Nieuwe Haarlemsche Courant | 1958 | 1 april 1958 | pagina 7

Veel Menangkabauers onder
Indonesische academici

Nog altijd sterk anti-Javaans sentiment

Istanbul geopend

Antwoord

Rallye

Bagdad

Heftig debat" in Washington

De bijzondere betekenis van Midden-Sumatra

Ssfv.«r^ssrvS

K"s" xwAS3"- ">ri

Historisch-archeologisch centrum
voor het Nabije Oosten

naar

DINSDAG 1 APRIL 1958

PAGINA 7

2

Vissersen reddingboot
gestrand

Helikopter zorgt voor de
ravitaillering

boort

De rechtspositie van
Nederlanders in
de West

Gebrek aan orders

in textielsector

De uitkering aan
ongehuwde werklozen

Loon bij ziekte

Cursus

Routes

door AGATHA CHRISTIE

Erfkwestie

Exploitatie bedrijf

Bewaring

Aansprakelijkheid ouders

Een Mena.ngk.abau familiehuis

Het eebied waar het verzet tegen de
regering in Djakarta zich gecen
traliseerd heeft, Midden-Sumatra,
neemt een uitzonderlijke plaats in mi he
Indonesische geheel. Het is het S®**1
van de „Menang-kabau" en de bevol
king noemt zichzelf dan ook Menang
kabauers en zij vertelt graag het ver-
haal hoe zij aan deze naam gekomen is.
In het verleden, aldus deze sage, werd
ook Midden-Sumatra overheerst door de
Javanen. Om deze overheersers kwijt
te raken bedacht men een list. Aan de
Javaanse overheersers werd voorge
steld een Javaanse buffel te laten vech-
ten tegen een Sumatraans karbouwen-
kalfje. Zou de buffel winnen, dan zou
men in het vervolg in de Javaanse
overheersing berusten. Won het Suma-
traanse kalf echter, dan moesten de be
zetters wegtrekken. De Javanen namen
het voorstel aan en de strijd vond
plaats. Zjj brachten een prachtige gro
te, sterke buffel in het strijdperk. De
Sumatranen daarentegen kozen een
heel jong kalfje, dat z"j messen aan de
horens bonden. Dit kalfje nu probeerde
bü de Javaanse buffel te drinken, haal
de zo zijn buik open er de buffel stierf.
De Javanen hadden verloren en moes
ten wegtrekkenSindsdien heet Mid
den-Sumatra „Menang-kabau", oftewel
het gebied van „de karbouw die won
En de puntdaken van de Menangkabau-
se huizen herinneren nog altijd_ aan de
met messen versterkte horentjes van
het kalfje aan wie men het wegtrekken
van de Javaanse overheerser te danken
heeft.

Dit alles moet vele honderden jaren
geleden gebeurd zijn, maar san de
graagheid waarmee men u in Midden-
Sumatra dit verhaal vertelt, kan men
duidelijk merken dat men er ook nu nog
niet erg op Javanen gesteld is. Toch be
noemde de regering in Djakarta voor
Midden-Sumatra een Javaan als g°U"
verneur en een andere Javaan als hoofd
van de politie. Ook resident van Padang
werd een Javaan en nog op andere pos
ten kwamen Javanen te zitten. Dat er
gerde de Menangkabauers.

TVTppr. nog ergerde hen echter het
feit dat hun gebied door de regering
in Djakarta zo ernstig werd eerwaar
loosd. Wie een paar jaar geleden i in
Midden-Sumatra kwam, moest daar
rijden over wegen die See" "e®e
meer waren, zodat me.n..s'ec!?t® mfl
een snelheid van luttele kilometers per
uur vooruit kon komen. De verwaar
loosde staat van de wegen had natuur
lijk ook tot gevolg dat Midden-Suma
tra steeds meer geïsoleerd raakte da
men zijn produkten niet meer kon al-
voeren zodat het ook eigenlek geen
zin meer had om deze te verbouwen.
En voor geen enkel project was er in
Djakarta ooit geld beschikbaar als
het om Midden-Sumatra ging.

