Nieuwe Haarlemsche Courant | 1958 | 7 juni 1958 | pagina 3

Westelijke Randweg (volgendel

week open) alleen voor auto's!

E

1

Geen rolschaatsbaan en
ook geen buurtverbindings-
of wandelweg

MR. J. H. J. SIMONS

50 jaar advocaat in Haarlem

REPETITIE BIJ N. PH. ORKEST

Henri Arends: man
van weinig woorden

ïï-s s;ii ssvs

SwrïsssB—

Y°

m

•W?

Onaantrekkelijk
voor doorgaand
verkeer

Wit-Gele Kruis
Haarlem in 1957

Zeldzaam

jubileum

Huiswerk voor
dirigent

De balonnenwed-
strijd van 5 mei

Lijsters huizen
op buitenlamp

Concert Symphonie-
orkest Haerlem

MUSYCKCAMER
NAAR BOLSWARD

-

ZATERDAG 7 JUNI 1958

PAGINA 3

ztm

mwm*

IKffli

De ideale zonwering

Fa. 3. P. SENFT ZN.

Protest uit zuid-west

L-vorm

Zijlweg-Heussénsstraat

WEES VRIENDELIJK EN
GOED VOOR UW PLANTENI
GEEF ZE GROEI MET

Zuinigheid

Edelgestreng

II

Veel luisteren

Separate repetities

Aan Planetenlaan:

inii(frt^fk Adam

ES V,eAa.m^«™?Skg l"vfr<

t m

/- tJ

h

V

Advertentie

OtOCfONECRD HANDELSMERK

(aluminium ialoezieën)

Dekoratief Duurzaam en Praktisch

Nassaulaan 76 - Tel. 10743 Haarlem

Volgende week zaterdag, 14 juni, kan de nieuwe weg van de
Wagenweg naar de Zijlweg in gebruik genomen worden. De weg is
thans al zo goed als klaar. Eigenlijk ontbreken er alleen nog maar
de verkeersborden en de A.N.W.B.-richtingaanwijzers. Maar de grote
vraag iS) of de weg vooriopig wel gebruikt zal worden door automobi-
men;..,die er als enige mogen rijden. De weg Wagenweg—Zijlweg is
w t'r i°Pi>zichzelf niet meer dan een «"belangrijke schakel van de
„westelijke Randweg" om Haarlem, nodig om het doorgaande verkeer uit
de binnenstad te houden. Het aansluitende deel ZijlwegHeussenstraat
ontbreekt nog. De provincie Noord-Holland, die dat gedeelte zal uitvoeren,
is het nog altijd niet volledig eens met het Rijk over de financiering en
daarom is er vrijwel niets gebeurd tot dusver, hoewel de Velsertunnel

die jarenlang als een soort van verkeersdrukte-aantrekkende boeman

werd gezien al ruim een half jaar in gebruik is. Het „intercommunale'
verkeer kan aldus redeneert men in Den Haag z« 'an8 ^e'
over de zig-zag-route ZijlwegJulianalaanKleverparkweg Delftlaan.
l>ie straten zijn goeddeels daarvoor geschikt gemaakt. Maar ook bij die
Voorlopige voorziening (waarvoor het Kijk subsidie gegeven heeft) ont-
breekt weer een schakel. De Julianalaan is namelijk nog opgebroken en
zelfs voor voetgangers moeilijk begaanbaar. Het werk daar zal 30 juni
gereed zijn. De nieuwe rijksweg is dan al veertien dagen in gebruik. Voor
bet doorgaand verkeer moet dat allesbehalve aantrekkelijk zijn.

