Passiespelen in Spanje een
wijdverbreide traditie
Vaders leren hun zonen de schoonste zinnen
uit het Lijdensverhaal
Kamerfractie
der CPN tegen
Paul de Groot
Het bidden
Dertien aanwinsten voor de
miniatuurstad Madurodam
Meer hoge hakken
Lente ook in diergaarde Blijdorp
Zeven K.V.P.-ers
uit de fractie
De ideale gemeente heeft nu ook
knipperbollen
Freg
at Johan Maurits van Nassau
„terug van weg geweest"
Gentleman en vechter
Ongekeurd vlees
juist
beslag genomen
Slippende auto
botst tegen een
vrachtwagen
BIJ DE GRATIE VAN DE OVERLEVERING
Gortzak en Wagenaar
proberen in conflict
te bemiddelen
Taptoe's tot onderhoud
der gala-garderobe
19 juli te Nijmegen
Mr. N. Debrot lid van
de Raad van State
Nieuwe hoofdredacteur
Noorderpers
In Arnhemse raad
MANDENMAKERIJ
DOOR BRAND IN
DE AS GELEGD
Eeuwenoude put
ontdekt
Morgen officiële
Zonder sterke verhalen
Met Papoea-totempaal op de boeg
opening
Ir. J. J. M. Vegter
Afkomstig van zieke
varkens en kalveren
Dodelijk ongeval te
Wees perkarspel
DINSDAG 1 APRIL 1958
PAGINA v
Arbeider er bijna in
gevallen
(Van onze correspondent in Spanje)
Op het Plaza de Cataluna, in het
hart van Barcelona is een klein,
hypermodern theater gebouwd,
waar gedurende alle dagen van de Goe
de Week, van de Semana Santa, „mo
menten uit het Lijdensverhaal" worden
opgevoerd door een kleine groep toneel
spelers. Dit bescheiden passiespel is
slechts een van de vele, die tydens de
Semana Santa in de Spaanse landstreek
Katalonië worden opgevoerd. In meer
dan dertig: Katalaanse steden en dor-
pen treden in de Goede Week de gelo
vige inwoners voor het voetlicht in een
poging de Passie te vertolken. Zij vol
gen daarbij een traditie, die in verschil-
lende plaatsen bijna vijfhonderd j^r
oud is. En in al die jaren is er weinig
aan veranderd.
Er zijn dorpen, waar het spel Se"
speeld wordt naar de tekst, die alleen
maar bij de gratie van de overlevering
bestaat en nooit is opgeschreven. Daar
leren de vaders hun zonen de schoon
ste zinnen uit het Lijdensverhaal, die ze
op hun beurt weer doorgeven aan hun
kroost. De kans op ketterij is daarbij
niet uitgesloten en het gebeurt nogal
eens dat de plaatselijke geestelijkheid
tijdens de voorstelling al te enthousiaste
spelers tot de orde moet roepen, omdat
zij in de hartstocht van hun spel de ene
godslastering op de andere stapelen, in
vele plaatsen vindt de opvoering plaats
in de openlucht, met als décor de ber
gen, akkers en gaarden vol olijfbomen.
Elders heelt men speciale theaters ge
bouwd, waarvan dat van Esparraguera
met 2100 plaatsen wel het grootste is.
De Katalaanse passiespelen zon simpe
le spelen, die geenszins vergeleken kun
nen worden met de grootse montages
en ensceneringen van b^°°^b^ph
Oberammergau en Tegelen. Tochbeb
ben de spelen van Cervera, Olesa
Montserrat, Esparraguera, Sabadel en
Palau grote bekendheid gekregen
trekken jaarlijks honderddmzenden toe-
schouwers. Vooral het spel van Oles
dat gespeeld wordt naar een in 1792
de abt van de beroemde abdij van Mont
serrat geschreven tekst. In dit k
Olesa voltrekt zich jaarlijks een talen
wonder, want daar kunnen de toeristen
via een ingenieuze apparatuur
koptelefoons het spel in hun eigen t
volgen! In hun apostolische ijver schnk-
ken de Spanjaarden nergens voor te-
rug.
