HET TONEELLEVEN IN HAARLEM
het
„De Heks van Haarlem" luidde
een nieuwe periode in
aan
Haarlem
Veertig jaar schouwburg
Wilsonsplein te
Bouw werd mogelijk dank zij schenking
van f250.000 door onbekende gever
I Elke week een paar mooie dagen
I ZANDVOORT HEEFT GOED I
ZOMERSEIZOEN GEHAD I
1 Ligstoelenverhuur alleen
al bracht f250.000 op
DOOR EEN ZATERDAGSE BRIL
H
1
hoogtepunten
Eigen Tehuis
I Duitsers
„maakten
seizoen
Bloemenmeis j es
terug van bezoek
aan Hamburg
TTTrrf
ZATERDAG 6 SEPTEMBER 1958
PAGINA 3
mmi
Twee miljoen dagjes-
mensen 1
liberty
ÜifiB
Zimmer
■ttNfMI I-53
mmmm
RENAULT Fregate Transfluide
Sport op Van
Zeggelenplein
Tennistoernooi
Duinwij ck
Op 6 mei 1914 viel in de gemeen
teraad van Haarlem met 19 te-
Een 11 stemmen het besluit, een
schenking van f 250.000.voor de
gemeente te aanvaarden. Het lijkt
Seen dankbare geste dat het besluit
niet met algemene stemmen geno-
tnen werd. Men moet daarbij echter
bedenken dat de schenking op sug
gestie van burgemeester jhf. Sand-
berg bestemd zou worden voor de
bouw van een nieuwe schouwburg
san het Wilsonsplein. Als dat the
ater door de gemeente geëxploiteerd
tioest worden, vreesde de raad fi
nanciële risiko's. Men was toen nog
niet zo ver dat men op het „exploi
teren" van de kunst geld wilde toe
leggen. Buiten de vroedschap kwam
trouwens ook tot uiting, dat het
wart millioen niet zo'n begerens
waardig geschenk was. In de Op
rechte Haarlemsche Courant, in zijn
tijd. beter bekend als de Stads Edi
tie, kon men lezen dat „talloozen
ben ouden schouwburg voldoende
achten voor de behoeften van Haar
lem". Liever geen lasten voor de
gemeente omwille van een stedelijk
theater.
Maar goed, de gemeenteraad ging
armee accoord dat de schenking voor
een nieuwe schouwburg aanvaard
zou worden, maar de pessimisten en
tegenstanders schenen oorspronkelijk
gelijk te krijgen met hun sombere
Voorspellingen. Het was immers
reeds oorlog, 1915, toen de bouw een
aanvang nam; het ging natuurlijk
niet voorspoedig, het liep mis met
de materialen, de prijzen sprongen
°mhoog. In 1917 werd de bouw zelfs
Mkomen stopgezet. Al met al valt
dat dus nog mee, dat het gebouw
t°ch nog tijdens de oorlog voltooid
jerd. Ruim vier jaren waren na be
doeld raadsbesluit verlopen, toen
wülem Royaards met zijn gezel
schap „De heks van Haarlem" van
Fred van Eeden als openingvoorstelling kon geven. Dat was op 30 sep-
em er 1918. De volgende dag stond Louis Bouwmeester op de gloed
nieuwe planken van het Wilsonsplein.
an Gasteren, goed thuis in de toneelwereld, bekwaam impres-
sano en reeds populair in Haarlem geworden als direkteur van de Jans-
wegschouwburg zetelde in de direktiekamer. Na zijn dood, zes jaar later,
werd hij opgevolgd door de vroegere toneelspeler Carel van Hees. In 1933
probeerde de gemeente het op een andere manier en werd de Stads
schouwburg in pacht gegeven aan Ph. A. Deinum, die in 1939 Herman
Deinum als zijn gemachtigde aanstelde. Na de tweede wereldoorlog, in
1946, werd deze aangesteld als direkteur, met opdracht tot exploitatie
van het theater „en niemand die deze benoeming heeft betreurd", is
Vroeger al eens geschreven. Al het personeel is niet alleen bekwaam en
deskundig, onder de direktoriale leiding heeft zich een teamgeest ge
vormd en ontwikkeld, die ook vlot en prettig werken garandeert. Alge
meen wordt erkend dat alle gezelschappen graag in Haarlem komen; niet
9tndat de kleedkamers er luxueuzer dan elders zijn ingericht, maar omdat
°P het Wilsonsplein een prettige geest heerst. De Haarlemse amateurs
^Unnen van harte getuigen, dat de goede reputatie alleszins verdiend is.
