Nieuwe Haarlemsche Courant | 1958 | 11 oktober 1958 | pagina 2

De 41ste, een belangrijke
Russische film

J

„DE TIEN GEBODEN" film van

Cecil B. de Mille in Cinema Palace

RUN SILENT, RUN DEEP,

drama van een duikboot

De Nederlandse Comedie met

weinig bevredigend stuk

Pieter Giltay uit Zandvoort
exposeert in 't Goede Uur

AGENDA

tmouuefj

Neon

Renault Dauphine

de

Het lokkende moeras

Moord op
voorpagina

Repri

rises

Helpt Augustijnen
bij zorg voor
Augustinessen

'n Tik van de zon niettemin
gevoelig gespeeld

Uit STAD1

Ien STREEK

albl|"aK"! (5*5)

N. Ph. 0.-concert
voor scholieren

Apotheken- en
doktersdiensten

H.H. Missen op zondag
in dekenaat Haarlem

Betere kwaliteit en

Roxy

Lido

Win ter flor a in
Haarlem

Busch Breimachine

Verzoek van comité

ZATERDAG 11 OKTOBER 1958

PAGINA 2

Films:

Diversen:

Aerdenhout

Heemstede

Rijkwaliteit en zuinigheid van de

GARAGE DEN HOUT

•J*-

nand

De ideale zonwering

Fa. J. P. SENFT ZN.

Burgerlijke Stand Haarlem

JONG GEHUWDEN

Wat verlangt u
van uw huis?

Kenmerkend voor de Zandvoortse
tekenaar Pieter Giltay is altijd ge
weest dat hij zich er op toelegde een
scherpe definitie tp geven van de
ruimte met middelen die zo minimaal
waren dat er niets meer aan kon ont
breken. Het landschap met zijn ob
stakels diende hem daartoe. Bijna
schematisch, met koele, stugge, za
kelijke lijnen duidde hij meer aan dan
hij documenteerde en hij spande daar
mee, opgeladen en trillend de ruimte
over het vlak.

Zijn werk was niet eigentijds door
deformatie maar door deze toege
spitste functionaliteit van wat hij uit
het landschap selecteerde. Het onder
werp hoefde daarom dan ook niet in
teressant te zijn dit was dikwijls
droog en nuchter maar de teke
ning die onder Giltay's hand ont
stond was als zelfstandigheid
boeiend.

J In de collectie die hij heeft samenge

NOOITGEDAGT

fijK gereedschap

Jaar bekend V J

WASSERIJ DUYN

K.A.V., afdeling Haarlem

Beeld van Pieter d'Hont
voor „Meer en Bosch"

FILMJOURNAAL

MiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmiMimiiiiimiiiiiiiiiiiii!

CINEMA-PALACE: De tien geboden, a. L;

2, 7.30 uur.

TRANS HALS: Het monster van Franken
stein, 18 jaar; 2.30, 7, 9.15 uur.

Zo. 2. 4.15, 7. 9.15 uur.

Di. 2.30 en 8 uur.

LIDO: Het lokkend moeras, volw.; 2, '4.15,

7, 9.15 uur.

LUXOR: Trapeze, a. 1.; 2, 7, 9.13 uur.

Za. en zo. 2. 4.15. 7. 9.15 uur.

MINERVA: Zo.: De zevende sluier, 14 jaar;
7, 9.15 uur.

Zo.: Bambi, a. 1.; 2 en 4.15 uur.

Ma. en di.: Ariane. 18 jaar; 8.15 uur.
Do.: Een ter dood veroordeelde ontsnapt,
8.15 uur.

REMBRANDT: Sluip vaart in de Pacific, 14

jaar; 2, 4.15, 7, 9.15 uur.

ROXY: Moord op de voorpagina, 18 jaar:
7, 9.15 uur.

20.000 mijlen onder zee, 14 jaar; 2.30 u.
Zo. 2 en 4.15 uur.

STUDIO: De 41ste. 14 jaar; 2.15, 7, 9.15 uur.
Zo. 2, 4.15. 7, 9.15 uur.

Zaterdag 11 oktober

Stadsschouwburg, Haarlem, 8 uur: Thea
ter met „Orpheus daalt af, toneelspel
van Tennessee Williams. Regie: Richard
Flink In de hoofdrollen: Caro van Eyck
en Maxim Hamel. Première voor Haarlem.

Dreefzicht, Haarlem. 8 uur: Cabaretpro
gramma voor „De Oosthoek".

Zondag 12 oktober

Zandvoort, Circuit, ca 3 uur: PAC-rit
voor oude automobielen.

Geb. St.-Bavo, Haarlem: Jaarfeesten
KAB. Spelers van St.-Frans met „Pier de
wonderdoener".

Stadsschouwburg, Haarlem, 8 uur: Thea
ter met „Orpheus daalt af". Zie zaterdag
11 oktober.

Maandag 13 oktober

Stadsschouwburg, Haarlem, 8 uur: Nieuw
Operette Gezelschap met „Der Zigeuner-
baron" van Johann Strauss.

Concertgebouw, Haarlem. 8 uur: Zangre
cital door Jeanne Austin, m.m.v. David
Money, piano. Programma: Werken van
Purcell, Chausson, Debussy en Williams.

