wmmmmm mmmmÊmmmm RANG is alleen RANG als er RANG op staat. m Campagne voor de bevrijding van Nieuw-Guinea ingezet ZJOEKOV minister af De president niet storen s.v.p. Restitutie van tandartskosten Mijn zoon wil „De jeugd is bereid de oorlog aan Nederland te verklaren Kernenergie stimulans tot denken op geestelijk en moreel terrein Slachtoffers van het verkeer IN GEHEEL INDONESIË „Sibajak" vertrokken met 950 passagiers „Indonesia Raya" mag weer verschijnen Prof. Milatz tot katholieke officieren; Wetenschap alléén kan de vraag van goed en kwaad nooit oplossen Feestgeschenk voor mgr. Bekkers Eéh of meer kerken Joy-rider botst tegen rij woningen Uitloting radio prijsvraag Geslaagde proefvaart van Rijnduwschip99 itstr""""" Niets te leren, nu proberen - mooi en strak: UetaiSC MAANDAG 28 OKTOBER 1957 PAGINA 4 Vraag ook RANG menthol eucalyptus. De beste bescherming tegen ons klimaat RANG, een product van de Ki'ngfabrieken. door ^Joseph en Stewart AlsopJ door HARRIET H. HOUSER iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii Advertentie Vandaag Is In geheel Indonsië de campagne voor de bevrijding van West- Irian, Nederlands Nieuw-Guinea, begon nen. In Djakarta waren vanmorgen de gevels van de kantoren van buitenlandse bedrijven bedekt met anti-Nederlandse slagzinnen, uitgevoerd in grote rode en swarte letters. Gisteravond zijn de slagzinnen geverfd op de etalageruiten in het winkelcentrum van de hoofdstad, alsmede op de gevels van de Nederlandse hoofdkantoren van Philips, de B.P.M., de scheepvaartmaat schappijen en Nederlandse drukkerijen. Van het hotel van de K.L.M. in het cen trum van de stad was niet alleen oe voorgevel beklad, doch ook het interieur van de eetzaal en de hal was met verf kwasten bewerkt. Zo was over zittingen van stoelen, lampekappen en schilderijen de verfkwast gehaald. Ook de autobussen van de K.L.M. en auto's van hotelgasten, die voor het gebouw waren geparkeerd, waren met olieverf bewerkt. Het inwen- Vervolg van pag. 1) Aan de andere kant mag men het Biet uitgesloten achten, zo menen sommige waarnemers in het Westen, dat de leiders in het Kremlin zich wellicht gestoord hebben aan de in het buitenland geuite mening, dat Zjoekov de machtigste man van de Sovjet-Unie geworden is. Een verwij dering tussen de Sovjet-leiders kan zich gemakkelijk voltrekken. Functio narissen te Londen wijzen erop, dat ZJOEKOV na de zuivering van Malenkov, Molo- tov en Kaganovitsj, Zjoekov als de enige overgebleven rivaal van Khroesjtsjev kan worden beschouwd. In Londen schijnt men in kringen van de minister van buitenlandse zaken te verwachten dat Zjoekov het lot van Malenkov c.s. zal delen. Uit de wijze waarop het ontslag is aangekondigd meent David Floyd van de „Daily Telegraph", een doorgaans goed ingelicht Ruslandkenner te mogen opmaken dat het ontslag zonder de voorkennis van Zjoekov en tegen zijn wil is gegeven. De wijze van aankon digen enkele regels, verstopt op een achterpagina wijzen er niet bepaald op dat Zjoekov voorbestemd is voor een hogere functie dan minister van de fensie, aldus Floyd. Sam Russell, correspondent van de Londense communistische Daily Wor ker in Moskou, meldt evenwel: „Hoewel er geen officiële, of zelfs onofficiële ge gevens beschikbaar zijn, heeft men de indruk dat maarschalk Zjoekov niet op de nominatie voor promotie staat. Vol gens sommige berichten in Moskou zou hij misschien opperbevelhebber worden van de militaire organisatie van het Pact van Warschau". Waarnemers in Warschau, die de laatste tijd zeer goed geïnformeerd blijken te zijn, verwachten dat men maarschalk Zjoekov een hoge functie zal aanbieden: premier of president van de Sovjet-Unie. De hartelijke verstand houding