Leider der democraten
Stevenson weigert mee
te gaan naar Parijs
Verschil van inzicht met de
regering-Eisenhower
DE HOED
VAN PAMPERD1DAS
Ruim 20 jaar discussies
rond Rijksweg I
Kruisingen in de bebouwde kommen van Naarden
en Bussum doorn in oog van Rijkswaterstaat
PLAN „OM DE NOORD" MAAKT
DE MEESTE KANSEN
FELLE BRAND
IN SCHIEDAM
Strijd in Ifni
duurt voort
Mgr. Bekkers in
Oostenrijk
V.S. VERHOGEN DEFENSIE-POST
Incident aan Turks-
Syrische grens
Inwijding van tehuis
voor jonge Hongaren
Nieuwe directeur-
generaal
WOENSDAG'4 DECEMBER 1957
PAGINA 7
Bovenverdieping van
meubelfabriek in de as
Dokter J. H. Soesman
overleden
Burgemeester Krijger
verongelukt
ST. NIKOLAASWERTELLING
VOOR DE JEUGD
TUTanneer er één probleem op het gebied van het
W verkeerswezen in het centrum van het land is,
dat reeds geruime tijd de aandacht vraagt, dan is het
de kwestie-Rijksweg 1; de verbinding tussen Amster
dam en het oosten van Nederland. In een vorige bij
drage vestigden wij de aandacht op het pro en contra
van de plannen een gedeelte van de Rijksweg in het
Gooi om te leggen „om de Noord" (ten noorden van
Naarden) en „om de Zuid" (ten zuiden van Bussum).
De autoriteiten van rijkswaterstaat, de gemeentebe
sturen en de verkeersdeskundigen breken zien reeas
meer dan twintig jaar het hoofd over de aanleg van
het meest efficiënte «tracé. Hoewel op het hoogste
niveau nog geen beslissing is genomen is thans zeker
dat het bestaande tracé door de bebouwde kommen
van het Gooi (Naarden-Bussum) niet zal worden ver
breed en van viaducten voorzien. Het plan „om de
Noord" heeft dan ook de meeste kansen. De bezwa
ren van rijkswaterstaat zijn vooral gericht op de vele
wegkruisingen van het huidige traject. Men vraagt
zich thans ook af wat de functie van een nieuw traject
zal zijn wanneer eenmaal het wegennet in de IJssel-
meerpolders is gepland. Van bevoegde zijde is ons
echter medegedeeld, dat het toenemende verkeer in
de komende 15 tot 20 jaar, de verbindingen met
Lelystad zullen dan waarschijnlijk een feit zijn ook
dan een dankbaar gebruik zal maken van het nieuwe
gedeelte van Rijksweg 1.
22 jaar gereden
zonder ongelukken
Nu voorwaardelijk gestraft
Voor economische en
militaire zaken
M iltvuur
Ouwehand eist
schadevergoeding
Restauratie stopgezet
EISENHOWER GOLFT AL WEER
De foto boven geeft een beeld van de wegkruising bij de uitspanning „Jan Tabak". ONDER: de wegkruising aan het
begin van de bebouwde kom van Bussum, vanwaar de weg loopt naar Naarden. De bezwaren van Rijkswaterstaat bestaan
reeds jaren tegen deze wegkruisingen.
Rijkswaterstaat ontwierp in 1934 een
plan tot verbetering van rijksweg 1
waarbij de ingenieurs en hun techni
sche staven, in overleg met de verkeers-
deskundigen, het oog hadden op een
brede weg met slechts over enkele
vakken gescheiden banen. Het denk-
b®eld om de weg kruisingsvrij te
Tnaken werd, bij het bestuderen en ont-
Werpen van het tracé, niet overwogen
eh kwam derhalve bij de uitvoering
^an het project evenmin aan de orde.