Daar komt bij dat de Menangka
bauers een trots volk zijn. Arme
Menangkabauers zijn er met, want
men helpt altijd elkaar ra het nunste
wat ook de allerarmste altpd nog b -
zit, is een stuk grond om rust op te
verbouwen. Een eer stelt men erin
dit gebied een van de zeer weinige in
Indonesië is. waar de Chinezen geen
voet aan de grond hebben kunnen kru
gen Terwijl praktisch overal in lid0
nesië de middenstand, geheel in handen
van de Chinezen is, zm het in Mid len

Sumatra (en vaak ver daarbuitende

handel drfr
verhou-

Menangkabauers zelf die
ven.

Ook heeft Midden-Sumatra Tnri0_

dingsgewijs een zeer groot aantal
nesische intellectuelen .°Pg®L?X® hadii
sen als latta, Sjahrir wnlen hadji
Agus Salim, Nazir Datuk Pamuntjak
en vele andere Indonesische kop
meer zijn uit Midden-Sumatra afkom
stig. Daarnaast komt men de M.enang
kabauers overal in Indonesië
weer tegen op leidende posten
politiek, het bestuur, de handel, de
journalistiek, als juristen en artse
overal waar maar leiding te g

V Het viel dan ook niet te v®™onderen
dat dit flinke volk op een gegeven og
blik het beleid van Djakarta 1be J eIl
De koppen werden bij el£aa£raad"
en einde 1956 werd de ..Banteng r
gevormd, een lichaam waar5?.A° h.,a.
staande Menangkabauers zitting
den en dat zich ten doel stelde het eigen
gebied vooruit te brengen. <«et w
„banteng" herinnert overigens oo
weer aan het oude verhaal, want

een ander woord voor karbouw

fel). Voorzitter van de Bantengraad
werd de commandant van net in
den-Sumatra gelegerde vierde regim
infanterie, overste Ahmad riusem.

Op 21 december 1956 ging
den over. De Javaanse functione d

- gouverneur, resident, P°""eh°ofd

werden afgezet en na

op transport gesteld naar «n\a.
Bantengraad trok de macht aan
overste Ahmad Huseir werd Denaive
militair ook civiel commandant.

In het jaar dat volgde is er hard aan
gepakt in Midden-Sumatra. wegen
werden hersteld, scholen werden ge

bouwd, industrieprojecten geëntameerd.
Het gebied ging zienderogen vooruit.
Elders in Indonesië heeft men derge
lijke bewegingen ook wel gekend, maar
daar bleef het succes vaak beperkt door
onbekwaamheid en corruptie der lei
ders, maar in Midden-Sumatra kon
men van een groot succes spreken.

De regering in Djakarta trachtte de
beweging van de Bantangraad op te
vangen en in te perken. Midden-Suma
tra zou een eigen militair territorium
worden en niet langer zoals voordien
ondergeschikt zijn aan Noord-Sumatra,
wat voor overste Ahmad Husein een be
vordering tot territoriaal commandant
zou inhouden. Midden-Sumatra zou auto
nomie krijgen en de regering zou fond
sen ter beschikking stellen voor de op
bouw. Tegelijk echter trachtte men de
beweging in Midden-Sumatra afbreuk te
doen door de Riouw-eilanden en Djam-
bi, gebieden die administratief bij Mid
den-Sumatra waren ingedeeld, de sta
tus van provincie los van Midden-Suma
tra toe te kennen. De Bantengraad toon
de dientengevolge weinig vertrouwen in
Djakarta en ging voort het roer in ei-

gen handen te houden. De regering in
Jakarta, die haar handen toch al meer
dan yo1 had, legde zich hierbij als een
fait accompli neer.

