Het versameien van zwerfstenen een merkwaardige hobby van de fraters Redemptoristen VERSTEKELINGENK WESTIE Minister Samkalden: Met de menselijke factoren wordt volop rekening gehouden Doodgeboren interpellatie Mevrouw Smulders geridderd en met een auto verrast Zwols echtpaar valt van de ene verrassing in de andere Roofoverval op fotohandelaar WYBERT Memisa actiever dan ooit Nederlandse regering is ontstemd over Westduitse verklaring Regering vertrouwt on humane behandeling door Indonesië Buit 21 gulden Hoogbouwkerk te Tilburg Vroeger deed ik dat „georganiseerd" Internationaal vervoerbeleid Er is geen sprake van „een starre houding van Nederland Restauratie van slot- Oranienstein Eerste burgeres van de Beerzen door ganse gemeenschap gehuldigd 100.000 reizigers per Expo-trein Na België de meeste Expo-bezoekers uit Nederland Koninklijke missie naar Rome VRIJDAG 17 OKTOBER 1958 PAGINA 7 Gevonden beenderen uit graven afkomstig iiiHmniitMmiNMWiiiiimrammuiiMHiiiimiuMnai Tweede Kamer verzoekt: Rokershoest wordt voorkomen en bestreden met Keien van keien in Wittem Een diepgaand onderzoek heeft aan getoond, dat de mensenbeenderen, die kinderen enige dagen geleden vonden in de bossen rond Beekbergen, afkom stig zijn uit graven onder de Neder lands Hervormde kerk in deze plaats. Ze zijn aan de oppervlakte gebracht bij werkzaamheden ten behoeve van de aanleg van een kelder voor een nieuwe oliestookinstallatie van de kerk. De grond, die bij de werkzaamheden vrij kwam, is naar de bewuste plek in de bossen overgebracht om te zijner tijd te worden gebruikt voor de ophoging bij de aanleg van een parkeerplaats. die grond moeten zich de beenderen, die er vermoedelijk cl sinds de zeven tiende eeuw liggen, hebben bevonden. f en inbraak op klaarlichte dag r, in een druk flatgebouw m het centrum van Rotterdam daar kwam de inhoud op neer van de tenlastelegging, die gisteren bij de rechtbank te Rotterdam werd voor gelezen ten overstaan van de twee verdachten: een 30-jarige matroos en een 24-jarige chauffeur beiden uit de Maasstad. Ze waren zonder werk en hadden in de middag van de 13e augustus wat zitten eten op een terrein bij de Karei Doormanstraat, met het uit zicht op een van de hoge flatgebou wen daar. Op een gegeven moment zagen ze een familie hun huis ver laten en toen kwam de Idee op om eens boven te gaan kijken of er niet mts te vinden zou zijn. Er bleek een ™melraampje open te staan, waar- e,en naar binnen kon glippen Z??ns voor de ander de deur open maakte. Ze vonden in de flat drie gouden ringen, dne gouden armbanden, gou den halskettingen, horloges en pon den, en nog een aantal zilveren rin gen. Opeens hoorden de inbrekers de familie echter terugkeren. Men had iets vergeten. De twee sloegen op de vlucht en wisten te ontkomen. De gouden voorwerpen werden begraven. De politie heeft ze later teruggevon den. De officier van justitie, noemde het een „zeer brutale inbraak." Hij eiste tegen de matroos, die reeds veertien vonnissen had en een proef verlof van een terbeschikkingstelling, anderhalf jaar gevangenisstraf, en tegen de chauffeur die nog een blan co strafregister had, negen maanden met aftrek, waarvan vier voorwaar delijk met drie jaar proeftijd. De verdediger, voerde aan, dat alles spontaan is opgekomen. „Ja" merkte de matroos op „vroe ger deed ik zoiets georganiseerd, met handschoenen en gereedschap Uitspraak over veertien dagen. De studenten van het groot-semi narie van de paters Redemptoristen te Wittem beoefenen een unieke hob by. Naast de gewone clubs van post zegelverzamelaars, amateur-tuiniers, boekbinders, poppenkastspelers en schilders, bestaat er immers een aparte ploeg, die kortheidshalve Het vervoer van de kei, die een afstand van twee kilometer moet afleggen, ge schiedt zeer geleidelijk. Per week vor dert het transport een goeie veertig d vijftig meter. Aan dit werk komen