Ruim 500 miljoen kinderen
verkeren in nood
Pauselijk genootschap
actueler dan ooit
Luit.-generaal Calnieyer
tegen neutrale zone
drink
fris
Uitzicht op hoopvolle
toekomst verduisterd
Hoe minder regelingen
des te betere orde
in het economisch leven
Meer dan eenderde van alle
kinderen lijdt honger
Plannenmakers hebben zich
altijd geblameerd
Efficiency
hoofdpijn
In het Vogeltje
J. J. Hens
Jongen overreden
en gedood
Boter en suiker
naar Duitsland
MORGEN WERELDDAG H. KINDSHEID
Bij uitvoering van Rapacki-plan even
wicht van conventionele strijd
krachten nodig
Katholieke gemeente-ambtenaren
ontstemd over houding van K.A.B.O.
Ex-burgemeester
van Urk in hoger
beroep
Van 100 meter
hoogte omlaag
gestort
Caféhouder in Gronau
omgekomen
Hulde voor Franse strijd in Dl oord-Afrika
J. LOERAKKER TE DEN HAAG:
Gesprek met regering
dreigt zinloos te
worden
PROF. ERHARD OP CONGRES VAN
CHRISTEN-DEMOCRATEN
Uit Indonesië
Twee verstekelingen
mogen in Genua aan
land
VRIJDAG 9 MEI 195b
PAGINA
Beperking invoer per
persoon tot resp.
een en twee kg
Nederlandse regering houdt
vast aan driemijlszone
V.
j
drink
„fris" Is geen nieuw merk!
Pater P. Wesseling voor
de K.R.O.
Bevestiging van vonnis
gevorderd
i)c u/ocsfc r>oei>e
die niet wijken wil
helpen direct
ÉgjjgS
Toen de chauffeur van een vrachtauto
donderdagmiddag in Heelsum reed,
voelde hij bij het nemen van een bocht
plotseling een schok. Hij stopte, ging
kijken en zag, dat de auto een jongetje
had overreden. Het bleek het zes-jarig
zoontje Van Bruggen te zijn, dat uit de
bewaarschool komende op de treeplank
van de auto was gaan zitten en bij de
bocht eraf was gesprongen. Daarbij is
hij achterovergevallen en door een der
achterwielen overreden. Het kind was
op slag dood.
De 26-jarige Enschedese caféhou
der S. H. Kistenmaker is bij een auto
ongeluk in Gronau (Duitsland) om het
leven gekomen. Door tot nu toe onbe
kende oorzaak is K met zijn auto uit
de bocht gevlogen en vervolgens over
de kop geslagen. K werd naar het zie
kenhuis van Gronau overgebracht,
waar hij kort na aankomst aan zijn ver
wondingen is overleden.
De Westduitse overheid heeft be
paald dat met ingang van zaterdag
degenen, die uit Nederland naar Duits
land reizen, per persoon niet meer dan
een kg boter en twee kg suiker mee
mogen nemen. Reeds enige tijd gelden
dezelfde beperkingen ten aanzien van
het grensverkee- bij de Duits-Deense
grens. Volgens het ministerie van land
bouw en voedselvoorziening van Noord-
rijn-Westfalen is de invoer van boter
in het kleine grensverkeer met Neder
land, Denemarken en Oostenrijk naar
schatting per maand tot 1000 ton geste-
§e oftewel per jaar tot 12.000 ton, die
uiten de handelspolitieke verplichtingen
met de drie Westduitse buurlanden val
len. De gewone boterinvoer uit deze lan-
deif bedroeg het vorige jaar 46.000 ton.
De toestand is door de sterk toegeno
men invoei in het klein grensverkeer
ernstig geworden, aldus het ministe
rie.
Advertentie
Morgen, zaterdag 10 mei, wordt weer
de jaarlijkse Werelddag van de H.
Kindsheid gehouden. Dit gebeuren be
rust op een initiatief, dat reeds meer
dan honderd jaar geleden, in 1843 na
melijk, werd genomen door mgr. Graaf
Charles Forbin do Janson, bisschop van
.Vancy. Gegrepen door het naamloos
leed van de kinderen in China ontwierp
hij een groots plan, volgens hetwelk de
kinderen hier de kinderen ginds zouden
gaan helpen in één grote kruistocht van
gebed en offer. Hij nam echter niet al
leen het initiatief tot dit plan, hij legde
ook de grondslagen voor de uitvoering
er van. Zijn werk had verrassende re
sultaten, ondanks de vele moeilijkheden
waarop hij uiteraard wel stuitte. Hij
stichtte een Genootschap van de H.
