Verstekelingen ook onder
legale omstandigheden niet
toegelaten
I
m
Hotel lion d'Or
Kritiek op agrarisch beleid in
nota aan Tweede Kamer
i
Honorering voor behandeling
van ziekenfondsleden
Kringvergadering Herwonnen
Levenskracht te Haarlem
Hotel Lion d'Or
Het
spookpaard
Renault Dauphine
Geen aanwijzing voor moeilijkheden
ij aankomst in Indonesië
bij
Saneringsplan
Alkmaar
A
Loslaten van garantieprijzen bepleit
Bestaande regeling één jaar verlengd
Stokoude auto's
NEOMIST IN OUD-SCHOTEN
Pater Th. Ruijgrok draagt eerste
plechtige H. Mis op
Nieuwe inzichten besproken
MINISTER ANTWOORDT OP VRAGEN
V.V.V.volkomen
onaanvaardbaar
Gevarieerde avond voor
Sanatorium te Davos
Algemeen Orgaan Voedselvoorziening
Tandartsencongres te Maastricht
in Zandvoort
Derde traditierit van
de P.A.C.
Vrolijke klanken in
Oud-Schoten
G. Th. W. Smelter
veertig jaar bij
„De Spaarnestad"
Ruitersport-successen
MAANDAG 13 OKTOBER 1958
Z.O.GENfï!
eiken
glaasje
Damclub „Hillegom"
versloeg Zandvoort
V olleybalpr ogramma
31 „Wacht maar," denkt Eric, als hij achter de krijger aan door
een muffe gang loopt. „Je zult een toontje lager zingen, als je weet wie je
voor hebt." Ze betreden een vertrek, waar een grijsaard hem vanonder bor
stelige wenkbrauwen onderzoekend opneemt. „Gij zijt zeker de hoofdman
hier?" begint Eric zonder veel plichtplegingen. De oude heft gebiedend
de hand op, dat hij zwijgen moet, maar de Noorman bijt hem toe. „De Ko
ning dei; Noren laat zich niet de mond snoeren door de eerste de beste,
zelfs al heeft deze grijze haren. Ge doet er goed aan mij en mij mannen
ogenblikkelijk de vrijheid terug te geven, of„Of niets," valt de oude
met zware stem in. „Gij zijt aan mij overgeleverd. Aangenomen, dat ge de
waarheid spreekt, dan zal nooit iemand weten wat uw lot hier geweest zou
zijn. Uw vloot is in handen van de Saksers. Ge kunt dood zijn, of gevan
gendoor de Saksers wel te verstaan. DusEric bijt zich op de lip
pen, want inderdaad heeft de oude gelijk. „Ik zou me echter niet bezorgd
maken over mijn lot," klinkt de donkere stem van de oude hoofdman,
„want gij zijt vrij. Ge herinnert u de gewonde roeislaaf? Hij is mijn zoon.
Jaren geleden viel hij in handen van Saksische piraten. Ik meende reeds
hem nooit weer te zullen zien. Zijn redding zoals hij zelf vertelde
dankt hij aan u en uw dappere krijgers. Gij kunt gaan en staan waar gij
wilt; gij en uw mannen...... Koning. Wenst ge nog, dat wij iets voor u
doen?" „Ja," klinkt Erics stem na een ogenblik van stilte. „De Saksische
hoofdman en zijn krijgerslevert hen aan mij uit."
T - -
door
Oorspronkelijk
detective-verhaal
MARTIN MONS
Wtenstd^n Pl6Chtig dankl0f be"
Rijkwaliteit en zuinigheid van de
GARAGE DEN HOUT
Op schriftelijke vragen van de
Tweede Kamerleden mejuffrouw ten
Broecke-Hoekstra <WD) en de heer
Van Rijckvorsel (KVP) in verband met
de terugzending naar Indonesië van 37
verstekelingen heeft de minister van
justitie oun. het volgende geantwoord:
De regering heeft besloten tot terug
zending naar Indonesië van 37 van de
143 hier te lande aangekomen versteke
lingen, omdat deze niet in Nederland
zouden zijn toegelaten, indien zjj langs
legale weg daarom hadden verzocht en
omdat ook overigens in aanmerking
genomen een complex van factoren,
zoals de reden van hun vertrek uit In
donesië, hun familiebindingen in Indo
nesië en hier te lande, hun opleiding,
hun verleden, hun algemene instelling
van onvoldoende aanknopingspunten
bleek om hen verblijf in Nederland toe
te staan. Onder die omstandigheden zou
hun toelating tot Nederland ongerecht
vaardigde verwachtingen wekken in
Advertentie
De gespeelde damwedstrijd Hille-
gom-Zandvoort had een geheel ander
verloop, dan over het algemeen ver
wacht werd. Of de Hillegomse damclub
nu liet zien, dat zij zich in de twee vo
rige beslissingswedstrijden „vergist"
had, (tweemaal 10-10) of dat Zandvoort
een offday had, is niet met zekerheid
te zeggen. Wel is zeker, dat Hillegom
thans met grote cijfers won: 18-2. Zo
als begrijpelijk was dit een wedstrijd
zonder spanning.
