Alleen Gatsonides houdt de
nationale
eer
Sneeuw en ij zei teisteren de
deelnemers, van wie velen
de strijd staken
hoog
Nederlandse militairen
door Frankrijk geklopt
Kalorama wordt tehuis
voor chronische zieken
©13
Mijn zoon wil
niet sterven
Felle aanklacht
Subandrio voelt zich door de
Amerikanen gepasseerd
Verkouden..?
-
27ste Rallye van Monte Carlo buitengewoon zwaar
Britten vallen in
een ravijn
W. Posthuma is
kandidaat
Ondanks schitterend spel van de
snelle linksbuiten Moulijn
Tevens vormingsschool voor jongelui
Alarm in Indonesische bladen:
„Nederlanders op Borneo99
Caroline van Monaco 1 jaar
I
Voorzitter K.N.H.B.
Vier wereldrecords
niet erkend
Toernooi om titel klein
biljart is begonnen
Fraaie
overwinning
van Cockie Gastelaars
Sevilla is kansloos
tegen Real Madrid
1 FEBRUARI EERSTE REPATRIANTEN
Stal Middenmeer nu
in Duitsland
Beraad over salarissen
van spoorwegpersoneel
Volgens Russisch persbureau Tass
Nog 4 Britse schepen
voor repatriërenden
VRIJDAG 24 JANUARI 1958
PAGINA 7
Zwemmen
Eerste klasse kader 38/2
Om Europabeker
BONZO
FELIX*
door HARRIET H. HOUSER
Hoofdcommissie voor de
industrialisatie
Neem tijdig
Sterk desinfecterend
60 tabletten f 0.98
- -
-
i
-
letaal
Ondoordringbare sneeuwmassa's en
•eer gladde wegen hielden opnieuw
slachting onder de deelnemers aan de
27ste Rallye van Monte Carlo. Vooral
Wat de Nederlanders betreft. Het is
nog slechts de équipe van „Maus"
Gatsonides, die de nationale eer hoog
houdt. Samen met zijn Franse collega
Becquart zwoegt hij in zijn geteisterd
Triumph over de slecht afgebakende
Franse wegen, zonder koplamp, en
tnet een enorme deuk in het achter
stuk. De sneeuw die op tal van plaat
sen meer dan een meter hoog ligt
maakt het rijden zeer gevaarlijk. Zo
konden bijvoorbeeld de Engelsen
Faulkner en Mackenzie hun Jaguar
niet op de weg houden, slipten en vie
len in een ravijn van zestig meter diep
te. De sneeuw die de oorzaak was van
hun val, bleek ook hun redding. De
Britten vielen „zacht,, en kropen zon
der ernstige verwondingen uit het
wrak. Slechts de équipes die in Athe-
nen en Lissabon zijn gestart, ondervon
den niet al te veel moeilijkheden. Hier
van rijden dan ook de meeste combi
naties zonder strafpunten.
Het ziet er naar uit dat de organisa
toren van de Rallye van Monte Carlo
eindelijk weer eens een langgekoes
terde wens in vervulling zien gaan:
een klassement van de deelnemers,
dat zich onderweg vormt door de vele
strafpunten die van controle naar con
trole worden opgelopen. Tenminste als
het met allé rijders zo gegaan is, als
met degenen die Parijs, Den Haag en
München als startplaats kozen, het
geen nu nog niet te beoordelen is.
De route, die de twaalf in Scheve-
ningen onder auspiciën van de K.N.A.C.
gestarte ploegen moesten volgen liep,
via Luik, Luxemburg, Gerardmer, St.
Claude naar Villefranche sur Saöne.
De deelnemers uit Parijs en München
sloten zich te Gerardmer bij de Haag
se colonne aan. Tot genoemde plaats in
de Vogezen was er geen vuiltje aan
de lucht als men tenminste de hier en
daar neervallende sneeuw niet als zo
danig wil betitelen. Daarna begon ech
ter de ellende. Uren achtereen was er
sneeuw gevallen, op de wegen die naar
St. Claude en Villefranche voerden.
Pakken sneeuw lagen daar waarin de
rijders soms tot de knieën wegzakten.
Zij konden dat beoordelen want her
haaldelijk moesten zij de wagens uit:
sneeuwkettingen omleggen, sneeuwket
tingen afnemen, en duwen en trekken
aan de wielen van de zich in de sneeuw
vastbijtende auto's, waren aan de or
de van de late avond. Als men het ge-
hlkL had vlot te komen dan zag men
Zich onmiddellijk daarna weer geplaatst
voor bijna onoverkomelijke moeilijkhe
den, die het rijden tot een hel maakten.
