Balsemen van de
Paus
was
een
gehe
vroeger
im
Bisschoppelijk „In Memoriam"
hij overlijden van de EL Vader
Laatste audiëntie
van Paus Pius XII
OPERATIE TANKER EEN
ONVERDEELD SUCCES
Vele doden en gewonden
in het verkeer tijdens
het weekeinde
heeft een aparte rokerskring!
Oude kruidenzaak
bestaat nog
Bezorgde Vader en groot Leraar
Eindhoven eert
Antoon Gooien
Duizenden belangstellenden troonden
de bijzondere gebeurtenis bij
EMERITUS-DEKEN
J. Th. JACOBS
OVERLEDEN
ZELFGEMAAKTE
„RAKET" OP DE
GROND ONTPLOFT
Cultuurprijs voor
„De grote voltige
Geen champagnemaar wijwater
Een hogere rente voor
jeugdspaarders
Internationaal Bouw-
eongres te Rotterdam
Kastelein beslecht
ruzie in Haags café
met mes
Twee mannen naar
het ziekenhuis
Eerste artsen van
Nijmegen
Benoemingen bij de
Lazaristen
MAANDAG 13 OKTOBER 1958
PAGINA 5
Benoeming bisdom
Rotterdam
I'S If! I»"»» J°°r. sleepboten
Proces-verbaal voor drie
jeugdige Apeldoorners
Nieuwe leden Sint-
Radboudstichting
Ned. Spaarbankbond
kritiseert R.P.S.
Volgend jaar
Beëdiging toch a.s.
zaterdag
Erekanunnik Haarlems
kapittel
(Van onze speciale verslaggever
Fred Thomas)
Tn het avondlijk uur na afloop van
het défilé, als het stoffelijk over
schot van Paus Pius de Twaalfde
hoog en eenzaam op de katafalk in
krans van kaarslicht scheen te
^veven in de duistere ruimte van de
Sint Pieter, is de dodenwacht van
Edelgarde en Zwitsers getuige ge
feest van de activiteit der deskun
digen, belast met het conserveren
van het pauselijk lichaam. Het laat
je is ditmaal op nadrukkelijke wens
Van de overledene geschied volgens
een andere methode dan tot dusver
gevolgd. Het lichaam wordt hierbij
intact gelaten, niets weggenomen of
verwijderd, maar toch de natuurlijke
staat, kleur en soepelheid zoveel mo
gelijk behouden. De methode sluit
®an op die van het oosten en het
christendom met een zo groot moge
lijke piëteit tegenover het ontzielde
ichaam. Zij beoogt geen mummifice-
!hg als bij de Egyptenaren, evenmin
®cn vorm van verstening, zij laat het
ierlijk van de dode intact.
Het succes van dit „osmotisch aro
matiseren", zoals de methode zou kun-
k»miworden aangeduid, is echter afhan-
eiuk van tal van.factoren en luistert
Zeer
nauw. Als voorheen in het oosten
ëüo" et op inwikkeling van het li-
CTi toepassing van oliën en es-
1W ,No°dzakelijk is een behande-
i®g ™et korte, regelmatige tussenpo-
f» 'a i als het ware wordt afgesloten
m de laatste rustplaats zelf, gevrii-
ten?uchtVan de inwerking van de bui-
Zij het teruggrijpend op een oude,
beproefde methode, is ditmaal dus
een geheel nieuw, experimenteel pro-
cede gevolgd, dat in elk geval sterk
verschilt van het systeem van balse
men, zoals dat tot in onze tijd het
geheim is geweest van speciaal daar
toe aangewezen deskundigen. De
laatste officiële expert is pas twee
jaar terug overleden en heeft het ge
heim van zijn methode mee in het
graf genomen. Het was de oude, al
gemeen geachte apotheker Luigi An-
geli, wiens zaak, bijna tweehonderd
jaar oud, gevestigd is op de Corso
Vittorio Emmanuele en nog altijd
zijn naam draagt. Hij was in zijn
jeugd een jaar- en klasgenoot van de
thans overleden Paus en stamde uit
hetzelfde Romeinse milieu, waartoe
ook de prinses Lancelotti behoorde, die
sinds de ondergang van de Kerke
lijke Staat in 1870 nimmer meer de
poort van haar paleis op de Via dei
Coronaei wilde openen.
