Prinses IRENE is thans
studente aan de
Universiteit van Utrecht
Drie kinderen
door autobus
aangereden
Leren leren-
Het bisschopskruis van
Mgr. van Dodewaard
Medezeggenschap principieel
meer aanvaardbaar door
middel van de P.B.O.
Moeilijkheden
Geen Britse
wapens naar
Indonesië
Honderd jaar en onder
de douche
Colleges in het Spaans bij leer
meester van haar vader
Gebedsgenezeres
te Amsterdam
gestorven
Medische hulp
kwam te laat
Mr. F. de Graaff
Boerderij prooi
der vlammen
Vereniging warm voorstandster van
ondernemingsraden
Met een pas gekochte
lïiotor tegen vrachtauto
gereden
Bestuurder gedood
Helderse vuurtoren
T.V.-station
Vrij ernstig gewond
Zwaar onweer boven
zuid-oost-Drente
Gezin met zeven
kinderen dakloos
mr-
Kath. werkgevers metaalindustrie
f150 boete voor
organiseren clubtoto
Vier jaar directeur
spaarbank
Drie ton verduisterd
J. Lambermont
DINSDAG 9 SEPTEMBER 1958
PAGINA w
Plotseling overgestoken
Ford wil korter
werken
Maine kiest Democraat
In Frankrijk
Nederlander overleden
na verkeersongeluk
Nieuwe voorzitter
Ned. Roode Kruis
Het borstkruis
van Mgr. dr. J.
A. E. van Dode
waard die van
daag in Haarlem
tot bisschop is
gewijd.
Het kruis werd
naar ontwerp
van Geurt Brink-
greve uitgevoerd
door de Kerkelij
ke Kunstateliers
J. A. Verbunt te
Tilburg. De vier
armen van het
kruis dragen de
symbolen van de
vier Evangelis
ten, een herinne
ring aan het feit
dat Mgr. van
Dodewaard in
Warmond exege
se doceerde. Het
hart is bezet met
edelstenen, ver
sierd met een
amandelbloesem
motief, dat ook
in de bisschops
ring voorkomt.
Blikseminslag
Boerderij afgebrand
H. H. WIJDINGEN
Prinses Irene heeft maandag haar
studentenkamers betrokken in huize
Lievendaal aan het Lepelenburg te
Utrecht, die zij gedurende haar stu
dententijd zal bewonen. Maandag is ook
het noviciaat begonnen van de Utrecht
se Vrouwelijke Studentenvereniging,
waarvan de prinses zich als lid heeft
aangemeld.
Na haar middelbare schoolopleiding
voltooid te hebben, heeft prinses Irene
in het afgelopen studiejaar colleges ge
volgd aan de universiteit van Lausan
ne, vooral in de Franse taal, maar
ook in algemeen vormende vakken.
Aan de Rijksuniversiteit te Utreéht gaat
zjj Spaans studeren bjj prof. dr. C. A.
van Dam, die prins Bernhard Spaanse
les heeft gegeven. De prinses is boven
dien van plan een aantal algemeen vor
mende colleges te volgen in de kunst
geschiedenis, de geschiedenis van de
twintigste eeuw en een inleiding in de
rechtswetenschappen. Het ligt echter
niet in haar bedoeling evenmin als
van prinses Beatrix, die sedert twee
jaar aan de Rijksuniversiteit te Leiden
studeert examens af te leggen.
Voor het overige hoopt prinses Ire
ne haar studiejaren op dezelfde wijze
door te brengen als alle andere vrou
welijke studenten, d.w.z. zonder over
matige belangstelling van het publiek
op straat en overal waar zij zich als
studente zal bevinden. Naar wij van
prof. Van Dam vernemen, is er dit jaar
voor zijn colleges geen boven-norma-
!e belangstelling van eerstejaars studen
ten, hoewel het uiteindelijke aantal
de inschrijving is pas begonnen nog
niet bekend is.
De belangstelling van de prinses
gaat in het bijzonder uit zo verne
men wij elders naar de taal, littera
tuur en cultuur van Spanje en Spaans-
Amerika, waarover zij haar vader vaak
heeft horen spreken.