De beschadiging van de „Triumph"
van Gatsonides en Becquart werd ver
oorzaakt door een botsing met de équi
pe Bootz-Slotemaker. Hun wagen stond
dicht bij St. Claude dwars over de weg.
Ontwijken was niet meer mogelijk. Het
ongeluk kostte „Maus" en Becquart
23 minuten. Bootz en Slotemaker
staakten de strijd.
Te St. Claude arriveerden slechts 66
deelnemers binnen de limiettijd. De
achterstanden op de „ideale tijden" wa
ren zeer groot. Velen werden gedis
kwalificeerd. De beste prestatie ver
richte nog de Duitser Hans Walter, die
de controlepost slechts 6 minuten te
laat bereikte.
Op de dezer dagen gehouden regionale
bijeenkomsten van honkbalverenigingen
uit de rayons Amsterdam, Haarlem,
Rotterdam en Den Haag is besloten
het voorstel van de „commissie van
vertrouwensmannen" om de heer W. H.
A. Posthuma (Amsterdam) kandidaat
te stellen voor de functie van voorzitter
van de K.N.H.B., te steunen. Daardoor
is diens verkiezing op de komende al
gemene jaarvergadering (22 febr. a.s.
te Amsterdam) vrijwel zeker gewor
den.
De heer Posthuma heeft reeds enkele
functies in sportorganisaties vervuld.
Hij was o.m. voorzitter van de Neder
landse boksbond en voorzitter van de
kring Amsterdam van de Koninklijke
Nederlandse Zwembond.
Kan'didaat voor de functie van secreta
ris werd de heer W. Oosterhof (Haar
lem), voor die van commissaris de
heer A. A. Visser (Schiedam). De ver
enigingen uit Amsterdam, Den Haag
en Rotterdam besloten voorts de heer
A. J. van Driel-Krol opnieuw kandidaat
te stellen voor het vice-voorzitterschap.
De Haarlemse verenigingen^ichten hem
evenwel in beginsel niet aémvaardbaar
omdat zij neutraal wensen te blijven
ta het geschil, dat heeft geleid tot de
bestuurscrisis.
Aan de hand van de nieuwe reglemen
ten inzake de schoolslag en de vlin
derslag heeft de F.I.N.A. vier wereld
records van Amerikaanse zwemmers
zwemsters niet erkend. Bij de be
studering van de processen verbaal van
?fze als records ingediende prestaties
rt'eek, dat geen rekening was gehou-
met het verbod van het onder wa-
^-zwemmen.
betreft bij de heren het record
sla» ?°rzyk op de 110 meter vlinder-
trai -d 1-03.9 (inmiddels door de Aus-
de7% Wilkinson op 1.03.8 gebracht) en
va n tt 100 meter wisselslag persoonlijk
ri„ Weinrich in 5.15.6 (in oktober door
r,f>bs Strujano" verbeterd tot 5.12.9).
r de dames zijn het de huidige re-
va j Van Sylvia Ruuska op de 4 x 110
yards wisselslag (5.49.5) en van Nancy
«arney 0p de 110 yards vlinderslag
i,''11-3). Op deze beide nummers gelden
pniueer de limiettijden van resp. 5.52
*•11.6.
Charlie Gaul heeft een cycle cross
5? Dommeldange gewonnen. Hij legde
de 17 km af in 55 minuten 55 sec.
In het kleine Franse dorpje Mauriac
hebben de volgers en de officials van
de Rallye-karavaan dan eindelijk de
balans kunnen opmaken. Die volgers
hebben het moeten toegeven: organisa
tor Jacques Taffe heeft zijn sterritrij-
ders „op de weg gevangen".
In Mauriac kwamen namelijk de
routes van zes groepen samen, hier
begon voor de rijders van de groepen
Rome, Lissabon, Glasgow, Den Haag,
Parijs en München een gemeenschap
pelijk traject dat hen via Vichy,
Villefranche, Dole, Saint-Claude en
Chambery naar Gap zal brengen, waar
de equipes in de vroege morgen arri
veren. In Saint-Claude voegen zich dan
de equipes die in Oslo zijn gestart bij
hen en in Gap op ruim 300 km van
Monte Carlo gelegen volgen tenslotte
de wagens van de groep Athene.
