GEORGANISEERDE VERKEERSCHAOS
OP KENNEMERPLEIN EN HOUTPLEIN
H
Spel
van
Oplossing
NU: verkeerslichten
LATER: ongelijkvloerse
millimeters, waaraan
- in het ergste geval - de dood meedoet
De Groep exposeert in de Vishal
n
kruisingen
Mêï/Ni
martini
DOOR EEN ZATERDAGSE BR TT.
Duidelijke verschuiving naar minder
progressieve richting
Imre Nagy exposeert
bij Galerie Espace
Reliëf aan plaatselijk
kunstleven
KINDERBOEKENWEEK MET
AANTREKKELIJKE TENTOON
STELLING IN KATH. LEESZAAL
Woensdag feestmiddag voor de jeugd
van 6 tot 12 jaar
JAN VAN DER PIGGE
PARAAT
mm
25 OKTOBER TOT EN MET 1 NOVEMBER
Een bloemstuk
arlv.Empelen
ZATERDAG 25 OKTOBER 1958
PAGINA 3
et verkeersprobleem in
Haarlem spitst zich toe. De
verkeerspolitie, die haar
centrale heeft in de Lange Wijn
gaardstraat, heeft de handen vol
om de circulatie van het verkeer
gaande te houden. „Tot nu toe is
het ons vrij goed gelukt", zegt
hoofdinspecteur I. B. Brauck-
mann, maar in zijn stem ligt het
vermoeden, dat hij in de toekomst
met grotere problemen te doen
krijgt. Die zullen maatregelen ei
sen van ingrijpende aard. Op grote
tafels liggen in het bureau aan
de Lange Wijngaardstraat dc
kaarten, waarop gepast en geme
ten wordt. In noord en zuid, in
oost en west worden nieuwe of
aanvullende regelingen getroffen
Regelingen, die ook de binnenstad
van Haarlem moeten ontlasten
want juist het centrum, met hef
Houtplein en het Kennemerplein
als de grootste knelpunten, is het
zorgenkind van de verkeerspolitie.
Wie terechtkomt in de verkeers
stroom van het Houtplein, zal
een zucht van verlichting slaken,
wanneer hij zonder verdronken te
zijn de branding is gepasseerd.
Het is daar een chaos tijdens de
spitsuren. Een georganiseerde
wanorde op het punt, waar het
verkeer van Wagenweg, Dreef,
Baan, Grote Houtstraat, Tempe
liersstraat en Lorentzplein ineen vloeit. Een warboel van grommende
auto's en motoren en van sputterende scooters, waar zich een stroom
van wielrijders en bromfietsers tussendoor wringt. Om van de voet
gangers maar niet te spreken. Het is een spel van millimeters, een
spel, waaraan in het ergste geval ook de dood deelneemt. Op het
Kennemerplein is het niet anders. Vijftig jaar geleden was dat
anders. Toen gunde iedereen zich nog de tijd. Maar Haarlem ont
wikkelde zich en groeide uit. De stad kreeg groeistuipen, die nog
steeds voortduren. Eén daarvan is het verkeer. Of daaraan ooit
een einde zal komen betwijfelen wij, want overal ter wereld blijkt,
dat zulke groeistuipen overgaan in een ongeneeslijke ziekte, wan
neer een stad volwassen wordt.
per literfles 6.95
pet !,/2 literfles I 3.55
Ongelijkvloers
Kennemerplein
Een lichte CORONA sigaar
12 cent
Koor Katholiek
Haarlem
Bloemenmagazijn
Voorstel B, en W.
A .J.C.-tehuis moet
hersteld worden
De „Haarlemse Groep van Schilders en Beeldhouwers" heeft in lange tijd
niets van zich doen horen. Naar het schijnt is het de leden voldoende
in de afzondering van het atelier te werken, met vrienden te praten en
slechts in samengang op te treden waar de apartheid te kort schiet. Dit zou
er dan op wijzen dat er bij deze kunstenaars minder behoefte bestaat aan
het gemeenschappelijk beleven en ontwikkelen van artistieke idealen dan
aan de mogelijkheid tot samenkomen wanneer de gemeenschappelijke idea
len dit wenselijk of noodzakelijk maken. Een band van praktisch nut die te
smal is voor de gebruikelijke schildersverenigingen maar die de enig aan
vaardbare binding is tussen individualisten. Als zodanig heeft een formatie
als „De Groep" zeker bestaansrecht; een niet geheel toevallige omstandig
heid is dat zij haar leden telt onder de meer geruchtmakende kunstenaars
van Haarlem en omgeving.