.V<
De houding van de elf tegenstemmers
1914 mag niet tot de conclusie leiden
^t Haarlem niet blij was met zjjn nieu-
g6 theater. Reeds vóór de opening ver-
j (teen in de Haarlemse pers een geest-
g 'ftig gestemde beschrijving, hoe mooi
prettig het in de Stadsschouwburg
~°U worden. Men „nam zijn lezers in
9en geest mede", zoals het toen altijd
aeette, om een rondgang te maken
uoor de schouwburg, gelijk hij bij vol-
zich aan het publiek zou pre-
kra^tr.en- Over de foyer stond er in de
licht en"i*et lokaal is ruim, goed ver
buffetten ingericht, en uit gindse
aangedragen<?rden smakelijke dranken
Het zal dus wP,
van de rook-foyer ?let de beschaving
aan het einde iezen8^est zijnEn
einde. Allen snellen naa'r ï.Nu komt het
waar geen koortsachtig h„ua vestiaire,
heerschen, omdat er zovelera?8 n
iedere toeschouwer in een bpn==i5n
vestiaire moet wezen." ^Paalde
Al was het laatste n beetje optimis_
tisch bekeken op welke schouwburg
zou de beschrijving trouwens wél slaan?
- Haarlem was toch erkentelijk voor 't
vorstelijk geschenk van de, officieel,
n°g steeds onbekende Maecenas. De
openingsvoorstelling was een deftig
leest met veel hoge boorden, lakschoe
nen en zeer lange avondjaponnen. Deze
®n gene toonde niettemin oog te hebben
°°r de onvolkomenheden van het nieu-
later- Fred, van Eeden, als gast
nS ,.?aar zijn eigen stuk,_ zou het
te o-o vinden, schreef hij, kritiek
hii a,!6" °P zaal en toneel, waarmede
Lensv!ltWei gen°eg had gezegd. Fnts
aards hij medewerker van Roy-
Bii Hp geen beleefdheidsscrupules.
HaarWo0rstellinK van „De heks van
Nb^ri -1! bleek al- schreef hij in de
tone i t Roiterdamsche Courant, dat het
be* V® klein was, en de ruimte voor
t et opbergen van de decors ook. „In de
ergruimte van de Haarlemsche
schouwburg is de ruimte ternauwer
nood voldoende voor den schat van
nommel en protserigheid die daar den
naam van toneelinventaris draagt."
De schouwburg heeft vóór 1940 na-
'burljjk zijn deel van de malaise te dra
gon gekregen. De crisis was niet alleen
economisch terrein voelbaar. Het
mommelde dikwijls in de toneelwereld;
b„ gezelschappen leidden een ongewis
bbLtaan, de belangstelling van het pu-
b Lek daalde sterk. Maar de acteurs
he,;^ spelen, vaak voor zeer slecht
te zalen. Ook in Haarlem.
