Nieuwe Haarlemsche Courant | 1958 | 14 oktober 1958 | pagina 7

Van weinig Pausen kennen
wij laatste rustplaats

In Rome slechts zestig graven te vinden

Leidende figuren betrokken
bij de aanslag op Salan?

111 meter hoge betonnen
radiotoren te Roermond
in gebruik gesteld

WYBERT

Groeiende vijandigheid jegens
de missie in vele landen

Elders opmerkelijke successen

m

Victoria

Duitse consul-generaal in

New York op staande
voet door Bonn ontslagen

Pius XII bijgezet in crypte
onder St.-Pieter

1

Vergankelijke
monumenten

Van groot belang ook voor nationale
en internationale televisie

Edelmoedig

72-jarige Oostenrijkse journalist uit
gescholden voor Dreckjude

BAZOOKA-PROCES IN PARIJS

Televisie krijgt meer ruimte

NEDERLANDSE
BANKDIRECTEUR
VRIJGELATEN

Hans von Saucken
erfenis uit de tijd van
Von Ribbentrop

Djakarta wijst verzoek
van Air Ceylon af

Aanwezigheid van
Nederlands kapitaal
vastgesteld

ZES JAAR VOOR
HEEMSTEEDSE
NOTARIS

DINSDAG 14 OKTOBER 1958

PAGINA 7

MISS WORLD 1958

Voorkom
heesheid door

regelmatig gebruik
van

Luchtdicht

verpakt
-'J

-1^

Altijd ovenvers -
Altijd even lekker!

garandeert U de versheid

(Van onze Romeinse correspondent)

Pi us XII z.g. is begraven m de crypte van de St. Pieter
bij de tombe, waar tot zijn heiligverklaring Pius X
rustte. Deze crypte of ouderkerk heet in het Italiaans
„le grotte Vaticane". Ons lijkt de veel voorkomende ver
taling der „Vaticaanse grotten" misleidend, omdat men nu
eenmaal bij het woord „grot" denkt aan een door de natuur
gevormde onderaardse ruimte. De kelders of crypten onder
de St. Pieter zijn ruimten, die gevormd zijn door het
niveauverschil van de vloer der huidige basiliek, welke op
30,23 m. boven zeespiegel ligt en die van de oude, de Con-
stantijnse kerk, die op 27,20 m ligt. Onder de Sint Pieter
werden 143 pausen begraven, waaronder 35 heiligverklaar-
den.

Men kan aannemen, dat elke Paus, te beginnen met Sint
Petrus, een al of niet bescheiden grafmonument gehad

heeft, althans een laatste rustplaats, die de mensen bekend
was en door hen werd onderhouden Van de 261 Pausgraven
is intussen slechts een derde tot ons gekomen. De tijd, het
barbarendom, natuurrampen en branden hebben de grote
meerderheid van hen verwoest. De Vaticaanse heuvel was
het pauscimèterium bij uitstek. De lijst der 143 Vicarü
Christi, die onder of nabij de koepel van Sint Pieter de
dag der opstanding afwachten, vindt men in marmer gegrift
op de wand van de gang, die van de Vaticaanse basiliek
naar de sacristie leidt. Maar waar zich precies hun gebeente
bevindt, weet niet een. De graven en monumenten, welke
men in de crypte aantreft, zijn slechts die van enkele
tientallen Pausen, waaronder de Duitser Gregorius V en
de enige Engelse Paus uit de geschiedenis Adrianus IV
(Breakspear). In geheel Rome kan men u niet meer dan
zestig Pausgraven wijzen, waaronder de dertien in de
befaamde Pauscrypte van de Callixtuscatacombe. De Neder
landse Paus Adrianus VI ligt in de Santa Maria dell' Anima.