Twee maanden voor de Goede Week,
beginnen in geheel Katalonië de voor
bereidingen voor deze edele spelen.
Veel behoeft men niet te repeteren,
want iedereen kent de tekst al jaren
lang en geen rol is de spelers vreemd.
Van klein tot groot kent iedere rol. Van
jongs af aan hebben de spelers immers
reeds meegedaan. De kleinen beginnen
mee te juichen bij de intocht in Jeru
zalem en groeien met de jaren naar
een apostel- of farizeeërsrol.
Daardoor zijn de spelen sterk aan de
streek gebonden en hebben zy alleen
hun waarde voor de dorpen waar zy
worden opgevoerd. Tijdens het Eucha
ristisch congres van Barcelona, thans
vijf jaar geleden, heeft men getracht
hit spel van Olesa in de Katalaanse
hoofdstad op te voeren. Het werd een
In welke mate de opposanten in de
CPN en de EVC tegen het beleid van
de partijsecretaris Paul de Groot be
reid zyn om de strijd op alle fronten
aan te binden, is thans gebleken uit de
benoeming van Bertus Brandsen tot
lid van de Tweede Kamer, in de vaca
ture ontstaan door het aftreden van zijn
medebestuurder van de EVC, Reuter.
Reuter werd enige maanden geleden
door Paul de Groot uit de CPN gezet en
gedwongen al zijn functies ter beschik
king te stellen. Blijkbaar geïntimideerd
door deze directe aanval voldeed Kou
ter aan dit bevel. Inmiddels is echter
de sfeer veranderd en Brandsen, een
medestander van Reuter, die als eerste
op de lijst voorkwam, liet de gelegen
heid niet voorbij gaan 0111 in de kamer
fractie te komen. „Zeteldiefstal
schreeuwt „De Waarheid" van maan
dag. Dat de Paul de Groot-groep hevig
verbolgen is Iaat zich raden.
De C.P.N.-fractie in de Tweede Ka
mer bestaat thans uit vier verklaarde
tegenstanders van Paul de Groot: Henk
Gortzak, G. Wagenaar, B. Brandsen
en mevr. R. Lips-Odinot. Paul de Groot
vindt in de fractie slechts steun by de
Waarheidredacteur Marcus Bakker en
misschien bij C. Borst. Vier tegen drie;
men kan zich voorstellen hoe de fractie
vergaderingen zullen verlopen.
Inmiddels pogen Gortzak en Wage
naar in het conflict te bemiddelen door
middel van een schrijven aan het be
stuur, waarop zij adhaesie vragen, in
dit schryven dringen zij aan op open
bare discussie in het partyblad van de
conflicten. Voor alles, zo schryven zy,
is objectieve voorlichting en stopzet
ting van de strydmethoden, zoals die
thans gebruikt worden, noodzakelyk.
Ook Nijmegen krijgt dit jaar een mi
litaire taptoe. Op 19 juli zullen in het
Goffertstadion een aantal Nederlandse
militaire korpsen in gala-uniform, by-
gestaan door een militaire drumband
®n afgewisseld door een exercitie-pele-
ton van de L.S.K., een kleur- en
klankrijke taptoe ten beste geven.
Het schijnt, dat de minister nogal, in
zorgen zit over het vrij kostbare onder
houd van de gala-garderobe, die
steeds^ meer korpsen er op na houden.
Om die kosten wat dragelijker te ma
ken heeft de minister besloten om toe
stemming te geven tot het jaarlijks hou-
aen van vier „gala" taptoes, waar
van de baten in het onderhoud van de
garderobe gestoken zullen worden. Arn
hem, Bussum, Nijmegen en Tilburg
an dit jaar op het lijstje.
Kruisafneming in het Passiespel van Esparraguera.
enorm fiasco. Er bleef niets van over.