De apotheek van Luigi Angeli is een
®er laatste van het klassieke type, met
Öe plechtige betimmering, zware eiken
houten banken, een grote klok, en op
de kasten de fraaie, oude apothekers-
Potten met een vermelding in sierlet
ters van het soort kruiden, dat zij he
etten, eeuwenlang de basis van heel
de receptuur. De apotheek was speciaal
Aangewezen als pauselijke kruidenwm-
kel, een status die eerst in 1929, bij het
van kracht worden van het Verdrag
van Lateranen, beëindigd is. Het Vati-
caan voorzag toen öp eigen gebied in
de noodzakelijke farmaceutische be
hoeften. Tot de officiële taak van de
Pauselijke kruidkundige behoorde ook
het prepareren van het stoffelijk over
schot van een overleden Paus.
Calderon heeft een beschrijving ge
geven van de vroegere gang van zaken.
Wanneer de Paus overleden was en de
eerste formaliteiten vervuld, reed een
rijtuig uit om de kruidkundige naar het
pauselijk paleis te ontbieden. Deze ver
zamelde onverwijld uit meer dan zestig
ovale spanen dozen en enkele potten
de benodigde kruiden en zalven en borg
die in een cassette. Niemand anders
dan hij kende samenstelling en de be
nodigde hoeveelheid. Geen der dozen
en potten droeg trouwens een opschrift,
alleen maar nummers. Met het pause
lijk rijtuig dat had gewacht, begaf zich
de expert naar het paleis waar hij door
de medici ontvangen werd en naar de
dode geleid. Tot veertig, vijftig jaar ge
leden was het de gewoonte om voor de
eigenlijke balseming de ingewanden en
andere snel vergankelijke delen uit het
lichaam te verwijderen. Zoals van de
Habsburgers werden die ook van de
Pausen bewaard, en wel in de kerk van
San Vincenzo a Fontana di Trevi, ge
borgen in doorzichtige vazen met zui
vere alkohol en aromatische kruiden
gevuld. Bezoekers van de kerk hebben
lange tijd de vazen mogen zien. Na het
balsemen werd het lichaam van de
Paus gereinigd, het hoofd gekapt en de
baard geschoren. Soms bracht men
een kunstmatige kleur op het gelaat
ofwel men bedekte het met een mas
ker van was, dat de trekken nauwkeu
rig weergaf.
Er is in deze dagen door velen veel gebeden voor de overleden Paus. Religieuzen tijdens het défilé op het gedeeltelijk afge
zette St. Pietersplein.
Naar aanleiding van het overlijden
van Paus Pius XII heeft het Nederlands
Episcopaat zich gisteren met een „In
Memoriam" tot „herders en gelovigen"
gewend. De tekst van de bisschoppelij
ke brief luidde: Het heeft God behaagd
Hem, die aile katholieken van de hele
wereld met kinderlijke piëteit „onze
Heilige Vader" plegen te noemen, op
te. roepen naar de eeuwigheid. Elk kind
wil zijn gestorven Vader eren en ge
denken en daarom past het ook ons,
herders en gelovigen van Katholiek Ne
derland, even met onze geest en met
ons hart te verwijlen bij onze overle
den Vader Paus Pius XII.
Van weinig Pausen in de geschiedenis
zal zo vaak en zo nadrukkelijk gezegd
zjjn, dat Gods Voorzienigheid Hem door
gaven van natuur en bovennatuur, door
menselijke hoedanigheden en ervarin
gen alsook door geestelijke grootheid
en kracht, op de vervulling van het
hoogste ambt had voorbereid. En al die
menselijke en geestelijke trekken en
eigenschappen groeiden tijdens zijn
pausschap steeds nog schoner uit tot
een haast volmaakte synthese en har
monie van menselijke en religieuze
grootheid. Zijn tengere en rijzige gestal
te leende zich volkomen om vorm te ge
ven aan zijn ascetische en geestelijke
persoonlijkheid. Zijn gang en omgang
spraken van energie en vlugheid des
geestes. Zijn open oog en Zijn niet wij
kende glimlach weerspiegelden inner
lijke goedheid en hartelijkheid. Zijn diep
geestelijk woord en Zijn brede zegen
vertolkten Zijn grote zorg en diepe lief
de voor de zielen. En als Hij dan zo tal
loze malen, met het heel brede gebaar
van zijn wijdopen armen en met helde
re en smekende blik ten hemel, voor
Zijn kinderen trad om hun Gods zegen
af te roepen, dan werd Zijn verschij
ning als een monument van een een
voudige en vaderlijke goedheid, maar
toch ook van een geheel ongewone ver
hevenheid.
