Cala Murada. natuur en comfort
NEDERLANDERS BOUWEN EEN
BUNGALOW-DORP OP MALLORCA
De bisschop krijgt een kerk cadeau
Utrechtse wijk wordt bedreigd
door stankmaden
en
vlieg
en
Gevaar voor volksgezondheid
Paradijselijk toevluchtsoord
voor welgestelde lieden
Weerzien na
32 jaar
Middenstandszetels in de
S.E.R. nog onbezet
Hotelhouder te Zeddam
doet de V.V.V. „letterlijk"
concurrentie aan
DE GRENS TUSSEN GEZONDHEID
EN ZIEKTE
D
DRIE PLAGEN ROND BEENZWARTFABRIEK
Elf
kring
en van
56 bungalows
Slaapkuur voor
misdadigers
N.V.M. wil geen kleur bekennen
Nieuwe postzegels der V.N.
Hongaarse moeder op
bezoek bij haar
dochter
Arnhemse rechtbank komt tussenbeide
SATERDAG 2 AUGUSTUS 1958
PAGINA 7
Maar hoe haal je het in 's hemelsnaam in je hoofd om de
Vloeren van hout te maken. Dat is hier immers veel te duur. We zullen
de vloeren dus moeten uitvoeren in marmerAch ja, bij enig na
denken lag het ook voor de hand. De heer Van Blokland zag het nu wel in.
Maar hij zat hier in Holland, waar marmer nu niet tot de meest
geëigende bouwmaterialen behoort. Op Mallorca lag de situatie uiteraard
geheel anders. En vandaar dat briefje, dat zijn baas, architect Rudolph
Pril, hem per omgaande zond van het zonnige eiland in de Middellandse
Zee. Architect Pril is, samen met professor H. Th. "Wijdeveld, de ontwerper
van een uiterst geriefelijk en in deze vorm uniek bungalowdorp, dat zal
verrijzen op een rustige plek aan de oostkust van Mallorca. De huisjes
vrorden cirkelvormig gegroepeerd totdat er een elftal kringen zal zijn
gevormd, elk bestaande uit 56 bungalows van verschillende grootte. Het
bouwplan omvat voorts een kerk, een reusachtig hotel, een winkel
centrum en accommodaties voor het dagelijks leven. Een luxe leven met
alle comfort en gerief dat zich denken laat, het strand en de zee in de
nabijheid, een heerlijk klimaat en een ideaal woongenot.
n°oS°kV al1
mMaêmm
|ܧP
katoolffkrLgrkhdiegineid,t!at hij,dC
^r ™n^rial7Voals de medewer-
dln TopSf Ct ?ril heeft ondervon-
BI
VT ONS
mh^mmémihih
ONS UNI
Hoe kan de medicus een diagnose stellen?
Burgemeester en wethouders van de
gemeente Utrecht zullen zich vandaag
beraden over de maden- en vliegen-
plaag, die sedert twee weken een wijk
in de stad, waarin de beruchte been-
zwartfabriek gelegen is, teistert. De
'oco-burgemeester, wethouder H. Ploeg,
heeft in een interview aan een plaatse
lijk blad reeds laten doorschemeren,
dat het gemeentebestuur van plan is,
de fabriek in gebreke te stellen.
