H ZWEMMEN EN VERDRINKEN in arbeidersleven ONTGROENING Interessante ontwikkeling bij de grammofoon Televisie met afstands bediening Indonesië wil elders wapens betrekken Hoofd, I "ASPRO min k voor Koningin geeft startsein tweede fase Europoort Op Rozenburg draaien de baggermolens Het spookpaard Grove methoden Philips op de „Firato Koningin te gast bij ontheemden De vliegbootramp bij Abadan Historische schop en kruiwagen Mislukte sprong op een rijdende tram Lunch in trefcentrum Brits fregat zet IJslanders aan land Na Britse weigering bergen werk Nog geen officiële berichten Kind verdronken in afvoersloot Jongetje tussen motor en aanhangwagen gevallen en gedood Mgr. Op de Coul blijft president van O.I.E.C. ZATERDAG 13 SEPTEMBER 1958 PAGINA 7 Ifei Een arbeidersleider schrijft ons over de ontgroening van jonge arbeiders, die officieel wel niet bestaat, maar die in feite een ern stig probleem is, waarméde zowel arbeidersleiders, be drijfsleven als onderwijs zich bezig behoren te houden. 2 'aspro'* Ufaittfeeh en nog Geschenk voor Moeder en Baby is een Babyderm Babyset Oorspronkelijk detective-verhaal door MARTIN MONS Zeer gevaarlijke situatie in Arnhem a, daar hebben we de nieuwe elektrizein! Mot dat geval met mij de bouw op baas? Kenne we lol van beleve. Mot je zo'n groensprieter zien, komt met z'n neus nog niet boven de werkbank uit. Maar afijn, hij zal wel bar veel weten van de wet Ohm en zo. Boffen wij effe met zo'n bolleboos. Nou maatje, als je dan toch zoveel weet, neem jij dan die bos pijp maar op je nek, stouw wat dozen, moffen en bochten in dat kissie en laat dan 's zien hoe jij de wet Ohm op mokie en brekie toepast. Hoe heet je? Arie? Ken ik een rijmpie op en als je mij ooit anders als „meneer" Willem durft te noemen voor je volslagen vakman bent, wor-je gekielhaald van hier tot gunder. En Arie maar stom verbaasd kijken. Twee weken geleden haalde hij zijn ambachtsschooldiploma. Het was een gezellige boel op de ambachtsschool. Met de leraren kon hij best overweg en de jongens onder elkaar: een tof stel. Een paar had hij er in de vakantie nog ontmoet; twee hadden er al werk en nou was hij aan de beurt. Gek eigenlijk zo'n eerste dag naar de werkplaats. Vader had het met de baas in orde ge maakt en nou was ie er. Als er thuis visite kwam, werd er nog wel eens iemand voorgesteld. Iemand die je niet kende gaf je toch een hand om kennis te ma ken. Hier stormde alleen maar een stel vragen op je aan, die je compleet beduusd maakten. Onder elkaar konden ze op de ambachtsschool heel wat hartigheid- jes vertellen en niemand was bang om, als de leraren het niet hoorden, een stevige knoop te laten rollen. Maar zoals deze knapen het in de werkplaats konden, dat was volkomen een nieuwe ervaring voor Arie. En daar stond hij nou op het karwei. Hij kon „een prent lezen" en hij wist precies hoeveel lichtpunten in een groep moesten worden ingedeeld. Hij kon nauwkeurig de zekering berekenen die nodig was in schakelkast en verdeelkast, maar van mokie en brekie had ie nog nooit gehoord. Binnen het kwartier evenwel wist hij dat met dit duo moker en breekijzer werden bedoeld, tot het hanteren waarvan hij blijkbaar na een eerste kennismaking was veroordeeld. Op de ambachtsschool hadden ze daar nooit iets van verteld. Was dat nu werk voor een gediplomeerd elektricien. Hij zou ze wel zeggen dat hij dat ronduit verdomde. De eerste poging om schuchter tegen Willem te zeg gen, dat hij ,,'t verrekte om zijn poten kapot te slaan", werd met een oprecht geveinsde verbazing ontvangen. Tja, als meneer de student daar te fijn voor gebouwd was, dan zou Willem wel subiet de baas opbellen, met het verzoek om. de nodige assistentie te sturen. In een adem kwam daar evenwel achteraan: „en als je nou De beginperiode: harde tijd voor jonge arbeider. god-hier-en-ginder niet een twee drie boven op die ladder staat En 's avonds op straat liet Arie aan zijn makkers z'n nog niet volgroeide