twee
maanden later wordt met de bouw een
begin gemaakt. 4 September 1935 wordt
de school al in gebruik genomen. Er
wordt begonnen met 264 leerlingen.
De parochie is vier jaar oud, als op
uitbundige wijze het zilveren priester
feest van pastoor Goossens wordt ge
vierd. Tien maanden later is er een
nieuw vreugdevol gebeuren. De bouw
van een zusterhuis en een deel van de
kleuterschool wordt aanbesteed. In
september 1937 wordt met ongeveer 85
kleuters het kleuteronderwijs in de pa
rochiezaal begonnen en drie maanden
later kunnen zusterhuis en kleuter-
s hooi ingewijd worden.
De oorlog komt. Het leven wordt
moeilijker. De activiteiten moeten nood
gedwongen verlammen. Het lijkt de
eerste jaren erg, maar het is slechts een
voorproefje van wat komen gaat. 27
Augustus 1942 nemen de Duitsers de
scholen en het zusterhuis in beslag. Ka-
tholit i Santpoort moet zelf maar zien
De Bakenessergracht, die sommige
Haarlemmers Het Liefst gedempt
willen zien, is een helaas op
vele punten geschonden voor
beeld van oud-Haarlems stads
schoon, Een gezicht op de Bake-
nesserkerk. De gevel op de
jot o is goed gerestaureerd. Het
rechtse huis stoort enigszins in
die omgeving.
Twee 17e eeuwse trapgevels op de
hoek. van de Gedempte Oude
Gracht en de Frankestraat, die in
1939 gerestaureerd zijn en sindsdien
een zuivere herinnering bewaren
aan de Hollandse renaissancestijl-
Gelijkvloers heeft men de puien,
ter wille van de „bruikbaarheid",
min of meer in 18e eeuwse toestand
gebracht. Het stadsbeeld is daar
door stellig verfraaid, al is het
betreurenswaardig, dat de Oude
Gracht thans een drukke verkeers
weg is. De gevels vormen echter
een prachtige afsluiting van het
karakteristiek-Haarlemse Klein
Heiligland.
inventarisatie van Haarlemse monu
menten eniszins andere normen aan,
dan se samenstellers van de „Voor
lopige Lijst", die destijds voor Haar
lem gemaakt werd door dr. E. J.
Haslinghuis en dr. J. C. Overvoorde.
Voor de Haarlemse monumentenlijst is
niet alleen de ouderdom van een pand
bepalend, maar ook de plaats in het
stadsbeeld, de versiering van de gevel
of de historische betekenis.
De lijst omvat behalve een fotogra
fische en bouwkundige documentatie
ook historische gegevens bètreffende de
verschillende monumenten. Het zal ver
moedelijk nog wel een jaar duren, voor
dat deze lijst gereed is, die dan aan
de gemeenteraad ter goedkeuring kan
worden voorgelegd. De Haarlemse mo-
numenten zullen dan ook gemeentelijk
beschermd zijn.
De Armeense dirigent Ohan Dourian,
die vorig jaar met opmerkelijk succes
voor het eerst in Nederland optrad, zal
op 30 december het extra concert van
het Noordhollands Philharmonisch Or
kest leiden.
STOMEN
STOPPEN
VERVEN
l>JjUM
Zaterdag 9 november zal in hotel „De
Leeuwerik" aan de Kruisstraat in Haar
lem de algemene vergadering van de
Vakgroep Tuinders van de LTB ge
houden worden. De vergadering begint
om tien uur 's morgens. Op de agenda
komen onder meer voor de bestuurs
verkiezingen en een herziening van het
reglement van de Vakgroep Tuinders.
kingen dus buiten beschouwing gela-
uerH ten allen tijde geïnteresseerd is
u de instandhouding van het gebouw.