al of ni??et het, het schouwburgbezoek,
toegen om ,5eorgan'seert'' 's na sterk
van de oom Na de duistere Perlode
herlevino- g begon voor Haarlem de
g'oriei,, Van de toneelkunst op die
de t® avond van 13 juli 1945, toen
ons 'v,°"e,elgroeP 5 mei '45" voor
hlik 'In IJ..y°'k" kwam spelen, 'n terug-
vijf ant bedrijven, geschreven door
deelkop»11^8' geregisseerd door vqf to-
«chouwh,mpaars- De terugkeer in de
'haakte erfni^as een belevenis: men
japonnen pp °ver vermaakte avond-
C maarl8 te,.W«d geworden smo-
voefbi^erhp^ sch,1rts moest de ont-
ke tli..r„,.n ¥et stuk had zwak-
hoeienrt i-nne»?- sterk geschreven,
herinnering hit W1J, 'oepen slechts in
spél van Fien He 0,ntr°"e«de, bewogen
tige rn\ ven t p a Jar en een prach-
h^ers.1 vaN L?U1S, ,®aalborn, die be-
svst en mdrukwekkend onder woor
den bracht wat verzet eigenlijk is,
waarom bom en beul nooit de geest
kracht van ons volk kunnen breken.
Een hoogtepunt kunnen wü de voor
stelling eigenlijk niet noemen, te wer
kelijk gróót als de avond was. Een
feest, niet uitbundig en opgetogen,
maar doordrongen van diepe dankbaar
heid voor het herwonnen kostelijk goed
van de vrijheid.
Een hoogtepunt in de jongste geschie
denis van de Stadsschouwburg was wel
de gala-voorstelling van 30 september
1948, ter viering van het dertigjarig
bestaan. Uit toespraken van autoriteiten,
spelers en bezoekers sprak duidelijk
hoe gehecht Haarlem aan zijn stedelijk
theater is, welke voorname rol het in
het culturele leven van Haarlem ver
vult. De voorstelling werd natuurlijk
door Comedia gegeven, door ons eigen
gezelschap.
Onmiddellijk na de oorlog had Cor
Hermus dit gezelschap opgericht, dat
in Amsterdam was gevestigd, doch als
Haarlemse toneelgroep beschouwd kon
worden, van de gemeente subsidie ont-
Ymg (evenals van Utrecht) en zijn pre
mieres dikwijls in Haarlem gaf. Inte-
stukken en mooie voorstellin-
lerier, i het gebracht; met begaafde
sens £m Rika Hopper, Magda Jans-
Gobau Kn° Vogel' Rie Gilhuys, John
Berg FHts Tan ?«k- Han Bentz v. A
John'Soer en velend/06" Rel?m®lts'
der leiding van ïlTrmnt" wasThat T
Meester een sterk gezelsohan
hecht ensemble. Het heeft vete toneel"
vrienden in Haarlem gemaakt, en het
was wel leuk een eigen gezelschap te
hebben. Na het seizoen 1952/1953 ver
dween het.
Het was niet de eerste toneelgroep
die in Haarlem zijn pied a terre had.
De schouwburg bestond nog niet zo lang
toen Het Schouwtooneel van Musch
en v. d. Horst aan het Wilsonplein op
eigen onderdak kon rekenen. Het be
staan van de toen nog 3°nSe Stads-
schouwburg was trouwens een belang
rijke factor in de overwegingen, welke
tot de stichting "an Het Schouwtooneel
leidden.
Hoogtepunten vormen ook steeds de
jubileumvoorstellingen (Magda Jans-
sens, Cees Laseur, het echtpaar Bou
wer, Joan Elsensohn, Charlotte Kohier)
en de avonden dat Haarlem afscheid
neemt van bekende toneelkunstenaars
se? ?Juscb, Rika Hopper, Fie Carel-
do? Het is allengs gebruik geworden
de voorstelling en de huldigende
,.7?w?5 e? in de boven-foyer receptie
Wp i 51 uden, waar iedereen wel-
dle Persoonlijk wil feliciteren of
hI nemen. Na de redevoeringen in
c.y0in de foyer niet meer
gesproken. Geleid door de burgemees
ter en andere autoriteiten scharen de
gasten zich in een rij en voegen bjj hun
felicitatie of afscheidswoord hun per
soonlijke betuiging van erkentelijkheid
en hulde. Er heerst steeds een genoeg
lijke stemming, vanwege de directie
worden verversingen geserveerd, velen
zien velen en treffen elkaar ingeank
meerde conversatie; de medespelenden
in het afscheids- of jubileumstuk zijn
meestal aanwezig, en niet alleen ro
mantische jongeren gebruiken graag de
gelegenheid om met hen kennis te ma
ken. Door de ongedwongen genoeglijke
stemming welke een prettig slot aan
de feestelijke avond schenkt, wordt de
goede sfeer geschapen waarin de gast
zich niet langer gast voelt, maar zich
in eigen huis waant.
