is door de
ontvoerd
Monument herinnert aan de veldtochten
van koning Frederik de Grote
De „Quadriga
Oost-Berlijners
Besprekingen over
de visserij kwestie
vas
tgelop
en
Exposé I
DE GA ULLE houdt
slag om de arm
METEN VAN DE BLOEDDRUK
D
Vijf jaar voor
messteken
IJsland houdt been stijf
Radiorede in Algiers
Invloed van Mohammedaanse
vrouwen erkend
m
QUEMOY ZAL
VERNIETIGD
WORDEN"
Jager schiet een
meisje in het oog
ha
\V
RI -
NB'
WAS
HAAR
EIGEÜ WiJ£-
MULLEE
AFSPRAAK MET WEST-BERLIJN GESCHONDEN
Oorlogsmisdadigers
in Ulm veroordeeld
Radio-Peking:
Indien verzet niet
gestaakt wordt
f 500 boete geëist
Benoemingen in het
aartsbisdom
ZATERDAG 30 AUGUSTUS 1958
PAGINA 9
ZQUQ.E
without
PAY
W&ÊÊÊfÊSÊ
iiiiKtai
wÊÊBÊÊÈÊËm
Te hoge bloeddruk noopt tot nemen van maat
regelen; te lage bloeddruk is zelden nadelig
ncrtra
n A 'Mv O rv
(NADRUK VERBODEN)
(Van onze correspondent in Bonn)
De communisten in Oost-Berlijn hebben nu iets
gedaan, wat de West-Berlijners hun niet ge
makkelijk zullen vergeven. Ze hebben de z.g.
„Quadriga gestolen. De „Quadriga een schepping
van de beeldhouwer Gottfried Schadow, was het
symbool en herkenningsteken van Duitslands vroegere
hoofdstad Berlijn. De beeldengroep stond op de
Brandenburger Tor, zelf een der kenmerken van de
zetel der regering van het voormalige Duitse Rijk,
waarop sinds de ineenstorting van Hitiers nazi-regime
de rode vlag heeft gestaan.
De „Quadriga die herinnerde aan de Europa-
omspannende veldtochten van Frederik de Grote, werd
in het begin van de 19e eeuw door een andere veldheer
voor wie geheel Europa en slagveld was, n.l. Napoleon,
van de Brandenburger Tor afgehaald en in gede
monteerde toestand per schip overgebracht naar
Parijs. De beeldengroep werd echter niet in de Franse
hoofdstad opgesteld zoals de bedoeling was en
na de definitieve nederlaag van Napoleon tegen zijn
Verenigde Europese vijanden, keerde in 1814 de
„Quadriga" naar Berlijn terug, waar de godin Viktoria
opnieuw de Brandenburger Tor besteeg. Zij bracht
echter ook de Duitse krijgsheren geen geluk. Duitsland
verloor twee wereldoorlogen en in de tweede werd
de beeldengroep door de geallieerde bombardementen
en beschietingen dermate beschadigd, dat de Qua
drigavan de Brandenburger Tor af moest worden
gehaald. Men had er een onbeschadigd gipsmodel
van. Zij bleef in Westduits bezit. Ook de Branden
burger Tor bleef hoewel lichtelijk aangeschoten
bestaan. Zij is thans meer dan ooit een „Wahrzeichen"
van Berlijn. Zij is n.l. praktisch de grens tussen het
vrije, westelijke deel der stad en het onder communis-
De „Quadriga", bestemd voor de Brandenburger Tor
tisch regiem staande oostelijke stuk Berlijn. De
Brandenburger Tor staat echter op Oostduits grond
gebied.
De rechtbank te Assen heeft een 58-
iarige los-arbeider uit Nieuw Amster
dam conform de eis tot vijf jaar ge
vangenisstraf veroordeeld omdat hij tij
dens de kermis te Nieuw-Amsterdam
zÜn ex-echtgenote met een mes te lijf
had willen gaan.