Kindsheid en nog in het jaar van de
stichting werden de eerste, leden buiten
Frankrijk ingeschreven: de kinderen van
de Belgische koning. Twee jaar later
(Van onze Haagse redacteur)
Lt. Generaal b.d. M. K. H. Calmeyer
heeft donderdag op het congres van de
Nouvelles Equipes Internationales te
Scheveningen een rede gehouden, waar
in hij sprak over de gevaren, die de
wereld bedreigen door de onlosmake
lijk vervlochten krachten van het Rus
sische imperialisme en de communis
tische pseudo-religie. Spr. zei, dat het
wederzijds gebruik van thermonucleai-
re wapenen de ondergang zou beteke
nen van de beschaving, die wjj willen
verdedigen. De Kerken en het christe
lijk geweten komen hiertegen meer en
meer in verzet.
De christelijk-dejjiocratische partij
en kunnen hiervoor de oren niet slui
ten, maar anderzijds mogen zjj er niet
toe meewerken de volkeren van het
westen tot weerloze slachtoffers van
het Sovjet-imperialisme te maken. De
enige weg om uit deze impasse te
geraken is, volgens spr., het opvoeren
van de afweerkracht van het NATO-
schild tot zodanige hoogte, dat de
rode vloedgolf kan worden gestopt zon
der dat het westen het alvemietigen-
de strategische vergeldingswapen be
hoeft te ontketenen.
Men zou van dit wapen slechts ge
bruik moeten maken als de tegenpartij
het hanteert. Deze gedragslijn staat in
schepe tegenstelling tot de Britse poli
tiek om de bijdrage aan het NATO-
schild steeds meer in te krimpen ten
bate van een vergeldingswapen, dat
buitendien het gezamenlijke NATO-po-
tentieel in dit opzicht slechts weinig
verhoogt. De verklaring in het jongste
Engelse witboek, dat iedere Russische
aanval met het strategische vergel
dingswapen zal worden beantwoord,
noemde spr. een ondermijning van de
weerstandswil van het westen en te
vens voor een christen onaanvaard
baar.
Lt. Generaal Calmeyer wees af de in
stelling van een neutrale zone dwars
door Europa. Inzake het Rapacki-plan
zei hij: Dit zou voor het westen slechts
aanvaardbaar zijn indien het gepaard
zou gaan met het tot stand komen van
althans 'een zekere mate van even
wicht aan conventionele strijdkrachten.
Spr. merkte verder o.m. op, dat Euro
pa niet verloren is zolang de NATO de
Middellandse Zee beheerst. Hier wordt
de strijd tegen het door communistische
agenten opgezweepte Arabische natio
nalisme in hoofdzaak gevoerd door
Frankrijk. Hij bracht in dit verband
hulde aan het Franse leger en het
Franse volk voor hun uithoudingsver
mogen en opoffering. De wereld is vol
van voorbeelden, waar het schenken van
volledige vrijheid aan volkeren, bij wie
de menselijke persoonlijkheid hiertoe
nog niet voldoende was uitgegroeid, de
massa's heeft gestort in anarchie of
despotisme. In beide gevallen worden
zij een prooi van het communisme. Het
kan geen christelijk-democratische po
litiek zijn te vragen: ben ik mijns broe-
„De Nederlandse regering houdt vast
aan de driemijlszone en zal unitate-
rale maatregelen tot verbreding van
de territoriale zee niet erkennen." Zo
heeft een woordvoerder van het minis
terie van buitenlandse zaken geant
woord op een door het A.N.P. gestelde
vraag in hoeverre het falen van de
zeerechtconferentie in het vaststellen
van een uniforme regeling voor de
breedte van de territoriale zee van in
vloed zal zijn op de Nederlandse posi
tie.
Blijkens verklaringen van hun gede
legeerden naar de zeerechtconferentie
staan Frankrijk, Engeland en de Ver.
