wmmmmmmmm
in het
Regionaal woonwagenkamp
uitbreidingsplan Penningsveer
Het huidige kamp op het Waarderveld
kan niet gehandhaafd blijven
B
Wethouder W. C. Bakker voor
Haarlemse Jeugdraad
Haarlemse kunstenaressen bij
Kunstzaal Ten Bruggen-Cate
DOOR EEN ZATERDAGSE RRIL
Het hart
op de tong
PLAN VAN B. EN V. VAN HAARLEM:
Rapport van
Sociale Zaken
MARTINI
M. Renne
overleden
Eervol ontslag aan
mej. dr. M. Nolte
Nel Bakema, beeldhouwsteren
Henriëtte Marcusschilderes
H
W
Bloemenmeisjes
maken hun entree
llÏT
Antwoord aan mevr.
Van der Wel-Beye
NEGATIEVE MAATREGELEN MOETEN
POSITIEF WORDEN
AMATE 1958
HAARLEM
„Uitgeven maar ook ontvangen'
SLEUTEL WEG?
Fa. J. J. Driessen
p»
Waarderveld
l
hhw§k
Reorganisatie woon
wagenkamp spoedig
in de raad
Directeur gemeente
reiniging te Haarlem
Scheiding
Benoemd tot lerares
aan lyceum te
A msterdam
Blijft wellicht wethouder
„DE SLEUTELSPECIALIST"
Voor Haarlemse bejaarden
GOUD- en
ZILVERWERKEN
HORLOGES
Pauze-concert door
Piet Kee
SANTPOORT
Grond voor nieuwe
r.-k. speeltuin
Groenteveiling
urgemeester en Wethouders van
Haarlem hebben het voorne
men mettertijd een regionaal
en permanent woonwagenkamp op
Haarlems grondgebied te stichten
waarbij gedacht wordt aan een ter
rein in het uitbreidingsplan bij Pen
ningsveer. Het voordeel van een re
gionaal woonwagenkamp is gelegen
in de subsidiëring onder bepaalde
voorwaarden door het ministerie van
sociale zaken. De toestand van het
huidige kamp Waarderveld" is van
dien aard, gezien de deplorabele toe
standen op hygiënisch gebied, dat
op zeer korte termijn enige niet kost
bare voorzieningen getroffen moeten
worden om aan de heersende nood
een eind te maken. De gemeentelijke
dienst voor Openbare Werken heeft
een schema gemaakt voor de inrich
ting van een regionaal kamp en voor
de noodzakelijkste voorzieningen.
B. en W. stellen zich voor het woon
wagenkamp „Waarderveld" aan te
passen aan de eisen, die door het
ministerie van sociale zaken gesteld
worden ten aanzien van regionale
kampen, mede om ervaringen op te
doen voor de inrichting van het
finitieve kamp.
Het Haarlemse woonwagenkamp
in de Waarderpolder kan mettertijd
naar de mening Y®" ni®jj
OD ziin huidige plaats gehandhaafd
worden. Zodra er behoefte gaat be
staan aan de uitbreiding van de in
dustriehaven in verband met de vesti
ging van nieuwe industrieën zal het verplaatst moeten worden. Het is niet
zeker, dat het kamp nog tien jaar op zijn tegenwoordige plaats kan blijven.
Een geschikt terrein zou kunnen worden aangewezen in het uitbreidings
plan rond het Penningsveer. De gemeente zou de daarvoor benodigde grond
echter moeten aankopen en geschikt moeten maken voor de vestiging van
een woonwagenkamp. In de gunstigste omstandigheden wanneer on
middellijk met de voorbereidende werkzaamheden zou worden begonnen
zou het nog minstens drie jaar duren voordat het nieuwe kamp kan wor
den betrokken. Het kamp bij Penningsveer zou van meet af aan een
regionaal karakter moeten hebben, en aldus passen in een landelijk, door
het ministerie opgezet, schema tot spreiding van deze kampen, die uit
een oogpunt van ligging, gemiddelde woonwagenbezetting en outillage
geschikt moeten zijn voor de maatschappelijke opheffing van hun bewoners.
