MUZIEKdie niet mooi hoeft te klinken
DE ECHTE JAZZ WORDT IN
DISCREDIET GEBRACHT
K.L.M.-vliegers
niet meer zo
eensgezind?
Een ontmoeting tussen
emotionele expressie en
verstandelijke beleving
Vredesmanifest van 64
communistische partijen
SINTERKLAAS-SURPRISE
Gevlucht wegens
belastingschuld
Gebruikelijke propaganda
Opbrengst Actie
Toverbal
ƒ275.000
f.269.-
Salariskwestie
Anti-communistisch
front op Z.-Sumatra
Geveltourist bezorgde politie
Joegoslavië wilde niet
tekenen
ZATERDAG 23 NOVEMBER 1957
PAGINA 9
m.t-w3^
Geef een Remington Portable, want ook de SINT vindt:
Typen is typerend voor
P1
r&t'darVe"raa^6TeZna^tr"Êen bi-
verscherpt heeft een woo?d3i?Sti Waren
de K.L.M.- met klem
Xnp.
Communique to p-conferentie
deze moderne tijd!
Advertentie
Ongeveer tweehonderd K.L.M.-piloten
«ijn het gisteravond, tijdens een verga-
van de twee verenigingen van
^■"•-vliegers, naar het schijnt niet
eens geworden over een volgende stap
™et salarisgeschil. De vergadering
was uitgeschreven om de situatie, ont
staan na hei onderhoud dat de minis-
J®r van sociale zaken en volksgezond
heid aan een delegatie van piloten heeft
verleend, nader onder het oog te zien.
Terwijl enkele bestuursleden aan het
begin van df bijeenkomst verklaarden,
dat na afloop mogelijk mededelingen
zouden kunnen worden gedaan over een
constructief voorstel van de zijde van
de vliegers, moesten zij vannacht om
over twfeeën, na ruim zes uur verga
deren volstaan met de verklaring, dat
over het verloop van dr bijeenkomst
geen enkel commentaar kon worden
verstrekt. Er is, zo werd evenwel ver
klaard, geen nieuwe ledenvergadering
uitgeschreven. Verscheidene vliegers
waren reeds tijdens de vergadering ver
trokken. Een en ander heeft de indruk
gewekt, dat onder de K.L.M.-piloten
ernstige verdeeldheid heerst over de te
volgen politiek.
Naar verluidt heeft minister Suurhoff
de delegatie van piloten de suggestie
gedaan, te trachten tot overeenstem
ming te komen op basis van de voor
stellen, die de K.L.M.-directie reeds eer
der heeft gedaan en di - een technische
herziening ten aanzien van de promo
tie en de pensioenering van de vliegers
omvatten.
HiS,'?t-ert'issen schijnt ook de K.L.M.-
riej. viei salaris-kwestie thans min-
Palingen die t*6 achteil; beperkende be
zen en diin«l aanzlen van vrije rei-
waren lzerl van het personeel
de KLM-emnlovk'°m te voorkomen dat
ge van «SPJX" J^Jueel ten «^P1"
meer met vlieetuhJ n de vliegers niet
-i0 naar Schiphol zoudlt" iSe maat:schap"
eren, zijn enigSzinaudfr kunnen terug-
Alle politieke partijen in Zuid-Su-
matra heb ben zich verbonden een ge_
meenschappelijk front te vormen te-
peil de communistische partij tijdens
de regionale verkiezingenwelke de
volgende maand in deze provincie zul-
len worden gehouden. Tevens hebben
zij op zich genomen tydens de ver
kiezingscampagne ^en aanvallen op
elkaar te zullen doen. Aldus meldt het
Dit artikel bedoelt een bijdrage te
leveren tot dat beter begrip. Een plei
dooi hoeft het niet te zijn. De waar
achtige jazzmuziek pleit wel voor
zichzelf.