De tekst is samengesteld in de taal van
het eenvoudige volk, in het Katalaans
dialect. In de dorpen verbaast niemand
zich erover als Christus voor het Laat
ste Avondmaal tot zjjn apostelen zegt:
„Kom jongens laten we een stukje gaan
eten," noch als hy daar het bekende
Spaanse gebaar bij maakt, door met
zijn duim naar zijn mond te wijzen, het
geen drinken betekent. Maar als men
dat debuteert in een indrukwekkend
theater in Barcelona tijdens een nog
indrukwekkender congres is alle devote
bedoeling ten spijt, het succes op zijn
minst schamel.
De spelen van Olesa de Montser
rat zijn de grootste en dateren uit
1642, het jaar waarin de roem van
Lope de Vega ten top gestegen was.
Aanvankelijk bestond er geen ge
schreven tekst voor dit schone spel.
De spelers improviseerden en naar
mate zij minder bijbelvast bleken,
gingen zij zich te buiten aan bizarre
ketterijen. Vooral het gemene volk,
wanneer dat te hoop was gelopen om
Christus uit te jouwen maakte het
nogal bont. Zo bont, dat meermalen
tijdens het spel een woedende Bene-
diktijner monnik uit het klooster van
de berg Montserrat, het toneel op
klom om een godslasterende „Jood'
een afstraffing te geven. Ook hier
werd het spel in het begin in de kerk
ongevoerd. Later tron men naar bui
ten, naar een van de vele hoven van
olijven die Olesa rijk is. In de ne
gentiende eeuw werd hier het eerste
theater gebouwd door Pablo Cassas.
Het telde zeshonderd plaatsen. En
hoewel het een schoon theater was,
bleek een gedeelte van de inwoners
van Olesa de voorkeur te geven aan
opvoeringen in de openlucht. Men
richtte daarom een concurrerende
groep Passiespelers op, die jarenlang
bleef bestaan. Totdat de christelijke
geest van saamhorigheid overwon en
de beide groepen gingen samenwer
ken, voornamelijk met de bedoeling
een nieuw theater te bouwen; het
huidige dat 1600 plaatsen telt.
Hier spreken de apostelen alle talen
van de wereld, evenals dat tijdens de
eerste prediking het geval was. Al moet
o-ezegd dat hier minder sprake is van
een speciale werking van de Heilige
Geest dan van de moderne techniek.
Verantwoordelijk hiervoor zyn een groep
talenkenners, die met veel
lent via koptelefoons het spel voor de
buitenlandse toerist verstaanbaar
maakt.
In Esparraguera spelen ruim driehon
derd inwoners in het Passiespel J
Een honderdtal anderen zorgt y0°F.
opbouw van de decors en de verlichting.
In vroeger eeuwen speelde men in de
openlucht aan de voet van de prachtige
klokketoren. Thans heeft men debe
schikking over een speciaal «J^Her
w!1or 2200 mensen een plaats Kunnen
vinden. Men speelt er op alle zondagen
van de vasten en alle dagen vaide
goede week en meer dan 100.000 men
fen hebben 'iet vorige jaar deze spelen
bezocht. Om tien uur 's morgens houdt
de Christus zijn intocht in Jeruzalem.
Om half een verenigt hij zich niet zyn
aDostelen voor het Laatste Avondmaal.
Dan acht iedereen de tyd gekomen om
te gaan eten en stroomt de zaal leeg.
De spelers blijven rustig op het toneel,
want dit avondmaal is overvloedig, er
is voldoende brood en vis en ryst en
wiin voor iedereen. Tegen half drie is
men uitgetafeld en komen ook de toe
schouwers weer binnen. Om zes uur is
hot snel geëindigd. Judas heeft zich
opgehangen? terwijl baarlijke duivels
rond de boom dansen. Hij is uitgejouwd
door de toeschouwers die zo gefasci-
riat het meermalen is voorge
komen dat de Judasvertolker na afloop
va™de voorstelling op de vuist werd ge
nomen. Handtekeningenverzamelaars
zullen hem nooit vragen, wel Jezus,
Spanjaard een heilig bezit.