Met de maat en het tempo van een
rusteloze ijver en liefde heeft deze
Paus zich gegeven aan de goddelij
ke opdracht: „Weid mijne lammeren,
weid mijn schapen." Ook onder men
selijk opzicht vroeg Hij hierbij van
zichzelf het bovenmenselijke, en onder
(Vervolg van pagina 1).
voor de borst gevouwen, het hoofd
met de witte mijter rustend op een
kussen De voeten onder de super
plie uit zijn gestoken in roodsatijnen,
met goudbrocaat bestikte muilen.
Rondom het podium zijn vierentwin-
tig brandende kaarsen geplaatst. Ook
de vergulde olielampen op de ba-
lustrade van de Confessio, achter het
podium, zijn ontstoken. Maar het
ficht, dat op de Paus valt, daalt recht
Uit de koepel, hoog en helder, door-
gloeid van de zon uit de vensters
en nog versterkt door schijnwerpers,
onder de gewelven van het midden
schip. Om het podium heen is de
wacht betrokken: de Edelgarde, pre
sent in rood en witte uniform, zwar
te paardenstaarten aan de helm. He
Zwitsers in geel, rood en blauwe lands
knechtendracht, hellebaard aan de
voet, de Palatijnse Garde, rode plui
men op de sjako's, gouden epauletten,
bajonet op het geweer. Roerloos als
wasfiguren staan zij daar. Er is nog
een tweede wacht: die der biddende
prelaten op een knielbank voor het
podium.
Het Romeinse volk défileert. Ook uit
de omgeving is men gekomen, van
beinde en ver in het land. Mensen van
elke leeftijd, uit alle milieus, met kin
deren aan de hand en op de arm, die
straks bij de Paus hoog boven de hoof
den worden getild, invaliden die gehol
pen, gedragen worden. De gang is
moeizaam, voor velen zwaar, vooral in
de warmte en het verblindend licht bui
ten op het plein. Parasols, kranten en
Maaiers zorgen voor wat koelte. Af en
toe worden mensen weggedragen: de
ambulance is roet auto's paraat. Een
maal in de kerk gaat het beter, versnelt
z>ch ook het tempo, van afstand tot
afstand door Vaticaande carabinieri
met zachte drang gaande gehouden. Er
valt stilte, een eerbiedig zwijgen, vrou-
tyen plooien sluier of doek, kinderen
z'en gespannen uit met grote, verwon
derde ogen. De gezichten op dit mo
ment spreken een eigen taal, een niet
m miskennen getuigenis. Zij verinnigen,
de trekken verzachten, ook de harde, de
Vermoeide, de onverschillige van daar
juist. Het is of zich een fluïdum vormt
°m allen gelijkelijk, wie of wat zij mo-
Sen zijn: welgestelden, paupers, opstan-
fugen, kloosterlingen, militairen, theo
loganten, kostschoolmeisjes, wetende
uejaarden, nieuwsgierige jongeren, huis
genoten allemaal, verwanten, broeders
vj 2usters, één grote familie, samenge-
jJdubt en verenigd door eenzelfde ge-
ydf. eenzelfde gevoel, eenzelfde besef
droefheid en rouw.
Eenzaam ligt Hij daar boven de hoof
den, verheven en eenzaam zoals Hij een
zaam en verheven heeft geleefd tussen
hemel en aarde, tussen God en de men
sen, tussen heil en verwerping: één voor
allen en voor allen gelijk. Het gelaat
van de Paus, waar de blikken zich op
richten, is bijna lichtend wit, het maakt
de indruk van te zijn besmeerd met
een zilverwitte zalf. Maar de trekken
zijn onveranderd, van een serene rust.
Het smalle aristocratische profiel, de
karakteristieke neus, reeds bij het
jeve.i ais van albast. De stille smarte
lijke mond, die zoveel woorden heeft
gevormd van troost, bemoediging en
wijsheid, bij zoveel gelegenheden in zo
veel talen, is voor altoos gesloten. Ook
de opslag, de uitdrukking der ogen ont
breekt, onvergetelijk voor wie ze ooit
mocht ontmoeten, vergeestelykt, ver
gevend, vol deernis en begrip. Zoals
ook die hand voor altijd rust, die met
een symbolische aanraking zovelen, die
voor hem knielden, als in een omhel
zing «aar zich optrok om hun noden
te aanhoren, hun zorgen te knnen, een
oplossing te vinden. Voor het laatst
neemt men de trekken in zich op, de
zo vertrouwde fysionomie nog eenmaal
geprent in de herinnering, in het hart.
