Eerste televisieprijs van
Prins Bernhardfonds
-Circustoumée-
Wettelijke regeling van het
accountantswezen in petto
TUITJE VELPOÜ TUITJE
Het
spookpaard
TRAITAL 3
Lichte muziek op
zwarte schijven
Ton Lensink bekroond voor opvoering
van Anouilh's Euridice
bate van retraitehuis
„Manresa" te Venlo
Overheid is bezorgd over de
verwarde toestand"
Hoge Autoriteit beboet
drie ondernemingen
Scheepsrampen en
loodsen
Nederlands Genootschap 25 jaar
Gouden plaat voor
Prins Bernhard
Tweede uitkering der
melkpri j s gar anti e
ZATERDAG 4 OKTOBER 1958
PAGINA 8
De invoer van margarine
in West-Duitsland
Strikte inachtneming van
oude bepalingen bevolen
Examens
1957—1958
Oorspronkelijk
detective-verhaal
door MARTIN MONS
Roos verdwijnt met
anti-roos
Vraag TRAITAL 3
Gepeperde ritmiek
Steeds meer songs
Muzikale souvenirs
(Van onze TV-redacteur)
De Televisieprijs van het Prins Bern
hardfonds is gisteren voor het eerst
uitgereikt en wel aan de acteur-regis
seur Ton Lensink. Dit gebeurde tijdens
een plechtigheid in de Burgerzaal van
het Hilversumse raadhuis, waar het
oudste lid van de jury, de heer Willem
V'ogt het uitgebreide rapport voorlas.
De voorzitter van het Prins Bernhard
fonds, prof. mr. G. J. Wiarda, reikte de
prijs uit.
De 2000 prijs is door het Fonds in
gesteld, voorlopig voor de tijd van drie
jaar, als aanmoediging voor een vol
gens zijn richtlijnen goed gebruik van
het meest moderne communicatiemid
del. Het bestuur van hek fonds is hier
toe overgegaan op grond van een rap
port, dat is uitgebracht door een com
missie. Dit gezelschap heeft zich bijna
een jaar lang beraden over de moge
lijkheden van een dergelijke onderschei
ding. Het fonds heeft het rapport aan
vaard en de commissie gevraagd als
jury te willen optreden voor het afge
lopen seizoen.
De commissie, waarin o.m. zitting
hadden mr. Jan Derks, J. M. Lücker,
mr. F. van Thiel, Hella Haasse, heeft
drie kwart jaar de programma's van
de Nederlandse televisie beoordeeld en
gewaardeerd en van de bevindingen een
lijst samengesteld, waaruit men ging
schiften. Men vermeldt in het uitvoe
rige rapport dan ook verscheidene per
sonen en groepen, die weliswaar niet
voor bekroning in aanmerking kwamen,
maar die mt.i aanmoedigende lof niet
wilde onthouden. Hiertoe behoren bij
voorbeeld de joumaalsamenstellers, en
de decorontwerpers. Ook voor het in
stituut van de Eurovisie heeft men al
le bewondering, evenals voor een aan
tal kinderprogramma's. Het „avantgar-
disme" van Kees van Iersel en het TV-
werk van de V.P.R.O. worden mèt de
uitzending van Toon Hermans, „Pen
sion Hommeles" en „Anders dan ande
ren", tot zeer goede prestaties gerekend.
Een nadere beoordeling vernauwde de
keuzemogelijkheid steeds meer, totdat
tenslotte twee prestaties overbleven, die
unaniem grote waardering verwierven
en die aan het directief van het Fonds
voldeden. Het waren de opvoering van
„Al mijn zonen" van Arthur Miller on
der regie van Jack Dixon en de opvoe
ring van „Euridice" van Jean Anouilh
onder regie van Ton Lensink. De beide
uitzendingen deden in kwaliteit en ni
veau weinig voor elkaar onder. Maar
men gaf uit anderen hoofde de voorkeur
aan de regisseur van „Euridice". Men
meende namelijk dat Ton Lensink als
jong toneelkunstenaar reeds zeer veel
voor het medium televisie heeft ge
presteerd. Vrijwel vanaf het begin van
de televisieuitzendingen heeft hij er als
acteur voor gespeeld. Zijn optreden als
acteur en vertaler maakten hem bij
zonder geschikt voor het medium, daar
naast blijkt dat hij er een ruime be-
De Westduitse minister van Financiën
heeft de strikte inachtneming bevolen
van een oude bepaling betreffende de
invoer van margarine. De Duitse mar
garine-industrie zou hierom gevraagd
hebben met het oog op door haar ge
vreesde Nederlandse concurrentie.
