H
ZWEMMEN EN VERDRINKEN
in
arbeidersleven
ONTGROENING
Interessante ontwikkeling
bij de grammofoon
Televisie met afstands
bediening
Indonesië wil
elders wapens
betrekken
Hoofd,
I "ASPRO
min
k
voor
Koningin geeft startsein
tweede fase Europoort
Op Rozenburg draaien de baggermolens
Het
spookpaard
Grove methoden
Philips op de „Firato
Koningin te gast
bij ontheemden
De vliegbootramp
bij Abadan
Historische schop
en kruiwagen
Mislukte sprong
op een rijdende
tram
Lunch in trefcentrum
Brits fregat zet
IJslanders aan land
Na Britse weigering
bergen werk
Nog geen officiële
berichten
Kind verdronken
in afvoersloot
Jongetje tussen motor
en aanhangwagen
gevallen en gedood
Mgr. Op de Coul
blijft president van
O.I.E.C.
ZATERDAG 13 SEPTEMBER 1958
PAGINA 7
Ifei
Een arbeidersleider schrijft
ons over de ontgroening
van jonge arbeiders, die
officieel wel niet bestaat,
maar die in feite een ern
stig probleem is, waarméde
zowel arbeidersleiders, be
drijfsleven als onderwijs
zich bezig behoren te
houden.
2 'aspro'* Ufaittfeeh
en nog
Geschenk voor Moeder
en Baby is een Babyderm Babyset
Oorspronkelijk
detective-verhaal
door MARTIN MONS
Zeer gevaarlijke situatie
in Arnhem
a, daar hebben we de nieuwe elektrizein! Mot
dat geval met mij de bouw op baas? Kenne we
lol van beleve. Mot je zo'n groensprieter zien,
komt met z'n neus nog niet boven de werkbank uit.
Maar afijn, hij zal wel bar veel weten van de wet Ohm
en zo. Boffen wij effe met zo'n bolleboos. Nou maatje,
als je dan toch zoveel weet, neem jij dan die bos pijp
maar op je nek, stouw wat dozen, moffen en bochten
in dat kissie en laat dan 's zien hoe jij de wet Ohm
op mokie en brekie toepast. Hoe heet je? Arie? Ken ik
een rijmpie op en als je mij ooit anders als „meneer"
Willem durft te noemen voor je volslagen vakman
bent, wor-je gekielhaald van hier tot gunder.
En Arie maar stom verbaasd kijken. Twee weken
geleden haalde hij zijn ambachtsschooldiploma. Het
was een gezellige boel op de ambachtsschool. Met de
leraren kon hij best overweg en de jongens onder
elkaar: een tof stel. Een paar had hij er in de vakantie
nog ontmoet; twee hadden er al werk en nou was hij
aan de beurt. Gek eigenlijk zo'n eerste dag naar de
werkplaats. Vader had het met de baas in orde ge
maakt en nou was ie er. Als er thuis visite kwam,
werd er nog wel eens iemand voorgesteld. Iemand die
je niet kende gaf je toch een hand om kennis te ma
ken. Hier stormde alleen maar een stel vragen op je
aan, die je compleet beduusd maakten. Onder elkaar
konden ze op de ambachtsschool heel wat hartigheid-
jes vertellen en niemand was bang om, als de leraren
het niet hoorden, een stevige knoop te laten rollen.
Maar zoals deze knapen het in de werkplaats konden,
dat was volkomen een nieuwe ervaring voor Arie. En
daar stond hij nou op het karwei. Hij kon „een prent
lezen" en hij wist precies hoeveel lichtpunten in een
groep moesten worden ingedeeld. Hij kon nauwkeurig
de zekering berekenen die nodig was in schakelkast
en verdeelkast, maar van mokie en brekie had ie nog
nooit gehoord. Binnen het kwartier evenwel wist hij
dat met dit duo moker en breekijzer werden bedoeld,
tot het hanteren waarvan hij blijkbaar na een eerste
kennismaking was veroordeeld. Op de ambachtsschool
hadden ze daar nooit iets van verteld. Was dat nu
werk voor een gediplomeerd elektricien. Hij zou ze
wel zeggen dat hij dat ronduit verdomde.
De eerste poging om schuchter tegen Willem te zeg
gen, dat hij ,,'t verrekte om zijn poten kapot te slaan",
werd met een oprecht geveinsde verbazing ontvangen.
Tja, als meneer de student daar te fijn voor gebouwd
was, dan zou Willem wel subiet de baas opbellen, met
het verzoek om. de nodige assistentie te sturen. In een
adem kwam daar evenwel achteraan: „en als je nou
De beginperiode: harde tijd voor jonge arbeider.
god-hier-en-ginder niet een twee drie boven op die
ladder staat
En 's avonds op straat liet Arie aan zijn makkers
z'n nog niet volgroeide kinderhanden zien, die een
paar lelijke schaafwonden vertoonden. „Ik heb hem
gezegd dat hij dood kon vallen met z'n flauwe kul".