tussen Khroesjtsjev en Zjoekov In aanmerking nemend, lijkt het hun niet waarschijnlijk dat er een conflict tussen beide grote Russische leiders is gerezen. Met bestemming Australië en Nieuw- Zeeland is zaterdag uit de haven van Rotterdam het m.s. „Sibajak" van de Koninklijke Rotterdamse Lioyd vertrok ken met aan boord 950 passagiers, van wie 115 kinderen beneden de twaalf jaar. De oudste passagier is de 83-jarige moeder van minister dr. S. L. Mansholt, mevrouw W. MansholtAndreae uit Eelde, die voor enige tijd op bezoek gaat bij haar in Nieuw-Zeeland wonende dochter. Onder de emigi anten bevinden zich verder 3 mannen en 2 vrouwen uit het 4.500 inwoners tellende Brabantse plaatsje Bakel. Vergeleken bij een stad als Rotterdam betekent dit vertrek het zelfde als wanneer 1000 Rotterdammers op één dag hun stad zouden verlaten. De burgemeester van Bakel, mr. H. C. A. Muyser, was dan ook present en bood zijn emigrerende plaatsgenoten ten afscheid een oorkonde aan. Onder de overige passagiers bevindt zich o.a. pater G. J. van der Pal uit Beverwijk, die naar Wellington gaat. dige van de autobussen was zodanig vol- geklad, dat de wagens vanmorgen onge schikt waren voor het vervoer van pas- asgiers naar het vliegveld. De muren van de Amerikaanse Stan dard vacuum petroleum maatschappij en het toegangshek tot de Australische am bassade en het kantoor van de Austra lische handelscommissaris ontkwamen eveneens niet aan de Indonesische verf- woede. De slagzinnen luidden: „Verdrijf de Nederlanders uit West-Irian", „Draagt West-Irian onmiddellijk over, wacht niet tot het bloed van de jeugd het kookpunt heeft bereikt", „De jeugd is bereid de wapens op te nemen om West-Irian te veroveren", „Vervloekt de onderdruk ker in West-Irian", „Verovert West-Irian met alle beschikbare middelen". Gisteravond is in het paleis van de pre sident een jeugdbijeenkomst gehouden. De voorzitter van het comité voor de viering van de „Dag de jeugdbelofte", Amir Hussein, verklaarde bij die ge legenheid: „De Indonesische jeugd wil de „Dag der jeugdbelofte" als het punt van uitgang beschouwen voor het begin van de actie voor de bevrijding van West-Irian". „De jeugd onderschrijft niet alleen de verklaring van politici, dat de betrekkingen met Nederland moeten worden verbroken, maar wil zelfs ver der gaan en de oorlog aan Nederland verklaren". Zich tot president Soekarno richtend, die de bijeenkomst ook bijwoonde, zeide Hussein: „Geef ons het bevel en morgen zullen we naar West-Irian optrekken om onze broeders te bevrijden en de kolo niale Hollanders te verdrijven". Het verschijningsverbod voor het on afhankelijke dagblad „Indonesia Raya", dat de vorige week door de plaatselijke militaire commandant van Djakarta werd opgelegd, is vandaag weer inge trokken. Oe 83-jarige mevrouw W. MansholtAndreae uit Eelde, de moeder van dr. S. L. Mansholt, minister van Landbouw, visserij en voedselvoorziening, is zaterdag met de Sibajak naar Nieuw-Zeeland vertrokken voor een bezoek aan een van haar kinderen. De minister bracht zijn moeder aan boord van het schip. D, hij en de Britse leiders gingen vol e onplezierige gebeurtenissen goecje moe(j naar bed. De volgende van „1 „tiïfdag echter lazen de Britse leiders een aa"taG ®f" r' ,„nrrif Ho r de Amerikaanse ambassadeur in van de Veren^dT Staten de ochtendbladen, dat Lodge opge- dergeschikten? En in hoeverre is /irrlKaans Aziauscne resolutie. Dwight D. Eisenhower werkelijk een Full-time" president? De neiging van de president om steeds maar te verklaren dat alles werkelijk prima in orde is, terwijl alles kennelijk helemaal mis is, heeft deze vragen doen rijzen. De president heeft bijvoorbeeld ver- A.urich was zo woedend dat hij