TjrXjV1 de ongeveer vijfhonderdzeventig
vnorw186 Panden, die in 1921 op dë
nlaatoi e JÓks-monumenteniijst ge-
hondèrHW fn' zdn er sindsdien ruim
liist nietc8esloopt Tot 1940 hield die
scherm in! ln, 11161 betrekking tot be-
Winkelman hl subsidiëring. Generaal
van 1949 besloot in de oorlogsdagen
tiike niksHl,/n0n"menten van d6 tijde-
wettelijk te beschermen.
a/ri istancipprrTZ'Ch sindsdien min of meer
ve Monumentenwet komt, moeten de
monumenten, die van rijkswege be
schermd zullen worden geïnventfriseerd
worden. Het staat wel vast, dat op de
nieuwe regeringslet minder gebouwen
zullen voorkomen dan op de bestaan
de „Voorlopige Lyst" van 1921 Het
rijk moet in dezen selecteren, al'is de
toezegging gedaan, dat hier' en daar
ook karakteristieke stads- of landschaps
beelden in hun geheei beschermd zul
len worden, iets wat men tot dusver
nog niet aangedurfd had.
De landelijke selectie, welke de sa
menstellers van de nieuwe rijks-monu
mentenlijst moeten toepassen, geeft
daarom de wenselijkheid aan, dat de
gemeentebesturen die lóst uitbreiden
met voor het plaatselijke karakter be
langrijke monumenten of stadsbeelden.
Het Haarlemse gemeentebestuur heeft
dat ook ingezien. De heer Jansen legt bij
zijn inventarisatie van Haarlemse monu-
De bouwpastoor neemt voorlopig zijn
intrek bij de zusters in Haarlem
noord. Daar begint het hart van de
nieuwe parochie te kloppen. 27 Oktober
1931 neemt de gemeenteraad van Vel
sen het besluit tot de verkoop van 4.200
m2 g.ond aan de Frans Netscherlaan
tegen een prijs van 4,50 per m2. De
grond voor de kerk is er. En 7 januari
1932 vindt in de zaal van Zomerlust de
openbare aanbesteding plaats van de
kerk naar een ontwerp van architect
Jos Bekkers. Er zijn 31 inschrijvers. De
bouw wordt opgedragen aan de Haar
lemse Aanneming Maatschappij P. Ro-
senhart voor de prijs van 76.201,-. De
ijzeren kap-constructie werd opgedra
gen aan de firma Gebr. Vincent voor
f 4.775,-. De bouw kan beginnen.
Dan komt Beloken Pasen, zondag 3
april -932. 's-Middags om 5 uur verricht
pastoor J. F. v. d. Meer uit Driehuis
de plechtige kruisplanting op het bouw
terrein. Grote belangstelling. Leden van
de Graalwacht brengen enkele fragmen
ten uit „Het Paaskruis" ten gehore.
Het zangkoor o.l.v. de heer N. J. Aris
zingt het Ecce Quomodo. De Volgende
dag draagt deken J. M. Lucassen uit
Beverwijk in Driehuis een plechtige H.
Mis op en legt hij om half elf de eerste
steen voor de nieuwe kerk. Onder de
aanwezigen is ook de architect.
De bouw gaat vlot. 10 September
1932 kan pastoor Goossens afscheid
nemen van de zusters in Haarlem
noord. Hij gaat zijn nieuwe pastorie
betrekken. Precies een maand later
is deken Lucassen weer in Santpoort,
nu om de klokkedoop te verrichten.
Deze klok met een gewicht van 318
kg, de beeltenis dragend van O. L.
Vrouw van Altijddurende Bijstand, is
een geschenk van mgr. W. P. H. Jan
sen, ere-kanunnik en pastoor van de
St.-Jozefparochie in Den Haag, bij
wie pastoor Goossens negen jaar ka
pelaan was. In de bezettingstijd heb
ben de Duitsers de klok geroofd.
Het is feest in Santpoort, ais de bis
schop 27 oktober 1932 de nieuwe kerk
komt consacreren. Het is feest, als drie
dagen later deken Lucassen pastoor
Goossens komt installeren. Tot leden
van het kerkbestuur worden benoemd
de heren J. P. Nijssen, J. P. Wijngaar
den, J. van Beem en Fr. Heeremans.
Maar kort daarna komt de tegenslag.
