In het zicht der verkiezingen I)
Omvang en belang van
het provinciaal bestuur
i
Forensen
Ongebruikte duiktoren
voor drie ton gebouwd
aan de sloper verkocht
BERGINGSVERENIGING
VRIJWEL ZONDER GELD
Douwe Egberts
Vader brengt stiefdochter
17 messteken toe
De moeilijkheden en zorgen
bij het onderwijs
Feest bij de honderdzevende verjaardag
R
tabak
PUBLIEKE TRIBUNE ONTRUIMD
Officier eist wegens poging
tot moord twaalf jaar
Oorzaken - volgens ministers Cals
Meer geboorten en belangstelling
WOENSDAG 19 MAART 1958
PAGINA
program-partij
G. F. H. Giesberger
overleden
Oud-directeur der
Nederl. Spoorwegen
Om het goud van de Renate Leonhardt
Uw
PfEkkerste
rjpyp
met
Boze aandeelhouders
kiezen nieuw bestuur
eservaat
De Beer"
verdwijnt
Minister Cals: op grond
van algemeen belang
Slib van wrak gespoeld
De salarissen aan de
conservatoria
Amsterdam heeft een
achterstand
Examens
Onderzoek leraren
salarissen beëindigd
De spanning in de zittingzaal van de Amsterdamse rechtbank had haar
hoogtepunt bereikt. Even struikelde de officier van justitie mr. H. van
Everdingen over zijn woorden, dan requireerde hij met duidelijke stem:
twaalf jaar gevangenisstraf met aftrek van voorarrest wegens poging tot
moord. Er kwam een luide kreet van de publieke tribune: „Het is te
veel, het is allemaal haar schuld!" Onmiddellijk gelastte de president mr.
3. Coninck Liefsting de ontruiming van de tribune; een emotioneel slot van
een bewogen zitting, waarop vast kwam te staan dat de beklaagde, een
53-jarige fabrieksarbeider zijn 24-jarige stiefdochter met een revolver in
de rug schoot, met een broodmes zeventien steekwonden toebracht en met
een zware braadpan het schedeldak ernstig beschadigde. Het meisje, dat
als door een wonder het drama overleefde en als getuige kon worden
gehoord, werd bij het verlaten van de zaal geëscorteerd door leden van de
parketwacht.
Aantal studenten
toelagen sterk gestegen
Voorontwerp van
raamwet voortgezet
onderwijs voltooid
De „Willem Ruys" komt
donderdag aan
De K.V.P. vertoont zich als van ouds
bij de a.s. verkiezingen voor de
Provinciale Staten als beginsel-, pro
gram- en volkspartij.
Als beginselpartij verlangt zij,
de provincie God erkent als Opper-
5e Bestuurder. Zij verlangt ook, dat
«e provincie bij de uitvoering van haar
Wak het subsidiariteitsbeginsel volgt en
öal vóór de vaststelling van haar
Maatregelen %e stands- en de vakor
ganisaties en andere maatschappelijke
groeperingen raadpleegt. De partij wenst
dat de provincie, waar mogelijk,
ëenoemde organisaties inschakelt bij de
uitvoering van haar maatregelen. An-
r.ei?i)ds dient krachtens hetzelfde sub
sidiariteitsbeginsel het rijk de zelfstan-
Mge werkingssfeer van de provincie te
„.Miedigen en, waar mogelijk, te ont-
/«kelen. In haar subsidiepolitiek heeft
re i ovincie ontplooiingsmogelijkheden
Je bieden aan de werkzaamheden van
"et levensbeschouwelijk gedifferentieerd
Particulier initiatief, dat op sociaal, eco
nomisch en cultureel terrein in de pro
vincie actief is; deze geldelijke steun
ölent echter door de gesubsidieerde met
Volkomen behoud van eigen zelfstandig
heid genoten te worden.
