Overtuigende overwinning (5—2) HjjHjH op bijzonder zwak België MAJEUR EN MINEUR IN DE KLEEDKAMERS FURIE VAN EEN EERZUCHTIG DUO Ci ™meisriTeeft yitwe- Geraffineerd binnentrio viert triomfen in onvervalst Hollands kwartiertje J DE DERBY IN CIJFERS PAGINA 7 MAANDAG 18 NOVEMBER 1957 nul was hei negeniien minuien na de rusi. Toen siokie Oranje's offensief. De basis voor de zilveren zege op eigen grond sinds iweeënvijfiig jaar geleden de eersie „derby der lage landen" is gehouden, was ge legd. Maar de eer voor de iriomf, die uit eindelijk mei 52 werd geboekstaafd, ging niet alleen naar Wilkes en Lensira. Hei Legioen jubelde ook voor Van Wissen, wiens reniree opmerkelijk overtuigend en glorieus was. Hei zong bovendien de lof van een negentienjarige jongeling de Zaankanier Kruiver die onbevangen meeborduurde aan hei fraaie pairoon, dai zijn huurlieden Wilkes en Lensira vernuftig op Feijenoords egale grasmat getoverd wensien. Dii vierial heefi de Belgen murw gespeeld en gedegenereerd ioi een tweede rangs team, dai de smadelijksie nederlaag van alle na-oorlogse derbies dreigde ie ondergaan. Dat het 52 werd, een draag lijke score dus, dankte België aan hei feit, dai Van der Hart, Nederlands centrale figuur in de verdediging, vierentwintig minuien voor hei einde geblesseerd de kleedkamer moest opzoeken. (Van onze sportredacteur) De repliek van de Oude Mannen is grandioos geweest. Zij, Lensira en Wilkes, moesten, nu Oranje's kans op een reis naar Zweden toch was verkeken, dan maar meieen plaats maken voor de jeugd. Zo had hei gezag beschikt. De jon geren faalden echter en daarom gleed de heioranje trui andermaal over de schouders van de prominentste voetballers, die Ne derland de laatste vijftien jaar heeft gehad. Zij te oud, te kwetsbaar? Wee de arme Bel gen, die de furie van dii eerzuchtige twee tal moesten trotseren. Wilkes, met de rechterknie in afwachting van een nood zakelijke operatie stevig verpakt in een wikkel van windsels en watten, speelde een van de beste wedstrijden als international. Lenstra, minder actief en minder beweeg lijk, maar geniaal op beslissende momen ten, vierde zijn veertigste interland met het uitdelen van vier passes, die een doel punt moesten opleveren. Zo werd een Bel gisch team ontredderd en naar een ver nietigende achterstand gevoerd. Vijf tegen Goede samenwerking Wilkes: strateeg Lenstra: geniaal Kruiver: meetoveren Van Wissen: stuwer Taakverdeling """"iiiiiiii fNari Merkwaardig slot Ongedroomd overtuigend is de wijze geweest, waarop 't Nederlands elt- tal België een van de pijlijkste na oorlogse nederlagen heeft bezorgd. On gedroomd, omdat de halfjaarlijkse strijd met onze zuiderburen nu eenmaal al tijd vol ongewisheden en spanning pleegt te zijn. Ongedroomd echter voor al, omdat na de wat hard aangekomen ontgoocheling in de wedstrijd tegen Oostenrijk getwijfeld werd aan de kwa liteiten van Wilkes en Lenstra. België kon echter in geen enkel opzicht de vergelijking met de Oostenrijkers weer staan. Coppens uitgezonderd bestond de voorhoede uit een aantal goed wil lende, maar in kwaliteiten ernstig te kort schietende lieden. Die aanvalslinie was volmaakt ongevaarlijk en speelde doorgaans bijzonder primitief. Wat werden een Mermans, Lemberechts of Anoul gemist! Maar ook België's de fensie was zwak. In het centrum ope reerde de bonkige Nelissen, wiens enige kwaliteit is dat hij hard tegen een bal en tegen eer tegenstander kan opbotsen. Intelligentie