km:dl
Koningin ELIZABETH even
geïnteresseerd als deskundig
Onder de blauwe vaan van Lotharingen
I
Het AlSP werkt vanavond
op volle toeren
Frangoise Sagans ballet
Niet Titia van Uylenburgh
maar Agatha Bas
s
m
k
V
Britse pers acht
koninklijk hezoek
zeer geslaagd
Nieuwe basiliek
in Lourdes
geconsacreerd
De brug was te
smal
Yerkiezingsmachine' steeds sneller
Tournee door Nederland in
Rotterdam begonnen
fi
JMi
OL5M-
Bezoek aan het Rijksmuseum
MODIEUZE AANGELEGENHEID
INCIDENT IN
RECHTSZAAL
Generaal Crerar
i
Resultaat van Amsterdamse studie aangeboden
aan Koningin Elizabeth
Mr. J. Schreuder
directeur Ned. Bank
LL
W
WOENSDAG 26 MAART 1958
PAGINA
IwËm W^Êm?
c?
29 Het is een jonge man met een prettig gezicht, die Armeense kle
derdracht draagt. „Toevallig hoorde ik uw gesprek met de waard," zegt hij.
„Ik ben een vriend van de man wiens naam u noemde. Mijn naam is Johan
nes! Als ge inlichtingen over Josef wenst, kan ik u die geven!" Victor en
Robert kijken elkaar aan. Kunnen ze deze man vertrouwen? Dan zegt Vic
tor; „Wij zijn kooplieden uit het Noorden, op weg naar Byzantium. „Kunt
u ons het adres van Josef geven?" „Met alle genoegen," antwoordt hun
nieuwe kennis. „Hij woont in de Mandenmakersstraat in de Armeense wijk
langs de Bosporus. Ik reis morgen naar Byzantium. Als ge wilt, kunnen
we gezamenlijk reizen. Ik verblijf bij een familielid, hier in de stad. Ge
kunt me daar vinden.. Het is mijn plan morgen in de vroegte op reis te
gaan." Dan groet hij en verlaat de herberg. „Is die man nu betrouwbaar?"
vraagt Robert. „Ja, dat is de vraag, hij heeft een openhartig gezicht, maar
hoe weten we of hij inderdaad de vriend van Josef is?" „Laten we de waard
eens polsen," stelt Robert voor. Deze vertelt, dat Johannes inderdaad in
Byzantium woont en regelmatig voor zaken in Philipopel komt. Hij staat
bekend als een zeer betrouwbaar koopman. „Ik stel voor om de nacht hier
door te brengen," zegt Victor, „we kunnen dan de hele dag nog er over
nadenken, wat we zullen doen."
Mr. Van Taalingen
treedt af
s
s
n
a
tè
Oplossing kruiswoordraadsel
van dinsdag
Examens
Een dag vol stemmingen
ï-
WMïM
m
W?
>Ta de kranslegging bij het Nationaal Monument op de Dam begeeft Koningin
Klizabeth zich terug naar het paleis. V.l.n.r.: burgemeester van Hall, Koningin
Elizabeth, Prins Philip en minister-president dr. W. Drees.
Bijria veertig personen hebben dinsdag
middag aangezeten aan het noenmaal
in de Troonzaal van het Koninklijk
Paleis in Amsterdam. Koningin Elizabeth
en Prins Philip hadden zich evenals de
Nederlandse vorstin verkleed. De lunib
begon omstreeks half twee. Het tafel
linnen uit 1340 vertoonde motieven
van druiventrossen. Een schitterend
Sèvres-servies en Amsterdams glas
werk prijkten op de tafels. Het tafel
zilver (inderdaad zilver; voor het diner
goud) was gesierd met het rijkswapen.
