Ook zielzorgelijke taak voor leken
MILIEU-MISSIE IN HELMOND
Team predikanten uit tien
verschillende orden
Geen reden tot
pessimisme
Aspirin
ZIELZORG GERICHT OP HET MILIEU
E
Een missie aangepast aan
gewijzigde omstandigheden
TWEE JAAR VOORBEREIDING
VOOR MOEILIJK EXPERIMENT
mm
Vrachtauto klem
op onbewaakte
overweg
naar
Vaststelling vliegerssalarissen
Amerikaans systeem?
Vijf gewonden bij
autobotsingen
Ware
wetenschap
spreekt
de taal der
stilte
Treinverkeer had half
uur vetrraging
I.F.A.L.P.A. zoekt naar formule voor wettelijke
status van gezagvoerder
Maatregelen bij
staking
Verandering van milieu-
structuur
Kerstening van het milieu-
De vervuilde vijver
ONTSNAPPING UIT
STRAFGESTICHT
MISLUKT
ZATERDAG 29 MAART 1958
PAGINA 5
op, dat hij als redemptorist uiteraard grote belangstelling had voor het
phenomeen „missie". Hg kent het vanaf de tijd, dat het kruis van de ge-
wijde redenaar met donderend geweld op de rand van de preekstoel placht
te vallen, tot op de dag van vandaag. Die ontwikkeling is niet gunstig. De
missie is steeds korter en het heilzaam effect op de gelovigen dienovereen
komstig kleiner geworden. Pater Borgert ziet daarvoor twee oorzaken. Het
geloofsleven is te traditioneel, er is nauwelijks sprake van geloofsbewust
zijn en aan de andere kant is het milieu ontkerstend of, en ook dat komt
Morgen eindigt in Helmond een experiment, dat door tientallen priesters tegenwoordig voor, nooit gekerstend pweest.Een
met rmte, zore is voorbereid Wii doelen op de „milieu-missie", een idee activiteit dient derhalve met beide factoren rekening te houden. Doo
S? pateT H. Bmgert C^s s.R! Wat is^niUeu-unissie Pater Borgert zelf Woord moet het geloofsbewustzijn worden verlevendigd en na de verkon
heefr^aarvoor g^n ^ernachtige definitie. Hg omschrgft het. Hij wijst er diging zal de missie in alle milieus door leken moeten worden voortgezet.
Bayer's-werelds geneesmiddelenbron
Inkomstenvergoedings-
besluit militairen
Advertentie
Deze gedachten heeft pater Borgert
in 1955 aan het Episcopaat voorgelegd
en hem is toen, onder toezicht van
mgr. dr. F. J. Feron, de gelegenheid
geboden zijn denkbeelden te concreti
seren.
De start moet, voor kenners van het
Nederlandse kerkelijk leven, bepaald
sensationeel geweest zijn. Pater Bor
gert wendde rich tot de provinciaals
van tien verschillende orden met de
vraag of zij aan dit experiment geza
menlijk wilden meewerken. Hun ant
woord was bevestigend. Een van de
meest opvallende zaken in Helmond
is dan ook, dat daar op het ogenblik
in tien parochies missie wordt gehou
den en dat die missie in elke parochie
wordt geleid door drie paters, elk van
een andere orde. Het „circus-Borgert",
zoals het missie-team in de wandeling
genoemd wordt, bestaat uit Augustij
nen, Redemptoristen, priesters van het
H. Hart, Franciscanen, Capucijnen, Do
minicanen, Hontfortanen, Passionisten,
Oblaten van Maria en de Paters der
Heilige Harten. Jezuieten ontreken.
Deze 35 paters vormen een necnx
team. Zij zijn op hun taak'twee jaar
lang voorbereid. Rond Pasen 1956 zijn
zij voor het eerst lang
bijeen geweest in he.t klooster „De stad
Gods" op de Monnikenberg m Hilver
sum en daar is voor deze nieuwe mis
sie-activiteit, waarvan nu reeds gezegd
kan worden, dat zjj zal worden door
gezet, de basis gelegd. In lezingen en
onderlinge besprekingen heeft men de
grote lijnen uitgestippeld.
