De schamele Poort van Europa Wanhopig en geen veel instanties coördinatie 1M <i I Sleep vloot wordt bedreigd door het gemotoriseerde vrachtschip H De tijd van de spuwbakjes, de hakkepuffertjes en de ringbaardjes is voorbij HAARLEMSE SOFTBALLERS WINNEN IN VELSEN-NOORD Moederdag handschoenen De doem van een oude wet im II >YiRy RENAULT Modeshow van Bad- en Strandkleding in Paviljoen «Dreefzicht'* MAANDAG 5 MEI 19Jte PAGINA Het is dan ook wel bijzonder moeilijk om in Rotterdam aan Zee iets constructiefs tot stand te brengen, omdat een groot deel van het gebied gebukt gaat onder de dwingelandij van een wet die voor Hoek van Holland alle zin verloren heeft: de zogenaamde Kringenwet, daterend uit 1832. De daarin vervatte bepalingen zijn nog onverminderd van kracht en verlammen alle dadendrang om de Hoek weer tot een florerende badplaats op te werken. En de gouden mogelijkheden, waar de nuchtere Amerikaan op doelde, waar te maken. - GARAGE DEN HOUT Rooswijk goede tweede Hans van Duin wint voor j aar srit ZANDVOORT Amsterdammers stalen negen brommers HEEMSTEDE Opbrengst K.W.F.- collecte Concert N.Ph.O. in Heemstede SEIZOEN 1958 Geloond worden badcolleetie de „HEINZELMANN" en „TWEKA' en „STURKA" sportieve kleding. VRIJ ENTREE op vertoon van uitnodigingskaart, welke verkrijgbaar is bij „SPORTHUiS HAARLEM" Tc lef o on "Al' 1*5 Mm IP Advertentie Amsterdam - Kalverstraat 195 Haarlem - Gr. Houtstraat 52 Den Haag - Veenestraat 5 Hoek van Holland is aan een grote beurt toe (V an onze speciale verslaggever) De Amerikaan stond sprakeloos. Hier lag nu een gebied met gouden mogelijkheden, en niemand die het blijkbaar aandurfde de unieke situatie te benutten. Neen. dit vermocht het verstand van de Amerikaanse toerist, die met zijn landgenoten hun aangeboren talent voor business gemeen had, niet in te zien. Hij stond op het strand in Hoek van Holland en tuurde beurtelings naar de langzaam achter de pier schuivende schepen van en naar zee, dan weer landinwaarts achter hem, waar bunkerbrokken en prikkeldraad de vreemdeling vijandig bejegenden. Nu behoeft men niet door buitenlandse ogen te zien om tot de conclusie te komen, dat, in weerwil van goed bedoelde voorzieningen hier en daar, de Hoek nu, dertien jaar na het einde van de oorlog, nog steeds een onherbergzame, ongastvrije indruk maakt inplaats van de vriendelijke, goed geoutilleerde badplaats, waaraan het zuidelijk deel van de randstad Holland zo n behoefte heeft. De twee kampeercentra in Hoek van Holland munten allesbehalve uit door hun idyllische ligging, maar desondanks is er geen huisje meer vrij. Er was een landgenoot van hem, die na een dag strandvermaak naar afwis seling verlang le en aan een V.V.V.- functionaris vroeg waar hjj het centrum kon vinden. „Meneer, daar staat u mid den in", was het ietwat beschaamde antwoord en de Amerikaanse toerist keek verbaasd de Prins Hendrikstraat in, hoofdstraat van Hoek van Holland, waar hjj inderdaad enkele winkels en café's ontwaarde. Zijn verbazing is wel te begrijpen, immers in een gebied dat aan zijn ligging niet zonder pretenties het predicaat Poort van Europa ont leent, mag toch althans wel enig ding van allure verwacht worden, iets van pogingen om de naargeestige sfeer die zelfs op zomerse dagen in de Hoek merkbaar bljjft, weg te nemen. De nauwlettende waarnemer zal dan hier en daar ook kunnen constateren dat de gemeente Rotterdam op bescheiden schaal haar bijdrage levert aan een wat ooglijker aanzien, maar