Frans Halsmuseum, Haarlem, 8 uur: Kees
Hana spreekt over „De natuur van zee,
strand en duinen" (Volksuniversiteit).

Brinkmann, Haarlem. 8 uur: G. en W.-
cursus „Wat is katholieke literatuur?"
9 uur: G en W-cursus: „De actuele we
reldpolitiek".

Advertentie

Koninginneweg 6 Telefoon 14024

Haarlem

Apotheken: Marnix-Apotheek, Mamix-
itraat 65, tel. 56357; fa. Loomeyer, Bartel-
jorisstraat 11, tel. 10175; Klinkhamer, Ko
ninginneweg 69, tel. 11596.

Doktersdienst: Men belle fa. Mathdt, tel.
11990.

Tandartsen: W. Brandt, Heemsteedse
Dreef 58, Heemstede, tel. 39330.

Wijkverpleging: Wit-Gele Kruis, tel.
13863.

Ziekenvervoer: GGD, tel. 14141; Margriet,
Turfmarkt 10 rd., tel. 21400.

Dierenartsen: J. P. Westerman, Leidse-
vaart 74, Haarlem, tel. 12111.

Apotheken: Heemsteedse Apotheek. Bin
nenweg 98, Heemstede, tel. 38197.

Doktersdienst; W. Ulricl, Spiegelenburgh-
laan 20, tel. 27888.

Apotheken: Zie onder Aerdenhout.
Doktersdienst: A. J. van Ravenswaay,
Zandvoortselaan 70, tel. 36593; W. van der
Linde, Heemst. Dreef 253. tel. 34606.

Bloemendaal

Apotheken: Elswout Apotheek, Bloemen-
daalseweg 341, Overveen, tel. 16760; Sant-
poortse Apotheek. Bloemendaalsestraatweg
145, Santpoort-Station, tel. [phone].

Doktersdienst: H. Immink, Bloemen-
daalseweg 126. tel. 57753.

Overveen

Apotheken: Zie onder Bloemendaal.
Doktersdienst: C. Post. G. Schoolmeester
laan 2, Haarlem, tel. 10367.

Voor tandartsen, wijkverpleegsters en
dierenartsen in de vijf bovenstaande plaat
sen raadplege men steeds de onder Haarlem
genoemden.

Santpoort

Artsen: D. R Mansholt, Vinkebaan 23,
Santpoort, tel. K 2560-8320.

Apotheken (ook nachtdienst)Santpoortse
apotheek. Bloemendaalsestraatweg 145, Sant
poort, tel. K 2560-8249.

Advertentie

zijn van dien aard. dat elke aanstaande
koper met gezond critisch verstand zorgt
zich nadere gegevens te verschaffen en in
dien gewenst, eens proef te rijden.

Telefoon 12138 en 15056

Kathedraal: 6.30. 7.30, 9 H„ 11 en 12
uur.

St An toni us, N Groenmarkt: 6.30. 7.30

8.30 H.. 10. 11 en 12 uui

H. Jozel, Jeinsstraat: 6.45, 8, 9.15 H. 11

en 18 uur (Avondmis).

O. L. Vr. Rozenkrans, Spaarne: 6, 7.30,

9. 10.30 H., en 12 uur.

St. Jan, A'damstraat: 6.15, 7, 8.15. 9.30

H.. U en 12.15 uur.

a Hart, Kleverpark: 6.30, 7.45. 9. 1030
H. en 12 uur

H.H Elisabeth en Barbara, P Kroger

straat: 730, 9 H. 10.45 en 12 uur.
a Lid uma Rijksstraatweg. 6.30. 730.
9 H 10.45 en 12 uur.

O. L. Vr. van Zeven Smarten. Rijks
straatweg: 6.30, 7.30, 8.30 H„ 10.15, 11.30
en 18 uur (Avondmis).

H.H. Petrus en Paulus: 6.30. 7.45. 9 H..
10.45 en 12 uur

BLO LM*. NU AAL, Ailerü. Drieëenheld:
7.30, 9 H., 10.45 en 12 uur.

Hulpkerk: 7.30 en 9 uur.
AERDENHOUT: 7.30. 9 H.. en 11 uur.
VOGELENZANG: 7. 8.30 H.. 10 UUT.
BENNEBKOEK: 6.45. 8. 9.15 H„ U UUT
ZANDVOORT: 7.30. 9 H„ 11 u. Huis,
in de Duinen 8 uur.

o b x H 1030 en 1130

IIU'

HEEMSTEDE (H. Bavo)7.30, 9 H., 11 en

12 uur.

i hlit (O. L. Vr. Hemelvaart)

6.45, 7.45, 8.40 H. 10 11 en 12 uur.
SPAAKNUAM: 7.30 en 10 H.

