wmmmmm
mmmmÊmmmm
RANG is alleen RANG als er RANG op staat.
m
Campagne voor de bevrijding
van Nieuw-Guinea ingezet
ZJOEKOV
minister af
De president niet storen s.v.p.
Restitutie van
tandartskosten
Mijn zoon wil
„De jeugd is bereid de oorlog aan
Nederland te verklaren
Kernenergie stimulans tot denken
op geestelijk en moreel terrein
Slachtoffers van
het
verkeer
IN GEHEEL INDONESIË
„Sibajak" vertrokken
met 950 passagiers
„Indonesia Raya" mag
weer verschijnen
Prof. Milatz tot katholieke officieren;
Wetenschap alléén kan de vraag van goed en
kwaad nooit oplossen
Feestgeschenk voor
mgr. Bekkers
Eéh of meer kerken
Joy-rider botst tegen
rij woningen
Uitloting radio
prijsvraag
Geslaagde proefvaart van Rijnduwschip99
itstr""""" Niets te leren, nu proberen - mooi en strak: UetaiSC
MAANDAG 28 OKTOBER 1957
PAGINA 4
Vraag ook RANG menthol eucalyptus. De beste bescherming tegen ons klimaat
RANG, een product van de Ki'ngfabrieken.
door
^Joseph en Stewart AlsopJ
door HARRIET H. HOUSER
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Advertentie
Vandaag Is In geheel Indonsië de
campagne voor de bevrijding van West-
Irian, Nederlands Nieuw-Guinea, begon
nen. In Djakarta waren vanmorgen de
gevels van de kantoren van buitenlandse
bedrijven bedekt met anti-Nederlandse
slagzinnen, uitgevoerd in grote rode en
swarte letters.
Gisteravond zijn de slagzinnen geverfd
op de etalageruiten in het winkelcentrum
van de hoofdstad, alsmede op de gevels
van de Nederlandse hoofdkantoren van
Philips, de B.P.M., de scheepvaartmaat
schappijen en Nederlandse drukkerijen.
Van het hotel van de K.L.M. in het cen
trum van de stad was niet alleen oe
voorgevel beklad, doch ook het interieur
van de eetzaal en de hal was met verf
kwasten bewerkt. Zo was over zittingen
van stoelen, lampekappen en schilderijen
de verfkwast gehaald. Ook de autobussen
van de K.L.M. en auto's van hotelgasten,
die voor het gebouw waren geparkeerd,
waren met olieverf bewerkt. Het inwen-
Vervolg van pag. 1)
Aan de andere kant mag men het
Biet uitgesloten achten, zo menen
sommige waarnemers in het Westen,
dat de leiders in het Kremlin zich
wellicht gestoord hebben aan de in
het buitenland geuite mening, dat
Zjoekov de machtigste man van de
Sovjet-Unie geworden is. Een verwij
dering tussen de Sovjet-leiders kan
zich gemakkelijk voltrekken. Functio
narissen te Londen wijzen erop, dat
ZJOEKOV
na de zuivering van Malenkov, Molo-
tov en Kaganovitsj, Zjoekov als de
enige overgebleven rivaal van
Khroesjtsjev kan worden beschouwd.
In Londen schijnt men in kringen van
de minister van buitenlandse zaken te
verwachten dat Zjoekov het lot van
Malenkov c.s. zal delen.
Uit de wijze waarop het ontslag is
aangekondigd meent David Floyd van
de „Daily Telegraph", een doorgaans
goed ingelicht Ruslandkenner te mogen
opmaken dat het ontslag zonder de
voorkennis van Zjoekov en tegen zijn
wil is gegeven. De wijze van aankon
digen enkele regels, verstopt op een
achterpagina wijzen er niet bepaald
op dat Zjoekov voorbestemd is voor een
hogere functie dan minister van de
fensie, aldus Floyd.
Sam Russell, correspondent van de
Londense communistische Daily Wor
ker in Moskou, meldt evenwel: „Hoewel
er geen officiële, of zelfs onofficiële ge
gevens beschikbaar zijn, heeft men de
indruk dat maarschalk Zjoekov niet op
de nominatie voor promotie staat. Vol
gens sommige berichten in Moskou
zou hij misschien opperbevelhebber
worden van de militaire organisatie van
het Pact van Warschau".
