Er is weinig gedaan
ontwikkeling
de
voor
de
van
Pap
oea s
Beleid moet sterker worden
gericht op zelfbeschikkings
recht van de bevolking
Chinees na 26 jaar met
zijn vrouw herenigd
sportshirts
Auriol: Verbreek band
met opstandeling
De Gaulle: Mijn naam ten
onrechte genoemd
Uitslag
Slachtoffers
van het
snelverkeer
jpsanaafii~hs
Kamerleden constateren na bezoek aan Nieuw-Guinea
ffila™™ Ul,K
Kunstprijs voor
de sport
Twee jaar geëist
voor diefstal van
juwelen
Bejaarde man
omgekomen
Italian fashion in
Politieke briefwisseling
Tegen Pope zal de
zwaarste straf
worden geëist
Een jongen van de waterkant
Fiedler winnaar
Gasv er stikking
VVD-wethouder ten
koste van de KYP?
K. E. Vosskühler
VRIJDAG 30 MEI 1958
PAGINA
Kamerlid v. d. Wete
ring kalmeert de
koppensnellers
Vermist jongetje gevonden
Buurman-tipgever hoort
1 jaar tegen
ruim
zich
eisen
De spoorlonen
Motivering standpunt
college van rijks
bemiddelaars
Feesfr in hef Arnhemse Shanghai
0000000
In Den Haag
MELK VOOR DE
AMERIKANEN
Kempenaar gezonken
7 gewonden bij botsing
tussen busje en auto
Indonesië
ZZ?oeöte eve
conclusie, dat de ontwikkeling van de Papoea tot zelfbeschikking
®°g altijd niet voldoende ter hand wordt genomen, beheerst het gehele
7fter uitvoerige verslag, dat is verschenen van de reis, die negen leden Aan
de Staten-Generaal in 1957 door Nieuw-Guinea hebben gemaakt. Steeds
uordt in (]j£ rapport de minister van zaken overzee aan deze conclusie
herinnerd en wordt hem om een verklaring gevraagd. De Kamerleden
hebben in Nieuw-Guinea zelfs een in grote lijnen aangegeven welvaarts-
pIan gemist. Zij merken op, dat het Gouvernement toch over voldoende
ervaren ambtenaren beschikt. Uit tal van gesprekken die de parlemen
tariërs op hun rondreis hebben gevoerd, komt de onzekerheid naar voren,
die men steeds weer ontmoette over het beleid en worden elementaire
bèstuursfouten aangetoond. Er moet meer aandacht worden geschonken
kan het vormen van streekraden, waarin de Papoea zijn politieke zelf
werkzaamheid kan ontwikkelen. Men had de ontwrichting van het platte
land moeten voorkomen, dat aan de steden wordt opgeofferd. Wanneer
de regering hele dorpen en groeperingen van Papoea's over wil brengen,
Waar blijft dan een regeling van de voorvaderlijke rechten op de grond,
Wan medische aspecten en taalmoeilijkheden? En wanneer de trek naar de
stad zich voltrekt, waarom blijft dan de woningbouw, speciaal voor de
Papoea's, achter? Herhaaldelijk komt men in het verslag de klacht tegen,
dat het politiek noodzakelijk is, dat er juist voor de kleine man het
nodige gebeurt.
/n het reisverslag van de par-
lementaire missie, dat loopt
van 4 tot 29 augustus, wordt
melding gemaakt van een avontuur
in de moerassen van Kepi. In deze
plaats werden de Kamerleden on
derworpen aan een begroetings
ceremonie, die een middag plus
avond in beslag nam. De Papoea's
waren drie dagen ver komen rei
zen in hun prauwen, die met twin
tig tegelijk de rivier afzakten. In
het midden voerde men de Neder
landse vlag mee. Dit alles nam
niet weg, dat men de Haagse poli
tici helemaal niet vertrouwde. Zij
zouden eens met hun voorouders
contact kunnen krijgen. Dan zou
dat volgens Papoea-opvattingen op
een moordpartij van blank tegen
zwart moeten uitlopen. De voor
zitter van de missie, het Tweede
Kamerlid van de Wetering, heeft
echter naar het schijnt kalmerende
invloed uitgeoefend door een van
zijn langste politieke redevoeringen
uit te spreken, die door een plaat
selijk bestuurder regel voor regel
in de streektaal werd vertaald. De
bestuurders, die reeds lang grote
moeite hebben om deze Papoea's
rustig te houden, hebben urenlang
moeten verklaren dat de Neder
landse politici van de meest vreed
zame bedoelingen vervuld waren.
