Tweede Kamer zeer kritisch
tegenover beleid
minister ondeling
Melknota heeft dreiging met drie
moties tot gevolg
4
Bourguiba maakt het de
beide bemiddelaars niet
erg gemakkelijk
Turtesië wenst ontruiming
van de vlootbasis Bizerta
ÏVOROL «dem fris als Morgendauw
Het volkenrecht van de zee
Sterker pact
van Manilla
D
m
„Een minister moet vertrouwen
wekken en geen rumoer maken"
Soraya naar de bioscoop
Slapte in textiel
industrie
Kamperen in
een kunstmaan
Smulboek
CfluttS
De bescherming der natuurlijke rijkdommen
Welke rechter is competent hij aan
varing in volle zee
DONDERDAG 13 MAART 1958
PAGINA 7
Inconsequenties
Als ik maar
éven hoest
is Moeder er
altijd vlug bij met
ABDIJSIROOP en
dan is't zó over!
ABDIJSIROOP/^
Afvallige priesters
kiezen bisschop van
Kanton
De territoriale zee
Toenkin wil maximum
van twaalf mijl
Bolsjoi-ballet naar
Amerika
(Van onze parlementaire redacteur)
De ongerustheid over de koerswij
ziging die minister Vondeling in het
hieikbeleid heeft gebracht is voor de
Tweede Kamer aanleiding geworden tot
het aankondigen van een drietal mo
ties. Of zij zullen worden ingediend
hangt af van het antwoord van de mi
nister op de beschouwingen over zijn
melknota. Een van de drie, afkomstig
van de heer v.d. Weijden (K.V.P.). gaat
zelfs helemaal buiten het melkbeleid om
en werd aangekondigd ter onderstre
ping van een verzoek om een nota over
het probleem van het kleine-boerenbe-
drij (het zgn. structuurbeleid). De bei
de andere hebben betrekking op de be-
rekehingen, die de minister ten grond
slag legt aan de verrassende maatre
gelen met betrekking tot de melk. De
ene is aangekondigd door de liberale
heer Den Hartcg, die zich vooral er
gerde aan de renteberekeningen van mi
nister Vondeling, de andere door de
heer Van Koeverden (K.V.P.), die de
meest ernstige protesten liet horen
tegen de wijze, waarop de nieuwe minis
ter van landbouw zich wil onttrekken
aan afspraken met de boeren gemaakt
ten aanzien van de berekening van de
zgn. „eigenaarsiasten".
De ontvangst van de 4??
eniae weker geleden nog Kamerlid
was, was niet altijd even onvriendelijk,
maar meestal werden hem ongezou-
ten v^aarheden gezegd,,Het Kamerlid
Vondeling verwekte hier altijd deining
en lokte talloze interrupties uit", aldus
de heer Biesheuvel (AR). „Wat een Ka
merlid zich echter kan veroorloven,
geldt niet voor een minister, zeker niet
In een kabinet van gemengde samen
stelling. Een minister moet geen be
roering verwekken. Hij moet vertrou
wen wekken, maar dan zal dat heel an
ders moeten dan op de wijze, waarop
hij thans een nieuw melkbeleid presen
teert".
Over het vreemde van dat beleid
werd nog door velen op schampere
wijze gesproken. „Meer speculant dan
boekhouder", oordeelde dezelfde
A.I:.-spreker, die betwijfelde of de be
lening van de minister, dat
zai°rKaan 10 Pct van het melkverbruik
een uestaa" uit duurdere melk met
men nSer vetgehalte, wel zal uitko-
den n^c°ns"mcnt i" wellicht tevre-
rfinirvia? de gewone melk niet
uWOi terwijl hij nu ook vet-
bonw^?inwan k°Pen' maar de land-
ïrmlt j eI heel anders over, zo
constateerde de heer Biesheuvel.
J?eren v. Koeverden en v.d.
Wedden, die. namens de K.V.P. over
het melkbeleid spraken, vroeg hij zich
w waarorn de minister zich niet aan
i-fLimvies van het Landbouwschap
neeit gehouden en in plaats van twee
soorten melk met verschillend vetge
halte eenvoudig melk van 3 pet vet uni
form heeft ingevoerd. Dan zou het bo-
teroverschot met minstens 8000 ton per
jaar zijn verminderd. Wij moeten nu
nog maar afwachten of de vettere melk,
die twee kwartjes per liter gaat kosten,
inderdaad zal worden gekocht, zo
vroeg de Kamer zich bezorgd af. Als
de minister zfjn zin krijgt en de tien pet
van de consumptie wordt gehaald, dan
betekent dat nog slechts een verminde
ring van de botervoorraden met 2.260
ton.
