CHARLES DE GAULLE
Hooghartige verdediger der
grote mogendheid Frankrijk
R
De Gaulle omvat
tal van bekende figuren
De Gaulle hoopt in een half jaar
orde in de staat'' te herstellen
m
Eclatante C.V.P.-zege bij
verkiezingen in België
CHÜRCHILL: „Ik heb altijd in hem
de geest en de opvattingen aange
troffenwelke het woord Frankrijk
eeuwig op al de pagina's van zijn
historie oproept55
Teleurstelling in Algiers over de
post voor Pflimlin en
het ontbreken van Soustelle
Generaal morgen
Resten van mijn
opgegraven
Onder twee kisten
met glas
naar Algerije
Bij reparatie door
stroom gedood
Regeringsverklaring m Assemblee
ém
Deelname aan regering verzekerd
door absolute meerderheid in Senaat
MAANDAG 2 JUNI 1958
PAGINA i.
Gen kuil
Aan IJmuider strand:
^inderen stootten er
°P bij het maken
van
was zi ,lc mm
Glazenmaker gedood
Geen audiëntie
55
a
'J
Verlies voor socialisten en liberalen
(Van onze Parijse correspondent)
PARIJS, hedenmorgen
Voor de tweede maal is dus generaal De Gaulle de geschiedenis bin
nengetreden om haar mee te helpen maken, het schrijven van zijn
memoires voorlopig de rug toekerend om, zo wil men voor hem
hopen, er te zijner tijd toe te kunnen terugkeren met overvloed aan nieuwe
stof. Deze „tweede maal" doet zich voor evenals de eerste onder voor het
land en hemzelf dramatische omstandigheden, zij het toch van geheel
ander karakter. Voor wat De Gaulle zelf betreft werd er van verschillen
de hem zeer toegenegen zijden in de afgelopen dagen de vraag gesteld of
hij niet bezig was om eigenhandig het „standbeeld van zijn roem" af te
breken. Bij alle enorme verschil tussen de omstandigheden waaronder in
1940 voor de eerste en nu in 1958 voor de tweede maal de generaal historie
maakt, is er toch op één punt merkwaardige overeenkomst: de „legali
teit" werd geforceerd. In 1940 was dat de legaliteit van het Franse be
wind, dat weldra bestempeld zou gaan worden als „Vichy", het Vichy der
capitulatie voor Hitler-Duitsland en spoedig dat van collaboratie.
Twee mannen die op het ogenblik in het brandpunt van de internationale belana-
tteuing staan: Links president René Coty van Frankrijk en rechts de nieuwe
Fn-rrv, xtc-zvc. vu.10 x LHHVr^A, <£fi TCCUIS UC TlieUWe
al, 7 re9ertngsleider, de 67-jarige generaal Charles de Gaulle. De opname werd
gemaakt toen de president zaterdagavond de generaal uitgeleide deed
ysee, nadat De Gaulle een onderhoud
van
had gehad.
een half uur met de
uit het
president
Het moet generaal De Gaulle toen
nog al enige zware gewetensstrqd
hebben gekost alvorens hü te Bordeaux
in de nacht van 17 op 18 juni het be
sluit nam het Frankrijk der capitulatie
te verlaten, om de volgende dag vanuit
Londen, dissident geworden en een re-
hel, zijn historische oproep tot Frank
rijk te richten: „Deze oorlog is een
wereldoorlog, neergeslagen door het
mechanisch geweld zullen wij in de
toekomst kunnen overwinnen door een
superieure mechanische kracht. Daar
op berust het lot van de wereld. Wat
ook gebeure, de vlam van het Franse
verzet mag niet uitdoven en zal niet
uitdoven. Iedere Fransman die nog
wapens draagt heeft de absolute plicht
het verzet voort te zetten. De wapens
neerleggen, een militaire stelling ont
ruimen erin berusten dat onverschil
lig welk stuk Franse grond onder de
controle van de vijand komt, zou een
misdaad zijn jegens het vaderland."
