B. en W. willen twee nieuwe
gemeentelijke lycea stichten
W or dt Konden hor nkazer ne
Haarlems politiebureau
„Oorlog 'niet ongenegen kazerne
terug te geven aan de
gemeente Haarlem
O
<;k»en r».
1
DOOR EEN ZATERDAGSE BRIL
p
ÉS1
kersenhouten
bankstel
HBS-A en HBS-B moeten worden
samengevoegd tot
Na modernisering zal oude gebouw
uitstekend voldoen als hoofdbureau
Em. predikant 25
jaar bij spaarkas
Amerikaans koor
van 80 meisjes
komt in Haarlem
zingen
Dansend (en met
silver) door het
leven
Stille bedetocht
begint 5.45 uur
SLEUTEL WEG?
lil
ZATERDAG 31 MEI 1958
PAGINA 3
Wellicht zal de gemeente Haarlem binnen afzienbare tijd
weer zelf kunnen beschikken over het gebouw van de
Koudenhornkazerne. Wij vernemen althans uit Den Haag,
ciat het departement van Oorlog niet langer afwijzend staat
tegenover e«n eventueel verzoek daarom van de zijde van de
gemeente. Haariem js reeds geen officiële garnizoensplaats
meer en in verband met de legerreorganisatie schijnt er een
kans te bestaan, dat afdelingen die in de Koudenhorn zijn onder
gebracht naar elders worden overgeplaatst. Wellicht zou er een
mogelijkheid bestaan om de overige bezetting van de Kouden
hornkazerne over te brengen naar de Ripperdakazerne. Voor
Haarlem betekent een en ander dat het opnieuw de beschikking
krijgt over een bijzonder mooi, centraal gelegen gebouw, waar
aan sinds lang behoefte bestaat. Zijn wij juist ingelicht, dan zou
men bij de gemeente tot de overtuiging zijn gekomen, dat het
gebouw ruim genoeg is en bovendien zeer geschikt om et het
hoofdbureau van politie in onder te brengen. Onlangs is een
ambtelijke commissie, die moest nagaan over hoeveel kubieke
meters ruimte het nieuwe hoofdbureau zou moeten beschikken,
met haar werkzaamheden gereed gekomen. Verwacht mag wor
den, dat haar rapport binnen niet al te lange tijd aan de raads
leden zal worden voorgelegd. Men schijnt tot de conclusie ge
komen te zijn, dat de benodigde ruimte eventueel gevonden
kan worden in de Koudenhornkazerne.
WIJ ETALEREN PRIMA
2-ZITSBANK
2 FAUTEUILS
EPINCLÉ-BEKLEDING
kleuren Naar KEUZf
VOOR SLECHTS f369.-
KRUISSTRAAT n
HAARLEM - TELEFOON 11491
Wees- en bejaardenhuis
Groenteveiling
Monumentenlijst
Examens Rijkskweekschool
Haarlem
.KADI O MOORS
Zeldzaam jubileum
Oostenrijker zoekt
gevangen Haarlemmer
uit 1944
i
„DE SLEUTELSPECIALIST"
B. en W. van Haarlem
Subsidiëring van
kerkebouw
thans niet mogelijk
AP- "v.-.
Haarlem heeft al lang spijt van de
geste van de stedelijke vroedschap uit
vroeger dagen om het gebouw aan de
S?udenhorn aan het rijk af te staan om
stetr°ePen in onder te brengen. Maar
zwSs stuitte men op overwegende be-
l°g. van het departement van Oor-
niet de kazerneruimte in Haarlem
had rnISsen kon. Vooral na de oorlog
de het geld niet om vervangen-
omdat nip ruimte te bouwen, te meer
moest opt? al zoveel nieuwe kazernes
verband metjen> die nodiê waren in
ger. In die sl?e uitbreiding van het le-
verandering ge>tie schijnt thans enige
derne legerorga£9*«en te zijn. De mo-
o-ericht dan voüfh{aU(> is heel anders in
nen wordt ingekromè' Het aantal troe"
tot een grotere con^ e trach1
In dit verband is onlan^at}e te komen.
se garnizoen opgehevengs Thet Haarlem-
7nnrn kon door deze 'c'®. Bergen op
een belangrijk historisch geto^alfde
Markiezenhof aaf d® f®??eente
Markiezennui s="ieente
teruggegeven.
ook Bergen op Zoom het vrijg .heeft
gebouw tot hoofdbureau van poUu°Te*
stemd.