Waarnemers in Warschau, die de
laatste tijd zeer goed geïnformeerd
blijken te zijn, verwachten dat men
maarschalk Zjoekov een hoge functie
zal aanbieden: premier of president van
de Sovjet-Unie. De hartelijke verstand
houding tussen Khroesjtsjev en Zjoekov
In aanmerking nemend, lijkt het hun
niet waarschijnlijk dat er een conflict
tussen beide grote Russische leiders is
gerezen.
Met bestemming Australië en Nieuw-
Zeeland is zaterdag uit de haven van
Rotterdam het m.s. „Sibajak" van de
Koninklijke Rotterdamse Lioyd vertrok
ken met aan boord 950 passagiers,
van wie 115 kinderen beneden de twaalf
jaar. De oudste passagier is de 83-jarige
moeder van minister dr. S. L. Mansholt,
mevrouw W. MansholtAndreae uit
Eelde, die voor enige tijd op bezoek
gaat bij haar in Nieuw-Zeeland wonende
dochter. Onder de emigi anten bevinden
zich verder 3 mannen en 2 vrouwen uit
het 4.500 inwoners tellende Brabantse
plaatsje Bakel. Vergeleken bij een stad
als Rotterdam betekent dit vertrek het
zelfde als wanneer 1000 Rotterdammers
op één dag hun stad zouden verlaten.
De burgemeester van Bakel, mr. H. C.
A. Muyser, was dan ook present en
bood zijn emigrerende plaatsgenoten ten
afscheid een oorkonde aan.
Onder de overige passagiers bevindt
zich o.a. pater G. J. van der Pal uit
Beverwijk, die naar Wellington gaat.
dige van de autobussen was zodanig vol-
geklad, dat de wagens vanmorgen onge
schikt waren voor het vervoer van pas-
asgiers naar het vliegveld.
De muren van de Amerikaanse Stan
dard vacuum petroleum maatschappij en
het toegangshek tot de Australische am
bassade en het kantoor van de Austra
lische handelscommissaris ontkwamen
eveneens niet aan de Indonesische verf-
woede.
De slagzinnen luidden: „Verdrijf de
Nederlanders uit West-Irian", „Draagt
West-Irian onmiddellijk over, wacht niet
tot het bloed van de jeugd het kookpunt
heeft bereikt", „De jeugd is bereid de
wapens op te nemen om West-Irian te
veroveren", „Vervloekt de onderdruk
ker in West-Irian", „Verovert West-Irian
met alle beschikbare middelen".
Gisteravond is in het paleis van de pre
sident een jeugdbijeenkomst gehouden.
De voorzitter van het comité voor de
viering van de „Dag de jeugdbelofte",
Amir Hussein, verklaarde bij die ge
legenheid: „De Indonesische jeugd wil
de „Dag der jeugdbelofte" als het punt
van uitgang beschouwen voor het begin
van de actie voor de bevrijding van
West-Irian". „De jeugd onderschrijft niet
alleen de verklaring van politici, dat de
betrekkingen met Nederland moeten
worden verbroken, maar wil zelfs ver
der gaan en de oorlog aan Nederland
verklaren".
Zich tot president Soekarno richtend, die
de bijeenkomst ook bijwoonde, zeide
Hussein: „Geef ons het bevel en morgen
zullen we naar West-Irian optrekken om
onze broeders te bevrijden en de kolo
niale Hollanders te verdrijven".
Het verschijningsverbod voor het on
afhankelijke dagblad „Indonesia Raya",
dat de vorige week door de plaatselijke
militaire commandant van Djakarta
werd opgelegd, is vandaag weer inge
trokken.
Oe 83-jarige mevrouw W. MansholtAndreae uit Eelde, de moeder van dr. S. L.
Mansholt, minister van Landbouw, visserij en voedselvoorziening, is zaterdag
met de Sibajak naar Nieuw-Zeeland vertrokken voor een bezoek aan een van
haar kinderen. De minister bracht zijn moeder aan boord van het schip.
D, hij en de Britse leiders gingen vol
e onplezierige gebeurtenissen goecje moe(j naar bed. De volgende
van „1 „tiïfdag echter lazen de Britse leiders
een aa"taG ®f" r' ,„nrrif Ho r de Amerikaanse ambassadeur in
van de Veren^dT Staten de ochtendbladen, dat Lodge opge-
dergeschikten? En in hoeverre is /irrlKaans Aziauscne resolutie.
Dwight D. Eisenhower werkelijk een
Full-time" president?