Zowel van de eenvoudigen. die onbe
wust, als van hen die wetend begrepen
hebben de grandeur van dit gelaat, de
schier bovenaardse luister.
Tussen de kandelaars rondom de baar
worden bloemen gelegd, boeketten rode
rozen, witte anjers, hagelblanke gladio
len. Als in een droom gaan de men
sen langs de dode heen, de meesten
pas weer zichzelf buiten op het plein,
tussen de colonnades. De zon schijnt
fonteinen spuiten, de roep der ven
ters vervult de lucht: portretten, me
dailles, rozenkransen, souvenirs van de
overleden Paus en verderop, buiten
de Vaticaanse grond, jjs en limonade.
Het leven gaat verder, het is warm,
men heeft dorst. Over de Via della
Conciliazione naderen nieuwe mensen
massa's, auto's en scooters als wrie
melende torren- en mierenlegers: de
colonnades strekken hun armen uit.
Ginds, onder de koepel, houdt Paus Pius
de Twaalfde Zijn laatste audiëntie.
Mgr. M. A. Jansen heeft tot kape
laan te Bodegraven (H.Willibrordus) be
noemd de weleerw. heer P. A. M.
Hoogenbosch, die kapelaan was te Oegst-
geest.
geesteljjk aspect kreeg Hij hierdoor
iets van Paulus, als deze over zichzelf
aan de Corinthiërs getuigt: „Ik ge
troost me van harte offers en ik put
mij zelf uit voor uwe zielen." Met
een onbegrensde gulheid en met een
onvermoeibaar uithoudingsvermogen
zette Hij alle krachten in, dag in dag
uit, gebruik makend van alle midde
len en gaven, waarover God hem
liet beschikken: Zijn talenkennis, Zijn
redenaarstalenten, Zijn beminnelijk
karakter, Zijn rijk geheugen, Zijn ge
makkelijke omgangsvormen, Zijn
vlugge igeest en zuivere reactie, maar
vooral Zijn diepe vroomheid en lief
de tot_ God en alle mensen. Zo werd
voor iedereen zijn ideaal zichtbaar
en tastbaar: hij wilde zo goed hij
maar kon met Gods genade „alles
voor allen" worden.
Twee trekken zullen wel altijd bepa
lend blijven voor zijn pausschap: Zijn
inmense bezorgdheid om de ontkersten
de wereld weer terug te brengen tot
waarachtig geloof en tot echt christe
lijk leven; en Zijn verlangen om de in
houd van dat geloof en de zedelijke nor
men van dat christelijk leven aan de
mensen te leren.
Onze Heilige Vader was diep bekom
merd over de neergang van het christe
lijk leven en de verzwakking van het
geloof. Zij pastorale bekommernis over
de afval van de wereld van God en
Christus was mateloos groot; Hij zag
die wereld haar eigen ondergang be
werken, „want de oorzaak van alle
rampen, die zo wreed en zwaar de men
sen kwellen en volkeren en naties druk
ken, is duidelijk vooral hierin gelegen,
dat velen de bron van alle levende wa
teren hebben verlaten om zich gebar
sten putten te slaan, die geen water kun
nen houden, dit is: 'Hem verlaten, die
alleen de Weg, de Waarheid en het Le
ven is". De Vader, die tijdens zijn we
reldomvattend herderschap zo dikwijls
de chaotische verwording en verwarring
heeft geschilderd, waarin de wereld
door het vergeten en verlaten van Kruis
en Evengelie geraakt is, heeft eens al
les bloot gelegd, wat er leefde in Zijn
hart, toen Hij ons leerde bidden tot de
Moeder van alle mensen: „Breng de
zondaars tot inkeer, droog de tranen
van hen die bedroefd en bedrukt zijn,
bemoedig de armen en geringen, doof de
gevoelens van haat, verzacht de ruwe
zeden, bewaar in de jeugd de bloem van
de zuiverheid, bescherm de heilige
Kerk, laat alle mensen de betovering on
dervinden van de christelijke goedheid".
Zo trad deze Paus naar voren als de
diep bezorgde Herder. Even opvallend
en schoon staat zijn figuur voor ons als
de Leraar der dwalende mensheid.