Het belangrijkste is misschien wel,
dat direct de klassieke „donder
preek" is uitgebannen. De missie zou
prediking zijn, maar dan prediking
van de Blijde boodschap. Niet de zon
de, doch de bevrijding uit de zonde
zou leidraad vormen. Men zou wijzen
op de heilsgeschiedenis, proclameren i
heilsdaden van God. De keus, de be
wuste kcjus van de volwassen christen
zou geplaatst worden in het middel
punt van de belangstelling. De naam
van het blad, waardoor de paters twee
jaar lang onderling contact hielden,
is in dit verband wellicht karakteris
tiek. „Kerygma", herautendienst.
Rond nieuwjaar 1957 is men in Culem-
borg opnieuw bijeen geweest. „Op her
halingsoefening", zoals de term luidt.
Daarna, Pasen 1957, is in het missie
huis „Christus Koning" het contact ge
legd met de Helmondse clergé.
Voordat wij daarop echter ingaan,
dient wellicht eerst de vraag beant
woord waarom Helmond als eerste stad
gekozen werd.
Het mag misschien/Vreemd klinken,
maar de mogelijkheid dat daarbij de
gedachte „Helmond is zo slecht" zou
hebben voorgezeten, heeft in het begin
nogal kwaad bloed gezet. De feiten zijn
«ehter anders. Reeds in '54 hoorde Hel-
monds deken, de hoogeerwaarde heer
W. J. A. van Haaren, op een bijeen
komst van het Volksmissiecomité in
Culemborg van de plannen van pater
Borgert. Hij is het geweest, die er
voor heeft gepleit dat dit experiment
in Helmond zou worden ondernomen.
Om te beginnen maakt het 40.000 zie
len tellend Helmond sinds de oorlog
een stormachtige ontwikkeling door.
Het aantal parochies werd verdubbeld
van vijf tot tien. Een parochiekerk
werd afgebroken en elders gewoon her
bouwd. De hele stad met het complex
Mierlo-Hout incluis werd kerkelijk
herverkaveld, de bankenpacht werd al
gemeen afgeschaft en tussen de paro
chies onderling werd een open boek
houding ingevoerd, waardoor de mede
verantwoordelijkheid voor elkanders
lasten kon worden en wérd gedragen.
In dat klimaat toonde een groep
katholieke leken zich bepaald mili
tant. Zij maakten via een garantie
bands de kerkenbouw mogelijk (de
Heirnondse industrie betaalt daarvoor
per jaar io per arbeider!). Zij bouw
den een uitnemend sociaal charitatief
centrum, 'n ziekenhuis etc, zodat men
meende te mogen verwachten, dat zij
de taak hun in het plan Borgert voor
de onderscheiden milieus toebedacht
zouden kunnen volyoeren. voeg daar
bij, dat Helmond zich bevindt op een
(Vervolg van pag. i
Maar, kan men tegen ons inbrengen,
het gaat toch niet alleen om dat
loon en om de materiële wel
vaartspositie van de arbeiders, dan zou
er geen behoefte zijn aan een katholie
ke arbeidersbeweging. Het gaat toch te
gelijkertijd om de geestelijke groei van
de mens en daarvoorJuist, daarvoor
moet dus gewerkt worden aan de ver
standelijke ontwikkeling en de karak-
tergroei. Maar is het enige middel om
dit te bereiken de ouderwetse ontwik
kelingsavond? Geen zinnig mens die dit
nog gelooft. We zullen in een vervolg-
beschouwing aandacht schenken aan het
verstandelijke ontwikkelingswerk bin
nen de K.A.B., maar willen nu volstaan
met nog eens de vraag te benaderen
of er nog gesproken kan worden van
wezenlijke belangstelling.
