Nieuwe Haarlemsche Courant | 1958 | 1 maart 1958 | pagina 11

Betekenis van mythen voor
de godsdienst

J

H

HET GEHUCHT een geslaagde
novelle van Aug. Defresne

B

Lichte muziek op
zwarte schijven

D'

Ontwerp geneesmiddelenwet
blijft moeilijke puzzel

V\

w

J'

Rallye

Bagdad

Bijbelse openbaring heeft niets
met mythen gemeen

BOEKENWEEKGESCHENKEN

Vijf jaar gevorderd tegen twee
jonge in- en uitbrekers

DE MUZE VERTELT" voor
de jeugd

Ook apothekers hebben bezwaren

Gupa: HOUTEN STOPSEL van Ceta Bever

J

en

leven

brie brandkastkrakers voor het Haagse hof

naar

ZATERDAG 1 MAART 1958

Jazzmuziek

Saoedi-Arabië blijft
buiten de Arabische
unies

Nog geen commerciële
T.V. in Duitsland

Liturgische weekkalender

Leonard Roggeveen
60 jaar

Nederlandse kinder
boeken naar India

Artone-plaatjes pauzen O Cool zijn ook „A handful of

Opgewekte klanken

door 'AGATHA CHRISTIE

„Het Gele Teken'

1 in de sfeer van het leven der Drieëen-
mythen van de heidense gods- ke;d.

diensten stellen in de grond het
zelfde probleem als het symbolis
me, waarover wij de vorige week gespro-
.en hebben. In strikt godsdiensthisto
rische zin is de mythe de weergave
i'an het religieuze denken, welke uiting
Aanspraak maakt op godsdienstig ge
halte en waarheid. De mythe drukt een
?ergelijke godsdienstige waarheid m
heelden uit; zij stelt deze waarheid
y°°r als onvoorwaardelijk geldend en
verwijf altijd naar de oertijd, die bui-
le1 de menselijke tijd ligt. In de oertijd
"ebben immers die gebeurtenissen plaats
£ehad, die het menselijk bestaan be-
Palen. in de mythe kan men terugvin-
hen hoe alle op aarde bestaande toe
standen hun voorsprong hebben in het
goddelijk leven. Anders gezegd: de my-
'he is de normale vorm waarin de kos
mische, heidense godsdiensten de be
dekkingen tussen de godheid en de
Gereld uitdrukken. In die oertud hebbe
Soden en helden daden verr'cht,
he mensen nadoen.

Men kan deze mythen de theologie''
Van de heidense godsdiensten noem^^
Zij handelen veelal ^rhet heclal en

het ontstaan van

de wereld. Tevens
geven zij de
grondvormen aan
van het menselijk
leven. In de oer
tijd, zegt Daniélou,
hebben de goden
en helden van
alle eeuwigheid
af de voprbeelden
gegeven van het

werk, de liefde, de oorlog en de dood.
Daarom schilderen de mythen deze
wonderlijke geschiedenissen, die op die
der mensen gelijken; maar die der
mensen zijn slechts bleke afdrukken
daarvan.

Het kon natuurlijk niet uitblijven, dat
men op een gegeven ogenblik de hei
dense mythen met de bijbelse open
baring ging vergelijken. Zou er wel zo
veel verschil zijn tussen christendom en
heidendom, vroeg men zich af. Sommi-
gen zagen helemaal geen verschil en
stellen christendom en heidendom een
voudig gelijk. Het is duidelijk, dat deze
opvatting met alle beslistheid moet wor
den afgewezen. De bijbelse openbaring
heeft totaal niets aan de heidenre
mythen te danken en wel om de een
voudige reden, dat zij berust op afzon
derlijke goddelijke daden, zonder pre
cedent en zonder blijvende grond m het
menselijk bestaan. De verering van
D-L.Vrouw b.v. heeft geen andere ba
sis dan Maria's houding op een uniek

foment in de heilsgeschiedenis. De

verrijzenis is niet de weergave van de
tegelmatig terugkerende overwinning
Van het leven op de dood elk jaar in de
etite, maar de unieke gebeurtenis die
^hs voor al de mensheid binnenvoert

et is echter van belang te begrij
pen, dat, hoewel de heilswaar
heden van het christendom totaal
niets aan de heidense mythen danken
en onherhaalbare goddelijke handelin
gen zijn, ze toch vaak uitgedrukt wor
den in reeds bestaande vormen. Het
christendom vernietigt immers met wat
waarheid is in de mythen, maar neemt
dat in zich op. Een voorbeeld: het feest
van Christus' verrijzenis, P^sen, is h-
tureisch geheel en al geplaatst in het
regelmatig terugkerende feest van het
weer ontluikende leven. Het is daarom
heel gemakkelijk er een lentesymbo-
liek aan te verbinden. In feite echter is
Pasen de herdenking van het eerma-d
gebeurde feit der herrijzenis, van de
|ne, goddelijke verlossingsdaad. Toch
is het waar, dat Pasen eerst het kos
mische feest van de lente was voordat
het 't joodse feest van de uittocht uit
Egypte werd en het christelijke feest
van de verrijzenis. Wat kan daarop
tegen zijn? Is het niet de opdracht van
het christendom wereld en leven te ker
stenen? Het christendom is de voltooiing
de vervolmaking van alle voorafgaande
openbaring. De ontwikkeling van de
kennis der waarheid, die in de bijbelse
openbaring haar definitief hoogtepunt
bereikt, wordt door het christendom
niet ter zijde geschoven. Integendeel:
het erkent ze en bouwt erop voort.