Het Haarlemse gemeentebestuur is enigszins verwonderd over de be
slissing van Rijkswaterstaat de weg WagenwegZijlweg op 14 juni al in
gebruik te stellen, omdat het tijdig heeft laten weten, dat de Julianalaan
pas 30 juni klaar kan zijn. Overigens staat men in Haarlem min of meer
sceptisch tegenover de vraag, of er wel zo veel gebruik-gemaakt zal wor
den van de nieuwe rijksweg. Burgemeester Cremers heeft zelfs eens gespro
ken van een „rolschaatsbaan". Maar de politie zal rolschaatsende kinderen,
wandelaars, fietsers en tractor-bestuurders van de nieuwe weg af moeten
jagen, omdat deze uitsluitend toegankelijk is voor auto's.

uit de

De werklui, die de weg onder hun
handen en machines hebben zien
groeien, begrijpen niets van dit
de s- „Waarom," zo hoorden wij, ,,is
troiSeg vanaf de Zijlweg met doorge-
je v tot de Julianalaan een stuk-
zou e? n°g geen honderd meter. Dan
wordeneen viaduct gemaakt moeten
op een »?der de spoorweg (die daar al
natuurliefden baan ligt) en dat kost
geld voor neat' maar het Rijk geeft wel
route van a^Jhetering van de zig-zag-
die, wanneer blweg tot de Delftlaan,
weg" gereed ise hele „Westelijke Rand-
zig-zagroute zouniet meer nodig is. De
zijn, wanneer de we maal niet n°dig
ken was tot de Jmf-, direct doorgetrok-

financiële ,,trouwtrekkalaan Van het

verschillende overhe£un." tussen de
bü de aanleg van de h'"sUmties, die
ken zijn, begrijpt niemand beï.r?k"

uitgezonderd), iets: „ai dat(li1J?w'jden

tenslotte uit een portemonnafe

De mensen, die in de bu„rt
nieuwe weg wonen, zijn ook ..,'ln Pe.
enthousiast, wanneer zy horen, da/1
er niet eens op mogen, tenzij Ze in ze
auto zitten. De verbinding Z«lweg.w®
genweg zou tenslotte zo gemakkelijk
JÜn, vooral voor de bewoners van de
buurt bij de Slangenkruidlaan en het
Christiaen Huygensplein, die daardoor
gemakkelijker 'bijvoorbeeld Heem-

®tede zouden kunnen gaan. H tzelide
ook kunnen gelden voor het tuin-
d?rP in Overveen. Maar om van de
jnenWe verbinding gebruik te kunnen

Een®?' heeft men een rÜbe-W,JSok°niIt

kome letsPad zal er voorlopig ook niet
staan™' Rijkswaterstaat heeft te
len gegeven daar niets voor te voe-

hnnwi?lve als verbindingsweg voor
/bewoners zou de nog onvolledige
votl. Randweg zolang het snel-
uhi\ i r er n°g geen beslag op kan (of
h2i, eSgen ook ideaal zijn als wan-
wo„ eg' Vanaf de Pijlslaan voert de
eg namelijk langs en door de tuinde-
(jen en bollenvelden, vanwaar men de
rferbjkste uitzicht heeft op de torens
yan Haarlem: Groote Kerk, Kathedraal
®'Jn aande andere zijde op duinen
'ossen. Maar ook wandelen is er,
evenals rolschaatsen, verboden.

De bewoners van Haarlem-zuid west
hebben het ook om andere rede-
riik«,,üen et begrepen op de nieuwe
a-In J bestuur van de Vereni-
vnn .i behartiging van de belangen
re bewoners van Haarlem-zuid
heeft voor dinsdag 10 juni een pro-
hnm^rgadering belegd in „Ons Ge-
aan de Kamerlingh Onnes-
■traat. Op de verzoeken van die zijde
«en voetgangersbrug te leggen tegen-
".'er de Faradaystraat en de Ohms-
piraat heeft men nog niets gehoord
en dat geeft te denken.

De bewoners van de wijk ten zuiden
van de Pijlslaan en ten oosten van de
westelijke Randweg hebben het gevoel,
dat zjj in een fuik komen te wonen. Het
enige contact met de stad dat zij in

de toekomst houden bestaat
spoorwegovergang in de Pijlslaan, met
naar het westen de gevaarlijke kruising
Lorentzkade-Pijlslaan.