Voor Haarlem zou de inrichting Va
de Koudenhornkazerne als hoof<Jbu.
reau van politie belangrijke voordelen
bieden. Het plan voor de bouw van
een nieuw hoofdbureau aan de Raaks
zou miljoenen gevergd ïebbe:terw^l
»en nu voor een belangruK gennger
bedrag een gebouw krijgt, dat m alle
opzichten voldoet aan de
eisen. Natuurlijk zal er verbouwd en
gemoderniseerd moeten worden voor
het®/ >at mogelijk is in verband met
deih dat het gebouw aan de Ko
denhorn sedert pniee tijd op de Mo
numentenlijst is geplaatst. De H.aar-
l "}.se Politie heeft dringend ruimte
h°d S en de kans op een nieuw ge-
bouw is er Vooralsnog niet, hoewel de
plannen in een vergevorderd stadium
Advertentie
van voorbereiding verkeren. Nieuw
bouw aan de Raaks zou immers be
tekenen, dat er een groot aantal wo
ningen gesloopt moet worden, hetgeen
bij de huidige stand van de woning
nood beslist niet verantwoord is.
Een nevenaspect van deze zaak is,
dat Haarlem door het terugverkrijgen
van de Koudenhornkazerne ook weer de
beschikking krijgt over de grond op de
zuidelijke oever van tie Nieuwe Gracht,
waardoor deze ook weer voor het ver
keer vrij zou komen. De gemeente heeft
reeds verschillende malen hierop bij
„Oorlog" aangedrongen, maar men is
nooit tot overeenstemming kunnen ko
men.
Het gebouwen-complex aan de Kou
denhorn, dat een oppervlak heeft
van ruim 6.000 vierkante meter,
werd van 1768 tot 1771 gebouwd niet
ka.7prnG mssr sis wggs- gü bGjaar-
denhuis voor de Nederlands-Hervormde
Diakonie. Destijds was het daarvoor
echter veel te groot de diakonie
was zelf blijkbaar allesbehalve armlas
tig en vanaf 1786 werden er ook de
Aalmoezenierswezen", de wee® „df"
£en, die ten laste van het stadsbestuur
kwamen, gehuisvest.
In mo, in de „Franse tijd" dus, werd
kal. kapitale gebouw „gevorderd ais
Hete,rne door de toenmalige bezetters,
baar aes" en oude liedenhuis was blijk-
nerpn n,ate geschikt voor het kazer-
ming sif,a poepen, dat het die bestem-
wel er ?a J?1?11 behouden heeft. Alhoe-
klaagd wera ïaar geleden reeds ge-
toenmalige 1 het niet meer aan de
gens was het TT^tti,ngen v°ldeed. Overi-
1810 allesbehalve mse stadsbestuur in
ring van zijn eigeA?uwlg over de vorde'
dat het legeren aIs kazerne' om'
alle opzichten leven garni2,oe"
bracht. Vooral de m??a leur ln de stad
veel profijt van. va™^dernstand ^ok er
het gebouw voor niets h,L' dat Haarlem
SI en zelfs met plezier®hJ}1^
van de gebouwen VOOr haar rekening
nam. In 1815 fourneerde de Ra»n SF
voorbeeld het destyds niet geringe he"
drag van ƒ3.892 voor het
gen van dG KazGrnG.