Het bouwplan voor een woonwagen
centrum, door de gemeentelijke dienst
voor Openbare Werken ontworpen,
heeft ten doel in de primaire hygiënische
behoeften te voorzien door de bouw van
toiletten, douches en een wasgelegen
heid en ook voor de reiniging van kle
ding. Op het gebied van de gezondheids
zorg werd ook gedacht aan direct me
disch toezicht, zowel op het kamp als
op de individuele bewoners, waarvoor
een dokters-kamer werd geprojecteerd.
Eigener beweging komen de bewoners
moeilijk tot het betrachten van de nood
zakelijke hygiëne. Voorts willen B. en
W. een vaste kampbeheerder aanstel
len.
In de op het kamp aanwezige paar
denstal die thans vrijwel geen dienst
meer doet is volgens het plan van
Openbare Werken een bureauruimte
voor de kampbeheerder gedacht en een
dokterskamer, die ook gebruikt zou kun
nen worden door de sociale werkster,
als schoollokaal, voor godsdienstoefe
ningen en als vergaderlokaal. Het plan
voor de „voorlopige" voorzieningen om
vat voorts de verbetering van de be
staande toiletgelegenheid.
De kampbeheerder zal zich belasten
met de zorg voor het onderhoud van
het gebouw en het terrein en het toe
zicht op de daar aanwezige voorzie
ningen te algemenen nutte. Voorts
zal hij de komende en gaande bevol
king registreren en de staangelden
innen. Werkzaamheden van bewoners
zoals het slopen van auto's op het
kampterrein zouden met behulp van
het kampreglement moeten worden
tegengegaan. Voorgesteld wordt in
verband daarmede de bestaande auto
werkplaats te verplaatsen naar een
terrein in de omgeving van het kamp.
De situatie in het woonwagenkamp
„Waarderveld" heeft sinds geruime tijd
de aandacht van B. en W. Tot dusver
is er echter nog niet veel veranderd.
Door leden van de gemeenteraad zijn
emgè malen, onder meer bij de behan-
y,X -
iiiiiiiiiiiiiii iiiiiiiiimiiiiimiiiiiiiiHiHiminiiiiiiiiiiiitiiHiii
B. en W. van Haarlem hebben het
raadslid mevrouw J. J. van der Wel-
Beye (P.v.d.A.) geantwoord op vragen
die zij onlangs heeft gesteld met betrek
king tot de noodtoestand ln het Haar
lemse woonwagenkamp in de Waarder
polder. tiet college geeft toe, dat de
situatie ter plaatse aanleiding geeft
tot kritiek, maar merkt daarbij op, dat
binnenkort aan de raad een reorgani
satieplan. zal worden voorgelegd. In
bijgaand artikel publiceren wij een en
ander uit dit reorganisatieplan.
B. en W. herinneren eraan, dat de
toestand in het woonwagenkamp onder
werp van studie is geweest voor een
ambtelijke commissie en tevoren reeds
voor de Sociale Ra au en de gemeente
lijk adviseur voor Maatschappelijk Op
bouwwerk. Uit de rapporten van deze
instanties is het plan geboren om een
nieuw woonwagenkamp van ïegionaai
karakter op te richten on een andere
plaats dan het huidige. Wel is er een
gedeeltelijk reorganisatieplan ontwor
pen, dat niet zoveel aan investeringen
kost. Dit plan komt binnenkort in de
raad, en vindt men hierbij afgedrukt.
Voorlopig zijn reeds enige voorzieningen
getroffen, zoals een vorstvrije kraan.
Binnenkort zal begonnen worden met
het aanleggen van tegelpaden. Op een
vraag van mevrouw Van der Wel met
betrekking tot het schoolverzuim in het
woonwagenkamp, deelt het College mee,
dat or inderdaad nogal wat verzuim
voorkomt, maar dat het in de meeste
gevallen moeilijk is de juistheid van de
opgegeven motieven te verifiëren.
Advertentie
per literlies
literfles f 3.55
Vanmorgen is als gevolg van een tra
gisch ongeval in de leeftijd van 58 jaar
overleden de directeur van de gemeen
tereiniging van Haarlem, de heer M.
Renne. Hij was sinds 27 juli 1925 in
dienst van de gemeente Haarlem; sinds
1 januari 1947 als directeur van de rei
niging.