Wat ook vrijwel niemand begrijpt
is, dat de kruising van de nieuwe
weg met de Leidsevaartweg „gelijk
vloers" gemaakt is, hoewel ter plaat
se gemakkelijk en zonder veel kosten
een soort tunnel had kunnen komen.
Over de Leidsevaart is immers een
twe'ebaansbrug gelegd voor de nieuwe
weg. Die brug moest vrij hoog wor
den ten behoeve van de scheepvaart
ér onder. Bijgevolg heeft de brug op
en afritten. Wanneer de brug iets ho
ger gelegd zou zijn, was er een tunnel
voor het verkeer op de Leidsevaart
mogelijk geweest.

Op de kaart gezien heeft de nieuwe
rijksweg, die een lengte heeft van
drie en een halve kilometer, de
vorm van de hoofdletter L. Het boven
gedeelte begint op de Zijlweg, ter plaat-
fe waar in de oorlog de „Mauer-Muur"
was, even voorbij het Triniteitslyceum.
Hetrechteruiteinde van de L-vormige
weg mondt uit pp de Wagenweg, schuin
tegenover de Joan van Oldenbarneveldt-
laan. De kruisingen, met de Zijlweg en
de Wagenweg zijn niet in een hoek van
negentig graden uitgevoerd en de weg
vertoont aan zijn begin- en eindpunt een
enigszins bevallige, flauw-gebogen
vorm. De „hoek" van de L valt onge
veer bij de Munterslaan en is afgerond
van model. In de toekomst zal de weg
op dat punt doorgetrokken worden in
westelijke richting (zoals er ook in
Haarlem een aansluiting via de bpaar-
uelaan komt op de Schipholweg) naar
Zand voort in verband met het recrea-
tieverkeer naar zee. Volgens het

Hiï?akplan Z&1 die „oost-westverbin-
ai?gh ,gaan „over" Aerdenhout en zo-
bekend, wil Bloemendaal daar mets
Bloemml?' ,Het gemeentebestuur van
de wee- heeft daarom voorgesteld

lonp,, j af de Munterslaan te laten
in Aerctenhout. ™S van de "Viersprong"

voorshandlNn16 ?e nieuwe rijksweg
maakt is nnr,Gr geva' daar nog

enoverzichtelijk niet

structureel, maar als gevolg van
struiken en andere bepllntinf die er
is. Een verbetering ljjkt ons dus wel
geboden, wanneer het er eenmü
druk wordt.

De nieuwe weg Zijlweg-Wagen-
weg wordt thans bestraat - gro
tendeels met klinkers. Deze foto
is genomen in de buurt van de
Vlaamseweg, waar de snelver-
keersweg een elegante Jc-romming
maakt. Zodra de weg uitslui
tend voor auto's voor het ver
keer toegankelijk is, mogen er
geen spelende kinderen, jietsers
noch wandelaars meer op.

twee voetpaden. De Houtvaart moest
voor de nieuwe weg vijftig meter naar
het westen verlegd worden. Vanaf de
bocht bij de Munterslaan loopt de weg
langs de oostzijde van de verlegde Hout
vaart, waarin twee vaarduikers ge
maakt zijn. Voorbij de Vlaamseweg
passeert de nieuwe rijksweg de Brou
wersvaart, waar eveneens een vaardui-
ker gemaakt is. Langs het tracé zijn
elf parkeerplaatsen aangebracht.

oor de aansluiting Zijlweg-Heus-
sensstraat van de Westelijke
Randweg met de Delftlaan moet
de provincie Noord-Holland niet alleen
nog uitpraten met het Rijk, maar ook
met de Spoorwegen. Voor die verbin
ding moeten namelijk twee viaducten
aangelegd worden: het ene onder de
spoorbaan Haarlem-Zand voort (die al
„hoog" ligt) en het andere onder de
spoorbaan Haarlem-Alkmaar, voorbij
de Kleverlaan, waar de spoorweg om
hoog moet. Verder zal de kruising van
de Westelijke Randweg met de Julia
nalaan „ongelijkvloers" worden, zodat
ter plaatse een weg-viaduct zal worden
aangelegd. Op de hoek van de Juliana
laan en de Waldeck-Pyrmontlaan zul
len vermoedelijk twee huizen gesloopt
moeten worden.

