Verkiezingen
onbarmhartig
hebben de doorbraak
in haar hemd gezet
V
Beleid der fractie in
een no
tedop
I"
Nog de tijd
Rallye
Bagdad
PROF. ROMME OP DE PARTIJRAAD DER K.V.P.
Alleen samenwerking met de socialisten als
gij aan de bezitsvorming meewerken
J?***#,
Een jaar gevangenisstraf tegen
directeur van fabriek van
onderdelen geëist
Officier: Een hele groep mensen
in het verderf
A.R.-houding t.a.v. de staat
voor de K.Y.P. te negatief
Kinderen brengen bloemen
hulde in Lourdes
Joan Collette
overleden
Bekend glazenier
en wandschilder
13-jarige jongen
krijgt postzegels
van H. Vader
Ia 4
Malversaties bij werk voor Fokker
Verdediger vraagt
vrijspraak
Partijraad K.V.P.
Belastingen
Bestedingsbeperking
Huurpolitiek
Werkloosheid
De P.B.O.
S°'£m' irSstï' IwS Landbouwproblemen
Huub Larosch
nationaal voorzitter
K.A.J.
Occarino ontvreemd
uit Haags museum
Vrouwelijke politie
ambtenaren te
Groningen bijeen
naar
MAANDAG 28 APRIL 1958
PAGINA
Hl
jS'r>&shT. ï,w£",\«ï! h.„. d, heer T. de
Hij wil nu Khroesjtsjev,
Eisenhower en Koning
Paul schrijven
Ontvangst ten stadhuize
door AGATHA CHRISTIE
geloof ik, nog iemand uit Bagdad, die ikzo
niet heb ontmoet. Ik kan niet meer op zyn naam
(Van
n Onze parlementaire redacteur)
So'cjaf: VraaSi of samenwerking met de
spitst Su nog m°selijk zal blijven,
'aat *oe °P de bezitsvorming. Men
Vree» v °p dit punt bissen hoop en
ciën l mSeren. De minister van finan-
dpfi- eeft er zich op een N.V.V.-verga-
ieder^ positief vóór verklaard, dat
pe) jp,tl veronderstelde dat hij de knup-
Je l socialistisch hoenderhok wierp.
v°lsla tijd maakt hij echter weer
hij pij ,Pn ontwijkende opmerkingen. Wat
in k 'doet is ook eens een knuppeltje
teiripIJhoenderhok van zijn eigen depar-
Paala werPen." Met deze woorden be-
tliraai t'ro'- Romme zaterdag in de Par-
2ijn j van de K.V.P. de houding van
v°eAractie tegenover het kabinet. Hij
bienw eïaan t°e> dat de pry's voor sa-
dat vfcking met de socialisten zal zijn,
'ijk» aan niet meer dan een geleide-
cop. °ntwikkeling van de bezitsvorming
"tana nieewerken. „Maar voor stil-
s'oot Voe' helemaal niets", zo be-
l]f,n spreker dit deel van zijn betoog,
bij l spontaan applaus bewees, dat hij
richt- ''ader van de partij, dat uit alle
°p ''ogen naar Utrecht was gekomen,
Q®lt punt weerklank had gevonden.
H„ver de verkiezingsuitslag zei prof.
t' nt Ö1P' dat 7'j een „onbarmhartige
ht "instelling is geworden van de door-
Ver®* in haar hemd". Voor ons geen
jjAassing, zo merkte de katholieke
(ppl 'c'cider op. Wel, dat men het scha
af 'e geval nog tracht te verhullen door
op liberaal hemd overheen te gooi-
(i|i '°e P.v.d.A. heeft getracht zich er-
al' I6 redden door het voor te stellen,
»t de aanwas van de V.V.D. in wezen
Z0. van doorbraakstemmen afkomstig
van z.''n- Red.) Hij vond dit menselijk
i^elon socialisten, maar ook wat roe
de s' Men zou deze overlopers beter
bare bsequenties van hun keuze (open
voor j?c"°ol bewieroken als de beste
houden"1 ónderen!) voor ogen kunnen
beralen' a'sniede de wijze waarop de li-
zien als doorbraak van de P.v.d.A.
blaar ,j b°'itiek[ opportunisme, om toch
inppv. !e drie socialistische werkge
len PPpn bij elkaar te kunnen hou-
wVlY' Romme zag de grootste schok
te, "ie de verkiezingsuitslag heeft
gebracht in de groeikracht die de
socialisten ontdekt hebben in het stekje
•an de Sociaal Pacifistische Partij in
«un gelederen. Hij zag in het verzoek
»an de partij van Sam de Wolf om met
P.v.d.A. samen te doen een soort
Politieke galgenhumor „laten we sam
•am doen
.Spreker herinnerde aan de verkla
ring die Oud na de verkiezingen heeft
gedaan: „Als wij kunnen, zullen we
meeregeren en dan niet als gevelver
siering la Stikker", maar diepte ook
bit de kabinetsformatie van 1956 het
liberale verlangen op naar een kabi
net onder socialistische signatuur met
liberalen, maar zonder katholieken.