De neiging van de president om
steeds maar te verklaren dat alles
werkelijk prima in orde is, terwijl
alles kennelijk helemaal mis is,
heeft deze vragen doen rijzen. De
president heeft bijvoorbeeld ver-
A.urich was zo woedend dat hij
vrijwel ter plaatse ontslag nam.
Toen de zaak werd onderzocht
ontkende Lodge dat hij „instructies"
h d ontvangen. In zekere zin was dat
juist, want Lodge heeft een ministers
rang en kan van niemand anders in-
klaard,'dat hij" voor "de "ontwikkeling structies ontvangen dan van de pre-
van geleide projectielen alle fondsen sident zelf.
beschikbaar had gesteld waar men De minister van buitenlandse za-
hem om gevraagd had. Letterlijk ken, John Foster Dulles zelf heeft
genomen is dat
juist. Maar het
is tevens een
uitstekende
graadmeter
voor wat betreft de
aoor
ons ingelicht
over hetgeen
werkelijk ge
beurd is. Volgens
Dulles heeft Lod-
van het Afrikaans-
mate waarin de landen
de ondergeschikten van de president Aziatische blok gunstig willen stem-
em vrijwaren voor onplezierige fei- men. Het ministerie van buitenland
ten. s zaken passerend belde hij de lei-
Want het is vrij duidelijk, dat de der van de presidentiële staf, Sher-
president nooit op de hoogte 's ge- man Adams, zeggende dat de kwes-
bracht van de diepe teleurstelling van tie van het grootste gewicht was.
de Amerikaanse experts, die de pre- Adams vertelde Lodge echter, dat
staties van de V.S. op het gebied van de zaak niet zó gewichtig was om het
geleide projectielen terwille van een verantwoord te maken de president
paar miljoen dollar zagen overtroefd „er mee lastig te vallen". Adams gaf
door Rusland. En het is heel goed Lodge echter op eigen houtje toestem-
mogelijk dat de ernstige besnoeiing mirig de instructie van het ministe-
in het budget voor wetenschappe- rie te negeren en naar eigen inzicht
lijke onderzoekingen, die de macht- te handelen.
hebbers in het Pentagon met veel Dit relaas zal wellicht worden
r oeite voor het publiek verborgen tegengesproken, maar het is authen-
hebben willen houden, eveneens ver- tiek tot in het kleinste detail. En er
borgen is gehouden voor de presi- jr de laatste tijd trouwens te veel
dent. Anders is het bijna onbegrijpe- andere bewijzen geweest dat de Ame-
lijk dat de president de besnoeiing rikaanse regering het zonder eenhoof-
zou hebben goedgekeurd, tenzij na- dige leiding moet stellen. Neem bij-
tuurlijk l-"t harde feit van de Rus- voprbeeld de persoonlijke boodschap
sische vooruitgang op technologisch van de onfortuinlijke Eden aan de
gebied, een feit dat ter kennis president, waarvan Eden hoopte
van de regering gebracht is, voor dat ze tot een gezamenlijke actie
Eisenhower verborgen is gehouden, zou leiden om de Suez-crisis te voor-
De simpele waarheid is dat er ver- komen. Eisenhower heeft indertijd
scheidene redenen zijn om aan te verklaard, dat hij die boodschap nooit
nemen, dat de president onvoldoen- ontvangen heeft, hetgeen maar al te
de op de hoogte wordt gehouden en zeei juist was. Teneinde de presi-
dat he presidentschap een „part- dent „er niet mee lastig te vallen"
time job" geworden is. Een uiterst was de boodschap, alhoewel de Brit
pijnlijk voorbeeld hiervan dat thans se premier haar aan de president
voor de_ eerste keer kan worden persoonlijk gericht had, op het
onthuld, is het ware verhaal van de Amerikaanse ministerie van buiten
stem. die Amerika indertijd in de landse zaken achtergehouden.