weinig hulpmiddelen te pas. Over een uit dwarsliggers gevormde weg, wordt een ijzeren slee, die het stenen gevaarte draagt, voortgerold. De ijzeren rollen, welke onder de slee zijn aangebracht, worden in beweging gezet door duwende en trekkende fraters, gekleed in echte arbeiderstenues. wordt aangeduid met „de Kei". De leden van deze ploeg verzamelen keien. Keien van keien wel te ver staan, want alleen exemplaren van vijf of meer ton zijn in staat om de belangstelling van deze verzamelaars op te wekken. Hoe zwaarder en om vangrijker de keien zijn, hoe beter. De leden van de kei-ploeg zijn voor geen kleintje vervaard, gerecruteerd als zij worden uit de sterkste fraters van de gehele studentengemeenschap. Een toelatingseis, waaraan kandi daat-leden van ,,de Kei" beslist moeten voldoen en terecht, aangezien het ak- tieve lidmaatschap van deze merkwaar dige hobbyclub het verrichten van zwa re arbeid met zich meebrengt. Negen van de drie en dertig fraters, die het scholastikaat van de paters Redempto risten thans telt, voldoen aan deze eis. Onder leiding van frater J. Kuypers, hij is niet direkt de sterkste van het stel, maar vanwege zijn vijfjarig lid maatschap van „de Kei" wel de meest deskundige trekken de keienverzame laars elke donderdagmiddag naar het prachtig gelegen buitengoed van de stu denten, huize „Emmaus" te Epen. Aan de stichting van dit buiten, 52 jaar geleden gebouwd, dankt de Wit- temse studentengemeenschap de Kei- ploeg. De bouwers van „Emmaus" ontdekten in de buurt van hun bouw werk een respectabele kei. Het stenen gevaarte werd uitgegraven en in de tuin van „Emmaus" als monument neergelegd. Het begin van de unieke keiencollectie van de fraters van Wit tem was hiermee een feit. Een spe ciale hobbyclub van keienverzame laars werd in het leven geroepen, die zich ten doel stelde de collectie te gaan uitbreiden. In de loop der jaren is dit in niet geringe mate gebeurd. De tuin van „Emmaus" is immers versierd met dertig monumentale keien. Dit aantal mag gering lijken, maar is dit toch niet, wanneer men weet, dat de verzameltijd voor één enkele kei soms jaren duurt. Meer dan vier jaar heeft het bijvoor beeld geduurd, voordat de zwaarste kei van de verzameling, die maar liefst dertig ton weegt, de ereplaats in de tuin •van „Emmaus" had bereikt en toen In 1957 heeft de Memisa voor f 148.354,- aan geschenkzendingen op medisch ge bied naar de missielanden gezonden. Zij kon dit doen dank zij de record-op brengst van de kerkcollecte, die dit jaar met f 157.200,- een ongekende hoogte bereikte (v.j. f 124.000). De missiën van de Witte Paters, die voor bijna f 20.000,- aan goederen ont vingen, profiteerden het meest van de hulp. De zustercongregaties ontvingen sommen van f 45.500,-. Naar Indonesië gmg voor f 65.400,-, naar Afrika voor f 58.000,-. f *ïi01 bemiddeling van de Memisa ver trokken de volgende artsen naar da missielanden; C. L. Ramaekers uit Am sterdam, rnej. Th. G. Jansen uit Dor drecht en Hub. Cremers uit Tegelen naar de missie in Pakistan van de paters Fran- ciscanessen; C. J. Albert Ratulangie, eveneens uit Amsterdam naar Ghana. Elke arts kreeg een instrumentarium mee ter waarde van 2000 gulden. De Nederlandse regering blijkt zeer Ontstemd te zijn over een verklaring Van officiële Westduitse zijde dat „door ®e starre houding van de Nederlandse ïegering een ontwerp overeenkomst "ver het vervoer van staal en schroot 'trookt met de feiten maar vraagt zich .ovendien af of toon en woordkeus van "®t communiqué wel in overeenstem- JJ®g kan worden geacht met de goede 1„ er van samenwerking, die er tussen angs tje wcg. binnen de E.G.K.S. niet 101 stand zou zijn gekomen". Minister j De overeenkomst, waarover het gaat, n tot stand gekomen omdat de v^erlinge verschillen in het vervoer- van de landen der E.G.K.S. te groot bleken te zijn, aldus de ministers Zijlstra en Witte in hun