Nog in dezelfde maand wordt de aan
nemer failliet verklaard. De bouw ligt
stil. Maar de hoop herleeft, als 2 ja
nuari 1933 de afbouw opgedragen kan
worden aan de aannemer J. Rol in
Haarlem. 12 Februari vinden de oprich
ting en wijding van de kruisweg en het
statickruis plaats en 14 dagen later
auc,<ist,isCtvallel^0rK?l ink6^Üd- En 18 Morgen begint de viering van het zilveren jubileum van Santpoorts parochie-
Goossens huln «t »«ar Pastoor JcerTc. AZs feestgave is het orgel afgebouwd, dat met zijn fijn lijnenspel volkomen
uoossens hulp, ais z.jn eerste kapelaan, aansluit bij het interieur der kerk.
elgemoed en zonder al te luid
ruchtige pretenties is Ger-
brand ter wereld gekomen.
Daar kwam geen ooievaar of en
geltje aan te pgs. De jongen was
er Ruim zeven pond. En buiten re
gende het. Ik zal u de komst van
Gerbrand niet voorstellen als een
gebeurtenis van landelijke of zelfs
maar van plaatselijke betekenis.
Iedere dag worden er in Haarlem
kinderen geboren, en de sensatie
en spanning blijven beperkt tot de
kring van familie en relaties. Ook
onze laatste aanwinst is een gewo
ne, gezonde Haarlemse jongen, die
het kindergekwetter in de flat is
komen versterken. Maar wat mij
verrast heeft en waarvan ik u wil
vertellen, is de hulpvaardigheid,
die je in zulke omstandigheden al
lerwegen ontmoet. In de lijvige rap
porten over „de maatschappelijke
structuur van onze samenleving"
wordt vrijwel steeds geklaagd over
„de afnemende gemeenschapszin
tengevolge van de enorme uitgroei
van de woongebieden." Maar wij
hebben' thuis mogen ondervinden,
hoe de oer-vaderlandse traditie van
de burenhulp nog levend is en zon
der enige bijbedoeling gegeven
wordt.
En die hulp was hard nodig.
Misschien tot mijn schande. De
moeder was twee dagen bedlegerig
in afwachting van het kind. Dat
betekende, dat ik, die in het
huishouden over twee linkerhanden
beschik, de pollepel moest
zwaaien. In zo'n geval is ons ge
zin echt wat je noemt een onder
ontwikkeld gebied en is het een
dankbaar object voor de Nieuw
ste Organisatie Voor Incompeten
te Babywaehters, kortweg de
NOVIB genaamd.
Het meisje van twee, dat niets
begreep van de spanning in huis,
werd bij de buren ondergebracht
en het vaderhart werd bijna pijn
lijk getroffen, toen het moest er
varen, hoe snel en gemakkelijk
zo'n kind bij anderen acclima
tiseert. Het zij zo. Wij werden in
tussen met alle onbaatzuchtige
zorg omringd, er kwam zelfs een
telefoontje met de vraag, of er
warm eten gebracht moest wor
den, maar zover kwam het niet,
omdat intussen Gerbrand de wijde
wereld binnenkwam.
Nu is „wijde wereld" een al te
groot woord voor die wiegeplek,
door de moeder met veel zorg
klaargemaakt en met zwierige tule
omhangen. In dat wereldje van
properheid en warmte heeft de
zuster het kind neergelegd. Een
kleine witte monnik met zijn luier-
kapje op.
Was het puur toeval, dat buiten
in de regen een draaiorgel begon
te spelen? Gelukkig het kind, dat
zo ter wereld wordt begroet.
aarlem heeft veie pracht-orga-
nisaties. En met name noem
ik de kruisverenigingen,
waarvan het Wit-Gele Kruis de
primus inter pares is. Vorige week
hebt u uitvoerig kunnen lezen, hoe
dit instituut met zijn hoofdkwartier
in het Kenaupark in de kwart-eeuw
van zijn bestaan is uitgegroeid tot
een grootse organisatie in Haar
lem, waarvan tienduizenden men
sen profiteren. Men moet diep het
hoofd buigen voor de mannen, die
enorm vee] vrije tijd hebben be
schikbaar gesteld om die kruis
boom te laten floreren.
De bestuurderen zullen het mij
niet kwalijk nemen, als ik hier voor
al de loftrompet steek op de zus
ters, de sjouwsters, die dag in dag
uit in de weer zijn, gewapend met
een ontwapenende blijmoedigheid,
•O-vJ
die zelfs de grootste burcht van
tegenslag weet te nemen.
