Dominerend element in bescheiden
museum: tafel met acht stoelen
Londense buschauffeurs wordt
aangeraden „model" te rijden
Er zijn nog wel van die goede
ouderwetse vriendschappen
HANDELAAR IN SCHROOT
VOELT ZICH GEBOYCOT
Het gebeuren
In 1970 een tunnel
tussen Frankrijk
en Engeland
DE WERELD
heeft voorwaardelijk gekregen
;?ss&, nJa?«n.
Tussen neus en lippen
Kikvorsmannen en duikers aan het
werk
Dameskampioen pijproken
Nieuwe fase in eindeloos geschil
'fa L%! ««-
Minder armetierig
Korte metten
Friese dame wordt
104 jaar
Oude droom van Napoleon
241 arbeiders bij
Aviolanda ontslagen
-Acht lal6®1}-
Op een twijfelachtige zomer
dag zijn wij de Wereld in
gegaan; hotel De Wereld in
Wageningen, het enige hotel ter
wereld waar men niet kan logeren.
Dat komt omdat de hotelruimte
in 1940 tijdens de verwoede strijd
bij de Grebbeberg kapotgeschoten
is. De Wereld werd gerestaureerd,
maar in 1945 opnieuw vernield,
ditmaal door de geallieerde artille
rie. Van toen af was het uit met
hotel De Wereld. Na de bevrijding
werd het eens zo gerenommeerde
hotel een deftige dorpslunchroom,
annex café-restaurant, maar de
naam bleef onveranderd Hotel De
Wereld.
Wij zijn er heen gegaan om al
vast maar afscheid te nemen, want
de Wereld staat op de voordracht
om te verdwijnen. Er was zelfs
geen portier meer, wie wij ten af
scheid weemoedig de hand konden
drukken met de verzuchting: „por
tier, c'est mourir un peu".
Kikvorsmannen, duikers en inge
nieurs hebben volgens United
Press International dezer dagen
de mogelijkheden onderzocht van
het graven van een tunnel onder
het Kanaal door, waarmee Frank
rijk en Engeland verbonden kun
nen worden. De onderzoekingen
zijn verricht ten behoeve van
de „International channel study
group", die hoopt de oude droom
van Napoleon Bonaparte tot wer
kelijkheid te brengen. Napoleon
koesterde reeds het plan om via
een tunnel onder zee een militaire
invasie in Engeland te plegen. De
studie-commissie heeft in gedach
ten een spoor- en verkeerstunnel,
waardoor een invasie van toeris
ten en zakenlieden vice versa kan
worden bevorderd.
DINSDAG 19 AUGUSTUS 1958
PAGINA
Hotel „De Wereld"
(Van onze Londense correspondent)
LONDEN, hedenmorgen
De Londense busstaking, welke begon
°P 5 mei van het huidige jaar en welke
*®ven weken duurde, heeft veel kwaad
bloed gezet bij het Londense publiek,
•oordat de staking begon, waarschuw-
Sir John Elliot, directeur van het
r°adense transportwezen, het busperso-
6®1, dat een staking slechts zou kun-
j~ef> leiden tot een verdere afname van
toch reeds dalende aantal buspas-
ii?rs° Deze voorspelling is nu in ver-
gegaan. De Londense bussen ver-
1°?ot minder passagiers
dan voor de staking. Het buspersoneel
heeft evenwel de voor de hand liggende
les niet willen leren en dreigt nu over
te gaan tot nieuwe actie, indien de di
rectie haar plannen tot inkrimping van
een aantal busdiensten doorzet. Deze
plannen dateren van voor de staking en
vloeien voort uit een reeds voor de sta
king merkbare, gestadig afnemende
Populariteit van het busverkeer.
Uit „wraak" voor deze inkrimpings
plannen hebben nu de leiders van het
buspersoneel hun chauffeurs en conduc
teurs geadviseerd zich te verzetten door
een in Engeland nogal gangbare vorm
van industriële sabotage, n.l. „werken
Volgens het boekje", d.w.z. een dusdanig
haleven van de arbeidsvoorschriften,
dat het werk en de dienst vertraging on
dervinden.
