Samenvoeging volgend jaar reeds een feit? In betrokken gemeenten wellicht twee raadsverkiezingen dit jaar M H 8! Spaamwouders moeten een reis van 25 kilometer maken om te trouwen bedreiging katholieke belangen WEINIG BEVREDIGEND ZATERDAG 8 FEBRUARI 1958 PAGINA 3 Wanneer de minister van Binnenlandse Zaken het nu eindelijk Zuid-Schalkwijk krijgt, zodat het de continuïteit in zijn woningbouw kan hand haven. Vóór 21 maart kunnen personen of rechtsper sonen uit de betrokken gemeenten schriftelijke bezwaren indienen bij Gedeputeerde Staten. Vóór diezelfde datum moeten de raden der betrok ken gemeenten aan Gedeputeerde Staten laten weten hoe zij over het voorontwerp van wet denken en G.S. stellen de verschillende gemeen teraden vervolgens op de hoogte van de weder zijdse standpunten. Vóór 1 mei tenslotte komen Gedeputeerde Staten in een openbare vergadering bijeen, tijdens welke de betrokken gemeenteraden via een gemachtigde en de individuele raadsleden persoonlijk of via een gemachtigde kunnen toe lichten hoe zij over het ontwerp denken. Daarna zenden G.S. het voorontwerp en de geopperde bezwaren naar de minister van Binnenlandse Zaken, die het na beoordeling in het Par lement aanhangig maakt, of niet- Achterstelling Eerste faze Hoorcpoup tfARq Niet wenselijk Anders geaard NHC HAARLEMMERLIEDE I ziet de noodzaak van opheffing niet in besluit het onlangs samengestelde vooront werp van wet met betrekking tot de samenvoeging van Haarlemmer]iede en Haarlem mermeer in het Parlement aanhangig te maken, en wanneer het Parlement dit ontwerp aanvaardt, zal de samenvoeging op 1 januari 1959 een feit worden. De gemeente Haarlemmerliede en Spaarn- woude zal dan ophouden te bestaan. Haarlem krijgt Zuid-Schalkwijk en Oost-Spaarndam en de gemeente Haarlemmermeer zal een gebied omvat ten, dat reikt van de Kaag in het zuiden tot aan het Noordzee-kanaal in het noorden, en dat inge klemd ligt tussen Haarlem en Amsterdam. Het spreekt vanzelf, dat men in Haarlemmerliede sterk tegen dit voorstel gekant is en binnenkort zal het bij Gedeputeerde Staten van Noordholland dan ook wel bezwaarschriften regenen tegen de opheffing van deze gemeente. Haarlemmermeer zal zich vermoedelijk niet verzetten tegen vergro ting van zijn gebied en Haarlem is tevreden, dat Yerwaci a„ worden, dat de minister die immers reeds in beginsel zijn ins einimng met de voorgestelde samenvoeging heeft betuigd het voorste in e a in het parlement aanhangig zal maken. Vermoede lijk zal dat dit najaai gesc ïeden, zodat dit zich nog voor het einde van het jaar erover kan ui spre en. in dat geval zullen de gemeenteraden van Haarlemmerliede en van Haarlemmermeer, en wellicht ook de Haarlemse raad, ontbonden worden. Men zal ZICh herinneren, dat op 28 mei in het hele land gemeenteraadsverkiezingen worden gehouden, zodat in de gemeenten die bij de opheffing van Haarlemmerliede betrokken zijn, mogelijk binnen enkele maanden tweemaal raads\ erkiezingen gehouden zullen moeten Worden. De opheffing van Haarlemmerliede is voor velen vry onverwacht ge komen. Het begon op 2 februari 1955, toen de Haarlemse raad een request zond aan de koningin, waarin gevraagd werd uitbreiding van de gemeente met Zuid-Schalkwijk te willen bevorderen in verband met de be hoefte aan grond voor woningbouw. Toen eind 1954 deze gedachte voor het eerst in de Haarlemse gemeenteraad was geopperd, zond de raad van Haarlemmerliede onmiddellijk een brief aan de minister van Binnenlandse Zaken, waarin gevraagd werd als een soort compensatie voor een eventueel verlies van Zuid-Schalkwijk: Zwanenburg (dat onder de gemeente Haar lemmermeer valt) bij Haarlemmerliede te voegen. Op 12 augustus 1955 Verklaarde de raad van Haarlemmerliede, dat de annexatie van Zuid- ®chalkwijk door Haarlem volstrekt niet zo urgent was als Haarlem deed y°orkomen, maar op 18 oktober van dat jaar verklaarde de raad van Haar lemmerliede, dat een sterke agrarische buffergemeente tussen Amsterdam Haarlem nodig was maar dat Zuid-Schalkwijk wel aan Haarlem prijs ®egeven zou moeten worden. betrokken gemeentebesturen weten, dat de minister van Binnenlandse Zaken