vrijwel ter plaatse ontslag nam. Toen de zaak werd onderzocht ontkende Lodge dat hij „instructies" h d ontvangen. In zekere zin was dat juist, want Lodge heeft een ministers rang en kan van niemand anders in- klaard,'dat hij" voor "de "ontwikkeling structies ontvangen dan van de pre- van geleide projectielen alle fondsen sident zelf. beschikbaar had gesteld waar men De minister van buitenlandse za- hem om gevraagd had. Letterlijk ken, John Foster Dulles zelf heeft genomen is dat juist. Maar het is tevens een uitstekende graadmeter voor wat betreft de aoor ons ingelicht over hetgeen werkelijk ge beurd is. Volgens Dulles heeft Lod- van het Afrikaans- mate waarin de landen de ondergeschikten van de president Aziatische blok gunstig willen stem- em vrijwaren voor onplezierige fei- men. Het ministerie van buitenland ten. s zaken passerend belde hij de lei- Want het is vrij duidelijk, dat de der van de presidentiële staf, Sher- president nooit op de hoogte 's ge- man Adams, zeggende dat de kwes- bracht van de diepe teleurstelling van tie van het grootste gewicht was. de Amerikaanse experts, die de pre- Adams vertelde Lodge echter, dat staties van de V.S. op het gebied van de zaak niet zó gewichtig was om het geleide projectielen terwille van een verantwoord te maken de president paar miljoen dollar zagen overtroefd „er mee lastig te vallen". Adams gaf door Rusland. En het is heel goed Lodge echter op eigen houtje toestem- mogelijk dat de ernstige besnoeiing mirig de instructie van het ministe- in het budget voor wetenschappe- rie te negeren en naar eigen inzicht lijke onderzoekingen, die de macht- te handelen. hebbers in het Pentagon met veel Dit relaas zal wellicht worden r oeite voor het publiek verborgen tegengesproken, maar het is authen- hebben willen houden, eveneens ver- tiek tot in het kleinste detail. En er borgen is gehouden voor de presi- jr de laatste tijd trouwens te veel dent. Anders is het bijna onbegrijpe- andere bewijzen geweest dat de Ame- lijk dat de president de besnoeiing rikaanse regering het zonder eenhoof- zou hebben goedgekeurd, tenzij na- dige leiding moet stellen. Neem bij- tuurlijk l-"t harde feit van de Rus- voprbeeld de persoonlijke boodschap sische vooruitgang op technologisch van de onfortuinlijke Eden aan de gebied, een feit dat ter kennis president, waarvan Eden hoopte van de regering gebracht is, voor dat ze tot een gezamenlijke actie Eisenhower verborgen is gehouden, zou leiden om de Suez-crisis te voor- De simpele waarheid is dat er ver- komen. Eisenhower heeft indertijd scheidene redenen zijn om aan te verklaard, dat hij die boodschap nooit nemen, dat de president onvoldoen- ontvangen heeft, hetgeen maar al te de op de hoogte wordt gehouden en zeei juist was. Teneinde de presi- dat he presidentschap een „part- dent „er niet mee lastig te vallen" time job" geworden is. Een uiterst was de boodschap, alhoewel de Brit pijnlijk voorbeeld hiervan dat thans se premier haar aan de president voor de_ eerste keer kan worden persoonlijk gericht had, op het onthuld, is het ware verhaal van de Amerikaanse ministerie van buiten stem. die Amerika indertijd in de landse zaken achtergehouden. Verenigde Naties heeft uitgebracht Dan is er voorts het feit, dat admi- met betrekking tot de Brits-Franse raal Arthur Radford indertijd gene- evacuatie uit Egypte. r£.Qi Nathan Twining geadviseerd Die ene heeft de Brits-Ame- heeft het voorzitterschap van het rikaanse betrekkingen meer bena- comité van chefs van staven niet deeld dan alles wat er aan vooraf te aanvaarden zonder garanties, dat gegaan was. De stemming werd ge- hij van tijd tot tijd toegelaten zou houden nadat de Britten en Fransen worden tot de