Nieuwe Haarlemsche Courant | 1958 | 26 april 1958 | pagina 5

Grote waarde van de

christelijke partijen
Wordt steeds duidelijker

Sociale

verzekering

De verdeeldheid
democratische

Nenni als leider van een

onder de
partijen

„sleutelpartij"

W

Mikoyan en Yon Brentano
tekenen handelsverdrag

Van horen en zien gesproken

Groeiend begrip tussen protestanten en
katholieken in de politiek

Eén dode, twee
zwaar gewonden
bij autobotsing

Rit per auto niet veilig genoeg

Mikoyan vergeet

zijn vulpen

Mr. VAN DOORN BI] OPENING
VAN K.V.P.-PARTIIRAAD

Onderzoek gevraagd
naar beleid
Pensioenraad

Gasvondst te
Schonebeek

WurliTzer

1 OP16 MET DE IDEAL 19

Explosie te Weert

Derde slachtoffer
overleden

Bedrijf redelijk lonend
mits vol bezet

DE KOMENDE ITALIAANSE VERKIEZINGEN (II)

ZATERDAG 26 APRIL 1958

PAGINA 5

GO LDSCHMEDING

(Advertentie)

Maus Gatsonides heeft, zoals u hier ziet, zijn eerste zuinig-
heidsrallye met succes gereden.

Hij heeft namelijk de 1e plaats gewonnen in het algemeen
klassement van de internationale „Caltex Economy Run 1958",
waarbij zijn Idéal 19, de bekende nieuwe Citroën, over een
afstand van 2200 km 136 liter benzine heeft verbruikt (drie

inzittenden, bagage, route door Ardennen en Eifeleen

ware prestatite 1 op 16, bijna zo zuinig als het „lelijke
eendje" Dat vermag een zeer goede rijder met een zeer
goede wagen. Zijn vrouw, die hem vergezeld heeft, zei:
„zuinig is die wagen zeker, maar ook het komfort is
ongelooflijk".

Geen wonder, met die hydropneumatische vering i

Generaal bestuur der
paters Montfortanen

H.H. Wijdingen

Vergadering Van Gelder

verdwijnen met

Frans Omroep I

Franse Omroep II

T.V. bij operaties?

Philadelphia Orkest

r»an onze parlementaire redacteur)
'ami sPrrkeiide wijze heeft het Neder-
j, volk de .orige maand zijn sym-
Soe f hitgesproken voor een christeiijk-
don politiek, die gedragen wordt
v,, de diepe overtuiging, dat Gods
en h 00'< 'n ('e staatkunde het eerste
t,, „«et gewichtigste houvast behoort
v0n aldus mr. H. W.. van Doorn,
orzitter van de K.V.P. vanmorgen bij
t'tr 1penin? van de Partij-raad te
Wit vroeS z"'b af, hoe Frank-

ehri *na. om 'let bezit van krachtige
"lelijke partijen thans moet benijden
Vertelde, dat bondskanselier Aden-
aer onlangs in een gesprek hem van
jn vertuigd optimisme in de nieuwe
liefelijkheden voor de christelijke po-
"ek had doen blijken. En heeft ook
s et de vertoning in het on-Nederiand-
i communistische wereldje van de
aatstp tijd ons duidelijk gemaakt, dat
met onze christelijke partijen nog
slecht niet af zijn? Zou ons land niet
eel vvat meer stakingen en sociale on-
1p's hebben gekend, als de christelijke
r ,?nsvisie had moeten opgaan in libe-
en vme en socialisme, waartussen Oud
Vermeer de Nederlanders willen op-
eien? Al overkomt het mij een enkele
het1"' ih in de politiek van alle dag
1 1 gevoel krijg, dat wij ons in Neder-
nu druk maken over kleine zaken, die
v ïr de levensomstandigheden van ons
van raken dan het leven zelf, dit gevoel
Cro. 0nniacht om iets te bereiken in de
'isme w.ereldproblemen mag ons idea-
Zjjn J. "iet vermin eren. Ons christen-
geven^f ons iedere dag het vertrouwen
Zjjn dat het ergens goed voor moet
Werk 8 christenen staatkundig samen-
rKen, a,ldus de partijvoorzitter.

j^T- van Doorn sprak over het „ge
lukkig gegroeide begrip tussen de beide
Protestantse partijen en de Katholieke
partij" en herinnerde eraan, dat dit
samenvalt met de ontvangst door deze
drie van de christendemocratische par
tijen van de wereld begin mei op het
congres der Nouvelles Equipes Interna
tionales in Den Haag.