Een beeld hiervan mogen wij zien in
het feit, dat vanaf keizer Constantijn
verschillende heidense tempels door de
christenen als kerken werden gebruikt.
Ze hadden voor godsdienstige doelein
den gediend, maar voor valse goden. Nü
worden zij in dienst gesteld van de wa
re God.

Zo zijn er ook in het christendom han
delingen, riten, die ook in de heidense
godsdiensten voorkwamen. Maar nu
krjjgen zij een nieuwe betekenis en een
nieuwe kracht. Denken wij maar eens
aan het gebruik van water voor gods
dienstige wassingen, die alle de beteke
nis van een zuivering hebben. Het
christendom kent het doopsel. In de
grond is de uitwendige handeling van
het dopen dezelfde als die van de ri
tuele wassingen. Die algemeen-mense
lijke handeling van „schoon-wassen"
heeft Christus overgenomen, maar er
een heel andere, geestelijke heilsbete
kenis aan gegeven.

Als wü dit verschil goed in het oog
houden, dan zullen er verder geen
moeilijkheden meer zijn. Wij staan in

de godsdienstgeschiedenis voor de ont
wikkeling van het heilshandelen Gods
met de mensheid. Langs trappen van
onvolkomenheid, van gedeeltelijke
waarheid klimt zij op naar de eigen
lijke bijbelse zelfopenbaring van God,
die ons de.volle waarheid mededeelt.
En deze waarheid is voor alle mensen
bestemd, omdat het heil voor allen is
bedoeld, dat met het aanvaarden van
de waarheid gegeven is.

'«dus de vordering van P'ocu'eur- nuwen.

S^eraal bij het Haags gerechtshof, te De procureur-generaal zei m zijn re-
twee mannen die ervan

'f fdacht samen drie maal op pad te
f'.in geweest om een brandkast te
*j®n. De tenlastelegging vermeldde een
diefstal en twee pogingen daartoe. De
Jtaagse rechtbank had beiden veroor
deeld tot drie jaar met aftrek.

Bij het begin van de zitting bleek dat
?eti van de verdachter, van zijn aanvan-
jSüjke ontkenning was teruggekomen.
i1!) bekende de drie ten laste gelegde
jE®iten te hebben gepleegd en trok zijn
y°ger beroep in. Maar ook de officier
?&n justitie was in hoger beroep geko
men van het vonnis van de rechtbank
de zaak tegen deze verdachte werd
dus normaal doorgezet.

De verdachten waren een achtentwin
tigjarige in Heerlen geboren man zon-
beroep, en een eenendertigjarige
meubelmaker uit Den Haag. De Hage
naar bekende schuldig te zijn. De man
Uit Heerlen zei in hoger beroep te zijn
gekomen omdat hij onschuldig was.
De Hagenaar verklaarde de diefstal en
de beide pogingen daartoe te hebben
gepleegd samen met een familielid,
wiens naam hij niet wenste te noemen.

Er waren vier getuigen a charge op
geroepen. De verdediger had een getui
ge a décharge laten dagvaarden. Deze
getuige, die de verdachten enige tijd in
huis heeft gehad, en die uit Eindhoven
bloest komen, bleek niet aanwezig te
ïijn.

De verdediger mr. J« A. Schuering
uit Den Haag, bleei erbij de getuige
te doen horen. Daarom werd de man,
die aanvankelijk onvindbaar was, in
Eindhoven opgespoord, aangehouden
en naar Den Haag overgebracht. Pas
's avonds kwam de man in Den Haag
aan. Het gerechtshof had de zitting
tweeëneenhalf uur moeten onder
breken om op deze man te wachten.

Beide verdachten waren 31 maart van
fet vorige jaar uit de strafgevangenis
"i Scheveningen ontvlucht. De Heerle-
i^ar zat een straf pit van drie jaar en
maanden wegens diefstal, de Haagse
meubelmaker had een straf van twee
Jaar en zes maanden te ondergaan, ook
7egens diefstal. Beiden waren al eer-
veroordeeld. De Heerlenaar zelfs
vijf maal. Na hun ontvluchting had-
a d de mannen een onderdak gevon-
in Eindhoven. In Rotterdam wer-

4% de tjjd, die zij in vrijheid hadden

ua Arin nn flkïinr

213 mei aangehouden.

ijju^ebracht, waren er drie op elkaar
Cjyme misdrijven gepleegd. In het
van de Westlandse Stoomtram-
afrii happij in Loosduinen werd 26
®en brandkast opengescheurd
dWeeÜlt ®en flink bedrag aan geld ver-
(EinJh; I mei werd in Nieuwenhagen
Uati0n,,fg) in het kantoor van de inter-

autobus onderneming een

tverdn ast opengebroken. Bij dit karwei
zij de betrokkenen gestoord, doch
de i, 5 te ontkomen. 7 mei werd bij
een '\j Purfina in Den Haag eveneens
kast ?randkast gekraakt. Deze brand-
bevatte nagenoeg geen geld.

h°uden beide ontsnapten werden aange-
,VeekenrfTaren zd in het bezit van twee
ge, e„"tassen, een bruine en een bei-
NieuwLfv11 aktetas. Na de inbraak in
^eekerÜJ.®611 was daar een blauwe
den ïinT„ gevonden. Deze tassen wer-
z°cht op Bewijsmateriaal onder

gevondck ?Pdig,e aanwijzingen werden
Het gerpcht.n aanwijzingen hield

n y. shof Zlch lange tpd bezig.
Heerlenaar bleef ontkennen. Hij

Het boekenweekgeschenk van dit jaar,
de novelle ,,Het Gehucht" van Aug. De
fresne, zou men kunnen aanduiden als
een ballade in proza. Het verhaalt de
gebeurtenissen niet objectief, maar
it ze van meet af aan in de ideuren,
die de verbeelding van enkele geïnte
resseerden er aan heeft gegeven. Fei-
telijk gaat Defresne nog verder: hij
retoucheert die kleuren weer, hij zet
ze naast en tegenover elkaar en tekent
aldus een beeld, dat de realiteit slechts
ten dele dekt, en dat ook afstand neemt
van de fantasie der betrokkenen, die
hij aanhaalt.