president. De reden a in principe besloten hadden Suez was dat noch Radford, noch zelfs de te ont uimen. Een resolutie van het minister van defensie Charles Wilson Afrikaans-Aziatische blok drong aan kans hadden gezien in een periode 'P ee.. „onmiddellijke terugtrek- van een jaar 00k maar een keer king, zonder dat van Egyptische zy- onder vier ogen een zakelijk gesprek de ook maar de geringste verzeke- te voeren met de president, ring verlangd werd. Een Belgisch amendement drong slechts aan op fkort ?a.ar?V er een „spoedige terugtrekking". I I bewijzen dat de president in de In die periode was Sir Anthony V' watten wordt gelegd en voor Eden ziek geworden en de Britse overlast wordt behoed door figuren als regering was in feite in handen van darns, de secretaris van de nationa- een groep politici, die bestond uit veiligheidsraad Robert Cutler en R. A Butler, Harold Macmillan en het hoofd van de persdienst Haferty. Lord Salisbury. De Brits-Amerikaan- leden van de watten-brigade se betrekkingen waren gespannen. zUn 'n zekere zin de slachtoffers van Robert Murnhy. de Amerikaanse hun eigen daden in het verleden, onderminister van buitenlandse za- toen ?1J <le President de heilige ver ben, telefoneerde uit Washington met ze.cering gaven, dat hij indien hij Londen, om de toenmalige Ameri- z^h herkiesbaar zou stellen kaanse ambassadeur in Engeland, aI de Problemen van Amerika vrijwel Winthrop Aldrich, in te lichten over de Instructies, die enkele ogenblik- ken tevoren waren overhandigd aan 10ssen de leider van de Amerikaanse dele gatie bij de V. N. Cabot Lodge. Murphy deelde mee. dat Lodge op dracht had gerregen /óót het Bel gische amendement te stemmen en indien dit amendement werd ver- zondei moeite en op een enigszins wonderdadige manier zou kunnen op- Het is thans echter volkomen duide lijk dat er in het Witte Huis niets wonderdadigs gebeurt en dat Dwight D. Eisenhower zjjn zaken persoon lijk zal moeten behartigen. En „full time"! Men kan er zeker van zijn worpen zich van stemming over 3at Indien dat weer gebeurt de Am e - rilroonco rortni'imn V-i n o v miHo rtoocr or de Afrikaans-Aziatische resolutie te onthouden Aldrich gaf de boodschap door en rikaanse regering haar oude geest en kracht zal herwinnen. (Copyright Herald Tribune) In alle kerken van het diocees Den Bosch is zondag een schrijven voorge lezen van de vicaris-generaal van de bisschop van 's-Hertogenbosch, zulks naar aanleiding van het zilveren pries terfeest dat mgr. W. Bekkers, coadjutor van de bisschop van 's-Hertogenbosch, volgend jaar, op 10 juni, hoopt te vie- De tekst van deze brief luidt: Het schrijven, dat de bisschop verle den zondag tot ons richtte, heeft u en ons een zoete last opgelegd, namelijk de bisschop-coadjutor een feest te be reiden. Vanzelfsprekend zullen wij teza men trachten de ons verleende opdracht zo goed mogelijk te vervullen. Over de plannen daartoe zult u nog nader ver nemen. Doch wij menen naar aanlei ding van dit gebeuren op iets te moeten wijzen en wij doen zulks vooral op ver zoek van mgr. Bekkers. In het jaar 1954 was mgr. Mutsaerts 40 jaar geleden priester en op 29 juni van dit jaar was het 15 jaar eleden. dat hij tot bisschop werd gewijd. Geen van beide jubilea heeft hij feestelijk willen vieren. Er mocht niets aan u worden ge vraagd. Wij hebben zijn verlangen in deze moeten eerbiedigen, maar wil len toch deze gelegenheid benutten, om u te vragen met des te groter gulheid te geven, nu hij vraagt zijn coadjutor te huldigen bij zijn zilveren priesterfeest. Mogen het daarom twee kerken worden, die gij laat bou wen, als teken van uw sympathie voor de jubilaris en van uw dank baarheid jegens de Vader in Christus van ons