Dezer dagen is men inmiddels begon
nen met proefboringen op het eerste
deel van het tracé Zijlweg-Heussens-
straat om de samenstelling van de
grond vast te stellen, zodat er althans
enige tekening begint te komen in de
kwestie van de aansluiting. Al met
al is de Westelijke Randweg een werk,
waarover vrijwel niemand tot dusver
enthousiast kan zijn. De ingebruikne
ming zal zonder enig vertoon geschie
den. Er is pas reden tot vreugde, wan
neer de hele verbinding van Wagen
weg tot Heussensstraat af is. Dat
zal op zijn minst nog twee jaar duren.

Tijdens de ledenvergadering van het
Haarlemse Wit Gele Kruis, welke ge
houden werd onder voorzitterschap van
de heer R. Schlatmann, werd dokter H.
J. van Beers als bestuurslid herkozen.
De jaarstukken, waaruit bleek, dat de
vereniging kerngezond is, werden goed
gekeurd. De secretaris, de heer W. van
Willige, bracht een uitvoerig verslag uit
over 1957, dat hij onder meer had opge
steld aan de hand van door de staf
ingediende statistische gegevens.

Uit dat verslag viel op te maken, dat
het Kraamcentrum van het Haarlemse
Wit Gele Kruis in totaal 1288 ver
zorgingen had geboekt tegen 1316 een
jaar tevoren. In 1957 lieten 1489 aan
staande moeders zich inschrijven, 2
minder dan in 1956. In niet minder dan
26 plaatsen (Haarlem en omgeving,
Kennemerland en Haarlemmermeer)
werd kraamverzorging gebracht en vele
malen ook in plaatsen, buiten het rayon
van het Kraamcentrum gelegen. Van de
1288 verzorgingen nam Haarlem met
684 het grootste deel. Daarna volgt Be
verwijk (92), Heemstede (84), IJmuiden
(74), Halfweg (47) Santpoort (36) Hoofd
dorp (35) en Zandvoort (31). De overige
plaatsen telden minder dan 30 verzor
gingen.

Voor zover het Wit Gele Kruis de ver
zorging op zich nam, werden er 1302
kinderen geboren, onder wie 12 twee
lingen en 1 drieling, in 1956 waren het
1328 kinderen onder wie ook 12 twee
lingen. Voor het eerst sinds jaren wer-
den er meer jongens (700) dan meisjes
(602) geboren. De moedercursus werd
door 250 personen gevolgd tegen 233 in
1956. Aan de gymnastieklessen namen
220 a.s. moeders deel.

Het magazijn leende 6632 artikelen
uit (6082 in 1956). Voor zuigelingenzorg
werden 769 kinderen ingeschreven, met
een opvallende toename aan het bureau
Soendaplein. Voor zuigelingenzorg wer
den 2877 huisbezoeken afgelegd.

De wjjkziekenverpleging, onder
houden door 10 zusters, geeft getallen
te zien van 5 cijfers. Uit dat indruk
wekkende cijfermateriaal, dat wij hier
niet gespecificeerd zullen geven, blijkt
dat ook de wijkzusters enorm veel
werk moeten verzetten.

Zoals wij reeds berichtten wordt er te
Bolsward van 23 juni af een tentoonstel
ling gehouden onder de titel „Vijf eeu
wen Haarlemse kunstenaars". Naar wij
vernemen, zal in verband daarmede op
23 juni „Die Haerlemsche Musyckcamer"
onder leiding van André Kaart te Bols
ward concerteren. Het concert wordt
's avonds in de Martinikerk gegeven.