Uit zuiver plantenvet samengestelde
margarine mag alleen ingevoerd worden
als zij verpakt is en op de verpakking
een mededeling betreffende de samen
stelling staat. Invoer is alleen toegestaan
voor eigen gebruik. Margarine, die niet
uitsluitend van zuivere plantenvetten
is vervaardigd mag in het kleine grens
verkeer niet worden ingevoerd m het
grote grensverkeer alleen in hoeveel
heden tot vijf kg.
De Hoge Autoriteit heeft drie onder
nemingen voor ijzerbewerking beboet
Twee daarvan hadden hogere prijzen be
rekend dan in de prijslijsten stond aan
gegeven. De derde onderneming had
haar prijslijsten niet zoals het verdrag
van de E.G.K.S. bepaalt medegedeeld.
Het bedrag van de boete werd niet be
kendgemaakt.
De veiligheid op zee, is in de loop
der jaren aanzienlijk toegenomen.
Radio, radar, echolood en andere doel
treffende hulpmiddelen, kunnen schepen
en schepelingen vaak voor rampen be
hoeden. Toch komt het ook in deze
moderne tijd nog wel eens voor, dat
een schip met man en muis vergaat.
Het verdwijnt in de onberekenbare zee
zonder ook maar één spoor achter te
laten. Alan Villiers, de man die inder
tijd de Mayflower II over de Atlan
tische Oceaan zeilde, heeft onder de
titel: „Opgegeven als vermist", een groot
aantal van deze gevallen verzameld.
Villiers is als het ware gebiologeerd
door het mysterie, dat hangt over de
raadselachtige verdwijning van treilers,
coasters, vrachtvaarders en zelfs forse
passagiersschepen. Hij gaat zeer uit
voerig in op de oorzaak van hun onder
gang.
Weigerden in het noodweer de ma
chines, verschoof de lading of faalde
op belangrijke ogenblikken de navi
gatie? Het zijn meestal slechts gis
singen of vage reconstructies, die de
schrijvende zeeman Villiers kan op
tekenen. Hij doet dit op een bekwame
en boeiende wijze. Ook in „Ik verlang
een loods", waarvoor de schrijfster
Margot Bakker en de loods Wim Kuiper
tekenden, is de zee meermalen bij
zonder onstuimig. Dit boek, voorzien
van enige fraaie foto's, geeft een goed
beeld van het loodswezen op de Dollard.
Het verhaalt over stoere kerels, die in
storm en mist hun mannetjes staan, en
schildert uitvoerig het avontuurlijke
beroep van de loods
Zowel „Opgegeven als vermist" van
Alan Villiers, als „Ik verlang een loods"
van Margot Bakker en Wim Kuiper,
zijn uitgegeven bij C .de Boer jr. in
Amsterdam.
Berlijn De eigenaar van de enige
belangrijke katholieke boekhandel in
Oost-Berlijn, Walter Weiss, is naar West-
Berljjn gevlucht. Bij zijn aankomst in
het vluchtelingenkamp verklaarde hij,
dat hij van de Oostauitse veiligheids
dienst opdracht had gekregen rappor
ten uit te brengen ">ver zijn klanten, on
der wie vele geestelijken en vooraan
staande katholieke leken uit Oost-
Duitsland. Hij zeide al zijn bescheiden
vernietigd te hebben, omdat hij vreest,
dat de nieuwe leiding van zijn boek
handel geen bezwaar tegen bespione
ring der klanten zal hebben.
langstelling voor heeft. In de laatste
tijd ontplooide hij tevens een opmer
kelijke bekwaamheid, goede smaak en
artistieke rijpheid als TV-regisseur.
(De 36-jarige Ton Lensink heeft na
zijn middelbare opleiding enige jaren in
de journalistiek gewerkt, onder meer
bij „De Tijd". Daarna heef hij met
goed gevolg de Toneelacademie door
lopen. Zijn eerste engagement was bij
Cor Buys, bij wiens gezelschap hij eni
ge jaren werkte. Voordat hij naar de
spelerskern van de N.T.S. overging,
speelde hij bij het Rotterdamse gezel
schap van Ko Arnoldi).
De bijeenkomst in de Hilversumse
Burgerzaal werd o.m. bijgewoond door
mr. Schölvink, van het departement
van O. K. en W., leden van de Radio-
raad, de N.T.S.- en N.R.U.-besturen en
uiteraard door velen uit kringen van ra
dio en televisie. Tijdens de bijeenkomst
hield prof. dr. T. T. ten Have een cau
serie over „De TV als medium van cul
tuur".
Er was voor de bekroonde een felici
tatietelegram van de Prins der Neder
landen.
Prinses Margaret van Engeland is in Brugge (België) bijna aangereden door een kleine personen-auto. De Prinses liep
tussen een groep toeristen in de binnenstad, toen er plotseling een auto met piepende remmen bijna op de groep inreed.