kinderhanden zien, die een paar lelijke schaafwonden vertoonden. „Ik heb hem gezegd dat hij dood kon vallen met z'n flauwe kul". Arie is groot aan het worden. Na een dag karwei- leven vloekt hij veel deskundiger dan na drie jaar ambachtsschool marf ^dat Pri!r "eken,weet onze jonge man, dat de ogenschijnlijke ruwheid van zijn werkmakkers nogal meevalt Maar je bent geen ogenblik veilig voor hen. Ze moeten eerst weten wat voor vlees ze in de kuip hebben en als blijkt dat Arie niet lui is, maar ook geen hielenlikker van de baas, dan is hij in genade aangenomen. Bjj een schuch tere poging om voor het eten te bid den, wordt hem al gauw duidelijk ge maakt, dat hij die flauwekul maar uit moet hangen bij Jan de pastoor, want dat ze daar op het karwei niks mee te schoften hebben. Even later wordt belangstellend geïnformeerd naar zijn verkering. Maar Arie is ook niet van gisteren, tegenover een grote bek moet je nou eenmaal een grote bek stellen, meent hij. En hij heeft al lang in de smiezen, dat, ais je je laat pesten, je voor goed het mikpunt bent. Hij blaft dus mee en vertelt op een goede dag, dat hij gisteravond „op stap" is ge weest. Nou is het hek helemaal van de dam. Ieder van de ouderen begrijpt wel, dat Arie hoogstens een meisje achterna gefloten heeft en zü heeft hoogstens tegen hem gezegd: „Och kwast, loop heen". Maar hoe moet hij zich anders handhaven tegenover die kerels, die hem de geheimen van hu welijk en verkering vertellen op een wijze, die bedoelt niets verborgen te houden, maar die toch niet in staat is diep onder de oppervlakte van het jon- ge verstand door te dringen. In het arbeidersleven bestaat offi cieel niet de ontgroening zoals we die kennen in de studentenwereld. Er is geen enkele geschreven of ongeschre ven wet, welke bepaalt, dat de jonge mens, zojuist door een van de be roepspoorten het volle arbeidersleven binnengetreden, ook op een bepaalde met dat leven vertrouwd zal de *onn gemaakt. Een meisje vertel- kantonii toen ik de eerste maand op scheiden WvaoSordatrfdHe ik nfooit uit te trokken. had mö gezegd Tot de jongste kantoorkr^Mefi Das eelifk "WieT^arism^ ^Mken*i En als je je saiaris ontvangt, was or hii gezegd, dan moet je de chef een hand geven en hem vriendelijk be danken. Het kind huilde nog by de herinnering aan de keren dat ze voor schut" was gezet, maar meer nog aan de veel minder fijne methoden! die er op dat kantoor werden gebe zigd om die groentjes wat los te kra gen. Goede en kwade kant Het is begrijpelijk, dat er een soort ontgroening ook in het arbeidersleven plaats vindt. Begrijpelijk en tot op ze kere hoogte ook goed. In het groeien naar de volwassenheid komt ergens die eerste aanraking met de ruwheid van het leven en hei is goed als de jonge mensen al bijtijds leren, dat wat voor -enkele weken spel was, nu a!? aS°e e*jn P'icht gaat worden en dniena v®rvu",nk van die plicht voort- hürciaLui l"ens een soort offer- w18®,4; Wanneer nu die in- Le* ™lle arbeidersleven zich rt/ooTin ?7kel!,' .d,c,jonge mens in derdaad in het arbeidsleven binnen te voeren, dan zouden we nog bezwaar kunnen blijven maken tegen sommige methoden. Uit onze eigen jonge arbei dersperiode herinneren we ons zeer onaangename geschiedenissen. Zo we ten we nog goed, dat een jonge man die ondanks gevloek en gespot door bleef gaan met bidden voor en na het eten vastgebonden werd boven in de kap van een nieuwbouw om hem dan maar te laten weten, dat hij goed rooms was! Heel wat jonge kerels ge ven hinnen de twee maanden elke po ging om naar buiten hun k*'lk z'j*[ te manifesteren op. Dat we hier al lang over de grens heen zijn van een poging om jonge mensen besche den heid te leren is zonder meer duidelflk. Als regel gaat evenwel de in tal van industriële onderneming nog veel verder. Vooral in bedrij met een gemengde bezetting blijkt ae aanval zich te richten op het kennelijk nog onschuldig zijn, zowel van jongens als van meisjes. We hebben nog