Tussen de 4e en 9e eeuw gold de
Vaticaanse heuvel als het kerkhof bij
uitstek van de Christenheid. Naast de
Pausen lieten zich er consuls, prefec
ten en keizers beaarden, zodat het
atrium en de crypte, zelfs de basiliek
zelf zich vulden met gr en. Bijna
niets is uit die tijd gebleven. Toen in
de 16e eeuw de nieuwe Sint Pieter ge
bouwd werd, heeft men als het ware de
bulldozer door deze eerbiedwaardigste
plaatsen gehaald en de brokstukken van
de gedenktekenen van heiligen. Pau
sen en keizers achtte men nauwelijks
goed genoeg om als puin te dienen
voor de funderingen. Met de jongste
opgravingen onder de Sint Pieter
waarover wij t.z.t. uitvoerig zullen be
richten bleek, dat keizer Constan-
tijn heel wat meer eerbied voor de
graven der heidenen toonde, toen hij de
oude Sint Pieter liet bouwen over een
begraafplaats, dan Paus Julius II voor
die van zijn voorgangers op de Stoel
Petri Ook in het atrium en in de kerk
Allerheiligste Verlosser (heden
Pausen nu" van Lateranen) zijn vele

onder w?' Maal" hun §raven zii"
ten onder gegaan. Tweemaal ging de

l lrke" in vlammen op en
bij de volledige herbouw in de 17e
eeuw bleven slechts enkele fragmenten
van graven bewaard.

Buiten Rome vindt men in Italië
nog een twintigtal Pausgraven. Zo
vindt men in de Franciscanerkerk
van het oude en prachtige Pausstadje
Viterbo het kleine graf van Adrianus
V (Fieschi), die Dan te in zijn „Pur-
gatorio" gierigheid verweet en van
de Fransman Clemens IV (Fulcodi).
Gregorius X stierf in Arezzo en werd
daar begraven. Te Avignon zijn de
merendeel verwoeste en geschonden
graven van de Pausen uit de tijd der
zg. Babylonische gevangenschap in
de 14e eeuw. De Duitser Clemens II
(von Morsleben und Homburg) be
paalde, dat hij te Bamberg, waar hij
was geweest, begraven zou
worden. Dit is het enige Pausgraf,
dat nog in Duitsland over is.

Met Martinus V, Colonna (1417—1431).
de hersteller van de eenheid in de
Kerk en de orde te Rome, doet de Re
naissance haar intrede in de Eeuwige
Stad. Zijn bronzen in laag relief uit
gevoerde grafplaat ligt voor het hoog
altaar in de Sint Jan.

Graven als van Nicolaas V en Paulus
II gingen verloren door de niets ont
ziende bouwijver van Julius II. Het is
een speling der historie, dat deze Pau®
het grafmonument, dat hij voor zich
had laten ontwerpen, wijds als de py-
ramiden der oude faronen, nooit ge
kregen heeft.

Het kwam bij lange na niet af en
de onvergankelijke Mozes van Mi
chelangelo in de kerk van Sint Pe
trus' Banden te Rome, een der ont
worpen 30 beelden, die het gedenkte
ken van deze Renaissance-°aus moes
ten sieren, houdt eerder de naam
van de grote en gekwelde kunstenaar
levendig, dan die van zijn opdracht
gever.

Sinds die tijd werden de Pausen in
hun bisschopsstad begraven, vooral on
der de Sint Pieter. Maar ook in andere
kerken staan de renaissancistische, ba
rokke of klassicistische grafmonumen
ten van de telgen ener roemruchte
priesterdynastie. Van de Pausen der
laatste honderd jaar werden Gregorius
XVI, Sint Pius X, Benedictus XV, Pius

XI en Pius XII in de crypte der Vati
caanse basiliek bijgezet. Pius IX heeft
een simpel graf in een kapel van Sint
Laurens buiten de muren. De mozaïk-
wanden dier kapel tonen, hoe heel de
wereld meegeleefd heeft met de lotge
vallen van de laatste Paus-koning. Leo

XII werd op zijn verlangen in de Sint
Jan begraven.

Zo toont ook de geschiedenis van de
graven der Opperherders, dat nerlnne-
ringstekenen in brons of marmer ver
gankelijk zijn, als de „gloria mundi

De marmeren graftombe van Paus Pius de Elfde onder de Sint Pieter.