Na zijn middelbaar technische studies
werd de heer Renne 1 wei 1922 be
noemd tot opzichter over de reiniging
in Breda, waarna hij 27 juli 1925 in
specteur van de reiniging werd in Haar
lem. 1 juli 1934 volgde zijn benoeming
tot hoofdinspecteur en 1 januari 1947
tot directeur. De heer Renne heeft zich
vooral verdiensten verworven door zijn
bemoeienissen met betrekking tot de
motoriseding van zijn bedrijf.
De H. Hartparochie in Haarlem had
in de overledene een uitstekend kerk
meester, terwijl de Haarlemse groep
gemeente-ambtenaren van de ARKA in
hem een toegewijd vice-voorzitter had.
De vereniging van reinigingsdirecteuren
verliest in de heer Renne een bekwaam
voorzitter. De overledene laat een
vrouw en drie kinderen na.
zitter. De overledene laat een vrouw
en drie kinderen na.
deling van de begroting vragen daar
over gesteld. De directeur van de ge
meentelijke dienst voor Sociale Zaken
heeft thans een uitvoerig rapport
uitgebracht aan het College. Zoals
bekend werd het kamp een jaar gele
den onder het beheer van die dienst ge
steld, terwjjl er ook een onderzoekscom
missie werd ingesteld.
Naar de mening van B. en W. is het
niet mogelijk het tegenwoordige woon
wagenkamp „Waarderveld" uit te bou
wen tot een volledig regionaal kamp.
De ruimte daarvoor is te beperkt en het
Hjkt niet verantwoord duurzame voor
zieningen te treffen op een plaats, die
eerlang aan zijn bestemming kan wor
den onttrokken, zodra zich een indus
triële gegadigde meldt. Van de zijde van
het gemeentebestuur van Heemstede
(dat een eigen woonwagenkamp heeft)
mag medewerking verwacht worden bij
de stichting van een regionaal kamp in
Haarlem, hetwelk tevens bepleit is door
het R.-K. Woonwagenliefdewerk.
B. en W. van Haarlem zijn van me
ning, dat ten aanzien van de bewoners
van het woonwagenkamp in het alge
meen maatregelen genomen moeten
worden, waardoor er een zinvol verband
komt tussen deze bevolkingsgroep en
de rest van de bevolking, zodat de
apartheid gelijdelijk aan verdwijnt. Tot
dusver heeft de rijkswetgever zich voor
namelijk bepaald tot het treffen van
maatregelen in verband met de over
last, die woonwagenbewoners de ove
rige bevolkingsgroepen zouden kunnen
aandoen. Ook werden er eisen gesteld
aan de woonruimte, terwijl de gemeen
tebesturen gehouden waren degenen
die aan de eisen voldeden toe te laten
in hun woonwagenkampen. In hoofdzaak
waren die bepalingen dus negatief ge
richt. Positieve maatregelen zouden
moeten worden afgestemd op het eigen
gedragspatroon van de woonwagenbe
woners en er niet direct op gericht moe
ten zijn hen om te vormen tot honk
vaste burgers.
Woonwagenbewoners reageren op een
zeer speciale wijze op het maatschap
pelijk leven. Bepaalde sociale hulpbron
nen blijken voor hen moeilijk toegan
kelijk. Heel sterk speelt daarbij de on-
afhankelijkszin en onderlinge solidari
teit van de woonwagenbewoners.
Zoals wij reeds eerder signaleerde, is
er in de woonwagenkampen een vrij
duidelijke scheiding tussen de eigenlijke
woonwagenbewoners pur sang, die van
ouder op ouder in kampen gewoond
en getrokken hebben, en „burgers", die
in verband met de woningnood in bouw
sels op het kamp een onderkomen ge
vonden hebben. Een aantal „trekken
de" wagenbewoners verlegt zijn econo
mische activiteiten in het zomerseizoen
naar de plattelandsgemeenten, anderen
hebben een duurzamer standplaats en
weer anderen verblijven in Haarlem bij
voorbeeld in verband met de suikerbie
tencampagne op de fabriek in Halfweg.