Verenigde Naties heeft uitgebracht Dan is er voorts het feit, dat admi-
met betrekking tot de Brits-Franse raal Arthur Radford indertijd gene-
evacuatie uit Egypte. r£.Qi Nathan Twining geadviseerd
Die ene heeft de Brits-Ame- heeft het voorzitterschap van het
rikaanse betrekkingen meer bena- comité van chefs van staven niet
deeld dan alles wat er aan vooraf te aanvaarden zonder garanties, dat
gegaan was. De stemming werd ge- hij van tijd tot tijd toegelaten zou
houden nadat de Britten en Fransen worden tot de president. De reden
a in principe besloten hadden Suez was dat noch Radford, noch zelfs de
te ont uimen. Een resolutie van het minister van defensie Charles Wilson
Afrikaans-Aziatische blok drong aan kans hadden gezien in een periode
'P ee.. „onmiddellijke terugtrek- van een jaar 00k maar een keer
king, zonder dat van Egyptische zy- onder vier ogen een zakelijk gesprek
de ook maar de geringste verzeke- te voeren met de president,
ring verlangd werd. Een Belgisch
amendement drong slechts aan op fkort ?a.ar?V er
een „spoedige terugtrekking". I I bewijzen dat de president in de
In die periode was Sir Anthony V' watten wordt gelegd en voor
Eden ziek geworden en de Britse overlast wordt behoed door figuren als
regering was in feite in handen van darns, de secretaris van de nationa-
een groep politici, die bestond uit veiligheidsraad Robert Cutler en
R. A Butler, Harold Macmillan en het hoofd van de persdienst Haferty.
Lord Salisbury. De Brits-Amerikaan- leden van de watten-brigade
se betrekkingen waren gespannen. zUn 'n zekere zin de slachtoffers van
Robert Murnhy. de Amerikaanse hun eigen daden in het verleden,
onderminister van buitenlandse za- toen ?1J <le President de heilige ver
ben, telefoneerde uit Washington met ze.cering gaven, dat hij indien hij
Londen, om de toenmalige Ameri- z^h herkiesbaar zou stellen
kaanse ambassadeur in Engeland, aI de Problemen van Amerika vrijwel
Winthrop Aldrich, in te lichten over
de Instructies, die enkele ogenblik-
ken tevoren waren overhandigd aan 10ssen
de leider van de Amerikaanse dele
gatie bij de V. N. Cabot Lodge.
Murphy deelde mee. dat Lodge op
dracht had gerregen /óót het Bel
gische amendement te stemmen en
indien dit amendement werd ver-
zondei moeite en op een enigszins
wonderdadige manier zou kunnen op-
Het is thans echter volkomen duide
lijk dat er in het Witte Huis niets
wonderdadigs gebeurt en dat Dwight
D. Eisenhower zjjn zaken persoon
lijk zal moeten behartigen. En „full
time"! Men kan er zeker van zijn
worpen zich van stemming over 3at Indien dat weer gebeurt de Am e
- rilroonco rortni'imn V-i n o v miHo rtoocr or
de Afrikaans-Aziatische resolutie te
onthouden
Aldrich gaf de boodschap door en
rikaanse regering haar oude geest en
kracht zal herwinnen.
(Copyright Herald Tribune)
In alle kerken van het diocees Den
Bosch is zondag een schrijven voorge
lezen van de vicaris-generaal van de
bisschop van 's-Hertogenbosch, zulks
naar aanleiding van het zilveren pries
terfeest dat mgr. W. Bekkers, coadjutor
van de bisschop van 's-Hertogenbosch,
volgend jaar, op 10 juni, hoopt te vie-
De tekst van deze brief luidt:
Het schrijven, dat de bisschop verle
den zondag tot ons richtte, heeft u en
ons een zoete last opgelegd, namelijk
de bisschop-coadjutor een feest te be
reiden. Vanzelfsprekend zullen wij teza
men trachten de ons verleende opdracht
zo goed mogelijk te vervullen. Over de
plannen daartoe zult u nog nader ver
nemen. Doch wij menen naar aanlei
ding van dit gebeuren op iets te moeten
wijzen en wij doen zulks vooral op ver
zoek van mgr. Bekkers.
In het jaar 1954 was mgr. Mutsaerts
40 jaar geleden priester en op 29 juni
van dit jaar was het 15 jaar eleden. dat
hij tot bisschop werd gewijd. Geen van
beide jubilea heeft hij feestelijk willen
vieren. Er mocht niets aan u worden ge
vraagd. Wij hebben zijn verlangen in
deze moeten eerbiedigen, maar wil
len toch deze gelegenheid benutten,
om u te vragen met des te groter
gulheid te geven, nu hij vraagt zijn
coadjutor te huldigen bij zijn zilveren
priesterfeest. Mogen het daarom
twee kerken worden, die gij laat bou
wen, als teken van uw sympathie
voor de jubilaris en van uw dank
baarheid jegens de Vader in Christus
van ons allen, aldus de brief.