ant woord. ri De Nederlandse regering heeft bij ue onderhandelingen met kracht ge streefd naar het vinden van een voor ieder bevredigende oplossing. Daarbij is zu zo ver aan de wensen van an dere staten tegemoet gekomen als verenigbaar was met 'n commercieel beleid van de vervoerondernemingen. Zij heeft daartoe meegewerkt aan eeri ontwerp-overeenkomst, die een ver gaand compromis vormde. Drees zegt in zijn antwoord op vragen van het Tweede Kamerlid v. d. Heu vel niet alleen dat deze verklaring niet buurstaten dient te zijn. Toen tenslotte bleek dat de resterende verschillen van mening niet konden wor den overbrugd mede omdat verschil lende andere regeringen zich weer van het bereikte compromis wensten te ver wijderen, kondigde de Hoge Autoriteit aan dat zij zich genoodzaakt zag elk der regeringen te verzoeken om zelfstan. dig de nodige maatregelen te treffen. „Don Henrico" gedoopt werd. De doop plechtigheid vormt bij elke kei de be kroning van de zwoegerijen, welke iede re aanwinst van de collectie telkens weer veroorzaakt. De namen van de verschillende keien houden de herinne ring levend aan bepaalde personen en gebeurtenissen, die niet aan de aan dacht van de verzamelaars zijn ont gaan. „Don Henrico", die in 1955 werd ge borgen, draagt de naam van de toen malige studentenprefect, die het, vol gens studentikoze schertserijen, de semi naristen even moeilijk heeft gemaakt als de zwaarste kei dit ten aanzien van de keienverzamelaars gedaan heeft. Bij de overige exemplaren is de symboliek minder diepgaand. „Beatrix" (4 ton) herinnert aan het geboortejaar van H.K.H. Prinses Beatrix; „de Zeven Provinciën" (7 ton) aan een scheeps- muiterij in 1933 en „Bergje" duidt op de heuvelachtige vorm van de betrok- 1(611 kei. Hoe de toekomstige nieuwe aanwinst van de keienverzameling, waarmee frater Kuypers en zijn mannen thans elke vrije donderdagmiddag druk bezig zijn, genoemd zal worden, is nog niet bekend. De leden van „de Kei" be trachten met de naamgeving weinig haast. Het duurt immers nog meer dan een jaar, voordat de pas opgegraven kei van 5 ton aan de collectie kan wor den toegevoegd. Het vervoer van de kei, die een afstand van twee kilometer moet afleggen, geschiedt zeer geleide lijk. Per week vordert het transport een goeie veertig vijftig meter. Aan dit werk komen weinig hulpmiddelen te pas. Over een uit dwarsliggers gevorm de weg, wordt een ijzeren slee, die het stenen gevaarte draagt, voortgerold. De ijzeren rollen, welke onder de slee zijn aangebracht, worden in beweging gezet door duwende en trekkende fra ters, gekleed In echte arbeiderstenues. Hoewel dit karwei grote krachtsin spanningen van de ploegleden vergt, vooral wanneer de route sterk helt, weigeren zij toch alle hulp van me chanische apparaten. Alleen bij het optillen van de kei, wanneer die op de slee gelegd moet worden, het moeilijkste onderdeel van het hele werk maken zij gebruik van dom mekrachten. Het aanbod van een aan nemer om voor deze optillerij gebruik te maken van zijn hijskraan, werd door de keien-verzamelaars afgesla gen. Niet omdat zij de goedbedoelde geste van de behulpzame aannemer niet konden waarderen, maar alleen omdat het aanvaarden van een der gelijk hulpmiddel in strijd zou zijn met het algemene principe: het gehele keientransport moet zoveel mogelijk met handkracht geschieden. Pas dan, zo menen de leden van deze specia le hobbyclub, is de beschreven ar beid een goede ontspanning voor de aldoor hard studerende seminaristen. Een ander motief is nog, dat het werk niet binnen een vastgestelde termijn klaar behoeft te zijn. Haast komt er niet aan te pas. Toch betekent dit niet, dat „de Kei-ploeg" het des donderdags kalm aan doet. Integendeel. Er wordt hard gezwoegd. Zo hard zelfs, dat een enkeling wel eens verstek laat gaan. De simpele vraag van zijn ploegleider: „Bent u nog van de Kei?" is meestal reeds