Ook met het weer invoeren van
margarine met roomboter gemengd,
was men niet erg ingenomen. De in
dustrie is er zelf niet voor, zo merkte
de liberale agrariër Den Hartog op.
De socialistische medicus Lamberts
was er uit een oogpunt van voeding op
tegen Hij verkondigde de opvatting,
dat roomboter in geen enkele zin iets
meer voedingswaarde bevat dan ge-
vitaminiseerde margarine. De recla
me, die de zuivelindustrie voor de na
tuurboter maakt, noemde hl) uit we
tenschappelijk oogpunt onjuist en ook
de vettere melk kan in zijn ogen geen
genade vinden. „Wel duurder, maar
niet beter dar de goedkopere melk".
Dr. Lamberts werd, toen hij deze uit
spraken deed, omringd door Kamer
leden, die hem met interrupties be
stookten. Daarbij muntte de heer v.d.
Wenden uit, die jarenlang om „volle
melk" heeft gevraagd. Zijn vreugde
om vat er nu. gaat komen was echter
getemperd. Niet alleen is de melk niet
echt vol en wordt zij nog uit verschil
lende factoren samengesteld, maar
vooral de manier, waarop de minis
ter deze melk presenteert, beviel hem
niet.
De grootste bezwaren gingen bij velen
uit naar de nieuwe garantieprijs voor
de melk, die de minister niet alleen veel
te laat heeft bekendgemaakt, zodat de
veehouders zich nu maar moeten zien
aan te passen, maar die ook bijna een
ct per kg. lager uitkomt dan het land
bouwschap had geadviseerd. Die cent
minder bestaat voor een deel uit ver
laagde pachtvergoeding. De minister
praat dit goed, omdat de pachtprijs-
verhoging nog niet volledig is doorge
werkt. De Kamer oordeelde dat dit een
volkomen willekeurige korting is, waar-
bi) de leveranciers van 65 pet van de
melk worden gedupeerd.
Voor een ander deel bestaat die la
gere 'aststeiiing van de garantieprijs
uit een veronderstelling die de minis
ter onder de rubriek speculanten deed
indelen. Hij laat namelijk de kostprijs-
berekeninger van het semi-officiële
landbouw-economisch instituut voor wat
zjj z(jn en verwerkt alleen toekomstver
wachtingen omtrent hogere vleesprjjzen
in deze garantieprijs voor de melk. De
K.V.P. liet bij monde van de heer v.
Koeverden weten, dat d< minister min
stens de onzekerheid, die daardoor is
ontstaan, omdai men de toekomstige
vleesprijs eenvoudig niet kent, dient
weg te nemen, door duidelijk mede te
delen wat er gebeurt, wanneer zijn
schattingen niet zouden uitkomen.
De heer v. d. Weijden (K.V.P.) zag
grote inconsequenties in de maatrege
len van minister Vondeling om tot ver
mindering van de meikproduktie te ko
men. „Uw beleid lijkt op de Echter-
nachse springprocessie: een stap
vooruit en twee terug. Steeds heeft de
landbouwvoorlichting dt boeren erop
Advertentie
/AKKER
SIROOP
gewezen, dat zij hun produktie moeten
opvoeren". Hij kreeg steun van de socia
list Vredeling, die van oordeel was, dat
boeren met een lage kostprijs hun pro
duktie in ieder geval moeten uitbrei
den.
De heer Vredeling was voor de rest
wel tevreden. Hij prees de nota van zijn
partijgenoot Vondeling om de eenvoud,
de duidelijkheid en het diep indringen
in de materie. Hij wilde de minister in
de richting sturen van een nog meer
vooruitstrevend beleid, met name met
betrekking tot de landbouwstructuur en
zei, dat daartoe mee'" nodig is dan al
leen prijsmaatregelen. Hij dacht o.a
aan de samenhang van de meikproduk
tie per h.a. met de bedrijfsgrootte. „Li
staan thans belangrijke dingen te gebeu
ren in de landbouw. Dat moet maai
eens goed gezegd worden", zo liet dit
socialistisch Kamerlid zich uit.