Het zij al meteen gezegd en volmon
dig toegegeven: de komaf van de
jazz, de instrumentale jazz, die
in het begin van deze eeuw met name
in New Orleans, de havenstad aan de
Mississippi voor het eerst werd ge
hoord, is verre van rooskleurig. Doch
wanneer men de jazzmuziek zou willen
afwijzen vanwege het milieu, waarin ze
ontstond en werd „grootgebracht", dan
geldt dit verwijt, dat dus kennelijk van
beschaafde huize komt, toch eerder die
beschaving zélf dan de jazz. Van oor
sprong is de jazzmuziek immers de
muziek van een slavenvolk. Z0 is de
tot klank gew rden ellende van de ne
gers, van die honderdduizenden zwar
ten, die sinds de zestiende eeuw door
West-Europese kolonialen van het mee
dogenloze type uit de binnenlanden van
West-Afrika naar o.a. de zuidelyke sta
ten van Noord-Amerika werden overge
bracht. Zo zij de beestachtige transpor
ten hadden overleefd dienden zij onder
een gloeiende zon en door zweepslagen
getekend tot lastdieren op de eindelo
ze plantages. Zij hadden slechts plich
ten, waaraan z0, vaak via afschuwelij
ke martelingen, werden herinnerd. En
toen zij, na de Amerikaanse burgeroor
log, bij de afschaffing van de slavernij
(1865) eindelijk rechten kregen, hadden
deze niet veel meer te betekenen dan
dat ze in officiële stukken stonden ge
noteerd. De geestelijke slavernij, de
vernedering en de verguizing bleven en
men behoeft zich slechts de affaire
Little Rock te herinneren om zich te
kunnen realiseren, hoe verbeten de ras
senhaat een honderd jaar geleden moet
z0n geweest.
Vanaf de plantages trokken de negers
naar de grote steden, waar zij in aange
wezen kwartieren een erbarmelijk le
ven leidden en ter compensatie voor
hun bitter bestaan de trieste troost
zochten in bloedige vechtpartijen om
niets, in drank, verdovende middelen
en ontucht. Er scheen geen ander
perspectief.
In deze atmosfeer zijn de Blues ont
staan (to feel blue - in de put zitten)
het wereldlijke lied van de neger, waar
in h\j op zpn eigen primitieve maar
regelrechte wpze zpn barre leven uit
zong, zwaarmoedig en wanhopig, dan
wel maar dan toch niet zonder een
ondertoon van vertwijfeling en desillu-
®'e de spot met zichzelf en iedereen
afr zi'n minderwaardigheidsgevoelens
mora8eerde in een soort van Paljashu-
bena? karakter van de Blues is mede
end geweest voor de negroïde ac-
Advertentie
Toen patrouillewagen 12 van onze hoofd
stedelijke politie gisteravond langs de
gebruikelijke route reed, meende een van
de twee inzittende agenten op een gevel
naast een groot bankgebouw onraad te
bespeuren. Naast de schoorsteen stak
namelijk duidelijk het silhouet van een
zittende man af tegen de heldere lucht.
Terstond parkeerden zij hun wagen in een
zijstraat en snelden naar het bewuste
huis. Nadat zij gebeld hadden en de
slaperige bewoner een korte uitleg hadden
gegeven, slopen zij de trap op en kropen
door een zolderraam op het dak. Zij
schrokken van een merkwaardig geluid
dat veel weg had van het hinneken van
een paard. Wat was dat nou.... Maar
zie: de gebogen figuur bleek Sinterklaas te
zijn en in de dakgoot stond zijn schimmel
„Nachtmerrie" geheten. Eerbiedig kwa
men de politiemannen naderbij. „Wij
meenden onraad te bespeuren, Sint
Nicolaas", legden zij verontschuldigend
uit. „Nee, vrienden", zei de goed-héilig-
man bedachtzaam, „het is goed volk zoals
u ziet". De linkerhand van de Spaanse
bisschop speelde onder het spreken met
zijn patriarchale baard. In de rechterhand
hield hij een mooi boek. „Kijk, vrien
den", zei de Sint, „ik stond op het punt
dit excellente boek hier in de schoorsteen
heÖ nognnktP£nselin? beda<*t, dat ik
weet eraag wat fl? 8elezen had- En ik
weet graa^, wat )k aan de brave kin
deren geef... alleen het mooithP" De
Sint knipoogde welwillend tegen hen en
legde vervolgens uit, dat het album De
T3/-»n+A Drnnm van rs»
Bonte Droom van het Circus" zo snar,
nend was dat hij twee uur achtereen^"
het dak had zitten lezen, „ik ben u er
kentelijk, dat u me weer geroepen hebt
tot mijn wereldse en geestelijke plichten'"
En als teken van zijn dankbaarheid gaf
de Sint de dienaren van Hermandad
ieder zo'n album cadeau. Dankbaar ver
wijderden zij zich om dit heuglijke feit te
gaan rapporteren en op dit ogenblik zit
zelfs de hoofdcommissaris het album uit
te spellen! Koopt ook u dit unieke Sinter
klaas-geschenk bij uw roomboterleveran-
cier of bestel het rechtstreeks bij Kantoor
Roomboteralbum", Postbus 47, 's-Gra-
venhage. U krijgt dan het album per
omgaande toegezonden onder rembours.