Advertentie

1*

De handeling van de Russische film
De Eenenveertigste van Grigori Tchou-
krai speelt zich af tijdens de strijd
tussen roden en witten in de jaren na
de revolutie in 1917. Een kleine patrouil
le moet terugtrekken voor de witten en
zakt af naar het Aralmeer, dwars door
de woestijn. Onder de soldaten is een
meisje, de flinkste van allen. Zij heeft
al achtendertig officieren van de Wit
ten neergeschoten en aan het begin van
de film maakt zij nog een paar slacht
offers. Dan is het wachten op een een
enveertigste. Zij mist de man, die
slechts wordt gewond en gevangen ge
nomen. Het meisje neemt hem onder
haar hoede op bevel van de politieke
commissaris, die in de Nederlandse
vertaling gemakshalve commandant
wordt genoemd. Nu en dan bezwijkt een
man door uitputting. Tenslotte bereikt
men het meer en nu krijgt het meisje
bevel de gevangene, die een belangrijk
man is, naar het hoofdkwartier te bren
gen aan de andere kant. Nog twee dol-
daten gaan mee. Een storm breekt los.
De soldaten verdrinken, meisje en of
ficier moeten elkaar gezelschap hou
den op een eilandje. Wat yvij verwach
ten gebeurt. Ze worden verliefd op el
kaar, vechten nu en dan hun ideolo
gische meningsverschillen uit en zien
tenslotte een schip naderen. Het zijn de
witten. De gevangene holt de zee in,
gek van blijdschap. Het meisje schiet
hem neer en breekt in jammerklach
ten uit.

De uitwerking van het thema had

Liefde overwint in de Russische film:
„De 41ste".

heel wat larmoyanter kannen uitvallen
dan in „De eenenveertigste" geschiedt.
Tchoukrai, uit de oude school voortge
komen, weet sober en Indrukwekkend te
vertellen, met weinig middelen, maar
in vrij zuivere expressies. Een belang
rijke film dus.

De film draait in
jaar).

Studio (veertien

De nieuwste film van René Clément
moge zijn grootste zijn, zijn beste is hij
niet. Wat hij nu heeft afgeleverd is
met geen mogelijkheid te vergelijken
met zijn beste werken. Hij heeft over
de hele linie verstek laten gaan, alsof
de hele film hem geen zier geïnteres
seerd heeft.

Het verhaal heeft hij ontleend aan een
roman van Irving Shaw, die in de mode
schijnt te zijn. Het vertelt een zonderlin
ge geschiedenis. Ergens in Indo-Chi-
na woont en werkt een weduwe met
haar dochter en haar zoon. Met hard
werken is zij er in geslaagd, een moe
ras te dempen en in een rijstveld te ver
anderen. Zij heeft gezwoegd om haar
twee kinderen een bestaan te geven.
Maar de jongen, Joseph, wil er uit,
naar de stad. Hij neemt de vlucht, ziet
onderweg de dijk van zijn moeder onder
het geweld van de zee bezwijken en
keert terug. Een ondernemer uit de
stad komt opdagen en wil de dijkbouw
overnemen, maar wordt als een indrin
ger behandeld, die bovendien de dochter
met gemene voorstellen aan boord
komt. Hij geeft haar een ring en een
grammofoon. Er is nog een andere
man komen opdagen, eveneens uit de
stad en ook met bedoelingen ten aan
zien van de dijk en de dochter, die zich
tot hem aangetrokken voelt. Op een ge
geven moment is de hele familie in de
stad, waar de jonkman in handen valt
van een verwende vrouw, die met een
dronken vriend rondhangt. De schurk
van daar straks heeft inmiddels het
meisje weer opgevangen, maar van al
le plannen komt niets terecht. Moeder,
dochter en zoon gaan weer naar huis.
Moeder sterft, de geliefde van de doch
ter neemt het meisje mee naar Portu
gal, waar hij een nieuwe toekomst te
gemoet zal gaan en de jongen, die zo
graag van huis wou, blijft alleen achter
om het werk van zijn moeder voort te
zetten.

Een weinig interessant verhaal, dat
bovendien herhaaldelijk accenten ver
krijgt, die de gang van de vertelling
ophouden en de nadruk leggen op de
tails die weinig met de teneur van
het verhaal te maken hebben. Boven
dien wordt dit alles, enkele uitzonde
ringen daargelaten, 'n bijzonder tam
me vormen verteld. De gemiddelde
industrieregisseur zou het niet minder
goed hebben gedaan. In lido voor
achttienjarigen en ouder.

Een Parijse krant, welks eigenaar er
steeds voor waakt dat er geen moorden
op de voorpagina komen, verschijnt op
een vroege ochtend met een sensatio
neel verhaal over de wurging van een
jonge vrouw op de frontpagina. Ramp
zalig voor de adellijke eigenaar, want
het artikel suggereert dat zijn slappe
zoon de vrouw heeft vermoord, dat de
chef-redacteur en de eigenaar samen
spannen om deze waarheid in de doofpot
te stoppen en dat de man die dezelfde
ochtend zal worden geëxecuteerd, om
dat de rechtbank hem schuldig acht aan
de moord, even volmaakt onschuldig is
als het zojuist geboren daglicht. Dat ar
tikel is van een verslaggever van het
blad, die na een moeilijke en zware
strijd té langen leste erin slaagt de
onschuld van dé ter dood veroordeelde
aan te tonen.

Dit interessante gegeven wordt fris
en flitsend verfilmd en als we u er bo
vendien nog bij vertellen dat Eddie Con-
stantine de rol van de naar recht dor
stende journalist speelt, dan weet u
meteen het genre knok- en speurders
film dat wij hier introduceren.