Arie is groot aan het worden. Na een dag karwei-
leven vloekt hij veel deskundiger dan na drie jaar
ambachtsschool
marf ^dat Pri!r "eken,weet onze jonge
man, dat de ogenschijnlijke ruwheid
van zijn werkmakkers nogal meevalt
Maar je bent geen ogenblik veilig voor
hen. Ze moeten eerst weten wat voor
vlees ze in de kuip hebben en als blijkt
dat Arie niet lui is, maar ook geen
hielenlikker van de baas, dan is hij
in genade aangenomen. Bjj een schuch
tere poging om voor het eten te bid
den, wordt hem al gauw duidelijk ge
maakt, dat hij die flauwekul maar uit
moet hangen bij Jan de pastoor, want
dat ze daar op het karwei niks mee
te schoften hebben. Even later wordt
belangstellend geïnformeerd naar zijn
verkering. Maar Arie is ook niet van
gisteren, tegenover een grote bek moet
je nou eenmaal een grote bek stellen,
meent hij. En hij heeft al lang in de
smiezen, dat, ais je je laat pesten, je
voor goed het mikpunt bent. Hij blaft
dus mee en vertelt op een goede dag,
dat hij gisteravond „op stap" is ge
weest. Nou is het hek helemaal van
de dam. Ieder van de ouderen begrijpt
wel, dat Arie hoogstens een meisje
achterna gefloten heeft en zü heeft
hoogstens tegen hem gezegd: „Och
kwast, loop heen". Maar hoe moet hij
zich anders handhaven tegenover die
kerels, die hem de geheimen van hu
welijk en verkering vertellen op een
wijze, die bedoelt niets verborgen te
houden, maar die toch niet in staat is
diep onder de oppervlakte van het jon-
ge verstand door te dringen.
In het arbeidersleven bestaat offi
cieel niet de ontgroening zoals we die
kennen in de studentenwereld. Er is
geen enkele geschreven of ongeschre
ven wet, welke bepaalt, dat de jonge
mens, zojuist door een van de be
roepspoorten het volle arbeidersleven
binnengetreden, ook op een bepaalde
met dat leven vertrouwd zal
de *onn gemaakt. Een meisje vertel-
kantonii toen ik de eerste maand op
scheiden WvaoSordatrfdHe ik nfooit uit te
trokken. had mö gezegd Tot
de jongste kantoorkr^Mefi Das eelifk
"WieT^arism^ ^Mken*i En
als je je saiaris ontvangt, was or hii
gezegd, dan moet je de chef een
hand geven en hem vriendelijk be
danken. Het kind huilde nog by de
herinnering aan de keren dat ze voor
schut" was gezet, maar meer nog
aan de veel minder fijne methoden!
die er op dat kantoor werden gebe
zigd om die groentjes wat los te kra
gen.
Goede en kwade kant
Het is begrijpelijk, dat er een soort
ontgroening ook in het arbeidersleven
plaats vindt. Begrijpelijk en tot op ze
kere hoogte ook goed. In het groeien
naar de volwassenheid komt ergens
die eerste aanraking met de ruwheid
van het leven en hei is goed als de
jonge mensen al bijtijds leren, dat wat
voor -enkele weken spel was, nu
a!? aS°e e*jn P'icht gaat worden en
dniena v®rvu",nk van die plicht voort-
hürciaLui l"ens een soort offer-
w18®,4; Wanneer nu die in-
Le* ™lle arbeidersleven zich
rt/ooTin ?7kel!,' .d,c,jonge mens in
derdaad in het arbeidsleven binnen te
voeren, dan zouden we nog bezwaar
kunnen blijven maken tegen sommige
methoden. Uit onze eigen jonge arbei
dersperiode herinneren we ons zeer
onaangename geschiedenissen. Zo we
ten we nog goed, dat een jonge man
die ondanks gevloek en gespot door
bleef gaan met bidden voor en na het
eten vastgebonden werd boven in de
kap van een nieuwbouw om hem dan
maar te laten weten, dat hij goed
rooms was! Heel wat jonge kerels ge
ven hinnen de twee maanden elke po
ging om naar buiten hun k*'lk z'j*[
te manifesteren op. Dat we hier al
lang over de grens heen zijn van een
poging om jonge mensen besche den
heid te leren is zonder meer duidelflk.