Algemeen toegejuicht werd het plan
om de schoolmelk meer te subsidiëren
Dr. Lamberts zette uiteen, dat dit voor
de 435.000 kinderen die in ons land
ervan gaan profiteren uit voedingsoog
punt zeer belangrijk is. Hij heeft vooral
in Rotterdam onderzoekingen verricht,
waa-uit hem is gebleken, dat ons voll
nog altijt te weinig de waarde beseft
van goede melk. In de gehele wereld
zijn nog 600 miljoen kinderen, die t
weinig melk drinken. Wie durft er hiei
in Nederland dan het woord overproduk-
tie nog in de mond te nemen? De rege
ring zal volgens dr. Lamberts tegen
iedere verdere prijsstijging voor con-
sumptiemelk moeten waken, zo consta
teerde dit Kamerlid-medicus.
Volgens een in Hongkong verschij
nende communistische krant hebben 24
van Rome afvallige priesters 5 maart
j.l. onder druk der communistische
autoriteiten de geestelijke Yi-Hsin uit
vijf kandidaten" tot bisschop van Kan
ton gekozen. Dit meldt het KNP. Yi-
Hsin zal door de communisten erkend
worden als opvolger van de apostolisch
administrator mgr. Don Tang S. J., die
een maand geleden gearresteerd is.
De 24 priesters behoren tot de pa
triottische vereniging, welke zich van
Rome heeft afgescheurd.
De prieser Yi-Hsin heeft zijn ambt niet
door de H. Wijding gekregen, maar heeft
bezit genomen van de bisschoppelijke
zetel door een eed af te leggen voor
een H. Hartbeeld. Daarop heeft een
van de oudste priesters, die zich uitgaf
voor vertegenwoordiger van Kerk en
gelovigen, hem de bisschopsring aan
de vinger gestoken.
Deze verkiezing is in enkele maan
den tijd het derde geval, waarbij een
priester zich door .afgevallen geeste
lijken tdt bisschop laat uitroepen.
Prof. G. I. Toenkin van de Sovjet-
Uiie Ik eft op de zeerechtconferentie
in Genève voorgesteld, dat elk land
zelf de breedte van zijn territoriale
wateren vaststelt tussen de drie en
de twaalf zeemijlen. Hij zei, dat cir
ca 40 van de 63 landen waarvan hij
gegevens had een breedte van meer
dan drie mijl wensen. Slechts een paar
landen willen verder gaan dan 12 mijl,
aldus me"f Reuter.
„Met melk meer mans," dacht minister Vondeling alvorens zich in de debatten
over de melknota te begeven.
De nog steeds voortdurende geringe
vraag naar textielgoederen heeft de di
rectie van het textielbedrijf van Van
Heeck co. n.v. te Enschede genood
zaakt de produktie enigermate te be
perken. Er wordt naar gestreefd in de
een of andere vorm in april te komen
tot de stopzetting van de gehele pro
duktie gedurende een week. Bi) het
textielbedrijf van de firma H. P. Gel
derman zonen te Oldenzaal heeft de
directie aan het personeel medegedeeld
dat door verscheidene factoren, met na
me wel door de gang van zaken in In
donesië, de afzet van een deel van de
produkten zeer moeilijk resp. onmoge
lijk is geworden. Daarom zal tijdelijk
voor 300 werknemers een verkorte
werktijd gelden.
Vijl officieren van de Amerikaanse
luchtmacht zijn gisteren te Dayton in
Ohi.. in een cabine opgesloten waarin
zij vijf dagen lang zullen worden bloot
gesteld aan omstandigheden, die zich
voordoen in een kunstmaan in de
ruimte.
De mannen zitten in compartimen
ten, die iets ruimer zijn dan een stuur
hut van een eenpersoonsvliegtuig. In
deze ruimte" zijn instrumenten aange
bracht. die zij in een ruimteschip zul
len moeter bedienen en bovendien zy'nk
ei apparaten voor psychologische tests.
In de cabine bevindt zich een rustaf-
deling met slaapplaatsen, levens
middelen en een elektrische kookgele
genheid.