Het wordt evenwel aan de afzonder
lijke chauffeurs en conducteurs overge
laten te beslissen of zij zullen hande
len volge s het advies. Indien zij beslui-
^"volgen za] hm(g£n van hun ?eJders °P
te kosten fi, ,et hun zeer weinig moei-
oorzaken ge vertragingen te ver-
evenepnj "et busverkeer. Het zal hun
dense Geinig moeite kosten het Lon-
VreenirtPU ek verder van hen te ver
doen, met het gevolg dat het aan
tal passagiers opnieuw zal afnemen, en
dus de busdiensten verder zullen moe
ten worden ingekrompen. Het Londen
se buspersoneel handelt alsof de bus
diensten uitsluitend geëxploiteerd die
nen te worden ten bate van het perso
neel en alsof met het publiek geen re
kening moet worden gehouden.
De busstaking ral binnenkort nog een
andere nasleep hebben. Maandag over
een week begint te Bournemouth de
jaarvergadering van het Trade Union
Congress, de overkoepelende organisa
tie van de Britse vakbonden. In een
heden gepubliceerd rapport geven de
leiders van de vakverenigingen een uit
eenzetting over de door hen aangeno
men houding, toen de leider van de
Transportarbeidersbond, Frank Cousins
tijdens de busstaking vergeefs een be-
d hem te helpen door
de staking uit te breiden tot andere ar
beidsvelden.
In het rapport heet het, dat het ver
zet van de rest van de leiders in het
T.U.C. vrijwel unaniem was, omdat zfj
vreesden dat een uitbreiding van de
staking het conflict zou hebben ver
anderd in een i echtstreeks treffen tus-
r vakbonden enerzijds en de Britse
regering anderzijds, d.w.z. een poli
tiek i.p.v. een industrieel conflict. Er
bestaat een goede kans dat het me
ningsverschil tussen Cousins en zijn
collega's zal leiden tot harde woorden
op de jaarvergadering in Bourne
mouth.
Bij koninklijk besluit is benoemd tot
president van de arrondissementsrecht
bank te Rotterdam: mr. J. Reuder,
thans vice-president van deze recht
bank.
De tweede wereldoorlog heeft
een dikke vriendschap ge
smeed tussen een Nederlandse
verzetsman en een Britse paratroo
per. Thans zijn de vrienden weer
samen, in Australië, en de vroegere
parachutist, die een been mist, heeft
}emand om hem te helpen in het
«ven opnieuw te starten.
Patrick Thurston, de parachutist,
werd bij Arnhem „gedropped", in
SePtember 1944, gedurende de slag
de Rijnbrug. John Berendsen,
toen lid van de verzetsbeweging,
melp Thurston zijn weg te vinden,
fjerendsen was toendertijd concierge
van het museum in Arnhem. Hij
np?6r<fe dat een eenheid paratroo-
tipo ar radio-verbinding zou ves-
tJl, OP de zolder van het museum,
ser-v korporaal Thurston en zijn
brii Sch een weg vochten naar de
h£„5" e geallieerden wensten deze
two lntact te hoüden, om het
sow« leger een overgang te ver-
tiiri Thurston raakte gewond
"juens de gevechten om de brug.
"U werd gevangen genomen door
oe Duitsers, die zijn rechterbeen
moesten amputeren. Hij zag Berend
sen na de oorlog terug. In 1946
kwam hij uit Engeland over, op de
Pelgrimstocht naar Arnhem, en be
zocht hem. Daarna kwam hij hem
ieder jaar weer opzoeken, totdat
f'erendsen in 1952 naar Australië
emigreerde. Ook toen hielden ze
^jmtact. Ze schreven elkaar regel-
63fierendsen, een joviale man van
Ijü )aar. werkte hard in Australië,
hkm ird eigenaar van een klein ge-
strpj? boerenbedrijf bij Gosford, een
ten met fruitteelt, 90 kilometer
i 'rhü(i0fden van Sydney.
fOftw °n wilde ook naar Australië
ï°g haa adert het eind van de oor-
Londcm als kantoorbediende in
Sen uit h®Werkt. Kort nadat Berend-
Ptobeerde -^er-'and was vertrokken,
ren te kru ^nrston emigratie-papie-
beerd", lang heb ik het gepro-
scheepsar,„dUs Thurston,. ,',maar de
?.etijke °mb1°datie en mijn licha-
hindernaii„VOr waardigheid vormden
geneigd hot Fgzarnerhand was ik
Berendsen 5 -}e, geven",
toen vorig hem helpen. En
gelanceerd, dat i6ei} Project werd
hier komen" „een Engelsman
stelde hij zijn vri^f n?emd werd,
kandidaat. lend uit oorlogstijd
Tin papieren in orde OniThurston
•«ge"""1"
"Ik wist dat het erg moeilijk ZQu
zijn hier onderdak te vinden", ver
telde Thurston een verslaggever.
