STOOMLOC 3737 wordt bijgezet
in het spoorwegmuseum
Het evenement is routine geworden
De Nederlandse Spoorwegen blazen
voor de laatste keer stoom af
De Venrayse ..Wan vogels" gaan
hun gouden feest vieren
Onze goede voornemens
H
«-««««Kr z
HISTORISCHE REIS OP 7 JANUARI
ïSsè»tïïïSS
Nederlands oudste kleermakers-
patroonsbond vijftig jaar
Europese instituten
in één plaats
Een herencostuum voor twee gulden.
ZATERDAG 4 JANUARI 1958
PAGINA 7
drSSXnlrseum oniangs
geluiden van stoom 1 ,rworven met de
Minister Suurhoff naar
Zuid-Afrika
Vrienden van het
Kard. van Rossum
instituut
Stichting opgericht
Aandrang van de drie
vakcentralen
Droeve noot bij feest
te Zundert
In één nacht
Uw handen
gaaf en zacht
Matig zijn in eten en drinken; streven naar
innerlijke en uitwendige rust
Het mensenbeen in
het V.A.D.-depot
Directie van laboratorium:
geen waarschuwing gehad
Dronken automobilist
weerspannig
Prof. Van Wijk Louw
naar Witwatersrand
Nader onderzoek naar
ramp met „Neutron"
Al verse tomaten
(Van onze Utrechtse redacteur)
Dinsdag 7 januari zal om half
drie van het station "s-Herto-
genbosch een extra trein ver
trekken in de richting Utrecht, welke
rit in de geschiedenis van de Neder
landse Spoorwegen even belangrijk
zal zijn als de historische opening
van de lijn Amsterdam—Haarlem in
1839, waarmee het spoorwegverkeer
tn Nederland een aanvang nam. Met
deze extra trein neemt ons land
afscheid van de stoomlokomotief.
Het laatste exemplaar nummer
5737 uit de beroemde serie 3700
zal nog één keer sissend en dampend
onder de overkapping staan en op
het teken van de stationschef zich in
beweging zetten. Een weemoedige
reis, die het definitieve einde zal zijn
v an een romantisch tijdperk. De geste
van de directie der Nederlandse
Spoorwegen om dit laatste exemplaai
niet naar de sloper te verwijzen, maai
naar het Spoorwegmuseum te Utrechl
waar deze extra rit zal eindigen
vermag nauwelijks dit gevoel van
weemoed te temperen. Een begrafenis
blijft een begrafenis, ook al wordl
het stoffelijk overschot in een mar
meren praalgraf bijgezet.
Vol belangstelling bewondert het jeugdig publiek in het Spoorwegmuseum een verkleind model van een moderne
elektrische lokomotief, die geruisloos over de rails glijdt
hlelllZ8r=!ijd' nu SpoetniksNoor2'het
treketnWT?gens rfelagfaddeerstaBv°en ËÊÈiÊÊk^^ÊÊÊÈÈÈÈ
hptf Honderden schilders en dichters WM
cW J geïnspireerd, miUioenen kin- mm LJI WM "•Till I 7
ona?- verr"kt en ontelbare reizigers de ''gat r%> |PflHg 8 11
"V'siinieerbaar prettige sensatie ver- I M m11111 1 "Hfc
r v,a van moment, waarop een IrmBÊÊBm
"Chte trilling door de rijtuigen voer jdMtgw»d. '^BÊNÊmJ P f
Jangzaam het perron begon weg te S
glijden. xaaaMMwh
Dit is verleden tijd. Reeds enige ||lf '<M m
jaren werden in Nederland geen reizi- 2 mÊMM} L JBÊmÊBÊBm isp H <m
®ers meer met stoomtractie vervoerd I f f WÊÊj^Êt 3L. l 1
v2r^kerd aIleen nog voor het goederen- yHl jjLJf I f Ö,1 fJ%ihÊÊËÊIÊÊtiÊBfèÊÈi
komoüeven^o\^em^ak': Van s£oorn'°~
ben! en dieseltreinen heb- liRÊiiSÊÊiiÊLjÈitÊÊÈÊÊiÊÈÊÊiÈÊÊBKÊÊtdÊÈÉtÈÉÊÈMÈÊÊ^^ÊÊÈll^^ÊÊÊÊËÊÊ
bittenS en" harlnï^V^an *valJ%Z Over enkele dagen zal het beeld van de machinist achter zijn handles, peilglazen
irin^ in kt??.11 valse ge-
Bij het naderen vaT"^
turn van 7 januari 1958 fata,e da-
Londense collega tot troo°J8 het onze
dat het Nederlands Spoor!! strekl«n,
te Utrecht reeds enige vanT"®11™
karakteristieke stoomlokomotzevenTï
en meters verleden tijd zijn.