De vooruitzichten voor het verkeer
tjjn m Haarlem dus niet bepaald gun
stig. Bij de verkeerspolitie worden niet
temin plannen ontworpen om enigszins
orde op zaken te stellen. In de buiten
wijken lukt dat wel, maar in de binnen
stad gedragen het Houtplein en het
Kennemerplein zich als onhandelbare
kinderen, die niet willen gehoorzamen.
Verschillende keren werden beide plei
nen gereorganiseerd en bezaaid met
verkeersgeleiders en wegmarkeringen.
Overdag en 's avonds ging het wel,
maar op de spitsuren en op drukke da-
fen bleek de boel dood-georganiseerd.
Ir komen veranderingen. Nog dit jaar
zullen lichten het verkeer gaan rege
len. Officieel komen er dan geen ver-
keersknopen meer voor. Maar hoe lang
zal men moeten wachten, als men ach
ter in een file staat? De intensiteit van
het verkeer zal toenemen en daarmede
ook de opstoppingen, ondanks of dank
zij de verkeerslichten. Haarlem zal
daarom nooit, met zijn huidige bebou-
öenk- het verkeer in de binnenstad in
"and krijgen.
heUveri? ''chten gaan 0p het Houtplein
peld aan Sf reRele«- ZiJ worden gekop-
brug, weiw °l' en rond de Grote Hout-
drempelsv»» "ehten daarmede het
nu een starBem verliezen. Het wordt
tijden, dat met vaste groen-
kan worden „^normaal Srote drukte
lichten met de t®sohakeld, waarna de
Het streven is ervolAf bedienen zijn.
°°r te zorgen dat de
Advertentie
verkeersstroom van de hoofdader, van
de Grote Houtstraat naar de Wagen
weg en de Dreef en omgekeerd
uiteraard met een onderlinge regeling
tussen Wagenweg en Dreef kan
doorrijden.
Begin september zouden de lichten
gaan branden, maar door vertraging
kwamen verschillende onderdelen niet
tijdig klaar. Al die tijd nu worstelen
zich de verkeersdeelnemers over het
plein. Een grote treiler kan, komende
van het Lorentzplein, het gehele ver
keer vrijwel stilleggen. En dat gebeurt
niet zelden. Koerst de wagen namelijk
naar het Frederikspark, dan is er geen
opstel-ruimte langs de daarvoor be
stemde heuvel. Komt van de Dreef op
dat moment een file auto's dan dient
de treiler van het Lorentzplein voor
rang te verlenen. Ook alle verkeer, dat
van de Wagenweg nadert, moet wach
ten voor de auto's van de Dreef. Twee
richtingen staan nu stil, maar het
wordt pas goed een warboel, wanneer
de stroom uit de Grote Houtstraat in
beweging komt en zich zowel naar het
Frederikspark als naar de Dreef de
weg versperd ziet. En komt er dan in
westelijke richting gaand verkeer van
de Baan, dat voorrang heeft op dat
van de Dreef, maar op zijn beurt moet
letten op wat van de Grote Houtstraat
komt dan is de chaos compleet.
De situatie die wij hier schetsten is
geen gezocht voorbeeld. Nog onlangs
hebben wij vanaf een verhoging naar
een dergelijke „verkeersfilm" gekeken
en van de gang van zaken nauwkeurig
aantekening gehouden. De zaak loste
zich toen betrekkelijk snel op, maar wat
zou er gebeurd zijn als het drukker
was geweest? Een politieagent was op
dat moment in geen velden of wegen
te zien.
De politie heeft dus nu haar toe
vlucht gezocht in verkeerslichten. Bo
vendien hoopt men eens het stuk grond
tussen de Wagenweg en de Dreef te
kunnen benutten. Door dat af te ron-
f*en krijgt men meer ruimte en hoeft
net verkeer dat van de Wagenweg het
«outpiejn op wil, niet meer zo'n merk-
7jpkrdige bocht te maken. Een aan
kreeg ontlasting is inmiddels al ver-
Klein""1 door de reorganisatie van de
Het „o ,ioutweg en de Paviljoenslaan.