De bijbehorende plaatjes ontvangt u
gratis voor rijksbotermerken. U vindt zo'n
merk op elk pakje roomboter. Volg het
voorbeeld van de goede Sintvoor
slechts 2.50 geeft u het mooiste Sinter
klaascadeau! Enneem niet alleen voor
de zondag, maar ook voor de Sinterklaas
een pakje extral
centen in de ontmoeting, die de authen
tieke jazz is geworden, tussen de na
tuur en de cultuur, de primitiviteit en
de beschaving, de emotionele expressie
en de verstandelijke beleving. In mu
zikaal opzicht is z0 de verbinding ge
worden tussen het Afrikaanse ritme en
de negroïde speelwijze enerzijds en de
Europese melodie en harmonie en het
desbetreffend instrumentarium ander
zijds. Naarmate deze ontmoeting werd
verinnigd, naarmate de „zwarte" mu
ziek allengs meer de „blanke" invloed
onderging, is zij gecultiveerd geworden
in die zin, dat haar muzikale primitivi
teit werd veredeld en ontwikkeld. Of
schoon bjj deze ontwikkeling de typi
sche kenmerken van de authentieke
jazz, de negerjazzmuziek, in principe
aanwezig bleven, valt niet te ontken
nen, dat tengevolge van deze cultive
ring de jazzmuziek veel van haar oor
spronkelijk en spontaan en daarom zo
aantrekkelijke karakter heeft verloren.
Veel van de weerstand, die men ten
opzichte van de jazzmuziek ont
moet, is terug te brengen tot de
omstandigheid, dat velen de jazzmu
ziek plegen te beluisteren en te beoor
delen naar de maatstaven, die voor de
klassieke muziek gelden, naar het mu-
ziekgevoel, waartoe de Westeuropese
cultuur heeft opgevoed. Men w0st de
jazzmuziek af, omdat haar geluid voor
al in str0d is met wat mooi en schoon
klinkt volgens de traditionele aestheti-
sche normen, die voor de klassieke
toonkunst gelden. Men zou zo echter
ook de Chinese muziek wel kunnen ver
werpen.
Bij de'jazz gaat het er in eerste in
stantie niet om of de muziek mooi
klinkt, of de klanken schoon zpn. B0
de jazzmuziek gaat het vooreerst om
de uitdrukking. Niet om het muzikale
zeggen als zodanig, maar om de ma
nier van zeggen. Of deze expressie een
mooi of geen mooi geluid heeft, is een
b0komstigheid, ondergeschikt aan de
expressie. De jazzmuziek ontleent haar
waarde en haar schoonheid aan de
waarheid, de zuiverheid van haar uit
drukking.
Sterk treedt in dit verband een an
der wezenlijk onderscheid tassen de
Europese muziek en de jazzmuziek
naar voren. Het is het improvisatorisch
karakter van de jazz, dat wordt be
paald door een vérgaande vrije persoon-
lijke creatie van de deelnemers. Jazzmu
ziek wordt „gecomponeerd" zou men
kunnen zeggen op het moment, dat ze
wordt geïmproviseerd, hetgeen uiter
aard geschiedt binnen de bestaande
muzikale wetten.
Wanneer er bjj een verdere muzika
le ontmoeting tussen de negers, die
veelal geen noot konden lezen, en de
blanke vakmensen, op schrift gestelde
muziek wordt gebruikt, dan is er
slechts sprake van het geven van richt
lijnen, van suggesties. De jazzmuziek
verliest weliswaar haar zuiver impro
visatorisch karakter, indien z0 tevoren
wordt „uitgeschreven", maar ook dan
nog zou ze jazz kunnen zijn. Een ander
typisch kenmerk van deze muziek is
immers de vrjje intonatie, waarbij de
jazzspeler bijvoorbeeld de tonen van
de gegeven melodie of van zijn varia
ties stel dat deze in partituur zou
den staan niet rechtstreeks aanzet,
maar ze van onderen of van bovenaf
benadert, via gearticuleerde of ineen-
vloeiende tussentonen. Het vibreren of
het „growlen" van de tonen zijn andere
intonatievormen. Naast de techniek
der instrumentvoering is het juist deze
intonatie, deze persoonlijke interpreta
tie in de klankvorming, die de ene jazz
musicus van de andere onderscheidt.