Men verkeerde toentertijd in een si
tuatie die veel overeenkomst vertoon
de met de huidige verkeerstechnische
problematiek; de dichtheid van het
verkeer nam in de dertiger jaren enorm
oe en de autoriteiten en verkeerstech-
ïc a s ook de weggebruikers vroegen
terecht af, 0f het wegennet hier
op was berekend. De uitvoering van het
plan van 1934 werd dan ook plotseling
gestaakt, want men kwam tot het
besef dat de toeneming van het motor
en rijwielverkeer een Weg vrij van
kruisingen vorderde. Daarbij kwam
nog de vraag in discussie of een ver
keersweg met 4 stroken dan wel met
2 gescheiden banen elk met 2 stro
ken de voorkeur moest worden ge
geven. Ook deze vraag werd bij de be
ëindiging van de werkzaamheden van
de weg in studie genomen.
De toeneming van het verkeer bleek
uit de cijfers van verkeerstellingen;
*r passeerden op de rijksweg tussen
Amsterdam en Laren langs een bepaald
Punt gemiddeld dagelijks in 1929 m
totaal 1726 auto's, 225 motorrijwielen
en 1557 rijwielen. Deze cijfers waren in
1932 resn eestegen tot 3602,456 en
en ^n Üls tot 4878. 540 en 3629
juist het was naar een beter plan
te Zien bleek uit een telling
„,„8; er reden toen dagelijks 1-000
1935 s meer over rijksweg 1 dan in
nieuw plan werd ontworpen,
Waarrnee de rijkswaterstaat wilde voor
zien in een kruisingsvrije weg met ge
scheiden rijbanen. De verkeersstatistie-
ken hadden uitgewezen dat een der-
gelijke weg minder aanleiding gaf tot
Verkeersongevallen dan een weg met
t^gen. Men had daarvoor de sta-
weg6. van ongevallen op de autosnel-
met ^sterdam-Sassenheim vergeleken
Het Plan8" rijksweg 1"
20 jaar gBY®rd in maart 1938, nu bijna
meentebestur en' aan de Gooise ge-
gelegd. Er b]pu ter beoordeling voor-
Daarbij waren 7 oplossingen te zijn.
zagen in een orni ontwerpen die voor
bouwde kom) jogging (buiten de be
leg van een' nie,n dacht aan de aan-
Naarden, langs d« tracé benoorden
en dan ten oosten k«st naar Huizen
en dan ten oosten vn„
delijke richting 0mva« Huizen m zui-
Eem in de buurt vangei? n&ar
kon worden aangesloten r^.a jrnV waar
aanleg zijnde grote Weg toen hi
velaken. Een ander Plan h™M e^en
eens een omlegging ten noorden van
Naarden in, door het Bos van
en de bossen van Crailoo, voor de ver!
andering van de trajecten tussen Die-
men en Naarden tussen Crailoo en
Baarn voor bestemming tot autosnel-
Weg was weinig nodig. De moeilijkheid
leverde het stuk dat door de bebouw
de kom van het Gooi liep.
Men bleef zich echter prepareren op
het plan waarbij het bestaande tracé
zou worden gehandhaafd, echter dan
als autosnelweg met viaducten om de
weg vrjj van kruisingen te maken.
Bij de uitspanning „Jan Tabak" zou
de weg dan over enkele honderden me
ters omlaag gebracht moeten worden,
onder de Brediusweg door. Er ston
den nog meer viaducten op het pro
gramma. De totale kosten van dit plan
(in maart 1938 aan de Gooise gemeen
tebesturen voorgelegd) werden begroot
op 8.000.000. En in december 1939
gaf de minister van waterstaat, ir.
J. Alberda, zijn goedkeuring aan het
project.
Dit plan kreeg de voorkeur boven de
andere omdat men rekening wilde hou
den met een goede verbinding tussen
Amsterdam en de Gooise gemeenten,
de verbinding tussen de plaatsen in het
Gooi onderling, het zo weinig mogelijk
ontsieren van het landschappelijk
schoon, als ook met de kosten. De weg
zou dan met gescheiden rijbanen wor
den aangelegd, zoals bij de eerste ont
werpen reeds was overwogen.
