r
Monumenten voor Zeeuwse dorpen
NIEUW ELEMENT IN HET WERK VAN
DE BEELDHOUWER MARI ANDRIESSEN
Dekenale.
aanbeveling
„Sint Bavo" slaat op de grote trom
Actie om katholieke harmonie
aan uniformen en nieuw
instrumentarium te helpen
Katanga-Negermis in
St.-Joseph- en St.-Liduinakerlc
DOOR EEN ZATERDAGSE BRIL
Weer protest
tegen kermis
Haarlems Bloei in
nieuw kantoor
Weinig spectaculaire
ondergang van
Amsterdam
E
Verlaging van
enkele tarieven
doorbraak naar
opener plastiek
J
renault-dauphine
De „Gysbreght" voor
G. en W.
SLEUTEL WEG
„DE SLEUTELSPECIALIST'
AMATE 1958 HAARLEM
Programma met vele activiteiten
van en door de jeugd
rpe
Bewoners Oudegracht
richten zich tot B. en W.
ZATERDAG 1 FEBRUARI 1958
PAGINA 3
ïtefl
Winnares Rallye de Monte Carlo
GARAGE DEN HOUT
Volgend jaar
Op hoek van Kruisweg
en Stationsplein
De actie
Prov. Elektriciteitsbedrijf
rerla*
dank
laagd
r het
door
i aan
jiting
shuis.
zijn
strek
heer
Ener-
cono'
door
el
el de
ver-
„het
ycho-
ïcieel
'zien.
van
bij*
36.000
awes*
rland
het
vitei-
ge-
bol-
teeds
szoe-
nder-
canen
i aan
*even
meis-
ucces.
da in
hting
acties
s zijn
;eble-
t van
dan
io en
n de
sher-
aptoe
ingen
>mer,
cours
}c&
3 het
ander
uden,
aan-
van
■plein
1 dat
shtin-
;hrif-
•rian-
Fran-
elgen
rneri-
airen
:714),
1190)^
voor
wis-
slui-
1 be-
;emd
van
stuks
iets
No-
roon-
be*
ilen:
)uits.
0.000
nog
s3
iur
Vandaag, op de vijfjarige herden
kingsdag van de watersnoodramp,
worden in de Zeeuwse dorpen Ouwer-
kerk en Nieuwerkerk twee monu
menten onthuld, welke de Haarlem
se beeldhouwer Mari Andriessen heeft
vervaardigd in opdracht van de ge
meente Enschede, die beide dorpen
heeft geadopteerd. De burgemeester
van Enschede verricht de onthulling.
Het monument voor Ouwerkerk
geeft de globale vormen weer van
twee handen die tevens herinneren
aan de beweging van golvend water.
Het beeld voor de begraafplaats van
Nieuwerkerk stelt een vogel voor.
Beide monumenten zijn gehakt uit
Ettringer tufsteen.
Op de begraafplaats van Ouwerkerk
rusten 100 slachtoffers van de waters
noodramp; op die van Nieuwerkerk
220. De liggende grafstenen, eenvou
dig behakt en eender van vorm, zijn
vervaardigd door de steenhouwerij
^broeders Swaalf te Haarlem.
Onze medewerker voor beeldende
kunst tekent bij deze jongste werk
stukken van Mari Andnessen het vol
gende aan:
De monumenten, die Mari Andries;
sen heeft gemaakt voor de d
graafplaatsen van de Z
dorpen Ouwerkerk en Nieuwerkerk waar
aan de slachtoffers van de s^orlP11® t„
in die gemeenten een laatste rustplaats
is bereid, sluiten symbolisch aan b(j cie
meer tragische dan heroïeke dood, die
deze mensen hebben gevonden.
Elk der monumenten is aangepast
aan de schaal van het betrekkelijk klei
ne carré waaraan hei betekenis geeft.