allen, aldus de brief. Mgr. Mutsaerts, bisschop van 's-Her togenbosch, heeft in het bedoelde schrij ven zijn diocesanen voorgesteld hun ge schenk bij het 25-jarig priesterfeest van „Wij moeten de atoombom zeker niet veroordelen en afschaffen. Hij vormt het schild, dat ons nog juist de tijd geeft voor een moreel antwoord. De kernenergie is een stimulans voor ons denken op geestelijk en moreel terrein en noopt ons tot het vaststellen van on ze verantwoordelijkheid om een ant woord op de dreiging ervan te vinden. Er bestaat een verschil tussen het be schikken over een atoombom en het werpen ervan, aldus prof. dr. J. M. W. Milatz, hoogleraar in de kernphysi- ca te Utrecht en directeur van het reac tor centrum Nederland tijdens een feestrede getiteld „Uw en mijn verant woordelijkheid voor de kernenergie," welke hij zaterdagmiddag tijdens het jaarlijks congres van de algemene rooms katholieke officierenvereniging te Rotterdam heeft uitgesproken. De kernvraag waarvoor wij ons gesteld Zien, aldus prof. Milatz, is: onze keu ze. Gebruiken wij de kernenergie des tructief of constructief? Ons verstand, de wetenschap alléén kan nooit de vraag van goed en kwaad oplossen. Het gaat bij deze vraag, zo stelde spreker uitdrukkelijk, niet om ons in tellect, maar om ons hart, om de mo tieven, die onze wil beheersen. Zullen wij ons als mens, als gezin, als volk, als volkerenfamilie laten beheersen door motieven als angst, haat, succes, vooroordeel en jalouzie of zullen wij ons volgens de leer van Christus (en vol gens de modernste psychologie) laten leiden door motieven als eerlijkheid, reinheid, onzelfzuchtigheid en naasten liefde, de grondtonen van het evange lie? Het is steeds weer een mens, die ten goede of ten kwade moet beslissen. Ons geloof en de mate, waarin wij ons geloof beleven, bepalen de keuze, die wij doen. Zelf maakte ik een verande ring door van een bewust ongelovige tot iemand met geloof, die de weg naar God en de Kerk heeft gevonden. Dit hield in een besluit om de maatstaven van absolute eerlijkheid, reinheid, on zelfzuchtigheid en liefde toe te passen en Gods leiding een hogere wijsheid dan die va.i mijzelf te gehoorzamen, aldus prof. Milatz, die in het laatste deel van zijn feestrede de wereldsitua tie naging en het antwoord formuleer de, dat daar op wereldschaal op moet worden gegeven. De Utrechtse hoogle raar becijferde, dat zich aan het eind van wereldoorlog II 200 miljoen men sen achter het IJzeren Gordijn bevon den; thans na de verplaatsing van het gordijn ljn het er 900 miljoen, in NATO-verband zijn ër 600 miljoen mensen. In de koude oorlog gaat het om 1200 miljoen mensen in Afrika, Azië, Zuid en Midden-Amerika. ,De communistische successen kan men niet verklaren in termen van militaire, economische en diplomatieke oorlogvoe ring. Zij hebben een nieuw wapen, de ideologie gebruikt, waarmee zij de geesten van jong en oud Veten te be heersen en de motieven van de wil we ten te leiden, een verkeerde ideologie bezit nu eenmaal meer werfkracht dan geen ideologie of een juiste overtuiging, die onvoldoende wordt beleefd. Het komt er daarom bij het antwoord op wereldschaal op aan een geloof niet alleen „ls moraal kompas te hebben, maar het intensief te beieven met als doel de stabiliteit van de gehele wereld voor ogen, met de eenheid van alle vol keren in het vizier. De grondidee, waar mee het Westen een basis van eenheid kan vinden met de overige wereld en waarmee et Westen oen basis tot vre de kan geven aan die overige wereld is een absoluut geldend moreel gezag als kompas, dat gebruikmakend van de grondtonen van het evangelie zo wel persoonlijk, nationaal en internatio naal geldig is, en dat gehoorzamend aan een hogere