In de middag en avond meldden
zich 100 teams aan de controle te
Mauriac. Van de in Athene gestarte
equipes blijken nog 9 wagens in de
strijd en van die uit Oslo nog 38. Naar
alle waarschijnlijkheid hebben donder
dagavond dus nog 147 teams de strijd
tegen de elementen voortgezet. Doch
ook dit getal moet met enige reserve
worden gegeven, aangezien cr in enkele
gevallen twijfel bestaat of een wagen
die te Mauriac doorkwam nog in de
Rallye is of slechts op „eigen gelegen
heid" de tocht naar Monte Carlo ver
volgt.
De ergste slachting vond plaats on
der de rijders uit Den Haag, Rome, Pa
rijs en München. Van de 12 „Haagse
wagens is er, zoals gezegd, waarschijn
lijk slechts één over. Hetzelfde geldt
voor de 24 auto's van München. Het
Parijse contigent, oorspronkelijk 85
teams groot, is geslonken tot drie en
van de 10 equipes uit Rome rijden er
nog 5 over de thans moeilijk begaan
bare wegen van Auver'gne. De groep
Lissabon bestaat uit een dertigtal wa
gens en van de deelnemers uit Glas
gow tenslotte zijn er nog 75 in de
Rallye.
Inmiddels is de eerste „coureur" in
Monte Carlo aangekomen. Het was de
in Parijs gestarte Brit Eric Judge. Hij
kwam een dag te vroegmet de
treinzijn wagen staat nog bij Chau-
mon, op nog geen 250 km van Parijs...
De moeilijkste rallye was tot dusver
re die in 1950. Toen arriveerden slechts
vijf equipes zonder strafpunten te Mo
naco. In 1952 bleven 17 combinaties
zonder strafpunten.
In Assen is een begin gemaakt met
het toernooi om het eerste klasse kam
pioenschap klein biljart kader 38/2.
De uitslagen waren:
Horsten (Rotterdam
Ostman (A'dam)
Egbars (Ravenstein
Buys (Den Haag)
Van Hinthum (Oss)
Van Gils (R'dam)
Vincent (Helmond)
Agema (Haarlem)
Buys
Van Hinthum
Horsen
Vincent
Egbars
Agema
Horsten
Van Gils
Na twee ronden luidt de stand:
matchp. car.b. alg. gem.
350
17
72
20.58
173
17
41
10.17
307
18
143
17.05
350
18
128
19.44
302
17
64
17.76
350
17
121
20.58
330
25
62
13.20
350
25
92
14.00
350
12
157
29.16
310
12
188
25.83
318
10
74
31.80
350
10
195
35.00
350
20
63
17.50
350
20
65
17.50
277
21
40
13.19
350
21
77
16.66
Buys
4
700
23.32
Van Gils
4
700
18.42
Agema
3
700
15.55
Horsten
2
668
24.74
Vincent
2
680
19.42
Egbars
1
657
17.28
Van Hinthum
0
612
21.10
Ostman
0
450
11.84
De Schiedamse zwemster Cockie Gas
telaars heeft tijdens de kampioenschap
pen van de staat Victoria, die in het
Olympisch zwembad te Melbourne wor
den gehouden, de 22C yards vrije slag
in 2 min. 27.1 sec. gewonnen. Zij verbe
terde hiermede het record van de staat
Victoria. Cockie nam vlak na de start
de leiding en vergrootte regelmatig
haar voorsprong. Bij de finish bedroeg
deze 10 meter op het Australische meis
je Alva Colquhoun, die 2 min. 34.1 sec.
liet noteren.
De 880 yards vrije slag werd gewon
nen door Corrie Schimmel in de matige
tijd van 11 min. 14 sec. Als excuus
voor deze tijd geldt, dat de tegenstand,
die het Naardense zwemstertje onder
vond, zeer gering was. Het wereldrecord
op deze afstand staat met 10.17.7 op
naam van Ilsa Konrads.
In de eerste ronde van het interna-
tioneal militair voetbalkampioenschap
heeft het Nederlands militair elftal te
Parijs met 2-1 van Frankrijk verloren.
Deze stand was bij rust reeds bereikt.
In Brussel speelden België en de ploeg
van de Verenigde Staten tegen elkaar.
De Belgen wonnen met 1-0 (rust 0-0).
De Franse militairen behaalden een
alleszins verdiende overwinning op de
Nederlanders. Individueel toonden de
titelhouders meer in hun mars te heb
ben dan hun tegenstander, zü het met
een opvallende uitzondering: de water-
vlugge balgoochelaar Coen Moulijn. De
kleine linksbuiten van Fejjenoord was
de ster van het veld.