In Ouwerkerk heeft mén een even bo
ven het algemene niveau verheven plat
form gemaakt. De omlijning daarvan
door een lage heg, de gelijke maat en
vorm van de liggende, met een platte
beitelslag behakte, grafstenen, waarin in
een klassiek letertype de naam van
een overledene is gehouwen, geven de
gemeenschappelijkheid aan van de
^^n?oorzaak- De slachtoffers zijn per
gezin gegroepeerd in de omlijsting van
een hardstenen grafrand. Op een blok
tufsteen als voetstuk, geplaatst op een
vloer van zwarte goudglanzende Noor-
T T et door de Haarlemse beeldhouwer Mari Andriessen vervaardigde monu-
ment voor de begraafplaats van Ouwerkerk stelt twee handen voor, die
J--L door hun vorm tevens de gedachte oproepen aan golven water. Men ziet
hier de beeldhouwer bij zijn werkstuk in de steenhouwerij van de gebroeders
Swaalf te Haarlem, waar hij zowel het monument voor Ouwerkerk als dat voor
Nieuwerkerk (foto hier beneden) voltooid heeft. Laatstgenoemd monument stelt
een vogel voor, die probeert op te vliegen. Beide beelden zijn gehakt uit Ettringer
tufsteen.
Het bezit van harmonie-korpsen
mogen we een cultureel be
lang noemen voor land, stad
en dorp, zowel de musicerenden als
de toehorende bevolking betreffend.
Hoe menig nationaal of locaal
feest krijgt een bijzondere fleur en
klank door de medewerking van
muziekkorpsen. We denken aan
koninginnefeesten, nationale feest
dagen, sportbijeenkomsten, con
coursen, bloemencorso's enzovoort.
Ook voor onze katholieke ge
meenschap hebben harmonieën
grote waarde: naast onze bijdrage
als goede vaderlanders, stedeling of
dorpeling aan algemene feestelijke
bijeenkomsten in en door onze mu
ziekkorpsen (menigmaal een blij en
aantrekkelijk visitekaartje in onze
volksgemeenschap) worden zo dik
wijls ook onze specifiek katholieke
feesten door fleurige muziekkorpsen
opgeluisterd. We denken hier aan
priesterfeesten, het inhalen van
neomisten, aubades en serenades
bij viering van jubilea van verdien
stelijke mensen in onze katholieke
samenleving, het vieren van kerke
lijke feesten in verschillende streken
van het land, katholieke openlucht
bijeenkomsten enzovoort.
Het is om deze redenen dat ik
volgaarne aan het verzoek voldoe,
de grote actie van de Harmonie „St.
Bavo" ter verwerving van keurige
uniformen en een nieuw instrumen
tarium bij onze katholieke stad- en
streekgenoten in de meest welwil
lende aandacht aan te bevelen met
het verzoek mild bij te dragen voor
een doel, dat ons als burger en
katholiek uiterst sympathiek moet
zijn.
W. N. ZIJLSTRA
deken.
Advertentie
Andere glorie: Na een bestaan van 22
Waanden ruim 200.000 wagens op de weg
en een produktie per dag van 950.
Nadere inlichtingen, geheel vrijblijvend.
Tijdens de jaarvergadering; van de
stichting Haarlems Bloei heeft het
algemeen bestuur het dagelijks bestuur
gemachtigd een definitief plan te laten
•haken voor een informatiebureau annex
"irectie- en administratiekamers op
aet Stationsplein. Tevens kreeg het da-
5?U)ks bestuur volmacht om voorberei
dden te treffen voor de financiering
j^h het plan. Verwacht wordt, dat het
be?toor in het stadhuis binnen niet al
•rokken kan wordep.