Over de verplichting tot onderhoud
van de kazernegebouwen waarvoor de
Gemeente geen huur ontving van het
ruk, werd echter in later jaren anders
gedacht. In 1859 bijvoorbeeld kostten de
lebouwen - waaronder begrepen een
zwernschool op het „Harmenjanseyeld",
stallen en manéges op verschillende
Dlaatsen in de stad aan onderhoud
P/f 005,95 en een halve cent, waartegen-
over stond, dat de gemeente 4-219,24
ontving van het rijk voor stalgelden en
als huur van de garnizoensbakkerij m
de Lange Lakenstraat.
De Haarlemse gemeenteraad be
sloot daarom op 24 september met al
gemene stemmen (maar niet zonaer
„langdurige discussie") de kazerne
gebouwen aan de Koudenhorn, de stal
len, manéges en de zwemschool, kos
teloos aan het rijk af te staan tot mi
litair gebruik, onder voorwaarde dat
het rijk de gebouwen voortaan zou on
derhouden.
Sindsdien is dat zo gebleven. Uit de
prae-adviezen, die B. en W. over die
overeenkomst uitbrachten blijkt duide
lijk, dat men toen veel prijs stelde op
behoud van het garnizoen in Haarlem.
In 1882, toen de Ripperda-kazerne aan
de Schoterweg gebouwd werd, zag het
er even naar uit, dat het gebouw aan
de Koudenhorn door de militairen ver
laten zou worden. Bijgevolg zou het
weer ten laste van het Haarlemse ge-
meentebestuur komen, dat er niet goed
raad mee wist. (er was al sprake van
afbraak). Tot vreugde van de Haarlem
mers had de kazerne-nieuwbouw aan de
Schoterweg echter tot gevolg, dat er
voortaan in Haarlem twee kazernes
waren.
n 1922 bleek d. vreugde over het
hebben van garnizoen te Haarlem
aanmerkelijk bekoeld en de gemeente
deed toen zelfs een poging het gebouw
terug te krijgen van het rijk. Er be
stond toen al behoefte aan een gunstig
gesitueerd veilinggebouw voor groenten
en fruit. De Koudenhornkazerne leek
daarvoor de aangewezen plaats. Het
infanterieregiment, dat de kazerne des
tijds bevolkte, was uit Haarlem „weg
genomen", zodat de gelegenheid gunstig
leek het gebouw terug te vorderen. Het
Ministerie van Oorlog had aanvanke
lijk toegezegd de Koudenhorn-kazerne
aan Haarlem terug te geven, maar was
daar later op terug gekomen. Namens
het gemeentebestuur werd toen een
rechtsvordering tegen de Staat begon
nen, die echter bij arrest van het Hof
van Amsterdam d.d. 13 mei 1934 aan
Haarlem ontzegd werd.
Het garnizoen bracht in vroeger ja
ren, zoals gezegd, in alle opzichten
„leven in de brouwerij". Tot voor vijf
tig jaar was het een vaste traditie, dat
er iedere donderdagavond op de Groote
Markt een militaire taptoe werd ge
houden. Verder vielen er voortdurend
excercities, marsen en parades te be
wonderen, evenals de toenmaals fel-
kleurige en uitermate martiale unifor
men van kurassiers, dragonders en an
dere cavaleristen, die in de vorige eeuw
te Haarlem gelegerd waren. De samen
stelling van het garnizoen wisselde wel
eens. Wanneer de cavalerie werd ver
vangen door infanterie kwamen er wel
zwakke protesten, omdat infanteristen
blijkbaar minder verteerden bij de mid
denstanders. Overigens voer men er wel
bij, omdat de militairen graag feest
vierden. Bij promoties, overplaatsingen
of andere gelegenheden werd er ste
vig en duur gedronken. Volgens berich
ten van tijdgenoten was het schering
en inslag, dat er 's avonds laat dron
ken soldaten ln het water van de Ba-
kenessergracht of het Spaarne vielen,
die tevoren uiteraard de beurzen van
Haarlemse kasteleins gespekt hadden.