Zij wist de steken te ontwijken,
waarna haar dochter de man met een
stoel buiten gevecht stelde. De volgende
dag heeft de man het meisje na een
kerkdienst opgewacht. Met een ste
vig kapmes in een fietstas verborgen
stond hij haar op te wachten en het is
aan de plaatselijke brugwachter te dan
ken dat er geen ongelukken zijn ge
beurd, want deze wist de man te kal
meren.
Het verbaasde de West-Berlijners
niet weinig, dat de Oost-Berlijnse auto
riteiten in 1956 bereid bleken te zijn
de „Quadriga" weer op de Brandenbur
ger Tor te plaatsen. De West-Berlijn-
se regering gaf de gieter Hermann No-
ack in Friedenau opdracht van het gips
model een nieuw exemplaar in brons
van de „Quadriga" te maken. Meer
dan een jaar werkte Noack er aan, ter-
wt)l intussen de Oost-Berlijners de
Brandenburger Tor restaureerden in
afwachting van de komst van Schadows
monumentale beeldengroep, die in het
nieuwe afgietsel 5.000 kg. zwaarder was
dan de oude beeldengroep, zodat de
Brandenburger Tor ook aanzienlijk
moest worden versterkt. Oost-Berlijn zou
de kosten dragen van de opstelling van
de „Quadriga".
Zo brak enkele dagen geleden de
dag aan, waarop vele Berlijners vroeg
opstonden om het transport van hun
nieuwe „Quadriga" van de gieterij
in Friedenau naar de Brandenburger
Tor een min of meer historische
tocht te kunnen bijwonen. Zonder
ongelukken belandde de voor het
transport gevierendeelde „Quadriga"
voor de Brandenburger Tor. Daar zou
de beeldengroep eerst een aantal we
ken ten toon worden gesteld, opdat
de Berlijners uit West en Oost de go
din Viktoria en haar vier rossinanten
van dichtbij zouden kunnen bekijken
vóór zij op de 50 meter hoge Bran
denburger Tor zouden worden gehe
sen en vast-gecementeerd. De vreug
de der Berlijners over het weerzien
met Viktoria en haar zegekar was
groot.
Des te groter was de teleurstelling
en de schrik de volgende morgen. In,
de loop van de eerste nacht, die zij
voor haar toekomstige standplaats door
bracht, werden Viktoria en haar paar
den door de Oost-Berlijnse communisten
„abtransportiert", zonder dat de auto
riteiten in West-Berlijn daarvan in ken
nis waren gesteld of een motief voor
de ontvoering werd opgegeven. Kenne
lijk was men in Oost-Berlijn al even
verrast, want de Oost-Berlijnse kran
ten meldden nog daags na de ontvoe
ring van de „Quadriga", dat de „burge
meester" van Oost-Berlijn, Ebert een
zoon van de vroegere Rijkspresident
de beeldengroep zou komen bekijken.
De „Quadriga" is in een stal onder
gebracht, waar de paarden misschien
wel, maar de godin zeker niet thuis
horen en hetgeen in ieder geval op fla
grante manier indruist tegen de afspra
ken, die de West-Beriijnse autoriteiten
met hun collega's in het oostelijke deel
van de stad hadden gemaakt.
Vele veronderstellingen over de
verdwijning van de beeldengroep
hoort men in officieel West-Berlijn
opperen, b.v. dat de Oostberlijnse
communisten snel nog even een gips
afdruk van de „Quadriga" willen
maken voor zij het monument over
eenkomstig de afspraak op de Bran
denburger Tor hijsen. Een andere
veronderstelling is, dat de Oost-Ber-
Hjners de „Quadriga" rood willen
laten childeren. (Zij heeft thans een
groenachtige kleur en maakt daar
door helemaal niet de indruk splin
ternieuw te zjjn, doch zo oud als
Schadow's originele beeld). Dit heeft
„burgemeester" Ebert van Oost-Ber
lijn echter ontkend. De Berlijners
zelf geloven, dat de communisten
bang waren, dat zich met de godin
Viktoria, haar vier paarden en haar
zegekar de geschiedenis van Troje
zou kunnen herhalen en dat met Vik
toria daarmede de victorie voor de
demokratie in geheel Duitsland zou
kunnen beginnen.