Midden-Sumatra werd op den duur
echter meer dan alleen maar een deel
van Indonesië, waar men het heft ln
eigen handen had genomen om het ei-
„Pn gebied vooruit te brengen. Midden-
Sumatra werd ook de plaats waar ieder
een die iets tegen de regering in Dja
karta had, asiel kon vinden, of het nu

Aangezien de vissersboot „Harlingen
25" enige dagen over tijd was, is maan
dagavond omstreeks zes uur een Lock-

werd het schip ten zuidoosten van het
eiland Vlieland gevonden. Het was
daar vastgelopen op de zogenaamde

WaDaedrgerd°dnidngboot „Rosilee" van Vlie
land begaf zich naar de gestrande vis
sersboot, maar liep eveneens op de

WTo^gr0befde Schepen gistermiddag
gebrek kregen aan voedsel en water,
is omstreeks vier uur een marine-heli
kopter van de basis Leeuwarden opge
stegen om de vaartuigen vanuit de
lucht te ravitailleren,

de vissersboot is goed.

noord-noordwesten wind

kracht los te komen.

om op eigen

betreffende
in

In antwoord op vragen van het An
tilliaanse Statenlid mr I. C. Debrot
(KVP.) aan de regering
de rechtspositie van Nederlanders
de delen van het koninkrijk, heeft de
minister van justitie van de Ned. An
tillen, mr^S. W. van der Meer namens

De regering is niet overtuigd van de
dringende noodzaak om in overleg met
Nederland en Suriname tot een regeling
van de rechtspositie te geraken. De
regering ziet geen praktische mogelijk
heid om tot een regeling te komen van
de rechtspositie van de Nederlandse
rijksgenoten in de delen van het
ninkrijk in het algemeen.

In verband met de kwetsbare econo
mie van de Ned. Antillen kan de rege-
Jw er niet aan denken de zeggenschap
over de toelating en uitzetting uit han
den te geven.

„(.lolfabriek van Nico ter Kuile
NV5 te Enschede heeft bij het ge-
mint- arbeidsbureau een ontslagaan-
bediend voor ongeveer 90 werk-
vrage mge gr ongeVeer 15 werk
nemers, va een dochteronderneming

zaam zijn
van dit

bedrijf, de

c.v.
In

Toweltex,
dit bedrijf

6 «rd^reeds gedurende enige tijd per
wordt ree kt oe ontslagaanvra-

WeeL h ns seen gevolg van een te-
ge van tnans

kort aan exportorders.

de Soendanees mr. Sjafruddin Prawira-
negara, de Javaan dr. Sumitro Djojo-
hadikusumo of de christen-Batak kolo
nel Simbolon was. En zo werd Midden-
Sumatra het centrum van het verzet
tegen het bewind in Djakarta, een ver
zet waarin christenen en islamieten el
kaar vonden nu het erom ging aan het
toenemende communisme in Indonesië
paal en perk te stellen.

Inmiddels is een nieuw hoofdstuk in
geluid, het hoofdstuk van de strijd. Dja
karta dat voorheen wat in Midden-Su
matra gebeurde maar op zijn beloop
liet, moest kleur bekennen toen er een
openlijk ultimatum kwam en zelfs een
tegen-regering werd gevormd. En Dja
karta koos de strijd, een strijd die niet
alleen in het militaire vlak gevoerd
wordt, en een strijd waarvan niemand
de uitslag kan voorspellen.

C. H. SCHAAP

Prins Bernhard heeft maandagavond
in Istanbul het Nederlands historisch-
archeologisch instituut geopend. In zijn
openingsrede noemde prins Bernhard
het, gezien de eeuwenoude Nederlandse
traditie op oriëtalistisch gebied van
af het midden der zestiende eeuw,
waarbij men slechts de namen van Er-
penius, Golius, Adriaan Beland, Sehul-
tens, Dozy, de Goeje, Snouck Hurgron-
je, Wensinck en Kramers behoeft te
noemen om te beseffen welk een baan
brekend vakmanschap de Nederlandse
Oriëntalisten steeds hebben betoond,
haast onbegrijpelijk, dat ons land tot
op heden geen wetenschappelijk cen
trum in een der landen rondom het
oostelijk bekken van de Middenlandse
Zee heeft gehad-