zich in beginsel met hun voorstel had verenigd en hun had opgedragen een voorontwerp van wet op te stellen, waarin de samenvoeging zou worden geregeld. Eind januari verscheen dit voorontwerp. Voor de ingezetenen van Haarlem merliede zal er heel wat veran deren. Welke die dingen zijn, weet men in de Lie nog niet precies. Maar men houdt het hart vast om zo te zeg gen. „Straks moeten we naar Hoofd dorp om te trouwen" zeggen de^ men sen van Spaarnwoude. „Dat is 25 kilo meter ver weg" voegen ze er aan toe. Dat betekent op de fiets naar Spaarn- dam, dan met de bus naar het sta tion in Haarlem en met een andere bus naar Hoofddorp." Daarmee is een van de grootste moeilijkheden al met een aangeroerd. Haarlemmermeer wordt zo groot, dat men in Spaarn woude en in Halfweg vreest achter gesteld te zullen worden. Niet met op zet, maar omdat het gemeentebestuur veel te ver weg zit. Haarlemmerliede had zeven raadsle den. Na de samenvoeging zal de raad van Haarlemmermeer rqet twee leden worden uitgebreid. Men vreest voor de behartiging van zijn belangen „ginds in Hoofddorp". In Halfweg denkt men er al net zo over. Men kijkt daar naar Zwanenburg, dat al jaren bij Haarlemmermeer hoort. ,,Wij heb ben hier een prima straatverlichting" zegt ds. A. J. Kromhout, Ned. Hervormd predikant in Halfweg. ,,En kijk eens in Zwanenburg". En verder „we worden een klein onderdeel van een gemeen schap, die anders georiënteerd is dan w;i". Halfweg wordt goeddeels bewoond door forensen, terwijl Haarlemmer meer een agrarische gemeente is. „De natuurlijke grens van de Ringvaart mocht nooit verbroken worden, zeiden ze toen Zwanenburg in 1945 aansluiting zocht bij Halfweg", zegt architect Jos' van Engelen uit Halfweg, die een actie comité heeft opgericht dat zich verzet tegen de plannen van G.S. „Nu heffen ze zelf die natuurlijke grens op en voe gen ons bfj Haarlemmermeer". De oud voorzitter van de LTB in Haarlemmer liede, de heer N. Vriezekoop, zegt het hem na. Wij gaan nu voor Haarlemmer meer een even onzinnige uit was vormen, als Zuid-Schalk wijk voor ons is", zegt Dominee Krom hout. Daar komt dan de angst om, de hoek kijken, die wy ook ontmoetten bij pastoor B. Keyer van Spaarnwoude, bij Jos van Engelen en bij oud-LTB- voorzitter Vriezekoop. De angst voor T~I en doorkijk op de Stompe /V Toren van Spaarnwoude. Na JL-J i januari komt ook deze streek bij Haarlemmermeer, de ge meente die zich dan uitstrekt van de Kaag tot aan het Noordzeekanaal. De boeren fond de Stompe Toren zien de toekomst bezorgd tegemoet. Zal de Haarlemmermeer ook de belangen van 'deze mensen in een uithoek van de gemeente goed be hartigen? En wat zal er straks gebeuren wanneer de oostelijke randweg gereed is en de nieuwe gemeente in twee delen splitst? „Dan worden we stadsbewoners en een boer gedijt niet in de stad," zeggen zij. Stl'? ïanuari 1957 lieten Gedeputeerde mp r toen aan Haarlem, Haarlem- dat -^e 0n Haarlemmermeer weten, Zuia ilj uitbreiding van Haarlem met ei~ ""Schalkwijk onvermijdelijk achtten, bil a tevens voornemens waren ken minister van Binnenlandse Za- recf samenvoeging te bepleiten van het lem van Haarlemmerliede en Haar- mmermeer. Hiermee werd een nieuw den 4 •1.n het sPel gebracht, dat geen uer partyen voorzien had. Haarlem voelde niets voor het kop pelen van het annexatieverzoek aan het plan om Haarlemmerlie de en Haarlemmermeer samen te voe gen, omdat dit alleen maar vertraging betekende van de annexatie die lang zamerhand hoogst urgent begon te wor den. Haarlemmerliede verklaarde zich bereid Zuid-Schalkwijk af te staan zij het onder zekere voorwaarden maar wilde zijn zelfstandigheid niet prijsgeven. Haarlemmermeer tenslotte liet weten, dat het nooit uitbreiding van zijn gebied had nagestreefd, maar dat het deze oplossing wel wilde aan vaarden, wanneer G.S. dit in 's lands belang nodig achtten. Op 7 december van het vorige jaar lieten G.S. aan de Vtfi-S r> ry ovenstaand kaartje geeft een overzicht van de grenswijzigingen, die fj door Gedeputeerde Staten van Noord-Holland zijn voorgesteld ter opheffing van de gemeente Haarlemmerliede. Het grootste gedeelte van deze