Op 24 juni ontneemt maarschalk Pé-
tain hem zijn militaire rang; kort daar
op ontving hü via de Franse ambassa
deur te Londen het bevel te verschijnen
voor de krijgsraad te Toulouse. Ten
slotte werd hij bij verstek ter dood ver
oordeeld. En wanneer op 26 juni daar-
liiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiimiiimiiimiiiiiiimiiiiiiiiiiimiiii
Zondag-midaae
IJmuiden enige ^>jn aan hct strand te
zuiden van de°*^erden meters ten
Engelse mijn °Pgegra* resten van een
ge delen en een meta£n' schaalvormi-
deskundigen moet de p,'n" Volgens
logsjaren door een vu" de oor"
geworpen zijn. Het ™er-
«nogelijk, dat de mijn jaren er wel
*ee heeft gelegen en tenslotte i"8^"1
Zand van het strand terecht is Sekomen'
Omstreeks 3 uur in de middag waren
kinderen, die in het zand aan het gra.
ven waren op een roestig qzeren voor-
v-"r,rp gestoten. De ouders waarschuw,
den direct de politie, die het graafwerk
overnam en toen df gevaarlijke vondst
blootlegde
Van de zijde der Velsense politie ver-
wij n°g. dat dergelijke vondsten
tnnh aan de orde van de dag zunde,
van l°,g regelmatig voorkomen. Het is
gevallen g/00tst<- belang ook m twqfe -
wen d'rect de politie te waarschu-
Pvoj'ectielen 80ms zeer Sevaarb
IJmuidense^t elders is het ook aan het
geworden rw d een drukke zondag
stond mudvol plateau bij de zuidpier
£enarkeerde auto s. Op
zwart van mensen
nitenlanders. De ter
Strandnachters' bezocht en de
a«andiee wind w=den goede zaken. De
2®er veil 20el- het water trok
o-e i-Yeel baders, die bii de nog niet ho-
water ondanks
de pier "zaguheteparkeerde
Waaronder voniuZwart van mensen,
gasjes werden ganders, De_ter-
dedei
se temMraUmSUdie ub«' bc nog* niet'ho-
de oostenwind J et water ondanks
kwalien pnde ee-n last hadden van
Ingbrip-od'o^f,o en IJmuider Red-
0nge 1 up;r n Paraat om bij kleine
ontfermde te veHenen. De politie
ters, al over verdwaalde peu-
dat de kfnd toeloop niet zo groot,
moest worden. in gebrUik geno"
risti^hldverkeerVoSen bebben veeI toe-
Werken gekresen r>8r weg te ver'
zen bewies Ifeil' weg over de ^bi-
betekenis en dl v6I?s zun toeristische
voor velen X,"_ae...yelser tunnel blijkt
weer eens
voor velen nog^itiiY618'
kmgskracht te bezitten6" gr°t8 aantrek"
d ^^terdagmiddag kwart over twaalf
won®"Jdarige glazenmaker P Dyksmf
venif uan de Badhuiskade te 's-Gra'
bui?1aan rilwerkzaamheden in het pak-
Jull ?a e Wassenaarsestraat, onder
25n l klsten met glas gekomen, die elk
huk 7,Ud,?eV' -0pu ™eg naar het zieken-
vprw^rt ls hlJ aarl de bekomen
verwondingen overleden.
De 67-jarige De Gaulle wordt in zhn
kabinet terzijde gestaan door vier mi
nisters van staat: de aftredende volks-
republikeinse minister premier Pflim
lin, de secretaris-generaal der socialis
tische partij Guy Mollet die overi
gens te kennen heeft gegeven zijn par
tijfunctie te zullen neerleggen als con
sequentie van de verdeeldheid van zijn
partij tegenover De Gaulle ondanks zijn
adviezen cl e conservatief Louis
Jacquinot en Felix Houphouet-Boigny
van de democratische Afrikaanse con-
centra tie van de Ivoorkust.'
