Sherman Adams blijft
Eisenhowers assistent
Triomf voor Daniël Sorano
Théatre National Populaire
speelt Molières „l Etourdr
JANACEKS CONCERTINO
V
Koninklijk paar ziet model
van de Spoetnik
WIE ADVERTEERT-
I EEN MOORD!
Waarom wijziging van winkel
sluitingswet van boven af?
President heeft zelf ook geschenken
van miljonair aanvaard
Nederlands Kamerorkest
Zeer onder de indruk van hetgeen
de gehele wereld in Brussel exposeert
Tien zeelui gingen in Japan
opstandig van boord
Wegens dienstweigering tegen elk
van hen vier maanden geëist
Middenstand had zelf regelen
moeten stellen
Examens
Holland Festival
Engelse kranten met
milde kritiek
Duif vliegt auto in
Wegwerker der N.S.
veroordeeld
Vragen over het
omslaan van een
aanvalsboot
WOENSDAG 18 JUNI 1958
PAGINA 9
PWS
Nederlaag tegen Rusland
KATH. POLITIEBOND
ST.-MIGHAEL
door
AGATHA CHRISTIE
rSrVT'jMKikWJ.\Lande!
Marj V. Menk, J. F. Mirandolle. H. G. M.
RÓoymans, A. Willinge Prins, mej. H. Tetz-
ner, allen Amsterdam.
Daniël Sorano en Yves Gasc in L'Etourdi.
Het Witte Huis heeft in een officiële
verklaring meegedeeld, dat Sherman
Adams, een van de naaste medewerkers
van president Eisenhower, zijn tegen
woordige functie blijft behouden, on
danks de kritiek die van verschillende
zijden op hem is uitgeoefend.
James Hagerty, de perschef van
president Eisenhower, heeft op een spe
ciale persconferentie in Washington
verklaard, dat de miljonair Bernard
Goldfine, door wiens geschenken Eisen
howers medewerker Adams in moeilijk
heden is geraakt, eens aan president
Eisenhower een hoeveelheid kleding
stof heeft geschonken. De president
heeft de stof evenwel op zijn beurt aan
een vriend gegeven, aldus de perschef
van de Amerikaanse president.
Hagerty zei aan het begin
van zijn persconferentie, dat hij
zou proberen een artikel van de be
kende commentator. Drew Pearson
te bespreken zonder boos te worden.
Hagerty zei dat zeven alinea's van
het artikel „zeker tien absolute on
waarheden" bevatten, waarna hi)
Pearsons artikel voorlas en punt voor
punt aangaf „dit is een leugen' en
„dit is ien leugen"
Sherman Adams is gisteren voor een
speciale commissie van het Huis van
Afgevaardigden verschenen. Hij zou
o.a. van Goldfine een jas hebben gekre
gen van dezelfde stof als Goldfine aan
Eisenhower heeft geschonken n.l. „vi
cuna". Ook zou Goldfine enige malen
hotelrekeningen voor Adams hebben be
taald.
stuk enkpip niirïe heren rnnrl van hei
Het eerste optreden
van het Théatre Na-
p™?1 Populaire uit
Sorano1 V^^niëï
vaüT Molfère «Sg!
seerd heeft en er ook
de hoofdrol in speel
de. Het was een over
rompelende, verrukkelijke voorstelling
gespeeld in een vaart die van het
ensemble een zeer levendig geheel
maakte. Er was bijzonder veel zorg be
steed aan de typering, waarbij de
kluchtige accenten bepaald niet waren
vermeden, maar het opmerkelijke was
dat deze accenten nooit zwaar uitvie
len, maar voortdurend binnen de lichte,
Srappige stijl van de echte comcdie
bleven. Dat reeds is een staal van
regiekunst, waar men de hele avond
lang met groot genoegen naar kon zitten
kijken: ook de minder grote talenten
die in'de bezetting voorkwamen, waren
meegenomen in de zeer amusante teke
ning die het geheel is geworden.
Daniël Sorano was in dat spel zelf
Intussen niet alleen de zeer knappe or
ganisator van het voortdurend wisse
lend, toneelbeeld, maar ook het spran
kelend middelpunt van het spel zelf.
Zijn expressieve middelen kennen een
variatie, die de toeschouwer verrassing
op verrassing bezorgt. Hij is een acteur
die het vak in alle vezelen van zijn li
chaam beheerst en al die uiterlijkhe
den dan ook nog met hart en ziel ani
meert. Men komt hem in de Mascaril-
|e> de knecht, die de feitelijke hoofdrol
m het stuk vervult, niet alleen maar te
gen als de schelm met het bijzonder
spitse vernuft, maar vooral als de
grand seigneur onder de knechts, waar
lijk „le roi des serviteurs", zoals Mo
lière hem ergens in de tekst noemt, een
man, die met de omstandigheden
speelt, niet om langs slinkse wegen zijn
doel te bereiken, maar om het spei
zelf, om zijn plezier in eigen vindingrijk
heid. Hij ziet de potsierlijkheid van de
mensen bijzonder scherp, hij onderkent
met één oogopslag hun al te zwakke
plekken en daar goochelt hij mee als
een superieur man, die het leven door
en door kent, die er de betrekkelijkheid
van inziet en dus om alles lachen kan,
ook om zichzelf, want zijn enige grote
pretentie is, dat hb zelfs superieur is
aan wat hem zou kunnen overkomen.