Voortdurend worden hersenkloppin-
gen, hartslag, bloeddruk, temperatuur
en spierspanning van de proefpersonen
gemeten. (Rtr, A.F.P.)
gewoonlijk welingelichte kringen
te Tunis verneemt Reuter, dat president
Bourguiba van Tunesië de Amerikaan
se en de Britse afgezanten Murphy en
Beeley, gisteren heeft meegedeeld, dat
Tunesië slechts dan zijn onderhandelin
gen met Frankrijk wil herzien,
indien de Fransen de Tunesische soe
vereiniteit over Bizerta erkennen en
zich bereid verklaren de basis daar te
ontruimen.
Als dit gebeurd is, zal Bourguiba kun
nen instemmen met het bespreken van
een tijdschema voor het samentrekken
van Franse troepen in Bizerta en van
de terugtrekking van deze troepen. Ook
zal dan kunnen worden gesproken over
eer neutraal beheer van de Franse mi
litaire vliegvelden in het zuiden van Tu
nesië en over de kwestie van de grens
tussen Tunesië en Algerije, zo zei men
in genoemde kringen te Tunis.
De Britse ambassade te Tunis heeft
gisteravond volgens A.F.P. meegedeeld,
dat een bericht, volgens hetwelk Beeley
zou hebben gezegd, dat de besprekin
gen in het kader van het Brits-Ameri
kaanse aanbod van goede diensten zijn
opgeschort, berust op een verkeerde uit
leg van een mededeling van Beeley, die
heeft gezegd, dat de besprekingen zijn
v daagd, maar dan tot heden.
Radio-Tunis had een bericht over op
schorting van de besprekingen uitgezon
den.
De sociale republikeinen (ex-Gaul
listen), die zich geërgerd hebben ge
toond over de politiek van de Fran
se regering in Noord-Afrika, hebben
hun enige minister in het kabinet,
Chaban-Delmas (defensie) gister
avond gelast uiterst waakzaam te zijn.
net partijbestuur en de parlements-
fractie hebben gisteren volgens Reuter
verklaard ongerust te zijn over de
lange duur van de besprekingen over
de nerikaanse en Britse „goede dien
sten" in het geschil en over de gevaren
van het voorstel van Gaillard voor een
pact voor het westelijke bekken van de
Middellandse Zee. Volgens een verkla
ring van bestuur en fractie moet Bizer
ta een Franse basis blijven en mag het
Algerijnse probleem niet worden geïn
ternationaliseerd.
In de wandelgangen van de Nationa
le Vergadering werd dit uitgelegd als
een waarschuwing aan het adres van
minister-president Gaillard. dat de pap
tij zi-h uit de regering zal kunnen te-
ru rekKen, indien er teveel concessies
worden gedaan om tot regeling van
het geschil met Tunesië te komen.
Advertentie
Nergens en »oor geen goed ts het te koop.
het receptenboek „Wet zullen wij morgen
•ten 7** Het te alleen gratis te krijgen, bij uw
slager. Vól komt het met meer dan driehonderd
BIJZONDERE recepten: mékkelijk klaar te
maken en likker, waaronder ook dieetrecepten.
vermageringsrecepten en elke week
teestrecept ren beroemde chef-koks, EN
een hoekje met «teeds nieuwe, nuttigs tips.
waardoor u meer verstand krijgt van vlees 1
Zaterdag heeft uw deelnemende vakman-slager
de boekband voor klaar léggen.
voor u
E wat
I zullen
lwe
I morgeü
Het ballet van het Moskouse Bolsjoi-
theater zal in april en mei 1959 een
tournee door de Verenigde Staten ma
ken. Het zal o.m. voorstellingen geven
in New York, Washington en San Fran
cisco.
Advertentie
Een van de meest ingewikkelde en tevens bijzonder
belangrijke problemen, waarmee de conferentie tot
herziening van het volkenrecht der zee in Genève
zich heeft bezig te houden is de kwestie der bescher
ming van de natuurlijke rijkdommen der zee, waarvan
de vis wel de belangrijkste is. De vrijheid der zee geldt
ook hier als uitgangspunt, doch deze vrijheid moet een
gereglementeerde vrijheid zijn. Een willekeurig gebruik
kan slechts tot chaos en, waar het de visserij betreft,
uiteindelijk tot ernstige schade aan de visstand leiden.