Woensdag 15 oktober, clubavond, zul.
len er onderlinge wedstrijden gehouden
worden, doch maandag 20 oktober trekt
„Hillegom" weer naar „Santpoort".
Dit „nieuwe" Santpoort is een combi
natie van Stabiel en Diagonaal. Na bun
deling van beide krachten is hierüit een
sterke vereniging ontstaan. Wat Hille
gom deze dag zal presteren is daarom
nog een groot vraagteken.
•- De ClOS-club zal vanavond in het Kre-
lagehuis te Haarlem weinig moeite heb
ben om PSCB voor de voüeybalcompe-
titie te kloppen, in tegenstelling tot
OVRA en Santpoort die respectievelijk
tegen Oss en De Blinkert wel winstkan
sen hebben. In de damesontmoeting
OVRA-HVS zullen de krachten weinig
uiteen lopen evenals in de strijd tussen
HBC en Die Raeckse 2 die dinsdag in
de zaal van HBC aan de Cruquiusweg
in Heemstede gespeeld wordt.
Het programma «luidt:
Heren, eerste klasse; CIOS-PSCB (ze
ven uur), OSS-OVRA (acht uur), De
Blinkert-Santpoort (negen uur).
Tweede en derde klasse; De Blinkert
2—OVRA 2. DSS 3-CJMV, OVRA 3-Ra-
piditas, DSS 2-Hepol, OVRA 4-PWN 2.
WIK 3-GIOS 3. PSVH-DSS, HVS 3-CIOS
3 en PWN-HBC 3.
Dames, eerste klasse; OVRA-HVS
(kwart over negen).
Tweede en derde klasse; AVC 3-Spaar
nestad, DSS 3-HBC 5, WIK-De Blinkert
4. JBS-GIOS 2, MHBS 2-Set up, OVRA
2-Vesmia 2 en PWN-AVC 2.
In de zaal van HBC op het sport
park aan de Cruquiusweg worden dins
dag gespeeld: Dames, eerste klasse;
HBC-Die Raeckse 2 (negen uur), Twee
de klasse: HBC 3O.G. en HBC 2-Ve-
lox 2.
Indonesië en niet zonder invloed hebben
kunnen blijven op de beslissing op alle
hangende en nog te verwachten verzoe
ken om toelating van niet-Nederlanders
uit Indonesië.
Bij vorige gelegenheden naar Indone
sië teruggezonden verstekelingen is
geen leed geschied. Gelet op de om
standigheid, dat geen der'teruggezonde
nen voor het verlenen van politiek asiel,
hoe ruim ook genomen, in aanmerking
komt, is er dan ook geen aanwijzing,
dat de teruggezondenen bij aankomst
in Indonesië gevaar voor leven of vrij
heid te duchten zouden hebben. Daarom
bestond er voor de regering geen aan
leiding de Indonesische regering om
een overigens hoogst ongebruikelijke
toezegging, als in de vraag bedoeld,
te verzoeken.
Mede gezien de bij eerderbedoelde ge
legenheden opgedane ervaring is er
evenmin reden om aan te nemen, dat de
Indonesische regering, die enige dagen
voor het vertrek van de Johan van Ol-
denbarnevelt op de gebruikelijke wij
ze van de terugzending op de hoogte is
gebracht, de verstekelingen niet zou
toelaten.
Van enige bemoeiing van de zijde van
de Indonesische diplomatieke vertegen
woordiging met dez mensen is niet ge
bleken, deze vertegenwoordiging heeft
hun geen Indonesische paspoorten of
andersoortige reispapieren verstrekt.
Geen van de teruggezonden verste
kelingen kwam in aanmerking voor
het verlenen van politiek asiel, hoe
ruim ook genomen. Aan alle verste
kelingen is duidelijk tijdig door de
ambtenaren, die de verhoren hebben
geleid, de vraag gesteld om welke re
denen zij Indonesië hebben verlaten.
Daarbij is in geen enkel geval ge
bleken, dat zij tot de aanhanger (s)
van de zuidMolukse republiek (r.
m. s. of van de Indonesische ver
zetsbeweging (Permes) gerekend
wensten te worden.
In de avond van 28 september is aan
de betrokkenen medegedeeld, dat zij
naar Indonesië zouden worden terug
gezonden. Deze mededeling is aan elk
hunner 'persoonlijk gedaan door de di
recteur van de „Kruisberg", respectie
velijk door een tweetal van diens mede
werkers. Ongeveer vier uur nadat hun
de mededeling was gedaan, zijn de ver
stekelingen naar boord vertrokken. Het
vervoer geschiedde met autobussen van
de justitiële autodienst.