Als regel gaat evenwel de
in tal van industriële onderneming
nog veel verder. Vooral in bedrij
met een gemengde bezetting blijkt ae
aanval zich te richten op het kennelijk
nog onschuldig zijn, zowel van jongens
als van meisjes. We hebben nog steeds
in ons bezit een enkele jaren oud rap
port van een zeer serieuze kajotters-
leider, zelf afdelingschef op een metaal-
warenfabriek. In een rubberverwerken-
de industrie in zijn omgeving bestond
(en bestaat klandestien nog) de ge
woonte om de nieuwelingen op de far
briek met allerlei ongure voorstellin
gen van het menselijk lichaam, uit rub
ber vervaardigd, vertrouwd te maken
met het zgn. liefdesleven. Hoe ruwer
de industrie is, des te ruwer gedragen
zich als regel de daarin werkzamen.
Het merkwaardige verschijnsel doet
zich voor, aldus verzekerde ons de di
recteur vn een levensschool, dat juist
uit de grovt industrie, zoals bijvoor
beeld steenfabrieken, zeer weinig jonge
mensen naar de levensschool komen.
Het ontbreekt hier ook aan contact
met de werkgevers, die kennelijk te
onvoldoende beselfen, dat werkgever
zjjn niet alleen een sociale en econo
mische verantwoordelijkheid met zich
brengt, maar evenzeer een morele.
Ernstig vraagstuk
Het vraagstuk van het binnentreden
in het arbeidsleven heeft de aandacht
zo lang de K.A.J. en voor haar De
Jonge Werkman heeft bestaan. Reeds
Henri Hermans en dr. Poels hebben
met name dit probleem gesteld toen
m 1914 de stoot gaven die heeft ge
leid tot de oprichting van de eerste
katholieke arbeidersjeugdbeweging in
Nederland. Om redenen die wjj overi
gens wel kunnen respecteren maar niet
begrijpen heeft men zich van kerkelijke
zjjde lang verzet tegen het opnemen
van deze jeugdigen in een jeugdstands-
organisatie. Jeugdbeweging heette
vooral voor deze jongsten onder de ar
beiders een zielzorglijke taak. Wij zijn
het met deze opvatting eens en zulks
temeer omdat zowel het huisgezin als
de school de jonge arbeider veel te wei
nig op het leven zelf voorbereiden. De
school weet er ronduit gezegd niets van
af. De lagere school beschouwt haar
taak als volbracht wanneer met goed
succes het toelatingsexamen tot de ulo
of de L.T.S. is afgelegd en deze typen
van eindonderwijsinstellingen kennen
als voornaamste opdracht, een vooraf
bepaalde hoeveelheid intellectueel ken
nen of technisch kunnen in de jonge
mens te brengen. Maar wanneer hij is
losgelaten, ondergaat hij teleurstelling
op teleurstelling. Nu is het duidelijk
dat ook de vele pogingen die reeds wor
den ondernomen, vooral op de V.G.L.O.-
scholen, maar ook dikwijls aan de eind
periode van de L.T.S. in de vorm van
schoolverlaters-acties, bedrijfsweken,
van inleidingsweken in het arbeidsle
ven, geen paal en perk kunnen stellen
aan de vaak mensonterende wijze,
waarop oudere arbeiders zich schuldig
maken aan verkrachting van deze jon
ge levens. Men spreekt tegenwoordig
veel over arbeidstijdsverkorting en wij
hebben open oog voor de grote voor
delen die dit voor de mensen met zich
kan brengen. Maar als we de lijst van
sociale en economische wenselijkheden
zien, welke door onze vakcentrales,
door de Stichting van de Arbeid en
door de sociaal-economische raad is op
gesteld, alvorens de arbeidstijdverkor
ting serieus kan worden aangepakt, dan
treft het ons telkens, dat bjj die Hjst
van wenselijkheden bovenaan niet staat
een betere voorbereiding van de jonge
arbeider op het volle arbeidsleven. Dit
kan en dit moet naar onze smaak
praevaleren, omdat bedrijfsapostolaat
en Credo Pugnoclub, omdat Katholieke
Actie en standsorganisatie vergeefs zie
len werken aan de kerstening van het
arbeidsmilieu wanneer zij niet voort
kunnen bouwen, tenminste op een kern
van mensen die niet geestelijk leegge
pompt zijn voordat zij aan het leven
begonnen. Een ontgroening op 18-19 of
20-jarige leeftijd, gelijk bij de studen
ten kan onder geen beding worden ver
geleken met de schade die wordt aan
gebracht in jonge arbeiderszielen door
de ontgroeningsmethoden die daar wor
den toegepast bij kinderen die nauwe
lijks hun puberteitsperiode zijn binnen
getreden. Het is een vraagstuk van ziel
zorglijke aard inderdaad. Maar de ziel
zorgers die het eerst in aanmerking
komen, door hun invloed ten goede uit
te oefenen, zijn de volwassen katholie
ke leken in de werkplaats, op het kar
wei, in de fabriek.