alles blijft lap werk en dat is haar waarlijk niet al leen aan te rekenen. Zoveel andere in stanties vinden de opbouw van Hoek van Holland interessant, dat ze teza men geen stap verder komen op de weg die op de duur toch moet leiden naar een doeltreffende stoffering van dorp en omgeving om het aan zijn belangrijke creatieve functie aan te passen. Daar is om te beginnen de reeds genoemde Kringenwet, die de bouw activiteiten rondom een vroeger pant serfort aan de Nieuwe Waterweg, waarvan nu nog slechts enkele onder grondse kazerneringen resten, aan strenge beperkingen onderwierp. Bin nen een straal van 300 meter was alle bouw verboden teneindfe het schootsveld van de kanonnen vrij te houden, terwijl tussen de kringen van 300 en 600 meter alleen .hout als bouwmateriaal gebruikt mocht wor den. Deze wet, waarvan men de vi geur voor de Hoek nog eerbiedig handhaaft zonder dat de veranderde tijdsomstandigheden enige invloed op de antieke voorschriften schijnen uit te oefenen, heeft van de aanvang af de samengroeiing van Hoek van Hol land tot een organische eenheid ver hinderd. Er vormden zich op zichzelf staande gemeenschapjes die ieder hun eigen weg zochten en ook de gemeen te 's-Gravenzande, waartoe het terri toir behoorde, liet zich weinig aan de Hoekenaren, een geheel andersoortig volk dan de Westlandse tuinders, ge legen liggen. Na de annexatie van de Hoek door Rotterdam, in 1914, werd de opbouw van de buurtschap grondiger aangepakt. De tweede we reldoorlog gaf Hoek van Holland een grote slag en te oordelen naar het huidige ogenblik, schijnbaar de gena deslag. Meer dan de helft van de wo ningen viel onder Duitse slopershan den en de rest bleek na de oorlog praktisch onbewoonbaar. Hoek van Holland was eenvoudig gedegradeerd tot een, overigens wel belangrijk, deel van de Duitse verdedigingslinie. Souvenirs aan die donkere periode zijn nu nog in overvloed voorhanden. De meeste bunkers en versterkingen, al of niet ondermijnd of verzand, slepen hun bestaan schaamteloos voort en zijn soms als zeewering benut. Dan zit de Hoek nog met een na oorlogse erfenis waar het zich nu niet bepaald mee voelt welgedaan: de kam pementen van de Engelse militairen in verband met de troepentransporten van en naar Duitsland. Grote delen van het liever ieder afzonderlijk, in de Hoek de dienst uitmaken. Het ministerie van defensie mag in deze reeks nog even afzonderlijk wor den vermeld, omdat het sedert ver leden jaar een door zijn schaarsheid kostelijk recreatiegebied voor de helft aan de toenemende stroom rustzoe- kende Rotterdammers heeft ontrukt: het prachtige Staelduinse bos op 3 ki lometer afstand van De Hoek, dat nu in twee delen van 45 hectare elk is gescheiden. Dwars door het landgoed is een hek aangebracht, dat imposan te allees en rustieke plekjes ontoe gankelijk maakt. Het is op zijn minst verwonderlijk, dat zo roekeloos wordt omgesprongen met gebieden waaraan blijkens de recente stromen publika- ties van overheidswege in Zuid-Hol land een schreeuwend tekort bestaat. Hoek van Holland is intussen, om de woorden van een V.V.V.