Het toeval heeft gewild, dat ik
in een week tijd vier zusters in
huis gehad heb. Door een zware
mist kwam de eerste 's avonds
laat naar het hoge noorden geped
deld: een vrolijke, immer verwon
derde zuster, met fonkelende
smidsogen. Diep in de nacht moest
zij onverrichterzake huiswaarts ke
ren. Later in de week kwam de zus
ter, die echt aan de bakermat van
het kind zou staan: een stevige
en kloeke jonge vrouw, een ware
dochter van de Veenstreek, die de
zaken stevig en goed aanpakte.
Door onvoorziene omstandigheden
moest zij ons verlaten en haar taak
werd even waargenomen door een
droom van een donker blond type
met een zwart-fluwelen strik ach
ter in het haar en met ree-bruine
ogen. Zonder bezwaar en ondanks
een zware nacht- en dagtaak, die
zij er juist had opzitten, sprong zij
in, totdat de definitieve zuster de
verzorging van ons onderontwik
keld gebied op zich nam. En ook
de laatste weet in huis, die verruk
kelijke sfeer te scheppen van ge
zelligheid en gemoedelijkheid. Ze is
niet de kapitein, die orders uitdeelt
wel de bescheiden assistente, die
met een kwinkslag de zaken zo
leidt als haar het beste uitkomt.
Met zulke meisjes worden de da
gen ook voor de kraamheer een
feest en wordt hij zeker niet boos,
als bijvoorbeeld de aardappelen
een keer wat aan de harde kant
uitvallen.
De Wit-Geeltjes hebben recht op
een uitbundig feest. Ik gun het de
zusters van harte. Zij moeten even
zeer met zilver gekroond worden.
En zij moeten ervan overtuigd zijn
dat zij honderden kraamheren in
Haarlem en omgeving aan zich ver
plicht hebben. Meer dan die over
tuiging geven kunnen de vaders
niet doen. Dat komt
in hun kraam niet te
hoe, uit de moeilijkheden te geraken.
De zusters nemen de wijk naar een
voormalig Joods vrouwenhuis aan de
Duinlustparkweg. De kleuterschool
wordt ondergebracht in café Böhm. de
naaischool in Spaarnberg. De Liduina-
school valt in stukken uiteen. Een deel
verhuist naar de parochiezaal boven de
pastorie, een ander deel naar school 8
en een derde deel naar het hervormd
jeugdgebouw waar nog een bovenzaal
beschikbaar is.
Het jaar daarop krijgt Santpoort twee
kapelaans. Maar dat is van heel korte
duur. Kapelaan G. J. Groen komt 29
augustus 1943 en 5 december 1944 ver
trekt hij naar Warmond. Santpoort moet
het maar weer met één kapelaan zien
te redden.
Nog donkerder dagen breken aan,
als 18 september 1944 Santpoort gro
tendeels geëvacueerd wordt. Ook de
pastoor en zijn kapelaan moeten weg.
Slaar zij komen iedere dag terug om
het kerkelijk leven voor het handjevol
mensen, dat een Ausweis heeft, in stand
te houden. 13 Maart 1945 krijgen pas
toor en kapelaan weer een officiële
woonvergunning. En daarna duurt het
gelukkig nog maar een paar maanden
en de bevrijding is een feit.
De wederopbouw, zowel materieel
als geestelijk, vergen grote inspanning,
maar het gelukt. 21 September 1947
krijgt het jeugdwerk een voorlopig on
derdak in het koetshuis van Spaarn
berg. Weliswaar moet de jeugd niet
lang daarna ruimte maken voor de Wit
te Paters, maar 6 september 1953 krijgt
zij een nieuw onderkomen in het St.-
Patrickhuis aan de Dinkgrevelaan,
waarvoor het grondkapitaal bijeen is
gebracht door de parochie als geschenk
bij het 40-jarig priesterfeest van pas
toor Goossens, 15 augustus 1951 plech
tig gevierd.
Is 4 september 1949 de Finse school
het katholieke scholencomplex komen
verrijken, 7 september 1955 wordt de
jongens- en meisjesschool gesplitst. De
meisjes blijven onder patronage van
St.-Liduina, de jongens kennen nu alle
maal de persoon van Titus Brandsma.