Andere leden van het kabinet zqn de
voormalige gaullist Michel Debre Lius-
titie)de ambassadeur te Bonn Mau-
rice Couvé de Murville (buitenlandse
?aken), de prefect van het departe-
Seine Emile Pelletier_ (binnen
erf?? zaken), de conservatieve oud-
Pinav8r Antoine Pinay (financien)
de f?ais bekend als de man die in 1952
Jean r? ^edde de radicale senator
Voort? boin (onderwijs).
d'e of „zbn er een aantal personen
staatssecreti .ministerpost krijgen of
Max Lejeun - worden: de socialist
minietn», QlP Hnar mnn TforufJl pht.
voo die naar men verwacht
schrijver Andtó SerSe zal worden, de
Mfllranv #41/-\ wilMictof
minister voor
van voorlichting ^f'raux die minister
tie hü ook na"worden, welke func-
binet-De Gaulle bckiVrijdinS in bet ka-
publikein Paul Bacon fde< de volksre-
le van arbeid zou krulf de Portefeuil-
nut-Gentille die wordt VI' Bernard Cor-
nister voor overzeese Keh°:™d al®..m.1-
gouverneur-generaal van |v,en -IJ J,s
fn West-Afrika geweest), Pk.?? /-3-3
laumat die staatssecretaris "oor dl
strijdkrachten wordt en de r«Hi 1
Edouard Ramonet die staatssecadlt^af'
voor handel en industrie zou worde"
De Gaulle .zelf treedt op ais minister
van defensie.
Aan boord van het Nederlandse mo
torschip „Ossendrecht", dat voor repa
raties in de Italiaanse haven bavona
ligt, is zaterdag de 36-jange Arnoldus
Peerbolte uit Rotterdam door aanra
king met elektrische stroom om het ie'
ven gekomen.
Mgr. M. A. Jansen, bisschop van Rot-
verlenen woensdag geen audiëntie
b. is benoemd tot ridder in de
de van de Nederlandse Leeuw mr. W.
Bo/gerhoff Mulder, vice-presi-
hage Va" Gerechtshof te 's-Graven-
In Algiers heerst naast vreugde
over het aan de macht komen van de
generaal teleurstelling over de sa
menstelling van diens regering. Dit
laatste geldt vooral het minister
schap van de yolksrepublikein Pierre
Pflimlin, de leider van de vorige re
gering, en het ontbreken van de naam
van Jacques Soustelle, de oud-gouver
neur-generaal van Algerije, die direct
de zqde van de generaals Massu en
S-lan had gekozen en een naaste me
dewerker van De Gaulle is geweest.
Men troost zich evenwel in Algiers
met de hoop, dat de nieuwe regering
in haar huidige samenstelling een
„eerste fase" betekent, die nodig was
om bloedvergieten te voorkomen.
De Gaulle denkt morgenochtend naar
Algiers te gaan. Gisteren stond hü
voortdurend met generaal Salan in con
tact.
mijne
opvolgend de hoogbejaarde maar-
scrmlk Petain, eens „de overwinnaar
van Verdun", het Franse volk medede
ling heeft gedaan van de gesloten wa-
penstilstand, en van de voorwaarden
die deze behelst, dient hem over de
radio van Londen De Gaulle onmiddel-
i ,yan, ,rePl'ek: „Mijnheer de maar
schalk, éen stem althans moet u ant
woorden: het zal vanavond de
zün."
De Gaulle herinnert er in dit ant
woord dan aan dat toen het Franse
leger verslagen werd, dit bovenal
kwam omdat het niet beschikte over
de vereiste gemechaniseerde mobiele
offensieve kracht (waarvoor De Gaulle
sinds jaren voor dovemans oren ge
ijverd had), doch zün gewapende
macht geheel gebaseerd had op een
statische defensie, de Maginot-linie.
„Aan wie de schuld, münheer de
maarschalk? Men heeft u doen gelo
ven dat deze wapenstilstand eerbaar
zou zijn voor Frankrük, maar deze wa
penstilstand is on terend: tweederde
van het grondgebied overgeleverd aan
de vijandelüke bezetting, ons ganse
leger gedemobiliseerd, onze krügsge-
vangen gemaakte officieren en solda
ten in gevangenschap gehouden. Onze
vloot, onze vliegtuigen, onze pantser
wagens uit te leveren in goede staat
opdat de vijand ze kan gebruiken te
gen onze eigen bondgenoten.
Gij wekt nu Frankrijk op zich
weer „op te heffen". Uit naam van
wat wilt gjj dat het zich opheft on
der de Duitse Jaars en het Italiaanse
laarsje? De dag zal aanbreken waar
op onze wapens, gesmeed op verre
afstand, maar wèl gescherpt, zich
voegend bq die welke onze bondge
noten zullen vervaardigen en wel
licht bü nog andere (zinspeling op
toekomstige Russische interventie)
zegevierend terug zullen keren op de
nationale bodem. Ja, dan zullen wij
Frankrqk opnieuw maken."