Hij gaf de socialisten te verstaan dat

Ni(Vervolg van pag. 1)
og steeds doet het verhaal de ron
de, dat een verzekering van
iemands welvaartspositie, of van
wat daarvoor moet doorgaan, zoge
naamd van de wieg tot het graf, ern-
?ng afbreuk doet aan het persoonlijk
-'an two or de lij kheid sgevoel. Ook bij de
l?hgste begrotingsbehandeling van so
ciale zaken in de Tweede Kamer han
teerde de liberale afgevaardigde mej.
Ten Broeke Hoekstra weer dit oud ver
haal. En nu moeten we toegeven, dat
we meerdere keren in contact komen
met mensen die, misbruik makend van
sociale wetten, zich inderdaad maar
laten drijven op de verantwoordelijk
heidszin van anderen. We hebben daar
twee opmerkingen tegenover. Vooreerst
dat men. indien men zulke mensen ont-
htoet, er goed op moet letten, met wat
?°or soort mensen we dan te maken heb-
jU. Hun verantwoordelijksheidsgevoel
*°u zeker met groter zijn indien de be
schermende maatregel niet bestond. Ze
hden zonder twijfel de mensen zijn
"Or wie in vroeger dagen Vincentius
jh Armenzorg hun collectes het meest
'•ringend nodig hadden. De situatie van
Jhans kan misschien nog als goede kant
"ebben dat langzamerhand een soort
^an trots zich begint te ontwikkelen, die
fdt uitdrukking komt in de gedachte:
Jk heb recht op uitkering en hoef dus
"iemand naar de ogen te zien. Onze
tweede opmerking is van meer wezen-
11 ke aard. Het is een dwaas verhaal te
"lenen, dat de verantwoordelijkheid van
de mens ophoudt bij het antwoord op
de vraag in welke mate hij in zijn ma
terieel bestaan kan voorzien. Wij heb
ben eerder de neiging om te zeggen:
eerst wanneer het materieel bestaan
verzekerd is kan de mens volop aan
dacht gaan schenken aan die andere en
veel grotere verantwoordelijkheid, de
eigen ontplooiing van de persoonlijkheid
en vooral ook de opvoeding van de kin
deren.

.Indien Immers waar zou zijn dat so
ciale zekerheid de verantwoordelijkheid
geheel of ten dele laat verdwijnen, dan
js de vraag gerechtvaardigd of iemand
d'e nooit materiële zorgen heeft gekend
een onverantwoordelijk individu is. Er
is geen zinnig mens die deze vraag be
vestigend zou durven beantwoorden.

De laatste tijd komt steeds meer de
vraag in discussie of de solidari
teit. die we als Nederlanders ge
meen hebben, ook niet moet voeren tot
?e gedachte van de volksverze-
e r i n g. Iemand die meer dan 6900
verdient, kan niet onder de werkloos
heidswet vallen.

Nu dragen over het algemeen de ho-
f®r gesalarieerden een geringer werk-
"°sheidsrisico dan de loonarbeiders
,"et lagere functies. Maar indien de
ogen^gepiaatsten werkloos vorden, is
j"" risico veel groter. Zij leven op een
uurder niveau en bij het wegvallen
p®" de betrekking is het heus geen
\ypik'lijk dat er voldoende reserves aan-
ol? zijn om een wat langer durende
ljg kl sheidsperiode te overbruggen.
hinnaast evenwel voert naar onze me-
"8 de solidariteit ertoe, dat alle werk-
gezamenlijk het risico dragen
hpp de kwade kansen die een deel van
dip altÜd loopt. Natuurlijk kan men
Vor s°hdariieit begrenzen, in dezelfde
m als dat gebeurd is in de algeme-
Ujp "hderdomswet. Ook daar betaalt
biet Premie naar inkomen, maar over
Uit]! "jeer dan over de eerste 6900. De
ïhin ng 'R daarmee in overeenstem
biet8' ,Pezelfde gedachte kan gelden,
ipa "Heen voor de werkloosheidswet.
Wet - Zeker ook voor de invaliditeit»

Voor6", de ziektewet. Toen men destijds
grens ongevallenwetten geen loon-
co von kwam dat- omdat het risi-
Maar de ondernemingen te groot was.
ihvaiij.?'e'k mens kan het risico van

jnVa li/V* "icfis rvcui utfi limcu van

Voiko— zell dragen? We vinden het
Van Ho 1" 'ogisch dat een doorbreking
WorHÏ ioongrens van deze wetten thans

Vonr.,V00rgesteld-

eens 5,-°pig kunnen we het nog niet
bedoni met dp conclusie van boven-
het rapport ten aanzien van
fonripLekenfondsenbesluit. Het zieken-
'ijk onderscheidt zich name-

Wetton ru e"-ik van de andere sociale
*oonl&°mdat het hier 8aat om de per-
Maar rto-018 voor de e'gen gezondheid.
We rip„ een kwestie apart, waarop
Wine "n?ok 7°or een nadere beschou-
g wd'en terugkomen.

zy het ernaar gemaakt hebben als zij
worden aangezien voor de partij van de
bestedingsbeperking. Drees en Suur-
hoff hebben na de verkiezingsuitslag de
voorstelling in omloop gebracht, dat wü
,,met dubbele kaarten spelen". Zij zijn
even Hecht verliezers als psychologen.
Suurhoff heeft in Rotterdam het rode
partjjkader gezegd: ,,niet freewheelen
maar trappen." Zelf is hij maar meteen
met trappen oegonnen, maar dan meer
in de zin van het „potig betoog", dat hij
volgens Het Vrije Volk daar heeft ge
houden. Wat die dubbele kaarten be
treft, mogen de kiezers alsjeblieft een
beetje doorz'cht tonen? vroeg mr. van
Doorn. Mogen zij bv. het zeer reëele
verschil ook zien tussen de socialistische
en de katholieke opvatting omtrent het
doorzetten van de bestedingsbeperking
en inzake het waarborgen van een rui
me werkgelegenheid?