Advertentie

In Parijs is gisteren het „Bazooka- van Kovacs terechtstaan, alle verkla-

proces" voortgezet, echter nog steeds in ringen van Kovacs die hem raken van

afwezigheid van de hoofdbeklaagde, de de hand gewezen. Ook Pascal Arrighi,

voortvluchtige dr. René Kovacs, aldus een afgevaardigde van Corsica, heeft

bericht A.F.P. Deze heeft 16 januari 1957 gisteren getuigd. De parlementariër heeft

met vijf anderen getracht generaal Sa- Kovacs 17 december 1947 ontmoet. Maar

lan, de opperbevelhebber van de Franse hjj sprak eveneens de „belachelijke en

strijdkrachten in Algerije, door middel monsterachtige beweringen" van de be-

van een bazooka, die opgesteld was op klaagde over een „Comité van zes" te-

het dak van een gebouw in de onmid- gen. „Er is één samenzwering geweest.

dellijke nabijheid van het algemeen Dat was die van de mensen van de pers

hoofdkwartier te Algiers, om het leven die met deze affaire de verdedigers van

te brengen. Generaal Salan werd door Frans Algerije hebben willen onteren",

afwezigheid niet het slachtoffer van de aldus Arrighi.

aanslag, wel echter een officier van zijn

staf 5' Hierna werd de zitting opgeheven.

Vandaag zal generaal Raoul Salan, de
Tijdens het vooronderzoek heeft Ko- j algemene afgevaardigde van de rege-ing
vacs verklaard te hebben gehandeld in in Algerije, getuigenis afleggen.

Het vlakke midden-Limburgse land rond Roermond wordt sinds kort be
heerst door de 111 meter hoge betonnen radiotoren, die in de afgelopen drie
jaar tussen de gemeenten Herten en Roermond is verrezen. Vanmiddag is
deze radiotoren officieel in dienst gesteld. Bij deze gelegenheid is de bete
kenis van dit imponerende bouwwerk uitvoerig geschetst. De realisatie van
deze toren is van grote betekenis voor de nationale en internationale tele
visie. Niet alleen is de televisie-ontvangst in Zuid-Oost-Nederland mogelijk
geworden. Voor het doorgeven van reportages is om de eenentwintigste
verdieping van de Roermondse radiotoren immers een zgn. reportagering
aangebracht. Daarnaast is deze toren een belangrijke schakel in het Euro-
visieverkeer. Buitenlandse uitzendingen b.v. uit Italië komen bij Roermond
Nederland binnen, vanwaar zij eerst via het straalverbindingsnet naar de
studio's te Bussum gaan om vandaar uit weer terug te gaan naar de thans
4 en in de toekomst 5 televisiezenders.

verstandhouding met een „Comité van
zes", bestaande uit hoge burgerlijke en
militaire figuren, met het doel desnoods
met geweld de vervanging van generaal
Salan te bewerkstelligen, die beschouwd
werd als „te zacht" in de strijd tegen
de Algerijnse opstandelingen. Kovacs
heeft zijn handlangers de naam van ge
neraal Cogny, de opperbevelhebber van
de Franse troepen in Marokko, genoemd
als opvolger van generaal Salan.

Gisteren heeft generaal Cogny voor
het permanente tribunaal van de strijd
krachten, waarvoor de vijf handlangers

Penelope Ann Coelen, een 18-jarige
blondine uit Durban, z.-Afrika, is maan
dagavond te Londen tot „Miss World
1958" uitgeroepen.

De heer G. Schütte, directeur van de
Nederlandse Nationale Handelsbank, die
op bevel van de Indonesische militaire
overheid twaalf dagen in de Djakar-
taanse Tjipinang-gevangenis in arrest
heeft gezeten, is gisteravond op vrije
voeten gesteld. De heer Schütte was
twee dagen na de bekendmaking dat
de bank twaalf van haar kantoren in de
archipel zou sluiten, gearresteerd. Dit
meldt het A.N.P.