Als de Christus op het toneel sterft,
.1. tinl een diepe verslagen-
heerst in dei pn jedereen is hevig
Tranen vj° zoa]s aue plechtigheden
bewogen. W Week, worden ook de
van de Goed Spanjaard met
Passiespelen bclee£ct. Zoals hij zich
h? de "indrukwekkende, kleurrijke en
dikwijls bizarre boeteprocessies met ke
tenen rond zijn enkels, met stukgelo
pen ongeschoeide voeten, door de stra
ten van zijn stad kan voortslepen, zo
laat hij zich ook meeslepen door de ver
tolking van de Passie van de Heer want
het mysterie van het lijden fascineert
hem hevig, hij wil er met zijn volle
persoon aan deelnemen. Hij kan niet an
ders, hij zingt en bidt en foltert zichzelf,
ook al weet hij dat hij het ganse jaar
daarna het interieur van geen enkele
kerk meer zal zien. De Semana Santa,
met al zijn uitbarstingen van hevig ge
loof, is de Spanjaard heilig en daarom
houdt hij vast aan alle tradities die in
de rijke Spaanse historie met betrekking
tot deze week zjjn gegroeid.
Mr. N. Debrot, directeur van het ka
binet van de gevolmachtigde minister
der Ned. Antillen in Nederland, is met
ingang van 1 april benoemd tot lid in
buitengewone dienst van de Raad van
State.
Uit hoofde van artikel 4 van de wet
op de Raad van State kan in de Raad,
voor een bepaalde tijd, een lid in bui
tengewone dienst worden benoemd. Dit
geschiedt wanneer de Nederlandse re
gering zulks wenselijk acht.
In verband met verschillende hangen
de vraagstukken, die er op het ogen
blik met betrekking tot de Ned. Antil
len zijn, achtte de Nederlandse rege
ring het nodig, in de Raad van State
iemand te benoemen die haar daarover
van advies kan dienen. De regering
van de Ned. Antillen verklaarde zich
hiermede te kunnen verenigen.
De heer H. N. Smits, hoofdredacteur
van de Noorderpers, heeft met het oog
op zijn gezondheid, met ingang van 1
april ontslag gevraagd en op de meest
eervolle wijze gekregen. De heer Smits
is om zyn vele verdiensten door Z.H. de
Paus enige jaren geleden benoemd tot
ridder in de orde van St.-Sylvester.
Als zijn opvolger is de heer J. M. On-
stenk aangewezen. De heer Onstenk
werkt reeds verscheidene jaren als re
dacteur voor de Noorderpers.
Van de twaalf K.V.P.-raadsleden die
momenteel zitting hebben in de Arn
hemse gemeenteraad, komen er zeven
niet meer voor op de lijst voor de ko
mende raadsverkiezingen. Twee hunner,
de herep mr. N. Sassen en H. v. d.
Lelie, kregen van het bestuur van de
K.V.P. schriftelijk het advies voor de
nieuw op te stellen kieslijst te bedanken
alvorens deze zou worden gepubliceerd.
Hoewel alle raadsleden zich door hun
handtekening hadden akkoord verklaard
met de lijst zoals het politiek adviescol
lege deze zou bekemd maken, protes
teerde de fractie tegen deze manier van
optreden. Vijf raadsleden bedankten uit
protest voor een verdere kandidatuur,
de overige vijf K.V.P.-raadsleden von
den de zaak niet ernstig gnoeg om dit
voorbeeld te volgen. Bovendien menen
zy dat daardoor schade wordt toege
bracht aan de eenheid van de Arnhem
se K.V.P. Het afdelingsbestuur zal de
gelederen in de raad nu moeten aanvul
len door een beroep te doen op ge
loofsgenoten die in het politieke leven
van de Gelderse hoofdstad nog vreem
den zijn.
