Door overdreven volgzaamheid
onthouden katholieken zich
van cultuurbeoefening
Radio en TV
Prof. Vroom hekelt kerkenbouw
en televisie
Prof. ROGIER stelt geloofs
genoten ernstig in gebreke
35 miljoenste
bezoeker op
de Expo
zuiver wollen
.INERTIE BIJ KATHOLIEKE INTELLECTUELEN"
Gerzon is jarig, Gerzon trakteert op:
Onderzoek naar
ontgroening
Journaals van
Eurovisie
Geen Nederlandse
margarine naar
Duitsland
C.S.W.V. over het
adviesverzoek aan de
S.E.R.
Goede weekendshow
Marionettentheater
Hocus-pocus goed
op dreef
Maurice Ravel
MAANDAG 29 SEPTEMBER 1958
PAGINA 6
(Van onze speciale verslaggever)
Het was nogal geruststellend, wat prof. dr. N. R. A. Vroom in de eerste
helft van zijn rede op de landdag van de St.-Adelbertvereniging betoogde
over de aesthetische inertie onder de Nederlandse katholieken. Anders dan
na hem prof. dr. L. J. Rogier zou doen, die de culturele inertie van het ka
tholieke volksdeel in een vlijmscherpe en niets ontziende rede aan de kaak
stelde, constateerde prof. Vroom, dat het overdreven en eenzijdig zou zijn
te beweren, dat inertie in culturele aangelegenheden en een onverschillig
gebrek aan belangstelling voor deze zaken het uitsluitend privilege van de
Nederlandse katholieken zijn. De Sint-Adelbertvereniging, die zaterdag en
zondag haar jaarlijkse landdag te Nijmegen hield, had het thema „Inertie
bij katholieke intellectuelen" niet aan de orde gesteld om zoals de alge
meen voorzitter, mr. F. J. G. Baron van Voorst tot Voorst, het uitdrukte in
het voortreffelijk verzorgde programmaboekje een hand in eigen boezem
te steken, maar om het markeren van de richting. Beide inleiders hebben
die richting gewezen, prof. Vroom in twee concrete zaken, prof. Rogier in
een groot aantal algemene behartigenswaardige opmerkingen. „Echt schik
hebben in de cultunr, er al zijn zinnen op zetten, er al zijn krachten aan ge
ven om daarin iets te bereiken en er desnoods krom voor te liggen, daar
moet men helaas bjj de meeste katholieken niet om komen," aldus de Nij
meegse hoogleraar. „Men studeert om er beter op te worden, meer te ver
dienen. De geesteshouding om zich gelukkig te voelen in verantwoordelijke
en zware ambten of in een wetenschappelijke loopbaan, in elk geval in
functies die het leven in een stijlvolle soberheid tot plicht maken, komt
onder de katholieken nog te weinig voor."
Kerkenbouw dreigt
te verzanden
Adelbert en televisie
Geen offers voor de
wetenschap
Aarde en leven niet
„panklaar"
Te Groningen
Nederlands echtpaar met
geschenken overladen
J.v.S.
Elegante mantel in een warme mélange van zuiver wollen super velours.
Modieuze garnering van origineel Indisch lam, le kwaliteit. Maten 36 tfm 48.
In diverse lichte najaarstinten. F 130.-
Ook prof. Vroom spaarde de roede niet, maar liet de meeste slagen neerkomen
op het hele Nederlandse volk, dat hij een trouwhartige gezapigheid niet kon
on*zeggen. Hij weigerde echter het Katholieke volksdeel terstond te herkennen
als de „inerte albino", al gaf hij toe, dat de katholieken wel een bijdrage pro
rato leveren. Bepaalde ombuigingspogingen in eigen kring worden grotendeels
ijverig overstemd of doodgezwegen, aldus de Amsterdamse hoogleraar-directeur
van de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten, die zaterdagmiddag in de prop
volle aula van de r.-k. Universiteit ook de aartsbisschop, mgr. dr. B. J. Alfrink,
onder zijn gehoor vond.