steeds in ons bezit een enkele jaren oud rap port van een zeer serieuze kajotters- leider, zelf afdelingschef op een metaal- warenfabriek. In een rubberverwerken- de industrie in zijn omgeving bestond (en bestaat klandestien nog) de ge woonte om de nieuwelingen op de far briek met allerlei ongure voorstellin gen van het menselijk lichaam, uit rub ber vervaardigd, vertrouwd te maken met het zgn. liefdesleven. Hoe ruwer de industrie is, des te ruwer gedragen zich als regel de daarin werkzamen. Het merkwaardige verschijnsel doet zich voor, aldus verzekerde ons de di recteur vn een levensschool, dat juist uit de grovt industrie, zoals bijvoor beeld steenfabrieken, zeer weinig jonge mensen naar de levensschool komen. Het ontbreekt hier ook aan contact met de werkgevers, die kennelijk te onvoldoende beselfen, dat werkgever zjjn niet alleen een sociale en econo mische verantwoordelijkheid met zich brengt, maar evenzeer een morele. Ernstig vraagstuk Het vraagstuk van het binnentreden in het arbeidsleven heeft de aandacht zo lang de K.A.J. en voor haar De Jonge Werkman heeft bestaan. Reeds Henri Hermans en dr. Poels hebben met name dit probleem gesteld toen m 1914 de stoot gaven die heeft ge leid tot de oprichting van de eerste katholieke arbeidersjeugdbeweging in Nederland. Om redenen die wjj overi gens wel kunnen respecteren maar niet begrijpen heeft men zich van kerkelijke zjjde lang verzet tegen het opnemen van deze jeugdigen in een jeugdstands- organisatie. Jeugdbeweging heette vooral voor deze jongsten onder de ar beiders een zielzorglijke taak. Wij zijn het met deze opvatting eens en zulks temeer omdat zowel het huisgezin als de school de jonge arbeider veel te wei nig op het leven zelf voorbereiden. De school weet er ronduit gezegd niets van af. De lagere school beschouwt haar taak als volbracht wanneer met goed succes het toelatingsexamen tot de ulo of de L.T.S. is afgelegd en deze typen van eindonderwijsinstellingen kennen als voornaamste opdracht, een vooraf bepaalde hoeveelheid intellectueel ken nen of technisch kunnen in de jonge mens te brengen. Maar wanneer hij is losgelaten, ondergaat hij teleurstelling op teleurstelling. Nu is het duidelijk dat ook de vele pogingen die reeds wor den ondernomen, vooral op de V.G.L.O.- scholen, maar ook dikwijls aan de eind periode van de L.T.S. in de vorm van schoolverlaters-acties, bedrijfsweken, van inleidingsweken in het arbeidsle ven, geen paal en perk kunnen stellen aan de vaak mensonterende wijze, waarop oudere arbeiders zich schuldig maken aan verkrachting van deze jon ge levens. Men spreekt tegenwoordig veel over arbeidstijdsverkorting en wij hebben open oog voor de grote voor delen die dit voor de mensen met zich kan brengen. Maar als we de lijst van sociale en economische wenselijkheden zien, welke door onze vakcentrales, door de Stichting van de Arbeid en door de sociaal-economische raad is op gesteld, alvorens de arbeidstijdverkor ting serieus kan worden aangepakt, dan treft het ons telkens, dat bjj die Hjst van wenselijkheden bovenaan niet staat een betere voorbereiding van de jonge arbeider op het volle arbeidsleven. Dit kan en dit moet naar onze smaak praevaleren, omdat bedrijfsapostolaat en Credo Pugnoclub, omdat Katholieke Actie en standsorganisatie vergeefs zie len werken aan de kerstening van het arbeidsmilieu wanneer zij niet voort kunnen bouwen, tenminste op een kern van mensen die niet geestelijk leegge pompt zijn voordat zij aan het leven begonnen. Een ontgroening op 18-19 of 20-jarige leeftijd, gelijk bij de studen ten kan onder geen beding worden ver geleken met de schade die wordt aan gebracht in jonge arbeiderszielen door de ontgroeningsmethoden die daar wor den toegepast bij kinderen die nauwe lijks hun puberteitsperiode zijn binnen getreden. Het is een vraagstuk van ziel zorglijke aard inderdaad. Maar de ziel zorgers die het eerst in aanmerking komen, door hun invloed ten goede