Daardoor ook zijn de grote „solisten"
der jazzmuziek niet te imiteren.
Er is nog een andere factor, welke
bij velen oorzaak is van een negeren
of afwijzen van de jazzmuziek. Het feit
namelijk, dat, nadat het thema-met-va
riaties-principe van de muziekvorm
jazz zich van de eerste simpele primi
tieve vormen is gaan ontwikkelen tot
meer en zeer gecompliceerde construc
ties, het steeds moeilijker is geworden
de jazz, de improvisaties met name,
te volgen en te verstaan en op grond
daarvan een stuk jazzmuziek al dan
met te kunnen waarderen. Het vereist
doorgaans een geschoold oor en een
fijngenuanceerd muziekgevoel.
Een moeilijkheid daarbij is, dat de
jazz als alle andere geïmproviseerde
muziek, muziek „in de tyd" is. Een
stuk jazzmuziek is bü wijze van spre-
kep geschiedenis geworden op het mo
ment, dat het gespeeld is. Het zou, zo
als dat het geval is met veel authentie
ke jazz, voorgoed verdwenen en ver
loren zijn als de grammofoonplaat niet
was uitgevonden. Meteen valt de apar
te plaats op, die de grammofoonplaat
in de jazzmuziek inneemt. Men zou
haar de „partituur" van de jazz kun
nen noemen, een partituur echter, die
niet (na) te spelen is.
Het is evident, dat waar de jazz
muziek oorspronkelijk muziek
van de negers is haar karakter
in sterke mate wordt bepaald door de
opvatting, die een neger over muziek
heeft en die nu eenmaal de onze niet
is. Voor de neger is de muziek niet een
soort van luxe, maar een natuurlijk uit
drukkingsmiddel, dat een intense phy-
sieke binding heeft en zeggingskracht
put uit de sterk ontwikkelde, natuur
lijke negroïde ritmiek, het oer-levens-
ritme, dat (nog) niet wordt opgevan
gen en gericht door de cultuur van de
geest. De neger beleeft zijn muziek in
de meest letterlüke zin des woords met
hart en ziel en zinnen. Het verklankte
levensritme wijzigt zich bü de neger
niet, wanneer vreugde zou verkeren in
droefheid of een feestelijke uitgelaten
heid in een intieme devotie. Het ritme
en de bijbehorende instrumentale en
vocale klanken veranderen slechts van
kleur, van sfeer, van uitdrukking.
Voor de neger is zingen een verhe
vigde vorm van spreken en functio
neert een instrument als verlengstuk
van zpn zingen en vaak van al z0n
physieke expressiemogelijkheden zijn
gezicht, zijn handen en voeten, armen
en benen, z0n hele lijfelijke zpn.
Al deze negroïde muziekkenmerken
hebben zich behalve in de Blues ook in
andere negroïde „bronnen" van de
eigenlijke jazzmuziek gemanifesteerd
zoals, tijdens de periode der slavernij,
in bijv. de plantage- en de roeiliederen,
alsook in het geestelijk lied van de ne
ger, de „gospelsong" en na die pe
riode in die aparte rag-pianostijl.
Deze negroïde muziekkarakteristiek
heeft zich vermengd met facetten van
het Europese muziekidioom, de invloed
van de marsmuziek en de verschillende
soorten volksmuziek.
New Orleans was rond de eeuwwis
seling een conglomeraat van allerhan
de blanke en zwarte volkeren en rassen
en in geen andere stad werd zoveel en
in zo'n grote verscheidenheid muziek
gemaakt als in die havenstad aan de
monding van de Mississippi. Op de
vraag wanneer en hoe de jazzmuziek
nu precies is ontstaan, kan het ant
woord slechts luiden, dat ze op een of
andere manier uit de bovengenoemde
elementen is gevormd en op een ge
geven ogenblik in New Orleans en an
dere steden van Noord-Amerika over
al werd gespeeld.