Advertentie

NIEUW - ANDERS - BETER

Aan de Wagenweg tegenover de
Joan van Oldenbarneveldtlaan af
voert de Westelijke Randweg
langs het Coornhertlyceum, over de
Leidsevaart en vervolgens onder het
viaduct onder de mede daartoe opge
hoogde spoorbaan Haarlem-Leiden. Tot
het viaduct heeft de weg twee rijbanen,
elk ter breedte van 7,25 meter. Behou
dens de kruising met de Vlaamseweg
is de nieuwe rijksweg verder voorlopig
eenbanig, uit zuinigheidsoverwegingen.

rijkswaterstaat past het procédé van

"Voorlopig" slechts met één

a aan te leggen (en daarbij de

de nn/il i open te houden er later

meer too -aan toe te voegen) wel
meer toe, want „een half ei is beter

dan een lege dop". Het spoorweg-via-
Hoo Yoog de Westelijke Randwee dat
door de Nederlandse Spoorwegen' ge
bouwd is, heeft ruimte voor twee riiba
tweedaarenboven aan weerszijden
twee doorgangen voor twee fiets- en

De Haarlemse advocaat en procureur
mr. J. H. J. Simons hoopt op 16 juni
een zeldzaam jubileum te vieren. Het
zal die dag precies vijftig jaar geleden
zijn, dat hjj bij de Haarlemse recht
bank zijn ambtseed aflegde. Hij was
toen 28 jaar oud en vestigde zich op
de bovenverdieping van het pand Kruis
straat 4, boven de fotograaf Pörtzgen.
Tien jaar later trad hij toe tot de asso
ciatie van de mrs. J. H. Monnik en A.
Bruch, gevestigd aan de Kruisweg 63.
Het is in hetzelfde kantoor dat mr.
Simons nog altijd zijn praktijk uit
oefent in een uiteraard haar wisselin
gen gekend hebbende associatie, welke
thans uit vier leden bestaat, onder wie
nog altijd de oudste associé van het
kantoor, mr. A. Bruch.

Ter gelegenheid van zijn gouden ju
bileum zal mr. Simons op 16 juni reci
piëren van 2 tot 5 uur te zijnen kantore.

Mr. Simons is geboortig van Geldrop
in Noord-Brabant. Hij studeerde te Lei
den en promoveerde er op stellingen
tot doctor in de rechten. Daarnaast gei
legde hjj volgens een toen mogelijke de edelgestrenge
studiemethode een doctoraal examen gaat men raden

af in de staatswetenschappen. Dat de
met zoveel geleerdheid beladen jurist
zjjn schreden naar het Haarlemse richt
te was te danken aan vingerwijzingen
van wijlen notaris van Niekerk, een fa
milielid van mr. Simons, en mgr. dr.
Th. Vlaming, officiaal van het bisdom
en vermaard canonist. Beiden waren
van oordeel, dat er in Haarlem, gezien
de samenstelling der bevolking, ruim
schoots plaats was voor meer praktize-
rende juristen dan de weinigen die er
gevestigd waren.

Het zijn vijftig vruchtbare Haarlem
se jaren, die mr. Simons thans achter
zich heeft liggen. Al onmiddellijk deed
hij zich kennen als een scherpzinig
vakman, bij uitstek op het brede ter
rein van het civiele recht. Zijn ambts
broeders en de rechterlijk^ magistra
tuur weten wat hij in dat opzicht waard
is. Een „zaak" is voor heni niet iets
louter toevalligs en voorbijgaands; hij
ziet er iets in van algemene geldig
heid inzoverre de vraag naar de juri
dische waarheid, als iedere waarheid
in beginsel enkelvoudig, erm besloten
liet Zijn dienen van het recht is iets
van hoofd en hart beide: hij doet het
met rationele toeleg en vurigheid. Waar
het hart ter sprake komt mag met
vergeten worden te vermelden, dat mr.
Simons in zijn beginjaren de kousen
fabrikant C. N. Hin tot client kreeg,
maar dat hij voor diens oudste doch
ter overeenkomstig de hiërarchie der
waarden terecht nog meer belangstel
ling aan den dag legde dan voor de
juridische problemen. Met een zodanig
gunstig gevolg, dat mevrouw Simons-
Hin than! al bijna veertig jaar de le-
vensgezellin is vsn de jubilerende ad-
vocaat.