Prof. Vroom verweet de talrijke cul-
tuurbevorderende colleges een beleid,
dat de middelmatige som is van ver
schillende tegen elkaar ingaande me
ningen. De persoonlijke verantwoorde
lijkheid wordt vaak vervangen door het
collectief bewandelen van de weg der
minste weerstand, met als resultaat een
ononderbroken reeks van compromis
sen, waarvan de moeilijkheden met
opera, ballet, tentoonstellingen en prij
zen getuigen. Bij de samenstelling van
deze colleges wordt niet op de eerste
plaats aan ter zake kundigheid gedacht.
In politicis kan men van mening ver
schillen of een bewindsman uit des
kundige of politieke kring gerequireerd
moet worden, maar bij culturele colle
ges is het uiterst riskant, een min of
meer vergevorderd dilletantisme in de
culturele sector hooguit als een onver
wachte plus te aanvaarden.
Even kwam prof. Vroom in het
straatje, dat zondagmiddag prof. Ro
gier met gespijkerde laarzen zou be
wandelen. toen hij opmerkte, dat het
grote moeite kost, zich van de me
dewerking van deskundige eloofsge-
not in genoemde colleges te verze
keren. Öp de zeer weinigen, die wel
bereid zijn, wordt dikwijls een te
groot en veelvoudig beroep gedaan.
De Amsterdamse hoogleraar wijdde
enige gedachten aan de eerste der kun
sten, de architectuur, en aan het jong
ste medium voor rechtstreekse gedach-
te-overdracth, de televisie.
„Waarom moet men eerst oog in oog
met Abraham hebben gestaan voordat
men geroepen wordt tot de meest ver
hevene aller architectonische opdrach
ten?", vroeg prof. Vroom zich af. Nu
alle traditionele beginselen der bouw
kunst alleen reeds door de vervaardi
ging van zoveel nieuwe materialen op
nieuw ter discussie staan, leert de prak
tijk. dat opdrachten by voorkeur naar
kunstenaars gaan, die qua leeftijd, op
voeding, eruditie en ervaring weinig
of geen affiniteit hiermee bezitten. Het
is een cultureel en financieel bedenke
lijk voorschrift, dat een architect slechts
zelfstandig een kerkgebouw mag ont
werpen indien hy er voordien reeds een
tot stand heeft gebracht, dus samen
met een bouwmeester, die Abraham
gezien heeft. Het gevolg is traditona-
listische verstarring of tweeslachtig
heid.
"."aarschuwend de vinger heffend,
profeteerde prof. Vroom, dat de katho
lieke kerkenbouwkunst zal verzanden
in plichtmatig repeteren van steeds min
der begrepen en steeds minder nood
zakelijke historische vormen armoe
dig en niet meer aansprekend wan
neer er geen duidelijke daden worden
gesteld.
Sprekend over de katholieke televisie
in Nederland over de K.R.O.-gids
deed hij er het „huiverend zwijgen" toe
stelde prof. Vroom voorop, dat hij
een organisatie, die alle katholieke ge-
loofsbelangen in de aether verdedigt,
ais een onafwendbare noodzaak en het
hoogste goed ziet. Hieruit vloeit een
enorme verantwoordelijkheid voort voor
dc bestuurders en voor de helpers, die
hun beleid realiseren.
„Wanneer men ziet," aldus prof.
Vroom, „met hoeveel overleg en zorg
de geestelijke leiding der katholieke
publiciteitsorganen wordt gekozen en
met welke nimmer aflatende diligentie
men streeft, zich de duurzame mede
werking van de grootste geesten, die
ons volksdeel oplevert, te verzekeren,
is het veelal benauwend, vast te moe-
t stellen, dat men bij de keuze der
leiuers en medewerkers van een nog
veel directer en persoonlijker aanspre
kend medium genoegen schijnt te ne
men met heel wat minder zorgvuldig
gekozenen."
Tenslotte een suggestie. Zou de Sint-
Adelbert-vereniging die zich er op
beroept, de katholieke Nederlandse cul
tuurscheppers en -dragers onder haar
leden te tellen niet een klein aantal
van de besten bereid weten te vinden,
een reeks persoonlijke wensen en sug
gesties op te stellen, deze door een vol
ledig ter zake kundige te laten bunde
len en hierover een openhartig gesprek
te houden met de leiding van de K.R.O.?
