„Morgenavond elf uur: als een uitgeknepen citroen
Theater brengt televisiepremière van
Mell's „Jeanne d'Arc"
Camerarepetitie een ontluisterende ervaring als
men denkt het wonder van de toneelkunst
te sullen ondergaan
Tien maanden gevangenisstraf
tegen jachtopziener geëist
Geen stro op de brits van Anne
Marie Heyligers
„Is de echokuil
er alP"
Student kleedt
B.B.
Man door pistoolschot getroffen en
kort nadien overleden
Zijn tante gedood
Twee ongelukken
met één tractor
BELASTING
ONTDOKEN
Jeanne d'Arc voor
K.R. O.-televisie
Vonnis: jaar
Gevangenisstraf voor
exploiteren speelzaal
Benoemingen in het
aartsbisdom
Dr. J. Braem tot
secretaris benoemd
Poging tot moord in
Weidum
Tot verwerping van
beroep geconcludeerd
Jongeman dood en
jneisje gewond
Vier maanden geëist
tegen accountant
WOENSDAG 8 OKTOBER 1958
PAGINA 5
Z'e heeft een innemend en boeiend gezicht, Anne Ma-
rie Heyligers, haar donkere ogen kijken heel ver
wonderd en peinzend. Dat zij nu straks op de brand
stapel geofferd moet worden aan de blinde waanzin
van haar rechters!
„Toch is de rol van Jeanne d'Arc niet de hoofdrol,"
fluistert Rob de Vries, die in een indrukwekkende kledij
van advocaat des konings naast me staat. „Madame de
Ligny, de echtgenote van de edelman die Jeanne heeft
uitgeleverd aan de Engelsen en Peter Manuel, mijn rol
dus, moeten verbeelden wat de schrijver Max Mell be
doeld heeft."
Jeanne, een tenger figuurtje in haar ruwe, gescheur
de landmanskleding, laat zich met een wanhopig droe
vig gezicht op een bed vallen. Haar wacht de brand
stapel, maar erger kwelling dan het vuur is de gemene
begerigheid van haar bewakers in de cel, de vervloekte
Godons. De wekenlange verhoren, de beschuldigingen
dat zij een ketterse is en nog veel meer, de verlaten
heid en de mishandelingen hebben haar totaal uitgeput.
Niets van haar vroegere hemelse triomfen lijkt er nog
bewaard. Daar komt zo'n Engelse hellebaardier.
„In naam van God, luister heks." En hij begint haar
te overreden toch vrouwekleren aan te trekken.
„Ja, stop maar," onderbreekt een in 20e-eeuws kos
tuum gestoken heer met een minuscuul luisterappa
raatje in de oren. „Je hebt haar niet in het beeld," zegt
hij tot cameraman no. 3. „Maar het bed is ook zo laag,"
zegt die. „Kan best," is het bescheid, „maar zo is het
geen shot. Nog maar eens."
Weer weg, de illusie. Het leek net te beginnen, maar
voor de zoveelste keer hoor jestop, stop. Dan moet er
weer gepraat en gesleept worden. Men begint zich lang
zamerhand af te vragen: hoe moet dat in hemelsnaam
morgenavond gereed zijn? Hoe zal men 'in die honderd
duizenden huiskamers een gaaf resultaat van een in
drukwekkend toneelstuk kunnen tonen?
Benoemingen bisdom
Groningen
„Kwalijke zaak"
Tijdens de camerarepetitie van Jeanne d'Arc: t.v.-regisseur Wim Bary op een plaats-voor de camera's die hij vanavond
zorgvuldig zal mijden.
De man met het luisterapparaatje, die als „floor
manager" de uitvoerende macht van de regisseur Wim
Bary is, roept „Beginnen met: In de naam van God."
Vandaag nog de hele dag voor de camera's en mor
gen generale repetitie om twee uur en 's avonds om
negen uur uitzending, enfin, het schijnt gewoon te zijn.