De chauffeuse schreeuwde de toeristen toe de weg niet te blokkeren. Later werd excuus aangeboden. De Engelse lezing
van het incident is, dat er in België geen rijbewijs vereist is, met alle gevolgen van dien. Prinses Margaret (voorgrond
rechts) verspreidt zich hier met de hevig verontwaardigde toeristen.
De dalen van de Cevennes in Zuid-Frankrijk zijn getroffen door zware overstro
mingen. Een aaneenschakeling van slagregens herschiep het landschap in een
chaos. Huizen stortten in, bomen werden ontworteld en communicatiemiddelen
verbroken. Tot nu toe zijn er 35 slachtoffers. Velen worden nog vermist. De
natuurkrachten gaven deze Peugeot in de buurt van Nozières een ongewenste
parkeerplaats.
In november begint in Venlo een
circustoumée, dat uniek mag worden
genoemd. De paters Jezuïeten hebben
een contract aangegaan met Klant's
dressuurschool te Valkenburg en met
Hagenbeek te Hamburg om circus
voorstellingen te geven in Limburg en
een gedeelte van Gelderland ten bate
van hun retraitehuis Manresa te Venlo.
Deze circusvertoningen brengen niet
minder dan zes dressuurnummers
met grote roofdieren in de arena. In
een normaal circusprogramma is dat
volslagen onmogelijk omdat zelfs het
allergrootste circus zoveel kostbare
nummers niet kan betalen. Dat het
in dit geval wél mogelijk zal zijn komt
omdat de roofdierengroepen, welke
Klant aan zijn circusafnemers heeft
verhuurd, tezamen met hun temmers
en temsters na afloop van de zomer-
tournée naar Valkenburg terugkomen.
De dompteurs gaan dan enkele weken
met vakantie en de dieren krijgen
een rustpoos.
Aan deze rust komt een einde als
de dieren met hun temmers voor de
winterprogramma's naar de grote
vaste circussen gaan in Parijs, Bar
celona, Brussel, Berlijn, Amsterdam
en Londen. Ditmaal maken de paters
Jezuïeten er een voortijdig einde aan,
want eerst zullen al deze fenomenale
dressuurnummers tezamen optreden
in de centraal verwarmde en van
houten wanden voorziene splinternieu
we circustent, welke daarvoor is ge
huurd.
Daarmee is het programma nog niet
gevuld. Klant heeft van de Ringling-
brothers een muzikaal olifantennum
mer aangekocht, dat thans een tour-
née maakt door Zweden en Denemar
ken. Ook dit zal worden vertoond.
Willy Hagenbeek, de bijna 75-jarige
afstammeling van de grote Carl Ha
genbeek, heeft zijn wereldbefaamde
clowns en alle benodigde kostuums en
requisieten voor deze merkwaardige
circustoumée afgestaan. Bovendien
komt hij persoonlijk met zijn grote be
rennummer. Voorts zullen o.m. paar
den, honden, kamelen optreden.
De tournée begint 22 november in
Venlo. 24 november zullen tal van lan
delijke autoriteiten de galavoorstelling
bijwonen. Daarna zal het circus voor
stellingen geven in Venray, Nijmegen,
Roermond, Brunssum, Geleen, Heer
len, Kerkrade en Maastricht.
1
(Van onze correspondent)
Ter viering van het 25-jarig bestaan
heeft het Ned. Genootschap van Accoun
tants vrijdag een buitengewoon congres
gehouden in Royal te Arnhem. Voor
de herdenkingsbijeenkomst h-.d men
prof. mr. W. L. G. Lemaire, hoogleraar
internationaal recht te .eiden, ge
vraagd te spreken over het internatio
naal overeenkomstenrecht.
Prof. Lemaire ging in zijn academisch
betoog uit van de huidige beroepssitua
tie van de accountant, die niet langer
uitsluitend de onpartijdig controleur
van boekhouding en administratie is,
Sweet Sixteen", het Bussumse meis
jeskoor, heeft vanmorgen Prins Bern
hard een gouden plaat aangeboden.
Dit meisjeskoor heeft namelijk mede
werking verleend aan de actie „Lang
speelplaat", ten bate van de Prins
Bernhardstichting. De stichting nam
enige tijd geleden het initiatief tot de
actie in samenwerking met een fa
briek en een uitgeverij van grammo
foonplaten waarbij een langspeelplaat
tegen sterk gereduceerde prijs op de
markt werd gebracht. Tal van musici
verleenden voor de samenstelling van
de plaat hun medewerking. Onder hen
bevinden zich Jan de Cler, Jan Cordu-
wener, Max van Praag, Annie de Reu
ver en vele anderen. .Sweet Sixteen"
onder leiding van Lex Karsemeijer was
nu uitverkoren om de „gouden plaat"
(nu de vijftigduizendste is verkocht)
aan de beschermheer van de stichting
Z.K.H. Prins Bernhard te overhandi
gen.