Daarmede is trouwens het best de
plaats gekarakteriseerd welke onze
schouwburg in het openbare leven
van Haarlem inneemt: het culturele
tehuis van de stad, niet de deftige
„tempel den Muzen" gewijd. De hou
ders van de abonnementen, de trou
we bezoekers, de habitués van Ge
loof en Wetenschap, Volksuniversiteit
en Kunstgemeenschap voelen er zich
meer in eigen home dan in een thea
ter, dat hun een avond ter beschik
king staat. De donateurs van de to
neelverenigingen komen er telkens in
vertrouwde omgeving, de amateurs
zelf voelen er zich zeker thuis. De
Haarlemse „liefhebbers" verkeren in
de bevoorrechte positie dat zij kunnen
spelen in een theater, waar hun
eigen wensen en de eisen van het
stuk niet alleen worden opgevangen
door de grote voorraad decors en re-
quisieten, maar waar de ervaren
technici ook graag een oplossing zoe
ken voor welke problemen dan ook
van decor en belichting. De Haarlem
se liefhebbers achten het uiteraard
ook een gelukkig voordeel, dat zjj
hun donateurs kunnen ontvangen in
een goed theater dat na de restaura
tie van 1956 nog gewonnen heeft aan
prettig aandoende intimiteit.
De technische modernisering, de uit
breiding van het toneel bestaat groten
deels alleen nog op papier. Maar het
begin is er: de moderne lichtinstalla
tie. Wanneer volgt de rest? In de fees
telijke sfeer van het veertigjarig be
staan willen wij onszelf voorhouden dat
de bestedingsbeperking niet eeuwig
duurt. Hk. A.
MftllllllllllMIMIIIIIIII III III II llllll III llllll III lllllllllll III IIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIII III llllllllllimilllllllllllllilllllllllltl IHII III III ill llllllllllllllll llllll lllllllllllllllllllllll llllll llllllllllllllllllin
and voort is weer van ons", zo verzucht menig Zandvoorter, nu
de badgasten vertrokken zijn, de gemeubileerd verhuurde ka
mers kunnen worden opgeknapt en opnieuw door de bewoners kun
nen worden betrokken. Weliswaar geeft het fraaie zomerse weer nog
dagelijks een groot contingent dagbezoekers aan de badplaats
door de exploitanten der strandbedrijven gaarne aanvaard maar
het eigenlijke zomerseizoen is voor Zandvoort afgelopen als de dui
zenden permanente gasten hun koffers hebben gepakt en naar huis
z\jn gegaan. Zandvoort heeft een zeer goed zomerseizoen gehad. De
weersomstandigheden waren niet onverdeeld gunstig. Het voor-sei
zoen was ronduit slecht en in juli en augustus bleef het klimaat
zeer wisselvallig. Een geluk was het dat de weekends in doorsnee
goed strandweer brachten, zodat de strandbedrijven geen reden tot
klagen hebben. Alleen aan verhuur van ligstoelen kwam plm. een
kwart miljoen binnen! Een strandexploitant verzekerde ons, dat het
voor het strandbedrijf beter is een seizoen te hebben met afwisse
lend gunstig weer dan een periode van enkele weken constant zon
met een reeks van weken met slecht weer. In de afgelopen zomer
bracht elke week enkele mooie dagen en dan stroomde het strand
vol met bezoekers die van de gelegenheid om te profiteren aan
stonds gebruik maakten.
peerterrein „Sandevoerde" dat op
sommige dagen met gemak 800 ten
ten plaats kon bieden. De sanitaire
installatie is op massa-bezoek bere
kend. Alle kampeerders waren vol
daan over de ligging van het terrein
en de outillage. Een treffend bewijs
leverden twee vrienden die vroeg in
het seizoen een weekend kwamen
kamperen. Zij herhaalden hun bezoek
elk weekend en namen telkens meer
vrienden mee. Tenslotte kwamen zij
met een groep van 30 personen op
dagen!