In Valthermond heeft gisteren een fel
le brand een nog nieuwe werkplaats,
waarin de mandenmakerij van de heer
Erring was ondergebracht in de as ge
legd. Ook het materiaal en de voorraad
zijn opgebrand. De eigenaar, die blind
is en in het gebouw werkzaam was had
niets van het ontstaan van de brand
gemerkt. Hij moest door de buren wor
den gewaarschuwd en naar buiten ge
bracht. De brand is vermoedelijk ont
staan doordat vonken uit de kachel zyn
gevallen.
Het is lente ook in Rotterdamse diergaarde Blijdorp. De Bantengstieren voelen hun bloed tintelen en vechten om het
leiderschap van de kudde.
De kleine George mocht
eergisteren mee naar de
grote Palmzondag-plechtig
heden. Nu, zo'n palmpje
trok hem wel aan en hij
bleef er een flink poosje
zoet mee. Maar tenslotte
moest hij het gevecht tegen
de tijd toch opgeven. Hij
begon ongedurig te wor
den en met zijn palm een belendend
jongetje te belagen.
„Stil zitten", zei zijn vader.
„Wat moet ik dan doen?" vroeg het
manneke vertwijfeld.
„Bid maar wat voor mama", zei papa
opvoedkundig.
Toen vroeg George met onwrikbare
logica: „Waarom? Die zit toch zelf in
de kerk?"
Het heeft weinig gescheeld zo
wordt nu pas bekend oj een
bouwvakarbeider uit Albergen (ge
meente Tubbergen) was zaterdag
middag in een tien meter diepe put
gegleden, waarvan het bestaan on
bekend was.
De arbeider, die bezig was aan de
bouw van een werkplaats, bemerkte
nog tijdig dat een stuk steen, dat
onder zijn voet afbrokkelde, in de
diepte verdween. Door snel terzijde
te springen redde hij zich het leven.
Het bleek, dat hier een tien meter
diepe put lag, die moet hebben be
hoord bij een reeds lang verdwenen
klooster uit 1447. De put is nog vol
ledig intact.
9?
Na gedurende bijna drie jaar patrouil-
Iediensten in de wateren rond Ned.
Nieuw Guinea te hebben verricht, is de
H. M. fregat Johan Maurits van Nassau,
onder commando van Lt. ter zee I H. J.
Haakman, maandag om kwart over
twaalf de haven van den Helder binnen
gelopen.
's Morgens om 6 uur kwam vóór IJ-
muiden de bevelhebber der Zeestryd-
krachten, vice admiraal H. H. L. Pröp-
per, aan boord en maakte het laatste
gedeelte der reis naar Den Helder
mee.
Toen de admiraal de Johan Mau
rits op de rede van Nieuwediep wilde
verlaten, werd de motorsloep, waar
mee hy naar de haven zou varen, door
de sterke Oostenwind tegen de val
reep geslagen en beschadigd. Echter
niet zo ernstig, of de admiraal kon er
nog mee vervoerd worden.
De commandant zeemacht Nederland,
Schout-by-nacht G. B. Fortuyn begroet
te de thuisvaarders op de rede. De
141 opvarenden hebben gedurende hun
diensttijd in Nw. Guinea geen grote
avonturen beleefd. Ontmoetingen met
Indonesiërs kwamen, op een enkele uit
zondering na, (verdwaalde prauwen) niet
vr Als vriendschapsbetuiging heeft
de bestuurder van de kampong
Kokinao aan de Zuidkust het schip
een originele papoea-totempaal geschon
ken, die bij het binnenlopen op de
boeg was bevestigd. De bijzonder kun
stig besneden paal weegt 150 kg. en is
door de bemanning „Krelis" gedoopt.
Op 2 februari heeft het schip Biak ver
laten en het heeft op de thuisreis Singa
pore en Aden aangedaan. In laatstge-
no „ide haven heeft men een ernstige
zieke moeten achterlaten.
Behalve verscheidene autoriteiten
stonden er enige honderden belangstel
lenden en familieleden op de onderzee
bootkade, toen het schip, geleid door
2 sleepboten en op de tonen van vrolij
ke marsmuziek door de matrozenkape],
daar afmeerde.