kam?ls bekend zal Haarlems Bloei het
te ï- °r in het stadhuis binnen biet al
eetlavSe tijd moeten ontruimen. Er is
matiik11 gemaakt om het huidige infor-
Statii reau van he stichting op het
prohspiein uit te breiden, maar dit
afge is hoor de stedebouwkundigen
\v„ Van het Stationsplein, waaraan
betW hulijk in het voorjaar nog wordt
baro \?,en- Ir- H. A. Breuring van Open-
voor i ken heeft nu een plan gemaakt
hoek ,en heel nieuw kantoor, dat bij de
Dlein „a,n he Kruisweg en het Stations-
Toe«ai-y°^den opgetrokken,
te eoü P'an besproken werd maak-
Eehooi van he leden de overigens niet
iennl A^n-euze °Pmerking om de mo-
resik 3. la-ant,waarvan he onderdelen
ten nr, +erli In, Haarlem liggen opgesla-
toèi te vest?gen.n en d&arfn Haa?lems
'ezen in verband met de reorganf
se lei, steken gehouwen eveneens in
tufsteen, even boven manshoogte twee
rechterhanden omhoog, krachteloos el
kaar even rakend, machteloos van
gebaar. In Nieuwerkerk is het in een
soortgelijke omgeving een vogel, vleu
gellam en even hulpeloos op de vaste
grond als de mens machteloos is in
h0Zimrijk, maar zonder Pa*hods Z1dasta-
ze twee monumenten voor de massa
ie verdrinking bij de overrompeling van
bewoond land door snelstromend sta
gend water. Die weldadige beheersing
van de ontwerper is de grote verdien
ste van de monumenten. Overigens is
het bijna het enige, dat zij gemeen
hebben met Andriessens reeks verzets-
monumenten, waarvan het eerste en
meest ontroerende is: de stille Man
voor het vuurpeleton aan de Haarlemse
Dreef.
Andriessen heeft zich in de continuï
teit van oorlogs gedenktekenen uitge
put en daarom is het verheugend, dat
deze opdracht, met toch wel de over
eenkomst in de dood, hem de aanlei
ding is geworden tot een verandering,
niet alleen in het thema, maar ook in de
plastische aanpak daarvan en in de
keuze van het directe materiaal, steen
in plaats van het brons-gietsel.
Het ornamentale, zo men wil ab
stracte teken, met als middel het
doorboorde massief, dat de inwendige
ruimte van het volume toevoegt aan
de uitwendige massawerking, is een
element, dat nieuw is in de handen
van Andriessen.
Het verst is hij gegaan in het gedenk
teken voor Ouwerkerk, dramatisch te-
ken in het wijde landschap met in de
verte de met caissons versterkte diik,
die nog spiegelt in het binnengedron
gen water.
Op afstand gezien roept dit monu
ment de dynamische lineatuur van
staande golven op, dichterbij verstilt
het beeld, omdat zich de figuratie eruit
losmaakt van verdrinkende handen. Dit
effect bereikt met beweging en tegen
beweging, spel van volumes en de in
wendige verdeling van licht en scha
duw rondom beweeglijk en ruimtelijk
van'lijn, is wel verrassend.
Toch hebben wij wel enige bedenkin
gen, die daarin culmineren, dat we de
allure van de opzet niet doorgevoerd
vinden in de uitwerking. fï.™"
tieve détaillering van de vlakken spre
ken aarzeling en terughouding. De
beeldhouwer schijnt bijv. bij het monu
ment voor Ouwerkerk niet te zijn ontko
men aan het gevoel, dat hij, aan ae
guratieve verschijningsvorm van een
menselijke hand werkend, daaraan niet
alle recht mocht laten wedervaren in
verband met het tweede teken (de gol
ven) dat hetzelfde moment moest op
roepen. De vereiste vrijheid, autonomie
van lijn en vlak, die over en door de
figuratieve illustratie heen de arabesk
als geheel een eigen, nieuwe zeggings
kracht moest geven als een werkelijk
teken in het landschap, is niet geheel
doorgevoerd. De open lucht met haar
alzijdige, "eelal diffuse belichting zal
zeker de plastische werking vervlakken,
waar een markantere, vrije ruimtelijke
détaillering van de gezamenlijkheid de
krachtige skandering van het licht had
moeten oproepen.
Het betreft hier echter bijverschijn
selen, die aanvaardbaar zijn bij de
doorbraak van Andriessen naar een
opener plastiek. Het verschijnsel op
zich is verheugend, omdat Andriessen
nieuwe mogelijkheden aankondigt die,
gebonden aan zijn vakmanschap en
ervaring, zeker een verantwoorde rea
lisering zullen verkrijgen in zijn ko
mende werkzaamheid. L. T.