uit te oefenen, zijn de volwassen katholie ke leken in de werkplaats, op het kar wei, in de fabriek. De stereobox voor gebruik bij een radio toestel. Indien men over een niet al te verouderde installatie beschikt, kan men met dit toestel stereo-weergave verkrijgen. H. M. de Koningin heeft medegedeeld te willen aanzitten aan dc lunch in het Trefcentrum voor ontheemden, maandag middag ter gelegenheid van het con gres, dat de Nederlandse Federatie voor Vluchtelingenhulp te Amsterdam belegt, gewijd aan het vraagstuk der vluchte lingen-integratie- Deze lunch in het Trefcentrum, de Sociëteit „Hét Leeuwenpoortje 1560" in de Prinsenhofsteeg, wordt aangeboden en verzorgt door de nationale organisa ties van ontheemden in Nederland. Het menu is als volgt: Pirosjki, Ohirkowa Zoepa, Golabki, Almasrétes, resp. Rus sische kroketten, Oekraïnse uiensoep, Pools hoofdgerecht, Hongaars gebak. Aan tafel wordt Sidrunikali geschonken, een Estlandse zomerdrank. De Koningin, die grote belangstel ling heeft voor het wel en wee der vluchtelingen, hoopt zich bij deze ge legenheid inzake de verschillende pro blemen nader te oriënteren. Negen IJslandse zeelieden, beman ningsleden van de Kanonneerboot Thor, die na een poging e-1 Britse treiler in de wateren rondom IJsland aan te hou den aan boord van het Britse fregat „Eastbourne" verbleven, zijn vandaag in de vroege ochtenduren in het dorp Keflavik op IJsland aan land gezet, al dus heeft het Britse ministerie van ma rine bekendgemaakt. De IJslanders werden met een sloep naar Keflavik gebracht. Zij waren op 2 september aan boord gegaan van de treiler „Northern Foam", die zich toen in de twaalfmijlszone rondom IJsland bevond, en vervolgens overgebracht naar de „Eastbourne". De regering in Djakarta heeft giste ren laten doorschemeren, dat Indone sië „elders" wapens zal betrekken na Engelands weigering, grote militaire uitrustingsstukken naar Indonesië uit te voeren. Donderdag heeft het Britse mi nisterie van buitenlandse zaken bekend gemaakt, dat Engeland, rekening hou dend met de opvattingen van „vrien den en deelgenoten", voor het ogen blik geen grote militaire uitrustingsstuk ken naar Indonesië zal uitvoeren. Naar in doorgaans welingelichte kringen ver luidt, werden met „vrienden" deelge noten" Australië en Nederland bedoeld, aldus meldt Reuter. Een woordvoerder van het Indonesi sche ministerie van buitenlandse zaken heeft gisteren een korte verklaring van zijn ministerie gepubliceerd. Hierin wordt gezegd, dat de Britse regering het soevereine recht heeft geen zware wapens aan Indonesië te verkopen. Maar aan de andere kant heeft Indone sië het soevereine recht deze wapens elders te betrekken, aldus de verklaring. Indonesië zou geprobeerd hebben oor logsschepen en marinevliegtuigen van Engeland te betrekken. Engeland zou een desbetreffend verzoek echter ter zijde geschoven hebben na overleg met Nederland en Australië, aldus het be richt van Reuter. Advertentie Zitten is er voor een huisvrouw niet bij. Het werk moet doorgaan. Daarom bij opkomende pijnen: 2 ASPRO s en de pijn verdwijnt. Zorg dat U altijd 'ASPRO' bij de hand hebt. Ook zenuwpijn, lusteloosheid, moeheid of dat gevoel van rillerigheid verdwijnen snel en zeker door 'ASPRO' Want 'ASPRO'doet meer. 'ASPRO' maakt dat U zich prettiger voelt, fit! U kunt het werk weer aan! luiste» <UM ons programmj .HERHALING OP VERZOEK" ova Radio Luxemburg (203 m.) iedere zondagmorgen WAS uur. (Van onze radioredacteur) Op de komende Firato laat Philips nieuws zien op vrijwel ieder gebied van de electronica. Er zijn geen sensatione le nieuwigheden, maar de ontwikkeling van allerlei gaat steeds sneller. Wat men nu koopt is goed, het is voor jaren berekend, het is bij wat het biedt ook goedkoop. Bij het nog altijd populairste appa raat, de radio, ziet men dat de nieu wigheden, die in de duurdere toestel len geïntroduceerd worden, steeds snel ler bij alle apparaten worden toegepast. De