Staten op hetzelfde standpunt.
ders hoeder? Frankrijk in Afrika, Ne
derland in Nieuw-Guinea hebben hun
taak nog niet voltooid en hebben bij
hun taak als golfbrekers tegen het
communistisch imperialisme recht op
de steun van hen, die leven uit de
christelijk-democratische gedachte. Al
dus de heer Calmeyer.
breidt het genootschap zich uit over
Oostenrijk, Hongarije, Zweden, Duits
land, Brazilië, Zwitserland en Nederland.
In 1846 volgden de U.S.A. en Canada.
In 1853 wordt een afdeling van het
genootschap op bevel van Paus Pius IX
ook in Rome opgericht. Het jaar daar
na verhief Zijne Heiligheid liet tot of
ficiële kerkelijke instelling en in 1925
werd het genootschap Pauselijk Genoot
schap. Onze Paus stelde in 1950 voor
heel de wereld een jaarlijkse Wereld
dag van de H. Kindsheid in, die voor
ons land door Kardinaal de Jong werd
vastgesteld op zaterdag vóór het feest
van 's Heren Hemelvaart. Toen Pius
XII Zijn besluit nam verklaarde Hij in
een desbetreffend schrijven, dat het
werk van het Pauselijk Genootschap
Hem zeer na aan het hart lag, „omdat
Wij maar al te goed weten dat in de
landen, waar de missionarissen het Ge
loof verkondigen en de Christelijke be
schaving brengen, talloze grotere en
kleinere kinderen leven, wier nood te le
nigen thans allernoodzakelijkst is. Deze
verwaarloosde kinderen met de grootste
liefde op te nemen, hen in de katholie-
Advertentie
fris
alle goede koolzuurhoudende,
alcoholvrije dranken zijn fris-dranken
(Van onze Haagse redacteur)
„Het uitzicht op een hoopvolle toe
komst is lichtelijk verduisterd". Deze
uitspraak was typerend voor de rede
In mineur, waarmee de heer J. J.
Loerakker, voorzitter van de landelijke
hoofdgroep gemeenteambtenaren van
de ARKA, donderdagavond te Den
Haag de jaarvergadering van deze
ambtenarengroepering (9500 ARKA-
leden) heeft geopend. De heer Loerak
ker sprak woorden van teleurstelling
over de houding van de regering in
diverse salariskwesties en hij had veel
kritiek op het optreden van de Katho
lieke Bond voor Overheidspersoneél.
Wat dit laatste punt betreft zei spr.,
dat de moeilijkheden tussen de ARKA
en de KAB ook op het gemeentelijk
vlak door de KABO in bredere zin
zijn gecultiveerd. De KABO heeft al
leen oog vóór een consequente door
trekking van de breuk met de KAB
ook wanneer de binding aan de vak
centrale geheel niet aan de orde is.
Ofschoon de KABO deel uitmaakt van
de r.-k. centrale van overheidsperso
neel kiest ze zonder gewetensbezwa
ren de zijde van de niet-katholieke or
ganisaties in alle voorbesprekingen, in
de commissies voor overleg en in al
le activiteiten, die organisaties aan de
dag kunnen leggen. Spr. constateerde,
dat de KABO op het terrein van de
organisaties van overheidspersoneel
aan de ARKA niet de plaats wil toe-
kennen, die haar toekomt.
Aangaande de progressieve kinder
toeslagregeling voor ambtenaren zei de
heer Loerakker, die de officiële aan
tasting van deze regeling klaarblijke
lijk door het gehele kabinet wordt
gesteund, ook dus door de katholieke
ministers, ofschoon de KVP de pro
gressieve kindertoeslagregeling in haar
gemeenteprogram heeft opgenomen.
Wij zijn, aldus spr., nieuwsgierig hoe
de K.V.P. denkt te reageren op een
wel niet te miskennen ontkenning van
dit principiële punt. Wij ontkennen nog
steeds de noodzakelijkheid, zo vervolg
de de heer Loerakker, om het alge
meen loonbeleid van de regering aan
te voeren als argument om de een
maal toegestane afwijking van de ge
meentelijke progressieve kindertoela
geregeling om hals te brengen.