Over de spectaculaire facetten van het
garnizoensleven zou men tegenwoordig
anders oordelen, getuige bijvoorbeeld
een nuchter krantenberichtje van 31
oktober 1816:"
„Haarlem den 30. October. Heden
middag is een soldaat, behorende tot
het 24ste bataljon infanterie van linie,
bestemd naar de Koloniën, uit hoofde
van verregaande insubordinatie door
de Krijgsraad ter dood veroordeeld, in
tegenwoordigheid van het garnizoen,
bestaande uit gemeld bataljon, het 21
ste en 23ste, dezelfde bestemming heb
bende, en een escadron van het regi
ment huzaren, no. 6, doodgeschoten".
Sinds 1920 prijkt de Koudenhorn-ka
zerne op de voorlopige rijks-monu
mentenlijst, in afwachting van de
definitieve motivering, waarmede men
thans doende is. Uiterlijk is er aan het
gebouw, waarvan de hoofdpoort het
jaartal 1770 toont, niet veel veranderd
in de loop der tijden. Van binnen is de
kazerne van tijd tot tijd verbouwd, zo
dat er wel niet veel meer over zal zijn,
wat van cultuur-historische waarde is.
Niettemin is het een monumentaal
bouwwerk, dat altijd een belangrijke
rol gespeeld heeft in het Haarlemse
stadsleven. Al spreekt de kweekschool
leraar F. Allan, die in 1874 begon met
zijn Geschiedenis en Beschrijving van
Haarlem", in vier delen, van een
„smakeloos gebouw", waarover hij te
vertellen (deel I, pag. 426) weet: „Dat
we hier, bij de Zaksteeg, vóór de kazer
ne staan, behoef ik u wel niet te zeg
gen; ge herinnert u dat gebouw nog
wel van vroeger;" (van enige bladzij
den terug) „maar bovendien die schild
wacht, hi r, in de Zaksteeg; dat appèl,
daar op het open terrein; de signalen,
welke wij van tijd tot tijd horen, het
afrijden van die paarden, kortom de
gansche omgeving zqgt 'lef. Mdat we
hier bij een zogenaamd militair loge
ment staan".
Eindexamen 2de leerkring: geslaagd:
ivlej. W. J. Doctor te Haarlem, en de
heren: H. Nijenhuis te Haarlem, R.
Bakker te Haarlem, A. Severijn te
Haarlem, R Willemse te Haarlem.
Geslaagd de dames: M. Kleiboer,
(Haarlem); Th. Bolland (Driehuis); E.
Bakker (Beverwijk) J. Frank (IJmui-
den) H, R. Delachaux (Bloemendaal).
B. en W. van Haarlem stellen de ge
meenteraad voor met ingang van 1 sep
tember de H.B.S.-a en de H.B.S.-b op
te heffen en tegelijkertijd twee nieuwe
gemeentelijke lycea op te richten. Een
van die lycea, omvattende een onder
bouw en een afdeling H.B.S.-a en een
afdeling H.B.S.-b, zou gevestigd moeten
worden in het gebouw van de gemeen
telijke H.B.S. aan de Zijlvest. Het an
dere, waarvan de afdelingen nog nader
vastgesteld moeten worden, zou in het
gebouwencomplex aan de Oosterhout-
saan moeten komen.
Geconstateerd wordt, dat de beide
reeds bestaande gemeentelijke lycea met
een gebrek aan plaatsruimte te kam
pen hebben. De reeds nu te grote toe
loop van leerlingen, zal dit en volgen
de jaren nog aanzienlijk groter worden,
omdat dan de kinderen de middelbare
scholen gaan bezoeken, die in de ge
boorte-topjaren 1946 en 1947 geboren
zijn. Een van de gevolgen daarvan is,
dat vorig jaar een groot aantal leer
lingen, voornamelijk uit het zuidelijk en
zuidoostelijk deel van de stad, dat ge
slaagd was voor het toelatingsexamen
voor het Coornhertlyceum, naar andere
scholen werd verwezen. Als noodop
lossing werd een aantal verwezen naar
de H.B.S.-en, met de toezegging dat kin
deren die een uitgesproken aanleg voor
gymnasiaal onderwijs hadden, op een
van de gemeentelijke lycea zouden wor
den toegelaten. Een ander deel is bij
het bijzonder onderwijs terecht gekomen,
hoewel de ouders een voorkeur had
den voor openbaar onderwijs. Het Lo-
rentzlyceum, ondanks het bijbouwen van
drie lokalen toch reeds geheel vol, komt
niet in aanmerking voor deze leerlingen
die vooral in het zuidelijk en zuidoos
telijk deel van de stad wonen. Dit jaar
hebben zich voor het Coornhertlyceum
240 leerlingen gemeld, tegen 195 in 1957.