goedkoopste toestellen hebben reeds een aardig, verzorgd uiterlijk, beschik ken over drukknopbediening, hebben nu een grammofoonaansluiting en zelfs een Ferrocepter-anti-storingsantenne. De toestellen van de middenklasse heb ben meest gescheiden kanalen voor hoge en lage tonen en tevens aanslui ting voor stereo weergave. Het behoeft geen betoog dat de duurdere toestellen beschikken over alles wat de huidige techniek maar te bieden heeft. Interessant is de ontwikkeling op het gebied van de grammofoon. Lange tijd is de kwaliteit van de opnamen beter geweest dan die van de weergevers. Die achterstand is thans wel geheel in gehaald. Vooral door middel van Hi-Fi- installaties met meerdere luidsprekers zjjn verrassende resultaten te bereiken. Reeds enkele jaren kende men in Ame rika de stereofonische weergave. Deze wordt thans ook algemeen in Europa geïntroduceerd. Hierbij wordt de opna me langs twee geheel gescheiden kana len gemaakt en op de plaat vastge legd. De weergave geschiedt eveneens langs twee geheel gescheiden kanalen, zodat een inderdaad fraai ruimte-effect ontstaat. Voor deze weergave zjjn zeer mooie complete Installaties verkrijg baar, gelukkig echter ook aanvullende apparaten voor bestaande toestellen. Televisie Op het gebied van de televisie brengt Philips weliswaar weinig nieu wigheden, maar ook hier gaat de ver volmaking zeer snel. Vooral streeft men er naar de toestellen minder pompeus te maken. Daarnaast wordt de bediening eenvoudiger, steeds meer worden drukknoppen toegepast. De kasten zjjn thans vaak van teak hout, waardoor men aangename kleu rencombinaties kan toepassen. Nieuw bjj Philips is het afstandsbedienings apparaatje. Men heeft zo lang met de introduktie daarvan gewacht om dat men alleen met een voorziening wilde komen die inderdaad afdoende is en volkomen veilig. Het nieuwe apparaat regelt zowel geluidsvolume als helderheid en contrast. De toe voerkabels zjjn spanningsloos dus volkomen veilig. De bandrecorders worden eveneens steeds beter en goedkoper. Ook op dit gebied is er veel nieuws. Er ko men overigens combinaties van ra dio, grammofoon en bandrecorder, die ware wonderen van techniek zjjn. Bouwdozen Het is niet zo algemec 1 bekend maar de bouwdoos is weer zeer populair aan het worden. De kortgeleden geïntrodu ceerde radiobouwdozen, waarmee jon gens en meisjes van omstreeks elf jaar met een schroevendraaiertje, zonder solderen een aardig toestelletje kunnen bouwen, deze dozen hebben een enorm succes gehad. Men gaat daar nu op voort met een grote serie bouwdozen van de eenvoudigste tot de meest inge wikkelde toe. Ieder gebouwd schema kan overigens aangevuld worden met nadere voorzieningen, zodat de jeugd aan het eens gemaakte toestel als maar door kan blijven bouwen. Zo is er ook op dit gebied voor iedere beurs een mogelijkheid. De (Van onze Haagse redactie) marinevoorlichtingsdienst wacht met spanning op berichten van de com missie die een onderzoek instelt naar de toedracht van de ramp met de Mar tin Mariner vliegboot bjj de Iraanse stad Abadan. Vooralsnog zet de dienst een vraagteken achter de ramp. Een woordvoerder van de Marvo verklaar de, dat het beter is, het officiële rap port van de commisie af te wachten, dan naar de oorzaak van de ramp te blijven gissen. Nieuwe gezichtspunten hebben zich tot nu toe niet voorgedaan. Verscheidene persstemmen hebben de vraag gesteld of de vlucht met deze vliegboot wel verantwoord was. Volgens bepaalde be richten zou de vliegboot al 11 juli uit Nieuw-Guinea vertrokken zijn. Dit heeft de Marvo niet tegengesproken. Onderweg zouden op verschillende vlieg velden reparaties aan het vliegtuig zjjn uitgevoerd. In Abadan werden twee mo toren vervangen door nieuwe. Daarna is de vliegboot, nadat de thuisvlucht was begonnen, neergestort en uitge brand. De gezagvoerder had een lek aan de olieleiding gemeld. De officiële lezing laat nog op zich wachten. De commissie van onderzoek zal