Inmiddels was de oorlog uitgebroken
en terecht stelde ir. F. H. Wisselmgh
van de rijkswaterstaat op een bijeen
komst in Bussum op 6 maart 1940 de
vraag of de gespannen internationale
politieke verhoudingen het ons land
mogelijk zouden maken „het werk
met de meeste spoed uit te voeren".
to3iWef-maand®n later rolden de Duitse
tanks Nederland binnen
he?6pn!^?ucten ziin er niet gekomen en
is menufl van de vele wegkruisingen
de autnrft!?* een doorn in het oog. Ook
geren zich »6n van rijkswaterstaat er-
Wanneer mÜlt verkeersobstakels.
lake£ naa? ?ie*weg van Hoeve-
deelte tot BaSn vrii"1 is ?et ™egge-
de eerste kruisigVf^ hT?" krmsl,ngen:
1 en de verbinm^eg'VssV&r?
sum en Laren, een |evaarUik Dunt
waar reeds tal van weggebruikers de
dcod vonden. Het ene verzoekschrift
na het andere werd bij de mÜiltlr
op tafel gelegd, bewoners van het
Gooi schreven felle ingezonden stuk
ken in de dagbladen er werden pro
testbijeenkomsten gehouden. Uiteinde
lijk werd de oplossing gevonden door
de aanleg van een zgn. Staphorster
kruising. Toch blijft dit punt van sa
menkomst van wegen gevaarlijk. De
andere kruispunten bij Crailoo, ae Cein
tuurbaan, de Huizerweg, de Thierens-
weg en de Wilhelminalaan (Staphorster
kruising) maken rijksweg 1 tot een
zeer gevaarlijk traject voor de weg
gebruikers. Het locale verkeer maakt
thans ook gebruik van dit tracé, wat
als een bezwaar wordt gezien.
De bestaande weg komt, volgens de
rijkswaterstaat niet voor verbreding in
aanmerking. Vandaar het plan „om
de Noord"; de aanleg van een tracé
vrij van kruisingen met op- en afrit
ten te bereiken voor het verkeer dat
uit het Gooi vandaan hetzij naar Am
sterdam of naar het oosten leidt. Er
zal zoveel mogelijk gezorgd moeten wor
den voor deze aansluitingen. Daarbij
bedenke men nog, dat het plan „om
de Noord" minder kostbaar is dan een
„omlegging om de Zuid"; het plan dat
de Kamer van Koophandel en Fa
brieken voor Gooiland voorstaat.
Wanneer het plan „om de Noord"
wordt gerealiseerd wordt een weg ge
projecteerd voor 6 rijstroken die in de
buurt van het Blindeninstituut de be
staande weg bereikt.
Men heeft thans rekening te houden
met de voorschriften van de maximum
snelheden in de bebouwde kommen,
wat ook straks bij een nieuwe weg, in
de vorm van een omlegging „om de
Noord" tot het verleden zou behoren.
Al met al zal er nog wel geruime tijd
voor nodig zijn voor een verbetering
tot stand is gebracht. Het wachten is
vooreerst op de officiële beslissing van
de zijde van de minister van verkeer
en waterstaat.
Dinsdag is bij een felle brand in
Schiedam de bovenverdieping van een
meubelfabriek gevestigd in een pakhuis-
pand aan de Schie uitgebrand. Het vuur
is vermoedelijk ontstaan bij het aan
maken van de kachel in de lakspui-
terij. Binnen een kwartier stond de ge
hele bovenverdieping in brand. Aan
vankelijk kon de brandweer de vuur
haard moeilijk bereiken, maar toen
eenmaal de weg erheen was vrij ge
maakt, kon de brand met neveiblus-
ser en stralen op de babyspuit ener
giek worden aangepakt.
Te 's Gravenhage is overleden de heer
J. H. Soesman, hoofdgeneeskundige bij
het departement van maatschappelijk
werk.
Dokter Soesman is onder meer werk
zaam geweest te Malang als gouverne
mentsarts, in particuliere praktijk en
als directeur van het Chinese hospitaal.
Van 1950 tot 1952 was dokter Soesman
werkzaam bij het Nederlands instituut
voor preventieve geneeskunde te Lei
den. 1 Januari 1954 legde hij zijn par
ticuliere praktijk te 's-Gravenhage neer
en trad hij als medich adviseur in dienst
van het ministerie van maatschappe
lijk werk, waar hij in hoofdzaak werk
zaam was ten behoeve van de Indische
gerepatrieerden. Dokter Soesman werk
te aan een proefschrift over de medisch-
sociale aspecten van de repatriëring.