•■Het komt mij voor dat Oud thans
weer niet zonder hoop is dat het die
kant op gaat". Ook vergat prof. Rom-
P?e niet uit Ouds reacties op de ver-
Kiezingen te citeren, dat de invloed
Ian, de katholieken in België „hét
grote gevaar voor de vrijheid zou
2i)n.
Kring Amsterdam, die het pro-
V» hl van het steeds meer hanteren
j,ajl het „onaanvaardbaar" door het
Jjlidige kabinet schriftelijk had voorbe-
r®id, heeft in deze rede uitvoerig ant
woord gekregen.
Prof. Romme zag in, dat wat Amster
dam had gesteld de publieke opinie goed
weergaf en wees erop, dat de bezwaren
tegen dit stellen van de „vertrouwens
kwestie" thans ook bij de A.R. leven.
Sinds October 1956 heeft het kabinet in
de Tweede Kamer negen maal het „on
aanvaardbaar" laten horenvoor een zo
ernstig woord een aanzienlijk getal. Het
heeft echter alleen dictatoriale beteke
nis, wanneer de regering daaraan ook
een regeringscrisis verbindt. Dat is van
de negen in vijf gevallen zo geweest.
Een daarvan had betrekking op de huur
wet, waarin de regering volgens prof.
Romme het gelijk aan haar zijde had.
De vier andere op de bestedingsbeper
king en de landbouwpolitiek. Prof Rom
me stelde tegenover deze punten, waar
in de Kamer is geweken echter ook de
amendementen bij de huurwet zeven,
bij de bestedingsbeperking zes plus nog
zes moties waarvan de meeste zijn
aangenomen en uitgevoerd. Het geheel
overziende kwam hij tot de conclusie,
dat de mening alsof de politiek hierdoor
zou zijn „doodgemaakt" niet op feiten
(Van onze parlementaire redacteur)
Verscheidene leden van de KVP-
fractis hebben op de Partijraad deel
genomen aan de verantwoording voor dig ls-
het beleid der fractie. Hieronder volgt
een globaal overzicht van de betogen
en de conclusies:
bindende verordeningen vast te stel
len, terwijl de representativiteit van
werkgevers en -nemers niet eenvou-
Het verzoek van de Kring Rotterdam
om het vraagstuk van de loon- en
inkomstenbelasting van ongehuwden
De heer W Peters betooede in aan de orde te stellen iS ingewilligd-
°°S -Li Er zal een partij commissie worden
ingesteld, die hierover rapport zal
uitbrengen.
antwoord op de schriftelijke stuk
ken over bestedingsbeperking en
Werkloosheid van de Kring Amster
dam, dat de bestedingsbeperking er
mede toe zal leiden, dat de bezits
vorming meer en meer gestalte gaat
krijgen. Wij hebben echter nog een
lange weg voor ons. Hij zag naast
de jeugdspaarwet en de spaarrege
ling voor ambtenaren ook de moge-
De heer Andriessen heeft een uit
eenzetting gegeven van de stand van
zaken m.b.t. de huurpolitiek. Hij
V W1 Cl 111 KJ L V— liUZ V- AA V* V/1» «11 KJ g i
lijkheid van uitbreiding der fiscale gmg ervan uit. dat wij ons^met ver-
voorzieningen voor het bouwsparen
tot andere spaarfondsen.
trouwd moeten maken met de ver
wachting van nieuwe algemene huur-
T7 ronden. Veeleer zoif>men het kunnen
lrYo s vrof.9 Jn ni verstaan. wanneer huurverhoging in
Ionen, en nationaal inkten op de de toekomst worden gekop|eid
Plaats rust maken niet een ernstige aan het woon rief nieuwe
°P YJU P li rwil l huurverhoging moet eerst dan aan de
oeleid zodanig te ontwikkelendat orde worderf eesteld wanneer de
ook dit op bezitsvorming economische situatie dat zal toestaan.
Horden. (Men zou het loonbeleid Thans is dit in ver®and met de vele
20 kunnen inrichten, dat een deel offers die do£)r d bestedingsbeper-
van eventuele loonsverhogingen k;n£, _JL_
ean besparingen en investeringen hetggevll gebracht ZIjn' zeker nlet
Hordt besteed. Op die manier wor
den zeer reële mogelijkheden ge-
schapen voor het deelnemen van
Werknemers in de produktiemidde-
len).
De conclusie van de Kring Am-
.erdam, de beperking van de
De heer Andriessen kon zich niet
verenigen met de visie van de heer
Kousenmaker, dat het werkloosheids
vraagstuk niet te zwaar moet wor-
VlddgötUA UtCt te Z.
eonsumpüeve uitgaven met door den opgevat, nu het nog slechts gaat
vrijs- en belastingverhogingen, maar om een totaal van 130.000. Met grote
«oor besparingen, werd als juist nadruk herhaal ik hier, aldus deze
/*end. Gewezen werd nog op het j_z. _z.