Voor het fruitbestek had men zilver
gekozen met Engelse wapens. Het tere
rose van anjers gaf aan de dis een
exquise fleur. Op mennukaraten kon men
Spijzen lezen als deïices de homard
Nantaises. gevolgd door cotelettes de
pré-saté chatillon. De wijn die bij de
lunch geserveerd werd was een Cha
teau Cos d'Estournel uit 1938. Aan het
einde gebruikten de gasten Neder
landse kaassoorten en fruit. Voor elke
vier gasten diende een lakei, geruis
loos, zoals het behoort.
Bij duizenden waren de Amsterdam
mers dinsdagmiddag naar de binnen
stad gestroomd om in rijen opge
pakt een glimp op te vangen van de
vorstelijke bezoekers tijdens hun rit-
:n naai het Rijksmuseum en latei-
naar de diamantslijperij asscher. Zij
hebben de hoge gasten gulhartig toe
gejuicht, vereerd als zij waren met
zoveel vorstelijke personages in hun
midden die hun eerbetoon op even
gracieuze als hartelijke wijze reci
proceerden. De rit van koningin Eli
zabeth, die in haar lavendelkleurig
mantelpak een bijzonder charmante
indruk maakte, met koningin Juliana,
in haar mantel van gebloemde mous
seline de soie al evenzeer de lente
toegedaan, prins Philip en de prinses
sen Beatrix en Irene naar het Rijks
museum was een hartveroverende be
levenis die ook het karakter bepaal-
d van het bezoek van het vorstelijk
gezelschap aan onze nationale kunst
verzameling.
Koningin Elizabeth, zelf eigenaresse
van een zeer belangrijke verzameling
schilderwerken van de Hollandse gou
den eeuw, tr udc zich, zoals haar rond
leider, jhr. D. C. Eoëll, de hoofddirec
teur van het museum, late. ge .iigde,
even geïnteresseerd als deskundig. In
het bijzonder de werken van Rembrandt
en van de meersters van de Delftse
school als Vermeer en De Hoogh hadden
haar volle belangstelling.
Deze voorkeur van het Engelse
vorstenhuis voor onze grote schilders
is reeds van oude datum. Charles I kocht
reeds in 1639 een portret van de hand
van de toen nog weinig bekende Rem
brandt. Dit schilderij bevindt zich nog
steeds in de vorstelijke verzameling.
Een prent die in de Nachtwachtzaal
was opgesteld herinnerde aan het be
zoek van zijn echtgenote, koningin Hen-
riëtte Maria, in mei 1642 aan Amster
dam. Er zouden meer dan drie eeuwen
voorbijgaan voordat opnieuw een Engel
se vorstin de hoofdstad der Nederlan
den zou bezoeken.
Prins Philip liet zich in het bijzonder
v .rlichten over de talrijke zee- en ha
vengezichten met een rijke variëteit van
oude scheepstypen. Opvallend was ook
zijn belangstelling voor de technische
problemen bij het opstellen van de ver
zameling. Dit kwam vooral tot uiting
in de Nachtwachtzaal, en zij bood de
mimster van O. K. en W. mr. J. M.
C. Th. Cals, een welkome gelegenheid
de vorstelijke bezoekers te onthullen,
dat zij als eersten de ingrijpend ver-
bf uwde zalen van de schiiderijenverza-
meling in ogenschouw namen. Deze ver-
bouwin zou uc. spronkelijk enkele
maanden later gereedkoi en doch voor
het vorstelijk bezoek was het tempo
aanmerkelijk opgevoerd. Eerlijk gezegd,
zo werd later de pers medegedeeld, is
het hele werk eerst maandag gereed
gekomen.
(Van onze Londense correspondent)
LONDEN, hedenmorgen.
De Times en de Daily Telegraph wij
den hedenochtend hun gehele fotopa
gina aan het koninklijk bezoek aan Ne
derland. De Manchester Guardian be
richtte hedenochend: „Ondanks de on
gesteldheid van Prins Bernhard, ont
wikkelt zich het koninklijk bezoek aan
Nederland als een van de meest ge
slaagde en meest informele van alle be
zoeken die de Koningin het laatste jaar
heeft gebracht". De Daily Mail bericht
te hedenochtend: „Het volk van Am
sterdam opende hart en longen
voor het hartelijkste welkom ooit gege
ven aan koninklijke bezoekers".