Mogen zij alsjeblieft begrijpen, dat
Schmelzer meer voor de bezitsvorming
is dan Hofstra, ai dragen deze beide he
ren te dezer zake verantwoording,
omdat zij beiden in de regering zitten?

In de katholieke partij wordt een toe
loop naar de WD allerminst gezien als
een vergroting van de kansen op een
sociaal beleid, waarin aan de eco
nomisch zwakkeren de bijzondere aan
dacht wordt gegeven, die hen toekomt,
aldus de heer Van Doorn. „Wij weten
in Nederland wel wat de WD niet wil,
maar de liberale partij moet ons ook
eens vertellen wat «.Ij wel wil, indien wij
willen weten vvat wij voor de toekomst
aan haar hebben. Is de WD bereid
haar opvattingen te wijzigen ten aan
zien van de P.B.O., de kinderbijslag, de
urgentie van een voorziening voor we
duwen en wezen, de woningbouw voor
kinderrijke gezinnen?

Voor de vraag of de winst van de
WD bestendig zal zijn is volgens de
voorzitter van de K.V.P. van overwe
gende betekenis, hoe de socialisten in
de komende jaren zullen koersen.

Gaat de P.v.d.A. een poging doen de
pacifisten en de volgelingen van Sam de
Wolff en zijn Sociaal-Democratisch Cen
trum tevreden te stellen, dan zal de
WD haar nieuwe aanwinst niet spoe
dig zien teruglopen naar de P.v.d.A. Zal
men de moed hebben de uiterst linker
vleugel af te knippen, dan lijkt het zeer
goed mogelijk dat Oud zijn nieuwe winst
niet tot de blijvers mag rekenen.

Terwille van de duidelijkheid in de
politieke verhoudingen zou een tijdig op
stellen van een nieuw program door de
P.v.d.A. volgens mr. Van Doom te wen
sen zijn.

Het Tweede Kamerlid Smallenbroek
(A.R.) heeft de minister van binnen
landse zaken, bezitsvorming en publiek
rechtelijke bedrijfsorganisatie de vol
gende vragen schriftelijk gesteld:

1. Acht de minister het niet van be
lang, dat, in verband met de thans plot
seling naar voren gekomen ernstige
kritiek op de administratie en het be
leid van de Pensioenraad en mede ter
wille van de rust onder de ambtenaren
en de gepensioneerden en een mogelij
ke rechtvaardiging van het tot dusver
steeds gewaardeerde beleid van dit col
lege, een onderzoek door een daartoe
te benoemen commissie wordt ingesteld
naar die administratie en dat beleid?

2 Zo ja, is de minister dan voorts
bereid aan de Kamer mede te delen,
tot welke conclusies dit onderzoek heeft
geleid.

De Nederlandse Aardolie Maatschap
pij heeft meegedeeld dat zii een gas-
producent heeft verkregen op een gas-
laag, welke in het Schoonebeek-veld on
der de bekende olielaag werd aange
troffen.

Advertentie

Wurlitzer de koning
onder de electro-
nische orgels - een
Instrument met een
zeldzame klank
rijkdom.
Dé oplossing
voor kleine ker
ken.eenaanwinst
voor zaaien huis.
Een gelukkige combinatie
van traditie en moderne techniek.
Verkrijgbaar in vier uitvoeringen.

Raadhuisstraat 48-50 - Amsterdam
Schiedam je Vest 67 Rotterdam j

Advertentie

Behandeling met 20 jaar garantie
NED. RATIN MIJ. DEN HAAG

Koninginnegracht 135, telef. 633583
Geeft vrijbl. prijsopgave'

Op de Veldenseweg te Venlo is vrij-
aagmiddag tengevolge van een botsing
tussen twee auto's de 36-jarige verte
genwoordiger M. Veenhof uit Deventer
om net leven gekomen en zijn twee an
deren levensgevaarlijk gewond.
j °*}&eluk moet zjjn ontstaan, na
dat de door de heer V. bestuurde auto
uit een zijweg de Veldensewg op reed
en daar in aanraking kwam met een
auto bestuurd door de ongeveer 25-ja-
nge A.E., wonende te Heerlen. Een der
twee wagens is na de botsing verschei
dene malen over de kop geslagen en
tenslotte tegen de afrastering van een
kloostertuin gevlogen.

In het St.-Jansziekenhuis te Weert
is vrijdag het derde slachtoffer van de
explosie op de Budelse heide te'Weert,
de 31-jarige korporaal le klas Ch. W.
Burgemeestre uit Amsterdam, overle
den. Het slachtoffer, dat donderdagmid
dag bij een militaire oefening te
Weert, waarbij twee militairen op slag
werden gedood, levensgevaarlijk werd
gewond, was gehuwd en vader van vier
kinderen.

generaa' kapittel der paters
Montfortanen, dat momenteel in Rome
wordt gehouden, heeft voor het gene
ra! bestuur der congregatie de vol
gende'leden gekozen: pater C. M. Hei
ligers uit Nederland is, zoals reeds is
gemeld, de generale overste. Assisten
ten van de generale overste zijn de pa-
ters O. Lehorgue, (Frankrijk), B. Le-
Tlreur(I?nacia^' Gambari (Italië),
A. Welters (NederlandValkenburg),
M Genclrot (Frankrijk) en E. Vroemen
(Nederland Beek).