Prinses Irene neemt te Utrecht haar
intrek bij mevr. De Monchy, wier huis
in de afgelopen maanden aanzienlek
veranderd en verbeterd is. Er zijn mu
ren uitgebroken en opgetrokken, er is
centrale verwarming aangelegd, het ge
heel is opnieuw geschilderd en de tuin
rond het huis dat op een heuveltje,
een voormalig bolwerk, gelegen is en
uitzicht biedt op de Maliesingel is
opgeknapt. Op de eerste etage heeft de
prinses een slaapkamer ter beschikking
en een studeerkamer. De laatste deelt
zjj met een studievriendin. In het huis
zullen behalve de prinses en haar vrien
din nog drie andere meisjesstudenten
haar intrek nemen. Prinses Irene zal
haar maaltijden in de mensa gebrui
ken en de weekends zoveel mogelijk op
Soestdijk doorbrengen.
Prinses Irene, die in Wrecht haar studie gaat beginnen, heeft gisteren haar intrek
Benomen w ■haar 'ehuis Lepelenburg 2 De jeugd van Utrecht moet er
ntussen nog qlanipS dü Prmses in de Domstad woont. Vol belang-
Kelhng kijkt Zij naar de glanzende saab, de auto van de Prinses, die voor de
mgang staat.
«fc
Op de rijksweg tussen Sint Maartens-
yjotbrug en Burgervlotbrug is gister
middag de 21-jarige F. B. uit Ai.na Pau-
*°wna dodelijk verongelukt toen hij met
e?n zware motor met zijspan tegen een
hit tegenovergestelde richting komende
Vrachtwagen reed. He* slachtoffer, dat
JUist 's morgens in Rotterdam zijn mo
tor had gekocht, was op v/eg naar huis.
Waarschijnlijk door onervarenheid reed
hp in een bocht onverwacht van de
rechter- naar de linkerzijde met boven-
fenoemd gevolg. De heer B. was <*e-
uwd en vader van een kind.
Als de plannen van de P.T.T. door
gang vinden, en dit hangt geheel af
v®n internationaal overleg, zal binnen
UZienbare tijd de T.V.-ontvangst in de
?°P van Noord-Holland en Texel aan
merkelijk worden verbeterd. Er worden
momenteel namelijk op internationaal
.Weau onderhandelingen gevoerd om
i°ewijzing te krijgen van een geschikte
^hd in kanaal 3. Als dat lukt. hetgeen
Sarschijnlijk het geval zal zijn, wordt
P de Helderse vuurtoren Lange Jaap
k11 zgn. frequentie-wisselaar geplaatst,
hardoor het dan mogelijk zal zijn het
deo-signaal van Lopik te ontvangen
h in de kop van Noord-Holland uit te
ehden.
öe directie van de N.V. Ford Auto
mobielfabrieken te Amsterdam heeft een
®aövraag ingediend tot verkorting van
e arbeidstijd van ongeveer 600 man per-
*°heel. Deze groep werkt reeds 32 uren
week. Men zou nog verder terug
illen gaan, n.l. tot 24 uur. Deze ver
ding van de werktijd zou, zo verne-
wij, slechts voor enkele maanden
aangevraagd.
heY°t01dehAm ee-Tst in de geschiedenis
democraat mte"kaanse staat Maine een
meldt UPI. De Bewt0r .gekozen' Dit
Edmund S. Muskfe e ls gouverneur
Op de Friese Straatweg te Groningen
zijn maandagmiddag drie kinderen door
een autobus gegrepen en vrij ernstig
maar niet levensgevaarlijk gewond. Ze
zijn naar het Academisch Ziekenhuis
gebracht. De kinderen, de zesjarige
E. van der Ploeg, zijn achtjarig broertje
Dirk en de zesjarige L. H. van der
Zwaag staken met een autoped plot
seling vlak achter een stilstaande auto
bus de rijweg over. Ze werden ge
grepen door een Gado-bus, die de stad
verliet in de richting Zuidhorn.
Twee kinderen werden links en rechts
van de bus geslingerd en een werd
overreden.
Op het kruispunt de Thiemebrug te
Hengelo is de 73-jarige bromfietser J.
Baars uit Hengelo door een vrachtauto
gegrepen en gedood. De heer Baars
heeft waarschijnlijk geen voorrang ver
leend.