Nederlandse Spoorwegen verworven
t. per
st»*!!! V'an het voormali|e Maliebaan!
l vvegern verw
neeft en deze, netjes opgepoetst per
manent tentoonstelt langs het e
seum°n'n dtt Sinds enige jaren het mu-
dus. rgt' De herinnering blijft
Plan voor een dergeui51^tieven- He*
hatuuriijk aileen in het brefn^n k°n
Engelse stoomtrein-hart^tnklflA1 een
staan en het is dan ook 1 ont"
grammofoonplatenmij Tr;ln.,„ Bngelse
geweest, die deze platen hl f? Ltd-
met gefluit en remgepiep van ?W.Ul#
okpmotieven. Een van de ^._stooU:
vrijwel- volledig dê reis ween'aten §ee£t
den «aar Chftham de beM^ V"*
laten horen hoe UnLf, andere
bruggen dllderen dooXnnef" ?Ver
en door een Engék landcil s sulzen
Fijn trekJ?e"a„deEngels|C^LPUffen-
op de hoezen van de nintlü om
^vendien verrijkt met een verkleind
tkf die0" ialn"Arend"' de lokomo-
cfdie in 1839 met een vaartje van
iZ kUometer de eerste trein van
Amsterdam naar Haarlem trok Het
model, op een twintigste van dé wa-
Inl/H comPleet met rails, wis-
mla .7 e statlons, werd vervaar.
Hfdeii«°°r. ?e vroegere chef van de
afdeling lokomotievenbouw van de
Nederlandse Spoorwegen, wijlen ir.
,r l.hl''m- en op 31 januari 1940
r n p, lrP<!tle van de Nederland-
!!„£PT„u!?fn aangeboden als ver
jaarsgeschenk
aan de toen twee-ia-
bteèt tüdenS ,Bcatri,x- Het geschenk
Die« tfldeng de oorlog achter in het
paleis Noordeinde, werd na de be
vrijding ongeschonden teruggevonden
en is onlangs door de Kroonprinses
in bruikleen aan het museum afge
staan.
Het verkleinde mode. prijkt thans in
de hal. Enkele meters verder, op het
emplacement, vindt men een model
van de „Arend" op ware grootte, ver
vaardigd in 1939 ter gelegenheid van
het eeuwfeest van de Nederlandse
Spoorwegen, Achter de „Arend" staan
jn chronologische volgorde nog enige
locomotieven, welke rij straks door de
i,3737" besloten zal worden.
Het emplacement met de lokomotie-
ven is een geliefd speelterrein voor de
jeugd geworden. Ondanks de bordjes
verboden toegang" klimmen vooral de
jongens op de lokomotieven en wanen
zich, temidden van handles, meters en
peilglazen, machinisten in volle actie.
Terwjjl de kinderen vooral door het
echte materieel worden aangetrokken,
staan hun vaders in stille aanbidding
voor de tientallen verkleinde modellen
in het museum. Geboeid kijken zij naar
het treintje-spelen van de suppoosten
en in hun ogen is het heimwee te le
zen naar de kinderjaren. Hoe graag
zouden zij nog eens willen spelen met
al die seinen, wissels en elektrische
lokomotieven, vooral in deze grootste
spoorweg-speelkamer van Nederland,
waarvan de collectie zo groot is, dat
zelfs de meest verstokte hobbyisten er
met hun treintjes-op-zolder niet aan
kunnen tippen.