Advertentie

Advertentie

Bij de energieke kritiek op de iner
tie der katholieke intellectuelen zijn
zeer scherpe dingen gezegd over de
K.R.O. en zijn televisie. Maar wat er
ook onbevredigend moge zijn in de
radio en televisie, de bereidheid tot
onderlinge hulpverlening bij de ver
schillende omroepverenigingen heeft
zich bij de dood van de Heilige Vader
op een treffend oecumenische wijze
gemanifesteerd. De N.C.R.V. bood de
K.R.O. een deel van haar zendtijd aan
en de A.V.R.O. wilde zo nodig zend
tijd ruilen. Van deze genereuze aan
biedingen heeft de K.R.O. dankbaar
het nodige gebruik gemaakt en wij
twijfelen er niet aan, dat de K.R.O.
zich bij mogelijk voorkomende gele
genheden niet in edelmoedigheid zal
laten overtreffen. De zuilen der ver
zuiling blijken toch naar elkaar toe ie
hunnen buigen. De mondiale waar
dering voor een Samson van geest en
dart als wijlen Paus Pius XII heeft dit
bewerkt.

„Als ik twee zielen had, zou ik er een van willen opoffe
ren om deze bisschopswijding te verrichten; maar nu iJc
er slechts één heb, welke ik zalig wil maken, zal ik deze
consecratie nooit verrichten zonder dat ik hiervoor toe
stemming van Rome ontvangen heb." Met deze bewogen
verklaring heeft mgr. Li, bisschop van Puchi, zich aan
vankelijk verzet tegen het toedienen van de bisschopswijding
aan de Chinese priesters Tung en Yüan. De communistische
machtshebbers in China onderwierpen echter de bisschop
een week lang aan een „herscholing". Er valt slechts te
raden naar hetgeen zich in die week precies heeft afgespeeld,
doch de uitkomst van de herscholing is bekend. Mgr. Li
heeft gehoorzaamd aan de opdracht van de communistische

Nergens in Azië is de situatie voor de
Kerk zo slecht als in China, maar ook
in diverse andere landen kampt de mis
sie met een groeiende vijandige gezind
heid. Daar waar het missiewerk zich
vrjj ontplooien kan, ziet men vrijwel
overal een opmerkelijke groei van het
katholicisme. In Zuid-Korea bijvoor
beeld zijn de laatste jaren gemiddeld
zestig bekeringen per dag genoteerd, op
Formosa is het aantal katholieken in
vijf jaar gestegen van 22.000 tot 114.000,
in Zuid-Vietnam konden na de vrede
50 000 doopsels worden toegediend en
in Singapore is de belangstelling voor
de katholieke godsdienst zo snel toege
nomen dat min met schriftelijke cur
sussen' in het Engels, het Chinees en
het Indochinees moest, begmnen om m
het elementair onderricht te voorzien.

In andere gebieden echter wordt
missie nog wel getolereerd, doch met
argwaan in verschillende gradaties om
ringd. Indië bijvoorbeeld waar men
toch al staat voor het levensgrote pro
bleem hoe het christendom gepredikt
moet worden aan een bevolking van
350 miljoen mensen, die in overgrote
meerderheid niet eens één maaltijd
per dag hebben verdient in dit op
zicht aandacht. De Kerk in Indië is op
weg een inheemse kerk te worden, doch
zij heeft nog dringend behoefte aan bui
tenlandse missionarissen en voor hen
is het „klimaat" in sommige delen van
net land niet gunstig meer.

Zij krijgen bijwijlen bezoek van ambte
naren, die willen weten hoe ze het heb
ben klaargespeeld een aantal dopelin
gen te krijgen en er klinken beschuldi
gingen, dat de missie de bekeerlingen
„koopt", hen ontrouw maakt aan de
volksaard en dat de christengemeen
schappen gebruikt worden als toekom
stige aanvalsbases ten dienste van het
imperialisme.