Een televisierepetitie, ook al is het de
voorlaatste, is niet geschikt, om het
Wonder van de toneelkunst 'te doen
ondergaan. Het is wel de meest ont
luisterende ervaring die men zich kan
indenken als men in de geest al enige
voorstelling heeft gemaakt van een
toneelstuk dat zo iets schokkends be
handelt als de laatste procesdagen van
Jeanne d'Arc en dat voor zijn kwali
teiten in Oostenrijk de Grillparzerprijs
gekregen heeft. Men heeft een goed
decor gemaakt van een 15e-eeuwse
burcht, hecht en grauw, maar de tien
tallen schelle lampen aan het plafond,
het rasterwerk en de loopbuizenwirwar
lijken een geschikte inrichting voor het
afvuren van raketten. Op de betegelde
kasteelvloer rijden geruisloos drie ca
mera's, met hun uitstekende lenzen op
luchtafweergeschut gelijkend. Er breekt
af en toe een onderaardse stem in de
studio naar binnen, die van de onzicht
bare Wim Eary- Er stappen enige lie
den voorbij met tinnen drinkbekers,
die ze in een hoekje van stof gaan ont
doen.
Spelers in warmkleurige gewaden die
hun voornaamheid een brede allure ge
ven, staan op uit stijlvolle eikenhouten
kruk vallen. Ze zit heel onverstoorbaar
in een Amerikaanse krant te lezen Be
neden is men weer een paar pagina's
verder door de tekst geworsteld. Maar
Wim Bary komt tussenbeide.
„Richard moet in het openingetje gaan
staan waar het raampje ophoudt", zegt
hij kalm. Het is voor de imposante
Cauchon bestemd. „Ja, verder maar".
En dan plotseling: „Attentie camera 1".
Beneden hoort men Annie de Lange,
die Madame de Ligny vertolkt, zeggen:
„Maakt de magistraat dat in orde?"
Wim Bary roept in de microfoon:
„Stop". De floor-manager in de studio
gebaart stil te houden.
„Richard moet met Annie mee De
script-girl zegt: „Daarna komt Rob bij
Gerard", hetgeen Wim Bary er op
attent moet maken dat bisschop Cau
chon zich naast Gerard Hartkamp,
Monsieur de Ligny, moet opstellen.
„Camera 2 krijgt nu Rob bij Gerard",
zegt Wim Bary in die lange voelspriet
die zijn verbinding met de camera-
lieden verzorgt. Madame de Ligny pleit
verder voor Jeanne: „Ze is van de
toren gesprongen, maar haar Bescher
mer heeft haar gered".
Cauchon: „Haar Beschermer? U weet
toch met wie zij een verbond gesloten
heeft?"
Wim Bary vraagt zijn linkerbuurman
of de echokuil er al is, maar die moet
hem mededelen dat de echokuil mor
genmiddag pas arriveert.
gesmeerd verloopt. De camera's hebben
een ander doelwit gekozen, de verblijf
plaats van de wacht. Maar Wim Bary
roept, zijn handen ten hemel geheven:
„Kom, nou jongens, wat een ellende.
Ik zie maar twee soldaten". De floor
manager deelt soldaat nummero 3 mede
dat hij wel erg horizontaal gesitueerd
is. Soldaat 3 verrijst uit het stroo. Maar
het deugt nog steeds niet, al moet men
de onwetende toeschouwer niet vragen
wat.
een man de regiekamer bin-
i- ~1Jst °P de krib waar Jeanne
op ngt. Kan dat matras niet weg? Het
is veel te licht".
„Nee, nou niet".
„Doe er dan stro op?"
tfL?1?11' onm°geLjk, Annemarietje
kan met tegen stro. Ze heeft last van
hooikoorts
„Schilderen dan".
„Ja straks".