De minister zal de Kamerleden ook
moeten antwoorden op hun vraag, wat
nu de officiële taal voor Nieuw-Guinea
zal moeten worden, het Maleis of het
Nederlands. Er zijn grote meningsver
schillen op dit punt. De katholieke mis-
^n?,- ket, Nederlands geporteerd
ken Zii hprrSei-s v.te willen wegdruk-
ties'van wnd mif daarbij op instruc-
Hieraan hebben officfële SStanties ^fch
echter nooit gehouden. Volgenf de£fs
sie is het een kwestie van onderwiizers
opleiden, waarna de jeugd vanzelf het
Nederlands gaat leren. De protestantse
Zending daarentegen ziet het Maleis als
de aangewezen voertaal. Gaat men dat
om politieke redenen bestrijden, dan
versterkt men volgens deze zegslieden
het wantrouwen. De Kamerleden con
cluderen, dat in iedei geval niet van
de Papoea-kinderen geëist kan worden,
aat zij op school met beide talen te
muken krijgen, hetgeen nu nog voor-
uomt. Men wijst voorts op het systeem
pdd Amerikaanse zendelingen, die de
nnrtJeatal€n eerst zelf leren en er dan
onderwijs in geven.
v "®r w°rdt gevraagd om een oplossing
«,J de positie der Ambonezen en ge
waarschuwd tegen een overheersing
Van Indonesiërs, die in Sórong niet
minder dan 50 pet van de bevolking
uitmaken. Zij proberen pro-Nederland
se Papoea's weg te werken en be
paalde groepen Papoea's tegen el
kaar op te zetten, zo vernam men
ter plaatse. Ook in het onderwijs moet
haar de mening van de parlementa
riërs, het Indonesisch element verdwij
nen. Het gaat immers ook hier om het
naar voren brengen van de eigen
krachten van de Papoea-bevolking.
Voorts is er in het verslag sprake
van communistische invloed, onder
invloed van Communistisch China en
Java.
De leden van de Staten-Generaal heb
ben grote waardering uitgesproken voor
werk van missie en zending, maar
«ellen met teleurstelling vast, dat nog
klachten worden
te
vernomen, dat
weinig naar sa-
K?» klachten
menw,?uvernement
ten vising streeft. Zelfs de protestan
te worcfeo de Overheid om au serieux
,,democratigenomen. Hun zending stelt
katholieke "®che gezindheid" op prijs. De
ter. De Kar^'ssie is op dat punt concre-
of het juist i^leden vragen de minister,
huwelijksordoan<lat onlangs een nieuwe
van Nieuw-Gmn®ntie, die de gouverneur
Den Haag zona, at naar de minister in
kerkelijke autorite!lvoren noch aan de
de Raad voor Vo]kSQeJ>, noch zelfs aan
legd. Pv°eding is voorge-
Van de zijde van ae
Werd keihard opgemerkt °"eke missie
maatregel die consequent' "at de enige
teerd de bezuiniging is. „Het°'dt gehan-
mogelijk zijn, dat de all, re,.r m°est niet
vmgsschooltjes buiten elke subsi,,,escha-
'Icii gehouden op grond van de „,r'Wor"
§jng, dat dit godsdienstschooltjes «fwe-
Men verwijt de regering gebrek
jnsie en verbeelding door voortdure', 0"
beknibbeling van het onderwijs.
I"ekt de indruk, dat de overheid haar
aak meer in breidelende dan in stimu-
'erende richting ziet".
Van gouvernementszijde is aan de Ka
arleden medegedeeld, dat er toch wel
bet een en ander tot stand is gekomen.
u de bevolking steeds meer verlangt
t^ai^ economische vooruitgang, moes-
wetprfPaalde Projecten wel eens zonder
aan,r Ppelijk vooronderzoek worden
sche nio t'. ^Iaar een algehele economi-
mnS is op komst.
Onderwijs
tah^nfilfsip11,,19®3 moest de parlemen-
bÜ het^ondo bistellen, dat de situatie
£f/nig bevredigt Nie™-Guinea nog
het aeu.D weike
Particulier
,,Met grilligheid en
remmend werken op
initiatief, worden schO'
gerd/> ®Ph°oltjes toegestaan en gewei-
missie £r.ote Wacht van de r.-k.