voldoende om de „deserteur" weer op het komende appel te doen ver schijnen. Niemand van de kei-ploeg wil de kans lopen geroyeerd te worden als lid. Die schande zou moeilijk te dragen zijn, daar „de Kei" ook al zullen de andere hobbyclubs dit niet openlijk wil len toegeven het meeste respect en ontzag afdwingt. Frater F. Holster, lid van de „Emmaus" keukenploeg, zorgt ervoor, dat de keienverzamelaars extra stevige boterhammen tijdens de werk- pauze ontvangen en de leden van de tuiniersploeg weten maar al te goed, dat zjj bij elk gevecht met „de Kei" over de plek, waar de nieuwste aanwinst voor de collectie geplaatst zal worden, het onderspit moeten delven. In hun hart zijn de tuiniers hier niet rouwig om, trots als ook zij zijn op de nog altijd in omvang toenemende keien verzameling in de tuin van „Emmaus". De groei van de collectie zal niet gauw tot staan komen, daar het Zuid- Limburgse heuvelland rond Epen nog voldoende keien rijk is. Hoe deze keien in deze streek terecht zijn gekomen, is een probleem, waarover de deskundi gen het niet eens zijn. Volgens som migen zijn de keien driehonderd mil joen jaren geleden ontstaan in de Arden nen en vandaar met ijsschollen meege voerd naar Zuid-Limburg. Anderen me nen, dat de stenen ter plaatse ontstaan zijn ofwel op het niveau, waarop zij zich thans bevinden ofwel op een toenmaals veel dieper gelegen niveau. Welke theorie nü wel de juiste is, laat de Wittemse fraters betrekke- lij': koud, geïnteresseerd als zij vrij wel uitsluitend zijn bij het opgraven, het vervoeren en het exposeren van de verzamelde keien. Een hobby, die de met het jaar wisselende studen tengeneraties niet graag meer zou den willen missen. Mej. Ten Broecke Hoekstra V.V.D.) die donderdag de minister van justitie heeft geïnterpelleerd over de terugzending van 37 verstekelingen. (Van onze Haagse redactie) Vanuit de Tweede Kamer zijn stem men opgegaan om te bewerkstelligen dat het in verwaarloosde toestand ver kerende slot Oranienstein bij Diez een oud familieslot van het Nederlandse koningshuis wordt gerestaureerd en een passende bestemming krijgt. In het voorlopig verslag van de Kamer op de begroting van algemene zaken wordt aan de regering gevraagd of zij bereid is hierover contact op te nemen met de regering van de Westduitse Bondsre publiek. De minister sprak de beschamen de geruchten tegen, dat in de Kruis berg in Doetinchem, waar de verste kelingen, die lang geen gemakkelijk gezelschap vormden, met grote takt en toewijding zijn opgenomen, van wege het regiem een hongerstaking zou zijn uitgebroken. Nog kwaadaar diger noemde hij het bericht, dat vanwege die hongerstaking de be slissing tot terugzenden versneld zou zijn. Bjj het onderzoek, dat voor iede re verstekeling persoonlijk met gro te zorg door deskundigen is gevoerd, is met alle mogelijke persoonlijke en menselijke factoren rekening gehou den. Van de lijst, die na minutieus onderzoek was opgesteld, is nog een verstekeling afgevoerd, die wegens open t.b.c. in een sanatorium moest worden opgenomen. Hij zal ook na genezing hier kunnen blijven. Prof. Oud (V.V.D.wiens partij de interpellatie aanhangig had gemaakt, verzette zich tegen de vrees voor openbare behandeling van de versteke lingenzaak, waarvan o.m. de heer de Kadt (P.v.d.A.) had getuigd. Hij was van oordeel, dat juist wanneer door ac ties buiten het parlement de zaken wor den overdreven, de Kamer deze tot de juiste grenzen terug kan brengen. In ieder geval moet de volksvertegen woordiging in een vrij land vrij zijn om alles wat haar op het hart ligt te kunnen behandelen, ook wanneer er een aparte commissie is, zoals in dit geval, voor het gehele vraagstuk der repatriërenden. De liberale woordvoerder had be grip voor de moeilijkheden van de minister, maar hij vond, dat hij niet voldoende rekening had gehouden met de psychologische kant van de zaak. Hij waarschuwde, dat het volk nu wat anders verwacht dan dat al les onveranderd blijft. Mr. van Rijckevorsel, die een van de K.V.P.