Deze wonderlijke man met zijn water-
vlugge geest heeft Daniël Sorano een
avond lang bijzonder kostelijk laten ie-
ven, geen nuance in de tekst ongebruikt
latend, elk woord weerspiegelend in zijn
mimiek, en toch beheerst tot die koste
lijke eenheid van uiterlijk knechtschap
met wezenlijke superioriteit.
Behalve deze knecht liepen er in het
Het concert, dat het
Nederlands Kameror
kest gisteren in het
Concertgebouw gaf,
vond slechts een half
volle zaal. Een slecht
voorteken voor de rest
van het Holland Fes
tival, maar geenszins
e®n nieuw verschijn-
??1- Het is geen attrac-
Festival, dat men van het Holland
concerten kan hore^ dezelfde soort van
winter al gehoord heMdie men de hele
opgemerkt, omdat het 'Dit is al vaak
telkens opnieuw blij •'aar in jaar uit
het concertwezen over'hfJ°chtans blijft
dode hoek van het Festivalal§«neen de
Hiermee wil niet gezesfl
het programma van dit co„zi'n- dat
was Ma a d „.acert niet
aantrekkelijk was. Maar
om eens iets te noemen
^aarom
treilt itriö 2
«ion Goldberg nu een attractie ÏÏL Szy-
het Holland Festival, nadat m6n Aan
de hele winter al ini alle staten
horen vioolspelen? Hu speelde nu ufj
Adagio in E. KV 261 en het Rondo f*
C KV 373 van Mozart en bovendien de
bewerking, die Max Reger heeft ge.
J1)aakt van Corelli's »,La Folia voor
viool en orkest, maar dit laatste was
bijster succesrijk, aangezien Reger
Jt variatiewerk in zijn structuur ver-
on?ald heeft en in de tweede Pjaats,
jipdat de orkestpartij zo troebel klonk
da» Zou mij niet verbazen, als Reger
het r,?.ei£ enigszins schuld aan is, maar
veci Kdt seen twijfel, dat die partij
2ii eter had kunnen klinken, mits
diri~°r§vuldig was uitgedirigeerd. De
te dl!had het echter, zoals zo vaak,
Ster/J* met zijn viool. Kent hij de on-
1Jke figuur van Bottom in „Mid-
hiernightsdream" niet?
Cp^Iet voornaamste belang van het con-
Vn bestond in het uiterst zeldzaam
q0 komende feit, dat men Janaceks
konCSrtino voor Piano en klein orkest
oren\ feitelijk niet meer dan een
altSermuziekensemble van twee violen,
Lviooi, klarinet, hoor en fagot, en die
d°g sterk solistisch behandeld te
len Plano- Rudolf Firkusny leek mij
stut ,,eaal vertolker van dit prachtige
ziin -n Janacek in de ontplooiing van
ken rfkste vermogens manifesteert, alle
enrnerken van zijn voltooide stijl be
richt11 die dan in dit geval geheel ge-
SjCnt op het strikte concerteren en mu-
w.ere,P in die aangrijpende, magische
Inn 'it, die het diep menselijke be-
an" van de muzikant Janacek uit
maakt.
Firkusny is er daarom een ideale
vertolker van, wijl hij het kernrijke,
viriele toucher bezit, verbonden met
een grote verscheidenheid van nuan
cering, zoals Janacek vergt. En bo
vendien trekt hij door de vele geledin
gen, waarin de structuur is onderver
deeld, een strakke lijn, die het stuk de
eenvoudige grootse vorm verleent, wel
ke het in werkelijkheid bezit. Janacek
is nooit een kleine stemmingspoëet
van het moment, maar het is niet
iedereen gegeven hem te onderkennen
*oals hij is.
Het Pianoconcert in Bes KV 456 van
Mozart sloot daar in de geest zeer
goed bij aan, een der rijkste speelmu-
zieken als het in dit genre is, virtuosi
teit die door de hoogste muzikale zin is
getransformeerd tot de expressie van
diepe en tedere gemoedsbewogenheid,
dwaalt niet temidden van het ge
speel Barbarina, dat dolend, aan het
leven lijdend kindvrouwtje uit de „Noz-
ze di Figaro", door het Andante en de
Variaties van het middendeel! Hoe man
nelijk teder heeft Firkusny dit concert
gespeeld, de virtuositeit dempend tot
dienstbaarheid aan de poëtische idee.