Twee keer is de brandweer van Em-
men maandag in actie geweest, toen
tjjdens een hevige onweersbui boven
zuid-oost-Drente de bliksem 'nsloeg en
brand veroorzaakte.
In Emmercompascum werd een wo
ning, bewoond door het bejaarde echt
paar J. Wierenga, door het hemelvuur
getroffen. De woning brandde met de
inboedel tot de grond toe af. De bewo
ners hebben niets kunnen redden.
In Nieuw-Weerdinge sloeg de blik
sem in een aantal korenmijten. Twee
gingen in vlammen op.
Tijdens de verplaatsing naar Frank-
ïfl voor een NATO-beproeving van mi
litaire voertuigen, waaraan ook Neder-
is een Nederlandse
slagen geslipt en over de kop ge-
De twee inzittenden, de korporaal-
chauffeur B. Oostdam van de inspec
tie technische dienst en de technische
ambtenaar E. J. Voshol van het direc
toraat materieel landmacht, beiden uit
Den Haag, werden gewond.
De korporaal kon worden overge
bracht naar Nederland en is opgeno
men in het militair hospitaal te Den
Haag voor behandeling van een lich
te hersenschudding. De heer Voshol
werd opgenomen in het ziekenhuis te
Langres, waar hij aan zijn verwondin
gen is overleden.
De oorzaak van het ongeval is nog
niet vastgesteld.
(Van een verslaggever)
De oud-verzetsstrijdster mevr. Uiltje
Hengeveld-de Jong (43 jaar) te Amster
dam is maandagmiddag ter aarde be
steld na een ziekbed, dat in de kringen
van de secte van gebedsgenezers, waar
van zij een der leidsters was, veel op
zien heeft gebaard. Mevr. Hengeveld
kreeg drie weken geleden een ingewands
stoornis, zo meldt een Amsterdams dag
blad, doch weigerde in overeenstemming
met de principes van haar secte een
dokter te raadplegen. De ziekte werd
steeds erger. Het werd al spoedig dui
delijk dat zij lijdende was aan een darm
perforatie die buikvliesontsteking tot
gevolg had. Ondanks aandrang uit haar
omgeving bleef men weigerachtig een
geneesheer tot de zieke toe te laten.
Tenslotte werd de Duitse fabrikant en
gebedsgenezer Hermann Zaiss, een be
kende figuur in dit milieu, telefonisch
geraadpleegd. Zijn advies was om me
dische hulp in te roepen als het bidden
na veertien dagen nog niet zou hebben
gt*holpen. Deze veertien dagen waren al
verstreken, waarbij door allerlei groe
pen in de secte om genezing was gebe
den. In allerijl werd de zieke naar een
Amsterdams ziekenhuis gebracht doch
een medische ingreep mocht niet meer
baten.
Aan het graf waren vele secteleden
verzameld Zij gaven met liederen en
toespraken uiting aan hun onwankelbaar
geloof in de gebedsgenezing.
Onlangs heeft te Amsterdam verschil
lende malen een rechtszaak gediend te
gen een ouderpaar, dat op advies van
„Lou" uit Muiden, dit' zich de herrezen
Christus waant, een ziek kind dokters
hulp had geweigerd. Het kind was ge
storven.
Bij K.B. is met ingang van 1 januari
1959 benoemd tot "oorzitter van het Ne-
derlandsche Roode Kruis mr. F. H. A.
de Graaff. Deze benoeming hebben wij
reeds aangekondigd.
Mr. de Graaff, die 4 maart 1893 m
lam werd geboren, is o.m. directeur
van de Kon. Papierfabrieken Van Gel
der Zonen N.V., voorzitter van de
Stichting van de Arbeid, voorzitter van
het Centraal Sociaal Werkgeversver
bond, lid van de Sociaal Economische
Raad, secretaris van het Koningin Wil-
helminafonds en bestuurslid van de
stichting rheumatiekfends dr. Jan van
Breemen.