Heel moeizaam vordert men blad-
Men is na een half uur rust al weer
hoog en breed in een scène. Men her
haalt maar en komt stapje voor stapje
verder. Beneden getuigt Madame de
Ligny van haar geloof in Jeanne. Ze
spreekt er met Peter Manuel over, Rob
de Vries, die niet in de hekserij van
Jeanne gelooft omdat hij niet in heksen
gelooft. Maar gaandeweg dringt bij
hem ook iets door van de grootheid en
de Goddelijke zending van de maagd.
Zijn ommekeer is een treffende scène,
die al direct weer verwoest moet wor
den door het woord van de regisseur:
„Stop, nog eens. Camera 3, close bij
Rob". De vermoeidheid doet zich gel
den. En het deugt ook allemaal niet
met de plaats van de requisieten. Wim
Bary is de trap afgedaald en staat te
gebaren en te delibereren. Rob de Vries
vraagt of hij een voorstel mag doen.
Het mag, maar het blijkt dat hij geen
rekening heeft gehouden met de op
namemogelijkheden van de camera.
„Moet ik dan toch met mijn lange
Twee Utrechtse politieagenten heb
ben in de nacht van maandag op dins
dag een 21-jarige student uit Hilver
sum aangehouden juist op het
momenj, dat hij klaar was met het
„aankleden" van een levensgrote
reclameplaat van de Franse filmster
Brigitte Bardot op de luifel van een
Utrechtse bioscoop. De student had
zich, zei hij, geërgerd aan de bijna
ontklede staat, waarop deze filmster
aan de Utrechtse bevolking werd ge
presenteerd. Hij had Brigitte met een
paar forse verfstrepen een kleed van
warme tinten aangedaan. De stu
dent werd in verzekerde bewaring
gesteld en is gisteren door de commis
saris van politie verhoord. Er werd
proces-verbaal tegen hem opgemaakt,
wegens het beschadigen van ander
mans eigendommen.
Mogelijk had de student enkele
opmerkingen ter harte genomen, die
de Utrechtse studentenpastoor N.
Vendrik in een ingezonden stuk in
het te Utrecht verschijnend dagblad
„Het Centrum" had geschreven. Pas
toor Vendrik schreef: „Een Europese
vrouw heeft in de normen van deze
reclame hetzelfde als varkensvlees in
de vitrine van de slager."
Volgens de pastoor zou de plaat
bovendien nog boerenbedrog zijn
ook, omdat zij betrekking heeft op
een door keuring gecoupeerd gedeelte
van de film.
•7i'ia<a trnnv VtlaH'znrlÉ» Wim Rarv rnpnt
zijde voor bladzijde. Wim Bary roept
en overlaadt de floor-manager met aan
wijzingen; hij rent af en toe naar be
neden, naar de studio om het voor te
spelen. Eindelijk is er weer een scène
voorbij. Er stormt iemand de regie
kamer binnen met: „Zeg, wanneer gaan
we nu eens eten. De kantinejuffrouw
zegt dat ze niets meer voor ons heeft"
Deze middagmaaltijd mag inderdaad
niet meer de naam twaalf-uurtje dra
gen.
Wim Bary keert zich tot de ver
slaggever met: „Gaat lekker hè? Dit
is nu de eerste camerarepetitie. Mor
gen om twee uur hebben we het hele
stuk, hoop ik, doorgewerkt. En dan
de generale. We hebben eigenlijk ge
luk gehad. Liefst 21 droge repetities
heb ik kunnen houden. Drie-en-een-
halve week achter elkaar, de hele
dag. Man, dat gebeurt me nooit". Hij
strijkt met zijn zakdoek zijn voor
hoofd droog.
„Gek, ujnd je niet, die televisie?
Morgenavond om elf uur hebben we
het helemaal achter de rug. Dan
komt het nooit meer. Dan ben ik zo
leeg als een uitgeknepen citroen. Tot
morgenavond zitten we in onze han
den te knijpen van spanning. Tot elf
uur kan het fout gaan. Je weet het
nooit.