Zodra de loopplank was uitgelegd be
stormden de familieleden de kleumen
de thuisvaarders en zag men allerwe
gen hartverwarmende tafereeltjes.
(Van onze Haagse redactie)
Het meest bekende Nederlandse
stadje in miniatuur, Madurodam, opent
woensdagmiddag zyn poorten voor wie
er maar wil komen genieten. Van april
tot oktober is dit op de grens van Den
Haa0 en Scheveningen gelegen charman
te plaatsje te bezichtigen. Het stadsbe
stuur is gespannen in zijn verwachtin
gen. Zullen de velen die de wereldten
toonstelling in Antwerpen gaan bekij
ken, niet naar Madurodam komen, of
zullen zij juist omdat zy zo dicht in de
buurt zijn, meteen de gelegenheid te
baat nemen om ook het stadje bij de
Witte Brug te bezichtigen? Het zal van
het aantal bezoekers afhangen of er ook
dit jaar weer honderdduizend gul
den aan de Stichting het Nederlands
Studenten-Sanatorium kan worden afge
dragen als batig saldo van de exploita
tie.
Het eendenpaar, dat Madurodam tot
woonplaats beeft gekozen, ook dit jaar
weer, leeft in een naar inhoud sterk
groeiend plaatsje. De totale oppervlak
te van Madurodam verandert nagenoeg
niet maar elk jaar weer zyn er belang
rijke nieuwe aanwinsten binnen de
poorten. Men kan dit jaar met enige
trots dertien nieuwe objecten tonen aan
T1 en schoen als een kievitsei, denkt
H men. Dat past echt bij het voor-
jaar. Het zomerse paar, een pro-
dukt van de Nederlandse schoenenin
dustrie, die zojuist de collectie aan de
pers heeft getoond, is van geel chroom-
leer, doorvlochten met lak. Vlechtwerk,
is modieus en alle combinaties van licht
suède met lak. Ooi. het bandje over
de wreef, precies zoals in de twintiger
jaren, die in de mode een „revival"
beleeft.
De spitse Italiaanse leest heeft het
pleit helemaal gewonnen en daarbij
aansluitend het model, waarbij de scher
pe punt als het ware van de voor
schoen is afgehakt, de zogenaamde
carree-leest.
Er worden naar Frans en Italiaans
voorbeeld ook in ons land steeds meer
hoge hakken gedragen en het moet ge
zegd, dat de verschijning er ontzag
lijk door wint. Men kan er onmogelijk
mee over straat sjouwen, men moet er
wel elegant op voorttrippelen. Het li
chaamsgewicht steunt meer op de bal
van de voet. De kleuren voor deze zo
mer zijn licht: berk, ivoor en room.
Maar ook veel blauw, aangepast bij
het blauw van de klerenmode, en
rood.
De ministers van defensie van Frank
rijk en West-Duitsland, Chaban-Delmas
en Strauss, hebben gisteren te Saint
Louis, nabij de grenzen van Frankrijk,
Duitsland en Zwitserland, een overeen
komst getekend, die voorziet in een ge
combineerde Frans-Duitse leiding van
het instituut voor bijzondere wapens
aldaar.
Soms liggen Leeuwarden en
Den Haag dichter bij elkaar dan
men weieens geneigd is te den
ken. Dat is ook het geval ten
aanzien van het rijksbouwmees
terschap, dus van de leiding van
de afdeling nieuwbouw van de
rijksgebouwendienst te Den
Haag, die met ingang van 1 mei
in handen is gelegd van ir. J. J.
M. Vegter te Leeuwarden. Deze
nieuwe rijksbouwmeester is een
ambulant man, die bijna voor
geen gat te vangen is, omdat hij
al werkend bewijst dat archi
tectuur niet regionaal, maar
interregionaal en meer dan dat
is.