De berichten, waarin sprake is van
een hongerstaking onder verstekelingen
op de „Kruisberg", zijn geheel uit de
lucht gegrepen.
De vereniging voor vreemdelingenver
keer Alcmaria heeft het „volkomen on
aanvaardbaar" laten horen over het
saneringsplan van prof. Wieger Bruin,
dat beoogt een groot deel van de Alk-
maarse grachten te dempen.
Met ontsteltenis heeft het bestuur, naar
het schrijft, kennis genomen van het
saneringsplan, omdat zowel: de waarde
van het vreemdelingenverkeer als het
stedeschoon in dit plan schromelijk
worden miskend.
Het is duidelijk, dat in de kleur, fleur
en sfeer van de vrijdagse kaasmarkt,
Alkmaars stadsbeeld een onmisbare
factor is. In dit stadsbeeld spelen de
grachten, de verschillende bruggen, de
doorkijkjes en de straatwanden, samen
met het water een dermate grote rol,
dat wij ons, aldus het bestuur, geen
illusies hoeven te maken, mochten de
dempingsplannen ooit worden uitge
voerd.
De opstellers van het saneringsplan
baseren het op vele verwachtingen. Wij
kunnen ons slechts overtuigd houden
van deze ene verwachting: door het
wegebben van de stroom vreemdelingen
en door het wegebben van de sfeer van
de winkelcity zal ook het niet te schat
ten bedrag aan bestedingen voor de
Alkmaarse middenstand wegvallen.
Het is duidelijk, dat de VW onmo
gelijk kan meewerken de kip met de
gouden eieren te slachten, als het gaat
om deze plaatselijke belangen. Echter,
Alkmaar als toeristencentrum is méér
dan een plaatselijke aangelegenheid.
Het is een factor van grote provinciale
en nationale betekenis. Dat dit alge
meen wordt ingezien, blijkt uit de
stroom van reacties van buiten de stad:
van de Oudheidkundige Bond, van
Heemschut, van de ANWB, van de ar
chitectenorganisaties, van de landelijke
bladen, enz.
Het comité Haarlem van het Neder
lands Sanatorium te Davos houdt vrij
dag 17 oktober in de Vleeshal aan de
Groote Markt te Haarlem een geva
rieerde avond. Aan het programma
werken mee de auteurs Simon Carmig-
gelt en Henri Knap die uit eigen wer
ken zullen voordragen. Voorts zal de
door N.V. Polygoon gemaakte documen-
taire „Voorpost in de bergen", die een
beeld geeft van het leven en het wer
ken in het sanatorium, vertoond wor
den. De avond begint om acht uur.
Advertentie
Iedere morgen een heerlijk kopje koffie
In een nota aan de Tweede Kamer
zet het Algemeen Orgaan Voedselvoor
ziening een aantal bezwarentegen het
in de rijksbegroting tot uiting komende
beleid uiteen.
Gesteld wordt, dat de agrarische han
del met zijn sterk fluctuerende jaar
resultaten in zijn ontwikkeling door het
fiscale beleid, waarbij goede jaren wor
den afgeroomd, doch verliezen in an
dere jaren niet worden gecompenseerd,
wordt afgeremd. Bezwaar wordt ge
maakt tegen het feit, dat handelsacti
viteiten niet worden aangemoedigd. Op
het punt van financiering van handels
ondernemingen wordt nogmaals gepleit
voor een borgstellingsfonds als uitbrei
ding en voortzetting van de door het
Orgaan in het leven geroepen stichting
produktiviteitskrediet. Een goed func
tionerende handel, zo meent het Orgaan,
Kwam op de eerste dag van het te
Maastricht gehouden congres van de
Nederlandse Maatschappij tot bevorde
ring van de tandheelkunde speciaal de
doorvoering van een interne reorgani
satie ter sprake, op de tweede dag
(zaterdag) was dat de bestaande rege
ling voor de honorering van tandart
sen, die ziekenfondsleden behandelen.
Het voorstel om de werkingsduur van
deze regeling met één jaar, derhalve
tot en met 31 december 1959. te ver
lengen, werd door de vergadering aan
vaard.
Het betreft hier de honoreringsrege-
ling, welke een ind maakte aan het
conflict tussen de ziekenfondsen en de
tandartsmedewerkers en. zo was de
oorspronkelijke opzet, tot het einde van
dit jaar van kracht zou blijven. Men
maakte het voorbehoud om in overleg
met de ziekenfondsen een definitieve
regeling tot stand te brengen, nadat
ook de minister van sociale zaken en
volksgezondheid -en beslissing geno
men zou hebben over de omvang van
de tandheelkundige verstrekkingen,
waarover tussen ziekenfondsen en
tandartsen reeds overeenstemming
werd bereikt.