Mgr. Mutsaerts, bisschop van 's-Her
togenbosch, heeft in het bedoelde schrij
ven zijn diocesanen voorgesteld hun ge
schenk bij het 25-jarig priesterfeest van
„Wij moeten de atoombom zeker niet
veroordelen en afschaffen. Hij vormt
het schild, dat ons nog juist de tijd
geeft voor een moreel antwoord. De
kernenergie is een stimulans voor ons
denken op geestelijk en moreel terrein
en noopt ons tot het vaststellen van on
ze verantwoordelijkheid om een ant
woord op de dreiging ervan te vinden.
Er bestaat een verschil tussen het be
schikken over een atoombom en het
werpen ervan, aldus prof. dr. J. M.
W. Milatz, hoogleraar in de kernphysi-
ca te Utrecht en directeur van het reac
tor centrum Nederland tijdens een
feestrede getiteld „Uw en mijn verant
woordelijkheid voor de kernenergie,"
welke hij zaterdagmiddag tijdens het
jaarlijks congres van de algemene
rooms katholieke officierenvereniging
te Rotterdam heeft uitgesproken. De
kernvraag waarvoor wij ons gesteld
Zien, aldus prof. Milatz, is: onze keu
ze. Gebruiken wij de kernenergie des
tructief of constructief? Ons verstand,
de wetenschap alléén kan nooit de
vraag van goed en kwaad oplossen.
Het gaat bij deze vraag, zo stelde
spreker uitdrukkelijk, niet om ons in
tellect, maar om ons hart, om de mo
tieven, die onze wil beheersen. Zullen
wij ons als mens, als gezin, als volk,
als volkerenfamilie laten beheersen
door motieven als angst, haat, succes,
vooroordeel en jalouzie of zullen wij ons
volgens de leer van Christus (en vol
gens de modernste psychologie) laten
leiden door motieven als eerlijkheid,
reinheid, onzelfzuchtigheid en naasten
liefde, de grondtonen van het evange
lie?
Het is steeds weer een mens, die
ten goede of ten kwade moet beslissen.
Ons geloof en de mate, waarin wij ons
geloof beleven, bepalen de keuze, die
wij doen. Zelf maakte ik een verande
ring door van een bewust ongelovige tot
iemand met geloof, die de weg naar
God en de Kerk heeft gevonden. Dit
hield in een besluit om de maatstaven
van absolute eerlijkheid, reinheid, on
zelfzuchtigheid en liefde toe te passen
en Gods leiding een hogere wijsheid
dan die va.i mijzelf te gehoorzamen,
aldus prof. Milatz, die in het laatste
deel van zijn feestrede de wereldsitua
tie naging en het antwoord formuleer
de, dat daar op wereldschaal op moet
worden gegeven. De Utrechtse hoogle
raar becijferde, dat zich aan het eind
van wereldoorlog II 200 miljoen men
sen achter het IJzeren Gordijn bevon
den; thans na de verplaatsing van
het gordijn ljn het er 900 miljoen,
in NATO-verband zijn ër 600 miljoen
mensen. In de koude oorlog gaat het
om 1200 miljoen mensen in Afrika,
Azië, Zuid en Midden-Amerika. ,De
communistische successen kan men
niet verklaren in termen van militaire,
economische en diplomatieke oorlogvoe
ring. Zij hebben een nieuw wapen, de
ideologie gebruikt, waarmee zij de
geesten van jong en oud Veten te be
heersen en de motieven van de wil we
ten te leiden, een verkeerde ideologie
bezit nu eenmaal meer werfkracht dan
geen ideologie of een juiste overtuiging,
die onvoldoende wordt beleefd.
Het komt er daarom bij het antwoord
op wereldschaal op aan een geloof niet
alleen „ls moraal kompas te hebben,
maar het intensief te beieven met als
doel de stabiliteit van de gehele wereld
voor ogen, met de eenheid van alle vol
keren in het vizier. De grondidee, waar
mee het Westen een basis van eenheid
kan vinden met de overige wereld en
waarmee et Westen oen basis tot vre
de kan geven aan die overige wereld
is een absoluut geldend moreel gezag
als kompas, dat gebruikmakend van
de grondtonen van het evangelie zo
wel persoonlijk, nationaal en internatio
naal geldig is, en dat gehoorzamend
aan een hogere wijsheid uitgaat bo
ven de verschillen, die juist de mate
rialistische ideologieën uitbuiten. De
wereld staat voor de keuze tussen drie
mogelijkheden: wereldoorlog, wereld
dictatuur en een renaissance, het diep
ste geloof en de diepste overtuiging in
de praktijk gebracht.