Reeds lang kent men dan ook internationale regelingen
op dit gebied, gelijk het verdrag tussen Engeland en de
Verenigde Staten over het visrecht in de wateren rond
New Foundlandhet in 1882 te 's-Gravenhage tussen
Nederland, België, Duitsland, Frankrijk, Denemarken
en Engeland tot stand gekomen Noordzeevisserij-ver-
drag; verschillende verdragen betreffende de walvis
vangst; verdragen betreffende de maaswijdte van vis
netten en minimum-maten van de vis, enz. In het alge
meen hebben deze verdragen in het verleden vrij be
vredigend gewerkt, doch in de laatste jaren heeft men
steeds meer moeten constateren, dat sommige landen
zich niet volledig aan de verdragsverplichtingen hiel
den, dat buitenstaanders op de visgronden verschenen,,
die zich weinig aantrokken van de getroffen rege
lingen en dat steeds meer landen in die gebieden, waar
voor geen speciale regeling gold, eenzijdig maatregelen
gingen treffen tot bescherming van de eigen visserij en
tot wering van buitenlanders. Dit laatste was o.a. het
doel van de uitbreiding der territoriale wateren tot 200
zeemijlen door Chili, Ecuador en Peru. Men kan verder
wijzen op de e zijdige uitbreiding van de controle over
de aangrenzende zeegebieden door IJsland, Zuid-Korea
en de Verenigde Staten. Het voornaamste argument,
dat voor al deze maatregelen werd aangevoerd was,
dat men de visstand wilde beschermen doch maar al te
vaak bleek in de praktijk het enige doel de economische
protectie van de eigen visserij, die vaak met inferieur
materiaal moest concurreren tegen goed uitgeruste bui
tenlanders. Het argument, dat men gebruikte, was
trouwens zelf ook weinig deugdelijk. Immers het ver
spreidingsgebied van de meeste vissoorten gaat het
gebied, waarover een bepaald land controle zou kunnen
uitoefenen ver te buiten en men zou dns slechts tot
doeltreffende beschermingsmaatregelen kunnen komen
in regionale overeenkomsten. En verder kan men toch
moeilijk uit het enkele feit van de nabijheid van bepaal
de natuurlijke rijkdommen tot een bijzonder recht daar
op concluderen.
»teifir,rin Soraya van Iran, die op het ogenblik in het centrum van de belang-
aefntn3 ?at \n verband met geruchten over een scheiding van de Sjah, in Keulen
VebiiFZ uh terwijl. ZV met haar moeder op weg is naar de bioscoop. Zij
•alt op het ogenblik in Bonn, waar haar vader, die ambassadeur is in West-
Duitsland, zftek ligtI
Reeds in 1955 heeft op initiatief van
de Verenigde Naties een conferentie
van visserij-landen zich in Rome met de
ze problemen bezig gehouden. Toen
slaagde de groep, die bijzondere rechten
opeiste voor de kuststaten, bestaande
uit alle Zuidamerikaanse landen, IJs
land. Zuid-Korea, Indië, Joegoslavië en
Indonesië, erin in het rapport de stel
ling opgenomen te krijgen, dat de kust
staat een bijzonder belang heeft bij de
produktiviteit van de hulpbronnen in
de kustzee. Sommige landen wilden nog
verder gaan en aan de kuststaat het
recht verlenen om onder voorwaarde
,/f" .non-discriminatie en onpartijdige
v,r^,aing van hun wetenschappelijke in-
noua eenzijdige beschermingsmaatrege-
1?" _v°?f de kustzee uit te vaardigen.
u aatste bleek toen echter geen
meerderheid te vinden.
de stroming die belangrijke
y °/4 aan de kuststaat wil ver-
toch ondanks alle bezwa-
ren die tegen haar stellingen vallen
aaJ1 a „voe5en' srote invloed uitge
oefend op de commissie voor Inter
nationaal Recht van de Verenigde
Naties, die m 1956 eveneens te Genè
ve de huidige conferentie heeft voor-
bereid. Zij nani in haar ontwerp-ver-
drag de bepaling op, dat de kuststaat
onder bepaalde weliswaar zeer
strikte voorwaarden tot eenzijdige
bescherming van de visstand in de
kustzee kan overgaan. Allereerst
moet echter getracht worden met an
dere belanghebbende staten tot een
gemeenschappelijke regeling te ko
men. Pas als dit overleg mislukt mag
tot eenzijdig handelen worden over
gegaan. Verder moet het wetenschap
pelijk bewijs worden geleverd, dat be
schermende maatregelen nodig zijn.