Het gezin van de heer P. Tromp te
Heerhugowaard, man, vrouw en zeven
kinderen, is de afgelopen nacht dak
loos geworden door brand in de boer
derij waar het gezin woonde. Toen bu
ren de heer Tromp tegen half twaalf
waarschuwden, dat zijn boerderij in
brand stond, was het vuur al zo hoog
opgelaaid, dat de bewoners zich te nau-
wernood en met niet veel meer aan het
lichaam dan nachtgoed nebben kunnen
redden. De boerderij is volledig in vlam
men opgegaan, waarbij ook de hooi
oogst, landbouwwerktuigen en het meu
bilair van het woonhuis verloren gingen.
De brandweer heeft niet veel meer
kunnen doen dan een nabijgelegen huis
en de kerk voor de vlammen te sparen.
De oorzaak van de brand is nog niet
bekend.
Advertentie
Oók zoutloos
'overal verkrijgbaar
(toch pittig en
smakelijk)
Het begin van het nieuwe schooljaar
brengt voor vele tienduizenden leer
lingen en hun ouders de eerste con
frontatie met een niet onverdeeld wel
kome uitloper van de school in het ge
zin: het huiswerk. Er moeten opgaven
gemaakt worden, er moeten lessen
worden geleerd en het gaat allemaal
niet direct zo vlot als de drie belang
hebbende partjjen, ouders, docenten
en scholieren, wel zouden wensen.
Wat dat leren van lessen aangaat is
net interessant de mening te horen van
de heer Chr. Boermeester, die zich
voor het Haags Pedagogisch Centrum
onder meer bezig houdt met onderzoe-
kmgen °P het gebied van de leerme
thoden. Hij zegt dit: De leerling van
®ffLmiddelbare school of ulo, die wan-
üffL er overhoord wordt beneden de
maat biqft, krijgt het verwijt, dat hjj
z n les met goed heeft geleerd, doch het
is maar de vraag of die leerling ook
weet hoe hij z n les beter zou moeten
leren. Wij doen over het algemeen veel
te weinig aan het léren leren.
De gedachte is niet nieuw. Diverse
studies voor Nederland moet hier de
naam genoemd worden van prof dr
F. W Prins - hebben reeds ultfpw£
zen, dat tal van kinderen zeer ineffi-
ciënt leren en dat door een verstandige
didactiek de prestaties op dit gebied
met sprongen vooruit kunnen gaan. In
tussen echter wordt deze zaak nog
maar zelden systematisch aangepakt.
Er zijn genoeg onderwijzers en lera
ren, die incidenteel controleren hoe
hun leerlingen leren en die hen dan
wat meer wegwijs maken op dit ter
rein, maar aan het echte Ieren-leren
komt men doorgaans niet toe. Dat dit
toch wel degelijk zin heeft blijkt uit
enkele onderzoekingen in Den Haag.
Vooreerst heeft men een proef ge
nomen bij 500 leerlingen van vijfde en
zesde klassen op lagere scholen een
ren DeP ^et cUk van,het memorise-
irJl' leerlingen kregen 0d ze-
a™ "I0"1®111 een lesje te leren over de
drooglegging vai, de Zuiderzee- over
dit stukje moesten na een half uur 20
geheugenvragen beantwoord worden
Men kwam tot de bevinding dat
voor al te veel van deze leerlingen het
leren van een les uitsluitend bestaat
uit het lezen en herlezen van de tekst
soms tot 12 en 15 keer toe Vaak
maakten de scholieren ook nog' wel
een uittreksel van het gelezene, maar
dit leverde geen betere resultaten od
Het maken van een klein schema
waardoor de structuur van de les ont
dekt wordt dat is dus beter werk
was een zeldzaamheid. Een van de
conclusies, die dit onderzoek oplever
de, was dat zeer veel leerlingen, die
bij het overhoren van de lessen altijd
goede cijfers halen, toch niet goed, na
melijk inefficiënt leren.