„We waren erg blij, toen Berendsen
ons vertelde dat we bij hem konden
wonen, zolang we wilden".
De opgewekte, 37-jarige paratroo
per en Berendsen hebben nu ruim
schoots de tijd om over de gebeur
tenissen te praten, die hen 14 jaar
geleden bij elkaar brachten.
Berendsen heeft er inmiddels ook
al voor gezorgd, dat Thurston een
beste kantoorbaan heeft.
De politie van Tirano in Italië
heeft een 46-jarige eigenaar
van een nabij een televisie-
relayeerstation gevestigde bioscoop,
gearresteerd op verdenking van sa
botage. De politie zegt dat herhaal
de malen draden van het station
zijn doorgesneden even voordat po
pulaire TV-programma's werden uit
gezonden. De arrestant is eigenaar
van de enige bioscoop van Tirano.
Volgens de politie heeft men hem
vaak de klacht horen uiten dat de
televisie hem publiek ontstal.
Teneinde de veelgehoorde klacht
te ontzenuwen dat men er op
een pasfoto in zwart en wit zo
armetierig uitziet deze klacht
hebben vooral Amerikaanse vrou
wen nogal eens geuit heeft de
afdeling paspoorten van het Ameri
kaans ministerie van buitenlandse
zaken besloten in het vervolg ook
kleurenfoto's voor het gebruik in
paspoorten toe te laten.
Er stond een moederlijke vrouw ach
ter tapkast. Zij heeft op zich ge
nomen, de Wereld in stand te hou
den tot zij zal moeten plaats maken
voor het hoofdgebouw van de Land
bouwhogeschool, die rijksgulzigaard
wat gebouwen betreft. Tot dat doel
heeft het rijk in 1950 De Wereld voor
130.000 gekocht van de toenmalige
eigenaar, wijlen de heer H. Snackers.
Het rijk verhuurde de hele Wereld aan
de gemeente. In 1961 zou de zaak te
gen de grond gaan, maar de execu
tie is voorlopig uitgesteld. De Wereld
heeft voorwaardelijk gekregen en
daarom heeft de gemeente Wagenin
gen vorig jaar toch nog maar 24.000
gespendeerd om de voormalige hotel
kamers te restaureren, zodat zij voor
lopig kunnen dienst doen als huisves
ting voor het Internationaal Landbouw
Studiecentrum.
Toen wij De Wereld betraden was het
er stil. Op de tafeltjes stonden mar
grieten, die hun beste tijd al weer had
den gehad. Twee dames zaten het va
derlands ochtendgebladerte te lezen en
o, toeval de radio speelde Wald-
teufels Morgenblatterwals, de Ochtend-
bladenwals! Op het sigarettenkastje
naast de taartjes en de bananen stond
een pietepeuterig wereldbolletje. Het was
vermoedelijk een keer kapot geweest
net als de Wereld zelf want nustra-
lië zat op de plaats van de Verenigde
Staten en er zat een punaise in don
ker Afrika. Buiten speelde zich het dorp
se leven van de stad Wageningen af
in de oude, miezerige huisjes aan de
overkant, het busstation waar de men
sen uit de omringende dorpen met kar-
biesjes en boodschaptassen naar „de
stad" komen om er te winkelen. Te
genover De Wereld staat het bevrijdings
monument van Han Rechters; een man
op een voetstuk. Er tegenover de tem
pel van het landbouwelijk intellect, de
aula van de Landbouwhogeschool.
Daartussen suist en dendert het verkeer
over de rijksweg Arnhem-Utrecht, die
hier in Wageningen officieel de schuil
naam „generaal Foulkesweg" heeft ge
kregen.
