Emigreren naar AMERIKA
stelt zware eisen
Maar w hard wil werken
krijgt een eerlijke kans
Geredden van stormramp
danken helikopterpiloten
Indirecte agressie
moet worden
tegengegaan
Stalin had kritiek op Westerse
concessies
AMERIKANEN NIET VOOR
23 SEPT. UIT LIBANON
WIE ADVERTEERE-
I EEN MOORD!
Peking treedt
naar voren
Tweede deel van
omlegging in
gebruik
Joegoslaven over
de Karawanken
naar vrije Westen
Geen echte
„gezelligheid
Op Nederlandse dag op Expo
Joliot-Curie opgebaard
Oostduits protest
tegen schendingen
van luchtruim
Faisal en Nasser
Weg Muiden-N aarden
Treinbotsing bij
Woensel
Minister volgt voor
stellen van Spoorweg
ongevallenraad
PULLES OVER ZIJN POLITIEK
Ongelukkig schot
LANDBOUWER
OVERLEDEN
President Sjamoen op persconferentie
Expo Brussel
„Grand Prix" voor
Nederlandse land-
bouwinzending
1-2 miljoen subsidie
voor vlasindustrie
motorrijder
VERONGELUKT
1
DINSDAG 19 AUGUSTUS 1958
PAGINA 4
-"«i
De Amerikaanse minister van
buitenlandse zaken, John Fester
Dulles, heeft gisteren op een
bijeenkomst van oud-strijders in
New York volgens Reuter ver
klaard, dat, als men „indirecte
agressie" zou tolereren als in
strument van de buitenlandse
politiek, de gebeurtenissen „het
tragische patroon" zouden vol
gen dat tot de tweede wereld
oorlog heeft geleid. Dat zou
deze keer veel rampzaliger ge
volgen hebben, zei hij. Volgens
de Amerikaanse regering moe
ten de Verenigde Naties zoveel
mogelijk het tegengaan van in
directe agressie op zich nemen.
U dooft de Zunrbrand
onmiddellijk.
En daarmee ook de pijn.
Simpelweg een of twee Bennies.
Wegens prijsdnmping van
Russisch vlas
door
AGATHA CHRISTIE
Maandagmiddag heeft de hoofd
ingenieur van de rijkswaterstaat, ir.
W. C. Richter, vergezeld van de heer
W. Th. Luyten, die het plan voor de
verkeersverbetering heeft ontworpen,
het tweede gedeelte van de omlegging
Muiden-Naarden op de rijksweg no. 1,
voor het verkeer opengesteld. Eind no
vember vorig jaar was de eerste helft in
gebruik genomen.
In 1954 is men met de verbetering
van het weggedeelte begonnen. Thans
liggen plannen gereed voor de aanleg
van een nieuwe Vechtbrug bij Muiden
de tegenwoordige vormt een trechter
in de nieuwe weg en voor het maken
van een circuit op de oversteekplaats
Muiden-Weesp. Het is nog niet bekend
wanneer met beide een begin zal worden
gemaakt.
Zes Joegoslavische studenten, die
meer dan een maand geleden hun land
zijn ontvlucht na een gevaarlijke tocht
door de met sneeuw bedekte toppen van
de Karawanken Alpenketen, hebben ge
vraagd naar Canada te mogen emigre
ren. Dit meldt U.P.I.
Zes studenten, afkomstig uit Belgra
do en lid van de Joegoslavische Alpen
club, vluchtten 7 juli naar Oostenrijk
door beklimming van de stijle Peca
Piek van de Karawanken Alpenketen,
die de grens tussen Joegoslavië en Oos
tenrijk vormt.
Het nieuws over hun vlucht werd
eerst gisteren door de Oostenrijkse po
litie bekendgemaakt.
De studenten vertelden de politie dat
andere leden van hun club reeds naar
Engeland. Frankrijk en Oostenrijk zijn
gevlucht. Zij werkten hun ontvluchtings
plan uit na wekenlange bestudering van
de kaart van de Karawanken en beslo
ten tenslotte de route over de 2.140 me
ter hoge Peca te nemen.
Toen zij de berg beklommen werden
ztj ontdekt door Joegoslavische grens
wachten die onmiddellijk een achtervol.
ging inzetten. Ten einde hun voorsprong
niet te verliezen ontdeden de vluchtelin
gen zich van hun rugzakken en zetten
de tocht voort. Na een beklimming van
drie jur wisten zij Oostenrijks grondge
bied te bereiken. Drie van hen liepen
lichte verwondingen op bij de beklim
ming van de Peca. Bij aankomst in
Bleiburg meldden zij zich b(j de politie
en vroegen politiek asyl aan.