Op dit onderzoek is een tweede ver
kenning gevolgd, ditmaal bij 120 leer
lingen in vier eerste klassen van een
ulo-school. De kinderen van drie de
zer parallelklassen kregen een geschie
denislesje te leren, dat wederom na
een half uur overhoord werd. Het wil
nogal eens voorkomen, dat de taal van
de 'eerboeken te hoog grijpt, maar de
tekst was in dit geval zeer eenvoudig
gehouden zodat de leerlingen ieder
woord konden begrijpen: aldus kon
een zuivere geheugenproef worden ge
nomen. Bij het overhoren boekte men
op 28 vragen gemiddeld negen fouten
per leerling. Er is toen een klassege-
sprek gehouden, dat geheel liep over
de vraag: hóe hebben jullie die les
nu eigenlijk geleerd. De leerlingen
kregen de nodige aanwijzingen om de
zaak beter aan te pakken. Enige tijd
later werd de proef herhaald met een
andere les. Het resultaat was gunstig:
het aantal fouten daalde. Weer werd
de zaak doorgepraat en bij de derde
keer werden gemiddeld nog maar een
tot twee fouten op ruim 25 vragen ge
noteerd. De laatste les is tenslotte ter
controle opgegeven aan de vierde pa
rallelklas, die aanvankelijk buiten de
proef was gehouden. De uitkomst was
zeer opmerkelijk: de leerlingen, die
geen instructie in het leren hadden ge
kregen, maakten gemiddeld tweemaal
zoveel fouten als de kinderen, die het
leren wel hadden geleerd.
Het is maar een proef van beperk
te omvang geweest en men wil ze
ker niet beweren, dat hiermee nu het
laatste woord gezegd is. Dit neemt
echter niet weg, dat het Haags Peda
gogisch Centrum meent te mogen
stellen, dat systematische hulp bij het
leren studeren duidelijk vruchten af
werpt. Bij de geïnteresseerde buiten
staander komt natuurlijk meteen de
vraag op hoe er dan beter geleerd kan
worden. Het antwoord hierop is niet in
een simpele aanwijzing te geven. Dat
we het niet moeten hebben van alleen
maar lezen en herlezen hetgeen in
tussen menigvuldig voorkomt is wel
duidelijk. Doch verder zijn er allerlei
wegen om beter te leren. Men kan
met frater Rombouts pleiten voor het
inschakelen van zoveel mogelijk zin
tuigen. Men spreekt van de „progres
sieve recapitulatie", d.w.z. een stukje
lezen en dan aan jezelf vertellen,
weer een stukje lezen, weer vertellen,
dan de de'de stukjes samennemen en
zovoorts. Men wqst ook op de nog wei-
hig voorkomende leervorm van lezen
en anticiperend lezen. Hierbij komt
het er op neer, dat men eerst de ge
hele les leest, dan van voren af aan
begint, zichzelf onderbreekt met de
vraag: wat xomt er nu, als men 'het
niet weet, herleest, weer van voren
af begint en zo verder. Een combina
tie van .verschillende methoden wordt
aanbevolen, doch het geheim van de
smid is bovenal, dat men er zich be
wust van wordt, dat leren geleerd moet
worden. Wanneer men hiermee al op de
lagere school begint, dan wordt la
ter de last van het lessen leren heel
wat lichter, zegt de heer Boermeester.
(Van onze Haagse redactie)
De katholieke vereniging van werk
gevers in de metaalindustrie viert
vrjjdag haar achtste lustrum. Tijdens
een persconferentie, welke ter ge
legenheid van dit feit werd gehouden,
zei de voorzitter, drs. P. M. J. C. As-
selbergs, o.m. dat men in Nederland
bij het zoeken van een oplossing voor
het vraagstuk van de medezeggen
schap op de verkeerde weg is. Hij
doelde daarbij o.m. op de plannen tot
herziening van het vennootschaps
recht voor zover deze herziening be
oogt de arbeiders medezeggenschap
te geven.