De manschappen van de communis-
De besprekingen, die in Parüs onder
auspiciën van de NATO-raad werd In
gevoerd om tot een oplossing van de
IJslandse visserijkwestie te komen, zijn
vastgelopen. Men hoopt echter de on
derhandelingen spoedig weer te hervat
ten. Vertegenwoordigers van Frankrijk,
Engeland, IJsland, West-Duitsland,
Noorwegen, Denemarken, België en
Nederland hebben in de afgelopen da^
gen getracht een akkoord tot stand te
brengen tussen IJsland, dat met ingang
van maandag a.s. zijn territoriale zee-
grens uitbreidt tot twaalf mul uit de
kust, en de landen, wier vissersvloten
door deze beslissing verdreven worden
van hun traditionele visgronden.
De IJslandse regering had zelf een
compromis-plan ingediend. Dit hield vol
gens Reuter in, dat de IJslandse zee-
grens maandag a.s. tot zes en binnen
drie jaar tot twaalf mijl uit de kust
wordt verlegd. Dit plan werd echter
door de andere landen verworpen, o.a.
omdat men niet het recht van IJsland
wilde erkennen eenzijdig zijn visserij
zone uit te breiden.
een exclusief interview met Uni
ted Press International heeft de premier
vfn U 'd, Hermann Jonasson, ver
klaard, dat zijn land nooit zal afzien
van de twaalfmijlsgrens. Het erkent het
recht van de Faröer-eilanden en van
Groenland om de zeegrens eveneens
tot twaalf mijl uit te breiden.
Jonasson zei, dat de berichten over
de mogelijkheid, dat Britse oorlogssche
pen de nieuwe grens zullen schenden
ter bescherming van Britse vissersvaar
tuigen, hun oorsprong vinden in opwin
ding en dat het absurd zou zijn derge
lijke plannen uit te voeren. In diplo
matieke kringen te Parijs is men vol
gens United Press International van
mening, dat de spanning in het visserij
geschil is toegenomen.
De Britse treilers, die voor de west
kust van IJsland vissen, hebben op
dracht gekregen zich voor zondagmid-
sluit om zijn territoriale wateren tot 12
mijl uit te breiden van kracht wordt
te verzamelen in drie, beschermde
„havens". Deze wijkplaatsen strekken
zich uit van de huidige viermijls- tot
de twaalfmijlszone en liggen dus bin
nen de omstreden grens, zo meldt een
speciale correspondent van Reuter aan
boord van een dezer treilers. Vier
schepen van de Britse marine zullen de
circa 100 Britse treilers beschermen,
die nu samengetrokken worden om bij
IJsland te vissen.
Een rechtbank te Ulm heeft tien vroe-
,y,r het x'«' „Einsatzkom-
mando TUsit veroordeeld tot gevan
genisstraffen, variërend van drie tot
vijftien jaar. Dit meldt United Press
International. Het tiental is schuldig
bevonden aan massa-moord op meer
dan 5.000 Uithause Joden, gepleegd in
1941.
Om de verklaring der verdachten te
ontzenuwen, dat zij gehandeld hadden
op bevel van hogerhand, haalde de
rechtbank een verklaring van wijlen Jo
sef Göbbels aan, waarin deze de bewe
ring van gevangen genomen geallieer
de piloten, dat zij Duitse steden „op
bevel" hadden gebombardeerd, onge
grond heeft genoemd.
Tijdens het vuurwerk dat de viering
van Groningens ontzet in 1672 donderdag
avond besloot is de 18-jarige W. v. S. uit
Groningen door een dak gezakt en aan
de bekomen verwondingen overleden.