Sindsdien stelde De Gaulle als chef
van het vrije Frankrqk zich tot voor
naamste taak het weer bijeenbrengen
in den vreemde, in de onder zijn ba
nieren geschaarde delen van Frankrijk
overzee, van een vrüe Franse strijd
macht. Tegelijk had hij vooral tegen
Washington, in het bijzonder tegen
Roosevelt, een hardnekkige strqd te
voeren om zichzelf en zün verzetsbe
weging te doen gelden als representa
tief voor, tout court, het enige Frank
rük waarmede na de bevrüding poli
tiek en diplomatiek rekening diende te
worden gehouden. Voor Washington
vooral bleef het zwaar wegen dat
„Vichy" formeel het legale Frankrük
vertegenwoordigde. Maar niet minder
speelde het te Washington een rol,
evenals in mindere mate te Londen,
dat men De Gaulle een man met een
bü'zonder moeilük en lastig karakter
vond en van een nationalistische hoog
hartigheid die, zo oordeelde men, in de
omstandigheden ten zeerste misplaatst
was
In zijn mémoires vestigt De Gaulle
zelf uitvoerig de aandacht op de ge
dempte maar hardnekkige strüd die hij
tegen Roosevelt had te voeren om zijn
„France combattante" als een souve-
„Het verval van de staat gaat met
toenemende snelheid voort. De Franse
eenheid wordt onmiddellijk bedreigd.
Algerije is in een tempeest van beproe
vingen en emoties gestort. Corsica
maakt een koortsige ziekte door. In het
Franse moederland versterken aan el
kaar tegengestelde bewegingen hun
hartstocht en actie van uur tot uur. Het
leger is reeds lange tijd op de proef ge
steld door verdienstelijke en bloed
eisende taken, maar te schande gezet
door het falen van de openbare macht.
Er zijn breuken gekomen in onze inter
nationale positie, zelfs binnen onze
bondgenootschappen. Zo is de toestand
van het land. In deze tijd, nu Frank
rijk zo vele kansen in zo vele opzichten
worden geboden, wordt het bedreigd
door ontwrichting en, misschien, bur
geroorlog." Met deze woorden begon
generaal De Gaulle gistermiddag in de
Franse Nationale Vergadering zijn met
zoveel spanning tegemoet geziene re
geringsverklaring.
„Onder deze omstandigheden," zo
vervolgde hij, „heb ik mqzelf aangebo
den voor een poging om het land, de
staat en dè republiek nogmaals naar
hun redding te leiden, en zie ik mij.
aangewezen door het hoofd van de staat,
er toe gebracht de Nationale Vergade
ring te verzoeken mjj met een zware
plicht te belasten.
Ik moet de middelen hebben voor het
volvoeren van deze plicht. De regering
zal u, indien gij haar de investituur wilt
verlenen, verzoeken deze middelen ter
stond toe te staan. Zü zal u om volledi
ge volmacht verzoeken om in staat te
zq'n op te treden met de doeltreffend
heid, snelheid en verantwoordelijkheid
welke de omstandigheden vereisen. Zq
zal u deze volmachten vragen voor de
duur van zes maanden, in de hoop dal
aan het einde van deze periode de orde
in de staat hersteld zal zqn, de hoop
in Algerüe hervonden en de eenheid in
de natie hernieuwd, zodat de openbare
macht weer normaal kan functioneren.
Maar het zou niets uithalen een ramp
zalige stand van zaken voorlopig, min
of meer goed, te genezen als wij niet
besluiten een einde te maken aan de
diepgewortelde oorzaak van onze moei-
hjkheden. Deze oorzaak de Assem-
blée weet het en de natie is ervan over
tuigd is gelegen in de verwarring en
dus de onmacht van de openbare macht.
De regering, welke ik, na uw vertrou
wen verkregen te hebben, zal vormen
zal u onverwijld een plan voorleggen
voor herziening van artikel 90 van de
grondwet, waardoor de Assemblée de
regering de bevoegdheid zal verlenen de
onontbeerlüke wijzigingen te ontwerpen
en dan door middel van een volksstem
ming aan het land voor te leggen.