-functionaris te citeren, dringend aan een grote natio nale beurt toe. De militaire kampen zouden vervangen kunnen worden door één centrale legerplaats, als het transit- camp dan beslist onontbeerlijk is, de accommodatie op het strand is voor verbetering vatbaar en er is een drin gend gebrek aan hotels en pensions. Da gelijks komen gemiddeld tien aanvra gen binnen om vakantieverblijven, waaronder vele uit Duitsland. Zij moe ten nu al worden afgewezen. Voor Duitsland derhalve blijkt Hoek van Hol land door zijn ligging steeds aantrekke lijker te worden naarmate andere bad plaatsen overbezet raken, maar ook voor de Rotterdamse agglomeratie, die bijna even dicht bij zee is gelegen als Amsterdam bij Zandvoort en eveneens een goede treinverbinding heeft een betere autoweg is in aanleg zal de Hoek in toenemende mate als toe vluchtsoord fungeren. Zodat de gouden kansen, die Hoek van Holland in petto houdt, zowel voor recreanten als voor exploitanten, misschien toch werkelijk heid worden. Advertentie Besparen op Uw auto-uitgaven? Juist voldoende motorkracht voor lange levensduur en laag verbruik, doch geen smijten met P.K.'s. Geringe jaarlijkse waardevermindering door niet steeds modellen te wijzigen. In het gisteren onder bijzonder ide ale omstandigheden gehouden zesde „Rooswijk" softballtoernooi voor dames heeft H.H.C. uit Haarlem voor de zes de achtereenvolgende maal beslag ge legd op de eerste plaats. De ploeg van D.I.O. eveneens uit Haarlem kwam als eerste in het bezit van de Kennemer- staten-wisselbeker voor de ploeg met de beste algehele indruk. Een bijzonder gezellige drukte heer ste rond de velden van „Watervliet" gistermorgen, veroorzaakt door de deel nemers van het softballtoernooi met in totaal 16 ploegen uit alle delen van het land. Het kleurige schouwspel van zon en kleding van de deelnemende dames, waarom zou ook in de sport de dame niet opvallen door kleding, gaf een bij zonder cachet aan de omgeving en ver hoogde in belangrijke mate de aparte sfeer van het groene veld. Het laaiend, enthousiasme van speel sters en supporters, een redelijke be langstelling en in niet geringe mate het sportieve verloop van het toernooi wa ren oorzaak van een bijzonder geslaag de dag waarvan voorzitter A. Greshof De IJmuidenaar Hans van Duin is winnaar geworden van „De Kam- pioen's" derde voorjaarsrit. Hij zege vierde in de eindsprint over Cees Piers, Hein Koger en Cees v.d. Aar. Deze vier renners hadden een beslissende voorsprong veroverd. De uitslag van de A-en B-klasse luidt: 1. H. van Duin, de 35 ronden in 1 uur 8 min. en 4 sec.; 2. C. Piers, 3. H. Ko ger, 4. C.v.d. Aar, 5. F. Vaars, 6. R. Otte. Bij de C-klassers, die een wedstrijd over 25 ronden reden, zegevierde Leo Nijssen. De verdere uitslag luidt: 2. R. Hendriks, 3. H. Peters, 4. J. de Jong, 5. H. van Egmond, 6. v.d.Horst, 7. W. Fictoor. A.s. woensdagavond houdt „De Kam pioen" in het „Van der Aartsportpark" een clubwedstrijd. Start om zeven uur. van „Rooswijk" bij de prijsuitreiking gewaagde. „Rooswijk" kon het zelf voor de zo veelste keer weer niet verder brengen dan de tweede plaats en dit lag ook ge heel in de lijn van het spel dat winnaar H.H.C. uit Haarlem ten toon spreidde. Voor de H.H.C.-dames was dit dan de 2de wisselbeker welke ze definitief in hun bezit kregen. Rooswijk werd twee de en H.C.K. en T.Y.B.B. kregen elk een bekertje voor hun derde en vierde plaats. In de B.