In verband met de sterke verschei
denheid naar levensbeschouwing, dient
Men in het oog te houden, dat de katho
lieken in het Westen des lands buna
1/3 van de bevolking ver-
het oog op de vrij §.rote ®sen de on-
schillen, welke bovendien tusse iaa]
Verscheidene streken z°^t„reel opzicht
en economisch als m w ter oplos.
bestaan, dienen de ™lddende
&taen,dIafdreZr^ale verschillen
te worden aangepast-
De K.V.P- treedt bij de a.s. verkie
zingen behalve als beginselpartij weder
om ook als p r o g r a m p a r t ij naar
voren. Op dit haar karakter dient thans,
gelet op de vele uiteenlopende noden
en behoeften, wel heel bijzonder de na
druk te worden gelegd. Voor de ruim
telijke ordening en de daarmede samen
hangende, de bovengemeentelijke belan
gen dienende, streekplannen, alsmede
voor de belangen van de interstaat en
de interhuishouding treden wij in het
krijt.
rA? de sector economische aangelegen-
bben het verkeer en het ver-
„e openbare nutsbedrijven, de be
langen van óe handel en de industrie,
van de land- en tuinbouw en van het
vreemdelingenverkeer onze aandacht en
toewpdmg. Ook in de provinciale sec
tor wensen wij op te komen voor de
volkshuisvesting en de volksgezondheid,
ook de geestelijke alsmede voor
het sociaal en maatschappelijk werk.
In de sector van beschaving en cul
tuur stelt de K.V.P. haar eisen op het
stuk van de steunverlening aan de
kerkenbouw, aan de volksontwikkeling
de opvoeding, aan het jeugdwerk, aan
de cultuur, de kunst, de rekreatie en
de natuurbescherming.
Volkspartij
Als echte volkspartij streeft de
ft-V.P. naar de behartiging van de be
langen van het gehele volk, i.e. van
de gehele bevolking van de provincie.
Dit doet zü zowel ten aanzien van de
bevolking van de provincie in haar ge
heel, als ten aanzien van de onderde
len daarvan. Op het belang van de be
volking in haar geheel is het streven
gericht naar een vooral in het westen
des lands actuele, verantwoorde
ruimtelijke ordening; wij stellen daar
bij dat bij het streekonderzoek, dat aan
de vaststelling van de streekplannen
voorafgaat, behalve de provinciale dien
sten ook de op de verschillende levens
beschouwingen gefundeerde instituten
Voor toegepast wetenschappelijk onder-
Soek, zofls b.v. het KASKI tijdig die
hen te worden ingeschakeld.
Aan de belangen van de bevolking m
"Sar geheel is ook dienstbaar het ne
kten van maatregelen voor een goede
Jvaterstaatkundige toestand en voor de
beheersin" van de waterhuishouding. In
Noord-Holland behoort daar bijvoorbeeld
toe de bevordering van de totstandko
ming, op zo kort mogelijke termijn, van
goede verbindingen tussen de beide
IJ-oevers terwille van een harmonische
ontwikkeling van het betrokken gebied
provincie.
vaardigt *51 ontkennen, dat een recht
hef nrnvm doelmatige verdeling door
hfme voorC12al bestuur van het böuwvo-
n economist bevolking, zowel
nnziebt s m psychologisch en
STk' De K bet grootste ge
wicht IS 1JS K.V.P. rekent hof tof Ho
taak van het provinciaal bestuur de par
ticuliere woningbouw te bevorderen ter-
Wijl zij tevens opkomt voor gedifferen
tieerde woningbouw met name voor de
bouw van z.g. middens tand.swoningen
Woningen voor grote en kleine gezinnen'
alsmede voor alleenstaande personen.
Het is ook een algemeen volksbelang,
dat de gezondheidszorg m de provincie,
de zore voor de geestelijke volksgezond-
held inbegrepen, doeltreffend is en dat
öe provincie ook hier het particulier ini
tiatief, o.a dat van de kruisveremgm-
Ken, steunt.
In niet mindere mate wordt het
Waarachtig algemeen volksbelang ge
diend door de mogelijkheden t°t ont;
Plooiing, welke de provincie verleent
f.esP. nog dient te verlenen aan net par
ticulier initiatief, dat op het mtS®bf®!"
de terrein van het sociaal en maat"
schappelijk werk actief is. Wie zal het
Algemeen volksbelang ontkennen aai
gelegen is in en bevorderd wordt door
de financiële steun aan de daarvoor in
Aanmerking komende vormen van on
derwijs, vormings- en ontwikkelings
werk, aan de instellingen voor lectuur
voorziening, zowel in de steden als ten
Plattelande, aan particuliere beroeps-
■euzebureaus en aan de nazorg B.L.O.,
*eh en ander op levensbeschouwelijke
In een tweetal artikelen, waar
van hiernevens het eerste ver
schijnt, ontvouwt de heer drs. W.