Ik sprak met de fam. De Jong, vroeger
eigenaars van een fruitzaak in Amster
dam, die dezelfde meer dan gulle ont
vangst ondervonden van een als sponsor
optredende Joodse organisatie, en die
'nu, na twee jaar, de gelukkige bezitters
zijn van een eigen woning met toebe
horen en twee auto's. En als tegen
hanger het twee weken geleden gearri
veerde gezin, dat nog steeds lichtelijk
beduusd en verdoofd rondloopt in de
heksenketel, die Los Angeles voor
nieuw-komers is. Dit gezin tracht nu met
afgedankte meubels van de buren en
een kist met een kleedje er over, zich
tenminste weer een eigen home te
scheppen in het gehuurde appartement.
Ik ontmoette een lerares Grieks en
Latijn aan een Nederlands lyceum, die
een jaar lang als dienstbode werkzaam
was en nu als „checker" aan een „food
market" een goed bestaan heeft, een
oud-ambtenaar aan een der Haagse
ministeries, die een eigen bedrijf voor
tuinonderhoud is begonnen en het werk
nu nauwelijks af kan.
Vele andere voorbeelden zou ik u
kunnen noemen en de ervaringen zijn
zo uiteenlopend als de mensen zelf. Maar
één ding geldt voor allen: emigreren is
een zware opgaaf, die de inzet eist van
de gehele mens en die door een ieder
naar eigen aard en karakter moet wor
den uitgewerkt. Jonge mensen, en in het
algemeen zij, die in een of ander vak
geschoold zijn, zullen zich het snelst
aanpassen en een geschikte werkkring
Janna Wilhelmina en haar broertje Daniël Jacob Bezuyen uit Ellemeet op Schouwen-
Duiveland, toen zij nog samen op school zaten ten tijde van de jebruari-ramp.
Zij werden met hun ouders en grootvader op 3 februari 1953 gered door een
helikopter. Janna en Daniël zijn nu achttien en veertien jaar. Zij ziulen woensdag,
op de Nederlandse Dag op de Wereldtentoonstelling, de tulp i<£xP° 98 en de
roos „Moens de Fernig" overhandigen aan baron en baronesse Moens de Fernig,
de Belgische commissaris-generaal van de Wereldtentoonstelling en zijn echt
genote. Ook zullen zij dank brengen aan de helikopter-piloten, die na de over
stroming enige duizenden mensen hebben gered.
LOS ANGELES, Augustus
Elk jaar verlaten duizenden Nederlanders het moederland om te trachten
zich in een vreemde omgeving een nieuw bestaan op te bouwen. Velen
hiervan komen naar de V.S., dat onder de emigratielanden nog vaak ais een
soort Land van Belofte wordt gezien. Hoe is de werkelijkheid en wat zijn
de ervaringen van deze moderne landverhuizers
Ik had onlangs gelegenheid hierover iets te horen van een groep land
genoten, die ik ontmoette in het restaurant van een echtpaar met de goed-
Hollandse namen Jo en Margje Hendriks. De heer en mevrouw Hendriks,
die het laatst een modezaak in Bandoeng hadden, hebben zich hier in enkele
jaren tijds een goedlopende zaak op ander gebied weten op te bouwen, die
tegelijkertijd voorziet in de behoefte van de talrijke Nederlanders in deze
buurt aan een punt van samenkomst, waar men eens op oud-vaderlandse
wijze van gedachten kan wisselen onder het genot van een kop koffie.
Daar was de familie Driessen, uit Indonesië via Nederland hierheen ge
komen, voor wie het eerste jaar een zware dobber was. Nu, met een be
trekking bij een firma, die het onderhoud van zwembaden verzorgt voor
hem en een positie als caissière voor haar, beginnen zij eindelijk weer rui
mer adem te halen. Daar was de heer Polak, laatstelijk hoofd van een juwe
lierszaak in Djakarta, die na ruim vier maanden nog steeds niet aan de slag
kon komen; de heer Van Praag, oud-stuurman by de K.P.M., die, na einde
loze moeilijkheden, als broodbezorger er langzamerhand bovenop komt; de
heer Cortenbach met zijn gezin, „gesponsord" door de Methodistenkerk in
Pasadena, die hen ontving in een compleet gemeubileerd huis plus levens
middelen voor een maand, alles geheel vrij. Als boekhouder heeft hij een
goed bestaan en hij studeert aan een avondschool verder voor accountant.
vinden. Maar voor ouderen en alle z.g.
white-collar workers, de mensen met de
witte boord, zal de eerste tijd vaak zeer
moeilijk zijn, en zjj moeten zich er op
instellen elk geboden werk aan te nemen.
Vaak zal dit, vooral voor de vrouwen,
huishoudelijk werk wezen, daar hiervoor
moeilijk andere gegadigden zijn te vin
den.
Doktoren, onderwijskrachten, ver
pleegsters en dezulken zullen in Cali-
fornië en vele andere staten grote
moeilijkheden ondervinden, daar een
staatsdiploma wordt geëist, alvorens
zij hun beroep mogen uitoefenen, en
hiermee wel enige jaren gemoeid zijn.