Buiten deze kwestie werd ook nog
uitvoerig van gedachten gewisseld
over eventuele maatregelen, die door
tandartsen en werkgevers genomen
zouden kunnen worden tot beperking
van het werkverlet tengevolge van
het noodzakelijk bezoek aan de
tandarts door werknemers.
Over de interne reorganisatie, waar
aan de congresserende tandartsen
reeds vrijdag hun fiat gaven (zoals wij
in het kort al hebben bericht) verna
men we nog, dat het doel hiervan is
om een snellere meningsvorming van
de gezamenlijke tandartsen mogelijk te
maken. Op deze wijze zal men beter
in staat zqn om de overheid en andere
organen inzake tandheelkundige kwes
ties van advies te dienen.
Ook zal men hierdoor met grote ac
tualiteit de stem van de tandarts kun
nen laten horen, wanneer vitale be
langen van patiënt en beroep in het ge
ding zijn. In feite gaat het dus om een
interne aanpassing aan de versnelling
van de maatschappelijke ontwikkeling.
behoeft een aantal vestigingsbesluiten
mede ter bestendiging van de door het
bedrijfsleven georganiseerde vakoplei
ding. Het peil waarop de bedrijfsuit
oefening plaats vindt, is door vakoplei
ding aanzienlijk verbeterd, aldus de
nota.
Over het landbouwbeleid wordt in de
nota gesteld, dat de landbouw op goed
geleide en verantwoorde bedrijven zo
veel mogelijk een wettelijk gegarandeerd
redelijk inkomen moet hebben.
Men wenst het systeem los te laten.
Daarbij wenst men vrijheid van de boer
in zijn teeltplan, zodat hij zich kan
richten naar de marktvraag. Een toeslag
per hectare bij verlies, berekend naar
standaard-maatstaven per gebied zou
het redelijke inkomen van de boer kun
nen garanderen.
Na te hebben gewezen op de onze
kerheden inzake EEG en vrijhandels
zone zegt de nota o.m., dat er veront
rustende zaken zijn in de verhouding
tussen vrije organisaties en bedrijfschap
pen en de produktschappen. De rege
ring, zo wordt geklaagd, overlegt alleen
met produktschappen en landbouwschap
met negatie van de bedrijfschappen
voor de handel. Daarmee is het „be
drijfsleven niet gehoord". Bedrijfschap
pen en vrije organisaties komen in het
gedrang en dreigen te worden gede
gradeerd tot kiescolleges. Het Algemeen
Orgaan heeft dan ook met ontsteltenis
kennis genomen van de memorie van
toelichting van binnenlandse zaken,
waarin de overheid zegt slechts met
bedrijf, of produktschappen (waarbij
ook de bedrijfschappen in het gedrang
komen) wenst te overleggen ten detri
mente van de vrije organisaties. Zo
wordt de PBO niet bevorderd, aldus
Er hebben aan de derde traditierit van
de Pionier Automobiel Club dit keer
meer buitenlanders deelgenomen dan
andere jaren, ongeveer twintig. Zondag
morgen vertrokken van het Lucasbol-
werk in Utrecht ruim zestig deelnemers
in hun oude autootjes naar Zandvoort,
waar des middags op het circuit een
behendigheidsproef moest worden afge
legd. De oude Fords, Peugeots, Lan-
cia's, Chevrolets en Renaults deden het
nog best. Zq waren niet van hun stuk
te brengen en lieten zich gewillig rijden.
De duizenden toeschouwers hebben me
nig plezierig uurtje beleefd aan de staal
tjes van de auto's uit de oude doos.
De dertig jaar oude Bugatti van de
Amsterdammer Paul, die met veel lof
aan de proeven begonnen was, moest
halverwege de strijd staken omdat een
harde knal in de motor alle leven had
weggebannen. Met handkracht moest de
blauwe wagen van het circuit worden
gereden. De oudste wagen was die van
de Fransman Henry Malartre uit Lyon,
die zich kan beroemen op een uitne
mende stal oude automobielen. Hij reed
met een Rochet Frères uit 1898. De
meest spectaculaire wagen was die van
de Nederlander Schade: een rode in
België gebouwde Minerva, die enorme
uitlaatwolken produceerde.
De proeven bestonden in het aantik
ken van paaltjes, waarop lichtjes waren
aangebracht, die in een bepaalde stand
gingen branden; in het rijden op een
mechaniekje dat een bom tot ontploffing
bracht en in het rijden van een rondje.