moet men bij hem niet zoeken en toen bleek, dat Nederland met een variant op de gebruikelijke speelwijze op de proppen kwam, wist Nelissen niet hoe een oplossing te vin den voor die inconventionele tactiek. En met Nelissen viel het hele Belgische verdedigingsblok met als gevolg twee verloren ronddolende kanthalves, Mees en Mathonet, op het middenveld. Kort om, er stond een Belgisch elftal in het veld, dat onvoldoende was in techniek, tactiek en tempo. Juist het grote gebrek aan tempo b(j de Belgen heeft de triomf van Wilkes en Lenstra mogelijk gemaakt. Negentig minuten op volle stoom spelen, mag men van het duo niet meer verwach ten. Maar. als de tegenstander ook maar even de ruimte om te spelen geeft, dan grijpen ze die gelegenheid om hun rijk gevuld arsenaal aan techniek en ver nuft te hanteren gretig aan. Met de minuut groeide de speelvreugde van Lenstra en Wilkes en dat leidde juist tot de verrassende score ze be trokken elkaar rijkelijk in het spel. Het vierde Nederlandse doelpunt is er een typisch voorbeeld van. Wilkes ruk te op. Lenstra zocht prompt de vrije positie en kieeg de bal toegespeeld. En, terwijl Wilkes doorstormde tot diep in het centrum van de Belgische defensie, stuurde Lenstra eerst Nelissen met een simpele schijnbeweging de verkeerde kant op, wachtte vervolgens tot Wilkes daar was waar hij zijn wil de en schoof vervolgens de bal precies voor de voeten van Wilkes. België's invaller-doelman Colette kon toen ook geen redding meer brengen. Het aandeel van dit tweetal in de score is trouwens bijzonder groot ge weest. Nederlands openingstreffer ont stond, omdat Lenstra na een fraaie rush van rechtshalf Van Wissen de bal zo bespeelde, dat vier Belgische ver dedigers tegelijkertijd uit positie ge speeld werden. Wilkes bood vervolgens een kans aan Kruiver, hetgeen 2-0 be tekende. Lenstra lanceerde daarna Wilkes, waardoor de Belgen binnen acht minuten een achterstand van 3-0 kregen. Hoe het kwam, dat de Belgen zo gemakkelijk en snel te over rompelen waren? Och, het re cept was eenvoudig. Men wist immers van spil Nelissen, dat hij weinig voetbaltalenten had. Men wist ook, dat hij zich het prettigste voelde met een „stormram" als tegenstander. Die kon hij wel klein krijgen. Oranje is daarom zonder middenvoor gaan spelen. Kruiver debuteerde weliswaar wel met een „negen" als rugnummer, maar hij opereerde voornamelijk achter de voorhoede. Eerst als vanuit de defensie al switchend ten aanval werd getrokken, ging Kruiver mee naar voren. Zo werd Nelissen uit het centrum weggelokt, maar prompt sprong dan een Nederlander in het gat in de Belgische defensie, waarna het vonnis werd geveld. Bij die tac tiek hoorde natuurlijk een midden linie met stuwende kanthalves. Wel nu, dat was een kolfje naar de hand van Van Wissen. Steeds weer storm de de blonde Maastrichtenaar vanaf het middenveld mee naar voren, soms zelfs, als een zesde aanvaller tot in het voorste gelid. Hij deed het voortreffelijk, zich daarbij bijzonder goed instellend op wat nu eenmaal verlangd wordt als men enigszins op voet van gelijkheid wil meeborduren in het precisiewerk, dat Lenstra en Wilkes bij intuïtie leveren. nu eens op links, dan weer op de rech tervleugel, om met zijn zuivere pas ses voor Wilkes en Kruiver kansen te scheppen. Een hoge voorzet werd door Kruiver naast het doel gewerkt, een kogel van Wilkes belandde in de armen van doelman Colette, na de rust in gevallen voor Leijsen die aan de bot