Telt Zandvoort 14.500 inwoners; in
de top-weekenden als alle beschik
bare slaapplaatsen in gebruik waren
genomen waren zeker tenminste
30.000 personen in Zandvoort woon
achtig. Alle verzorgende bedrijven
werkten dan op top-capaciteit. De
bakkers konden de vraag niet aan,
zodat enkele kampeercentra van
Haarlem uit bediend moesten wor- E
den.
Het aantal dagbezoekers aan Zand- E
voort wordt geschat op twee miljoen;
voor ongeveer 80 bestaande uit E
Nederlanders. Het toenemend auto-
verkeer was in de badplaats duidelijk 5
merkbaar en de politie slaagde er al-
leen dank zij haar grote routine en E
goede organisatie in, deze verkeers-
stroom te beheersen.
In Zandvoort is men ook onder
de indruk gekomen van de wijze 5
waarop de NZHVM en haar staf S
de autobusdienst Zandvoort-Haar-
lem-Amsterdam heeft geleid. Zelfs
op de meest „benauwde" momen-
ten was voldoende rijdend mate-
riaal beschikbaar en kon de nodige
service gegeven worden. De direc-
tie van de NZHVM heeft het, ook
in officiële kringen, aanvankelijk
heersende scepticisme omtrent de
vraag hoe zij met haar autobussen
de vervoerssituatie zou beheersen,
glansrijk gelogenstraft
In Zandvoort heerst over de resul-
taten van het badseizoen 1958 bij de
verschillende bedrijven grote tevre-
denheid Er is één uitzondering: de
directeur van het waterbedrijf zag
het waterverbruik voor tuinbesproei- f
ing aanzienlijk teruglopen. Als de i
liefhebbers van tuinieren hun tuin
wilden gaan besproeien, dan kwam E
meestal een regenbui deze arbeid
overbodig maken.
Het werk is gedaan. De stoelenbaas
aan het Zandvoortse strand pakt
zijn boeltje bij elkaar. Hij hoeft
niet te klagen, want hij heeft een
goed seizoen achter de rug. Trou
wens elke zakenman in de bad
plaats heeft goed geld verdiend
aan de duizenden permanente bad
gasten vooral Duitsers en de
miljoenen dagjesmensen.
Advertentie
1 eidsc straat - amsterdam
hoogstraat
hofleverancier
E Het zomerseizoen 1958 is „gemaakt"
(de burgemeester van Zandvoort
E verklaarde dit ronduit in de laatste
raadsvergadering) door het bezoek
E van de Duitse gasten. Deze kwamen
weer in veel groteren getale dan in
E vorige jaren naar Zandvoort. Tot op
zekere hoogte beheersten zij het beeld
S dat de badplaats bood. De nering.
doenden raakten zó op het Duitse he
ir zoek ingesteld dat zij de Nederlan-
ders ook in het Duits toespraken!
De Duitsers waren goede klanten
E van de plaatselijke middenstand. De
E kruideniers en de textielzaken zagen
E hun omzet aanzienlijk stijgen door
de kooplust van deze gasten.
E De dagen met „donker" weer brach-
ten de speelgoedwinkels, banketbak.
E kers. cafetaria's en café's in het dorp
aan hun trek. Want dan richtten de
E gasten hun schreden niet naar het
strand of de Boulevard maar naar
het dorp. De feestverlichting in de
E belangrijkste winkelstraten op ini-
tiatief en op kosten van de midden-
stand aangebracht heeft veel
bijgedragen tot een verhoogde gezel-
ligheid in het dorp.