Het lyceum biedt slechts plaats aan
125 eerste klassers.
Er is een sterke tendens groeiende
van belangstelling voor de gedifferen
tieerde leerprogramma's van de lycea
en tegen de éénrichtingscholen, zoals de
H.B.S.-en. Dit wordt algemeen in het
land geconstateerd, ln Haarlem heeft
sinds januari 1954 een commissie een
oplossing gezocht voor de daaruit voort
vloeiende problemen. Indertijd heeft de
ze commissie om practische en pedago
gische redenen geadviseerd de éénrich
tingscholen te handhaven. B. en W. ach
ten dit advies niet langer verantwoord,
omdat voor vele leerlingen nu geen
plaats meer is op het schooltype dat
zij wensen. In 1947 bezocht van de to
tale middelbare schoolbevolking in
Haarlem en Bloemendaal nog 40,8 pet
de gemeentelijke middelbare scholen in
Haarlem. In 1957 was dit percentage
gezakt tot 34,1. Voor de protestants-
christelijke middelbare scholen was dat
in 1947 23,9 pet en in 1957 18,2 pet, en
voor de r.-k. middelbare scholen, res
pectievelijk 24,1 pet en 21 pet.
Het stichten van een dependance
van het Coornhertlyceum zou een nog
zwaardere last betekenen voor de toch
reeds overbezette leiding van deze
school. Bovendien zou dit een veel te
zware bezetting opleveren voor het
hoofdgebouw van het Coornhert
lyceum in de hogere leerjaren. Daar
om menen B. en W„ dat; een nieuw
lyceum moet worden gesticht met een
gymnasiale opleiding voor leerlingen
uit Parkwijk, Schalkwijk en Heemste
de. Voorlopig zal dit nieuwe lyceum
kunnen worden ondergebracht in het
pand aan de Oosterhoutlaan. De Mi
nister van der Leeuwschool zal daar
om zo spoedig mogelijk een definitie
ve huisvesting moeten krijgen. Enige
uitbreiding kan verkregen worden
door het bouwen van tijdelijke loka
len. De Dr. Gunningschool, die in het
pand aan de Oosterhoutlaan zou ko
men, zal dus voorlopig nog langer
moeten blijven zitten aan de Hoofman-
straat.
Advertentie
Van ouds bekend. Tel. 14609
Officieel Philips-reparateur
Kruisstraat 38 - Haarlem
De groei van een school wordt voor
een belangrijk deel bepaald door haai
ligging. Vandaar dat B. en W. aan de
ze plaats nabij de „verwaarloosde"
stadsdelciy hebben gekozen en niet een
gebouw in het centrum. Verwacht mag
worden, dat de minister van O.K. en W.
zijn goedkeuring zal geven aan deze
school met zijn afwijkend leerplan. De
Middelbare Onderwijswet kent immers
geen lycea.
Bovendien willen B. en W. de be
staande H.B.S.-a en H.B.S.-b samenvoe
gen tot een tweerichtingschool, met een
gezamenlijke onderbouw. De meeste ou
ders hebben liever, dat hun kind eerst
later de keuze doet welk schooltype het
uiteindelijk wenst. Hoewel men aan de
ze school geen gymnasiale afdeling wil
verbinden, stellen B. en W. toch voor
deze school Lyceum te noemen. Men
verwacht een grote belangstelling voor
deze school en mocht, daardoor de huis
vesting aan de Zijlvest onvoldoende
worden, dan heeft men nog een uitwijk
mogelijkheid naar het gebouw van de
H.B.S.-a.