De burgemeester van Lemsterland
(Lemmer), mr. M. Krijger, is vannacht
om half een bij Follega (gem. Lemster
land) met zijn auto geslipt en om het
leven gekomen.
De Amerikaanse regering en de lei
der van de Democratische partij in de
Verenigde Staten, Adlai Ewing Steven
son, blijken zoveel verschil van inzicht
te hebben met betrekking tot de voor
stellen, d'ie namens di Verenigde Sta-
tcn op de komende topconferentie van
de N.A.T.O. zullen worden gedaan, dat
Stevenson de Amerikaanse delegatie
naar Parijs niet zal vergezellen, tenzij
zich „ontwikkelingen van een dwingend
karakter" zullen voordoen. Dit berich
ten Reuter en United Press. Aanvan
kelijk hadden de woordvoerder van het
V'itte Huis, James Hagerty, en Steven
son zelf slechts meegedeeld, dat presi
dent Eisenhower tijdens een bespreking
met minister Dulles en Stevenson tot
de laatste de uitnodiging had gericht
mee te gaan naar Parijs. Op de vraag
van verslaggevers, of Stevenson de uit
nodiging zou aanvaarden, antwoordde
hij zelf, dat dit voor een belangrijk deel
zou afhaT gen van de president zelf.
Korte tijd later deelde hij echter mee.
dat hij er in principe van heeft afgezien
de Amerikaanse delegatie naar Parijs te
vergezellen. Stevenson heeft een po
ging gedaan het gezag van de Ameri
kaanse voorstellen zoveel mogelijk on
aangetast te laten. „Met de meeste
voorstellen, die de Amerikaanse dele
gatie zal doen, ben ik het eens. Maar
er zijn er een paar, waarmee ik niet
kan instemmen. In Parijs zou ik geen
gezag hebben, terwijl men toch mijn
Wie heeft er wel eens van Pam-
perdidas jehoord?
Nou let op: je komt hem van
daag of morgen misschien nog wel te
gen, want Pamperdidas is het aller-
kleinste knechtje van Sint Nicolaas.
Meestal draagt hij de zak met suiker
beestjes. Die is niet zo zwaar als de
zak met speelgoed of die met roeden.
Die kleine Pamperdidas nu had van
Sinterklaas 'n nieuwe hoed gekregen,
'n Hoed met rode, groene en gele ve
ren er op. Een pracht van 'n hoed.
Maar Sinterklaas had er bij gezegd:
Pam, jongen, dit is nu je zondagse
hoed, begrijp je. Wees er dus heel zui
nig op en zorg dat hij niet in de gracht
waait. Dat viel Pamperdidas 'n beetje
tegen. Niet dat hij van plan was om
zijn hoed in de gracht te laten waaien,
maar omdat het 'n hoed voor de zon
dag was. 't Was nog pas maandag zie
je, helemaal aan het begin van de
week. Pamperdidas telde op zijn zwar
te vingers hoeveel nachtjes hij nog zou
moeten slepen, vóór hij zijn nieuwe
hoed op mocht zetten. Dat was één -
twee - drie - vier - vijf - zes! Oef, dacht
Pamperdidas, dat is me veel te lang.
En toen Sinterklaas al weer druk in het
„brave-kinderen-boek" zat te bladeren,
sloop hjj stilletjes de deur uit met op
zijn hoofd zijn splinternieuwe zondag
se hoed.
't Ondeugende pietermannetje had
juist de beurt om aan de schoorstenen
te luisteren. Daarom klauterde hij
vlug langs een regenpijp het dak op en
nam zijn opschrijfboekje. De wind
blies langs de rode en groene en gele
veren en liet ze vrolijk wapperen.Pam-
perdidas had er plezier in. Wat zie ik
er eventjes deftig uit, dacht hij. Toen
keek hjj in zijn boekje en zag dat hij
juist voor de schoorsteeën stond van
juffrouw Prijkepronk. Pamperdidas
kneep zijn ene oog dicht en gluurde
met 't andere in het donkere schoor
steengat. Daar zat juffrouw Prijke
pronk in haar kamer. Ze had warem
pel haar schoentje met wortels en knol
voor het paard al klaar gezet. En ze
zong een liedje. Dat zal wel een Sin
terklaas-liedje zijn, dacht Pamperdi
das en hij legde zijn oor op het randje
van de schoorsteen. En ja hoor. Juf
frouw Prijkepronk zong:
Sinterklaas kapoentje, rij wat in mijn
schoentje.