gemeente op onze kaart ge-arceerd aangegeven wordt bij Haarlemmermeer gevoegd. Het restant, zijnde zuid-Schalkwijk en oost- Spaarndam, op de kaart geblokt aangegeven wordt bij Haarlem gevoegd. Duidelijk is te zien, dat de nieuwe gemeente Haarlemmermeer zich uitstrekt van de Kaag in het zuiden tot aan het Noorzeekanaal in het noorden. de verdere plannen van G.S. „Wat zal er gebeuren als straks de Oostelijke randweg gereed komt?" formuleert pastoor Keyer. „Dan wordt het nieuwe gebied van Haarlemmermeer van noord tot zuid in tweeën gesplitst. En wat dan?" De heer Vriezekoop ant woordt: „Dan komt Haarlem met zijn grijpgrage vingers en annexeert alles bewesten de nieuwe weg. Dan wor den we allemaal stadsbevolking hier" En anderen brommen „Een boer ge dijt niet in de stad." Eigenlijk gelooft men, dat men over het onmiddellijke ongerief van de grote re afstanden nog wel heen zal komen in Haarlemmerliede, maar men voelt zich bedreigd. Men beschouwt de sa menvoeging met Haarlemmermeer als de eerste faze van een proces, dat uit eindelijk tot resultaat zal hebben de op splitsing van het gebied van Haarlem merliede ten noorden van de Amster damse Vaart tussen Haarlem en Amster dam. „Dan worden we stadsbevolking!" klinkt in dat verband veelzeggend. „De mensen zijn hier in Spaarnwoude al veel meer op Haarlem georiënteerd dan op Haarlemmermeer" zegt pastoor Keyer. „Veel kinderen gaan in de stad naar school en de jeugd zoekt in de stad zijn ontspanning." De Spaamwou ders voelen eigenlijk nog meer voor aan sluiting bij Haarlem. Dat is de stad. Dat betekent betere wegen, betere voor zieningen, net als in West-Spaarndam. Haarlemmermeer is landelijk, ook in zijn voorzieningen. En het ligt zo ver weg. en vraagt zich in Haarlem merliede af of deze opheffing werkelijk nodig is? Men ge looft niet in de motieven die G.S. aan voeren. Financieel niet draagkrach tig genoeg? „Haarlemmer.iede heeft steeds een overschot op zijn begroting en Haarlemmermeer steeds een te kort," zegt architect van Engelen". De burgemeester van Haarlem, mr. O. P. F. M. Cremers, meent dat iede re gemeente financieel zo sterk aan het rijk gebonden is, dat een gebrek aan financiële draagkracht nooit een motief mag zijn voor het opheffen van een gemeente. Mr. Cremers ziet de bestuursmogelijkheden na de samen voeging overigens eerder kleiner wor den dan groter, in tegenstelling tot de motivering van G.S. Hij gelooft niet in de noodzaak en zelfs niet in de wen selijkheid van de opheffing van Haar lemmerliede. Pastoor Keyer voorziet bovendien nog een verslechtering van de positie der katholieken in de op te heffen gemeen te. In Haarlemmerliede is een stevige meerderheid katholiek. De haast dage lijkse omgang met het gemeentebestuur deed de katholieke instellingen een ze gen voor de streek zyn. In het vergro te Haarlemmermeer vormen de katho lieken een minderheid. De positie van de katholieken van Haarlemmerliede wordt sterk verzwakt. Over het afstaan van Zuid-Schalkwijk is men het in Haarlemmerliede vrijwel eens. „Dat is een verloren gebied", zegt de heer Vriezekoop. „Het was te gek, om van Halfweg naar Zuid-Schalkwijk te ko men moest je over Haarlems gebied", licht architect van Engelen toe. De hereniging van Spaarndam onder be heer van Haarlem levert ook al geen onoverkomelijke bezwaren op, al grin nikt men een beetje om de motieven die Haarlem heeft aangevoerd. Men kent Haarlem, zegt men 111 Spaarnwoude. et ergste vindt men algemeen, dat men een deel wordt van Haar lemmermeer, een zo heel anders geaarde gemeente met een zo heel an ders geaarde bevolking. Men weet wel dat Haarlemmermeer het ook niet kan helpen, dat het allemaal zo gelopen is. Van de 25 raadsleden van Haarlemmer meer, hebben er destijds 7 tegen het pre-advies gestemd om de gebieds uitbreiding te aanvaarden. Maar Haar lemmermeer kan het niet aan, zo vreest men. Van de Kaag tot aan het Noordzeekanaal. Je kunt van de raads leden toch niet verwachten, dat ze zich van alle verlangens en wensen in alle deeldorpen op de hoogte komen stellen. Haarlemmermeer is agrarisch en Haar lemmerliede is goeddeels een forensen