De droom van Johan Scholtes
,Ik wil een volksfeest, geen festival"
W
P.v.cLA. over
hoogtepunt
heen
Kleinbeeld
fotografen!
Elephant Bill" overleden
Brits overste liet olifanten werken voor
de overwinning der geallieerden
I
Naar verlaging van melk-
produktie door verhoging
van prijs voor krachtvoer
DODEN op
de
weg
fe S f
f. 9.90
TIJDELIJK
f. 7.50
Een groot aantal olifanten diende
de Britse i.p.v. de Japanse zaak
NIVEA
"W ereldmuziekconcours - Kerkrade
Hoe ontvang je een gezant Gewoon
als een mens; alleen je
scheert je en je trekt een ander pak aan
Moeten ive meer melkpoeder gaan
gebruiken?
Voorzitter C.H.U.
Kabinet zonder KVP-
ministers ondenkbaar
GEVACOLOR
Reversal
Kleinbeeldfilm
van
G EVAERT
HET MELKOVERSCHOT
Dit jaar nóg meer
melk
Bouw duplexwoningen
loopt sterk achteruit
„Goedkope vlaggen"'
worden geboycot
VRIJDAG 1 AUGUSTUS 1958
PAGINA o)
VV
g&x°S«2£ &S
CüUfS
20 opnamen
Nü moet U het eens zien
in GEVACOLOR!
FILM
Kapittel van de zusters
Dominicanessen
Benoeming bisdom
Haarlem
Geen audiëntie
I 9êmÊÈ
ISiÉÊl
Voor- en nadelen
Produktie te groot
Faillissementen in juni
Voor 'vetvrij'
zonnebaden
zonnebrand
lotion
Ontslagen bij kousenfabriek
'at nu het „Wereldmuziekconcours-Kerkrade"
heet vond eigenlijk gijn prille oorsprong in
1948. In die dagen geviel het dat een Engels
mijnwerkerskorps de wens te kennen gaf in de be
vriende Nederlandse mijnw erker sstad Kerkrade te
concerteren. De burgemeester van Kerkrade gaf de
briefwaarin het aanbod vervat was, dóór aan de fede
ratie van Kerkraadse muziekverenigingen. Zij beschik
te afwijzend, want men vond het bedrag aan onkosten
zijnde de somma van 300 dat met het concert
Bemoeid zou zijn te hoog. Een harmonie in Bleijerheide
ham toen op eigen initiatief het kloeke besluit: „Dan
laten wij ze komen". De Engelsen kwamen dus en het
concert werd een doorslaand succes. Toen werd er iets
Vlakker in de hoofden en harten van verschillende
Kerkradenaren. Zij togen naar de heer Lempers, des
tijds burgemeester, en zeiden: „Wij moeten dit in de
toekomst op grotere schaal gaan doen". Dat werd toen
een heel gepraat. Maar op 8 augustus 1950 werd de
oprichtingsvergadering van de Stichting „Wereldmu
ziekconcours-Kerkrade" gehouden. En de heer Johan
Scholtes werd tot algemeen secretaris benoemd. Alge
mene secretarissen nu zijn in de praktijk des levens
de machtige mannen, meestal meer dan algemene voor
zitters. Ook Johan Scholtes maakte die theorie waar.
Hij werd de grote organisator van het Kerkraadse
festijn. Het eerste wereldmuziekconcours, in 1951 ge
houden, werd nog een Europese aangelegenheid. Maar
er namen wél 75 korpsen uit 13 landen, tezamen 4000
blazende mannen, aan deel. In 1954 waren er 125 korp
sen uit 18 landen, onder welke ook enige uit Amerika,
in Kerkrade en nu, de komende augustusmaand, biedt
de mijnwerkersstad gastvrijheid aan 200 korpsen uit 27
landen en dit maal zijn vier werelddelen vertegen
woordigd. Waar het nu in 1962 heen moet weet nie
mand. Niemandbehalve Johan Scholtes.