De bezoldiging van het gemeenteper-
soneel behandelend zei de heer Loerak
ker: Wanneer overleg met de regering
wil zeggen, dat er voor de organisa
ties slechts op onderdelen enige gul
dens per maand te verdienen zijn,
terwijl op de kwesties ten principale
bij voorbaat geen overeenstemming
mogelijk is, dan naderen wü hoe lan
ger hoe meer het punt, waarop een
gesprek zinloos is geworden. Het komt
ons voor, dat ook de regering beter
in een open gesprek haar bezwaren te
gen het rapport-Ubink (dat procentue
le salarisverhoudingen aangaf) ken
baar kan maken dan dat dit gelei
delijk en omhuld tot uitdrukking wordt
gebracht bij elke salarismaatregel, die
voor het gemeentepersoneel aan de or
de komt.
ke leer op te voeden en te onderwijzen,
hun het H. Doopsel toe te dienen, hen
voor een beroep of vak te bekwamen
en de christelijke deugden in hen aan
te kweken en hen te vormen tot waar
dige burgers en goede staatsburgers,
ziedaar het doel, dat het Pauselijk Ge
nootschap tracht te bereiken".
Maar dat doel is nog bij lange na niet
bereikt. Honderd jaar van toenemende
weivaart in onze landen, betekenden
honderd jaar van toenemende armoede
in de rest van de wereld. En de kinde
ren daar zijn op de eerste plaats en het
ergst de dupe. Laat de cijfers spreken.
Onze meer dan 2.7 miljard zielen tel
lende mensheid telt rond 1 miljard kin
deren, gerekend tot de leeftijd van 15
jaar. Als we even blijven stilstaan bij
de verdeling van dit miljard over de
wereld, dan komen we tot een eerste
ontstellende conclusie. In de hoog-ont-
wikkelde gebieden der wereld zoals N.W.
en Midden Europa, de U.S.A. en Cana
da vormen de kinderen tot 15 jaar res
pectievelijk 24 en 25 procent van de to
tale bevolking. In de onderontwikkelde
gebieden van Azië (Japan uitgezonderd)
Afrika en Latjjns Amerika is dit per
centage 40. Wie ooit de gegevens over
armoede, honger en ondervoeding, ziek
te en onwetendheid in deze gebieden in
zich heeft opgenomen, moet er van
schrikken; ze openen een onafzienbare
horizon van kinderen in nood, nood in
alle opzichten.
En men begrijpt het appèl van me
vrouw Eleanore Roosevelt, dat zij in
1953 op de wereld deed: „Er zijn 900
miljoen kinderen beneden de 15 jaar op
de wereld. Meer dan de helft onder hen
500 miljoen leven en sterven in
nood. Deze kinderen hebben nooit de
smaak van melk geproefd, nooit schoe
nen gedragen en nooit een dokter ge
zien. Terwijl in Zweden slechts 20 op
de 1.000 kinderen sterven beneden 1
jaar, terwijl dit cijfer in Denemarken
slechts 25 bedraagt, in Engeland 31 en
in Frankrijk 47, zijn er nog landen waar
het kindersterfte meer dan 400 op de
1.000 bedraagt; het overtreft de 420 en
450 in sommige Braziliaanse steden, het
is 280 in Bolivia, 333 in Saigon en 350
in zwart Afrika. Op dit laatste conti
nent stijgt het deel der kinderen dat
sterft voor 15 jaar soms tot 50 procent;
het is in Frans West Afrika 43 procent.
De t.b.c. en syphilius, die in sommige
streken meer dan de helft der bevolking
besmetten, tekenen het kind reeds van
af de geboorte. Als men de slachtoffers
aan syphilius in sommige landen op 65
procent der bevolking schat, kan men
gissen welke terugslag dit zal hebben
op de babies, die uit deze aangetaste
ouders geboren worden."