Wij zijn nog al eens in de gelegenheid,
in de werkkamer van de Centrale Pro-
pagandadienst van de K.A.B. te mogen
rondneuzen. En in een gesprek met de
centrale propaganda-leider juist over de
intrinsieke belangstelling stelde deze
o.i. terecht: „Je moet eens letten op de
offerbereidheid van de mensen. Over
1957 werd alleen al voor de beide pries-
terstudiefondsen die in de K.A.B. be
staan rond 160.000 bijeengebracht ten
behoeve van de opleiding van arbeiders
jongens die priester willen worden. In
de naoorlogse jaren werd alleen voor de
bestrijding van volksziekten via Herwon
nen Levenskracht meer dan 10 miljoen
op tafel gelegd. Er zijn op het ogenblik
honderden gespreksgroepen in den
lande, waar avond aan avond enkele
duizenden mensen bijeen zijn om zich
te bezinnen op actuele, sociale proble
men. Het rechtskundig advieswerk is
een hulp-instituut waardoor vele tien
duizendenper jaar, door persoonlijk con
tact met vrijwilligers en beroepskrach
ten. in hun noden worden geholpen. Met
dergelijke voorbeelden zouden we nog
geruime tijd kunnen dóórgaan maar hét
is voor ons en we hopen ook voor onze
lezers voldoende om te beseffen dat er
nog volop daadkracht en idealisme
.leven in een beweging, die een wezenlij
ke bijdrage wil leveren in het herker-
Itenen van de samenleving.
keerpunt, waar patriarchale verhou
dingen en traditioneel christendom in
het moderne industriële klimaat te loor
gaan, dan Ijjkt de keuze volkomen ge
wettigd.
Met Pasen '57 dus kwam het missie
team met de clergé van Helmond bij
een. De gehele opzet werd besproken
en o.a. werd gebruik gemaakt van een
juist door het KASKI in opdracht van
de gemeente uitgebracht sociografisch
chianen boven de 17 jaar. De jeugd
had aparte bijeenkomsten. In die avond
oefeningen hebben de paters zich ieder
naar eigen aard, gehouden aan de
grote lijn: het brengen van de blijde
boodschap. Per avond trokken zij 10
tot 12.000 gelovigen en dat moet in
een stad met 80 pet arbeiders en 20 pet
nachtarbeid, na aftrek van de jeugd,
het maximum heten. Gezegd mag ook,
dat deze nieuwe preekwijze, het rich
ten op de keuze en het opzettelijk af-
stand doen van oratorisch effectbe
jag, bevrijdend heeft gewerkt.
De tweede week van de missie was
geheel gericht op het milieu. Nu waren
er aparte bijeenkomsten voor jongelui,
ongehuwde dames, werknemers, mid
denstanders, boeren, onderwijzers, lera
ren, werkgevers. Zelfs de hardhorenden
werden niet vergeten. Zij werden toe
gesproken door een hardhorende pater
in een kapel, die geheel voor het gebruik
van gehoorapparaten bij een preek was
ingericht. Onder alle banken was een
magnetisch veld gelegd. Deze bijeen
komsten vertoonden tegen het einde van
de week de missie duurde veertien
dagen! hier en daar een zekere te
rugloop. Morgen wordt de missie plech
tig gesloten. Naar het uiterlijk te oor
delen mag zij dan geslaagd genoemd
worden, maar het allerbelangrijkste is
toch, dat het einde van de eigenlijke
missie niet het einde van de missione
rende activiteit betekent. Leken immers
zullen het werk moeten voortzetten, en
om de deken te citeren: „het is het
w grootste succes van deze missie dat
opend. De eerste week daarvan waszij zich spontaan voor zuiver zielzor-
zuiver parochieel. Iedere avond wa- gelijk werk hebben bereid verklaard."
ren er twee oefeningen voor de paro- I Overeenkomstig het plan Borgert im-
rapport. Op zondag 17 november j.l. is
tenslotte door de paters in alle paro
chies tegelijk de missie aangekondigd.
Daarbij is het „gebed voor Helmond"
gelanceerd, dat tijdens de missie iedere
avond om tien uur bij het luiden van
de klokken wordt gebeden. Ondertussen
was de zgn. voormissie al gestart. Al
andPrhalf jaar immers trokken tien a
elf paters der Heilige Harten door Hel
mond. Zij bezochten wellicht 10.000 hui
zen, waar zij zich letterlijk aan de
„huisprediking" wijdden.