E Het aantal permanente gasten was
1 ongekend hoog. De hotels en pensions
E hadden een bevredigende bezetting;
de kamerverhuurders hebben prak-
tisch alles in juli en augustus kun-
nen verhuren; degenen die alleen op
E „slapers" zijn ingesteld, hadden over
gebrek aan gasten niet te klagen. Dc
talrijke bordjes met het opschrift
„Zimmer" welke men ook in de be-
tere wijken aan kon treffen, deden
een argeloze bezoeker die Zand-
voort in enkele jaren niet bezocht
E had de vraag stellen hoe de fa-
milienaam Zimmer plotseling zo fre-
E kwent in Zandvoort kon voorkomen!
S Het toenemende „sociaal" toerisme
heeft het zijne bijgedragen tot het
E geslaagde badseizoen. Voor het eerst
sinds jaren kon Zandvoort alle kam.
E peerders en caravanners, die zich
meldden, plaatsen. Dit is voorname-
lijk te danken aan het nieuwe kam-
ïilMMMIIIIIIIMIIIIIIIIII III I III illllllll IIIII llllllllll llllll llllll III III III llllll llllll III IMIMIMIMMIMIMMMMIIIMIMIIIIII llllll III III IMMIiMIMII'milllMIMIMIMIMIMIIIIIItlMltlMlllliMMIMMMIIMIIIMIMIIlii
V
'ie zo gelukkig is geweest zijn
vakantie in Haarlem door te
brengen, heeft het niet
slecht getroffen. Met uitzondering
van een fietstocht naar Monniken
dam, waar ik, met het gezicht op
het altijd nog boeiende water van de
oude Zuiderzee, in „De Stutten-
burgh" heb geproefd van de ijle,
maar tintelende klanken, die uit
alle mogelijke oude speeldozen op
dwarrelen, heb ik veertien dagen
door Kennemerland gezworven.
Een tocht vol verrassingen, zonder
een vast plan, een verkennings
trip lukraak langs 's Heren onna
speurlijke wegen. Zo'n rit wordt
rijkelijk beloond met een kop koffie
op een onvermoed terras, dat op de
grens van Beverwijk te steunen
ligt, met een verrassend brok zee
bij Bakkum of met wat donker ge
mijmer bij het slot Assumburg in
Heemskerk. Wie nog genieten wil
van de Kennemer sfeer boven het
kanaal, moet opschieten. Industrie
en woningbouw hebben de wilde
schoonheid van het oude land al zo
aangevreten, dat er niet zo heel
veel meer van is overgebleven.
Heemskerk vooral geeft nog ge
noeg te proeven van een preten
tieloos Kennemerland met zijn
tuinderijen en eenvoudige men
sen, wie het moeilijk valt stadse
allures aan te nemen. De mensen
ontkomen er natuurlijk niet aan
de steedse vormen in hun gemeen
schap toé te laten. Maar zij zoeken
nog altijd naar het verlossende
compromis. Of dat immer gelukkig
uitvalt, weet ik niet. Met enig ple
zier heb ik bijvoorbeeld voor het
Marquettetheater gestaan, dat in
gewone doen het K.S.A.-gqbouw
heet te zijn. Een echt rooms gebouw
in een nog landelijk dorp. Voor in
de gevel treft ge een beeld van de
H. Gerardus, licht gebogen over
het kruis, dat hij in zijn handen
draagt. Het gebouw wordt tevens
gebruikt als bioscoop. En zo kon
het gebeuren, dat aan de voeten
van de wonderdoener Gerardus de
twee gierende gezichten van Stan
Laurel en Oliver Hardy elkaar
aankeken. Had de grote redempto
rist ooit kunnen vermoeden, dat hij
met die Hollywood-komieken zou
worden geconfronteerd in een
Kennemer dorpje? De wonderen
zijn de wereld, en ook Kennemer
land, nog niet uit. Ik had de indruk,
dat Gerardus in zichzelf heerlijk
mee-grinnikte. Dat kan gelukkig
nog in Heemskerk.