Hij was op het dak van een houten
schuur in de Kreupelstraat geklommen
om het vuurwerk beter te kunnen zien.
Evenwel stapte hij op een vallicht en
stortte naar beneden. Met een schedel-
basisfractuur werd hij door de G.G.D.
naar 't akademisch ziekenhuis gebracht.
Hier is hij vanmorgen aan de verwon-
dag 12 "uur 12 uur voor IJlands be- dingen bezweken.
tische „Volkspolizei" aan de Oostelijke
kant van de Brandenburger Tor ver
klaarden na de verdwijning, dat er
met de beeldengroep „iets niet in orde"
was. Het zou wel eens kunnen zijn,
dat de Oost-Berlijnse communisten aan
de beeldengroep een kleine correctie
gaan aanbrengen. Viktoria houdt n.l.
in haar rechterhand het (Duitse) teken
der overwinning het IJzeren Kruis
omhoog en men verdenkt er de com
munisten van, dat zij dit kruis door
de communistische vredesduif willen
vervangen.
Enige tijd geleden ver
trouwde ik U in deze ru
briek toe, dat ik, als het
niet hoefde, nimmer naar
de Expo in Brussel zou
gaan. Ik ging daarbij af op
mijn instinctieve drang om
wanneer alle mensen één
kant op lopen, zonder meer
de andere kant op te zoe
ken. Soms echter doet een mens toch
goed zijn opvattingen al waant hij
ze nog zo zuiver aan de praktijk
te toetsen. Hetgeen mij bleek toen ik
onlangs het „hoefde" ineens
toch een bezoek aan de Expo heb ge
bracht.
Ik ging er heen in de tamme ver
wachting van iemand, die op weg is
naar een uit zijn voegen gegroeide
middenstandstentoonstelling. Ik heb
zelden zo onherstelbaar ongelijk ge
kregen. Reeds na enig terrein-ver-
kennen drong het tot mij door, dat
deze Expo een welhaast aangrijpende
samenscholing was van alles wat op
deze barre wereld „interessant" ge
noemd kan worden. En ik worstelde
dan ook al spoedig met de fatale nei
ging alle kanten tegelijk op te lopen.
Dit nu moet U echter bij een voor
komende gelegenheid, afgezien van
alle biologische moeilijkheden, niet
doen. Wanneer U op de Expo bent
moet U zonder gewetensbezwaar eens
een paviljoentje links kunnen laten
liggen. Tenzij U er zich een maand
mettertijd wil vestigen. Spiegelt U
zich aan mij. Toen ik 's avonds, na
twaalf uur „Expo", een Brusselse tram
binnenwankelde geloofde ik niet meer
in het leven. En gelukkig viel mijn
oog op dat categorische bordje „Gelief
den conducteur niet te verstrooien",
want ik was er net aan toe.
Wat er dan allemaal te zien is m
Brussel? Nu, om eerlijk te zijn, moet
ik U zeggen, dat ik het meeste alweer
vergeten ben. Wie alles in zich cp wil
nemen keert vrijwel zonder herinne
ring terug. Wanneer een mens naar
de Expo gaat, zou het eigenlijk het
meest verstandige zijn als hij zich
er bepaalde tot bijvoorbeeld de be
zichtiging van één paal, een typische
Expo-paal van mijn art. Hij heeft
dan weliswaar niet veel gezien, maar
hij kan, teruggekomen, tenminste er
gens over mee praten. En hij heeft
zich toch niet afgemat.
Ik heb het hele Amerikaanse pa
viljoen bezichtigd. Maar wat herinner
ik er mij van? Eén vitrine met speld
jes, die Amerikanen gedragen hebben
vóór de presidentsverkiezingen van
Lincoln tot en met Eisenhower. Dat
is weinig voor zoveel moeite. Ik kan
U slechts wat globale indrukken en
richtlijnen geven.