En ziehier een kleine bloemlezing uit
de ontstellende detailfacetten van het
leven (en sterven) van het kind in deze
eeuw: aan malaria sterven op Ceyion
per jaar 80 van elke 1.000 babies, m in-
dië 125 en in Birma 253; onder de meer
dan 1 müjoen vluchtelingen in Hong
Kong heeft 95 procent van de hinderen
tnt 1* ipftt tb c.i in Latyns Amerika
groeien 20 miljoen kinderen op zonder
enig onderwijs; onder de 48000 melaat
sen die in Afrika in 218 instituten ver-
pi >egd worden, zijn meer dan 10.000
kinderen; van de miljoenen weeskinde
ren in Azië kunnen er slechts 63.000 in
de 760 weeshuizen der missie verzorgd
worden; meer dan een derde van alle
kinderen op de wereld lijdt honger; van
alle drie kinderen, die vandaag geboren
worden, heeft er maar één de kans
ouder te worden dan 30 jaar.
Ruim 500 miljoen kinderen leven in
het gemis van het allernoodzakelijkste
in geestelijk en stoffelijk opzicht.
Men ziet het: het Pauselijk Genoot
schap is meer actueel dan ooit en. kan
beslist niet gemist worden. Doet Uw
kinderen de weg tot helpen, die de Paus
tot de zjjne maakte, betreden door hen
lid te maken en door hen te helpen be
wust en trouw de verplichtingen na te
komen. Laat hen de feesten van mor
gen meevieren en wijst hen op het
spaarzakje, dat zij op die dag onder het
motto „WIJ STAAN KLAAR VOOR EL
KAAR" zullen meebrengen voor hun
leeftijdgenootjes over de gehele wereld.
Dat strekt bovendien niet alleen tot heil
van de kinderen ginds maar ook tot dat
van henzelf.
De zendtijd van pater P. Wesseling
voor de K.R.O. is plotseling gewijzigd.
Hij spreekt in plaats van dinsdag za
terdagmiddag van 2 tot 2.15 uur. De
uitzending is gewijd aan de missiege
dachte en draagt tot titel: Ontmoeting
met een echte missionaris.
(Van onze Haagse redacteur)
Het tweedaagse congres van de In
ternationale Unie van Christen-Demo
craten, dat wordt gehouden in het Kur-
haus te Scheveningen, heeft donderdag
een hoogtepunt beleefd in de rede van
de Westduitse minister van economi
sche zaken, prof. dr. L. Erhard, die
sprak over „een economische politiek
in dienst van de persoon en de wel
vaart van allen". Men kent in grote
Hjnen de opvattingen van de Duitse
vice-kanselier en qua zakelijke inhoud
bracht zijn betoog niet zoveel nieuws,
maar het was een bijzondere ervaring
deze vaardige spreker met zijn monu
mentale kop men neigt er toe hem
het vleesgeworden „Wirtschaftswun-
der" te noemen zijn gedachten te
horen en zien ontvouwen.
De wijze, waarop prof. Erhard de
dingen zegt, boeit. Men kan opmer
ken, dat hij zo nu en dan in een krin
getje ronddraait, doch zijn grote
kracht als politicus moet ook juist
wel zijn, dat hij vasthoudt aan en
telkens terugkeert bij een gepronon
ceerde opvatting: de opvatting, dat
er een zo groot mogelijke vrijheid dient
te zijn in het economische leven. Hij
aanvaardt daarbij wel degelijk een or
de-idee, maar de dominant is voor
hem de vrijheidsgedachte. Prof. Er
hard sprak vanuit de successen, die
de Westduitse economie ontegenzeg
lijk geboekt heeft; dat bij die succes
sen ook andere factoren hebben mee
gespeeld dan zijn beleid; dat hij nog
niet de juistheid van zijn stellingen in
geval van minder gunstige economi
sche omstandigheden heeft waar ge
maakt; dat hij bij de discussies de
zaken meer genuanceerd stelde en deed
blijken, dat hij voldoende tacticus is
om waar nodig te manoeuvreren, dit
alles deed aan de indruk, die zijn be
toog maakte, niet eens zoveel af.
Prof. Erhard heeft vertrouwen in het
individu; men moet de moed hebben
om het individu de vrijheid te geven
zich te ontplooien. Er moet een orde
zjjn, want vrijheid zonder orde is ge
vaarlijk, maar men kan de orde niet
scheppen. Hoe minder de overheid zich
laat leiden door voorstellingen over re
gelen en besturen, des te beter komt er
een orde tot stand. Zekere bindingen en
regelingen kunnen niet worden gemist,
doch men moet die niet van tevoren
vastleggen. Orde zonder vrijheid baart
dwang, aldus spr. De makers van plan
netjes hebben zich altijd geblameerd.