De narigheid is verleden week be
gonnen, toen het personeel van de fa
briek met vakantie was, terwijl de
aanvoer van uit slagerijen afkomstige
beenderen doorging. Uit de opslag
loods kwamen plotseling 's avonds
miljoenen maden door de kieren naar
buiten, op het licht van de lantaarns
en huizen af. De omwonenden, die de
Dit Nederlandse initiatief ontsproot
aan het brein van de heren Pril en Wij-
«ieveld omstreeks 1954, toen beiden nog
werkten voor een Hilversumse bouw
onderneming. Zij zetten een soort mo
deldorp op papier voor bewoners die
op hun gemak gesteld zijn en daarvoor
ook wensen te betalen. Maar nu was
de vraag, waar in Nederland dit idee
gestalte zou kunnen krijgen. Dat bleek
onmogelijk. Als er al ergens ruimte be
schikbaar was, dan stuitten de plannen
weer af op allerhande bouwvoorschrif
ten en andere bepalingen. Dus maar
het buitenland geprobeerd. Het werd
Mallorca. Misschien omdat dit Balea-
reneiland bijzonder in trek was bij
toeristen, ook Nederlandse. Er heerste
zelfs in zekere kringen de gewoonte om
's zomers de vakantie op Mallorca door
te brengen en zich in het koude jaar
getijde aan de genoegens van de win
tersport over te geven, dit alles tot
?|f,er.1?ere eer en glorie van eigen re-
wS,™ ?e dan ook> de twee archi-
morfüo °P Mallorca neer en na-
fL if, le m ogenschouw. Zij von
den er al gauw een willig oor bij de
Spaanse autoriteiten toen zij hun plan
ontvouwden. Zq vielen hen niet lastig
Een der duurdere bungalows, zoals die in Cala Murada zullen worden gebouwd.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiMiiiiiiiiiiiiimiiiiimii
met reglementen en belemmeren
de voorschriften maar lieten hen rus
tig hun gang gaan. Het plaatsje Cala
Murada, helemaal aan de oostkust van
het eiland, leek de Nederlandse archi
tecten een ideaal oord toe voor het cre-
eFen van het bungalowdorp. Daar
strekt zich een groot rotsachtig plateau
dat met niet veel moeite tot een
Beschikt oouwterrein zou zijn om te
Vormen Even verder zullen de bewo-
hers van het nieuwe dorp de transpa
rante Middellandse Zee aantreffen, het
azuur van de hemel weerspiegelend en
fan het plateau gescheiden door prach
tige repen zandstrand. Weliswaar ont
brak verder ook maar de geringste
voorziening, maar deze omstandigheid
zette de heren er alleen maar toe aan
hun bouwplan nog wat aan te vullen
met een wegennet, een waterleiding en
meer.
se°kr de woningen aan het Mallorcaan-
gens - aan te Passen en- ook overi-
?tnffo5an de aldaar verkrijgbare grond-
de Spaans'd
contact opgenomen met
een he.,1 architect Izquerdo en met
ma. De »r ,öriif in de hoofdstad Pal-
in Cala i\t, zorS was om het terrein
werven A^rada in eigendom te ver-
crond niet vorbvUtSnlanders mocht de
las de opïossinCghteen°rdenL e£ ÖU-S
waarin wat Spanfaardtn de^S
landse architecten zitting hadden
Toen dit juridische kfuiffe w"s ver
orberd kon, onder het welwillend oog
van het Spaanse (militaire) eilandbe
stuur, worden begonnen met de inde
ling van het bungalowdorp. Voorop
stond, dat de nederzetting een perma
nent karakter zou krijgen en dus^ alle
aandacht besteed diende te worden aan
een deugdelijke afwerking van de wo
ningen. De heren Wijdeveld en Pril ont
wierpen, misschien gegrepen door de
kwadratuur van de cirkel en eigenlijk
volgens een historisch procédé, de wo
ningcomplexen in telkens een kring
van 56 bungalows, terwijl zp hier en
daar, maar ook volgens een welover
wogen plan, nog wat losse woningen
strooiden. De goedkoopste woningen
zijn het dichtst bij het middelpunt ge
legen, omdat daar ook de minste grond
beschikbaar is, de buitenste ring bevat
5or^c, huisjes. Voorlopig heeft ar
chitect Pril negen cirkels getrokken,
niiftiffJ verbond met een ver-
g wegenstelsel zonder kruisingen.
reerd'door h^Mg^epte® Sn"' geïnsp1:.
scholen", een ^legenherd^rnhde^daTe11-
lijkse inkopen te doen, een kerk ifff
kwam allemaal op papier te staan Er
kwam nog meer. Eén vooruitstekend
Punt aan de zuidoostkust van Mallorca
leek de Nederlandse plannenmaker een
Ideale vestigingsplaats voor een hotel.
Voorts reserveerde hij terreinen voor
een tennispark, een golflinks, een cafê-
'estaurant en een strandbad. Voor de
Watervoorziening' ontwierp hü twee
"r°nnen, waarvan er inmiddels al één
|®reea is en die 50.000 liter water p. uur
«eeit. D<; Spaanse autoriteiten besloten
v'. iyï*& y*
Iran»
Omdat het terrein zo gunstig was, voorziet het bouwplan ook in een groot hotel
op een punt vlak aan de kust.
om in de buurt een nieuwe electrische
centrale te bouwen, waarvan het net
naar Cala Murada nu over een afstand
van enkele tientallen kilometers is aan
gelegd. Tenslotte zal ook een haven
worden gegraven voor het ontvangen
van jachten en plezierboten.