De procurator bij de H. Stoel en de
econoom generaal zullen uit deze groep
van assistenten worden aangewezen.

Naar verwacht wordt zal Z.H. de
Paus maandag, de feestdag van de
fi!5«.d®,r congregatie, Griguion de
Montfort, de paters kapitulanten in
audientte ontvangen.

Mgr. W. Mutsaerts zal zondag in de
kloosterkapel van de paters Assumptio-
nisten te Bergeijk de volgende H.H.
Wudingen toedienen: het H. Subdiaco
naat aan de fraters Felix van Haaren,
Hippolyte Sibum, Godfried Zuiker en
Eligius van der Sloot; het H. Priester
schap aan de frater Hubertus
Heusschen. Alle wijdingen z\jn van de
congregatie der paters Assumptionis-
ten.

De Koninklijke Papierfabrieken van
Gelder en Zonen tracht haar aandeel
in de papierindustrie op de Nederland
se markt te behouden. Papier zal er al
tijd wel worden gebruikt, al zal dit ver
bruik per kilo per hoofd bijtijden ver
anderen. Aldus deelde de directie mede
in de jaarvergadering. Desgevraagd zei-
de de directie voorts, dat de toestand
van het bedrijf thans niet slechter is
dan bij het verschijnen van het ver
slag. In ruwe trekken werd de verla
ging van de prijs van het krantenpa
pier goedgemaakt door de daling van
de grondstoffenprijzen. Wanneer ge
werkt kan worden met een volle be
zetting, is het bedrijf thans redelijk
lonend. Algemeen gesproken dienen pa
pierfabrieken continu-bedrijven te zijn
en is een werkweek van zeven dagen
een noodzakelijkheid.

Over Suriname zeide de directie, dat
daar door Van Gelder een proef wordt
genomen met de aanplant van pinus-
bomen, waarvan het hout wellicht tot
grondstof voor papier kan dienen. Wan
neer deze proef na vele jaren is ge
slaagd, kan pas van een project wor
den gesproken. Ten aanzien van de
Euromarkt werd gezegd, dat de nieu
we structurele vorm de papierindustrie
voor zeer grote problemen zal stellen.

Ten aanzien van het sluiten van de
cellulosefabrieken werd van aandeel-
houderszjjde opgemerkt of dit niet een
beetje overhaast was geschied. De fa
briek te Velsen zal niet worden ver
kocht, doch voor andere doeleinden,
o.a. opslag, worden gebruikt. De andere
fabriek is thans nog in bedrijf. Het pro
duceren van cellulose is niet meer ren
dabel wegens de grote concurrentie van
het buitenland. Daarbij komt nog, dat
Van Gelder een zeer omvangrijk be
drijf is en zich niet alleen gespeciali
seerd heeft op de produktie van cellulo
se. De verbouwing van de papiermachi
ne in Renkum is gereedgekomen en
is bedoeld voor fabricage van een goed
kope papiersoort.

De jaarstukken werden goedgekeurd.

Advertentie

(Van onze Romeinse correspondent)

anneer op 25 mei a.s. de verkie
zingen voor de Italiaanse ka
mer van afgevaardigden en de
senaat gehouden worden, zal het elec
toraat beslissen, of het land uit het
politieke slop kan komen, waarin het
door de stembusuitslagen van 1953 ge
raakte.

Hoe moeilijk de zaken er in Italië de
laatste vijf jaar voor gestaan hebben,
blijkt uit de toen geschapen parlemen
taire verhoudingen. De neofascisten be
zetten i procent der zetels, de monar
chisten, een zeer conservatieve groepe
ring, die minstens voor de helft op de
neofascisten trekt, 6 procent. De demo
cratische partijen, het zogenaamde cen
trum, haalden nauwelijks 51 procent,
waarvan de Democrazia Cristiana
41,5, de sociaaldemocraten 2,7 de libe
ralen 2,4 en de republikeinen 1 procent.
Het rode blok der communisten en Nen-
ni-socialisten bereikte de 37 procent.
Voor de vorming van een kamermeer
derheid vielen uiteraard extreem
rechts, extreem-links en hun medereizi
gers uit, zodat de centrumpartijen
maar moesten zien hoe zij zonder natte
voeten over de sloot kwamen. Voeg
daar nog de moeilijkheid bij, dat deze
partijen zowel onderling als binnen de
afzonderlijke organisaties dermate he
terogeen zijn, dat men met hen alleen
al een fulldress parlement kan vullen.