A. van der Donk, lid van Gede
puteerde Staten van Noord-Hol
land, een aantal belangrijke be-
stuurs- en beleidstaken van de
provinciale overheid. Een zake
lijke omschrijving daarvan mag
nuttig worden geacht met het
oog op de aanstaande verkiezin
gen voor de Provinciale Staten
des te nuttiger naarmate het een
bekend feit is, dat de werkzaam
heden van het provinciaal bestuur
bij de gewone burger vrij weinig
belangstelling ontmoeten. De heer
Van der Donk licht een en ander
toe aan de hand van bet promn-
ciaal programma van
de K.V.P.
hasis Wie zal niet beamen, dat het al-
eemeen volksbelang behartigd wordt,
g de provincie de kerkenbouw
m haar gebied bevordert zowel bij haar
provincie de kerkenbouw in haar ge-
ordenende en controlerende arbeid als
door haar geldelijke steun?
is het ook zij het in een andere
mate een algemeen volksbelang, dat
op het gebied van de kunst en cultuur
werkzame beroeps- en amateurinstel-
lingen door de provincie geldelijk wor
den gesteund en hetzelfde geldt voor de
bevordering van de instandhouding en
uitbreiding van recreatiemogelijkheden
en van het natuurbezit. Naast de be
hartiging van genoemde en andere al
gemene volksbelangen streven wij naar
de typische belangen van onderschei
den volksgroepen, alsmede die van be
paalde gebiedsdelen te dienen. Bepaal
de volksgroepen: ik noem hier o.m. de
agrariërs. dG werknemers, dG midden-
standers en de industriëlen.
In een volgend artikel hopen wij daar
nader op in te gaan.
Drs. W. A. VAN DER DONK
Lid van Gedeputeerde Staten
*®n Noord-Holland.
Het forensen heeft toch
soms ook wel zijn onver
wachte eigenaardigheden.
Gisteren bijvoorbeeld reed
de trein bij mijn woonplaats
gewoon door, alhoewel de
hele N.S. toch beloofd had,
dat hij er stoppen zou, in
ieder geval een bordje aan
het vertrekstation. De con
ducteur had net mijn kaartje geknipt
en het mij met een pijnlijk aandoende
gehaastheid weer in de handen ge
drukt. Maar ik kon hem nog achter
halen; en ik riep dus gealarmeerd:
„Hé, conducteur, hij stopt niet".
„Nee meneer", zei hij, „het was een
vergissing".
Wat", vroeg ik, „dat hy met stop
te7"
„Nee, dat hij wèl zou stoppen ant
woordde hij.
„Trek aan de noodrem", adviseerde
een heer die goed zat. Maar dat doet
men alleen in gevallen van dreigend
ongeval of moord, vind ik.
„In Leiden heeft U meteen aanslui
ting terug", zei de conducteur nog.
Dat was zo. Op het perron van de
sleutelstad kon ik praktisch zo over
stappen. Maar toen ik thuiskwam
vroeg mijn vrouw.
„Werd je opgehouden?"
„Nee" zei ik, „de trein stopte niet".
„Waarom ben je er dan in gaan
zitten?" vroeg ze weerom.
„Het was een vergissing", zei ik.
„Van jou?" informeerde ze.
„Nee, van de Spoorwegen", ant
woordde ik.
„O", zei ze.
Maar er is de hele avond iets tus
sen ons blijven hangen. En toen ik
vanmorgen wegging riep ze mij nog
na:
„Wil je vanmiddag goed op het
bordje kijken?"
In alle stilte is dinsdag te Zutphen
begraven het stoffelijk overschot van de
heer G. F. H. Giesberger, die van 1946
tot 1950 lid was van de directie van
de Nederlandse Spoorwegen. Vrijdag is
hjj in z\jn woning te Utrecht op 72-ja-
rige leeftijd vrij plotseling overleden. De
heer Giesberger was van februari 1914
tot aan zijn pensionering op 1 juli 1950
in dienst van de Nederlandse Spoorwe
gen.