Niet het plan moet het hem doen, maar
de idee; zie naar de Europese integra
tie. Dat er in het economisch leven
organisaties moeten zijn, bestrijdt prof.
Erhard geenszins, maar hij waarschuwt
ervoor, dat de organisaties geen doei
in zich mogen worden. Hij heeft ook
geen bezwaar tegen instellingen, die
de sociale zekerheid kunnen vergroten,
maar, zo zegt hjj, men kan de beste
sociale wetten maken, doch wat zijn
ze waard als de economische situatie
de realisering van die sociale fnaatre-
gelen niet kan opbrengen. De beste soci
ale politiek is een goede economische
politiek.
De rede van minister Erhard kwam pa
een betoog van de Nederlandse staats-
secretaris drs. W. K. N. Schmeizer,
die met zjjn pleidooi voor een m vrij
heid gebonden ontplooiing van de men
selijke persoonlijkheid met zo r af
stond van diverse door pro rhard
ontwikkelde gedachten, al lag het ac
cent dan wat anders, bsm die met zijn
uiteenzetting over de publiekrechtelijke
bedrijfsorganisatie in ons land toch wel
een andeFe richting in ging. Minister
Ziilstra, die met prof. Erhard in dis
cussie trad, vond overigens op dit punt
een niet onaardige synthese: hij noem
de de P.B.O. een poging tegemoet te
komen aan en een oplossing te vinden
voor het door de vice-kanselier geschet-
De procureur-generaal bij het Arn
hemse gerechtshof, heeft in hoger o -
roep bevestiging van het vonnisv
twee jaar en zes maanden 8eyan®
straf met aftrek gevorderd tegen
57-jarige voormalige burgemeester va
Urk, wegens het voortgezet ^isdrij
verduistering en meermalen gepieegae
valsheid in geschrifte. De rfchtbfn^ te
Zwolle had hem tot deze straf veroor-
Verdachte is van 1938 tot december
1956 burgemeester van Urk 8®wefsst met
uitzondering van de oorlogsperiode, toen
de bezetters hem hadden ontzet. Na de
oorlog zou hij, om zijn tpdens de oorlog
(hij genoot toen geen salaris) en daarna
gemaakte schulden te kunnen betalen
voortdurend valse mandaten hebben op
gemaakt ter dekking van onrechtmatig
gebruikte gemeentegelden. Volgens de
tenlastelegging heeft hij ook geld opge
nomen van een Urkse instelling voor
zogenaamd gemeentelijk gebruik. Hij
besteedde het geld echter voor privé
doeleinden.^ Geld, dat hij voor woning-
bouw-doeleinden in handen had gekre
gen, belegde hij in effecten, hopend met
speculatiewinsten schulden te kunnen af
lossen. Ook belegde hij gemeentegelden
in de vishandel. Dit liep eveneens mis.
Steeds dacht hjj het ene gat met het
andere te stoppen.
Uitspraak 22 mei.
ste euvel van de te lange wee tussen het
individu en de staat.
Prof. Zijlstra zei, dat hij zeer getrof
fen was door minister Erhard's moed
om de vrijheid te prediken, maar, zo
voegde de Nederlandse bewindsman er
aan toe: te vaak begeert men de vrij
heid als het baat brengt en vraagt men
op een ander moment om staatsinter-
ventie wanneer men daarvan baat ver
wacht.
Op één punt tekende zich tussen de
twee bewindslieden een duidelijk ver
schil van mening af, namelijk terzake
van het kartelbeleid. Mr. Blaisse wees
er op, dat prof. Zijlstra op goede gron
den heeft verdedigd, dat bepaalde on
dernemersafspraken wel en andere niet
zijn geoorloofd. De heer Erhard stelde
daartegenover, dat hij niet gelooft in
een verbodspolitiek, welke alleen maar
gericht is op misbruiken van kartels:
men loopt dan achter de feiten aan.
Het kartel zelf is, volgens spr., reeds
als instelling een misbruik. Het is een
vorm van particuliere planning en daar
tegen heeft prof. Erhard net zo goed
bezwaar als tegen overheidsplanning.