Deze Johan Scholtes is een merk
waardig man. Hij maakt op de partner,
die iets langer dan terloops met hem
converseert, de indruk van iemand die
voortdurend dróómt. Dat is trouwens
ook zo. En uit zijn dromen is het We
reldmuziekconcours voortgekomen. Hij
Wekt zelfs de indruk van iemand, die
Voortdurend op het punt staat in slaap
te vallen, zo quasi-moeizaam komen de
woorden over zijn lippen, en met zulk
retwat berustend-melancholieke blik
Mnor u van achter zijn bril uit aan.
Maar dat is dan kennelijk niet waar.
Slapen doet Johan Scholtes alleen te
rechter tijd en te rechter plaats. Voor
de rest is hij klaar wakker en meestal
net iets meer dan degene die hij om de
een of andere reden voor zijn karretje
meent te moeten spannen.
Johan Scholtes, geboren en getogen
Kerkradenaar, is gemeente-ambte
naar; de slechtste die er is, zegt hij
«elf. En dat zal dan wel een tikkeltje
overdreven zijn. Maar men kan zich
voorstellen dat hij die geregeld en voor
lange duur wordt „vrijgesteld'' ten be
hoeve van de organisatie van het con
cours, het ambtenaar zijn enigszins
gaat ontwennen. Want het organiseren
van wereldomvattende muziekconcour
sen is geheel iets anders dan het dage
lijks al of niet terecht aanwezig zyn op
Meen overigens niet dat
een 'es als een vorst troont in
n' vertrek temidden van een
allee„ 2. medewerkers. Hij doet alles
trek;?' ®n dat „alles" heeft dan be
werk e °P het zuivere organiseer-
eornn.,Vvant natuurlijk zijn er ettelijke
zich Ssies en commissarissen die er
n. btee gaan bemoeien als het op de
"ktische uitwerking van de plannen
aankoint.
Toen Scholtes destijds, in 1950 dus,
Werd geroepen om het Wereldmuziek-
eonc 'urs-Kerkrade waar te maken had
"0 weinig of geen ervaring. Goed, hij
nad wel eens een „Klokkenfonds" in
le,v.®.n geroepen ten behoeve van de
zelf?C .le klokken-in-de-toren. Hij had
zego-p.tT?. muzikaal verleden; dat wil
Maastricht had gestudeerd aan het
gespeeld in® muzieklyceum, hij had
in Spekhoi;L,!leTlanfare en harmonie
parochieel en hij had ook het
kundig organisator^ ma tot een
Wat deed Scholtes rt„„
vóór kwam te zitten'" hh "er
atlas, zag welke Plaatsen er zoal 'oo
de wereldkaart te vinden wa?en en
begon brieven te schrijven; braven
gericht aan alle mogelyke staatshoof
den, gezanten, ambassadeurs en bur_
gemeesters. Hij kan zich nog herinne
ren hoe hij als een van de^ reacties
op deze tot de wereld gerichte op
roep een antwoord van onze ambas
sadeur in Finland ontving. Een ant
woord dat hierop neerkwam. „Myn
heer, de folder, die u my gestuurd
heeft, is nogal opgeschroefd, uw
plannen zijn krankzinnig, maar lk zal
toch proberen hier enige bekendheid
aan uw streven te geven' Deze mis
sive ontmoedigde Johan Scholtes ove
rigens niet in het minst. Integendeel
hij stuurde de Finse gezant een mis
sive van „Excellentie, wel bedankt,
maar ik had altijd gedacht dat ge
zanten iets diplomatieker in hun taal
gebruik waren". Er is al menig Fins
korps geweest in Kerkrade.
was niet de enige, die
het ziin eèn sm P,e!°ofde- Den Haag zei
zegt SchoUes. En KeI'?rade".
ment de indrukva"n Te^Ve*'
nister Cals het wereldmuzieteoncours
persoonlijk openen. „Den Haa c
haar ,,het stel idioten" gekomen.