Niemand weet wat het is, televisie.
Vroeger, toen ik eens een rolletje
voor de AVRO speelde, trad in het
zelfde stuk Van Dalsum op. Ineens
viel die Van Dalsum heel kwaad uit:
„Kunnen die jongens met die dingen
niet opdonderen?" Moet je nagaan,
hij bedoelde de camera's.
In Engeland hebben ze het mooi
voor elkaar. Voor een toneelstuk
houden ze drie weken camerarepe
titie. In Duitsland twee weken. Wij?
Nog maar net twee dagen. Dan moe
ten de acteurs en actrices precies we
ten voor welke camera ze het ene
moment en welke het andere moment
spelen. En de cameralieden moeten
weten hoe en wanneer ze die of die
in het beeld moeten prikken".
Fanavond speelt de Arnhemse
toneelgroep Theater voor de
K.R.O.-televisie Jeanne d'Arc,
een toneelstuk van de Oostenrijker
Max Mell in een vertaling van Jan
Willem Hofstra. Wim Bary is de
regisseur. Dit voor de televisie ge
brachte stuk, een première voor
Nederland, is twee jaar geleden
met veel succes in het Wiener
Burgtheater opgevoerd. Een van
onze verslaggevers heeft gisteren de
camera-repetitie van dit stuk mo
gen bijwonen. Daarvan geeft hij
hierbij een verslag.
sleepjurk het trapje op?", vraagt Annie
de Lange.
„Ja", zegt de regisseur.
Ze wordt bijna kwaad. Ze vindt het
onlogisch.
„Niks aan te doen".
„Ik vind televisie een rot vak", zegt
ze. „Met mijn gevoel kan ik het niet.
Nou ja, zo je wilt, ik doe het".
„Opnieuw", beduidt de regisseur. An
nie de Lange speelt heel geconcen-
treerd, tot Wim Bary het afbreekt. „Zie i
je Annie, dit is oneindig veel mooier.
Jij als actrice moet dit toch kunnen".
„Ja, ja, ik kan het al".
„Nog eens, beginnen bij: gelooft U in
de onschuld van dat meisje?" Als dan
Rob de Vries zijn lange claus ten lange
leste ongestoord tot een einde heeft
gebracht, barst hij van vreugde uit in
een opera-aria. En Annie de Lange I
geeft hij een handkus. Zo, dat montert j
de zaak een beetje op.
Wim Bary is weer boven en zegt zijn
script-girl: „Wil je opschrijven dat ze
die lap voor dat tralievenster weg moe
ten doen?" En naar beneden: „Camera
1, het is misschien een mooiere over
gang als je alleen met Rob meegaat.
Dat zitten vloeit niet goed over in het
beeld. Vanaf dat loopje doen we het
over".
Annie de Lange grijpt wanhopig naar
haar haar. Rob de Vries, weer de rust
zelve, verzinkt in een gedwee stil
zwijgen. Even later heeft hij nog een
voorstel. „Ach joh, schei uit", lacht
Annie de Lange wat gespannen, „ik zit
met mijn hak vast in het karton".
„Opschrijven", zegt Wim Bary, „repa
reren".
De aartsbisschop van Utrecht, mgr.
dr. B. J. Alfrink, heeft op zijn verzoek
met ingang van 17 oktober a.s. eer
vol ontslag verleend als deken van het
dekenaat Terborg en als pastoor te Et-
ten aan de hoogeerw. heer J. W. G. L.
van de Loo, en benoemd tot deken van
het dekenaat Terborg de hoogeerw.
heer F. X. M. van Blaricum, pastoor
van Terborg, tot pastoor te Etten de
zeereerw. heer H. H. Kruse en tot pas
toor te Maliënheem, in overleg met de
bisschop van Groningen, de zeereerw.
heer G. J. Maureau, die pastoor was
te Meppel.