De prins herinnerde eraan dat de
Nederlandse regering, Nederlandse
wetenschappelijke instellingen en ge
nootschappen en Nederlandse industrie-
en met grote belangen in Turkije en het
nabije oosten hun morele en financiële
steun hebben verstrekt ten einde de
oprichting van dit nieuwe Nederlandse
instituut te verzekeren. Ik ben zeer ver
heugd aldus Z.K.H., dat nadat andere
landen met oriëntalistische traditie ons
daarin zijn voorgegaan, nu ook de Ne
derlandse beoefenaren der wetenschap
de beschikking hebben gekregen over
een instituut met bibliotheek, gevestigd
in het oude, historische „palais de Hol-
lande" te Istanbul, dat vanaf het mid
den der 17de eeuw de zetel der Neder
landse ambassadeurs bij de „Sublieme
Porte" is geweest. Het komt mü voor,
dat dit oude palais in het centrum van
het oude Pera gelegen, vanouds het
„quartier des ambassadeurs", omgeven
door een rustige tuin, wel bjj uitstek
geschikt is de behuizing te vormen van
het nieuwe Nederlandse culturele cen
trum.

Na de aloude betrekkingen tussen
Nederland en Turkije te hebben ge
memoreerd, besloot de prins zijn
rede met een woord van dank tot de
Turkse hoge regerings- en universitai
re autoriteiten, in het bijzonder de
Turkse minister van onderwijs, voor
de steun die zij reeds bij de voorbe
reiding en oprichting van dit weten
schappelijke Nederlandse centrum heb
ben willen cerlenen. Ik verzoek hun
deze steun ook in de toekomst te wil
len blijven geven, aldus de prins,
die „in de overtuiging dat het „insti-
tut historilue et archéologique néer-
landais de Stamboul" ertoe zal bijdra
gen de vredelievende samenwerking
tussen onze landen op wetenschap
pelijk en cultureel gebied ten zeerste
te bevorderen" het instituut tenslotte
voor geopend verklaarde.

Directeur van het instituut is prof.
dr. A. E. Cense, oud-rector van de uni
versiteit te Batavia en van 1951 tot 1957
algemeen secretaris van het koninklijk
instituut voor taal-, land- en volken
kunde.

De plechtige bijeenkomst werd geopen
door jhr. mr. F. H. van Kinschot, pre
sident-curator van de stichting Neder
lands histonsch-archaeologlsch instituut
te Istanbul.

Jhr. mr. van Kinschot herinnerde
er aan, dat in 1936 van de hand van
de tegenwoordige Nederlandse ambas
sadeur in Italië, dr. H. N. Boon, een
belangrijké dissertatie verscheen, waar
in de wenselijkheid werd uitgesproken
in het nabije Oosten een Nederlands
historisch instituut te vestigen met het
oog op archaeologische studies. Ook dr.
A. A. Kampman heeft zich ten zeerste
beijverd voor de oprichting van een
dergelijk instituut. Hij heeft o.m. de bi
bliotheek van het instituut bijeenge
bracht en een begin gemaakt met de
uitgave van de serie „publications de
l'nstitut historique et archéologique de
Stamboul".

Dr. A. A. Kampman die eveneens
het woord voerde, gaf een overzicht
van de diplomatieke, economische en
culturele betrekkingen tussen de repu
bliek der Verenigde Nederlanden en
het Ottomaanse rijk.

Het ligt in de bedoeling, zo deelde
hij mede, het diplomatieke archief van
de ambassadeur Calkoen, die van 1725
tot 1743 Nederland bij de Hoge Porte
vertegenwoordigde, onder auspiciën van
het nieuwe instituut te publiceren.

In de serie wetenschappelijke uitgaven
van het nieuwe instituut verscheen ter
gelegenheid van de opening het derde
deel van de hand van dr. R. van Litter-
veld, namelijk een verhandeling over
de Turkse schilderijen van J. B. Van-
mour en zijn school, de verzameling
van Cornelis Calkoen, ambassadeur bij
de Hoge Porte, 1725-1743, waarbij voor
de eerste maal de schilderijen uit deze
collectie, thans in het rijksmuseum te
Amsterdam, worden gepubliceerd.