Johan Scholtes overziet als een veld
heer het feest
was
De grote kracht van Johan Scholtes
u8t, geloven wij, op de eerste plaats in
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHii
iniiiimiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiimiiiiiiiimiiiiiiim
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
zyn onuitputtelijk geduld, in de tweede
Plaats in zyn vermogen om de gemakke
lijkste en de meest directe weg te
cmlcrseheidcnwaar anderen spontaan
met de meest ingewikkelde procedure
komen aandragen. Hy laat een gezant
van een of ander land uit Den Haag
naar Kerkrade komen. En iedereen
vraagt zich onmiddellijk in lichte pa
niek af: hoe ontvang je zo'n man?
Scholtes zegt: „Gewoon als mens;
alleen je scheert je en trekt een an
der pak aan." En de meeste gezanten
stellen het nu eenmaal wel op prijs „ge
woon als mens" ontvangen te worden.
Een Amerikaans korps schrijft dat het
graag zou gekomen zijn, maar dat de
financiële middelen het nu eenmaal niet
toelaten. Wat doet Scholtes? Hij schrijft
eenvoudig een brief naar Eisenhower en
vraagt of daar nu niets aan te doen is.
Dat Amerikaanse korps komt dus met
een door zijn regering speciaal beschik
baar gesteld chartervliegtuig.
Het geduld van Johan Scholtes. Hy
ontvangt een brief van een muziekge
zelschap, helemaal uit Afrika. De kla
rinettist heet het daarin, mag met het
oog op zijn gezondheid geen zout gebrui
ken in zijn eten. Niet alleen krijgen die
Afrikaanse musici een keurig antwoord
op hun schrijven, maar die brave kla
rinettist kan er ook staat op maken dat
hij gedurende zijn verblijf in Kerkrade
zoutloos zal eten. De Italianen schrij
ven een brief, waarin zij vertellen ge
hoord te hebben dat het altijd regent in
Holland en wat zij nu moeten doen.
Zij krijgen antwoord van Scholtes: „Ik
ben Onze Lieve Heer ook niet, maar ko
men jullie maar gerust".
Scholtes heeft zo in de loop der ja
ren 30.000 brieven geschreven. En hij
heeft zich daarbij tot plicht gesteld dat
de post van elke dag ook nog diezelfde
dag wordt behandeld. „Anders word ik
er onder verpletterd", zegt hij. Hij doet
meer dan- zijn plicht. Wanneer een Fin
in het Engels schrijft kan hij er staat
op maken dat hij een in het Fins ge
stelde missive terug ontvangt. Er zijn
paters in Kerkrade en omgeving, die
het vertaalwerk wel even op zich ne
men. En als het gaat om bijvoorbeeld
een Turkse brief, wel, dan is er de
Turkse ambassade in Den Haag nog.
Dan duurt zo'n antwoord drie dagen,
oeeft Scholtes nagegaan. Maar hij zal
Ho leder geval voor zorgen dat heel
Kerkrade een goede indruk krijgt van
les°Eedaanhrf'tes kriigt veel> 20 niet al"
vasthoudendheid" ™geloofl^ taa.ie
de mogelijkheid van geï°°v-F
waarvan zij nimmer ^dach^hadden
overtuigd te worden. Hij gaat nratef
met de commandant van een in de na
bijheid gelegen militair vliegveld om
deze functionaris duidelijk te maken
dat hij dat geraas van straaljagers tij
dens de muziekuitvoering niet hébben
kan. De commandant gelóóft hem niet
alleen maar stelt ook 300 schijnwerpers
en 2000 m kabel voor de verlichting, die
door de militairen zelf zal worden aan
gelegd, beschikbaar.
Johan Scholtes is op een fantastische
manier bijzonder praktisch. Hy organi
seert een talencursus, dat wil zeggen,
hy laat de Kerkradenaren in groepsver
band moderne talen leren en.hy zo g
dat er publiciteit over komt in bladen
in alle delen van de wereld. „Want",
zo zegt hij verontschuldigend „wij kun
nen nu eenmaal geen tonnen voor pro
paganda uitgeven". Hy is er de oor
zaak van dat een armlastig Alge
rijns muziekkorps toch naar Kerkrade
komt, want de muzikanten verrichten
gewoon scheepsdiensten, de fluitist
dweilt de vloer en de trompettist kookt.