Vanmorgen zijn de dertig meisjes
per bus naar Paleis Soestdijk vertrok
ken, waar zij om kwart over elf o.a.
in gezelschap van mr. dr. W. F. B.
Schokking, voorzitter van de Prins Bern
hardstichting, arriveerden. Het gezel
schap kwam in de ontvangsthal bijeen,
waar één van de meisjes van Sweet
Sixteen" de plaat zou aanbieden. Voor
dien had mr. dr. Schokking reeds me
degedeeld, dat de actie „Langspeel
plaat" een groot succes is geworden en
dat de stichting heeft besloten de ac
tie, die op 15 september zou worden
besloten, nog twee maanden te verlen
gen.
AMSTERDAM, 3 okt. (V.U.) Kand.
geschiedenis: F. M. Gilhuis, Katwijk
aan Zee, A. de Ros, Scheveningen;
doet. economie: G. V. Schaik, Bloemen-
daal; Kand. economie: A. H. Slump,
Zwolle, P. Pereboom, Harderwijk, J.
Meerman, Alkmaar.
AMSTERDAM, 3 okt. Doet. econ.
B. M. F. Masenberg (Amsterdam), H.
Fokkens (Velsen) en N. van Costen
(Amsterdam), kand. economie D. H.
Lüschen (Noordwijk).
ROTTERDAM, Jokt. Kand. econ.
wet.: C. Brevoord, Amsterdam, R. Soe-
wondo Moehadjir, Rotterdam.
maar van wie men ook adviezen ver
langt over de inrichting van de beleids
voering in het bedrjjf, Hij moet dan
ook voortdurend bedacht zijn op juridi
sche zaken die in het cijfermateriaal
verscholen liggen. Zijn kennis van het
recht kan zelfs niet beperkt blijven tot
de grenzen van zijn eigen land, omdat
hij bij de huidige integratie kennis moet
dragen van de verschillende rechtsstel
sels, die bij bepaalde transacties moe
ten worden toegepast.
Namens de staatssecretari. van Eco
nomische Zaken complimenteerde drs.
J. Jacobs het bestuur van de jubile
rende vereniging met hetgeen het voor
de accountancy heeft gepresteerd.
Drs. Jacobs deelde mede, dat de wet
telijke regeling van het accountants
wezen binnenkort aanhangig zal wor
den gemaakt. De overheid is namelijk
bezorgd over de verwarde toestand die
daar heerst. Werk voor de accountant
is er genoeg als men bedenkt dat de
helft van de kleinere bedrijven geen
deugdelijke administratie bezit en
dat de toestand in de andere helft wei
nig beter is.
Namens de leden van het genootschap
overhandigde de heer A. Vreuberg de
voorzitter een chèqne ten bedrage van
1.250 als eerste bijdrage tot de vor
ming van een fonds, over de bestem
ming waarvan de algemene vergade
ring zich moet uitspreken. Voor de aan
vang van de officiële vergadering gaf
de voorzitter van het genootschap mr.
drs. I. van Praag een boeiend over
zicht van de ontwikkeling van het ac
countantswezen, waarbij spreker de
oorsprong van de accountant zelfs
zocht in de figuur van de Bijbelse op
ziener.
De minister van landbouw, visserij en
voedselvoorziening heeft besloten aan
melkveehouders een tweede betaling op
de melkprijsgarantie 1957-1958 uit te ke
ren ten bedrage van vier cent per kilo
gram melk over de in de periode van
22 juni tot en met 13 september 1958 ge
leverde hoeveelheid melk.
Zoals., men weet heeft de regering
reeds tijdens het lopende melkprijsjaar
een aanvang gemaakt met de uitbetaling
van de nog definitief te bepalen toesla
gen van melkprijsgarantie 1957-1958. De
eerste uitkering in begin juli 1958, groot
vier cent per kilogram melk, had be
trekking op de hoeveelheid geleverd in
de periode van 10 november 1957 tot en
met 21 juni 1958.
Het produktschap voor zuivel zal de
tweede uitbetaling zo regelen, dat de
zuivelfabrieken omstreeks half ok
tober over de gelden van de uitkering
ter doorbetaling aan de veehouders kun
nen beschikken.
4 riviertevtie
39)
„Wat bedoelt u daarmee, mijnheer Perquin. Het
zijn toch allemaal mensen, die we om het zo eens te
zeggen ons hele leven gekend hebben," zegt Hubert
Hangst levendig.
„Niet Mies Vermuren en Gerard Slothouwer," over
weegt zijn zuster. „Maar ik kan me toch moeilijk
voorstellen, dat Mies...... Trouwens, we kunnen er
niet omheen dat voor die vertoning een heel groot
paard nodig is, want zonder paard geen schaduw.
Een kunstpaard. En ik zie niet in, hoe Mies Verma
ren zo'n ding in haar eentje zou kunnen manoeuvre
ren."