.clang van
Gestie.
gezond geld bij deze
spreker namens de fractie, dat het
cijfer van 3 pet. als „magisch cijfer"
niet zonder meer aanvaardbaar is.
Veel hangt af van de samenstelling
van de werkloosheid per bedrijfstak
en de geografische spreiding. Hierbij
werd spr. gesteund door de partij-
v De heer Th. Koersen heeft op j
•erzoek van de kring Utrecht een penningmeester, de heer P. Alberts,
"eenzetting gegeven van de vraag- burgemeester van St. Willebrord,
Ukken welke een spoedige realisatie die erop wees, dat in zijn gemeen-
'an de pbo in de weg staan. Hij (e thans een op de drie werknemers
™ees erop, dat de wet op de bedrijfs- werkloos is. Men is daar reeds van
rfSanisatie niet meer is dan een het levensminium van 50.— per
raamwet, en dat niet de overheid week naar de paradijselijke toestand
h aa5 de maatschappij deze wet in- van sociale bijstand afgedaald
°Ud moet geven. Dit neemt niet De heer Andriessen wees met nadruk
WeYda' °°k de regering mee moet 0°k op het immateriële leed van
rken. Daar waar een taak voor de werkloosheid.
produktschap ligt, moet de re- T 1
nS gevonden. Jong geantwoord op zijn vragen om-
r.p trent de nadelen voor onze nationale
heel all?ering van de p b o ligt ge- economie van de verwaarlozing van
Daaro sfeer van het overleg- het landbouwapparaat door de te
maat?1? ls het nod'g. dat ook de hoge pachten. Hij was van oordeel,
om tl appfhjhe organisaties weten dat na de jongste pachtprijsverho-
moeiHivu akelen- Dat er nog zoveel ging tegen deze prijzen niet meer
te intW® Zljn' vooral bij de gro- zoveel is in te brengen. Hij wees
m116' om^ voor een ^eef 00^ °P de hoofdoorzaak ^an de moeilijk-
autonö™11 tegenop ziet dat er heden: de ontwrichting op de we-
nome macht wordt gegeven om reldmarkt.
gegrond en schromelijk overdreven is.
Wel gaf hij Amsterdam gelijk dat er
een teveel aan „onaanvaardbaars" is
ontstaan en dat dit een ernstige zaak
is.
Bij de replieken heeft prof. Romme
mr. Siegman, die namens de Kring Am
sterdam sprak geantwoord, dat hij in
verband met de ontwikkeling van het
staatsrecht op dit punt voorstander zou
zijn van een behoorlijk voorbereid debat
over de onaanvaardbaar-verklaringen
en hun consequenties. Het zou verstan
dig zijn, wanneer daaraan ook deskundi
gen zouden deelnemen die ervaring heb
ben op dit punt, welke teruggaat tot
voor de oorlog. Hij noemde hooglera
ren als prof. Donner, prof Van den
Bergh, prof Oud en prof. Duynstee. Wat
de praktijk voor de oorlog betreft, her
innerde proï. Romme zich, dat men
hem ook toen op de gevolgen van een
bepaalde houding in soortgelijke situa
ties had gewezen. „Er kan een verband
bestaan tussen de onaanvaardbaarver
klaring op een bepaald moment en de
situatie waarmede de Kamer met be
trekking daarop zit met het kabinet."
Bij de replieken werd gevraagd, waar
om in de Eerste Kamer wel en in de
Tweede Kamer niet tegen het herhaald
stellen van deze vertrouwenskwestie is
geopponeerd. Prof. Romme verwees
naar de dreigementen die hij heeft ge
uit bij de algemene beschouwingen in
november van het vorig jaar. Omtrent
het protest van mr. Kropman in de
Eerste Kamer in maart jl„ waarop
men hem wees, wist hij te weinig de
tails om dit in de discussie te kunnen
betrekken.
Wat de samenwerking met de protes
tants-christelijke partijen betreft, was
prof. Romme het van harte eens met
de verklaring van dr. Berghuis, voor
zitter van de A.R., dat een versterken
van ae protestants-christelijke positie
geen antipapisme is en de verhouding
tot de K.V.P. eerder vergemakkelijkt.
Merkwaardig was echter, dat prof. Rom
me in de omschrijving van zijn sociaal-
economisch program nogal opvallend
afweek van wat dr. Berghuis de vorige
week het A.R.-kader had voorgehouden.
Laatstgenoemde had gezegd, dat de
A.R. thans een meer bewust streven
voorstaat naar vrijmaking van het le
ven van de staat en dat de socialisten
daaraan krachtens hun uitgangspunten
niet zouden kunnen meedoen.