De geschiedenis-hoogleraar Rogier
vond in de historie het uitgangspunt
voor zijn referaat, aanknopend bij de
klacht van Schaepman, dat de katho
lieken tekortschieten in het besef van
de plicht, aandeel te hebben in het cul
tuurleven. Het percentage (20) acade
misch gevormde katholieken is niet
meer zo gering als zestig jaar geleden,
maar de wetenschappelijke bedrijvig
heid na het afstuderen vertoont nog
een verontrustend achterblijven; de we
tenschappelijke productie in geschrifte
is na 1945 nog voor geen 10% van ka
tholieke herkomst. Schaepman zou zijn
klacht kunnen herhalen: „Ik ken geen
luier wezen dan de Nederlandse katho
liek." Prof. Rogier meende naast de
luiheid ook de schuchterheid als ver
klaring te moeten aanvoeren. Hij wilde
overigens behalve de balk in het eigen
oog ook wel de gemene splinters in het
oog van de andersdenkenden zien; een
benard anti-papisme blijkt nog steeds
aanwezig om katholieken van bepaalde
plaatsen te weren, ook uit de senaten
van rijksuniversiteiten.
Een tweede bemerking gold de ka
tholieke overtuiging, dat er belang
rijker zaken zijn dan wetenschap en
cultuur. Indien hieruit moet volgen,
dat een zeker tekort natuurlijk en
duurzaam is, kunnen we er onze ge
moedsrust bij bewaren, aldus prof.
Rogier, die in dit verband ook de
enigszins nadelige werking van het
celibaat van de priesters en in min
dere mate ook van de kloosterzusters
betrok. „Telkenjare hakken wij be
wust veelbelovende takken af van de
boom der voortplanting". Het celibaat
als groot goed accepterend, moet de
katholieke gemeenschap willen erken
nen, dat zij aldus enige goede kansen
prijsgeeft.
Het kostte prof. Rogier geen moeite,
het verschijnsel van de culturele inertie
te demonstreren aan de hand van bij
dragen in wetenschappelijke (vooral
exacte) tijdschriften, van ledenlijsten
van culturele genootschappen en van
het percentage katholieke kinderen, dat
V.H.M.O. geniet. Met wijlen mgr. Van
Gils klaagde hij. dat de katholieken
wel offers brengen voor missie, kloos
ters enz., maar niet voor de weten
schap, die door zo goed als geen ster
veling onder ons beschouwd -vordt als
genoegzaam godgevallig werk om er
een deel van zijn geld aan na te laten.
Wie zich verdiensten voor de hemel
verwerven wil, zet zielemissen vast in
kloosters en missiehuizen, helpt gestich
ten voor gevallen meisjes oprichten en
desnoods ziekenhuizen (omdat de me
dische wetenschap rendement opbrengt)
„Het rendement van de geestesweten
schappen ontgaat de primitieven nog."
De meeste Adelbertleden hebben aan
het Nuyensfonds, waarvan prof. Rogier
penningmeester is. nog nooit een cent
betaald. „Vergelijk dit eens met het
Teylers Genootschap," riep hij uit.
Wat onder katholieken gelezen wordt,
kan ook niet geruststellen. In de neu
trale openbare leeszalen van een ge-
enquêteerde stad bleken populair-we-
tenschappelijke boeken het meest ge
vraagd, in de katholieke leeszaal ston
den de romans verreweg bovenaan, met
een royale plaats voor Courts Mahler.
De geschiedenis van ons 19e-eeuws
herbelevingsproces overziende, consta
teert men, dat het vrijwel geheel werd
beheerst door de politiek (schoolstrijd).
D" thermometer van de belangstelling
Jn de profane cultuur stond niet ver
boven nul; onze letterkundige studie
was vrywel uitsluitend „Vondelen".