wijsheid uitgaat bo ven de verschillen, die juist de mate rialistische ideologieën uitbuiten. De wereld staat voor de keuze tussen drie mogelijkheden: wereldoorlog, wereld dictatuur en een renaissance, het diep ste geloof en de diepste overtuiging in de praktijk gebracht. Mgr. M. A. Jansen, bisschop van Rotterdam, wees in een korte toe spraak op de geestelijke achtergrond, vooral de christelijke godsdienst, die 's-mensen werk menselijk en waarde vol maakt. Vooral voor de officier vormt de christelijke godsdienst de achtergrond van zijn activiteiten. De bisschop van Rotterdam sprak ten slotte over de verantwoordelijkheid van het werk der officieren. Een ver antwoordelijkheid, aldus de bisschop, waarover men zich zou kunnen ver wonderen. Naast enkele materiële belangen besprak de vice-voorzitter van de A.R.K.O., de reserve majoor B. A. Rietmeyer, in zijn jaarrede enkele „minder prettige aspecten" van de vergaande technische vooruitgang, wel ke geen gelijke tred houdt met de gees telijke opmars van het mensdom. In dit verband refereerde hij aan de weerslag, welke het verenigingsleven van deze verschijnselen ondervindt. De wijze, waarop de ecclesia-groepen in A.R.K.O.-verband met stijgend succes werken, noemde majoor Rietmeyer een aanwijzing, in welke richting de vereni ging het zoeken moet. De ziekenfondsen, aangesloten bij de federatie van door verzekerden en medewerkers beheerde ziekenfondsen, die zaterdag in Utrecht een congres hielden, zijn van oordeel dat aan de verzekerden die in de periode van het tandartsenconflict tandheelkundige hulp hebben ingeroepen en daarvoor rechtstreeks aan de tandartsen de kos ten hebben betaald, een schadeloosstel ling in de vorm van restitutie van een belangrijk deel dezer kosten dient te worden verleend. Aan het federatiebestuur werd opge dragen te bevorderen, dat deze schade loosstelling zowel aan verplicht als aan vrijwillig verzekerden wordt toegekend, en de daaraan verbonden uitgaven ten laste van de hoofdverzekering zullen worden gebracht. Voorts werd een rapport besproken betreffende het tot standkomen van een hechtere grondslag van de over eenkomsten tussen de ziekenfondsen enerzijds, en de huisartsen, specialis ten, apothekers en tandartsen ander zijds. Bevorderd zal worden dat in deze overeenkomst en bepalingen worden op genomen houdende dat bij eventuele geschillen deze door middel van arbi trage zullen worden opgelost. Zaterdagavond omstreeks negen uur is de heer K. F. Hovens uit Valkens- waard door onbekende oorzaak op de provinciale weg te Bergeijk met zijn bestelauto uit de bocht gevlogen en met grote kracht tegen een langs de weg staande boom terechtgekomen. Het slachtoffer werd zwaar gewond naar het ziekenhuis in Eindhoven ver voerd, waar hij na aankomst over leed. De heer Hovens was 37 jaar oud, gehuwd en vader van vier jonge kin deren. In de nacht van zaterdag op zondag is te Stadskanaal een auto-ongeluk gebeurd, waarbij de ongehuwde 21-ja- rige W. Kijlstra. vertegenwoordiger te Groningen, vrijwel op slag werd gedood. De bestuurder van de auto kreeg geen letsel. De auto kwam uit Musselkanaal en reed in de richting van Groningen. De bestuurder, die met zeer grote snelheid reed, heeft waarschijnlijk op de pas vernieuwde en verbrede weg, te Stadskanaal een zeer smalle in de weg liggende brug te laat opgemerkt. De auto raakte met de rechtervoorkant de leuning, schoot naar de andere zijde van de brug, kantelde en bleef, half op de brug leuning liggend, hangen. Zondagmorgen vroeg heeft een 19- jarige inwoner van IJmuiden, zich in °™Seving van de haven meester ge maakt van een geparkeerde personen auto. Hy schijnt met hoge snelheid er waren geen getuigen bij —een