De situatie van 1953 is er in de af
gelopen legislatuur niet beter op ge
worden. Er zijn twee pogingen gedaan
om tot een hergroepering te komen,
beide mislukten. De nagestreefde een
heid der twee monarchistische partijen
met de neofascisten ging niet door. De
unificatie der socialisten tot een op de
democratie stoelende partij is niettegen
staande alle moeite heden verder dan
ooit van haar verwerkelijking af. Nen-
ni's partij keerde zelfs onlangs, na een
tijdelijke breuk met de communisten,
tèrug tot het oude verbond van gelijk
handelen. De monarchisten vielen uit
een in twee partijen, toen haar steriele
behoudzucht en haar hypernationalisme
Achille Lauro van Napels te veel werd
en hij zich afscheidde.

De eenheid binnen de partijen kreeg
heel wat butsen en deuken. Uit angst
voor een socialistische hereniging ver
schoof de liberale partij in versneld
tempo naar rechts. De linkervleugel
splitste zich af en vormde een zelfstan
dige groep, die der radicalen. In hun
jjver om Nenni de overgang van het
Kremlinkamp naar de Italiaanse demo
cratie zo gemakkelijk mogelijk te ma
ken helden republikeinen en radicalen
met hun laïcistische affekten soms ge
vaarlijk over naar links. Om Nenni ont
stond binnen de sociaaldemocratische
partij een conflict, dat eindigde met de
afzetting van de partijsecretaris Matte-
otti, die het opblazen van de resten der
centrumregering voorstond. Kort daar
op echter ging ook de leader Saragat
door de wind, hetgeen het einde van het
kabinet-Segni betekende en de begrafe
nis van de coalitie. Door de reeds ge
noemde verschuiving naar rechts van
de liberalen waren deze programma
tisch al met de sociaaldemocraten, de
republikeinen en de meerderheid der
Democrazia Cristiana in strijd geko
men. De christendemocratische partij,
die 's lands politieke spil is. rammel
de te vaak in haar scharnieren.

Alcide De Gasperi had in de eerste
parlementaire periode (1948-1953) de
eenheid in de „federatie", rijk aan
politieke tinten, weten te handhaven
en hij kon globaal de vrede met de
kleine democratische partners bewa
ren. Ook heeft hij in een land, dat
voor het overgrote deel katholiek is,
van zijn kant scherp de grenzen van
het politieke en het kerkelijke terrein
getrokken en geen voet gegeven
aan het onder de Latijnse volkeren zo
endemische anticlericalisme. De Gas-
peri's opvolger Fanfani heeft de grote
verdienste na 1953 de partij aan de
basis en als organisatie te hebben ver
nieuwd en stevig opgebouwd. Maar
het korps der leidende elementen, in
clusief de kamerfracties, heeft hij niet
meer in de and als voorheen De Gas
peri, en in het parlement bespeurt
men maar al te duidelijk en al te dik
wijls de divergerende opvattingen der
vleugels. Voorts heeft men niet kun
nen verhinderen, dat sinds een jaar of
twee het anticlericalisme weer sterk
toeneemt en door bepaalde groepen
gestreden wordt met zulk een affek-
tieve geladenheid en irrationele wrok,
dat een vergelijking met het racis
me zich onwillekeurig opdringt. In het
politieke vlak werkt dit als een breek
ijzer.

Het parlementaire bestel in Italië is
momenteel dus muurvast komen te zit
ten. Terwijl resumerende rechts
de nuanceringen lopen van totalitaris
me via de geleide democratie naar de
paternalistische en links Moskou weer
nieuwe triomfen viert, ir de democra
tische concentratie zeer verdeeld. Be
zwaarlijk is ook dat er in dit centrum
niet een zeker evenwicht van krachten
bestaat. De Democrazia Cristiana heeft

eerlijk haar best gedaan de drie klein
tjes niet dood te drukken, maar natuur
noodzakelijk domineert deze kolos bij
zonder. Dit euvel zal ook de nieuwe
kieswet niet kunnen verhelpen, al krij
gen door een verder doorgevoerde pro
portionaliteit en de landelijke verbin
ding der kandidatenlijsten de kleine
partijen nu het volle pond en wordt de
groten het meevallertje der restzetels
grotendeels ontnomen. Wat in Italië
ontbreekt is het democratisch alterna
tief, het vrije spel van oppositie en keu
ze. De brede schare, die met haar stem-
mengewicht nu eenmaal de zoden aan
de dijk zet, wordt slechts aangesproken
door de twee groten, de Democrazia
Cristiana als „katholieke partij" ge
steund door ie katholieke organisaties
en door de sociaalcommunisten. Is
deze massa ontevreden over het gevoer
de beleid en wil men daaraan uiting ge
ven, dan komt zij onherroepelijk terecht
bij extreem-links. Deze overgang is ge
makkelijker dan men denkt. Immers
het eenvoudige volk is politiek 2eer on
geschoold en een handige staatsman
als Nenni maakt met zijn slagzinnen
hiervan juist gebruik: „de socialisten
sleutelpartij" is deze keer zijn slogan,
en hij suggereert dat hij de oplossing
biedt voor hen die noch de Democrazia
Cristiana noch de communisten willen
steunen. Reeds in 1953 had hij met zijn
„socialistisch alternatief", wat zo onge
veer op hetzelfde neerkomt als „de
sleutelpartij" van 1958, groot succes.