Bij al ons gaan en staan in de
Nederlandse samenleving klinkt het
motief van ons minderwaardigheids
complex nog steeds door. Nog altijd
is er het dominerend denken aan een
rooms en niet-rooms volksdeel. Het
laatste staat gelijk met „onze tegen
standers tegen wie we moeten vech
ten tot onze laatste ademtocht. Hoe-
el er de laatste kwarteeu— belang
rijke vorderingen zijn gemaakt, geldt
nog steeds Schaepmans klacht, dat
offervaardigheid voor de nationale
zaak bij ons nog een te we-'nig ont
wikkeld begrip is.
Is het eenvoudig een kwestie van
achterlijkheid of valt er een zekere we-
reldmijding in te zien, een van de vele
sporen van de „infiltration calviniste"?
Eeuwenlang hebben de Nederlandse
calvinisten gedacht, dat zy de wereld
en haar pomperijen angstvalli» moesten
mijden en dit is geenszins zonder in
vloed gebleven op de katholieken; zy
zijn „vergroenvanprinsterd". Het meest
tragische gevolg van deze wereldmij-
ding, het bijna fanatiek vergoden van
het isolement, noemde prof. Rogier, dat
na anderhalve eeuw katholieke herle
ving de katholieke beginselen het na
tionale leven niet merkbaar beïnvloed
hebben.
Er is onder ons een tekort aan cui-
tuur-idealisme; wij praten alleen over
godsdienstig idealisme. Is dit geen ge
volg van de instinctmatige wereldmij-
ding, van altijd weer het entweder-oder?
Constaterend, dat er bij de katholie
ken te weinig belangstelling is voor
wetenschappelijke en/of "erantwoorde-
lijke functies, die het leven in stijlvolle
soberheid tot plicht maken, vroeg prof.
Rogier zich af of de katholieken mis
schien te materialistisch zijn. Of is het
roomse gemakzucht, die ons de aardse
dingen niet ernstig doet nemen in de
verwachting van de hemel? Vien ver
geet dan, dat God de aarde en het le
ven niet „panklaar" heeft gegeven. Wie
zich alsmaar afzondert, mag zich niet
verwonderen, dat anderen langs hem
heenlopen. Het ergste is, dat aldus het
Evangelie de kans benomen wordt de
cultuur te stempelen.
Het achterblijven op cultureel gebied
en de traditie van de Nederlandse ka
tholieken in het middelbare zakenleven
wilde prof. Rogier niet alleen verklaren
uit de eeuwenlange verdrukking. Het
verschijnsel is internationaal en komt
ook in katholieke landen voor
De internationale factor, die de ka
tholieken zich te veel van bemoeienis
met de cultuur doet onthouden, is de
gangbare overbeklemtoning van de
plicht der volgzaamheid, aldus prof.
Rogier, wy leiden onze mensen te wei
nig op tot zelf denken, onderzoeken,
beslissen en te veel tot een passief alles
overlaten aan de I «rkelijke overheid.
Volgzaamheid is geen deugd; het is het
instinct van de schapen. Er is een kar
dinaal verschil tussen gehoorzaamheid
en volgzaamheid; het is het verschil
tussen een mens en een schaap. Ge
hoorzaamheid is een bewust zichzelf
verloochenen; volgzaamheid doodt eigen
initiatief en persoonlijke verantwoor-
deiykheid.
Heeft de Kerk, vroeg prof. Rogier
zich af, sinds zij veel nadrukkelijker
i" tevoren de verantwoordelijkheid en
apostolische zelfwerkzaamheid van de
leken benadrukt, nog iets gehandhaafd
dat hiermee kwalijk strookt? Wordt b.v.
nog niet door al te velen aan de strek
king van de Index een geforceerde en
jegens de wetenschap zelfs onjuiste uit
leg gegeven? Dit nuttig instrument van
een wijze zielzorg is nooit bedoeld om
een rem op de vrije beoefening der
wetenschap te zijn. Het is de plicht van
katholieke geleerden, kennis te nemen
van al hetgeen op hun vakgebied en in
de belendende gebieden verschijnt. Wan
neer de studenten zich moeten onthou
den van wat de eigen overtuiging con-
trarieert, wordt afbreuk gedaan aan de
alzijdige belezenheid, onmisbare grond
slag van deskundigheid.