Des middags heeft het Eerste Kamer
lid, de heer M. Ruppert, vice-voorzitter
van het Internationaal Christelijk Vak
verbond, een samenvatting gegeven van
een rapport over de menselijke per
soon en de sociale rechtvaardigheid.
Spr. pleitte er o.m. voor de arbeider
werk te geven, dat hem ruimte geeft
voor zijn verantwoordelijkheid en hij
waarschuwde tegen het gevaar, dat de
levensstandaard tot een afgod wordt
gemaakt.
Het congres, dat o.a. werd bijgewoond
door een groot aantal leden van het
Nederlandse kabinet, heeft een bood
schap ontvangen van Bondskanselier
Adenauer, die er op gewezen heeft,
dat alleen een goede economische en so
ciale ordening en een bezinning op de
onvergankelijke waarden van het
Christendom Europa kunnen hoeden
voor de gevaren van het materialisme,
de massificering en de vervlakking, die
de vrijheid van binnenuit bedreigen.
Advertentie
Ar>no 1771 w Ar
kl/jg Exclusief Wildrestaurant
Wnr Depléisterplaafswaar'
txcluïie» Wildresi
3»?/ De pleisterplaats v
IvfcCWjutyfr f Napoleon reeds qi
a. d. -hoofdweg Arnhem
\- DCC/ftCDr.CM t.i i
Het blad van het „Neder
lands Instituut voor Effi
ciency", dat „Administra
tieve Arbeid" heet, is een
boeiend periodiek, daar niet
van. Ik las er bijvoorbeeld
dit mooie brokje proza in
„Heerst er orde op Uw
bureau? Zo ja, dan kan er
ook orde in Uw geest zijn.
bureau echter vol met docu-
rapporten en brieven, dan zal
de verwarring die op Uw tafel heerst
ook Uw geest binnendringen."
Dit nu zo categorisch te stellen lijkt mij
bepaald onjuist en niet alleen omdat
er wanorde heerst op mijn bureau. Het
lijkt mij alles een kwestie van aanleg
en temperament. En vooral van effi
ciënt denken, dat aan efficiënt han
delen vooraf dient te gaan. Maar
waarom zou efficiënt handelen niet
samen kunnen gaan met een warrig
bureau?
Ik zou haast zeggen: Heerst er orde
in Uw geest dan zal er (als tegenwicht)
wanorde heersen op Uw werktafel.
Ligt Uw
menten
Advertentie
De twee verstekelingen, die zich drie
maanden geleden aan boord van het
Italiaanse passagiersschip de Sydney
verstopten, hebben thans toestemming
gekregen in Genua aan land te gaan.
Het schip arriveerde donderdag in
Napels met de twee mannen en nog
233 andere Nederlanders uit Indonesië.
Twiss en Schrijver, de beide versteke
lingen, en het merendeel der Neder
landers zjjn vandaag in Genua aan land
gegaan op doorreis naar Nederland.
Robert Frank Twiss (23), uit Tegal,
en Rudolf Schrijver (27) uit Soe-
rabaia, gingen in de haven van Soe-
rabaia op 7 februari aan boord van de
Sydney om naar Nederland te gaan.
Hoewel zij niet in het bezit waren van
een Nederlands paspoort. Zij mochten
in geen van de aanloophavens aan land.
Van Indonesië ging het naar Italië en
terug naar Australië, en via Indone
sië weer naar Italië, tot de Achille
Lauro scheepvaartmaatschappij toe
stemming kreeg de beide verstekelin
gen in Genua van boord te laten gaan.
De pleisterplaats waar
Napoléon reeds gast was
a. d. 'hoofdweg Arnhem- Apeldoorn
BEEKBERGEN i*i k 6766-580
Bij het demonteren van een stalen
hulptoren, opgericht rond een setoor-
Steen op net terrein van de MaascBStra-
le van de Plem te Buggenum bjj Roer
mond is donderdag de 19-jarige pas ge
huwde arbeider F. Massy uit Roer
mond dodelijk verongelukt. Door een
nog onbekende oorzaak, (vermoed
wordt dat de jongen duizelig of onwel
ia geworden) is Massy van de honderd
meter hoge schoorsteen omlaag gestort.
De mede-arbeiders van Massy, die op
slag werd gedood, hebben van het on
geluk niets bemerkt. Plotseling werden
zij de afwezigheid van Massy gewaar,
I waarna een onderzoek werd inge
steld.