Defresne speelt met de verschillen
de elementen van werkelijkheid en fan
tasie een knap spel, dat de lezer
zeer boeit. Wel is de grondslag van de
reeks gebeurtenissen niet geheel over
tuigend. W worden namelijk uitgeno
digd te geloven in het bestaan van een
gehucht, zo geïsoleerd gelegen, dat de
bewoners ervan allen gedegenereerd
zijn, De vraag is niet zozeer of zulk
een gehucht wel bestaat of kortelings
bestaan heeft, de evocatie ervan is De
fresne niet overtuigend gelukt. Ook in
het raam, waarin hij de vertelling van
stond af aan vat, is.de tegenstelling tus
sen de interpretaties van de gelovige
pastoor en de ongelovige onderwijzer
te duidelijk als compositorische kunst
greep te herkennen om aanvaardbaar
te zijn. Het kost evenwel weinig moeite
om deze bezwaren spoedig te vergeten,
als het verhaal werkelijk op gang geko
men is en - erkelijkheid en verbeel
ding op hallucinante wijze op elkaar
gaan inwerken.

De simpele werkelijkheid ligt bij de
boeienkoning, die op de kermis zijn
kunsten vertoont. Een aangeschoten
student, toevallig daar verzeild geraakt,
boeif hem z,o stevig, dat hij niet los kan
komen. Het sleuteltje, dat het slot
in de boeiende ketting zou kunnen ope
nen, is uit de zak van de student m
de put geraakt. Daarmede komt dan
alles op gang. Reëel is, dat de student
en de dochter van de boeienkoning
samen op zoek gaan naar de smid. Er
gebeurt tegelijkertijd echter veel meer.
De dochter heeft de student met zeer
verliefde ogen aangezien en ook m hem
bloeit iets op: de droom, die hen bei
den verder door alle gebeurtenissen
heen zal doen zweven als twee onaan-
t, stbaren, is begonnen. Tegelijkertijd
evenwel bespringt de nachtmerrie de
boeienkoning: machteloos ziet hij zijn
dochter, met wie hij tot dusver alles
gedeeld heeft, heengaan met zijn trei
teraar. Hij voelt zich verraden. Dat
geeft hem de kracht om zich toch van
zijn boeien te ontdoen en vol broeiende
wrok naar het tweetal op zoek te gaan,
als een dommekracht omver lopend
wat hem op de weg komt.

Deze beide elementen, die prille
droom en de razende nachtmerrie blijft
Aug. Defresne afwisselend hanteren. Hij
vermengt daar de realiteit van de
vreemde kermis zeer knap mee. Daar
zijn de wanordelijke flarden muziek, die
door elkaar heen rumoeren met het ge
luid van bellen en toeters, daar zijn de
bewoners van het gehucht, die door
gaans als een verbeten kermisvierende
massa voor achtergrondvulling zorgen;

aar zijn kramen, die plotseling
omvallen. Het is intussen een realiteit,
waarvan slechts een duistere illusie
opgeroepen wordt, en die dus al de ir
realiteit krijgt van een hallucinante we
reld. Toch verzuimt Defresne vrijwel
nooit om duidelijke draden naar de ge
wone realiteit te spannen. De ineenstor
tende kraam blijkt op een gegeven ogen
blik omver gelopen door de ronddolen
de boeienkoning, de als een ra
zende doelloos rondzwierende draaimo
len blijkt te wijten aan een manke
ment in de elektrische installatie. Daar
door ontstaat tenslotte de brand, die op
de vernietiging van het hele gehucht
uitloopt. Bijzonder goed gevonden is dan
het feitelijke slot: de boeienkoning op
de ene, het meisje en de student op de
andere van twee uit elkaar wijkende
dijken, door de brand steeds verder uit
elkaar gedreven.

Een heel geslaagd geschenk derhal-

quisitoir dat de „bulldozer van het tech
nisch onderzoek" beide verdachten ab
soluut de gevangenis zou in duwen. De
verklaring van de meubelmaker dat hij
samen met een familielid zou hebben

ingebroken, noemde hij vals en onaan-

vaardbaar. Het verhaal van deze ver-1 Ve, dat, zoals meiTzich zal herinneren,

-ïfe

Illustratie uit „De muze vertelt" het Boekenweek-geschenk voor de jeugd.

Het geschenk, dat de vereniging, die
zich met anachronistische hardnekkig
heid „de vereeniging ter bevordering
van de belangen des boekhandels"
noemt, dit jaar de jeugd aanbiedt, heet
„De Muze vertelt".' Dat moet de jonge
lui zoetjesaan doen twijfelen aan het
scheppend vermogen der heren. Sinds
'49 dragen de jeugdbundeltjes op een
of andere wijze het „Muze" in hun
naam. Muze genoeg dus, onderhand.