Het is een algemeen euvel van de
katholieke opvoeding, de overdrijving
van een deugd, de methodiek van de
loopleidsels, de identificatie van on
schuld en onkunde. By katholieke stu
denten, vooral meisjes, zijn de belezen
heid, de lust tot lezen en de techniek
van het critisch lezen vaak verontrus
tend ver achter by anderen.
Nog een factor die de culturele iner
tie bevordert, is het dilettantisme, met
als onfris uitvloeisel het bestaan onder
de katholieken van een lezerspubliek
voor „periodieken, die rammelen als
holle vaten", terwijl hoogstaande orga
nen sukkelen en kwijnen.
Prof. Rogier dacht niet somber over
de toekomst van de Kerk in ons vader
land en over haar plaats in de wereld,
maar pleitte wel voor „het wijd open
staan van ons aller ogen." Wij leven in
een tijd van crisis voor de westerse be
schaving en haar christelijke grondslag.
Na 19 eeuwen is nog pas 19% van de
mensheid katholiek en slechts 35% mag
met wat goede wil christen heten. Wal
doen wij, geconfronteerd met deze pro
blematiek, met een kasplant-katholici-
teit, die niet op de tocht mag staan,
met het gekerm van lieden, voor wie
de tijd nooit aangebroken is om de har
de en koele waarheid onder het oog te
zien, met star vasthouden aan tradities
als gebloemd behangsel?
Onze taak van vandaag is een in eigen
hoog cultuurleven zelfgenoegzaam ge
vangen werelddeel de leer van de ge
kruiste Christus te brengen. Hoe zouden
wy hierin kunnen slagen als wy zelfs op
de in wezen christeiyke cultuur van
het westen alle invloed verloren? Het
onmogeiyke zal mogelijk biyken, al was
he door mirakelen, maar behoren wij
daaraan niet mee te werken? „Ik twij
fel niet aan het „Christus Vincit", maar
wat is schoner dan aaarbjj zijn opper
man te zijn, ook al is men maar leek?"
De rector-magnificus van de Rijks
universiteit te Groningen, prof. mr. H.
J. Scheltema, heeft opdracht gegeven
een diepgaand onderzoek in te stellen
naar de methoden, waarop in Gronin
gen de' ontgroening heeft plaats gehad,
een en ander naar aanleiding van ver
schillende geruchten en enkele publika-
ties, als zouden er in Groningen bij de
ontgroening drie groenen min of meer
ernstig gewond zijn geraakt. Weliswaar
hebben de rector-magnificus geen
klachten bereikt, h(j wil niettemin uit
gemaakt zien wat er precies aan de
hand is geweest.
De Westduitse financiële autoriteiten
hebben een middel gevonden om de bij
de Duitse margarine-industrie zo on
gewenst geachte particuliere invoer van
margarine uit Nederland op 1 oktober
plotseling te doen eindigen. Op het mi
nisterie van financiën te Bonn heeft
men zich een oud voorschrift herinnerd,
volgens hetwelk alleen dan margarine
kan worden ingevoerd als op de ver
pakking staat vermeld, dat zij werkelijk
uitsluitend uit plantaardige vetten be
staat. Margarine, die deze vermelding
niet heeft, mag voortaan in, het kleine
grensverkeer in het geheel niet en in
het grote grensverkeer slechts nog tot
vijf kilogram per persoon uit Nederland
worden ingevoerd, aldus meldt D.P.A.
uit Bonn.
Zaterdagmorgen is in de „Holy Trinity" -
kerk te Utrecht het huwelijk ingeze
gend van mej. A. van Rooseldaal uit
Vught en de heer P. Adorian, de zoon
van een bekende Engelse televisie-func
tionaris. Het bruidspaar bij het verlaten
van de kerk.
In zijn orgaan de „Onderneming"
schrijft het centraal sociaal werkgevers
verbond, dat de regering met haar
brief van 16 september aan de S.E.R.
een moeilijk en gecompliceerd ver
zoek heeft voorgelegd door aan te drin
gen op een advies of een interim ad
vies vóór 1 december over o.m. een
verdere huurverhoging en over een ge
hele of gedeeltelijke afschaffing van de
consumentensubsidies op melk.