-afdeling ging „Hazenkamp" uit Nijmegen met de hoogste eer en de wisselbeker strijken, gevolgd door DIO; welke laatste vereniging tevens zoals ge zegd, werd beloond met de wisselbeker welke de heer W. Singer voorzitter van Kennemerstaten namens deze overkoe pelende organisatie overhandigde aan de ploeg met de beste indruk op het ge bied van teamgeest, sportiviteit en kle ding. De Zandvoortse recherche hield de zer dagen twee 15-jarige Amsterdamse jongens aan wegens diefstal van een bromfiets op het circuit van Zandvoort. Bij hun verhoor bleek dat zij met en kele vrienden meermalen bromfietsen hadden ontvreemd. De politie stelde daarop in Amsterdam een onderzoek in dat leidde tot de arrestatie van een 16-jarige en een 18-jarige jongen. De vier jongens hebben tot nu toe de dief stal van negen bromfietsen toegegeven. Ze zijn in het politiebureau te Zand voort opgesloten en zullen voor de offi cier van justitie te Amsterdam worden geleid. De opbrengst van de door het Konin gin Wilhelminafonds afd. Heemstede ge organiseerde collecte ter bestrijding van de gevreesde kanker heeft in to taal 4.750,- opgebracht. Advertentie Het laatste abonnementsconcert van het Noordhollands Philharmonisch Or kest in samenwerking met de Heem- steedse Kunstkring vindt plaats dins dag 13 mei in het Minerva Theater te Heemstede. Het orkest zal onder leiding van Henri Arends de volgende werken uitvoeren: Bach suite no. 2, Mozart Vioolconcert in A K.V. 219 met als soliste Marie Claude Theuveny, Fauré Pavane, Frid Serenade en Rossini Ouverture De Italiaanse in Algiers. op DONDERDAG 8 en VRIJDAG 9 MEI 's avonds om 8.15- uur Dwars door het Staelduinse bos onder de gemeente 's-Gravenzande loopt een hek, dat de helft van dit landgoed voor het publiek afgesloten houdt- dorp worden nu al jaren in beslag ge», nomen door menigten halfronde barak ken, afge lekt met grauwe platen van gegolfd zink. Het zijn niet het minst deze afschrikwekkend-lelijke verblijven die iedere poging de plaats wat aan te kleden, bij voorbaat al van haar effect beroven. En er is geen enkel teken dat de onderkomens zullen worden opgehe ven, integendeel. Zoals bekend zal En geland tot 1998 strijdkrachten op het continent detacheren. Zullen de Hoeke naren en met hen de badgasten, dan tot het einde van deze eeuw moeten aankijken tegen die chaos van militai re behuizingen? Men wenst het ze niet toe, met hoeveel welwillendheid men overigens de Britse enclave in zijn mid den heeft opgenomen. De bezoekers van De Hoek zijn voor hun verpozing dus vrijwel geheel aan gewezen op het strand, dat daar flink breed is, eveneens vrij lang en vele duizenden zon- en zeegenieters kan bevatten. Bovendien kan Hoek van Holland zich, in tegenstelling tot de meeste andere badplaatsen langs de Hollandse kusten, zich er op laten voorstaan, dat het strand ieder jaar wat breder wordt door aanslibbing van zand. De belangrijkste trekpleis ter heet echter te zijn, dat men het scheepvaartverkeer op de Maasvlakte van zo nabij kan gadeslaan. Elke paar minuten vaart er wel een boot voorbij. Liefhebbers kunnen ook de ruim één kilometer lange pier opwan delen en aan de zeekant de hengel hanteren. Het achter het strand ge legen duinterrein langs de Nieuwe Waterweg draagt echter door de nog aanwezige bunkers een zeer ontsie rend karakter. Het landschap daar biedt een volkomen ontredderde aan blik, alsof de gevechten zojuist be ëindigd zijn en ook dit vormt weer een van die factoren waardoor op Hoek van Holland soms zo een on miskenbaar triest stempel drukt. Daar waar het strand naar boven loopt bakent sinds verleden jaar een prikkeldraadversperring de grens tus sen gemeentegrond en het grondgebied van het hoogheemraadschap Delfland af. Uiteraard moeten andere belangen wijken voor het belang van een goede kustverdediging, maar dit betekent, dat al het duinterrein in principe ontoegan kelijk is voor het publiek. Sedert enige tijd mogen