Op 1 december van het afgelopen jaar
stonden in het Waarderveld 43 woon
wagens, van wie er 11 gerekend kunnen
worden tot de categorie „woningnood",
8 tot de duurzamer in Haarlem geves-
tigden en 24 tot de echte trekkers.
Verhoudingsgewijs is het aantal soci
aal labiele gezinnen zeer gering, hoe
wel de weinige gebondenheid aan een
vast beroep soms zorgen baart. Woon
wagenbewoners hebben een sterke aver
sie jegens een loondienstverhouding.
Ook is het van belang, dat de kinderen
regelmatig een school bezoeken, voor
zover zij nog leerplichtig zijn.
Het curatorium van het r.-k. Lyceum
voor meisjes „Sancta Maria" te Haar
lem heeft aan mejuffrouw dr. M. E.
Nolte overeenkomstig haar verzoek eer
vol ontslag verleend als rectrix van het
lyceum met ingang van 1 september
a.s. Over de redenen tot ontslag-aan
vrage hebben wy reeds eerder bericht.
In een schrijven aan mejuffrouw Nolte,
waarin haar verzoek tot ontslag wordt
ingewilligd, getuigt het curatorium van
zijn dank en waardering voor de grotë
bekwaamheden, waarmede mejuffrouw
Nolte de school gediend heeft geduren
de vele jaren als docente (sedert 1934)
en als rectrix (sedert 1954).
Naar wij vernemen zal mejuffrouw
Nolte met ingang van het volgende
schooljaar als lerares in de geschiede
nis verhonden worden aan het Pius X-
lyceum in Amsterdam-west.
Het neerleggen van de functie van
rectrix van „Sancta Maria" zal met
zich meebrengen, dat zij een even
tuele herbenoeming tot wethouder
van onderwijs van de gemeente Bloe-
mendaal, na de gemeenteraadsverkie
zingen, zal kunnen aanvaarden. Het
is te verwachten dat zij door de dan
optredende raadsfractie van de K.V.P.
opnieuw kandidaat wordt gesteld voor
deze functie.
Niet alleen in het hoofdcomité, maar
ook in de parochies wordt er thans
hard gewerkt aan de voorbereidingen
van de missietentoonstelling „Amate",
die in mei te Haarlem wordt gehouden.
In het kader daarvan wordt woensdag
middag en -avond, 25 maart, de bij
zonder fraaie missie-film gedraaid
„Afrika Ontwaakt". Voor. de avond
voorstelling, welke evenals die van des
middags gegeven wordt in gebouw Sint
Bavo aan de Smedestraat te Haarlem,
zyn nog kaarten verkrijgbaar.
Met de loterij is men thans op de
goede weg. De verkoop van loten aan
de kerken is nu ten einde. Volgende
week zullen via de parochiële comité's
de loten huis aan huis ten verkoop wor
den aangeboden, zodat degenen, die tot
nu toe niet in de gelegenheid waren
een lot te kopen, zulks alsnog kunnen
doen.
In het kader van de lezingencyclus
„Haarlem, onze stad, ons werK, ons le
ven" die de Haarlemse Raad voor de
Jeugd organiseert voor jeugdleiders en
-leidsters hield vrijdagavond de wethou
der van financiën en volksgezondheid,
de heer W. C. Bakker, in de raadzaal
van het Haarlemse stadhuis een cau
serie over het onderwerp „Uitgeven....
maar ook ontvangen", een lezing over
de financiële aangelegenheden in Haar
lem. Aan de bijeenkomst werd mede
werking verleend door de poppenspelers
Maaike Hobbel en Rien Baartmans, die
een zeer geslaagde persiflage brachten
op de huidige financiële toestand van
Haarlem.
Wethouder Bakker belichtte zyn on
derwerp vanuit de groei sedert de vijf
tiende eeuw. Daartoe bracht hjj de re
kening ter tafel van het jaar 1428. Naar
aanleiding daarvan wilde de heer Bak
ker laten zien hoe het stadsbestuur zich
in de loop der eeuwen heeft ontwikkeld.