Rij voor mij een nieuwe hoed,
Die ik morgen dragen moet.
Hoor ik dat goed? dacht Pamperdi
das, wil juffrouw Prijkepronk een nieu
we hoed van de Sint? Hé, da's toeval
lig! Toen boog hij zich wat verder in
de schoorsteen, want hij moest weten,
of hij het toch zeker goed verstaan had
Een nieuwe hoed, deze keer hoorde
Pamperdidas het heel duidelijk. Hij
grinnikte en dacht: ik een nieuwe hoed,
zij ook een! Ik zal 't voor haar opschrij
ven hoor! Toen wilde hij met 'n ruk
zijn hoofd weer uit de schoorsteen trek
ken, maar hemeltje lief, daar gebeurde
iets verschrikkelijks! De nieuwe hoed,
met de rode, groene en gele veren,
gleed van Pamperdidas' hoofd en rolle
bolde door de schoorsteen omlaag, 'n
Ogenblikje later lag hij al voor de voe
ten van juffrouw Prijkepronk, die ver
schrikt ophield met zingen en riep:
maar dat is gauw! Een nieuwe hoed
voor mij! Dank je wel Sinterklaas
Gauw, gauw naar de spiegel! O, wat
pronkte die juffrouw Prijkepronk! Ze
keerde zich naar alle kanten met de
hoed van Pamperdidas op haar hoofd.
O, wat een mooie veren, zuchtte ze.
't Is wèl een vreemde hoed. Ik heb er
zo nog nooit een gezien. Maar ik weet
wel hoe dat komt. Het is vast en zeker
de laatste mode. Dank je wel, Sinter
klaas, ,ik ben zó blij met mjjn nieuwe
hoed!
Maar boven, bij de schoorsteen, stohd
Pamperdidas zónder hoed. Er rolde
een traan langs zijn zwarte wang. Zijn
rode onderlip trilde. Wat moet ik be
ginnen? snikte hij. Ik kan toch zo niet
terug gaan naar Sinterklaas! Er zat
niets anders op, dan zelf ook maar in
de schoorsteen te verdwijnen en dan al
les eerlijk tegen juffrouw Prijkepronk
te zeggen. Pamperdidas bedacht zich
niet lang, maar nam 'n aanloop en
sprong precies in 't donkere gat van de
schoorsteen. Zzzztboem, klonk het
in de kamer van juffrouw Prijkepronk.
Die riep: hemeltje, wat nu weer, ko
men er nog méér cadeautjes. Nee juf
frouw, zei Pamperdidas, terwijl hij
achter de kachel uitkroop. Ik kom de
hoed terug halen. Ikuhhet
spijt me wel. Terug halen? riep juf
frouw Prijkepronk, op je neus, op je
pikzwarte neus, versta je. Ik heb deze
hoed zo pas van Sinterklaas gekregen
en eens gegeven, blijft gegeven. Wat
dénk je wel? - Maar het was 'n onge
lukje, juffrouw Prijkepronk, huilde
Pamperdidas, die hoed was niet voor
u bestemd. - Je kunt me nog meer ver
tellen, zei juffrouw Prijkepronk. Die
hoed heb ik gekregen en daarmee uit.
Wat begon Pamperdidas toen te snik
ken! Van pure narigheid werden zijn
tranen pik-pik-zwart. Ze druppelden op
de vloer en juffrouw Prijkepronk riep
verschrikt: kijk uit wat je doet, aap
van 'n pieterman! Je maakt mijn hele
vloerkleed vies. Wat is er toch eigen
lijk allemaal aan de hand? Ik heb nog
nooit van mijn leven 'n huilende pie
terman gezien. Toen begon Pamperdi
das te vertellen. Te vertellen over zijn
eigen ongehoorzaamheid. Daar schrok
juffrouw Prijkepronk nog veel harder
van dan van de zwarte tranen op
haar tapijt. - Lieve deugd, riep ze uit,
een ongehoorzame pieterman. Heeft
jouw goede meester soms al geen zor
gen genoeg over alle ongehoorzame
kinderen? Moet jij nu óók nog begin
nen?