Ir. Vegter is in 1906 te Sappe-
meer geboren en na zijn studie
te Delft te hebben voltooid en
enige tijd als assistent te heb
ben gewerkt, vestigde hij zich
in 1935 te Leeuwarden om daar
het toen reeds bekende archi
tectenbureau van wijlen de heer
Meintema voort te zetten. De
heer Vegter kwam naar Leeu
warden om de vele kanten van
het vak te verkennen en om
het eens te proberen en aan te
zien. Het is allemaal zo gewor
den, dat hij in Leeuwarden
bleef, zonder zich echter te
bepalen bij Friesland alleen, of alleen bij nieuwbouw. Want daarnaast
hebben ook restauraties zijn grote belangstelling. „Er zijn architecten die
restaureren en er zijn er, die het niet doen. Men heeft weieens de neiging
om deze twee activiteiten te scheiden, maar men moet er geen twee
werelden van maken, want restauratie en nieuwbouw liggen dichter bij
elkaar dan men zou denken," aldus de heer Vegter. Soms moet je bij
restauraties zoeken en tasten naar wat het is geweest en je moet er een
ruimte van maken, die in z'n soort karakteristiek is. Uiteraard is het ene
geval boeiender dan het andereEen prettige kant hieraan is, dat het vaak
gaat om ruimtes van forse afmetingen en als er het geluk b\i komt, dat
er fraaie banken of kasten, een rijk gesneden preekstoel of koperen kronen
zijn, dan is er bovendien een mogelijkheid te meer voor een compositie
met historische elementen. Maar dit alles zou mij niet uitsluitend bevre
digen. Er is een wisselwerking tussen oud en nieuw, die je tegelijk meer
gehecht aan en meer onafhankelijk van het oude maakt."
Enige tijd geleden kocht de heer Vegter een vies en verveloos stukje
houtsnijwerk, dat de driekoningen te paard voorstelt. Het is nu gerestau
reerd. „Het is oud, maar toch modern," aldus de nieuwe rijksbouwmeester.
„Het heeft voor mij de geur van het gave en ongecompliceerde, dat ook bij
het bouwen zo belangrijk is en een aansporing vormt om te zeggen: maak
er in deze tijd ook iets van, met moderne methoden en mogelijkheden." De
kern van de opvatting van de heer Vegter ten aanzien van zijn vak is; het
scheppen van iets nieuws met moderne .mogelijkheden en naar moderne
inzichten, maar met behoud van datgene van net oude, dat goed is en
karakter heeft-
,,'t Is met alles wat je maakt zo: 't is functioneel, je geeft het de goede
maten, maar op een zeker ogenblik loopt alles in een bepaalde richting en
dan wordt het wat. Door een voortdurende confrontatie, door kritisch te
zijn en te verkennen, vind men de mogelijkheden om iets te bouwen. Dat
is ook wat de studie in Delft altijd heeft beoogt. Men is gaan zoeken naar
wat er achter de mode- en stijlverschillen zit aan blijvende factoren, waar
mee de bouwkunst altijd werkt," zegt de heer Vegter, wiens naam met
deze benoeming overigens niet voor het eerst m het nieuws komt. Hij
verwierf namelijk samen met prof. ir. J. F. Berghoef de eerste prijs in de
prijsvraag voor het ontwerp van een nieuw stadhuis te Amsterdam. Hij
maakte het ontwerp voor het nieuwe provinciehuis te Arnhem, voor Gro
ningen een staduitbreiding en het gebouw van de nieuwe studentensociëteit.