Het Nederlandse elftal heeft al met
al geen slechte wedstrijd gespeeld. De
Fransen demonstreerden echter een be
ter ploegverband en de beste com
binaties, die het publiek in het Pare
des Princes te zien kregen, waren van
de Fransen. Maar in de afwerking van
de aanval mankeerde het aan stoot
kracht. Er werd tot in den treure toe
gecombineerd en de acties van de Fran
se aanvalslinie werden daardoor zo
doorzichtig, dat de Nederlandse verde
diging kon ingrijpen. In de eerste helft
van de strijd was het overwicht van de
gastheren zo groot, dat een voorsprong
van enkele doelpunten volkomen nor
maal zou zijn geweest. De rustand was
echter 2-1 en in de tweede helft zou blij
ken, dat deze ruststand beslissend was.
In de vierde minuut opende Ferrier,
de linkshalf, de score met een solorush
door het centrum. Een minuut later
evenwel was de stand alweer gelijk.
Rechtshalf Haak kreeg een vrije schop
te nemen en uit de goed geplaatste bal
kopte rechtsbinnen De Groot van Storm
vogels de bal in het uiterste hoekje.
De Fransen namen het spel nu steeds
meer in handen en linksbuiten Cossou
kreeg tweemaal achtereen gemakkelij
ke kansen, doch faalde. Na een half
uur werd de druk op het doel van Van
Heeswijk minder en met een serie goe
de aanvallen via Moulijn werd het spel
geruime tijd verplaatst. Doelman Al
berto moest zich eenmaal voor de voe
ten van Moulijn gooien om een doelpunt
te voorkomen en ook bij een prachtig
schot van Brouwer had de doelman
van Monaco al zijn capaciteiten nodig.
De rust teek met gelijke stand te zul
len aanbreken, maar enkele seconden
voor tijd slaagde midvoor Fattou er
toch in zijn ploeg met een kopbal uit
een pass van Cossou de verdiende voor
sprong te geven, die in de tweede helft
werd behouden.
In de kwart finale van de Europese
voetbalbeker, heeft de houder van de
beker, Real Madrid, zijn tegenstander
Sevilla F.C. met 8—0 verslagen.
Met de rust was de stand 20.
De wedstrijd werd gespeeld bij kunst
licht in het Bernabeustadion voor 80.000
toeschouwers.
-'li
y\, x
Aanstaande zondag zal in het Duitse wintersportcentrum Garmisch-Partenkirchen worden begonnen met de wereld
kampioenschappen bobsleeën op de Olympische bobsleebaan. Maar als het kwik niet gauw een stuk daalt ziet het er
zowel voor die baan als voor de kampioenschappen een beetje triest uit. Op de linkerfoto ziet men Beierse arbeiders
blokken ijs zagen om daarmee de steeds verder wegsmeltende baan te lappen. De trainingsritten voor de kampioenschap
pen zijn inmiddels tot een minimum gereduceerd. Op de rechterfoto ziet men de Duitsers Hans Roesch en Alfred
Hammer in actie op de baan tijdens de tweepersoons bob-kampioenschappen van Beieren.
(Van onze correspondent),
Het alom in den lande bekende sa
natorium te Beek bij Nijmegen zal op
korte termijn worden ingericht voor
chronische zieken en met name voor
hen, die als zodanig uit Indonesië naar
Nederland repatriëren. De negentig tu-
berculose-patiënten, die momenteel nog
door de broeders van St. Joannes de
Deo op Kalorama worden verpleegd, zul
len, voor zover zij praktisch zijn hersteld,
naar huis worden gestuurd. Do ove
rigen zullen in een ander sanatorium
worden ondergebracht, voornamelijk in
Dekkerswald te Groesbeek.
Deze overschakeling, die reeds lang
werd overwogen, is versneld door de
gebeurtenissen in Indonesië. Het aan
tal longpatiënten neemt zienderogen af
en de 120 bedden aarover Kalorama
beschikt, waren reeds lang niet allemaal
meer nodig. Met deze omschakeling is
trouwens reeds rekening gehouden bij
de aanbouw van de nieuwe vleugel, die
in 1954 gereed kwam en die zodanig
is gebouwd, dat er ook andere dan
tbc-patiënten kunnen worden verpleegd.