Zeker is intussen, dat de jazzmuziek
oorspronkelpk het karakter droeg van
saamhorigheidsmuziek, een muziek ook
waarmee de negers hun minderwaar
digheidscomplex probeerden te „over-
blazen" en waarmee ze, onderling wed
ijverend in originaliteit, de blanken wil
den tonen, dat zü hen tenminste er-
De ontvanger der directe belastin
gen te Purmerend heeft beslag laten
leggen op alle roerende goederen, toe
behorend aan een 58-jarige aannemer
uit Haamstede op Schouwen-Duiveland
in verband met een belastingschuld aan
de staat der Nederlanden van 97.390.07
De belasting is verschuldigd over de
jaren 1954 tot en met 1957, o.m. voor in
komstenbelasting. omzetbelasting en ver
mogensbelasting. De aannemer is uit
Haamstede vertrokken zonder achterla
ting van een adres. Verondersteld wordt
dat h0 naar Frankrijk is uitgeweken.
Vertegenwoordigers van communisti
sche partijen uit 64 landen waaronder
ook Nederland hebben op een bijeen
komst te Moskou een manifest onder
tekend, waarin een oproep tot de vol-
In de havenkroegjes van New Orleans aan de monding van de Mississippi is de instrumentale jazz geboren.
gens de baas in waren, in hun eigen
muziek, in de w0ze althans, waarop z0
deze speelden.
Het zou hier te ver voeren, de ont
wikkeling van de jazzmuziek via
de grote verscheidenheid in
„scholen" en „stijlen" tot en met het
huidig experiment, de jazz te verbin
den met de symfonische muziek, uit de
doeken te doen. Het zou een bespre
king betekenen van tenminste een klei
ne honderd van de meer dan vierdui
zend jazzmusici, die in de loop van de
ontwikkeling der jazzmuziek naam heb
ben gemaakt. Het is slechts onze be
doeling geweest de oorsprong van de
jazzmuziek en daarmee haar karak
ter aan te duiden, een karakter, dat,
ook in de moderne jazz, verschilt van
dat van de Europese kunstmuziek en
evenzeer van dat van al die amuse
mentsmuziek, die als jazz wordt opge
diend. (Jazzmuziek is bü voorbeeld be
slist geen dansmuziek). Niet op de laat
ste plaats ook van die jazzmuziek
ook al worden er zelfs de namen aan
verbonden van de grote musici, Arm
strong inclusief welke haar toevlucht
zoekt in de commercialiteit. Die jazz,
die zich met een geluid en in een sfeer,
die met een eerlijke muzikale expressie
niets of nauweiyks iets van doen heb
ben, richt zich tot de smaak van 'n pu
bliek, dat hard genoeg kan joelen en
fluiten, maar het onderscheid niet kent
tussen de echte jazzmuziek, die om de
muziek wordt gespeeld en het geschet
ter van een trompet, het geloei van een
saxofoon of een sensationele, opwinden
de cadans van bekkens en trommen ter-
wille van een gunstige recette. Dfe jazz
muziek vraagt niet om klaterende ova
ties, nog minder om half afgebroken
concertgebouwen. FRITS VERHORST
Een bedrag van 225.000,- aan het
Nationaal Comité Hulpverlening Hon
gaarse volk en van 50.000,. aan het
Nederlandsclie Roode Kruis heeft ds. N.
O. Steenbeek namens de Nederlandse
Jeugd Gemeenschap vanmorgen over
handigd. Dit is het voorlopige resultaat
van de Actie Toverbal, die de Neder
landse jeugd in het voorjaar begonnen
is. In totaal zijn anderhalf miljoen to
verballen, waarvan vele met verrassin
gen, verkocht.
Een groot deel van het geld zal be
stemd worden voor de opleiding van
Hongaarse gevluchte jongeren. In dit
geval voor de Koningin Julianaschool,
die onlangs in het Oostenrijkse Iselsberg
is geopend. De school is nagenoeg on-
middellük na de Hongaarse opstand be
gonnen. Een rector van een Hongaars
gymnasium was toen met al zijn docen
ten en leeVlingen naar Oostenrijk ge
vlucht. Zij zijn uiteindelijk in een hotel
terecht gekomen, dat thans verbouwd
is tot school, dit alles dank zü de hulp
van het Nederlandse volk.