ZanH»^. ?er van Amsterdam naar
ten het w en omgekeerd blijft nu bui-
heeft nog aUApiein- ,De verkeerspolitie
heeft rie ,2 ,re plannen gehad. Men
afsluitine T°gelijkheid onderzocht van
f„"l° een richting van de Wa-
rS en de nm! >ensstraat en Hout"
van Wagenwp? ?glï.g van het verkeer
DreeL a F1°rapark naar de
Doch gunstige resultaten waren daar
van niette verwachten. Omlegg"ng van
het verkeer van het Lorentzplein via
lordensstraat naar Wagenweg werd
evenmin afdoende geacht. EF bleven
dus niets anders over dan verkeers
lichten, voorlopig waarschijnlijk een af
doende maatregel. Over enkele jaren
echter zal er toch meer moeten gebeu
ren en zal men in alle ernst moeten
gaan denken aan ongelijkvloerse krui
singen. Maar waarom nu al niet?
Wat het Houtplein is aan de zuidzij
de van Haarlems centrum is het Ken
nemerplein aan de noordkant, een on
overzichtelijk knooppunt van vele we-
een met gevaarlijke hoeken. Het be-
Sint al bij de Jansweg waar sinds de
opening van de Prinsenbrug bet ver
keer vin en naar het Prinsen Bolwerk
aanzienlijk drukker is geworden.
Dan komt de chaos bij de T-split-
sim aan de noordkant van het station.
Rechtsaf-slaand verkeer onder
vindt weinig hinder van de overige
weggebruikers, maar des te ingewik
kelder wordt het voor hen die van de
Het Kennemerplein, een verkeersknooppunt in Haarlem, waar ondanks
de vluchtheuvels en de strepen op de weg de situatie op de spitsuren
onoverzichtelijk is. Verkeer van de Jansweg en het Prinsen Bolwerk, van
het Frans Halsplein, van de Kruisweg en van het Staten Bolwerk, alles
komt op dat ene punt bij elkaar. Hopeloos? Voor de politie kennelijk niet,
want zij zal met verkeerslichten trachten de chaos enigszins te ordenen.
Kruisweg komend naar Haarlem
noord willen. Vanuit de Jansweg ko
mend verkeer heeft voor zover het
rechtsaf slaat voorrang, doch wat
rechtdoor gaat naar het Staten Bol
werk moet wachten voor hetgeen van
het Frans Halsplein nadert. Op zijn
beurt moet dat verkeer voorrang
verlenen aan wat van de Kruisweg
komt: een onhoudbare toestand en
vanwege het zeer grote aantal wiel
rijders uitermate gevaarlijk.
Ook hier wanhoopt de politie niet;
ook hier komen verkeerslichten, die
vermoedelijk in december gaan bran
den; evenals op het Houtplein met een
star systeem, doch, anders dan daar,
niet met de hand te bedienen. Op de
hoek Kruisweg-Staten Bolwerk-Kenne-
merplein zal daardoor het draagbare
licht verdwijnen. Op het kruispunt Ken
nemerplein-Jansweg zal een groen-
brandend licht komen voor het verkeer
van het Kennemerplein naar de Jans
weg. De overige lantaarns op dat punt
hebben het normale drielampen-stelsel.
De T-splitsing baart de deskundigen
de meeste zorgen, maar door een rege
ling in drie fasen hoopt men „eruit"
te komen. Voor het eerst in Haarlem
zullen daar lichten met pijlen worden
gebruikt. Ook op het Kennemerplein
streeft men naar een progessie, die
voornamelijk gericht zal zijn op het
verkeer van de Jansweg en de Kruis
weg naar Haarlem-noord en omgekeerd.
Het is in dat geval evenwel nodig, dat
de versleten installatie van het Stations
plein vernieuwd wordt en gekoppeld
wordt aan de lichten va.n het Kenne
merplein.