-fractie afwijkend standpunt in nam, heeft dit uitvoerig gemotiveerd, Hij zag in de terugwijzing de meest duidelijke vorm van een onrechtmati ge daad, omdat het gaat om het recht op leven en vrijheid van de burger, het meest elementaire recht dus, dat door Grondwet en het destijds met In donesië gesloten Unie Statuut gewaar borgd wordt. Hij vond de beslissing van de regering ook politiek onverstan dig. Wanneer Nederland op een zo be langrijk punt van rechtsregeling een maal aangegane overeenkomsten niet meer nakomt, kan het zich daarop la ter tegenover Indonesië evenmin meer beroepen. De heer Calmeyer (C.H.) vroeg ter motivering van zijn standpunt de aan dacht voor het feit, dat de meeste van Tijdens een receptie die meer dan drie uur duurde hebben alle inwoners van de Beerzen en honderden belang stellenden van buiten mevrouw Smul- ders-Beliën gisteren gecomplimenteerd met haar koperen burgemeestersjubi leum. De jubilaresse kreeg de tranen in de ogeri toen het geschenk van de ge meentenaren, - de DAF-personenauto, werd onthuld, maar zij was niet min der verrast toen het G.S.-lid Philippart waarnemend commissaris van de ko ningin, haar de versierselen opspelde van het Ridderschap van Oranje Nas sau. De feestzaal, waar zoals loco-bur gemeester Roefs opmerkte de sfeer van Prinsjesdag hing, werd daarmee een ware ridderzaal, zo constateerde buur- Het heeft het echtpaar C. Tutein Nol- thenius uit Zwolle, dat gistermorgen als 100.000ste reiziger in het speciaal „Ex- po"-arrangement der Nederlandsche Spoorwegen van Amsterdam naar Brus sel vertrok op reis en op de Expo zelf aan belangstelling niet ontbroken. Na dat des morgens tussen Haarlem en Leiden de Nederlandsche en Beligsche spoorwegen het echtpaar reeds in ver warring hadden gebracht door het aan- Een zestigjarige fotohandelaar aan de Munnekeholm te Groningen is, naar de politie thans bekend gemaakt, dins dagavond na het sluiten van zijn zaak overvallen doör een ongeveer twintigjarige jongeman en van zjjn por- temonnaie beroofd. Deze diefstal met geweldpleging geschiedde in een don kere gang tussen de winkel en de woon kamer van de fotohandelaar. De man ging, toen hij de winkelbel hoorde, naar zijn winkel en werd in de gang onverhoeds aangegrepen, op de grond gegooid en van zijn portemonnaie beroofd. In de portemonnaaie zat 27 gulden aan los geld. De overvaller ver dween ijlings. 1 bieden van tal van gratis reizen in Ne derland en België, stond in Roosendaal een klein feestcomité deze „Expo"-trein met de 100.000ste reiziger op te wach ten. Namens de N.V. grenswisselkantoren werd het echtpaar een enveloppe met inhoud aangeboden. De koninklijke ma rechaussee plaatste in het paspoort van de echtelieden een speciaal stempel. Op het station te Brussel werd het woord gevoerd door de heer Roel- kens, die namens de Belgische spoor wegen een geschenk in de vorm van een miniatuur-atomium aanbood. Op de wereldtentoonstelling zelf werd het echtpaar namens het commissariaat- generaal van de „Expo" ontvangen en viel het eveneens een geschenk ten deel. De commissaris-generaal voor Nederland ontving het gezel schap in de „Holland Club" van het Nederlands paviljoen. Des middags werden tal van pavil joens bezocht en werd natuurlijk extra aandacht besteed aan het Nederlands paviljoen. Daar verraste de stichting Nederlandse Textieljaarbeurs het echt paar met een handgeknoopt tafelkleed met het embleem van de Nederlandse afdeling: „de dukdalf". Met het speciaal „Expo"-arrange- ment werden dus meer dan 100.000 Ne derlanders naar de „Expo" vervoerd. Bovendien maakten nog ettelijke tien duizenden gebruik van de normale dienstregeling. Het aantal vervoerde reizigers naar Brussel gedurende de af gelopen maanden van de wereldtentoon