Vervolgens heeft de aartsbisschop
benoemd tot secretaris van het aarts
bisdom dr. J. W. Braem, tot kapelaan
te Enschede 'H. Hart), op voordracht
van de pater provinciaal van de Maris-
ten, pater J. Fennis S.M. en tot rec
tor van het St. Elisabeth-gasthuis te
Arnhem de weleerw. heer W. P. van
Koeverden, die kapelaan was te Olden-
zaal (H. Drieëenheid)
De nieuwe secretaris van het aarts
bisdom werd in 1923 geboren en in 1951
priester gewijd. Hij heeft in Rome ge
studeerd en is doctor in de moraaltheo
logie. In 1956 weid dr. Braem kapelaan
te Enschede (H. Hart).
De bisschop van Groningen heeft, in
overleg met de aartsbisschop, de wel
eerw. heer J. W. van Daatselaar be
noemd tot pastoor te Meppel. Voorts
heeft mgr. aan kapelaan B. Oosterman
te Wolvega opgedragen in Rome zijn
studies in de theologie voort te zetten.
Op voordracht van de pater provin
ciaal van de Oblaten van St. Francis-
cus van Sales is pater drs. F. Aarts O.
S.F.S. benoemd tot kapelaan te Wolve
ga.
De officier van justitie bij de recht
bank te Arnhem, mr J. van Ysendoorn,
heeft gisteren tegen een 59-jarige jacht
opziener tien maanden gevangenisstraf
geëist alsook ontzegging van het recht
om jachtopziener te zijn voor de tijd
van vijf jaar.
Verdachte is de jachtopziener, die 13
februari j.l. met een pistoolschot de 26-
jarige landbouwer H. J. Heitink neer
schoot. Verdachte had iemand op de
fiets de weg naar het jachtterrein zien
inslaan en wilde deze fietser staande
houden, omdat hij het, gezien het nach
telijk uur, verdacht vond, dat die man
daar reed. Hij bescheen de man met zijn
lantaarn, maar deze gaf hem een klap
en reed door.
„Zeer vanzelfsprekend", zo vond de
president. Verdachte trok zijn pistool
en loste waarschuwingsschoten. De
fietser werd getroffen en overleed kort
daarna. Verdachte was er van over
tuigd de grootst mogelijke voorzichtig
heid in acht genomen te hebben, het
geen de president van de rechtbank
echter in twijfel trok.
De raadsman, mr. Donath, betoogde
dat de klap het vermoeden van de
jachtopziener versterkte, dat de fietser
iets op zijn kerfstok had. Tevens kon
verdachte door de slag duizelig zijn ge
worden, waardoor hij niet meer wist
wat er precies gebeurde. Hij wilde
niets anders doen dan waarschuwings
schoten lossen, aldus pleiter.
Er is geen sprake van opzet. De ver
dediger vroeg vrijspraak.
Over veertien dagen zal de rechtbank
uitspraak doen.
Een 25-jarige expeditieknecht uit
Den Haag die 14 dagen geleden voor
de Leeuwarder rechtbank drie jaar ge
vangenisstraf met aftrek en terbe
schikkingstelling van de regering tegen
zich hoorde eisen wegens het om het
leven brengen van zijn tante de 69-ja-
rige weduwe B. V. M. te Twijsseler-
heide, is vanmorgen veroordeeld tot
2Vi jaar met aftrek en terbeschik
kingstelling. Verdachte was in januari
van dit jaar naar Twijsselerheide ge
reisd om bij zijn tante te pogen geld te
krijgen. De vrouw bemerkte dat hij een
portemonnaie stal en bij een daarop
volgende worsteling bracht hij haar
door verstikking om het leven.
zetels. Cauchon is er bij, de bisschop
die het proces tegen Jeanne leidt. Hij
«truikelt bijna over de kronkelende
kabels. „Richard Flink", vertelt Robert
de Vries. „Hij is in dit stuk niet de
verderfelijke fielt die de kronieken be
schrijven". Jacques Snoek, die de her
tog van Bedford is, en Annie de Langes
zoon Pandra, die de heel jeugdige
Engelse koning Hendrik VI speelt, gaan
achter hem aan. Ook Rob de Vries
voegt zich bij hen. Zij treden de cel
van Jeanne binnen, die er krachteloos
°P haar brits ligt uitgestrekt.