Nog in de nieuwjaarsmaand hebben
zeer vele vooral jeugdige
belangstellenden in de Haarlemse
stadsschouwburg de ondergang van Am
sterdam kunnen aanschouwen, welke
gisteravond weer zijn beslag kreeg in
Vondels „Gysbreght van Aemstel", een
voorstelling, gegeven door de Neder
landse Comedie onder auspiciën van de
Stichting „Geloof en Wetenschap". Het
is een nogal teleurstellende ondergang
geworden, weinig spectaculair en zon
der de bezieling, die de voorstellingen
van de laatste jaren kenmerkte. Een
uitzondering makend voor Johan
Schmitz, Ellen Vogel en een enkele an
dere, moeten wij de oorzaak zoeken in
de zwakke bezetting der meeste rollen.
Regisseur De Meester had ditmaal voor
zijn Gysbreght een stel nieuwelingen
onder de wapenen geroepen, maar vrij
wel allen bleven (ver) beneden de maat
De prachtige, golvende, vaak bewogen
verzen van Vondel misten daardoor
ieder dramatisch accent. Slechts een en
keling scheen in zijn rol te geloven.
Wim Vesseur had met sobere midde
len een indrukwekkend en suggestief
décor opgebouwd, maar zijn costuums
brachten ons vaak in de sfeer van de
Tegelse passiespelen. Tenslotte dit: tegen
grinnikend Amsterdamse maagden en
zich vermakende Klarissen hebben wij
geen bezwaar, maar in een treurspel als
gisteravond zijn het hinderlijke schep
sels.
Onze teleurstelling gold, zoals wij
schreven, niet Johan Schmitz en Ellen
Vogel. Schmitz, een ideale Gysbreght
maakte van de titelrol weer een gave
creatie. Hij zegt zijn verzen niet alleen
als de ervaren routiné, maar hij doet
dat evenzeer met een vaste overtuiging,
Zijn Heer van Amsterdam wordt daar
door met recht een man van adel, een
vrome held, een ridder van karakter.
Ellen Vogel voerde treffend de Bade-
loch naar het dramatisch hoogtepunt in
het laatste stuk van het spel. Zij deed
dat ook emotioneel en hartstochtelijk en
vond in Johan Schmitz daarbij haar
zelfbewuste en later vertederde gemaal.
Dat stuk is het enige en werkelijk hoog
tepunt van de avond geworden. W. H.
en feest zonder muziek is geen feest. Geen stad of dorp is er in Neder-
land, waar niet een harmonie of fanfare bij alle mogelijke gelegen
heden er op uit trekt om aan bepaalde gebeurtenissen extra luister bij te
zetten. Haarlem is ook in deze niet de minste onder de Nederlandse steden.
Zijn inmiddels traditioneel geworden Taptoe Unique getuigt daarvan in
bijzondere mate. De Bloemenstad mag roemen op uitstekende corpsen, die
met recht een hoge toon aanslaan. Gestoken in keurige uniformen trekken
de muzikanten overal heen en blazen of slaan zij hun partij met kunstzin
nige vaardigheid.
Katholiek Haarlem heeft naast een jeugdharmome de beschikking over de
Harmonie „Sint Bavo", maar het dient gezegd, dat juist bij alle kleur en
fleur deze katholieke harmonie ontbreekt. Het gezicht wil ook wat en met
enige verbazing vraagt men zich af, waarom de muzikanten van „Sint
Bavo" nog steeds en zovele jaren lang het zonder uniformen moeten stel
len. Daarom wordt met ingang van vandaag gestart met een grootscheepse
actie om de mannen van de muziek aan een uniform te helpen en zo moge
lijk ook aan een nieuw instrumentarium. Met de bijkans onmisbaar ge
worden steun van de heer W. van der Peyl, die op het gebied van har
monieën alles van toeten en blazen afweet, wordt die actie gevoerd, «jet als
extra steun een comité tot aanbeveling, bestaande uit dr. A. I. M. Kat,
directeur van de Koersschool te Haarlem, notaris B. M. Brans, mr. dr. A.
F. H. Schreurs, advocaat te Haarlem en de heer W. G. A. M. van Willige,
directeur van de Koorschool te Haarlem, notaris B. M. Brans, mr. dr. A.