Het Kamerorkest musiceerde in dezelf
de geest, zoals trouwens de obligate
solisten in Janacek ook gedaan hadden.
Tussen deze twee adembenemende
stukken in stond het Capriccio voor
«triikorkest opus 32 nr. 2 van Marius
TTinthms uiteraard levensgevaarlijk. Het
ZtJftzich desondanks in het geheugen
van de toehoorder gehandhaafd, als een
van ae w sterke musiceervreug-
gedragen door frappante
de heerst, S j gedachten, mis-
geestryke muziicmean|r„k genoeg voor
schien met alJt> toch in menig detail
de omvang, m3-a~ Tmt is al veel
voortreffelijk uitgewer- „enieën van
ten overstaan van twee g
dergelijk formaat. jjaneKROOT
stuk enkele oude heren rond van het
genre, dat men bij Molière wel kent:
vaders van jonge gelieven, die voor de
kinderen een andere huwelijkspartner
hebben uitgezocht dan zij zelf willen,
of een mooi jong meisje in hun macht
hebben. In dit stuk zijn er zo drie waar
van heel amusante types waren ge
maakt, soliede werkstukken alle drie.
De minnaars zijn twee in getal, maar
hun rollen zijn vrij ongelijk: de Onbe
suisde jongeman, naar wie het stuk ge
noemd is, heeft een groot aandeel in
het spel. Hij is voortvarend genoeg
maar niet altijd even pienter. Het is
nauwelijks te tellen hoeveel handige
plannetjes van zijn knecht hij door dol
driftig optreden in de war stuurt. In
Yves Gasc vond hij een voortvarend en
levendig vertolker. Het aandeel van de
jonge meisjes in deze comedie is slechts
gering hoewel zij in het hart van de in
trige zitten. Het hele stuk is kennelijk
slechts geschreven vanwege de knecht.
En zoals hij ons nu gepresenteerd werd,
lijkt hij ons te verkiezen boven de be
faamde Scapin, wat hij met die dan ook
gemeen moge hebben. Het is trouwens
toch opmerkelijk, hoeveel streken de
knecht in dit stuk uit te werken krijgt,
en hoe aardig die telkens weer in de
war gestuurd worden. Zelfs de kunst
greep, die aan die ontelbare verwikke
lingen een eind moet maken, blijft, hoe
zeer men het procédé ook kent, amu
sant. Dat was vermoedelijk ook wel aan
de regie te danken, die hier wederom
enkele accenten plaatste, die heel ko
misch werkten zonder uit de comedie-
stijl te vallen. Daarbij mag niet onver
meld blijven, dat de vijf bedrijven heel
onderhoudend aan elkaar gekoppeld wa
ren door kleine pantomimes, waarin de
intrige telkens even verduidelijkt werd.
Dat geschiedde in aanwezigheid van een
gezelschap gemaskerde muzikanten, die
heel aardig klinkende muziekjes van
Maurice Jarre speelden.
Het geheel was opgezet als een amu
sant spel: al de figuren waren lichte
lijk in het potsierlijke getrokken, men
zou kunnen zeggen om duidelijk» te ma
ken dat het hier helemaal niet gaat om
uiterlijke realiteiten, dat het alleen
maar comediespelen is, maar intussen
comediespelen op die prikkelende
manier, waarbij menselijke hebbelijkhe
den voor de lachspiegel gehouden wor
den. De hele toneelbouw sloot zich daar
passend bij aan: vierkante kubussen
met ramen en deuren voor de huizen,
daarvoor een groot voorplan, over de
orkestbak heengebouwd, hetgeen de
spelers prettig dicht bij het publiek
bracht.
De bijval tenslotte was zeer groot.
Het hele gezelschap moest herhaalde
lijk terugkeren. Opmerkelijk was, dat
Daniël Sorano de enthousiaste zaal geen
enkele maal de gelegenheid gaf hem af
zonderlijk te bejubelen, hoewel men
daar kennelijk op zat te wachten.
R.
Donderdag 19 Juni
AMSTERDAM:
ConcertgebouwConcertgebouworkest,
DEN HAAG:
Kon. Schouwburg: Henri IV, van Pirandello
(Théatre Nat. Pop.).
DELFT:
Prinsenhof: Elckerlyc (Ned. Comedie).
Adams voerde voor de commis
sie aan, dat Goldfine reeds lang een bij
zonder goede vriend van hem is. Hij zei
dat hij in de vijf-en-een-half jaar dat hij
Eisenhowers assistent is, nooit persoon
lijke betrekkingen van invloed heeft la- j
ten zijn op zijn werk. Volgens hem
moet elke ambtenaar zelf met zijn ge
weten uitmaken of hij giften van vrien
den kan aannemen. Adams zei dat hij
niet voor de commissie verscheen om
zijn verontschuldigingen aan te bieden,
doch hij gaf toe, dat hij vermoedelijk
voorzichtiger zou zijn geweest als hij
meer ervaring had gehad.