Het is een belangrijke stap die de
Haarlemse verkeerspolitie doet. Er
leeft nog steeds de hoop, dat het eens
in orde zal komen op het Houtplein en
het Kennemerplein. Op de dag en in de
avonduren zal het lichtensysteem uit
stekend werken, maar zullen tijdens de
spitsuren de voorgestelde „ingrepen"
aan de verwachtingen voldoen?
Het was wel uitermate zinvol dat
mevr. Chapon, hoewel een der bewind
voedsters van Galerie Espance, gister
avond in haar kunstzaal zelf het woord
nam bij de vernissage van de tentoon
stelling van Imre Nagy.
Deze Hongaarse schilder immers heeft
dank zij de bemoeienssen van de familie
Chapon in Haarlem onderdak gevonden.
Zjj sprak woorden van waardering voor
de spankracht van zijn geest die onder
zo moeilijke omstandigheden toch steeds
vrij gebleven is, en prees het spoedige
contact dat hij met de hedendaagse
beeldende kunst heeft gemaakt. Aan de
moeder van de exposant, die evenals
zijn vader bij de opening aanwezig was,
bood mevr. Chapon bloemen aan.
Advertentie
Per doos 10 stuks 1.20.
Opvallend goed.
Alléénverkoop
GROTE HOUTSTRAAT 81
Uit haar aard volgt, dat er van gelijk
gerichtheid geen sprake hoeft te zijn.
De tentoonstelling in de Vishal aan de
Grote Markt is hiervoor een duidelijk be
wijs, maar tezelfder plaats blijkt dat he
terogeniteit een labiel verbond oplevert
dat zich geleidelijk zal oplossen in homo
geniteit. Vergeleken met de vorige expo
sities is er een duidelijke verschuiving
naar de minder progressieve richtingen.
Het meest vooruitstrevende werk dat is
geexposeerd, is een gast-inzending.
Een en ander neemt niet weg dat de
collectie werk die in de Vishal is uit
gehangen reliëf verleent aan het
plaatselijk kunstleven. Zonder te wil
len suggereren dat Haarlem boven
zijn artistieke stand leeft, mogen we
wel vaststellen dat we meermalen in
den lande tentoonstellingen hebben
bezichtigd van niet-plaatselijk vereni
gingen die het niveau slechts bij uit
zondering bereikten dat hier volgehou
den wordt in meer dan honderd wer
ken.
De tekeningen van Eduard Ver
boog zijn in hun eenvoud en
zonder enige pretentie subliem en
van uitzonderlijke kwaliteit; zijn gespan
nen zelfportret is flitsend van aandacht.
Het kleine vrouwsportret heeft ons in
de collectie S t e y n het meest getrof
fen, bij Piet van Heerden eigen
lijk alleen het grote mansportret. De
grote aquarel die Van Baaren heeft
gemaakt van de schilaer Boot is een
respectabel werkstuk en een goed pcr-
tret tevens. De grootgehouden aquarel
len van F u n k e het landschapje aan
het water van Damave en het zeer
fraaie strandje van Schouten ma
ken zich los uit hun omgeving. Novitei
ten zijn verspreid over de tentoonstel
ling. Gasten zijn Postma die hier de
buteert met een vijftal composities in de
Koor Katholiek Haarlem, dat nu
reeds 12V2 jaar bestaat, geeft in het
seizoen 1958-1959 de volgende concer
ten; Donderdag 20 november worden
uitgevoerd het Magnificat van J. S.
Bach en het Gloria van A. Vivaldi. Me
dewerking verlenen de solisten: Annet
te de la Bfje, Roos Boelsma, Simon van
der Geest, Hans van der Leeuw en Loek
Nelissen, en voorts het Noordhollands
Philharmonisch Orkest.
Het tweede concert vindt plaats don
derdag 14 mei 1959. In verband met de
200ste sterfdag van G. F. Handel wor
den van deze componist uitgevoerd:
Ode on St. Cecillia's day en Laudate
pueri dominum (ps. 112). Beide concer
ten onder leiding van Albert de Klerk.
Op de onlangs gehouden ledenverga
dering werden in plaats van de afge
treden bestuursleden mevrouw D. En-
gelen-Bogaerts en de heer W. v.d. Vlugt
die sinds de oprichting van het koor bi
bliothecaris geweest is, gekozen mej. H.