De obstakels werkten niet altijd even
feilloos, want al te vaak moest er een
monteur aan te pas komen. De claxon,
die telkens het einde van de behendig-
heidsrit aangaf, hulde zich soms in een
diep stilzwijgen. Aan de vreugde en het
plezier deden deze mankementen overi
gens niet veel af. Elke deelnemer kreeg
Zondag is de jaarlijkse traditie-rit van
Utrecht naar Zandvoort gehouden voor
auto's ouder dan 1930. Te Zandvoort
moesten behendigheidsproeven worden
algelegd. Een aardig contrast in het
Utrechtse straatbeeld.
De parochie van O.L. Vrouw van Ze
ven Smarten en de H. Bavo, aan de
Rijksstraatweg in „Oud-Schoten" had
dit weekeinde weer een neomist in haar
midden, pater Th. Ruijgrok Ss.S., die
zaterdagmiddag aan de Jan Gijzenbrug
werd verwelkomd door een grote stoet
bruidjes, die hem bij zijn ouderlqke
woning aan de Lingestraat ook enkele
liederen toezongen.
Buurtbewoners hadden hun welkom
in bloemen en een groet kenbaar ge
maakt en die avond de jonge priester
en zün familie genodigd in het Kajot-
tersgebouw, waar hem een Latijns Bij
bels-woordenboek werd aangeboden.
Bij de verwelkoming waren met pas
toor A. van Eeden, de parochiekape
laans en ook een oom van de neomist,
pater A. Ruijgrok van dezelfde congre
gatie, die leraar is te Stevensbeek, aan
wezig. De vele belangstellenden beant
woordden met levendig applaus het
dankwoord van de neomist, die hen te
vens hartelijk noodde tegenwoordig te
zqn, bij zijn eerste plechtig misoffer in
de kerk, waar hy was gedoopt, zijn eer
ste H. Communie deed, misdienaar was
en thans als priester aan het altaar zou
staan.
Zondagmorgen om half negen werd
pater Ruijgrok .met zijn assistenten,
presbyter, pastoor A. P. van Eeden, di
aken, pater A. Ruijgrok en subdiaken
pater Bekker van dezelfde congregatie
als de neomist, voorafgegaan door we
derom een grote schare bruidjes de
kerk binnengeleid, waar aan het fees
telijk versierde hoogaltaar het plechtig
dankoffer opgedragen werd.
deze nota. Degradatie der vrije organi- i na het afleggen van zijn proef een
saties tot protestorganisaties dreigt. applausje.
Dat er onder de leden van de plaat
selijke en parochiële comité's van Her
wonnen Levenskracht uit de kring
Haarlem een levende belangstelling be
staat voor het veelomvattende werk van
hun vereniging, getuigt wel het feit, dat
86 bestuursleden van deze comité's za
terdagmiddag in de bovenzaal van het
Gemeentelijk Concertgebouw te Haar
lem aanwezig waren om deel te nemen
aan de kringvergadering, die door hun
hoofdbestuur was uitgeschreven.
Voorzitter was de heer H. M. Fran
ken, landelijk secretaris en penning
meester, die in zijn openingsrede uit
eenzette met welk doel een kringverga
dering gehouden wordt: het zich bera
men over het werk van de vereniging,
die zich ten doel stelt de volksgezond
heid te bevorderen en volksziekten te
bestrijden, in de ruimste zin van het
woord en overeenkomstig de katholieke
beginselen.
Een beschouwing hierover werd ge
geven door de hoofdpropagandist, de
heer van der Horst in zijn inleiding over
„Onze plaats en taak in de vaart der
ontwikkeling." Vanaf 1913 tot 1948 heeft
Herwonnen Levenskracht zich uitslui
tend gewijd aan de tuberculosebestrij-
Advertentie
Iedere middag een uitstekende lunch
46)
„Zeg, ik dacht dat jij zo nodig naar Heussen
moest?" vraagt Joost Alland.
„Mijn hemel, we dachten dat u al minstens hal
verwege was," merkte Eva Blaeke op.
„Neen, ik had pech, een lekke band. Ik heb eerst
een andere moeten omleggen. En ik ben, eerlijk
gezegd, bang dat mijn worsteling met dat ding spo
ren heeft nagelaten. Daarom vond ik het beter me
eerst maar wat op te knappen voor ik op stap ga. Die
koffie ruikt hemels, freule."
„En u wou zo op de valreep wel graag een kopje
hebben, zeker?" lacht Leontine Hangst. „Maar waar
om heeft u Sjef die band niet even laten verwis
selen?"
,,Sjef?" Daar heb ik, om u de waarheid te zeg
gen, niet aan gedacht. Hij was trouwens zo druk met
de stallen bezig, dat ik bang ben dat hij een sto
ring voor zoiets onbeduidend als een autoband erg
kwalijk genomen zou hebben. Bovendien geloof ik,
dat mijn pech in dit geval uw geluk is. Zie u maar
eens wat ik zo juist dicht bij de garage gevonden
heb."
Hij houdt het kleine boekje in de hoogte.