Er mag verder niet gediscrimineerd
worden ten nadele van vreemde vis
sersschepen.
De commissie zag zich verder voor
de taak geplaatst een systeem te ont
werpen, waardoor het mogelijk was con
trole op de naleving van de in de con
venties vastgelegde regels uit te oefe
nen. Aanvankelyk gingen haar gedach
ten uit naar een internationaal lichaam,
dat zou kunnen optreden als belangheb
benden het niet eens zouden kunnen
worden. Toen hiertegen echter veel
weerstand bleek te bestaan, heeft men
de oplossing gezocht in een verplichte
arbitrage ad hoe. Ontstaat er een on
oplosbaar geschil dan zal een der be
trokken staten een beroep kunnen doen
op de algemene verdragsverplichting
om een arbitrage-commissie te benoe
men, die een bindende uitspraak moet
doen. Ongetwyfeld een soepele rege
ling, vooral daar partijen werkelijke in
vloed kunnen uitoefenen op de samen
stelling van de arbitragecommissie.
Deze arbitrage-regeling zou volgens
de commissie ook moeten gelden voor
de regionale visserijconventies, die zo
als gezegd buitenstaanders niet binden
en waarbij ingeval van een geschil
vaak geen acceptabele oplossing te vin
den is.
Het is intussen zeer de vraag, of men
thans in Genève op basis van deze
voorstellen van de commissie voor in
ternationaal recht volledig tot overeen
stemming zal kunnen komen, hoezeer
men ook een oplossing van de huidige
moeilijkheden nodig acht. Engeland
heeft al bjj monde van Sir Reginald
Manningham-Buller laten weten, dat
het niets voelt voor een bevoordeling
van de kuststaat. „Een van onze natio
nale gerechten fish and chips zou
bedreigd worden, zo zei hij met droge
humor, als men de regel der S mjjlszo-
ne zou laten vallen. Japan dat zijn ver
re visserij belemmerd zag door de in
stelling van de z.g. Rhee-linie door Zuid-
Korea en door de sluiting van de baai
van Wladiwostok door de Sovjet-Unie
steunt het Britse standpunt, maar daar
staat weer tegenover, dat de Zuidame
rikaanse staten en hun medestanders
aan hun eerder ingenomen standpunt
willen vasthouden en dat b.v. Canada
exclusieve rechten opeist, voor een 12
mijls zone. Men ziet, er za nog heel
wat gepraat moeten worden eer men
het met zoveel zinnen eens zal worden.
Nog meer zaken vragen intussen om
een oplossing. De Sovjet-Unie heeft er
al op gewezen, dat het uitvoeren van
proeven met atoom- en waterstofbom
men, waardoor grote zeegebieden aan
de normale scheepvaart onttrokken
worden, niet te rijmen is met het be
ginsel der vrije zee. De vraag is ver
der gerezen, wat er moet gebeuren als
bij dergelijke proeven schade wordt
aangericht (men denke aan de radio
actieve besmetting van een Japans vis
sersschip). Op een persconferentie in
Genève heeft de Russische gedelegeer
de prof. Toenkin er verder op gewezen,
dat sommige landen beslag leggen op
de vrije zee voor het houden van vloot-
manoeuvres, vaak in de onmiddellijke
nabijheid van de territoriale wateren
van andere landen en in gebieden, waar
doorheen belangrijke scheepvaartroutes
lopen. Men proeft hier wel de politie
ke bijbedoelingen, die alleen maar in
staat zjjn de moeilijkheden op de con
ferentie te vergroten, al heeft de Sov
jet-Unie dan ook medegedeeld, dat het
73 artikelen tellend ontwerpverdrag van
de Commissie 'voor Internationaal
Recht op niet veel bezwaren van haar
zjjde zal stuiten.
Wij kunnen hier verder slechts kort
ingaan op enkele andere punten waar
voor in het ontwerpverdrag een rege
ling is getroffen. De regeling voor en
kele oudere hoofdstukken betreffende
de zeeroverij en de slavenhandel zijn
aangepast aan de moderne omstandig
heden, evenals de regels betreffende
hulpverlening bij scheepsrampen en het
tegengaan van vervuiling der zee, waar
bij de besmetting met radio-actieve af-
valprodukten echter een nieuw element
vormt.