Maar het woncler heeft ook Haar
lem niet in de steek gelaten. Hoevele
malen ben ik niet naar het oude
Bakenes gepelgrimeerd. Ik dacht
ieder hoekje en iedere steeg te ken
nen. De juffrouwen van het Bake-
nesserhofje zijn mijn beste vrien
dinnen geworden en de lompenpak
huizen zijn geen vreemd gebied
meer. Toch kunnen er plotseling
dingen zijn, die tot dan toe aan je
aandacht ontsnapt zijn. Op de
gracht trof ik bijvoorbeeld een
klopper aan op een deur; in die
historische omgeving zelfs een zeld
zaamheid. Een paar tikken waren
voldoende om door een onzichtbare
hand de bovenhelft van de deur te
doen opengaan en met de vriende
lijkheid van 'n gastvrouw kennis te
maken, die van haar huis een klein
juweeltje heeft weten te creëren, dat
zelfs door een leek te onderschei
den is van imitatie. De witte stenen
muren, de glad-gewreven houten
vloer en naast wat electriek
het licht van de kaarsvlammen
scheppen een sfeer, die de droom
van het verleden in het heden kris
talliseert. Beethoven, Schumann,
Chopin en Schubert zijn er dage
lijks te gast, al heb ik ze toen niet
ontmoet. Maar misschien tref ik
het nog eens daar in gezelschap van
Mozart te verkeren. Nachtmusik in
het Bakenes, zou ik het beter kun
nen treffen?
aarlem heeft er weer een stem
bijgekregen. De Damiaatjes in
de toren van de oude Sint Baaf
hebben concurrentie gekregen van
uit het stadhuis. In het torentje, dat
zich een tikkeltje pedant boven het
stadhuis opricht, heeft zich sinds
kort een klokje gevestigd, dat bij
bijzondere gebeurtenissen en vijf
minuten voor de aanvang van de
gemeenteraad geluid gaat worden.
Een oplossing dus voor de raads
leden, die onverhoopt wel de klok
hebben horen luiden, maar niet
weten, waar de klepel hangt. Zij
weten, dat zij dan in het torentje
terecht kunnen.
Alleen vrees ik, dat met dit
klankvolle initiatief een nieuwe
periode van geld-uitgeven is inge
luid. Haarlem is rijk aan bijzondere
gebeurtenissen en ik ben bang, dat
er binnenkort een speciale klokke-
luider moet worden aangetrokken.
Dat betekent idem zoveel voor een
stadsklokkenist, die tenslotte weer
een eigen kamer moet hebben. Waar
moet die man anders zijn klokke-
stoel laten? Enfin,
voorlopig geen zorgen.
Laat de klok maai
luiden.
Advertentie
AL ZOLDT U WILLEN
Het is vrijwel onmogelijk
het mechanisme van een
te mishandelen. Schakelen, koppelen
en ontkoppelen gebeurt automatisch.
Daarbij prachtig wegvast en zuinig.
GARAGE DEN HOUT
Tel. 12138 en 15056
Op uitnodiging van de Buurtvereni
ging „Haarlem-Oost" zullen vandaag, 6
september te lialf drie twee teams van
de „Bellamy Boys", een groep jeug
dige beoefenaars van het hockeyspel op
rolschaatsen een rolhockey-demon-
stratie geven op het Van Zeggelenplein
te Haarlem. Daarna zullen teams van
de Ten Ka testraat en van ..Haarlem-
Oost" een wedstrijd tegen elkaar spe
len.
De Buurtvereniging „Haarlem-Oost"
houdt zaterdag 13 september rolschaats-
wedstrijden voor meisjes en jongens
van 9 tot en met 14 jaar. Buiten de le
den kunnen ook anderen aan de wed
strijden deelnemen.