„Ik wil geen festival, maar een
volksfeest", zegt Johan Scholtes. Dat
volksfeest hééft hij al; iedereen, die ge
tuige is geweest van de concoursen in
1951 en 1954 zal dat toegeven. Maar het
is duidelijk dat hem toch wel een volks
festival voor ogen staat. In 1962 zal de
Milanese Scala naar Kerkrade komen
en de Hamburgse Staatsopera, Schol
tes zal Britten en Hindemith proberen
aan te sporen tot het schrijven van
oorspronkelijke muziek voor harmonie
orkest, zoals hy al tegen Ton de Leeuw
gezegd heeft: „U krijgt een hele
maand een harmonie-orkest tot uw be
schikking, maar schrijf er eens wat
voor".
Vandaag is het wereldmuziek-
concours-1958 in Kerkrade begonnen.
Gedurende de hele maand augustus zal
men Johan Scholtes kunnen gadeslaan,
De christelijk historische unie is
niet bijzonder enthousiast over de u!t-
slag van de jongste gemeenteraadsver
kiezing. Daartegenover staat een zekere
mate van tevredenheid over de uitslag
van de statenverkiezingen. Dit zei don
derdagavond mr. H. K. J. Beernink, de
nieuwe voorzitter van de C.H.U.bij de
opening van de driedaagse zomercon-
ferentie, die de C.H.U. op het confe
rentie-oord Woudschoten te Zeist houdt
en die deze avond door de ministers
Helders en Staf werd bijgewoond.
Vergelijkt men de uitslag van de Ka
merverkiezingen 1957 met die van de
statenverkiezingen 1958, dan is er vol
gens mr. Beernink een procentuele
vooruitgang te bespeuren van 8,43 op
9,39 procent. Sprekende over de waarde
van zulk een vergelijking zei de heer
Beernink, dat de statenverkiezingen van
dit jaar een bijzonder karakter droe
gen. Veel meer dan eerder het geval
was hebben de statenverkiezingen di1
jaar volgens hem gefungeerd als een
graadmeter voor de politieke verhou
dingen in ons land. Het ging ditmaal
niet om provinciale politiek, maar men
liet zich leiden dior de gang van za
ken in het vaderland. Men wenste zich
uit te spreken over de landspolitiek.
De spanningen in de P.v.d.A. ne
men volgens de heer Beernink toe. De
vraagstukken, die nu spelen, waarvan
hij o.m. noemde het vraagstuk van
Nieuw-Guinea, waarover de Wiar-
di-Beckmanstichting onlangs een rap
port het licht deed zien, houden vol
gen., hem de leden verdeeld. De
P.v.d.A. is, aldus mr. Beernink, over
haar hoogtepunt heen. Het rammelen
met de portefeuille door de socialisti
sche ministers alsmede het door hen
uit te spreken „onaanvaardbaar" kan
daarom volgens hem achterwege blij
ven. De jongste verkiezingen hebben
n.l. duidelijk aangetoond, dat het Ne
derlandse volk niet achter de socialis
ten wenst te lopen.
Over de K.V.P. zei mr. Beernink,
dat in deze partij de eenheid volledig
hersteld is. De K.V.P. kan volgens
hem rekenen op 35 procent van het to
taal aantal geldige stemmen. Hy noem
de dit voor de politieke verhoudingen
in ons land van grote betekenis. Deze
J machtsverhouding, aldus mr. Beernink,
is van dien aard, dat een kabinet zon
der K.V.P.-ministers ondenkbaar is.
Advertentie
Anno 1771
^>k.
BEEKBERGEN lei.K 6766 580
op zyn ietwat slome manier wandelend
door de mijnstad, een wijziging bespre
kend hier, een vergeten detail regelend
daar.