In de preambule van dit ontwerp,
dat u tegelijk met de tekst zal wor
den voorgelegd, zal de regering de
drie beginselen uiteenzetten die de
basis moeten vormen van het repu
blikeinse regime in Frankrijk en
waaraan de regering belooft haar ont
werp te zullen doen beantwoorden:
„Algemeen kiesrecht is de bron van
alle macht; de uitvoerende macht en
de wetgevende macht moeten doel
treffend gescheiden zijn, zodanig dat
regering en parlement, elk voor zijn
aandeel en onder zijn verantwoorde
lijkheid, ten volle hun taak aanvaar
den; de regering moet verantwoorde-
lük zqn aan het parlement."
Door dezelfde grondwetshervorming
zal het land de plechtige gelegenheid
krügen om de betrekkingen van de
Franse republiek met de met haar ver
bonden volken te regelen. De regering
zal zich verbinden deze nieuwe regeling
voor te stellen in een ontwerp, dat zü
aan de stemming van de Frans,e vrou
wen en mannen wil onderwerpen.
Op basis van dit dubbele mandaat,
haar door de Nationale Vergadering
gegeven, zal de regering de geweldige
taak kunnen ondernemen die aldus voor
haar zal zün vastgesteld. Wat mjj be
treft, om die taak te aanvaarden heb
ik, voorzeker en allereerst, uw ver
trouwen nodig, vervolgens moet het
parlement onverwüld want de ge
beurtenissen laten ons geen tüd de
wetsontwerpen aannemen die het zul
len worden voorgelegd. Als dit geschied
is zullen de Kamers op reces gaan tot
de datum welke voor de aanvang van
hun eerstvolgende gewone zitting is
vastgesteld.
Aldus zal de regering van de repu
bliek. door de nationale vertegenwoor
dig'"!; geïnstalleerd en met uiterste ur
gentie voorzien van middelen om op te
treden, kunnen instaan voor de een
heid, de integriteit en de onafhankelijk
heid van Frankrijk."
Het prachtige zomerweer van zondag de eerste juni heeft menigten Parijzenaren er niet van weerhouden te de
monstreren tegen het aan de macht komen van generaal De Gaulle- Deze telefoto geeft een beeld van een demonstrerende
massa, welke borden meedraagt, waarop o.m. te lezen staat: „W eg met De Gaulle„Leve de republiek" en „Geen dictatuur
In de Libanon is het nog lang niet rustig. Gisteren is het opnieuw tot een treffen
gekomen tussen regeringstroepen en opstandelingen. De rebellen zijn voorzien
van de nieuwste automatische wapens en zelfs de vrouwen zijn bereid deze
te bedienen.
reine mogendheid erkend te krijgen.
Uiteraard geeft De Gaulle daarbq' zqn
visie en versie. „Washington", zo schrijft
hij na de Invasie van Noord-Afrika,
..zal zo lang mogeiqk voorgeven dat
het Frankrqk ais een braakliggend
land beschouwt en de regering-De
Gaulle ais een lastig geval waaraan
niet verschuldigd is wat toekomt aan
een staat."
Er zijn tal van anecdotes die De
Gaulles hooghartige lastposterq illus
treren. In zijn eerste Londense dagen
moet Churchill hem eens gezegd heb
ben; „Doe vooral niet bruusk. Kijk
naar mij, hoe ik me om beurten buig
en weer opricht." Waarop De Gaulle
antwoordde: „Ik ben te arm om te
kunnen buigen." Toen De Gaulle op
30 mei 1943 Londen verliet om zich
te Algiers te gaan vestigen, was Chur
chill met „onbekende bestemming"
vertrokken. De Gaulle bracht dus zün
afscheidsbezoek aan de minister van
buitenlandse zaken, Sir Anthony Eden
„Wat denkt gü van ons?" vroeg hem
deze. „Niets beminnelijker dan uw volk.
Van uw politiek denk ik niet altüd het
zelfde."
Toen Eden hem goedgeluimd had
toegevoegd: „Weet gij dat gij ons
meer moeilqkheden hebt bezorgd dan
al onze andere Europese bondgeno
ten?" antwoordde De Gaulle: Daar
aan twqfel ik niet. Frankrijk is een
grote mogendheid."