In Afrika doen zich soortgelijke pro-
Dlemen voor. De Islam en het commu
nisme trachten de missie de pas af te
snijden. De gevaarlijkste gebeurtenis
^ar)"e.t afgelopen missiejaar acht men
ae Alrikaans-Aziatische conferentie van
Cairo, welke geleid heeft tot de oprich
ting van een secretariaat, waarin de
commumsten duchtig gepenetreerd zijn.

Het hoofdprobleem voor de missie in iMliiliiiimillllllllliimillllllllllllllllllllimillllllllllllllllllliyj

Afrika is het schreeuwend gebrek aan E r-_ E

priesters. In de streken, waar de mis- 1 /fj Tl f jfl (J Q Cïk'trïnPT'

sie gunstige resultaten boekt, is het sue- ^UUUUë

ces veelal beangstigend omdat het de rpv j

priesters, wanneer zij zich ook maar |f I

enigszins willen bekommeren om dege- i

nen, die in de Kerk opgenomen wen- iflilllllllliillllllllllllllllllllllllllilllillllllllluilllllilllllIlllliliTi

sen te worden, onmogelijk is ook nog

partij en op 13 april van dit jaar de beide priesters toch
tot bisschop gewijd.

Deze gebeurtenis vormt een van de meest dramatische
feiten, welke vermeld zijn in het missie-jaaroverzicht van
het Nationaal Bureau van de Pauselijke Missie-Actie. Het
schisma in China is een zaak, die men natuurlijk wel kent
uit de berichten dienaangaande, doch die de harten en
geesten van de in vrijheid levende katholieken over het
algemeen nog te weinig occupeert. Op de komende Wereld
missiedag wordt daarom met name gevraagd om gebed voor
de Kerk in China, die men van binnenuit tracht te ver
nietigen.

Indische vrouwen biddend tijdens een H. Mis.

zorg te besteden aan de reeds gedoop-
ten. Centraal-Afrika heeft op het ogen
blik voor zijn ruim 7,2 miljoen katho
lieken slechts ruim 3800 prie ters, ter
wijl er zeker tweemaal meer zouden
moeten zijn. Afrika in z'n geheel telt
thans drie miljoen katechumenen, dat
is drie-vierde van alle aanstaande be
keerlingen ter wereld. Een andere
moeilijkheid doet zich nog voor in Zuid-
Afrika, waar de katholieke kerk, die
geen rassenscheiding kent, de tegen
stand ondervindt van blanken, die de
apartheid voorstaan.

Het Verre Oosten en Afrika bepalen
voor een belangrijk deel het huidige
missiebeeld, doch daarnaast dient men
ook oog te houden op de zorgen van de
Kerk bijvoorbeeld in Zuid-Amerika, in

het Middenoosten en in een dun bevolkt
vicariaat als Noord-Noorwegen. Ander
zijds mag niet onvermeld blijven de
snelle vooruitgang van het aantal be
keringen onder de Amerikaanse negers:
jaarlijks worden hier circa 10.000 vol
wassenen gedoopt.

De Wereldmissiedag wil alle ka
tholieken een geestelijke injectie geven
ter verlevendiging van hun interesse
voor de missie. Men wijst daarbij op
het woord van de pas overleden Paus,
wiens gehele pontificaat vervuld is ge
weest van de zorg om de missie: „Een
katholiek kan zich niet innig verbonden
gevoelen met de Kerk, wanneer hij niet
verlangt naar haar verspreiding en uni
versaliteit."

T. E.

Naar in Colombo werd vernomen,
heeft de Indonesische regering een ver
zoek van Ceylon om toekenning van
volledige verkeersrechten aan de Cey-
lonese luchtvaartmaatschappij Air Cey
lon International voor haar oostelijke
lijnen afgewezen.

Aanvankelijk had Ceylon van het ge
zantschap in Djakarta bericht ontvan
gen, dat Indonesië geen bezwaar had
tegen toekenning van deze rechten. Na
dat haar echter gebleken was, dat in de
Ceylonese luchtvaartmaatschappij een
aanzienlijk bedrag aan Nederlands ka
pitaal is geïnvesteerd, besloot de Indo
nesische regering tot afwijzing van de
aanvrage. Dit bericht A.F.P.