Pater Wesseling werd in die voor
missie uitgenodigd voor een zestal bij
eenkomsten met de jeugd. Zijn succes
is van elders bekend.
Voor allerlei maatschappelijke
groeperingen werden voorbijeenkom
sten gehouden, waar deskundige spre
kers de missie en haar betekenis voor
het eigen milieu belichtten.
Met een recollectie voor de pries
ters en een avondmis voor de leken,
heeft mgr. Bekkers tenslotte op 15
maart j.l. de eigenlijke missie ge-
mers moet hu een missie doorwerken.
Daarop is in de tijd van voorbereiding
aangestuurd en het resultaat is, dat
zich reeds geruime tijd geleden voor
dit werk de volgende lichamen hebben
gevormd. Om te beginnen een centraal
pastoraal comité.
Voorzitter is officieel mgr. Bek
kers. Zitting hebben erin de burge
meester, twee werkgevers, een mid
denstander en drie werknemers. Dit
comité, gevormd buiten de organisa
ties om, en waarvan de oud-bankdi
recteur, de heer J. W. Snackers se
cretaris is, mag gezien worden als
een centraal instituut, dat overwe
gend uit leken bestaande een pas
torale functie heeft. Onder dit cen
trale lichaam werken in de toekomst
vijf commissies. Ook die commissies
bestaan hoofdzakelijk uit leken. De
eerste is de godsdienstcommissie,
die zich bezig houdt met de liturgi
sche viering, het lekenapostolaat, Ma-
ria-legioen etc. Een tweede, de com
missie Huwelijk-Huisgezin. Haar doel
stellingen, via huweljjksscholen etc.
te bereiken, zijn duidelijk. Een der
de commissie is die voor beroeps- en
bedrijfskerstening. Zij heeft haar rap
port vrijwel voltooid. Volgen nog de
commissies jeugd- en jeugdorganisa
ties en vrije-tijdsbesteding! Deze li
chamen vormen het batig saldo van
de missie. Zij moeten het begonnen
werk voortzetten. Helmond en de
Helmondse clergé helpen de keuze
voor een bewust christendom in alle
milieus gestalte te geven. En nu?
Heeft het plan Borgert, dat zo gron
dig is voorbereid en dat ook zo dui
delijk op de toekomst gericht is, in
Helmond succes?
Pater Berkhout C.ss.R., de
meen leider van de missie, zegt: „Wij
hebben natuurlijk fouten gemaakt,
maar er is leven. De stad heeft de
missie beleefd. De leken willen hun
taak aanvaarden. De rest moeten
mensen overgeven.
Chemici analyseren en synthetiseren, technici ontwikkelen, pharma-
cologen en biologen experimenteren, kleurdeskundigen onderzoeken
kleurstoffen, vakkundige arbeiders produceren. Duizenden mensen
werken eendrachtig samen om de mensheid nog sneller en nog beter
van ziekten te genezen.
Uit de natuurlijke schatten- van de aarde worden onmisbare
chemische en pharmaceutische producten vervaardigd.
De wereld herkent ze aan het Bayer-kruis, het merk dat in zoveel
gezinnen en aan zovele zieken hoop bracht en dat mensen weef
gelukkig en gezond maakte.
Onder de talloze geneesmiddelen, die de naam Bayer dragen en
die dagelijks over de gehele wereld met succes worden gebruikt,
neemt Aspirin* een belangrijke plaats in.
Wannier u hoofdpijn hebtverkouden of grieperig bent, verlaat u dan op
Aspirin, het middel dat een maximum aan pijnstillende, heilzame werking
biedt. Het Bayerkruis op ieder tablet is een garantie voor echtheid, zuiver
heid en constante samenstelling. Geen Aspirin zonder Bayer-kruis.
Gedeponeerd handelsmerk
Missie, gericht ov het arbeidsmilieu.