Churchill schrijft zijnerzijds van De
Gaulle in zijn mémoires o.m. als volgt:
„Ik wist dat hij geen vriend van Enge
land was. Maar ik heb altqd in hem
de geest en de opvattingen aangetrof
fen welke het woord „Frankrijk"
eeuwig op al de pagina's van zijn his
torie oproept. Ik begreep en ik be
wonderde, hoezeer ook geïrriteerd,
zijn aanmatigende houding. Daar was
hij, een vluchteling, een balling, ter
dood veroordeeld, geheel en al afhan
kelijk van de goede wil van de Britse
regering en op dat moment ook van
die der Verenigde Staten. De Duitsers
hadden zqn land veroverd. Nergens
een plaats waar hij stevig zijn voet
kon neerzetten. Het kon hem allemaal
niets schelen. Hij trotseerde de hele
wereld."
Elders schrüft Churchill: „Hij oor
deelde het eveneens van essentieel be
lang voor zün positie in de ogen van
het Franse volk om tegenover het per
fide Albion, hoezeer hij ook onze hulp
nodig had, een trotse en hooghartige
houding aan te nemen. Teneinde de
Fransen te bewijzen dat hij geen ma
rionet was in de handen der Britten
moest hq aanmatiging tegenover ons
ten toon spreiden. Op zekere dag heeft
hü mij zelfs eens zijn taktiek uiteen
gezet en ik begreep volkomen de bui
tengewone moeilükheden van het pro
bleem waarmede hq te kampen had."
Hoe dit allemaal zij: het vrije Frank-
,jk had het ongetwüfeld goeddeels aan
De Gaulle te danken dat na de gealli
eerde eindoverwinning op Nazi-Duits-
land ook een Franse delegatie aan de
wapenstilstandstafel aanzat tegenover
de Duitsers: hetgeen maarschalk Kei
tel moet hebben doen uitroepen: „Ook
de Fransen. Dat is het toppunt!".
Strüdkrachten van het vrije Frankrük
hadden echter inmiddels een beduidend
veel meer dan symbolisch aandeel ge
had in de geallieerde oorlogvoering: in
Noord-Afrika, Italië, waar de inname
van Rome voor hun rekening was ge
komen, in Frankrük en aan de overzq-
de van de Rijn in Duitsland. De pant
serdivisie van generaal Leclerc was de
eer gelaten om op 25 augustus 1944 Pa
rijs binnen te trekken na eerst een aan
deel te hebben geleverd in de door
braak van het Duitse front in Norman-
dië.
De dag daarop heeft te Parüs voor
De Gaulle het défilé plaats van de
Franse bevrijdingsstrijdkrachten, met
inbegrip van die van het binnenlandse
verzet, gevolgd door De Gaulles triom
fantelijke tocht van de Etoile naar de
(Van onze Belgische correspondent)
BRUSSEL, maandagmorgen.
De Christelijke Volks Partij heeft gisteren bij de algemene verkiezingen
in België een schitterende overwinning behaald. Zij boekte over het hele
land een stemmenwinst die nergens beneden de 2 pet. bleef en op vele plaat
sen de 6 pet. overschreed. Rond middernacht stond het reeds vast dat zij de
absolute meerderheid in de Senaat heroverd had en dat het niet mogelijk
zal zijn zonder haar een regering te vormen. De socialisten leden daarentegen
stemmenverlies, zowel in hun sterke burcht Wallonië als in het Vlaamse
land. Dit was des te opmerkelijker daar zij in zes van de negen provincies
konden rekenen op de stemmen van de communistische partij. De commu
nisten werden uit de hun resterende posities verjaagd. De liberalen leden
op talrijke plaatsen een zware nederlaag, en volgens de voorlopige resul
taten dienen zij met een verlies van tenminste 5 zetels in de Kamer te
rekenen. Tenslotte behoorde ook de Vlaamse Volksunie tot de grote ver
liezers.
Vannacht zag het er naar uit dat de
CVP in de Kamer zes a zeven, zetels
meer zou veroveren. Van de 212 zetels
in de vorige Kamer bezette de CVP er
96. In het hoofdkwartier van de CVP
te Brussel steeg de overwinningskoorts
naarmate de resultaten binnenliepen.