Boven in de regiekamer is het
warm van de elektrische apparatuur
en van het ingespannen werken. Wim
Bary zit er in zijn overhemd voor
vijf beeldschermen en twee micro
foons. Recht naast zich en het dichtst
eij het venster dat uitzicht geeft op
de studio, heeft hij de script-girl, zijn
wandelend geheugen. Links, achter
knopjes en lichtjes,' is de technicus
b i?U al gedeeltelijk vastlegt welke
deelden van welke camera's men zal
kiezen. Achter een nog veel grotere
kast zetelt de geluidstechnicus, die
?,a' zlJn team, dat daar beneden met
dengelmicrofoontjes manoeuvreert,
vet teiden. Eerder, in een ander
eet 's team van mensen
f®r\ond, dat van iedere camera af-
Aderlijk de lichtsterkte, de beeld-
ootte en de contrastwerking regelt.
Westevrr Wim Bary en naast Anty
dramaturge van de to-
groep Theater, laat ik me op een
9a,arom stekt de kasteelpoort nog
open?", moet de regisseur van zijn
floor-manager weten. Van beneden
klinkt het antwoord. „Ja, dat kan niet".
„Opnieuw".
Madame de Ligny: „Ze is van de
toren gesprongen, maar haar Bescher
mer
„Stop eens even", vraagt Wim Bary.
„Blijf eens allemaal zo staan". Allen
daar beneden in de schone kledij blij
ven tussen de décors staan, „Camera 2,
rijd eens op Richard in. Goed ja. Juist.
We nemen nog even terug van: Madame
val monseigneur niet langer lastig", be
veelt de regisseur. Beneden beginnen
Gerard Hartkamp, Annie de Lange en
Cauchon wederom.
„Stop, dat is niet mooi". Wim Bary
zegt de floor-manager: „Vraag of Cau
chon nog even sec dat loopje wil ma
ken, en dan met z'n.z'n bips tegen
de tafel aan. Elke centimeter is winst"
Het gebeurt. Tegen de cameralieden is
het: „Camera 2, twee drie-shots. Ca
mera 1, een twee-shot". Als het dan
weer begonnen is: „Annie, kun je niet
kijken voor je bij de deur bent". Klok
kengebeier en krijgsrumoer hoort men
van verre. „Ja de klokken iets later
graag, nog eens, beginnen bij
Anty Westerling leest nog altijd. Een
enkele keer waagt ze een luie blik om
laag. Het lijkt de onwetende toeschou
wer dat het nu, na de zoveelste keer,
Anne Marie Heyligers als Jeanne d'Arc in het spel van Max Mell.
Voor de Rotterdamse rechtbank t»
vier maanden gevangenisstraf geëist te
gen een 43-jarige accountant en be*
lastingconsulent, die verdacht van be
lastingontduiking terecht stond.
Hem was ten laste gelegd dat hij zijn
aangiftebiljet van de inkomstenbelas
ting over 1953 onjuist zou hebben inge
vuld. En verder, dat hij als eigenaar
van een administratiekantoor voor een
aannemersfirma te weinig loonbelasting
en vereveningsheffing zou hebben op
gegeven, en door deze firma uitbetaal
de zwarte lonen niet zou hebben ver
meld.
Verdachte gaf de feiten toe. Zijn
raadsman voerde aan, dat zijn cliënt
de aannemer ter vmle is geweest, om
dat deze zijn mensen zou verliezen
indien hij geen zwarte lonen uitbe
taalde.