badgasten en andere bezoe kers, die luwte zoeken in een duinpan of onder een boom, een smalle duin strook betreden onder conditie, dat de gemeente Rotterdam jaarlijks 5000 be taalt als vergoeding voor de aan de beplanting aangerichte schade. De ove rige duinen zijn taboe en zullen dat ook wel blijven. Massaal bezoek kan de smalle duinreep niet verdragen. Rot terdam aan Zee bezit twee kampeercen tra met gezamenlijk bijna 850 huisjes. Zij zjn achter de duinstrook gelegen en hun omgeving is weinig sfeervol. Maar ieder jaar doen 5000 tot 6000 per sonen, daarmee de eigenlijke bevolking van de Hoek in aantal nog overtreffend, massa's vakantievreugde op. Er be staat voor een dergelijke vorm van re creatie een wachtlijst met 400 gegadig den, maar aan de expansiemogelijkhe den is een eind gekomen. Zelfs is er sprake van, dat één van de kampen moet verdwijnen om Hoek van Holland van het noorden af beter te ontsluiten. Dat alle energie om Hoek van Hol land in de vroegere luister te herstellen, en aan te passen aan de behoeften die zich op veel groter schaal dan voorheen zullen doen gevoelen, meestal verspild blijkt, is voor een niet gering deel te wijten aan een gebrek in coördinatie tussen de wanhopig vele instanties die zich met de Hoekse belangen plegen be zig te houden. De Amerikaanse toerist die wij in het begin introduceerden, zou verbijsterd zijn te horen, dat de gemeen te Rotterdam, inspectie Domeinen, Rijkswaterstaat, Nederlandse Spoorwe gen, ministerie van defensie en hoog heemraadschap Delfland tezamen, of et is druk in de Amsterdamse van de „hakkepuffertjes" en de „woeler- Hct dorpsbeeld van Hoek van Holland wordt voor een groot deel bepaald door de barakken van het Engelse transitcamp- sleepboothaven aan de De Ruyter- kade. In het met olie en teer ge mengde water deinen, in lange rijen naast elkaar, de stoere karkassen van Hendrika's, Tritons, Greetjes en Volhar dingen. Op een nu eens traag, dan weer onstuimig ritme, dat hun door de golf slag van het IJ wordt opgedrongen. De dofblinkend geteerde rompen, het glan zende koper en de prikkelende geur van het touwwerk duiden op een gedegen onderhoud. Zi. zijn in conditie, de „stam- boekers" van de vaderlandse sleepvloot voor de binnenvaart. Het wachten is slechts op werk: in april 1958 echter meer dan ooit een kwestie van geduld. Want behalve de z.g. slappe tijd van het jaar, ondervinden de „trekkers" in toe nemende mate de invloed van een on weerstaanbare concurrentie van het schip met eigen beweegkracht. En als het ware zijn kans ruikend, deed onlangs een nieuwe belager zijn voorlopig nog aarzelende intrede: de duwboot. Duits- lands „Wasserbüffel" kreeg de taak om op het Nederlandse binnenwater reclame te maken voor dit nieuwe scheepstype. Er is in de loop der jaren heel wat veranderd in de sleepvaart. De tijden tjes", de schippers met hun ringbaardjes en oorbellen, de sfeervolle schippers- kroegjes met de spuwbakjes, zijn voor bij. De kleine sleepboten konden niet beantwoorden aan de steeds hogere eisen, die ook het vervoer te water stel len ging. Op een enkele na maakten zij plaats voor forsere scheepstypen met motoren van 150 tot 900 pk. en meer. Ook de wijze van het verkrijgen van slepen veranderde. De echte schippers- cafeetjes, zoals het Wapen van Amster dam en het Wapen van Molqueren ver dwenen, of veranderden van reputatie. Er kwamen instellingen waarbij de schip pers en de sleepbootkapiteins zich kon den aansluiten en die voor