50.000 bezoekers per jaar
De belangstelling voor het museum
groeit. In 1955 werden ruim 28.000 be
zoekers geregistreerd, in 1956 ruim
45.000 en op een van de laatste da
gen van 1957 waren wij er getuige van,
dat de directeur, dr. F. F. de Bruyn,
met een toepasselijk speeehje de 50.000
Ste bezoeker van het jaar begroette.
„U bent het levende bewijs, dat ons
boeiende museum in de smaak valt",
zei de directeur, die het museum een
culturele, niet-commerciële instelling
noemde. Als geschenk ontving de Ha
genaar M. C. Rietveld een reisbiljet
voor de laatste stoomrit op 7 januari
cl.S.
Het museum kampt met groot gebrek
aan ruimte zowel binnen als buiten,
van het historische materiaal foto's,
documenten e.d. moet vrijwel alles
in depot gehouden worden zolang er
aan het oude stationsgebouw geen nieu
we vleugel is gebouwd. Op het empla
cement heeft het museum slechts de
beschikking over de rails langs het eer
ste perron, die reeds vol met oude
lokomotieven staan. Het tweede spoor
kan er vooralsnog niet bijgetrokken wor
den omdat het nog dienst doet als
goederenlijn.
Ondanke deze zorgen zal er volgen
de week vreugde heersen in het mu
seum over de nieuwe aanwinst. Tien
tallen autoriteiten en vele andere ge
nodigden zullen er de aankomst en
plechtige bijzetting van de „3737" vie
ren. Wellicht met een tikje weemoed,
omdat het dan definitief voorbij zal
zijn. De treinen zullen geen rookpluim
meer trekken door het Nederlandse
landschap, geen roet meer laten kleven
aan de overkappingen van de stations,
niet meer fluiten, zoals zij tientallen
jaren gefloten hebben.
Er gaat iets verloren, ontegenzeg
lijk. Het is reeds verloren. Een trein
reis, zoals men die vroeger maakte,
was een gebeurtenis, een evenement,
dat men intensief beleefde. De trein,
zoals die met dampende lokomotief te
wachten stond, was een levend ding,
waaraan de reiziger zich toevertrouw
de in het volle besef van de betekenis,
dat hij een reis ging maken. En de
machinist, zoals hij uit het raampje
hing om het vertreksein op te vangen,
was een man voor wie men meer dan
normaal respect had, omdat hij het was,
die de machtige kolos bediende, liet op
trekken, fluiten, denderen en afremmen.
De trein van nu is een rationeel be
grip, effectief en min of meer
precies, maar zonder hart. Men stapt
er in en na een uur honderd kilo
meter verder weer uit, zonder er
ook maar een moment bij stil te staan
hoeveel samengebald vernuft zo'n elek
trisch treinstel eigenlijk wel Is. De ge
routineerde reiziger kijkt nog nauwe
lijks uit het raampje en zonder op te
zien van zijn krant die eeuwige
krant, die vooral 's morgens als een
papieren gordijn door de hele coupé
sliert en iedere reiziger omhult als een
rups in een cocon hoort en voelt
hij, dat de trein de brug bij Cu-
lemborg passeert en zijn enige gedach
te is, dat het tot Utrecht gelukkig nog
maar tien minuten duurt. De bestuur
der is voor hem een gewone techni
cus, zoals de man, die thuis de tele
foon komt repareren, en de conduc
teur zoiets als de bonnetjes-ophaler
van het ziekenfonds. Het tussenstation
is alleen maar een minuut oponthoud,
niet meer het boeiend kijkspel van
zwaaiende achterblijvers en bezorgde
moeders, die haar dochter door het
gesloten raam nog een laatste goede
raad toeroepen. Als organisatie vermo
gen de spoorwegen nog wel te boeien,
als sensatie niet meer.
De schilderijen van C. Cap (1885) in
het Spoorwegmuseum, die een huwe
lijksaanzoek in een eerste klasse coupé
en een huwelijksreis, compleet reisde
kens en een ober met bakkebaarden,
laten zien, zijn van een voorbije tijd,
toen reizen per trein nog een brok ro
mantiek was, alle ongemakken ten
spijt.