„Mijn taak is het", zegt hy „om me
te bemoeien met de pers en om de diri
genten gerust te stellen, want die zijn
altyd verschrikkelijk zenuwachtig". Hy
zal méér doen. Genietend overigens
van de verwezenlijking van zyn droom.
En als op 31 augustus de laatste noot
van het concours is verklonken? Zal
Johan Scholtes dan het moede hoofd
met een zucht van verlichting neerleg
gen? Neen, hy gaat onverstoorbaar
verder met dromen.
HERMAN HOFHUIZEN.
Advertentie
Donderdag is in het moederhuis van
de zusters Dominicanessen te Voor
schoten het veertiende algemeen kapit
tel gehouden. Tot algemene overste is
gekozen zuster Pascaline Coopmans,
priorin van het moederhuis. Tot eerste
raadzuster is herkozen zuster Petronel-
la Camp. Raadzusters werden voorts:
priorin Consilia van het St. Dominicus-
klooster te Bilthoven. priorin Edelberta
van het St. Rosaklooster te Amsterdam
en priorin Victorine van het St. Tho
masklooster in Den Haag.
Mgr. J. P. Huibers, bisschop van
Haarlem heeft benoemd tot professor
in de H. Schrift aan het theologicum te
Warmond de zeereerw. heer B. P. M.
Hemelsoet die student was aan de bij
belwetenschappen te Rome.
Mgr. J- P. Huibers, bisschop van
Haarlem, zal dinsdag 5, dinsdag 12,
woensdag 6 en woensdag 13 augustus
geen audiëntie verlenen.
Telefoneren is voor Scholtes letterlijk, „het halve werk'
n Engeland is vrijdag het overlijden
bekendgemaakt van „Elephant
Bill", gepensioneerd luitenant-kolo
nel en drager van de „Order of the
British Empire", wiens werkelijke
naam James Howard Williams was. Hij
is zestig jaar geworden. Zyn bijnaam
heeft hij verworven in de Tweede We
reldoorlog, toen hy een wel heel byzon-
dere bijdrage tot de geallieerde zaak
heeft geleverd. Toen namelijk de Ja
panners het schiereiland Malakka ver
overden, werden de Britten zich opeens
weer bewust van het grote belang, dat
de olifanten als vervoermiddel en werk
kracht in de oorlog kunnen vertegen
woordigen. Tot 1895 waren deze dieren
opgenomen geweest in de sterkte van
de Royal Engineers van het Brits-Indi
sche Leger. Ijlings werd nu het besluit
genomen opnieuw een Compagnie Oli
fanten aan het corps toe te voegen.
Voor de oprichting ervan deed men een
beroep op James Williams.
Na afloop van de Eerste Wereldoor
log, toen hij met het Devonshire Regi
ment aan het wentelijke front had ge
streden, toog Williams naar Brits-Indië.
In 1920 werd hy opgenomen in de staf
ratio*16 Eombay Burma Trading Corpo-
Naar schatting werden vóór de oor
log in Brits-Indië omstreeks zesduizend
olifanten gebruikt voor allerlei vormen
van zwaar werk in de oerwouden en
m de havens. Daarvan bezat de Bombav
Burma Trading Corporation er een goe-
met deeideHinnd' Wi»ia™s werd befalt
die iu deze enorme kudde,
b« de hSntf verrichtte
Hy bleek al gauw een merkwaardig
??cï'd0a?? u d2g te kunnen leggen
A LyJ?' de acties en reacties
van de ohfantendryvers, die in Bur
ma „oezi s heten. Zonder dat hij
*TieIn??^et-,?1Uanten te meken
had gehad ontwikkelde hy zich ech
ter ook tot een olifantenkenner bii
uitstek.
Zyn „fort" was een bijzonder sche
ma, waarin werk en rust elkaar afwis
selden, en waarmee hy talloze zieke
olifanten heeft weten te genezen.