„Maar dat hoort in de bibliotheek, dat is dat
Italiaanse dagboek," roept Leontine Hangst verbaasd.
..Bij de garage hebt u het gevonden? Hoe kan dat
nu? Hoe komt dat boekje bij de garage?"
„Een Italiaans dagboek? Is het van haar? O, toe,
laat me eens zien. Waarom heb je me nooit verteld,
dat we hier een dagboek van haar hadden, Leonti
ne?"
„Maar Claire toch, je hebt het dingetje herhaalde
lijk in handen gehad. Ik heb het je indertijd gege
ven, omdat jij de enige hier bent, die vlot Italiaans
leest. Je zou het voor ons vertalen. Maar je bent er
nooit toe gekomen
Claire Hangst ziet haar schoonzuster stomverbaasd
aan:
„Neen, ik heb dit boekje werkelijk nooit gezien,
Leontine. Je bent misschien wel van plan geweest
het mij te lezen te geven, maar het is er nooit van
gekomen. Ik wist niet eens, dat er zoiets bestond.
Heeft u het ook ingekeken, mijnheer Perquin? Of
leest u geen Italiaans?"
„Tot mijn spijt niet Tenminste geen geschreven
schrift," laat hij er op volgen, wanneer hij de ver
baasde blik van Joost Alland ziet. „Als ik iets ont
cijferen wil, dan moet het in drukletters zijn en heel
eenvoudig. Liefst gebiedende wijs, zoals de opschrif
ten in treinen en op stations. Verder reikt mijn ken
nis van Dante's taal hiet."
„Nu, dat is voor een doorreis wel voldoende,"
meent Gerrie Slothouwer en glimlacht een beetje
uit de hoogte. Iedereen kan ook geen linguist zijn"
„Neen," zegt Pieter Auguste Perquin gedwee en
drinkt genietend zijn koffie uit. „Kom, het wordt
tijd, dat ik mij eens in beweging zet."
De mensen in Heussen zeggen dat notaris Aloysius
Bernardus Kimmel een vat is, tot de rand gevuld
met geheimen, Maar een hermetisch gesloten en wel
verzegeld vat. Al bijna veertig jaar behartigt hij de
belangen van de verschillende families in de omtrek,
zoals zijn vader dat voor hem had gedaan en zijn
zoon dat na hem zou doen. Tenminste als er dan nog
families over waren met belangen, die notariële zorg
behoefden, dacht hij soms wel eens. Maar zulke som
bere buien duurden nooit lang.
Zoals hij daar op die stralende oktobermorgen ach
ter zijn bureau troont, zijn welgedaan rood gezicht
glinsterend als een vriendelijk miniatuurzonnetje, het
parelgrijze vest gladjes gevlijd over de soiiede glooi
ing van zijn buik, maakt hij nu juist niet de indruk,
dat de vele familiegeheimen, waarvan hij, naar zijn
stadgenoten beweren, de bewaarder is, hem boven
mate zwaar drukken. Hij kijkt met een soort vader
lijke welwillendheid naar hoofdinspecteur Pieter
Auguste Perquin, wiens abnormale magerheid met
des notaris' welgedaanheid contrasteert als de ma
gere koeien uit Farao's droom met hun vette zuste-
ren, en zegt docerend:
,,Neen, mijn waarde heer, neen, als mevrouw
Hangst een testament had gemaakt, mag ik u van
de inhoud niets meedelen. Notarissen mogen niet uit
de school klappen, witte. En doarom," zijn olijke oog
jes, half weggescholen achter het vette wangvlees,
twinkelen olijk, „en doarom ben ik dan voor ons bei
den moar blij dat ze d'r geen gemoakt heeft."
„O juist," zegt Pieter Auguste een beetje beduusd.
Notaris Kimmel lacht bulderend, zijn vleesmassa's
schudden en trillen onder dit geweldig geluid. Maar
dan wordt hij opeens weer ernstig. Hij laat zijn sap
pig Brabants varen voor een zakelijk algemeen be
schaafd en vraagt:
„U had natuurlijk wel heel ernstige redenen om
mij een vraag te doen waarvan u toch zelf ook wel
kon verwachten, dat ik een weigerend antwoord zou
moeten geven?"
„Natuurlijk", zegt zijn bezoeker en laat er huise
lijk op volgen: „Ik zou als het mogelijk mocht zijn,
graag een moord voorkomen, ziet u."
„Een moordvoorkomen? Houde gij mij voor
den oap?"
Notaris Kimmels ogen puilen uit van verbazing....
„Neen, dat zou toch wel een heel smakeloze aar
digheid zijn, niet? De zaak ligt er werkelijk zo toe,
dat ik ervan overtuigd ben dat op Ter Weem een
moord wordt voorbereid. Maar ik weet tot nu toe
niet, wie de rol van de moordenaar zal spelen in dit
drama. Eigenlijk," voegt hq er bijna ondanks zich
zelf aan toe, „ik ben van de hele rolverdeling nog
niet helemaal zeker."