Dit geldt overigens niet alleen voor
immigranten, maar ook voor Ameri
kanen uit andere steden.
Vaak hoort men de stelling verkondi
gen: Wij emigreren voor de toekomst
van onze kinderen. Maar, zoals men mij
met nadruk vertelde, deze schoonschij
nende toekomstmedaille heeft ook haar
keerzijde. In de meeste gevallen immers
zal de vrouw zeker de eerste tijd moe
ten meewerken, ja vaak zal zij in het
begin de enige kostwinner zijn, daar zij
vaak gemakkelijker werk vindt dan de
man. Dit betekent, dat de kinderen of
aan hun lot moeten worden overgelaten,
of, als zij nog klein zijn, aan de zorgen
van een betaalde baby-sitter. Beide op
lossingen zijn niet bepaald ideaal en
kunnen, als deze toestand lang duurt,
grote schade betekenen voor de vorming
van het kind.
Wat mist de doorsnee Nederlandse
emigrant hier het meest? Dit is in één
woord uit te drukken: gezelligheid; ge
zelligheid in al haar vormen, binnen- en
buitenshuis. Natuurlijk worden alle emo
ties, zorgen, in- en uitwendige spannin
gen, die de emigrant moet verwerken,
vaak op goed-Nederlandse wijze door
„kankeren" en kritiek afgereageerd. Dit
stoom afblazen is dikwijls heilzaam en
gelukkig zijn hier vele zaken, waarmee
wij ons maar moeilijk kunnen verenigen
en waar wij onze zin voor kritiseren
naar hartelust op kunnen botvieren.
Maar één ding moeten wij nooit uit het
oog verliezen. Wie emigreert doet dit
uit vrije wil. Men zit hier niet om ons
verlegen, maar, zijn wij er eenmaal, dan
wordt ons een eerlijke kans geboden
met hard werken ons een bestaan te
scheppen op een materieel niveau en in
een tijdsbestek, waar men in Europa niet
van durft dromen.
LOUISE BURGHARDT.
De staatscourant bevat het besluit
van de minister van verkeer en water-
staa* om de voorstellen te volgen, welke
de Spoorwegongevallenraad hem heeft
gedaan naar aanleiding van het onder
zoek, dat de raad heeft ingesteld
omtrent het ernstige spoorweg
ongeval, dat 12 augustus 1957 geschiedde
op de spoorweg tussen Eindhoven en
Best nabjj de post Woensel. Deze voor
stellen betreffen de maatregelen welke
naar 's raads mening dienen te worden
genomen in het belang van de veilig
heid van het verkeer over de spoorweg.
Janna Wilhelmina en Daniël Jacob
Bezuyen zullen op de Nederlandse dag
van de Expo een belangrijke taak krij
gen toebedeeld. Janna (18 jaar) en Da
niël (14) zullen aan baron en barones
se Moens de Fernig de rozen en tulpen
bollen overhandigen, die de symbolen
z(jn van de hulde, die Nederland brengt
aan de werkers van de Expo. Maar
Janna en Daniël Bezuyen zullen nog
andere werkers dankbaar gedenken.
De werkers-van-het-eerste-uur tijdens
de ramp, die zuid-west-Nederland in
februari 1953 teisterde. Zij zullen na
melijk dank brengen aan de piloten,
van de helikopters, die tezamen enige
duizenden mensen hebben gered.
Mensen meestal, die in de rampda
gen zich hulpeloos hadden vastgeklampt
aan wrakstukken van huizen en boer
derijen en die, onbereikbaar van het
water, redding verwachtten uit de
lucht.
Janna en Daniël, toen nog dertien en
negen jaar oud, hebben hun leven te
danken aan de reddende draad, die
dinsdag 3 februari 1953 om negen uur
werd neergelaten voor het dakraam
pje van hun vaders hoeve in het kleine
Ellemeet op Schouwen-Duiveland.
Wie precies de piloot is geweest in
wiens helikopter zij gastvrij werden bin
nengetrokken? Zij weten het zich niet
meer te herinneren. Naar alle waar
schijnlijkheid is het Gérard Je Trémérie
geweest, nu chef-piloot van de Sabena-
helikopterdienst. In ieder geval was het
de Trémérie, die de dag van de ramp,
zondag 1 februari, om vier uur al wen
telwiekend van Meisbroek opsteeg in de
richting van Zeeland, omdat hij uit de
berichten over de ramp had begre
pen, dat hij daar met zijn helikopter
wel een „handje kon helpen".