De bedoeling die de filmmaker met
zijn produkt heeft gehad, het publiek
ongeveer anderhalf uur prettig in span
ning te laten zitten, met enkele zeer ge
slaagde komische intermezzi, is geheel
in deze film doorgekomen. Spanning in
het begin en einue van „Moord op de
voorpagina", en de regisseur weet bo
vendien Eddie Constantine als een sym
pathieke knokker op het celluloid te
krijgen. Roxy 18 jaar.

J Haarlem, Gr. Houtstraat 52. let. 17950 Z
J Amsterdam. Kalverstraat 195. tel. 36668
J Deo Haag, Veenestraet 5. ld. 182070

Adve. ntie

OfOtfONfH» MANOItSMQK

(aluminium iaioezieën)

Dekoratie! Duurzaam en Praktisch

N'assaulaan 76 Tel. 10743 Haarlem

In het Krelagehuis te Haarlem zal on
der leiding van de Koninklijke Alge
mene Vereniging voor Bloembollencul
tuur, na tien jaar, van 16 tot en met
25 januari 1959 weer een winterflora
worden gehouden. Over een oppervlakte
van 1400 m2 zal het gehele bloembol
lenvak laten zien wat te bereiken is met
vroeg in bloei getrokken hyacinten, tul
pen, narcissen, crocussen, amarillis,
enz. De Nederlandsche Spoorwegen zul
len gecombineerde biljetten tegen gere
duceerde prijs voor reis, bezoek aan de
tentoonstelling en het Frans Halsmu
seum beschikbaar stellen.

Advertentie

alleenverkoop:
„Wollana" Tempeliersstraat 68

In de middagvoorstellingen van Roxy
wordt de verfilming van Jules Verne's
boek Twintigduizend mijlen onder zee
nog eens vertoond in cinemascope en
kleuren. Ieder die veertien jaar of
ouder is kan deze spannende fantasie
reportage gaan zien. In Frans Hals is
het een hele week griezelen met Het
monster van Frankenstein, waarin Bo
ris Karloff de hoofdrol speelt. Alleen
voor 18-jarigen en ouderen Op het wit
te doek van Luxor wordt deze week nog
eens Trapeze van Carol Reed vertoond.
Een goed werkstuk met Burt Lancas
ter en Gina Lollobrigida in de voor
naamste rollen. De film geeft een ge
slaagde verbeelding van het circus.
Iedereen kan de film zien. De zevende
sluier een al heel oude film wordt
alleen zondagavond in het Minerva-
theater te Heemstede gedraaid. 14 jr.
In de middagvoorstellingen van mor
gen de alleraardigste film Bambi van
Walt Disney voor iedereen. Maandag
en dinsdag een herhaling van Ariane,
18 jaar.

Cecil B. de Mille is er dus weer, met
zijn jongste film De Tien Geboden. Hy
heeft er vele jaren aan gewerkt, reizen
gemaakt, boeken, gelezen en geleerden
geraadpleegd. Het werkstuk kost zo
iets van vijftig miljoen gulden (een be
drag dat voldoende zou kunnen zyn
voor een kleine honderd meesterwer
ken). Er zyn duizenden personages aan
te pas gekomen en even vee, dieren; de
bezetting heeft, naar men zegt, meer
mensen gevergd dan het joodse volk
ten tijde van Mozes had kunnen leve
ren. Het paleis van de Pharao is nauw
keurig nagebouwd. De Tien Geboden
worden door vlammenwerpers in de
rots gebrand. Het braambos brandt,
maar wordt niet verteerd en de zee
splijt met een virtuositeit, die haar weer
ga zoeken moet. De slavernij der Joden
is verbeeld tot in de kleinste détails.
Mozes heeft zijn amoureus avontuur
met de dochter van de Phnrao. Hij ver
richt zyn spectaculaire wonderen aan
Pharao' s hof. De slaven bouwen steden
ter ere van de machtige heerser. Boze
mannen en vrouwen intrigeren tegen
Mozes. De zwepen van de opzichters
striemen de gekromde ruggen, waar
ze zich maar vertonen. Ieder monument
kost mensenlevens. De Joden trek
ken in perfecte massaregie de Rode

Robert Wise heeft een film gemaakt
van de heldendaden, door een Ameri
kaanse duikboot verricht in de tweede
wereldoorlog, en wel tegen de Japan
ners. Dit is dan de zoveelste film. die
de oorlog ter zee en In het bijzonder de
oorlog tussen de duikboten verbeeldt.
De held van het verhaal is commandant
Richarson, oftewel de he-man Clark
Gable en zijn tegenstrever en collega is
luitenant Bledshoe oftewel de he-man
Burt Lancaster, maar de film slaagt
er in de loop van het verhaal in de her
innering aan die twee filmsterren en
hun eigenaardigheden te overwinnen
door een spanning, die de aanblik richt
op de mannen die de twee fenomenen
hebben te vertegenwoordigen.