Williams wierp zich met grote geest
drift op de organisatie van de Compag
nie Olifanten; op de duur kwamen er
zelfs verscheidene en Williams wist zo
doende te bereiken, dat een groot aan
tal olifanten de Britse in plaats van de
Japanse zaak dienden. De Compagnie
Olifanten heeft onschatbare diensten
bewezen by het evacueren, vlak voor
de aanstormende Jappen, van de Britse
kolonisten en hun gezinnen via de moe
rassen en rivieren van de z.g. Burma
Road naar Imphal in Assam. Ook by
het verdrijven van de binnengedrongen
vijand hebben de olifanten een grote rol
gespeeld.
Veldmaarschalk Sir William Slim,
die aan het hoofd van het Veertiende
4JE JMM
Na een dag van hard werken zoeken mens en dier afkoeling. Op de voorgrond,
liggend op een drijvende boomstam, „Elephant Bill"; op de achtergrond een van
de olifanten uit de Britse Compagnie Olifanten.
Leger, de Japanners tenslotte versloeg,
heeft een voorwoord geschreven by Wil
liams autobiografie, die in 1950 ver
scheen onder de naam „Elephant Bill".
De veldmaarschalk prijst de opmerke
lijke intelligentie en de waardigheid
van de olifanten, maar ook de woudlo-
perseigenschappen, het begrip voor de
olifanten-psyehe en de legendarische
moed van Williams en zyn medewer
kers.
In 1953 heeft „Elephant Bill" nog een
oeschryving gegeven van één van de
olifanten, die onzer zijn bevel aan de
tocht over de Burma Road hebben
deelgenomen, „Bandoola". Naar dit
laatste boek is in Hollywood een film
gemaakt. De laatste jaren van zijn leven
woonde overste Williams In Cornwall,
waar hy een boerderij had.
(Van onze Haagse redactie)
In landbouwkringen wordt druk beraadslaagd over de vraag hoe men
tot een beperking van de melkproduktie kan komen. Naar wij vernemen
zou men bij het bedrijfsleven wat voelen voor een verhoging van de prijzen
voor krachtvoer. Duurdere veekoeken, welke niet in de garantieprijs wor
den vergoed, zouden de melkveehouders er toe kunnen brengen minder
met krachtvoer te werken, hetgeen de melkgift van de koeien zou doen
dalen. Gedacht wordt aan een flinke heffing op veekoeken. Deze heffing
zou ten goede komen van het Landbouw Egalisatiefonds, dat het bedrag
later uitsmeert over alle melkveehouders. Indien de regeling succes heeft
zou dat voor de boer die met dure veekoeken voert kunnen betekenen, dat
zijn kostprijs bijvoorbeeld met één cent per kg stijgt, terwijl hij van het
L.E.F. maar een klein gedeelte van die cent terugkrijgt.
Men meent, dat het in de huidige pe
riode van overproduktie en lage prij
zen ook nationaal economisch gezien
verstandig is het gebruik van kracht
voer wat te verminderen, althans zeker
niet te stimuleren. Krachtvoer moet
immers worden ingevoerd. De deviezen
welke daarvoor moeten worden be
taald komen echter slechts voor een ge
deelte terug omdat de exportprijzen
voor zuivelnrodukten zo laag zijn. Wat
heeft het dan voor zin, zo vraagt men
zich af, dure deviezen te besteden aan
het opvoeren van een moeilijk verkoop
bare produktie?
Een tweede voordeel van het genoem
de systeem is verder, dat het een
globaal systeem is, dat niettemin de
verantwoordelijkheid voor de produktie-
beperking laat bij de individuele melk
veehouder. Tegenover het globale
systeem staat de mogelijkheid van
gedetailleerd ingrijpen, waarbij de
individuele boeren bepaalde produk-
tiekwanta worden toegewezen. Gaan
zy deze produktie te boven, dan ont
vangen zy over het meerdere geen ga
rantie. Een dergelijk systeem schijnt
men vooral op het ministerie van land
bouw voor te staan. Aan een dergelijk
systeem kleven echter veel nadelen.