Economische - medezeggenschap, zo
zei de heer Asselbergs, houdt de be
slissingsbevoegdheid in over de wijze
van aanwending der produktiemidde-
len. Deze zeggenschap berust in laat
ste instantie op de privaateigendom en
wordt uitgeoefend door e -i groep men
sen, die daarvoor speciaal is aangetrok
ken. Het betrekken van anderen in de
ze beslissingsbevoegdheid, b.v. door de
medezeggenschap van werknemers,
zien wij als een aantasting van een van
de grondslagen van onze maatschappe
lijke orde. Dit alles betekent echter
niet, dat wij afwijzend zouden staan te
genover het streven om de werknemers
mede-eigenaars te doen worden van de
produktiemiddelen. Het betekent even
min, dat de vereniging afwjjzend zou
staan tegenover iedere kanalisering
van de uitoefening van de economische
zeggenschap. Er moeten echter wel
zwaarwegende factoren zijn om tot een
dergelijke kanalisering over te gaan en
zij mag verder nooit in die mate ge
schieden, dat de feitelijke speelruimte
voor het individueel 'nzicht en hande
len van de ondernemingsleiding tot
een minimum zou worden beperkt. Zo
moet ook een onafhankelijke beroepsin
stantie, waarop de werknemers zich
zouden kunnen beroepen wanneer zij
het niet met het economisch beleid van
de ondernemingsleiding eens zouden
zijn, worden verworpen daar dit een
principiële aantasting zou zjjn van de
individuele vrijheid en zelfverantwoor-
dehjkheid.
In de PBO ziet de vereniging een
principieel meer aanvaardbaar middel
voor het oplossen van het vraagstuk
van le economische medezeggenschap.
In dit verband zei de heer Asselbergs,
dat zijn vereniging een warm voor
standster is van het instituut der onder
nemingsraden. De katholieke metaalin
dustriëlen zijn verder van mening, dat
ernaar moet worden gestreefd een pu
bliekrechtelijk orgaan voor de metaal
industrie tot stand te brengen. Ook bjj
de zusterorganisaties van de jubileren
de vereniging zou ten aanzien van dit
verlangen een groeiend besef en inzicht
zijn ontstaan.
De vereniging, vier leden voor een
groot deel in het zuiden des lands zijn
gevestigd, zou een grotere regionale
spreiding van de Nederlands industrie
zeer toejuichen. Zo zou men het van
zeer groot belang achten als zich in het
zuiden van het land een aantal basis
industrieën zou vestigen. Hierbij denkt
de vereniging in het bijzonder aan de
gunstige vestigingsplaats welke de
Scheldemond biedt. Wij vragen ons af,
zo zei de heer Asselbergs, of de indus
trie tezamen met de regionale overhe
den in deze gebieden voor dergelijke
vestigingen zelf geen initiatief kan ne
men. Zij moet dan echter kunnen reke
nen op de steun van de centrale over
heid. Op de vraag of de vereniging bij
de genoemde basisindustrieën ook een
hoogovenbedrijf rekent, antwoordde
de voorzitter voorzichtig, doch niet ont
kennend. Hij zei bij geruchte verno
men te hebben dat Cockerill aan de
Schelde ten noorden van Antwer
pen een hoogovenbedrijf zou willen be
ginnen, hetgeen voor Nederland overi
gens geen beletsel zou behoeven te zijn
eveneens eventuele plannen in dergelij
ke richting door te zetten.
Die wethouder uit Doorn
spijk. die één kwartier in
functie was en vervolgens
aftrad omdat hij „moeilijk
heden vreesde" heeft mij
geïntrigeerd. Ik vraag mij
af: waarom is deze man in
de politiek gegaan. Ik vraag
mij zelfs af: waarom gaan
mensen in de politiek, ten
zij dan om moeilijkheden te ondervin
den, sterker, tenzij om moeilijkheden
te maken.
Politici openbaren zich in deze da
gen aan mij als professionele probleem-
instandhouders. Het ergste dat hun kan
overkomen is: de oplossing van een
probleem of althans de oplossing van
alle problemen. Wat zegt u? Wethou
ders zijn in principe lieden, die bepa
len waar in hun gemeente een lan
taarnpaal behoort te staan? Goed,
maar u wett net zo goed als ik dat ook
een lantaarnpaal levensbeschouwelijk
gericht kan zijn. En ook iedere wet
houder heeft dus recht op zijn princi
pieel meningsverschil.
Nee, die Doornspijkse wethouder had
ik dan ook alleen kunnen begrijpen
als hij was afgetreden omdat hij géén
moeilijkheden vreesde.
lUiiiiiiHiMiuiiiiiiiiiiiiininiiiiiiniMiiiiiiniiiiiiiiiniiiiiiiiiin
De Britse regering heeft besloten
geen wapens aan Indonesië te zenden
wegens bezwaren van Australische zfl-
de, aldus verneemt UPI uit betrouw
bare bron te Washington.