De geschiedenis van Sint-Bavo gaat
terug naar het oude Schoten, waar 1
augustus 1919 de harmonie „St. Caeci-
lia" werd opgericht, en naar Overveen,
waar 21 november 1921 de oprichting
van de harmonie „Euphonia" haar be
slag kreeg. Beide korpsen ontwikkelden
zich zelfstandig, totdat zij enkele jaren
geleden een fusie aangingen en onder
de naam Sint-Bavo voort bleven „har
moniëren". Ais oprichtingsjaar werd
1919 aangehouden en de zetel van de
vereniging kwam in de parochie van
Sint-Jan aan de Amsterdamstraat. In
het parochiehuis aldaar komen de ruim
50 leden iedere maandag bijeen ter re
petitie en onder leiding van hun diri
gent, de heer Jacq. Wildschut oefenen
zij om hun repertoire bij te houden en
uit te breiden.
In de loop van de tijd hebben velen
kennis gemaakt met de prestaties van
„Sint Bavo". Ieder jaar brengt het
korps Kerstmuziek in de Mariastichting
Advertentie
LANGE VEERSTRAAT 10 - TEL. 11493
en geeft het daar in de zomer ook een
tuinconcert. In de Kerstnacht spelen
de muzikanten vanuit de toren van de
kerk van pastoor Van Eeden en van
de Amsterdamstraat. Met Palmpasen,
St.-Maarten en andere evenementen is
„Sint-Bavo" evenzeer present.
Het bestuur, bestaande uit de heren
J. Duineveld, voorzitter; J. Jorna, pen
ningmeester; en J. Daan, secretaris,
met als geestelijk adviseur kapelaan
J. Breedveld, doet uiteraard zoveel mo
gelijk om de harmonie op peil te hou
den. Ieder jaar is er een solistencon
cours en men streeft naar een aparte
De mannen van „Sint Bavo"
oefenen iedere week. Nu doen zij
dat met des te groter enthousiasme
om in het najaar voor de dag te
treden in een fonkelnieuw uniform.
jeugdklas. Voorts is er een dames
comité, dat zich beijvert om de aan
schaf van nieuwe muziek mogelijk te
maken.
Tot nu toe heeft „Sint-Bavo" be
houdens de steun van enkele goede ge
vers en trouwe donateurs alles zelf
kunnen doen. Maar met haar actie om
nieuwe uniformen en instrumenten aan
te schaffen heeft de harmonie de finan
ciële steun nodig van katholieke stad-
en streekgenoten. Vandaag krijgen de
katholieke Overveners een circulaire in
de bus, waarop binnen enkele dagen
antwoord wordt gehaald. Daarna volgen
Oud-Schoten, Haarlem-Oost, het Cen
trum enzovoort.
Men streeft er naar in oktober de
nieuwe uniformen aan te schaffen. In
deze actie kan muziek zitten.
Het provinciaal electriciteitsbedrijf
van Noord-Holland deelt mede, dat het
voor de komende twee maandse perio
de enkele tarieven heeft verlaagd in
verband met de daling der brandstof
prijzen. Het algemeen tarief wordt 10.6
(10.8), nachttarrief 8.6 (8.8) en kracht
tarief 16.6 (16.8) cent per kwh.
J. J. CREMER. Donderdag 13 fe
bruari geeft de Letterlievende Vereni-
§ing „J. J. Cremer" in de Haarlemse
tadsschouwburg voor haar leden een
opvoering van „Zwarte crêpe de chine",
een toneelspel van Lesley Storm, ver*
taald door Liane Saalbom, onder re
gie van Henk Bakker.
Wie enkele weken uit het
leven van alledag wordt
genomen, komt langzaam
maar zeker in een andere wereld
terecht. Dat heb ik tenminste moeten
ervaren, toen op een goede dag de
machine van het lichaam niet meer
zo gesmeerd liep en er schijnbaar
een grondige reparatie nodig was.
Vanaf zo'n ogenblik ben je een ge
tekende, een patiënt die onder de
wol moet blijven en wiens leven
plotseling voortkabbelt van het ene
met zorg en liefde opgediende glas
melk naar het andere. De kinderen
kijken even vreemd, maar de oudste
komt al gauw tot de ontdekking,
dat het prachtig is op zo'n ziekbed
te kruipen en er de nodige capri
olen uit te halen.