moei lijke bocht, uitkomend op de Sluisweg te hebben genomen, is daarbjj waar schijnlijk de macht over het stuur kwijt geraakt en met de wagen tegen een rij woningen gebotst. Met een schedel- basisfractuur is hij in levensgevaarlijke toestand in het Antonius-ziekenhuis te IJmuiden opgenomen. De radio-luisterprijsvraag (Wim Kan prijsvraag), die op de beide zenders op 31 augustus j.l. voor het Koningin Wilhelmina Fonds aan de luisteraars werd voorgelegd, is uitgeloot op 24 ok tober j.l. ten overstaan van notaris H. P. A. E. Ribbers te Amsterdam. De ereprijs, beschikbaar gesteld door H.K.H. Prinses Wilhelmina, is gewon nen door de heer J. G. van Sambeek te Breda, de eerste prijs (een radio toestel) door de heer J. Sluiter te Am sterdam. Van de overige prijzen zal aan de winnaars in de loop van de volironriw week mededeling worden gedaan? Zondagochtend vertrok uit Lobith voor het eerst een zogenaamd Rijnduwschip Dit vaartuig, de Waterbuffel is een uit vijf vaartuigen samengestelde sleepeen heid. Het eigenlijke vaartuig duwt stroomafwaarts twee duwbakkenen trekt er ook twee. Stroomopwaarts worden alle bakken geduwd. De bakken zijn elk 1300 ton groot en hebben twee ruimen van elk 26 meter lengte. Het schip zal in Rotterdam 5.000 ton ijzererts laden. Aan het geheel kunnen desgewenst nog twee bakken worden toegevoegd waardoor de totale lengte, die nu 164 meter bedraagt, dan 238 meter wordt. Op de foto ziet men de Waterbuffelgefoto grafeerd vanaf de Waalbrug bij Zaltbommel Advertentip schenk bij het 25-jarig priesterfeest van "I t PLASTICVERF VAN CETA-BEVER. Vertaald door niet sterven I. Govers van Geuns. 4 Toen de deur van de lift tussen Hentz en ons sloot, voelde ik me, alsof de wereld plotseling in tweeën was gesplitst en dat, als ik nog een stap zou doen, ik in een bodemloos ravijn zou storten. Ik wist toen niet dat nog twaalf maal in minder dan twee jaar een liftdeur me van hem zou scheiden voor een operatie. Hentz had naar ons gelachen en grapjes gemaakt toen hij weggebracht werd zo als ook bij al die andere keren. Dr. Hill maakte voor ons in orde, dat we een ka mer konden krijgen op de verdieping waar Hentz lag. Nadat Hentz uit de operatiekamer was gekomen, ging ik bijna elke minuut buiten de deur van zijn kamer staan en boog het hoofd om God te vragen ons te willen helpen speciaal Hentz. Ik was bang de kamer binnen te gaan. Ik wilde.Hentz zo graag zien, maar het vreemde en de stilte beangstten me Ik was alleen in staat mijn gezicht tegen de deur te drukken, en hoopte dat God onze noden kende. Later op de avond kwam dr. Hill naar de kamer, die Fred en ik betrokken hadden. Hij had moeite om zijn woorden te vinden en scheen tegen zjjn taak op te zien. Langzaam verklaarde hij ons, dat het rug- gemerg een deel van het lichaam was, dat zich niet herstelde. Iedere beschadiging eraan was blijvend. Hij probeerde ons te vertellen geen hoop meer te •koesteren, dat Hentz ooit weer zijn handen, armen of benen zou kunnen gebruiken. Eigenlijk probeerde hij meer te zeggen; hij wilde dat we niet te veel hoop zouden hebben, dat Hentz zou blijven leven. Hij ver telde ons, dat ze klemmen in de schedel van Hentz had den gehaakt en dat ze er zoveel mogelyk gewichten aan hadden gehangen om te proberen de gekneusde wervels van elkaar te trekken. Hij zei, dat een ope ratie niet in de bedoeling lag, We weten nu, dat hij bedoelde, dat een operatie dodelijk zou zijn ge weest. Ik voelde me kalmer dan gedurende de mid dag en was me bewust dat ik alles probeerde te over denken. Ik vroeg hem of hij ooit van iemand ge hoord had die met zo'n ernstige kwetsuur was blij ven leven. Hij zei: ,,Ik ken er maar een." „Als iemand het. kan, kan Hentz het