Het verbond meent dat een S.E.R.-
advies zeker op zijn plaats is met
betrekking tot het huurbeleid en de
huurcompensatie was op zichzelf
vraag inzake de verwerking van de
huurcompensatie was op zich zelf
reeds door de stichting van de ar
beid by de S.E.R. aanhangig ge
maakt. Het C.S.W.V. is geneigd het
als een tekortkoming te zien dat de
regering zich niet eerder tot de S.E.R.
heeft gewend.
In haar opsomming van onderwer
pen heeft de regering de belangrijke
vraag achterwege gelaten, of het toe
laatbaar kan worden geacht in de nabije
toekomst een begin te maken met een
eerste fase van geleidelijke verkorting
van de arbeidstijd. Over dit vraagstuk
treft men ook geen uitlatingen aan in
de troonrede en in de memorie van
toelichting op de begroting van sociale
zaken. Het Verbond leidt hieruit af,
dat de regering over deze vraag haar
beraad nog niet heeft beëindigd.
De Nederlander Willy Jouret uit de
grensplaats Clinge in Zeeuws-VIaande-
ren is zaterdagochtend als de 35-mil-
joenste bezoeker van de wereldtentoon
stelling te Brussel verwelkomd. De heer
Jouret was vergezeld van zqn echtge
note.
De heer Jouret heeft niet minder dan
85 geschenken ontvangen uit handen
van Belgische en buitenlandse hostes
ses. Bij de geschenken waren een Ne
derlandse kaas van 12 kilo, een electri-
sche naaimachine, een verzameling
grammofoonplaten en twee camera's.
Bovendien mochten de heer Jouret en
zijn echtgenote in een hefschroefvlieg-
tuig een rondvlucht boven het feestter
rein maken en kregen zij een model van
het atomium.
Er waren ook verschillende ont
vangsten in de paviljoens. In het pa
viljoen van de Belgische brouwerijen
werd het echtpaar meegedeeld, dat
zij zoveel konden drinken als zij wen
sten, op rekening van de brouwerijen.
In geval zij in kennelijke staat zou
den geraken, was al verzekerd, dat
gratis een auto beschikbaar zou wor
den gesteld om hen huiswaarts te
brengen.
Er werd overigens een vrachtwagen
ter beschikking gesteld, waarin de vele
geschenken naar Zeeuws Vlaanderen
zullen worden vervoerd.
Het zaterdagavondprogramma van de
A.V.R.O.-TV bezat alle eigenschappen
die een dergelijke ontspanningsavond
moet hebben. Het was verrassend, het
werd met vaart afgewerkt, er waren
enkele hoogtepunten.
Rens van Dorth begint er in te ko
men als verbindende figuur, hij had en-
i kele vondsten goed uitgewerkt. De
meeste van de vertoonde programma-
j nummers waren bepaald niet om
over te roepen, maar dieptepunten wa
ren er ook niet. Fraai was het optre
den van The Peters Sisters. Welk een
spontaneïtiet, welke een levensvreugde,
welk een biijheid werd hier getoond.
Het gehele programma werd fraai op
het beeld gebracht.
De rubriek Film is onderhoudend,
maar oppervlakkig. De quiz „Van je
familie moet je het hebben" blijft een
succes.
De voetbalwedstrijd tegen België
mocht weer niet door de TV worden
uitgezonden, maar de Belgische televi
sie heeft ons een boeiende zondagavond
bezorgd met het Salzburger Marionet
tentheater en het Zuid-Slavisch Ballet
Kolo. Vooral de kleine komische opera
van Mozart „Der Schauspieldirektor",
werkelijk meesterlijk door de poppen
verbeeld, was een feest om aan te zien.
Een folkloristische dansgroep heeft
minder te zeggen en doet het op de TV
ook niet zo goed.
De N.T.S. was zo actief om Joop Si
mons 's avonds om elf uur over de ver
kiezingen commentaar te laten geven
uit Parijs. Met de faciliteiten en het
materiaal van de Franse omroep maak
te hij er een interessante uitzending
van.