Hoe hachelijk de gehele politieke lig
ging is, blijkt wel hieruit, dat, wanneer
de sociaalcommunisten (thans 37 pet)
er nog enkele percentages bij zouden
winnen, dit blok niet meer uit de rege
ring te honden is. En nog steeds is
hun gedragsregel: dal govemo al po-
tera, via de regering naar de macht.
Een gelijke toename van beide oppo
santen, en dit ten koste van de kleine
partijen, tendeert op den duur onher
roepelijk naar dictatoriale pogingen.
Van de kant der sociaalcommunisten
is dit voorop gezet; de democratie zou
er in laatste Instantie toe gedwongen
kunnen worden, wanneer het erom zou
gaan het land te behoeden voor het lot
van een satellietstaat. Maar ook bij de
ze operatie zou de patiënt kunnen suc-
comberen, in een burgeroorlog bijvoor
beeld. De komende verkiezingen zjjn
niet slechts voor Italië van belang en
het is ook niet Klein-Europa alleen,
dat de ontwikkeling met spanning gade
slaat.

■s

Communistische verkiezingspropaganda
op de Piazza Colonna in het centrum van
Rome. Op 25 mei worden in Italië par
lementsverkiezingen gehouden

BONN, hedenmorgen.

(Van onze correspondent in Bonn)

De eerste waarnemende premier der
Sovjet-Unie, Anastas Mikoyan, heeft
gisterenmiddag op het Westduitse mi
nisterie van buitenlandse zaken namens
zijn regering zijn handtekening gezet
onder de handels- en consulaire verdra
gen, die in de loop van maanden van
moeizame onderhandelingen in het
Spirodonovska-paleis In Moskou werden
gesloten. Over de repatriëring van
Duitse burgers uit Kusland bestaat geen
schriftelijk akkoord. De Kussen deden
hieromtrent alleen mondelinge toezeg
gingen, die zjj inmiddels zijn begonnen
in te lossen. Voor de Bondsrepubliek
ondertekende de minister van buiten
landse zaken, dr. Von Brentano. Hoog
gestemde redevoeringen werden by die
gelegenheid gewisseld. Mikoyan liet de
zijne door zijn tolk in het Duits voorle
zen, zonder hem zelf te hebben uitge
sproken, opdat zo zeide hij „ieder
een in de zaal gelijk zou kunnen ver
staan, wat ik wil zeggen". Hetgeen een
homerisch gelach ontketende.

Inmiddels is gebleken, dat het ont
vangst-protocol op het laatste ogenblik
moest worden gewijzigd, omdat de
mannen van de Russische geheime
dienst die de delegatie uit Moskou voor
uit waren gereisd, het niet wenselijk
achtten Mikoyan c.s. langs de „Auto
bahn" van het Frankfurtse vliegveld
naar Bonn te laten vervoeren. Er werd
dus een speciale trein ingelegd, die om
een uur in Bonn aankwam, waar even
eens uitgebreide voorzorgsmaatregelen
waren genomen. Op het station kregen
journalisten ruzie met de zgn. „Bahn-
polizei" een bewakingsdienst van
de Duitse staatsspoorwegen die hen
in hun werk belemmerde en de toe-
gang tot het afgezette eerste perron
weigerde. Een journalist werd „abge-
fuhrt Dit incident zal nog een parle
mentair naspel krijgen: alle Bondsdag-
fracties willen van de minister van ver-

Toen de speciale trein reeds op
weg was naar Bonn, bemerkten Mi
koyan en Semjonov gisteren dat zij
in Frankfurt hun vulpennen waarmee
zij 's middags de Duits-Russische
overeenkomsten zouden tekenen, ver
geten hadden, aldus bericht A.F.P.
De kostbare vulpennen werden door
de minister van economische zaken
van Hessen in het Russische vliegtuig
gevonden en door een chauffeur van
de regering van Hessen nog voor

de ondertekeningsplechtigheid in
Bonn afgeleverd.

De „Cour des Comptes". de
Franse Rekenkamer, heeft zich
dezer dagen op weinig welge-
valiige wijze uitgelaten over
liet financiële beheer bij de
Franse omroep. Men zei rond-
int dat de omroep niet, zoals
steeds beweerd wordt, over on
voldoende middelen beschikt,
maar dat met die middelen
nogal vreemd wordt omge
sprongen. Er is met name veel
te weinig controle op de uitga
ven; vooral bij investeringen
weet men tevoren niet waar
men zal eindigen. Ook trekt de
Cour des Comptes van leer
tegen de al te hoge honoraria.
Er zijn te veel lieden dié
350.000 francs en meer ver
dienen (ongeveer 350C per
maand dus). Ook vindt men
het nogal vreemd dat de vrou
wen en andere familieleden
van deze hooggehonoreerde
personen steeds belast wor
den met de „bewerking" van
hoorspele. en draaiboeken,
werkzaamheden waarvan de
noodzaak nooit is aangetoond.
Intussen geeft men toe dat al
deze misstanden vooral onder
de vorige directie voorkwa
men en dat onder de leiding
van de tegenwoordige direc
teur, de heer Delaunay, beter
en zuiniger wordt gewerkt.