Advertentie
a
De duiktoren, die drie jaar geleden
voor 300.000 gulden gebouwd werd om
het goud uit het wrak van de Renate
Leonhardt te halen, is verkocht aan de
sloper voor 8.250 gulden. De sloper
heeft inmiddelr 4.000 betaald; wanneer
ook de .-est van de verkoopsom ontvan
gen zal zijn, zal de Coöperatieve Ber
gingsvereniging Renate Leonhardt U.A.
weliswaar geen schulden meer hebben,
maar nog slechts enkele duizenden gul
dens rijk zijn. Intussen ligt de ver
meende goudschat nog op de bodem
van de Noordzee. Zo is thans de stand
van zaken, vier jaar nadat grote en
kleine aandeelhouders 450.000 gulden bij
een brachten om hun inzet zoals het
prospectus beloofde - veertigvoudig te
rug te ontvangen. Een en ander bleek
dinsdagmiddag tijdens een bewogen ver
gadering te Utrecht, die door een aan
tal aandeelhouders was uitgeschreven
om te overleggen wat de vereniging
thans te doen staat.
Besloten werd, eerst een diepgaand
onderzoek in te stellen naar de handel
wijze van het bestuur in de afgelopen
jaren en naar de echtheid van de docu
menten, waarop de voorzitter, de heer
P. Visser uit Wijde Wormer, zijn fantas
tische plannen gebouwd heeft. De orga
nisatoren van de vergadering werden
en bloc tot bestuursleden gekozen; wan
neer mocht blijken zoals de heer Vis
ser beweerde dat de vergadering niet
reglementair geweest is, zullen de ge
kozenen zich slechts als commissie van
onderzoek beschouwen.
dn heer Visser verscheen ter
Hij werd echter niet toe-
ftnHflH alvorens hjj een verklaring had
dle 'nhield, dat hjj zich zou
^a^ JPen aa? de ieiding van de ver-
rwfsïïf.rf ,,-ÏV. anden van de heer P.
Damsteegt uit Capelle aan den IJssel
Gn^zich di novereenkomstig zou gedra-
De verdwijning van althans een groot
'eel van het natuurreservaat „De Beer"
A het eiland Rozenburg is naar het oor
bel van minister Cals onvermijdelijk.
bewindsman zegt in zijn memorie
IjAft antwoord aan de Eerste Kamer, dat
bi het prijsgeven van een natuurge-
d slechts mag worden berust wan-
weloverwogen gronden van alge-
Meen belang dit noodzakelijk maken.
„Zo-n geval doet zich naar de mening
v~h de bewindsman voor bij het reser-
"at „De Beer" waarvan reeds op be-
-5ekkelijk korte termijn 'n deel zal moe
rt» Vvorden prijsgegeven ten behoeve van
aanleg van een zeehaven. Een ander
tiin ?a waarschijnlijk op een iets later
uustip voor industriële doeleinden in
'ijk genomen worden. Of het moge'
s zal zijn het overige deel van het re
st» 2at in de een andere vorm in
te houden hangt af van de ont-
t„ Aha'ing van de plannen, die thans nog
ttudie zijn.
zonder inci-
De vergadering verliep
denten en de politie, die een'^oornë'Yn
het zeil hield, behoefde niet op te tre
den. Wel werden er harde noten ge
kraakt, vooral door de heer J. Kuyl ir
uit Gorinchem, die de heer Visser o m'
verweet, dat hij zonder vergunning van
de leden op een andere bergingsmetho
de was overgestapt, d.w.z. de duikto
ren ongebruikt had gelaten en met grij
pers was gaan werken. De toren was
crphnuwd op grond van één enkel en on-
ffnSdeliik onderzoek. In 1956 verklaar
de de heer Visser, aldus de eer Kuyl,
H»t d» toren vrijwel gereed was om uit
te vfren maar achteraf bleek, dat er
nog kostbare voorzieningen getroffen
moesten worden. De leden stortten hier;
voor 50.000 gulden, maar toen de toren
t 1957 dan inderdaad Waar was. durN
de „e heer Visser er niet meturt.te
varen. Volgens de heer Kuy
de heer Visser met over nauwkeurige
gegevens betreffende de ligging va
wrak, omdat hij slechts een cop^
het scheepsjournaal bezit, dat tege -
strijdigheden vermeldt. De conPe^v:
van de Duitse verzekeringsmaatschappij
hec nauwelijks waarde, terwijl de heer
Visser op basis van deze papieren een
tweehonderveertigvoudige opbrengst
van zijn aandeel geclaimd heeft. Langer
dan een uur ging de heer Kuyl voort
met zjjn beschuldigingen; volgens hem
had de heer Visser minderwaardige
handelingen verricht; hij zou ter verga-
deri moeten bewijzen, dat hij geen
oplichter is.