Och nee, zei Pamperdidas, ik heb
er spijt van en ik zal het nooit meer
doen. Toen trok juffrouw Prijkepronk
zuchtend de hoed van haar hoofd en
gaf hem aan Pamperdidas terug. Die
droogde natuurlijk gauw zijn tranen en
sloop de kamer uit. Maar bij de deur
zei hij nog: Lieve juffrouw Prijkepronk,
ik dank u nog wel hoor en een nieuwe
hoed krijgt u in elk geval. Daar zal ik
speciaal voor zorgen!
Natuurlijk heeft juffrouw Prijkepronk
haar nieuwe hoed gekregen. Want Pam
perdidas mocht dan wel eens ondeu
gend zijn, eerlijk was hij ook. Hij heeft
diezelfde avond nog alles aan Sint Ni
colaas verteld. En samen zijn ze die
zelfde nacht nog 'n andere hoed aan
juffrouw Prijkepronk gaan brengen.
Maar Pamperdidas zal voortaan wel
wjjzer zijn. Die draagt zijn nieuwe hoed
alleen nog maar als het zondag is!
LEA SMULDERS.
naam zou verbinden aan beslissingen,
die ik mogelijk niet altijd zou goedkeu
ren. Ik zou dan de mogelijkheid missen
mü er in het openbaar tegen te verzet
ten", aldus Stevenson.
De Amerikaanse minister van buiten
landse zaken, John Foster Dulles, heeft
onmiddellijk gereageerd met een ver
klaring, waarin hij het besluit van Ste
venson zegt te betreuren. „President
Eisenhower heeft mij verzocht namens
hem er ik wil hier direct bijvoegen:
ook namens mijzelf uiting te geven
aan onze waardering voor de tijd en de
moeite, die gouverneur Stevenson zich
heeft getroost bij net helpen bepalen
van het Amerikaanse standpunt op de
N.A.T.O.-beraadslagingen. Zijn voorstel
len zijn bijzonder zorgvuldig bestudeerd
en dat zal ook geschieden met alle
denkbeelden, die hjj ons nog aan de
hand zou doen".
De woordvoerder van het ministerie
van buitenlandse zaken, Lincoln White,
heeft gezegd, dat Stevenson zijn bestu
dering van de Amerikaanse voorstellen
zal voltooien om daarna Dulles zijn de
finitieve aanbevelingen te doen.
Er is nog steeds niet beslist, of
president Eisenhower de reis naar
Parijs zal maken, of dat hij de lei
ding van de Amerikaanse delegatie
zal overlaten aan vice-president
Nixon. Het laatste woord is aan de
artsen. Die hebben gisteren meege
deeld, dat zij geen bulletins over de
gezondl eidstoestand van de presi
dent meer zullen uitgeven, nu het her
stel van Eisenhower zo voorspoedig en
zo snel verloopt.
Na zijn onderhoud met Stevenson, het
eerste na ruim vier jaar, heeft presi
dent Eisenhower gisteren op het Witte
Huis een bespreking gehad met leiders
van het Amerikaanse Congres. Ver
scheidene senatoren en afgevaardig
den deelden na afloop mee, dat Ameri
ka in 1948 veertig miljard dollar voor
militaire doeleinden zal uittrekken,
tegen 38 miljard in 1957. De meer uit
getrokken twee miljard dollar zullen in
de ^erste plaats worden besteed voor
de vervaardiging van raketten.
De Congresleiders noemden nog een
drietal hoofdpunten uit het Amerikaan
se programma voor 1958, namelijk:
1. Het wijzigen van de wet op de
kernenergie in die zin, dat de bondge
noten der V.S(« in het vervolg toegang
zullen krijgen tot de Amerikaanse ge
heimen op het gebied der kernenergie.
