Het toneelleven in Haarlem
DE JANSWEG-SCHOUWBURG WAS
LANG „DE NIEUWE SCHOUWBURG"
Na de voorstelling werd over de
zitplaatsen een dansvloer gelegdi
Gemeente weigerde subsidie
van f 7500.- voor herstel
HAARLEMSE KATHOLIEKE
MIDDENSTAND VIERT IN
SEPTEMBER FEEST
Gouden feest begint met een echte
gildemaaltijd in De Doelen
Huize Sint Bavo
gerestaureerd
Geen weeshuis-sfeer meer,
maar licht en lucht
Verlicht
museum
doe het ze£f
C. Böhm nam afscheid van
Haarlemse groentenveiling
HERFST- en winter
stoffen
HOUT
TRIPLEX
BOARD
ZATERDAG 30 AUGUSTUS 1**,
PAGINA 3
KS! Jehad' ?7 jaar- In 1849 was
Griezelen
Toneelherinneringen
ZOJUIST ONTVANGEN
de nieuwe
uit
Frankrijk, „Engeland en Italië
Het Goede Uur
Expositie van tekeningen
van Lily van Cleeff
Dagelijkse grammofoon
plaatconcerten
Brandje in meubel
werkplaats
Gesloten
Ontvang-zitjes
Ook voor personeel
Zomerconcert N.Ph.O.
en verdien dubbel
Wij leveren U
pasklaar gezaagd
gratis thuisbezorgd.
n.v. HOUTRIBO
JULIANA PARK 44
tel.55530
Vertrek na 15-jarig
directeurschap
Auto-vermoeidheid
RENAULT Frégate Transfluide
Garage Den Hout
Ledenvergadering
„Vereeniging Haerlem"
Kout»**. tse KooH«*n
Haarlemmers wier toneelherinneringen teruggaan tot, laten
we zeggen 1920, 1930 of nog vroeger, zullen verbaasd, ver
goelijkend, vertederd glimlachen, indien zij horen dat de
schouwburg aan de Jansweg lange tijd aangeduid werd als de
i,nieuwe" schouwburg. De vererende betiteling was overigens wel
begrijpelijk, aangezien bij diende ter onderscheiding van de „oude"
schouwburg, welke dan de Houten Kast op het Plein was. Wie
nog dieper in de Haarlemse toneelgeschiedenis was gedoken, stelde
de nieutoe schouwburg echter tegenóver het oude theater, dat in
1702 op de Koudenhorn was ingewijd. Vroeger werd een schouwburg
immers niet geopend, maar ingewijd met hoogdravende gelegenheids
stukjes, vreugdegalmen en plechtig voorgedragen Inwijdinghen.
Over de schouwburg op de Koudenhorn is intussen weinig bekend.
Haarlem verheugde zich blij en trots over het nieuwe theater,
dat op-de Jansweg „zo gunstig in het centrum der stede was ge
legen". Later, toen de glorietijd voorbij was, moest men de oorzaken
o.a. zoeken in het feit, dat het zo ongunstig gelegen wasDe
historie herhaalt zich ook op dit terrein: de Jansweg „lag niet
ïo mooi in de loop", het theater kon het niet redden, toen de
mooiere, grotere Stadsschouwburg in 1918 gereed was gekomen.
Maar in 1879 werd het theatertje op het Plein afgebroken, omdat
de concurrentie tegen de Jansweg te zwaar was geworden.
De Jansschouwburg bood volop ro
mantiek. Voor de bezoeker: de knus
se zaal met zijn loge-tjes en zijn
rood, pluche. Voor de toneelmensen
zelf: alle mogelijke rommelhoekjes
en -gangetjes, waar de toneelat
tributen en requisieten een plaatsje
hadden gevonden.