^e(iaan er n'et voldoende wordt
°P het verv°lgonderwijs dat
schooltieJ^Ï, e7e onderwijs in de dorps-
oiderwi-ió e, aansluiten. Dit vervolg-
bevolking ™e°f vohW de.vraag van de
de behoeft» voldoen als voorzien in
en bedriIfaS]evgG^Vernement' 0nder
Rechtspraak
thans bestaandeeikchterrkaSt' dat- d®
tie niet werkt voor He »u e °rgamsa-
voor een kleine groe.f aR°ea's maar
De bestuursambtenaar ?uroP?anen-
meest primitieve gebtedp»an w de
"let als rechter worden JL "°g wel1
voor het overgrote deel vf st' maar
onder bestuur is gebraehf® W,at thans
stand ongewenst. Deze ambten»6 t06"
n veal belanghebbende i„ t ,s
De Papoea wil een geding,
rechtspraak. Dit zal hem het**»10116
Defensie
he^ft nnealeztging van Nieuw'-Guinea
P de Kat«erleden over het slee
meen een goede indruk gemaakt nJ
spreekt vol lof over het dienstplichtig
personeel, dat ervan maakt wat ervan
te maken valt. Men zou echter gaarne
zien dat de inheemse bevolking ook bij
de verdediging van het land meer werd
ingeschakeld.
Land- en bosbouw
De bociemkundige verkenning van
Nieuw-Guinea is nog niet zo ver dat
reeds kan worden aangegeven hoevee]
van de 41.600.000 ha oppervlak van
het land agrarisch bruikbaar is. Zou
dit maar 5 pet. zijn, dan is dat reeds
gelijk aan de helft van de oppervlak
te van Nederland. De natuurlijke rijk
dom van Nieuw-Guinea moet vooral
worden gezocht in de mogelijkheden
welke de bosbouw biedt. De voorhan
den zijde voor exploitatie geschikte
houtmassa wordt geschat op 200.000
kub m per jaar. De produktie in 1956
bedroeg 26.372 kub m.
De kritiek in Nieuw-Guinea op de
berichtgeving en de voorlichting is zeer
ernstig. Alle berichten moeten door het
kantoor van de Voorlichting in Hollan-
dia worden gecensureerd, zelfs de nor
male nieuwstelegrammen van het A.N.P.
Van Hollandia moeten de berichten dan
weer worden doorgegeven naar de ra
diodienst op Biak. Het nieuws komt
daardoor zeer laat door. Behoudens
één weekblad, dat in Nederland wordt
gedrukt, bestaat er ook geen particu
liere pers. In de (Maleise) bladen die
door het Gouvernement worden uitgege
ven, wordt aan het nieuws uit Nieuw-
Guinea zelf en aan de voorlichting over
het gouvernementeel beleid nauwelijks
aandacht oesteed.
De radiozender op Biak zendt maar
vier en een half uur per dag uit, waar
van drie kwartier in het Maleis. De uit
zendingen zjjn zo zwak, dat zij op de
meeste plaatsen niet helder doorkomen.
Daartegenover wordt het Indonesische
radiostation Ambon, dat 12 uur uitzendt,
over het algemeen uitstekend ontvangen.
Het doet vreemd aan, zo zegt het ver
slag, dat, terwijl het gouvernement zjjn
reden van bestaan vindt in het tot ont
wikkeling brengen van de inheemse be
volking, van de totale wekelijkse zend
tijd van zesendertig en een half uur
siechts vier en een half uur ter be
schikking is gesteld voor programma's
die op die bevolking zijn gericht. Zodra
de Maleise uitzendingen zjjn afgelopen,
stemmen de Papoea's af op buitenlandse
stations.
Mijnbouw
In haar beschouwingen over de econo
mische mogelijkheden zegt de Kamer
commissie het te betreuren, dat nog
steeds niet kan worden beoordeeld of de
mijnbouw enig perspectief biedt. Vast
staat slechts, dat olie in exploiteerbare
hoeveelheden voorkomt. Weliswaar is
ook nikkelerts met een gunstig gehalte
gevonden, maar er zal nog een uitge
breid onderzoek nodig zijn voor kan wor
den uitgemaakt, of exploitatie lonend is.
In het algemeen hebben de Kamerle
den de indruk gekregen, dat aan mijn-
bouwkundig onderzoek te weinig wordt
gedaan. In bet Australisch deel biedt
men aan particuliere onderzoekers een
ruime premie, wanneer zij iets belang
rijks vinden. Op Nederlands gebied
werkt men echter vrijwel uitsluitend met
een klein bureau met slechts één mijn
ingenieur.