Volgens de zegslieden heeft de Austra
lische minister van buitenlandse zaken,
Richard G. Casey, tijdens zijn recente
bezoek aan Londen tegenover premier
Macmillan verklaard dat Australië hoopt
dat Engeland geen wapens aan Indonesië
zal leveren.
Volgens de zegslieden van UPI was
Macmillan niet erg gelukkig met dit
Australische standpunt, gezien de druk
van Engelse industriëlen om wapens
naar Indonesië 'e zenden. Hij kw m
evenwel tot het besluit uat hij Casey s
verzoek niet kon afwijzen.
De rechtbank te Arnhem heeft van
morgen in de zaak van een Doetinchem-
mer, in 1956 directeur van de beroeps
voetbalvereniging „De Graafschap", die
terecht stond inzake overtreding van de
loterijwet, haar vonnis uitgesproken,
luidend: f 150 boete of tien dagen hech
tenis. De Doetinchemse profclub was
destijds een der eerste verenigingen die
een clubtoto organiseerde. Voor f 1.10
kon men lid worden. Men ontving dan
een formulier met contributiezegel. Na
uitslagen te hebben ingevuld en het
formulier te hebben ingeleverd, kon
men die week deelnemen aan de toto.
De officier van justitie, overtreding van
de loterijwet bewezen achtend, had
tegen verdachte f 750 boete of dertig
dagen geëist. Deze straf had ook de kan
tonrechter te Terborg op 18 september
1956 opgelegd. Tegen dit vonnis was
verdachte in hoger beroep gegaan.
Boven Friesland heeft de afgelopen
nacht een hevig onweer gewoed. De ene
hui na de andere trok, vergezeld van
veel regen, ove- de provincie. Om twee
uur vannacht sloeg de bliksem in de
boerderjj, bewoond door de veehouder
P. d. R. te Stegger' a. Met hulp van de
buren slaagde men er in het meubilair
in veiligheid te brengen. De gehele
boerderij ring -chter, met de winter
voorraad hooi, in vlammen op.
De rechtbank te Rotterdam heeft van
morgen een 60-jarige accountant te
Ammerstol conform de eis veroordeeld
tot vier jaar gevangenisstraf met aftrek.
Verdachte had als directeur van de
voormalige spaarbank te Ammerstol
sinds de dertiger jaren ongeveer drie
ton achtergehouden. De rechtbank achtte
alle ten laste gelegde feiten, t.w. de ver
duistering, oplichting en valsheid in ge
schrifte, bewezen. In het vonnis over
woog de rechtbank dat de grootte van
het bedrag en het aantal gedupeerde
spaarders een rol hebben gespeeld bij
het bepalen van de straf.
Zondag zal mgr. Ubald Lehman
SS.CC., apostolisch administrator van de
Cook-eilanden en titulair bisschop van
Sertei, in de parochiekerk van de H.
Jozef te Valkenburg-Broekhem de pries
terwijding toedienen aan de volgen ie
fraters van de congregatie van de H.H.
Harten. Aemilianus, Fr. Waalders, Win
terswijk; Victor, G. Janssen, Wamel;
Marcus, R. Reichenbach, Niedeggen
(Duitsl.); Alphonsus, Sj. Willems. Meers-
sen; Leonard, N. Poelman, Oldenzaal;
Pius, J. Voiwater, Roelofarendsveen;
Stefanus, J. Janssen, Maastricht; Joco-
bus, M. Smolders, Tilburg; Gerardus, J.
Dekker, Heer-Hugowaard; Simon, E.
Rjjnders, Breda; Felix, Th. Ligthart,
Made.
De directrice van „Het Ver
pleeghuis" in Oostzaan vindt het
buitengewoon sportief, dat leden
van de Pensioenraad vandaag
een bezoek komen brengen aan
een „dure" klant, de heer Jo
hannes Lambermont, die op
18-jarige leeftijd in dienst trad
bij het 3e regiment Huzaren der
Cavalerie, er wachtmeester-in
structeur werd en op 44-jarige
leeftijd met pensioen ging. Van
daag wordt de man, die nu al
56 jaar van dit pensioen geniet,
precies 100 jaar.