2. De bondgenoten zullen ook worden
ingelicht omtrent de Amerikaanse vor
deringen op het gebied der raketten-
vervaardiging.
3. De Amerikaanse hulpverlening aan
het buitenland zal worden gehand
haafd, of, volgens United Press, met
een half miljard worden uitgebreid.
Het Marokkaanse blad „Al Alam"
meldde gisteren volgens Reuter en
A.F.P., dat Spaanse oorlogsschepen
maandagmiddag de kuststreek van de
enclave Ifni met hun zwaarste artille
rie hebben beschoten. In dit gebied
woedt reeds anderhalve week strijd tus
sen Spaanse militairen en Marokkaan
se guerrillastrijders. Volgens het blad
hebben Spaanse vliegtuigen het Marok
kaanse dorp Sjwiraat gebombardeerd.
De Marokkaanse guerrillastrijders zet
ten hun opmars naar Ifni voort en de
Spaanse tegenstand neemt in kracht af,
aldus „Al Alam". Verder meldt dit
blad, dat de Marokkanen de Spaanse
bezetting van Tiliwin beschieten met
buitgemaakte kanonnen.
De Spaanse regering heeft gist.eren
toestemming gegeven het vliegveld van
Sidi Ifni weer open te stellen voor de
burgerluchtvaart.
Een woordvoerder van het Syrische
leger heeft volgens Reuter medegedeeld
dat Syrische en Turkse militairen gis
teren bij een grensincident gedurende
negentig minuten schoten hebben uitge
wisseld.
Het incident vond plaats in het ge
bied van Ein el Arab. Volgens de
woordvoerder ontstond het, omdat drie
Turken poogden tien koeien van Sy-
risc' naar Turks gebied over te bren
gen. Hij voegde hieraan toe dat aan Sy
rische zijde geen slachtoffers zijn ge
vallen.
De coadjutor van de bisschop van
's Hertogenbosch, mgr. W. M. Bekkers,
heeft dinsdagmiddag te Retz in Oosten
rijk een tehuis voor jonge Hongaarse
vluchtelingen ingewijd. De Nederlandse
en Zwitserse katholieken hebben de
bouw van dit tehuis, dat meer dan hon
derd jonge Hongaren kan huisvesten,
mogelijk gemaakt. De jonge inwo
ners ontvangen in zeven etappen een
volledige vakopleiding.
Aan het begin van de inwijdingsplech
tigheid begroette pater prior Tonk als
vertegenwoordiger van de Weense cha-
ritas de vele gasten, onder wie de Ne
derlandse gezant in Oostenrijk, mr. E.
Star Busmann, en de president van het
huisvestingscomité, mgr. drs. J. C. van
Overbeek.
De vice-voorzitter van het huisves
tingscomité, mr. E. Baron Speyart van
Woerden, wees er in een toespraak op,
dat de Nederlandse katholieken hun
steun hebben gegeven om zo hun dank
baarheid te kunnen tonen voor de hulp
vaardigheid, welke Oostenrijk 'ten op
zichte van de vluchtelingen aan de dag
heeft gelegd.
De aartsbisschop van Wenen, mgr. F.
Koenig, bedankte in naam van zijn dio
cees de Nederlandse katholieken en wees
in dit verband op de edelmoedigheid
van de Nederlandse bevolking na de
beide wereldoorlogen, zoals deze zich
heeft gemanifesteerd in het opnemen
van tienduizenden pleegkinderen. Als
vertegenwoordiger van de Oostenrijkse
bondsregering sprak staatssecretaris
Grubhofer. Hjj gaf ter overweging, dat
Oostenrijk nog immer hulp van buiten
af behoeft, daar nog 10.000 hongaarse
vluchtelingen in kampen moeten leven.
De Zwolse rechtbank heeft een 49-
jarige buschauffeur uit Enschede ver
oordeeld tot een voorwaardelijke gevan
genisstraf van twee maanden met een
proeftijd van twee jaar en 60 boete,
subs, een maand hechtenis en voor
waardelijke intrekking van het rijbewijs
voor de tijd van drie maanden.