jL71'lweg5chJouwburg heeft een vrij
de eerste steen gelegd; de Haarlem
mers die de openingsvoorstelling bij
woonden, konden voldaan hun schou
ders recht trekken bij het horen van de
„Hulde aan Haarlem's Ingezetenen",
die immers zo'n prachtige tempel voor
de Muzen hadden opgetrokken. Daarna
volgde „Leon of Trotschheid en Eer
zucht", een naar het Frans bewerkte
draak, die door het gezelschap van de
Amsterdamse Stadsschouwburg ten to
nele werd gevoerd. Het feestelijk ge
stemde publiek zal het wel mooi ge
vonden hebben; de spelers kregen veel
applaus; iedereen kreeg zpn portie van
de verdiende hulde en „na afloop van
de voorstelling hebben de aanwezigen
ten bltjke hunner goedkeuring den
bouwmeester, de heer Swarte, verzocht
zich te vertoonen, en het bewijs daar
van aan te nemen". De Jansweg-
schouwburg kon zijn glorieuze geschie
denis aanvangen
Het was typisch een theater waarop
iedereen, spelers, personeel en publiek,
humoristische aanmerkingen en goed
deels gerechtvaardige critiek had en
Waarover men later weemoedig en ver
tederd mooie verhalen ophangt. Het
«en zowel als het andere is begrijpelijk.
•Je JanswegschOuwburg was in zijn goe-
tijd, en ook wel in zijn nadagen, een
el]'
«..-uilig theater, niet te groot, genoeg-
■Jjk, intiem, bijna aandoenlijk in zijn po-
Pbgen om op een echte schouwburg te
yken. Dat echte moest dan zitten in
conventionele bouw van zaal en bij-
ba recht oplopende balcons, en in het
huiselijk aandoende rode pluche van de
stoelen en van het balustrade'tje van
de loges, dat op geringe hoogte boven
stalles en parterre in een mooie boog
door de gehele zaal liep. De loges, bal
cons en hoger gelegen rangen waren
opgezet in een zuivere hoefijzervorm,
zodat men met welwillende fantasie in
de schouwburg wel een kleine editie
van de Scala te Milaan kon zien. Maar
het gevolg was natuurlijk dat men op
de zijbalcons niet zo'n best gezicht op
het toneel had; in de dicht bij het to
neel gelegen loges trouwens ook niet.
Op het schellinkje was het een gemoe
delijke beweging; om de stemming er
in te houden was dat wel nodig, want
teriefliik zitten was het er niet. Het pu-
liek kon er zich met recht en reden
ais tuig van de richel" beschouwen,
haarde bijnaam van hun lotgenoten in
de nok van de Stadsschouwburg te Am
sterdam.
Maar gelijk overal, op het schel
linkje werd heerlijk gezAvumeld ge-
lachen en gehuild om de daverende
kluchten en roerende melodrama^
En wanneer in de operette IJ0?® 7aal
rie de „Indian Lovecall" door de zaal
trillerde, terwijl op het toneel ,?L1
achtergrond romantisch het "entje
van de berghut pinkelde, kwam er
vooral van boven dankbaar applaus
en nam men het wel op de koop toe,
«Jat h*t gezelschap kennelijk niet van
was. en de diva een
een ï>antla! £ie,in haar leugd op
en Franse school was geweest.
Toch traden Haarlemse toneelvereni
gingen er graag op; het was er gezel
lig, men voelde zich er thuis, onder
ons; talrijk zijn de sterke verhalen,
welke onze oudere amateurtoneelspe-
iers over de „Jansweg" kunnen ophan
gen hebben; het was ook wel eens nut-
spelers echter niet te hoge verwachtin-
ge nhebben; het was ook wel eens nut
tig, zelf voor requisieten en sommige
meubels te zorgen, en zo'n veertig, vijf
tig jaar geleden moet het wel gebeurd
zijn dat bezoekers die familie of vrien
den in de naaste buurt hadden, op het
toneel een mooie salon zagen welke zij
van hun visites kenden
Intussen kon men de Janswegschouw-
burg, wat voorstellingen en spelers be
treft, niet zonder meer beschouwen als
een theater van de tweede rang. Vóór
1918 moesten er uiteraard alle gezel
schappen optreden die in Haarlem
kwamen spelen. Maar ook na de ope
ning van de Stadsschouwburg kwamen
de grote gezelschappen er regelmatig
spelen; Haarlem heeft dus de tijd ge
kend dat men kiezen kon tussen twee
voorstellingen en tussen twee schouw
burgen. Wij bewaren herinneringen aan
menige goede voorstelling, die „op"^ de
Jansweg zijn gegaan. Een vermakelijke
voorstelling van „Hij, zij en Hottentot",
toendertijd een succesnummer, komt ons
dan voor de geest, met een zeer amu
sante zondagsruiter van Constant van
Kerckhoven en Joh. Kaart als butler.