Kalorama zal in de toekomst dus een
tehuis worden voor chronische zieken
met dien verstande, dat men er beslist
geen „opberghhuis voor ongeneeslij
ke zieken" in moet zien. Zoals de ge
neesheer-directeur, dr. Th. Rutgers,
heeft uiteengezet wil men ook bijzonde
re aandacht besteden aan de revalida
tie en al naar de aard van de patiën
ten een therapie ontwikkelen, opdat de
zen zich zo goed mogelijk aan het nor
male maatschappelijke leven kunnen
aanpassen.
Volgens betrouwbare ramingen
telt ons land 300.000 invaliden, die
niet in staat zijn zichzelf te bedrui
pen en te heipén. Daarvan zijn er
200.000 tussen de 16 en 65 jaar. De
overige 100.000 zijn beneden de zes
tien. Volgens de huidige prognose
maakt slechts 32 pet. van dit grote
aantal een kans om na een medische
or sociale behandeling in de norma
le samenleving terug te keren. Aan-
In Gelsenkirchen is de, in Nederland
tweemaal afgekeurde en uit Amerika
door stal Middenmeer (Amsterdam) te
gen hoge prijs geïmporteerde zesjari
ge draverhengst „Worthy Pride", door
een commissie van Duitse hippologische
autoriteiten onvoorwaardelijk goedge
keurd. De commissie bestond uit zes
leden, bij wie dr. A. H. Pulte, gevol
machtigde van het Duitse ministerie
van landbouw en veeteelt en de beken
de draverfokker Erich Speckmann.
„Worthy Pride" werd tevens in de
hoogste in Duitsland mogelijke
fokklasse geplaatst.
De kostbare hengst wordt gestatio
neerd in Huthum (Westfalen) en is
daardoor voor Nederland verloren ge
gaan.
„Stal Middenmeer" blijft in het ver
volg in Duitsland gevestigd. Zoals be
kend hebben de eigenaren van deze
stal enige tijd geleden het besluit ge
nomen „Stal Middenmeer" in Nederland
te doen opheffen, naar aanleiding van
het tweemaal afkeuren van „Worthy
Pride" door de stichting Nederlandse
Draf- en Rensport.
Advertentie
Voer uw hond het
beste wat er is. Geef
hem Bonzo. Hij glanst
u dan tegen!
70 cent per pak.
vankelijk werd het aantal tbc-patiën
ten dat kon herstellen op 60 pet. ge
schat en dat percentage is na een
snelle na-oorlogse ontwikkeling opge
voerd tot meer dan 90 pet., zelfs tot
97 en 98 pet. Waarom zou op het
terrein van de chronisch zieken niet
een dergelijke ontwikkeling te boeken
zijn? aldus dr. Rutgers.
De snelle teruggang in het aantal
tbc-patiënten in Nederland is overigens
niet het motief om het sanatorium Ka
lorama een andere bestemming te ge
ven. De broeders van St. Joannes de Deo
hebben zich als taak en doel gesteld
te helpen daar waar die hulp het
hardst nodig is. Nu dat niet langer
de tbc-patiënten zijn, hebben zij zich
gericht tot het onvoorstelbaar gro
te leger van de chronisch zieken, die
tot nu toe als het ware een „verlo
ren groep" vormen. Kalorama, ver bon,
den met het dorp Beek en met een
goede verbinding met Nijmegen, dat be
schikt over medische specialisten op
vele terreinen, biedt daarvoor aan
trekkelijke mogelijkheden. Daar er on
der de repatrianten velen zijn, die on
der het begrip chronisch zieken val
len, heeft men besloten snel te hande
len en op korte termijn de omscha
keling te verwezenlijken. 1 februari wor
den de eerste repatrianten verwacht;
1 maart zullen de laatste tbc-patiënten
Kalorama verlaten. Omstreeks 1 mei
hoopt men de beschikking te hebben
over 97 bedden voor chronisch zieken.
Behalve voor chronisch zieken zullen
er in Kalorama ook bedden zijn voor
patiënten, die in een ziekenhuis een ope
ratie hebben ondergaan en nog enige
tijd rust nodig hebben, zonder daartoe
thuis terecht te kunnen
De broeders van St. Joannes de Deo
vestigden zich in 1901 in Nijmegen en
hielden zich aanvankelijk bezig met de
wijkverpleging. In 1920 kochten zij het
landgoed Kalorama aan, dat in april
1923 als sanatorium voor tbc-patiënten
werd geopend. In de voorbije bijna 35
jaar steeg het aantal bedden van 40
tot 120.