Voorts een gebouw voor de Amsterdamsche Bank, en in Rotterdam een grote
meelfabriek voor de verbruikscoöperaties en een nieuw gebouw voor de
Arbeiderspers. Hij verzorgt de uitbreidingsplannen voor een groot aantal
Friese gemeenten, was jarenlang lid van de commissie voor de wederop
bouw van de Rotterdamse binnenstad, leidde een aantal kerkrestauraties
in Friesland, is lid van de provinciale molencommissie, de planologische
commissie, de monumentencommissie en tenslotte ook nog leraar aan de
M.T.S. te Leeuwarden. En naast dit alles is de heer Vegter, die officier is
in de Orde van Oranje Nassau, ook nog een gentleman maar dan een, die
tegelijk vechter is voor wat goed is en karakter heeft in de bouwkunst.
de bezoekers. Madurodam is een sterk
levende stad. En al denken velen dat
het een ideale stad is zonder poli
tie en zonder belastingambtenaren, zo
als de voorzitster van het bestuur, me
vrouw B. Boon-van der Starp het zo
graag uitdrukt er zyn nu toch ook
een aantal oranje knipperbollen ge
plaatst. Dat wijst op verkeersmoeilijk
heden.
Overigens zullen de luchtverbindin-
gen zowel als de oeververbindï: n
dit jaar beter functioneren, want d
Pan American Airways heeft een
Boeing 707 op het vliegveld gestation-
neerd, en de ambassadeur van Zu,d-
Afrika komt woensdagmiddag bij d«
officiële opening een DC-7B van de
Zuid-Afrikaanse Lugdiens overdragen.
In een der waterwegen varen twee
veerponten heen en weer. Het zijn mo-
dellen van de dubbeldeks ponten die
dienst doen op de Nieuwe Waterweg
tussen Vlaardingen en Pernis. Over
tien dagen zal Madurodam ook een
model bezitten van het jacht „De
Groene Draeck" van prinses Beatrix.
In het watersportcentrum van de stad
heeft nu ook het botenhuis van de Am
sterdamse studentenroeivereniging
Nereus een plaats gekregen. Ook
deze aanwinst zal woensdagmiddag,
door de studenten zelf, worden over
gedragen. De kreet van Nereus, Joel
Hikemalaya, zal dus ook in Maduro
dam klinken.
De overige aanwinsten zijn een auto
maat met boekjes over verschillende on
derwerpen, populair-wetenschappelijk
geschreven en vooral bestemd voor de
opgroeiende jeugd, een verlaadstation
voor ruwe olie van de N.A.M., een mo
del van de eerste Dalton-uloschool in
Den Haag, een moderne woonschuit, het
stamhuis van Bussink uit Deventer en
een miniatuur-beeldje van Hans Brinker
de jongen die volgens de verhalen met
zijn vinger en later met zjjn hele arm
een dijk heeft gestopt en zo Nederland
voor een ramp heeft behoed. Vijftien
scooter-berijders, enige herauten en vijf
honderd padvinders zullen aan de ope
ning meewerken. De opening wordt ver
richt door de commissaris van de ko
ningin in Zuid-Holland, mr. J. Klaasesz.
De gemeentepolitie van Oss heeft een
lading ongekeurd vlees in beslag geno
men die verborgen onder een laag vuil
stro in een auto werd vervoerd. Het be
treft vlees dat afkomstig is van zieke
varkens en kalveren en dat was bestemd
voor de destructor. Als de politie niet
bijtijds had ingegrepen, zou het vermoe
delijk echter voor de consumptie zijn
aangeboden. Bij een deel der kadavers
werden verschijnselen geconstateerd die
op besmetting met paratyphus lijken.
Het vlees, in totaal enkele honderden ki
lo's, werd vervoerd door een veekoop
man uit Snelrewaard (U.). Hij had de
varkens en kalveren bij een aantal boe
ren in Oss gekocht. Drie van deze boe
ren zijn reeds achterhaald. De veekoop
man beweert dat hij het vlees wilde be
stemmen voor veevoeder.
Omstreeks vijf uur maandagavond Is
op de provinciale weg bij de Hollandse
molen te Weesperkarspel een personen
auto geslipt waardoor deze met een
vaart tegen een tegemoet rijdende
vrachtwagen botste. De bestuurder van
de personenauto, de 42-jarige vertegen
woordiger T. uit Amsterdam, was vrij
wel op slag dood. Zijn auto werd totaal
vernield. De chauffeur van de vracht
auto de heer T. uit Oostzaan kwam met
de schrik vrij.