De eerste is dus: beperk U. Dat
geldt vooral ook voor wat betreft
Uw monetair beleid op de Expo. Ga
niet ergens onverhoeds zitten en steek
vooral niet al te snel iets in Uw
mond. Tenzij U kapitalist bent.
Op het ogenblik aat in de Folies
Bergères in Brussel „een nieuw Brus
sels aktualiteitskluchtspel", dat heet:
„Rossen Toone gaat ook faillite met
d'Expo '58".
Toen ik weer thuis kwam, was ik
Rossen Toone.
(Van onze Parijse correspondent)
PARIJS, hedenmorgen.
In de gistermiddag vóór zijn terug
keer naar Parijs te Algiers gehouden
radio-toespraak over de nabije en meer
verwijderde toekomst van Algerije heeft
generaal De Gaulle zich, zijn gewoonte
in deze bijzonderlijk getrouw, ander
maal vrij aanzienlijke armslag gereser
veerd, en voor de politieke exegeten
is er weer een behoorlijk stuk werk
aan de winkel. Doch ongetwijfeld zul
len de extremisten van het Algerijnse
nationalisme het door de Franse rege
ringsleider te berde gebrachte in veel
aanzienlijker mate onaannemelijk ach
ten dan de extremisten van de tegen
overliggende zijnde: de voorstanders van
algehele integratie.
Een van de eerste belangwekkende
vaststellingen met betrekking tot deze
jongste stellingname van De Gaulle is
niettemin, dat hem ook ditmaal het
woord „integratie" weer niet over de
lippen is willen komen. De belangrijk
ste passage uit zijn toespraak is waar
schijnlijk wel deze waarin hij verklaar
de, dat door hun stem bij het referen
dum over de grondwet de inwoners van
Algerije het antwoord zullen geven op
de vraag aangaande hun eigen lotsbe
stemming. „Want, aldus De Gaulle, hoe
hard de beproevingen zijn waarvoor zij
worden geplaatst door de broedermoor
dende strijd, welke voorstelling de
zen en genen zich ook maken van wat
de tendens behoort te zijn van het sta-
uur van hun land wanneer eenmaal de
vrede is teruggekeerd, de stembriefjes
die zij in de stembus zullen deponeren
zullen terzake van dit punt een duide
lijke betekenis hebben. Voor eenieder
zal „ja" zeggen in de huidige omstan
digheden op zijn minst betekenen, dat
men zich wil gedragen als Fransman
met volledig aandeel en dat men ge
looft dat de noodzakelijke ontwikkeling
van Algerije zich moet voltrekken bin
nen het Franse kader".
Men is uiteraard geneigd uit deze
passage af te leiden, dat generaal
De Gaulle althans de waanzinnige ziens
wijze van de integrationistische ultra's,
als zou Algerije een gewest van Frank
rijk kunnen zijn „even Frans als bijv.
Picardië of Savoye of ook maar de
Elzas" geenszins deelt. Indien de pas
sage iets betekent is het wel dit, dat
De Gaulle erkent dat Algerije in de
President Soekarno van Indonesië, ge
heel links onder het baldakijn, slaat de
grote parade gade, die in Djakarta is
gehouden ter gelegenheid van de der
tiende verjaardag van de Indonesische
onafhankelijkheid.
Vv y
s S,\„ v.
(Van onze medische
medewerker).
Tijdens het voelen
van de pols krijgt
de dokter al een
indruk van de bloeddruk.
Bij het betasten van de
polsslagader voelt men
de spanning en de kracht
waarmee het bloed tegen
de wand van het bloedvat
stoot. Om de bloeddruk
meting te kunnen begrij
pen is het nodig te weten wat wij ei
genlijk verstaan onder bloeddruk in
eigenlijke zin.