Volgens een lid der commissie heeft
Goldfine, in strijd met de wettelijke
voorschriften, een keer inlichtingen ont
vangen van de federale handelscommis
sie, nadat Adams met die commissie
had getelefoneerd. Adams zei echter,
dat hij „niet op de hoogte was van de
regels en bepalingen".
De Engelse kranten hebben over het
algemeen vriendelijke woorden voor hun
voetballers die dinsdagavond in Zweden
fiat 10 van de Russen verloren. „Het
was een van hun grootste wedstrijden
van de laatste jaren", schreef de Daily
de Ver. Staten zullen deelnemen aan
„wreed noodlot", de Daily Express
schreef, dat de Engelsen in de tweede
helft van de wedstrijd him beste spel
van de wereldkampioenschappen lieten
zien. De communistische Daily Mail ver.
klaarde, dat de Engelsen verreweg de
beste ploeg vormden, maar Vrouwe For-
tuna tegen zich hadden. „Engeland werd
tegen de spelverhouding in geslagen
door een Russische geluksgoal in de
23ste minuut voor het eind", aldus de
Daily Sketch. Alleen de Daily Mirror
kwam met scherpe kritiek: .„Vergeleken
bij de voetbalwetenschap' door de Russen
opgediend leken de Engelsen grondwer
kers met handen als kolenschoppen en
met zware werkschoenen aan."
(Van onze correspondent)
Toen de h 'er W. uit Apeldoorn
met zijn auto langs het kanaal te
Loenen reed vloog plotseling een
duif door het geopende portier naar
binnen. De duif vloog tegen het ge
zicht van de bestuurder op, die daar
door de macht over het stuur ver
loor. Het gevolg hiervan was dat de
auto die een snelheid van ongeveer
tachtig kilometer had tegen een
boom reed. De heer W. kwam met de
schrik vrij, de auto werd ernstig
beschadigd.
Op de tweede dag van het bezoek aan de wereldtentoonstelling te Brussel heeft het Koninklijk Paar dinsdag o.m, het
Russische paviljoen bezocht. Vol belangstelling bekeken H. M. de Koningin en Prins Bemhard de stand van de hpoetniKS.
Dinsdag hebben koningin Juliana en
prins Bernhard op de wereldtentoon
stelling nog een bezoek gebracht
aan niet minder dan acht landenpa-
viljoens, achtereenvolgens, dat van
Amerika, Engeland, Duitsland, Vene
zuela, Mexico, Marokko, Italië en de
Sovjet-Unie en de paviljoens van de
Benelux en de G.K.S.
Overal werden zij hartelijk verwel
komd, hier en daar werd de koningin
bloemen aangeboden en op verschillen
de plaatsen werden zij enthousiast toe
gejuicht, vooral door de aanwezige Ne
derlanders.
In het Amerikaanse paviljoen traden
Zij o.a. een stemhokje binnen, waar zij
hun stem konden uitbrengen op een
Amerikaanse kandidaat voor het Con
gres, in het Britse paviljoen toonde de
koningin veel belangstelling voor de we
tenschappelijke afdeling. Prins Bern
hard voelde zich thuis in het gebouw
van een der Latijns-Amerikaanse lan
den, Venezuela. Hij onderhield zich met
verscheidene Venezolaanse autoriteiten
en veroverde de harten van het gezel
schap, toen hij af en toe in het Spaans
zijn bewondering voor deze expositie
niet onder stoelen of banken stak.
Voor het Marokkaanse paviljoen had
den zich enkele honderden mensen ver
zameld, onder wie vele Nederlanders,
die een enthousiast gejuich aanhieven
„Het is een hoogst ernstig feit, als de
bemanning zich keert tegen de autori
teit van de gezagvoerder." Dit zei dins
dag mr. H. van Buuren, officier van jus
titie bij de Rotterdamse rechtbank, toen
tien voormalige opvarenden van de Ko-
ta Inten van de Koninklijke Rotterdam-
sche Lloyd zich wegens hun gedrag op
3 juli 1957 in de Japanse havenstad Ko
be hadden te verantwoorden. Negen
van hen hadden als licht matroos of ma
troos gevaren, één als scheepstimmer
man. Van de tien kwamen er zes uit
Rotterdam, drie uit Den Haag en één
uit Gouda en hun leeftijden varieerden
van 18 tot 24 jaar.
Er was, toen het schip uit Surabaja
was vertrokken, een verkeerde stem
ming aan boord, zo begon de president,
mr. P. Hazendonk. het verhoor van de
tien, vait wie drie thans het uniform
van de koninklijke marine dragen.