Het klinkt allemaal als een droom,
maar de schepper van dit paradijs,
een oord voor welgestelden, lijdt aller
minst aan hallucinaties. Architect
Pril is integendeel een keiharde za-
K.enman, die zijn gehele kapitaal in
z«n onderneming gestoken heeft,
__v a.r ook de steun nodig had van een
ffërwfse^rde geldschieter in Ne-
weer zovSu61"^?1 toont hÜ anderzijds
is oneenomor, e In het bouwplan
Mallorca cadeau lal doen^lffiXw
de dit de prelaat, dr jêsif?
Viana, toen deze de vorige maand hit
terrein, waarop het Bungalowpark in
uitvoermg is, inzegende. Het zoontie
van de architect had daarna tot taak
een lint door te knippen en Cala Mu
rada officieel open te stellen. Op dat
ogenblik was aan de indeling van vier
cirkels begonnen, waarvan er één
vrijwel klaar was. Ook met de bouw
van een vijftal modelbungalows was
een aanvang gemaakt. Zij zullen de
vofgende maahd voor bezichtiging
open staan. Ook het wegennet was
voor een deel voltooid.
Cala Murada wordt een dorp van on
geveer 700 woningen. In grootte varie
ren zij van een tot vijf slaapkamers, ter
wijl rondom de natuurlijke beplanting
zoveel mogelijk gehadhaafd zal worden.
Hoewel het initiatief en de architectuur
van geheel Nederlandse origine zijn, zal
Cala Murada in geen geval een stukje
Holland op Mallorca vertegenwoordi
gen voor zover het de bewoners betreft.
Men zal er namelijk een internationaal
gezelschap aantreffen, waarvan de
Duitsers op het ogenblik, op papier al
thans, nog in de meerderheid zijn. Er
zijn van die kant al honderdvijftig aan
vragen binnengekomen. Ook de Ver
enigde Staten demonstreren een toene
mende belangstelling voor het Neder
landse project, terwijl ons land zelf in
zijn interesse wat achteraan komt. Men
wil hier liever eerst eens afwachten,
wat misschien verstandig is, want de
schone plannen zijn nog voor het over
grote deel plannen. Anderzijds, wie zich
als gegadigde laat inschrijven en daar
toe 10 pet van de kostprijs betaalt, heeft
een redelijke zekerheid over een jaar
o+' twee bewoner te zijn van Cala Mu
rada in een unieke entourage met mo
dern comfort en de rust van de na
tuur om zich heen. De rest van het be
drag betaalt hij in twee gedeelten, bij
net begin van de bouw en bij de opleve
ring. De bungalows kunnen alleen maar
gekocht worden, niet gehuurd. Ze zijn,
naar Nederlandse maatstaven beoor
deeld, niet buitensporig duur: van on
geveer 17.000 tot 35.000. grondprijs
inbegrepen. Men kan er vrij zeker van
zijn, dat zijn buurman van nationali
teit verschilt, dit om samenklitting te
voorkomen.
„W? uitvoering van de woningen ten
slotte belooft de kenmerken van de Hol
landse degelijkheid te vertonen. In rui-
mala 5m1 van/uwbehakte natuur-
mll 7ffr I worden gemaakt, waar-
bereiken e®'C°F£tleve e«ecten zijn te
oereiKen. En ook marmer behoort tot
Murada g®J3ewoners van Cala
sD^ialftpl^?, één Nederlandse
vanhetwLmissen: de wisselvalligheid
van het weer en juist dit gemis" moet
'andgennot|enggen' °,P de d"™k enkele
brenfen on Men bouwheren er toe
orengen op Mallorca een blijvend toe
vluchtsoord te zoeken.
Architect Rudolph Pril heeft aangeboden de kerk gratis te bouwen.
Op het perron van Hengelo hebben
een moeder en een dochter elkaar na
32 jaar weergezien. De moeder is de
72-jarige mevrouw Horacsek uit Boeda
pest, wier dochter Laura in 1922, toen
zjj zeven jaar oud was, met een kinder
transport naar Nederland ging. Het
kind verbleef destijds twee jaar in Bor
ne, waar het liefdevol werd verpleegd.
In Boedapest teruggekeerd bleken de
gezinsomstandigheden daar zodanig te
zjjn, dat men het meisje slechts met
de grootste moeite een goede opvoeding
zou kunnen geven. Het kind keerde
daarom naar Nederland terug en bleef
sindsdien in Bome. Telkens waren er
weer moeilijkheden om „naar huis" te
gaan. Het kind werd hier groot, trouw
de, kreeg zelf kinderen, maar bleef met
haar moeder in schriftelijk contact.