Vrijdagmiddag is op de spoorlijn
's-Hertogenbosch-Eindhoven het trein
verkeer in beide richtingen ruim een
half uur opgehouden. Een transport
auto van de staatsmijnen was name
lijk op een onbewaakte overweg onder
Boxtel vastgereden. De laaggebouwde
wagen kwam op de enigszins ongelijke
overweg klem te zitten, juist op het
moment dat een personentrein van het
station te Boxtel vertrok. De bestuur
der van deze trein kon tijdig worden
gewaarschuwd. Enkele andere treinen
moesten daarna nog worden ingehou
den, omdat het enige tijd duurde voor
de lijnen door spoorwegpersoneel, ge
meentearbeiders en de hulp van trein
reizigers konden worden vrijgemaakt.
In het staatsblad is afgekondigd het
K.B., houdende vaststelling van het in-
komstenvergoedingsbesluit militairen.
Dit besluit treedt 8 april in werking.
De minister voor defensie heeft in een
nota aan de Eerste Kamer, begin vori
ge maand gepubliceerd, de grote lijnen
van de nieuwe regeling reeds aange
geven.
De internationale federatie van na
tionale vliegersverenigingen (I.F.A.L.
P.A.) heeft zich op de dezer dagen te
Bogota in Columbia gehouden conferen
tie intensief bezig gehouden met het
zoeken van de normen, waarnaar de
salarissen der piloten op internationaal
niveau kunnen worden vastgelegd.
Het streven van de federatie is het
zogenaamde Amerikaanse systeem in
ternationaal te doen invoeren. Volgens
dat systeem, dat twee jaar geleden
tot stand gekomen is en o.a. aanvaard
is door de twee grote Amerikaanse
luchtvaartmaatschappijen, de Trans
World Airlines en de Pan American
World Airways, worden de salarissen
vastgesteld met inachtneming van de
volgende normen: a. het type vlieg
tuig, waarmede de piloot vliegt (tech
nische eigenschappen van de machine,
de snelheid, het totale gewicht, de
vervoerscapaciteit e.d.)b. de route,
waarop de vlieger uitkomt (hier wordt
dus verschil gemaakt tussen een pi
loot, die b.v. op de Noord-Atlantische
en geheel nieuw experiment op het ge
bied van de Nederlandse zielzorg staat
te beginnen, dat van de milieu-missie.
De zich snel ontwikkelende stad Helmond
heeft hiervan de primeur. Van 15 tot 30 maart
is daar een veertiendaagse missie gepreekt
als hoogtepunt van en eerste stoot tot een gelei
delijke vernieuwing van de zielzorg. De veran
derde structuur van de samenleving vraagt
om aanpassing van de zielzorg. Het vernieuw
de inzicht in de eigen plaats van de leek in
de Kerk dwingt tot een overdracht van taken
en het inruimen van de hem toekomende
plaats. Dit zijn dan ook de uitgangspunten
van de milieu-missie.
Wp mensen leven, ontwikkelen ons en ver
werkelijken ons niet in afzondering, maar in
samenzijn met anderen. Wij zijn sociale we
zens, op elkaar aangewezen en door elkaar
beïnvloed. Wij leven samen met onze huis
genoten, kennissen en collega's en ondergaan
ongemerkt hun invloed. Onze levensomstandig
heden, ons voorgeslacht, onze ouders, het ge
zin waarin ik opgroeide, de parochie, de
school, de vriendjes, de verkering, het huwe-
lljk, de buurt, het werk, de krant, de club,
de bond, de radio, het werk, het bedrijf, de
cantine, de hobby, de ontspanning en vele ande
re factoren drukken een stempel op ieders
leven. Het is een lange reeks van milieu-
invloeden, die dag aan dag doorwerken en die
ieder iets achterlaten in een mens. Er zijn
sociaal-psychologen die beweren dat een
mens voor 85 k 90 pet zijn vrijheid afstaat
aan milieu-invloeden. Als dat waar is, is het
milieu een macht, waartegen slechts enkelen
zullen zijn opgewassen.