Wij hoeven hier Zijn grote Encyclie
ken niet op te sommen, dat zal de
geschiedenis doen en zij zal er een
groot Leraar der volkeren in ont
dekken, die de diepe en zuiver gees
telijke aard van Zijn roeping als
Leraar wellicht het duidelijkst heeft
geopenbaard in Zijn verheven Ency
cliek over de Kerk ais Mvstiék
Lichaam van Christus, („Mystici Cor
poris Christi" van 29 juni 1943.) Wel
licht nog meer en in elk geval rpet
meer persoonlijk accent komt Zijn Le
raarschap uit in Zijn bijna tal
loze toespraken, waarin Hij even
graag optrad voor professoren als
voor studenten, voor ondernemers als
voor arbeiders, en waarin werkelijk
geen categorie of groepering niet
luisterend aan zijn voeten mocht zit
ten, hoe gewoon en profaan hun func
tie ook mocht zijn.
Met dezelfde gloed, waarmee Hij zich
in mondiale uiteenzettingen aan alle
volkeren richtte, gaf Hij ook in letter
lijke zin les aan elke groep die tot hem
kwam.
Er zal een lange en brede studie no
dig zijn om alles te verzamelen wat de
ze grote Leraar in al zijn redevoeringen,
toespraken en uiteenzettingen heeft
neergelegd, e.u altijd weer met persoon
lijke overtuiging, met persoonlijk ac
cent, maar bovenal met eeen zuiver
geestelijke belichting vanuit de Openba
ring. Ook hier komt het menselijke naar
voren naast het boven-menselijke, iets
heel eenvoudige naast iets heel dieps,
het natuurlijke naast het geestelijke en
bovennatuurlijke. Zijn woord en lering
is geworden als een weelde, waaruit
de gelovige mens putten kan, als een
rijkdom, waarmee de geestelijk zo ver
armde wereld zich kan verrijken.
Thans is deze rusteloze Vader der
Christenheid gaan „rusten in vrede
Thans moge Hij ons Gods lering en lei;
ding bemiddelen vanuit de hemel. Wij
moeten en willen Hem dankbaar blijven.
Ook moeten wij voor Hem bidden en of
feren, want Hij was tenslotte een mens
verheven ambt. Katholiek Nederland is
altijd zo echt trouw geweest aan Rome -
en aan de Paus. Nu is weer zo'n mo-
ment gekomen, waarop wjj dat door de
daad moeten tonen. Dit dankbare gebed
zal dan tevens de beste inzet zijn van de
smeekbeden, welke wjj nu ook moeten
richten tot Jesus Christus, onze enige
Hogepriester en ons enig Hoofd, opdat
Hij ons weer een waardige en wijze,
ijverige en heilige Plaatsbekleder moge
geven, in wien wij dan weer even graag
I en met hetzelfde geloof „onze heilige
I Vader" zullen zien.
Drie jeugdige Apeldoorners 15, 18,
en 20 jaar hebben een poging ge
daan een zelfgemaakte „raket" te lan
ceren. De poging mislukte en de bijna
een halve meter lange raket kwam met
een hevige knal op de grond tot ont
ploffing.
De kracht van de explosie was zo
groot dat stukken verwrongen staal op
een afstand van vijftig meter werden
gevonden.
De jongens hadden de raket gevuld
met een half pond springstof en voor
zien van een elektrische ontsteking.
Dank zij het feit, dat zij dekking
zochten achter een dikke stalen plaat
deden zich geen ongelukken voor.
De politie maakte proces-verbaal op,
zodat de „raketproef" nog wel een
staartje zal krijgen.
Het bestuur van de Sint Radboud-
stichting heeft te rekenen van 1 okto
ber 1958 af, de heren dr. L, W, J. Stuyt
te 's Gravenhage en ir. dr. H. J. A. de
Goey te Overveen benoemd tot leden
van genoemd bestuur.
De cultuurprijs 1958 van de gemeente
Eindhoven die dit jaar is toegekend in
de sector letterkunde is ten deel geval
len aan Antoon Coolen voor diens boek
„De grote Voltige".