„U is niet zeker van de identiteit van de moor
denaar?"
Neen."
„En het slachtoffer? Wie is het aanstaande slacht
offer?"
„Ik heb alle redenen om aan te nemen dat het
aanstaande slachtoffer baronesse Hangst is."
„Mevrouw Hangst? Wie ter wereld zou mevrouw
Hangst willen vermoorden en waarom?"
Pieter Auguste Perquin haalt zijn schouders op.
ding binnen de kring van de katholieke
georganiseerde arbeiders. Mede dank
zij maatregelen van overheid en instel
lingen is de tuberculose op een klein
terrein teruggedrongen. Als voorloper
op de uitbreiding van haar taak begon
de vereniging met uitzending van rust-
behoevende moeders naar een rust- en
herstellingsoord. Voor dit doel werden
ingericht „Huize Sonnehaert" te Zeist
en het dr. Poelsoord bq Maastricht.
Vervolgens ging zq over tot het ver
schaffen van hulp bq de uitzending van
zwakke, astmatische en suikerzieke kin
deren, tot het verlenen van gezinshulp-
bijdragen enz. Inmiddels beschikt ae
vereniging, sinds januari van dit jaar,
over een eigen rusthuis voor rustpenoe-
vende mannen: „Ariënshof" te huis ter
Heide. Naast de zorg voor patiënten,
die 't slachtoffer zijn van reuma en kin
derverlamming, zal steeds meer aan
dacht gevraagd moeten worden voor ge
vallen van kanker en epilepsie. Deze
enorme taakuitbreiding vereist ook een
zo goed mogelijke taakverdeling, welke
des te dringerder is door het toenemen
de aantal woningen en huizenblokken.
Wil Herwonnen Levenskracht haar
taak derhalve naar behoren vervullen,
dan zal het haar werkzaamheden zoveel
mogelijk dienen te decentraliseren.
Reeds is hiertoe overgegaan door de in
stelling van parochiële comité's, waar
door patiënten inde uitgebreide stads
wijken gemakkelijker kunnen worden
bereikt.
Als nieuwe kringvertegenwoordiger
voor de Landelijke Adviescommissie
voor Plaatselijk Werk werd benoemd de
heer Verheugd uit het comité Hillegom,
die voor deze functie als enige kandi
daat was gesteld.
De heer L. F. Luqsterburg, districts
propagandist, bie'd vervolgens een in
leiding over „De landelijke acties, de
propaganda en de voorlichting van Her
wonnen Levenskracht." Wil de vereni
ging aan de bovenomschreven taak ten
volle beantwoorden, dan zal zij ook over
ruime middelen moeten beschikken.
Deze middelen worden in hoofdzaak
verkregen uit de opbrengst van donatie-
gelden, het Goede Week-offer, de jaar
lijkse loterq en speldjesactie. Daar ver
wacht wordt, dat Herwonnen Levens
kracht de inkomsten, welke uit laatst
bedoelde actie verkregen worden, bin
nen enkele jaren zal moeten derven, is
het zaak, dat de activiteit op een ander
terrein wordt verhoogd. Een goede
compensatie kan gevonden worden door
het aantal donateurs uit te breiden. Dat
hiertoe een goede mogelijkheid bestaat, r
blijkt wel uit het feit, dat van de 4CO.OOO Sen de redevoeringen zorgden de he'
K;A.B.-leden er nog altijd 220.000 leden I ren Van der Mark, Koch en Van Ekel
In het priesterkoor hadden plaatsge
nomen, pastoor L. van Teqlingen uit
Amsterdam en de gewezen provinciaal
van de congregatie van het Allerheilig
ste Sacrament, dr. Warmerdam met de
beide parochie-kapelaans, Vriesekoop
en van Kesteren.
Nadat pastoor Van Eeden de brief
van het Nederlands Episcopaat had
voorgelezen, schetste hij hoe de paro
chie in haar midden een nieuwe pries
ter had, wiens taak het zal zijn contact
te leggen tussen God en de mensen en
hoe ook deze jonge priester er een zijn
zal volgens het verlangen van het Al
lerheiligst Hart van Jezus. Naast een
dankgebed vroeg hij een smeekgebed,
dat het zo moge zijn.
Het jongens- en herenkoor van de pa
rochie voerde op verdienstelijke wijze
onder leiding van de dirigent, de heer
W. Peters, de Missa Brevis in B van
W. A. Mozart uit, met aan het orgel de
heer van Waasdorp uit Hoofddorp. Na
het plechtig dankoffer werd het „Lau-
date Dominum" van Vranken gezon
gen.