De heer E Kupers, de voorzitter
van het Comité Hulpverlening Hongaar
se Volk, en de heer J. C. Korver, ver
tegenwoordiger van het Rode Kruis,
vroegen dank over te brengen aan de
Nederlandse jeugd en sportverenigingen.
keren der wereld wordt gericht om „de
vrede te handhaven en te versterken".
Het manifest voegt weinig nieuws toe
aan de gebruikelijke vredes-propagan-
da van Moskou, zo meldt U.P. Er wordt
o.a. in voorgesteld de proefnemingen
met kernwapens onmiddellijk te sta
ken en atoomwapenen te verbieden.
In het manifest wordt verklaard:
„Wü, de vertegenwoordigers der com
munistische- en arbeiderspartijen, die
ons ten volle bewust zijn van onze ver
antwoordelijkheid voor het lot der vol
ken, verklaren dat oorlog niet onver
mijdelijk is en dat de vrede kan wor
den gehandhaafd en versterkt.
De volkeren van Europa, Amerika,
Azië, Afrika en Australië weten dat
het mensdom erin geslaagd is reusach
tige natuurkrachten vrij te maken,
waardoor het mogelijk is geworden in
elke hoek ter wereld enorme verwoes
tingen a.m te richten. In een derde we
reldoorlog zal er geen wpkplaats meer
voor de mens z0n. Alle volkeren zullen
dan worden omhuld door de reusachtige
vlammen, ontstaan uit atoom- en water
stofwapens, afgeworpen door vliegtui
gen of met behulp van raketten op hun
doelen afgevuurd. Een dergelijke krüg
zou vele generaties na cms onvoorstel
bare armoede brengen", aldus het com
munistische manifest.
Het vervolgt: „De Sovjet-Unie heeft,
in de veertig jaren van haar bestaan,
voor alle volken de naar vrede leidende
weg geopend. Zij heeft, ondanks de hin
derpalen, die de imperialistische mach
ten öp haar weg legden, gestreefd naar
vreedzame samenwerking met alle lan
den. Thans kan, met volledig vertrou
wen, worden gezegd dat het mogelijk
is oorlog te voorkomen en de vrede te
handhaven, omdat zich een verschui
ving heeft voorgedaan in het z.g. inter
nationale machtsevenwicht.
In het communistische manifest wordt
verder gezegd, dat de Sovjet-Unie niet
langer meer alleen staat, maar dat een
„reusachtig socialistisch kamp, dat b0-
na duizend miljoen mensen omvat",
zich samen met communistisch China
aan de zijde van Moskou heeft ge
schaard. Daarnaast is er nog een nieu
we internationale macht ontstaan, na-
meiyk die der voormalige koloniale lan
den, „die het reeds lang gedragen juk
van afhankelijkheid hebben afgeworpen,
of bezig zijn dit te doen".
Nadat een beroep is gedaan op „alle
mensen van goeden wille" de eisen te
steunen, die in een soortgelijk verband
reeds eerder door het Kremlin, naar vo
ren zijn gebracht, en er nogmaals is
verklaard dat de zaak van het socialis
me langs vreedzame weg de zege zal
behalen, eindigt het communistische
manifest met de woorden: „vrede voor
de gehele wereld".
Terwijl een vertegenwoordiger van de
Joegoslavische communistische party
wel het vredesmanifest heeft onderte
kend, dat gisteravond is gepubliceerd,
heeft J.oegoslavië niet het communiqué
ondertekend, dat aan het einde van
de topconferentie van twaalf commu
nistische landen in de Russische hoofd
stad is uitgegeven.
De Joegoslavische ambassadeur in
Moskou, Vjelko Micunovic, antwoordde
op de vraag, waarom zijn land de ver
klaring niet ondertekend heeft, met de
woorden: „Het is duidelü'k, dat wü het
er niet mee eens waren". De ambassa
deur van een der Oosteuropese, com
munistische landen verduideiykte nog:
„Joegoslavië is een socialistisch land,
doch behoort niet tot het socialistische
kamp". Joegoslavië heeft daarom niet
deelgenomen aan de driedaagse confe
rentie van de leiders van twaalf com
munistische landen in Moskou, zo ver
klaarde hü volgens U.P.