Intussen lig je daar. Je volgt nog
even met aandacht, hoe het met die
krant en het nieuws staat, maar al
heel gauw vind je het allemaal
best. Het laatste contact met de we
reld-van-buiten is verbroken; de
sfeer van het binnenhuis neemt je
volkomen op, je bent een meubel
stuk geworden, dat gelukkig nog
niet door de worm is aangetast.
Er stopt een auto, een deur slaat
dicht: de reparateur, die medisch
doctorandus is, schrijft na een paar
magische gebaren een bon. Ik be
grijp niet veel van wat er op staat,
maar het kwam, geloof ik, in het
kort hierop neer: „Goed voor een
bezoek aan een buitengewoon re
parateur". Een specialist noemen ze
dat in de volksmond.
En dan ga je, goed ingepakt, naar
een ziekenhuis. In de gangen een
ondefinieerbare geur van zalven en
drankjes, nonnetjes die sacraal bui
gend en met ritselende rozenkransen
over de gladde vloeren zweven, her
en der onvriendelijke heiligen-beel-
den, en de bange stilte van de wacht
kamer, waar een missie-almanak de
enige troost is.
De specialist. Hij kijkt, klopt en
knikt goedkeurend. Het valt alle
maal nogal mee. Een paar foto's
voor de zekerheid, zegt hij. Je loopt
door naar een'andere kamer, met
een indrukwekkende apparatuur.
Julius Röntgen, denk je, maar er
komt geen muziek uit. Wel de mu
ziek van de aanwezigheid van een
stel verpleegsters, die met onbeschrij
felijk decente gebaren een spuitje
zus en een prikje zo geven. Allemaal
voor het goede doel, dat de middelen
heiligt.
Wat ben je nietig, als je op zo'n
soort brancard ligt. Hulpeloos en
overgeleverd aan de vrouw, die toch
in het verpleegstertje leeft. Je ge
hoorzaamt prompt aan haar bevelen:
in-ademen, adem-inhouden, uit-ade-
men. Intussen wordt je lichaam foto
grafisch uitgebeend en even later
staat de specialist vergenoegd naar
de foto's te kijken als waren het
plaatjes van een pin-up-girl.
Het leed is nu geleden en daarmede
ook de vreugde van kringende,
glijdende meeuwen in het winter
landschap voor mijn raam. Geen
bezoek meer van vrienden, die zich
uitputten in medeleven, geen ana
nas meer van twee meisjes, die
bedeesd, als kwam zij zo uit een
pensionaat gestapt wat troost
kwamen brengen. En als u nu mij
vraagt, waar ik beter van geworden
ben, dan is het dat recept, dat ik
neergeschreven vond in een mij tot
tijdverdrijf geleend boekje:
Alter Wein aus alten Krügen,
Und ein Lied aus alter Zeit.
Haarlem heeft inmiddels geen
schokkende dingen beleefd. De
verrassing van de eerste
sneeuw en de vreugde om dat
witte leven zijn weer ten einde.
Wij zien uit naar het voorjaar,
dat ons weer jeugdig zal ma
ken. Maar binnenskamers wordt er
gewerkt. De bolle-bozen prakkezeren
hard over hun corso, de jonge fleur
van de Bloemenstad staat te pope
len om er uit te trekken, en als
ik goed ben ingelicht, is een wak
ker en levenslustig comité druk
aan de slag gegaan om Haarlem
in mei een missietentoonstelling te
bezorgen. Jammer genoeg is de naam
Mittovos komen te vervallen maar
daarvoor in de plaats is het slag
woord „Amate" „Bemint" ge
komen. Kun je een schoner devies
voor het voorjaar be
denken? Het is de
moeite waard er voor
te werken.
er voorbereiding van de grote missie-tentoonstel
ling, welke onder de titel AMATE voor het Haar
lemse dekenaat van 9-18 mei dit jaar te Haarlem wordt
gehouden, worden reeds verschillende activiteiten ont
plooid. Vooral de commissie „Jeugd-Sport", welke
praktisch alle jeugdgroeperingen omvat, heeft een uit
gebreid programma opgesteld om de jeugd enthousiast
te maken voor het wereldapostolaat van de Missie,
haar meer kennis van de Missie by te brengen, de
jongeren te overtuigen van hun taak tot deelname aan
het missiewerk en om roepingen te bevorderen. Het
gebed voor de Missie wordt daarbij sterk gepropageerd.