In het
museum Fodor te Amsterdam
J. Wiarda, voorzitter
heeft
heeft prof.
van het Prin r>
prijs voor de nhai'dfonds, de kunst"
reikt aan de s!!r' 1958 2.000) uitge-
Fiedler. Het bek* amse schilder H-
een aantal voetbank schilder8 stelt
Bij de opening vanSriVOOr'
van kunstwerken, betiei tentoonstelling
op allerlei takken van srS?gJ-hebbende
af twee weken in Fodor tp '=dle van nu
constateerde professor Wiarni1 zal Zljn,
noegen, dat ook in ons land deT^JP"
naars de laatste jaren in stüg|n^natf-
te door de sport geïnspireerdworden
zoals ook de kunstenaars van de Griek
se oudheid. Dankzij het contact dat"
tussen het Nederlands 01ympisch «at
té en het Prins Bernhardfonds gelegd
is, worden thans kunstopdrachten voor
uitbeeldingen van sport gegeven en is
er een kunstprijs voor de sport inge-
steld. De eerste maal waren er 54 in-
zendingen, de twoede maal 150 en dit
jaar zelfs 176.
De jury, die bestond uit voorzitter J
S. Sjollema, prof. J. Wiegers Hildo
Krop. dr. W. van Zijll van het N.O.C.
en drs. J. Herftrick Mulder, secretaris
van het P.B.F., kende 6 eervolle vermel
dingen toe: aan T. G. van Eysden uit
Den Haag voor een schilderij, aan Her
man Berserik uit Rijswijk, eveneens
voor een schilderij, aan Harry Disberg
uit Den Haag voor een houtsnede, aan
Friso ten Holt uit Amsterdam voor een
ets, aan Pieter de Monchy uit Amster
dam en aan H. Ydo uit Amsterdam,
beiden voor een plastiek.
De 4-jurige Hans Dieter Heinz uit
Hoorn in Noordholland die sedert zater
dagmorgen half negen spoorloos was is
vanmorgen om acht uur opgehaald uit
het water bij de Sluis tussen de binnen
en buitenhaven. Het stoffelijk overschot
is naar het gemeentelijk ziekenhuis
overgebracht.
Prof. mr. G. J. Wiarda, de Voorzitter
van het Prins Bernhardfonds, overhan
digt aan de schilder H. Fiedler de
„kunstprijs voor de sport 1958".
Twee jaar gevangenisstraf met af
trek van de in voorarrest doorgebrachte
tijd eiste de officier van justitie bij
de Haarlemse rechtbank mr. dr. R. W.
H. Pitlo donderdagmiddag tegen een
34-jarige koffermaker uit Amsterdam,
die terecht stond wegens een inbraak
in een huis aan de Casembrootstraat te
ÏJmuiden. De verdachte was in de pe
riode 1942-1957 tien maal wegens in
braken veroordeeld en loopt nog in
een proeftijd. Hij had gehandeld uit
geldnood omdat hij niet goed aan de
slag kon komen. Een 28-jarlge IJmui-
denaar, buurman en goede vriend van
de bestolen familie, gaf de tip aan de
34-jarige verdachte.
Hij zou hem daarbij ook geholpen heb
ben door het geven van een zetje bij
het klimmen over een schutting, door
het lenen van handschoenen, en het
geven van inlichtingen over de in
richting van het huis en de tijdstippen
dat de bewoners uit waren. De 28-jarige
verdachte gaf dat wel toe, maar het
zou „zonder bedoelingen" geschied zijn.
Tegen hem eiste de officier van justi
tie een jaar en drie maanden, mede
ter zake van heling.
De 34-jarige verdachte was het huis
binnengedrongen na verbreking van
een ruit. Zijn buit bestond uit een gou
den dames-horloge, gouden ringen,
armbanden, kettingen, hangers en an
dere bijouteriën. De inbraak vond
plaats op 24 februari. De 26-jarige ver
dachte, die beloofd had op de uitkijk
te staan, bleek verdwenen, toen de an
der klaar was met zijn inbraak. Uit de
opbrengst van de buit heeft hij een
deel als beloning gekregen.
De verdedigers, mr. F. M. Oberman
en mr. J. C. Smithuysen, bepleitten
gecombineerde straffen met een kort
onvoorwaardelijk deel. De uitspraak is
12 juni.
Donderdagmiddag is de nestor van
de gemeenteraad van Pijnacker, de 71-
jarige heer J. H. Kerkvliet, door gas-
verstikking om het leven gekomen.
Toen omstreeks die tijd de melkknecht
zich aan de boerderij meldde vond hij
de deur gesloten. Hjj nam een sterke
gaslucht waar, waarop hij een glasruit
verbrijzelde ,en zich toegang verschaf
te. Hij vond het slachtoffer bewusteloos
op de grond liggen en bracht hem naar
buiten. Nog ongeveer drie kwartier
werd kunstmatige ademhaling toege
past, doch vergeefs. Een half uur van
tevoren had men de heer Kerkvliet nog
op zijn erf zien lopen. Klaarblijkelijk is
hij toen naar binnen gegaan om thee
water op te zetten, waarbij hij door het
gas is bedwelmd.