De stereobox voor gebruik bij een radio
toestel. Indien men over een niet al
te verouderde installatie beschikt, kan
men met dit toestel stereo-weergave
verkrijgen.
H. M. de Koningin heeft medegedeeld
te willen aanzitten aan dc lunch in het
Trefcentrum voor ontheemden, maandag
middag ter gelegenheid van het con
gres, dat de Nederlandse Federatie voor
Vluchtelingenhulp te Amsterdam belegt,
gewijd aan het vraagstuk der vluchte
lingen-integratie-
Deze lunch in het Trefcentrum, de
Sociëteit „Hét Leeuwenpoortje 1560" in
de Prinsenhofsteeg, wordt aangeboden
en verzorgt door de nationale organisa
ties van ontheemden in Nederland. Het
menu is als volgt: Pirosjki, Ohirkowa
Zoepa, Golabki, Almasrétes, resp. Rus
sische kroketten, Oekraïnse uiensoep,
Pools hoofdgerecht, Hongaars gebak.
Aan tafel wordt Sidrunikali geschonken,
een Estlandse zomerdrank.
De Koningin, die grote belangstel
ling heeft voor het wel en wee der
vluchtelingen, hoopt zich bij deze ge
legenheid inzake de verschillende pro
blemen nader te oriënteren.
Negen IJslandse zeelieden, beman
ningsleden van de Kanonneerboot Thor,
die na een poging e-1 Britse treiler in
de wateren rondom IJsland aan te hou
den aan boord van het Britse fregat
„Eastbourne" verbleven, zijn vandaag
in de vroege ochtenduren in het dorp
Keflavik op IJsland aan land gezet, al
dus heeft het Britse ministerie van ma
rine bekendgemaakt.
De IJslanders werden met een sloep
naar Keflavik gebracht. Zij waren op
2 september aan boord gegaan van de
treiler „Northern Foam", die zich toen
in de twaalfmijlszone rondom IJsland
bevond, en vervolgens overgebracht
naar de „Eastbourne".
De regering in Djakarta heeft giste
ren laten doorschemeren, dat Indone
sië „elders" wapens zal betrekken na
Engelands weigering, grote militaire
uitrustingsstukken naar Indonesië uit te
voeren. Donderdag heeft het Britse mi
nisterie van buitenlandse zaken bekend
gemaakt, dat Engeland, rekening hou
dend met de opvattingen van „vrien
den en deelgenoten", voor het ogen
blik geen grote militaire uitrustingsstuk
ken naar Indonesië zal uitvoeren. Naar
in doorgaans welingelichte kringen ver
luidt, werden met „vrienden" deelge
noten" Australië en Nederland bedoeld,
aldus meldt Reuter.
Een woordvoerder van het Indonesi
sche ministerie van buitenlandse zaken
heeft gisteren een korte verklaring van
zijn ministerie gepubliceerd. Hierin
wordt gezegd, dat de Britse regering
het soevereine recht heeft geen zware
wapens aan Indonesië te verkopen.
Maar aan de andere kant heeft Indone
sië het soevereine recht deze wapens
elders te betrekken, aldus de verklaring.
Indonesië zou geprobeerd hebben oor
logsschepen en marinevliegtuigen van
Engeland te betrekken. Engeland zou
een desbetreffend verzoek echter ter
zijde geschoven hebben na overleg met
Nederland en Australië, aldus het be
richt van Reuter.
Advertentie
Zitten is er voor een huisvrouw niet bij. Het werk moet
doorgaan. Daarom bij opkomende pijnen: 2 ASPRO s en
de pijn verdwijnt. Zorg dat U altijd 'ASPRO' bij de hand
hebt. Ook zenuwpijn, lusteloosheid, moeheid of dat
gevoel van rillerigheid verdwijnen snel en zeker
door 'ASPRO'
Want 'ASPRO'doet meer. 'ASPRO' maakt dat U zich
prettiger voelt, fit! U kunt het werk weer aan!
luiste» <UM ons programmj .HERHALING OP VERZOEK" ova Radio Luxemburg (203 m.) iedere zondagmorgen WAS uur.
(Van onze radioredacteur)
Op de komende Firato laat Philips
nieuws zien op vrijwel ieder gebied van
de electronica. Er zijn geen sensatione
le nieuwigheden, maar de ontwikkeling
van allerlei gaat steeds sneller. Wat
men nu koopt is goed, het is voor jaren
berekend, het is bij wat het biedt ook
goedkoop.
Bij het nog altijd populairste appa
raat, de radio, ziet men dat de nieu
wigheden, die in de duurdere toestel
len geïntroduceerd worden, steeds snel
ler bij alle apparaten worden toegepast.