Prof. Romme vond deze koersbepa
ling onvoldoende, omdat zij zich tot een
negatieve houding beperkt. Willen we
niet in de fuik terecht komen die men
ons stelt door alle Nederlanders op te
delen in socialisten of liberalen, dan
moet er nog iets meer in die koersbe
paling komen te staan dan dat meer
verantwoordelijkheidsgevoel moet wor
den aangekweekt. Men moet dan ook
naar voren brengen, dat de burgers
mede verantwoordelijkheid voor el
kaar hebben te dragen, niet alleen in
het bedrijfsleven, maar ook in andere
maatschappelijke groeperingen. De te
genstellingen zullen dan kunnen ver
dwijnen en het inzicht groeit, dat de
belangen evenwijdig lopen en niet te
gengesteld.
Prof. Romme wilde voorlopig afwach
ten of de socialisten deze koers zou
den kunnen volgen. Hij zou het in hoge
mate betreuren als dat niet zou kunnen.
Immers, alleen wanneer dergelijke grote
groeperingen in de maatschappij daar
toe bereid zijn, kan het ooit zover ko
men. Het gaat hier zeker niet om een
aangelegenheid van de staat, maar van
de burgers zelf.
Liquidatie van de medeverantwoor
delijkheid vas. de socialisten voor de re
gering kwam hem dan ook op dit ogen
blik onverstandig voor. In dit verband
zei de fractievoorzitter van de K.V.P.,
dat hij bereid was een prijs te betalen
voor de samenwerking met de socialis
ten: zij krijgen van hem de tijd om ge
leidelijk in zijn streven in te groeien.
Maar ten aanzien van de bezitsvorming
moest hij de zaken in zoverre scherp
stellen, dat stilstand een te hoge prijs
zou zijn. In dit verband noemde hij als
grens der ontwikkeling de komst van
een nieuw kabinet in 1960. Hij voor
spelde echter ook dat hij er bij de
behandeling van de begroting op terug
zal komen.
Het slot van zjjn rede was gewijd
aan de eenwording van Europa en de
taak welke de politieke partijen daarbij
moeten vervullen. Het gaat er thans om
de volksinvloed zo hoog mogelijk op te
voeren, vooral nu de politieke vormge
ving nog niet is afgerond. Het zal nodig
zijn met de macht van de nationale parie
met de macht van de nationale parle
menten voorlopig op te vullen wat hier
aan bij de internationale parlementen
nog ontbreekt. (Verantwoordelijke uit
voerende macht als tegenspeler, recht
streekse verkiezingen enz.) De politieke
partijen mogen bedenken, zo besloot hij,
dat het Europees parlement gelijk een
Jozef is voorbestemd als jongste -an
de broederen de eerste en machtigste
onder hen te worden.
Tijdens de vergadering. Van rechts naar
links prof. Romme. mr. v. Doorn en
dr. Albering.
Tijdens de slotvergadering van de
nationale raad van de K.A.J., die zon
dagmorgen in Huize Bergen te Vught
is gehouden, hebben de afgevaardigden
met nagenoeg algemene stemmen Huub
Larosch uit Born tot nationaal voor
zitter gekozen, in welke hoedanigheid
hij Gerard van Bakel uit Eindhoven
opvolgt. Huub Larosch was tot nu toe
secretaris in het Verbondsbestuur. Een
daverende ovatie was het antwoord van
de vergadering op de uitslag van deze
verkiezing.
(Van onze Haagse redactie)
Uit de collectie exotische muziek
instrumenten van de muziekafdeling in
het gemeentemuseum in Den Haag is
een occarino ontvreemd. Het betreft
hier een instrument met vier vinger
gaten, dat uit aardewerk is vervaar
digd in de vorm van een dier. Het is
afkomstig uit Costa Rica. De occarino
was in een der zalen aan de muur be
vestigd. De politie heeft de zaak in
onderzoek.
De officie' van justitie bij de recht
bank te 's-Gravenhage heeft zaterdag
een gevangenisstraf van een jaar ge-
eist tegen de directeur-eigenaar van de
N.V. „Starlift" en de N.V. Hydraulic
Holland. De officier achtte bewezen,
dat verdachte zich schuldig heeft ge
maakt aan uitlokking van valsheid in
geschrifte door drie zijner employe's,
alsook aan oplichting van de afdeling
van de Fokker vliegtuigfabriek te Dor
drecht, waartoe hij een employé van
deze fabriek zou hebben omgekocht.
De officier betoogde, dat er voor ver
dachte geen verzachtende omstandighe
den kunnen gelden: „Hjj heeft op schan
delijke wijze een hele groep mensen an
derhalf jaar lang mee in het verderf ge
sleept, alles om zijn eigen schraapzucht
maar te bevredigen. Verdachte compro
mitteerde de gehele Nederlandse indus
trie en bewees zijn vakgenoten daar
mee een zeer slechte dienst, aldus de
officier, die van mening zei te zjjn, dat
de maatschappij tot taak heeft strenge
straffen op te leggen aan knoeiers, die
ondanks alle overheidsmaatregelen
toch kans zien om hun praktijken bot
te vieren ten nadele van de belasting
betalers.
>e verdediger vroeg vrijspraak,
omdat verdachte naar zijn mening
zich aan geen enkel strafbaar feit
heeft schuldig gemaakt. Hjj zei, dat
de kwestie tussen de N.V. „Starlift"
en de Fokkerfabriek geheel in de ci
vielrechtelijke sfeer thuishoort.