stelling wordt op ruim 200.000 geschat. Van de zijde van de „Expo" werd mee gedeeld dat na België de meeste be zoekers aan de wereldtentoonstelling uit Nederland kwamen. man-burgemeester Steger van Oirschot. Na de aanbieding van het geschenk werd mevrouw Smulders in haar nieu we auto naar het gemeentehuis ge reden, waar zij zelf achter het stuur plaats nam om de wagen te beproeven. Hoewel zij nog nooit gechauffeerd had, lukte dit voortreffelijk. Mevrouw Smul ders reed zonder rijbewijs, maar daar om heeft zich uiteraard niemand be kommerd. Naast haar zat trouwens een rijbewijshouder, zodat zij niet eens in overtreding was Het slechte weer was er oorzaak van dat het défilé van de rijvereniging en het optreden van de jonge boeren en boerinnen moesten worden afgelast. Dit kon evenwel geen afbreuk doen aan de uitbundige vreugde waarmee het unie ke jubileum werd gevierd. In de vroege morgen was de jubi laresse met haar gezin in een open landauer ter kerke gereden, waar een H. Mis van dankbaarheid werd opge dragen. Dr. J. S. Faber die is benoemd tot hoogleraar in de pharmaceutische en analytische scheikunde aan de rijks universiteit te Groningen zal zijn ambt aanvaarden op dinsdag 21 oktober a.s. met een inaugurale rede in de aula van de universiteit. Advertentie De hoogbouw in de omgeving en de praktische zin van architect Jan Strik zullen pastoor Kooien M.S.C., bouwpastoor in de Tilburgse stads uitbreiding ,,'t Zand", in de naaste toekomst aan twee kerken plus een parochiehuis helpen voor niet veel meer dan de gemiddelde kosten van één kerkgebouw. Een torenflat en drie hoge schoolgebouwen vroegen in ,,'t Zand" om een hoge kerk en dit bracht de architect op het idee van een kerk in twee lagen: een grote, met 1000 zitplaatsen, voor de plech tige en zondagsdiensten, en daarnaast een kleinere „winterkerk" voor dage lijkse diensten en een in enkele zalen verdeeld parochiehuis. De kleine kerk, die 250 zitplaatsen krijgt, heeft het voordeel, dat ze economisch te verwarmen is en dat een kleinere gemeenschap van gelovigen er niet in de ruimte verloren gaat. Een nadeel is, dat ze extra zitplaatsen vraagt die 's zondags niet benut kunnen worden. Het parochiehuis onder de grote kerk is stukken voordeliger dan wanneer het afzonderlijk moest worden gebouwd. Ogenschijnlijk heeft minister Sam kalden in de zaak van de 37 versteke lingen een éclatante overwinning be haald. Toch was het een beetje een goedkoop succes. De interpellatie van mej. Ten Broecke Hoekstra was na melijk zinloos. Een beroep op mense lijkheid was in dit geval wel overbo dig, omdat zowel de minister als de commissie, die hem omtrent de terug zending heeft geadviseerd, geen aan sporing in die richting nodig hadden. Waar het eigenlijk alleen om ging was de vraag of er feiten in het spel wa ren, die aanleiding zouden kunnen geven voor politiek asiel Dat was een feitelijke kwestie. In het debat merkte de heer Romme op, dat hij bij de andere sprekers niets gemerkt had van een aanval op de deugdelijkheid van het onderzoek. Als hij daarmee bedoelde, dat in het debat geen feiten waren gebleken, die een politiek asiel wèl zouden rechtvaardigen, dan ver baast dat niemand, aangezien men zulke feiten, zolang het politiek asiel nog niet verleend is, niet in het qpen- baamoemt. Wel is gebleken, dat 's mi nisters adviescommissie de teruggezon denen niet persoonlijk heeft gehoord en dat zij, en de minister met haar, is afgegaan uitsluitend op dossiers, voor namelijk door de rijksrecherche sa mengesteld, van welke dossiers de be trokkenen geen inzage hebben gehad- Zo gaat dat wel meer met vreemde lingen; de rechtszekerheid van de vreemdeling is nooit het troetelkind van onze juristen geweest. Als nu de minister tenslotte op deze dossiers zijn zekerheid grondt, dan zegt zijn over winning in de Kamer bij deze dood geboren interpellatie ons niets. Nog steeds: hij zou gelijk kunnen hebben, maar hoe groot het risico is geweest, zullen wij nog wel zien. iiiiiiiiimmiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiHiiiiiiiiii de verstekelingen Ambonezen zijn, die heel bijzonder recht hebben op onze sympathie en bescherming. Hij bracht ook in herinnering, dat reeds in de Middeleeuwen een ongeschreven recht op asyl bestond, wanneer verdachten een bepaalde plaats bereikten, in dat geval de kerk. Dr. Bruins Slot, leider van de A.R.