Het is overigens een heel aardig bun
deltje, dat J. C. Brandt Corstius en
Han G. Hoekstra in broederlijke eens
gezindheid hebben samengesteld. Zij ge
ven, zoals begrijpelijk is, vooral de ver
tellende dichter het woord. Samen zeg
gen ze daarover o.a.: „De dichter ver
telt en loopt. Want de gebeurtenissen
en mensen van zijn verhalen worden
bewegingen van zijn lichaam, van zijn
stem".

Dat is een mooie uitspraak en het
voordeel is, dat men haar ogenblikke
lijk kan vergeten.

De keuze moet de beide samenstel
lers wel moeilijkheden hebben bezorgd.
Per saldo tellen deze jeugduitgaven als
regel tachtig pagina's en dat is voor
een selectie uit verhalende poëzie ge
ring. Zeker als er hier en daar ook nog
een illustratie af moet, waarvan dit
keer Jan Bons de verzorging op zich

pn keurig van uitvoering zijn de me-

ij het merk Heliodor is de preten- en dg verklanking daarvan,
tieloze, overigens doorgaans frisse aat;e dat weer vertrouwen schenkt
en vlotte amusementsmuziek yaa Kckte muziek van vaderlands
Duitsen huize sterk vertegenwoordigd fabrjkaat Bestelnummer; Fontana 45
Men kan een keuze maken uit een hele en 266028 TE O Een plaat, waarmee
reeks 78 toerenplaat]es waarbij wij ons men zo nodig de stemming aan de
tot een achttal schellakjes hebben be- borrelta£ei 0f van een huiselijk feestje
perkt. Het zijn: nr. 780049: het walsj zou kunnen opvoeren is de Fontana LP
Das Schiffei-klavier en de foxLot ,jn „ggggg -jjj dje door onze zuiderburen,
'der roten Schenke von Sansibar OP Belgen jn aiie toonaarden en stem-
het etiket staat vermeld, dat ze worden mingen is' volgespeeld en volgezongen
uitgevoerd door „Die Gloria Sisters mgt liederen die de geestrijke dranken
maar wij hebben h°°^zakelijk ^ook h£t genoegen van het savoueren
„Brothers" gehoord. De wals klinkt wat daarvan tot onderwerp hebben. Geef
de zang betreft nogal tam, het foxtrotje ons een pintje, Trink Bruderlein, Ein
komt er echter fleurig en monter uit O Prosit enz En ter afwisseling: Koren-
Nr. 780048: Twee walsen, aan de zeeman bjoemenbiauw en De man aan het kla-
gewijd „lm Hafen von Hilo en „Die v- ofscboon ook deze een geweldige
blauen Matrosen", plezierig gezongen dor's't hee£t Wel een plaat voor na de
en vlot gespeeld door de Valentmos tgn

Hawaiian Band, waar overigens ook ni,Wikaties

koperinstrumenten en violen aan te Pas Nog twee andere PhUi^pubükat
komen O Nr. 780031: Een wals, die „Hab die bijzonder vrolijk gestemd zjjn, zijn
ich einen Durst" heet en een polka nr. 421462, 45 toeren, waarin een selee-
onder de titel „lm Himmel gibt's kein tie is gegroefd van populaire operette
Bier" ten beste gegeven door de olijke melodiëen in een melodieuze en h :„se
en welgedaan klinkende bariton Otto versie van hammomdorgams1 J*ay
Storr bil een feestelijk-zwierige bege- Collignon - en het, eveneens 45 toeren-

luisteraar

|e jazzliefhebbers hebben het deze
week weer voor het uitzoeken.
Diegenen, die swingende bigband-
muziek prefereren, kunnen hun hart

dachte is te mooi, zo zei baron Van
Voorst tot Voorst.

Het hof zal op 14 maart arrest wijzen.

het vorig jaar tegelijk met „De nacht
der Girondijnen" van Presser is be
kroond. R.

Behalve de drogisten, die hun posi
tie in het binnenkort te behandelen ont
werp geneesmiddelen met niet voldoen
de geeregeld achten, hebben ook de apo
thekers nogmaals hun bezwaar kenbaar
gemaakt tegen alles wat er samenhangt
met het ontwerp en de voorbereiding
daarvan.

Als grootste principiële bezwaar blijft
men zien het feit, dat de commissie
die volgens dit ontwerp zal moeten be
oordelen welke geneesmiddelen uitslui
tend door apothekers mogen worden
verkocht, niet onafhankelijk kan zijn.
Immers degenen die over de volksge
zondheid moeten waken zullen er deel
van uitmaken naast leden die de belan
gen van handel en industrie vertegen
woordigen.

Op een persconferentie is namens de
apothekers voorts medegedeeld, dat
men van de zijde eveneens principieel
gekant blijft tegen een erkenning van
het beroep drogist, dat deze groep voor
staat, maar dat in de huidigee tekst van
het ontwerp niet is geregeld. Wanneer
de drogisten menen dat zij recht hebben
op erkenning op grond van hun vakbe
kwaamheid, dan voeren de apothekers
daartegen o.m. aan, dat de waarde van
deze vakbekwaamheid, voor zover die
gebaseerd is op de eisen die thans gel
den, uiterst gering is te achten. Deze
eisen zijn gebaseerd op een opleiding
van zo geringe tijdsduur, dat dit in to
taal niet meer dan een tiental weken
zou omvatten; en dat uitgaande van
niet meer dan lager onderwijs. In een
wet die de belangen van de volksgezond
heid regelt, hoort een regeling van het
beroep van drogist volgens de apothe
kers niet thuis. De regeling die voor
de drogisten in het belang van de volks
gezondheid moet worden getroffen, zou
zich moeten beperken tot een zo goed
mogelijke controle op hetgeen aan ge-