En de kroon wordt op het werk gezet,
als bij dit scholencomplex de sedert eni
ge tientallen jaren begeerde, maar
door allerlei tegenslag telkens weer uit
gestelde gymnastiekzaal tot stand
komt.
nillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllillllll
Pastoor A. F. J. Goossens is, naar
de natuur gesproken, geen groot
man. Maar in het Santpoortse leven
en ook daar buiten is hij een per
soonlijkheid van formaat. Een bouw
pastoor uit de dertiger jaren, die het
in zijn zeventigste levensjaar beleven
mag 25 jaar herder te zijn van de
parochie, die hij in opdracht van
mgr. Aengenent in Santpoort heeft
gesticht. Kapelaan in Hoek van Hol
land, in Achthuizen, Amsterdam (St.
Vincentius), 's-Gravenhage (H. Jo
zef), Schiedam (H. Hart) en Roelof
arendsveen. Op 1 augustus 1931 naar
de H. Bavo-parochie in Haarlem
noord met de opdracht een kerk te
bouwen in Santpoort. En op 27 ok
tober 1932 pastoor.
Santpoort is zijn enige standplaats
als pastoor. Hó is honkvast gebleken.
Hij heeft zich gehecht aan Santpoort
en zijn leven er geheel op ingesteld om
in Santpoort een fraaie kerk en een
sterk parochieleven als erfenis achter
te laten.
Zijn vasthoudendheid maakte hem wel
eens tot een niet zo gemakkelijk mens.
Maar toch lag hierin zón kracht. Want
al zijn ijveren en werken waren niet
gericht op zijn persoon, maar op het
doel, dat hó zich 26 jaar geleden ge
steld moet hebben, toen de bisschop
hem opdroeg een nieuwe parochie te
stichten. Het moest een goede parochie
worden. En nu, by de viering van het
25-jarig bestaan van de parochie en het
zilveren pastoraat van pastoor Goos
sens is de fraaie kerk met zijn spitse
toren het centrum van een bloeiend
parochieel leven.
Twee kwaliteiten van pastoor Goos
sens zijn in de loop der jaren wel heel
duidelijk naar voren gekomen. Hij is
een uitnemend financier. De Santpoor
ters vinden wel, dat hij soms erg vaak
aan de bel trekt, in figuurlijke zin ge
sproken. Maar zij zien daarna weer
met dankbaarheid de resultaten van
onverschillig welke financiële actie. En
zy, die van nabij de kerk-financiën in
het oog houden, weten maar al te goed,
dat er een massa parochies zijn, die
er heel wat slechter voorstaan dan
Santpoort.
Daarnaast heeft pastoor Goossens
het als zijn voornaamste taak gezien
zijn zorg voor de zieken. Alle andere
werk moet wijken, als het om zieken
bezoek gaat. Tijdens ziekte ondervindt
de parochiaan pas goed, dat hij een
pastoor heeft, die meeleeft met de
schaapjes, die onder zijn hoede zijn
gesteld.
Was it, voordat de kerkebouw vol
tooid was, reeds sprake van een pa
rochieleven, dank zij de activiteiten
van pastoor Goossens. in de jaren
daarna was hij er voortdurend op uit
zijn kerk steeds meer in het centrum
te plaatsen. De ontwikkeling van Sant
poort ging in de richting, zoals die
door wyze mannen, die bij de keuze
van de grond voor de kerk adviseer
den, was voorzien. En het doortrekken
van de W. Daniëlslaan heeft sedert
enige tijd ook de Elta een stuk dichter
bij de kerk gebracht. Waarmee op
nieuw een van de wensert van de jubi
lerende pastoor in vervulling is ge
gaan.
Wie de zeven kruisjes heeft gehaald,
heeft er al vijf jaar van de „pensioen
gerechtigde leeftijd" opzitten. Pastoor
Goossens is op zijn 65ste jaar gewoon
doorgegaan. Hoe lang hij dat nog zal
doen, kan niemand zeggen. Maar vast
staat, dat dit dubbel zilveren jubileum
de kroon zet op ziin werk, een kroon,
die een bijzondere glans zal krijgen
als de bisschop van Haarlem op zon
dag 3 november de feestelijkheden per
soonlijk zal komen besluiten met een
pontificaal lof in de kerk van O. L.
Vrouw van Altijddurende Bijstand te
Santpoort, de modernste katholieke
kerk in Velsen.
Advertentie