Enige van de laatste modenieuwtjes uit Parijs: Op de foto links ziet men hoe bij een lingerie-show van Lanvin-
Castillo in Parijs een viltachtige blauwe pij werd gebruikt, herinnerend aan de lugubere kledij van de Ku Klux Klan,
en dienend om de aandacht, in stede van gedeeltelijk op de mannequin, geheel op de door haar getoonde kousen
te richten. Op de middelste foto ziet men „Boquet" een toiletje om binnen te dragen, bestaande uit een sjaal-blouse
van bedrukte zijde en een pantalon van rose fluweel. Het geheel wordt geleverd door de „Boutique" Castillo-Lanvin.
Rechts: Wat confectie betreft is de mode voor de zomer 1958 al gedeeltelijk bepaald. De collectie van Pierre Billet
is gewijd aan bloemen en kent o.m. de „Petunia-lijn". We zien hier twee modellen; links „Belle de Nuit", een jurk
van blauw bedrukte zijden organdie en rechts ,JLunaire", een japon van wit katoenen satijn met groene druppeltjes.
Bij een beschouwing over de jazzmuziek springt al dadelijk een eigenaar
dig verschijnsel naar voren. Er is n.l. bij ons beste weten geen andere
muziek, waarover de meningen zo scherp verdeeld zijn en het voor en tegen
zo radicaal tegenover elkaar staan als ten aanzien van de jazz de muziek,
waarvan men wel zeggen mag, dat zij een internationale muziek is gewor
den, een soort van wereldtaal. Aan de ene kant is een onevenredige waar
dering voor de jazzmuziek waar te nemen, welke vaak het karakter ver
toont van een bijna ziekelijke verering. Daartegenover staat dan en met
name in de kringen van de zogeheten klassieke muziekliefhebbers een
beslist afwijzen, dat niet zelden verkeert in een laatdunkend neus-optrek-
ken, waarbij zo men aan de jazz woorden zou willen verspillen uit
spraken worden gedaan als: oerwoudmuziek, toonbeeld in de letterlijke zin
des woords van degeneratie, een soort van bijvoeding, naast kauwgom, voor
onze hedendaagse losgeslagen en verwilderde jeugd, saxofoongelach in duis
tere kroegen om zaken, die het daglicht niet kunnen verdragen en soort
gelijke kwalificaties. Tussen deze uitersten, in het gulden midden, klinkt
de echte jazzmuziek, waarvan het geluid nochtans allang door de negatie
ve waardering van de ene en de hardnekkige verwerping door de andere
partij zou zijn verstomd, indien het vals en zonder werkelijke waarden zou
zijn geweest. De jazzmuziek heeft zich integendeel gehandhaafd niet alleen,
maar binnen het tijdsbestek van vijftig jaar een ontwikkeling doorgemaakt,
die bij geen andere muziekcultuur is aan te wijzen. Intussen is er geen
andere muziek, waarvan het prestige zoveel te lijden heeft (gehad) van
onbegrip en misverstand als de jazz. En behalve onder dat gebrek aan een
juist inzicht, althans aan een eerlijk pogen tot onderzoek en benadering,
gaat de jazzmuziek gebukt ander haar eigen „Ersatz", onder alle verbaste
ringen die voor de jazzmuziek moeten doorgaan, maar er in feite niets of
nauwelijks iets mee van doen hebben. De nog pas jonge jazzkritiek, voor
zover deze niet in de greep ligt van de platenfabrikanten en zogenaamde
hoezenschrijverij" en zo haar objectiviteit vaak ondergeschikt maakt
aan reclame en verkoopkunde als
ook de allengs sterker wordende be
hoefte bij onderwijzers, jeugdleiders
en andere opvoeders, de grote groe
pen jonge mensen, bij wie de jazz
sterk aanspreekt, het verschil bij te
brengen tussen kunst en kitsch, dra
gen inmiddels bij tot het wegnemen
van het onrecht, dat de jazz wordt
aangedaan.
Remington Travel-Riter
*0 product van Remington Rand
FAKKELDRAGERS DER EFFICIENCY
Verkoopkantoren In Amsterdam - Arnhem - Eindhoven
Enschede - Groningen - Den Haag - Leeuwarden -
Maastricht - Roermond - Rotterdam - Utrecht.
Ook betalingsspreiding.
Alias wat U schrijft... typt U sneller,
efficiënter, mooier, correcter. U hebt
afschriften van alles wat U typt. Koop
dat gemak van Uw leven. Vraag gratis
inlichtingen en demonstratie I