In zjjn requisitoir, dat precies een uur
in beslag nam, beschreef de officier
uitvoerig hoe naar zjjn mening de ver
dachte opzettelijk twee boekhouders en
de bedrijfsleider van „Starlift" ertoe
bewogen heeft de boekhouding te ver
valsen door meer arbeidsuren te admi
nistreren dan in werkelijkheid door
„Starlift" aan de produktie van onder
delen van Hawker „Hunter" straalja
gers voor Fokker besteed zijn. De Fok
ker opdrachten werden namelijk in re
gie uitgevoerd, dat wil zeggen, dat zij
gehonoreerd werden op basis van het
aantal arbeidsuren (en de hoeveelheid
materiaal) dat er aan besteed was.
Verdachte verhoogde, volgens de of
ficier au justitie, de facturen, die door
de boekhouding voor Fokker waren uit
geschreven naar willekeur en gaf ver
volgens zjjn boekhouders opdracht er
voor te zorgen, dat de interne admini
stratie met deze verhoogde rekeningen
in overeenstemming werd gebracht, zo
dat bij controle van de boeken vanwe
ge het ministerie van oorlog de malver
saties niet aan het licht zouden komen
De betrokken employé's voldeden aan
deze opdracht door twee jaar lang in
de administratie betreffende Fokker-
opdrachten de werktijden van allerlei
arbeiders, die met deze produktie niets
hadden uit te staan, ook mee te reke
nen. De zaak kwam pas uit, toen een
van ile employé's de hoogspanning,
waaronder hij werkte, niet langer kon
verdragen en aangifte deed by de re
cherche.
Bjj het onderzoek kwam tevens aan
het licht, dat de directeur een employé
van Fokker, die de facturen van „Star
lift" moest controleren, had omgekocht
en dat deze employé verdachte zelfs
nog van advies diende ten aanzien van
de mogelijkheden met betrekking tot
het nog hoger opvoeren van de rekenin
gen van Fokker.
n de massa van de tien
duizenden die te Lour
des komen en gaan,
verdwijnen de 1500 katho
lieke arbeiders-vrouwen
en de 300 andere pel
grims van de bedevaart
der KAB welhaast in het
niet. Maar dit geldt niet
voor de 218 zieke kinde
ren, die met of zonder
moeder, met deze bede
vaart zijn meegekomen.
Overal waar zij in het
heiligdom komen, per
brancard of per wagen
tje, vallen zij op. De kin
deren, die het leed aan
den lijve ondervinden,
gaan veelal biddend, doch
ook vaak spelend hun
gang van het asyl naar
de grot en van de grot
naar de baden. En zij
brengen hun bloemen
hulde. Kleine bruidjes
met strikken in hun haar
liepen zaterdag naast de
berrie, waarop een groot
bloemstuk prijkte van
anjers en hortensia's. Elk
kind, te voet of op een
brancard gelegd, had
een bosje tulpen in de
hand. Ze legden hun rui
kertjes aan de voet van
het altaar in de grot neer;
ook de honderden brie
ven met algemene inten
ties, die zij van vriendjes
uit ons land hadden mee
gekregen.
De zusters, de verpleeg
sters en niet te vergeten
de drie koks sloven zich
uit om het de kinderen
naar de zin te maken. Zij
kunnen het werk amper
aan en aanvaarden dank
baar de assistentie van
een groep vrouwen uit de
bedevaart.
De reis naar Lourdes,
die donderdag van
Nederland uit be
gonnen was, is wel lang
maar gezellig geweest. De
bisschop van Rotterdam,
mgr. M. A. Jansen, bad
en zong met de kinderen
via de treinmicrofoon. Er
waren zingende zusters en
declamerende of mond-
harmonicaspelende pa
tiëntjes, die een vrolijk
program improviseerden.
Vandaag heeft mgr. Jan
sen aan de 7-jarige Mar
tin Vissers uit Gemert en
aan Henkie Ruicher uit
Rotterdam tijdens de
pontificale H. Mis in de
Rozenkranskerk de eerste
H. Communie uitgereikt.
Nog drie dagen zal de
bedevaart in Lourdes
blijven. De kinderen zijn
gelukkig er hun hemelse
Moeder te bezoeken. Ont
roerend vaak is hun de
votie en zelfvergetenheid.
Niet zelden hoort men
kinderen zeggen, dat Ma
ria hen maar niet beter
moet maken, omdat een
medezieke er vaak veel
erger aan toe is.