ook," ver klaarde ik. Misschien was dat we] het begin van de langdurige en zware stryd. Ik kon niet geloven dat een mens, zo levenskrach tig als Hentz, zo plotseling weggenomen zou kunnen worden. Hij was immers als het leven zelf. Ik her innerde me de dingen die hij gedaan had gedurende het laatste jaar op de middelbare school. Hij was praeses van de hoogste klasse, praeses van de leer- lingenraad, voorzitter van de plaatselijke Key Club, bestuurslid van de Key Clubs van Georgia en pre sident van de jeugdgemeenschap van de methodis- tenkerk, hulpleider van de voortrekkers; hij was lid van een debating-club en van het bestuur daarvan, hij was de aanvoerder van de claque bij grote wed strijden. In de herfst had hij het plan om naar de Techni sche Hogeschool van Georgia te gaan. Hij was voor bestemd om grote dingen te doen in de wereld. Hij behoorde tot die mensen, die het leiderschap na tuurlijk en bescheiden aanvaarden. Hoe zou het mo gelijk zijn, dat dit ongeluk die plannen teniet zou doen? Ik kon dat talentverlies niet aanvaarden. Toen Hentz na twaalf uren nog leefde, maakten de doktoren er vierentwintig uur van. Toen werd het zesendertig, daarna tweeënzeventig. Ze waren ver bijsterd. De medische wetenschap had immers ge zegd dat hij sterven zou. We huurden een vliegtuig om een neuro-chirurg uit Atlanta te laten komen om Hentz te onderzoeken. Hij raadde een operatie af vanwege de kritieke toe stand waarin Hentz verkeerde. Hij vertelde ons, dat Hentz een kans had om te blijven leven, maar dat hij nooit het gebruik van zijn ledematen zou terug krijgen. Het was de eerste dokter die ons enige hoop gaf voor zjjn leven. Ik vroeg hem wat we tegen Hentz moesten zeg gen. Dacht hij, dat we het de patiënt moesten ver tellen? Hjj zei, dat dat een vraagstuk was waar wel nooit een oplossing voor zou worden gevonden. Er werd altijd veel over gedebatteerd, maar we moes ten hierin zelf beslissen eventueel met de hulp van onze predikant. Ik wist, dat ik nooit mijn enig kind zou kunnen vertellen, dat de doktoren gezegd had den dat hij nooit meer zijn armen en benen zou kunnen gebruiken omdat ik het zelf niet geloven kon. Liefde stelt alle andere besluiten terzijde en ik wist dat ik niet bij zijn bed zou staan en nodeloos alle hoop en dromen uit zijn ogen zou zien sterven. Ook zou ik niet toestaan dat iemand anders het hem zou vertellen. Die beslissing heb ik nooit betreurd. Hentz had de kritieke fase overleefd. Hjj zag er sterk uit en praatte verstandig. Dr. Hill had een in ternist in consult geroepen en ik wachtte op de gang buiten Hentz' kamer toen hjj na zjjn eerste onderzoek weer naar buiten kwam. Omdat hjj er niet bezorgd of terneergeslagen uitzag, vroeg ik: „Wat denkt u ervan?" Zjjn antwoord stuurde me terug naar de rand van de akelige afgrond. Hjj tikte met zijn vingers tegen zijn stetoscoop en zei: „Ik heb nog nooit een slechter beeld gezien." Van dat ogenblik af en gedurende een lange tjjd daarna had ik een bijna fysieke angst voor die dok ter Wanneer ik wist dat hjj in het ziekenhuis was, was ik vervuld van een beklemmende vrees. Tel kens wanneer hij de kamer van mijn zoon binnen ging, verliet ik de vleugel van het gebouw, tot ik er zeker van was dat hij was vertrokken. Ik zette me over deze angst op den duur heen en wij allen voe len nu een toewijding voor hem, die aan verering grenst. De volgende dag, zondag, kwamen zes- a zeven honderd mensen naar het ziekenhuis om naar de toe stand van Hentz te informeren en om ons te verze keren dat ze aan ons dachten en voor ons zouden bidden. Hun deelneming is ons tot een enorme steun geweest. (Wordt vervolgd

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1957 | | pagina 4