Saoedi-Arabië zal zich niet bij de
nieuwe unie van Irak en Jordanië of
die van Syrië en Egypte aansluiten.
Dit is volgens A.F.P. gisteren officieel
in Riad, de hoofdstad van Saoedi-Arabië
meegedeeld.

neesmiddelen waar dan ook aan de
markt komt. Wanneer de wet, mede in
het belang van de drogisten, zou moeten
worden gewijzigd, dan zou de mogelijk
heid voor amendementen op het stuk
van de controle moeten worden gevon
den.

Er komt voorlopig vermoedelijk geen
commerciële televisie in de Bondsre
publiek, echter wel een tweede T.V.
programma, naast het landelijke „een
heids"- en het regionale programma
der verschillende bondsrepublikeinse
omroepverenigingen.

ZÖNDAG 2 MAART: Tweede zonuag van
de Vasten; eigen mis; 2 geb. voor de Paus
(verjaardag van keuze); credo; pref. van
de Vasten; paars.

MAANDAG: Mis van ferie; (Utrecht: 2
geb. Z. Fredericus); paars. Ofwel voor
Utrecht: Z. Fredericus, abt; mis Os justi;
2 geb. van ferie; wit.

DINSDAG: Mis van ferie; 2 geb. H. Ca-
simirus: 3 geb. H. Lucius; (Utrecht: 2 geb.
H. Albricus; 3 geb. H. Casimirus); paars.
Ofwel voor Utrecht: H. Albricus, bisschop
belijder; eigen mis; 2 geb. van ferie; 3
geb. H. Casimirus; wit.

WOENSDAG: Mis van ferie; paars.

DONDERDAG: H.H. Perpetua en Feli-
citas, martelaren; mis Me expectaverunt;
2 geb. van ferie; rood. Ofwel: mis van
ferie; 2 geb. H.H. Perpetua en Febcitas;
paars.

VRIJDAG: H. Thomas van Aquino, be-
liider-kerkleraareigen mis; 2 geb. van
ferie; credo; wit. Ofwel: mis van ferie;
2 geb. H. Thomas; paars. Ofwel (vanwege
perste vriidag van de maand); votiefmis
ter ere van het H. Hart van Jezus.

ZATERDAG: H. Joannes de Deo, be
lijder; eigen mis; 2 geb. van ferie; wit.
Ofwel; mis van ferie; 2 geb. H. Joannes;
paars.

ZONDAG 9 MAART; Derde zondag van
de Vasten; eigen mis; credo; pref. v. d.
Vasten; paars.

heeft genomen. Niet onaardig, maar zo
nu en dan toch een tikje gewild.

Gezien de moeilijkheden mag men de
samenstellers dus nauwelijks omissies
verwijten. Toch zij hier opgemerkt, dat
wij graag nog een paar Vlamingen en
wat meer zeventiende-eeuwers gezien
hadden.

Overigens, zoals gezegd, een zwierig
bundeltje. Het getuigt van goed begrip
voor wat jeugdige lezers aantrekt. Er
is b.v, een grote plaats ingeruimd voor
de vertellers van de vorige eeuw en dit
zou er wel eens toe kunnen leiden, dat
menige jeugdige lezer zijn haastig ge
velde vonnis over De Genestet, Paal-
tjens, Penning, Potgieter en de School
meester moet herzien. Nijhoff, Slauer-
hoff, Bloem en Eyck zijn er elk met een
kenmerkend vers en van de meest mo
derne dichters bewijzen Aafjes, Char
les, Eggink, Hoekstra, Schmidt en
Smit, dat het verhalend vers ook nu
nog met talent gebruikt wordt.

Het is jammer, dat de verzen bij
een kort citaat te veel aan waarde in
boeten. Er staan in deze bundel juweel
tjes en onze vingers jeuken om er een
paar over te schrijven.

Alb. W.

Leonard Roggeveen, aan wie de lees
grage jeugd vele aangename uren
dankt, wordt op 2 maart a.s. zestig jaar.

Roggeveen heeft vele boeken voor de
jongere generatie op zijn naam staan.
Sinds de verschijning van zijn eerste
boek, „De ongelooflijke avonturen van
Bram Vingerling", dat ruim dertig
jaar geleden het licht zag, vloeiden de
verhalen voor kleine en grote kinderen
in een gestage stroom uit zijn pen.

Roggeveen heeft zich vele jaren gele
den met science-fiction beziggehouden.
Zo schreef hij een verhaal over een
reis naar de planeet Mars („Woudstra
knapt het op") en een fantasie over
het jaar 2000 („Wereldkampioen 2000").

Op vele scholen worden zijn boekjes
„Piet en Nel" bij het leesonderwijs ge
bruikt (Roggeveen was tot voor enkele
jaren hoofd van een school in Den
Haag). Hij schreef ook vele losse ver
halen voor tijdschriften en jaarboeken,
radiohoorspelen, kindertoneelstukken
en poppekastteksten.