Het ligt in de bedoeling van de con
gregatie om op het terrein van Kalo
rama een vormingsschool voor jongelui
te stichten, die in de toekomst tot de
congregatie willen toetreden maar
daarvoor op het ogenblik nog te jong
zijn. Het instituut wil een gunstiger kli
maat realiseren jm roeping te ont
wikkelen. De jongens die de school be
zoeken (intern) zullen normaal in Nij
megen naar school gaan om hun so
ciale oriëntatie te behouden. In aan
vullende lessen kunnen zq zich dan voor
bereiden op de weg, die zjj verder den
ken te gaan. Men hoopt 1 september
1958 met deze vormingsschool te kun
nen starten.
In een te 's Gravenhage gehouden
zitting van de looncommissie van de
Stichting van de Arbeid zijn delegaties
van de Nederlandse Spoorwegen en van
de spoorwegvakbonden bijeen gekomen
voor beraad over een herziening van
het reglement dienstvoorwaarden (R.
D.V.). Hierbij waren afgevaardigden
van het college van rijksbemiddelaars
en van het ministerie van verkeer en
waterstaat tegenwoordig.
De spoorwegen en de vakbonden zul
len na dit beraad nog nadere gegevens
over enkele onderdelen aan de loon
commissie verstrekken, die voor de
Stichting van de Arbeid nodig zijn om
tot een advies aan het college van
rijksbemiddelaars te kunnen komen.
Vertaald door
l. Govers—
van Geuns.
IlilllllllllinilllIUIillUUIIlUilllllllllllllIllllllllillillllllllllIlllllilliiiiiiiiimilUIIIII
76
Maar zo voelde ik me niet en ik wenste vurig,
dat ik niet gekomen was. Ik wilde weggaan maar
voelde dat ik niet uit de kerk kon weglopen zonder
al die mensen te zien. Ze zouden weten dat ik zwak
was. Ik ging rechtop zitten, hief mijn hoofd op cn
knipoogde weer naar Hentz.
Lang voor het ogenblik, dat Hentz zou spreken,
was de kerk al gevuld. De plaatsaanwijzers en enkele
jongens haalden vouwstoeltjes uit de zondagsschool-
vertrekken. Die werden in het middenpad neergezet
tot er geen plaats meer was; toen kwamen er stoelen
tussen de voorste rij en het spreekgestoelte. Onder
al deze bedrijvigheid keek Hentz kalm toe. Ik vroeg
me af of hij het erg vond, dat de mensen zo vlak
bij hem zaten. Ik zou me gesmoord en gevangen
voelen. Ik had nog nooit zo'n grote menigte in de
kerk gezien.
De dominee zat in een van de zetels die Freds fami
lie geschonken had ter nagedachtenis aan zijn groot
vader. Hij leunde naar Hentz en fluisterde hem wat
toe. Mijn keel werd toegeknepen toen ik zag, dat
een van de plaatsaanwijzers Hentz een boek aan
bood en hfj geen poging deed ernaar te reiken.
De man hield het hem nog eens voor, zonder eraan
te denken, dat Hentz het boek niet kon aanpakken.
Ik zag Hentz flauwtjes zijn hoofd schudden en glim
lachen toen hij een andere richting uitkeek. Zulke
dingen vallen mij op, maar ik denk niet, dat anderen
ze opmerken.
Nadat Guy een lied gezongen had, begon Hentz zijn
toespraak. Zijn stem klonk krachtig in het begin,
maar zou dat over een half uur nog zo zqn? Ik
begon te bidden. Een zondagsschoolleraar uit mqn
kinderjaren had eens verteld, dat we God om gun
sten moesten vragen en het dan vergeten, omdat
God niet van zinloze herhalingen houdt. Maar ik
hoopte, dat God het zou begrijpen en niet misnoegd
zou zijn door mijn herhaling, omdat ik aan net
eind van iedere zin van Hentz bad: „God, laat hem
toch alstublieft genoeg adem hebben. Niet voor mqn
trots maar voor de zijne. O, alstubleft! laat hem
niet buiten adem raken!"
Geen enkele keer keek ik naar mijn zoon toen hij
zijn toespraak begonnen was. Ik wilde het erg graag,
zodat ik de herinnering aan de uitdrukking, die ik
nu op zijn gezicht wist, kón bewaren in mqn bart
in plaats daarvan staarde ik naar het bom achter
de piano, waarop het aantal mensen vermeld stond,
die die dag de zondagsschool hadden bezocht; het
aantal van vorig jaar; het aantal van de vorige zon
dag en de opbrengst van de collectes op die dagen-
Telkens en telkens weer las ik die witte letters.