Een belangrijke beslissing nam de
commissie door te stellen, dat de kapi
tein van een schip, dat een aanvaring
veroorzaakt, slechts strafrechtelijk ver
antwoordelijk is voor de rechter van de
vlaggestaat of van het land welks na
tionaliteit de kapitein (of eventueel een
andere persoon) bezit. Hiermee nam de
commissie een geheel ander standpunt
in, dan het Permanente Hof van In
ternationale Justitie, dat in 1927 in
het beroemde Lotus-arrest had gesteld,
dat er geen regel van internationaal
recht bestaat, volgens welke de straf
vervolging bij aanvaring tot de uitslui
tende bevoegdheid van de vlaggestaat
van het aanvarende schip zou behoren
en dat derhalve de veroordeling van
een vreemdeling ter zake van
een aan zijn schuld toegeschreven aan
varing in volle zee niet in strijd is
met het volkenrecht.
De commissie is met deze nieuwe
regeling tegemoet gekomen aan de ver
langens van de internationale scheep
vaartkringen, die huiverig stonden te
genover rechtspraak door een vreemde
rechter ingeval van aanvaring.
t
Moskou tracht de kracht van het
anti-communistische kamp te
breken door voorstellen in te
dienen voor atoomvrtje zones. De Rus
sen willen een atoomvrtje zone in
Europa, om aldus de NATO te ver
zwakken, en zjj spreken nu ook van
een atoomvrtje zone in Azië, die de
Zuid-Oost-Aziatische Verdragsorganisa
tie zou moeten treffen.
De Russische machthebbers probe
ren de Westerse mogendheden tegen
over de volkeren van Azië af te schil
deren als agressors en koloniale uitbui
ters. De Sovjet-leiders voeren sinds en
kele dagen een ongekend felle cam
pagne tegen de ZOAVO, naar aanlei
ding van de conferentie die door deze
organisatie in Manilla is georgaiseerd.
Vorige week zaterdag, aan de voor
avond van de ZOAVO-bijeenkomst, werd
door Tass een verklaring gepubliceerd
die vooral bedoeld was voor de Azia
tische leden van de organisatie: Paki
stan, de Philippijnen en Thailand. In dit
officiële document werden de drie lan-»
den gewaarschuwd geen bases voor
kernwapens of raketten op hun grond
gebied toe te laten, omdat zjj zich an
ders zouden blootstellen aan vergel
ding door middel van kernwapens.
De Russische waarschuwing heeft het
moreel van de ZOAVO-leden niet onder
mijnd. De dreigementen van Moskou
hebben aan de eensgezindheid van de
betrokken landen geen afbreuk gedaan.
De communistische aanval heeft juist
nog eens de noodzaak onderstreept van
een krachtig defensie-stelsel voor het
vrije Zuid-Oost Azië. Dulles heeft in
zijn eerste grote rede op de conferentie
in Manilla de verklaring van Tass
dankbaar aangegrepen om te wijzen op
de gevaren die de ZOAVO-landen be
dreigen van de zijde van het commu
nistische blok.
De goedkope vlag
Een andere zaak die in scheep
vaartkringen grote aandacht heeft is
de kwestie der goedkope vlag. Ook
hiermee heeft de Commissie voor in
ternationaal recht zich in 1956 bezig
gehouden en het valt te 'erwachten,
dat deze kwestie ook thans in Genève
uitvoerig besproken zal worden. Zoals
bekend verlenen landen als Panama
en Liberia op zeer gemakkelijke voor
waarden hun nationaliteit aan schepen
die in geen enkele reële relatie tot de
vlaggestaat staan. Regels voor zee
waardigheid of arbeidsvoorwaarden
op zee worden nauwelijks gesteld en
de financiële voorwaarden, die aan de
nationaliteitsverlening verbonden zijn,
zijn zo gunstig dat de rederijen in de
bona fide-landen vaak in een zeer
moeilijke concurrentiepositie komen.
Van enig toezicht op de goedkope
vlag-schepen kan verder nauwelijks
sprake zijn, aangezien aan de vlag-
verlenende landen daartoe de midde
len ten enenmale ontbreken.