- fractie en eerste ondertekenaar van de motie betoogde, dat de verstekelingen wanneer zij al geen politiek kwetsbare figuren waren, dit nu zijn geworden door de agitatie rond deze zaak. Vandaar dat hij van mening was dat Nederland de plicht heeft hen alsnog te laten terugkeren. Professor Romme (K.V.P.) verwierp deze motivering in een korte verklaring en zei, dat de motie de publieke opinie zou versterken in het verkeerde inzicht, dat het asielrecht zou zijn geschonden. Minister Samkalden antwoordde op deze betogen, dat uit voor hem betrouw bare bron was gebleken, dat ook In donesië zich houdt aan de internatio nale gebruiken met betrekking tot ver stekelingen. Er zijn vele Ambonezen die in Indonesië normaal zijn opgeno men. Hij kon de vrees van mr. van Rijckevorsel voor de juridische conse quenties van zijn beslissing niet delen. Er is een duidelijk onderscheid tussen de verstekelingenkwestie en de andere punten waarvan in het Unie Statuut sprake is. Prof. Oud die de minister het ver wijt had gemaakt, dat hij de zaken te verstandelijk had bekeken, werd eraan herinnerd, dat in de jaren voor de oorlog, waarin minister Oud in het kabinet zitting had, de rege ring zich eveneens gedwongen zag aan vele werkelijke vluchtelingen toe gang tot ons land te weigeren. Wat Nederland voor de repatriërenden uit Indonesië heeft gedaan getuigde vol gens de minister van honderd maal meer begrip voor humanitaire over wegingen dan wat voor de oorlog op dit punt is gedaan voor vluchtelin gen uit het fascistische Duitsland. De heer de Kadt (P.v.d.A.) vond dat sommigen de politieke werkelijkheid met in acht namen, wanneer zij een blijvende verantwoording voor Indone sische onderdanen op de schouders van het Nederlandse volk blijven leggen. Er is nu eenmaal een scheiding tot stand gekomen. Minister Samkalden wees het beroep van de interpellante, mej. ten Broecke Hoekstra (V.V.D.), op de Universele Verklaring van de rechten van de mens van de hand, omdat er andere rechtsregels tegenover staan, die een beperking van het elementaire recht op vrijheid met het oog op het alge meen belang van de gemeenschap in houden. De minister heeft de moties van V.V. D. en A.R. met kracht van de hand gewezen. Hii achtte een ruim vertrou wen in het beleid van de regering on misbaar vooral in deze zaak en met name ook vertrouwen in het behande len van de menselijke kant daarvan. Wel heeft minister Samkalden de toe zegging gedaan, dat, indien hem om trent welke verstekeling ook die on derweg is, nieuwe gegevens ter beschik king zouden worden gesteld, diens zaak opnieuw zal worden bekeken. Het vaar- schema van de Oldenbameveidt staat zulks toe, aldus de minister. Koningin Juliana heeft een bijzondere missie aangewezen om haar te verte genwoordigen bij de plechtige Requiem mis, die zondag in de St.-Pieterskerk te Rome wordt opgedragen voor de ziele- rust van wijlen Paus Pius XII. Deze missie is samengesteld uit onze ambassadeur bij de Heilige Stoel F. R. W. H. M. J. Graaf de Marchant d'An- sembourg als hoofd der bijzondere mis sie, terwjjl daarvan verder deel uitma ken harer majesteits kamerheer i.b.d. mr. E. L. M. H. baron Speyart van Woerden, wonende in Breda, "en de ho norair ambassaderaad voor kerkelijke aangelegenheden aan de ambassade bfl de Heilige Stoel mgr. J. W. L. Damen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1958 | | pagina 7