Bijzondere belangstelling bestaat er
bij de jeugd voor de Katanga-negermis.
Deze mis wordt onder leiding van pater
A. Mettrop W.P. gezongen door de leer
lingen van het Lavigerie-college uit
Santpoort met begeleiding van tam
tams. Tijdens avondmissen in de Sint-
Josephkerk aan de Jansstraat op woens
dag 5 februari en in de Sint-Liduina-
kerk aan de Zaanenstraat op woensdag
12 maart zal deze negermis een
compositie van de Afrikaanse neger
priester Jozef Kimde worden gezon
gen. Verwacht wordt, dat ook volwas
senen voor deze bijzondere zang inte
rest 1 zullen hebben. Beide plechtigheden
beginnen 's avonds om half acht. Een
missionaris zal spreken over de missie
en er zal slechts éénmaal worden ge
collecteerd, natuurlijk ten bate van de
Missie.
Ten aanzien van verdere activiteiten
zij medegedeeld, dat er reeds 20 bij
eenkomsten gehouden of besproken zijn,
waarop een missionaris in een jeugd
groep een praatje, soms met lichtbeel
den of grammofoonmuziek, houdt over
de Missie. Voorts brengen jeugdgroepen
een bezoek aan een seminarie of mis
siehuis. zy nemen daar deel aan het
spel en bezoeken kapel, klaslokalen, ref
ter enzovoort en hebben zo mogelijk
ook een gezellige bijeenkomst met de
studenten.
De commissie heeft film-vertoningen
georganiseerd in kleiner en groter ver
band, ook voor de niet-georganiseerde
jeugd. Er bestaan plannen voor een
tweetal grote filmvertoningen.
Men wil causerieën houden over on
derwerpen, welke verband houden met
de Missie en die aangepast zijn aan de
verwachte belangstelling van de be
treffende jeugdgroep, bijvoorbeeld een
inleiding over het leken-missiewerk.
Bijzonder attractief zijn twee cause
rieën over het onderwerp „Van neger-
muziek tot jazz", welke woensdag 5
maart voor de Instuif Haarlem en don
derdag 6 maart voor de Mater Amabilis
en de K.J.M.V. gehouden worden.
Tenslotte staat nog op het program
het vervaardigen van werkstukjes, be
trekking hebbend op de Missie, door
handarbeidclubs.
Mogelijk willen parochiële comité'*
deze en andere activiteiten in parochi
eel verband doen. Zij kunnen hun licht
opsteken bij de heer B. Nooy, Laan van
Rozenburg 19, Heemstede, telef. 36809.
Naar aanleiding van het protest van
do bewoners van de Nassaulaan tegen
het plaatsen van de kermis op de Nas
saulaan, hebben een aantal bewoners
van de Gedempte Oudegracht thans
een schrijven aar. B. en W. van Haar
lem gericht, waarin geprotesteerd wordt
tegen het voornemen eventueel de ker
mis voor hun huizen en bedrijven te
doen houden.
Zij wijzen erop,, dat zij reeds tweemaal
per week de markt voor hun deur heb
ben met alle daaraan verbonden be
zwaren, zoals het lawaai en de overlast
op de avonden, voorafgaand aan de
marktdagen. Op slechts 205 dagen per
jaar zijn zij daardoor behoorlijk te be
reiken. Voorts wijzen zij erop, dat de
kermis de markt op een zodanige ma
nier in elkaar zal dringen, dat daardoor
dezelfde chaotische toestand ontstaat
als voorheen met versperring van trot
toirs, winkeltoegangen, brandputten enz.
Zij verklaren niet te begrijpen, waar
om bijna vijftig winkeliers van de Ge
dempte Oudegracht zo weinig in tel zpn,
dat zij telkenmale de dupe moeten
worden. Tenslotte wordt er in het schrij
ven aan B. en W. nog op gewezen,
dat de bezoekers van de kermis door
gaans geen grote kooplust vertonen en
dat dus ook in dit opzicht niets dan
nadelen te verwachten zijn.