(Van onze Haagse redactie)
Het college van rijksbeniiddelaars
heeft geweigerd de voorstellen tot ver
betering van de lonen van het spoorweg
personeel in enkele loongroepen goed
te keuren, omdat geen exact oordeel
kon worden gegeven over de achterstand
die bij deze groepen zou bestaan. Slechts
een volledige werkklassificatie zou hier
opheldering kunnen geven, doch het on
derzoek bevindt zich nog slechts in het
eerste stadium. Mocht van een aperte
achterstand kunnen worden gesproken,
dan is de regering bereid hieraan tege
moet te komen.
Intussen zijn voor die loongroepen,
waarvoor de werkklassificatie wel ge
reed was, de verbeteringen wel goedge
keurd. Het college heeft verder de in
voering goedgekeurd van een apart
loonbestanddeel van 3 pet. in afwach
ting van een onderzoek naar de moge
lijkheden voor prestatiebeloning. Deze
3 pet komen in de plaats van het voor
stel tot verhoging van de waarderings
toeslag met 5 pet.
Tenslote kan een uitkering ineens wor
den gegeven ter grootte van 2 pet. in
verband met de zeer zware eisen, die
in de wintermaanden aan het personeel
werden gesteld.
Minister Algera zegt een en ander in
antwoord op vragen van het Tweede Ka
merlid Posthumus (P.v.d.A.) en de li
berale senator prof. Molenaar.
Advertentie
Het is gelukt. Hsu Yung Chung heeft
zijn vrouw terug. Ze waren 26 jaar
geleden gescheiden; nee, niet door de
wet maar door de nood. Toen zoende
hij de popperige, mooie Tchu Tsjoeh
Chow op het perron in Chenkiang. En
hij zoende de nog veel popperiger, zes
maanden oude Hsu Kuo Shin, hun doch
tertje.
,,'t Is vervelend, liefjes," zal hij op
zijn Chinees gezegd hebben, „maar
het moet. Ik ga naar Europa en als
ik daar slaag krijg je een brief van
me en dan komen jullie weer bij me."
De trein vertrok. Man en vrouw zou-
n elkaar 26 jaar niet zien.
Maar nu is het gelukt! En daarom
h»! (Lr donderdagavond feest in Sjang-
ninL-ct eethuisje van Hsu in de Ko-
»aat te Arnhem. Uit alle delen
mp]« ^?and waren zonen uit het He-
eeknmon naar Sjanghai in Arnhem
fen o en ,biJ h"n binnenkomst kre-
begroetten" h»fULdsan;ier °PSesPe,d- Ze
schoven oherenigd echtpaar en
de iarfee v voor het feestmaal aan
van hun'r^e uGdekte tafel- De Pizzicati
L ™e5kvvaardig Nederlands vul-
noS n'ot en wie het Chinees
",'et bad verleerd, onderhield zich
-n haar vijftig jaren nog
altud popperige en mooie Tchu Tsjoeh
Chow, wier kennis van het Nederlands
bestaat uit de woorden „dank joe wel."
Hij was 25, zij 17 jaar toen ze trouw
den. Hp werkte op een staalfabriek in
Chenkiang. Het leverde hem een mise
rabele loempiah op; zo miserabel, dat
hü ging zinnen op een ander middel
van bestaan. Europa leek hem het land
der onbegrensde mogelijkheden. Eerste
halte: Moskou. Het werd een ontgoo
cheling. Tweede halte: Frankrijk. Hsu
kon geen werk vinden en leunde dag
in dag uit tegen de Opéra met een
kistje pinda's op zijn buik. Andere hal
tes volgden: Zwitserland, Italië, Duits
landpinda, pindaarmoe, ar
moeToen Holland en daar begon
de victorie met wat gesjacher in tex
tiel in Arnhem. Toen Hsu steeds meer
kleurlingen ontmoette kwam hij op het
idee, een Chinees eethuisje te begin
nen. Het lukte
In het verre Chenkiang had de kleine
Tchu Tsjoeh Chow intussen een kwart
eeuw zitten wachten. Gesloofd en ge
zwoegd had ze om haar dochtertje
Shin groot te brengen, die nu zelf moe
der is van vier kinderen. En toen kwam
de brief. Shin las hem voor, want
Tchu kan niet lezen en trouwens ook
niet schrijven. Ze vertrok onmiddellijk
naar Hongkong. Daar wachtte ze in een
hotel op het visum en op nader be
richt van Hsu. Hoewel het visum werd
afgegeven wachtte Hsu vergeefs. Ein
delijk bleek, dat de Hongkongse hotelier
elk telegram van Hsu „vertaalde" met:
,,U moet nog een weekje blijven", het
geen betekende, dat Hsu 20 per dag
moest betalen. Hij kreeg achterdocht
en wendde zich tot een Arnhems ge
meente-ambtenaar, die hij in het zie
kenhuis had leren kennen. Deze, sa
men met iemand van de Arnhemse
politie, zorgde ervoor, dat de over
komst uit Hongkong werd bespoedigd
En daarom was er feest in Sjanghai.