Op vragen van het Tweede Kamerlid
de heer Gortzak (CPN) over de uitke
ring aan ongehuwde, bij hun ouders
inwonende geen kostwinner zijnde
werklozen krachtens de sociale voorzie
ning regeling b heeft de staatssecreta
ris van sociale zaken het volgende geant
woord:

De ongehuwde werkloze, die geen j
kostwinner zijnde bij zijn ouders in-
woont, wordt krachtens de huidige be-1
palingen, geldend voor groep b der so
ciale voorziening, in het algemeen ge
rekend tot het gezin van zijn ouders te
behoren. Als regel zal hij derhalve wor
den aangemerkt als „gezinslid" in de
zin van de regeling, hetgeen betekent,
dat hij geen aanspraak kan doen gelden
op een zelfstandige uitkering.

Op bovenstaande regel wordt in zo
verre een uitzondering gemaakt, dat aan
ongehuwde thuisinwonende werklozen in
de leeftijd van 25 jaar en ouder geduren
de een periode van 13 weken een tege
moetkoming in de kosten voor het le
vensonderhoud kan worden verstrekt,
welke momenteel incl. f 0.66 compen
satie voor de AO W-premie f 12.83 per
week bedraagt.

Dr. van Baal heeft in Hollandia afscheid genomen als gouverneur van Nieuw-
Guinea. Hier ziet men hem in gesprek met mgr. dr. M. Staverman O F.M., de
apostolisch-vicaris van Hollandia.

Vragen voor deze rubriek moeten worden gericht aan de
Redactie van ons blad (met in de linker-bovenhoek der
enveloppe„V rag en-rubriek"). De beantwoording ge
schiedt gratis. De Redactie behoudt zich echter het recht
voor, bepaalde vragen niet voor beantwoording in aan
merking te doen komen. Over de beslissing dienaangaande
kan niet worden gecorrespondeerd. Gaarne vermelding
van naam en adres bij de ingezonden vragen.
Men houde er nog rekening mee, dat men minstens 14
dagen op antwoord zal moeten wachten en dat het ons
niet mogelijk ia, in te gaan op verzoeken tot persoonlijke
beantwoording der brieven.

C. J. K. Mijn schoonzuster werkt
bij 2 dames, bij de ene 2 hele dagen
en bU de andere 3 halve dagen. Zij
is nu ziek; heeft zij recht op uitbe
taling van haar loon?

Antwoord: „Zij krijgt bij haar loon geld
voor rentezegels", schrijft u en dat
is nu juist wat niet mag. De dames
moeten zelf rentezegels plakken, de ene
2 dagzegels en de andere 3 dagzegels.
Normaal betaalt men bij ziekte een of
2 dagen het loon door in dit geval,
maar daarna niet meer. De dame, bij
wie zij 3 halve dagen werkt, is ver
plicht premie voor de Algemene Ouder
domswet in te houden, althans te ver
rekenen met de inspectie der loonbelas
ting.

P.N.Z. - Waar kan ik een cursus
volgen voor dragline- en bulldozer
machinist?

Antwoord: Het voor u gunstigste
adres kunt u krijgen bij de Ned. Vereni
ging voor wegenbouwers, afdeling vak
opleiding machinisten te Ede (Trainings
kamp).

Heusden, 's Hertogenbosch, Hc mond,
Lierop, Nederweert. Afstand plm. 135
km.

Abonnee: Wat is de kortste en
mooiste route per fiets naar Brus
sel, tevens de juiste afstand.

Antwoord: Wij raden u de volgende
route: Haarlem, Leiden, over Benthui
zen naar Rotterdam, Numansdorp, Roo
sendaal, Antwerpen, Mechelen, Brussel.
Afstand plm. 200 km.

J. T.Betreft vraag reis Bever
wijkDuisburg.

AntwoordWij raden u de volgende röute
waarbij wij opmerken, dat u zich voor
adressen van jeugdherbergen dient te
wenden tot de Katholieke Vacantiehui-
zen en Jeugdherberg-centrale, K.V.C. te
Utrecht, Nachtegaalstraat 60 bis. De
route is als volgt: Beverwijk, Amster
dam, Hilversum, Soest, Woudenberg,
binnendoor naar Wageningen, Nijmegen,
Kleef, Duisburg. Afstand plm. 226 km.