sing met Van der Kuil een lichte her senschudding had overgehouden. Colet te bleef het lot van zijn voorganger echter niet bespaard. In de vierde mi nuut doceerden Lenstra en Wilkes ideaal samenspel. Er was geen kruit tegen gewassen. Wilkes schoot in en het legioen brulde: „Abe, Abe!" De twee buitenspelers Carlier en (Vervolg op pagina 9 Het mooiste doelpunt van de wedstrijd, de treffer van Wilkes, die de stand op 4-0 bracht. Wilkes was vele seconden eerder bij de bal dan de ver uit zijn heiligdom gesnelde Belgische doelman Colette. Nederlands beste aanvaller speelde de bal beheerst door en maakte daarna in volle ren een luchtsprong om de moedige Belgische doelman te ontlopen en niet te bezeren. (Van onze verslaggever) De eerste handdruk van de bonds- trainer Schwartz, was voor mid- voor Kruiver. De negentienjarige PSV-er had zijn belangrijke rol in de Nederlandse aanvalstactiek op voor treffelijke wijze gespeeld. Schwartz stak dit niet onder stoelen of banken. ..Kruiver speelde geweldig" sprak hij. Kruiver was dol gelukkig. ,,In het be gin voelde ik me wel wat nerveus, inaar dat veranderde al gauw. Tussen Lenstra en Wilkes is het goed spelen. Die Nelissen wilde mij bang maken. «11 zei dat hij me er wel uit zou schoppen. Het plan om achter de voor- ,"°cde te opereren is goed ge hikt" vertelde Kruiver, die haastig gebruik maakte van het recht van shl debutant om zich het oranje- tp *0e te eigenen. Iets wat ook een evreden, maar vermoeide Wilkes heed, al had hij er dan al acht en 'Wintig interlands opzitten. Bondstrainer Schwartz verkeerde in een uitbundige stemming. De Neder landse voetbaldictator was vol lof over het spel van het Oranjeteam dat htj dynamisch en intelligent noemde. „Jammer van die twee tegenpunten. Ik wil niets van Kraay zeggen, maar als Van der Hart er niet was uitge gaan, had het zo ver niet gekomen". De Nederlandse aanvoerder streek met een pijnlijk gezicht over zijn knie. „Coppens heeft me goed geraakt. Rik speelde beslist niet onsportief, ik geloof dan ook niet dat hij het met opzet deed". De heer Kruiver, voor zitter van de technische commissie, was vol lof over het spel van de half- linie. Vooral over Van Wissen was hij goed te spreken. „Hij was overal en stuwde uitstekend". e stemming in de Belgische kleed kamer was uiteraard geheel anders. Er werd weinig gespro ken. Op een bank lag doelman Leij sen, die voor de rust bij een botsing met Van der Kuil aan het hoofd ge wond werd. De Belg had de gehele tweede helft in de kleedkamer gele gen. Pas na afloop constateerde een dokter dat de Antwerpenaar een lichte hersenschudding had opgelo pen. Hij gaf onmiddellijk opdracht de onfortuinlijke doelman naar een Rot- terdéfms ziekenhuis te vervoeren voor het nemen van foto's. „Ik vind het leuk voor de Hollan ders" sprak Coppens. „Jullie hebt nu kunnen zien wat een Lenstra en Wil kes waard zijn. Jaren lang zijn zij i aan de kant gezet en nu is men vol m lof over hen", klonk het minachtend uit de mond van de Antwerpse vis boer. „Gewoon een triomf van de techniek hè". Aanvoerder Mees gaf ronduit toe dat België er in was gelopen. „We hadden die stunt van Kruiver niet verwacht. Lenstra en Wilkes waren geweldig. Het is niet te zeggen wie van de twee de beste was. Ze speelde beiden hun eigen spelletje en ze de den het geweldig". Spil Nelissen was na afloop een somber gestemd man. Ook hp gaf toe dat hij niet op een midvoor in terug getrokken positie gerekend had. Ne