Historische wereld
O, De Wereld is al oud. In 1700 was
het al een gerenommeerd logement,
waar de deftigheid logeerde en waar
de postkoetsen van paarden verwissel
den. In 1814 kwam het hotel in bezit
van de familie Snackers doordat een
heer Snackers huwde met de weduwe
van de toenmalige eigenaar. Honderd
jaar later werd De Wereld door de heer
H. J. F. Snackers uitgebreid en o.a.
verfraaid met de prachtige eikenhou
ten lambrizering, die nu donker af
steekt tegen de taartjes en de bananen.
Oude foto's bewijzen, hoe voornaam
De Wereld toen was. Alle officiële re
cepties werden er gehouden en prins
Hendrik opende er in 1920 de Landbouw
hogeschool.
Dit betekent echter allemaal nog niets
vergeleken met die merkwaardige plech
tigheid op 5 mei 1945, toen hotel de We
reld werkelijk wereldberoemd werd. Die
vijfde mei heeft de Duitse Weermacht
in Nederland in de cafézaal van De We
reld in de persoon van genefoal Blas-
kowitz de onvoorwaardelijke capitulatie
getekend. Nederlands bevrijding is in de
Wereld bezegeld! In dit oude hotel
kwam er officieel een einde aan de dra
matische stille tocht van een volk op
weg naar zijn eigen massagraf.
Capitulatie-museum
Die capitulatie heeft elke Wagenin-
ger met trots vervuld. Zij zouden in
de geschiedenisboekjes de kreet „In
Alkmaar begint de victorie" het liefst
vervangen hebben door Wageningen.
Dat ging niet en wat heeft men toen
Naar Engels voorbeeld is zoals bekend
in Zeist in het Walkartpark bij de
muziektent een sprekershoek ingesteld,
waar ieder die daartoe behoeft gevoelt
gedurende tien minuten zijn hart kan
luchten. De eerste avond was de belang
stelling zowel van sprekers- als van
toehoorderszijde reeds aanzienlijk.
iiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiimiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiii
(Van onze Haagse redactie)
De heer L. Worms, Haags handelaar
in schroot, voelt zich geboycot sinds hy
de zwendelaffaire aan het licht bracht
welke leidde tot de arrestatie van een
hoofdambtenaar van het ministerie van
economische zaken. Hij meent, dat de
ze boycot tegen hem wordt gevoerd
door de gemeenschappelijke schroot-
inkooporganisatie van de Europese
staalindustrieën, de OCCF.
In een schrijven aan de hoge autori
teit van de EGKS en aan diverse Ne
derlandse ministeries beklaagt de heer
Worms zich over de ongunstige keer
welke zijn financiële situatie door de
ze boycot heeft genomen. Bovendien
maakt hij melding van bedreigingen wel
ke tegen hem worden geuit, waarvan
zjjn vrouw, middels een mysterieus
auto-ongeval, bijna de dupe zou zijn
geworden. De Haagse politie zou hem be
scherming hebben aangeboden.
De heer Worms hééft 18 juli bij het
hof te Luxemburg een eis ingesteld te-
pen de OCCF, subsidiair de hoge autori
teit van de EGKS. Hij wenst een scha
devergoeding van 10.000 per maand
voor iedere maand dat het hem niet mo
gelijk was zaken te doen en een
dwangsom van eveneens 10.000 voor
iedere maand dat de boycot voortduurt.
Bij nadere informatie blijkt ons, dat
de mededeling van de heer Worms
over bescherming door de Haagse po
litie niet al te letterlijk moe, worden ge
nomen. Het schijnt dat de politie zeer
sceptisch staat tegenover de bedreigin
gen en aanslagen waarvan de heer
Worms melding ma -t. Verder wordt
ook de kwestie van de zogenaamde boy
cot door ter zake goed geïnformeerden
met grote reserve bekeken. Zo verna
men wjj, dat de heer Worms nog 11 ju
li van de OCCF voor een bepaalde le
vering om prijsopgave i: verzocht.