Milieu-invloeden hebben zich altijd doen
gelden. Toch is er een opvallend verschil
In werking bij die invloeden tussen vroe
ger en nu. Vroeger waren deze invloeden ge
lijkmatiger, eenvoudiger en minder onderhe
vig aan snelle wisselingen, omdat de structuur
van de menselijke samenleving eenvoudiger
was. In de laatste halve eeuw zijn echter meer
dere ingrijpende structuurveranderingen als
stormdepressies over ons heen gedaverd. Wa
ren vroeger het gezin en de naaste omgeving
het nagenoeg uitsluitende milieu, nu is dit vol
komen anders geworden. Het gezin is geen
afgesloten tehuis meer. Door pers, radio en
televisie heeft het de vensters wijd open staan
op de buitenwereld. Andere levensopvattingen
stromen daarlangs binnen. Tegelijk gaan de
gezinsleden veelvuldig naar buiten en komen
daar in andere milieus. Men werkt, winkelt
en zoekt zijn ontspanning in een andere om
geving en doet daar andere ideeën op.
De vroeger overheersende patriarchale en
sterk traditionele structuur is door de voort
schrijdende industrialisatie met haar sterke
volksverhuizing doorbroken. Kleine provincie
plaatsen nemen stadsallures aan en zelfs dor
pen versteedsen. Heel dit proces voltrekt zich
radicaal en in een snel tempo. Is het wonder,
dat velen deze veranderingen niet kunnen ver
werken of het tempo niet kunnen bijhouden?
Dat ze verward rondzien en uit hun even-
gezogen in de sterke stroom van een nieuwe
sleur: het „geleefd-worden", het egoïsme in
zim veelsoortige verschijningsvormen.
De hedendaagse zielzorg zal zich een dub
bel doel moeten stellen: de mensen op
voeden tot een persoonlijke verantwoor
delijkheid en tot een persoonlijke keuze vóór
Christus; maar daarnaast het milieu zelf
christelijk maken. Dit laatste kan alleen wor
den bereikt als zoveel mogelijk mensen, ieder
wicht raken? Oude en vertrouwde opvattingen
bieden geen houvast meer. Opeens is de oude
dijk van het beschermend milieu vol gaten
geslagen en velen worden meegesleurd door
een vloedgolf van vreemde opvattingen en
levenswijzen. Zij worden het spoor bijster op
het gebied der intermenselijke verhoudingen,
maar evenzeer op het gebied der verhoudin
gen tussen God en mens.
Tot nu toe leefden zij in een besloten milieu,
waar gelijke traditionele normen door allen
werden aanvaard. Deze levensgang vroeg van
hen weinig persoonlijke verantwoording van
hun geloofskeuze. Het eenvormig milieu ver
ving nagenoeg het persoonlijke in de mens. En
deze situatie leidde gemakkelijk tot een tradi
tie-geloof of sleur-geloof, een verschijnsel dat
vooral in de uitsluitend katholieke streken
veelvuldig voorkomt. Zolang nu het milieu een
besloten eenheid blijft en bovendien zoals
dit tot nu toe vaak het geval was pa
triarchaal van gezinsstructuur, heeft het tradi
tie-geloof geen grote schokken op te vangen.
Maar dit wordt volkomen anders, wanneer
mensen door verhuizing in een totaal ander
milieu terecht komen of zoals nu aller-
wege gebeurt wanneer in de tijd van één
generatie een andere wereld in het eigen milieu
binnendringt. Dan biedt een sleur-geloof geen
voldoende houvast meer. Alleen een werkelijk
persoonlijke overtuiging houdt de mens dan
in een vaste koers. Wat jong en oud in onze
tijd nodig hebben is een bewuste keuze vóór
Christus. Zonder deze keuze wordt men mee-
op de plaats waar hij staat in gezin, in be
drijf, in buurt, In verenigings- en ontspannings
leven, zich als christen gedragen. Daarop moet
zich de gewone zielzorg richten, daarop moet
zich evenzeer de buitengewone zielzorg richten.