De heer Visser betoogde, dat het
slechte weer in de zomer van 1956 hem
had verhinderd, met de toren uit te
varen. In 1957 bleek, dat het wrak
aanvankelijk met een laag slib over
dekt door de stroming van de zee
bo.enop de zeebodem was komen lig
gen, reden waarom de toren niet ge-
gebruikt kon worden en hjj een ande
re methode voor de berging van het
goud had moeten proberen. De heer
Visser stelde voor, het bergingswerk
aan een bekende bergingsmaatschap
pij op te dragen.
Een moeilijk punt vormde de vraag of
het outfe bestuur, dat nog slechts uit
twee leden bestaat, zich nog bestuur
kar noemen. De heer Kuyl betoogde,
dat het bestuur reeds in 1956 reglemen
tair had moeten aftreden, hetgeen niet
gesch 1 is. Nadat in 1956 tien leden
o.w. ook bestuursleden waren ge
royeerd, is het bestuur weliswaar aan
gevuld. maar niet op reglementaire wij
ze, hetgeen de nieuwe bestuursleden la
ter inzagen, reden waarom zij bedank
ten enigen van hen behoorden tot de
organisatoren van de vergadering en
hun zetels ter beschikking stelden. De
twee overgebleven bestuursleden heb
ben geen poging gedaan, in de vacatu
res te voorzien. De heer Visser ontken
de heftig, dat het gedecimeerde bestuur
geen mandaat meer zou hebben. Na af
loop verklaarde hjj aan de pers, dat hij
zich door de bestuursverkiezing niet
ontheven acht van zijn bestuurslidmaat
schap.
De voorzitter van de vergadering ver
tolkte wellicht het best de gevoelens
van de aandeelhouders, toen hjj ver
klaarde, dat zij een gokje gewaagd had
den. „Moeten wij nog verder gaan?",
De aanwezigen antwoordden bevesti
gend. De organisatoren van de verga
dering willen echter eerst een grondig
onderzoek instellen en daarna op-
nnnws een vergadering beleggen om
het verdere beleid uit te stippelen.
(Van onze Haagse redactie)
De salarisachterstand van de leer
krachten aan het Amsterdams Con
servatorium vergeleken met het ko
ninklijk conservatorium te Den Haag
zal voorlopig niet kunnen worden in
gehaald. De financiële situatie maakt
het minister Cals onmogelijk aan het
Amsterdams conservatorium een aan
vullend subsidie te verstrekken. De be
windsman zegt dit in zijn memorie van
antwoord aan de Eerste Kamer.
Bjj de aanvang van het zgn. vijfja
renplan in 1953 was uitgegaan van een
zekere gelijkheid in salariëring. Door
dat nadien de salarissen van de lera
ren aan het Koninklijk conservatorium
een verbetering hebben ondergaan,
zjjn opnieuw salarisverschillen ont
staan. Herziening kan echter niet
plaats vinden, mede met het oog op
de daaraan verbonden financiële con
sequenties, aldus mr. Cals.
Kand.
(Maas-
AMSTERDAM, 18 maart (V.U.)
klassieke letteren: D. H. van Lier
tricht).
UTRECHT, 18 maart: Doctoraal Ned.
letteren: mej. M. I. Reijnders (Utrecht):
kand. Ned. letteren: mej. E. de Jager
(Utrecht); semi arts: mej. M. C. Ponten
(Zwolle); J. W. Schaper (Utrecht);
C L Vermaas (Veenendaal). Arts ex.:
j' Felderhof (Den Haag), mevr. E. M
Masman-De Groote (Utrecht), mevr. E.
M. Verveen-Keulemans (A'dam), G. M.
J. Widdershoven (Hoensbroek). Kand.
sociale geografie: J. Tennekes (Utrecht).