Van de belangrijkste functies die
mr Simons sinds jaren vervult noe
men wij het voorzitterschap van het
scheidsgerecht voor de bloembollen-
handel Tientallen jaren achtereen is
hij lidl en geruime tijd vice-deken,
geweest van de raad van toezicht
en discipline van de orde van advo
caten; jarenlang heeft hij als rech-
ter-plaatsvervanger de Haarlem
se rechtbank gediend.

Als dirigent Henri Arends op een concert zijn hand opheft ten
teken dat de uitvoering kan beginnen, is de laatste fase bereikt
van een langdurige voorbereiding, die hij tezamen met het
Noordhollands Philharmonisch Orkest op de repetities heeft door
gemaakt. De repetitie is de arbeid in de „werkplaats" ook wel de
„keuken" van het orkest genoemd waar de artistieke prestaties
worden voorbereid, waar gevijld en geschaafd wordt om het beste
te kunnen geven. Menig concertbezoeker ziet de repetitie ais iets
bijzonders, ze is door hem met een romantisch waas omkleed; de
vakman ziet haar somstijds als het meest prozaïsche van zijn be
roep, terwijl de dirigent haar beschouwt als de enige mogelijkheid
tot verwezenlijking van zijn intenties.

O oordat de orkestrepetities een
aanvang nemen stuit ieder di
rigent op dezelfde moeilijkheid,
namelijk het vaststellen van het pro
gramma. Men moet immers steeds
rekening houden met de smaak van
het publiek omdat vele concertbe
zoekers hun interesse voor de concert
zaal afhankelijk stellen van het pro
gramma dat geboden wordt. Sommige
toehoorders zweren bij Beethoven,
terwijl anderen de directie der con
certinstelling (dikwijls niet ten on
rechte) verwijten, dat er te weinig
aandacht aan de hedendaagse com
ponisten wordt geschonken. Na de
programmasamenstelling volgt het
„huiswerk" van de dirigent; de par
tituurstudie, waarbij hij innerlijk
de klank moet kunnen voorstellen,
zonder het orkest te horen. De wijze
van repeteren is voor ieder diri

gent strikt individueel. „Op een re
petitie van Toscanini", zo schreef
Stefan Zweig „beleeft men de Ja-
cobsworsteling met de engel der vol
maaktheid, visueel zowel als acous-
tisch, en dit schouwspel is beangsti
gend en groots als een onweer". Er
is een eigen leven in zijn repetitie,
geen moment wordt er verspeeld
aan monologen, door de wol geverfde
trombonisten en tubaspelers zitten
dan te transpireren en te beven on
der zijn blik.

Vnder de klanken van Frank Mar
tin's ballade slopen wij afge
lopen week het bovenzaaltje
van de concertzaal aan de Lange Be
gijnestraat binnen, waar Henri

Henri Arends, die als opvolger van 5
Toon Verhey, sedert september
van het vorig jaar als eerste diri-
gent van het Noordhollands Phil-E
i harmonisch Orkest te Haarlem 5
optreedt.