Aavertrnntt»
CENTRALE VERWARMING
S»«5W-R-MATIC Oliebranders
BLOEMENDAAL TELEF 54855
Op 1 juni herdenkt de heer D. Mul-
Ier, Zuiderhoutlaan 20 te Haarlem, AI
gemeen Inspecteur der Nederlandsche
Spaarkas het feit, waarop hij vijfentwin
tig jaren geleden in dienst van deze in
stelling trad.
Moge in het algemeen een zilveren ju
bileum niet zeldzaam zijn, in dit geval
betreft het een bijna tachtigjarige eme
ritus predikant der Ned. Herv. Kerk die
op 54-jarige leeftijd als medewerker tot
deNederlandsche Spaarkas toetrad en
nog steeds actief aan de systematische
spaarpropaganda deelneemt.
Omstreeks Kerstmis 1944, 20 of 21
december, heeft een Oostenrijker,
die toen in Haarlem marinesoldaat
was (en als gevolg van de „An
schluss" deel uit moest maken van
het Duitse leger) een Nederlander
laten ontsnappen die in Haarlem
gevangen zat. De Nederlander kon
op die manier tijdens de Kerstdagen
weer terug zijn bij zijn vrouw en
vier kinderen. Of het ontsnappings
plan destijds geslaagd is, weet de
Oostenrijker niet. Hij weet evenmin
of de Nederlander de oorlog verder
goed is doorgekomen.
Een Amsterdamse dame kwam
tijdens haar verblijf in Oostenrijk
in gesprek met de voormalige ma
rinesoldaat, die thans ambtenaar is
en haar het hele verhaal vertelde.
De man wist echter noch de naam
noch het adres van de Nederlander,
met wie hij graag weer eens in
contact zou komen om te horen hoe
het destijds gelopen is.
De mogelijkheid, dat hij dit ooit
te weten komt, mag dan gering zijn,
misschien leest de betreffende Ne
derlander dit wel. Een reactie van
hem zou tot gevolg hebben, dat het
contact tussen hem en de Oosten
rijker na dertien jaar hersteld wordt.
Op verzoek van de Foreign Service of the
United States of America heeft de Stich
ting „Haarlems Bloei" op zaterdag 5 juli
in de Grote of St.-Bavokerk een concert
georganiseerd, te geven door de Centenary
Singers van het college voor meisjes in
Hackettstown, New Jersey. Dit koor, be
staande uit 80 meisjes, heeft in Amerika een
grote reputatie en is over de gehele we
reld bekend door de vele tournees en het
optreden voor radio en televisie. Met Kerst
mis werd een concert door 100 radiostations
uitgezonden. De meisjes zijn verschillende
malen opgetreden met het New York Phil
harmonic Orchestra in de Carnegie Hall. In
de zomers van 1954 en 1955 reisden de meis
jes door 7 Europese landen. Zij traden o.a.
ook op voor de geallieerde strijdkrachten.
De dirigent is George Gansz. Als dirigent
van grote orkesten en als organist heeft
hij in Amerika bekendheid. The Centenary
Singers verblijven begin juli enkele dagen
in Zandvoort en zij zullen het enige concert
in ons land te Haarlem geven. Nadat zij des
middags om 5 uur officieel in het stadhuis
ontvangen zijn, zullen zij om 8 uur een
programma van religieuze muziek ten ge
hore brengen. Enkele nummers van het pro
gramma zullen worden begeleid door een
der stadsorganisten.
Na het concert zal het gezelschap naar
het Frans Halsmuseum gaan.
Er wordt voor dit concert geen toegangs
prijs gevraagd, maar belangstellenden zul
len het kwartje entrée voor de Grote Kerk
dienen te betalen.