In de Kamer zjjn er ook
nogal wat scherpe woorden ge
wijd aan de toestanden bij de
R.T.F. De staatssecretaris

voor Voorlichting trachtte de
gemoederen te kalmeren. Hjj
zei dat van de 14.000 me
dewerkers van de Franse om
roep er slechts 18 een bedrag
van 350.000 francs per
maand verdienen. Twee ver
dienen een half miljoen
francs. Daarnaast moest men
vooral niet vergeten dat de
Franse omroep zware concur
rentie ondervindt van de com
merciële zenders aan de rand
van het land, met name van
Luxemburg. Men zal dus vaak
aan bepaalde krachten dusda
nige salarissen moeten betalen
dat zjj niet bij de commercie
g«an werken.

Het is een onweerlegbaar
feit dat de Franse omroep, èn
wat de radio èn wat de televi
sie betreft, tot de beste van de
wereld behoort. Misschien ook
wel doordat men zoveel weer
standen moet overwinnen,
want beide media zijn in
Frankrijk helemaal niet zo
populair als in de andere lan
den. Maar waar men in andere
landen om zit te springen,
heeft men in Frankrijk in
overvloed: talent. En inder
daad vormen de commerciële
zenders Luxemburg. Europa I
en Monte Carlo een grote be
dreiging voor de Franse om
roep. Niet zozeer omdat de
programma's van deze zenders
zouden uitmunten - het tegen
deel is het geval - maar de

reclameuitzendingen bevatten
veel attracties als wedstrijden
en prijsvragen.

Nu heeft de heer Delaunay
het mes gezet in veel begrotin
gen van radio en van televisie.
Met name op de montagekos-
ten van televisiespelen wordt
de helft bezuinigd. Bij de ra
dio heeft men de programma's
vereenvoudigd. De nieuwe zen
derindeling, France I, II
en III, waarover wij onlangs
schreven, is een sccces. Voor
al het nachtprogramma van
France III blijkt aan een zeer
grote behoefte te voldoen.
Maar men heeft de heer De
launay eigenlijk een onmoge
lijke taak gegeven om ener
zijds te bezuinigen en met een
sluitende begroting te werken,
en anderzijds meer taken op
zich te nemen en de concur
rentie van de reclamezenders
te bestrijden.

Er gaan dan ook in Frank
rijk veel stemmen op die zeg
gen dat de omroep alleen goed
en voldoende gefinancierd kan
worden wanneer men reclame
in gaat voeren. Er is nog iets
anders. Geregeld krijgen de
grote overheidsbedrijven gele
genheid zich voor radio en te
levisie te uiten. Vooral de
spoorwegen, de Air France, de
aluminium- en petroleumbe
drijven maken hiervan graag
en veel gebruik. Daar wordt
natuurlijk op de een of andere
wijze voor betaald. Waarom, zo
vragen velen zich af, de Staats

bedrijven wel en anderen niet?

Intussen is de televisiezen
der van Monte Carlo, Télé
Monte Carlo, na eindeloze on
derhandelingen voor ruim
1.500.000 aan de Franse staat
verkocht. Op het gebied van
de televisie dus een concurrent
minder. De R.T.F. gaat de
zender gebruiken om de kijkers
aan de Rivièra beter te bedie
nen.

In het debat over het al dan
niet toelaatbare van het verto
nen van operaties voor de TV,
heeft zich een nieuwe stem la
ten horen. Tijdens de 75e bij
eenkomst van het Deutsche
Gesellschaft für Chirurgie,
waarbij in München 2500 art
sen uit 17 landen aanwezig wa
ren, heeft de voorzitter prof.
Bauer uit Heidelberg derge
lijke uitzendingen scherp ver
oordeeld. „Onderzoekingswerk
en Jupiterlampen verdragen
elkaar niet. Bij de deur
van de operatiezaal begint het
heiligdom van de chirurg.
Waar het gaat om mensenle
vens is geen plaats voor de
sensatiezucht van de massa",
aldus zeer duidelijk prof.
Bauer.

Van 11 mei tot 4 juli zal het
Philadelphia Orkest een zeer
grote tournee door Europa ma

ken. Van enige concerten in
ons land zullen radio-uitzendin
gen gegeven worden en het is
vrijwel zeker dat het orkest in
Brussel ook voor de televisie
komt.

Het vermaarde ensemble uit
'de rijke stad Philadelphia be
staat thans 58 jaar. Het stond
bij de oprichting onder leiding
van Fritz Scheel, een dirigent
uit Lübeck. Het orkest be
stond toen uit 80 musici, die
vrijwel allen Eurcpese namen
droegen. Evenals bij het orkest
van New York zijn het deze
muzikale emigranten die de
basis legden voor de
thans formidabele muziekcul
tuur in de Verenigde Staten,
waar niet minder dan 150 sym-
phonieorkesten zjjn. In al die
orkesten komt bijv. de naam
Gusikoff voor. Overgrootvader
Gusikoff was een emigrant uit
Rusland en eerste violist in
Philadelphia.