Dat is nu veranderd in een persoonlijke
omgang, want de moeder kreeg deze
week onverwacht vergunning voor een
vakantiereis naar Nederland.
Donderdag arriveerde zij in Hengelo.
Voorlopig zullen moeder en dochter
slechts met behulp van een tolk kunnen
praten, maar ze hebben goede moed,
dat deze spoedig overbodig zal zijn.
Polen De secretaris van de com
munistische partü in het district War
schau Stanislav Pavlak is van zijn
functie ontheven en vervangen door M.
Jaworski, een lid van de Sejm (parle
ment). De functie van partü-secretaris
van het district Warschau is een sleu
telpositie daar de secretaris de partij
in de dicht bevolkte buitenwijken en
omgeving leidt. De stad Warschau
Een advocaat uit Berkeley, John
Locke, heeft voor de universiteit van
Californië mededelingen gedaan over
een „slaapkuur", waarmede in de
heropvoeding van misdadigers resul
taten zouden zijn bereikt, aldus be
richt U.P.I.
De kuur wordt sinds december in
de gevangenis van Tultare toegepast.
De gevangenen kunnen er zich vrij
willig aan onderwerpen. Gedurende
de slaap wordt per band-recorder een
beroep op de gevangenen gedaan hun
leven te beteren.
Arrestanten die de kuur hebben
ondergaan, en die vroeger veel last
veroorzaakten, zouden zich thans met
hun moeilijkheden tot het personeel
wenden.
fabriek reeds jarenlang letterlijk niet
meer kunnen luchten, raakten in rep
en roer. toen het ongedierte zelfs de
woningen binnendrong. De gemeente
lijke reinigingsdienst moest eraan te
pas komen om met een verdelgings
middel de maden uit te roeien. De
fabriek nam onmiddellijk maatrege
len en liet alle kieren van de opslag
loods dichtsmeren.
De rust keerde terug in de Mr. Treub-
straat en de Troelstralaan, waarvan de
bewoners de meeste last hadden onder
vonden. Dezer dagen is er echter een
nieuwe plaag over hun woningen geko
men, toen de maden, die het optreden
van de reinigingsdienst hadden over
leefd door in de grond te kruipen, nu
als vette vliegen terugkeerden en in
(Van onze Haagse redactie)
Er is nog steeds geen oplossing ge
vonden voor het probleem van de ver
tegenwoordiging der middenstandsor
ganisaties in de S.E.R. Vorige jaren
waren de drie „klassieke" midden
standscentrales: de Katholieke, de
Christelijke en de Koninklijke elk met
een man in de S.E.R. vertegenwoor
digd. Het Nederlands Verbond van Mid
denstandsverenigingen bezette een
plaatsvervangende zetel. De moeilijk
heden begonnen toen bij de aanwijzing
van de vertegenwoordigers voor het
lopende jaar het N.V.M.in plaats van
een plaatsvervangende, een „echte"
zetel voor zich opeiste, daar het meen
de, dat het nu tijd geworden was te
rouleren.
Het verbond mocht dit doen. Per slot
van rekening, was het zo goed als de
drie andere representatief bevonden.
Over dat rouleren waren echter nooit
goede afspraken gemaakt. Zo konden de
drie andere centrales betwisten, dat het
N.V.M. voor een echte zetel in aanmer
king kwam. Bovendien werd men het
evenmin eens over de vraag op wiens
zetel het N.V.M. dan moest gaan zit
ten. Het gevolg was, dat geen enkele
zetel in de S.E.R. door middenstanders
bezet werd. Sinds 1 april telt de S.E.R.
dus slechts twaalf in plaats van vijftien
werkgeversleden.