Aanvankelijk botert het niet goed tus
sen hen. De luitenant wil een eigen boot
hebben, maar de commandant, die zijn
boot verloren heeft, is de aangewezen
man om te gaan neuzen in de Bungo-
straat, waar reeds menige Amerikaan
se boot, ook zijn vorige, het leven heeft
gelaten. Het wordt 'n gevaarlijke tocht
dwars door Jappen heen. De film heet
dan ook in het Nederlands Sluipvaart
in de Pacific. Aan boord voelt men
meer sympathie voor de luitenant dan
voor de commandant, die de indruk

maakt, de Jappen te willen ontlopen.
Maar zij vergissen zich. Hij verricht
prachtig werk, zelfs als hij door een
val een hersenschudding heeft opgelo
pen en de luitenant voor een poos de
leiding moet overnemen. Deze laatste
kan dan ook, wanneer de commandant
bezweken is en zijn lijk aan de golven
wordt toevertrouwd, getuigen dat de
boot een goed kapitein heeft gehad.
Waarmede dan aangegeven wordt dat
de rivaliteit tussen de twee mannen van
een gezonde aard is geweest.

De roman in deze film is bijzaak. Wat
hem interessant maakt, is de spanning,
die ontstaat als de vijandelijke boten el
kaar naderen en opzoeken en als de ge
vechten hun beslag krijgen. Wel over
valt ons, als steeds bij zulke films, de
verbazing over al die vernielzucht en
over het kinderspel, waarop die gevech
ten altijd een beetje lijken, alsof grote
mensen niets anders te doen hebben dan
elkaar te laten verdrinken of in de lucht
te laten vliegen. Maar zulke gedachten
moet men maar onderdrukken, wil men
tenminste van het schouwspel genieten.
En dat kan men, want in de film zit op
bepaalde momenten veel spanning. Ro
bert Wise kent het vak. De film draait
in Rembrandt voor boven de veertien.

Zee door en het leger der Egyptenaren
wordt in al even perfecte massaregie
door de golven verzwolgen, waarbij we
onder water wagens en mensen zien
tuimelen. De tocht door de woestijn
kent geen filmobstakels en terwyl Mozes
op de berg vertoeft om Gods geboden
te vernemen, regisseert de Mille de
dans om het gouden kalf. Het vuur
schiet gewillig uit de hemel, de kleuren
verven de luchten in technicolor en de
muziek illustreert dramatisch wat maar

te illustreren valtZiedaar enkele

karaktertrekken van de Mille's jongste
film, die de langste in de filmgeschie
denis is.

We denken terug aan zijn eerste
prestaties, dertig jaar geleden en daar
na. Met name aan die eerste Tien Ge
boden, waarin de pathetiek tot wan
smaak werd en de overdaad tot weer
zin. Aan zijn Teken des Kruises dat een
walglijke vermenging was van religie
en sexualiteit, aan zijn King of Kmgs,
die in gulzige beelden het leven van
Christus vertelde. En telkens overvalt
ons de gedachte aat Cecil B. de Mille
het allemaal zo goed bedoeld heeft.

Sinds De Kruistochten echter
alweer zo'n machtig onderwerp
is er enige verandering gekomen In
zijn élan. Hier wordt hij iets beheer
ster, iets wijzer, en krijgt hij meer oog
voor de détails die een geheel samen
stellen, dan voor het détail om zich
zelf.

En nu heeft hij dus uit de enorme
hoeveelheid opnamen die tientallen ca
mera's hebben afgeleverd, een synthe
se gemaakt van drie en een half uur,
waarin al zijn vroegere ondeugden voor
zijn doen aardig zijn bedwongen. Nog
altijd Is het vooral de massaregie, die
hem aantrekt en die hij nu en dan door
taferelen tussen individuen onderbreekt.

Hiermede is de filmliefhebber, die
gaarne het intelligente vormbesef toe
juicht, natuurlijk niet tevreden, maar
ook le critische geest zal willen toege
ven, dat die lange film in zijn geheel
voor zeer velen een soort populaire
verbeelding mag genoemd worden van
een door verzonnen bijzonderheden aan
gevuld bijbelverhaal, dat dan meer
door zijn feitelijke inhoud dan door een
bewogen verteltrant boeit. Men krijgt
bovendien de indruk dat de Mille zo
wel in zyn persoonlijk voorwoord, vóór
het begin van de film, als door de be
handeling van de stof met grote ernst
heeft gewerkt; diep overtuigd van zijn
eigen eerlijkheid, waaraan we dan ook
niet behoeven te twijfelen.

Wanneer wij dus de belangstellenden
in de film aanraden De Tien Geboden
te gaan zien, dan doen we dat niet in
de overtuiging, dat men er de filmevo
lutie in zal kunnen toejuichen, maar
wel in het vertrouwen dat er via de
film iets uit de geschiedenis van het
Oude Testament zal overkomen.

Voor alle leeftijden.