Aandachtige lezers van de vorige
kroniek herinneren zich dat 't hart, de
centrale pompmstallatie voor de
bloedsomloop, 60-80 maal per minuut
een bloedgolf perst in de grote li
chaamsslagader die uit het hart ont
springt en zijtakken afgeeft naar alle
lichaamsdelen, die op deze wijze van
vers bloed worden voorzien. De slag
aders hebben elastische wanden, die
een tegendruk uitoefenen op het bloed.
In de rustfase yan het hart, tussen
twee samentrekkingen in, bestaat er
een evenwichtstoestand tussen de druk
die het bloed op de elastische wand
uitoefent en de tegendruk van deze
wand. Even later pomp het hart weer
een nieuwe bloedgolf uit en stijgt de
bloeddruk snel, maar daalt weer even
snel tot de evenwichtswaarde, zodra
het hart de rustfase ingaat.
Bij het meten van de bloeddruk
gaat het om twee waarden: de top van
de snelle stijging na een samentrek
king van het hart en vooral om de
lagere evenwichtswaarde. Deze laat
ste is veel constanter en betrouw
baarder dan de topwaarde die door al
lerlei factoren sterk kan schommelen.
Na enige inspanning of lichte emotie
is de top al duidelijk hoger terwijl de
evenwichtswaarde slechts weinig
stijgt. De leek die iets opvangt over
zijn bloeddruk let altijd op de getallen
van de topwaarden, terwijl de dokter
zich juist meer interesseert voor de
evenwichtswaarden. De meeste medi
ci noemen daarom geen getallen om
dat de leek die toch niet goed kan in
terpreteren. Belangrijk is dat hij weet
of zjjn bloeddruk te hoog is en de nood
zaak bestaat te vermageren, zoutloos
dieet te houden of medicijnen te ge
bruiken. Te lage bloeddruk is zelden
nadelig en meestal alleen maar van
betekenis als men gaarne een lang le
ven wenst.
Ie waarden van de bloeddruk wor
den uitgedrukt in getallen die
aangeven hoe hoog de druk is
in millimeters kwik. Dit zal sommige
lezers nog niets zeggen. Daarom een
korte uitleg.
Het water dat met kracht uit de
kraan stroomt heeft een bepaalde druk
die in principe niet moeilijk is te me
ten. Er is slechts voor nodig om in
het huis waar u de druk zou willen
ader te brengen en dat via een slange
tje te verbinden met een kwikkolom
(manometer). Wij zouden dan de
hoogte van de bloeddruk kunnen af
lezen van de hoogte van de kwik
kolom. Voor de armslagader
schommelt deze rond de 10 cm.
Dat willen zeggen dat het hart een
kwikkolom van 10 cm. of bijna ander
halve meter water kan ophouden. Bij
dieren heeft men deze methode wel
toegepast, maar bij de mens is dit ze
ker als routinemethode niet mogelijk.
In de loop der jaren is de handzamer
methode met de bekende armmanchet
meten een verticale glazen buis op te
richten en deze van onderen door mid
del van een rubberslang met de kraan
te verbinden. Als de kraan geopend
wordt stijgt het water een aantal me'
ters in de buis tot een bepaalde hoogte,
de druk die achter het water zit is dan
niet in staat de vloeistofkolom nog ho
ger op te stuwen. Als u in de verbin
dingsslang knijpt stijgt het water wat
verder maar zakt weer zodra u de
slang los laat. Dit is te vergelijken
met de bloedgolf die het hart in de
bloedbaan pompt. Praktisch is zo'n
proefneming niet gemakkelijk uitvoer
baar omdat de buis in sommige plaat
sen tientallen meters lang zou moeten
zijn. Daarom wordt voor het meten
van dergelijke hoge drukken gebruik
gemaakt van de zwaarste vloeistof die
wij kennen: kwik. Dit vloeibare me
taal is ruim 13 maal zo zwaar als wa
ter. Sluiten wij aan de verbindings
slang een glazen buis met kwik aan,
dan kan deze kwikkolom 13 maal kor
ter zijn hetgeen veel praktischer is; 1
meter kwik komt overeen met 13 me
ter water. De hoogte van het huis, de
doorsnede van de buizen e.d. laten wij
gemakshalve buiten beschouwing.