„Ze zou hulp kunnen hebben," merkt Hubert
Hangst op.
„Tom? Neen, dat kan ik eenvoudig niet geloven,
Hubert."
„Ik dacht niet aan Tom. Ik dacht aan Gerard Slot
houwer."
„N^len," protesteert Claire Hangst, die tot nu toe
stil heeft liggen luisteren heftig. „Niet Gerrie, dat
is onmogelijk, finaal onmogelijk. Gerrie zou mij nooit
zo'n geraffineerde kwelling aandoen. De idee alleen
is al krankzinnig Hubert, gewoonweg krankzinnig!
We hebben als kinderen samen gespeeld! We heb
benNeen, neen, zo iets is onmogelijk."
„Eerlijk gezegd, dacht ik noch aan mevrouw Ver-
muren noch aan mijnheer Slothouwer
„Aan wie dan wel, mijnheer Perquin?"
„Aan mevrouw Blaeke, mijheer Hangst. De ver
houding tussen uw zuster en mevrouw Biaeke schijnt
mij een beetje, hoe zal ik het uitdrukken, een beet
je gespannen."
,Eva? Och neen, mijnheer Perquin. Ik weet wel,
dat ze nog altijd zo'n soort kinderachtige wrok te
gen mij koestert om die malle histprie uit onze
kostschooljaren, maar dat ze nu na jaren op zo
iets zou komen enkel en alleen om zich op mij te
wrekenNeen. dat is onzin. Dan zou ik het toch
immers geweest moeten zijn, die de verschijning
zag en niet Claire. Bovendien zou het voor Eva al
even moeilijk zijn als voor Mies Vermuren zo'n
groot onhandig kunstpaard alleen te hanteren. Neen,
neen, mijnheer Perquin, dit soort veronderstellin
gen brengt ons geen stap verder, vrees ik."
„Dat wil zeggen, dat u blijft geloven aan de bo
vennatuurlijke aard van dit fenomeen, freule?"
„Weet u er een natuurlijke verklaring van te ge
ven?"
„Neen, mijnheer Hangst. TenminsteNeen, ik
zou er werkelijk nog geen verklaring voor weten.
Er is trouwens iets anders waarvoor ik nog geen
verklaring weet."
„En dat is?"
„Waarom het paard alleen verschijnt aan dat lid
van de familie, dat geen druppel Hangstbloed in de
aderen heeft. U zult moeten toegeven, dat, aan
genomen dat de verschijning authentiek zou zijn,
zoiets op zijn zachtst gezegd toch vreemd is."
„Ja, maar zo ligt de zaak niet helemaal. Claire..."
begint Hubert Hangst, maar zijn zuster valt hem
snel in de rede:
„Neen, zo ligt de zaak niet helemaal. Het spook
paard heeft zich herhaaldelijk vertoond aan men
sen, die de familie niet in den bloede bestonden. En
Hubert heeft gelijk met wat hij wou gaan zeggen,
het is werkelijk de hoogste tijd, dat Claire in slaap
komt en wij ook weer ons bed opzoeken. Hier
kindje, drink dit even op. Zie zo, je zult zien, nu
slaap je als een roos."
Wanneer Pieter Auguste Perquin op het punt staat
zijn slaapkamer binnen te gaan, hoort hij snelle voet
stappen achter zich en een hijgende stem, die zegt:
„Mijnheer Perquin, één ogenblikje, alstublieft."
„Freule?"
".Mijnheer Perquin, ik hebik heb tegen u ge
logen. Ik bedoelik wil zeggenIk wou Claire,
niet erger overstuur maken dan ze als was. Zij
weet het zelf niet, ziet u?"
„Neen, eerlijk' gezegd, zie ik nog niets. Wat is
er dat uw schoonzuster niet weet, maar u wel en
dat u mij verzwegen heeft?"
Claire, ik heb gezegd, dat zjj geen Hangst was.
Maar dat is niet waar, tenminste niet helemaal
waar. Claire's betovergrootmoeder was een Hangst
van ter Weerr En zo doende
„Heeft uw schoonzuster evengoed recht op een
waarschuwende verschijning van het befaamde spook
paard voor haar overlijden?"
Leontine Hangst maakt een moedeloos gebaar,
haar paardegezicht is doodsbleek en weggetrokken:
„Och, ik had wel kunnen weten, dat een buiten
staander als u hier niets van begrijpen kan," zegt
ze dof.
HOOFDSTUK XI
„Heb jij er wel eens over gedacht wat voor een
onzinnig beroep het mijne is?" vraagt hoofdinspec
teur Pieter Auguste Perquin zijn vriend Joost Al-
land als zij de volgende morgen met hun tweeën
aan een verder nog onbezette ontbijttafel zitten.