De heer Worms heeft daarop geant
woord, dat hfj wel wilde leveren, doch
dat hij op dat moment nog geen prijs
opgave kon doen. Tien dagen daarna
heeft hij het bureau nogmaals om uit
stal gevraagd. Inmiddels moet hij ech
ter reeds de bovengenoemde eis tegen
hetzelfde bureau hebben ingesteld, het
geen in bevoegde kringen bevreemding
heeft gewekt.
De OCCF heeft intussen haar inko
pen gestaakt omdat aan de zogenaam
de perequatie bij schrootinkopen een
einde is gekomen. Dit beëindigen der
inkopen geldt dus niet alleen voor de
heer Worms doch ook voor andere
schroothandelaren.
Als men er éven niet op
let, gebeurt er weer van
alles op de wereld. De heer
Boelganin, die al eerder
gedegradeerd was tot pre
sident van de Sovjet-Rus'
sische Staatsbank, is nu
verder afgezakt tot voor
zitter van de regionale eco
nomische raad in Stavro
pol, dat, als we wel zijn ingelicht, aan
de Kaspische zee ligt. Het is nu nog
slechts zaak voor hem ervoor te zor
gen, dat hij, na nóg enige degradaties,
weer op zijn oude plaats van premier
terugkomt. Tegen die tijd is de heer
Khroesjtsjev dan ongetwijfeld wel op
geklommen tot secretaris van een
plaatselijke voetbalclub in de Oeral.
Wij moeten de ontwikkeling in Rus
land, dunkt mij, danig in de gaten
houden.
De ontwikkeling op technisch ge
bied trouwens ook. Het zal u niet zijn
ontgaan, dat de eerste raket naar de
maan, reeds spoedig na haar start,
naar de maan was. Zij ontplofte reeds
na 77 seconden. Wat overigens altijd
nog beter is dan dat de maan zelve
ontploft zou zijn.
Pikante bijzonderheid bij dat alles
vind ik overigens, dat duikers acht
tien meter onder de oppervlakte van
de Atlantische Oceaan stukken van de
eerste trap van de raket hebben ge
vonden. Misschien hebben ze in Cape
Canaveral wel per ongeluk de ver
keerde kant uitgeschoten. Of, en dat
acht ik niet uitgesloten, ze hebben op
de maan ook een raket gelanceerd.
Want wie garandeert mij dat de heer
Malenkov inmiddels niet tot directeur
van een krachtstation aldaar is gepro
moveerd?
Op vrijdag 22 augustus wordt Fries
land oudste inwoonster mevrouw Eva
van der Meer 104 jaar. Zij verkeert
thans in een vrij goede gezondheid, in
tegenstelling tot vorig jaar toen zij
tijdens haar verjaardag zeer ziek was.
Het gezichtsvermogen van de oude dame
is slecht en haar geheugen heeft aan
scherpte verloren. Zij gebruikt haar
maaltijden op haar kamer op de eerste
verdieping en komt alleen zondags
naar beneden. Bij mooi weer wandelt
ze af en toe eens in de tuin en rust
dan uit in de koepel die zij indertijd aan
het tehuis, de Julia-Jan Woutersstichting,
heeft geschonken. Mevr. Van der Meer
is in Drachten geboren. Haar verjaar
dagsfeest zal in intieme kring worden
gevierd.
De zaal waar in 1945 de capitulatie van I
de Duitse troepen in Nederland een
feit werd.
gedaan? Men heeft in Hotel de We
reld het capitulatiemuseum gesticht.
Voor een kwartje mag je er in.
Het dominerend element in dat heel
erg bescheiden museumpje is een tafel
met acht stoelen met rieten zittingen.
Aan die tafel en in die stoelen zaten
op die vijfde mei de Canadese generaal
Charles Foulkes, prins Bernhard, de
brigadecaptains Kitching en Gilbride, de
Duitse luitenant-generaal Reichelt. gene
raal Blaskowitz en de Duitse tolk. Op
de achtste stoel zat nieman^l. Naam
kaartjes onder een glazen plaat op die
„capitulatietafel" geven nog de plaats
aan, waar het gezelschap gezeten heeft.
De gehele achterwand van het museum
wordt ingenomen door een levensgrote
foto van een détail van de historische
bijeenkomst. Verder hangt er een ge
havend vod van historische waarde; de
oproep van de Duitse opperbevelhebber
aan de Nederlandse commandant van
de stad Utrecht d.d.14 mei 1940, waar
in deze wordt gesommeerd, de stad over
te geven om te voorkomen, dat ze „met
inzet van alle militaire middelen" zal
worden ingenomen.