Met deze voorstelling werd het „aan
merkelijk verbeterde en verfraaide"
theater heropend door Joh. Kaart sr.,
die in 1926 de directie had overgeno
men en nooit een kwaad woord over
zjjn schouwburg wilde horen. Cor v. d.
Lugt heeft er „Rood" van Henri Du-
vernois gebracht, met o.a. Anton Roe
mer, Myra Ward en een gezellige rol
van Annie van Ees. Cor Ruys is er ge
weest met „Mercadet'1 dat hij zo graag
speelde; de rolbezetting vermeldde
toen ook Wim Kan. Het Centraal To
neel van Cees Laseur kwam er met
„Mademoiselle" van Deval; Mary
Dresselhuys had er een van haar eer
ste grote rollen in, Tilly Lus speelde
zuiver de aandoenlijke, niet sentimen
tele, oud geworden kinderjuffrouw. En
de Nederlandsche Opera annonceerde
er de Faust, met ballet en al. Wat het
aantal danseresjes betreft moet men
Het toneel was vr« ruim, maar de
outillage niet bepaald modern. Met de
kleedkamers was het maar droevig ge
steld, jonge dilettanten en meisjes van
balletgroepjes die er wel optraden, heb
ben er wat gegriezeld in de donkere on
deraardse gangen en hoekjes, vooral
omdat er wel verhalen over ratten en
•huizen gingen.
Advertentie
De Haarlemse r.-k. middenstandsver
eniging viert ofschoon zij al aan haar
twee en vijftigste jaar toe is in sep
tember haar gouden jubileum. Destijds
werd de viering uitgesteld uit hoffe
lijkheidsoverwegingen tegenover de dio
cesane bond, die vorig jaar zijn gou
den feest in Haarlem vierde. Het be
stuur heeft die twee jaar respijt ge
bruikt om een bijzonder aantrekkelijk
programma samen te stellen voor de
meer. dan achthonderd leden. De fes
tiviteiten worden woensdag 10 septem-
met een feestelijke gilde
maaltijd op het schuttersplein van de
stadsdoelen en besloten met een vrolijk
nachtfeest van 20 op 21 september in
het Kembrandt-theater. Hoogtepunt
7leriIlg is ongetwijfeld de pon
tificale hoogmis op zondag 14 septem
ber, die door de bisschop van Haar
lem, mgr. J. P. Huibers in de kathedra
le basiliek wordt opgedragen.
Over de geschiedenis van de Haar
lemse katholieke middenstand kan
maar weinig geschreven worden, omdat
de archivalia tijdens de laatste oorlog
geheel verloren zijn gegaan. Haar eerste
voorzitter was de heer Anton Bosse,
haar huidige de heer Frans van Rey-
sen die nu al weer vier jaar achter de
bestuurstafel zit. Er zijn natuurlijk een
aantal markante figuren te noemen,
o.a. de heer G. Alders, die een be
langrijke rol heeft gespeeld en grote
bekendheid heeft gekregen door zijn
ijveren voor de stichting ,van '7!"
tholieke ambachtsschool in Haarlem.
Verder de heer G. Straathof, de hui
dige directeur van het middenstands
bureau, die tien jaar langs de admi
nistratie van de middenstand op voor
treffelijke wijze behartigt. Het werk van
elk bestuur onder leiding respectieve
lijk van de heren Van Tetering, Dem-
Hensen, Hooy en Van Berkel heeft
er toe geleid, dat de Haarlemse afde
ling procentueel de grootste is in de
Disaommen Rotterdam en Haarlem.
?5_,dus reden om feest te viepem
De middenstanders gaan dat doen met
een vrolijke gildemaaltijd in de Doelen
op woensdag io september. In een feeë
rieke verlichting van schuttersplein en
doelen en in aanwezigheid van de gas
ten zal een vierhonderd kilo zware os
aan het spit worden gebraden. Het
is de bedoeling van de organisatoren
om er een Breugheliaans feest van te
maken, waarop gezongen, gedanst, ge
geten en gedronken wordt. Het feest
wordt geopend met een toespraakje van
de voorzitter, de heer Frans van Rey-
sen en met bazuingeschal van herau
ten in historische kledij.