koel -
poreus geweven
gemakkelijk -
boord open en ge
sloten te dragen
modern -
nieuwste ton-sur-ton
dessins
njet kode mouw
De tekst is gepubliceerd van een
brief, die de vorige Franse president,
Vincent Auriol, op 26 mei aan gene
raal De Gaulle heeft gezonden en waar
op De Gaulle 29 mei antwoordde.
A.F.P. geeft daarvan het volgende re
sumé.
Auriol herinnert er in zijn brief aan
hoe hij in 1945 als minister van staat
in verzet kwam tegen De Gaulle's „re-
visionistische activiteit", maar zegt er
van overtuigd te zijn, dat de wederzijd
se vriendschap is blijven bestaan.
Hij schrijft verder De Gaulle's stre
ven naar nationale eenheid en Frans-
Mohammedaanse vriendschap in Alge
rije te kennen, maar dat de houding
van de generaal tegenover de in op
stand gekomen mannen in Algiers de
toestand voor het land verergerd heeft.
Verwijzend naar de gebeurtenissen op
Corsica en de oprichting van comité's
voor openbaar welzijn in Frankrijk zegt
Auriol, dat het nu gaat om een opstand
tegen de instellingen en wetten, die
Frankrijk zichzelf vrijwillig gegeven
heeft.
Gjj zult toch niet de vertegenwoordi
ger van uw vijanden van gisteren wil
len zijn of u willen stellen tegenover
uw kameraden van vroeger, die met u,
in nationale eenheid, de grote Frans-
Afrikaanse vriendschap tot stand willen
brengen?" aldus Auriol.
Hij zegt ervan overtuigd te zijn, dat
De Gaulle in het licht van de gebeurte
nissen zal trachten de aan hun opperste
chef ongehoorzaam geworden officieren
weer tot vervulling van hun plicht te
brengen en alle burgers de wet te doen
eerbiedigen.
„Als gij alle solidariteit met hen, die
een opstandige beweging hebben ge
schapen, verbreekt, zult gij het vertrou
wen van de gehele natie hervinden."
Alsdan zou De Gaulle volgens Auriol
de verantwoordelijke personen snel tot
een akkoord kunnen brengen en tot
loyale samenwerking om met volmacht
in een bepaalde tijd een bepaald pro
gram te verwezenlijken. De natie zou
dan opgeroepen kunnen worden zich
vrij en soeverein uit te spreken over
de grondwetshervorming, die door hel
opperste belang van de democratie
wordt vereist.
De Gaulle antwoordt in zijn brief van
29 mei, dat de gebeurtenissen in Alge
rije zijn uitgelokt door de chronische
onmacht van de openbare macht, wel
ke hij op alle manieren geprobeerd
heeft te genezen. Zijn naam bij die ge
beurtenissen is genoemd geworden zon
der dat hij er zich in gemengd had.
„Van de andere kant weet ik, dat in
Algerije en in het leger, wat ik ook ooit
heb gezegd of wat ik vandaag mocht
zeggen, de toestand der geesten zodanig
is, dat deze afwijzing van mijn voor
stel dreigt de dijken te doen breken en
zelfs een bevel krachteloos te maken.
Aangezien ik er niet mee in zou kunnen
stemmen macht te ontvangen van een
andere bron dan het volk of althans zijn
vertegenwoordigers (zoals ik in 1944 en
1915 deed), vrees ik, dat wij op weg
zijn naar anarchie en burgeroorlog. In
dit geval, aidus De Gaulle, zullen zij
die, door een onbegrijpelijk sectarisme
gedreven, mij verhinderd zullen
hebben de republiek •ogmeals uit de
moeilijkheden te halen, toen het nog tijd
was, een zwaie verantwoordelijkheid te
dragen hebben. Wat mij betreft, ik zou
niet anders dan tot mijn dood toe kun
nen treuren."