Bij het meten van de bloeddruk zou
den wij, op papier althans, ongeveer
op dezelfde wijze te werk kunnen gaan,
namelijk door een buisje in een slag-
ontwikkeld. Deze manchet is hol en
staat via een rubber slang in verbin
ding met een kwikmanometer of een
andere drukmeter. Pompen wij in dit
systeem lucht dan snoert de manchet
zich vast om de arm waardoor de arm
slagader tenslotte wordt dichtgedrukt.
Dit is te constateren door het wegval
len van het kloppen van de bloedgolf
in de slagader, hetgeen te horen is met
de stetoscoop in de elleboogsplooi, en
te voelen is aan de pols. Wij moeten
ons voorstellen dat het hart niet meer
in staat is om zelfs tijdens een samen
trekking het bloed langs de snoerende
manchet te stuwen. Laten wij de lucht
langzaam weer ontsnappen waardoor
de druk daalt, dan komen de tonen en
de polsslag plotseling weer terug, op
dat moment lezen wij op de manome
ter de topwaarde af. Bij verder dalen
van de druk in het systeem verdwijnen
de hoorbare tonen in de elleboogsplooi
weer op het moment dat de even
wichtswaarde wordt bereikt. Dit is al
leen te horen en niet te voelen. Deze
zo belangrijke onderwaarde van de
bloeddruk is derhalve alleen met de
stetoscoop te bepalen. Door te voelen
kan men hoogstens een indruk hiervan
verkrijgen zoals het geschiedt bij het
gebruikelijke voelen van de pols aan
het begin van het lichamelijke onder
zoek. St.
termen valt voor het genot van een
eigen bijzonder statuut zij het binnen
Frans verband. Paris Presse, dat eer
gisteren een parallel trok tussen ener
zijds Sicilië-Italië en anderzijds Alge-
rije-Frankrijk zal wellicht blijken er niet
zo ver naast te zijn geweest. Heeft ge
neraal De Gaulle dus voor wat de in
tegratie betreft onder haar politiek as
pect de toekomst nog rijkelijk in het
vage gelaten, een toekomst nog even
ver verwijderd als de terugkeer van
de vrede zeer uit- en nadrukkelijk
was hij voor wat betreft het door Frank
rijk in Algerije ten uitvoer te leggen
„werk van menselijkheid", hetgeen
men ook zou kunnen noemen de socia
le en economische integratie van de mil
joenen Mohammedaans-Algerijnse pau
pers, de opvoering van hun levensni
veau tot min of meer dat van hun Euro
pese landgenoten, hun werkelijke maat
schappelijke gelijkstelling, daarin cul
minerend „dat het onderwijs en de wet
bestuurslichamen, kaders van het le
ger, economische posities en vrije be
roepen openstellen voor een veel groter
aantal jonge Algerijnen van Duinker
ken tot Tamanrasset" dan thans het ge
val is. Dit „van Duinkerken tot Taman
rasset". is dan eveneens nog een door
De Gaulle gedane concessie aan het vo
cabulaire van de een „groter Frank
rijk" eisende comité's van openbaar
welzijn.
De generaal heeft zjjn toespraak ge
houden nadat hij in 2 dagen tijds ruim
30 persoonlijkheden uit de diverse Alge
rijnse bevolkingsgroepen in strikt ver
trouwelijke gesprekken onder vier ogen
naar hun mening en inzichten had ge
polst. Onder de bezoekers moeten zich
ook enkele Muzelmanse vrouwen hebben
bevonden. France So:, knoopt hieraan
de mededeling vast dat volgens een te
Algiers verbreide mening de Muzelman-
se vrouwen ter gelegenheid van de a.s.
volksraadpleging een belangrijke rol
zullen spelen. Tot dusverre zouden ve
len harer het Algerijnse Nationale Be
vrijdingsfront een goed hart hebben toe
gedragen omdat zü daarvan de bevrij
ding verwachtten van hun eeuwenoude
staat van onderworpenheid. De Alge
rijnse politiek van De Gaulle, die hun
reeds het stemrecht heeft gegeven,
opent hun nu echter dezelfde perspec
tieven.