Met de steun van de regering van ïn-
dië, die voor dit doel rs 700.000 beschik
baar heeft gesteld is kortgeleden de
„children's book trust" geïnstaleerd.
Het doel van deze trust is kinderboeken
uit te geven in verschillende Indische ta
len, en teneinde op de hoogte te komen
van wat het buitenland op dit gebied
presteert is een „internationale kinder
boeken tentoonstelling" samengesteld,
die in maart in New Delhi zal worden
gehouden. Een 150-tal Nederlandse boe
ken zal op deze tentoonstelling worden
geëxposeerd.

fetidinebldoorn d'e^Müncher ËfasmusTk. plaatje nr. 428075, dat de

Grappige teksten O Nr. 780038. Evi Kent meevoert naar het land van Tyrcd-

vraagt zich met een sympathieke stem waar de Zuidtiroler Vol^sdal?fSa?bE

en een charmante voordracht af „warum „Schernhexen met een aanstekelijk

alle Manner sich nach ihr umdrehn" enthousiasme een viertal folkloristische

(foxtrot) en aan de andere kant van de werkjes uit het Schuhplattler-reper-

plaat' Was kan schoner sein?", een toire uitvoert. Opgewekte en charmante

walsje. Uitstekende begeleiding door het muziek, versierd met de geluidjes van

orkest van Bob Parker O Nrs. 780058 en zoemende zagen, hakkende bijltjes en

J80059 respectievelijk .met het patsend geklap op leren broeken,
de walsen „Jeder Meilen-
stein am Rhein" en „Was
hat dich die Mamma so
fein gemacht" - en - „Heut'
geht die Mamma teita" en
Wellen", in een prettig

klinkende uitvoering door

het „Comedien Quartett" 'aan^ Artone 78 toeren 20003,
en het orkest van Rhenama. v het orkest yan Buddy Rich in
Walsjes waar de beentjes het' met sfeer vertolkte „Blue and sen-
nauwelijks moe bij worden Nr. 780094. tal„ (iangzaam) en het gekruide
een foxtrotje en een Engelse wais, die yl e nummer „Down for double".
„Schon Morgen' en „Sudwmd .Beten en trompettist blazen een keu
en in een bekoorlijke tweestemmigheid g Q Gene Krupa en zjjn bigband
worden gezongen door het Batavia-duo, degm(^nstreren de ritme-en-bluesstijl op
waarbij het orkest van Josef Niessen e 4g toeren 2B00g jn het vlugge
voor de illustratieve muzikale omlijsting G en j blues" en het langzame
zorg draagt. Voor het nummer „Sud- smaak typisch commercieel
wind" schakelt de drummer op beschei- gSat|lde werkje ..You'd better stop",
den wijze over op een Latijns-Amerikaans «8®*e £ok wat de muziek be-
ritme en verhoogt een hawaiiangitarist 9^ Jin kwalyke zin alle eer aandoet,
de lyrische stemming© Nr. 780095 ten- Dg van The Wailers kan ons be-
slotte presenteert „Die Arizona s die d nget bekoren q Op hoger niveau
met gloed de mambo „Die Mona aus P uiteraard> mag men zeggen
Arizona" en de calypso „Nur in Sud- musiCeren van het trio Gene Krupa,
Amerika" voordragen. De geaccentu- Lionel Hampton en Teddy Wilson in
eerde verklanking van de levendige Moonglow" en „Blues for Benny" op
muziekpartij welke aan de koper- en '^erve 45 toeren 20027. „Moonglow" heeft
ritmesectie de nodige ruimte laat, is boeiende cool-stemming, het vluggere
van het orkest van Joh. Fehring. Blues for Benny", versierd met boogie-
woogiepatroontjes heeft pakkende rust-

Tf j stars" en „Love is here to stay op

ot zover het merk Heliodor, dat op Verve 45 toeren 20032 in een zorgvul-

de voet gevolgd wordt door het dige interpretatie van de lyrische tenor-

label Artone met een aantal 45 sapcefonist Stan Getz, geëscorteerd door

toerenplaatjes, waarop eveneens zang prjma mee-voelende partners O Ten-

wordt gecombineerd met een muziekje, sj0tte kan men de opvallende

dat zich mede tot het maken yah een stemkwaliteiten van de jazz-(

dansje leent. Kentonachtig klmkt op VocaIiste Anita O'Day be-

AP 22010 de „sound" van het orkest van luisteren op Artone 78 toeren

Roy Kral, zoals ook de zangstijlvan 20004, wanneer zij respectie-

„Jackie and Roy", welke in „Whisper vejijk het modern gezette

not" uitsluitend op het instrumentale pummer „Honey suckle" en

effect is gericht. In „Tm forever blowing he£ dynamische werkje

bubbles" wordt "ook de tekst gezongen, „you're the top" voordraagt,

Hypermoderne close-harmony, gepast waarbij het orkest van Buddy

in progressieve orkestrale geluiden Bregman zich op zijn beurt respectieve-

Artone 22012 presen- Rjk stijlvol matigt in het eerstgenoemde

teert ritme-and-blues- en zjch riffend en swingend uitleeft
sfeer via de nummers jn het volgende nummer of op
„At the hop" en „Some- Artone 78 toeren 20006 in „Let me off
times". Danny en The uptown" en „Boogie blues", waarbij aan

ijuniors maken er zich de begeleidende muziek van het orkest

in eerstgenoemde song van Gene Krupa een fascinerende accent

nogal goedkoop van af wordt verleend door de trompettist Roy

In „Sometimes" komt Eldridge, die overigens ook nog vocaal

er wat kleur in de Van zich laat horen,
stemmen Ook Arto
ne 22013 heeft een zon
en

zingen

understand". Gecroon om misselijk van
te worden. Hij kan 't beter, hetgeen de
andere song „Even tho" laat horen. De
begeleiding van deze moderne prairie-

schaduwzijde. George Hamilton's Dv_,,_ L„„. l
;n irriteert in „Why don't they DraVO, DraVO!