Doet. geografie (vrije studierichting):
J. de Koning (Utrecht).
de zachtste en geurigste tabak
handige plastic tabakszak,
daardoor extra fijne smaak tot
het laatste toe.
„Weer is een jaar voorbij gegaan"
zongen de kinderen van Dreischor op
Schouwen-Duiveland dinsdagmiddag,
toen zjj do 107-jarige opa Jan Kip van
zjjn huis begeleidden naar het dorps
huis van de gemeente. Staande in de
deuropening van het gebouw luisterde
Nederlands oudste mannelijke inwoner
glimlachend naar de vele jonge kin
derstemmen, die het feestlied zongen,
dat speciaal voor deze gelegenheid door
het hoofd der openbare lagere school
was gecomponeerd.
In de grote zaal van het dorpshuls
werd de jarige door de burgemeester
van Dreischor, de heer A. H. Vermeu
len, in een bijeenkomst van bejaarden
binnengeleid, waar het „feestvarken"
een ereplaats kreeg op het podium.
Vervolgens hield de heer Vermeulen
een toespraak, waarin hjj het een grote
rijkdom noemde om op 107-jarige leef
tijd nog te beschikken over een zo won
derlijk goede gezondheid. Opa Kip, die
de laatste tijd wel wat last heeft van
koude voeten, ontving uit handen van
de burgemeester een elektrische stoof.
De voorzitter van de oranjevereni-
fing, die de festiviteiten leidde, bood
an Kip een wollen trui aan. Verder
kreeg ae jarige nog talrijke geschen
ken van verscheidene firma's in ons
land, terwijl de post het aantal schrif
telijke gelukwensen nauwelijks kon tor
sen.
Opa Kip liet de stroom van toespra
ken en geschenken rustig over zich
heen gaan. Hjj praatte gezellig wat
met zjjn dochter en rookte dapper aan
zijn feestsigaar. Het enige bezwaar van
zijn hoge leeftijd vindt hij, dat er nie
mand is met wie hjj over vroeger kan
spreken
Het onderzoek naar het verband tus
sen carrièreverloop en salariëring van
V.H.M.O.-leraren enerzijds en verge
lijkbare groepen van overheidsperso
neel anderzijds is voltooid. Minister
Cals zegt in zjjn memorie van antwoord
aan de Eerste Kamer dat hij hoopt dat
het trekken van bepaalde conclusies
nu niet veel tijd meer zal vergen. Het
rapport zelf bevat geen conclusies maar
alleen bevindingen, aldus de bewinds
man. Het trekken van conclusies be
hoorde niet tot de taak van de tech
nische werkgroep, die met het onder
zoek was belast.
De zorgen bjj het onderwijs, die wor
den veroorzaakt door het tekort aan
docenten en schoolgebouwen vloeien
naar het oordeel van minister Cals vrij
wel volledig voort uit de hoge na-oorlog-
se geboortecijfers. De bewindsman zegt
in zijn memorie van antwoord aan de
Eerste Kamer dat de geboortecijfers
na de oorlog gemiddeld 30 procent
liggen boven het vooroorlogse ni
veau met een top van 65 procent
voor 1946. Zelfs onder normale omstan
digheden waarin niet van een algemeen
tekort aan personeel, materiaal en fi-
Het aantal rijksstudietoelagen voor
studenten aan de Amsterdamse ge
meente-universiteit is sterk gestegen.
Uit cijfers, die minjster Cals ver
strekt in zijn Memorie van Antwoord
aan de Eerste Kamer blijkt, dat
voor het studiejaar '57-'58 aan studen
ten van de G.U. 430 renteloze voor
schotten werden verstrekt, 312 beur
zen en 604 toelagen, bestaande uit
een voorschot van 1200 en een
beurs. In totaal is hiermee een be
drag gemoeid van 1.120.000. In het
jaa- '5C'57 was dit 1,3 miljoen; in
'55-'56 920.000.
Mr. Cals merkt op, dat van de 14 pet
van de studenten, die volgens de Am
sterdamse Werkstudenten Liga het ge
hele jaar nevenarbeid verrichten er een
aantal is, dat er de voorkeur aan
geeft, de aan hun studie verbonden kos
ten uit eigen verdiend geld te betalen.