E Mevrouw Lily van Cleeff maakte
maakte tijdens een orkestrepetitie
van het Noordhollands Philharmo- E
E nisch Orkest te Haarlem verschil-
lende tekeningen, die onlangs E
E werden geëxposeerd. Boven: een E
overzicht van een deel van het
orkest. Onder: een portret van E
E Hendrica Hoekstra, solo-celliste E
van het het orkest. E

Arends in blauw gestreepte kiel op
de dirigentenbok het stokje zwaaide.
Aangezien Martin's ballade slechts
voor strijkorkest geschreven is, wa
ren de overige groepen: houtbia
ke tezamen met de strijkers het
zers, koperblazers en slagwerk, wel-
symfonie-orkest vormen niet aan
wezig. Arends is een man, die wei
nig zegt op een repetitie. Hij gaat
van het standpunt uit, dat de mu
sici veel naar elkaar moeten luisteren
om zodoende tot een echt musiceren
te komen. Midden in een passage
werd afgetikt, omdat hij bepaalde
onderdelen van het strijkorkest
alten en celli apart wenste te ho
ren en daarbij een opmerking lan
ceerde: „dames en heren, bij letter
C meer piano (zachter) en geen ri-
tenuto (vertraging)".

Wanneer het N. Ph. O. een zeer
moeilijk en onbekend werk
op 't programma neemt, houdt
Arends gewoonlijk separate repeti
ties. Streken of vingerzettingen kun
nen dan in een rustige sfeer bespro
ken worden, hetgeen niet mogelijk
is op een ensemble-repetitie, omdat
dan een deel van het orkest zou moe
ten wachten tot alle punten nauw
keurig zijn besproken. Arends die
zelf violist is, (veel orkestdirigénten
begonnen hun loopbaan als strijker)
geeft rustig zijn aanwijzingen en op
lossingen van de problemen, waar
voor e orkestleden hem stellen.

Zo trachten iedere dag opnieuw
het orkest en zijn leider de muze
naar behoren te dienen, de laatste
waarschijnlijk met het motto van
Franz Liszt voor ogen: „....de
eigenlijke taak van de dirigent be
staat uit het zich ogenschijnlijk
overbodig doen zijn...."

A. Krt

Mr. Simons behoort tot de weinige
mensen die zjjn wat zij schijnen te
zijn. Wie hem wat afgemeten en kor
daat door Haarlems straten ziet gaan
ieder ziet hem, want hjj valt op,
vooral 's winters als hjj zich tooit
met zijn deftige witte shawl denkt
by zichzelf: daar gaat een Heer. En
geïntrigeerd door de markante kop en
gelaatsuitdrukking

naar positie en

beroep. Zou hij advocaat zijn
maar dan een van goede oude
stempel of diplomaat maar dan
geen Amerikaanse Of vergist men
zich geheel en al en is hy een toon
aangevend kunsthandelaar?

Het merkwaardige is, dat mr. Simons
iets is van al wat men dan aan
mogeiykheden verondersteld heeft. Zijn
diplomatieke gaven hebben wy eens
bewonderd, toen hy in de sociëteit
„Teisterbant" ten aanhore van adem
loos toeluisterende medeleden der so
ciëteit zyn bezwaren uiteenzette tegen
opschriften en versieringen op de wand
der gewelven, welke hy niet als voeg
zame verrykingen van het interieur
beschouwde. Hy behandelde deze ge
voelige materie met zoveel takt en met
zulk een voortreffeiyke keus uit de
stijlmiddelen der ironie, dat ieder de
bat uitbleef en de ontsieringen de ande
re dag verdwenen waren. Indertijd is
hy lid van „Teisterbant" geworden,
omdat hy vele vrienden had onder daar
byeenkomende Haarlemse kunstenaars
en kunstminnenden. Vooral op het ge
bied van de schilderkunst is hy een
smaakvol liefhebber, in het bezit van
een uitstekend samengestelde privé-
collectie. Tekenend voor hem is, dat hy
heeft behoord tot de beste vrienden van
de vermaarde Haarlemse kunsthande
laar wijlen De Bois. Maar als men zyn
nooit snobistisch discours volgt bemerkt
men, dat hy ook van literatuur, toneel
en film een onderlegd minnaar is.