waarschijnljjk spoedig rapport uit brengen. Advertentie Het afstand-bedieningsapparaat van Philips. Men kan er het TV-toestel mee aan- en afzetten, de helderheid, het contrast en het geluidsvolume mee regelen. De kabel is spanningloos, dus veilig. Een schop en een kruiwagen hielden vanmorgen de herinnering aan het ver leden levendig, toen koningin Juliana het startsein gaf voor de uitvoering van de tweede fase in het plan Europoort. Beide voorwerpen, afkomstig uit het Ko ninklijk Huisarchief, zjjn gehanteerd door een telg uit het Huis van Oranje, de Prins van Oranje, die op 31 okto ber 1866 de eerste spade in de grond stak voor het graven van de Nieuwe Waterweg. Misschien dat het plan Euro poort de betekenis van Rotterdams toe gang tot de zee ooit zal evenaren. In elk geval heeft het Rotterdams gemeen tebestuur kennelijk gemeend er goed aan te doen beide projecten met el kaar te vergelijken. Het bezoek van de koningin aan het eiland Rozenburg, waar zjj enkele uren getuige was van de in grijpende veranderingen welke zich in dit gebied met opmerkelijke vaart vol trekken, is een van de twee hoogtepun ten van Rotterdams Internationale Ha vendag 1958. Het andere is de tewater lating, in de namiddag, van het passa giersschip „Rotterdam". Na in de ochtend een kort bezoek te hebben gebracht aa het gemoderni seerde bejaardentehuis aan de Ooster- vantstraat arriveerden Hare Majesteit en haar gevolg tegen half twaalf bjj de 21) „Dus het vallen van dat beeld had een natuurlijke oorzaak? Ik bedoel, er valt na te gaan waardoor het viel?" „Ja, mijnheer Hangst, die val had geen boven natuurlijke oorzaak. Of geen buitennatuurlijke, hoe U wk maar noemen wilt." Hubert Hangst zucht diep. Is het een zucht van v 'oht.ing of van teleurstelling? „ik ben bang, dat u mjj wel voor een bijgelovige dwaas moet houden. De val van dat beeld had dus een natuurlijke oorzaak. Dat zou mij moeten gerust stellen, nietwaar? Maar het stelt mjj niet gerust, lie Kracht, die deze val veroorzaakte, ljjkt er mjj alleen nog maar boosaardiger, nog maar duivelser door. En dan bljjft er nog altijd de verschijning van het spookpaard. Kunt u daarvoor ook een natuur lijke verklaring geven?" Er Is diepe angst in zijn stem. „welke oplossing weet u daar? Mijn vrouw heeft het dier hu al driemaal gezien. En zij Mijn vrouw kan het niet langer verdragen. Zjj heeft het gevoel dat ze bedreigd wordt, vervolgd. Ze heeft mij gesmeekt iets te doen. De politie er officieel inhalen, leek ons nutteloos. Zij zou het doden van een hond en het kreupel maken van een paard nu wel niet zo bijster belangrijk vinden. De politie heeft wel andere zorgen aan het hoofd. Toen kwam Claire op de gedachteze had Joost zo vaak over u horen praten en ze dacht, dat u misschiendat als u wouEnfin, dat u de rechte man zou zijn om ons te helpen, om te ontdekken, wat hier nu toch eigenlijk gaande is." Hij kijkt Perquin hulpeloos aan, zijn oren gloei end rood, de nerveuze ruiterhanden spelen werktuig lijk met zijn vulpotlood, schuiven de stift in en uit, in en uit. „Ja, juist," zegt Pieter Auguste, „ik ben hier dus min of meer op instigatie van uw vrouw. Waren de verdere huisgenoten het hiermee eens?" „De verdere huisgenoten? Mun zuster, bedoelt u? Och, bepaald enthousiast was Leontme met. Maar ze had er ook niets op tegen, op uw komst, dat moet u vooral niet denken, mijnheer Perquin. Ze meende enkel maar dat het, nu ja, dat het...... „Niet veel uithalen zou. Nu, helemaal ongelijk kan ik haar niet geven." „Maar u moet resultaat bereiken, manheer Per quin, u moet. Ik ben radeloos, ik heb een gevoel alsof ik ieder ogenblik gek kan worden. Er gebeuren hier dingeni» „Wat voor dingen?" „Ik weet het niet! Ik bedoel, ik kan het niet onder woorden brengen! Het is alsofik voel me als iemand in een pikdonkere kamer, die voelt hoe er vlak bij hem iets vreselijks gebeurt. Maar wat, mijnheer Perquin, wat, dat kan hij niet zeg gen. Hij kan immers niets