gemeente. Haarlemmerliede is goed deels katholiek en Haarlemmermeer niet. De mensen in Haarlemmerliede geloven niet in de noodzaak van de op heffing. Met burgemeester drs. J. Vissers zijn ze van oordeel, dat ze er wat hun voor zieningen betreft flink op achteruit zul len gaan. Ze houden het nog altijd op een samenvoeging van Halfweg en Zwanenburg, eventueel uitgebreid met Badhoevedorp tot één, zelfstandige ge meente. Zoals de kaarten nu liggen, zien ze de datum van 1 januari 1959 met een bezorgd gezicht tegemoet. lllllflItlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII De voorgestelde samenvoe gt^ ging van de gemeente Haar- lemmerliede en Spaarnwoude enerzijds en Haarlemmermeer ander zijds, is een weinig bevredigende op lossing van een vraagstuk, dat be slist niet zo urgent was dat het ge koppeld moest worden aan een be trekkelijk onbelangrijke grenswijzi ging als Haarlem vroeg. Door deze twee zaken te koppelen, hebben G.S. de ene kwestie te traag, de andere te snel behandeld. De zaak waar het in dit geval om draait is: is de voorgestelde oplos sing de enig juiste? Die vraag moet men zich stellen, want de opheffing van een gemeente is waarachtig geen aangelegenheid die men zomaar af doet, omdat een hangende kwestie daartoe toevallig een mooie aanlei ding biedt. Het vergemakkelijkt wel iswaar de controlerende taak van G.S., maar dat op zichzelf mag nog geen reden zijn om twee gemeenten tot één samen te voegen. Zeker niet wanneer geen der partijen daarom heeft gevraagd; de één er zelfs fel tegen en de ander er beslist niet vóór is. Tussen Amsterdam en Haarlem moet een sterke agrarische buffer gemeente komen, zeggen G.S. in hun toelichting, om te voorkomen dat de stedelijke agglomeraties aan elkaar vastgroeien. Dit zal zo vervolgen zij het meest dreigen in het noor delijk gedeelte van het tussengebied, het gebied derhalve van Haarlem merliede. En Haarlemmerliede heeft alweer volgens G.S. zeker na het afstaan van zuid-Schalkwijk en oost-Spaarndam niet voldoende fi nanciële draagkracht om zich als zelfstandigheid te handhaven. Nu hoeft men slechts de nood kreten van vrijwel alle gemeente besturen te lezen om te weten, dat iedere gemeente financieel aan han den en voeten door het rijk gebon den is. Van een financiële zelfstan digheid is geen sprake meer. En wanneer die autonomie noodzakelijk moest worden prijsgegeven, dan is het maar het beste om daarvan zo veel mogelijk de vruchten weg te slepen. Die vruchten zijn de uitke ringen uit het gemeentefonds, waar op ook Haarlemmerliede aanspraak maakte. En als het uit hoofde van zijn functie als buffergemeente bij zondere voorzieningen moest treffen, dan heeft het ook recht op subjec tieve uitkeringen. Blijkens de Memorie van Toelich ting vragen G.S. van de buffergemeen te, die tussen stedelijke agglomera ties in ligt, bijzondere bestuurskracht. Wij menen te mogen betwijfelen of Haarlemmermeer met zijn vele deel dorpen en zijn grote afstanden een dergelijke bestuurskracht kan op brengen. De raad van Haarlemmer meer twijfelde daar zelf evenzeer aan, blijkens het raadsverslag van 7 maart 1957. Men krijgt sterk de indruk, dat G.S. hier trachten langs een achter deurtje de veel-omstreden conclusies van het rapport Ter Veen binnen te halen, dat samenvoeging van vele gemeenten in Noord-Holland be pleitte. Waarom tracht men niet serieus de veel meer bij elkaar passende be volking van Halfweg, Zwanenburg en desnoods Badhoevedorp in één, zelfstandige gemeente onder te bren gen die dan een heel eigen karakter heeft: een halfstedelijke gemeenschap met landelijk karakter. Haarlemmer meer krijgt dan een meer uitgespro ken agrarisch karakter en beide zouden nauw samenwerkend on der supervisie van de Provinciale Planologische Dienst en in het kader van de Wet op de Gemeenschappe lijke Regelingen een voortreffe lijke buffergemeenschap kunnen vor men tussen de stedelijke agglome- ratics Laten Gedeputeerde Staten met sterker argumenten komen om deze samenvoeging te bepleiten, of laten zij met een doel treffender voorstel komen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1958 | | pagina 3