De laatste rijdende herinnering aan
deze tijd wordt over enkele dagen in
het museum bijgezet. De efficiency en
economie hebben het gewonnen van de
romantische genoeglijkheid. De kinde
ren van straks zullen niet meer weten
wat een stoomtrein is. Tenzij zij gaan
kijken in het Spoorwegmuseum, welk
bezoek wij hun en hun vaders!
van harte kunnen aanbevelen.
De minister van Sociale Zaken en
Volksgezondheid, de heer J. G. Suur
hoff, zal in de tweede helft van deze
maand op uitnodiging van de regering
van dat land, een bezoek brengen aan
Zuid-Afrika. De minister zal zich op
de hoogte stellen van de omstandig
heden waarin de Nederlandse immi
granten in Zuid-Afrika leven. Sinds de
oorlog heben bijna 27.000 Nederlanders
er zich gevestigd. Met Zuidafrikaanse
autoriteiten zal hjj over de toekomstige
immigratiemogelijkheden spreken. Het
aanbod der Zuidafrikaanse regering,
duizend Nederlanders uit Indonesië op
te nemen, zal daarbij ter sprake ko
men.
De minister zal vermoedelijk om
streeks de twintigste vertrekken.
Na zich in brede kringen, zowel van
missiecongregaties als van leken, van
medewerking te hebben verzekerd, is
thans definitief opgericht de Stichting
Vrienden van het Kardinaal van Ros
sum Instituut (Karosi).
Na de veelbelovende start van het
Kardinaal van Rossum Instituut is de
gedachte ontstaan om het werk van Ka
rosi tot hulp-in-samenwerking aan de
z.g. onderontwikkelde gebieden op bre
dere basis te stellen.
Voorzitter van het initiatief-comité is
mr. dr. C. Ch. A. van Haren mede
werking verleent o.a. de heer Bergers,
leider der SUS-acties. Honderdvjjfen-
twintig r.-k. burgemeesters zonden reeds
een adhaesiebetuiging in.
Zeer binnenkort zal de Stichting zich
aan het katholieke volksdeel presente
ren.
De drie vakcentralen het N.V.V., de
K.A.B. en het C.N.V. hebben in een te
legram aan de minister-president dr.
W. Drees uiting gegeven aan hun ver
ontrusting over de moeilijkheden welke
blijken te bestaan inzake de vestiging
van bestaande en toekomstige Europe
se instituten in een en dezelfde plaats.
Overwegende dat de verbrokkeling
van Europese instellingen en diensten
over verschillende Europese steden on
doelmatig en dus schadelijk is voor het
realiseren van de Europese economi
sche integratie en een doelmatige deel
neming van de vakbeweging aan dit in-
tegratiestreven vrijwel onmogelijk zou
maken, dringen de vakcentralen er met
de meeste klem op aan alles in het
werk te stellen, opdat de minsterscon
ferentie van 6 en 7 januari te Parijs
zal besluiten al de Europese instellin
gen in dezelfde plaats onder te brengen.
(Van onze correspondent)
Kort voor de aanvang van de feeste
lijke bijeenkomst in de nieuwe tuin
bouwschool in Zundert, ter gelegenheid
van de opening van deze school en de
aansluiting van Zundert op het mjjn-
gasnet, kreeg een van de raadsleden
van Zundert ter plaatse een hartver
lamming. Het was de 65-jarige heer J.
Nouws. Toen de raadsleden in de gang
van de school stonden te wachten op de
aankomst van de Commissaris van de
Koningin, zakte de heer Nouws ineen.
Hij overleed enkele ogenblikken later.
De bijeenkomst in de school werd
begonnen met een kort herdenkings
woord en enkele ogenblikken stilte.
Overigens werd het feestprogramma
zonder wijzigingen afgewerkt.
De kleermakers uit aet Noordlim
burgse stadje Venray gaan maandag
een uniek jubileum vieren: het gouden
bestaansfeest van de plaatselijke kleer
maker spatroonsbond ,,St.-Gerardus Mar
jella". Het unieke van dit jubileum
schuilt in het feit, dat deze organisatie
de oudste kleermakersbond van Neder
land is.