Zelfs de grootste optimisten hadden een
111111
Concorde, de Champs Elysées af. Hij
tekent daarover zelf in zyn memoires
aan: ,,Ik ga te voet. Het is niet de dag
om een revue af te nemen waarop de
wapens blinken en de fanfares klinken.
Vandaag gaat het erom door het
wh0U^Pe-Aan Zbn vreugde en de
klaarblqkelqkheid van zqn bevrijding
een volk dat gisteren verpletterd werd
door de nederlaag en uiteengeworpen
door de slavernij, aan zichzelf terug te
geven. Daar ieder van al degenen die
hier aanwezig zün, in zqn hart Charles
de Gauile als toevlucht in zün smart
en symbool van zijn hoop heeft geko-
zen, komt het er op aan dat hij hem
ziet, familair en broederlük en'dat op
zqn zien de nationale eenheid strale."
Het is vooral aan de Charles de Gaui
le van 26 augustus 1944, aan de „libe-
ratenr de la patrie", waaraan tot dus
ver de Fransen een eeuwigdurend stand
beeld hadden toegedacht. Er valt van
ua die datum nog een geschiedenis te
verhalen van De Gaulle als staatsman
en politiek leider, die geprobeerd heeft
overeenkomstig zijn persoonlijke denk
beelden een in kracht en grootheid her
boren nieuwe Franse staat te scheppen:
Une France dure et pure; alsmede hoe
en waarom tenslotte die pogingen heb
ben gefaald. Er is van De Gaulle, on
rechtvaardig waarschijnlijk, gezegd dat
hij een man is „vol van de grootheid
van Frankrijk, maar die de Fransen
niet hoog stelt." Wel maakt hij zich in
de eerste regels waarmee hij zijn me
moires vol prachtig proza opent
onderscheid tussen de Fransen en het
Franse genie. „Indien het voorkomt dat
de middelmatigheid Frankrijks faits et
gestes markeert, dan onderga ik daar
bq het gevoel van een dwaze anomalie,
op rekening te schrijven van de feilen
der Fransen, niet op die van het genie
van het vaderland."
zo belangrijke stemmenverschuiving
met verwacht. Partüvoorzitter Lefèvre
noemde het succes een duidelqk teken
van het yerlangen der kiezers dat de
CVP opnieuw regeringsverantwoorde-
lqkheid zal dragen.
Wij zqn hiertoe bereid, aldus de
heer Lefèvre. En wij zün niet van
plan dit in een geest van wraak te
doen. Op onderwijsgebied bijvoorbeeld
zullen wij de linksen geen enkel voor
deel trachten te ontnemen. Wij zullen
alleen voor het katholieke volksgedeel
te dezelfde voordelen opeisen. Wü vil
len de toekomst ingaan met de leuza
die we tijdens de verkiezingscampag
ne tot de onze maakten: „Gelqke kan
sen voor iedereen". In 1954 hebben wq
gezegd: Wq kunnen winnen zonder
arrogantie en verliezen zonder het
hoofd te buigen. Dit blüft nog steeds
ons devies. Wü hopen dat de harts
tochten, die in het land werden opge
zweept tengevolge van de sektarische
politiek van de linkse regering, zullen
luwen zodat wq een rustig bewind
tegemoet gaan.
De socialistische minister van buiten-
landse zaken, Larock, en zyn collega
van defensie, Spinoy, noemden de voor
uitgang van de CVP in het Waalse
landsgedeelte merkwaardig. Spinoy
meende dat de meerderheid van de
CVP in de Senaat ernstige moeilqk
heden zou veroorzaken bij de regerings
vorming. Verscheidene socialistische lei
ders hebben vóór de verkiezingen inder
daad verklaard dat zü in geen geval
samen met de CVP wensten te regeren.
De zetelverdeling in de nieuwe
Kamer (met tussen haakjes de oude
zetelverdeling) is als volgt:
104
83
20
2
2
1
(96)
(85)
(24)
4)
2)
1)
C.V.P.
Socialisten
Liberalen
Communisten
Kartel
Volksunie
De 106 rechtstreeks verkozen senato
ren zijn als volgt over de partijen ver
deeld:
C.V.P.
Socialisten
Liberalen
Communisten
Kartel
54
(49)
39
(42)
10
(11)
1
2)
2
2)