Zondag M september pontificeert
mgr. J. P. Huibers in de kathedrale
basiliek. Hij wordt daarbij geassisteerd
door deken W. N. Zylstra van Haarlem
als presbyter, door de rectoren A. v.d.
Heuvel en W. Grimbergen als troondia-
kens en door kapelaan C. Schoonder-
woerd en pater Rembertus respectieve
lijk als diaken en subdiaken. Onder de
H. Mis zal kapelaan Schoonderwoerd de
feestpredikatie houden. In het concert
gebouw zullen daarna de leden met hun
bestuur aanzitten aan een gemeen
schappelijk ontbijt, 's Middags is er van
half drie tot vier uur in de Kroon
zaal van Brinkmann een receptie. Om
kwart over acht 's avonds is er voor
de leden in de Stadsschouwburg een
opvoering van „Potasch, Perlemoer en
de Pekinees" door het toneelgezelschap
Johan Kaart.
Het feest wordt besloten met een ca
baretvoorstelling in het Rembrandt-
theater, waar zullen optreden Hetty
Blok, Hans van den Bergh, Els Hllle-
nius en Herbert Joekes. Na de voor
stelling, die tot ongeveer half twee des
nachts duurt, is er dansen in Brink
mann.
Vanaf maandag 1 september tot 1 ok
tober zal in de expositieruimte „Het
Goede Uur" een tentoonstelling wor
den ingericht van tekeningen van Lily
van Cleeff. De tentoonstelling is dage
lijks te bezichtigen van 10 tot 22 uur.
Het belangrijkste deel van de tentoon
stelling zal gewijd zijn aan schetsen
van repetities van het 'Noordhollands
Philharmonisch Orkest.
Vanaf dinsdag 2 september zal iede
re avond in deze expositieruimte een
uur klassieke muziek op platen te ho
ren zijn. Deze grammofoonplaatconcerten
worden gegeven onder auspiciën van
het bureau Alphenaar. Zij zijn gratis
voor iedereen toegankelijk en worden
iedere avond gehouden van 9 tot 10 uur.
Kort voor half 12 gisteravond ontdek
te een controleur van de nachtveilig
heidsdienst brand in een meubelwerk
plaats aan de Lange Boogaardstraat.
Onmiddellijk werd de brandweer ge
waarschuwd, die het vuur met twee
stralen bestreed. Met behulp van de
miststraalpijp kon de brand beperkt
gehouden worden zodat de omliggende
percelen niet werden aangetast.
De brand moet ontstaan zijn in een
hoek bij de trap, die midden in de
werkplaats uitkomt. Daar bevond zich
een kast met kleding van het personeel,
terwijl op de kast allerlei brandbare
stoffen lagen, die de werklui in hun
bedrijf nodig hebben. Hoe de brand
is ontstaan, is niet bekend. Het perso
neel had 's middags wel gerookt en een
elektrisch kacheltje gebruikt, maar
toen het om uur naar huis ging, zou
alles in orde zijn geweest.
zich over dat ballet geen illusies ma<
ken
Laten wij niet vergeten te vermelden
dat de Jansweg een zeer aparte attrac
tie had: het was wellicht de enige ech>
te schouwburg in het land, die geschikt
was voor „uitvoeringen" met bal na
Velen in Haarlem en omgeving herin
neren zich nog met plezier, dat na het
laatste applaus de bezoekers even de
zaal moesten ontruimen. Het publiek in
de loges kon blijven zitten en kon zich
vermeien met de bedrijvigheid in de
zaal waar bóven de stoelen een dans
vloer werd gelegd. De vloer sloot aan
op het toneel en steunde op een rand
aan de buitenkant van de loges, wel
licht daar voor dit doel aangebracht.
Zo gauw de planken van de vloer in el
kaar geschoven waren, werd er kwis
tig met een soort korrelige was of een
soortgelijk middel gestrooid; bij de
promenade ter opening van het bal lie
pen de schuifelende voeten het spul er
wel in en zonder veel moeite werd de
vloer lekker glad. De muziek op het to
neel, en de schouwburg was veranderd
in een ruime danszaal; de vloer wiebel
de wel een beetje, maar dat behoorde
tot de romantische eigenaardigheden
van de Jansweg.