De aankomst van het Britse konings
paar in Amsterdam alsmede het ver
schijnen van de gasten op het balkon
van het paleis op de Dam en de krans
legging voor het Nationaal Monument
werden uitgezonden vanuit ons land
door de Britse televisie in samenwer
king met de Nederlandse televisie. De
ontvangst was uitstekend. Tijdens de
uitzending werd eveneens een film van
Amsterdam vertoond, en Richard Dim-
bleby, een van Egelands meest beken
de televisie-figuren, toonde het interieur
van het paleis op de Dam.
Dinsdag zijn volgens het K.N.P.
in Lourdes de indrukwekkende plechtig
heden begonnen, welke het laatste deel
van de consecratie van de ondergrond
se Pius X-basiliek omlijsten. Kardi
naal Roncalli, patriarch van Venetië,
ging aan het hoofd v in een lange stoet
hoogwaardigheidsbekleders van de Ro
zenkranskerk naar de nieuwe basiliek.
In deze processie werden de relieken
meegevoerd van de Heilige Pierre Cha
nel, Andreas Bobola en de Zalige Jean
Gabriel Perboyre, welke even later
een plaats zouden vinden in het hoofd
altaar van de nieuwe basiliek.
De kardinaal was volgens het K.N.P."
in vol ornaat me* cappa magna, de
grote mantel met sleep. De stoet maak
te halt voor de grote toegangsdeur der
basiliek, waar de rituele plechtigheden
een aanvang namen. Nadat de kardi
naal volgens het liturgische voorschrift
driemaal toegang had gevraagd, werd
de grote stalen deur langzaam geopend.
Daarna volgde de plaatsing der relie
ken in het hoofdaltaar, de bewieroking
en de zalving van het altaar.
De kerkconsecratie werd besloten met
de pontificale H. Mis van de Kerkwij
ding, gecelebreerd door de consecrator,
kardinaal Roncalli. Ter gelegenheid van
het feestelijk gebeuren in Lourdes heeft
Paus Pius XII aan de bisschop van
Lourdes, mgr. P. M. Théas, een zil
veren reliekschrijn met een relikwie
van Pius X ten geschenke gegeven.
Kardinaal Roncalli bracht als geschen
ken mee het borstkruis var. kardinaal
Sarto voordat hij tot Paus gekozen
werd, alsmede het wit pauskapje, dat
de Heilige Pius Xt heeft gedragen.
Het was dinsdag voor de duizenden,
die waren uitgetrokken voor het
unieke schouwspel van de aankomst
te water van de Britse vorstelijke
gasten, een kleine teleurstelling dat
zij niet, zoals verwacht werd, met
de befaamde koninklijke sloep van
de Britannia naar de St.-Nicolaas-
kerk werden geroeid.
Koningin Juliana heeft dit kennelijk
beseft, want bij haar aankomst liet
zij via een harer adjudanten de pers
weten dat men ongetwijfeld de ko
ninklijke sloep zou hebben gebruikt,
ware het niet dat de Kamperbrug
bij het C.S. te smal is om door een
geroeide sloep te worden gepasseerd.
y>
Als vanavond om zeven uur de stem
bureaus in de ongeveer duizend Neder
landse gemeenten sluiten, komt in Den
Haag de speciale verkiezingsdienst van
het A.N.P. in actie, die het mogelijk
moet maken dat de radioluisteraars en
de televisiekijkers woensdagavond laat
kennis kunnen nemen van de volledige
uitslagen der provinciale verkiezingen.
Een vijftigjarige Amsterdammer
heeft dinsdag voor de hoofdstede
lijke rechtbank grote opschudding ver
oorzaakt. Nadat de president mr. J.