Uitvoerig zette de verdediger uiteen,
dat zijns inziens de verdachte nooit de
bedoeling heeft gehad zjjn employé's te
laten knoeien. Verdachte was slechts
van oordeel, dat de facturen foutief
te laag waren opgemaakt als gevolg
van het feit, dat de werktijden-admini
stratie niet deugde. Hij had de facturen
daarom aan de hand van zijn jarenlan
ge ervaring verhoogd en tevens zijn on
dergeschikten opgedragen de admini
stratie in orde te maken, hetgeen de be
wuste employé's op een verkeerde wijze
hebben gedaan. Maar daaraan heeft de
verdachte part noch deel gehad, aldus
pleiter, die er op wees, dat geen enkele
getuige heeft kunnen zeggen, dat ver
dachte hem opdracht tot vervalsingen
had gegeven.
Uitspraak vrijdag 9 mei.
Zaterdag 26 april is te Nijmegen de
bekende glazenier en wandschilder Joan
Collette plotseling overleden. Volgende
maand zou hij 69 jaar geworden zyn.
Collette werd op 16 mei 1889 te Delft
geboren. Hij bezocht de H.B.S. te
Utrecht en de Rijksakademie voor Beel
dende Kunsten te Amsterdam, waar hij
o.a. leerling was van W. Konijnenburg.
Ook is hij leerling van Jan Toorop ge
weest. In 1912 vervaardigde hij zijn eer
ste wandschildering. Gedurende de eer
ste wereldoorlog hield hij zich voorna
melijk bezig met illustratief werk en
grafiek, maar later ontplooide hij zich
sterk als monumentaal schilder, vooral
op het gebied van kerkelijke kunst. Hij
inspireerde zich daarbij vooral op de
Byzantijnse mozaïeken en Russische
ikonen. Met de styleringen van zijn leer
meesters en de stijlvormen uit het ver
leden trachtte hij een eigentijdse kunst
te verwekken en de schilderingen van
Collette kregen dan ook een zeer per
soonlijk karakter. Direct herkent men
zijn werk in de meer dan vijftig kerken
die hij beglaasd heeft, waarvoor hij
wandschilderingen en fresco's vervaar
digde. O.a. maakte hij in samenwerking
met W. van Konijnenburg een der ra
men in het koor van de Nieuwe Kerk
te Delft. Het heeft Collette in zijn leven
niet aan opdrachten ontbroken en met
zijn grote vaardigheid kon hij in korte
tijd grote werken uitvoeren.
Joan Collette vestigde zich in 1927
te Nijmegen. Hij bewoog zich veel in
het maatschappeijk leven en is lid
van de gemeenteraad geweest. Hij
was oud-voorzitter en erelid van de
Algemene Katholieke Kunstenaars
vereniging en voorts is hij lid van
verscheidene commissies op cultureel
terrein geweest. Gedurende zijn ver
blijf te Nijmegen heeft hij zich zeer
verdienstelijk gemaakt voor de be
vordering van de schone kunsten, o.a.
door zijn verhandelingen over Oude
Christelijke en kerkelijke kunst, oud-
Russische kunst e.d.
Hij hield ook veel van muziek en mu
siceerde vroeger veel met zijn kinderen.
De begrafenis van Joan Collette zal
geschieden op woensdag 30 april, na een
uitvaartdienst te half elf in de kapel
van het Canisiusziekenhuis te Nijmegen.
Het stoffelijk overschot zal ter aarde
worden besteld op het R.K. kerkhof
Jonkerbosch aldaar.
De 13-jarige 2e klas-gymnasiumleer
ling René Groothuis die aan de Uit-
slagweg 39 te Hengelo woont, heeft als
hoge uitzondering van Z. H. de Paus
een brief met een fraaie collectie post
zegels van het Vaticaan ontvangen. De
jongen is een verwoed postzegelverza
melaar. Hij bezit reeds meer dan 2.000
zegels. Hjj schreef in het Nederlands
een brief aan de Paus, waarin hij ver
telde dat hij heel erg graag een col
lectie zegels van het Vaticaan zou wil
len hebben.
De ondernemende jonge philatelist is
nu van plan een brief te schrijven aan
Kroesjtsjev, Eisenhower en aan Koning
Paul van Griekenland.
De fractievoorzitter van de K.V.P.,
prof. Romme, zou zichzelf ontrouw
zijn geworden, als hij in de Partij
raad niet een meervoud van facet
ten had vertoond. Hij vond dat de
regering weliswaar te veel gezwaaid
heeft met het onaanvaardbaarmaar
toch is de politiek daardoor nog niet
lamgeslagen. Hij heeft de socialisten
wederom voor de keuze gesteld: me
dewerken aan de bezitsvorming, of
niet meer met de K.V.P. in één ka
binet regeren. Maar tegelijkertijd
geeft hij hun de ruimte tot 1960. En
tegen de A.R. zegt hij: gij zijt t.o.v. de
regering te negatief. Uw opvattingen
van de taak van de staat moeten meer
gaan in de richting van het wegne
men van tegenstellingen in de maat
schappij en daarbij kunnen wij de so
cialisten niet missen. Zij moeten mee
doen, anders lukt mijn program op
lange termijn van bezitsvorming en
alles wat daarmee verband houdt
niet.
Voorlopig kabbelt het binnenland
se politieke leven dus wel ongestoord
verder.