Er hangt een foto van de onheilvolle
landing van Duitse parachutisten boven
het Bezuidenhout, op 10 mei 1940; er
hangt een exemplaar van het Alge
meen Handelsblad van diezelfde datum
onder de machtige kop: Nederland in
oorlog met Duitsland. Op een bord zijn
verzetsbladen geprikt, er hangt een
bord NSB-lectuur, er hangen foto's uit
de dagen van het verzet en er hangt
een diep beschamend biljet, waarop
vermeld staat, dat aan een Nederlander
op 3 april 1945 een premie van 37,50
is uitgekeerd wegens het aanbrengen
van vijf leden van de joodse familie
Swaay uit de Zwanenburgstraat 57-1 in
Amsterdam.
De collectie is eigendom van de ge
meente Wageningen, die' het mu
seumpje laat beheren door de V.V.V.
Die wordt er niet VET van, want het
batig saldo bedroeg in 1956 nog geen
twee tientjes. De eerste tijd na de be
vrijding kwamen velen de interessan
te collectie bekijken. In 1954 kwamen
er nog 4000; in 1955 vertoonde het be-
zoekscjjfer een geweldige verhoging
wegens de tiende herdenking van de
bevrijding. Er kwamen toen 7200 men
sen, onder wie de koninklijke familie
en vele verzetsstrijders. Maar in 1956
zakte het bezoekscijfer tot 2525 en in
1957 zelfs tot 1410. Van enig batig sal
do is al lang geen sprake meer, maar
de gemeente draagt de tekorten.
Kjjk, dat kan zo niet blijven, het mu
seum gaat daarom weg. De bedoeling
is, het onder te brengen in het Wage-
ningse gemeentemuseum. Dan is het de
Wereld uit. De Wereld, die over enkele
jaren immers toch met de grond zal
worden gelijk gemaakt!
De eerste stap was een volledig en
diepgaand onderzoek naar de technische
mogelijkheden en een economisch onder
zoek naar de rentabiliteit van een derge
lijke tunnel. Daarvoor had men de kik
vorsmannen, duikers en ingenieurs no
dig. Dagenl ng verrichtten zjj onder
zoekingen bij de plaats waar rondom de
eeuwwisseling de fundamenten werden
gelegd voor een tunnel onder het Ka
naal. Dat is nabij Sangatte, dichtbij Ca
lais, waar een meer dan 75 meter diepe
schacht werd gegraven, vanwaar een
tunnel van naar schatting anderhalve
kilometer onderzee leidt. Deze schacht
werd door de ingenieurs en technici, ge
kleed in speciale pakken, die hen tegen
de koude diep onder de grond moesten
beschermen, verkend.
Intussen werd de zeebodem in de om
geving onderzocht door drie kikvors
mannen die eveneens gekleed waren in
anti-koude pakken. Zij ontdekten dat bij
de Kanaalbodem sterke stromingen aan
wezig zijn. Over ongeveer twee weken
zullen zij hun onderzoekingen voortzet
ten bij de Engelse kust.
Napoleons oude droom werd weer
tot leven gebracht door een groep Bri' e
en Franse zakenlieden, die hopen in 1970
een tunnel in exploitatie te he ben. Er
is sprake van dat de oude Suezhanaal-
maatschappij eveneens financieel geïnte
resseerd is in het project, evenals Ame
rikaanse zakenbelangen. Vroegere plan
nen moesten worden opgegeven wegens
bezwaren van Engelse zijde, voorna
lijk van het leger. De Engelse militaire
leiders vreesden dat vele strategische
voordelen, die Engeland als eiland bezit
verloren zouden gaan. Een dergelijk
standpunt is thans niet langer houdbaar,
gezien de oorlogswapenen die de laat
ste jaren zijn uitgevonden.