In de middag werd door de heer
Oudendijk, woordvoerder van het
„priestercomité" met een toepasselijk
woord het parochiecadeau aangeboden,
waarmee enkele verlangens van de
jonge priester konden worden vervuld
en dat bestond uit een kofferschrqfma-
chine, ziekenbeurs en een electrisch
scheerapparaat. Zeer erkentelijk voor
deze geste zegde de neomist toe, de pa
rochianen te zullen blq'ven gedenken in
Rond acht uur klonken zaterdagavond
in verschillende gedeelten van Oud-
Schoten flarden muziek op, afkomstig
van drie bands, die van de Nederlandse
padvinders, van de St.-Jorisband en
van het tamboer- en pqperskorps van
de C.J.M.V., die na een stertocht te heb
ben gemaakt, bij toerbeurt en geza.
menlijk een vlot programma ten gehore
hebben gebracht op het plein van de
J. P. Coenschool, dat met een paar
schijnwerpers werd verlicht.
Met dit experiment hebben de bands
een steentje willen bqdragen, om dit
stadsdeel uit „zhn isolement" te helpen
halen. Doordat hiervoor elke publiciteit
had ontbroken, was de belangstelling
wel niet zo heel groot, maar viel toch
ook wee5 m.et helemaal tegen. Het weer
hadden de jeugdige muzikanten, die on
der meer ook gen taptoe brachten in
ieder geval mee en de luisteraars wa«
Ha?r,erg te sPreken over dit optreden,
aai naar we vernamen, het volgend jaar
een herhaling zal krijgen.
De heer G. Th. W. Smelter, chef van
de afdeling rotatie-diepdruk bij de N.V.
drukkerq „De Spaarnestad", vierde za
terdag .11 oktober zijn veertigjarig ju
bileum. Allereerst werd hq met zijn
echtgenote door de directie ontvangen,
die hem haar dank betuigde voor de
vele diensten in de afgelopen jaren be
wezen. Na het genoeglijke onderhoud
Ontving de jubilaris de gebruikelijke
portefeuille met inhoud en begaf hij
zich naar de kantine van het bedrijf,
die geheel gevuld was met diepdruk
kers. Met een spontaan lied werd het
echtpaar Smelter een hartelijk welkom
toegezongen, waarna de heer Herber,
bedrijfsleider, de rij van sprekers open
de. Uit zijn rede bleek, dat de heer
Smelter niet alleen een uitmuntend
diepdrukker was, maar dat hij ook in
de electronica zijn sporen heeft ver
diend. „Wanneer je Smelter een pot
lood ln handen geeft", aldus spreker,
,,en je gaat met hem over een bepaald
onderwerp praten, dan is het papier al
;auw gevuld met allerlei krabbels en
ormules."
Na de heer Herber sprak de collega
van de jubilaris, de heer Bunnik, dia
ook al vol lof was over de fenomenale
machinekennis van de heer Smelter.
Doch niet alleen zijn vakkennis werd ge
prezen, maar ook zijn menselijke zijde.
Als chef is de heer Smelter bq zijn
mensen zeer gezien en hij heeft altijd
een open oor voor hun moeilijkheden,
die hij zo rechtvaardig mogelijk tracht
op te lossen. Vele sprekers zongen ver
der nog de lo£ van de jubilaris, die
bedolven werd onder cadeaux, terwijl
mevrouw Smelter vele bloemen in ont
vangst mocht nemen. In de pauzes tus-
zijn, die niet als donateur van Herwon
nen Levenskracht staan ingeschreven.
De rijschool Kennemergaarde uit
Santpoort heeft zaterdag deelgenomen
aan wedstrijden, die in Lage Vuursche
werden gehouden. In de lichte dressuur
behaalde Margaret Schreuder op
Wartburg een tweede prijs.
Zondag waren leden van de rijschool
Kennemergaarde "te vinden in Mariën-
bosch, waar zij deelnamen aan spring
concoursen. Tanny Stradmeyer bereed
hier La Husarde. Op 90 cm behaalde zq
een vierde prijs, op 1,10 m een derde
prijs, terwijl zq bij het springconcours
kaartspel de vierde prijs behaalde, even
eens op La Husarde. Arnoud Muller be
haalde op Va t'en de vierde prijs bij het
springconcours 1,15 en op Talpa de der-
(Wordt vervolgd).de prijs op 1,40 m.
voor een uitstekend muziekje, hetgeen
de feestvreugde nog verhoogde.
Na het dankwoord van de heer Smel
ter kreeg hij vele handen te drukken,
die evenzoveel bewijzen waren van de
warme vriendschap die hem toegedra
gen wordt.
Advertentie
zijn van dien aard, dat elke aanstaande
koper met gezond critisch verstand zorgt
zich nadere gegevens te verschaffen en in
dien gewenst, eens proef te rijden.
Telefoon 12138 en 15056