Joost Alland van Limmerzoden kijkt even op van
zijn ochtendblad, dat eigenlijk het avondblad van
de vorige dag is:
„Zeg, geloof jy, dat ze nu die Parijse verdragen
O, ja, wat zei je?"
„Niets. Alleen maar dat ik een onzinnig beroep
gekozen heb."
„O ja? Dat is weer eens iets nieuws voor mij. Ik
heb zo in de loop der jaren horen spreken van een
smerig beroep. Ik heb het je horen vergelijken met
een vossenjacht of een chasse a courre. Ik heb je er
over horen klagen, dat de partijen niet gelijk ston
den en je een soort van, hou mij ten goede, senti
menteel medelijden aan de dag zien leggen voor be
paalde soorten van boosdoeners. Ik kan me evenwel
niet herinneren, dat dit laatste gevoel je ooit belet
heeft ze in te rekenen, broeder. Maar dat je een on
zinnig beroep beoefende, neen, dat heb ik tot nu toe
nog nooit geweten, dat is iets volkomen en totaal
nieuws voor mij. Hoe ben je tot die wereldschokken
de ontdekking gekomen, als ik vragen mag?"
(Wordt vervolgd).
Advertentie
Traital 3 bevat het pas-ontdekte apelium met
de sterke van roos bevrijdende eigenschappen.
Na 6 wekelijkse haarwassingen is de roos verdwenen.
Nadat Philips Phonogram eerst een
hele reeks 33 toerenplaten in de
serie „Music for the millions"
had uitgegeven, komen nu sinds kort
onder dezelfde titel en in hetzelfde
genre populair-klassieke muziek 45 toe-
renplaatjes uit, die tussen alle andere
platen in, al meteen opvallen door de
omslagen, waarop in fijne tinten close-
ups gevat zijn van exquise bloemen.
De inhoud van de plaatjes, de muziek,
is trouwens niet minder fraai gekozen en
prima van uitvoering. Nummer 3 in de
serie vermeldt het lieflijke „La Pasto-
rella" van Schubert, gezongen door de
Wiener Sangerknaben, Beethovens
„Für Elise," steeds weer charmant, uit
gevoerd door Gerard Hengeveld en de
Bloemenwals van Tschaikowsky in een
pittoreske vertolking door de Wiener
Symphoniker. In plaatje nummer 4 (be
stelnummer 422529 NE) zijn achtereen
volgens gegroefd een paradepaardje van
de Mastreechter Staar, te weten „De
twaalf Rovers" naar een arrangement
van Jaroff, het lied „The Holy City",
met smaak gezon-
gen door Bert
^3» Robbe, „Traume
rei" van Schu
mann in een ge
V) 725V voelvolle uitvoe-
vil rV~irinë door het
M Haags Philharmo
ris n'sch Orkest onder
V V P/' directie van Wil-
VvJjli^y- y lem van Otterloo
en met Tibor de
Machula aan de
cello - en tenslotte
het Pilgerkoor uit Wagners Tannhauser,
voornaam gezongen door, weer, de
Mastreechter Staar. Aan deze twee
plaatjes kan dan nog worden toege
voegd het 45 toerenschijfje van Decca,
nummer CEP 555 met voortreffelijke
interpretaties van Suppé's „Dichter und
Bauer" en de „Lichte Cavallerie" door
het Londens Philharmonisch Orkest on
der de zeer bezielende leiding van
Georg Solti.
We springen dan terwille van de
variatie welhaast naar het an
dere uiterste over nu Artone- en
aanverwante plaatjes aan de orde zijn.
Artone is een label, dat borg staat voor
gepeperde ritmiek en opzwepende klan
ken, die het rock and rollidioom in
het leven houden. Wij
noemen o.a. het nr.
AP 22028 met „Get-
ting dizzy" en „Little
/wM!Ai\ Star," een plaatje dat
\'Jde titel van de „eerst-
I TR genoemde song alle
eer aandoet. Veel la-
waai, weinig muziek.
W M De mannen-broeders,
m M die dit plaatje voor
hun rekening namen
doen op hun beurt hun
naam geen eer aan. Ze heten „The
elegants". Van hetzelfde genre is het
Artone 45 toerenplaatje AP 22030 met
„Midnight" en „Verboten" „gecompo
neerd" en uitgevoerd door Paul Anka,
wiens stemkwaliteiten niet betwijfeld
hoeven worden, doch wiens manier van
zingen zo duidelijk „special effects" be
oogt, dat ze, ons althans, alleen maar
irriteert.
Vervolgens zijn er de Everly Brothers,
die al evenmin onze favorieten zijn,
ook al spelen de jongens een prima
gitaarpartij en kunnen ze dan ook wel
eens een song zingen zonder de indruk
te wekken, dat ze ieder ogenblik van
weekheid en sentimentaliteit in elkaar
zullen storten. In hun zingen is weinig
natuurlijke mannelijkheid te bespeuren.