Men vraagt zich echter met enige
bezorgdheid af, of prof. Romme zijn
sociaal-economisch programma op lan
ge termijn niet zo topzwaar heeft ge
maakt, dat het de politiek op korte
termijn nauwelijks meer kan beïn
vloeden. Het is immers een zaak Cie
vele jaren geduld eist. Voor de ko
mende twee jaren zal de P. v. d. A.
de formele bedreiging, die thans weer
aan dit adres is gelanceerd, gemak
kelijk weten te incasseren.
Dit lijkt ons het gevaarlijke van de
situatie voor de K.V.P. Ziet prof.
Romme niet in, dat zijn geduld met
de socialisten nooit beloond zal wor
den? Zij zien namelijk alles wat van
hem komt als „politieke" daden, als
daden wel te verstaa:. die een partij
politieke achtergrond hebben en niet
als uit een eerlijke overtuiging voort
komend.
Het zou wel eens de tragiek van
prof. Romme kunnen worden, dat hij
zoveel geduld heeft leren opbrengen,
dat hij zich niet meer boos kan ma
ken, ook niet als het nodig is.
Het maakte op ons maar dat is
een bijkomstige zaak de indruk van
een wat vreemde symboliek, dat de
fractievoorzitter van de Tweede Ka
mer niet precies op de hoogte bleek
te zijn van wat zijn collega-fractie
voorzitter in de Eerste Kamer nog
geen vier weken geleden heeft ge
zegd, toen hij duidelijk uit liet komen,
dat het voor het laatst was, dat de
Kamer voor een niet-principiële zaak
door de knieën zou gaan.
Is er werkelijk zo weinig samen
werking tussen beiden? Het komt ons
voor dat de partijraad dan wel wat
dieper op deze zaak had mogen in
gaan.
Vrouwelijke politie-ambtenaren uit
heel het land waren dit weekend naar
Groningen gekomen om deel te ne
men aan het congres van de Vereni
ging van Vrouwelijke hogere politie
ambtenaren. Deze ruim 20 jaar be
staande vereniging beoogt het con
tact te verstevigen tussen de inspec-
trices van politie, die vaak overal
verspreid, hun belangrijke arbeid op
eenzame posten verrichten. Vrouwe
lijke politie-functionarissen van alle
geloofsovertuigingen zijn lid van de
ze vereniging.
Het congres in Groningen zette za
terdagmiddag in met een officiële ont
vangst door B. en W. van Groningen.
De burgemeester van Groningen con
stateerde met voldoening dat hoe lan
ger hoe meer vrouwen opgenomen wor
den in het maatschappelijk leven en het
ambtelijke apparaat. Al had hjj zich in
vroeger jaren nimmer kunnen voorstel
len dat een vrouw nog eens de politie
macht zou representeren, vertrouwd
als men was met het beeld van
de martiale veldwachter In grote
corpsen vervult de vrouw al lang
een belangrijke functie, al meende de
burgemeester, dat de vrouw nog
te zeer gebonden is aan een specia
le taak. Ook voor de gewone politio
nele arbeid kon volgens hem nog meer
van vrouwelijke ambtenaren gebruik
worden gemaakt..
De presidente van de Vereniging,
mejuffrouw mr. M. A. Boom, officier
der Rijkspolitie, toegevoegd voor jeugd-
zaken te Groningen, dankte het colle
ge voor de hartelijke ontvangst. Zij
wees er op, dat de eerste inspectrice
in de stad Groningen (mejuffrouw Prins)
reeds in 1929 haar intrede in het korps
deed en dat van begin af aan in Gro
ningen de inspectrice direct in aanra
king kwam met het justitionele werk,
zulks in tegenstelling tot andere steden,
waar dit eerst later geschiedde.
Aan het begin van de avond werd het
gezelschap nog ontvangen ter inspectie
van de rijkspolitie te Groningen. Des
avonds hield de directeur van het Ob
servatiehuis De Aa-borg te Groningen,
mr. J. H. Wildervanck de Blécourt een
inleidjng over observatie. Zondag werd
een excursie gemaakt door de provin
cie, waarbjj de stadsbezittingen te Ter
Apel werden bezocht.
50
„Nou, en of! Toen hij opstond en naar de deur
ging was er iemand anders, een kerel, die eerst
op een doodgewone handelsreiziger had geleken,
die opeens zijn revolver trok. Ik gaf hem een
klap tegen zijn armen daardoor bleef Car-
michael ongedeerd."
„Carmichael?"
Haar stem klonk zo verbaasd, dat Richard zich
met een schok tot haar wendde. „Ja, dat was zijn
echte naam! Ken je hem dan?"
Het schoot Vic door het hoofd, dat hy haar nu
onmogelijk kon geloven als ze naar waarheid ver
telde: hjj is in mijn bed gestorven! Langzaam zei
ze: „Jaik héb hem gekend."
„Héb je hem gekend? Is hij dan
Vic knikte toestemmend. „Hij is overleden."
„Wanneer?"