Zo zal Gérard de Trémérie als eer
ste redder vertegenwoordigend de
helikopterpiloten uit Amerika, Bel
gië, Groot-Brittannië, Frankrijk, Zwit
serland en Nederland woensdag
morgen vóór de officiële opening van
de Nederlandse Dag nog eens vis a
vis staan met de mensen, wier leven
in de meest letterlijke zin van het
woord, heeft gehangen aan de sta
len draad, die hij had neergelaten.
Deze ontmoeting zal in alle sober
heid gebeuren bij een wal van zand
zakken, die bij de beiaard gelegd is
als een symbolische herinnering aan
de honderdduizenden zandzakken, die
in de rampdagen vanuit de lucht
rond de dijkgaten werden afgewor
pen.
Er zullen natuurlijk dankwoorden
worden gesproken, want dat hoort bij
zulke plechtige gelegenheden. Maar
voor de grootste dank heeft de familie
Bezuyen zelf gezorgdin een stevige
mand, waarmee men op Schouwen
naar de markt trekt, zal moeder Be
zuyen het Zeeuwse fruit overhandigen
en de eieren van de eigen kippen, die
nu weer kakelend kunnen lopen op dro
ge grond.
Het stoffelijk overschot van de grote Franse wetenschappelijk werker Frédéric
Joliot-Curie opgebaard in de Sorbonne-hal te Parijs. Vandaag vindt de
staatsbegrafenis plaats.
De minister omschreef indirecte
agressie als „het aanstoken van burger-
strfld of het ondermijnen van buiten
landse regeringen." Als de Verenigde
Naties de bestrijding daarvan op zich
nemen, zou het risico weggenomen wor
den dat afzonderlijke landen wellicht ge
wapende interventie zullen gebruiken on
der omstandigheden, die meer het eigen
belang dienen dan de beginselen van
het handvest.
Dulles herinnerde eraan, dat in 1939
Stalin kritiek heeft gehad op de V.S..
Engeland en Frankrijk omdat zij
„concessie op concessie aan de agres-
soren" hebben gedaan en het denk
beeld van een collectieve veiligheid
met de kleinere landen hebben prijs
gegeven. „Thans zijn de rollen anders
verdeeld. De Sovjet-Unie vreesde in
maart 1939 de macht van wat toen de
agressors waren. Maar thans is zij
zelf een grote militaire mogendheid.
De Sovjet-regering zoekt, samen met
haar alter-ego, de internationale com
munistische beweging, de wereld
macht," aldus Dulles.
De geschiedenis heeft duidelijk aange
toond, dat de vrede niet verzekerd kan
Advertentie
Rennies - het beproefde middel, gewoon
laten smelten op de tong, en alle leed is
geleden, omdat al dat overtollig maag
zuur onmiddellijk wordt geneutraliseerd.
Vraag Uw omgeving naar de wondere
werking van Rennies - de meest ge
bruikte maagtablet in 62 landen over
de hele wereld. Negen van de tien zuur-
brandlijders kennen Rennies - tien van
de tien gebruikers dwepen ermee, zwe
ren erbij - willen niet zonder. Om de
wondervlugge baat. om de lekkere smaak
en.omdat Rennies zo onopgemerkt
te slikken zijn - zonder water of wat ook.
worden door het toegeven aan agres
sors, aldus Dulles. De mens kan nu
eenmaal geen vrede tot elke prijs aan
vaarden. Velen vechten zich liever dood
dan dat zij hun door God gegeven rech
ten prijsgeven. Het is nu even zeker als
in 1939, dat een politiek van toegeven
niet tot vrede leidt, maar tot oorlog.
De Verenigde Staten, en met hen de
grote meerderheid der vrije landen,
verwerpen een dergelijke politiek. Dul
les waarschuwde tenslotte nog, dat de
andere vrije landen er op moeten kun
nen rekenen, dat de Verenigde Staten
een duidelijke en aanvaardbare koers
volgen, anders zal de vrije wereld on
dergaan in verdeeldheid.
Het Oostduitse ministerie van buiten
landse zaken heeft gisteravond in Berlijn
een verklaring uitgegeven, waarin ge
protesteerd wordt tegen „nieuwe, veel
vuldige schendingen van het luchtruim
der Duitse democratische republiek door
NATO-straaljagers," aldus meldt D.P.A
De verklaring noemt vier gevallen (op
13 en 15 augustus), waarin Westelijke
straaljagers boven Oostduits gebied
hebben gevlogen. Deze schendingen
brengen het luchtverkeer boven Oost-
Duitsland ernstig in gevaar.
Op 13 augustus hebben twee straalja
gers op 6.000 meter hoogte elf minu
ten boven Oost-Duitsland gevlogen tus
sen Heiligenstadt en Erfurt, ongeveer
20 km van de grens, op 15 augustus
vloog een straaljager op 5.000 meter
hoogte gedurende 2 minuten boven Oost-
Duitsland nabij Halberstadt en op
dezelfde dag schonden twee Amerikaan
se jagers tweemaal achtereen geduren
de twee minuten de grens bij Nord-
hausen en Gotha op een hoogte van
4.600 meter, aldus wordt in de verkla
ring gezegd.