Ritmisch zit de zaak wel
goed in elkaar, doch dit
zegt tenslotte maar heel
weinig. Intussen zijn er
voldoende lieden, die met
V de Everly Brothers we|
jPgr lopen. Zij kunnen dan keu:
K maken uit de volgende pu-
I blikaties van hen: „Bird
Dog" en „Devoted to you"
op Heliodor 453008; „Wake up little
Susie", „May be to morrow", „This
little girl of mine" en „Rit it up" op
Heliodor 45 tr. 463002; de twee eerst
genoemde songs op een single-plaatje
Heliodor 45 tr. nr. 453007 en nog eens
een viertal nummers op Heliodor 463001
te weten; All I have to do is dream;
Bebop a lula; Claudette en Bye bye
love. Nogmaals, verscheidene nummers
zijn wel te verteren, de meeste even
wel zijn van het nogal zinnelijk ge
tinte close-harmony-genre.
Dan zijn er twee crooners, die Ha
milton heten. Bobby Hamilton laat zich
horen via Artone 45 toeren AP 22031
in „Crazy eyes for yov" en „While
walking together", twee rock and rol
lers van het zet-'m-op-kaliber, gesierd
met hijgend gesnik en het gebruikelijke
ah-woe-wa-gekreun op de achtergrond.
George Hamilton IV is
stukken beter te ver
dragen. Zijn stem
heeft iets weg van die
van Pat Boone, is in
ieder geval beschaafd
en straalt wat warmte
uit. George zingt bij
het gevarieerd geïn
strumenteerde orkest
van Don Costa „Who's taking you to
the prom", een slowfox, en het iets
vluggere „Know where I'm goin". Het
heldere gitaarspel valt op en heeft
sfeer.
Nog meer van dit soort plaatjes.
Artone 45 tr. JG 21008 presen
teert de zanger Don Rondo, die
weliswaar geïnteresseerd is in het ge
kruide liedje, doch zich weet te be
heersen. Hij hoeft het niet in foefjes
te zoeken. Zijn stem mag er zijn, krach
tig en zeker niet onbewogen, ofschoon
bij de njoderne song van onze dagen
maar weinig bewogenheid te pas komt.
„Blonde' Bombshell" heeft
tft ondanks alle commerciële
fi yj effekjes een pittig-fris ka-
vV-y| rakter. „There goes my
heart again" is wat ballade-
achtig en doet het tegen de
L—IJyf W simpele maar pakkende
ff pianopartij wel goed.
Wjy V Bobby Lee Trammell is er
weer een, die de oren van
1 katoen geeft. In „Shirley
Lee" en „I sure do love you
baby" op Artone 45 toeren nr. 22022,
doet hij nauwelijks voor Elvis de Pelvis,
onder. Het snarenwerk is wel mooi
zwaar van toon, doch draait in een
kringetje van wat simpele akkoorden
rond. Aanmerkelijk intelligenter van
opzet en uitvoering zijn „Nobody's
rome" en „Try the impossible", twee
songs op London 45 toeren FL 1762 in
een uitvoering door Lee Andrews and
the hearts. Een zangplaatje in moderne
rhythm and bluesstijl, niet onplezierig
om aan te horen, ofschoon de songs
naar onze smaak beter tot hun recht
zouden zijn gekomen wanneer ze wat
minder geforceerd en opgedirkt met ef-
fekten zouden zijn gearrangeerd.
Zangers van het
betere soort zijn
pffv J®! dan tenslotte nog
jTvj j&ï) Andy Williams,
JÊff die in zijn fors
lmannelijk stem-
geluid alle emo-
Jy ties blijft beheer
stsen en onze
ws/fftA vriend Fats Do-
mino, die van-
weSe zÜn per-
l rn soonlijke stijl en
zijn aparte fraze-
ring, zijn toon-
kleur en keuze ook, de platenindustrie
wel aan het werk houdt. Andy zingt
vier sympathieke liedjes op Heliodor
463004, te weten: Butterfly, Are you
sincere, Be mine tonight en Lips of
wine; Fats houdt het bij: Blueberry
Hill, Don't you know, Yes my darling
- en - My blue heaven, werkjes die al
eens eerder zijn uitgebracht.