„Wetende, dat de paters Augustijnen
reeds meer dan 35 jaren in Haarlem en
omgeving onze zorgen delen bij de op
voeding van de jeugd, zijn wij er van
overtuigd, dat U hen ter zijde zult wil
len staan. Nu zij voor de eerste maal
een beroep op U doen in deze lange
reeks van jaren, zult U hen zeker niet
teleurstellen." Aldus een rondschrijven,
waarin een comité van dames uit Haar
lem en omgeving dringend vraagt om
de paters Augustijnen te helpen bij de
vervulling van een taak, welke zij zich
hebben gesteld: het zorgen voor een te
huis voor de zusters Augustinessen te
Maarssen. Daarover zegt de circulai
re: „Wellicht is het U nog niet bekend,
dat de Paters Augustijnen met een gro
te zorg belast zijn. Reeds in 1946 werd
het door de paters Augustijnen als een
noodzakelijke eis gevoeld, dat hun apos-
tolaatswerk gesteund zou worden door
een thuisfront van de beschouwende tak
van hun orde, n.l. de zusters Augusti
nessen. Deze zusters vormen door hun
voortdurend gebed en boeteleven een
noodzakelijke schakel in het genadele
ven der Kerk. Hun tegenwoordige be
huizing te Maarssen is echter sinds ja
ren van zodanige aard, dat het naast
vele andere bezwaren, thans zelfs niet
meer mogelijk is nieuwe postulanten op
te nemen. Reeds is hun een stuk bouw
grond geschonken, waaruit blijkt, dat
ook anderen de noodzakelijkheid van de
ze stichting inzagen. Intussen is de
bouwvergunning verleend. Indien ech
ter binnen 6 maanden niet met de bouw
wordt begonnen, vervalt de concessie
en zijn daarmee alle hoopvolle verwach
tingen wederom de bodem ingeslagen.
U begrijpt derhalve de dringende nood
zaak tot spoedig handelen.

Moge de oer-christelyke gedachte van
Paulus: „Draagt elkanders lasten" U
terstond inspireren tot het schenken van
uw gave. U kunt dit doen op iedere door
U gewenste wijze, hetzij door een geslo
ten enveloppe te doen afgeven aan het
Klooster Zijlweg 199 of aan één van bei
de scholen; hetzij op giro 124173 ten na
me van Augustijnenklooster Haarlem,
maar steeds met vermelding: „Bouw
fonds Slotzusters".

De dames, die het initiatief tot deze
bijstandsactie hebben genomen hebben
zich verenigd in een „Comité Bouw
fonds Slotzusters Augustinessen".
Voor het overgrote merendeel zyn het
moeders van leerlingen van een der
beste middelbare scholen der paters
Augustijnen te Haarlem.

GEBOREN: P. J. Slendersvan der
Klis z; G. A. van HeinsbergenSegge-
link z; M. A. T. van der VoortKol-
denhof z; H. T. M. van MeursCliteur
z; E. Dijkstravan der Sluis z; M. E.
BootMisero d; P. Tjepkemavan
Genderen d.

GETROUWD: C. Ket en H. P. Be-
rendsen, R. H. van Geijlswijk en G. H.
de Graaf, H. A. Offerman en G. W. Olt-
mans.

OVERLEDEN: P. G. Barten, 68 j„
Crayenesterlaan; C. A. J. van der Wolf,
44 j., Kamperlaan; E. van den Berg
Hufkens, 69 j., Voorhelmstraat.

Advertentie

Het jonge paar, dat een klein
appartement verworven heeft, moet
vaak woekeren met de ruimte - en
met het bijeengespaarde geld.

Oosten heeft voor hen gezorgd met
ruimtebesparende kombinaties die
men kan aanvullen, telkens wanneer
de ruimte en financiën het veroor
loven.

Kom er eens naar kijken in onze
OPBOUWFLAT.

mym

Barteljorisstraat 13-17 - Haarlem

Toen enige jaren geleden de Haagse
Comedie „A Day by the Sea" speelde
van Norman C. Hunter, kon men deze
schrijver nog beschouwen als iemand,
die in het voetspoor van Tsjechow,
stemmingstoneel schreef, waarin de
personages nauwelijks handelden, en
kel maar praatten en dachten. In zijn
nieuwe stuk, „A touch of the sun",
dat gisteravond in de schouwburg
werd gespeeld door' de Nederlandse
Comedie, is de herinnering aan de
Russische grootmeester verre. Er
wordt nog wel veel gepraat, maar van
een werkelijke sfeertekening is nau
welijks sprake meer. Hunter is onge
twijfeld een knap vakman op toneel-
schrijf-gebied. Hij kent de regels die
een goed toneelschrijver toe dient te
passen om zijn publiek te behagen.
Maar zijn nieuwe stuk is tè „gewoon"
om werkelijk te boeien. Dat de Ne
derlandse Comedie er niettemin een
goede toneelavond van maakte, pleit
voor het gezelschap, meer dan voor
de schrijver.

Een idealistische leraar aan een par
ticuliere Engelse school, leeft omwille
van zyn hooggestemde idealen met zyn
vrouw en twee kinderen in vrij armoe
dige omstandigheden. Dan komt plots
zyn ryk geworden broer uit Canada
over met zijn vrijmoedige en rijke Ame
rikaanse vrouw. Ze nodigen het leraars
gezin uit om een vakantie te komen
doorbrengen in hun villa aan de Franse
zuidkust. Onder invloed van deze „Tik
van de zen" wordt de behoefte aan rijk
dom, aan comfort en gemak van de le
raarsvrouw en haar kinderen geacti
veerd. Zij nemen geen genoegen meer
met hun armoedig bestaan. De vrouw
begint aarzelen een verhouding met een
rijkaard; de zoon ziet af van zijn le
raarscarrière en gaat in zaken. De le
raar zelf weigert halstarrig, maar komt
tot de conclusie, dat zijn idealen veelal
niets anders zijn dan verstarde mani
festaties van afgunst en haat. Eenmaal
terug op school, wil hij al zijn idealen
erbij neergooien, maar zijn vrouw te
elfder ure op de dwalingen haars weegs
teruggekeerd weet hem te overreden
de mensen en het leven te aanvaarden,
zoals deze zich voordoen.