hen de werk zaamheden als het ware gingen opzoe ken en verdelen. Er ontstond een schip- persbeurs, waar een vracht „gehaald" kon worden, kortom alles wat men vroe ger aan de wal zelf moest opknappen, wordt nu voor de georganiseerden gro tendeels geregeld. Stoomslepers vallen af Ook de sleepvaart profiteerde van de enorme na-oorlogse groei, die de binnen vaart en speciaal de Rijnvaart door maakte. In het topjaar 1956 passeerden bij het grenskantoor van Lobith meer binnenschepen dan langs^ alle andere grensplaatsen tezamen. Dit aantal be droeg 125.000 en de gemiddelde grootte varieerde rond de 770 ton. Hoe gunstig dat jaar voor de sleepvaart ook was, reeds toen waren er voortekenen die duidden op een teruggang. In de tijd, waarin snelheid een zo belangrijke rol speelt, wonnen de schepen met eigen beweegkracht steeds meer terrein. Be stond hun aantal in 1954 nog uit 67,5 pro cent, nauwelijks twee jaar later liep dit op tot 71,5 procent. De opmars van het gemotoriseerde schijf was begonnen. Vele sleepboten, vooral zij die hun voortstuwing door stoomkracht verkregen, moesten dit ervaren. Zij konden door hun hoge exploitatiekosten het slepen niet meer rendabel maken. Immers, de bediening van dit soort schepen vereist buiten het normale sleepwerk om de perma nente aanwezigheid van een stoker en een machinist. Op de motorslepers echter bezit de kapitein meestal vol doende kennis van zaken, om ook voor de machines te zorgen, terwijl zijn vrouw door een grondige ervaring vaak „mans" genoeg is om de verant woordelijke taak in de stuurhut naar behoren te vervullen. Trekcapèciteif toegenomen Het aantal sleepboten van de binnen vaart is dus teruggelopen. Volgens een ruwe schatting tot hooguit nog ruim duizend over het hele land. Het zijn de besten die zich handhaven. Zij vormen een sterk gemoderniseerde vloot van schepen, met een trekcapaciteit groter dan ooit te voren. Ondanks alle sombere vooruitzichten zijn er voor haar mogelijk heden genoeg om zich nog geruime tijd op het binnenwater te handhaven. Zeker, de sleepbootkapitein van vandaag is met een sleep van twee schepen al dik te vreden, terwijl hij vroeger misschien niet eerder ging varen dan wanneer hij tenminste vier schuiten achter zich had. Hier staat tegenover, dat de moderne „trekkers" een sleep in recordtijd naar de plaats van bestemming brengen en hun tijdwinst vaak kunnen benutten met het uitvoeren van een nieuwe karwei. Nog altijd is de activiteit in de sleep vaart van die aard, dat er jaarlijks miljoenen tonnen scheepslading moeten worden versleept. Vooral van en naar Amsterdam met zijn moderne en goed uitgeruste Rijnhaven. Mede in verband hiermee wordt de „bottel-neck" bij Zee burg geheel vernieuwd en de sluizen van Wijk bij Duurstede verdubbeld. Be langrijk in dit verband is tevens het onlangs gereedgekomen havencomplex van de Duitse plaats Stuttgart, die door de kanalisatie van de Neckar in de kring van Rijnhavens is opgenomen. Of de duwboten nog een rol van be tekenis gaan spelen in de Nederlandse binnenvaart is niet met zekerheid te zeggen. Vele schippers zijn van mening, dat deze Duitse „krachtpatsers" op het vaderlandse binnenwater te weinig ruimte hebben. Met de duwcombinatie, welke de „Wasserbüffel" en haar laad bakken vormen, valt slecht te manoeu vreren. Op het druk bevaren binnen water, waar alles dicht langs elkaar heen moet, een geduchte handicap. H. Th.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1958 | | pagina 4