Mgr. M. A. Jansen, bisschop van
Rotterdam, wees in een korte toe
spraak op de geestelijke achtergrond,
vooral de christelijke godsdienst, die
's-mensen werk menselijk en waarde
vol maakt. Vooral voor de officier
vormt de christelijke godsdienst de
achtergrond van zijn activiteiten. De
bisschop van Rotterdam sprak ten
slotte over de verantwoordelijkheid
van het werk der officieren. Een ver
antwoordelijkheid, aldus de bisschop,
waarover men zich zou kunnen ver
wonderen.
Naast enkele materiële belangen
besprak de vice-voorzitter van de
A.R.K.O., de reserve majoor B. A.
Rietmeyer, in zijn jaarrede enkele
„minder prettige aspecten" van de
vergaande technische vooruitgang, wel
ke geen gelijke tred houdt met de gees
telijke opmars van het mensdom. In dit
verband refereerde hij aan de weerslag,
welke het verenigingsleven van deze
verschijnselen ondervindt. De wijze,
waarop de ecclesia-groepen in
A.R.K.O.-verband met stijgend succes
werken, noemde majoor Rietmeyer een
aanwijzing, in welke richting de vereni
ging het zoeken moet.
De ziekenfondsen, aangesloten bij
de federatie van door verzekerden en
medewerkers beheerde ziekenfondsen,
die zaterdag in Utrecht een congres
hielden, zijn van oordeel dat aan de
verzekerden die in de periode van
het tandartsenconflict tandheelkundige
hulp hebben ingeroepen en daarvoor
rechtstreeks aan de tandartsen de kos
ten hebben betaald, een schadeloosstel
ling in de vorm van restitutie van
een belangrijk deel dezer kosten dient
te worden verleend.
Aan het federatiebestuur werd opge
dragen te bevorderen, dat deze schade
loosstelling zowel aan verplicht als aan
vrijwillig verzekerden wordt toegekend,
en de daaraan verbonden uitgaven ten
laste van de hoofdverzekering zullen
worden gebracht.
Voorts werd een rapport besproken
betreffende het tot standkomen van
een hechtere grondslag van de over
eenkomsten tussen de ziekenfondsen
enerzijds, en de huisartsen, specialis
ten, apothekers en tandartsen ander
zijds. Bevorderd zal worden dat in deze
overeenkomst en bepalingen worden op
genomen houdende dat bij eventuele
geschillen deze door middel van arbi
trage zullen worden opgelost.
Zaterdagavond omstreeks negen uur
is de heer K. F. Hovens uit Valkens-
waard door onbekende oorzaak op de
provinciale weg te Bergeijk met zijn
bestelauto uit de bocht gevlogen en
met grote kracht tegen een langs de
weg staande boom terechtgekomen.
Het slachtoffer werd zwaar gewond
naar het ziekenhuis in Eindhoven ver
voerd, waar hij na aankomst over
leed. De heer Hovens was 37 jaar oud,
gehuwd en vader van vier jonge kin
deren.
In de nacht van zaterdag op zondag
is te Stadskanaal een auto-ongeluk
gebeurd, waarbij de ongehuwde 21-ja-
rige W. Kijlstra. vertegenwoordiger
te Groningen, vrijwel op slag werd
gedood. De bestuurder van de auto
kreeg geen letsel. De auto kwam uit
Musselkanaal en reed in de richting
van Groningen. De bestuurder, die
met zeer grote snelheid reed, heeft
waarschijnlijk op de pas vernieuwde
en verbrede weg, te Stadskanaal een
zeer smalle in de weg liggende brug
te laat opgemerkt. De auto raakte met
de rechtervoorkant de leuning, schoot
naar de andere zijde van de brug,
kantelde en bleef, half op de brug
leuning liggend, hangen.
Zondagmorgen vroeg heeft een 19-
jarige inwoner van IJmuiden, zich in
°™Seving van de haven meester ge
maakt van een geparkeerde personen
auto. Hy schijnt met hoge snelheid
er waren geen getuigen bij —een moei
lijke bocht, uitkomend op de Sluisweg
te hebben genomen, is daarbjj waar
schijnlijk de macht over het stuur kwijt
geraakt en met de wagen tegen een
rij woningen gebotst. Met een schedel-
basisfractuur is hij in levensgevaarlijke
toestand in het Antonius-ziekenhuis
te IJmuiden opgenomen.