lissen was vol critiek over het spel van de Belgische binnenspelers Houf en Vandenberg. „Je zag ze nergens. We stonden met vijf verdedigers te gen zes aanvallers. Daar was niet te gen op te boksen", vond de reus van Verviers, die het spel van Kruiver bepaald niet zachtzinnig noemde. De Zweedse scheidsrechter Lundell. op het laatste nippertje de vervanger van de zieke Ahlner, was vol lof over het sportief verloop van de wedstrijd. Volgens hem waren Lenstra en Van En dit was de reactie op de vierde treffer. Wilkes en Lenstra vallen elkaar in TT de armen. Kruiver komt lachend toegelopen. der Hart de uitblinkers. BELGIË LOOPT ARGELOOS IN ^an onze speciale verslaggever) Rsti^ ?.e bondscoach Schwartz Spil Nelissen liep (r st°PPer" *"~~l ele Be aan de hand van een'briii» stra nn opn PYPPiiPi-mwi. i^nte Len met hem het gehele nLf6?00® in' e" balelftal. Debutant Kru aan de hand van een briljante*! atra en een excellerende Wiik» moeilijke rol voortreffelijk zljn 'ands eerste binnentrio heeft hiervan Jeprofiteerd op een wijze, die het llokvolle Feijenoordstadion in ver gering bracht. In deze vijf en twin- pSste naoorlogse ontmoeting niet ?e,gië beleefden vijfenzestigduizend ^«schouwers iets, wat zij gedurende laatste jaren van het nationale t Ral niet meer gewend zijn: de k'°mf van een onvervalst „Hollands v^rtiertje". Voetbal op h??.g "T onaan4resulteerde in een SC J hij dnJMstbare voorsprong van 3° Rroeia rust- een voorsprong d»e uit- fers vlT1 d* ietwat feestelijke cij- hemXV' halverwege de tweede se team ,,iV>en bleek het Nederland ren „T u,t&eraasd Ziin helden wa hapten T°ei(,: Lenstra en Wilkes aansc„teTLr adem. Dat Belgie nog ter uitsli.u kwam, dankt het ech ten van rlend aan zwakke momen- Duivoic i ranje's defensie. De Rode ten konden met twee tegenpun- deze u bUmage voorkomen. Om ste "Zllveren derby" met de groot- beëi„oP0rl°ese nederlaag te moeten heei a,Sen zou voor hen ook wel r5 geweest zijn De België begint goed 8entientTeüs trillende voet van de ne- 2 §e Kruiver gaf op het teken ^eedse scheidsrechter Lundell van de eerct "'^use scnetasrecHuei xjuuucB van een 1 tikje. Niet voor het begin ham het -"ederlandse aanval. België e Rod T?e* namelijk direct in handen. Voor e Duivels voelden kennelijk vee,l denvern" °.verrompeling. Op het mid- ®radp„ ®'Uitten zij echter op een vast- dburcie an Wissen en Klaassens. Het eer .A tot ruim drie minuten spelen g'sche vaderlandse voorhoede het Bel- w°°rzet tgebied binnenstormde. De °°d d Vfn Carlier was te scherp en Leissen de gelegenheid Werkelijk aan het spel deel te ®hten d J aan net spel 0 ba 2 B.elgië bleef iets sterker, maar bet pp minuten zorgde Nederland voor stfakk gevaarlijke moment. Een i°or a Pass van Klaassens rolde uit >tlnp„ voet van Wilkes. De rechts- 'e v omspeelde enige Belgen en lost- ^kel;„ gens een keihard schot dat v over de lat suisde. Kort hier- uurde Wilkes opnieuw in de rich- Eén lichte voetbeweging van Lenstra en Van Wissen kan ongehinderd oprukken. Vijf Belgen waren toen machteloos. Nederlands eerste doelpunt. LeifserR belLet Belg'sehe doei, waarin Dp m rec,ding bracht. individuÈufstiI„v?en zich door deza feRe, de wijs brengen niet van bineerde vlot A un voorhoede com- zijn vaak verrl«p„a,rschafte zich door vleugelspelers Orjnn6 felling - de wisselden dikwijls"® U? !