(Van onze correspondent in Bonn)

BONN, hedenmorgen.

Hans von Saucken, de consul-generaal
der Bondsrepubliek in New York, is
gisteren op staande voet door de minis
ter van buitenlandse zaken, Von Bren-
tano, ontslagen. De tegen hem ingebrach
te beschuldiging - het uitschelden van
de correspondent van de „Neue Zürcher
Zeitung" bij de Verenigde Naties in New
York, de 72-jarige Oostenrijker dr. Max
Beer, is gebleken op waarheid te berus
ten. De 65-jarige Von Saucken heeft de
nestor van de correspondenten bij de
V.N. uitgemaakt voor „Dreckjude", in
het bijzijn van derden, onder andere
van de correspondent van een Zwitserse
krant die het incident aan zijn blad
meldde, waarna het door Amerikaanse
dagbladen werd overgenomen en het
ministerie van buitenlandse zaken te
Bonn derhalve met een nieuwe „affaire"
werd belast. Dr. Max Beer heeft boven
dien tegen de belediging geprotesteerd
bij de president van West-Duitsland,
Heuss, en een onderscheiding terugge
zonden die hem door de regering van de
Bondsrepubliek was verleend. Het was
het Kruis van Verdienste, de hoogste
civiele Westduitse orde. Dr. Beer heeft
al zijn familieleden in nazi-concentratie
kampen verloren.

Von Saucken heeft de beschuldiging
dat hij anti-semitische uitlatingen tegen
de Oostenrijkse journalist heeft gebe
zigd natuurlijk bestreden, maar er waren
te veel getuigen. Het ministerie heeft
eerst een hoge ambtenaar van de juri
dische afdeling naar de Verenigde Staten
gezonden om een onderzoek in te stellen.

Deze ambtenaar bracht vervolgens
Von Brentano mondeling verslag uit.
Hetgeen hij te zeggen had, was blijk
baar voldoende om consul-generaal
Von Saucken naar Bonn terug te roe
pen. In de Westduitse hoofdstad werd
toen nogmaals een grondig onderzoek
naar de ware toedracht van de affaire
ingesteld. Toen bleek dat Von Sauc-
lan inderdaad de grijze Oostenrijkse
publicist voor „vuile Jood" had uit
gescholden, liet Von Brentano niet na
de consequentie van dit ernstige feit
te trekken en ontsloeg de consul-gene
raal onverwijld uit de dienst.

De ex-consul-generaal Hans von
Saucken is een „erfenis". Hij is niet
alleen een „erfenis" uit de tijd, toen
de tegenwoordige president van de
E.E.G., prof. Walter Hallstein, nog
secretaris-generaal van het ministe
rie van buitenlandse zaken was
(onder bondskanselier dr. Adenauer
als minister), maar ook uit de tijd
van Joachim von Ribbentrop. Dat
heeft intussen de informatiedienst van
de Westduitse sociaal-democratische
partij aan het licht gebracht. Von
Saucken trad reeds in 1922 toe tot het
toenmalige Rijksduitse ministerie van
buitenlandse zaken. Hij kon na 1933
slechts in dienst blijven, als hij lid
werd van de N.S.D.A.P. Dit werd hij
in 1936. Een jaar later volgde zijn offi
ciële benoeming. De oppositiepartij
stelde in dit verband de vraag, of - na
de oorlog en de heroprichting van een

Duits ministerie van buitenlandse za
ken met zijn eigen diplomatieke
dienst - de conduites van de vroegere
Ribbentrop-ambtenaren niet wat zorg
vuldiger „op de korrel" hadden moe
ten worden genomen. De S.P.D. voegde
hieraan toe: „Antisemitische uitlatin
gen tijdens bier-avonden op het minis
terie van buitenlandse zaken en ande
re departementen en in kringen der
ouden („Alte Kampfer", de oudste le
den en voorvechters der N.S.D.A.P.)
waar men zich veilig voelt, zijn helaas
geen zeldzaamheid.