Aangetekend dient tenslotte bij de
jongste te Algiers door De Gaulle ge
houden toespraak, dat deze niet op de
laatste plaats geïnterpreteerd moet wor
den als een bijdrage van hoogste en be
langhebbende zijde tot de regeringscam
pagne voor het grondwetsreferendum
en derhalve de inzameling beoogt van
het grootst mogelijke aantal ja-stem
men.
Generaal De Gaulle is gisteravond
van zijn Afrikaanse reis in Parijs te
ruggekeerd.
9?
J?
Radio-Peking heeft gisteravond de na
tionalistische bezetting van het eiland
Quemoy aangemaand „ogenblikkelijk
het verzet te staken en terug te keren
naar het vaderland „anders zult ge ge
heel vernietigd worden," aldus een be
richt van Reuter. Volgens de omroeper
zijn de land- en zeestrijdkrachten van
communistisch China „een blokkade
van Quemoy begonnen, dat geheel on
der bereik van het communistisch ge
schut ligt en door luchtaanvallen ver
nietigd zal worden."
Hij riep op om te trachten de natio
nalistische bevelhebber over te halen
het verzet te staken.
Een woordvoerder van de Amerikaan
se marine heeft te Washington mede
gedeeld, dat de Amerikaanse zware
kruiser „Los Angeles" Long Beach in
Califomië heeft verlaten om de Zevende
Vloot in het westen van de Stille
Oceaan te versterken.
De woordvoerder bevestigde, dat het
vliegkampschip „Midway" uit Pearl
Harbor is vertrokken om zich eveneens
bij de Zevende Vloot te voegen. De Ze
vende Vloot patrouilleert in de wateren
van Formosa.
Voor de rechtbank te Assen is tegen
een 69-jarige smid uit Bussum in
een 69-jarige smd 500.- boete geëist of
50 dagen hechtenis.
De mna was in december 1957
op de patrijzenjacht. 's Morgens
kreeg hij een vlucht patrijzen onder
schot. Het eerste schot was mis, zodat
hij, het dubbelloops jachtgeweer aan de
schouder, met de vogels mee zwenkte
en opnieuw een schot loste. Dit schot
viel in de richting van de weg Hoog
halen-Hijken, waar twee meisjes liepen
die op weg waren naar school. De der
tienjarige Hermina de Lange uit Schat
tenberg werd door drie hagelkorrels ge
troffen in het gelaat. Een der korrels
kwam in het rechteroog terecht, waar
uit sindsdien het licht is verdwenen.
Uitspraak 5 september.
De aartsbisschop van Utrecht mgr.
dr. B. J. Alfrink, heeft met ingang van
2 september benoemd tot leraar van
het seminarie Apeldoorn de weleerw.
zeergel. heer drs. R. P. J. Hoojjman,
tot kapelaan te Haaksbergen (H. Pan-
cratius) de weleerw. heer M. J. Ver-
nooij, tot kapelaan te Klaxenbeek de
Weleerw. heer A. J. M. Hetterscheid
(neom.). Tot subprefect van het semi
narie Apeldoorn de weleerw. heer F.
H. W. Capetti, tot kapelaan te Ede
(H. Antonius van Padua) de weleerw.
heer G. A. M. Lesscher, tot kapelaan
te Jutphaas de weleerw. heer A. J. van
Dijk (neom).; tot subprefect van het
seminarie Apeldoorn de weleerw. heer
Th. P. A. L M. Rufls en tot kapelaan te
Apeldoorn (H. Theresia) de weleerw.
heer C. G. L. Roeleveld (neonS).