De 42-jarige landbouwer K. K. uit
Garmerwolde, die op 6 augustus yl. net
slachtoffer werd van een jachtonguuK
pn vrii prnstie gewond nssr hot 3C3-
demisch ziekenhuis te Groningen werd
eebracht, is daar thans overleden. K.
was met een vriend aan het jagen, toen
het jachtgeweer van deze vriend per
ongeluk afging. De landbouwer werd
door het schot in de buik getroffen.
President Sjamoen van Libanon heeft
gisteravond te Beiroet verklaard, dat er
geen vooruitzichten op zijn, dat de terug
trekking van de Amerikaanse strijd
krachten uit Libanon zal worden geëist,
voordat hij op 23 september aftreedt.
Aldus bericht Reuter.
De president, die op een persconfe
rentie sprak, zei andermaal, dat hij van
plan is tot het einde van zjjn ambtster
men in functie te blijven.
In antwoord op een vraag over een
verklaring van generaal Sjehab, die
Sjamoen als president zal opvolgen, vol
gens welke de terugtrekking van de bui
tenlandse strijdkrachten één van de eer
ste nationale doelen is, zei Sjamoen:
„Er is geen verschil tussen onze op
vattingen. Toen Sjehab dat zei, nodigde
hjj alle betrokkenen uit te werken voor
vrede en rust". De president sprak als
zijn mening uit, dat het niet verstan 'ig
zou zijn als de wettige overheid om
terugtrekking va- de Ameri' nen !t
Libanon verzoekt voordat de toekomst
van Libanon is beveiligd of de Verenigde
Naties een passende maatregel nemen.
De Zweedse regering heeft inmiddels
bekendgemaakt dat zij het verzoek van
de secretaris-generaal van de V.N.,
Dag Hammarskjöld, om nieuwe waar
nemers naar Libanon te sturen, heeft
ingewilligd. Binnenkort zullen zeven
Zweedse officieren naar Libanon ver
trekken. In een communiqué van de
Zweedse regering wordt gezegd dat de
uitbreiding van de groep waarnemers
beschouwd wordt als een middel om de
terugtrekking van de Amerikaanse troe
pen uit Libanon mogelijk te maken.
De in Londen gestationeerde Europese
diplomaten wachten volgens United
De beoordeling van de nationale in
zendingen op de wereldtentoonstelling
1958 te Brussel heeft voor de landbouw-
inzending van de Nederlandse afdeling
goede resultaten opgeleverd. Niet al
leen is de hoogste onderscheiding, de
„Grand Prix", toegekend, maar boven
dien zijn drie gouden en twee zilveren
medailles toegewezen. De „Grand Prix"
is toegewezen aan het landbouwpavil-
joen als geheel, terwijl de gouden en
zilveren medailles zijn bestemd voor on
derdelen van de inzending, het weten
schappelijk onderzoek met betrekking
tot de Nederlandse aardappelen en de
cultuurtechniek.
Tussen de een en twee miljoen schat
men de kosten van een subsidie, die
minister Vondeling voor de vlasindus
trie in 1958 in het vooruitzicht heeft ge
steld. Deze nieuwe last van een subsi
die ten bate van de landbouw vindt zijn
oorzaak in de huidige moeilijkheden bij
de afzet van vlaS, hoofdzakelijk veroor
zaakt door het lage prijsniveau van Rus
sisch vlaslint op de Westeuropese
markten. De subsidie zal 160 per ha
verwerkt vlas bedragen. De verwerkers
c.q. de handel kunnen de bij aankoop
van het vlas verkregen „verwerkings
certificaten" verzilveren. Bij eventuele
ie uitvoer moeten de certificaten wor
den ingeleverd, omdat de regeling het
karakter draagt van hulpverlening bij
de verwerking in het binnenland.
Minister Vondeling heeft bij zijn toe
zegging twee voorwaarden gesteld. Ten
eerste geldt de subsidie slechts voor de
oogst 1958 en mag men in de komende
jaren, niet op eenzelfde subsidie reke
nen. Op de tweede plaats is het moge
Hjk, dat de subsidie wordt verlaagd, als
de wereldmarktprijs meer dan normaal
zou stijgen.
Op de Marathonweg in Rotterdam is
maandagmiddag tegen half zes de 25-
jarige monteur R. Heidger met ziin
motor geslipt langs de troUoiïïand en
r i llchtmast aangereden. Hij
i',Wei op sla§ d°od. Het ongeluk
gebeurde toen hij aan de linkerzijde
een auto mhaalde en de chauffeur van
dit voertuig met armgebaren op het
een of ander attent wilde maken. Bij
deze manoeuvre verloor hij de macht
over het stuur en raakte met zijn hoofd
ir. volle vaart de lichtmast.