Nieuwe vormen van zielzorg zoals het be-
drijfsapostolaat komen hieruit voort.
Ook de regelmatig terugkerende gebeurtenis
in het parochiële leven van een missie dient
zich hierop te richten. Deze missie-prediking
kan als een hoogtepunt in de zielzorg veel
bijdragen tot bezinning op de eerste levens
waarden van de mens en de mensen tot een
persoonlijke keuze vóór Christus brengen.
Maar de missie moet tevens streven naar
het scheppen van het juiste klimaat, waarin
een mens die vóór Christus heeft gekozen ook
een steun vindt om deze keuze in de zo ge
compliceerde samenleving te kunnen verwe
zenlijken. Als dit laatste in de missie-activi
teit niet zou worden ingesloten, loopt deze het
gevaar een strovuur te zijn, dat even opvlamt
en daarna uit gaat zonder iet£ achter te laten.
De grote volksmissionarissen hebben dit al
tijd voor ogen gehad. Een St.-Vincentius, een
St.-Grignion de Montfort, een St.-Alfonsus de
Liguori hebben bij hun prediking dit dubbel
doel van persoonlijke keuze vóór Christus en
beïnvloeding van het leefmilieu steeds nage
streefd. De middelen die zij gebruikten waren
aangepast aan hun tijd. De meesten daarvan
zjjn in onze tijd niet bruikbaar meer. De weg
die wij nu moeten gaan is die van de kerste
ning der veelvoudige milieus waarin de mens
van nu leeft. Dit moeten wij trachten te berei
ken door aan de leek het bewustzijn terug te
geven dat hij van Godswege een taak heeft
om Christus en diens heilsboodschap te bren
gen in het maatschappelijk leven.
Veronderstel dat iemand in zijn tuin een
vijvertje met goudvissen heeft. Op zeke
re dag ziet hij dat de meeste vissen
slagzij maken en naar lucht happen. Het water
moet verontreinigd zijn. De vissen kunnen
daar niet in leven. Hij neemt een schepnet
en haalt de vissen op. Hij zet ze in een em
mer vers water en ziet dat ze na een uur
weer fris rondzwemmen. Zou hij ze nu weer
in de vijver terugzetten, dan zullen de ziekte
verschijnselen zich alweer heel spoedig herha
len. Om zijn vissen gezond te houden moet hij
tiet water in die vijver verversen.
Zo ongeveer ligt het met de zielzorg en het
milieu. Er is missie: een tijd van bijzondere
genade, van bezinning en vernieuwing van
het christelijk leven. De mensen luisteren naar
de prediking van Gods woord. Hun vernieuwd
inzicht en hun goedë wil leiden tot een ver
nieuwde persoonlijke keuze vóór Christus, het
geen in een ernstige biecht tot uiting wordt
gebracht. Wanneer zij echter na de missie
voortdurend in hun leefmilieu op tegenkrach
ten stuiten, zal het enorm moeilijk zijn om
stand te houden. Van de andere kant, waar
er nog zoveel mensen van goede wil zijn, moet
het mogelijk zijn, het milieu waarin zij samen
leven ook samen te kerstenen. Vandaar dat
het streven van de milieu-missie erop gericht
is, in een bepaald milieu de opvattingen van
het christendom door zoveel mogelijk mensen
te doen aanvaarden. Positief katholieke opvat
tingen in de gezinnen over gezin, huwelijk en
opvoeding. Positief katholieke opvattingen over
intermenselijke verhoudingen en sociale rech
ten en plichten in het milieu van beroep en
bedrijf. Positief katholieke opvattingen over
lichamelijkheid, over sport, dans, mode, film,
het gebied van het ontspanningsleven en de
vrijetijdsbesteding. Langs de weg van veelvul
dig contact der betrokkenen onderling, van
voortdurende bezinning, nieuwe initiatieven op
het terrein van het christelijk leven zullen de
ze gedachten gemeengoed moeten worden.