Het kwam doordat er een matroos
ontslagen was. Als deze niet wordt
aangenomen, zeiden daarop de ver
dachten tot de gezagvoerder, gaan we
als één man van boord. De kapitein
dacht er zelfs niet over en de tien gin
gen van boord. De rederij moest
25.000,- neertellen om de mannen
naar ons land te doen vervoeren. Na
derhand is ieder civiel voor zijn deel
van deze kosten aangesproken en de
raad voor de scheepvaart heeft hun
monsterboekjes voor de tijd van een
jaar doen inhouden. De verdachten be
aamden deze gang van zaken.
De officier meende, dat men de kapi
tein gehoorzaamheid verschuldigd is en
eiste wegens dienstweigering een gevan
genisstraf van vier maanden voor ieder.
De raadslieden van verdachten waren
van oordeel, dat er geen sprake was van
dienstweigering, omdat de schepelingen
het dienstverband hadden verbroken.
Blijft over het subsidiair door de offi
cier gestelde: desertie, maar dit gaat
ook niet op, omdat er, zoals de wet
vereist, geen gevaar voor schip, lading
of bemanning bestond. De verdiende
correctie hebben ze al gehad, meenden
pleiters.
Uitspraak 1 juli.
De Bossche rechtbank heeft een weg
werker der Nederlandse Spoorwegen
uit Boxtel veroordeeld tot twee maanden
voorwaardelijke hechtenis en f 150 boete
subs. 15 dagen. Toen hij 3 juni terecht
stond wegens het door zijn grove nala
tigheid veroorzaken van een spoorweg
ongeluk, waarbij een trein op een groep
spoorwegarbeiders te Best inreed, eiste
de officier van justitie tegen hem twee
maanden onvoorwaardelijke hechtenis.
Bij het ongeluk, dat 15 september
1957 gebeurde, kwam een wegwerker
om het leven. Een andere wérd ern
stig gewond.
toen koningin en prins uit de hofauto's
stapten. Zelfs boven op het paviljoen
zaten mensen, die de koningin een „Le
ve de Koningin" toeriepen. Koningin en
prins wuifden enthousiast terug naar de
velen, die hier in Brussel het vorsten
paar hun aanhankelijkheid en sympa
thie betuigden.
In de Marokkaanse afdeling infor
meerde koningin Juliana naar de oor
sprong van een ruim dertig meter lang
en vier meter breed handgeknoopt ta
pijt. Zij hoorde hoe een oude vrouw dit
tapijt, waarin dertig kleuren zijn ver
werkt en dat de kaart van Marokko
voorstelt binnen drie maanden voor de
expositie had geknoopt.
In het grote gebouw van de Sovjet-
Unie werd allereerst stilgestaan bij de
expositiestand, waar een model van de
Spoetnik staat opgesteld en waar ook
het wetenschappelijk onderzoek van de
Russen in het geofysisch jaar in beeld
is gebracht. Op de trap naar het ver
hoogde gedeelte van het paviljoen,
waar een reusachtig standbeeld van
Lenin domineert, stonden zovele belang
stellenden, dat geen doorkomen meer
mogelijk was. Prins Bemhard nam de
koningin bij de arm en samen wandel
den zij rustig naar het rechter gedeelte
van de heil, waar de nieuwste Russische
auto's worden tentoongesteld.
Er ging een luid hoera geroep op,
toen het koninklijk gezelschap het Rus
sisch paviljoen verliet.
Na het zeer intensieve bezoek aan de
Expo zijn koningin Juliana en prins
Bernhard gisteravond naar Nederland
teruggekeerd.
Op het vliegveld Meisbroek werd af
scheid genomen van koning Boudewijn
van België. Tevoren reeds was op het
kasteel Laeken afscheid genomen van
de overige leden van de Belgische ko
ninklijke familie.
Zowel koningin Juliana als prins
Bernhard zijn zeer onder de indruk ge
komen van hetgeen in Brussel door ge
heel de wereld wordt geëxposeerd. On
ze vorstin bracht dank aan de com
missaris-generaal van de wereldten
toonstelling, baron Moens de Feraig,
die, evenals de commissaris-generaal
voor Nederland, mr. VV. H. van Wal-
sem, op de luchthaven afscheid nam
van het koninklijk paar.
Dinsdag is in de Casino-schouwburg
te .Den Bosch het tweejaarlijkse con
gres," tevens algemene bondsvergade
ring, begonnen van de katholieke poli
tiebond St.-Michael waaraan een 300-
tal afgevaardigden van de ongeveer 100
afdelingen en 5000 leden deelnemen.