Coninck Liefsting hem meedeelde, dat
hij wegens diefstal veroordeeld werd
tot anderhalf jaar gevangenisstraf,
waarvan zes maanden voorwaardelijk,
schreeuwde hij plotseling. „Wat, on
schuldig en dan toch de cel in, dat
nooitVoordat de parketwacht kon
ingrijpen, haalde hij een scheermesje
uit zijn zak en sneed zich tweemaal in
de pols. Slechts met de grootste moeite
slaagden de wachtmeesters van de rijks
politie er in om de man te overmeeste
ren. Hij is in het arrestantenverblijf
verbonden.
Het was voor de bejaarde (bijna 70-
jarige) Canadese generaal H. Crerar,
adjudant van Koningin Elizabeth, de
derde keer, dat hij sedert 1945 in
Amsterdam vertoefde. Op 28 juni 1945
•- hij was toen commandant van het
eerste Canadese legerkorps stond
hi) met Koningin Wilhelmina en gene
raal Foulkes op het balcon van het
paleis toen een gigantische militaire
parade over de Dam trok ter ere van
de bevrijding.
Drie jaar later vertegenwoordigde
hij als bijzondere afgezant de Canadese
regering bij de inhuldiging van konin
gin Juliana. En nu is deze veteraan uit
de 2e wereldoorlog wederom in de
hoofdstad, die zijn vorstin en prins
Philip een hartelijk welkom bereidde.
Roerloos stond hij dinsdag temidden
van de andere leden van het gevolg toen
het „God save the Queen" over de Dam
klonk.
In Buckingham
Palace hangt een
portret, in 1641 ge
schilderd door
Rembrandt, waar
van men tot dus
verre wel aannam,
dat het Titia van
Uylenburgh voor
stelde, de schoon
zuster van Rem
brandt. Bij gelegen
heid van het bezoek
van Koningin Eli
zabeth aan ons
land is evenwel een
publikatie versche
nen, waarin aanne
melijk wordt ge
maakt, dat dit por
tret niet Titia van
Uylenburgh voor
stelt maar Agatha
Bas, dochter van dr.
Dirc Jacobsz. Bas,
sedert 1610 verschei
den malen burge
meester van Am
sterdam, overigens
veel op diploma
tieke reizen. In 1618
-1619 vergezelde hij
met drie andere
bewindhebbers van
de Oost-Indische
Compagnie de drie
ambassadeurs van
de Staten-Generaal
naar de Koning van
Engeland, Jacobus 1
Bij een volgende
gelegenheid (1621-1623) was hij zelf een brandt op de geschilderde portretten
der drie ambassadeurs. had aangeduid.
Agatha Bas komt ook voor op een
grote familiegroep van Dirc Santvoort
in het Rijksmuseum. Mej. van Eeghen
heeft een opvallende gelijkenis tussen
het meisje daar en de jonge vrouw van
Rembrandt geconstateerd. Haar man,
Nicolaas van Bambeek, had met zijn
moeder en broer in de Sint Antonies-
breestraat gewoond, niet ver van Hen
drik van Uylenburgh bij wie Rem
brandt toen inwoonde. Hij heeft, na zijn
huwelijk, deze Hendrik geld voorge
schoten voor zijn kunsthandel. Het is
dus waarschijnlijk, dat Rembrandt de
echtelieden gekend heeft, en heel goed
mogelijk, dat zij zich door hem hebben
laten schilderen.
Over de portretten is weinig meer be
kend dan dat zij in 1809 door een Bel
gische kunsthandelaar in ons land zijn
gekocht.
De studie van dr. van Eeghen is geti
teld: „Een Amsterdamse burgemees
tersdochter van Rembrandt in Bucking
ham Palace." Zij is uitgegeven door de
gemeentelijke archiefdienst. Van de En
gelse editie, bestaande uit 25 exempla
ren in het eerste vandaag aan H.M. Ko
ningin Elizabeth overhandigd.