75
„Daarvoor zal ik Fletcher op het matje dienen
te roepen!" begon de inspecteur zo bars hij kon.
„Hij mocht zich voor geen enkel plannetje lenen,
zonder eerst mijn toestemming te vragen."
„Dat wilde hq ook eerst, maar dat wist ik hem uit
zijn hoofd te praten," zei juffrouw Marple. „Samen
zijn we naar Little Paddocks gegaan en daar heb
ik met Mitzi aangepapt."
Julia zuchtte eens diep en zei uit de grond van
haar hart: „Daar heb ik nog het allermeeste respect
voor, geloof ik. Hoe hebt u haar er toe bereid ge
vonden?"
„Ik heb eenvoudig op haar gemoed gewerkt, lie
ve kind," vertelde de oude juffrouw. „Zij denkt veel
te veel aan zichzelf en het zal haar goed doen als
zij ook eens wat voor anderen betekent. Ik heb na
tuurlijk eerst op haar üdelheid gespeculeerd en ge
zegd, dat zij vast en zeker in haar vaderland bij
de verzetsbeweging een eerste rol zou hebben ge
speeld„Ja, dat hèb ik", zei ze. Nu, zei ik,
dat kan ik wel aan je zien, dat je aanleg hebt
voor zulk soort werk. Zij had durf, nam een risi
co en had acteertalent. Ik vertelde haar dus van
heldendaden, door meisjes in de verzetsbeweging ver
richteerlijk gezegd, zoog ik er een paar uit
mijn duim!"
„Reusachtig!" prees Patrick.
„Nu, toen kreeg ik haar zover, dat zij haar rol wil
de spelen. Ik heb die net zo lang met haar gerepe
teerd tot ze die kende. Toen heb ik haar naar bo
ven, naar haar kamertje gestuurd en gezegd, dat
ze pas beneden mocht komen wanneer inspecteur
Craddock er was. Het ergste is natuurlijk als zulke
heetgebakerde naturen ontijdig voor de dag komen...
dan valt alles in het water!
„Maar ze heeft het voortreffelijk gedaan!" riep
JulTk snap niet precies hoe het gegaan is, maar
ik'ben er ook niet bij geweest, bekende Dot.
Dan zul je het horen. Het was de bedoeling,
Mitzi te laten toegeven, dat ze aan mogelijke chan
tage had gedacht, maar nu zo beangst was gewor
den, dat zij de,kf/® if'rf eil mc}s dan de waar-
heid wilde vertellen. Zij had dan door het sleutel-
gat gezien, hoe juffrouw B acklock met een revol
ver in de hand achter Rudi Scherz had gestaan.
Zo had zij ook in werkelijkheid gestaan! Maar
juffrouw Blacklock had kunnen bedenkenhet-
geen óók in werkelijkheid het geval wasdat de
sleutel in het sleutelgat had gezeten, zodat Mitzi
onmogelijk had kunnen zien wat ze vertelde, dat
ze gezien Bad.
„Hoe het zij, ik heb gespeculeerd op het feit,
dat de schok te groot voor haar zou zijn, dan dat ze
aan die sleutel zou denken Het enige wat ze besef
te was, dat Mitzi haar moest hebben gezien."
Hier nam Craddock de leiding over. „Maar
en dit was van essentieel belang toen deed ik
net of ik er mets van geloofde en maakte ik mijn
schijnuitval tegen Edmund
„En," riposteerde Edmund, „hoe voorbeeldig speel
de ik mijn roL Heftige ontkenningen! Geheel vol
gens plan. wat alleen niet voorzien was, Phillipa-
lief, dat was dat jij plotseling met de onthulling
te voorschijn zou komen, dat jij eigenlijk de lang
gezochte „P'P was! Niemand wist, dat jij Pip was.
De inspecteur niet, ik nietJe sloeg ons lelijk
uit de koers. Maar de inspecteur kwam met een
meesterlijke zwaai weer waar hij wezen wilde
door volslagen laaghartige insinuaties aan mijn adres
uit te spreken, dat ik achter een rijke vrouw aan
joegmet de bedoeling, natuurlijk om in jouw
onderbewustzijn gif te druppelen, zodat er op een
kwade dag onherstelbare verwijdering tussen ons
zou komen."
„Ik begrijp helemaal niet waarom dat nodig is
geweest!
„Niet? Wel, van Charlotte Blacklocks gezichtspunt
was Mitzi dus de enige die van de ware toedracht
op de hoogte was. De vermoedens van de politie
gmgen een heel andere kant uitdie beschouw
de Mitzi als een onbetrouwbare fantaste. Vóór het
te laat was, moest dus Mitzi het spreken onmoge
lijk worden gemaakt."