Deze „Tik van de zon" is een menge
ling van cynisme en huiselijkheid. Cy
nisch ontleedt de schrijver het idealisme
van de leraar en huiselijk beschrijft hy
het leven van het leraarsgezin. Joan
Remmelts heeft als regisseur vooral op
dat laatste aspect de nadruk gelegd. De
cynismen deden daardoor minder wreed
aan en klonken daardoor leugenachti
ger. Of hij daarmee de schrijver ge
diend heeft, is een vraag, die niet ge
makkelijk te beantwoorden is. Hij heeft
er in eik geval wel mee bereikt, dat
de voorstelling een gevoel van deernis
opriep, terwijl een benadrukken van het
cynisme de voorstelling vermoedelijk
alleen maar triest en negatief zou heb
ben gemaakt. Frieso Wiegersma had
een deerniswekkend décor ontworpen
voor het leraarshuis, maar zijn Rïvïè-
ra-décor bleef onder de maat.

Zoals gezegd, werd er voortreffelijk
gespeeld. Han Bentz van den Berg
speelde de leraar sympathiek, zonder al
te wild-idealistische uitbarstingen. Die
beheersing correspondeerde op geluk
kige wijze met die van Mary Dressel-
huys als zijn vrouw. Zij toonde einde
lijk eens een nieuw gezicht en verviel
slechts een enkele keer in de haar
eigen toontjes en maniertjes. Ko Ar-

GENEALOGIE. De afdeling Haarlem
van de Nederlandse Genealogische Ver
eniging houdt vrijdag 17 oktober in res
taurant Brinkmann aan de Grote Markt
een bijeenkomst, waarop mejuffrouw
C. Haak vertelt over het leven en de
kunst van de Haarlemse schilder Maar
ten van Heemskerck aan de hand van
lichtbeelden.

KLOKKENSPEL. Het
sche klokkenspel van de Gr°,f,,.piipr1„

Haarlem brengt wederom n.euwe liede
ren ten gehore. Op het heel uur Lof
van Liefde" en op het half uur „Ron
dedans".

DOORGEREDEN Op de Raambrug
te Haarlem botsten vrijdagmiddag twee
personenauto's tegen elkaar, waardoor
aanzienlijke materiële schade ontstond.
Het ongeluk gebeurde doordat een auto,
die van de Raamvest af de brug op
wilde rijden, geen voorrang kreeg van
een bromfietser. De chauffeur stopte
onmiddellijk, maar de bestuurder van
een auto, komende uit de Wilhelmina-
straat, bemerkte het voertuig te laat.
De bromfietser is doorgereden. Getui
gen worden verzocht zich met de poli
tie in verbinding te stellen.

GESNEDEN De Haarlemse politie
verzoekt getuigen van een aanrijding
die gistermorgen gebeurde op het kruis
punt Nieuwe GrachtKruisweg zich te
me'den. Van de Nieuwe Gracht kwam
een 17-jarige leerling-costumiere met
haar fiets. Zij was reeds op het kruis
punt, toen een bestelauto haar passeer
de en onmiddellijk rechtsaf sloeg. Het
voorwiel van de fietr werd gekraakt.
De bestuurder van de auto stapte uit,
maar reed direct weer weg.

steld voor de oktobertentoonstelling in
,,'t Goede Uur" zijn tekeningen te zien
die beantwoorden aan de verwachtingen
die aan de naam Giltay zijn verbonden.
Men zie in de eerste plaats de tekening
no. 4, vervolgens de nummers 12, 8, 10
en 11, en de twee grote tekeningen in de
benedenruimte.

Wat daaromheen hangt heeft, met be
houd van Giltay's capaciteiten, een an
dere gevoelswaarde verkregen en met
name verloren aan de strengheid die de
autonomie van de tekening, los van haar
onderwerp, veilig stelde.

In de landschappen en silhouetten, de
kinderfiguurtjes vooral waar het ge
laat in meespreekt is het onderwerp
toegenomen in belangrijkheid en de aan-
sprckendheid hiervan is een element in
de beoordeling geworden. In enkele et
sen: de landschapjes 4 en 8, en „Zee"
prevaleert de lijn toch weer boven de
voorstelling. Uit een kleine collectie con-
clussies te trekken is wellicht voorbarig;
mogelijk is het de toevallige samenvoe
ging die suggereert als zou het werk van
Giltay menselijker worden en minder
hautain onder medezeggenschap van het
onderwerp.

L. T.

noldi maakte een kostelijk type van de
grommige oude vader, die door het
stuk liep zonder aanwijsbare noodzaak.
Die noodzaak was trouwens ook in an
dere gevallen vaak ver te zoeken. Het
tweede tafereel van het eerste bedrijf
had vrijwel geheel geschrapt kunnen
worden. Het vertraagde alleen maar
het op gang komen.