De goedkoopste toestellen hebben reeds
een aardig, verzorgd uiterlijk, beschik
ken over drukknopbediening, hebben
nu een grammofoonaansluiting en zelfs
een Ferrocepter-anti-storingsantenne.
De toestellen van de middenklasse heb
ben meest gescheiden kanalen voor
hoge en lage tonen en tevens aanslui
ting voor stereo weergave. Het behoeft
geen betoog dat de duurdere toestellen
beschikken over alles wat de huidige
techniek maar te bieden heeft.
Interessant is de ontwikkeling op het
gebied van de grammofoon. Lange tijd
is de kwaliteit van de opnamen beter
geweest dan die van de weergevers.
Die achterstand is thans wel geheel in
gehaald. Vooral door middel van Hi-Fi-
installaties met meerdere luidsprekers
zjjn verrassende resultaten te bereiken.
Reeds enkele jaren kende men in Ame
rika de stereofonische weergave. Deze
wordt thans ook algemeen in Europa
geïntroduceerd. Hierbij wordt de opna
me langs twee geheel gescheiden kana
len gemaakt en op de plaat vastge
legd. De weergave geschiedt eveneens
langs twee geheel gescheiden kanalen,
zodat een inderdaad fraai ruimte-effect
ontstaat. Voor deze weergave zjjn zeer
mooie complete Installaties verkrijg
baar, gelukkig echter ook aanvullende
apparaten voor bestaande toestellen.
Televisie
Op het gebied van de televisie
brengt Philips weliswaar weinig nieu
wigheden, maar ook hier gaat de ver
volmaking zeer snel. Vooral streeft
men er naar de toestellen minder
pompeus te maken. Daarnaast wordt
de bediening eenvoudiger, steeds
meer worden drukknoppen toegepast.
De kasten zjjn thans vaak van teak
hout, waardoor men aangename kleu
rencombinaties kan toepassen. Nieuw
bjj Philips is het afstandsbedienings
apparaatje. Men heeft zo lang met
de introduktie daarvan gewacht om
dat men alleen met een voorziening
wilde komen die inderdaad afdoende
is en volkomen veilig. Het nieuwe
apparaat regelt zowel geluidsvolume
als helderheid en contrast. De toe
voerkabels zjjn spanningsloos dus
volkomen veilig.
De bandrecorders worden eveneens
steeds beter en goedkoper. Ook op
dit gebied is er veel nieuws. Er ko
men overigens combinaties van ra
dio, grammofoon en bandrecorder,
die ware wonderen van techniek zjjn.
Bouwdozen
Het is niet zo algemec 1 bekend maar
de bouwdoos is weer zeer populair aan
het worden. De kortgeleden geïntrodu
ceerde radiobouwdozen, waarmee jon
gens en meisjes van omstreeks elf jaar
met een schroevendraaiertje, zonder
solderen een aardig toestelletje kunnen
bouwen, deze dozen hebben een enorm
succes gehad. Men gaat daar nu op
voort met een grote serie bouwdozen
van de eenvoudigste tot de meest inge
wikkelde toe. Ieder gebouwd schema
kan overigens aangevuld worden met
nadere voorzieningen, zodat de jeugd
aan het eens gemaakte toestel als
maar door kan blijven bouwen. Zo is er
ook op dit gebied voor iedere beurs
een mogelijkheid.
De
(Van onze Haagse redactie)
marinevoorlichtingsdienst wacht
met spanning op berichten van de com
missie die een onderzoek instelt naar
de toedracht van de ramp met de Mar
tin Mariner vliegboot bjj de Iraanse
stad Abadan. Vooralsnog zet de dienst
een vraagteken achter de ramp. Een
woordvoerder van de Marvo verklaar
de, dat het beter is, het officiële rap
port van de commisie af te wachten,
dan naar de oorzaak van de ramp te
blijven gissen.
Nieuwe gezichtspunten hebben zich tot
nu toe niet voorgedaan. Verscheidene
persstemmen hebben de vraag gesteld
of de vlucht met deze vliegboot wel
verantwoord was. Volgens bepaalde be
richten zou de vliegboot al 11 juli
uit Nieuw-Guinea vertrokken zijn. Dit
heeft de Marvo niet tegengesproken.
Onderweg zouden op verschillende vlieg
velden reparaties aan het vliegtuig zjjn
uitgevoerd. In Abadan werden twee mo
toren vervangen door nieuwe. Daarna
is de vliegboot, nadat de thuisvlucht
was begonnen, neergestort en uitge
brand. De gezagvoerder had een lek
aan de olieleiding gemeld.
De officiële lezing laat nog op zich
wachten. De commissie van onderzoek
zal waarschijnljjk spoedig rapport uit
brengen.
Advertentie
Het afstand-bedieningsapparaat van Philips. Men kan er het TV-toestel mee
aan- en afzetten, de helderheid, het contrast en het geluidsvolume mee regelen.