Burgemeester Van Rooy heeft de prijs
vanmiddag in de trouwzaal van het
Eindhovense stadhuis aan de schrijver
uitgereikt. Hoewel woordelijk is weer
gegeven. waar de roman zich afspeelt,
geeft hij een schildering van de wijze
waarop het Brabantse land van zijn
traditionele beslotenheid snel uitgro^jjjt
tot een sterk door de techniek bepaald
levensmilieu, aldus het jury-rapport.
Daar Eindhoven in laatstgenoemd op
zicht in deze streek wel de meest spre
kende exponent is, is de roman mede
een schildering van de ontwikkeling
van Eindhoven en de daarmede samen
hangende problematiek.
De jury bestond uit wethouder Van
Eupen, voorzitter, mevrouw dr. H. Ver-
weij Jonker, mevr. Mignot Schellens,
prof. dr. W. Asselbergs, Nijmegen, dr.
K. Meeuwsen, Breda, Emiel van Hemel-
donck, Borselaar België, en prof. dr. P.
Minderaa. Er waren 9 aanmeldingen.
Advertentie
Voor de duizenden toeschouwers was
de stapelloop van de tanker „Presiden
te Juscelino" zaterdagmiddag in Al-
blasserdam, als een vertraagde film.
Onwaarschijnlijk langzaam gleed het
schip de kalme Noord in, gebreideld
door vijf sleepboten en een groot aan
tal met kettingen verzwaarde ankers.
Geen ogenblik werden de teugels ge
vierd Het machtige, roestbruine ge
vaarte, 8 miljoen kilo zwaar, had nau
welijks het water bereikt, of het was al
uit met de vrijheid. Er zou hoogstens
nog vijf meter ruimte overblijven tus
sen schip en dijk, zo hadden de deskun
digen berekend. Zij werden in hun be
cijfering beschaamd: de speling na de
tewaterlating bedroeg ruim 35 meter.
De dijk had slechts een flauwe golf
slag te verduren, die de tanker vrien
delijk voor zich uit stuwde. De met zo
veel spanning tegemoetgeziene tewater
lating in Alblasserdam is op een onver
deeld succes uitgelopen voor de man
nen van de Verolmewerf en heeft het j
bewijs geleverd, dat de bouw.van zelfs
nog grotere schepen dan deze 33.000-
tonner mogelijk is boven de bruggen
van Rotterdam.
Mevrouw E. Gerin de Sousa-Leao,
echtgenote van de Braziliaanse ambas
sadeur in ons land, was de doopster
van de „Presidente Juscelino". Zij had
daartoe een fles met gewijd bronwater
uit Brazilië bij zich in plaats van cham
pagne. De eerste maal wilde de fles
niet breken, maar bjj de tweede poging
sloeg het glas in duizend splinters en
droop het wijwater over de boeg. En
toen bleek al spoedig, dat een doop met
water zeker een zo gunstig effect heeft
als een met kostbaar druivennat. Het
was bijna kwart over drie, toen de tan
ker van de helling af begon te kruipen,
in al zijn krachten tot het uiterste be
knot door zwoegende sleepboten en
waar trekkende ankers.
Het gejuich van de toeschouwers
vermengde zich met het triomfante
lijk geloei van omliggende schepen en
de sirene van de werf. Wederom was
een riskante tewaterlating tot een
goed eind gebracht. Direct daarop
werd de kielplaat gelegd voor de
tweede tanker voor de Petrobras in
Rio de Janeiro die bjj Verolme in be
stelling is. Nog een derde en een
vierde zullen volgen, terwijl ook in
Japan drie tankers van 33.000 ton elk
worden gebouwd.
De directeur van de V.D.S.M., de heer
C. Verolme, hoopte, dat de samenwer
king met het Braziliaanse scheepvaart
bedrijf even goed zou blijven, wanneer
hij, Verolme, ook in dat land zijn on
derneming zal openen. De stapelloop
werd bjjgewoond door de burgemeester
van Cork, Ierland, waar, zoals bekend,
over enkele maanden eveneens een
werf van Verolme in bedrijf zal wor
den gesteld.
Bij Anjum is zaterdagmiddag de 67-
jarige bromfietser Johannes de Haan
uit Morra om het leven gekomen, nadat
hij in de bocht van de weg met een
motorrijder, de 27-jarige D. Douma
uit Lioessen in botsing was gekomen.
Laatstgenoemde is met zware verwon
dingen aan het hoofd naar het acade
misch ziekenhuis te Leeuwarden ver
voerd.