Femke Boersma was een charmant,
levensblij dochtertje. Zij toonde on
danks haar gebrek aan ervaring, beslist
talent. Ger Smit is nog te onbeheerst
om volledig te kunnen overtuigen. Gis
teravond speelde hij de opstandige zoon.
Louis Borel was een verschrikking als
de Canadese broer van de leraar. Zon
der enige stemnuance en met cliché-
gebaren, handelde hij als de eerste de
beste dilettant. Prachtig uitgewerkt en
volgehouden was het type, dat Josephi
ne van Gasteren maakte van de Ame
rikaanse echtgenote. Gerard Schild ty
peerde een rijke huisvriend op verdien
stelijke wijze, maar werd daarin op
grootse wijze overtroffen door Joan
Remmelts de vriehd, die de leraars
vrouw het hof maakt. Dit kleine rol
letje werd door Remmelts volledig uit
gediept en bijzonder gevoelig vertolkt.
Dicky Bos speelde een leerling.

J. W. v.d. Y.

Advertentie

Vrijdagmiddag en -avond startte het
Noordhollands Philharmonisch orkest
met het eerste concert voor scholieren..
Het stemde plezierig, dat er enorme
belangstelling was, zowel 's middags
als 's avonds. Waarin dit school? Zeker
in het aantrekkelijke programma.
Maar ook in de reactie van 't personeel
op de school. Ik geloof, dat zeker wan
neer op de scholen goed organiserend
in deze wordt opgetreden, de jeugd
vanzelf in grotere mate naar de con
certen getrokken wordt. Enfin, vrijdag
was er reden tot vreugde wegens de
grote toeloop. De dirigent en inleider,
Marinus Adam, heeft een beknopte
maar uiterst instructieve uitleg van de
werken van een Weens programma
gegeven. Sober maar daarom niet min
der goed, liet hij de nieuwelingen op
deze concerten kennis maken met de
familie der strijkinstrumenten. „Hierna

ging dan als opening van het program
ma de wonderlijk mooie muziek van
Mozart: Balletmuziek uit de pantomi
me „Les petits riens'

De bijval was in één woord gezegd
stormachtig, wel een bewijs, dat de
jeugd deze muziek naar haar juiste
waarde weet te schatten. De balletmu
ziek uit „Rosamunde" van Schubert
verging het niet anders. En ik wil gaar
ne bekennen dat ik er ook met volle
teugen van heb genoten. Op gevaar af
dat men mij voor 5

maakt erken ik ruiterlyk van de
„Künstlerlebenwalzer" en de ouverture
„Die Fledermaus" van Johan Strauss
meer genoten te hebben dan van me
nige z g knappe compositie uit latere
tijden Marinus Adam en het orkest
hebben er waarschijnlijk ook zo over
gedacht, getuige het enthousiaste spel
in deze werken. Men kan praten hoe
men wil, maar mijn conclusie blijft lui
den: „Muziek is een zaak van het hart
en niet van het verstand". De volle
zaal en ik hebben genoten van de scho
ne kunst die,.muziek" heet.

JL.

Advertentie

\mstkrdam'sevaXht20 TEL. 11053

Zondag 12 oktober wordt de jaarlijkse
bid- en boetetocht van de Nederland
se Katholieke Vrouwenbeweging, afde
ling Haarlem, naar de kapel van Maria
van Fatima in IJmuiden-Oost gemaakt
tezamen met het Vrouwengilde. De in
tentie Is dit jaar: „Meer liefde onder
elkaar, ook in het verenigingsleven".
De H. Mis begint om zeven uur. De lo
pers vertrekken om kwart voor zes van
af de kerk van O.L.V. van VII smarten,
de fietsers kwart over zes.

De stichting „Meer en Bosch" te
Heemstede, de verpleeginrichting voor
lijders aan epilepsie, is vrijdagmiddag
een fraai beeldhouwwerk rijker gewor
den. Het is een meisjesfiguur, door de
beeldhouwer Pieter d'Hont uit Utrecht
uit Franse kalksteen gehouwen en
waarmee het zegenrijke werk der ver
eniging wordt gesymboliseerd. De kun
stenaar heeft het meisje namelijk een
lammetje in de armen gegeven, waar
mee hij zowel het beginnend leven als
de eerbied en liefde daarvoor heeft wil
len karakteriseren. Men heeft dit beeld
een plaats gegeven waar het volledig
tot zyn recht komt: voor het hoofdge
bouw in een klein, smaakvol aangelegd
plantsoen.

Het beeld is een geschenk voor het be
stuur der stichting en ter gelegenheid
van het vijfenzeventigjarig bestaan aan
geboden door leden en oud-leden van het
personeel. Het werd vrijdagmiddag
overgedragen door de geneesheer-di
recteur van „Meer en Bosch", dr. A. M.
Lorentz de Haas, die verklaarde dat
men het besluit, de betreffende op
dracht aan Pieter d'Hont te verlenen,
geen ogenblik heeft betreurd. De kun
stenaar is er voorbeeldig in geslaagd
het streven van de vereniging in steen
te symboliseren. Hij beschouwde het
dan ook als een voorrecht dit kunstwerk
aan het bestuur te mogen overdragen:
mede omdat het een bewijs vormt van
de grote waardering, welke het perso
neel voor het enthousiaste en belange
loze werk van het bestuur koestert. Het.
beeld werd daarop door mevrouw E.
Jonkheid-Peereboom onder applaus van
de vele aanwezigen onthuld. De korte
plechtigheid werd besloten met een
hartelijk dankwoord namens het be
stuur uitgesproken door de waarnemend
voorzitter de heer G. Rahuzen.