Lang voordat men er elders in ons
land over dacht om kleermakersorgani
saties op te richten ging men er in
Venray reeds toe over. Dit gebeurde
op instigatie van de te Venray be
staande r.-k. Volksbond en wel op 6
januari 1908. Pas een kwart eeuw later
kwam de landelijke kleermakersbond
„St.-Martinus" tot stand. Venray was
uiteraard de eerste afdeling, die tot
deze landelijke organisatie toetrad.
Over de activiteiten van deze af
deling had de landelijke bond niet
te klagen. Venray voerde succesvolle
ledenacties en nam bovendien in 1935
nog het initiatief tot oprichting van
c e kring Noord-Limburg van de lan
delijke kleermakersbond.
Ook na de oorlog is de Venrayse af
deling onder de energieke leiding van
voorzitter H. Schols actief gebleven,
Aan deze activiteit is het te danken,
dat alle kleermakers uit het land van
Venray en naaste omgeving katholiek
georganiseerd zijn.
Bij gelegenheid van het gouden be
staan van „Gerardus Majella" gaan de
leden dit alles feestelijk herdenken. Het
jubileumfeest begint met een plechtige
Hoogmis tot dankzegging in de dekena
le „St.-Petris-Banden" Kerk, waarna
feestvergadering en receptie van 1 tot
2 uur in hotel „de Keizer". Tot slot is
er een gezellige avond.
Tijdens de feestvergaaering zal voor
zitter Schols royaal de gelegenheid
krijgen om de interessante historie van
de Venrayse „Wanvogels" zoals de
kleermakers vijftig jaar geleden alge
meen genoemd werden weer eens
op te halen. De naam „wanvogels"
dankten de kleermaker, uit die tijd aan
het feit, dat zij bij hun klanten in een
korenwan moesten plaatsnemen. De
wan diende de kleermaker ervoor te
behoeden, dat niets van zijn materiaal
verloren raakte. Voor de boeren van
Venray was „de reizende wanvogel"
een goedkope werkkracht. Een com-
Advertentie
(Van onze medische medewerker)
et is een menselij
ke eigenaardigheid
aan het begin van
Jeen nieuwe periode
hoopvol en met ver
wachting de toekomst
tegemoet te zien, vaak
echter zonder voldoende
I besef dat die toekomst
N. niet slechts als een fa-
turn over ons komt,
maar dat wij er zelf in
veel opzichten de hand
in hebben en zullen hebben. Simpel
gezegd, de mens maakt „de omstan
digheden" waarin hij leeft*voor een
groot deel zelf. Hij moet aan zijn
menszijn is hij dat verplicht zijn
eigen, althans proberen zijn eigen le
ven te leven en de wereld beletten dat
hij geleefd wordt. Als wij de hoop uit
spreken dat de goede dingen ons deel
zullen worden en de kwade ons be
spaard zullen blijven, moeten wij daar
bij inbegrepen achten onze eigen in
tentie daartoe naar vermogen bij te
dragen en mee te werken.
Daarom is het zinvol ook aan het be
gin van het nieuwe jaar goede voor
nemens te maken. En als wij ons in
deze kroniek tot onze gezondheid be
palen zullen wij ons desondanks nog
moeten beperken vanwege de talrijke
mogelijkheden tot het maken van goe
de voornemens. Matigheid en matiging
op velerlei gebied zal de kern van vele
goede voornemens moeten zijn, want
wij hebben het al eerder gezegd in de
medische kroniek: verschillende ziek
ten en ongevallen die oorzaak zijn van
veel narigheid zijn niet onafwendbaar,
integendeel, zij zijn, zij het met enige
moeite te voorkomen.