De veronderstelling, dat het portret in
Buckingham Palace de schoonzuster van
Rembrandt voorstelde, werd in 1913 ge
uit door Schmidt Degener. Bij 't schoon
maken van het portret kwam evenwel
de leeftijd van de vrouw te voorschijn:
Ae 29. Titia van Uylenburgh was evenwel
in 1605 geboren, in 1641, toen het portret
geschilderd werd, dus reeds 36 jaar. Ook
het mansportret in het Brusselse mu
seum, naar men aannam voorstellende
Frangois Coopal, de man van Titia, bleek
een leeftijdsaanduiding te bevatten: Ae
44. Op aansporing van dr. H. van Gelder
stelde mej. dr. I. H. van Eeghen, adjunct
gemeente-archivaris, op het gemeente-ar
chief te Amsterdam een hader onderzoek
in naar echtparen onder de voorname
Amsterdammers, die in 1641 de genoemde
leeftijden hadden.
Toch was het nog min of meer bij
toeval, dat zjj haar vondst deed. Zoe
kende naar de voorouders van een ze
kere Maria Agatha Mogge, geboren van
Collen, kwam zij bij haar overgroot
ouders: Nicolaas van Bambeek, in 1638
op 41-jarige leeftijd getrouwd met de
vijftien jaar jongere Agatha Bas. Ztf
was in 1641 29 jaar, hjj 44, zoals Rem-
Het Ballet-Théatre Frangais is gister
avond in Rotterdam een korte tournee
door ons land begonnen niet „Le ren
dezvous manqué", waarvan in de ko
mende dagen voorstellingen in Amster
dam en Den Haag zullen volgen. Het
ballet is gemaakt op een gegeven van
Frangoise Sagan, en vermoedelijk is
dit dan ook wel de hele reden, waar
om de Rotterdamse Schouwburg prompt
uitverkocht raakte. Dit lijkt typerend
voor het modieuze verschijnsel, dat
Frangoise Sagan is en het naar haar
gegeven ontworpen ballet niet minder.
Kunst „for the millions", voor een niet
onbelangrijk deel steunend op de mythe,
die de „millions" nu eens om deze dan
weer om gene naam kunnen weven.
In het gegeven van Frangoise Sagan
zoekt men tevergeefs iets, dat treft of
een bijzonder belang aan het geval ver
leent. Het gaat om een jongeman, die
des avonds in zijn woning het bezoek
verwacht van een jonge vrouw, met wie
hij sedert een paar weken een idylle
heeft, gelijk dat wel genoemd wordt.
De vrouw moet die avond per vlieg
tuig naar Amerika, maar hij heeft haar
gesmeekt niet te gaan en bij hem te
komen. Hij verwacht haar, maar zij ver
schijnt niet. Hij wordt begrijpelijkerwijze
onrustig en hij doodt de tijd met dag
dromen over haar, tijdens welke de
jonge vrouw als in een visioen enkele
malen in zijn kamer een verschijning
maakt. Dit lijkt logischer dan de inlas
sen in dit tafereel van drie dansen, die
er als tamelijk losse divertissementen
tussen blijven staan. Dan komt er een
troep vrienden en vriendinnen het huis
binnenvallen, om daar een uitgelaten
rock 'n roll-danspartij te beginnen, tij
dens welke de jongeman, die zich af
zijdig houdt, de speciale attenties
krijgt van een der jongedames, die in
het programma wordt aangeduid als een
vamp. Dat geeft aanleiding tot een
groot blues-duet, maar de jongeman her
innert zich dan weer de geliefde, waar
op hij wacht, en keert tot zijn mistroos
tige eenzelvigheid terug, waarna de
vrienden het feest elders gaan voortzet
ten. In de derde acte wacht de jonge
man nog steeds en droomt hij verder:
zijn herinneringen aan de korte idylle.