>itersJ ver" dige kansen. zQ trT n0" Coppens de bal, Via vTTVulsleider Orlans in vrije positie. Het sLh G8. e" langs de kruising naar de trihnË £g beide halfspelers Maes eo fc D! probeerden het van verre afstand^M^ dan een De Munck in glijvlucht be reikten zij met. c' De" Oranje wordt sterker Het zwoegen van Van Wissen en Klaassens bleef met zonder resultaat. Langzaam maar zeker verdrongen zij hun Belgische collega s van het mid denveld Eerst nu bleëk er iets van een Nederlandse aanvalstactiek. Kruiver fungeerde als teruggetrokken midvoor. Hij speelde een belangrijke rol in de aanvallen die in de middenhme wer den opgebouwd, zijn opmerkelijke snel heid stelde hem in staat om ook in liet Belgische doelgebied aan de com binaties deel te nemen. Het was de PSV-er die doelman Leijsen tot een katachtige sprong dwong. Een geralti- neerde pass van Wilkess bood hem de gelegenheid tot het afvuren van een verraderlijk schot. Nederland werd sterker en gevaarlij ker. De „zilveren derby" was nog geen half uur oud, toen iedereen dacht dat oranje een voorsprong zou gaan nemen. De Belgische achterhoede stond bij een simpel overstapje van Lenstra als aan de grond genageld. Wilkes, met de bal aan de schoen, rukte ongehinderd op, in de richting bal op het hoofd van Wilkes, die door- kopte naar Kruiver. Nelissen was af wezig en Oranjes midvoor maakte een hele draai, om daarna Leijsen een ver geefse sprong te laten maken. (2—0). Een flitsende combinatie tussen Kruiver en Van der Kuil resulteerde in een der de treffer. Lenstra richtte onzuiver, maar Wilkes maakte dit voor hem goed. Een korte voetbeweging en de bal sloeg opnieuw tegen het Belgische net. Voor doelman Leijsen, gewond na een bot sing met Van de Kuil, werd het ver blijf in het Belgische doel een sombere aangelegenheid. Nederland bleef opper machtig en benutte de mogelijkheden, die door het zwakke optreden van spi] Nelissen, ontstonden. De Belgische backs voorkwamen voorlopig een gro tere achterstand. Van Brandt haalde een kopbal van Wilkes van de lijn en Dries kreeg, kort voor de rust, een ovationeel applaus, toen hij een knappe omhaal van Kruiver op weergaloze wijze uit het lege doel werkta Lenstra-Wilkes briljant Het overwicht ivaarmee Nederland de eerste helft beëindigde, werd na de rust voortgezet. Weer drong de ploeg ver op en opnieuw kwam België in de ver drukking. Lenstra deed schitterende dingen. Actief als hij waf} verscheen hij van het doel. Er vertrok van zijn voet een geweldig schot dat buiten het be reik van de vertwijfeld uitvallende Leijsen tegen de kruising beukte. Uit stel van executie. Van Wissen scoort De grote man van dat ogenblik, de Maastrichtenaar F ons van Wissen, ging zijn prestatie van de vorige derby her halen. De rechtshalf drong ver door in de Belgische verdediging en trof hier een Lenstra, die hem volkomen be greep. De bal ging op het enig juiste moment terug naar Van Wissen, die oog ra oog kwam met Leijsen. De Limbur- ïfL 0Oie9 de baI feilloos in het net en J„iand leidde na nog geen half uur Peien met 1o. Deze fraaie treffer stak in bet kruitvat. Nederland emmeerstaanbaar op. De Belgen ra paniek. De stunt van M ~f.erkte op zijn best. Stop- perspil Nelissen zocht wanhopig naar zijn tegenstander. Die was er nu eens met, dan weer wel. Dit bracht de lange man uit Verviers van de wijs. Hij liep zijn medespelers in de weg en in het centrum ontstonden grote ope ningen. De massa voelde het: doelpun ten konden niet uitblijven. In de zes en dertigste minuut nam Carlier zijn zoveelste corner. Hij plaatste daaruit de Het Nederlands elftal, dat de