De man, die deze gedachten In ons land heeft
trachten t^ realiseren is de Redemptorist mis
sietheoloog' dr. Herman Borgert. Over de wij
ze waarop hi) een groep priesters tot een
team voor dit apostolaat heeft gevormd en
in deze dagen in het springlevend industrie
milieu Helmond een eerste experiment begon
nen is schrijft Albert Welling in dit nummer.
Th. BERKHOUT C.s.s.R.
route wordt ingezet en een vlieger,
wiens werk zich beperkt tot een natio
nale lijn) en c. de schematijd (of de
vlucht van lange duur is en zonder
tussenlanding of uit korte etappes be
staat)
Op het congres werd geconstateerd,
dat de wettelijke status van de gezag
voerder van een vliegtuig nog niet is
geregeld, zoals dat b.v. wel met een
kapitein van een schip het geval is.
Men zoekt nu naar een internationale
fon,.ule met inachtneming van de be
staande nationale wetgeving.
Op het congres in Bogota bleek,
dat thans 26 vliegersverenigingen van
23 verschillende landen bij de federa
tie zijn aangesloten. Het totaal aantal
aangesloten vliegers bedragt ongeveer
18.000.
Voor de eerste maal is een Neder
lander in het bestuur van de I.F.A.L.
P.A. gekozen. Het is de heer W. F.
Bellink, penningmeester.
Het vorig jaar is op het congres te
Athene een resolutie aangenomen. De
inhoud daarvan bepaalt wat er inter
nationaal gedaan moet worden indien
zich een staking van viiegers bij een
luchtvaartmaatschappij voordoet. Op
voorstel van de Nederlandse delegatie
is te Bogota een amendement op deze
stakingsresolutie aangenomen, waarin
de hulp en bijstand van alle nationale
vliegersverenigingen tijdens een derge
lijk conflict worden vastgelegd. Ook zal
de zogenaamde stakingsresolutie van
de I.F.A.L.P.A. in werking treden, als
bij een luchtvaartmaatschappij een zo
genaamd massaal ontslag aan vliegers
wordt gegeven.
Vrijdagavond heeft zich op de rijks
weg Tilburg-'s-Hertogenhosch, onder
de gemeente Berkelenschot, een ernstig
verkeersongeval voorgedaan, waarbij
tenminste vijf personen min of meer
ernstige verwondingen opliepen. Vier
personenauto's en een vrachtauto lie
pen grote materiële schade op.
Omstreeks acht uur verliet een per
sonenwagen het parkeerterrein van
een café langs de rijksweg met bestem
ming Tilburg. Deze auto was nog maar
juist op de weg of ze werd door een met
grote snelheid rijdende personenauto
komend uit de richting 's-Hertogen-
fcosch, van achteren aangereden. Een
twe«de auto, eveneens uit de richting
's-Hertogenbosch komend, boorde zich
even later in dit tweetal. De bestuur
der van een personenauto, komend uit
de richting Tilburg, zag het ongeval
vlak voor zich gebeuren en parkeerde
zijn wagen rechts van de weg teneinde
hulp te verlenen. Nog voor hij tijd kreeg
uit te stappen, werd zijn wagen van
achteren gegrepen door een beladen
vrachtauto, zodat in een minimum van
tijd vijf auto's de weg versperden.
De gevolgen waren zeer ernstig. Be
houdens grote materiële schade aan
elk der voertuig :n vielen er vijf gewon
den, die ijlings naar het ziekenhuis te
Tilburg werden vervoerd.
Vrijdag heeït een 30-jarige Heerle
naar, thans gedetineerd in het strafge-
sticiit Esserheem van de rijkswerkin
richtingen te Veenhuizen, getracht te
ontsnappen. Hjj was bulten werkzaam
in ae tuinen achter de woningen van
de ambtenaren en heeft toen de vlucht
genomen. Het was zijn bedoeling de
Raasdager in zijn woonplaats Heerlen
doe.' te brengen. De man is echter niet
eer gekomen, wanl reeds in Westervel-
de (gemeente Norg) werd hij door een
rairouille van de gestichtswacht aange
houden en naar Esserheem terugge
bracht.