Generaal Lauris Norstad, commandant van de N.AV.O.-strijdkruchten in Europa, is voor de Amerikaanse senaatscommissie
voor buitenlandse aangelegenheden te Washington verschenen om gehoord te worden over de problemen rond de weder
zijdse veiligheid. Voor de aanvang van de zitting waren senator Theodore F. Green, voorzitter van de senaatscommissie,
en de generaal bereid op deze onalledaagse wijze voor de fotograaf te poseren.

J. G. I.: Vraagt beschrijving van
een vijftal routes. 1. Haarlem naar
Tilburg; 2. Tilburg naar Tegelen;
3. Tegelen naar Valkenburg; 4.
Valkenburg naar Anholt (Bienen);
5. Anholt naar Haarlem.

Antwoord: Wij raden u de volgende rou
tes aan: 1. Haarlem, Uithoorn, Utrecht,
Den Bosch, Tilburg, 129 km. 2. Tilburg,
Eindhoven, Heeze, Someren, Meyel, Ven-
lo, Tegelen. 98 km. 3. Tegelen, Roer
mond, Sittard, Valkenburg. 71 km. 4.
Valkenburg, Sittard, Roermond, Venlo,
Nijmegen, Bemmel, Zevenaar, Zeddam,
Terburg, Anholt (Bienen). 186 km. 5.
Anholt (Bienen), Terborg, Zevenaar,
Arnhem, Utrecht, Uithoorn, Heemstede,
Haarlem, plm. 181 km.

Aannemende, dat u Nederlander bent
en dat u de rit wilt maken na 1-4-58,
dan kunt u volstaan met alleen de
„Groene Kaart", die u moet aanvragen
bij de verzekeringsmaatschappij waar
bij u W.A. verzekerd bent (moet zijn).

P. T. A.Ondergetekende zou gaar
ne van u vernemen wat of de kort
ste weg is van Noordwijk naar Ne
derweert (L) per auto over Leiden
en hoeveel km. dat is, liefst goede
wegen.

Antwoord: Wij raden u de route als
volgt: Noordwijk, Lelden, Bodegraven,
Gouda, Schoonhoven, Gorinchem, Andel,

28

Komt er niet op aanIk zit er nu eenmaal m.......

dacht Vic. Bij 't hoofdeinde gekomen commandeerde
Zij kortaf: „Kom er uit!"

De man bewoog zich met. Iets scherper en iets
luider herhaalde zij: „Ze zijn weg. Opstaan!

Maar er volgde geen antwoord. Nu trok zij vol on
geduld kussen en laken weg. De jongeman lag daar
nog net zo in elkaar gedoken, maar zijn gezicht zag
vaalbleek en hij hield de ogen gesloten. Toen stokte
haar adem. Vic zag een grote bloedvlek het laken
kleuren.

O, neeo, nee!" kreunde zij in vergeefs pro
test.'De man sloeg nu zijn ogen op, maar staarde
met gebroken blik voor zich. Zijn lippen bewogen......

maar zij verstond niet wat hij zeide. Vic boog zich
over hem heen.

„Wat is er?" vroeg zij.

Ditmaal verstond zij wat. Met moeite stamelde hu
twee woorden, die Vic niet begreep. Het leek haar
volslagen nonsens. De man fluisterde:„Lucifer

De öógiëden trilden boven zijn wijd starende ang
stige ogen. Hij fluisterde nog 'n woord'n naam.

Toen bewoog zijn hoofd krampachtig en bleef hij ver
der onbeweeglijk stil liggen.

Vic stond aan de grond genageld. Haar hart
bonsde haar in de keel. Gevoelens van medelijden en
radeloosheid bestormden haar. Wat te doen? Hulp
halen, Zü stond hier naast een dode. Vroeg of laat
zou de politie haar ter verantwoording roepen.

Terwijl haar hersens koortsachtig werkten, hoor
den zij achter zich enig geluid. De sleutel was uit

het slot op de grond gevallen. Terwijl ze er naar
stopd te kijken hoorde zij het slot opendraaien. De
deur ging open en mr Dakin kwam binnen. Hij deed
de deur zachtjes weer achter zich op slot.