Ten laatste wanhoopt hij totaal aan de
komst van de geliefde en neemt ver
gif in, maar net heeft hij dit gedaan
of zij komt binnen. De twee beginnen
een vreugdedans, waarbij de jongeman
vergeet dat hij met de dood in het lijf
loopt. De dood herinnert hem er overi
gens zelf wel aan, waarop hij ineen-
zijgt op de canapé en overlijdt. De
vrouw, die alleen maar denkt, dat hu
in slaap is gevallen (or het moment
waarop zij haar geliefde ontmoet!)
danst alleen haar vreugdedans verder.
Over dat tafereel valt het doek.
Ik geef het verhaal zo uitvoerig weer,
opdat de lezer zichzelf kan overtuigen,
welk wonder Frangoise Sagan ge
wrocht heeft. In negentig woorden, zo
deelt de Nederlandse ondernemer van
de tournee nauwkeurig mede, heeft zu
het verhaal opgeschreven. Die woorden
verschijnen successievelijk op de décors,
die Bernard Buffet gemaakt heeft. Het
zijn decoratief zeer bruikbare woorden.
Voor een tikje „glamour" in de tekst
heeft Frangoise Sagan wel gezorgd. Aan
inhoud leveren ze een onbeduidend leeg,
sentimenteel en melodramatisch verhaal
op. Naar de stijl genomen is het een
stuk danstoneel met veel pantomime,
waarin het vaak veel meer op goeae
regie dan op dans aankomt. Deze is door
Roger Vadim bekwaam uitgevoerd. De
choreografie is van John Taras, behal
ve de rock 'n roll-acte. Die is gesteld
door Don Lurio, die dit het genre
in aanmerking genomen goed gedaan
heeft. Het lange blues-duet is zeker niet
zonder vindingrijkheid, maar toch te
lang om helemaal onderhoudend te kun
nen zijn.
Maar misschien ligt dit, wat mij al
thans betreft, ook wel aan het gen
re. Men valt hier uiteraard terug op
dat stadium van geestelijke onrijp
heid, dat met puberteit wordt aange
duid. In de zojuist genoemde scène in
zonderheid dan, maar het hele bal
let getuigt daar hevig van. Enkele ma
len vindt deze opgekropte onvolwas
senheid een uitweg in erotische dans-
nummers, die van beroemde voorbeel
den zjjn afgekeken door mensen, die
de geest en de smaak missen om
ze anders dan vergroofd te interpre
teren met een pathetiek, die belache
lijk is (en dit alles op een muziek
van een zekere Michel Magne, die van
een bulderende Hollywoodse bombas-
terigheid is). Het is dus wel niet iets
om er met de jeugd heen te gaan,
maar voor het overige is het een kin
derachtige liefhebberij, slecht gemaak
van weinig smaak getuigend en nog
minder van kunstzinnige fantasie.
Dit is mede het gevolg van John
Taras' hortende en stotende choreogra
fie, die dor en schools is en zelden tot
vloeiende beweging aanleiding geeft, om
dat Taras voortdurend het geijkte klas
sieke balletjargon toepast voor het In
nemen van acrobatische standen, die
heel indrukwekkend bedoeld moeten zijn
maar als conventionele turnoefeningen
afsteken tegen het voorbeeld, dat Ro
land Petit in „Carmen" gegeven heeft.
Voor de prachtige danseres, die Toni
Lander is, vindt Taras nauwelijks bezig
heid, die haar capaciteiten enigszins tot
ontplooiing brengt. Alleen in de laatste
minuten van haar slotdans kan zij een
ogenblik los komen, maar dan is het
ook meteen uit. Wladimir Skouratoff
geeft zijn rol tamelijk onbewogen. Hij
is te hoekig voor een dergelijke hyper-
sensibel jonkman. Noëlle Adam is de
vamp met grote lenigheid, en dat is ook
wel de voornaamste eigenschap, die
voor deze rol vereist wordt. De troep
is verder van zeer middelmatige hoe
danigheden.