Woensdag is het toch een ener
verend ogenblik geworden,
toen 's avonds de eerste
stembusuitslagen ter redactie bin
nenkwamen. De dag zelf was,zo
rustig, zo ijl, zo lentelijk, dat het
mij beter beviel op een terras in
de zon dan in het stemlokaal. Des
morgens werden u en ik verrast
met een klavertje-vier, dat ons in
Haarlem veel geluk toezegde, maar
de avond bracht de geluksvogels
in een heel ander kamp dan de
klavertjes verwacht hadden, name
lijk bij de liberalen. Of moet ik
schrijven, dat (het) geluk op zijn
plaats van oorsprong Is terechtge
komen? Hoe het ook zij, wij hebben
weer geleerd de dag niet te moe
ten prijzen voordat het avond is.
Goed, de strijdlustige stemming
is voor de eerste tijd wat geluwd.
Op het ogenblik, dat ik dit schrijf,
kijken negen en dertig gezichten
vanuit de krant mij aan. Gezichten
met en zonder pretentie; verbeten
en gemoedelijke gezichten; wijsge
rige en zakelijke gezichten; en ver
der gezichten zonder meer. Er is
veel vertrouwds bij, maar ook veel
nieuws. De nieuwelingen zullen zich
wat onwennig voelen, nu zij plots
vroede vader of moeder geworden
zijn, en ten stadhuize in die kwali
teit staan ingeschreven. Voor hen
is het gemeentelijk bestuur nog zo
pril, een wiegekind, dat zij met ge
paste trots koesteren.
Maar er komen andere tijden:
zij mogen gewaarschuwd zijn. Het
vólk van Haarlem verwacht van hen
grote dingen. Voor de heer van
Liemt ben ik niet zo bang. Hij klaart
het wel. Hij is per slot van zaken
ervaren in het speeltuinwerk. Als
geen ander verstaat hij de kunst
van het wippen met op het juiste
moment evenwicht houden. Op de
schommel is hij een standvastig
man en de glijbaan heeft geen ge
heimen voor hem. U ziet het, alle
maal kwaliteiten, die hem tot een
man van gezag maken in de speel
tuin van de raad. En onze vrienden
Vos en Rood? Men kan nu wel zeg
gen, dat via de K.V.P. de rode vol
in de raad is gekomen, maar zi;
laten zich niet gemakkelijk strik
ken.
Overigens hebben wij weer eens
gezien, dat de paarden, die de kla
ver denken te verdienen, ze geluk
kig niet altijd krijgen.
Het paard nu het hier toch
ter sprake is gekomen is,
eveneens woensdag, aan de
orde gesteld, toen een uitgebreide
groep journalisten zich geschaard
had rond de politie-inspecteur G.
Endlich. Ik heb hem wel eens bij
u laten voordraven als hoofd van
de politie-te-paard, maar nimmer
heb ik u hem voorgesteld als de
man, die de kranten het politie
nieuws verstrekte. Dat is inmiddels
niet meer nodig, want zijn functie
van informateur heeft hij thans ver
wisseld voor die van commandant
van de politie-post in Haarlem
Noord.
Niettemin mag ik hem hier post-
huum huldigen als de man, die se
rieus maar met een prettige en jon
gensachtige allure de persmensen
het zware politienieuws opdiende,
gegarneerd met wat gekruid klein
goed. Zijn kamer in het villa-bu
reau aan het Florapark kende voor
de journalist geen „verboden toe
gang" en altijd kom je achter
een lelijk bureau een opgeruimde,
eeuwig jong blijvende inspecteur
aantreffen, die tussen twee trekken
aan zijn pijp voorzichtig van zijn
chocolademelk dronk.
Bij voorbaat met alle respect
voor zijn opvolger, zal ik inspecteur
Endlich missen, zijn zin voor hu
mor en de lichte ironie, waarmee
hij vooral per telefoon zijn nieuws
spuide.
Het is echter een troost, dat hij
de paarden trouw blijft en net zo
lang zal blijven strijden, tot zij de
haver krijgen, die zij werkelijk ver
dienen. Bovendien gaat hij nu in
Noord de scepter zwaaien, een stad
op zichzelf, waar ik op zomeravon
den in mijn tuin pleeg te dromen
over het verdriet, dat mijn bloe
men wordt aangedaan. Misschien
kan hij eens langs komen om te
zien, hoe ware natuurliefhebbers,
wier devies „laat bloemen uw tolk
zijn" wonderlijk in praktijk wordt
gebracht, 's nachts de bloemen af
snijden.