Di anderen kunnen, voorzover hun stu
dieresultaten aan bepaalde eisen vol
doen, voor een toelage in aanmerking
komen. i
nancieringsmiddelen en ook niet van
een in de oorlog opgelopen achterstand
sprake zou zijn geweest, zou een afdoen
de oplossing op korte termijn uitgeslo
ten moeten worden geacht, aldus de
bewindsman.
Voor wat betreft het V.H.M.O. meent
de minister dat de moeilijkheden aan
de sterk gestegen belangstelling moe
ten worden geweten. In 1950 was er nog
een belangstellingsgraad van 119 op el
ke duizend leerlingen. In 1957 was dit
gestegen tot 177. Zonder de versterkte
belangstelling zou volgens mr. Cals bij
het V.H.M.O. een nagenoeg voldoende
aantal bevoegde leraren beschikbaar
zijn geweest.
Over de scholenbouw zegt de minister
dat de bestedingsbeperking een betrek
kelijk geringe invloed heeft gehad, als
men afgaat op het aantal verleende
bouwvergunningen. Het is echter geble
ken dat een aantal bouwplannen, waar
voor rijksgoedkeuring was verleend, niet
is gerealiseerd. Aan deze plannen wordt
bij de verdeling van de door de bank
van Nederlandse gemeenten verstrekte
gelden bijzondere aandacht besteed.
Het voorontwerp van de nieuwe
„raamwet" voor het voortgezet onder
wijs is voltooid en aan verschillende
organisaties om advies toegezonden. Na
ontvangst van de adviezen, waarvoor
als termijn 1 april a.s. is gesteld, zal
het definitieve ontwerp zo spoedig mo
gelijk worden voltooid.
Deze mededeling wordt door minister
Cals gedaan in zjjn memorie van ant
woord aan de Eerste Kamer.
De behandeling van deze zaak speel
de - .ch voor het grootste gedeelte ach
ter gesloten deuren af. Dit vanwege het
fe; dat de fabrieksarbeider met zijn
stiefdochter een intieme verhouding
onderhield. Toen deze nog minderjarig
was, had hem dit een gevangenisstraf
van vier jaar gekost. Na zijn vrijlating
270 dagen van de straf werden hem
voorwaardeljj" kwijtgescholden zocht
de man, die niet meer bij zijn vrouw,
maar bij zijn zuster ging wonen, weer
direct contact met het meisje. Deze
bleek echter samen met een vriendin
het land te hebben verlaten, met de
bedoeling hem te ontwijken. Toen zij
echter in september van het vorig
jaar naar Neder.and terugkeerden, was
verdachte weer gauw ter plaatse,
Reeds op de avond na haar thuiskomst
arriveerde hij aan zijn vroegere
woning, zogenaamd om zich met zijn
vrouw te verzoenen. Bepaald enthou
siast was de ontvangst niet. De man
verliet zijn huis in Amsterdam-oost dan
ook spoedig.
Deuren afgesloten
De volgende ochtend orr kwart over
zeven was hjj weer present. De stem
ming was geladen en het gesprek vlot
te niet best. Verdachte bood toen aan
om te tracteren, maar niemand bleek
bereid iets te gaan halen. Men had
geen zin in lekkersHij vroeg toen
zijn dochter onder vier ogen te spreken.
De moeder weigerde, maar verdachte
hield vol en tenslotte ging de dochter
met hem mee naar de keuken. Als,
wat hjj op de zitting noemde, voorzorgs
maatregel sloot hij eerst de voor
deur en vervolgens de keukendeur af.
Tegen zjjn vrouw en de vriendin van
zijn dochter zei hij: „Pas op als jul
lie mij storen, dan gebeurt er wat".
In de keuken is toen een vechtpartij
ontstaan. Volgens verdachte omdat hij
zich van het leven wilde beroven, maar-
zijn dochter hem daarvan wilde
weerhouden. Het meisje verklaarde
echter, dat hij de bedoeling had,
haar met zijr revolver dood te schie
ten. Tijdens de worsteling schoot ver
dachte zijn dochter een kogel door het
lichaai.i. Waarschijnlijk heeft het feit
dat zij overeind bleef hem in paniek
gebracht. Het stomme broodmes dat
op de aanrecht lag werd zijn nieuwe
wapen. Liefst zeventien keer werd het
meisje door de woedende man gesto
ken, maar nog altijd bood zij tegen
stand en schreeuwde zij luid om hulp.