Hij kwam op Vic toe en zei goedkeurend: „Dat was
keurig werk, kindje. Je reageerde snel. Hoe is 't
met hem?"

Met moeite bracht Vic uit: „Doodgeloof ik!"

Zh zag hoe de ander van schrik verbleekte. Tegeiyk
vloog er 'n kramp van woede over zün gezicht. Het
volgende ogenblik stond zyn gelaat weer onbewo
gen, net als gisteren. Alleen was nu leder spoor van
besluiteloosheid of onbenulligheid radicaal verdwe
nen.

Hy bukte zich voorover en knoopte voorzichtig de
versleten battle-dress van de man los. „Een dolkstoot
ln de borst", gaf hy te verstaan. „Hy was een kra
nig manuiterst bekwaam!"

Vic kreeg haar stem terug. „De politie zat achter
hem aan. Zij zeiden dat hu 'n misdadiger was. Was
hij dat dan niet?"

„Nee, volstrekt niet," verzekerde Dakin.

"Waren ze dan wel echt van de politie?"

"Kan best zijn. Komt er ook niet op
Dakin ten antwoord. Hij vroeg: „Heeft hij
dood nog wat gezegd?"

„Ja."

„Wat dan?" 1M

Heel vreemdEerst zei hu Luciferen

daarna Basra. En op 't eind noemde hij nog een
Franse naamtenminste zo klonk het."

„Hoe klonk het dan?"

Iets als Lefarge."

„Lefarge?" herhaalde Dakin, in gedachten ver-

dieV7at moet dat allemaal betekenen?" vroeg Vic.

En wat moet ik in 's hemelsnaam beginnen?"

Wii zullen u hier zo goed mogelük doorheen
heinen," stelde Dakin haar gerust. „Later zal ik u
er wel meer van vertellen. In de eerste plaats moeten
we Marcus in de arm nemen. Het is zijn hotel. En
Marcus is een heel handige jongen.al lukt hu
't allerminst. Ik ga hem halen. Hij zal nog wel met
naar bed zün. Het is nu half twee. Maar hu gaat
zelden vóór tweeën. Knapt u zich nu eerst wat op.
vóór hu binnen komt. Marcus is nameluk buzonder

aan,
vóór

gaf
zün

gevoelig voor vrouwelijke schoonheid in de ver
drukking."

Hü verliet haar kamer. Als in 'n droom liep Vic
naar de kaptafel, kamde haar haar naar achteren,
poederde zich totdat ze er interessant bleek uitzag
en liet zich toen achterover in 'n stoel vallen.

Zonder kloppen kwam Dakin binnen. Achter
hem doemde Marcus Tio in al zpn omvang op. Mar
cus keek deze keer bijzonder ernstig. Zjjn gebruike-
lUke glimlach ontbrak.

„Kük eens, Marcus, begon Dakin. „Zie wat je er
aan doen kunt. Het is 'n ontzettende schok geweest
voor dit lieve meisje. De kerel is haar kamer bin
nengedrongen en daarna dood in elkaar gezakt. Zy
heeft hem uit goedhartigheid niet aan de politie wil
len uitleveren. Dat had ze natuuriyk moeten doen,
maar 'n opwelling van medeiyden

„Het spreekt vanzelf, dat miss Jones bang was
voor de politie. Dat ben ik ook. Ik ben er allerminst
op gesteld.

Maar ik moet goede maatjes met ze blüven

met 't oog op mijn hotel

„We hoeven alleen maar te zorgen, dat wü deze
dode hier ongemerkt wegkrügen", was Dakin van
oordeel.

„Ik houd niet van doden in m'n hotel. Maar hoe

lappen we 'm dat?'
Wacht eens,

Marcus. Jü hebt nog 'n dokter in je
familie!"

„Ja, dat is Paul. De man van mün zuster. Een heel
sympathieke kerel. Maar daarom wil ik hem niet in
moeilijkheden brengen."