De kabel is spanningloos, dus veilig.
Een schop en een kruiwagen hielden
vanmorgen de herinnering aan het ver
leden levendig, toen koningin Juliana
het startsein gaf voor de uitvoering van
de tweede fase in het plan Europoort.
Beide voorwerpen, afkomstig uit het Ko
ninklijk Huisarchief, zjjn gehanteerd
door een telg uit het Huis van Oranje,
de Prins van Oranje, die op 31 okto
ber 1866 de eerste spade in de grond
stak voor het graven van de Nieuwe
Waterweg. Misschien dat het plan Euro
poort de betekenis van Rotterdams toe
gang tot de zee ooit zal evenaren. In
elk geval heeft het Rotterdams gemeen
tebestuur kennelijk gemeend er goed
aan te doen beide projecten met el
kaar te vergelijken. Het bezoek van de
koningin aan het eiland Rozenburg, waar
zjj enkele uren getuige was van de in
grijpende veranderingen welke zich in
dit gebied met opmerkelijke vaart vol
trekken, is een van de twee hoogtepun
ten van Rotterdams Internationale Ha
vendag 1958. Het andere is de tewater
lating, in de namiddag, van het passa
giersschip „Rotterdam".
Na in de ochtend een kort bezoek te
hebben gebracht aa het gemoderni
seerde bejaardentehuis aan de Ooster-
vantstraat arriveerden Hare Majesteit
en haar gevolg tegen half twaalf bjj de
21)
„Dus het vallen van dat beeld had een natuurlijke
oorzaak? Ik bedoel, er valt na te gaan waardoor
het viel?"
„Ja, mijnheer Hangst, die val had geen boven
natuurlijke oorzaak. Of geen buitennatuurlijke, hoe
U wk maar noemen wilt."
Hubert Hangst zucht diep. Is het een zucht van
v 'oht.ing of van teleurstelling?
„ik ben bang, dat u mjj wel voor een bijgelovige
dwaas moet houden. De val van dat beeld had dus
een natuurlijke oorzaak. Dat zou mij moeten gerust
stellen, nietwaar? Maar het stelt mjj niet gerust,
lie Kracht, die deze val veroorzaakte, ljjkt er mjj
alleen nog maar boosaardiger, nog maar duivelser
door. En dan bljjft er nog altijd de verschijning van
het spookpaard. Kunt u daarvoor ook een natuur
lijke verklaring geven?" Er Is diepe angst in zijn
stem. „welke oplossing weet u daar? Mijn vrouw heeft
het dier hu al driemaal gezien. En zij
Mijn vrouw kan het niet langer verdragen. Zjj heeft
het gevoel dat ze bedreigd wordt, vervolgd. Ze
heeft mij gesmeekt iets te doen. De politie er officieel
inhalen, leek ons nutteloos. Zij zou het doden van
een hond en het kreupel maken van een paard nu
wel niet zo bijster belangrijk vinden. De politie heeft
wel andere zorgen aan het hoofd. Toen kwam Claire
op de gedachteze had Joost zo vaak over u
horen praten en ze dacht, dat u misschiendat
als u wouEnfin, dat u de rechte man zou zijn
om ons te helpen, om te ontdekken, wat hier nu
toch eigenlijk gaande is."
Hij kijkt Perquin hulpeloos aan, zijn oren gloei
end rood, de nerveuze ruiterhanden spelen werktuig
lijk met zijn vulpotlood, schuiven de stift in en uit,
in en uit.
„Ja, juist," zegt Pieter Auguste, „ik ben hier dus
min of meer op instigatie van uw vrouw. Waren
de verdere huisgenoten het hiermee eens?"
„De verdere huisgenoten? Mun zuster, bedoelt u?
Och, bepaald enthousiast was Leontme met. Maar ze
had er ook niets op tegen, op uw komst, dat moet
u vooral niet denken, mijnheer Perquin. Ze meende
enkel maar dat het, nu ja, dat het......
„Niet veel uithalen zou. Nu, helemaal ongelijk
kan ik haar niet geven."
„Maar u moet resultaat bereiken, manheer Per
quin, u moet. Ik ben radeloos, ik heb een gevoel alsof
ik ieder ogenblik gek kan worden. Er gebeuren hier
dingeni»
„Wat voor dingen?"
„Ik weet het niet! Ik bedoel, ik kan het niet
onder woorden brengen! Het is alsofik voel
me als iemand in een pikdonkere kamer, die voelt
hoe er vlak bij hem iets vreselijks gebeurt. Maar
wat, mijnheer Perquin, wat, dat kan hij niet zeg
gen. Hij kan immers niets zien?
Ik ben een ongelukkig mens, mijnheer Perquin.