Hierbij trof men de jeugdige arbei
der levenloos op het terrein van de cen-
1 trale aan.
A an de heer Hens is mis-
/-t schien een beeldhouwer
verloren gegaan, maar
zeker een fotograaf gewonnen.
Het is ook mogelijk dat er met
hem een beeldhouwer in de foto
grafie is gekomen. Hij heeft het
over poseren, pakt een stoel en
gaat er stijfdeftig op zitten. „Een
keurige visite," zegt hij. Dan
gaat hij scheef zitten en zegt dat
de visite toch wel gezellig is.
Vervolgens draait hij de stoel
helemaal om en met zijn buik
tegen en zijn ellebogen op de
stoelleuning gesteund zegt h%3
dat zo'n ongedwongen visite van
mannen onder elkaar pas wf 't
kelijk genoeglijk is. We 2ie-"(jer.
helemaal. „Ja", zegt hij, j
een kan kijken als hij
is, maar zien moet }f.
Zo'n aforistische ."„rfEpk
wordt, zoals zV. f-ili. jwt'
met tekenende, ol boet
serende handbewegingen bege-
l1n de preambule, borend bij
De Gouden Iris die hem
enkele dagen gMeden bij tie
opening van de Week voor de
Amateurfotografie werd uitge
reikt, stond te lezen. „De heer J.
J. Hens heeft er mede krachtig
toe bijgedragen dat de Fotogra-
■fie thans in HedGTland yneev en
meer als een autonome Kunst
wordt erkend. Als men moet
opsommen hoe hij het ereteken
heeft verdiend, is men met een
paar hoofdlettertjes lang niet
klaar. Zijn Werkzaamheden voor
van Amateurfotografen,
waarvan hij nu ere-voorzitter is,
zijn cursussen aan de Amster
damse Volksuniversiteit. die
9snr "ak fotografie dit jaar
4oü cursisten heeft, zijn redactio
nele medewerking aan het tijd
schrift Foto, zijn onoverzienbare
Wy-werkzaamheden, zijn mede
werking aan de binnenkort ver
schijnende Encyclopedie voor de fotografie, zijn. enfin, men vraagt zich
af of hij nog wel tijd heeft om foto's te nemen.
Wat de beeldhouwer Hens betreft, in 1914 hij was toen 24 jaar
behaalde hij aan de Academie in Den Haag zijn middelbaar onderwijsacte.
Daarna is hij tekenleraar geweest. Hij is ook ere-voorzitter van de Neder
landse Vereniging voor tekenonderwijs.
„Mijn hele leven heb ik met mijn ene been in het kamp van de
beeldende kunst gestaan en met mijn andere in dat van de fotografie. Ik
heb het niet aangedurfd beeldhouwer te worden." Toen hij de beslissing
moest nemen liep hij al zo lang met een camera, dat hij er geen afstand van
kon doen. Hij begon als jongen met een platenboxje van drie gulden. „Je
werd toen nog nagewezen als je een foto wilde nemen." Met zijn onafschei
delijke camera heeft hij de heren van de beeldende kunst proberen aan te
tonen dat je met de lens ook kunst kunt bedrijven. En hij heeft gezien
hoe de beeldende kunst steeds toeschietelijker werd voor het pleidooi van
de fotograaf. Maar laat zij van de beeldende kunst nu maar niet horen wat
hij tegen ons over fotograferen zegt: twee percent techniek, 48 percent visie
en 50 percent geluk; het geluk namelijk om je object tegen te komen en
je camera bij je te hebben.
De heer Hens is vooral fotograaf van de mens en daar valt wel wat
kunst in te ontdekken. Hij pleit ook, en met grote nadruk, voor de dood
gewone herinneringsfoto's, kiekjes dus. Men merkt het wel: de heer Hens
is een gespleten natuur, als we dat zo eens zeggen mogenMaar thuis, in
zijn donkere kamer, vloeit dat allemaal dooreen en komt er iets schoons
tot stand.. Dan mag zijn echtgenote hem niet liefhebbend met een kopje
thee of koffie komen storen.
Zo, en dan moet hy nu eens naar het vogeltje van ónze fotograaf kijken.