De rekening werd in 1428 beheerst door
de financiële verhouding tussen de ge
meente Haarlem en het Huis van Bour-
gondië, een verhouding die voor Haar
lem de plicht met zich meebracht, dat
het Huis van Bourgondië een aanzien
lijk geldelijk inkomen van de gemeente
moest ontvangen. De overheid wist toen
evenwel zeer goed, waar zij het geld
vandaan moest halen, want men kon
met een voordelig saldo de rekeningen
afsluiten. In de huidige tijd heeft
Haarlem ondanks het feit, dat zij
door een financiële regeling van de
verhouding gemeente-Rijk telkenjare
een uitkering krijgt een tekort op de
begroting voor 1958 van vjjfenhalf mil
joen.
Dat de situatie niet steeds zo gunstig
bleef, bleek wel in de zestiende eeuw,
toen Haarlem failliet ging een gevolg
van het feit, dat zij kapitaalsdiensten
ging gebruiken voor de gewone diens
ten.
De toestand werd in 1853 geheel an
ders, toen de nieuwe gemeentewet in
werking trad. Een moeilijkheid bleef
echter nog bestaan in de inkomsten
door de heffing van belastingen en ac
cijnzen. Er ontstond een concurrentie
tussen de diverse plaatsen. Het rijk be
sloot daarom deze heffingen zelf in han
den te nemen en de gemeenten via een
gemeentefonds uitkeringen te verstrek
ken. In 1853 ontving de gemeente alleen
al uit de accijnzen 76 pet van het ge
hele inkomen; nu, in 1958, 18 pet uit be
lastingen en heflingen, 45 pet uit het
gemeentefonds en 16 pet aan rijks- en
provinciale bijdragen, een totaal van
78 pet.
De heer Bakker gat tenslotte een
overzicht van de oorzaken van het feit,
dat de gemeente Haarlem te kampen
heeft met een zo groot tekort. De voor
naamste oorzaak ligt zijns inziens in het
feit, dat de uitgaven stijgen, terwijl de
inkomsten daarmee geen gelijke tred
houden.
Wethouder Bakker sprak de vrees uit,
dat de „geldkist" van Haarlem, wan
neer er geen verandering komt in de
huidige situatie in 1960 leeg zal zyn. In
verband daarmee stelde hij de vraag
of de gemeente de uitgaven niet had
kunnen stilzetten of althans verminde
ren. Het antwoord daarop was: Men
weet nooit van te voren hoeveel men
uit het gemeentefonds krijgt. Sprekend
over de zeggenschap van de gemeen
teraad in financiële kwesties, zei de
heer Bakker, dat de raad niet zonder
meer. kan doen, wat zjj wil. Zy is ge
bonden aan de begroting, die door Ge
deputeerde Staten moet zyn goedge
keurd en bovendien staat zy onder
direct toezicht van G.S.
Advertentie
et exposé van Haarlemse kunste
naressen in de kunstzaal Ten
Bruggen-Cate, om de hoek van de
Generaal Cronjéstraat en de Reitz-
straat, wordt voortgezet met een ten
toonstelling waarop werken te zien zyn
van de schilderes Henriëtte Marcus en
de beeldhouwster Nel Bakema.
Terwyl de beeldhouwster haar kracht
vindt in de figuur uiteraard, zal men
zeggen ligt de kracht van de schil
deres in het landschap, en wel in dat
landschap, waarin de architectuur wat
rustpunten biedt.
Als wy oordelen naar de techniek, vol
doen ons van mevr. Marcus het meest
het ter plaatse gedane, dun aangezette,
werk zoals het olieverfje Espérie, de
aquarellen en met kleur gedetailleerde
tekeningen van vooral schilderachtige
'oensdagavond heeft Haarlem
zich via de ether voor de zo
veelste keer aan overig Ne
derland gepresenteerd. Ditmaal was
het een bloemenmeisje, dat met de
Spur van een eeuwig voorjaar om
,.,.een en met een stem, die het
onstilbaar verlangen naar de zon in
aller harten wakker riep, attentie
vroeg voor de Bloemenstad. Zij
bleef bescheiden in een luisterrijke
%nonimiteit gehuld, daarmede
dienstbaar gemaakt aan een onper
soonlijke reclame. En z0 was het
goed. Het volk der Lage Landen,
dat zo groot kan zijn in kleine za
ken, weet weer, dat de stad aan het
Spaarne haar specialiteit getrouw
is gebleven. Twintig bloemenmeis
jes hebben wekenlang staan pope
len om op een goeie dag er uit te
trekken, een mandje met bloemen
aan haar arm en met een lach, zon
der welke het Voorjaar niet kan
gedijen.