De regering zou nu gebruik kunnen
maken van haar bevoegdheid de knoop
door te hakken en zelf de midden
standsvertegenwoordigers aan te wij
zen. Dit is echter begrijpelijkerwijs een
netelige aangelegenheid welke staats
secretaris Schmelzer met de grootste
omzichtigheid behandelt. Om een beter
inzicht in de situatie te verkrijgen heeft
hij onlangs de middenstandscentrales
een aantal vragen gestuurd over hun
ledental, hun geestelijk-maatschappe
lijke opvatting, het aantal verenigin
gen dat zij vertegenwoordigen e.d. Het
gaat hierbij kennelijk om het gewicht
van de organisaties ten opzichte van
elkaar af te wegen. De organisaties zijn
echter geenszins verplicht deze informa
ties te geven. De staatssecretaris ver
meldt dit ook zeer nadrukkelijk. Hij
schijnt vooral de indruk te willen ver
mijden, dat het N.V.M., dat vroeger na
een gunstig advies van de S.E.R. zelf,
representatief werd verklaard, zijn re-
presentatieviteit nogmaals zou moeten
bewijzen. Iets dergelijks zou niet al
leen voor middenstandsorganisaties
een moeilijk verteerbaar precedent zijn.
Er doet zich ten aanzien van het
N.V.M. in deze zaak een pikante moei
lijkheid voor. Deze organisatie staat of
ficieus als socialistisch bekend, doch zij
voert deze kwaliteit niet in het vaan
del, waarschijnlijk uit vrees voor een
vermindering van werfkracht. Zo zjj
echter wel kleur wilde bekennen zouden
de zaken voor haar gemakkelijker wor
den. Zij zou dan als vertegenwoordig
ster van de socialistische maatschappij
opvatting eerder voor een zetel in aan
merking komen. Nu zij voorgeeft even
als de Koninklijke middenstandsbond
„algemeen" te zijn steekt zij met haar
19.000 leden wel sterk af tegen de Ko
ninklijke, die er 70.000 telt.
Men verwacht, dat de regering, die
moeilijk de representativiteit van het
N.V.M. in het geding kan brengen, zal
besluiten tot een rouleringssysteem.
Maar het is nog niet zeker of het N.V
M. In dit systeem reeds dit jaar voor
een zetel in aanmerking zal komen,
terwijl de grote strijdvraag blijft welke
organisatie of organisaties voor hem
van tijd tot tijd het veld zullen moeten
ruimen.
trossen van duizenden aan ramen en
deuren klitten, zelfs de woningen bin
nendrongen en daardoor een gevaar op
leverden voor de volksgezondheid. Op
nieuw kwam de reinigingsdienst in ac
tie, maar vrijdagavond was het miljoe-
nenleger nog steeds niet uitgeroeid en
trokken nog steeds nieuwe formaties op
naar de huizen van de omwonenden, die
langzamerhand ten einde raad zijn.
De fabriek, die reeds vele jaren be
staat, treft in zoverre geen verwijt, dat
de omringende huizen veelal later zjjn
gebouwd. De gemeente heeft dus eigen
lijk de mensen naar deze onfrisse plaats
gebracht, waar het vrijwel altijd stinkt,
zodat bij bepaalde windrichting de om
woners tot in de verre omtrek hun ra
men potdicht moeten houden, bovendien
geen was kunnen buitenhangen, tenzij
zij deze zwarter wille binnenhalen dan
zij voor het wassen was.
Reeds jarenlang worden met de ge
meente onderhandelingen gevoerd over
verplaatsing van de fabriek naar buiten
de stad. De fabriek is hiertoe wel be
reid, mits de gemeente een flinke scha
deloosstelling wil betalen. Met de hin
derwet in de hand schijnt tegen de stank
niets te kunnen worden uitgericht. In
afwachting van eventuele verplaatsing
is de fabriek en dat standpunt valt te
begrijpen niet bereid grote bedragen
te investeren in moderne voorzieningen,
waardoor de omwoners van de overlast
zouden worden verlost
De onderhandelingen verkeerden de
zer dagen reeds in vergevorderde staat.
Als nieuwe vestigingsplaats was Lin-
schoten gekozen, een "orpje nabij Woer
den. De berichten over de maden- en
vliegenplaag hebben de bewoners van
deze landelijke gemeente echter in het
harnas gejaagd en toen in de gemeente
raad van Linschoten donderdagavond
de vestiging van de fabriek ter sprake
kwam, konden B. en W. slechts met
moeite bereiken, dat er nog geen be
slissing werd genomen. Van de bevol
king heeft de overgrote meerderheid
een petitie ondertekend, waarin wordt
geprotesteerd tegen eventuele vestiging
van deze plaag, die Utrecht graag kwijt
wil. Volgens het economisch-technolo-
gisch instituut, dat een rapport over
deze vestiging heeft uitgebracht, brengt
de overplaatsing van de beenzwartfa-
briek naar Linschoten geen enkel risico
met zich mee. Om de gemoederen te
kalmeren hebben B. en W. van Lin
schoten nu ook nog 'n rap.ioi gevraagd
van de pharmaceutische inspecteur van
de volksgezondheid.