Voor wat de dames betreft staan The
Chordettes boven aan op de vokalisten-
ranglijst der Lichte Muze in de V.S.;
overigens wil hun manier van zingen,
welke van zangplezier getuigt en mon
ter en fris van karakter is, er bij ons
ook wel in. Heur meerstemmigheid is
vaak bekoorlijk van klankkleur. De
zusjes zingen via Heliodor 45 toeren
463003 achtereenvolgens: Zorro, Born to
be with you, Lollipop en Baby of mine,
liedjes waarvan ook de teksten wel
enige inhoud hebben, wanneer men ze
tenminste vergelijkt met alle hol ge
rijmel in duizend en meer van dit type
songs. De „Pony Tails" zijn zo'n zelfde
soort sister-ensemble. Zij geven op
Artone 45 toeren AP 22032 „Born too
late lo love you" en het liedje „Come
on Joe dance with me" ten beste. Het
klinkt af en toe wel een beetje burger
lijk, het gezang van de zusjes, doch hij
is een kniesoor, die daar over valt. De
muzikale begeleiding is van goede
huize en maakt een bekoorlijke licht-
luchtige indruk.
Eydie Gorme, die
jk als jazzvokaliste goe-
JSde prestaties levert,
is ook best thuis in
„JBBBÊÏh het populaire genre.
„Gotta have rain" is
een grappig liedje,
ook al doet de imi-
r tatie van kinder-
stemmen w<U eer*
beetje" gedwongen
aan. In het andere nummer op het
Artone 45 toerenplaatje AP 22027, dat
„To you, from me" heet en een lang
zaam tempo heeft, toont Eydie zich
weer de zangeres, die wel sfeer weet
te scheppen.
Voor wie mogelijk nog herinnerin
gen wil wakker roepen aan zijn
voorbije vakantie in het land van
de bergen is er nog keus uit een hele
reeks muzikale souvenirs. Enthousiast
blazende boerenkapellen, juichende jo-
delaars, meerstemmige wijn- en bier-
liederen, zwierige instrumentale Weense
werkjes en markante fragmenten uit
vrolijke operettes behoren tot het re
pertoire. Wij deden er een greep uit.
Onderstaande plaatjes zijn van goede
muzikale kwaliteit en stemmig en ple
zierig gevarieerd van inhoud.
Heliodor 45 toeren met
muziek en meerstem
mige zang „Klange aus
den Bergen" heet het
plaatje, dat achtereenvol
gens laat horen: Die Ja-
germarie (wals), Wo die
Tannen steh'n (volks
liedje), Glöcklein drunt'
im Tal (wals) en Das
Herz der Sennerin (wals).
Heliodor 45 toeren 460056 met jodel
en drinkliedjes, afgewisseld door een
pittige mars, het geheel onder de titel
„So klingt's im Oberland", Beieren en
Tirol. Uitstekende muziek.
Heliodor 45 toeren 460049 met een
hele reeks Weense liedjes onder de
titel „Ein heurigen Abend in Grinzing",
gezellig en sfeervol.
Philips 45 toeren nr. 428008 PE met
„Klange aus Tirol", een plaatje dat met
name aan de folkloristische zang en
dans is gewijd. Wij noemen o.a. de Ti-
roler Knappentanz en de Bauerntanz,
vrolijke en pittige bergmuziekjes.
Fontana 33 toeren nr.
660501 TR met een licht
IÉ en sprankelend program
van melodieën van
tejgjiy Strauss, wijnliederen,
TOg Weense viool- en klavier-
werkjes, volkswijsjes en
operettefragmenten in
nmuBl&FbL een even zwierige als in-
tieme uitvoering door
Herbert Mytteis en zijn
Weense solisten.
Heliodor 45 toeren 450205, ook al een
plaatje vol met feestelijke klanken.
Kurt Wege dirigeert het Gróte Weense
Balorkest in een uitvoering van „Ein
Walzertraum" en een selectie walsen
uit de operette „Die Czardasfürstin",
Prima publikatie.
Het kan niet op. Heliodor 45 toeren
460053 presenteert een welgekozen keur
van operettemelodieën, die onder de
titel „Zwei Herzen im Dreivierteltakt"
door niets en niemand minder worden
vertolkt dan het Weens operetteorkest
en koor „unter der persönlichen Lei-
tung" van Prof. Robert Stolz.
Tenslotte kan men dan nog genieten
van „Walter Kollo melodieën", ge
groefd in het 45 toeren Heliodorplaatje
450229. „Zwei rote Rosen", „Was eina
Frau in Frühling traumt", „Kleine
Madchen müssen schlafei geh'n" en
„Kind, ich schlafc so schlecht" behoren
tot het vriendelijke repertoire op dit
plaatje, dat bij een frisse ritmische be
geleiding op het klavier wordt uitge
voerd door Paul Reinhard, een pianist
die met zijn toon-
keuze en zijn soepele
lichte aanslag de juiste
sfeer te treffen weet.
De tenor Sandor
Konya besluit de ru
briek van deze week
met een gaaf en met
geestdrift gezongen
Wolgalied aan de ene
zijde van het „Helio
dorplaatje 450217 45
toeren en met aan de
andere kant een idem-dito vertolking
van „Komm' in die Gondel" uit de ope
rette „Eine Nacht in Venedig".
FRÉDÉRIC