Bilars en de heer H. Versteijnen.
Het bestuur is nu als volgt samenge
steld: Mr. Dr. H. Kunneman, voorzit
ter, mevr. A. Degenhart-Grooff, secre
taresse, G. Degenhart penningmeester.
H. Versteijnen bibliothecaris en mej. H.
Bilars.
We hebben ter redactie een za
kelijk briefje ontvangen van
de heer J. Jurrissen, direc
teur van de N.Z.H.V.M., waarin hij
mededeelt, dat het 1 november
tien jaar geleden is, dat de tram of
ficieel uit het Haarlemse stadsbeeld
verdween en de bus definitief de bin
nenstad inreed. Hij laat het kennelijk
aan onze beleefdheid over aan dit sim
pele jubileum al of geen aandacht
te schenken. Nu hadden wij, ook zon
der dat briefje, wel aan dit jubileum
gedacht, omdat de Haarlemse tram
sedert 1 november 1948 nog geen dag
uit mijn gedachten is geweest. Denk
nu niet, dat ik een vernietigend re
quisitoir over de bus ga neerschrijven
ten gunste van de alleenzaligmaken
de tram. Maar de dingen van het
verleden krijgen altijd een fonkelen
de aureool. Als ik op mijn fiets spring
moet ik vaak denken aan de tijd, dat
ik op mijn vliegende hollander naar
school ging. Zo ook blijft de herinne
ring aan de tram de verbinding met
een onherroepelijk verleden.
Als ik nog eens ons archief door
blader om de strijd tussen tram en
bus opnieuw te beleven, wordt het een
ontroerende sensatie weer te erva
ren, met hoeveel vuur de Haarlem
mers aan die strijd hebben deelgeno-
menl in de meeste gevallen tot be
houd van de tram. Met haar zoemend
gangetje vanaf Soendaplein tot in
Heemstede was de tram een te mar
kante en geliefde verschijning in het
stadsbeeld geworden om haar zonder
meer naar de schroothandelaar te la
ten rijden.
Tongen en pennen kwamen in bewe
ging, ingezonden-stukken-schrijvers
lieten zich niet onbetuigd, maar'het
slot van het liedje was toch een versje
van de heer Jacq. Stolwijk, die zijn
gemoed luchtte met de woorden:
Als de tram mijn huis voorbijkomt
Met haar ringeltingelbel,
Is het precies of zij wil zeggen
„Hier ben ik, hoor je me wel?"
Het is, of ze eens zo erg haar best
doet,
Zij is net als een athleet,
Die zich nog eens extra inspant,
Hoewel hij zich geslagen weet.
't Geeft je niet, je moet verdwijnen,
Vaarwel, ouwe trouwe zus.
Bij jou was vaak vlees in blik, doch
Voortaan gaat ons vlees per bus.
Bij hogere instanties kon de tram
geen genade meer vinden, en de
Haarlemse gemeenteraad verbande
haar met 31 tege: 5 stemmen uit de
stad. Na tien jaar mogen wij tevre
den zijn met onze bussen en onze
klachten. U en ik weten, dat ook
na tien jaar bij noodweer geen
buslijn in staat is die overgrote be
langstelling op te vangen. Maar dat
zal over twintig jaar precies hetzelfde
zijn. Blijf dus, wanneer ge bij sneeuw
en ijs de ene bus na de andere vol
of half vol voorbij ziet rijden, rustig.
Jammer desnoods binnensmonds over
die tragedie en zeg maar gerust, dat
die ellende bij de tram niet gebeurd
zou zijn. U en ik weten natuurlijk,
dat het niet waar is, maar dat stra
lende aureool van de verleden tijd
geeft het hart warmte. En dat hebt
u nodig in de sneeuw.
Helaas is tien jaar geleden met
de tram ook de originele Haar
lemse tramconducteur verdwe-
lemse tramconducteur verdwenen.