Maandag is aan 241 arbeiders van de
N.V. maatschappij Aviolanda te Papen-
drecht ontslag aangezegd. Dit ontslag
houdt verband met het feit, dat eind
november of begin december een eind
zal zjjn gekomen aan de produktie van
Hunter-vliegtuigen en er op korte ter
mijn geen nieuwe orders zjjn te ver
wachten. De ontslagperiode is drie
maanden en zij zal lopen van begin sep
tember tot eind november. Bij Aviolan
da is reeds eerder kantoor- en fabrieks-
personeel ontslagen.
In 1955 kwam de Hawker-Hunter-se-
rieproduktie bij Aviolanda op volle gang.
De fabriek heeft nu nog onder meer
een afdeling in bedrijf waarin het onbe
mande elektronisch bestuurbare vlieg
tuig van het type AT-21 wordt gebouwd.
„Ge kunt niet meer worden als
misselijk", zei me j. C. M. Pierlo
in Heusden, toen ze vorige week
gehoor gaf aan een herhaald
„auez, dames" en plaats nam
tussen de deelnemers aan de
plaatselijke pijprookwedstrijd.
Ze werd met misselijk, maar
wel nationaal kampioene: 51 mi
nuten wist ze haar pijp met 3,3
gram tabak brandend te hou
den en daarmee sneuvelde het
damesrekord, dat op 48 minuten
stond. Tegelijk had mej. Pierlo
bij zichzelf een verborgen natuur
talent ontdekt, dat ze onmiddel
lijk verder is gaan ontwikkelen,
te meer omdat ze bovendien de
smaak van de pijp heeft
leren waarderen. De afgelopen
zondag heeft ze het thuis al tot
60 minuten gebracht en ze kon
digt bij deze aan, dat ze door
zal gaan om te proberen ook de
mannelijke kampioen van Ne
derland te onttronen. Daarvoor
zal ze haar pijp meer dan 115
minuten brandend moeten hou- -
den. „Ze kunnen me te allen
tijde uitnodigen; ik kom overal
naar toe", verzekert mej. Pierlo.
De nationale kampioene was
zich vorige week nog helemaal
niet bewust van de pijprook-
avonturen die haar te wachten stonden. Tot dan toe trok ze alleen
sigarettenrokend door het leven. Toen brak de Heusdense vakantie-
feestweek aan, met als een van de attracties de pijprookwedstrijd om het
Heusdense kampioenschap. Samen met mevrouw Verhoeven, bij wie zij
in pension is, was mej. Pierlo naaf de feesttent gegaan, waar 26 mannen
zich voor deelneming hadden aangemeld. Uiteraard was er geen enkele
dame. „Dat durven ze hier in Heusden niet" zegt mej. Pierlo. Zelf is zij
afkomstig uit Wychen, maar van haar negende jaar al, toen ze by
pleegouders in Vlijmen kwam, is ze in de Langstraatse contreien thuis,
waar het haar zo goed bevalt, dat ze er niet meer weg wil. Ze is in de
streek een populaire figuur: sinds tien jaar voorziet ze in een uitgestrekt
rayon vele vaste klanten van textielgoederen en ook op de diverse markten
weet ze haar waren aan de man te brengen. Vijf iaar ervaring in een
Waalwijkse manufacturenzaak hebben haar de grondslagen van het vak
geleerd, waarvan ze de knepen kent.
„Allez, dames", zei de wedstrijdleider voor de zoveelste keer en toen
gingen mej. Pierlo en mevrouw Verhoeven er „voor de grap" maar bij
zitten. Het ging voortreffelijk; voor mevrouw Verhoeven ging het zelfs
al te goed: die had haar pijp na 26 minuten schoon leeggerookt. Haar zoon
Dirk deed er 35 minuten over, maar mej. Pierlo bleef maar 10 minuten
beneden de mannelijke kampioen, die 61 minuten bleef dampen. Ze zat
er echt van te genieten, zowel van de pijp tabak als van haar onverwachte
prestatie, die haar behalve het nationale kampioenschap dames de derde
prijs van Heusden opleverde, bestaande uit een mooi sigarettenpijpje en
vier pakjes tabak. Deze laatste ging ze bij haar sigarettenleverancier in-
huilen tegen sigaretten, maar de volgende dag had ze al spijt en kwam ze
de tabak terughalen. En nu kan men haar na gedane zaken aantreffen
met de lange pijp, rokend met kleine trekjes, genietend, en trainend voor
kominde wedstrijden.