In 1904 zat Haarlem zonder theater;
de Jansweg werd gesloten op last van
B. en W„ die de veiligheid van het pu
bliek in de schouwburg niet meer ge
garandeerd achtten. Directeur G. J.
van Gasteren en enige „kunstvrienden"
zorgden toen voor verbouwing en res
tauratie en kondigden de heropening
van het theater aan dat nu alleszins
aan de eisen des tijds was aangepast.
Zij waren echter van mening dat de
overheid toch ook wel iets doen mocht
om de Tonêelmuze waardig onder dak
te brengen, en zij vroegen dus subsidie
aan. Veel vroegen zij niet: 1500 per
jaar, gedurende vijf jaar. In het geheel
ging het dus om het belachelijk lage be
drag van 7500, maar de gemeentelij
ke autoriteiten waren nog niet toe aan
het besef dat het belastinggeld ook wel
gebruikt mag worden voor steun aan
de toneelkunst. Na veel geschrijf, ge
praat en geredeneer in de gemeente
raad werd het verzoek afgewezen; de
aanvragers hadden het toen trouwens
reeds ingetrokken.
Na de verbouwing van 1904 is er voor
en na aan het theater het een en ander
verfraaid en vernieuwd, maar op den
duur tekende het onontkoombare einde
zich duidelijk af. Inrichting en outillage
waren tenslotte zo verouderd, dat ver
betering alleen gezocht kon worden in
afbraak en bouw van een nieuw thea
ter. Financieel was dat niet verant
woord, het bleef dus bij afbraak alleen.
In mei 1936 moest de exploitatie ge
staakt worden. In de huizenrij van de
Jansweg, pal bij de Nieuwe Gracht,
staat nu slechts een muur, die een op
slagplaats aan het oog onttrekt.
Hk. A.
Het eerste artikel in deze série ver
scheen in onze courant van zaterdag 16
augustus; het tweede in die van zaterdag
23 augustus.
Wie eens in de gelegenheid is ge- ouden vari daSen heeft het regenten-col-
weest een bezoek te brengen aan l.eSe en daarmee architect C. F. L. var
de ouden van dagen, die op de
algemene afdeling van huize Sint Bavo
te Heemstede werden verpleegd, zoals
dat enige tijd geleden nog geschiedde,
en wie nu nogmaals een dergelijk be
zoek zou herhalen, zal slechts met zeer
veel moeite het beeld van de vroegere
toestand voor ogen kunnen halen. Zon
der volledig tot sentimentaliteit van
„Keesje, het diakenmannetje" af te da
len herinnerde de sfeer, waarin de oude
dames en heren leefden, toch aan die
van de wees- en armenhuizen, waaraan
de vorige eeuw zo rijk was. Noch de
liefdevolle zorgen van de zusters Fran
ciscanessen van Roosendaal, noch de
ongetwijfeld goede bedoelingen van het
regentencollege van huize Sint Bavo
konden veel veranderen aan het odium,
dat rustte op de sombere, hoge, en kille
behuizing, het meest sprekende detail
uit 1853, toen in dat jaar onder pastoor
A. van der Weijdcn de grondslag werd
gelegd voor het r.-k. wees- en armen
huis Sint Bavo.
Ondanks het feit, dat grootse plannen
voor een compléét nieuw katholiek be
jaardencentrum op stapel staan heeft
het regentencollege toch gemeend ter-
willê van de huidige bewoners het
laatste aandenken aan voorbije dagen
door middel van een bescheiden ver
bouwing uit de wereld te moeten helpen.
Die bescheiden verbouwing was inder
daad de opzet, maar er kwam meer
uit de bus.. De gehele benedenverdie
ping van de linkervleugel van het ge
bouw onderging een algemene moderni
sering. Alleen voor hen, die vroeger
het twijfelachtige genoegen hebben ge
had een kijkje te nemen op de heren- en
dames-slaapzaal kan duidelijk zien wat
een vérbetering het is, dat elke bejaar
de thans de beschikking heeft over een
eigen slaapkamertje met eigen kast.