Op de eerste plaats geeft het vaststel
len van de produktiehoeveelheden voor
iedere boer ongetwijfeld aanleiding tot
een verregaande rompslomp. Vervol
gens wordt een dergelijk systeem psy
chologisch byzonder moeilijk verteerd.
Tenslotte betekent een rechtstreeks in
grijpen in de produktie, dat er in de
bedrijven een leegloop ontstaat. Dat
laatste zal by duurder krachtvoer veel
minder het geval zijn, daar in dat ge
val alleen een verandering in de varia
bele kosten optreedt.
Het systeem van de duurdere vee
koeken zal uiteraard van invloed kun
nen zijn op de melk voorziening. Kracht
voer wordt met name in de winter
gebruikt, wanneer de melkgift toch
reeds geringer is. Als het systeem suc
ces heeft zou het aanbod van verse
melk wel eens zo gering kunnen wor
den, dat de zuivelfabrieken in veel gro
tere mate mager melkpoeder moeten
gaan toevoegen. Dat betekent, dat de
smaak van de melk niet de voedings
waarde in bepaalde perioden wat
minder goed zou kunnen worden. Van
mager melkpoeder bestaan in ons land
grote overschotten.
Met de huidige stand van de produk
tie is het niet gunstig gesteld. De melk
produktie is als gevolg van de gunstige
grasstand toegenomen. In het eerste
halfjaar bedroeg de melkproduktie
reeds zes pet meer dan het gemiddel
de. Deze ontwikkeling zal zich ook in
het lopende halfjaar wel voortzetten.
Er is ongeveer 25.000 ha grasland meer
in gebruik genomen, terwijl het aantal
koeien met twee pet is gestegen. Deze
ontwikkeling is, behalve door de goede
grasgroei, veroorzaakt door de minde
re winstgevendheid van akkerbouwpro-
dukten als vlas, peulvruchten en der-
gelijke. Er was reeds een neiging van
bouwland over te springen op het min
der riskante grasland. Daarnaast zijn
ook de slachtveepryzen niet extra ren
dabel, hetgeen de prikkel om koeien
naar de slachtbank te geleiden niet
heeft vergroot.
Het ziet er met dit alles naar uit,
dat de produktie van het vorig jaar
(5,2 miljard kg melk) ver zal worden
overschreden, terwijl echter over die
meerdere produktie. volgens de plan
nen van minister Vondeling geen melk-
toeslag zal worden betaald. De vraag
op welke wijze deze garantiebeperking
moet worden verwezenlijkt is echter
nog lang niet opgelost.
Moeten de individuele boeren de
schade van hun overproduktie zelf dra
gen, terwijl de plannen tot produktiebe-
perking eerst afgekondigd werden toen
het melkprijsjaar reeds half verstre
ken was? Moet de garantiebeperking
per streek worden doorgevoerd, of wor
den uitgesmeerd over de landelijke ga
rantieprijs? Naarmate het melkprijsjaar
verstrijkt wordt het antwoord op deze
vraag urgenter. Men schijnt er echter
nog lang niet uit te zijn.
(Van onze Haagse redactie)
Het aantal duplex-woningwetwonin-
gen, dat in ons lani wordt gebouwd is
de laatste jaren zeer sterk afgenomen.
Van 1951, toen ruim 4700 duplexwonin
gen gereed kwamen, is het aantal voort
durend gedaald tot 107 in 1957. Deze cij
fers geeft minister Witte in zijn ant
woord op vragen van het communisti
sche Eerste Kamerlid Seegers. De be
windsman verklaart ook, dat het deel
van de huur van deze woningen, dat be
stemd Is om t.z.t. de ontsplitsing te be
kostigen, in het algemeen niet toerei
kend is gebleken. Wanneer dat in en
kele gevallen echter wel het geval
mocht zijn, zal hy een verzoek om de
huur te verlagen in gunstige overwe
ging nemen.