Zaterdagavond is de 44-jarige L. Mi-
chilse uit Nijmegen om het leven ge
komen. Hij reed met zijn auto op de
Berg en Dalseweg te Nijmegen tegen
een boom. De auto werd totaal ver
nield. Van twee andere inzittenden,
neven van het slachtoffer, werd de
20-jarige H. L. P. uit Breda zwaar ge
wond en kreeg de 16-jarige H. van K.
uit Nijmegen een arm- en een been
breuk. Beiden verden overgebracht
naar het Canisiusziekenhuis te Nij
megen.
Het ongeluk gebeurde toen de be
stuurder een voor hem rijdende auto
wilde inhalen en daarbij te veel naar
links uitweek.
De 46-jarige veehandelaar Folkert
Wilkens uit het dorp „De Tike" (Fries
land) is zaterdagavond in Drachten
met zijn motor tegen een afsluithek op
de rijksweg 43 gereden. Hij was vrijwel
op slag dood. De duopassagier, de heer
B. van der V„ eveneens ui' de Tike,
kreeg een schouderfractuur.
De 23-jarige J. Verstegen uit de ge
meente Zeeland (N.-Br.) is zaterdag
middag toen hjj per bromfiets de
rijksweg Den BoschNijmegen over
stak door een personenauto aange
reden. Hij werd zo zwaar gewond dat
hij dezelfde avond in een ziekenhuis
in Nijmegen is overleden.
Omstreeks 11.30 zondagmorgen is de
58-jarige W. N. K. uit Bilthoven op de
Rondweg bij Utrecht door een auto aan
gereden. K. liep op deze autoweg te
wandelen en werd door een personen
auto geschept. In zorgwekkende toe
stand werd hij naar het ziekenhuis over
gebracht, waar hij in de namiddag is
overleden.
De 36-jarige H. Schonewille uit
Vriezenveen is zondagmiddag om
het leven gekomen na een ongeluk
met een scooter, waarbij hij oj. de duo
zat, op de weg tussen Vriezenveen en
Almelo. De scooter werd bestuurd
door de echtgenote van de heer Scho
newille. Door nog onbekende oorzaak
kwam het echtpaar met de scooter te
vallen waarbij de man zo ernstig
gewond werd, dat hij later in het dia-
konessenhuis te Almelo is overleden.
Zijn echtgenote werd zeer licht ge
wond.
Zondagavond is op de Napoleonse-
weg onder Neer in Limburg de 22-jarige
bromfietser M. Heynen uit Neer in volle
De Nederlandse Spaarbankbond te
Amersfoort deelt, aanhakend bij mede
delingen van de directie van de P.T.T.-
R.P.S., omtrent de kwestie van de ho
gere rente voor jeugdspaarders mede,
dat zijn vertegenwoordigers in eerste
aanleg hebben geprotesteerd tegen het
geven van een hogere dan de normale
rente aan de jeugdspaarders, omdat er
weinig reden is om de jeugdspaarders
naast de premie van overheidswege
nog een extra beloning toe te kennen.
Gezien het feit, dat de inleggersrente
bij de bondspaarbanken uiteenloopt;
konden de vertegenwoordigers van de
Ned. Spaarbankbond niet akkoord gaan
met een uniforme rente. Wel is gepleit
voor een rente gelijk aan die, welke in
het normale spaarverkeer wordt ver
goed.
Bepaald onjuist is het volgens de
Spaarbankbond, dat de R.P.S. er
zich op beroept, dat enige grote bonds
spaarbanken hadden aangekondigd
een rente van 3% pet. te vergoeden.
Nadat een aantal boerenleenbanken te
kennen had gegeven dat zij 3M, pet.
aan de jeugdspaarders zou vergoeden
heeft aanvankelijk slechts een van de
de grote bondsspaarbanken dit voor
beeld gevolgd.
Daarop heeft de R.P.S. in het kader
van de jeugdspaarwet tot een rentever
hoging besloten, hetgeen voor een aantal
bondsspaarbanken aanleiding is geweest
om de rente eveneens te verhogen.
Het is evenmin in overeenstemming
met de werkelijkheid, aldus nog steeds
de Spaarbankbond, dat vele spaarban
ken reeds een hogere rente vergoeden
over spaargelden, die op langefe ter
mijn kunnen worden belegd; dit komt
slechts in uitzonderingsgevallen voor.