In het kinderprogramma van
de K.R.O.-TV gaf de heer van Oorschot
zaterdagmiddag geen les in goochelen,
want zjjn bediende Liang zou een door
DINSDAG
HILVERSUM I, 402 m. AVRO:
7.00 Nws. 7.10 Gym. 7.20 Gram.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO:
8.00 Nws. 8.15 Gram. 9.00 Gym. v.
d. vrouw. 9.10 V. d. vrouw. 9.15
Gram. 9.35 Waterst. 10.00 Gram.
10.50 V. d. kleuters. 11.00 Hammond
orgelspel. 11.15 V. d. zieken. 12.00
Promenade ork. en solist. 12.20 Re-
geringsuitz.: Landb. rubriek 12.30
Land- en tuinb.meded. 12.33 Prome
nade ork. 13.00 Nws. 13.15 Meded.
of gram. 13.20 Dansmuz. 13.55 Beurs-
ber. 14.00 Gram. 15.00 V. d. vrouw.
15.30 Solistenconc. 16.00 Gram. 17.30
Jazzmuz. 18.00 Nws. 18.15 Pianospel.
18.30 Amateursprogr. 18.55 Paris vous
parle. 19.05 Gram. 20.00 Nws. 20.05
Radio-operette. 21.55 Act. 22.10 To
neelbeschouwing. 22.25 Strijkkwart.
en solist. 23.00 Nws. 23.15 Koersen
v. New York. 23.16 New York cal
ling. 23.21 Lichte muz. 23.40-24.00
Metropole ork.
HILVERSUM II, 298 m. KRO;
7.00 Nws. 7.15 Gram. 7.30 V. d. kind.
7.40 Gram. 7.45 Morgengebed en lit.
kal. 8.00 Nws. 8.15 Gram. 8.50 V. d.
huisvr. 10.15 Caus. 10.30 Gram. 11.00
V. d. vrouw. 11.30 Gram. 11.50 Caus.
12.00 Middagklok - noodklok. 12.03
Gram. 12.30 Land- en tuinb. meded.
12.33 Gram. 12.50 Act. 13.00 Nws.
13.15 Zonnewijzer. 13.20 Platen-
nieuws. 13.30 Metropole-ork. en so
liste. 14.00 Gram. 14.25 Gram. 14.35
Gram. 14.35 V. d. plattelandsvrou
wen. 14.45 Gevar. progr. 16.00 V. d.
zieken. 16.30 Ziekenlof. 17.40 Beurs-
ber. 17.45 Regeringsuitz.: Rijksdelen
Overzee. 18.00 Lichte muz. 18.20
KVP, pol. caus. 18.30 Radio volks
universiteit. 19.00 Nws. 19.10 Act.
19.20 Sportpraatje. 19.30 Lichte muz.
19.50 Gram. 20.00 Ja, met mij. 20.35
Alt en piano. 21.05 Caus. over kern
energie. 21.35 Saxofoonkwart. 22.05
Boekbespr. 22.10 Brabants ork en
sol. 22.45 Avondgebed en lit. kal.
23.00 Nws. 23.15-24.00 Gram.
TELEVISIEPROGRAMMA'S
NTS: 20.00 Journ. en weeroverz.
20.20 Natuurfilmpje. 20.35 Teken
film. 21.00-22.15 Speelfilm.
ENGELAND, BBC Home Service,
330 m. 12.00 Ork. conc. 13.10 Dis-
kussie. 15.00 Pianorecital. 16.05
Gram. 19.00 Gram. 21.45 Concert.
23.06-23.36 Pianorecital.
ENGELAND, BBC Light Progr.,
1500 en 247 m. 12.00 Gram. 12.30
Nws. en progr. v. d. arb. 13.00 Dans
muz. 15.00 Dansmuz. 15.45 Mil. ork.
16.45 Weense muz. 18.00 Gram. 20.00
Gevar. progr. 22.15 Gram. 22.40
Lichte muz. 23.30 Nws. en lichte
UDR/WDR, 309 m. 12.00 Lichte
muz. 13.15 Lichte muz. 16.00 Gevar.
conc. 17.45 Gram. 19.20 Lichte muz.