Het enige wat zeer voldoet zijn de
décors van Bernard Buffet, die alleen
maar buiten de scène dreigen te raken,
doordat zij aanzienlijk meer fantasie ver
raden dan de rest. Tenslotte moet een
dergelijk geval het hebben van een on-
benaambare morbide sfeer, die even
wel alleen maar tevoorschijn trad in
het décor. Voor de voorstelling, die
het stuk had moeten opleveren zo
daar al veel aan gelegen ware wa
ren deze décors voortreffelijk van func
tionaliteit. Maar de voorstelling haalt
het niet. Zij is niets meer dan een op
gepoetste modieuze aangelegenheid.
LEO HANEKROOT
In het zaaltje voor aanwinsten in
het museum Boymans te Rotterdam,
zijn tentoongesteld de achttien droge
naald-etsen, die Bernard Buffet in
1954 vervaardigd heeft als illustraties
bij het lijdensverhaal. De voorstellin
gen zijn afgedrukt naast teksten die ge
kozen zijn uit de vier Evangeliën en
uithoeken van het Oude en Nieuwe
Testament.
Dank zij de medewerking van de
P.T.T. is de verkiezingsdienst, die bij
vorige gelegenheden steeds nieuwe
records vestigde, dit jaar verder ver
beterd. In het gebouw van de produkt-
schappen voor zuivel en voor vee en
vlees in Den Haag waar de ver
kiezingsdienst zetelt worden van
avond op tien telextoestellen de uit
slagen ontvangen van 19 telegraafcen-
trales, die van de ongeveer duizend
A.N.P.-correspondenten in het land de
uitslagen doorgebeld krijgen. Door deze
nieuwe faciliteiten kan de pendeldienst
met taxi's, die in 1956 nodig was voor
het overbrengen van de telegrammen
van het telegraafkantoor naar het bu
reau van de verkiezingsdienst, ver
vallen.
De telegrammen met uitslagen wor
den, direct na ontvangst op de telex,
opgeslokt door batterijen van elek
trische tel- schrijf-, reken-, pons-, sor
teer- en tabelleermachines, bediend
door 135 man personeel van het A.N.P.,
het produktschap voor vee en vlees,
en de K.L.M.
De uitslagen worden in snel tempo
geteld, gecontroleerd, gesorteerd, ge
staffeld, op kaarten geponst. De per
centages worden berekend en slechts
enkele minuten na ontvangst van het
telegram kunnen de ontvangen uitsla
gen op het A.N.P.-net worden uitge
zonden naar alle Nederlandse kranten,
de radio en de televisie, die allemaal
tegelijk via één telexnet worden be
diend.
Elk half uur worden tussentijdse
totalen van de op dat moment bekende
gemeenten uitgezonden, compleet met
percentages en vergeleken met de uit
slagen en percentages van precies de
zelfde gemeenten in 1954 en 1956.
Zodra de uitslag van een provincie
bekend is, wordt berekend welke kan
didaten zijn gekozen. Twee of drie uur
nadat het laatste telegram is binnen
gekomen, zal een aantal boekjes voor
verzending gereed zijn, waarin de uit
slagen van alle gemeenten en provin
cies en de zetelverdeling van 1958, ver
geleken met de uitslagen van 1954 en
1956 zijn opgenomen.
In 1956 slaagde de verkiezingsdienst
er in om alle oude records te breken
en precies 5 uur en 40 minuten na de
sluiting der stembureaus, om tien over
half een, de einduitslag te seinen.
Op 5 november 1958 eindigt de ter
mijn waarvoor mr. H. R. van Taan -
gen in 1951 als directeur van de Ne
landsche Bank werd herbenoemd.
het oog op het feit, dat h« kort
de leeftijd van 65 3aar Ajaalingen niet
ken, wenst de heer van T aanmerki
voor een herbenoeming vaea-
te komen Ter voorz^enmg m de^aca-
van 19 maart 1958, no
2 met ingang van 1 september 1958
tót directeur van de Nederlandsche
Bank benoemd mr. J. Schreuder, direc-
S
s1
l
f
ut
JV
/t
/i
Af
iO
n
*4
ti
hf
tf
fc—
Ja
Horizontaal- i
7. deelgenoot; 10 "L^ien; 4. Europeaan;
voornaamw.; 12. gleóï°ord' 11 j PJHg
(afk.); 13. dubbelzang; i® aandufl*"
19. hondenras; 20. deel van^^E^m
kijkglazen; 23. zangnoot; 24. deeilb4 ~d.
dag (afk.); 26 ijzerhoudende aarde; 28.