„Juist," hernam juffrouw Marple, „daarom nad
ik haar ook gezegd dat ze terstond weer naar de
keuken terug moest gaan. Juffrouw Blacklock kwam
bijna onmiddellijk achter haar aan. Het leek of zy
toen alleen waren. Maar brigadier Fletcher stond
achter Oe deur naar de bijkeuken. En ik stond in de
bezemkast in de keuken zelf."
„Wat had u dan verwacht, dat er gebeuren zou
tante Jane?" informeerde Dot nieuwsgierig.
„Wel kind, twee dingen. Of juffrouw Blacklock zou
haar geld hebben aangeboden om verder haar mond
te houdenen dan zou brigadier Fletcher daar
van getuige zijn geweestof andersof anders
zou ze een poging doen Mitzi op andere wijze de
mond te snoeren
„Maar ze kon toch op haar vingers narekenen,
dat ze daarvoor zou boeten
„Maar kindliefze was buiten zinnenzij
beet van zich af als een rat in doodsnoodDenk
eens aan wat.er die dag allemaal gebeurd was! Het
gesprek tussen juffrouw Hinchliffe en juffrouw Mur-
gatroyd. Charlotte had in haar radeloosheid juffrouw
Murgatroyd gewurgd. Stel je dat een ogenblik voor!
Zij holt daarna naar huis, verkleedt zich hals over
kop en zit met de thee bij de haard wanneer de rest
van de familie thuis komt, net of zij niet weg is
geweest. Dan volgt de onthulling dat Julia eigenlijk
Emma is. Dan breekt haar parelsnoer en is zij doods
bang, dat iemand het litteken zal opmerken. Daarna
kondigt de inspecteur aan, dat hij met alle buren in
aantocht isZij heeft geen ogenblik tijd gehad om
rustig na te denken. Zij raakte in een stemming van
paniek, toen Mitzi met haar onthulling te voorschijn
kwam. Dat is haar noodlottig geworden."
„Maar waarom wou u daar in de kast zitten,
tante?" vroeg Dot. „U had alles toch gerust aan
brigadier Fletcher kunnen overlaten?"
„Twee is in zo'n geval oeter dan één, mijn kind.
Maar bovendien, ik had het nu eenmaal in mijn hoofd
gezet Dora Bunners stem na te bootsen om haar
daarmee tot een bekentenis te brengen! Als er iéts
was, waarvoor Charlotte Blacklock gevoelig zou zijn
dan was het voor Dora!"
(Slot volgt).
Press International met bezorgdheid
op de uitslag van de besprekingen die
in Cairo gevoerd zijn door president
Nasser en prins Faisal, de premier van
Saoedi-Arabië. Men vermoedt, aldus
wordt in diplomatieke kringen te Lon
den vernomen, dat Nasser en prins
Faisal onder andere gesproken hebben
over aansluiting van Saoedi-Arabië bij
de V.A.R. Hoewel van koning Saoed niet
verwacht wordt dat hij zijn zelfstandig
heid zal prijsgeven aan een bondgenoot
schap onder Nasser, wordt de veronder
stelling uitgesproken dat de V.A.R. en
Saoedie-Arabië nauw zullen samen
werken nu de meningsverschillen, die
tussen Riyadh en Cairo bestonden, uit
de weg zijn geruimd.
In een officieel communiqué is gezegd
dat de besprekingen zijn gevoerd in een
sfeer van vriendschap, en dat zij handel
den over een reeks vraagstukken welke
voor beide landen van belang zqn. Met
geen woord is gesproken over de feite
lijke inhoud van de tussen Nasser en
prins Faisal gevoerde onderhandelingen.
Er zijn aanwijzingen dat de verwachte
samenwerking ver zal gaan, en men
vreest dat nieuwe moeilijkheden in het
gebied van de Perzische Golf, en iso
lering van Jordanië, daar de uiteinde
lijke gevolgen van zullen zijn.
De recente ontmoeting tussen
Khroesjtsjev en Mao Tse Toeng
heeft het Westen er aan herin
nerd, dat de communistische bedreiging
van de vrije wereld niet uitsluitend uit
Moskou komt, en dat de Russen het
in het communistische kamp niet al
léén voor het zeggen hebben. Men is
hier in het Westen nogal eens geneigd
dit uit het oog te verliezen. Over China
heeft men niet zulke goede informaties
als over de Sovjet-Unie, omdat in Pe
king maar weinig Westerse diplomaten
zijn en omdat de Westerse pers er geen
correspondenten heeft. Terwijl ons da
gelijks uitvoerige berichten bereiken
over de ontwikkelingen in Rusland, ont
vangen wij slechts schaarse mededelin
gen over de gebeurtenissen in de Chi
nese Volksrepubliek.