Ik hoorde Hentz zeggen: „God staat toe dat er
pijn is in de wereld, omdat we ongevoelig zouden
worden voor blijdschap en bezieling als we geen
Pijn zouden kunnen ervaren." Ik herinner me nog,
dat hij me gevraagd heeft of de mensen zouden
denken, dat hij zichzelf bedoelde.
Eindelijk was het voorbij. De menigte drong naar
voren. Ik zat stil en keek toe. Zij, die met vlak
bij Hentz konden komen, stelden zich tevreden met
Fred en mij. Hentz was blij en beantwoordde de
hartelijke woorden van zijn toehoorders. Het leek
wel of er eindeloze rijen mensen door de zijbeuken
naar Hentz, die nog steeds op het spreekgestoelte
zat, kwamen toestromen.
Dit waren onze vrienden en buurtgenoten, die door
de jaren heen hun medeleven op ontelbare manie
ren 'hadden geuit. Hun troostwoorden, hun gebeden
en hun gaven hadden ons kracht gegeven we
hadden het besef gekregen, dat we nooit alleen
waren. Op deze avond, meer dan ooit, voelde ik dat
zij ook deel uitmaakten van het wonder. Deze dienst
was als een thuiskomst voor ons allen, een gelegen
heid tot blijdschap en dankzegging.
Na een lange tijd rolde Fred Hentz de kerk uit
waar nog velen wachtten om met hem te praten.
Toen ik de prachtige oude kerk uitliep, waar we
Hentz als baby hadden laten dopen en waar we hem
toevertrouwd hadden aan Gods waakzame liefde,
wist ik heel zeker, dat die liefde altijd onverminderd
aanwezig was geweest.
Ik stond onder een boom toe te kijken en wachtte.
Ik herinnerde me die andere verjaardagen in zie
kenhuizen. We konden toen nog niet weten dat zijn
eenentwintigste verjaardag op deze manier gevierd
zou worden. Mijn trots op Hentz was groot en mijn
dankbaarheid diep.
Ik drukte mijn gezicht tegen de ruwe bast van de
oude boom en dacht dat het nu goed zou zijn te
kunnen huilen. Ik drukte mijn gezicht nog harder
tegen de boom en fluisterde: „God, ik dank U voor
alles. Dank U!"
EPILOOG
Nu u deze roerende geschiedenis heeft gelezen,
heeft u waarschijnlijk wel begrepen, dat Hentz niet
lang zou kunnen blijven leven.
Toen dit verhaal persklaar gemaakt werd, moest
Hentz weer geopereerd worden, maar zijn leven kon
hierdoor niet gered worden. HU stierf op 7 augustus
1955. Terwijl u dit leest, vraagt u zich waarschijnlijk
af wat de reactie van zijn moeder geweest is toen
ze hoorde, dat de strijd tenslotte toch nog verloren
was. Ze heeft ons haar toestemming gegeven u nog
iets te vertellen over die laatste dagen.
Het was Hentz wel bekend, dat zijn moeder aan
dit boek bezig was, maar hij heeft nooit gevraagd
er een woord van te mogen lezen. Tenslotte, vlak
voor zijn operatie, hoorde Hentz een weergave van
het hele boek via een tape-recorder. Na afloop zei
hij: „Moeder dit is het mooiste dat ik ooit gehoord
heb", en toen zijn moeder de mening van haar zoon
hoorde, zei ze: „Geen enkele smart, die de toe
komst me nog geven zal, kan me de heerlijkheid
van dat ogenblik doen vergeten".
Ze hoopt, dat de geschiedenis van Hentz voor ve
len een betekenis mag hebben en dat zijn invloed op
anderen ook na zijn dood zal duren.
(Alle rechten, ook die van gedeeltelijke pu
blicatie, berusten bij The Macmillan Com
pany, New York).
(SLOT)
De minister van economische zaken
heeft aan drs. A. J. van Raalte en dr.
W. Drees jr., eervol ontslag verleend
ais leden van de hoofdcommissie voor
de industrialisatie.
Tot leden van deze commissie werden
benoemd dr. C. C. Hulst, economisch
adviseur bij het ministerie van finan
ciën, en prof. P. de Wolff, directeur van
het Centraal Planbureau.