Het is wellicht zo langzamerhand tijd.
dat dertien jaren na de (Duitse) capitu
latie de afdeling personele zaken van
het ministerie van buitenlandse zaken
(die tot voor kort onder leiding stond
van de tegenwoordige Westduitse ambas
sadeur in Nederland, dr. Löns) een
strengere maatstaf aanlegt ten aanzien
van de democratische instelling op het
departement dan daarvoor tot dusverre
is gebruikt. Wanneer dit zou worden
verzuimd zou de overigens dunne laag
van sympathie voor de prestaties der
Bondsrepubliek in het democratische
buitenland gemakkelijk in het tegendeel
kunnen verkeren", aldus de Westduitse
socialisten.

Het internationale televisie verkeer
via zender Roermond zal geschieden in
samenwerking met het Duitse station
Simmerath bij Aken. Het beeldtrans
port vanuit de studio's te Bussum naar
Roermond verloopt via het P.T.T. Vi-
deoschakelcentrum te Bussum, alsme
de via de zenders Lopik, Loon op Zand
en Mierlo. De aanvoer van het televi
siesignaal geschiedt over een twee
voudige straalverbinding, die op een

folflengte van 7 cm werkt met

et dichtstbijzijnd straalverbindingsre
laisstation in de radiotoren te Mierlo.

Wat de televisiezendinstallatie betreft
valt op te merken, dat de televisiezen
der, geleverd door P.T.I. Hilversum, is
opgesteld op de twintigste verdieping
en vandaar uit door middel van twee
kabels verbonden is met de antenne,
die hoog boven de betonnen toren op
een vakwerkconstructie is aangebracht.
Het door deze antenne effectief ge
straalde vermogen bedraagt voor het
beeldsignaal 50 hW. Het station werkt
in band Hl, kanaal 5.

Het frequentie-gemoduleerde T.V.-ge-
luidssignaal, dat met het beeldsignaal
door dezelfde antenne wordt uitge
straald. wordt laagfrequent aangevoerd
over aders in het muziekUjnennet van
P.T.T., afdeling kabels en versterkers.

Terwille van de bedrijfszekerheid is
de Roermondse radiotoren voorzien
van een eigen noodspanning. door mid
del waarvan het bedrijf in ge
val van netspanningsonderbreking
normaal wordt voortgezet. Op de twee
de verdieping van de toren staat daar
toe een automatisch startende nood-
stroomaggregaat met een vermogen
van 75 kVa opgesteld. Voorts is er zorg
voor gedragen, dat alle vitale appara
tuur voor het zendbedrijf de beschik
king heeft over een of andere vorm
van reserve of uitgevoerd is als twee
gelijkwaardige onderling onafhankelijke
helften.

Andere bijzonderheden van de Roer
mondse radiotoren zijn nog, dat het
bouwwerk 8 miljoen kilo weegt; dat
in de toren 2700 m3 beton en 290.000
kg staal zijn verwerkt; dat de trap 508
treden telt, en dat een reis van de
begane grond naar de vier en twintig
ste verdieping per lift twee minuten en
lopend meer dan een kwartier duurt.

Het bouwwerk is gebouwd in opdracht
van het staatsbedrijf van de P.T.T. De
directie berustte bij 't bouw- en advies
bureau ir. K. Bakker en ir. H. A. Di-
cke uit Rotterdam met medewerking
van architect ir. I. Moerman eveneens
uit Rotterdam. De aannemer was de
N.V. Internationaal Gewapend Beton te
Breda.

De Amsterdamse rechtbank heeft een
56-jarige notaris uit Heemstede, die kan
toor heeft gehouden in de Deurlostraat
te Amsterdam, wegens verduistering en
valsheid in geschrifte, meermalen ge
pleegd, veroordeeld tot 6 jaar gevange
nisstraf met aftrek. Voorts heeft de
rechtbank de verdachte het recht ont
zegd ambten te bekleden voor de tijd
van 11 jaar.