Het totaal aantal faillissementen uit
gesproken in de maand juni 1958 be
draagt 132 (1957: 101), te verdelen als
volgt: In de provincie Noord-Holland
(exclusief Amsterdam 13 (6), Amster
dam 20 (14), Zuid-Holland (exclusief Den
Haag en Rotterdam) 12 (6), Den Haag
6 (7), Rotterdam 14 (3), Utrecht 9 (4),
Gelderland 10 (17), Noordbrabant 15
(10), Limburg 16 (8), Zeeland 1 (2),
Friesland 5 (3). Groningen 1 (3), Dren
te 3 (5), Overijsel 7 (11). Het totaal
aantal uitgesproken faillissementen van
1 januari 1958 t.m. 30 juni 1958 be
draagt 789 (645b (Medegedeeld door de
firma Van der Graaf Co, Amsterdam)
Advertentie
Mooi, gezond bruin worden zon
der ook maar één pijnlijk plekje.
Gebruik daarvoor Nivea zonne
brand-lotion. Vetvrij - dus het laat
Uw huid niet glimmen. Nivea
zonnebrand-lotion schenkt U een
stralende teint.
kleine fles f 1.10
grote fles f 1.73
Donderdag is op de rijksweg 's-Her-
togenbosch - Eindhoven, nabij het
landgoed Venrode onder Boxtel de 48-
jarige mevrouw H. A. van Heukelon-
Kock uit Zwijndrecht, moeder van der
tien kinderen, verongelukt.
Het echtpaar Van H. maakte een
vakantietrip per tandem-bromfiets,
welke tocht echter een einde vond toen
het tweetal door onverklaarbare oor
zaak op de snelverkeersweg geraakte,
juist op het moment dat twee auto's
elkaar passeerden.
De tandem werd geschept en me
vrouw Van H. werd zo ernstig gewond,
dat zij in het ziekenhuis overleed. De
heer Van H. liep een ernstige bekken-
fractuur en schaafwonden op en werd
eveneens naar het ziekenhuis vervoerd.
Donderdag kwam bij de verkeers
lichten op de hoek' van de Enschedese-
straat en de Weemenstraat in Hengelo
het negenjarige meisje C. Klein Haar
huis met haar fiets te vallen. Het kind
kwam tussen een truck en de daaraan
gekoppelde oplegger terecht. Op dat
moment sprong het verkeerslicht op
groen en reed de vrachtwagen weg.
Een der wielen ging over het meisje,
dat ernstig gewond naar het r-k zie-
kenhuis moest worden overgebracht.
Zij is daar in de loop van de avond
overleden.
Op het congres van de Internationale
Transportarbeiders Federatie die in
Amsterdam is gehouden is een resolu
tie aangenomen betreffende de boycot
van schepen, die onder z.g. „goedkope
vlaggen" varen. Een speciale commis
sie van de I.T.F. zal nog het tijdstip van
deze boycot bepalen, dat, zoals op een
persconferentie werd meegedeeld, zo
lang mogelijk geheim zal worden ge
houden. Het zal de grootste internatio
nale actie zyn die de I.T.F. ooit heeft
ondernomen. Het doel ervan is de posi
tie van de zeelieden te beschermen
De totale tonnage van alle schepen
die onder goedkope vlaggen varen be
draagt naar schatting vijftien miljoen.
Honderd van deze schepen waarvoor
een collectieve overeenkomst bestaat,
die door de I.T.F. wordt erkend, zullen
van deze boycotactie worden uitgesloten.
De I.T.F. telt ongeveer zeven miljoen
leden.
De directie van de kousenfabriek De
Jong en Van Dam te Hengelo waar
ongeveer vijfhonderd man werken,
heeft besloten aan veertig mannelijke
personeelsleden ontslag aan te zeggen
terwijl er weinig kans op verbetering
is. Enige tijd geleden is men in dit be
drijf reeds tot werktijdverkorting, over
gegaan.