Belgen met 5-2 versloeg. Staande van links naar rechts: Van Wissen, Wiersma, Kuys, Klaassens, De Munck en Van der Hart. Daaronder in dezelfde volgorde: Van der Kuil, Wilkes, Kruiver, Lenstra en Carlier doelman in actie schoten op doel te nemen doelschoppen hoekschoppen inworpen vrije schoppen buitenspel NEDERLAND BELGIË eerste helft tweede helft eerste helft tweede helft 22 23 28 21 9 6 2 9 7 7 6 6 5 2 2 5 8 5 8 12 13 7 3 114 3 Zo ontstond, ook al omdat Klaassens zich goed aanpaste en zijn spel werd opgetrokken aan dat van zijn mede spelers, een door Nederland bijzonder sterk bezet middenveld, van waaruit de Belgen werden bestookt en ver slagen. Nu dient natuurlijk niet uit het oog te worden verloren, dat Klaassens en Van Wissen ongestraft zoveel zorg aan de aanval konden besteden omdat hun directe tegenstanders, de Belgische binnenspelers Van den Berg en Houf, bijzonder zwak waren. Opmerkelijk was bij dit alles, dat de belegering van het Belgische doel hoe constant die ook werd volgehouden toen Oranje eenmaal op volle toeren draalde bijzonder beheerst werd uitgevoerd. Iedereen vervulde zijn eigen rol. Van Wissen en Klaassens onderhielden met Kruiver het contact met de „voorst# linie", waarbij Kruiver telkens ver volgde met op het juiste moment wer kelijk middenvoor te gaan spelen. Wil kes, vervolgens, was de grote dirigent van de aanval, die met dribbels en schijnbewegingen telkens weer die bliksemsnel uitgevoerde schaarbewe ging de Belgische verdediging uit positie trok. Lenstra dan zorgde er voor, dat de bal precies op maat voor de voeten van de schietgrage aanvaller belandde. Simpel dus van opzet, maar geraffineerd van uitvoering, at was de aanval, het verhaal van de triomf dus. Het zal U zijn opgevallen, dat de namen van Oranje's vleugelspelers, Van der Kuil en Carlier, nog niet één keer zijn genoemd. Begrijpelijk overigens, omdat niet alleen alle aandacht zich concentreerde op het centrum, maar omdat het spel zich daar ook goed deels heeft afgespeeld. Carlier is nog wel in het spel betrokken en dan weerde hij zich voortreffelijk. Van der Kuil daarentegen heeft hele perioden geen bal toegespeeld ge kregen. Dat heeft zijn uitwerking niet gemist, want toen de kleine Ajacied tegen Oostenrijk de beste aanvaller zo nu en dan wel de bal kreeg, had hij het juiste ritme al verloren. Oranje heeft, noodgedwongen, nog een tweede debutant in het veld ge bracht. Kort na het vijfde doelpunt namelijk raakte Van der Hart na een duel met Coppens geblesseerd. Kraay kwam hem vervangen en kreeg toen de ondankbare taak het tegen Coppens te moeten opnemen. De Belg, die gaan deweg steeds lustelozer was gaan spe len, omdat Van der Hart hem na een wat moeilijk begin steeds meer in be dwang had, veerde plotseling op. Hij kreeg een nieuwe kans tegen een nieuwe, veel onervarener tegenstander. En zo kon het gebeuren, dat de rust en de autoriteit, waarmee vooral na de hervatting alle Belgische aanvals- pogingen onschadelijk werden gemaakt, in de Nederlandse verdediging ver dwenen. Wiersma en Kuys begonnen onzekerder te spelen en Klaassens en Van Wissen moesten toen hun aanval lende rol wel laten varen. Kort voor het einde buitte Coppens die plotse linge verandering uit. Hij scoorde wel iswaar zelf niet, maar tot twee keer toe legde hij de bal voor de voeten van een teamgenoot, die daarna De Munck zonder moeite kon passeren.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1957 | | pagina 7