De radio-luisterprijsvraag (Wim Kan
prijsvraag), die op de beide zenders
op 31 augustus j.l. voor het Koningin
Wilhelmina Fonds aan de luisteraars
werd voorgelegd, is uitgeloot op 24 ok
tober j.l. ten overstaan van notaris H.
P. A. E. Ribbers te Amsterdam.
De ereprijs, beschikbaar gesteld door
H.K.H. Prinses Wilhelmina, is gewon
nen door de heer J. G. van Sambeek
te Breda, de eerste prijs (een radio
toestel) door de heer J. Sluiter te Am
sterdam.
Van de overige prijzen zal aan de
winnaars in de loop van de volironriw
week mededeling worden gedaan?
Zondagochtend vertrok uit Lobith voor het eerst een zogenaamd Rijnduwschip
Dit vaartuig, de Waterbuffel is een uit vijf vaartuigen samengestelde sleepeen
heid. Het eigenlijke vaartuig duwt stroomafwaarts twee duwbakkenen trekt
er ook twee. Stroomopwaarts worden alle bakken geduwd. De bakken zijn elk
1300 ton groot en hebben twee ruimen van elk 26 meter lengte. Het schip zal
in Rotterdam 5.000 ton ijzererts laden. Aan het geheel kunnen desgewenst nog
twee bakken worden toegevoegd waardoor de totale lengte, die nu 164 meter
bedraagt, dan 238 meter wordt. Op de foto ziet men de Waterbuffelgefoto
grafeerd vanaf de Waalbrug bij Zaltbommel
Advertentip
schenk bij het 25-jarig priesterfeest van "I t
PLASTICVERF
VAN CETA-BEVER.
Vertaald door niet sterven
I. Govers
van Geuns.
4
Toen de deur van de lift tussen Hentz en ons
sloot, voelde ik me, alsof de wereld plotseling in
tweeën was gesplitst en dat, als ik nog een stap
zou doen, ik in een bodemloos ravijn zou storten.
Ik wist toen niet dat nog twaalf maal in minder
dan twee jaar een liftdeur me van hem zou scheiden
voor een operatie. Hentz had naar ons gelachen en
grapjes gemaakt toen hij weggebracht werd zo
als ook bij al die andere keren.
Dr. Hill maakte voor ons in orde, dat we een ka
mer konden krijgen op de verdieping waar Hentz lag.
Nadat Hentz uit de operatiekamer was gekomen,
ging ik bijna elke minuut buiten de deur van zijn
kamer staan en boog het hoofd om God te vragen
ons te willen helpen speciaal Hentz. Ik was bang
de kamer binnen te gaan. Ik wilde.Hentz zo graag
zien, maar het vreemde en de stilte beangstten me
Ik was alleen in staat mijn gezicht tegen de deur te
drukken, en hoopte dat God onze noden kende.
Later op de avond kwam dr. Hill naar de kamer,
die Fred en ik betrokken hadden. Hij had moeite
om zijn woorden te vinden en scheen tegen zjjn taak
op te zien. Langzaam verklaarde hij ons, dat het rug-
gemerg een deel van het lichaam was, dat zich
niet herstelde. Iedere beschadiging eraan was blijvend.
Hij probeerde ons te vertellen geen hoop meer te
•koesteren, dat Hentz ooit weer zijn handen, armen
of benen zou kunnen gebruiken. Eigenlijk probeerde
hij meer te zeggen; hij wilde dat we niet te veel hoop
zouden hebben, dat Hentz zou blijven leven. Hij ver
telde ons, dat ze klemmen in de schedel van Hentz had
den gehaakt en dat ze er zoveel mogelyk gewichten
aan hadden gehangen om te proberen de gekneusde
wervels van elkaar te trekken. Hij zei, dat een ope
ratie niet in de bedoeling lag, We weten nu, dat
hij bedoelde, dat een operatie dodelijk zou zijn ge
weest. Ik voelde me kalmer dan gedurende de mid
dag en was me bewust dat ik alles probeerde te over
denken. Ik vroeg hem of hij ooit van iemand ge
hoord had die met zo'n ernstige kwetsuur was blij
ven leven.
Hij zei: ,,Ik ken er maar een."