Mr. Simons woont thans weer in
Zandvoort. Ook vóór de oorlog
heeft hy daar gewoond. Maar de be
zetter verjoeg hem, brak zijn huis
af en heeft hem de beproeving be
zorgd van een maandenlange opslui
ting in het huis van bewaring te
Amsterdam. Zijn fysieke en geesteiy-
ke kracht werden er niet door ge
schaad en nog altyd heeft hy de vi
taliteit van een vele jaren jongere.
Is hy thans meer Zandvoorter dan
Haarlemmer? Die vraag moet met een
nieuwe, maar nu een oratorische, wor
den beantwoordis er een vollediger
Haarlemmer denkbaar dan een die ac
tief lid is van de sociëteiten „Teister
bant" en „Trou moet Biy'cken" beide?

Thans is de uitslag bekend geworden
van de ballonnenwedstrijd, welke van
wege het Centrum-comité „Koninginne
dag" te Haarlem op 15 mei werd ge
houden. De 1ste prijs is voor Wil
Kruijer, Warmoesstraat 4. Haar ballon
dreef 552 km weg en kwam in Gras-
sau (Duitsland) terecht. De 2e prijs is
voor Elsje Schotman, Amsterdamse-
vaart 84, wier ballon 298 km wegdreef
tot in Kreis (Duitsland). Aan 4 meisjes,
wier ballon in Linge (Duitsland), 183km
ver, terecht kwam, wordt een 3e prys
gegeven: Mieke Engel, Bellamystraat
1, Anneke van Noord, Trompstraat 75,
Marja Tuilenaar, Nagtzaamstraat 12 en
Patty Brinkman, Orionweg 115.

De pryzen worden woensdag 11 juni
tijdens een feestmiddag uitgereikt.
Daarby zullen ook de andere prüswin-
naars, o.a. van de kinderoptocht, pre
sent zijn.

De flats aan de Planetenlaan heb
ben een gemeenschappeiyke gang vanai
de voordeur tot aan het achterpad. Bo
ven de deur, die aan de achterzijde
naar buiten leidt, zit tegen de rnuur
een lamp bevestigd. Een maand gele
den ongeveer begon een lijsterpaar op
de lamp van flat 72-74 zijn nest te
bouwen, en het deerde de lijsters niet,
dat het zowel binnen als buiten de ilat
rumoerig toeging. De spanning van de
bewoners, die de lamp onklaar hadden
gemaakt, steeg met de dag. Donderdag
echter staken 4 jonge lijsters hun kop
je uit het nest, terwijl het ouderpaar
af en aan vloog om eten in te slaan.

By de aanvang van het.j"b£eu"kest

eert dat het symphome orkest
„Haerlem" vrüdagavond bu gele

genheid van zijn 20-jarig bestaan gaf,
vond de dirigent Mannus Adam een g^

nrT^n segeven moment in het bekende
op n ëeë Rachmaninoff vrh

Mede door het „ad rem" z«n
mn fOTJe van Renesse, die hierin so-
Heerde verliep het geheel toch bevre-
i h Het is een grote opgave voor een,
orkes? van amlteuls, dit moeiiyke werk
tot een goed einde te brengen.

George van Renesse heeft met veel
hravour en spanningsvol gespeeld. Juist
hH een gelegenheid als deze wordt heel
wat van de solist verlangd De „Nordi-

Tche Weisen" van Grieg leden iets on
der een onzuivere stemming. Sympho-
nie-orkëst „Haerlem" had het program

ma geopend met een fris gespeeia
„Ouverture in Italiaanse styl van
bert. Na de pauze werd deEerste sym
phonie in Es grote terts van de 19
eeuwse componist Franz Lachner g
Ipeeld Men hoort weinig meer van de-
•ze toondichter. Toch is de gespeelde

„n

mooie muziek is. Het orkest heeft zich
hiërin van zyn beste zyde laten horen
en het resultaat was dan ook succesrijk.
De vele aanwezigen toonden zich dank-_
baar en uitten die dank in een langdurig
applaus, waarin de dirigent Mannus
Adam zyn zeer verdienstelijk spelend
orkest in ruime mate liet delen.

J.L.