De firma Smits, eigenaresse van de
fabriek, wil graag vertrekken uit
Utrecht, maar heeft er overigens geen
economisch belang bij. Het beslissende
gebaar zal waarschijnlijk van de ge
meente Utrecht moeten komen, een ge
baar met de geldbuidel.
Intussen leeft een deel van de
Utrechtse bevolking tussen hoop en
vrees voor stank, maden en vliegen.
■ppS
ECONOMIC AND
SOCIAt CÖÜNCIL
t© promote betier
standards of fife
for al! peoples
De privé V.V.V. van een Zeddamse
hotelhouder gaat niet door. De civiele
kamer van de Arnhemse rechtbank
heeft hem namelijk in kort geding ver
boden om in folders of circulaires, in
advertenties en reclameborden voor zijn
hotel de naam van V.V.V. zonder toe
stemming te vermelden of aan te duiden
op straffe van een dwangsom van 500
gulden voor Iedere overtreding. Dit kort
geding was aanhangig gemaakt door de
echte V.V.V. van Zeddam, waarvan de
hotelhouder vroeger een vooraanstaand
(Van onze medische medewerker)
e grens tussen ge
zondheid en ziekte
is soms voor een
ieder, ook voor de leek,
duidelijk. De meesten
van ons hebben een min
of meer plotseling over
schrijden van deze grens
wel eens aan den lijve
ondervonden: u gaat
's morgens ogenschijn
lijk fris en welgemoed,
misschien met een wat
gevoelige keel aan het werk totdat
in korte tijd het gevoel van welbe
vinden verdwijnt en plaats maakt voor
een allerellendigst ziektegevoel, 'met
koorts, 'pijn in rug, armen en benen
en vooral in het hoofd. U weet het
intussen al en stelt voor u zelf de
diagnose: ik heb een flinke griep te
pakken. U kruipt in bed en in niet
ernstige gevallen behoeft de dokter er
niet eens aan te pas te komen.
Zo zijn er nog wel meer voorbeel
den te vinden waarbij het overschrij
den van de grens gemakkelijk is te
bepalen. Dat is echter lang niet altijd
het geval. Vorige maal hebt u in de
kroniek gelezen, dat het kan gebeu
ren dat iemand klachten heeft, terwijl
de dokter niets kan vinden. Zo iemand
hoeft geen ingebeelde zieke te zijn.
Het komt wel eens voor dat er toch
een verborgen afwijking bestaat, hoe
wel de moderne onderzoek-methoden
de mogelijkheid dat een reële ziekte
of afwijking over het hoofd wordt ge
zien gelukkig steeds kleiner maken.
Omgekeerd kan iemand „iets"
onder de leden hebben zonder er veel
van te merken. Vooral tuberculose
was vroeger hierom berucht. Daarom
is men destijds begonnen met een re
gelmatig röntgenonderzoek van de lon
gen van de gehele bevolking. Deze
maatregel heeft er in hoge mate toe
bijgedragen dat deze sluipende ziekte
zoveel terrein heeft verloren al is zijn
nederlaag nog lang niet volkomen.
Als het er om gaat het overschrij
den van de grens tussen gezondheid
en ziekte te bepalen staan de moderne
medicus een groot aantal hulpmidde
len ten dienste: van de eenvoudige
stetoscoop tot ingewikkelde en kost-
komen tot het antwoord op de vraag
of de grens gezondheid-ziekte is over
schreden en met welke ziekte men
te doen heeft; met andere woorden:
hoe de medicus een diagnose kan stel
len.
Het stellen van een diagnose is een
noodzakelijke voorwaarde om te kun
nen overgaan tot een gerichte en doel
treffende behandeling, want daar is
het toch om begonnen. De arts moet
zich dan weieens verzetten tegen het
ongeduld van d» patiënt, die begrij
pelijk natuurlijk snel beter wil wor-
den. Na het lezen van de volgende
bare röntgenapparaten, laboratorium
toestellen enz.