De degelijke en rustige fluitist, die
als een gastheer zijn reizigers in de
salon ontving. Een buschauffeur is uit
heel ander hout gesneden. Moet dat
ook zijn, wil hij als chauffeur-conduc
teur zijn wagen zonder brokken te ma
ken door het moderne verkeer la
veren. Er wordt van hem meer ver
wacht: meer concentratie en meer
geduld. De ene chauffeur valt beter
in de toon dan de andere. De een is
een nauwgezet man, die zich hoofs
en met begrip voor zijn passagiers
nauwgezet aan zijn instructies houdt.
Hij is het meest menselijke type. De
ander is meer van het lollige soort en
denkt, dat hij tevens als gids van een
toerend gezelschap moet optreden.
Soms doen zijn geintjes het wel,
soms zijn ze bepaald vervelend. Een
derde, maar hij behoort gelukkig tot
de uitzonderingen, is het type van de
kleine man, die een bepaald soort
machtswellust op zijn passagiers bot
viert en met een grauw en een snauw
indruk denkt te maken. Wee degene,
die in zijn bus terecht komt.
Maar de passagiers zelf? Ongeluk
kig de chauffeurs, die de halsstarrige
niet-doorloper in zijn bus treft, of de
vlegel, die pertinent weigert zijn plaats
af te staan aan een oudere passagier,
of de juffrouw, wier hond een plaats
bezet houdt, omdat er toch voor het
lieve dier betaald wordt. Nee, zo
prettig is dat ook allemaal weer niet.
Enfin, wij kunnen er omstreeks 1
november nog eens rustig over na
denken. En wie het tc bar wordt,
moet maar een tram
metje pikken naar
het verleden.
moderne toonaard die van materiaalbe
handeling zeer verzorgd zijn en daarbij
de spanning van de eerste impuls be
hielden, en Anneke Höfte. de eni
ge vrouw in deze mannengemeenschap,
met een poëtische portretschildering.
Albert Loots, van wie bij geruch
te bekend was dat hij een nieuwe koers
ingeslagen is, laat hier twee van zijn
abstracties zien. Tezamen met het grote
bloemstuk vormen zij een eenheid van
karakter en schilderkunde. Tussen het
laaiende bloemstuk en de beide compo
sities is er eigenlijk nauwelijks verschil
in zeggingskracht. Zijn nieuwe werk
blijkt logisch voort te bouwen op zijn
ontwikkeling.
Verpoorten die we kennen als
aquarillist van de havens, heeft een se
rie kleur-etsen gemaakt waarin zeedie
ren zijn decoratieve onderwerpen zijn.
C or Hak, van wie we meestal figuur
tekeningen te zien krijgen, is thans ver
tegenwoordigd met een frose aquarel
van een stilleven dat ons om meerdere
redenen zeer wel is bevallen- erder
is er «ïog werk van Klein, Clay,
Hans Mulder, Rober en An-
driessen. Een gedeelte van de vïs-
halruimte is afgeschut voor het expose-
ren van de plastiek, welke afdeling by-
na twintig nummers telt. Ook hier een
gast: Theo Mulder wiens Ontvoering
een suggestieve verbeelding is. De por-
tretkop die Jan van Borssum
Buisman heeft gemodelleerd van
Kees Verwey toont de plastische kwali
teiten van deze beeldhouwer.
De expositie blijft nog te bezichtigen
tot en met 9 november.
L.T.
„elfportret" van de Haarlemse aehtider
Verboog een van de inzendingen op de
expositie van „De Groep" in de Vish.au
Vandaag begint de Kinder-boeken-
week. Natuurlijk hebben kinderen hun
eigen boeken en de Kinder-boekenweek
is speciaal in het leven geroepen om
kinderen te laten zien wat er op de boe
kenmarkt speciaal voor hen te koop is.
Maar de Kinder-boekenweek is er niet
alléén voor de kinderen. De commis-
sie-met-de-lange-naam, de Commissie
van Propaganda voor het Nederland
se Boek, heeft dit kinderboekenfeest
vier jaar geleden ook in het leven ge
roepen om de ouderen en vooral de
ouders en andere opvoeders wegwijs
te maken in de wereld van het kinder
boek. Het spreekt vanzelf, dat de lees
zalen en vooral de Jeugdbibliothe
ken deze propaganda ijverig onder
steunen. De Katholieke Leeszaal en Bi
bliotheek aan de Nieuwe Gracht in
Haarlem heeft vanaf vandaag tot en
met volgende week zaterdag een grote
tentoonstelling ingericht van niet min
der dan 250 kinderboeken. Bovendien
heeft de Jeugdbibliotheek deze week in
het bijzonder de nadruk gelegd op „Kin
deren redden zichzelf". Vandaar, dat
men vooral die boeken onder de aan
dacht brengt, waarin kinderen onder
moeilijke omstandigheden, zichzelf we
ten te redden: een soort avonturenboe
ken dus.