In zijn openingsrede wees bonds
voorzitter J. Korner op de historische
herinneringen die in de afgelopen 45
jaar de bond aan de Brabantse hoofd
stad hebben gebonden. Hij constateer
de dat de kaderdagen, nadat men aan
vankelijk had gemeend deze te kunnen
beperken, thans meer dan ooit nodig
zijn. De bondsraad die nu anderhalf
jaar bestaat heeft in die periode reeds
bijzonder vruchtbare resultaten opgele
verd.
Minder optimistisch was de voorzit
ter gestemd over het overleg met de
overheid. Hij noemde het een raadsel
dat het urgente probleem van een be
hoorlijk gereglementeerd overleg nog
steeds niet is opgelost. Als de gang van
zaken desondanks toch niet onbevredi
gend is, is dat te danken aan de van
beide zijden bestaande goodwill. Een be
hoorlijk werkend overleg waarbij aan
de regeringsdelegatie een voldoende on
derhandelingsbevoegdheid wordt toege
kend noemde hjj echter een eis des tijds
en een recht dat de politieman toekomt.
Ook wees hij op het nog steeds uitblij
ven van de dienstcommissies zowel bjj
de rijks- als veelal bij de gemeentepoli
tie.
Nu het overleg ten aanzien van de la
gere en middelbare groepen nog slechts
een zeer pover resultaat heeft opgele
verd en een algehele verbetering nog
wel geruime tijd zal uitblijven, streven
de samenwerkende politie-vakorganisa-
ties naar een verbetering voor die groe
pen waarvoor deze verbetering het
meest urgent is.
Wil de minister overleggen de volle
dige resultaten van het onderzoek, dat
ongetwijfeld is ingesteld naar het kap-
seizen van een aanvalsboot met 21 mi
litairen op vrijdag 23 mei in de Oude
Rijn, alsmede van de conclusies, die
daaruit zijn getrokken, en tevens mede
delen de maatregelen, die zijn genomen
om een dergelijk ongeluk zo enigszins
mogelijk te voorkomen? Aldus vraagt
het Tweede Kamerlid Ritmeester (V.V.
D.) aan minister Staf.
Enkele andere vragen: Is het juist,
dat verscheidene militairen van het
korps pontonniers niet of niet voldoen
de konden zwemmen? Mocht dit inder
daad juist zjjn, welke regeling is dan
getroffen om de opleiding op dat punt
te verbeteren?
23
„Wis en drie! U denkt toch niet
„Nee, ik wou alleen maar zeker zijn van de feiten,
weet u? Dank u wel, meneer Swettenham."
Inspecteur Craddock was genoodzaakt een hele
lange tijd bp kolonel en mevrouw Easterbrook door
te brengen. Hij moest een volledig college aanhoren
omtrent de psychologische kanten van dit geval.
U moet alles van de psychologische kant benade
ren, inspecteur, dat is tegenwoordig de enige metho
dedoceerde de kolonel. „Je moet beginnen met
je misdadiger geheel te begrijpen. Nu is de hele op
zet van deze roofoverval volkomen doorzichtig voor
een man met mijn ervaring. Waarom zet die kerel
zo'n annonce in de krant? Een reuze psycholoog? Hij
annonceert zijn komstvestigt de aandacht op
zichzelf. Hjj heeft dus een minderwaardigheidscom
plex, voelt zich in een hoek gedruktmisschien als
vreemdeling door het andere personeel in Hotel Spa.
Of misschien had zijn meisje hem de bons gegeven.
H|j wil dus in 't oog vallenhaar aandacht trek
ken. Wie is tegenwoordig de held in de bioscoop? De
gangsterde brutale boef! Heel goed, dan zal hij
voor gangster spelenroof met geweldpleging. Een
masker...... een revolveren klaar is Kees. Maar
nu neeft hu nog publiek nodig. Daar zorgt hij voor.
iviaar dan.au moment suprème.gaat zijn rol
er met hemzelf vandoor. Hij is meer dan een indrin
ger:,nu wordt moordenaarHij schiet in het
wilde weg
„U zei daar ln het wilde weg," viel Craddock hier
de kolonel dankbaar in de rede. „U had dus niet de
indruk, dat hij speciaal op iemand heeft gemikt? Op
juffrouw Blacklock, bijvoorbeeld?"
„O nee. Hij loste zo maar een paar schoten, blinde
lings, zoals ik u al zei. En daardoor kwam hij tot zijn
positieven. De kogel trof iemandin werkelijkheid
gelukkig maar een schaafwond, maar dat wist hij met.
Hij komt mei een klap tot zichzelf. Zijn hele toneel
voorstelling blijkt werkelijkheidEn in pamek
richt hi) het wapen op zichzelf."
Kolonel Easterbrook wachtte even en schraapte
hoogst voldaan zijn keel. „Zo klaar als een klontje.
Werkelijk, zo klaar als een klontje!"