ïl men na al deze jSzzgeluiden

uitblazen of houdt men het in
het algemeen toch liever bij b.v.

liedjes is niet onaardig Artone EPV Johann Strauss, dan krijgt men wat zijn

5206, dubbele speelduur, blijft in alle hart begeert bij de aanschaf van de

vier nummers op niveau. Charlie Fugua's langspeler van DGG nr. LPE 17029 met

stem klinkt mogelijk wat ouderwets, „Wien, Weib und. Gesang", de „Bitte

maar is in ieder geval goed, natuurlijk, schön Polka frangaise", de „Fledermaus-

helder en beschaafd. Van de begelei
dende muziek door de Ink Spots kan
hetzelfde worden gezegd. Repertoire:
May be. Into each life some rain must
fall. Until the real thing comes along,
en Puttin' and takin.

J c

amaica Johnny, die we een tijd op
de plaat gemist hebben, is er weer,
Op het 45 toerenplaatje van Philips,
nr. 315522 presenteert de zoon van het
Calypso-land zijn jongste creatie t.w. "f.:
Beautiful Para Kitch en Take me to D1J

Quadrille" en de

„schnellpolka"
Leichtes Blut, bij
zonder feestelijk en
zwierig maar even
accuraat en gaaf
genuanceerd uitge
voerd door het
W ürttembergisches

Staatsorchester
Stuttgart" onder de
inspirerende directie
van Ferdinand Leit-
Nog meer Strauss? En daar-
dan nog min of meer populaire

Locero. Pure calypso's, die door de onge
dwongen temperamentvolle stem van
Johnny, het grappig voorgedragen ver
basterde Engels en de fleurige en flexi-

compositie van Prokofiev, Tschaikowsky,
Boccherini en Schubert? Dan is cte
Philips LP S 04632 de aangewezen lang
speler. De uitvoering is van het Phil-

Advertentie

VOOR DUIZEND
EN ÉÉN
DOELEINDEN

uasierae raigeis eu ue neunge en uexi- at„ti, vnr-t nndpr

bele muziek van The Milagro Boys met ba™°nl^b "/nrirl K^stelanete Jazeker
als flagioletsolist Don Barita, het luiste- leiding van Andre Kostelanetz. Jazeker,

ren ernaar tot een genoegen maken
Zonnig plaatje Mario en Martinez,
die, als ze het niet in feite
zijn, in ieder geval veel van de
Wama's weg hebben, bren
gen op hun manier een ca
lypso, waarin een rijke tante
op de hak genomen wordt
en ze doen da't bijzonder
j geestig. Zoals ze bijzonder
•gS&oAS (ris a la Marino Marini het

Italiaans getinte foxtrotje
„Filomenia", een liefdesliedje,
ten beste geven. Uitstekend van opzet

Abdoel Hassan, een sigarettensmokkelaar, door de
politie neergeschoten. Het lijk van een man, na
derhand geïdentificeerd als dat van een Armeense
vrachtrijder, op weg naar Rowandoez aangetroffen.
Alleen, moet je weten, van ongeveer hetzelfde signale
ment: lengte, gewicht, haar, postuur van Carmichael.
Zij nemen dus geen enkel risico. Hij moet er aan! Zit
hij eenmaal in Irak, dan wordt het gevaar nog gro
ter. Een tuinman van de ambassade, een beanïbte

„Het lijkt me heel bevredigend," zei h\j.

„Volkomen bevredigend, mijnheer Morganthal."
„Is Schwartz bij de hand?"

„Hij zit op u te wachten."

„Laat hem dadelijk binnenkomen."

Juffrouw Schiele drukte op een knop, één uit 'n
tableau van zes. „Heeft u mij nog nodig?" vroeg ze
„Neen, dank u, voorlopig niet, juffrouw Schiele."
Anna Schiele zweefde onhoorbaar naar de deur.

„Meneer, het is te dol om waar te zijn!"

De ander zweeg weer enige ogenblikken. Hij dacht
bij zichzelf; „öf m'n betrouwbaarste man is gek
geworden, öf 't is waar wat hij zegt".

Maar op zijn vlakke, droefgeestige toon ging hij
voort:

„Carmichael zelf gelóóft er in. Alles wat hij te we
ten kon komen, vormt een bevestiging van zijn hy
pothese. Hij wilde er heen om volstrekte zekerheid
te krijgen. Of ik er verstandig aan heb gedaan hem
te laten gaan is een tweede. Het was 'n krankzinnig
verhaal. Maar komt de man zelf de 20ste in Bagdad
om ons de bewijzen te leveren

„De bewijzen?" klonk het kortaf van Crosbie's lip
pen. Dakin knikte bevestigend. „Hij heeft door mid
del van Salah Hassan de afgesproken boodschap ge
zonden: Een witte kameel komt met een lading ha
ver over de bergen!"

Hij wachtte nog even en ging toen voort: „Car
michael heeft dus gevonden wat hij zocht, maar is
niet vrij van verdenking gebleven. Zij zitten dus ach
ter hem aan. En wat nog gevaarlijker isze zul
len hem hier bij aankomst opwachten. Eerst aan de
grens. Komt hij daar veilig over, dan zal er na
tuurlijk een cordon worden getrokken om alle am
bassades en consulaten. Hoor dit maar eens".