Ik weet dat er om mij heen een drama zich af
speelt. Maar welk drama. En wie is de schurk, wie
het slachtoffer? Mijn verdenkingen zwerven van de
ene naar de andere kant. En schrikken telkens te
rug voor de consequenties. Ik heb het gevoel, dat
een leven dat me zeer na staat, wordt bedreigd.
Maar welk leven? En door wie? Mijnheer Perquin,
ik wil tot iedere prijs een schandaal vermijden
„Tot iedere prijs?
„Natuurlijk niet als die prijs een mensenleven is.
Ik bedoel als het verlies van een mensenleven al
leen maar vermeden kan wordenAls het zonder
schandaal niet kan worden gered, dan mag dat
natuurlijk niet. Joost, leg jij het uit, ik kan on
mogelijk
„•Hubert wil zeggen, Pieter Auguste, dat wanneer
een schandaal alleen maar kan worden vermeden
ten koste van een mensenleven, dat leven natuurlijk
de eerste rechten heeft. Maar als er toch niets meer
te redden mocht vallen, dan zou hij graag zien, dat
een schandaal wordt voorkomen. Dat is ook nog een
van de redenen, waarom hij niet de normale weg
heeft gevolgd en de politie ingeschakeld. Nog daar
gelaten. dat de aanwijzingen zo vaag zijn, dat die
er waarschijnlijk toch geen houvast aan zou hebben."
„Juist. Twee rampen heffen elkaar niet op, mijn
heer Perquin. En ik zou graag willen datMijn
hemel, wat is dat?"
Hij vliegt overeind en rukt de deur open. Uit de
gang die naar de nieuwe vleugel leidt klinkt een
klaaglijk, wanhopig roepen:
„Manou, Manou! Kom dan toch bij het vrouwtje!
Waar is mijn kleine baasje dan toch? Kom nu toch
bij de vrouw, menneke! Manou! Manou! Manooou!"
„Claire! In 's hemelsnaam, Claire! Wat is er
gaande?"
„Manou! Manou is weg! Wat moet ik beginnen,
Hubert, wat moet ik beginnen! Is het nu nog niet
genoeg? Moet ik dan alles verliezen? Mag ik dan
niets houden, niets? O, Gerrie, Manou, mijn lieve
kleine Manou!"
Ze is doodsbleek, Claire Hangst. In het smalle,
weggetrokken gezichtje lijken de scheve groene
ogen eens zo groot. Zij beeft als een riet, haar
tanden klapperen.
„Maar Claire nu toch, wind je toch niet zo op om
niets," zegt Hubert Hangst onhandig.
„Om niets?" gilt ze bijna. „Om niets? Als ik je
toch zeg, dat Manou weg is! Manou! Mijn poes!"
„Claire!" zegt Leontine Hangst autoritair, „ge
draag je nu niet als een klein kind. Je poes zal heus
wel terugkomen. Heb je al op je slaapkamer ge
keken?"
Kalmerend legt ze een hand op de smalle schou
der van haar schoonzuster. Het is alsof die aanra
king als een domper werkt, Claire Hangsts laaiende
opwinding schijnt er onder uit te doven, ze wordt
opeens klein, grauw en lusteloos.
„Hij is niet op mijn slaapkamer," antwoordt ze
bijna fluisterend. „Werkelijk niet, Leontine."
„Wanneer heb je hem voor het laatst gezien?"
„Even na het diner. Hij zat onder mijn stoel, toen
we in de gele kamer koffie dronken. En nu was hij
er niet. Ik wou naar bed gaan en ik dacht dat hij
nog altijd onder mijn stoel zat, zie je en toen..."
Wordt vervolgd.
grens van de gemeente Rozenburg,
waar burgemeester J. C. Aschoff haar
welkom heette op zijn grondgebied. In
een even verder opgetrokken tent ten
westen van het spuikanaal door het
eiland wachtte een prominent gezel
schap waarbij zich o.a. de ministers Al-
gera en Witte bevonden. In zijn begroe
tingsrede gaf burgemeester Aschoff
uiting aan zijn vreugde om mee te
kunne nwerken aan het grootse pro
ject, dat op Rozenburg gestalte krijgt.
Hij zag ten volle de noodzaak er van
in: „Over de gehele wereld dient men
steeds te weten, dat men in Nederland
met zijn schepen terecht kan, nu en
in de toekomst". Anderzijds vroeg de
heer Aschoff aandacht voor het mense
lijk leed, dat onvermijdelijk met de
verwerkelijking van Europoort samen
hangt: de verdrijving van boerengezin
nen. Vele uren zijn 's nachts, zo zei de
burgemeester, slapeloos doorgebracht
door mensen die de grond, waaraan zij
zo gehecht waren, zouden moeten ver
laten. Met dankbaarheid constateerde
de spreker dat aan allen een vervan
gend bedrijf is aangeboden, al zjjn er
nu eenmaal onvervangbare waarden in
dit leven.