Anne-Marie, Ineke, Jenny, Ann,
Julie, Karin, Monique of hoe die
meisjes met haar meer of vooral
minder Hollandse namen mogen
heten, gaan het stadsbeeld verove
ren, zoals dat heet. Gisteren heb
ben zij met veel flair, op de eerste
dag van de Lente, de bejaarden ge
fêteerd. Jeugd en ouderdom, ieder
met zijn eigen charme.
Ondanks mijn goede relaties ben
ik er nog niet achter kunnen ko
men, hoe de Stichting „Haarlems
Bloei" al die meisjes ronselt. Ik heb
zo het idee, dat men eerst geruime
tijd in conclaaf gaat en in niet al te
bloemrijke taal alle mogelijke kan
didaten de revue laat passeren.
Ieder meisje zal wel gewikt en ge
wogen worden en zij, die door de
directeur, die tenslotte een keurig
man is, te licht worden bevonden,
vallen terug in het grauwe nie
mandsland van alledag.
Nu is het bloem-zijn geen kunst,
het meisje-zijn is dat nog minder.
Dat zijn gaven, die je vanaf je ge
boorte hebt meegekregen of niet.
Maar de combinatie daarvan, bloe-
men-meisje te zijn, blijkt zware
eisen te stellen aan een kandidate,
die wel met glans maar niet met
glamour door haar examen komt.
Goed. Het zij zo. De debutanten
onder dat fleurige groepje wil ik
er echter op wijzen, dat de grote
tragiek van een bloemenmeisje
hierin bestaat, dat zij het eenmaal
niet meer is. Van de eersten, die
vier jaar geleden ons de bloemen
opspeldden, is er geen meer over.
Als gekopte narcissen hebben zij
eenmaal in een bloemenslinger haar
werk gedaan. En wij in Haarlem en
ontelbaren daarbuiten hebben ge
zegd: wat een lieve kopjes zijn dat.
Maar nu kijken wij er niet meer
naar. Een nieuwe slinger is de stad
om de schouders gehangen, en wij
zeggen: een knappe kop, die zo'n
slinger heeft gemaakt.
Het is een mij heilige traditie
geworden ieder jaar mijn bril
extra op te poetsen om de
bloemenmeisjes te monsteren. Een
soort bloemenkeuring is dat voor
mij. Het ene jaar ben ik minder
enthousiast dan het andere. Van
mode heb ik geen verstand, van
lijnen nog minder. Ik vind iets
mooi of lelijk, en daarmee uit. Maar
ditmaal moet ik eerlijk zeggen, dat
de meisjes in een kleding gestoken
zijn, die menselijker aandoet dan
die fantasieloze overgooiers van
weleer. Zelfs degenen, die het show
element, dat in iedere toeristische
stunt naar voren komt, van harte
verfoeien, zullen moeten toegeven,
dat hun hart sneller gaat kloppen
bij het zien van zoveel spontane
levenslust, verpakt in een katoe
nen en frisse charme.
Ik heb echter één bezwaar. Mogen
wij nog wel spreken van onze
Haarlemse bloemenmeisjes? Ik
heb ze eens stuk voor stuk beke
ken, maar ik zou er een flinke
weddenschap met de directeur van
„Haarlems Bloei" op willen sluiten,
dat meer dan de helft van de meis
jes niet in Haarlem woont. Of moe
ten wij de zaak breed zien? En spre
ken van Groot-Haarlem? Laten
Bloemendaal en
Heemstede het maar
niet horen!
onderwerpen. De meeste daarvan zyn
te vinden in de portefeuille die het door
nemen dan ook meer dan waard is.