„In Bagdad. In hotel Tio." Snel liet zij er op
volgen. „De zaak is dadelijk gesustzodat nie
mand het weet!"
Bedenkelijk schudde hij het hoofd. „Ik begrijp
het. Ik had er al zo een idee van, dat hij ge
vaarlijk werk deed
Toen zag hij haar recht in de ogen: „Maar
hoe ben jij daarbij betrokken?"
„Bij toeval."
Richard keek haar lang en ongelovig aan. Vic
stelde hem plotseling de vraag: „Heette je vroeger
Lucifer op school?"
Verwonderd zei hij: „NeeUilvanwege
mijn grote bril."
„Ken je dan soms iemand in Basra, die ze
Lucifer noemen?"
Richard schudde van neen. „Lucifer, zoon des
lichts...... de gevallen engelOf misschien een
luciferhoutje, een zwavelstokje.
Vic fronste in gedachten verzonken haar voor
hoofd. „Ik wou, zei ze even later, dat ie mij
eens precies vertelde, wat er in Basra is gebeurd
„Dat héb ik je al verteld."
"£Jee"-,iy.an' waar was je toen het gebeurde?"
„O, ja. Wij zaten in de wachtkamer van het
consulaat. Ik moest Clayton, de consul, spreken."
„En wie waren er nog meer? Die handelsreiziger
en Carmichael natuurlijk. Ook nog anderen?"
„Ja, een stuk of wat, een mager bruin Frans
mannetje, een Syner en een oude Pers."
„Maar die handelsreiziger trok zijn revolver
jy pakte hem beeten toen liep Carmichael
weg. Hoe ging dat?"
„Eerst liep hij naar de kant van de tuin, aan
het andere einde van een gang
Vic viel hem in de rede. „Ja, ik heb zelf bij de
consul gelogeerd. Ik kwam er net de dag, dat
je 's ochtends was weggegaan."
„Ook weer toevallig!" zei hij, haar scherp aan
ziende, maar Vic merkte dat niet. Zij zag in
gedachten de lange gang in het consulaat ander
maal vóór zich, die aan de andere kant uitkwam
op zonlicht en groene bomen.
„Nu, ik zei, eerst liep hij de verkeerde kant uit,
maar bijna onmiddellijk keerde hij terug en holde
de straat op. Dat is het laatste wat ik van hem
gezien heb."
„En hoe is het met die handelsreiziger afge
lopen?"
Richard haalde zyn schouders op. „Die had een
kletspraatje bij de hand, dat hij kort te voren
bestolen was door een Arabier en dat hij die in
deze man had herkend.
Hij had hem dus alleen maar aan het schrikken
willen maken, beweerde hij. Ik heb er niets meer
van gehoord, want ik ben toen naar Koeweit ge
vlogen."
„Wie logeerden er toen nog meer op het con
sulaat?" informeerde Vic.
„Een zekere Crosbiedie bij een petroleum-
maatschappü werkt. Anders niet. O. ja. er was
komen."
„Crosbiemijmerde Vic. Ze zag het korte,
dikke mannetje met zijn afgebroken man'e -wrYy?
praten vóór zich. Een heel gewoon mannetje, ma
Crosbie was in Bagdad terug geweest, toen
michael 's avonds het Tio was hinneng P
Zou het misschien Crosbie zyn ®eweest, d
michael aan het andere emd van de gang had
zien staan, waarom hy toen zo ba's o toe.
straat op was gevlucht? In plaats van zyn toe-
VlZii\ad Ze°nigen tift "nodTg^om haar gedachten te
rangschikken d die tijd bleef Richard haar vol
belangstelling aankyken. nrecies weten'"
„Waarom wil je dat allemaal zo precies weten.
vroeg hij. geweldig!" gaf zy ten ant-
wóó?d „Heb je soms wel eens gehoord van iemand,
di?,E^nfamgan TZ vrouw?'/
Vic3Vroeg1 zidi Verwonderd af welke rol Crosbie
in cüt drama kon hebben gespeeld. CrosbieLu-
cifer? Dat leek er toch weinig op.
Die avond, toen Vic de heren goede nacht had
gewenst^ zei Richard tegen dr. Pauncefoot Jones:.
Tk^ wou die brief van Emerson nog wel eens
iezen, om te zien wat hjj precies van dit meisje
ZegNatuurlijk, beste kerel, met het grootste genoe
gen. Hij moet ergens op myn bureau hggen. Ik
heb er aantekeningen op zitten maken, dat kan
ik me wel herinneren. Hij was byzonder op Vero
nica gesteld, schreef hy en hy prees haar zeer.
Ze liikt me ook een verbazend aardig meisje......
bepaald charmant. Ze heeft hoegenaamd geen druk
te gemaakt over het verlies van haar bagage. De
meesten hadden in haar geval onmiddellyk naar
Bagdad willen gaan om zich ;n de "'e/7e
te steken. Nee, ze is werkelyk sportief. Hoe U
ze haar koffers eigenlijk kwijtgeraakt?
(Wordt vervolgd).