De commissie heeft zich op dit ter
rein tot een zeer algemene regeling
moeten beperken, nadat gebleken was,
dat er op dit terrein een zeer grote
onenigheid tussen de zeevarende lan
den bestond, die weinig of geen grond
bood voor een gemeenschappelijke re
geling. De commissie heeft dan ook
slechts het principe aanvaard, dat de
vlag om algemeen erkend te worden
een werkelijke, feitelijke relatie tussen
staat en schip moet bewijzen. Een vaag
criterium, zo oordeelde de commissie,
is tenslotte beter dan geen criterium.
Men kan dit echter zelfs niet het be
gin van een oplossing noemen en men
kan dan ook niet de reële hoop koes
teren, dat men thans in Genève dichter
bij een oplossing zal komen van deze
voor de zeevarende landen zo uitzon
derlijk belangrijke zaak.
Men ziet het ontbreekt niet aan pro
blemen dieom een oplossing vragen
en die aanleiding kunnen geven tot een
uitgebreide touwtrekkerij. Doch men
mag aannemen, dat het verlangen om
aan de vrij chaotische toestand van het
ogenblik een einde te maken de lan
den, die thans in Genève bijeen zijn,
ertoe zal aanzetten om op basis van de
bovengenoemde 73 artikelen tot een ak
koord te komen.
e ZOAVO omvat, behalve de drie
bovengenoemde Aziatische staten,
ook de landen: Amerika, Enge
land, Frankrijk, Australië en Nieuw-
Zeeland. Het verdrag werd bijna vier
jaar geleden in Manilla ge„loten. Het
bouwde voort op het verdrag tussen
Amerika, Australië en Nieuw-Zeeland,
en op het verdrag tussen Amerika en
de Philippijnen. De Westerse Grote
Drie vormen de verbindende schakel
tussen de ZOAVO en de NATO: en Paki
stan en Engeland tussen de ZOAVO en
de organisatie van het Pact van Bag
dad. Het Zuid-Oost-Aziatische Verdrag,
ook wel het Pact van Manilla genoemd,
kwam indertijd tot stand, omdat men
in het betrokken gebied paal en perk
wilde stellen aan de communistische
expansie. In China, Korea, Malakka,
Tibet en Vietnam had men ervaren
waartoe de communisten in staat wa
ren. Men was ook tot het besef geko
men dat men niet alleen moest oppas
sen voor gewapende agressie van de
zijde van Moskou of Peking, maar dat
men vooral ook maatregelen moest ne
men tegen communistische ondergrond
se activiteiten, met name tegen even
tuele pogingen om in een vrij land de
regering omver te werpen en commu
nisten aan het bewind te brengen.
het rapport van de secretaris
generaal van de ZOAVO over de
werkzaamheden van de organisa
tie in 1957 blijkt dat in verscheidene
landen met succes werd opgetreden te
gen communistische ondermijnende ac
ties. In Pakistan werd voorkomen dat
de vakbeweging door communisten
werd gedomineerd, op de Philippijnen
werden enige leiders van de rebellen
gearresteerd, en de strijdkrachten van
Thailand en Malakka voerden geza
menlijk een operatie uit tegen de Ma-
leise communistische terroristen. Bo
vendien werden er in 1957 door de
ZOAVO-leden een vijftal gemeenschap
pelijke militaire oefeningen gehouden:
drie in Thailand en twee op Je Philip
pijnen.
Het communisme in het gebied van
de ZOAVO zal overigens vooral bestre
den moeten worden door verhoging van
de levensstandaard. De drie Aziatische
leden, Pakistan, Thailand en de Philip
pijnen, zijn economisch onderontwikkel
de gebieden, en dat geldt ook voor de
drie Indo-Chinese staten waarvoor de
ZOAVO zich indertijd garant heeft ver
klaard. (Zuid-Vietnam, Laos en Cam
bodja). Aan al de hier genoemde sta
ten gezamenlijk heeft de ZOAVO in
1957 voor 700 miljoen dollar econo
mische hulp verleend, maar ook in 1958
en daarna zullen de betrokken landen
nog heel wat steun nodig hebben. "De
regeling van die steunverlening vormt
dan ook een van de voornaamste on
derwerpen van gesprek op de conferen
tie die nu in de Plilippynse hoofdstad
wordt gehouden.