Hoewel de verkiezingsuitslag voor de
K.V.P. in Den Haag niet ongunstig is ge
weest, moet men rekening houden met
de mogelijkheid, dat de K.V.P. in het
nieuwe college van B. en W. een van
haar twee wethouderszetels zal moeten
opgeven.
Niet alleen in de plaatselijke liberale
pers, maar ook in de prot.-chr. Nieuwe
Haagsche Courant en in het socialisti
sche Haags Dagblad wordt erop gewe
zen, dat de aanzienlijk versterkte
V.V.D.-fractie thans aanspraak kan
maken jjp twee wethouderszetels; men
brengt tot uitdrukking, dat dit ten koste
zou gaan van de K.V.P. Hierbij wordt
tevens aangevoerd, dat de burgemeester
en de gemeentesecretaris in Den Haag
katholiek zijn.
Na Sterovita heeft thans ook de coö
peratieve Tilburgse melkcentrale in Til
burg een grote order voor de levering
van melk aan de Amerikanen afgesloten.
De hoeveelheid beloopt hier 25.000 liter
per dag. Deze mëlk zal worden verpakt
in papieren melkverpakking van de
Nederlandse fabriek Mopavi N.V. te
Rotterdam.
VINCENT AURIOL
Donderdag is in een bocht van de
Maas nabij Kessel-Eyck, de 500 ton
metende motorkempenaar San Joseph
uit Raamsdonkveer gezonken. Het
schip was in aanvaring gekomen met
een tankschip van 1200 ton van de Esso
maatschappij. De schipper, de heer
Meyer, en zijn echtgenote kwamen ntet
de schrik vrij. Hun zoon liep bij de bot
sing een verbrijzelde hand op en moest
in het ziekenhuis worden opgenomen.
Van het huisraad kon niet veel gered
worden.
Bent U tevreden over de
uitslag van de verkiezin
gen? Zo ja, zegt U het dan
ons, zo nee, zegt het alstu
blieft aan anderen. Ik voor
mij zal niet mopperen. Het
is gegaan zoals ik gedacht
had. En dat is nog bevre
digender dan wanneer het
was gegaan zoals ik ge
hoopt had. Ik zal U niet zeggen wat
ik vóór de verkiezingen hebt gehoopt,
want dan weet U ook heel precies
wat ik denk, en dat is nu ook weer
niet helemaal nodig.
Neen, ik ben zeer tevreden. De de
mocratie heeft weer een dag volop
gewerkt en we kunnen haar dus nu
weer even op een laag pitje zetten.
En z ij weten nu in ieder geval hoe
w ij er over denken; en dus zo onge
veer wat wij hopen.
En wij gaan dus rustig voort met
elkanders standpunt te eerbiedigen.
Al moeten wij er daarbij natuurlijk
wél op toezien dat er enige stand
punten overblijven om geëerbiedigd
te kunnen worden.
De zevenjarige J. Bosch te 's Hee
renbroek, gemeente Zwollerkerspel, is
toen hjj voor zijn ouderlüke woning met
zü'n fiets de weg Zwolle-Kampen over
stak, door een passerende auto aange
reden en zo ernstig gewond, dat hü la
ter in het ziekenhuis te Kampen is
overleden.
Donderdagmiddag zijn te Water
huizen een autobusje uit Weener (Duits
land) en een personenauto uit Gronin
gen met elkaar in botsing gekomen,
toen het busje, dat een aantal Duitse
atelier-meisjes uit Groningen had opge
haald, vlak voor een bocht een
G.A.D.O.-bus wilde passeren. Tengevol
ge hiervan liepen zeven personen min
of meer ernstige verwondingen op, na
melijk vier van de Duitse meisjes, een
jongeman, die in het busje zat, de
chauffeur van dit busje en de
chauffeur van de personenauto. Alien
moesten naar het Academisch zieken
huis te Groningen worden overge
bracht, waar bleek, dat een der meis
jes een schedelbasisfractuur had opge
lopen en de anderen een hersenschud
ding en of andere verwondingen. De
auto's werden vrij ernstig beschadigd.
De Indonesische procureur-generaal
Soeprapto heeft, volgens het Indonesi
sche persbureau „Antara", verklaard
voornemens te zijn de „zwaarste straf,
die het Indonesische recht kent", te
eisen tegen de boven Ambon omlaag
geschoten Amerikaanse vlieger Allan
Pope.
Hij wilde deze straf ook eisen tegen
de Indonesische telegrafist, die zich
met Pope in diens toestel bevond.
Volgens Soeprapto hadden Pope en de
telegrafist, door het uitvoeren van aan-
valsvlurhten voor de opstandelingen op
Celebes, misdrüven begaan, die door
de rechtbank zouden moeten worden
berecht.