De tweê zalen met de slaapkamer
tjes zjjn zoals alles in deze nieuw
bouw in lichte pasteltinten gehouden,
de deuren naar de kamers in wisselen
de kleuren. In de wandelgangen tussen
de kamertjes geven aardige zitjes ge
legenheid tot het ontvangen van bezoek
in een rustige sfeer. Verdriet om het ge
mis van de met Brabants bont afgezette
chambrettés lijkt ons nauwelijks te be
staan. Ook aan de dagverblijven voor de
Ofschoon de bejaarde bewoners
en bewoonsters van huize Sint Ba
vo te Heemstede een goed deel van
hun leven heben doorgebracht tus
sen minder moderne meubels, voe
len zij zich naar zij zelf verze
keren thuis in hun nieuwe om
geving. Op de foto een hoekje van
de fraai ingerichte dames-zitkamer
der Lubbe uit Den Haag veel aandacht
besteed. In de fleurige, moderne, maar
vooral gezellige en doelmatige heren-
zit- en eetkamer heeft de architect en
hebben aannemer (P. G. M. van der
Putten)schilder en woninginrichter
zich alle inspanning getroost, die tot
een bewonderenswaardig resultaat heeft
geleid. De zestien heren zullen de klach
ten van „Keesje" niet meer kunnen de
len. Wanneer er straks nog eens tele
visie komt de aansluitingen daarvoor
zijn al aangebracht zullen de vijftien
zusters en de tien leden van het huis
houdelijk personeel geen kind meer
hebben aan deze verwende mannen.
Met geel linoleum, felgekleurde gor
dijnen, vier gezellig gegroepeerde zitjes
en een met zorg afgewogen intieme
verlichting is de dames-zitkamer ten
slotte het pronkstuk van het huis gewor
den. De inrichting van de kamer bood
extra mogelijkheden, doordat voor de
-dames zes en twintig in getal nog
een aparte eetzaal beschikbaar kwam,
die uiteraard ook op fraaie eigentijdse
wijze werd ingericht. Tenslotte kreeg
ook de tuin een beurt in de algehele res
tauratie. De vroegere moestuin heeft
het leven moeten laten voor een fraaie
uitbreiding van de bloemperken, gras
gazons en wandelpaden.
De aanvankelijk als semi-permanen-
te opgezette verbouwing is uitgegroeid
tot een wezenlijke verbetering van
huize Sint Bavo, waarvan de katho
lieke bejaarden van Heemstede in
dé komende jaren nog zeer veel zul
len genieten. Niet alleen zij, maar ook
de toegewijde huishoudelijke hulpen, die
uit de verbouwing eveneens een ge
zellige behuizing hebben overgehou
den. Een behuizing, die zij gaarne
willen delen met enkele nieuwe krach
ten. die moeder-overste zo dringend
nodig heeft.
Gedurende de vakantie is ieder
weekeinde het Frans Halsmuseum
op romantische wijze verlicht ge
weest. Op zaterdag 6 september
zal dit voor het laatst het geval
zijn. Velen hebben van de gelegen
heid gebruik gemaakt om in deze
romantische omgeving een wande
ling te maken. Kaarsen en vetpot
jes verlichten het museum, terwijl
muziek van oude meesters
weerklinkt.
Donderdag 4 september geeft het
Noordhollands Philharmonisch Orkest
o.l.v. Henri Arends een zomerconcert
in het Concertgebouw te Haarlem. So
listische medewerking wordt verleend
door de sopraan Laura Cormonte. De
soliste zal aria's uit Lohengrin van
Wagner, Ernani, Aïda en La Traviata
van Verdi zingen. Het orkestrale ge
deelte bestaat uit voorspel Lohengrin
en Siegfried Idyll van Wagner, sym
fonie no. 5 van Johan Franco, ouver
ture Siciliaanse Vespers en ouverture
La forza del destino van Verdi.
Advertentie
In het gebouw van de Haarlemse
Groenten- en Fruitveiling aan het Don
kere Spaarne hebben gisteren aanvoer
ders en kopers afscheid genomen van
de directeur van de veiling, de heer
C. Böhm, die na vijftien jaar deze func
tie te hebben vervuld enige tijd gele
den benoemd is tot directeur van de
veiling in Roosendaal (N. Br.). Tal van
veilingbezoekers hadden zich een plaats
gezocht op de banken en nogmaals ve
len verwierven zich tussen de kisten een
staanplaats. Het werd een allerharte
lijkst afscheid, waarbij van alle zijden
de erkentelijkheid werd bewezen voor
de verrichtingen yan de heer Bohm in
zijn functie van directeur.