Voor de rest zou het werk hem bo
ven het hoofd zijn gegroeid.
Zijn aanvankelijk smetteloze over
hemd is nu nat. Anty Westerling heeft
een pepermuntje aan te bieden. Men
gaat verder, totdat iemand komt zeg
gen dat het al bijna te laat is voor
theepauze. Er zijn er inderdaad een
paar die thee gaan drinken. In de stu
dio maken de elektriciens van het vrije
moment gebruik door schijnwerpers in
te stellen en het aantal lampen te ver
meerderen. Ze sjouwen levensgevaar
lijk met ladders en balken. Ze morrelen
aan hijsinstallaties. Op een allerminst
veilig plekje, temidden van het gerèn
en lawaai, nemen Rob de Vries, Anne
Marie Heyligers en Wim Bary enkele
scènes en dialogen door, zonder came
ra's. Ze bewegen tussen de elektriciëns
door, en spreken terwijl de mannen
met ladders elkaar toeschreeuwen. De
ogen van Anne Marie Heyligers staan
nog éven verwonderd en peinzend,
maar het lijkt wel of ze minder donker
zijn.
HENK SUÈR
De verongelukte tractor.
Wegens het exploiteren van een
speelzaal te Baarle Nassau werd een in
woner van Den Haag door het Bossche
Hof veroordeeld tot 16 weken gevan
genisstraf met aftrek van voorarrest,
waarvan elf weken voorwaardelijk. De
eis tegen hem luidde negen maanden
gevangenisstraf met aftrek waarvan 6
maanden voorwaardelijk.
Bij Terneuzen is gisteren een 16-ja-
rige landbouwersknecht door een onge
luk om het leven gekomen.
Vanuit Biervliet reed een aantal scho
lieren naar de HBS te Terneuzen. In de
Paulina-polder werd de laatste van het
groepje, de 12-jarige Thea Dijk door de
cultivator, welke achter een tegemoet
komende tractor hing, gegrepen. Zwaar
gewond werd het meisje tegen het weg
dek geslingerd.
De tractor reed met grote snelheid
door. De chauffeur die hevig geschrok
ken moet zijn geweest, slingerde met het
gevaarte over de weg.
Na over de brug over de Leiding te
zijn gereden raakte de tractor van de
weg af en kantelde enkele malen om.
Dit alles gebeurde twee kilometer vanaf
de plaats waar het meisje was aangere
den.
De zwaar gewonde tractorchauffeur, de
I6-jarige Johan Boone uit Oostburg,
werd ernstig gewond met dezelfde am
bulance als de 12-jarige Thea Dijk, naar
het ziekenhuis te Terneuzen vervoerd.
In de loop van de morgen is de jongen
overleden. De toestand van Thea Dijk is
redelijk wel.
De officier van justitie noemde het
een heel kwalijke zaak voor iemand
die zich accountant noemt.
Uitspraak over veertien dagen.
De advocaat-generaal bij de Hoge
Raad heeft dinsdag geconcludeerd ot
verwerping van het beroep van een in
gezetene te Weidum, die wegens poging
tot moord op zekere S. door de recht
bank te Leeuwarden tot twaalf jaar ge
vangenisstraf is veroordeeld. Het Hof
te Leeuwarden legde in hoger beroep
tien jaar op, met ter beschikking stel
ling van de regering. De requirant zou
met een rattendodend middel getracht
hebben S. van het leven te beroven.
De Hoge Raad zal op 4 november ar
rest wijzen.
In een mijn bij Knjazevac in Joegoslavië is, doordat een transformator barstte
en in brand geraakte, een groep van 118 mijnwerkers in hun schachten geïsoleerd.
61 van hen verloren het leven bij deze grootste mijnramp uit de geschiedenis van
het land. Deze foto geeft een beeld tijdens de begrafenis van de slachtoffers.