zien? Ik ben een ongelukkig mens, mijnheer Perquin. Ik weet dat er om mij heen een drama zich af speelt. Maar welk drama. En wie is de schurk, wie het slachtoffer? Mijn verdenkingen zwerven van de ene naar de andere kant. En schrikken telkens te rug voor de consequenties. Ik heb het gevoel, dat een leven dat me zeer na staat, wordt bedreigd. Maar welk leven? En door wie? Mijnheer Perquin, ik wil tot iedere prijs een schandaal vermijden „Tot iedere prijs? „Natuurlijk niet als die prijs een mensenleven is. Ik bedoel als het verlies van een mensenleven al leen maar vermeden kan wordenAls het zonder schandaal niet kan worden gered, dan mag dat natuurlijk niet. Joost, leg jij het uit, ik kan on mogelijk „•Hubert wil zeggen, Pieter Auguste, dat wanneer een schandaal alleen maar kan worden vermeden ten koste van een mensenleven, dat leven natuurlijk de eerste rechten heeft. Maar als er toch niets meer te redden mocht vallen, dan zou hij graag zien, dat een schandaal wordt voorkomen. Dat is ook nog een van de redenen, waarom hij niet de normale weg heeft gevolgd en de politie ingeschakeld. Nog daar gelaten. dat de aanwijzingen zo vaag zijn, dat die er waarschijnlijk toch geen houvast aan zou hebben." „Juist. Twee rampen heffen elkaar niet op, mijn heer Perquin. En ik zou graag willen datMijn hemel, wat is dat?" Hij vliegt overeind en rukt de deur open. Uit de gang die naar de nieuwe vleugel leidt klinkt een klaaglijk, wanhopig roepen: „Manou, Manou! Kom dan toch bij het vrouwtje! Waar is mijn kleine baasje dan toch? Kom nu toch bij de vrouw, menneke! Manou! Manou! Manooou!" „Claire! In 's hemelsnaam, Claire! Wat is er gaande?" „Manou! Manou is weg! Wat moet ik beginnen, Hubert, wat moet ik beginnen! Is het nu nog niet genoeg? Moet ik dan alles verliezen? Mag ik dan niets houden, niets? O, Gerrie, Manou, mijn lieve kleine Manou!" Ze is doodsbleek, Claire Hangst. In het smalle, weggetrokken gezichtje lijken de scheve groene ogen eens zo groot. Zij beeft als een riet, haar tanden klapperen. „Maar Claire nu toch, wind je toch niet zo op om niets," zegt Hubert Hangst onhandig. „Om niets?" gilt ze bijna. „Om niets? Als ik je toch zeg, dat Manou weg is! Manou! Mijn poes!" „Claire!" zegt Leontine Hangst autoritair, „ge draag je nu niet als een klein kind. Je poes zal heus wel terugkomen. Heb je al op je slaapkamer ge keken?" Kalmerend legt ze een hand op de smalle schou der van haar schoonzuster. Het is alsof die aanra king als een domper werkt, Claire Hangsts laaiende opwinding schijnt er onder uit te doven, ze wordt opeens klein, grauw en lusteloos. „Hij is niet op mijn slaapkamer," antwoordt ze bijna fluisterend. „Werkelijk niet, Leontine." „Wanneer heb je hem voor het laatst gezien?" „Even na het diner. Hij zat onder mijn stoel, toen we in de gele kamer koffie dronken. En nu was hij er niet. Ik wou naar bed gaan en ik dacht dat hij nog altijd onder mijn stoel zat, zie je en toen..." Wordt vervolgd. grens van de gemeente Rozenburg, waar burgemeester J. C. Aschoff haar welkom heette op zijn grondgebied. In een even verder opgetrokken tent ten westen van het spuikanaal door het eiland wachtte een prominent gezel schap waarbij zich o.a. de ministers Al- gera en Witte bevonden. In zijn begroe tingsrede gaf burgemeester Aschoff uiting aan zijn vreugde om mee te kunne nwerken aan het grootse pro ject, dat op Rozenburg gestalte krijgt. Hij zag ten volle de noodzaak er van in: „Over de gehele wereld dient men steeds te weten, dat men in Nederland met zijn schepen terecht kan, nu en in de toekomst". Anderzijds vroeg de heer Aschoff aandacht voor het mense lijk leed, dat onvermijdelijk met de verwerkelijking van Europoort samen hangt: de verdrijving van boerengezin nen. Vele uren zijn 's nachts, zo zei de burgemeester, slapeloos doorgebracht door mensen die de grond, waaraan zij zo gehecht waren, zouden moeten ver laten. Met dankbaarheid constateerde de spreker dat aan