Nel Bakema is een Haarlemse beeld
houwster van wie men de laatste jaren
weinig meer hoorde. Het blykt dat zy
zich heeft bezig gehouden met het mo
delleren van kinderportretten waarvan
er hier enige in afgietsel te zien zyn. Het
leven wil er wel in springen, in deze
gipsen huiden. Zij besteedt aandacht
aan de fijne détails van mondhoeken e.d.
het „kijken" van ogen, de houding van
de kop op de hals, om daar de meer
voudige karaktertrekken van het model
in te vangen. Dit doet zij op een recht
streekse wyze; zonder overdracht dus
aan de zelfstandige werking van het
plastische materiaal.
Een tweetal bronzen figuurtjes in im
pressionistische werkwijze laten iets
zien van haar vroegere werk. Recent
is de staande vrouwenfiguur „Lente"
dat als pronkstuk van de collectie mag
dienen wegens de werkelijk fraaie plas
tiek, vrije stand van het lichaam en de
logische groei van de onderscheidene
volumen uit elkaar.
De tentoonstelling duurt tot en met
6 april en is ook op de zondagmiddagen
te bezichtigen. L.T.
Advertentie
LANGE VEERSTRAAT It) - TEL. 11493
Exclusieve collectie
Anegang 9, Tel. 10366, Haarlem
De twintig Haarlemse bloemenmeis
jes hebben zich gisteravond voor het
eerst in het openbaar vertoond in hun
nieuwe, fleurige uniform-jurkjes en
aldus de lente ingeluid voor twaalf tot
dertienhonderd Haarlemse bejaarden.
In het ■gemeentelijk Concertgebouw,
waar die bejaarden genoten van een
door de Stichting Adoptie Commissie
Bejaarden aangeboden feestavond,
maakten de bloemenmeisjes hun entree
in het openbare leven, dat zij het ko
mende lente-seizoen weer Haarlemse
en bloemryke luister zullen gaan bij
zetten.
Onder de oorverdovende klanken van
de Batodrumband bestegen de bloemen
meisjes plechtig het Concertgebouw-po
dium, waar zy weldra een hartenver-
overende reeks vormden van het puik
uit de stad der spreekwoordelijk mooie
meisjes. Zij zongen er, gedirigeerd door
de heer van der Peyl, hun bloemenlied
en later het bekende „Oh Annemarieke,
waar gaat gjj naar toe?" Aan het kla
vier werd hun zang begeleid door mej.
Ria Hooy, van de Stichting Haarlems
Bloei, die de zorg heeft over het
fleurige twintigtal. De bloemenmeisjes
zullen bijvoorbeeld Haarlem gaan re
presenteren op de Wereldtentoonstel
ling in Brussel en overigens in Haar
lem stadgenoot en vreemdeling een
bloemrijke groet gaan brengen.
Al zyn bloemen nog wat' schaars,
gisteravond hebben toch reeds tal van
bejaarden een bloemetje ontvangen uit
handen van de meisjes. Het feest stond
geheel in het teken van de lente. De
voorzitter van de Adoptie Commissie,
de heer J. W. Th. Fibbe memoreerde
dat in zyn openingstoespraak. HU dank
te daarin de Stichting Haarlems Bloei
voor haar medewerki"q aaa het feest,
tijdens hetwelk een voor de bejaarden
attractief cabaret-program werd ge
presenteerd, waaraan onder meer me
dewerkten Hansje Pallietter en haar
Witte Kraaien.
ln het Gemeentelijk Concertgebouw
te Haarlem zal Piet Kee donderdag 27
maart van half een tot kwart over een
het orgel bespelen in een pauze-con
cert. Op het proaramma staan: 1. Par
tita over „Was Gott tut, das ist wohl-
getan" koraal met negen variaties) van
Johnn Pachelbel (1653-1706); 2 Preludium
en fuga in e van Joh. Seb. Bach (1685-
1750): 3. Pastorale op. 19 van César
Franck (1822-1890) en 4. Toccata uit
svmphonie V van Charles M. Widor
(1844-1937).
De stichting r.-k. speeltuin Santpoort
heeft van de gemeente Velsen bericht
ontvangen, dat het de beschikking kan
krygen over een nieuw terrein, gelegen
aan de Duin en Kruidbergerweg nabij
het spoorwegstation Santpoort-noord.