De directeur van de Rotterdamse
dienst van gemeentewerken, ir J. A. C
Tillema, besprak, na het belang van
een goede coördinatie te hebben aan
getoond in het veelzijdige plan Euro
poort, enkele technische facetten van
de onderneming. De bagger- en op-
spuitingswerken zullen een omvang
hebben van 84 millioen m3, terwijl
daarnaast nog 200 bunkers op ruiming
wachten. Van de destijds door de raad
gevoteerde 65 millioen gulden zul
len met de phase, waarmee vandaag
een begin gemaakt wordt, ongeveer
35 millioen gulden gemoeid zijn. De
zeehaven, voorlopig aansluitend op de
Nieuwe Waterweg, krijgt een diepte
van 13.65 meter beneden N.A.P. en
zal schepen van 70.000 ton kunnen ont
vangen. Een verdere uitbreiding, be
staande uit een tweede monding in
de zee en eventueel een bekken bui
tengaats, Is In studie. Dat verdere
stadium voorziet in het bergen van
100.000-tonners.
De directeur van de Rotterdamse ha
vendienst, ir. N. Th. Koomans, waagde
zich aan enkele schattingen. Hij begroot
te, dat het goederenvervoer ter zee
voor Rotterdam in 1960 tot 80 millioen
Vrijdag is in de kinderrijke buurt
Presikhaaf van Arnhem het twee-jarig
zoontje van de fam. O. op een onbe
waakt ogenblik in de langs de Laak-
weg lopende afvoersloot terechtgeko
men en verdronken. Reeds bij herha
ling hebben de buurtbewoners de ge
meente op de gevaarlijke situatie van
deze sloot in de drukbevolkte buurt ge
wezen. In korte tijd hebben de volwasse
nen reeds tientallen kinderen uit het
water moeten halen. Enige honderden
buurtbewoners hebben zich nu met een
rekest tot B. en W. van Arnhem ge
wend om aan deze hoogst gevaarlijke
situatie een einde te maken door een
goede afrastering van de sloot aan te
brengen.
ton zal oplopen (in 1957 was het 70), tot
100 millioen in 1965 en tot 125 millioen
in 1970. Het is de bedoeling, de ter
reinen, die thans geschikt worden ge
maakt, in 1961 aan de te vestigen be
drijven aan te bieden. Deze bedrijven
omvatten tot nu toe scheepsbouw,
scheepsreparatie, opslag van ertsen,
raffinage van ertsen en, in verband met
het hoogovenbedrijf, een omvangrijke
chemische industrie. De basisbedrjjven
op Rozenburg zullen ook elders in Ne
derland werkgelegenheid kunnen schep
pen.
Na de toespraken werd koningin Ju
liana uitgenodigd op een knop te druk
ken die een sirene in werking stelde.
En dit was het sein voor molenbaas
Teunis de Bruin om zijn baggermolen
„Noord" aan de gang te zetten. In tien
minuten wist hij een nabijgelegen dam
volkomen weg te malen, en in dit tem
po zullen de werkzaamheden aan het
enorme Europoortproject zich de ko
mende maanden blijven voltrekken.
Het tien-jarig jongetje M. van der
Lugt in Den Haag heeft vrijdagavond
een poging een clandestien tramritje te
maken met de dood moeten bekopen.
De jongen probeerde op het Hobbema-
plein aan de gesloten zijde van lijn elf
op de treeplank van de motorwagen te
springen, terwijl het tramstel al een
meter of dertig van de halte af had
gereden. Hij viel en kwam tussen de
motorwagen en de aanhangwagen te
recht. Het kind is ter plaatse aan zijn
verwondingen overleden.
Tijdens de donderdag gehouden alge*
mene bestuursverkiezingen van het Of
fice International de l'Enseignement Ca-
tholique (internationaal bureau voor ka
tholiek onderwijs) te Rome is mgr. mr.
Fr. Op de Coul, directeur van het Ka
tholiek centraal bureau voor onderwijs
en opvoeding in Den Haag, tot algemeen
voorzitter herkozen. Vice-voorzitter
werd mgr. Decamps (Frankrijk), secre
taris-generaal mr. J. Lindemans uit
Brussel. Leden van het bestuur zijn:
mgr. Funke (Duitsand), mgr. Daem
(België), pater Alonso SJ. (Brazilië»,
pater Gagnon O.F.M. Cap (Canada), pa
ter Giampietro S.J. (Italië), pater Ma-
roun (Libanon), kanunnik Moerman
(Belgisch Congo en Ruanda-Urundi)O.
Brien (Engeland).