Zo iets kan je commandant End
lich wel vragen; hij mag dan erg
hoog geworden zijn,
hij zit zeker niet
hoog te paard.
Dit is de veertien-jarige Marianne
Overweter, die zeven jaar geleden
met haar ouders uit Haarlem emi
greerde naar Launceston, Tasmania,
in Australië, en het daar gebracht
heeft tot kampioene in het uitvoeren
van dansen uit de Schotse Hoog
landen. Een jaar nadat de familie
Overweter naar Australië emi
greerde, begon dochter Marianne
zich toe te leggen op de danskunst
van de Schotse Hooglanden, die in
Tasmania uiterst geliefd is en druk
beoefend wordt. Marianne werd in
1955 al eerste in de competitie
„Under 12 Aggregate", en in 1956
werd haar eenzelfde eervolle onder
scheiding tocgcdcejid. Dit jaar won
zij de ..Under t5 Aggregate Cham
pionship". In totaal heeft zij met
haar kunst maar liefst achtentwin
tig médailles gewonnen, benevens
bekers en andere tropheeën, alles
van zilver.
Marianne's vader, Jaap Overweter
geheten, woonde vroeger in de Zon
nebloemstraat te Haarlem en oefen
de hét metselaarsambacht uit. Thans
is hij geassocieerd met een Britse
emigrant in een importante aan
nemers-firma, die kapitale werken
bouwt.
Het Maria-oomité verzocht ons nog
eens te willen publiceren dat de stille
bedetocht ter ere van O. L. Vrouw van
Haarlem morgenochtend begint om
5.45 uur (dus niet om 6 uur). Inge
volge de politïe-voorschriften moet de
stoet gevormd worden in rijen van
vier personen. Deelneemsters en deel
nemers worden in verband hiermede
verzocht op tijd aanwezig te zijn en
zich op de voorgeschreven wijze op te
stellen.
Advertehtie
LANGE VEERSTRAA® 10
VEL. 11493
mag aan erg
In hun nieuwe pre-advies inzake de
subsidiëring van de kerkebouw in Haar
lem, handhaven B. en W. hun reeds
eerder ingenomen standpunt, dat zij in
principe geen bezwaar hebben tegen een
zodanige subsidiëring, maar dat de toe
stand van de gemeentekas een derge
lijke uitbreiding van de gemeentetaak
op dit moment niet toelaat. Enige we
ken geleden besloot de raad het pre-ad
vies van B. en W. pas te behandelen,
nadat de commissies voor financiën en
subsidies het opnieuw bestudeerd zou
den hebben. De heer Wensing (C.H.U.)
had het voorstel gedaan o meen sub
sidie te geven in de vorm van het be
schikbaar stellen van grond en voor de
financiering daarvan de kerken een ren
teloos voorschot te geven op de even
tuele rijksbijdrage.
B. en W. verklaren nu van oordeel te
zijn, dat dit onaanvaardbaar is, aange
zien wanneer de rijksregeling uit
blijft en de kerken in gebreke blvjven
het voorschot terug te betalen er een
ongewenste verhouding ontstaat tussen
de kerken en de gemeente Veel reeier
lijkt hun een bijdrage a fonds perdu,
maar deze financiële last is voor de ge-
menete op het ogenblik onmogelijk te
dragen. In verband met een en ander
vragen B. en W. de raad te bes uiten,
dat de ingediende aanvragen om kerke-
bouwsubsidiëring zowel ten aanzien van
het principe als wat betreft de finan-
ciële consequenties eerst behandeld moe
ten worden bij de behandeling van de
volgende gemeentebegroting. Een min
derheid van twee leden van het Colle
ge zou er geen bezwaar tegen hebben,
lanneer de raad zich thans reeds over
het principe zou uitspreken.