Na de dood van Scheel
leidde Carl Pohlig gedurende
vijf jaar het orkest. Daarna
begon een zeer spectaculaire
periode, de tijd n.l. dat Leo
pold Stokowski het ensemble
wereidberoemd maakte. Het
Philadelphia Orkest was het
eerste ensemble dat voor de
grammofoon speelde. Reeds in
1917 werden de eerste opna
men gemaakt. Door de ontel
bare opnamen onder Stokowski
is het ensemble vermaard ge
worden. Kon men het met de
opvattingen van deze nogal

opvallende dirigent vaak niet
eens zijn, dat hij een schitte
rend gezelschap muzikanten bij
elkaar had zal nooit iemand
betwisten.

De huidige leider van het or
kest kennen wij hier goed van
zijn vele concerten met het
Concertgebouworkest: Eugen
Ormandy. Hij is Hongaar van
geboorte en als violist leerling
van de vermaarde virtuoos
Hubay. Toen hij 17 jaar was,
had hij alle examens achter de
rug. In 1931 viel hij onverwacht
in voor de ziek geworden Tos-
canini. Men verklaarde hem
voor gek, een dergelijk groot
man te willen remplaceren.
Maar hij sloeg er zich zeer
goed doorheen en zo begon zijn
carrière als dirigent.

Het eerste concert dat
Eduard van Beinum, nu zeer
populair in de Verenigde Sta
ten, over de oceaan gaf, was
met het Philadelphia Orkest.
Hjj nam een Brucknersympho-
nie in het programma op. Men
wees hem er op dat Ameri
kaanse orkesten nooit Bruck
ner spelen en dat het Ameri
kaanse publiek niet op een
vierde grote „B" gesteld is.
Van Beinum zei rustig: „Of ze
ervan houden of niet, ik speel
Bruckner in Philadelphia Het
is een welhaast sensationeel
succes geworden. En van Bei
num kon geen woorden vmden
voor het orkest, dat voor
eerst Bruckner gespeeld
en hoe

het
had

keer een uiteenzetting hebben over het
gedrag van z;in „Bahnpolizei". De grote
menigte, die buiten het stationsgebouw
wachtte en door honderden politie-agen-
ten op een afstand werd gehouden hield
zich rustig en toonde voor de 22 Rus-
sen, een delegatie van twaalf man, plus
tolken detectives en journalisten, niet
meer belangstelling dan zjj anders voor
hoge gasten aan de dag plegen te leg
gen. Mikoyan is bovendien niet op
„staatsbezoek".

Dit bleek o.m. uit de afwezigheid
van een militaire erewacht en een mu
ziekkorps om de volksliederen te spe
len.

Tijdens de treinreis van Frankfurt
naar Bonn praatten Mikoyan en Von
Brentano letterlijk over de koetjes en
kalfjes in het voorbijtrekkende land
schap. Mikoyan toonde veel belangstel
ling voor de wijnbouw en prees de inten
siviteit van de bebouwing der Duitse
landerijen. Om beter te kunnen zien
kneep hij af en toe zijn lorgnet op de
neus. Over politiek werd niet gespro
ken. Dit onderwerp is gereserveerd voor
het onderhoud, dat Mikoyan vandaag
zal hebben met bondskanselier dr. Ade
nauer in de bondskanselarij, aan de
ingang waarvan dan voor de eerste
maai in de geschiedenis der Bondsre
publiek de Russische vlag met hamer
en sikkel zal worden gehesen. Mikoyan
heeft vandaag voorts een onderhoud
met de vice-kanselier en minister van
economische zaken, prof. Erhard, die
morgen zijn begeleider naar Hannover
is, waar Mikoyan de opening van do
industriebeurs zal bijwonen. De spe
ciale trein zal door het Roergebied wor
den geleid, waaraan Mikoyan
'n uitgebreider bezoek had wille
gen. Zijn programma is echter is echter
dermate vol, dat daarvoor ge"" -1

Dit is de Duitsers niet °nwelfcom Zij
hebben in feite alles gedaan r™ gebied
hinderen, dat Mikoyan het Roergehieu

zou intrekken.

Zijnerzijds wist h<j te
«int hii een boottoent op
Bonn naar Assmannshausen zou moe
ten maken.

H„r rpeering woont Mikoyan

YS Jn defegaüf in hotel Königshof.
ne voor hem gereserveerde suite zal
prfiter leeg blijven, want hij heeft er de

„„to.lr aan gegeven gedurende zijn
Bonns verbl«f b« zijn vriend de Kus-
fjsche ambassadeur Smirnoff m Ro-
landseck te wonen.

Dp serie ontvangsten is gisteravond
u „Ünmpt een door Von Brentano
beg0nH„HP^ receptie in de „Redoute"
üfWad Godesberg, gevolgd door een
diner op het Petersberg, in Koningswm-
ter Vanavond heeft ambassadeur Smir-
noff 1000 gasten uitgenodigd op een re-
ceotie die eveneens in de „Redoute
ral worden gehouden. Morgenavond
heeft de premier van Nedersaksen,
Hetnrich HeUWege, een receptie m
Hannover. In de nacht van zondag op
maandag reizen de Russen per speciale
treinvan Hannover naar Stuttgart om

de Daimler-Benz-fabrieken te bezich-

tigenT Vandaar gaan zij naar Frank-
Kirt waar het „Tupolov" straalvlieg
tuig hen maandagmiddag dan weer af
haalt om hen naar Moskou terug te
brengen.

verhinderen,

de Rijn van