Het gebruik van de zintuigen van de
arts is hiermee echter geenszins over
bodig geworden, integendeel, zien, ho
ren, voelen en soms zelfs ruiken zijn
zeer waardevolle methoden van on
derzoek die soms juist kostbare labo
ratoriumbepalingen minder noodzake
lijk maken. Het is trouwens veel ele
ganter om met de betrekkelijk
eenvoudige middelen die de Schepper
aan elke mens heeft gegeven tot een
diagnose te komen. Indien ooit dan is
hier het woord betrekkelijk evenwel
op zjjn plaats, want onze zintuigen
zijn wonderen van technisch vernuft
in optima forma.
In de kronieken van komende weken
zullen wij nagaan hoe de dokter
door middel van luisteren naar de
gene die zijn hulp inroept en vervol
gens door vragen en onderzoek kan
kronieken zal het u duidelijk worden
toegeven aan het ongeduld van de
patiënt niet in zijn belang is. Het is
trouwens zelden noodzakelijk om op
zeer korte termijn tot een behande
ling over te gaan. Bij hevige, zeer
ernstige ziekten kan het wel eens
onvermijdelijk zijn met een behande
ling te beginnen zonder dat de diag
nose volledig vaststaat. In zo een
geval dringt het levensgevaar tot het
toépassen van geneesmiddelen. Maar
overigens is het zaak om eerst tot
behandeling over te gaan als de diag
nose zoveel mogelijk vaststaat tenein
de verspilling en vooral een eventu
eel schadelijke werking van het ge
neesmiddel te voorkomen. De trouwe
lezer van onze kroniek zal weten dat
welhaast geen geneesmiddel geheel
onschadelijk is. Afgezien van een aan
tal veelgebruikte, weinig gevaarlijke
stoffen zal de arts daarom altijd de
noodzaak van een middel afwegen te
gen de nadelen ervan. St.
lid is geweest. Er waren echter onenig
heden gerezen en sindsdien ging de
hotelhouder samen met een groep van
in totaal 8 hotel- en pensionhouders zijn
eigen weg. De groep noemde zich: Ver
eniging ter bevordering van het vreem
delingenverkeer en adverteerde onder
die naam in verschillende dagbladen.
Omdat deze betiteling wel heel sterk
herinnerde aan die van de officiëlo
Vereniging voor vreemdelingenverkeer
vond de president van de rechtbank een
en ander in strijd met de zorgvuldig
heid en de betamelijkheid die in het
maatschappelijk leven in acht moeten
worden genomen.
De eigenlijke steen des aanstoots was de
scherpe concurrentie die de hotelhouder
de plaatselijke V.V.V. aandeed. Deze
vereniging, aangesloten bij de provin
ciale Gelderse organisatie, heeft name
lijk zogenaamde V.V.V.-reizen in het
leven geroepen. Toeristen uit Amster
dam, Rotterdam en Den Haag worden
tegen betaling van 35 gulden van huis
gehaald en naar het mooie Montferland
gebracht. Hier worden zij vergast op
wandeltochten en ontspanningsavonden
en zij krijgen tenslotte nog een dagtocht
naar het Sauerland. Daarna worden zij
weer naar hun woonplaatsen terug ge
bracht. De verblijfkosten in een hotel
of pension ter plaatse moeten zij natuur
lijk extra betalen De bedragen variëren
naar gelang de klasse van het verblijf.
29 hotel- of pensionhouders in Zed
dam doen aan dit soort V.V.V.-reizen
mee. De ontevreden hotelhouder met
zijn 8 collega's organiseerde nu op
eigen houtje eenzelfde arrangement,
ook met een dagtocht naar het Sauer
land, wandeltochten etc., maar hij
vraagt er maar f 24 voor. In de cir
culaires over deze: Kant en Klaar
reizen liet hij drukken: Bespaart f 11
die anders terecht komen in de zak
ken van.
Op reclame-borden, die hij voor zijn
hotel heeft staan had hij laten vermel
den: Men laat u te veel betalen en ten
slotte adverteerde hij in Haagse dag
bladen onder een naam, die verdacht
veel lijkt op die van de enige echte
V.V.V. Dat was tenslotte de druppel, die
de emmer deed overlopen en omdat hij
op zijn folder ook hotels en pensions
heeft genoemd, die niets met hem te
maken willen hebben en die ook niet
op zijn lijst willen voorkomen werd dit
als een onrechtmatige daad beschouwd
en volgde een proces. In het vonnis
wordt hem nu ook verboden om op
folders, circulaires, reclameborden en
in advertenties de namen te noemen
van leden van de V.V.V, die hem daar
voor geen toestemming hebben gegeven.