„Het is ook heus verbazingwekkend," beaamde me
vrouw Easterbrook, „zoals je precies weet te vertel
len hoe het gegaan is, Archie!" Er trilde iets van op
rechte bewondering in haar stem.
Inspecteur Craddock vond het eveneens verbazing
wekkend, doch liet zich allerminst over zijn gevoelens
uit. „Waar stond u precies in de kamer, kolonel, toen
het eigenlijke schieten begon?"
„Bij mijn vrouwvlak naast de tafel in het mid
den, waar de bloemen stonden."
„Ik greep je arm, hè Archie? Ik was werkelijk
doodsbang. Ik moest me aan jou vastklemmen!"
„Arme meid!" schertste de kolonel.
De inspecteur liep juffrouw Hinchliffe haast onder
steboven bij het varkenshok.
Leuke dieren, die jonge varkens," merkte juf
frouw Hinchliffe op, een stevig dier over zijn gerim
pelde roze rug strelend. „Deze zal wat worden met
Kerstmis! Maar wat wilde u van me weten? Ik heb
iTillie gisteren al dadelijk verteld, dat ik die vreemde
lerel nooit eerder had gezien. Onze werkvrouw ver
hit dat hij verbonden was aan een van de grote ho-
f jAedenham Wells. Waarom heeft hij daar dan
rdomand overvallen, zou je zo zeggen? Veel meer
knus om wat te vangen."
nat viel stellig niet te ontkennen. Craddock stelde
veTripr ziin vragen. „Waar bevond u zich precies toen
zich het incident voordeed?
incident1 Deed me anders denken aan de dagen,
riat ik bii dé Luchtbescherming was. Toen heb ik ook
wel eens een incident beleefd, dat kan ik u verzeke
ren! U wou zeker weten waar ik stond, toen hu be
gon te schieten?"
„Juist precies!"
„Met m'n rug tegen de schoorsteenmantel en de
bede in 't hart dat ik gauw een drupje zou krijgen!"
antwoordde juffrouw Hinchliffe prompt.
„Kreeg u de indruk, dat er in het wilde weg werd
geschoten of dat hij zorgvuldig op een bepaalde per
soon mikte?"
„U bedoelt of hij op Letty Blacklock mikte? Hoe
voor de drommel zou ik dat kunnen weten? Verdraaid
lastig je indrukken te sorteren en achteraf te ver
klaren wat er precies is gebeurd. Ik weet alleen, dat
het licht uitging, de man zijn zoeklicht over ons liet
spelen, zodat we allemaal verblind waren en dat ik
toen dacht: „Als die dwaas van een Patrick Simmons
met scherp gaat schieten, komen er nog ongelukken
van."
„U dacht dus, dat het Patrick Simmons was?"
„Och, dat was de enige, die er voor in aanmerking
kon komen. Edmund Swettenham schrijft boeken,
weet u, en is te intellectueel om zich met zulke
grappen bezig te houden. Maar die Patrick is een
wilde jongen Ik hoop, dat hij het niet erg vindt, dat
ik aan 'm dacht!"
„Dacht uw vriendin ook, dat het Patrick Simmons
was?"
„Murgatroyd? U doet beter dat aan haar zelf te
vragen. Niet dat u dan veel wijzer zult worden. Ze
zit achter in de moestuin. Ik roep haar wel even."
Hierop verhief juffrouw Hinchliffe haar krachtig
stemgeluid: „Hei-joo-dadr, Murgatroyd!"
„Kom alklonk het zwakjes uit de verte.
„Schiet op wat! Po-li-tieee!" loeide Hinchliffe.
Juffrouw Murgatroyd kwam vrijwel buiten adem
aandraven. Haar ronde, goedhartige gezicht straalde
van geestdrift en hulpvaardigheid.
„Is dat Scotland Yard?" hijgde ze. „Had ik niet
gedacht. Anders was ik wel thuis gebleven."
„Wij hebben er Scotland Yard nog niet bij, juf
frouw Margatroyd. Ik ben inspecteur Craddock uit
Milchester."
„O, dat vind ik ook heel best," antwoordde juf
frouw Murgatroyd. „Heeft u al de nodige aanwijzin
gen?"
„Hij wilde alleen maar van je weten waar je stond,
Murgatroyd, op het moment van het misdrijf," be
gon juffrouw Hinchliffe, met een knipoogje tegen
Craddock.