„Als iemand het. kan, kan Hentz het ook," ver
klaarde ik. Misschien was dat we] het begin van
de langdurige en zware stryd.
Ik kon niet geloven dat een mens, zo levenskrach
tig als Hentz, zo plotseling weggenomen zou kunnen
worden. Hij was immers als het leven zelf. Ik her
innerde me de dingen die hij gedaan had gedurende
het laatste jaar op de middelbare school. Hij was
praeses van de hoogste klasse, praeses van de leer-
lingenraad, voorzitter van de plaatselijke Key Club,
bestuurslid van de Key Clubs van Georgia en pre
sident van de jeugdgemeenschap van de methodis-
tenkerk, hulpleider van de voortrekkers; hij was lid
van een debating-club en van het bestuur daarvan,
hij was de aanvoerder van de claque bij grote wed
strijden.
In de herfst had hij het plan om naar de Techni
sche Hogeschool van Georgia te gaan. Hij was voor
bestemd om grote dingen te doen in de wereld. Hij
behoorde tot die mensen, die het leiderschap na
tuurlijk en bescheiden aanvaarden. Hoe zou het mo
gelijk zijn, dat dit ongeluk die plannen teniet zou
doen? Ik kon dat talentverlies niet aanvaarden.
Toen Hentz na twaalf uren nog leefde, maakten de
doktoren er vierentwintig uur van. Toen werd het
zesendertig, daarna tweeënzeventig. Ze waren ver
bijsterd. De medische wetenschap had immers ge
zegd dat hij sterven zou.
We huurden een vliegtuig om een neuro-chirurg
uit Atlanta te laten komen om Hentz te onderzoeken.
Hij raadde een operatie af vanwege de kritieke toe
stand waarin Hentz verkeerde. Hij vertelde ons, dat
Hentz een kans had om te blijven leven, maar dat
hij nooit het gebruik van zijn ledematen zou terug
krijgen. Het was de eerste dokter die ons enige hoop
gaf voor zjjn leven.
Ik vroeg hem wat we tegen Hentz moesten zeg
gen. Dacht hij, dat we het de patiënt moesten ver
tellen? Hjj zei, dat dat een vraagstuk was waar wel
nooit een oplossing voor zou worden gevonden. Er
werd altijd veel over gedebatteerd, maar we moes
ten hierin zelf beslissen eventueel met de hulp van
onze predikant. Ik wist, dat ik nooit mijn enig kind
zou kunnen vertellen, dat de doktoren gezegd had
den dat hij nooit meer zijn armen en benen zou
kunnen gebruiken omdat ik het zelf niet geloven kon.
Liefde stelt alle andere besluiten terzijde en ik wist
dat ik niet bij zijn bed zou staan en nodeloos alle
hoop en dromen uit zijn ogen zou zien sterven. Ook
zou ik niet toestaan dat iemand anders het hem
zou vertellen. Die beslissing heb ik nooit betreurd.
Hentz had de kritieke fase overleefd. Hjj zag er
sterk uit en praatte verstandig. Dr. Hill had een in
ternist in consult geroepen en ik wachtte op de
gang buiten Hentz' kamer toen hjj na zjjn eerste
onderzoek weer naar buiten kwam. Omdat hjj er
niet bezorgd of terneergeslagen uitzag, vroeg ik:
„Wat denkt u ervan?" Zjjn antwoord stuurde me
terug naar de rand van de akelige afgrond.
Hjj tikte met zijn vingers tegen zijn stetoscoop en
zei: „Ik heb nog nooit een slechter beeld gezien."
Van dat ogenblik af en gedurende een lange tjjd
daarna had ik een bijna fysieke angst voor die dok
ter Wanneer ik wist dat hjj in het ziekenhuis was,
was ik vervuld van een beklemmende vrees. Tel
kens wanneer hij de kamer van mijn zoon binnen
ging, verliet ik de vleugel van het gebouw, tot ik er
zeker van was dat hij was vertrokken. Ik zette me
over deze angst op den duur heen en wij allen voe
len nu een toewijding voor hem, die aan verering
grenst.
De volgende dag, zondag, kwamen zes- a zeven
honderd mensen naar het ziekenhuis om naar de toe
stand van Hentz te informeren en om ons te verze
keren dat ze aan ons dachten en voor ons zouden
bidden. Hun deelneming is ons tot een enorme steun
geweest.
(Wordt vervolgd