De buren die kwamen aanrennen en
de deur intrapten zagen nog juist hoe
de fabrieksarbeider zjjn dochter met
een iware braadpan op het hoofd sloeg.
De pan brak in stukkenVier men
sen zijn er in geslaagd het hevig bloe
dende slachtoffer te ontzetten en haar
vader te overmeesteren. Een van hen
liep daarbij een steekwond aan de
hand op. Nu een half jaar later onder
vindt deze er nog steeds de nadelige ge
volgen van in de vorm van een gevoello
ze vinger.
Geen advocaat nodig
Als eerste van de zeven getuigen
stond een chirurg voor de groene tafel,
die een verklaring aflegde over de ver
wondingen van het meisje, dat hij be-
han elde. Deze getuige-deskundige zei
dat de kogel op een rib was afge
schampt. Dit is misschien de redding
van het slachtoffer geweest. Nn werd
het een wonu in de rug, die binnen
twintig dagen genas evenals de ver
wonding aan de schedel tengevolge
van de klap met de pan.
Verdachte, die tijdens het vooronder
zoek niets over de zaak wilde zeggen
en steeds te kennen gaf dat het voor
hem toch afgelopen was, verzorgde
zelf zijn verdediging. De advocaat, die
hem door de rechtercommissaris werd
toegewezen, weigerde hij. Op iedere
vraag van de rechtbank had hij een
antwoord en op het projectiescherm
wees hij uiterlijk onbewogen de plaatsen
aan, waar hij zich die fatale ochtend
had bevonden. „Nee, het was niet mijn
bedoeling om mijn dochter van het
leven te beroven. Ik had die revol
ver altijd bij me. Ik voelde me be
dreigd door een vriend van haar, die
rnjj ai eens had opgewacht. Alles zat
mij tegen, die ochtend. Ik wilde van
haar afscheid nemen en dan zelfmoord
ple„< -i. Mijn dochter heeft zich hier
tegen verzet. Tijdens de worsteling ging
mijn revolver af en raakte ik haar.
Daarna ben ik mijn zinnen kwijtge
raakt. Wat ik allemaal heb gedaan,
hoorde ik naderhand", sprak de man.
„En dat woord afrekenen dan?", ant
woordde de officier. „Dat is door u
herhaaldelijk gebezigd. In de kenken
heeft u zelfs tegen het meisje gezegd,
dr u die vier jaar gevangenisstraf aan
haar had te danken," ging mr. van
Everdingen verder. Driftig sloeg ver
dachte met de aanwijsstok op de gTond.
„Heren gelooft u mij nou, ik wilde
haar niet doden".
Volkomen toerekeningsvatbaar
Rapporten noemden de arbeider vol
komen toerekeningsvatbaar, een egoïs
tisch type dat zeer met zich zelf is
ingenomen.
„Ik acht hem schuldig aan poging tot
moord", zei de officier van justitie in
zijn requisitoir. „Het meisje moet maar
maken dat zij heel, heel ver weg gaat,
desnoods naar een ander werelddeel.
Want deze man zal voor haar altijd
een bedreiging blijven vormen. Dit
zelfde geldt ook voor allerlei andere
mensen, als hij weer uit de gevange
nis komt. Deze man is, zoals zijn bu
ren hem uit de grond van hun hart
noemen: een zeer slecht mens, sluw
en onberekenbaar". Verdachte's laatste
woorden waren tegen de officier van
jvst-'tie gericht. „U bent er nu een
maal om de mensen zo slecht mogelijk
voor te stellen. Maar ik houd vol dat
h( schot per ongeluk is afgegaan
en dat van opzet geen sprak was...."
De rest var zijn woorden ging ver
loren in het lawaai dat het ontruimen
van de publieke tribune tot gevolg had.
Uitspraak IC april.
Het m.s. „Willem Ruys" onder
commando van kapitein De Jonge op
weg van Indonesië, Malakka en Cey
lon naar Rotterdam, wordt donderdag
morgen a.s. aan de Lloydkade ver
wacht. Het heeft op deze 61e thuisreis
aan het record-aantal van ruim elfhon
derd passagiers onderdak geboden.