(Wordt vervolgd)
(Van onze parlementaire redacteur)
Wordt de Tweede Kamer het van
daag eens over een voorstel van de re
gering, dat staatssecretaris dr. Veld
kamp zal verdedigen, dan worden in
de winkelsluitingswet enige wijzigingen
opgenomen. Dit zal o.rn. een ruime
re mogelijkheid verschaffen tot het be
zorgen van winkelwaren na sluitingstijd
en zelfs een geheel vrije broodbezor-
Ook bevat de wet een regeling
van de winkels in stationsgebouwen en
luchtvaartterreinen. Er wordt compen-
satie geboden aan de „sabbath-winke-
liers die voortaan 's zondags van 10-
18 uur mogen openblijven, terwijl voor
taan buiten de winkeltijden lezingen mo
gen worden gehouden in boekhandels en
modeshows in confectiezaken. Voor de
straathandel is de mogelijkheid geopend
om ook op zomeravonden zacht fruit
te verkopen.
Het ontwerp bevat ook een regeling
van de winkelsluiting wegens vakanties,
die voortaan uitsluitend op verzoek van
de kamers van koophandel zal moeten
geschieden. Hiertegen werd nogal oppo
sitie gevoerd, omdat men de gemeente
lijke autonomie in het gedrang zag ko
men. Dr. v. d. Heuvel (K.V.P.) wilde
in ieder geval de reorganisatie van de
kamers van koophandel afwachten om
te zien of zjj wel voldoende represen
tatief zijn voor het bedrijfsleven. Hij
vroeg ook voor de middenstand een be
tere beroepsmogelijkheid op beslis
singen ten aanzien van vrijstelling door
het gemeentebestuur te geven bij gele
genheid van tentoonstellingen en festi
viteiten.
Niet iedereen was het eens met de
verlenging van de openstelling van win
kels op zgn. „koopavonden" op dagen,
die St. Nicolaas en Kerstmis vooral
gaan. Dan zal men niet tot negen,
maar tot tien uur kunnen winkelen, ue
heer Reehorst (P.v.d.A.) was er te
gen. En dr. v. d. Heuvel wilde nadere
argumenten van de staatssecretaris v
nemen. De heer Cornelissen (V.V_DJ
vroeg nog meer vrijheid voor thuisöe
zorging na sluitingstijd.
Dr. v. d. Heuvel wilde een betere
controle op overtredingen van de
kelsluitingswet ten Platteland
de heer Reehorst wilde hij het er
ook toe leiden, dat kopers bp over
treding van de winkelsluitingstoden
eveneens strafbaar kunnen worden
gesteld. De winkeliers verkeren vaak
in een dwangpositie.
Algemeen was de klacht, dat dit
soort regelingen door de middenstand
zelf moet worden vastgesteld en niet
door de regering. Dr. v. d. Heuvel, de
heer Cornelissen en de heer Reehorst
meenden dat de P.B.O. voldoende mo
gelijkheid daartoe biedt.
AMSTERDAM, 17 juni. - Middelbare
Handelsschool met 4-j. c., Roelof Hart-
straat 1: Lea L. de Meijer, F. Bakker,
H. Brink, J. Cremer, F. van Gelderen,
D. Goemans, R. Götte, R. Hannema, K.
Scholte, P. Tacx, R. Vieleers, R. Vos,
Th. van den Boogaard, P. van den Boo
gaard, K. van den Bor, K. van Eijk,
Ezechiëls, M. Heins, W. Jacobs H On-
kenhout, W. van Oosten, H. Peters, Cü.
Polak.
Den Haae 17 juni - De staatsbevoegd-
heid heilgymnastiek en massage: de
dames H J. J. Tournier te Schiedam,
H van der Veen te Enkhuizen, M.
Viizelevn Nikyiiluw te Wassenaar, H. L.
£fser te Poortugaal. F M. P. de Vries
tp »c Hertogenbosch, T. Vrij te A dam.
Is-GRAVENHAGE, 17 juM. Eerste ge
deelte notarieel examen: S. P. Koopman en
P Pel beiden te Amsterdam.
AMSTERDAM. 17 juni. KancL g^eeskund»
2e gedeelte: J. G. Bloem, Berkhout. J. de
clef Den Haag; T. G. Han. Surabaja; H.
ST Canton; mej. H CathLeeuwarden;
mej G. W. Gramser, Leeuwarden, mej W.
AMSTERDAM, 17 juni. In de kleine zaal
van het Concertgebouw is de heer B J.
Brouwer uit Leiden, leraar aan het chris
telijk lyceum te Alphen aan den Rijn. ge
promoveerd tot doctor m de letteren en
wijsbegeerte aan de Vrije Universiteit te
Amsterdam. Hij verdedigde zijn proef
schrift, getiteld „De houding van Idenburg
en Colijn tegenover de Indonesische bewe
ging". Promotor was prof. dr. H. Smits-
kamp.
WAGENINGEN, 17 juni. Aan de Land
bouwhogeschool is bevorderd tot doctor in
de landbouwkunde ir. L. H. Huizenga te
Wageningen, na verdediging van een
proefschrift met stellingen, getiteld: „Het
koeliebudgetonderzoek op Java in 1939/40".
Als promotor fungeerde professor dr. Th.
M. Thurlings.