Hij scharrelde tussen de paperassen op zijn bureau
en las een stuk voor.

„Een Engelsman doodgeschoten, per auto uit Per-
zië op weg naar Irak. Men denkt aan struikrovers.
Een koopman uit Koerdistan in de bergen in hin
derlaag gelokt en vermoord. Een tweede Koerd,

op het vliegveld, of bij de douane, ^an het stationZij was een platina-blonde, maar niet zo'n canailleu-

alle hotels onder bewaking. Een dicht cordonTT--11-*■'--i-.-

Crosbie's wenkbrauwen tekenden verbazing. „Ge
looft u aan een dergelijke organisatie, meneer?"

„Zonder twijfel. Bij ons bestaan ook lekken. Dat
is natuurlijk het ergste van alles. Hoe weet ik of
mijn maatregelen om Carmichael veilig binnen te
halen, onbekend zijn aan de andere kant?"

„Verdenkt u iemand?"

Langzaam schudde Dakin zijn hoofd. Crosbie zucht
te eens. „Hoe staat het met Crofton Lee?"

„Die komt óók naar Bagdad".

„Iedereen komt blijkbaar naar Bagdad", verzucht
te Crosbie. „U denkt zelfs Oom Jo. Maar als de

president iets mocht overkomendan zijn, wat je

noemt, de rapen gaar!"

„Het is juist onze taak dit te voorkomen!" zei
Dakin, die, toen Crosbie weg was, in gedachten ver
diept poppetjes op zijn vloeiblad zat te tekenen.

In een cirkel schreef hij Bagdad en daar omheen
tekende hij achtereenvolgens een kameel, een vlieg
tuig, een schip, een stoomtrein.in een hoek een
spinneweb- In 't middelpunt plaatste hij de naam
Anna Schiele, met 'n groot vraagteken.

Toen greep hij zijn hoed en liep de straat op.

Een voorbijganger vroeg aan een metgezel, toen
ze hem in Rashid-street zagen lopen: „Wie is die
vent?"

„O, dat Is Dakin. Een geschikte kerel. Van een
van de oliemaatschappijen. Maar hij drinkt. Er zit
geen fut meer in. Je moet over energie beschikken
om in dit land iets te bereiken."

„Heeft u het verslag van Krugenhof bij de hand,
juffrouw Schiele?"

„Ja zeker, mijnheer Morganthal."

Juffrouw Schiele, volkomen rustig en zeker van
zichzelf, schoof haar directeur 'n lijvig rapport onder
de neus. Al lezende liet hij een tevreden geknor horen.

ze. Haar vlasachtige haren waren strak naar achte
ren gekamd en hingen in een keurig rolletje in haar
nek. Een paar intelligente, fletsblauwe ogen zagen
door grote, sterke brillenglazen de wereld in. Haar
gelaat vertoonde regelmatige, fijn trekken, maar
betrekkelijk weinig uitdrukking. Zij was dan ook niet
door haar charme, doch louter door haar intelligen
tie vooruitgekomen.

Zij bezat een fabelachtig goed geheugen voor de
meest ingewikkelde zaken. Zij wist namen van aller
lei détails te noemen, zonder een enkele aantekening
te raadplegen. Ook bezat ze een behoorlijke dosis
organisatorisch talent, waardoor ze een grote staf
kantoorpersoneel even punctueel liet functioneren
als een goed gesmeerde machine. Daarbij wist zij
haar mondje stijf dicht te houden. Ieder zakengeheim
was bij haar veilig.

Otto Morganthal wist dus, dat zij eigenlijk met
geen goud te betalen was. Hij, de oudste firmant
van de firma Morganthal, Brown en Shipperke, inter
nationale bankzaken, schonk haar niet alleen het
volste vertrouwen, maar verliet zich ook nog dikwijls
op haar schrander, zakelijk inzicht.

Hij betaalde haar inderdaad een zeer behoorlijk
salaris. Maar hij zou het onmiddellijk hebben ver
hoogd, indien ze er om gevraagd had. Zij was echter
zozeer met zijn zaken vergroeid, dat hij zich eenvou
dig niet kon voorstellen, dat zij er daarnaast nog as
piraties van particuliere aard op na hield. Daardoor
was hij enigszins verrast door de vraag, die zij hem
stelde, toen zij bijna de deur van zijn werkkamer
uit was.

(Wordt vervolgd).

Johann Strauss

alles op één plaat, walsen van Strauss,
de Marche militaire van Schubert, een
mars uit „De liefde van drie sinaas
appelen", de Marche miniature van
Tschaikowsky, de wals uit de maskerade
suite van Khachaturian en zo verder.
Bravo, Bravo! Het staat voorshands op
de hoes.

Laatste nieuws; er komen nu ook al
hoorspelen op de plaat. Philips LP
10447 R heeft „Het Gele Teken" uit
gebracht, een spannende geschiedenis
over een machtige straal, die Londen
in rep en roer brengt, totdat slimme
detectives en in gierende auto'svoort
snellende mannenbroeders van Scotland
Yard de gewetenloze professor-uitvinder
van het moderne wapen hebben ont
maskerd. Af en toe maakt het verhaal
een rommelige indruk en komen ge
luidseffecten niet tot hun recht, maar
dat is met zo'n plaat nauwelijks een
bezwaar. Je draait haar gewoon weer
van voren af aan. De jongelui, die op
dit soort amusement verzot zijn, zullen
dat tóch wel doen. ÏRÉDÉRIC