Terecht kan dus aan de R.P.S. worden
voorgehouden, dat zij door haar optre
den een niet gemotiveerde renteverho
ging bij de bondsspaarbanken heeft uit
gelokt, aldus de Nederlandse Spaar
bankbond.
vaart tegen een hem tegemoetkomende
Duitse personenauto uit Oberhausen ge
reden. De bromfietsbestuurder was op
slag dood. Zijn duopassagier, de 23-ja-
rige J. Schreurs. eveneens uit Neer,
moest met ernstige verwondingen in
het ziekenhuis te Roermond worden op
genomen. De echtgenote van de Duitse
chauffeur, die door glassplinters vrij
ernstig aan haar gelaat werd gewond,
is naar het ziekenhuis te Roermond ge
bracht.
Op een voorstel van Russische zijde
zal in 1959 te Rotterdam een niterna-
tionaal congres over bouwresearch wor
den gehouden dat onder leiding komt te
staan van ir. J. van Ettinger voorzit
ter van het conseil international du ba-
timent.
Het congres waar men 300 a 400 deel
nemers hoopt welkom te kunnen heten,
zal medio september worden gehouden.
Zaterdagavond kwamen in een enigs
zins aangeschoten toestand, een 45-ja-
rige koopman en 'n 36-jarige metselaar
een café aan de Korte Twentstraat in
Den Haag binnen. De kastelein wilde de
mannen niet meer tappen, waarop een
woordenwisseling ontstond. Al spoedig
gingen de mannen op de vuist en be
zigden glazen en bierflessen als wapens.
Toen zij achter de tapkast doordrongen,
greep de kastelein een mes en stak toe.
De koopman kreeg steekwonden in de
schouder en de rug en de metselaar in
de hartstreek. De mannen zijn naar
het ziekenhuis Westeinde overgebracht.
De toestand van de koopman is vrij ern
stig. De kastelein heeft zich bjj de po
litie gemeld en is ingesloten.
Hoewel het aanvankelijk in het voor
nemen lag de beëdiging van de eerste
te Nijmegen afgestudeerde artsen we
gens het overlijden van Z. H. de Paus
uit te stellen, is thans besloten deze
beëdiging toch op zaterdag 18 oktober
te doen geschieden.
De vereniging van de medische facul
teit, „Sint Lucas", zal de uitslag van
het artsenexamen, die 's middags om 12
uur bekend wordt, aan het hoofdbe
stuur van de St. Radboudstiehting en
aan minister mr. J. M. L. Th. Cals door
middel van postduiven bekend maken.
In het St.-Franciscusgasthuis te Rot
terdam is zondagmiddag op 75-jarige
leeftijd overleden de hoogeerw. ereka
nunnik J. Th. Jacobs, tot okt. '57 deken
van Alkmaar en pastoor van de H.
Laurentius aldaar.
De thans overledene werd 4 novem
ber 1882 in Rotterdam geboren en 15
augustus 1907 priester gewijd. Achter
eenvolgens was hjj kapelaan in Naald
wijk, Amsterdam (Allerh. Hart van
Jezus) en Haarlem (St.-Bavo), in wel
ke laatste parochie hij eveneens een
tijdlang waarnemend pastoor is ge
weest. Op 30 april 1927 werd hij pas
toor in 't Kalf (Zaandam), 9 juni 1934
pastoor-deken in Wognum en 10 juni
1939 in Alkmaar. Ter gelegenheid van
zijn gouden priesterfeest werd deken
Jacobs. 1 augustus 1957 benoemd tot
erekanunnik van het Haarlemse kathe
drale Kapittel.
De uitvaart zal donderdag geschie
den.
Bij de Lazaristen hebben de volgende
benoemingen plaats gehad: de zeereerw.
heer J. Burm is benoemd tot overste
van het internationale studiehuis der
Lazaristen te Rome; de zeereerw. heer
J. Donders tot overste van St. Vincen-
tius seminarie Wernhoutsbrug te Zun-
dert) drs. L. Dietvorst tot overste van
het Missiehuis te Helden-Panningen; de
zeereerw. heer R. Verdonk tot overste
van het huis te Susteren-Mariaveld; drs.
L. Mennens tot overste te Eindhoven en
de zeereerw. heer H. Hermans voor de
Missie op Formosa.
De 33000 ton metende supertanker „Presidente Juscelino" is zaterdag met succes van de werf van Verolme in A. erdam
te water gelaten. Ofschoon de lengte van het schip bijna even groot was als de breedte van de rivier slaagde de operatie
volkomen.