allen een vervan gend bedrijf is aangeboden, al zjjn er nu eenmaal onvervangbare waarden in dit leven. De directeur van de Rotterdamse dienst van gemeentewerken, ir J. A. C Tillema, besprak, na het belang van een goede coördinatie te hebben aan getoond in het veelzijdige plan Euro poort, enkele technische facetten van de onderneming. De bagger- en op- spuitingswerken zullen een omvang hebben van 84 millioen m3, terwijl daarnaast nog 200 bunkers op ruiming wachten. Van de destijds door de raad gevoteerde 65 millioen gulden zul len met de phase, waarmee vandaag een begin gemaakt wordt, ongeveer 35 millioen gulden gemoeid zijn. De zeehaven, voorlopig aansluitend op de Nieuwe Waterweg, krijgt een diepte van 13.65 meter beneden N.A.P. en zal schepen van 70.000 ton kunnen ont vangen. Een verdere uitbreiding, be staande uit een tweede monding in de zee en eventueel een bekken bui tengaats, Is In studie. Dat verdere stadium voorziet in het bergen van 100.000-tonners. De directeur van de Rotterdamse ha vendienst, ir. N. Th. Koomans, waagde zich aan enkele schattingen. Hij begroot te, dat het goederenvervoer ter zee voor Rotterdam in 1960 tot 80 millioen Vrijdag is in de kinderrijke buurt Presikhaaf van Arnhem het twee-jarig zoontje van de fam. O. op een onbe waakt ogenblik in de langs de Laak- weg lopende afvoersloot terechtgeko men en verdronken. Reeds bij herha ling hebben de buurtbewoners de ge meente op de gevaarlijke situatie van deze sloot in de drukbevolkte buurt ge wezen. In korte tijd hebben de volwasse nen reeds tientallen kinderen uit het water moeten halen. Enige honderden buurtbewoners hebben zich nu met een rekest tot B. en W. van Arnhem ge wend om aan deze hoogst gevaarlijke situatie een einde te maken door een goede afrastering van de sloot aan te brengen. ton zal oplopen (in 1957 was het 70), tot 100 millioen in 1965 en tot 125 millioen in 1970. Het is de bedoeling, de ter reinen, die thans geschikt worden ge maakt, in 1961 aan de te vestigen be drijven aan te bieden. Deze bedrijven omvatten tot nu toe scheepsbouw, scheepsreparatie, opslag van ertsen, raffinage van ertsen en, in verband met het hoogovenbedrijf, een omvangrijke chemische industrie. De basisbedrjjven op Rozenburg zullen ook elders in Ne derland werkgelegenheid kunnen schep pen. Na de toespraken werd koningin Ju liana uitgenodigd op een knop te druk ken die een sirene in werking stelde. En dit was het sein voor molenbaas Teunis de Bruin om zijn baggermolen „Noord" aan de gang te zetten. In tien minuten wist hij een nabijgelegen dam volkomen weg te malen, en in dit tem po zullen de werkzaamheden aan het enorme Europoortproject zich de ko mende maanden blijven voltrekken. Het tien-jarig jongetje M. van der Lugt in Den Haag heeft vrijdagavond een poging een clandestien tramritje te maken met de dood moeten bekopen. De jongen probeerde op het Hobbema- plein aan de gesloten zijde van lijn elf op de treeplank van de motorwagen te springen, terwijl het tramstel al een meter of dertig van de halte af had gereden. Hij viel en kwam tussen de motorwagen en de aanhangwagen te recht. Het kind is ter plaatse aan zijn verwondingen overleden. Tijdens de donderdag gehouden alge* mene bestuursverkiezingen van het Of fice International de l'Enseignement Ca- tholique (internationaal bureau voor ka tholiek onderwijs) te Rome is mgr. mr. Fr. Op de Coul, directeur van het Ka tholiek centraal bureau voor onderwijs en opvoeding in Den Haag, tot algemeen voorzitter herkozen. Vice-voorzitter werd mgr. Decamps (Frankrijk), secre taris-generaal mr. J. Lindemans uit Brussel. Leden van het bestuur zijn: mgr. Funke (Duitsand), mgr. Daem (België), pater Alonso SJ. (Brazilië», pater Gagnon O.F.M. Cap (Canada), pa ter Giampietro S.J. (Italië), pater Ma- roun (Libanon), kanunnik Moerman (Belgisch Congo en Ruanda-Urundi)O. Brien (Engeland).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1958 | | pagina 7