De chauffeur reed 8 juli op de Zui
derzeestraatweg bij Hulshorst als chauf
feur van '?n autobus zeer dicht achter
een andere bus. Toen de chauffeur van
laatstgenoemde bus plotseling moest
stoppen, wendde de eerste het stuur
naar links teneinde een botsing te ver
mijden. Van de andere kant kwam
echter juist een autobusje waarin zes
militairen zaten. De botsing was zo he
vig dat twee militairen werden gedood
en vier zwaar gewond.
De chauffeur had gedurende 22 jaar
zonder ongelukken te maken, gereden.
Jhr. mr. H. F. L. K. van Vredenburch
zal de, door de benoeming van drs E.
H. van der Beugel tot staatssecretaris,
opengevallen plaats van directeur-ge
neraal voor economische en militaire
aangelegenheden van het ministerie van
buitenlandse zaken met ingang van 15
januari gaan innemen. Jhr. van Vreden
burch is sinds 1956 hoofdvertegenwoor
diger in Londen van de hoge autoriteit
van de Europese gemeenschap voor
kolen en staal.
De directie van Ouwehands Dieren
park te Rhenen heeft bij de Keurings
dienst te Tiel betaling van dertigdui
zend gulden geëist als schadevergoeding
voor de dood van twee Bengaalse tij
gers en de kosten van inenting van
alle andere dieren van het park. De
beide tijgers stierven namelijk als ge
volg van het eten van rundvlees dat
met miltvuur was besmet en niettemin
door de dienst voor dierlijke consump
tie was goedgekeurd. Door tijdig in
grijpen konden enkele andere kostbare
dieren worden gered. Alle dieren die
van het besmette vlees hadden gegeten
moesten echter worden ingeënt. De
directie van het park was tegen de
ontstane schade niet verzekerd.
De restauratie van het St.-Barbara-
klooster te Delft, dat thans bij de r.-k.
studentenvereniging „Sanctus Virgilus"
in gebruik is als sociëteit, is voorlonig
stopgezet omdat men de vereiste sub
sidies niet op tijd. heeft ontvangen.
Dezer dagen heb ik een
ritje in de nieuwe Duitse
TEE-trein gemaakt. Zomaar
een plezierritje van Amster
dam naar Apeldoorn, vice
versa. En die summiere af
stand was dan nét groot ge
noeg om te kunnen consta
teren dat het een heel
mooie trein was. Dat wel.
Een trein met air-conditioning bijvoor
beeld. Dat heeft overigens ook weer
zijn nadelen. Want in een trein met
gemechaniseerde luchtverversing kun-
nen de ramen dan weer niet open. En
dat acht ik een nadeel. Een mens moet
in een trein uit het raampje kunnen
hangen en wuiven, vind ik. Hij moet
dusdoende kunnen bewerkstelligen dat
de familie op het perron knarse
tandend van jalouzie achterblijft; of
huilend van weemoed, wat ongeveer op
hetzelfde neerkomt. Dit nu laat de
TEE-trein niet toe. Hij vervoert u
gerieflijk, geruisloos en zonder om-
maar mét toeslag.
Er is ook een bar in de TEE-trein.
Een echte bar mét krukken, die essen
tieel zijn voor een bar, als u begrijpt
wat ik bedoel. Ik houd al wel van
bars zonder meer, maar als zo'n ver
blijf mij dan ook nog het genoegen wil
doen zich voort te bewegen, dan taoet
ik zeg dat zulks een extra verras
sing voor mij is. Overigens is de afstand
van Amsterdam naar Apeldoorn te kort
om de voordelen van een rijdende bar
naar behoren te kunnen beoordelen.
Maar een perfecte trein, dat wel.
Een van mijn medepassagiers keek al
rijdende steeds maar met een zekere
nostalgie naar de blauwe lucht. Hij
betreurde maar één ding, n.l. dat de
trein niet vlóóg. Dat kon ik niet met
hem meevoelen. Integendeel. Als ik
in een vliegtuig zit betreur ik immer
maar één ding, dat het niet rijdt.
Neen, ik ben geen hoogvlieger; ik
min de begane grond. Al is het in een
kruiwagen.