De stichting zit reeds jaren naar een
nieuw terrein uit te kijken omdat de
huidige speeltuin aan de Dinkgrevelaan
verlaten moet worden in verband met
de bouwplannen van de zusters van het
arme Kind -Tezus. die de betreffende
grond gekocht hebben voor hun her-
bonwplanncn ten opzichte van Meer
zicht. het weeshuis ln Veisen-noord,
dat tijdens de bezetting wed afgebro
ken.
De gemeente heeft de stichting r.-k.
speeltuin Santpoort toegezegd te zullen
zorgen voor de ontbossing van het be
trokken terrein. Het zal geëgaliseerd
worden opgeleverd en bovendien zal de
gemeente zorgen voor de afrastering,
al zal van dat laatste straks de helft
der kosten terugbetaald moeten worden.
Voor de stichting opent het beschikbaar
komen van dit terrein na jaren van een
sluimerend bestaan hoopvolle perspec
tieven en het bestuur koestert daarom
de verwachting nu ook maar zo gauw
mogelijk weer aan de slag te kunnen
gaan, d.w.z. de tuin nog vóór de grote
vakantie gereed te hebben om de kin
deren te kunnen ontvangen.
(De in deze rubriek geplaatste BRIE-
VEN VAN LEZERS vallen buiten de ver
antwoordelijkheid der Redactie. Anoniem
ingezonden brieven worden terzijde ge
legd).
In het verslag van de algemene le
denvergadering der Haarlemse Groen
te- en Fruitveilingsvereniging, dat de
Nieuwe Haarlemsche Courant 12 maart
publiceerde, kwam de volgende passa
ge voor: „Indien de veiling uit Haar
lem zou verdwynen is iedere directe
controle op de groente- en fruitpryzen
onmogelyk, hetgeen een zwaardere be
lasting van het huishoudelijk budget van
de inwoners van Haarlem en omstre
ken tot gevolg zou hebben."
Naar aanleiding hiervan wenst onder
getekende het volgende onder de aan
dacht te brengen:
1. Dat de in 1957 behaalde omzet der
Haarlemse veiling van rond 1.233.000
niet alleen door de Haarlemse consu
ment is gebruikt, daar ieder jaar van
de door de Haarlemse groentetuinders
aangevoerde producenten nog behoor
lijke hoeveelheden worden afgenomen
door conservenf' brieken, voor de groot
handel in Amsterdam en Den Haag;
2. Dat in Haarlem reeds meer dan 50
jaren aan de Koudenhoorn een groente-,
fruit- en aardappelenmarkt wordt ge
houden, waar ongeveer 27 groothandels
zaken zyn gevestigd, die door de de
tailhandel van Haarlem en omgeving
worden bezocht en dat alle producten,
die in de behoefte van de Haarlemse
consument voorzien, uit iedere wind
streek van Nederland in de kortst mo
gelijke tyd worden aangevoerd en ver
handeld
3. Dat het Westland de groentetuin
voor Nederland is, dus ook voor Haar
lem. Iedere ochtend worden verse pro
ducten uit dit gebied in grote hoeveel
heden aangevoerd;
4. Dat de gemiddelde jaaromzet op
de markt aan de Koudenhom de laat
ste 10 jaren rond 18.000.000 gulden be
loopt;
5. Dat het prijsbeleid afhankelijk is
van vraag en aanbod ter plaatse; dat
in de productiegebieden de export een
grote rol inzake de prijzen speelt, waar
van zowel de Haarlemse groothandel
als de Haarlemse veiling afhankelijk
zyn;
6. Dat juist door de onderlinge concur
rentie der 27 Haarlemse groothandels
bedrijven het huishoudelijk budget der
Haarlemse ingezetenen beschermd en
veilig gesteld wordt;
7. Dat de Haarlemse veiling, die ze
ker ook een schakel in de groente- en
fruitvoorziening is, toch zeker nimmer
eigen onmisbaarheid kan pretenderen
en dat, mocht zy onverhoopt uit Haar
lem verdwynen, de voorziening van
groenten, fruit en aardappelen in onze
stad nooit in gevaar zal kunnen komen.
H. C. Zonneveld,
Secretaris der Haarlemse
groothandelarenvereniging,
Koudenhoorn 74.