Uitgangspunt van dit onderdeel is de
figuur van Robinson Crusoë en woens
dagmiddag zal Robinson Crusoë zelf
naar de Jeugdbibliotheek komen om er
de jeugdige abonneetjes te ontvangen.
Maar die moeten dan verkleed zijn als
de figuur uit een of ander boek: sprook
jesfiguren, Dick Trom, Kuifje of wie
men maar wil. Kinderen, die niet ver
kleed zijn, mogen niet binnenkomen. Het
spreekt vanzelf, dat er een tractatie aan
deze feestmiddag verbonden is. Prijzen
worden er niet uitgeloofd, want men kan
nooit controleren in hoeverre de kinde
ren zelf hun costuums ontwerpen. Maar
daarom kan het nog wel zo leuk zijn.
De grote tentoonstelling van kinder
boeken is vooral ook voor de ouders in
structief. Tegen de Sinterklaastijd wil
len de ouders immers graag hun kin
deren boeken geven. Maar al te vaak
worden de boeken samen met het an
dere speelgoed ingeslagen. Maar boeken
zijn wezenlijk anders. Men moet ze met
overleg aanschaffen. De bonafide boek
handelaar zal daar graag bij raden.
Maar veel ouders hebben schroom om
een boekhandel binnen te stappen en te
vragen welk boek ze voor hun kind het
best kunnen aanschaffen. En vooral
hebben ze schroom om desnoods de win
kel weer uit te stappen wanneer ze niets
van hun gading kunnen vinden.
Daarom is de tentoonstelling in de
leeszaal zo belangrijk. Daar kunnen de
ouders op hun gemak bekijken, wat er
tegen Sinterklaas op de kinderboeken
markt te koop is. In ieder boek is een
strookje geplakt, waarop de inhoud van
het boek beschreven is en verdere ge
gevens vermeld staan. Van 25 oktober
tot en met 1 november is de tentoonstel
ling dagelijks van 10 tot 5 uur te be
zichtigen. Ook op zondag 26 oktober en
op Allerheiligen. Bovendien kan men
maadag, woensdag en vrijdag nog
's avonds gaan kijken, van 7 tot 9 uur.
De velen, die ongetwijfeld van deze
gelegenheid gebruik zullen maken, ra
den wij aan meteen eens een kijkje te
gaan nemen in de nieuwe jeugdleeszaal
en -bibliotheek. Laat uw eigen kinderen
dan eens uw gids zijn in wat langza
merhand hun eigen domein is gewor
den. De jeugdbibliothecaresse is voort
durend aanwezig om u in te lichten in
de geheimen van de tentoonstelling en
van het leeszaalwerk. De tentoonstelling
is dus allereerst bedoeld als voorlichting
voor ouders, jeugdleiders en allen, die
met de opvoeding belast zijn. Alle ten
toongestelde boeken zijn in de boekhan
del verkrijgbaar.
Advertentie
of een klein vaasje
bloemen.
Het is alles ware
bloemsierkunst bij:
BINNENWEG 18
Heemstede - Tel. 3-80-80
Voor herstel van het gebouw Bake-
nessergracht 10, dat in gebruik is bij
de A.J.C., vragen B. en W. van Haar
lem een bedrag van 6600. Hout- en
muurwerken moeten geverfd worden,
wanden en deuren moeten met hard
board bekleed worden, er moeten
zachtboardplafonds worden aange
bracht, er moet een nieuwe schoor
steenaansluiting worden gemaakt, ter
wijl de toiletten, de wasgelegenheid en
de ventilatie verbeterd moeten worden.
Ten behoeye van de brandveiligheid
moeten voorts twee droogpoederappa-
raten worden geplaatst. De jongelui
van de A.J.C. werken zelf mee bij de
verbouwing.