Neem bijvoorbeeld de talrijke ziek
ten, kwalen en kwaaltjes, die geheel
of gedeeltelijk een gevolg zijn van het
overmatig genieten van het goede der
aarde. Als zeer sprekend argument
hiervoor geldt het feit dat het aantal
lijders aan deze aandoeningen in de
distributieperiode na 1940 veel kleiner
was dan daarvoor èn daarna. Hetzelf
de geldt voor de sterfgevallen aan de
ze ziekte. De Nederlander heeft niet
voor niets de slechte naam meer een
veeleter dan een lekkerbek te zijn.
Nog steeds is het misverstand niel
geheel uit de wereld dat dikte een te
ken van gezondheid zou zijn. Dit geldt
voor jong en oud of laat ik zeggen
juist voor jong en oud. Een dikke ba
by heeft veel meer kans op ziekten
dan een slanke en voor bejaarden is
heel wat onschuldiger zijn dan de
slechte gewoonte waaraan hij toe
geeft.
Tenslotte nog iets over een heel an
der punt, namelijk de rust in ons le
ven. Deze rust wordt op talloze wijzen
belaagd. Het verkeer met zijn lawaai,
jachten en gevaren, maar ook thuis
o.a. in de vorm van de radio. De be
oefenaren van medische wetenschap
en medische praktijk hoort men steeds
E
overgewicht een nog kwader ding dan
voor de mens op middelbare leeftijd.
Hart en bloedvaten (aderverkalking!)
galblaas, gewrichten, kortom het ge-
nele lichaam vaart wel bij een matige
leefwijze.
Het roken is een ander punt waai
matiging dringend gewenst is.
Niet alleen met het oog op hel
grote risico van longkanker voor de
zware roker. Een ieder zal begrijpen,
ook zonder dat hij met de medische
finesses op de hoogte is, dat de giftige
stoffen (nicotine, rook en andere ver-
brandingsprodukten) schadelijk zijn.
Nu leert de ervaring dat deze stoffen
:n geringe hoeveelheden bij een ge
zond mens weinig kwaad doen, zodat
ie bezwaren van matig roken wel mee
vallen.
Het gaat echter niet alleen om de
lichamelijke gezondheid, ook uit oog
punt van geestelijke hygiëne verdient
het rookprobleem onze aandacht. Te
recht wordt door wijze mensen de ver
slaving aan roken ongeveer op een lijn
gesteld met het alcoholisme. Terwijl
de sterke roker die zich ergert aan
iemand die op zijn duim zuigt of in
zijn neus peutert, er goed aan doet te
bedenken dat deze slechte gewoonten
vaker en dringender vragen om meer
rust: in en uitwendig. Het verkrijgen
van beide is evenwel niet eenvoudig,
bovendien zijn zij niet altijd willekeu
rig te bereiken. De uitwendige rust
met name hebben wij slechts ten dele
in de hand. Toch spelen ook persoon
lijke factoren hierbij een rol; het on
dergaan, het beleven van een zelfde
gebeurtenis geschiedt door elke mens
weer op een andere wijze. Als bijvoor
beeld op straat een luide knal weer
klinkt zal de ene mens reageren door
lakoniek om te zien wat daar wel aan
de hand is, een ander daarentegen zal
van schrik verstijven of hartkloppingen
krijgen.
De oosterlingen kunnen ons in de
cultuur van rust en beschouwing tot
voorbeeld strekken. Dit te bedenken
kan geen kwaad voor de westerling
met zijn superioriteitsgevoel, dat voor
namelijk berust op een inderdaad
grote voorsprong inzake de techni
sche wetenschappen, maar die in de
levenskunst vaak zijn meerdere zal
moeten erkennen in de oosterling. De
vooruitgang van het medisch kunnen
wordt gedeeltelijk teniet gedaan door
de kwalijke gevolgen voor lichaam en
geest van de onrust van onze tijd.
St.
pleet costuum werd voor de luttele
prijs van twee gulden vervaardigd.
Later kon deze „bondsprijs" niet lan
ger gehandhaafd worden. Het kleer
makerstarief voor een kinder-costuum-
pje werd toen op twee gulden gesteld
en voor een herencostuum op vier gul
den.