Advertentie
Anno 1771 a
ifldWildrestaurant
De pleisterplaats waar
Napoleon reeds gast was
a d hoo,<*we9 Arnhem - Apeldoorn
BEEKBERGEN Tel. k 6766-580
Pater KE. Vosskühler S.J. is
een man van de waterkant. Als
Amsterdamse jongen kende hij
geen groter genoegen dan langs
de haven te zwerven of in zijn
zeilbootje onder de rook van de
hoge oceaanstomers te zwalken.
En vandaag de dag kan men hem
er nog ontmoeten, zijn alpientje
plat op zijn rode kuif en links
en rechts zijn vrienden de classi
ficeerders, kraandrijvers en alle
andere werkers groetend. Hij is
er in zijn element. Hij was nog
maar nauwelijks 28 jaren of de
bisschop van Haarlem maakte
hem al aalmoezenier van het
Apostolaat ter Zee met stand-
Pjf-dts in de Amsterdamse St.
Nicolaaskerk, de zeemanskerk bij
uitstek. Dat betekende dag en
uur door de haven zwerven, zee
lieden uit alle windstreken naar
het clubgebouw praten, waar het
„ITt v*rtpeven was dan aan de
/walletjes luisteren naar hun
bekommernissen en naar die van
moeder de vrouw, kortom, vader
zyn over dat goede maar wat
ongedurige volk dat de wereld-
zeeen bevaart. De „Vos" paarde
een warm priesterlijk hart aan
Ann?tnr™#oTnai!Mle^je natuur. Hij kon met zijn lach de wanden
hft jsseoouw doen dreunen en met zijn onbewimpelde welsprekendheid
rü1 aan de u'aJ de eentjes loskloppen ter delging van de vele
per, h l" was een mooie tijd, want het Apostolaat heeft in Amsterdam
°este naam en het heeft zich inmiddels geconsolideerd in een uitstekend
tenuis met een mooie kapel.
Toen de havens in 1940 dichtgingen kwam de aalmoezenier in de pa
rochiale zielzorg terug, maar niet voor lang. In 1942 werd hij hoofdaalmoe
zenier voor de koopvaardij. De koopvaarders waren buitengaats, maar in
het Maagdenhuis bouwde aalmoezenier Vosskühler een centrale op voor
steun aan de achtergebleven vrouwen en kinderen, die het hard te ver
duren hadden. Dat was prachtig en ook heel moeilijk werk, want de
zee-oorlog maakte vele slachtoffers. Die drie jaren waren voor de aalmoe
zenier nog om een andere reden van belang. In die tijd rijpte een voornemen,
dat hij 15 september 1945 ten uitvoering bracht. Hij deed toen zijn intrede
in de orde van St. Ignatius. De jonge Jezuïet liep spoedig weer langs de
waterkant. Ditmaal in Rotterdam, waar hij bij Wilton Fijenoord pionierde
met een nieuwe vorm van zielzorg onder de scheepsbouwers. Een jaar
later was hij alweer in de hoofdstad terug. Het werk dat hij achterliet vond
in de handen van zijn opvolgers een uitstekende voortzetting. In Amsterdam
was het priesterlijk werk onder de arbeiders van industrie en haven gestart
en wat lag meer voor de hand, dan dat de „Vos" met zijn kennis van de
waterkant de haven voor zijn rekening nam. En passant rekende hij daar
ook de taxichauffeurs onder. Wij zijn nu acht jaren verder. Het Katholiek
Sociaal Centrum huist in een van de mooiste herenhuizen bij het Museurn-
plein. Daar komen de reepgasten, nagelpiepers, eigen rijders en al hun
vrienden, met hun vrouwen, bijeen om bij de pater en zijn medewerkers
een hartig brok geestelijke versterking op te steken. Pater Vosskühler is
een geboren leider. Hij spreekt de taal van de haven en hij weet wat er
aan noden bij zijn mannen en hun gezinnen leeft. Hij is een van de hunnen
en zij weten, dat hij hen nooit in de steek zal laten. Daarom komen ze zondag
8 juni naar de „krijtberg" en naar „Kras" om zijn zilveren priesterjubi
leum te vieren. „Rooie Karei met zijn bloedblaar" (alpientje) zoals ze hem
uit de haven kennen, zal er geducht aan moeten geloven. Dat komt ze we
toe, want hij is er het type niet naar om een kans op een tegenzet vooroij
te laten gaan. Arbeider is de „Vos" met de arbeiders, maar voor een goe
verstaander zij er aan toegevoegd, Jezuïet is hij met de Jezuïeten.
van het