De eenheid van het Westerse blok
laat soms nog al eens wat te wensen
over. Amerika, Engeland en Frankrijk
hebben herhaaldelijk de grootste moei
te om het over de grote lijnen van hun
buitenlands beleid eens te worden. Maar
ook het communistische blok vorm
geen gesloten eenheid en tussen M°sk
en Peking zijn de laatste tijd diePS»"
de meningsverschillen gerezen, die ov -
rigens niet zo onmiddellijk aan net ïicni
komen als de moeilijkheden in de wes
terse wereld.
Moskou en Peking hechten niet het
zelfde belang aan de toelating
van Rood China tot de Verenigde
Naties. De Russen zijn het met de Chi
nezen eens dat het bezetten van de
Chinese V.N.-zetel door vertegenwoor
digers van het regime van Tsjang Kal
Sjek niet getolereerd kan wor
den en dat de machtige Chinese
Volksrepubliek recht heeft op een plaats
in de volkerenorganisatie. Van tijd tot
tijd hebben de Russen in de V.N. en
elders t - aandacht gevestigd op de eis
van hun Chinese broeders, maar het
was tot voor kort opvallend, dat zij een
oplossing van het probleem niet pro
beerden te forceren. Uit de aanvanke
lijke bereidheid van Khroesjtsjev om
met de vertegenwoordiger van Formo
sa deel te nemen aan een topconferentie
in de Veiligheidsraad bleek, dat het
Kremlin de kwestie van China s verte
genwoordiging in de V.N. betrekkelijk
rustig opnam. Maar voor Peking bleef
het een brandende kwestie, en Mao
Tse Toeng heeft Khroesjtsjev waar
schijnlijk berispt voor diens lakse hou
ding op dit punt.
Een andere kwestie waarin Peking
en Moskou het met met elkaar eens
7hn betreft het zogenaamde revisionis
me Vorig jaar scheen Moskou nog be
reid te zijn met Belgrado tot een ver
gelijk te komen over de erkenning van
„verschillende wegen naar het socia
lisme terwijl ook de satellietstaten
'wat meer armslag kregen. Maar in de
Chinese hoofdstad achtte men het nood
zakelijk dat het „socialistische" kamp
zo strak mogelijk geleid werd. De „mo-
nolitische eenheid" van dit
moest tot iedere prijs worden Se .U:"
haafd, en van de Stalinistische metno-
den moest niet worden afgeweken. Chi
na nam enkele maanden geleden dan
ook het initiatief voor een felle anti-
Joegoslavische campagne, en de Sov
jet-Unie heeft zich eerst na enige aar"
zeling bij die campagne aangesloten.
Dan is er nóg een opvallend verschil
in de opvattingen over het buiten
lands beleid van Peking en Moskou.
De Chinese politiek ten aanzien van het
Westen is veel agressiever dan de Rus
sische, hetgeen vooral tot uiting komt
in de toon waarop Amerika bejegend
wordt. China gebruikt een heel wat drei
gender taal tegenover de Verenigde Sta
ten dan de Sovjet-Unie. De weigering
van Washington om Peking te erkennen
en de garanties die Amerika gegeven
heeft aan Formosa geven de Chinese
communistische leiders voortdurend
aanleiding tot de meest heftige aan
vallen op president Eisenhower en diens
medewerkers. Weliswaar plegen ook
de Russen niet erg vriendelijk over de
Amerikanen te spreken, maar zij gaan
in hun kritiek toch nooit zo ver als de
Chinezen. Een verklaring voor dit ver
schil ir, houding ligt waarschijnlijk in
het feit, dat de Chinese leiders min
der te vrezen hebben van een kernoor
log dan de machthebbers in het Krem
lin. China is een agrarisch land met
een bevolking van meer dan 600 mil
joen inwoners, en al zouden er enkele
honderden miljoenen Chinezen omko
men, zo schijnt Mao Tse Toeng te rede
neren, dan zou China toch nog een mach
tige natie blijven.
Khroesjtsjev moet rekening houden
met de wensen van het Chinese
staatshoofd, omdat Rusland aan
China in de internationale politiek een
machtig bondgenoot heeft. De Russen
kunnen zich niet permitteren de Chine
zen tegen zich in het harnas te jagen.
Een breuk tussen Moskou en Peking zou
een kolossale slag toebrengen aan de
machtspositie van het Kremlin in de
wereld en het prestige van Moskou zou
er ernstig door geschokt worden.
Maar Khroesjtsjev heeft wellicht ook
Mao Tse Toengs steun nodig in de
strijd om de macht binnen de muren
van het Kremlin. Als de huidige Rus
sische premier en partijleider het. ver
trouwen zou verliezen van de Chinese
dictator, dan zou dat wel eens tot zijn
val kunnen leiden.
Men mag verwachten dat Peking een
steeds belangrijker rol zal gaan spelen in
de internationale politiek van het we
reldcommunisme, hetgeen zou kunnen
leiden tot een hardere en meer agres
sieve houding van het communistische
blok ten aanzien van het Westen.