20.50 Instr. kwart. 23.30 Symf. ork.
en solist. 0.10-1.00 Dansmuz.
FRANKRIJK 3, 280 en 235 m.
12.00 Nws. 12.05 Ork. conc. 13.35
Gram. 14.10 Viool en piano. 14.31
Koorzang. 17.00 Gram. 19.01 Gram.
20.05 Kamermuz. 23.10 Gram.
BRUSSEL, 324 m. 12.00 Gram.
12.15 Pianospel. 12.34 Pianospel. 13.11
Gram. 15.45 Gram. 18.00 Gram. 18.30
V. d. sold. 20.10 Gram. 21.00 Amus.
muz. 21.30 Gram. 22.15 Barokmuz.
23.00 V. d. zeelieden.
484 m. 12.00 Ork. conc. 12.35 Ham
mond-orgelspel. 13.10 Gevar. muz.
14.45 Omr. ork. 15.30 Gram. 16.05
Dansmuz. l>-35 Lichte muz. 18.30
Gram. 20.00 Orpheus, opera.
DUITSE TV-PROGR.
17.00 V. d. Documentair
progr. 17.50-18.00 Caus. 19.00-19.30
Hier und Heute. 20.00 Journ. 20.20
Documentair progr. 20.45 Film.
FRANS-BELG. TV-PROGR.
16.00-17.30 Wereldtentoonstelling.
19.00 Miroir de Wallonië. 10.30 Le
Temps et les Oeuvres. 20.00 Journ.
20.35 Gevar. progr. 21.35 Wereldten
toonstelling. Daarna: Wereldnws.
VLAAMS-BELG. TV-PROGR.
17.30 Rendez-vous der Naties. 1900
De Kath. Gedachte t Aktie: 19-30
Nws. 20.00 Kennismaking met een
loodgieter. 20.25 Film. 21.50 Nws. en
journ.
hem vervaardigde film vertonen. Wjj
hebben veel plezier gehad over de vol
slagen nonsens die hier vertoond werd.
Het is niet zo gek ais het klinkt: kin
derprogramma's zjjn soms leuker dan
avondprogramma's.
In het voorjaar vergaderden in Am
sterdam de leiders van de journaal
diensten van de televisie in Europa. Er
werd besloten dat men journaals zou
gaan uitwisselen. De zaak is niet zo
vlot verlopen als men zich aanvanke
lijk had voorgesteld, maar men gaat
vanaf 3 oktober toch een poging wa
gen een keuze maken uit het materiaal
in de middaguren alle Europese
journaals naar Brussel, het technische
centrum van de Eurovisie, worden «uit-
gestraald. In Brussel legt men alles
op telerecording vast. De hoofdredac
teur van het N.T.S.-journaal, Care!
Enkelaar, zal gedurende veertien da
gen. Gedurende veertien dagen zullen
voor een Eurovisie-journaal, dat in al
le landen tegelijk vertoond zal worden.
Daarna zal men beslissen of men met
deze wijze van uitwisselen door zal
gaan.
In het Festival van Luik wordt van
avond een geheel programma gewijd
aan Maurice Ravel. Het symfonieor
kest van Luik speelt onder leiding van
Fernand Quinet de Eerste suite „Daph-
nis et Chloé", „Les Valses Nobles et
Sentimentales" en de „Boléro". Do
prachtige sopraan Suzanne Danco
zingt drie liederen op teksten van Ma-
larmé en de drie liederen uit „Shéhé-
razade". Samson Franpois speelt ten
slotte het Pianoconcert voor de linker
hand (1829 m 21.30 u.)
een weelderige zuiver wollen hoogstaande kwaliteit in bouclé, structuur, fantasie en uni wevenrt Kiest
uit een rijke sortering van alle nieuwe modieuze herfsttinten. Een dergelijke kwaliteit die normaal twee
maal zo hoog geprijsd is, brengt alléén
Gerzon als verjaardags-traktatie tegen
deze buitensporig voordelige prijs
Cê&MO**
V40-150-160 broed
per meter
MAARIEM GROTE HOUTSTRAAT 54 T-t. «1058'