«Verschillende aanwezigen namen
plaats achter de microfoon om in korte
bewoordingen zulks om het zakenle
ven zoveel mogelijk zijn normale gang
te laten gaan de verdiensten van de
scheidende directeur te schetsen. De
heer Verkooy, sprekend namens het
veilingpersoneel, gaf uitdrukking van
grote waardering voor de verstandhou
ding waarin directeur en personeel sa
men het werk verrichtten. Hij schetste
summier het verloop van de handel
aaij de Haarlemse groentenveiling en
wees op de moeilijkheden, waarmee men
vooral in de oorlogsjaren te kampen
had. Dat steeds een oplossing aanwe
zig bleek, schreef hij toe aan de activi
teiten van de directeur. Hij liet niet
achterwege zijn spijt te betuigen, dat
de heer Böhm naar Roosendaal ver
trekt, een betrekking overigens, waar
in de heer Verkooy de thans uit Haar
lem vertrokken directeur veel succes
toewenste. Als tweede spreker trad
naar voren de heer C. van Opzeeland,
vertegenwoordiger van de aanvoerders.
„Wij hebben veel aan u te danken,
want ofschoon er veel hiaten waren en
hoewel er meerdere malen strubbelin
gen ontstonden, hebt U de veiling ge
maakt tot iets groots, dat alle lof te
boven gaat. U was een man uit één
stuk en daarom past hier een woord
van grote dank", aldus de heer van
Opzeeland. De heer E. Zonneveld, re
presentant van de groothandel „Een
dracht maakt Macht" beperkte zich tot
het tot uitdrukking brengen van zijn er
kentelijkheid waar het betreft de groei
van de veiling en de goede samenwer
king tussen veilingbezoekers personeel
en directeur. Hij kenschetste de heer
Böhm als een man die de juiste plaat»
bezette en alles ten goede wist te doen
keren, hoe groot ook de moeilijkheden
waren. Namens de veilingbezoekers
voerde de heer J. J. van der Geest het
woord. Hij beklemtoonde de harmonie
die bestond tussen allen die de veiling
bezochten en bracht zijn spijt tot uit
drukking nu de heer Böhm zijn plaat»
bij de „klok" gaat verlaten. Keurmees
ter J. Th. Nelis gaf eveneens blijk van
grote waardering waarop de heer Böhm
samenwerkte met iedereen met wie hij
op de veiling in aanraking kwam, even
als de heren S. Molenaar en de ver
tegenwoordiger van de kleinhandel, de
heer L. Dijs. Een dankwoord van de
heer Böhm ging vooraf aan een per
soonlijk afscheid van de aanwezigen,
die in een lange rij langs de scheidende
directeur trokken.
Advertentie
bij al Uw andere zakenbeslommeringen
kan in veel gevallen fataal worden, om
niet te zeggen letaal I
Probeer eens het enorme gemak van een
Sturen en gasgeven is alles wat U hebt
te doen. Daarbij prachtige wegvastheid
en langdurige fabrieksgarantie. Zuinig.
TELEFOON 12138 en 15056
De „Vereeniging Haerlem" houdt op
10 september om half acht in de Hoofd
wacht de algemene ledenvergadering.
Op de agenda komen voor de verkie
zing van bestuursleden wegens perio
diek aftreden van mejuffrouw dr. G.
H. Kurtz en de heren ir. H. A. Breu-
ning en J. J. Luyten en de verkiezing
van een bestuurslid, waarvoor kandi
daat is gesteld jhr. mr. C. C. van Val
kenburg. Tevens zal de uitslag worden
bekend gemaakt van de Hofjesquiz op
9 augustus.
wat
dat
tige
igd-
reds
i in
)i)k-
ïans
wil*
;rde
den*
ink*
rote
ïeer
en
1 de
wet*
het
t in
Hoe-
Hij
'Ijna
en
■rin-
lens
hel
be-
lem
had
zijn
de
fer
ens
;nte
vin-
:luk
rso-
cre-
luk
leef
ge-
rog.