Tegen de notaris was 14 dagen gele
den. eveneens wegens verduistering en
valsheid in geschrifte, meermalen ge-
nleegd. 8 iaar gevangenisstraf met
trek en ontzetting uit het recht ambten
te bekleden geëist. De verdachte was
ten laste gelegd, dat hij in de periode
van 1947-1957 ten nadele van joodse na
latenschappen een bedrag van f 338.000
had verduisterd.

(Vervolg van pagina 1).

Om vier uur precies zette de koor
zang in, verzorgd door de mannen- en
jongensstemmen van de Sixtijnse Ka
pel, en trok een lange processie van
hogere en lagere geestelijken de ba
siliek binnen. De kanunniken van St.
Pieter liepen er in mee, de ceremo-
niarri van het laatste ritueel. De
stoet begaf zich door het middenschip
naar het stoffelijk overschot. Plech
tig werd de baar op de schouders
getild en meegedragen tot in de Ab-
sis. Hier verrichtte mgr. Van Lierde
de plechtigheid der absoute, waarna,
onttrokken aan de blikken van het
grootste deel der aanwezigen, het
stoffelijk overschot werd neergelegd
in een kist van cypressenhout en be
dekt met zijden doeken in witte en
paarse kleur. Deze kist werd in een
tweede geplaatst, een loden, en deze
nog weer in een derde van iepenhout.
Zwak klonk de echo van hamergeklop
door de ruimte.

Tot het ceremonieel in de Absis be
hoorde het voorlezen van de officiële
overlijdensakte, een taak die werd
vervuld door de Kanselier van het
Kapittel. Verder het verzegelen van
de kist, verricht door kardinaal Te-
deschini, aartspriester van de St. Pie
ter, en kardinaal Masella als Camer-
lengo. Tenslotte het uitspreken van
de lijkrede, waarmede mgr Bacci,
secretaris van de Brieven aan de Vor
sten, was belast. Het Sixtijnse Kapel
koor zong de speciale oratie voor
een overleden Paus. Vertrouwd en
vredig als in een dorpskerk klonk
op het daartoe bestemde moment het
„In Paradisum": één ogenblik was het

of de immense ruimte van de St. Pie
ter zich vulde met de wiekslag van
grote scharen engelen, die de eenza
me menselijke ziel Eugenius Pacelli
uit zijn aardse verhevenheid met
wat die bracht aan teleurstelling,
zorg en verdriet, geleidden naar het
grote licht, de beloofde vrede van
het Paradijs. Requiescat in Pace.

Het was nu kwart voor zes geworden.
Er vormde zich opnieuw een processie
stoet, thans van geringe omvang Op
een rijdende baar bracht zij de zware
kist uit de Absis naar de stellage voor
de bijzetting. Het Sixtijnse koor zong
het Benedictus, een laatste uitgeleide.
Vaardige handen plaatsten de kist op
het plankier boven de Confessio, legden
deskundig de dubbele strop, terwijl zij
met kleine rode kussentjes de verse
laklaag tegen schavelen beschermden.

Rondom sloten zich de gardes aaneen,
de sabels geheven, de hellebaarden aan
de voet. Mgr. Van Lierde plaatste zich
midden voor de trap der Confessio,
die leidt naar de „grotten", de onder-
kerk. Achter het carré van priesters
en levieten namen de dignitarissen
plaats, op enigerlei wijze bij het laatste
ritueel betrokken. En alle aanwezigen
zagen toe hoe omzichtig en zorgzaam de
kist in de touwen werd bevestigd, één
kort ogenblik in de ruimte hing en
toen langzaam werd gevierd, omlaag
in het grafgewelf. Buiten luidden de
klokken. Velen maakten het teken des
kruises, prevelden een gebed, vluchtig
en werktuiglijk, dan wel in zichzelf
verzonken zoals een oudere priester
in monnikspij, die terzijde bleef, ver
achteraf stond, de handen gevouwen, het
hoofd in meditatie gebogen.