„Dat begrüp ik. Maar h;j geraakt ook niet in moei-
lükheden", beweerde Dakin. „Luister, Marcus. Wü
brengen het slachtoffer eenvoudig van de kamer van
miss Jones naar de müne. Dan blijft zü buiten schot.
Laat mü maar even telefoneren. Over tien minuten
komt er dan een dronken jongeman je hotel binnen-
zwaaien. Hu grijpt naar z'n hart en roept luidkeels om
mü. Hü wankelt mjjn kamer binnen. Dan roep ik
dadelük om 'n dokter, jy komt met je zwager aanlo
pen, hè? Die laat dan 'n ziekenauto komen om mün
dronken vriend naar het ziekenhuis te brengen. Maar
onderweg overlijdt de bewuste vriend. Hij heeft op
straat een dolksteek gekregen... voordat nü bü mÜ
hulp kwam zoeken".

(Wordt vervolgd

T. v. D.: Ik ben gehuwd in alge
hele gemeenschap van goederen en
heb geen kinderen. Zal bü mün over
lijden mijn vrouw enig erfgenaam
zjjn? Er is geen testament.
Antwoord: Uw veronderstelling is juist.
In de gegeven omstandigheden is uw
vrouw de enige, die uw nalatenschap
erft.

C. H. de Z.: Een kennis van me
heeft een huurwinkelwoning, die hij
zelf niet meer kan exploiteren. Hij
heeft nu iemand gevonden, die het
bedrüf verder wil voortzetten tegen
vergoeding. De eigenaar van het
pand weigert echter om goed te vin
den dat deze persoon er in of er
bü komt. Wat valt hieraan te doen?
Antwoord: Er zal een goede basis ge
vonden kunnen worden om de betrok
ken huurder te helpen, als de derde
persoon in kwestie wordt beschouwd als
onderhuurder. Waarschünlük verzet
zich het huurcontract daartegen niet.
Voor de goede orde raden wü u aan
de zaak eens te bespreken met de Ka
mer van Koophandel, omdat wü niet
alle aspecten van deze aangelegenheid
kunnen zien.

Abonnëe: Betreft vraag bewaring.

Antwoord: De bewaarnemer van een
geldsom is niet verplicht om de Interes
sen van de aan hem toevertrouwde gel
den terug te geven dan van de dag
dat hü, daartoe aangemaand, ln de te
ruggave daarvan nalatig is.

G.J.S.- Kunt u ons een uitleg geven
van art. 1403 van het Burgerlijk
Wetboek voor wat betreft de aan
sprakelijkheid van ouders voor de
daden van hun kinderen?

Antwoord: Het betreffende artikellid
luidt als volgt: De ouders of voogden
zün verantwoordelijk voor de schade,
veroorzaakt door de minderjarige kin
deren, die bij hen inwonen en over wie
zij de ouderiyke macht of de voogdu
uitoefenen. De betekenis van dit artikel
is hierin gelegen, dat een vermoeden
van schuld bestaat bü de ouders, van
daar dat in een volgend artikellid staat,
dat „de hierboven vermelde verant
woordelijkheid ophoudt, indien de

oudersbewüzen, dat zü de daad

voor welke zü aansprakelü'k zouden zün,
niet hebben kunnen beletten. M.a.w. de
ouders moeten bewijzen, dat hun geen
verwyt treft, dat zÜ ten opzichte van
het kind zodanige zorg hebben in acht
genomen ter voorkoming van nadeel
voor derden, als in de gegeven omstan
digheden van goede ouders mag worden
verwacht. De rechter houdt daarbü re
kening met leeftijd en aard van het kind,
met de eisen van het dagelükse leven
en met de levensopvattingen van de
ouders. O.a. zou de rechter in het on
derhavige geval kunnen nagaan, of het
kind, waar het om gaat, wel eens meer
ruzie maakt. Als de schade nog niet
vaststaat, kan de tegenpartij geen pro
ces beginnen, omdat u wel bereid bent
te betalen. In een eventueel proces zou
de tandarts uw houding ter zake kunnen
bevestigen, waaruit meteen zal blüken
dat het proces lichtvaardig is begonnen.
Voor het geval u het vuur te na aan de
schenen wordt gelegd en overigens ook
ter bespreking van de consequenties van
het gebeurde, adviseren wü u om het

voorgevallene eens te
een (kantongerechts)

bespreken met
deurwaarder.