Deze krasse heer, Utrechter
van geboorte, komt kaarsrecht
de kamer van de directrice bin
nen als hij hoort, dat er bezoek
voor hem is. Rechtop zit hij in
de stoel, strijkt een paar maal
driftig over zijn grote blonde
snor, fatsoeneert twee grote
brede gouden ringen aan zijn
vingers en zegt dan: „wat voor
nieuws komt u mij brengen?" Het is alsof een generaal zich verwaardigt
een audiëntie toe te staan aan een recruut. Het gekwaak van de duizenden
eenden uit Oostzaan, dat door de open ramen doordringt, is de enige reactie
en accentueert duidelijk de stilte onzerzijds op die vraag. Maar de 100-jarige
neemt zelf het initiatief weer over en zegt: „van de krant, hè? Nou,
dan weet ik het wel." En in een monotone dreun somt hij alle garni
zoensplaatsen op waar hij gelegerd is geweest. Halverwege stopt hij echter;
noude rij wordt me te lang, schrijf maar alle garnizoensplaatsen in Neder
land behalve Venlo." Dat van Venlo zegt hij met onmiskenbare spijt in
zijn stem, alsof aan zijn persoonlijk glorierijk vaandel precies de voor
naamste trofee ontbreekt. „Vergeet vooral niet te schrijven, dat ik bij de
„rode" huzaren was, tegenwoordig hebben ze het steeds maar over de
blauwen, die waren er vroeger natuurlijk ook wei, maar de „rooien" waren
er ook. U hebt toch geen sergeant-instructeur geschreven? We kennen
geen sergeant, maar wel wachtmeester." We verwachten dat hij er knalhard
aan toe zou voegen: begrepen?!, maar dat valt mee, het vragende-bevel
blijft uit.
Hij is nog militair in hart en nieren deze 100-jarige, wiens enige zoon
nog in Leiden woont. Het zit hem een beetje hoog, dat de huzaren van
Boreel uit de Willem 111-kazerne, die hem zaterdag een serenade hebben
gebracht, omdat ze vandaag in Den Haag acte de présence moeten geven,
niet in gala-tenue waren en bovendien niet van zijn onderdeel. Maar dit
kleine teleurstellinkje woog niet op tegen het nimmer te vergeten feit, dat
de adjudant-kapelmeester bij hem, Johannes Lambermont, huzaar, „de troep
kwam melden." Het was om niet te vergeten, trouwens dat doet heel
Oostzaan niet.
„Nog wensen in dit leven?" „Nee, mijnheer niet één. Als ik wat te
wensen zou hebben, wel, dan was dat zo in vervulling gegaan. Ik beheer
al mijn geld zelf nog. Goud-eerlijke mensen bij de Boerenleenbank, mijn
heer, trouwens de andere bank heeft ook eerlijke mensen hoor. Herin
neringen? Zeer veel! Ik kan er niet zo gauw opkomen. Interesseert het
u wel? Van welke krant bent u ook weer? Nou dan weet ik wel wat. In
mijn jonge jaren kom ik in Amsterdam eens een vreemde snoeshaan tegen,
met een koord om zijn nek en dat hing wel tot op de grond. Een vreemd
aezicht mijnheer en ik er op af, zo ben ik nu eenmaal. Wat doe je met dat
'ouw man, vraag ik; daar boet ik mijn zonden mee uit, is het antwoord, ik
heb veel gezondigd en daarom kastijd ik me. Ik vond dat raar en zei, zou
ie dat maar niet liever aan God overlaten, wie zich zó kastijdt zondigt. Het
werd een fel gesprek, maar ik won het niet." De teleurstelling is nog zicht
baar
De drukte rondom zijn persoon vindt de heer Lambermont zeer plezie
rig, „het is weer eens wat anders, maar ik laat mijn bad er niet voor staan,
geen sprake van!" Dan blijkt dat hij iedere dag prompt om zes uur in het
badhuis verschijnt om zich een halfuur lang heerlijk te douchen, hij slaat
geen dag over. ,,'s Winters is het wel eens lastig, want dan kan ik in het
donker moeilijk de lichtschakelaar in de gang vinden, maar dan ga ik maar
een uurtje later."