Engels telwoord; 29. windrichting (afk.);
30 ezel (Eng.).
Verticaal: 1. Alpenweide; 2. wijsje; 3.
gevreesde organisatie (afk.); 4. water in
Friesland; 5. bovenlipversiersel; 6. secon
de; 8. voldoen; 9. beklemmend; 14 ten-
nisterm; 15. plaats op de Veluwe; 17.
aanzien; 18. Bijbelse figuur; 20. dapper;
22. wapen; 23. Spaanse titel; 25. tafel
gerei. 27. ambtshalve (Lat. afk.); 28. on
der anderen (afk.).
HORIZONTAAL:
1. overste, - bob; 2. varia, - vijver;
3. argeloos, - ra; 4. L.K., - tillen; 5.
Eem, - ultra; 6. N.I.R., - stijgen; 7.
Assen, - ik. - i.e.; 8. asperge, - o.n.o.;
9. stuk, - Caen; 10. ansjovis; 11. alt, -
armoede.
VERTICAAL: 1. ovale, - aas; 2. var
kensstal- 3. erg, mispunt; 4. riet, -
reeks; 5. Salie, - nr., - ja; 6,_ O.L., -
goor; 7. evolutie, - V.M.; 8. ijselijk, -
C.I.O.; 9. b.v., - N.T.G., - oase; 10. oer,
- reine; 11. Brabangonne.
AMSTERDAM, 25 maart. Gepro
moveerd tot doctor in de letteren en
wijsbegeerte, op het proefschrift „De
motivering van het algemeen kiesrecht
in Europa (een historische studie), de
heer Hajo Hendrik Zwager, geboren te
Hillegom. De promotor was prof. dr. J-
M. Romein.
AMSTERDAM, 25 maart. (G.U.)
Kand.examen semietische talen (met
lof) mevr. G. AlsterThan, Amster
dam.
LEIDEN, 24 maart. Kand. Franse
taal- en lett. mej. A. M. ten Geuzen
dam, Den Haag.
TILBURG. Kand. sociologie: mej. M.
Franclsca, Tilburg; A. Gjerts^
wijk; F. van Puy^broe'c.
Claassen, 's-Hertogenbosch.
Nijmegen.
NIJMEGEN, 22 maart. Kand.
Fneels- de w.e. patei w. c. van btlgt
M.S.F.," Grave.
UTRECHT 24 maart - Kand. ex-
Spaanse taal en letterk.: A. A. J. va»
Beysterveld, Bilthoven. Doet. rechtsge
leerdheid: mej. A. A. M. Jansen,
Hilversum. Kand. examen social®
geografie; A. Petermeijer, Utrecht. Kand.
ex. physische geografie: mej. G. M. Ze®"
i?n' Deiden. Doctoraal ex. geschiedenis!
r. Nauta, Bolsward, semi-arts examen
J- v.d. Berg, Utrecht, P. N. M. Houx,
Bilthoven, mej. J. G. Jonker, Renkum
Arts examen: H. Groenewold, Slie-
drecht, A. Chr. M. Bijl, Utrecht, H. J. Ja
ger, Utrecht, Th. G. J. Lemmens, Schim-
mert. Tandarts examen; J. Lolcama, Bre
da, mej. F. J. Halewijn, Velp (Gld.), G.
M. Schuurman, Meppel. Doet. examen
klassieke letteren: mej. C. Wolfskeel,
Utrecht, T. H. Janssen te Oostburg.