Nu het spelen van avondwedstrijden
voetbal door de vroeg invallende duis
ternis niet meer mogelijk is, kunnen
geen wedstrijden meer worden aange-
vragad voor het terrein Van Zeggelen
plein. Voor het kampioenschap van de
straatvoetbalcompetitie van de Stichting
Club, en Buurthuizen meet Haarlem-
Oost 3 nog twee wedstrijden spelen. Dit
zal maandag 8 en dinsdag 9 sept. op
het Van Zeggelenplein gebeuren. De
wedstrijden tangen om kwart over
zes aan.
De wedstrijden voor het seizoen 1958-
59 zullen 's woensdagsmiddags van half
twee af door de jeugdige straatelftallen
ook op het terrein van Haarlem-Oost
worden gespeeld. Woensdag 10 septem
ber wordt hiermede begonnen.
De belangstelling voor de tennis
toernooien in Haarlem en omgeving is
dit jaar groot en dit wordt nogmaals
bevestigd door de inschrijving voor
het „Duinwijck-toernooi" dat van van
daag 6 tot en met zondag 14 sep
tember door de LTC „Bloemendaal"
op de banen gelegen aan de Joh. Ver-
hulstweg in Bloemendaal gehouden
wordt. Ruim tweehonderd partijen zul
len op zes banen gespeeld moeten wor
den. Het is dan ook noodzakelijk dat
een groot deel van de damespartijen
's-middags gespeeld worden. Het toer
nooi wordt weer besloten met een in
vitatie A-toernooi. Aan het open B-
en C-toernooi wordt door vrijwel alle
Haarlemse kampioenen deelgenomen.
Tien Bloemenmeisjes stapten vrij
dagavond, vermoeid maar overgeluk
kig op het station van Haarlem uit de
trein uit Amsterdam, die de laatste
schakel vormde van hun reis van Ham
burg naar de bloemenstad. Zy waren
teruggekeerd van jen bezoek aan Duits-
lands grootste havenstad waar zij Haar.
lem vertegenwoordigden tydens de
Holland-Week.
Het was warm geweest tijdens de da
gen die de meisjes in Hamburg door
brachten en het was mede daardoor
niet gemakkelijk om steeds weer in ac
tie te komen en Hamburg te voorzien
van anjers. Maar de inwoners waren
enthousiast en overal vormden de meis
jes het middelpunt van de belangstel
ling. Zelfs de burgemeester gaf bljjk
vqn zjjn interesse door hen uit de nodi
gen op een receptie ter gelegenheid
van z\jn eenenzeventigste verjaardag.
De champagne was er heerlijk en het
uitzicht vanuit de zaal op het Alster-
meer was verrukkelijk. Een uitnodiging
voor een opera was aantrekkelijk maar
die konden de meisjes niet aannemen,
want er moesten bloemen worden uit
gereikt, 15.000 in totaal. En dat gebeur
de op straat, in de pauze van een con
cert, dat gegeven werd door het Neder
lands Kamerkoor, tijdens een optreden
van de Dixieland Pipers en tijdens een
taptoe van de Koninklijke Militaire Ka
pel. Een glazen busje was ter beschik
king van de meisjes gesteld om hen te
vervoeren en overal weïden zij met
groot enthousiasme ontvangen en niet
het minst hartelijk op de Reeperbahn,
die iedere toerist nu eenmaal moet heb
ben bezocht. Op de laatste dag van hun
bezoek waren de meisjes vrq en kon
den zij minder opvallend in hun ge
wone kleding vrijelijk door Hamburg
wandelen. Maar de meesten ontvlucht
ten het rumoer en de drukkende hitte
van de stad en zochten hun vertier in
een zeilboot op het Alstermeer. Een er
varing rijker zochten zij 's avonds de
trein op die hen naar huis zou brengen.
Het afscheid kreeg nog meer kleur,
doordat de president van de Senaat hen
persoonlijk vaarwel kwam zeggen.
KLAVERJASSEN In gebouw
„tStoofke" aan de Stoofsteeg te Haar
lem begint dinsdag 9 september de
competitie van le r.-k. Klaverjasclub
„St.-Bavo". Belangstellenden kunnen
op de speelavonden elke dinsdag
avond in 't Stoofke aan melden.