Deze en andere gegevens over de
eerste beginperiode van de jubilerende
bond heeft voorzitter Schols nauwkeu
rig opgetekend en bewaard. De gouden
kleermakerspatroonsbond van Venray
is er hem dankbaar voor. De feest*
vergadering zal er door winnen aan
historische opsmuk.
De directie van het pathologisch, ana
tomisch en bacteriologisch laboratorium
te Deventer, het enige laboratorium
dat bedoeld kan zijn als geadresseer
de in het bericht omtrent het gevonden
mensenbeen in het nïet afgehaalde pak
van het depot van de Veluwse Auto-
dienst, ontkent ten stelligste dat het la
boratorium door de V.A.D. herhaalde
lijk zou zijn gewaarschuwd.
In de praktijk moeten de zendingen,
die per bus van Apeldoorn naar De
venter worden gezonden, bij aankomst
van de bus aldaar, worden afgehaald,
omdat de V.A.D. geen depot in Deven
ter heeft. Als de „endingen niet worden
afgehaald moet de chauffeur ze mee
terugnemen naar Apeldoorn. De V.A.D.
waarschuwt de ontvangers nooit. Het
Deventer laboratorium ontvangt meer
malen op deze wijze verzonden pakket
ten. De Apeldoornse analyste waar
schuwt dan het Deventer laboratorium,
dat zorgt bij de aankomst van de bus
aanwezig te zijn om het verzondene in
ontvangst te nemen. De telefonische
waarschuwing bij de verzending van
het been is of achterwege gebleven of
zoek geraakt. „Zeer beslist kan ik
meedelen, dat we nooit een waarschu
wing van de V.A.D. hebben gehad",
aldus dr. J. Bijlmer, directeur van het
Deventer laboratorium.
De politie te Venlo heeft tegen een
veearts uit Horst proces-verbaal opge
maakt wegens het besturen van een
auto in staat van dronkenschap, weer
spannigheid tegen de politie, beledi
ging van een ambtenaar in functie en
het veroorzaken van lichamelijk letsel.
Zijn rijbewijs werd in beslag genomen
en hij werd in het politiebureau te Ven
lo opgesloten. Maandag zal hij te Roer
mond worden voorgeleid.
Dit alles vloeide voort uit een uit
stapje, dat de arts met zijn echtgenote
alsmede met mevrouw K. en de heer
V. G. beiden uit Venlo, had gemaakt
nadat hij tevoren sterke drank had ge
bruikt. In Venlo reed hij tegen een
lantaarnpaal. Mevr. K. sloeg met haar
hoofd tegen de voorruit en liep o.a. een
kaakfractuur op.
Dr. N. P. van Wijk Louw, die aan de
universiteit van Amsterdam taal, letter
kunde, cultuur en geschiedenis van
Zuid-Afrika doceert, is benoemd op de
leerstoel van het Afrikaans-Nederlands
aan de universiteit van Witwatersrand,
zo is in Johannesburg bekend gemaakt.
Hij is de opvolger van prof. C. M. van
den Heever, die vorig jaar overleden
is. Prof. Van Wijk Louw is een van de
bekendste dichters van Zuid-Afrika.
De raad voor de luchtvaart zal maan
dag 27 januari in een in het gebouw
van de Hoge Raad der ederlanden te
's-Gravenhage te houden openbare zit
ting een nader onderzoek instellen naar
de ramp met de Neutron. Het vliegtuig
Stortte 16 juli van het vorig jaar bfl
Biak in zee. Van de uit negen leden
bestaande bemanning en de negenen
vijftig passagiers overleefden tien pas
sagiers het ongeval.
De tuinder P. van der Knaap heeft
gisteren acht tomaten van een nieuwe
oogst op de veiling te Kwintsheul ver
kocht voor 59 cent per stuk. Bij nadere
informatie bij het produktschap groen
ten en fruit deelde men mee dat men
zou kunnen zeggen dat het mogelijk
blijkt het gehele jaar door tomaten te
kweken, want er wordèn intussen im
mers nog steeds tomaten van de oude
oogst geëxposeerd. Wel moet een tuin
der die nu nog tomaten kweekt, zijn
kassen zeer warm stoken.
Advertentie