Een fellere aanklacht tegen Dja
karta's officiële politiek dan die, welke
Sjafruddin in zijn open brief aan
Soekamo heeft geuit, is moeilijk denk
baar. De gouverneur van de Indo
nesische staatsbank, die reeds bij
herhaling bewezen heeft niet op zijn
mondje te zijn gevallen, stelt de re
gering voor het alternatief een Rus
sische satelliet a la hei Hongarije
van Kadar of een democratisch be
schaafd land te worden. Hij wenst
niet naar Djakarta terug te keren,
omdat hij geen prooi van „wilde die
ren in mensengedaante" wenst te
worden, die door de aan anarchie
grenzende toestand maar al ce zeer
vrij spel hebben. Hst economische
leven van Indonesië is volgens hem
voor 30 a 40 procent van de werk
zaamheden van Nederlanders afhan
kelijk en het stopzetten van deze
werkzaamheden kan het uiteenvallen
van de Indonesische eenheidsstrijd
bevorderen.
Zijn er na deze aanklacht van een
volbloed Indonesische nationalist, die
overtuigd heeft meegedaan aan de
Indonesische revolutionaire vrijheids
strijd, nog Nederlanders, die enig heil
verwachten van een direct abandon
neren van de souvereiniteit over
Nieuw-Guihea ten gunste van de
huidigemachthebbers in Djakarta?
Wij moeten het he'taz vrezen, zoals
wij ook moeten vrezen, dat de rei
zende Soekamo deze open brief naast
zich neer zal leggen, omdat hij ten
aanzien van het gestelde alternatief
reeds zijn keus schijnt te hebben ge
maakt.
Het Russische persbureau Tass ci-
teert een reeks Indonesische perscom
mentaren, die allemaal betrekking heb
ben op de terugroeping van de Ameri
kaanse ambassadeur in Djakarta, John
M Allison, eii op het bericht, dat hij
waarschijnlijk zal worden vervangen
door Howard Jones. Tass haalt aller
eerst „Berita Indonesia" aan, dat van
de Indonesische minister van buiten
landse zaken, Subandrio, heeft verno
men, dat de Indonesische regering van
de komende ambassadeurswisseling tot
dusver niet op de hoogte gesteld is.
De benoeming van een nieuwe Ameri
kaanse ambassadeur, zonder vooraf
gaand overleg met de Indonesische re
gering, is, zo zou Subandrio aan „Be
rita Indonesia" hebben meegedeeld, een
inbreuk op de geldende diplomatieke
gebruiken.
Het communistisch-gezinde blad „Ha-
rian Rakjat" schrijft, dat ambassadeur
Allison zich heeft bemoeid met interne
aangelegenheden van Indonesië. Geen
andere buitenlandse diplomaat, aidus
het blad, is door de openbare mening
zo scherp veroordeeld als Allison.
In di' verband schrijft „Merdeka",
regeringsgezind, in een hoofdartikel,
dat, zolang minister Dulles volhardt „in
zijn negatieve houding", elke nieuw
benoemde Amerikaanse ambassadeur
Er zullen volgens Reuter nog vier
Britse passagiersschepen worden inge
schakeld om 1.700 Nederlandse repa
triërenden uit Indonesië van -Singapore
naar Europa te brengen.
De Britse P. and O.-maatschappij
heeft dit na aankomst van de „Orontes"
in Tilbury bekend gemaakt. De Orontes
heeft 630 repatriërenden naar Rotter
dam gebracht. Voorts zijn nog de Britse
passagiersschepen Himalaya, Chusan,
Carthage en Strateheden met repa
triërenden uit Indonesië naar Neder
land onderweg. De Himalaya wordt op
30 januari met 800 Nederlanders in
Rotterdam verwacht.
moeilijkheden op zijn weg zal vinden
als hij in Indonesië sympathie wil ver
werven, aldus het Russische persbureau
„Tass".
Intussen wordt het door linkse pers
organen in Indonesië verspreide be
richt, dat 200 Nederlandse militairen
zouden zijn gelegerd in een kazerne in
Brits Noord-Bomeo, volgens Reuter in
Et gelse en Nederlandse diplomatieke
kringen te Djakarta ten stellig
ste tegengesproken. Van Britse zijde
werd verklaard, dat het bericht vermoe
delijk zijn oorsprong vindt in militaire
oefeningen, die door een garnizoen in
Brits Noord-Borneo werden gehouden.
Men kwalificeerde deze berichtgeving
van de Indonesische bladen als onzinnig.
Adverentie
PHIUPS-ROXANE NEDERLAND N.V.
.v.:..;-:" -;
Donderdag is Prinses Caroline van Monaco een jaar geworden. Op deze ter
gelegenheid van de verjaardag gemaakte foto ziet men het Prinsesje in het
paleis te Monaco.
